Transcript Slide 1

2008-2009
Έρευνα, Σχεδιασμός, Συγγραφή, Οργάνωση, Παρουσίαση
Κλειώ Φλουρέντζου (Σύμβουλος Μουσειακής Αγωγής)
Εποπτεία
Φλώρα Τιμοθέου Πιτζιολή (ΕΔΕ)
Καθοδήγηση στο μουσικό μέρος του προγράμματος
Θεοδώρα Θεοδώρου Κωνσταντίνου (ΕΔΕ Μουσικής)
Χώρος Εφαρμογής: Μουσείο Λαϊκής Τέχνης (Μ.Λ.Τ.)
Δημοτικά Σχολεία που λαμβάνουν μέρος στην πιλοτική εφαρμογή
Α΄ Λατσιών, Α΄Ιδαλίου, Γ΄ Ιδαλίου, Αγ. Δημήτριος, Απ. Βαρνάβας,
Λυθροδόντας, Δ΄ Αγλαντζιά, Α΄ Γερίου
Τάξεις, προς τις οποίες απευθύνεται το πρόγραμμα
(Β΄και Γ΄ τάξεις, με δυνατότητα προσαρμογής και για τις υπόλοιπες τάξεις του
Δημοτικού και Νηπιαγωγείου)
Διάρκεια παραμονής της Μουσειοκασέλας στο σχολείο
Μια εβδομάδα
Ψηφιακός δίσκος
με όλο το
διαθεματικό υλικό
Ταινία: Γωνιά
Λαϊκής Τέχνης
Φάκελος εργασιών
Έντυπη
μορφή ψ.δ.
Φύλλο εργασίας
για χρήση από τα
παιδιά στο
Μουσείο
Ταινία με τίτλο
«Της Κύπρου το
ψωμί»
Ψηφιακός δίσκος
με κυπριακά
τραγούδια
«Κυπραία Φωνή»
Ψάθινο καλάθι
Έντυπα από το
Κέντρο Χειροτεχνίας
Ένα
πιθκιάυλιν
Κούζα
Xειρομύλι
Λευκαρίτικο κέντημα
Λαούτο και βιολί σε foam board
Αντίγραφα
έργων του Μ.
Κκάσιαλου
Φυθκιώτικο κέντημα
Κυπριακές ενδυμασίες
Σκοπός
(Κύπρος: 19ος - αρχές 20ου αιώνα)
Γνωριμία με τη λαϊκή παράδοση της Κύπρου.
Συμβολή στη διαφύλαξη και διάχυσή της.
Καλλιέργεια του σεβασμού προς το παρελθόν,
τους ανθρώπους του και τα επιτεύγματά τους.
Τα παιδιά:
Στόχοι
• να ονομάζουν τα διάφορα είδη πηγών, από τα οποία αντλούμε πληροφορίες
για το παρελθόν μας.
• να εντοπίζουν τεκμήρια που προάγουν την διερεύνηση των διαφόρων
διαστάσεων της ζωής των ανθρώπων της Κύπρου στις αρχές του 20ου αι..
• να εντοπίσουν στοιχεία αλλαγής και συνέχειας (σύγκριση παρόντος και
παρελθόντος).
• να αναφέρουν πώς το παρελθόν επηρεάζει το παρόν και πώς και τα δύο
πιθανόν να επηρεάσουν το μέλλον.
• να ερευνήσουν, να ανακαλύψουν και να αξιοποιήσουν δημιουργικά, υλικό,
το οποίο τους παρέχεται, είτε στο Μ.Λ.Τ., είτε από τη Μουσειοκασέλα.
• να μελετήσουν και να απολαύσουν έργα του λαϊκού ζωγράφου Μιχαήλ
Κκάσιαλου, να γνωρίσουν την τεχνοτροπία του, έτσι ώστε να
δημιουργήσουν δικά τους εάν το επιθυμούν.
• να γνωρίσουν το κυπριακό, παραδοσιακό τραγούδι καθώς και τα κυριότερα
μουσικά όργανα που το συνοδεύουν, αναγνωρίζοντας το ρόλο και την
παρουσία τους μέσα στο παρόν.
• μέσω της Τεχνολογίας «να ταξιδέψουν στην Κύπρο πριν χρόνια εκατό» και
να αντιληφθούν τον τρόπο ζωής αλλά και την τεχνολογία που
χρησιμοποιούσαν οι άνθρωποι τέλη του 19ου και αρχές του 20ου αίώνα.
• να οργανώσουν και να παρουσιάσουν θεατρικά δρώμενα, σχετικά με τη ζωή
και τις συνήθειες των ανθρώπων, λίγες μέρες πριν ένα κυπριακό γάμο
(αρχές 20ου αιώνα).
ΠΡΙΝ από την επίσκεψη (στην τάξη)
 Ακρόαση μιας σύντομης ιστορίας* (τετράστιχα), στα οποία
συμπεριλαμβάνεται λεξιλόγιο, το οποίοθα συναντήσουν στο
μουσείο, ενισχυμένο από έργα του λαϊκού ζωγράφου Μιχαήλ
Κκάσιαλου.
 Προβολή παρουσίασης σε μορφή power – point (προβολή
αντικειμένων που θα δουν στο Μ.Λ.Τ., καθώς και
επεξηγηματικά σχόλια για το καθένα ξεχωριστά).
 Διαχωρισμός των παιδιών σε τέσσερις ομάδες.
 Συζήτηση σχετικά με την αναμενόμενη στάση και
συμπεριφορά μέσα στο μουσείο.
 Σύντομη αναφορά στην ιστορία του κτηρίου (δεν ήταν πάντα
μουσείο).
Ιστορία*
«Κότσινη κλωστή κλωσμένη στην
ανέμη τυλιμένη,
δος της πάτσον, κλώτσον να γυρίσει,
παραμύθι ν΄ αρκινήσει!»
Μια φορά κι έναν καιρό,
στην Κύπρο μας, πριν χρόνια εκατό,
άνθρωποι απλοί εζούσαν,
σ΄ ένα όμορφο χωριό.
Άντρες, γυναίκες και παιδιά
ολημερίς ως αργά,
μοχθούσαν στους αγρούς,
για να ΄χουν άφθονους καρπούς.
Με δρεπάνια κοφτερά θερίζανε
της Μεσαορίας τα στάχυα τα χρυσά.
Τα σπόρια στο χειρομύλι άλεθαν
και αλεύρι στοίβαζαν μεμιάς!
Κουλούρια και ψωμιά αχνίζανε
στου φούρνου την πυρά
και η γειτονιά μοσχομύριζε
απ΄του ψωμιού την ευωδιά!
