Slide 1

Maria Skłodowska-Curie
Biografia
Praca naukowa

Prolog
Maria Skłodowska - Curie
urodziła się w Warszawie
7 listopada 1867 roku w
domu przy ul. Freta 16

Lata nauki
W 1877 roku Maria zostaje oddana
na pensję panny Jadwigi
Sikorskiej do klasy III. Po roku
zostaje umieszczona w
siedmioklasowym gimnazjum
rządowym. W szesnastym roku
życia Maria kończy gimnazjum z
wyróżnieniem i złotym medalem.
W 1891 roku 24-letnia Maria
wyjeżdża do Paryża na studia.
Studiuje na Sorbonie na Wydziale
Nauk Ścisłych. W ciągu trzech lat
robi dwa licencjaty:
z fizyki i z matematyki.

Małżeństwo
W owym czasie poznaje
Piotra Curie, młodego i
zdolnego fizyka, którego
w 1895 r. poślubia.
Młodzi małżonkowie
zamieszkują w dwóch
pokojach, których
umeblowanie jest nader
skromne. Odtąd pracują
razem, Piotr zostaje
asystentem Marii. Dwa
lata po ślubie rodzi się im
córka Irena, późniejsza
laureatka nagrody Nobla.
Państwo Curie

Ukierunkowanie badań
Maria wybiera sobie
na temat pracy
doktorskiej badania
nad ciałami
promieniotwórczymi.
Badanie te
doprowadzają do
odkrycia dwóch
promieniotwórczych
pierwiastków: polonu
i radu.
Przyrządy używane przez Marię i Piotra
Curie w badaniach nad
promieniotwórczością.

Mozolna praca
Przez następne lata
małżonkowie pracują nad
wydzieleniem czystego radu z
rudy. Sprowadzają w tym celu
osiem ton smółki uranowej i
robią tysiące doświadczeń. Z
powodu braku odpowiedniego
laboratorium pracują w zimnej i
wilgotnej drewnianej szopie. W
1903 roku otrzymują decygram
czystego chlorku radu. Od tej
chwili zaczynają być sławni i ich
warunki materialne ulegają
znacznej poprawie.
Szopa przy rue Lhmond, w której
państwo Curie odkryli polon i rad.

Nagrody
W roku 1903 Curie'owie otrzymują
nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki
Ogromnym ciosem dla Marii jest
tragiczna śmierć małżonka, który
w wieku 47 lat zginął pod kołami
wozu konnego w 1906 r. Aby
zapewnić utrzymanie sobie i
dzieciom Maria przyjmuje katedrę
na Sorbonie po mężu i zostaje
profesorem. Ponownie dostaje
nagrodę Nobla (1911 rok), tym
razem w dziedzinie chemii za
wyodrębnienie w stanie czystym
preparatów radu oraz radu w
stanie metalicznym.
Dyplomy nadania Nagród Nobla

Lata I wojny światowej
Na początku I Wojny Światowej
odkłada swe prace, wywozi rad i
ukrywa w kasie pancernej w banku,
sama zaś poświęca się ratowaniu
życia ludzkiego. Organizuje ponad
dwieście sal rentgenowskich do
obsługi szpitali frontowych,
dwadzieścia samochodów zamienia w
jeżdżące sale rentgenowskie.
Dnia 26 grudnia 1923 roku Maria
obchodzi na uniwersytecie sorbońskim
25-lecie odkrycia radu. Po
zakończeniu wojny w 1924 roku
odwiedza Polskę, ale obowiązki nie
pozwalają jej długo zostać w
ojczyźnie.

Działalność dla kraju
W 1932 roku powstaje
na jej ciche życzenie
Instytut Radowy w
Warszawie. W
laboratoriach Instytutu
Maria dalej prowadzi swe
badania. Niestety w 1944
roku Niemcy palą
Instytut, na szczęście rad
zostaje ocalony, a Maria
na nowo podejmuje
pracę w odbudowanej
placówce

Instytut Radowy w Warszawie

Epilog
Przed samą wojną Francja ofiarowuje Marii wspaniały gmach
laboratoryjny: "Institut Curie" - mieści się on przy ul. Pierre Curie w
Paryżu. Powstania tego laboratorium niestety nie doczekał Piotr, choć
pragnął tego gorąco. Tam Maria przenosi swoje prace badawcze nad
radem, tam też pracuje niemal do ostatnich dni swojego życia.
Od śmierci męża Maria często choruje, dodatkowo cierpi na
poparzenia skóry (w owym czasie nie wiedziano jeszcze jak
niebezpieczna jest promieniotwórczość). Długie i niedoleczone
choroby niszczą jej wątły organizm. Jest wtedy u szczytu sławy, z
całego świata sypią się nagrody, dyplomy, honorowe doktoraty i
honorowe obywatelstwa, jest zarzucana kwiatami i darami.
Końcem roku 1933 zaczyna poważnie chorować, Przyczyną choroby
jest rad, jej ukochany rad ... Dnia 4 lipca 1934 roku o godzinie
czwartej rano serce wielkiej uczonej przestaje bić.
Była jedną z najpopularniejszych postaci świata naukowego,
otrzymała wiele nagród i wyróżnień. Jednakże w tym wszystkim była
cicha, skromna, daleka od starań o uznanie ludzkie, całkowicie
poświęcona swej pracy i rodzinie.


Slide 2

Maria Skłodowska-Curie
Biografia
Praca naukowa

Prolog
Maria Skłodowska - Curie
urodziła się w Warszawie
7 listopada 1867 roku w
domu przy ul. Freta 16

Lata nauki
W 1877 roku Maria zostaje oddana
na pensję panny Jadwigi
Sikorskiej do klasy III. Po roku
zostaje umieszczona w
siedmioklasowym gimnazjum
rządowym. W szesnastym roku
życia Maria kończy gimnazjum z
wyróżnieniem i złotym medalem.
W 1891 roku 24-letnia Maria
wyjeżdża do Paryża na studia.
Studiuje na Sorbonie na Wydziale
Nauk Ścisłych. W ciągu trzech lat
robi dwa licencjaty:
z fizyki i z matematyki.

Małżeństwo
W owym czasie poznaje
Piotra Curie, młodego i
zdolnego fizyka, którego
w 1895 r. poślubia.
Młodzi małżonkowie
zamieszkują w dwóch
pokojach, których
umeblowanie jest nader
skromne. Odtąd pracują
razem, Piotr zostaje
asystentem Marii. Dwa
lata po ślubie rodzi się im
córka Irena, późniejsza
laureatka nagrody Nobla.
Państwo Curie

Ukierunkowanie badań
Maria wybiera sobie
na temat pracy
doktorskiej badania
nad ciałami
promieniotwórczymi.
Badanie te
doprowadzają do
odkrycia dwóch
promieniotwórczych
pierwiastków: polonu
i radu.
Przyrządy używane przez Marię i Piotra
Curie w badaniach nad
promieniotwórczością.

