Transcript Tadeusz Kotarbiński (1886-1981) „Stać się godnym szacunku za dobroć, odwagę, prawość” T.Kotarbiński Te słowa wypowiedział patron naszej szkoły T.Kotarbiński.

Tadeusz
Kotarbiński
(1886-1981)
„Stać się godnym szacunku
za dobroć, odwagę,
prawość”
T.Kotarbiński
Te słowa wypowiedział patron naszej
szkoły T.Kotarbiński. Spotykamy się dzisiaj,
aby uczcić kolejną rocznicę nadania imienia
szkole. To historyczne wydarzenie miało
miejsce 3 października 1987 roku, a więc 22
lata temu. Pragniemy przybliżyć Wam,
drogie koleżanki i koledzy, najważniejsze
fakty z życia prof. Tadeusza Kotarbińskiego.
Odniesiemy się do czołowych haseł
głoszonych przez patrona, a także opowiemy
jak ówcześni nauczyciele i uczniowie
przygotowywali się do uroczystości nadania
szkole imienia.
Życiorys
•
Tadeusz Kotarbiński to
znakomity wykładowca,
nauczyciel mądrości uczony
wyróżniający się wielką siłą
oddziaływania na innych.
Wytwarzał wokół siebie
atmosferę pełną ciepła i
serdeczności. Interesowało go
wiele dziedzin nauki. Najwięcej
jednak zajmował się filozofią,
logiką, etyką i prakseologią (był
jego współtwórcą). Pamiętać
również należy, że ten wielki
uczony – filozof, logik, etyk,
prakseolog to także poeta i
artysta (autor wielu drobnych
utworów poetyckich i
aforyzmów). Pozostawił po
sobie kilka tomików poezji, w
tym „Wesołe smutki” – zbiór
zwięzłych, krótkich utworów
nasyconych refleksją i satyrą.
Życiorys
•
•
•
Kotarbiński miał w sobie coś z filozofa –
mędrca, nauczyciela, który jak Sokrates w toku
wspólnej medytacji z uczniami poszukiwał
prawdy. Nie darmo nazywali Go „Sokratesem
warszawskim”.
Swoje poglądy sformułował w wielu dziełach.
W ciągu długiego i pracowitego życia (95 lat)
napisał ponad 400 większych i drobniejszych
utworów ogłoszonych drukiem zarówno w
języku polskim jak i wielu innych językach.
Najważniejsze z nich to:
 Elementy poznania logiki formalnej i
metodologii nauk (1929)
 Traktat o dobrej robocie (1955)
 Sprawność i błąd (1956)
 Wykłady z dziejów logiki (1957)
 Medytacje o życiu godziwym (1966)
 Hasło dobrej roboty (1968)
Jakim człowiekiem był
Tadeusz Kotarbiński?
Posłuchajmy wspomnień żony profesora.
Oto jakiej odpowiedzi udzieliła profesor
Janina Kotarbińska. W ciągu 34 lat
małżeństwa i 57 lat wielkiej przyjaźni
bliskiej współpracy, miała możliwość
poznania męża w bardzo różnych
okolicznościach życiowych: jako
nauczyciela- byłam jego uczennicą jako
przełożonego- byłam jego asystentką w
zakładzie, którym kierował, jako pełniącego
funkcje kierownicze na bardzo
odpowiedzialnych stanowiskach. Na
podstawie tych wszystkich obserwacji mogę
powiedzieć z całą siłą przekonania, że był to
człowiek niezwykły i wielkiej miary.
Uderzała w nim intensywność i niezależność
myślenia.
• Zadziwiało bogactwo życia wewnętrznego
ujawniające się w młodzieńczej wprost
żywotności zainteresowań, w umiłowaniu sztuk
pięknych, zwłaszcza muzyki i poezji, którą sam
zresztą uprawiał, w uwrażliwieniu na piękno
przyrody. To wszystko łączyło się z rzadko
spotykaną wrażliwością moralną i odwagą
cywilną. Pomagał na różne sposoby wszystkim,
którzy potrzebowali pomocy. Walczył o wolność
sumienia i o prawdę. Był opiekunem
spolegliwym. To nie jest idealizacja, to jest
portret autentyczny. Taki właśnie był
naprawdę i takim go zawsze widziałam.
Złote myśli
• Lub robić coś
• Kochaj kogoś
• Nie bądź gałganem
• Żyj poważnie
Złote Myśli
„Miłość to dwie dusze w
jednym ciele, przyjaźń - to
jedna dusza w dwóch
ciałach. „
„Sen jest to skracanie sobie
życia w tym celu, aby je
wydłużyć. „
„Dwa półgłówki nie tworzą
całej głowy.”
„Lepiej nie mówić nic, niż
mówić o niczym.”
„Nie mam na to czasu, żeby
tracić czas.”
„Nieśmiertelne są tylko
rzeczy martwe.”
„Światło, które oślepia,
gorsze jest od ciemności.”
http://www.cytaty.info/autor/tadeuszkotarbinski/1
„Kłamstwem można niekiedy,
zajść daleko, ale nie można
wrócić”
„Do tego by dobrze się działo
potrzebne są młode ręce i
stare głowy”
„Wiedzieć, czego się nie ma,
jest ważniejsze, niż wiedzieć,
co się nie ma”
„Dobrze mieć autostrady, ale
smak nadają życiu dopiero
ścieżki, którymi można od
niech odbiegać”
Twórczość
•
Tadeusz Kotarbiński wydał trzy
tomiki wierszy: Wesołe smutki
w 1956 roku, Rytmy i rymy w
1970 oraz Wiązanki w 1973 r.
Był autorem około 700
publikacji. Zajmował się
również twórczością
publicystyczną m.in. Medytacje
o życiu godziwym, Myśli o
ludziach i ludzkich sprawach,
Drogi dociekań własnych.
Kotarbiński za swoje
najwybitniejsze dzieło uznawał
"Traktat o dobrej robocie" z
1955 roku, który dotyczył
prakseologii.
http://mfiles.pl/pl/index.php/Tadeusz_Kotarbi%C5%84ski
Nadanie szkole imieniaPrzygotowania
Uczniowie nawiązali kontakt listowny z
młodzieżą ze szkół noszących imię
T.Kotarbińskiego. Napisany został
również list do żony i syna profesora z
zaproszeniem na tą ważną uroczystość.
Wręczenie sztandaru, który towarzyszy
nam we wszystkich ważniejszych
uroczystościach szkolnych, połączone
zostało z uroczystością nadania szkole
imienia. A było to przypomnijmy 3
października w 1987r.
Galeria
Wręczenie Doktoratu
Honoris Causa
Rodzice Tadeusza
Z żoną Janiną
Kotarbiński w
swoim
gabinecie
Tadeusz z synami i
żoną
Wykonali: Jakub
Skowroński,
Mateusz
Gruszczyński i
Mateusz Hereć
Dziękujemy
za uwagę…