Τεχνίτες και τεχνίτριες με τα δυο τους χέρια φτιάχναν,
τσέστους, καλάθια, ταμπουτσιές
δουκάνες και σουβάντζες πλουμιστές,
ξυλόγλυπτα τοιχάρμαρα,
κολότζια σκαλιστά,
πιθάρκα, κούζες
και πιάτα αλειφτά
Χρυσοχέρες, χαμηλοβλεπούσες κόρες,
που έμεναν στο σπίτι ώρες,
γαμπρόν άξιον εκαρτερούσαν,
προικιά στον αργαλειό ύφαιναν
και με βελόνια κεντήματα κεντούσαν.
Και σαν οι νιοι μαζεύονταν
σε πανηγύρια και γιορτές,
μεταξωτά πουκάμισα φορούσανε,
βράκες, ζιμπούνια και ζώστρες πλουμιστές.
Και οι κορασιές σαν πήγαιναν
σε γάμους και βαφτίσια,
με πολύχρωμες σαγιές καμάρωναν
και σταμπωτά μαντήλια.
Καρσιλαμάδες να χορέψουνε,
ζεϊμπέκικο, σούστα και συρτό,
τον κύκλο όλοι να σύρουνε,
στου λαουτάρη και βιολάρη το ρυθμό.
Έτσι κυλούσε η ζωή, στης Κύπρου το μικρό χωριό.
Ώσπου τα χρόνια πέρασαν κι όλα άλλαξαν από τη γη ως τον ουρανό!
Μπορεί οι άνθρωποι να «φύγανε», μα τα τεχνήματά τους μείνανε.
Να είναι της γνώσης η πηγή, για τη ζωή την πρωτινή .
Ό,τι τότε οι άνθρωποι έφτιαξαν, με αγάπη περισσή,
τα μελετούμε σήμερα με σεβασμό και προσοχή πολλή.
Στο Μουσείο Λαϊκής Τέχνης θα τα βρούμε.
Τι λέτε; Πάμε να τα δούμε;
Εικονογράφηση: Έργα (πίνακες) του Μιχαήλ Κκάσιαλου
Τετράστιχα: Κλειώ Φλουρέντζου
ΚΑΤΑ την επίσκεψη
1. Υποδοχή στο προαύλιο
Η εμψυχώτρια υποδέχεται τα παιδιά με παραδοσιακή ενδυμασία .
 Με την μερρέχα ραίνει με ροδόσταγμα τα χέρια των παιδιών για
να τα καλωσορίσει με τον παραδοσιακό τρόπο στην «εποχή της».

2. Μελέτη έργου του Μιχαήλ Κκάσιαλου «Ο ΓΑΜΟΣ»
Τα παιδιά συγκεντρώνονται μπροστά στον πίνακα του Μ.
Κκάσιαλου «Ο γάμος». Η εμψυχώτρια αφηγείται μια αυτοσχέδια
ιστορία με μουσική υπόκρουση: «Μια φορά κι έναν καιρό, στην
Κύπρο μας πριν χρόνια εκατό, ένας γάμος έγινε, με νύφη και
γαμπρό! Καλεσμένο ήταν όλο το χωριό…!»
 Συζήτηση μπροστά στον πίνακα με στόχο τα παιδιά να
εντοπίσουν διάφορα στοιχεία από τη ζωή των ανθρώπων της
Κύπρου πριν «χρόνια εκατό».

«Ο γάμος» του Μιχαήλ Κκάσιαλου
Η συζήτηση, με βάση τον πίνακα, κινείται γύρω από τους
ακόλουθους άξονες:
 «Προίκα» (επεξήγηση του όρου): Με τι είδους προικιά
(κεντήματα, υφαντά) γέμισε, πριν τον γάμο, η νύφη το
μπαούλο της και πώς τα έφτιαξε;
 «Πρόσκληση»: Με ποιο τρόπο προσκαλούσαν άραγε οι
γονείς τους συγγενείς και συγχωριανούς, στο γάμο των
παιδιών τους;
 «Γαμήλια δώρα»: Τι είδους αντικείμενα προσφέρονταν
ως δώρα στους γάμους, αλλά χρησιμοποιούνταν και
στην καθημερινή ζωή; (σκεύη, εργαλεία, τρόφιμα)
 «Ενδυμασία»: Πώς ντύνονταν οι άνθρωποι στους
γάμους αλλά και σε άλλες επίσημες κοινωνικές
εκδηλώσεις;
 «Διασκέδαση»: Πώς διασκέδαζαν συνήθως στους γάμους;
(Παραδοσιακή μουσική / μουσικά όργανα)
3. Ξενάγηση σε συγκεκριμένους χώρους του μουσείου
με βάση συγκεκριμένο σενάριο
(συζήτηση – διερεύνηση πηγών – συμπεράσματα)
«Ελάτε να τρυπώσουμε με τη φαντασία μας
μέσα στον πίνακα του Μιχαήλ Κκάσιαλου
και να ταξιδέψουμε πίσω στο χρόνο!
Μπορεί να γνωρίσουμε κάποιους από τους
ανθρώπους αυτούς
και να μάθουμε τι είδους προετοιμασίες έγιναν
πριν από το γάμο!
Θέλετε;»
Χώροι διακίνησης και σενάριο συζήτησης κατά
τη ξενάγηση:
Κεντήματα
Οικιακά σκεύη,
κούζες, πανέρια…
«Τι δώρα άραγε έχουν συγκεντρώσει οι καλεσμένοι;»
«Προσεκτικά! Η νυφή γέμισε το σεντούτζι με την
προίκα της. Στον αργαλειό ύφανε …»
Ενδυμασίες
Παραδοσιακά μουσικά όργανα
«Έτοιμα τα ρούχα της οικογένειας! Σε λίγο θα έρθουν
για να ετοιμαστούν για το γάμο! Θα φορέσουν …»
«Οι μουσικοί του χωριού
ετοίμασαν τα μουσικά τους όργανα
και είναι έτοιμοι να ξεκινήσουν για …»
4. Σχηματισμός τεσσάρων ομάδων:
•
Συγκέντρωση των ομάδων σε τέσσερις
ξεχωριστές αίθουσες, στο χώρο του Μουσείου.
•
Υλικά – Μέσα για κάθε ομάδα:



Μια καρτέλα με οδηγίες για «ζωντάνεμα» συγκεκριμένης εικόνας
Αντίγραφα αντικειμένων
Ενδυμασία για κάθε παιδί
•
Παράλληλη ανατροφοδότηση από τη εμψυχώτρια
και τη δασκάλα της τάξης.