Mozolna praca
Przez następne lata
małżonkowie pracują nad
wydzieleniem czystego radu z
rudy. Sprowadzają w tym celu
osiem ton smółki uranowej i
robią tysiące doświadczeń. Z
powodu braku odpowiedniego
laboratorium pracują w zimnej i
wilgotnej drewnianej szopie. W
1903 roku otrzymują decygram
czystego chlorku radu. Od tej
chwili zaczynają być sławni i ich
warunki materialne ulegają
znacznej poprawie.
Szopa przy rue Lhmond, w której
państwo Curie odkryli polon i rad.

Nagrody
W roku 1903 Curie'owie otrzymują
nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki
Ogromnym ciosem dla Marii jest
tragiczna śmierć małżonka, który
w wieku 47 lat zginął pod kołami
wozu konnego w 1906 r. Aby
zapewnić utrzymanie sobie i
dzieciom Maria przyjmuje katedrę
na Sorbonie po mężu i zostaje
profesorem. Ponownie dostaje
nagrodę Nobla (1911 rok), tym
razem w dziedzinie chemii za
wyodrębnienie w stanie czystym
preparatów radu oraz radu w
stanie metalicznym.
Dyplomy nadania Nagród Nobla

Lata I wojny światowej
Na początku I Wojny Światowej
odkłada swe prace, wywozi rad i
ukrywa w kasie pancernej w banku,
sama zaś poświęca się ratowaniu
życia ludzkiego. Organizuje ponad
dwieście sal rentgenowskich do
obsługi szpitali frontowych,
dwadzieścia samochodów zamienia w
jeżdżące sale rentgenowskie.
Dnia 26 grudnia 1923 roku Maria
obchodzi na uniwersytecie sorbońskim
25-lecie odkrycia radu. Po
zakończeniu wojny w 1924 roku
odwiedza Polskę, ale obowiązki nie
pozwalają jej długo zostać w
ojczyźnie.

Działalność dla kraju
W 1932 roku powstaje
na jej ciche życzenie
Instytut Radowy w
Warszawie. W
laboratoriach Instytutu
Maria dalej prowadzi swe
badania. Niestety w 1944
roku Niemcy palą
Instytut, na szczęście rad
zostaje ocalony, a Maria
na nowo podejmuje
pracę w odbudowanej
placówce

Instytut Radowy w Warszawie

Epilog
Przed samą wojną Francja ofiarowuje Marii wspaniały gmach
laboratoryjny: "Institut Curie" - mieści się on przy ul. Pierre Curie w
Paryżu. Powstania tego laboratorium niestety nie doczekał Piotr, choć
pragnął tego gorąco. Tam Maria przenosi swoje prace badawcze nad
radem, tam też pracuje niemal do ostatnich dni swojego życia.
Od śmierci męża Maria często choruje, dodatkowo cierpi na
poparzenia skóry (w owym czasie nie wiedziano jeszcze jak
niebezpieczna jest promieniotwórczość). Długie i niedoleczone
choroby niszczą jej wątły organizm. Jest wtedy u szczytu sławy, z
całego świata sypią się nagrody, dyplomy, honorowe doktoraty i
honorowe obywatelstwa, jest zarzucana kwiatami i darami.
Końcem roku 1933 zaczyna poważnie chorować, Przyczyną choroby
jest rad, jej ukochany rad ... Dnia 4 lipca 1934 roku o godzinie
czwartej rano serce wielkiej uczonej przestaje bić.
Była jedną z najpopularniejszych postaci świata naukowego,
otrzymała wiele nagród i wyróżnień. Jednakże w tym wszystkim była
cicha, skromna, daleka od starań o uznanie ludzkie, całkowicie
poświęcona swej pracy i rodzinie.


Slide 3

Maria Skłodowska-Curie
Biografia
Praca naukowa

Prolog
Maria Skłodowska - Curie
urodziła się w Warszawie
7 listopada 1867 roku w
domu przy ul. Freta 16

Lata nauki
W 1877 roku Maria zostaje oddana
na pensję panny Jadwigi
Sikorskiej do klasy III. Po roku
zostaje umieszczona w
siedmioklasowym gimnazjum
rządowym. W szesnastym roku
życia Maria kończy gimnazjum z
wyróżnieniem i złotym medalem.
W 1891 roku 24-letnia Maria
wyjeżdża do Paryża na studia.
Studiuje na Sorbonie na Wydziale
Nauk Ścisłych. W ciągu trzech lat
robi dwa licencjaty:
z fizyki i z matematyki.

Małżeństwo
W owym czasie poznaje
Piotra Curie, młodego i
zdolnego fizyka, którego
w 1895 r. poślubia.
Młodzi małżonkowie
zamieszkują w dwóch
pokojach, których
umeblowanie jest nader
skromne. Odtąd pracują
razem, Piotr zostaje
asystentem Marii. Dwa
lata po ślubie rodzi się im
córka Irena, późniejsza
laureatka nagrody Nobla.
Państwo Curie

Ukierunkowanie badań
Maria wybiera sobie
na temat pracy
doktorskiej badania
nad ciałami
promieniotwórczymi.
Badanie te
doprowadzają do
odkrycia dwóch
promieniotwórczych
pierwiastków: polonu
i radu.
Przyrządy używane przez Marię i Piotra
Curie w badaniach nad
promieniotwórczością.

Mozolna praca
Przez następne lata
małżonkowie pracują nad
wydzieleniem czystego radu z
rudy. Sprowadzają w tym celu
osiem ton smółki uranowej i
robią tysiące doświadczeń. Z
powodu braku odpowiedniego
laboratorium pracują w zimnej i
wilgotnej drewnianej szopie. W
1903 roku otrzymują decygram
czystego chlorku radu. Od tej
chwili zaczynają być sławni i ich
warunki materialne ulegają
znacznej poprawie.
Szopa przy rue Lhmond, w której
państwo Curie odkryli polon i rad.