•
Προετοιμασία συγκεκριμένης θεατρικής σκηνής,
από την κάθε ομάδα, σύμφωνα με τις οδηγίες της
καρτέλας.
ΚΑΡΤΕΛΕΣ ΟΜΑΔΩΝ
«Καλέσματα» (πρόσκληση) (για παιδιά Γ΄ τάξης)
Τα κουλούρια του γάμου πρέπει να ετοιμαστούν!
Θα δοθούν στους καλεσμένους μαζί με ένα κερί!
Ναι! Καλά καταλάβατε!
Ήταν η πρόσκληση για το γάμο!
Η μάνα, ο πατέρας, τα αδέλφια και συγγενείς του ζευγαριού
ετοιμάζονται για το ζύμωμα και το φούρνισμα των κουλουριών.
Φορέστε τα ρούχα και χρησιμοποιήστε τα αντικείμενα που
έχετε στο κουτί σας για να ζωντανέψετε την πιο πάνω σκηνή!
«Τι δώρα να πάρουμε;» (Β΄ τάξη)
Οι γείτονες, ο κυρ – Αναστάσης, η κυρα – Χαρίτα,
ο κυρ – Δημήτρης και η κυρα- Αλισαβού
ετοιμάζουν τα δώρα για τον γαμπρό και τη νύφη!
Τι θα δωρίσουν άραγε στο νιόπαντρο ζευγάρι;
Καλάθι γεμάτο με ...;
Πιθάρι γεμάτο με ....;
Κοφίνι γεμάτο με ...;
Πιάτα αλειφτά;
Υφάσματα;
Ντυθείτε, πάρτε τα αντικείμενα που έχετε μπροστά σας
και ζωντανέψτε την πιο πάνω σκηνή!
«Έτοιμα τα προικιά!»
Λίγες μέρες πριν από το γάμο....
Η μάνα, η νύφη και οι μικρότερες κόρες
προσπαθούν να συγυρίσουν
την προίκα της νύφης μέσα στο μεγάλο,
ξυλόγλυπτο μπαούλο (σεντούτζι)!
Τι να έβαλαν άραγε μέσα;
Φορέστε τα ρούχα και χρησιμοποιήστε τα αντικείμενα που
έχετε στο κουτί σας για να ζωντανέψετε την πιο πάνω σκηνή
«Φοράμε τα καλά μας!»
Η μέρα του γάμου έφτασε...
Όλοι οι χωριανοί φορούν τα καλά τους!
Ανάμεσά τους ο κύριος
Στέφανος, η κυρά Αλισαβού
και τα παιδιά τους,
ο Ιωάννης και η Λουκία.
Προσπαθούν να ντυθούν με προσοχή!
Επιλέξτε τα κατάλληλα ρούχα και
ζωντανέψτε την πιο πάνω σκηνή!
«ΏΡΑ ΓΙΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ!»
Οι λαουτάρηδες και οι βιολάρηδες του
χωριού, ετοιμάζονται να συνοδεύσουν
το ζευγάρι στην εκκλησία!
Ακούστε το τραγούδι του γάμου και
δοκιμάστε να το πείτε μαζί τους..!
«Ώρα καλή τζι΄ ώρα χρυσή
τζι΄ ώρα ευλοημένη...»
Φορέστε τα ρούχα και χρησιμοποιήστε τα αντικείμενα που
έχετε στο κουτί σας, για να ζωντανέψετε την πιο πάνω σκηνή.
5. Παρουσίαση των θεατρικών σκηνών στην ολομέλεια .
 Τα παιδιά κάθονται κυκλικά κοντά στον πίνακα (σημείο
εκκίνησης).
Παρουσίαση των θεατρικών σκηνών από τις ομάδες των παιδιών.
Μουσική υπόκρουση συνοδεύει τις σύντομες θεατρικές σκηνές.
Σύνδεση θεατρικών σκηνών με αποσπάσματα από την αρχική
ιστορία, τα οποία αφηγείται η εμψυχώτρια ή η δασκάλα της τάξης.
Ολοκλήρωση της παρουσίασης από μέρους των παιδιών με την
πομπή των καλεσμένων, να ακολουθεί τον λαουτάρη και τον
βιολάρη προς την εκκλησία υπό τους ήχους του τραγουδιού του
γάμου.
.
6. Παγωμένη Εικόνα
Όλα τα παιδιά, ως καλεσμένοι, κρατώντας γαμήλια δώρα
και φορώντας τα καλά τους ρούχα, ακολουθούν το ζευγάρι,
τον λαουτάρη και τον βιολάρη, για να φτάσουν όλοι μαζί
στην εκκλησία…
…αναπαριστώντας έτσι τη σκηνή που «αφηγείται» ο πίνακας
του Κκάσιαλου «Ο γάμος», από τον οποίο δόθηκε και η
αφορμή γι΄ αυτή την περιήγηση πίσω στο χρόνο.
6. Συμπλήρωση εντύπου στο χώρο του Μ.Λ.Τ.
ΜΕΤΑ την επίσκεψη (στην τάξη)
ΔΙΑΘΕΜΑΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ
Ελληνικά
Τέχνη
Μαθηματικά
Μουσείο Λαϊκής Τέχνης
Σπουδή
Περιβάλλοντος
Γεωγραφία
Μουσική
Σχεδιασμός και
Τεχνολογία
Ελληνικά Γ΄
• Συζήτηση των εργασιών (έντυπο που χρησιμοποίησαν τα
παιδιά στο Μ.Λ.Τ.)
• Τοποθέτηση των εντύπων στην πινακίδα της τάξης για
μελλοντική χρήση.
• Τα απίθανα μολύβια
Ενότητα «Του κόσμου το ψωμί»
 Εργαλεία του θεριστή
 Περιγραφή αντικειμένων
 Συγγραφή λεζάντων
 Ψωμί (κείμενο)
•
•
•
•
•
«Συνταγές» για το ψωμί
«Λαϊκές εκφράσεις»
«Με το χειρόμυλο»
«Σπιτικό ψωμί»
Σύντομες συνεντεύξεις από
παππούδες – γιαγιάδες,
σχετικά τα εργαλεία του
οργώματος – θερισμού - φουρνίσματος.
• Χρήση καινούριου λεξιλογίου με τη βοήθεια
εικονόλεξου
• Δημιουργία γωνιάς Μουσείου Λαϊκής Τέχνης
• Υπόδυση ρόλων - Συγγραφή σύντομων θεατρικών
κειμένων
Ελληνικά Β΄
• Συζήτηση των εργασιών (έντυπο που χρησιμοποίησαν τα
παιδιά στο Μ.Λ.Τ.)
• Τοποθέτηση των εντύπων στην πινακίδα της τάξης για
μελλοντική χρήση.
• «Ταξίδι στον κόσμο της γλώσσας»
Ενότητα 13: «Μες το μουσείο»
 Ανάγνωση λεζάντων
 Περιγραφή χώρου
 Περιγραφή αντικειμένων
 Συγγραφή λεζάντων
 Λεξιλόγιο για χρώματα / σχήματα / μέγεθος
 Γραμματικοσυντακτικά φαινόμενα
• Χρήση καινούριου λεξιλογίου με τη βοήθεια εικονόλεξου
• Σύντομες συνεντεύξεις από παππούδες – γιαγιάδες, σχετικά
με τη χρήση των συγκεκριμένων αντικειμένων.
• Δημιουργία γωνιάς Μουσείου Λαϊκής Τέχνης
• Υπόδυση ρόλων - Συγγραφή σύντομων θεατρικών κειμένων
Ελάτε να «τρυπώσουμε»
μέσα στους πίνακες του Μιχαήλ
Κκάσιαλου,
να δώσουμε φωνή στις φιγούρες και να
φτιάξουμε ιστορίες…
Ενδεικτικές ερωτήσεις / δραστηριότητες κατά την παρουσίαση
των έργων του Κκάσιαλου, οι οποίες θα υποβοηθήσουν το
θεατρικό παιχνίδι και τη δημιουργία διαλόγων
Τι αισθάνεστε βλέποντας το έργο αυτό;
Ποια είναι άραγε η σχέση των προσώπων;
Υποθέσεις για το χαρακτήρα τους ...
Τι ακούτε;
Σας μυρίζει κάτι;
Αν ήσουν μέσα στο σκηνικό αυτό, τι θα άγγιζες;
Ποιο από τα πρόσωπα θα πλησίαζες;
Τι θα το ρωτούσες;
Ένα παιδί μιμείται μια φιγούρα και οι υπόλοιποι προσπαθούν να την
εντοπίσουν.
Προσπάθησε να ακούσεις τις φιγούρες!
Αυτοσχεδιάστε ένα πιθανό διάλογο ανάμεσα στα πρόσωπα.
Χρήση παραδοσιακών στολών από το βεστιάριο του σχολείου.
Χρήση αντιγράφων (βλ. περιεχόμενο Μουσειοκαλέλας)
Χρήση μουσικής υπόκρουσης (βλ. περιεχόμενο Μουσειοκασέλας)
Πιθανή μορφή φύλλου εργασίας στις ομάδες
________________
________________
________________
____________
________________
________________
________________
________________
________________
________________
____
________________
________________
______________
•
•
•
•
•
Κυπριακό Ανθολόγιο (Α΄, Β΄ και Γ΄ τάξη)
Κυπριακά τραγούδια (180)
Κυπριακές παροιμίες (σελ. 184)
Κυπριακά αινίγματα (186)
Το στόλισμα του γαμπρού (σελ. 205)
Το στόλισμα της νύφη (209)
«Μελέτη περιβάλλοντος» Γ΄
Ενότητα 7: Ο πολιτισμός μας
• «Πολιτισμός είναι...» (σελ. 105)
• «Μαλαματένιος αργαλειός κι ελεφάντινο χτένι...» (σελ.115)
• Λαϊκή τέχνη, παραδοσιακές συνταγές, παροιμίες, έθιμα,
δημοτικά τραγούδια (σελ.117)
«Μελέτη περιβάλλοντος» (Β΄ τάξη)
Ενότητα 15
15.2 Στο Λαογραφικό Μουσείο
15.3 Τα παλιά αντικείμενα διηγούνται
15.4 Πανηγύρι γίνεται
15.5 Τι μάθαμε για τον πολιτισμό
Μαθηματικά Β΄και Γ΄
Μέτρηση χωρητικότητας με μη συμβατικές μονάδες
Παράδειγμα:
Με μια κούζα γεμίζω 6 ποτήρια νερό.
Πόσα ποτήρια γεμίζουμε με:
2 κούζες
3 κούζες
4 κούζες
Ένας τσέστος χωρά 7 ψωμιά.
Πόσα ψωμιά χωράνε:
2 τσέστοι
3 τσέστοι
4 τσέστοι
Κατασκευή μοτίβων με:
• χρώματα
•Σχήματα
•σχέδια
•
•
•
•
Μετρήσεις διαστάσεων:
Μέτρησε τις διαστάσεις του φυθκιώτικου υφαντού /
κεντήματος (μήκος – πλάτος- βλ. μουσειοκασέλα).
Πόσα εκατοστά μεγαλύτερο ή μικρότερο θα το
παραγγέλλατε ώστε να καλύψει το θρανίο σας;
Πόσα εκατοστά είναι η περίμετρος του κεντήματος;
Ποιο είναι το εμβαδόν;
Γεωγραφία Γ΄
«Γνωρίζω το Περιβάλλον μου»
Κεφάλαιο 7
• Παραδοσιακή ενδυμασία (σελ. 64 - 65)
• Παραδοσιακά επαγγέλματα (σελ.71 - 72)
Ιστορία Γ΄
Κεφάλαιο 8
• «Γεωργία και άλλες ασχολίες των ανθρώπων» (σελ. 38)
- Η εφεύρεση του αρότρου
- Πήλινη σκηνή οργώματος από τον αρχαίο οικισμό στους
Βουνούς.
Μουσική Β΄και Γ΄
• Ακρόαση διάφορων κυπριακών τραγουδιών (βλ.
μουσειοκασέλα)
• Γνωριμία με τα παραδοσιακά μουσικά όργανα
(βιολί, λαούτο, πιθκιάβλιν, ταμπουτσιά)
• Αναγνώριση μουσικού οργάνου, κατόπιν ακρόασης.
• Μουσική επένδυση των δικών τους θεατρικών
σκηνών, με παραδοσιακά κυπριακά τραγούδια.
Τέχνη Β’ και Γ΄
• Μελέτη έργων τέχνης του Μιχαήλ Κκάσιαλου
(βλ. περιεχόμενο Μουσειοκασέλας)
• Ζωγραφιές σχετικές με το θέμα (αντικείμενα λαϊκής
τέχνης – σκηνές από την καθημερινή ζωή των
Κυπρίων πριν από «χρόνια εκατό».