Nagrody
W roku 1903 Curie'owie otrzymują
nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki
Ogromnym ciosem dla Marii jest
tragiczna śmierć małżonka, który
w wieku 47 lat zginął pod kołami
wozu konnego w 1906 r. Aby
zapewnić utrzymanie sobie i
dzieciom Maria przyjmuje katedrę
na Sorbonie po mężu i zostaje
profesorem. Ponownie dostaje
nagrodę Nobla (1911 rok), tym
razem w dziedzinie chemii za
wyodrębnienie w stanie czystym
preparatów radu oraz radu w
stanie metalicznym.
Dyplomy nadania Nagród Nobla

Lata I wojny światowej
Na początku I Wojny Światowej
odkłada swe prace, wywozi rad i
ukrywa w kasie pancernej w banku,
sama zaś poświęca się ratowaniu
życia ludzkiego. Organizuje ponad
dwieście sal rentgenowskich do
obsługi szpitali frontowych,
dwadzieścia samochodów zamienia w
jeżdżące sale rentgenowskie.
Dnia 26 grudnia 1923 roku Maria
obchodzi na uniwersytecie sorbońskim
25-lecie odkrycia radu. Po
zakończeniu wojny w 1924 roku
odwiedza Polskę, ale obowiązki nie
pozwalają jej długo zostać w
ojczyźnie.

Działalność dla kraju
W 1932 roku powstaje
na jej ciche życzenie
Instytut Radowy w
Warszawie. W
laboratoriach Instytutu
Maria dalej prowadzi swe
badania. Niestety w 1944
roku Niemcy palą
Instytut, na szczęście rad
zostaje ocalony, a Maria
na nowo podejmuje
pracę w odbudowanej
placówce

Instytut Radowy w Warszawie

Epilog
Przed samą wojną Francja ofiarowuje Marii wspaniały gmach
laboratoryjny: "Institut Curie" - mieści się on przy ul. Pierre Curie w
Paryżu. Powstania tego laboratorium niestety nie doczekał Piotr, choć
pragnął tego gorąco. Tam Maria przenosi swoje prace badawcze nad
radem, tam też pracuje niemal do ostatnich dni swojego życia.
Od śmierci męża Maria często choruje, dodatkowo cierpi na
poparzenia skóry (w owym czasie nie wiedziano jeszcze jak
niebezpieczna jest promieniotwórczość). Długie i niedoleczone
choroby niszczą jej wątły organizm. Jest wtedy u szczytu sławy, z
całego świata sypią się nagrody, dyplomy, honorowe doktoraty i
honorowe obywatelstwa, jest zarzucana kwiatami i darami.
Końcem roku 1933 zaczyna poważnie chorować, Przyczyną choroby
jest rad, jej ukochany rad ... Dnia 4 lipca 1934 roku o godzinie
czwartej rano serce wielkiej uczonej przestaje bić.
Była jedną z najpopularniejszych postaci świata naukowego,
otrzymała wiele nagród i wyróżnień. Jednakże w tym wszystkim była
cicha, skromna, daleka od starań o uznanie ludzkie, całkowicie
poświęcona swej pracy i rodzinie.


Slide 4

Maria Skłodowska-Curie
Biografia
Praca naukowa

Prolog
Maria Skłodowska - Curie
urodziła się w Warszawie
7 listopada 1867 roku w
domu przy ul. Freta 16

Lata nauki
W 1877 roku Maria zostaje oddana
na pensję panny Jadwigi
Sikorskiej do klasy III. Po roku
zostaje umieszczona w
siedmioklasowym gimnazjum
rządowym. W szesnastym roku
życia Maria kończy gimnazjum z
wyróżnieniem i złotym medalem.
W 1891 roku 24-letnia Maria
wyjeżdża do Paryża na studia.
Studiuje na Sorbonie na Wydziale
Nauk Ścisłych. W ciągu trzech lat
robi dwa licencjaty:
z fizyki i z matematyki.

Małżeństwo
W owym czasie poznaje
Piotra Curie, młodego i
zdolnego fizyka, którego
w 1895 r. poślubia.
Młodzi małżonkowie
zamieszkują w dwóch
pokojach, których
umeblowanie jest nader
skromne. Odtąd pracują
razem, Piotr zostaje
asystentem Marii. Dwa
lata po ślubie rodzi się im
córka Irena, późniejsza
laureatka nagrody Nobla.
Państwo Curie

Ukierunkowanie badań
Maria wybiera sobie
na temat pracy
doktorskiej badania
nad ciałami
promieniotwórczymi.
Badanie te
doprowadzają do
odkrycia dwóch
promieniotwórczych
pierwiastków: polonu
i radu.
Przyrządy używane przez Marię i Piotra
Curie w badaniach nad
promieniotwórczością.

Mozolna praca
Przez następne lata
małżonkowie pracują nad
wydzieleniem czystego radu z
rudy. Sprowadzają w tym celu
osiem ton smółki uranowej i
robią tysiące doświadczeń. Z
powodu braku odpowiedniego
laboratorium pracują w zimnej i
wilgotnej drewnianej szopie. W
1903 roku otrzymują decygram
czystego chlorku radu. Od tej
chwili zaczynają być sławni i ich
warunki materialne ulegają
znacznej poprawie.
Szopa przy rue Lhmond, w której
państwo Curie odkryli polon i rad.

Nagrody
W roku 1903 Curie'owie otrzymują
nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki
Ogromnym ciosem dla Marii jest
tragiczna śmierć małżonka, który
w wieku 47 lat zginął pod kołami
wozu konnego w 1906 r. Aby
zapewnić utrzymanie sobie i
dzieciom Maria przyjmuje katedrę
na Sorbonie po mężu i zostaje
profesorem. Ponownie dostaje
nagrodę Nobla (1911 rok), tym
razem w dziedzinie chemii za
wyodrębnienie w stanie czystym
preparatów radu oraz radu w
stanie metalicznym.
Dyplomy nadania Nagród Nobla

Lata I wojny światowej
Na początku I Wojny Światowej
odkłada swe prace, wywozi rad i
ukrywa w kasie pancernej w banku,
sama zaś poświęca się ratowaniu
życia ludzkiego. Organizuje ponad
dwieście sal rentgenowskich do
obsługi szpitali frontowych,
dwadzieścia samochodów zamienia w
jeżdżące sale rentgenowskie.
Dnia 26 grudnia 1923 roku Maria
obchodzi na uniwersytecie sorbońskim
25-lecie odkrycia radu. Po
zakończeniu wojny w 1924 roku
odwiedza Polskę, ale obowiązki nie
pozwalają jej długo zostać w
ojczyźnie.

Działalność dla kraju
W 1932 roku powstaje
na jej ciche życzenie
Instytut Radowy w
Warszawie. W
laboratoriach Instytutu
Maria dalej prowadzi swe
badania. Niestety w 1944
roku Niemcy palą
Instytut, na szczęście rad
zostaje ocalony, a Maria
na nowo podejmuje
pracę w odbudowanej
placówce

Instytut Radowy w Warszawie

Epilog
Przed samą wojną Francja ofiarowuje Marii wspaniały gmach
laboratoryjny: "Institut Curie" - mieści się on przy ul. Pierre Curie w
Paryżu. Powstania tego laboratorium niestety nie doczekał Piotr, choć
pragnął tego gorąco. Tam Maria przenosi swoje prace badawcze nad
radem, tam też pracuje niemal do ostatnich dni swojego życia.
Od śmierci męża Maria często choruje, dodatkowo cierpi na
poparzenia skóry (w owym czasie nie wiedziano jeszcze jak
niebezpieczna jest promieniotwórczość). Długie i niedoleczone
choroby niszczą jej wątły organizm. Jest wtedy u szczytu sławy, z
całego świata sypią się nagrody, dyplomy, honorowe doktoraty i
honorowe obywatelstwa, jest zarzucana kwiatami i darami.
Końcem roku 1933 zaczyna poważnie chorować, Przyczyną choroby
jest rad, jej ukochany rad ... Dnia 4 lipca 1934 roku o godzinie
czwartej rano serce wielkiej uczonej przestaje bić.
Była jedną z najpopularniejszych postaci świata naukowego,
otrzymała wiele nagród i wyróżnień. Jednakże w tym wszystkim była
cicha, skromna, daleka od starań o uznanie ludzkie, całkowicie
poświęcona swej pracy i rodzinie.


Slide 5

Maria Skłodowska-Curie
Biografia
Praca naukowa

Prolog
Maria Skłodowska - Curie
urodziła się w Warszawie
7 listopada 1867 roku w
domu przy ul. Freta 16

Lata nauki
W 1877 roku Maria zostaje oddana
na pensję panny Jadwigi
Sikorskiej do klasy III. Po roku
zostaje umieszczona w
siedmioklasowym gimnazjum
rządowym. W szesnastym roku
życia Maria kończy gimnazjum z
wyróżnieniem i złotym medalem.
W 1891 roku 24-letnia Maria
wyjeżdża do Paryża na studia.
Studiuje na Sorbonie na Wydziale
Nauk Ścisłych. W ciągu trzech lat
robi dwa licencjaty:
z fizyki i z matematyki.

Małżeństwo
W owym czasie poznaje
Piotra Curie, młodego i
zdolnego fizyka, którego
w 1895 r. poślubia.
Młodzi małżonkowie
zamieszkują w dwóch
pokojach, których
umeblowanie jest nader
skromne. Odtąd pracują
razem, Piotr zostaje
asystentem Marii. Dwa
lata po ślubie rodzi się im
córka Irena, późniejsza
laureatka nagrody Nobla.
Państwo Curie

Ukierunkowanie badań
Maria wybiera sobie
na temat pracy
doktorskiej badania
nad ciałami
promieniotwórczymi.
Badanie te
doprowadzają do
odkrycia dwóch
promieniotwórczych
pierwiastków: polonu
i radu.
Przyrządy używane przez Marię i Piotra
Curie w badaniach nad
promieniotwórczością.

Mozolna praca
Przez następne lata
małżonkowie pracują nad
wydzieleniem czystego radu z
rudy. Sprowadzają w tym celu
osiem ton smółki uranowej i
robią tysiące doświadczeń. Z
powodu braku odpowiedniego
laboratorium pracują w zimnej i
wilgotnej drewnianej szopie. W
1903 roku otrzymują decygram
czystego chlorku radu. Od tej
chwili zaczynają być sławni i ich
warunki materialne ulegają
znacznej poprawie.
Szopa przy rue Lhmond, w której
państwo Curie odkryli polon i rad.

Nagrody
W roku 1903 Curie'owie otrzymują
nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki
Ogromnym ciosem dla Marii jest
tragiczna śmierć małżonka, który
w wieku 47 lat zginął pod kołami
wozu konnego w 1906 r. Aby
zapewnić utrzymanie sobie i
dzieciom Maria przyjmuje katedrę
na Sorbonie po mężu i zostaje
profesorem. Ponownie dostaje
nagrodę Nobla (1911 rok), tym
razem w dziedzinie chemii za
wyodrębnienie w stanie czystym
preparatów radu oraz radu w
stanie metalicznym.
Dyplomy nadania Nagród Nobla

Lata I wojny światowej
Na początku I Wojny Światowej
odkłada swe prace, wywozi rad i
ukrywa w kasie pancernej w banku,
sama zaś poświęca się ratowaniu
życia ludzkiego. Organizuje ponad
dwieście sal rentgenowskich do
obsługi szpitali frontowych,
dwadzieścia samochodów zamienia w
jeżdżące sale rentgenowskie.
Dnia 26 grudnia 1923 roku Maria
obchodzi na uniwersytecie sorbońskim
25-lecie odkrycia radu. Po
zakończeniu wojny w 1924 roku
odwiedza Polskę, ale obowiązki nie
pozwalają jej długo zostać w
ojczyźnie.

Działalność dla kraju
W 1932 roku powstaje
na jej ciche życzenie
Instytut Radowy w
Warszawie. W
laboratoriach Instytutu
Maria dalej prowadzi swe
badania. Niestety w 1944
roku Niemcy palą
Instytut, na szczęście rad
zostaje ocalony, a Maria
na nowo podejmuje
pracę w odbudowanej
placówce

Instytut Radowy w Warszawie

Epilog
Przed samą wojną Francja ofiarowuje Marii wspaniały gmach
laboratoryjny: "Institut Curie" - mieści się on przy ul. Pierre Curie w
Paryżu. Powstania tego laboratorium niestety nie doczekał Piotr, choć
pragnął tego gorąco. Tam Maria przenosi swoje prace badawcze nad
radem, tam też pracuje niemal do ostatnich dni swojego życia.
Od śmierci męża Maria często choruje, dodatkowo cierpi na
poparzenia skóry (w owym czasie nie wiedziano jeszcze jak
niebezpieczna jest promieniotwórczość). Długie i niedoleczone
choroby niszczą jej wątły organizm. Jest wtedy u szczytu sławy, z
całego świata sypią się nagrody, dyplomy, honorowe doktoraty i
honorowe obywatelstwa, jest zarzucana kwiatami i darami.
Końcem roku 1933 zaczyna poważnie chorować, Przyczyną choroby
jest rad, jej ukochany rad ... Dnia 4 lipca 1934 roku o godzinie
czwartej rano serce wielkiej uczonej przestaje bić.
Była jedną z najpopularniejszych postaci świata naukowego,
otrzymała wiele nagród i wyróżnień. Jednakże w tym wszystkim była
cicha, skromna, daleka od starań o uznanie ludzkie, całkowicie
poświęcona swej pracy i rodzinie.