• Κατασκευές πήλινων αγγείων (κούζες, πιθαράκια)
• Κατασκευές ψάθινων καλαθιών με μικρά στάχυα ή
φύλλα φοινικιάς.
•Βάψιμο λεπτών υφασμάτων με
φυσικές μπογιές (λινάρι, ριζάρι,
κρεμμυδόφυλλα) για να φτιάξουν
μαντήλια.
•Κατασκευή σφραγίδων: μοτίβα σε
κομμάτια ξύλου ή πατάτας και τύπωμα
πάνω στο μαντήλι τους.
•Από τα διδακτικά εγχειρίδια (Γ΄ τάξη):
«Δημιουργίες και δημιουργοί χθες και
σήμερα» (σελ. 67)
- «αγγειοπλαστική»
- «αγγειογραφία»
- «Μεγάλα χάρτινα αγγεία»
- «Μουσική γεμάτη με χρώματα και
σχήματα» - (παραδοσιακά όργανα)
-«Άνθρωποι κούκλες»
(παραδοσιακές ενδυμασίες)
Β΄ τάξη:
•«Ένα
μικρό
λαογραφικό
μουσείο στην τάξη» από το βιβλίο
«Εικαστικά Α΄ - Β΄ Δημοτικού»
(σελ.37)
•«Ο κόσμος όλος σχήματα» Τετράδιο εργασιών «Εικαστικά»
(σελ. 12)
• Κατασκευή απλών ομοιωμάτων με τη χρήση
ανάμικτου υλικού:

Τσέστος (χάρτινο πιατάκι, παστέλ, χαρτί γκοφρέ)

Δρεπάνι (σκληρό χαρτόνι – μπογιές)
Σχεδιασμός και Τεχνολογία

Παραδοσιακές ενδυμασίες με κομμάτια ρούχων ή με
παλιά σεντόνια, ζωγραφίζοντας πάνω σχήματα
εμπνευσμένα απ’ αυτά που είδαν στο μουσείο. Για να
στερεώνουν τα υφάσματα, μπορούν να χρησιμοποιήσουν
συνδετήρα.
Παιχνίδια
ΕΙΚΟΝΟΛΕΞΟ
Μια φορά κι έναν καιρό,
στην
μας, πριν χρόνια εκατό,
λογής-λογής άνθρώποι ζούσαν,
σ΄ ένα όμορφο
.
Άντρες, γυναίκες και παιδιά
ολημερίς ως το δείλι αργά,
υπομονετικά, κοπιάζανε στους αγρούς,
σοδειά για να ΄χουνε, με άφθονους καρπούς.
Τεχνίτες και τεχνίτριες με τα δυο τους χέρια
φτιάχναν,
,ταμπουτσιές,
και
σουβάντζες πλουμιστές,
ξυλόγλυπτα τοιχάρμαρα,
σκαλιστά,
πιθάρια,
και
αλειφτά.
Χρυσοχέρες, χαμηλοβλεπούσες κόρες,
που έμεναν στο σπίτι ώρες...
γαμπρό άξιο από νωρίς εκαρτερούσαν,
προικιά μεταξωτά στον
υφαίναν
και με βελόνια
κεντούσαν.
Και σαν οι νιοι μαζεύονταν σε πανηγύρια και
γιορτές,
μεταξωτά πουκάμισα φοράγανε,
και ζώστρες πλουμιστές.
Και σαν οι κορασιές πηγαίνανε σε γάμους και
βαφτίσια,
με πολύχρωμες
στολίζονταν, πλουμιστές ποδιές και σταμπωτά
Καρσιλαμάδες να χορέψουνε, σούστα, ζεϊμπέκικο,
συρτό,
τον κύκλο όλοι να σύρουνε,
στου
και
το ρυθμό.
Έτσι κυλούσε η ζωή, στης
το μικρό χωριό.
Ώσπου τα χρόνια πέρασαν
κι όλα άλλαξαν από τη γη ως τον ουρανό!
Μπορεί οι άνθρωποι να «φύγανε»,
μα τα τεχνήματά τους μείνανε.
Να είναι της γνώσης η πηγή, για τη ζωή την πρωτινή .
Ό,τι τότε οι άνθρωποι έφτιαξαν, με αγάπη περισσή,
τα μελετούμε σήμερα με σεβασμό και προσοχή πολλή.
Στο
θα τα βρούμε.
Τι λέτε; Πάμε να τα δούμε;
Πώς αντικαταστάθηκαν σήμερα;
Η δουκάνη
Ο τσέστος
Το κολότζι
Το κοφίνι
Ο αργαλειός
Η βράκα
Το μαντήλι
1. Επιλογή θέματος
2. Τίτλος έκθεσης
3. Έρευνα για συλλογή αντικειμένων
4. Επιλογή αντικειμένων
5. Λεζάντα για το κάθε αντικείμενο
6. Αισθητική παρουσίαση της έκθεσης
7. Διοργάνωση και παρουσίασης της έκθεσης
(αφίσα, προσκλήσεις προς συμμαθητές,
δασκάλους, γονείς, γειτονικά σχολεία)
Θεατρική Αγωγή
 Σενάριο
Συγγραφή σύντομων θεατρικών
σκηνών (Ελληνικά)
 Σκηνικό Χρήση κατασκευασμένων
αντικειμένων λαϊκής τέχνης και ζωγραφιών
(Τέχνη)
 Μουσική Επιλογή κυπριακών τραγουδιών ή
δημιουργία απλών μουσικών μέτρων για
μουσική επένδυση των θεατρικών σκηνών
(Μουσική)
 Κοστούμια Χρήση κυπριακών στολών από το
βεστιάριο του σχολείου.
*Χρήση παραδοσιακών εδεσμάτων (συνεργασία με μεγαλύτερες τάξεις /
Οικοκυρικά)
*Ενίσχυση της παράστασης με κυπριακούς χορούς (συνεργασία με
μεγαλύτερες τάξεις)
Α΄ Δημοτικό Σχολείο Λατσιών (2008-09)
Στιγμιότυπα από θεατρικές σκηνές που οργανώθηκαν και
παρουσιάστηκαν από τα παιδιά της Στ΄ τάξης, με αφορμή
το θεατρικό παιχνίδι «Ελάτε να τρυπώσουμε στους
πίνακες του Μιχαήλ Κκάσιαλου».
Χρήσιμο υλικό
Φωτογραφίες και κείμενα:
• Ημερολόγιο Τράπεζας Κύπρου, εκδ. Πολιτιστικό
Ίδρυμα Τραπέζης Κύπρου, Λευκωσία, 2001.