Slide 6

Maria Skłodowska-Curie
Biografia
Praca naukowa

Prolog
Maria Skłodowska - Curie
urodziła się w Warszawie
7 listopada 1867 roku w
domu przy ul. Freta 16

Lata nauki
W 1877 roku Maria zostaje oddana
na pensję panny Jadwigi
Sikorskiej do klasy III. Po roku
zostaje umieszczona w
siedmioklasowym gimnazjum
rządowym. W szesnastym roku
życia Maria kończy gimnazjum z
wyróżnieniem i złotym medalem.
W 1891 roku 24-letnia Maria
wyjeżdża do Paryża na studia.
Studiuje na Sorbonie na Wydziale
Nauk Ścisłych. W ciągu trzech lat
robi dwa licencjaty:
z fizyki i z matematyki.

Małżeństwo
W owym czasie poznaje
Piotra Curie, młodego i
zdolnego fizyka, którego
w 1895 r. poślubia.
Młodzi małżonkowie
zamieszkują w dwóch
pokojach, których
umeblowanie jest nader
skromne. Odtąd pracują
razem, Piotr zostaje
asystentem Marii. Dwa
lata po ślubie rodzi się im
córka Irena, późniejsza
laureatka nagrody Nobla.
Państwo Curie

Ukierunkowanie badań
Maria wybiera sobie
na temat pracy
doktorskiej badania
nad ciałami
promieniotwórczymi.
Badanie te
doprowadzają do
odkrycia dwóch
promieniotwórczych
pierwiastków: polonu
i radu.
Przyrządy używane przez Marię i Piotra
Curie w badaniach nad
promieniotwórczością.

Mozolna praca
Przez następne lata
małżonkowie pracują nad
wydzieleniem czystego radu z
rudy. Sprowadzają w tym celu
osiem ton smółki uranowej i
robią tysiące doświadczeń. Z
powodu braku odpowiedniego
laboratorium pracują w zimnej i
wilgotnej drewnianej szopie. W
1903 roku otrzymują decygram
czystego chlorku radu. Od tej
chwili zaczynają być sławni i ich
warunki materialne ulegają
znacznej poprawie.
Szopa przy rue Lhmond, w której
państwo Curie odkryli polon i rad.

Nagrody
W roku 1903 Curie'owie otrzymują
nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki
Ogromnym ciosem dla Marii jest
tragiczna śmierć małżonka, który
w wieku 47 lat zginął pod kołami
wozu konnego w 1906 r. Aby
zapewnić utrzymanie sobie i
dzieciom Maria przyjmuje katedrę
na Sorbonie po mężu i zostaje
profesorem. Ponownie dostaje
nagrodę Nobla (1911 rok), tym
razem w dziedzinie chemii za
wyodrębnienie w stanie czystym
preparatów radu oraz radu w
stanie metalicznym.
Dyplomy nadania Nagród Nobla

Lata I wojny światowej
Na początku I Wojny Światowej
odkłada swe prace, wywozi rad i
ukrywa w kasie pancernej w banku,
sama zaś poświęca się ratowaniu
życia ludzkiego. Organizuje ponad
dwieście sal rentgenowskich do
obsługi szpitali frontowych,
dwadzieścia samochodów zamienia w
jeżdżące sale rentgenowskie.
Dnia 26 grudnia 1923 roku Maria
obchodzi na uniwersytecie sorbońskim
25-lecie odkrycia radu. Po
zakończeniu wojny w 1924 roku
odwiedza Polskę, ale obowiązki nie
pozwalają jej długo zostać w
ojczyźnie.

Działalność dla kraju
W 1932 roku powstaje
na jej ciche życzenie
Instytut Radowy w
Warszawie. W
laboratoriach Instytutu
Maria dalej prowadzi swe
badania. Niestety w 1944
roku Niemcy palą
Instytut, na szczęście rad
zostaje ocalony, a Maria
na nowo podejmuje
pracę w odbudowanej
placówce

Instytut Radowy w Warszawie

Epilog
Przed samą wojną Francja ofiarowuje Marii wspaniały gmach
laboratoryjny: "Institut Curie" - mieści się on przy ul. Pierre Curie w
Paryżu. Powstania tego laboratorium niestety nie doczekał Piotr, choć
pragnął tego gorąco. Tam Maria przenosi swoje prace badawcze nad
radem, tam też pracuje niemal do ostatnich dni swojego życia.
Od śmierci męża Maria często choruje, dodatkowo cierpi na
poparzenia skóry (w owym czasie nie wiedziano jeszcze jak
niebezpieczna jest promieniotwórczość). Długie i niedoleczone
choroby niszczą jej wątły organizm. Jest wtedy u szczytu sławy, z
całego świata sypią się nagrody, dyplomy, honorowe doktoraty i
honorowe obywatelstwa, jest zarzucana kwiatami i darami.
Końcem roku 1933 zaczyna poważnie chorować, Przyczyną choroby
jest rad, jej ukochany rad ... Dnia 4 lipca 1934 roku o godzinie
czwartej rano serce wielkiej uczonej przestaje bić.
Była jedną z najpopularniejszych postaci świata naukowego,
otrzymała wiele nagród i wyróżnień. Jednakże w tym wszystkim była
cicha, skromna, daleka od starań o uznanie ludzkie, całkowicie
poświęcona swej pracy i rodzinie.


Slide 7

Maria Skłodowska-Curie
Biografia
Praca naukowa

Prolog
Maria Skłodowska - Curie
urodziła się w Warszawie
7 listopada 1867 roku w
domu przy ul. Freta 16

Lata nauki
W 1877 roku Maria zostaje oddana
na pensję panny Jadwigi
Sikorskiej do klasy III. Po roku
zostaje umieszczona w
siedmioklasowym gimnazjum
rządowym. W szesnastym roku
życia Maria kończy gimnazjum z
wyróżnieniem i złotym medalem.
W 1891 roku 24-letnia Maria
wyjeżdża do Paryża na studia.
Studiuje na Sorbonie na Wydziale
Nauk Ścisłych. W ciągu trzech lat
robi dwa licencjaty:
z fizyki i z matematyki.

Małżeństwo
W owym czasie poznaje
Piotra Curie, młodego i
zdolnego fizyka, którego
w 1895 r. poślubia.
Młodzi małżonkowie
zamieszkują w dwóch
pokojach, których
umeblowanie jest nader
skromne. Odtąd pracują
razem, Piotr zostaje
asystentem Marii. Dwa
lata po ślubie rodzi się im
córka Irena, późniejsza
laureatka nagrody Nobla.
Państwo Curie

Ukierunkowanie badań
Maria wybiera sobie
na temat pracy
doktorskiej badania
nad ciałami
promieniotwórczymi.
Badanie te
doprowadzają do
odkrycia dwóch
promieniotwórczych
pierwiastków: polonu
i radu.
Przyrządy używane przez Marię i Piotra
Curie w badaniach nad
promieniotwórczością.

Mozolna praca
Przez następne lata
małżonkowie pracują nad
wydzieleniem czystego radu z
rudy. Sprowadzają w tym celu
osiem ton smółki uranowej i
robią tysiące doświadczeń. Z
powodu braku odpowiedniego
laboratorium pracują w zimnej i
wilgotnej drewnianej szopie. W
1903 roku otrzymują decygram
czystego chlorku radu. Od tej
chwili zaczynają być sławni i ich
warunki materialne ulegają
znacznej poprawie.
Szopa przy rue Lhmond, w której
państwo Curie odkryli polon i rad.

Nagrody
W roku 1903 Curie'owie otrzymują
nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki
Ogromnym ciosem dla Marii jest
tragiczna śmierć małżonka, który
w wieku 47 lat zginął pod kołami
wozu konnego w 1906 r. Aby
zapewnić utrzymanie sobie i
dzieciom Maria przyjmuje katedrę
na Sorbonie po mężu i zostaje
profesorem. Ponownie dostaje
nagrodę Nobla (1911 rok), tym
razem w dziedzinie chemii za
wyodrębnienie w stanie czystym
preparatów radu oraz radu w
stanie metalicznym.
Dyplomy nadania Nagród Nobla

Lata I wojny światowej
Na początku I Wojny Światowej
odkłada swe prace, wywozi rad i
ukrywa w kasie pancernej w banku,
sama zaś poświęca się ratowaniu
życia ludzkiego. Organizuje ponad
dwieście sal rentgenowskich do
obsługi szpitali frontowych,
dwadzieścia samochodów zamienia w
jeżdżące sale rentgenowskie.
Dnia 26 grudnia 1923 roku Maria
obchodzi na uniwersytecie sorbońskim
25-lecie odkrycia radu. Po
zakończeniu wojny w 1924 roku
odwiedza Polskę, ale obowiązki nie
pozwalają jej długo zostać w
ojczyźnie.

Działalność dla kraju
W 1932 roku powstaje
na jej ciche życzenie
Instytut Radowy w
Warszawie. W
laboratoriach Instytutu
Maria dalej prowadzi swe
badania. Niestety w 1944
roku Niemcy palą
Instytut, na szczęście rad
zostaje ocalony, a Maria
na nowo podejmuje
pracę w odbudowanej
placówce

Instytut Radowy w Warszawie

Epilog
Przed samą wojną Francja ofiarowuje Marii wspaniały gmach
laboratoryjny: "Institut Curie" - mieści się on przy ul. Pierre Curie w
Paryżu. Powstania tego laboratorium niestety nie doczekał Piotr, choć
pragnął tego gorąco. Tam Maria przenosi swoje prace badawcze nad
radem, tam też pracuje niemal do ostatnich dni swojego życia.
Od śmierci męża Maria często choruje, dodatkowo cierpi na
poparzenia skóry (w owym czasie nie wiedziano jeszcze jak
niebezpieczna jest promieniotwórczość). Długie i niedoleczone
choroby niszczą jej wątły organizm. Jest wtedy u szczytu sławy, z
całego świata sypią się nagrody, dyplomy, honorowe doktoraty i
honorowe obywatelstwa, jest zarzucana kwiatami i darami.
Końcem roku 1933 zaczyna poważnie chorować, Przyczyną choroby
jest rad, jej ukochany rad ... Dnia 4 lipca 1934 roku o godzinie
czwartej rano serce wielkiej uczonej przestaje bić.
Była jedną z najpopularniejszych postaci świata naukowego,
otrzymała wiele nagród i wyróżnień. Jednakże w tym wszystkim była
cicha, skromna, daleka od starań o uznanie ludzkie, całkowicie
poświęcona swej pracy i rodzinie.


Slide 8

Maria Skłodowska-Curie
Biografia
Praca naukowa

Prolog
Maria Skłodowska - Curie
urodziła się w Warszawie
7 listopada 1867 roku w
domu przy ul. Freta 16

Lata nauki
W 1877 roku Maria zostaje oddana
na pensję panny Jadwigi
Sikorskiej do klasy III. Po roku
zostaje umieszczona w
siedmioklasowym gimnazjum
rządowym. W szesnastym roku
życia Maria kończy gimnazjum z
wyróżnieniem i złotym medalem.
W 1891 roku 24-letnia Maria
wyjeżdża do Paryża na studia.
Studiuje na Sorbonie na Wydziale
Nauk Ścisłych. W ciągu trzech lat
robi dwa licencjaty:
z fizyki i z matematyki.

Małżeństwo
W owym czasie poznaje
Piotra Curie, młodego i
zdolnego fizyka, którego
w 1895 r. poślubia.
Młodzi małżonkowie
zamieszkują w dwóch
pokojach, których
umeblowanie jest nader
skromne. Odtąd pracują
razem, Piotr zostaje
asystentem Marii. Dwa
lata po ślubie rodzi się im
córka Irena, późniejsza
laureatka nagrody Nobla.
Państwo Curie

Ukierunkowanie badań
Maria wybiera sobie
na temat pracy
doktorskiej badania
nad ciałami
promieniotwórczymi.
Badanie te
doprowadzają do
odkrycia dwóch
promieniotwórczych
pierwiastków: polonu
i radu.
Przyrządy używane przez Marię i Piotra
Curie w badaniach nad
promieniotwórczością.

Mozolna praca
Przez następne lata
małżonkowie pracują nad
wydzieleniem czystego radu z
rudy. Sprowadzają w tym celu
osiem ton smółki uranowej i
robią tysiące doświadczeń. Z
powodu braku odpowiedniego
laboratorium pracują w zimnej i
wilgotnej drewnianej szopie. W
1903 roku otrzymują decygram
czystego chlorku radu. Od tej
chwili zaczynają być sławni i ich
warunki materialne ulegają
znacznej poprawie.
Szopa przy rue Lhmond, w której
państwo Curie odkryli polon i rad.