• Έντυπα του Κέντρου Χειροτεχνίας
ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΣ ΑΡΓΑΛΕΙΟΣ
Σχεδόν σε κάθε σπίτι της
Κύπρου, υπήρχε κι ένας
αργαλείος, όπου οι
γυναίκες ύφαιναν στο
αρκαστήρι, τον οριζόντιο
ξύλινο αργαλειό,
φτιάχνοντας ποικιλία
βαμβακερών, μεταξωτών
και μάλλινων υφαντών
για τον εξοπλισμό του
σπιτιού και το ντύσιμο
της οικογένειας.
Ήταν απαραίτητος, μέχρι τα μέσα του 20ου αιώνα, οπότε και
άρχισε να παραμερίζεται με την εφεύρεση της ραπτομηχανής.
Ανέμη και δουλάππιν
Τα δύο αυτά εργαλεία ήταν απαραίτητα για το
μασούρισμα (το τύλιγμα της κλωστής στα μασούρια). Η
κατεργασία των υλών υφαντικής και η ετοιμασία της
κλωστής για το πέρασμα στον αργαλειό ήταν κυρίως
έργο των γυναικών.
Θηλιές από μετάξι και υφαντή μεταξωτή κουρτίνα.
Στην επεξεργασία του μεταξιού δεν είχαν την
αποκλειστικότητα οι γυναίκες, γιατί υπήρχαν και
πολλοί άνδρες επαγγελματίες μεταξάδες, που
γύριζαν τα χωριά.
Το Λευκαρίτικο κέντημα
Η κεντητική τέχνη στα Λεύκαρα της επαρχίας Λάρνακας
ξεκίνησε με τα «ασπροπλούμια», τα οποία, με την επίδραση
των Ενετών κατά την κατάκτηση της Κύπρου,
εξελίχθηκαν στο λευκαρίτικο κέντημα.
Σύμφωνα με την παράδοση, κατά τον 15ο αιώνα, ο
Λεονάρντο ντα Βίντσι επισκέφθηκε την κοινότητα των
Λευκάρων και παράγγειλε τον «ποταμό» που ήταν ένα σχέδιο
σε ένα μεγάλο, μακρύ τραπεζομάντιλο, αποκλειστικά για τον
ίδιο, γι' αυτό και φέρει την ονομασία «σχέδιο ντα Βίντσι». Ο
ίδιος ο ντα Βίντσι χάρισε το τραπεζομάντιλο αυτό στον
καθεδρικό ναό Ντουόμο του Μιλάνου,
όπου σώζεται μέχρι σήμερα.
Ομως το «πρωτότυπο»
έχει φθαρεί και πριν
από περίπου 25 χρόνια
αντικαταστάθηκε από άλλο.
Το φυθκιώτικο κέντημα / υφαντό
Το φυθκιώτικο είναι το πιο γνωστό
είδος κυπριακού υφαντού. Το όνομά
του προέρχεται από το χωριό Φύτη,
της επαρχίας Πάφου,
που φαίνεται ότι έπαιξε σημαντικό
ρόλο στην εξέλιξη του.
Τα φυθκιώτικα υφαντά
χαρακτηρίζονται από πολύχρωμες
γεωμετρικές ανάγλυφες διακοσμήσεις
ή πλουμιά, που σχηματίζονται πάνω
σε βαμβακερό ύφασμα, φυσικού
χρώματος.
Τοιχάρμαρο
Τοιχάρμαρο ή αρμαρόλλα. Ξύλινα,
ξυλόγλυπτα, ζωγραφιστά
ερμαράκια, τα οποία τοποθετούνταν
στις γωνιές των τοίχων και εκεί
αποθηκεύονταν είτε οικιακά σκεύη,
είτε τροφές που έπρεπε να
διατηρηθούν σε σκοτεινό και
δροσερό μέρος.
Ξυλόγλυπτο, ζωγραφιστό τοιχάρμαρο από την Ακανθού
ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗ ΑΓΓΕΙΟΠΛΑΣΤΙΚΗ
Ο Κόρνος και το Φοινί φημίζονταν για τα αγγεία τους από
κόκκινο πηλό. Τα πήλινα αγγεία κάλυπταν ποικίλες
ανάγκες της καθημερινής ζωής. Ήταν σκεύη επιτραπέζια,
μαγειρικά, για τη μεταφορά νερού (κούζες). Τα μεγάλα
πιθάρια χρησίμευαν στην αποθήκευση γεωργικών
προϊόντων, κυρίως κρασιού και λαδιού. Με τις κούζες
μετέφεραν νερό από τη βρύση του χωριού ή από το κοντινό
πηγάδι.
ΚΑΛΑΘΟΠΛΕΚΤΙΚΗ
Το πλέξιμο των καλαθιών είναι μια ασχολία, η οποία
ξεκίνησε από τα πανάρχαια χρόνια (νεολιθική εποχή) και
συνεχίζεται μέχρι σήμερα! Λίγα τα εργαλεία που
χρειάζεται ο καλαθοπλέκτης για να εργαστεί. Απ΄ όλα τα
υλικά, εκείνο που βρίσκει κανείς εύκολα είναι το καλάμι,
το οποίο είναι εύκολο στη χρήση του γιατί φουσκώνει,
μαλακώνει και μπλέκεται εύκολα. Το πιο σημαντικό είναι
ότι το βρίσκει κανείς σε διάφορα μεγέθη.
ΤΣΕΣΤΟΣ, φτιαγμένος με βαμμένες ποκαλάμες και
φύλλα φοινικιάς. Οι τσέστοι χρησιμοποιούνταν για το
κόψιμο του φιδέ και του τραχανά, για να τοποθετούνται
και να φυλάσσονται οι φλαούνες, τα ψωμιά, τα
κουλούρια, ακόμα τα προσκλητήρια του γάμου και τα
προικιά της νύφης, που τα χόρευαν πριν το μυστήριο.
ΚΟΦΙΝΙΑ
Χρησιμοποιούνταν για τη
μεταφορά σταφυλιών,
ελιών, ακόμα και
ψωμιών.
ΠΉΛΙΝΑ ΣΚΕΥΗ
Η διαδικασία κατασκευής τους κρύβει και την ιδιαιτερότητά
τους: μετά το σχηματισμό στον τροχό και όσο ακόμα ο πηλός
είναι νωπός, χύνουν με τη βοήθεια μιας κουτάλας ένα ασπριδερό
επίχρισμα πηλού (αστάρι ή μπατανάς). Στη συνέχεια
ζωγραφίζονται με οξείδια μετάλλων, τα οποία αντέχουν τις
ψηλές θερμοκρασίες (πράσινο: οξείδιο χαλκού και
καφεπορφυρό: οξείδιο μαγγανίου). Έπειτα μπαίνουν στο καμίνι
για ψήσιμο. Ψημένα πια
δέχονται το στρώμα του
υαλώματος, για να ξαναμπούν
στο καμίνι
για δεύτερη φορά.