Nagrody
W roku 1903 Curie'owie otrzymują
nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki
Ogromnym ciosem dla Marii jest
tragiczna śmierć małżonka, który
w wieku 47 lat zginął pod kołami
wozu konnego w 1906 r. Aby
zapewnić utrzymanie sobie i
dzieciom Maria przyjmuje katedrę
na Sorbonie po mężu i zostaje
profesorem. Ponownie dostaje
nagrodę Nobla (1911 rok), tym
razem w dziedzinie chemii za
wyodrębnienie w stanie czystym
preparatów radu oraz radu w
stanie metalicznym.
Dyplomy nadania Nagród Nobla

Lata I wojny światowej
Na początku I Wojny Światowej
odkłada swe prace, wywozi rad i
ukrywa w kasie pancernej w banku,
sama zaś poświęca się ratowaniu
życia ludzkiego. Organizuje ponad
dwieście sal rentgenowskich do
obsługi szpitali frontowych,
dwadzieścia samochodów zamienia w
jeżdżące sale rentgenowskie.
Dnia 26 grudnia 1923 roku Maria
obchodzi na uniwersytecie sorbońskim
25-lecie odkrycia radu. Po
zakończeniu wojny w 1924 roku
odwiedza Polskę, ale obowiązki nie
pozwalają jej długo zostać w
ojczyźnie.

Działalność dla kraju
W 1932 roku powstaje
na jej ciche życzenie
Instytut Radowy w
Warszawie. W
laboratoriach Instytutu
Maria dalej prowadzi swe
badania. Niestety w 1944
roku Niemcy palą
Instytut, na szczęście rad
zostaje ocalony, a Maria
na nowo podejmuje
pracę w odbudowanej
placówce

Instytut Radowy w Warszawie

Epilog
Przed samą wojną Francja ofiarowuje Marii wspaniały gmach
laboratoryjny: "Institut Curie" - mieści się on przy ul. Pierre Curie w
Paryżu. Powstania tego laboratorium niestety nie doczekał Piotr, choć
pragnął tego gorąco. Tam Maria przenosi swoje prace badawcze nad
radem, tam też pracuje niemal do ostatnich dni swojego życia.
Od śmierci męża Maria często choruje, dodatkowo cierpi na
poparzenia skóry (w owym czasie nie wiedziano jeszcze jak
niebezpieczna jest promieniotwórczość). Długie i niedoleczone
choroby niszczą jej wątły organizm. Jest wtedy u szczytu sławy, z
całego świata sypią się nagrody, dyplomy, honorowe doktoraty i
honorowe obywatelstwa, jest zarzucana kwiatami i darami.
Końcem roku 1933 zaczyna poważnie chorować, Przyczyną choroby
jest rad, jej ukochany rad ... Dnia 4 lipca 1934 roku o godzinie
czwartej rano serce wielkiej uczonej przestaje bić.
Była jedną z najpopularniejszych postaci świata naukowego,
otrzymała wiele nagród i wyróżnień. Jednakże w tym wszystkim była
cicha, skromna, daleka od starań o uznanie ludzkie, całkowicie
poświęcona swej pracy i rodzinie.


Slide 9

Maria Skłodowska-Curie
Biografia
Praca naukowa

Prolog
Maria Skłodowska - Curie
urodziła się w Warszawie
7 listopada 1867 roku w
domu przy ul. Freta 16

Lata nauki
W 1877 roku Maria zostaje oddana
na pensję panny Jadwigi
Sikorskiej do klasy III. Po roku
zostaje umieszczona w
siedmioklasowym gimnazjum
rządowym. W szesnastym roku
życia Maria kończy gimnazjum z
wyróżnieniem i złotym medalem.
W 1891 roku 24-letnia Maria
wyjeżdża do Paryża na studia.
Studiuje na Sorbonie na Wydziale
Nauk Ścisłych. W ciągu trzech lat
robi dwa licencjaty:
z fizyki i z matematyki.

Małżeństwo
W owym czasie poznaje
Piotra Curie, młodego i
zdolnego fizyka, którego
w 1895 r. poślubia.
Młodzi małżonkowie
zamieszkują w dwóch
pokojach, których
umeblowanie jest nader
skromne. Odtąd pracują
razem, Piotr zostaje
asystentem Marii. Dwa
lata po ślubie rodzi się im
córka Irena, późniejsza
laureatka nagrody Nobla.
Państwo Curie

Ukierunkowanie badań
Maria wybiera sobie
na temat pracy
doktorskiej badania
nad ciałami
promieniotwórczymi.
Badanie te
doprowadzają do
odkrycia dwóch
promieniotwórczych
pierwiastków: polonu
i radu.
Przyrządy używane przez Marię i Piotra
Curie w badaniach nad
promieniotwórczością.

Mozolna praca
Przez następne lata
małżonkowie pracują nad
wydzieleniem czystego radu z
rudy. Sprowadzają w tym celu
osiem ton smółki uranowej i
robią tysiące doświadczeń. Z
powodu braku odpowiedniego
laboratorium pracują w zimnej i
wilgotnej drewnianej szopie. W
1903 roku otrzymują decygram
czystego chlorku radu. Od tej
chwili zaczynają być sławni i ich
warunki materialne ulegają
znacznej poprawie.
Szopa przy rue Lhmond, w której
państwo Curie odkryli polon i rad.

Nagrody
W roku 1903 Curie'owie otrzymują
nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki
Ogromnym ciosem dla Marii jest
tragiczna śmierć małżonka, który
w wieku 47 lat zginął pod kołami
wozu konnego w 1906 r. Aby
zapewnić utrzymanie sobie i
dzieciom Maria przyjmuje katedrę
na Sorbonie po mężu i zostaje
profesorem. Ponownie dostaje
nagrodę Nobla (1911 rok), tym
razem w dziedzinie chemii za
wyodrębnienie w stanie czystym
preparatów radu oraz radu w
stanie metalicznym.
Dyplomy nadania Nagród Nobla

Lata I wojny światowej
Na początku I Wojny Światowej
odkłada swe prace, wywozi rad i
ukrywa w kasie pancernej w banku,
sama zaś poświęca się ratowaniu
życia ludzkiego. Organizuje ponad
dwieście sal rentgenowskich do
obsługi szpitali frontowych,
dwadzieścia samochodów zamienia w
jeżdżące sale rentgenowskie.
Dnia 26 grudnia 1923 roku Maria
obchodzi na uniwersytecie sorbońskim
25-lecie odkrycia radu. Po
zakończeniu wojny w 1924 roku
odwiedza Polskę, ale obowiązki nie
pozwalają jej długo zostać w
ojczyźnie.