Λαπηθιώτικα αλειφτά σκεύη καθημερινής χρήσης. Χαρακτηρίζονται από μια απλή και
ελεύθερη διακόσμηση με διάφορα αφηρημένα σχέδια σε πράσινο χρώμα
ΠΛΟΥΜΙΣΤΑ ΚΟΛΟΤΖΙΑ
Το κολότζιν χρησιμοποιόταν κυρίως ως δοχείο κρασιού.
Ήταν διακοσμημένο με ποικίλα γεωμετρικά σχήματα ή με
παραστάσεις από τη φύση αλλά και από ιστορικά
γεγονότα.
ΔΟΥΚΑΝΗ ή ΒΟΥΚΑΝΗ
Στα βόδια ή κάποτε και σε γαϊδούρια έζεχναν (ζεύω, βάζω
υποζύγιο) τη δουκάνη και γύριζαν πάνω στο μάλαμα (έτσι
αποκαλούσαν τα στάχυα) για μέρες, μέχρι να σπάσει το
σιτάρι, να λιώσει και να ξεχωρίσει η ποκαλάμη από τον
καρπό. Η δουκάνη ήταν δύο κομμάτια ξύλου ενωμένα
μεταξύ τους σε ορθογώνιο σχήμα με διαστάσεις περίπου
1.10 -1.20 μέτρα πλάτος και 2.50 μέτρα μήκος. Η μια στενή
άκρια ήταν ανασηκωμένη προς τα πάνω για να κυλά
εύκολα πάνω στα στάχυα.
Από κάτω ήταν φυτεμένες
πάνω στο ξύλο κοφτερές
και μυτερές πέτρες.
Πάνω στη δουκάνη έβαζαν μια καρέκλα και καθόταν αυτός που
καθοδηγούσε τα ζώα. Συνήθως καθόντουσαν και μικρά παιδιά.
Αφού έλιωνε αρκετά το μάλαμα (στάχυ με σπόρια), σταματούσαν,
το γύριζαν με το φτυάρι και συνέχιζαν τη διαδικασία μέχρι να
λιώσει τελείως. Μετά το μάζευαν σε ένα σωρό και άρχιζαν συνήθως
5-6 άντρες να ανεμίζουν με το φτυάρι. Ο άνεμος απομάκρυνε το
άχυρο, ενώ το σιτάρι έπεφτε χάμω. Το καθαρό πλέον σιτάρι ή
κριθάρι έμπαινε σε σακούλες και μεταφερόταν στο σπίτι. Το άχυρο
έμενε στο αλώνι.
Τεχνίτες κατασκευάζουν δουκάνες ή βουκάνες για το αλώνισμα. Από το βιβλίο του
Ε. Deschamps “Quinze mois à lile de Chypre” Le Tour du Monde…, Παρίσι 1897.
Βουπποσάνιδο
Το βουπποσάνιδο ήταν ένα
μακρύ, ξύλινο σανίδι, με
πολλές κοιλότητες, το οποίο
χρησίμευε για την τοποθέτηση
των άψητων ψωμιών.
Το φουρνόφτσυον ήταν το
ξύλινο «χέρι» της νοικοκυράς,
με το οποίο τοποθετούσε τα
ψωμιά στο φούρνο. Όταν
δηλαδή, τα φούρνιζε.
Φουρνόφτσυον
Δρεπάνι
Κοφτερό θεριστικό εργαλείο,
που χρησίμευε στη γεωργία για
το θερισμό των δημητριακών.
Είχε ξύλινη χειρολαβή και
κυρτή, μεταλλική και πολύ
κοφτερή λάμα.
Δρέπω = θερίζω
Χειρομύλι
Ένα πολύ χρήσιμο εργαλείο, απαραίτητο για κάθε νοικοκυρά, εκείνη
την εποχή. Αποτελούνταν από 2 ολοστρόγγυλες πέτρες, από
πωρόλιθο για να πελεκούνται εύκολα. Η κάτω πέτρα ήταν
μεγαλύτερη, για να μην κουνιέται, όταν θα δούλευε ο χερόμυλος. Στη
μέση της κάτω πέτρας υπήρχε ένα σίδερο, ύψους 10-15 εκατοστών και
πάνω σ' αυτό στηριζόταν η πάνω πέτρα, που είχε κι αυτή τρύπα στη
μέση. Η επάνω πέτρα είχε σε μιαν άκρη, ένα ξύλινο χερούλι κι αυτό
έπιανε η νοικοκυρά και γύριζε το χειρομύλι, για να κόψει το προϊόν
που ήθελε. Από την τρύπα, έριχνε σιγά-σιγά λίγη-λίγη την ποσότητα
που ήθελε ν' αλέσει. Με το γύρισμα της πέτρας, το προϊόν που
κοβόταν, έπεφτε έξω, πάνω σε κάποιο πανί που ήταν στρωμένο από
πριν. Στο χειρομύλι κόβανε κατά κύριο λόγο στάρι, για να κάνουνε το
πλιγούρι και τον τραχανά.
ΑΝΔΡΙΚΗ ΕΝΔΥΜΑΣΙΑ
Οι άνδρες φορούσαν την παραδοσιακή πολύπτυχη
βράκα. Το μήκος και το πλάτος της βράκας διέφερε
από περιοχή σε περιοχή. Το χρώμα της ήταν μαύρο
ή σκούρο μπλε, και το ύφασμά της ήταν χοντρό
δίμιτο βαμβακερό υφαντό, βαμμένο από ντόπιους
μπογιατζήδες. Την στερέωναν με πλουμιστές ζώνες
(ζώστρες), οι οποίες ήταν μακρόστενα κομμάτια από
ύφασμα. Πάνω από το πουκάμισο, φορούσαν το
γιλέκο ή ζιμπούνι, καμωμένο από βαμβακερό
ύφασμα και όμορφες κεντημένες λεπτομέρειες,
συνήθως στο πίσω μέρος. Βέβαια στην
καθημερινότητά τους φορούσαν σκούρα πουκάμισα.
Με άσπρα, μεταξωτά ντύνονταν στις γιορτές και
στα χαρμόσυνα γεγονότα.