Działalność dla kraju
W 1932 roku powstaje
na jej ciche życzenie
Instytut Radowy w
Warszawie. W
laboratoriach Instytutu
Maria dalej prowadzi swe
badania. Niestety w 1944
roku Niemcy palą
Instytut, na szczęście rad
zostaje ocalony, a Maria
na nowo podejmuje
pracę w odbudowanej
placówce

Instytut Radowy w Warszawie

Epilog
Przed samą wojną Francja ofiarowuje Marii wspaniały gmach
laboratoryjny: "Institut Curie" - mieści się on przy ul. Pierre Curie w
Paryżu. Powstania tego laboratorium niestety nie doczekał Piotr, choć
pragnął tego gorąco. Tam Maria przenosi swoje prace badawcze nad
radem, tam też pracuje niemal do ostatnich dni swojego życia.
Od śmierci męża Maria często choruje, dodatkowo cierpi na
poparzenia skóry (w owym czasie nie wiedziano jeszcze jak
niebezpieczna jest promieniotwórczość). Długie i niedoleczone
choroby niszczą jej wątły organizm. Jest wtedy u szczytu sławy, z
całego świata sypią się nagrody, dyplomy, honorowe doktoraty i
honorowe obywatelstwa, jest zarzucana kwiatami i darami.
Końcem roku 1933 zaczyna poważnie chorować, Przyczyną choroby
jest rad, jej ukochany rad ... Dnia 4 lipca 1934 roku o godzinie
czwartej rano serce wielkiej uczonej przestaje bić.
Była jedną z najpopularniejszych postaci świata naukowego,
otrzymała wiele nagród i wyróżnień. Jednakże w tym wszystkim była
cicha, skromna, daleka od starań o uznanie ludzkie, całkowicie
poświęcona swej pracy i rodzinie.


Slide 10

Maria Skłodowska-Curie
Biografia
Praca naukowa

Prolog
Maria Skłodowska - Curie
urodziła się w Warszawie
7 listopada 1867 roku w
domu przy ul. Freta 16

Lata nauki
W 1877 roku Maria zostaje oddana
na pensję panny Jadwigi
Sikorskiej do klasy III. Po roku
zostaje umieszczona w
siedmioklasowym gimnazjum
rządowym. W szesnastym roku
życia Maria kończy gimnazjum z
wyróżnieniem i złotym medalem.
W 1891 roku 24-letnia Maria
wyjeżdża do Paryża na studia.
Studiuje na Sorbonie na Wydziale
Nauk Ścisłych. W ciągu trzech lat
robi dwa licencjaty:
z fizyki i z matematyki.

Małżeństwo
W owym czasie poznaje
Piotra Curie, młodego i
zdolnego fizyka, którego
w 1895 r. poślubia.
Młodzi małżonkowie
zamieszkują w dwóch
pokojach, których
umeblowanie jest nader
skromne. Odtąd pracują
razem, Piotr zostaje
asystentem Marii. Dwa
lata po ślubie rodzi się im
córka Irena, późniejsza
laureatka nagrody Nobla.
Państwo Curie

Ukierunkowanie badań
Maria wybiera sobie
na temat pracy
doktorskiej badania
nad ciałami
promieniotwórczymi.
Badanie te
doprowadzają do
odkrycia dwóch
promieniotwórczych
pierwiastków: polonu
i radu.
Przyrządy używane przez Marię i Piotra
Curie w badaniach nad
promieniotwórczością.

Mozolna praca
Przez następne lata
małżonkowie pracują nad
wydzieleniem czystego radu z
rudy. Sprowadzają w tym celu
osiem ton smółki uranowej i
robią tysiące doświadczeń. Z
powodu braku odpowiedniego
laboratorium pracują w zimnej i
wilgotnej drewnianej szopie. W
1903 roku otrzymują decygram
czystego chlorku radu. Od tej
chwili zaczynają być sławni i ich
warunki materialne ulegają
znacznej poprawie.
Szopa przy rue Lhmond, w której
państwo Curie odkryli polon i rad.

Nagrody
W roku 1903 Curie'owie otrzymują
nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki
Ogromnym ciosem dla Marii jest
tragiczna śmierć małżonka, który
w wieku 47 lat zginął pod kołami
wozu konnego w 1906 r. Aby
zapewnić utrzymanie sobie i
dzieciom Maria przyjmuje katedrę
na Sorbonie po mężu i zostaje
profesorem. Ponownie dostaje
nagrodę Nobla (1911 rok), tym
razem w dziedzinie chemii za
wyodrębnienie w stanie czystym
preparatów radu oraz radu w
stanie metalicznym.
Dyplomy nadania Nagród Nobla

Lata I wojny światowej
Na początku I Wojny Światowej
odkłada swe prace, wywozi rad i
ukrywa w kasie pancernej w banku,
sama zaś poświęca się ratowaniu
życia ludzkiego. Organizuje ponad
dwieście sal rentgenowskich do
obsługi szpitali frontowych,
dwadzieścia samochodów zamienia w
jeżdżące sale rentgenowskie.
Dnia 26 grudnia 1923 roku Maria
obchodzi na uniwersytecie sorbońskim
25-lecie odkrycia radu. Po
zakończeniu wojny w 1924 roku
odwiedza Polskę, ale obowiązki nie
pozwalają jej długo zostać w
ojczyźnie.

Działalność dla kraju
W 1932 roku powstaje
na jej ciche życzenie
Instytut Radowy w
Warszawie. W
laboratoriach Instytutu
Maria dalej prowadzi swe
badania. Niestety w 1944
roku Niemcy palą
Instytut, na szczęście rad
zostaje ocalony, a Maria
na nowo podejmuje
pracę w odbudowanej
placówce

Instytut Radowy w Warszawie

Epilog
Przed samą wojną Francja ofiarowuje Marii wspaniały gmach
laboratoryjny: "Institut Curie" - mieści się on przy ul. Pierre Curie w
Paryżu. Powstania tego laboratorium niestety nie doczekał Piotr, choć
pragnął tego gorąco. Tam Maria przenosi swoje prace badawcze nad
radem, tam też pracuje niemal do ostatnich dni swojego życia.
Od śmierci męża Maria często choruje, dodatkowo cierpi na
poparzenia skóry (w owym czasie nie wiedziano jeszcze jak
niebezpieczna jest promieniotwórczość). Długie i niedoleczone
choroby niszczą jej wątły organizm. Jest wtedy u szczytu sławy, z
całego świata sypią się nagrody, dyplomy, honorowe doktoraty i
honorowe obywatelstwa, jest zarzucana kwiatami i darami.
Końcem roku 1933 zaczyna poważnie chorować, Przyczyną choroby
jest rad, jej ukochany rad ... Dnia 4 lipca 1934 roku o godzinie
czwartej rano serce wielkiej uczonej przestaje bić.
Była jedną z najpopularniejszych postaci świata naukowego,
otrzymała wiele nagród i wyróżnień. Jednakże w tym wszystkim była
cicha, skromna, daleka od starań o uznanie ludzkie, całkowicie
poświęcona swej pracy i rodzinie.