Στα πόδια φορούσαν τις ποδίνες για να τους
προστατεύουν από τις πλημμύρες, τις λάσπες και τα
φίδια. Σε αρκετές περιπτώσεις φορούσαν στο
κεφάλι, το οθωμανικό φέσι.
ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΕΝΔΥΜΑΣΙΑ
Στην Πάφο και στην Καρπασία φορούσαν τη
σαγιά, ένα μακρύ φόρεμα ανοιχτό μπροστά με
διάφορες διακοσμήσεις. Σε άλλες περιοχές
επικράτησε το μονοκόμματο φουστάνι.
Τα ρούχα καθημερινής χρήσης ήταν πιο σκούρα
σε σχέση με τις γιορταστικές ενδυμασίες.
Στις αστικές περιοχές οι γυναίκες φορούσαν
την πολύχρωμη μεταξωτή φούστα και ένα
κοντό σάκο, τη σάρκα, διακοσμημένη με
πλούσιο επίρραπτο κέντημα. Επίσης φορούσαν
μεταξωτό πουκάμισο με δαντέλα στα
μανικέττα.
Στα χωριά οι γυναίκες φορούσαν το
κεφαλομάντιλο (κουρούκλα), ενώ στις πόλεις
σε μερικές περιπτώσεις οι γυναίκες φορούσαν
το φέσι.
ΣΤΑΜΠΩΤΑ ΜΑΝΤΙΛΙΑ
Τα σταμπωτά μαντίλια τα τύπωναν οι
μαντιλάρηδες στη Λευκωσία, τη Λάρνακα
και το Βαρώσι, με καλούπια ξύλινα που
σκάλιζαν τεχνίτες. Τα χρώματα
φτιάχνονταν με φυσικές βαφές, που
σχεδόν πάντοτε αποτελούσαν
οικογενειακό μυστικό!
ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΟΡΓΑΝΑ
Παραδοσιακά
όργανα
που
συνόδευαν τους χορούς και τα
τραγούδια:
βιολί,
λαούτο
(έγχορδο, μουσικό όργανο που
έχει σχήμα μισού αχλαδιού
κομμένου κατά μήκος) και
πιθκιαύλι (φλογέρα του βοσκού).
Συνήθως
οι
παραδοσιακοί
οργανοπαίχτες εμφανίζονταν σε
χαρμόσυνα γεγονότα, όπως τα
πανηγύρια, οι γάμοι και άλλες
τοπικές γιορτές και κοινωνικές
εκδηλώσεις.
Ενδεικτικές δραστηριότητες /ερωτήσεις για τη
μελέτη των αντικειμένων λαϊκής τέχνης
Σχεδίασέ το στον αέρα.
Πώς θα το κρατούσες; (παντομίμα)
Ποιος θα το είχε στο σπίτι του;
Ποιος το έφτιαξε;
Με ποιο υλικό φτιάχτηκε;
Ποιος θα το κρατούσε άραγε;
Πώς θα το χρησιμοποιούσε;
Πού το τοποθετούσαν τότε, άραγε;
Προσπάθησε να μυρίσεις το περιεχόμενό
του (κρασί; νερό; λάδι; ψωμί; )
Προσπάθησε να δεις το περιεχόμενό του.
Εσύ τι θα έβαζες μέσα;
Πώς θα το χρησιμοποιούσες;
Πού θα το τοποθετούσες σήμερα;
Ποιος θα φορούσε άραγε τέτοια
ενδυμασία (βοσκός; αγρότης, αστή,
επαρχιώτισσα; πλούσιος; φτωχός;)
Πιθανές επισκέψεις
•Κέντρο αγγειοπλαστικής - Κόρνος
•Κέντρο Χειροτεχνίας - Λευκωσία
•Παραδοσιακή κατοικία Κούτρα – Αυγόρου
•Παραδοσιακή κατοικία – Κάτω Δρυς
•Παλιά Κακοπετριά
•Στο χωριό Λεύκαρα
•1ος όροφος Λεβέντειου Δημοτικού Μουσείου
•Μουσείο Κρασιού / Λινός – Κακοπετριά
Μουσειοκασέλα
Μελέτη περιεχομένου στο σχολείο και
επιστροφή της, την ημέρα επίσκεψης
στο Μουσείο
Έντυπο εργασίας
Πολλαπλασιάζεται
στο σχολείο, για να
χρησιμοποιηθεί από
τα παιδιά κατά την
επίσκεψη στο
Μουσείο
Παράκληση:
Φωτογράφηση / βιντεοσκόπηση
δραστηριοτήτων
και αποθήκευση των αποτελεσμάτων σε
ψηφιακή μορφή
Βιβλιογραφία








Ριζοπούλου-Ηγουμενίδου Ευφροσύνη, Η αστική ενδυμασία της Κύπρου κατά τον
18ο και τον 19ο αιώνα, Πολιτιστικό Ίδρυμα Τραπέζης Κύπρου, Λευκωσία 1996
Χατζηγαβριήλ Λοϊζου Λουκία και Χριστοφόρου-Αστραίου Τζούλια, Η συλλογή
κεντημάτων και δαντέλων του Λεβέντειου Δημοτικού Μουσείου Λευκωσίας,
Λευκωσία, 1996.
Παπανικόλα, Μπακιρτζή, Δήμητρα, «Επιτραπέζια και μαγειρικά σκεύη από τη
Κύπρο». Λευκωσία, 1998.
Παπαδημητρίου, Ε.,Υφάσματα από την Κύπρο.Λευκωσία, 2008.
Τινή, Α., Η καθημερινή ζωή των Κυπριών του 18ου και 19ου αιώνα. Λευκωσία, 2008.
Παπαδημήτρης, Π., Ιστορική Εγκυκλοπαίδεια της Κύπρου, Εκδ. Επιφανίου,
Λευκωσία, (1979 – 1980) .
Δήμος Λευκωσίας , Κυπριακή ζωή και κοινωνία. Λίγο πριν την Ανεξαρτησία και
μέχρι το 1984. Διαλέξεις Λαϊκού Πανεπιστημίου, Λευκωσία, 1993.
Έντυπα του Κέντρου Χειροτεχνίας:

Τα μαντίλια της Κύπρου

Η παραδοσιακή αγγειοπλαστική της Κύπρου

Άσπρα κεντήματα και δαντέλες της Κύπρου

Παραδοσιακή καλαθοπλεκτική / ψαθοπλεκτική της Κύπρου

Λαϊκή φορεσιά της Κύπρου / Το φυθκιώτικο υφαντό