Transcript ppt

สถานการณ์ และศักยภาพการแข่งขัน
การผลิต การตลาดพืชไร่ท่ีสาคัญของไทยในภูมิภาค
อาเซียน
อ้อยโรงงาน
สถานการณ์การผลิตอ้อยโรงงานในภูมิภาคอาเซียน
country
2012
(2011/12)
2013
(2012/13)
Change
2013 over 2012
Quantities
(%)
Change
2014 over 2013
2014
(2013/14)
Quantities
(%)
169,225.05 174,428.11
5,203.06
3.07
179,222.82
4,794.71
2.75
Brunei
Cambodia
Indonesia
Lao PDR
Malaysia
Myanmar
Philippines
Singapore
Thailand
1,573.77
1,548.80
15,847.89 16,776.33
1,055.68
1,750.00
9,537.43
9,413.12
23,769.02 25,644.28
98,400.47 100,095.12
-24.97
928.44
694.33
-124.31
1,875.26
1,695.12
-1.59
5.86
65.77
-1.30
7.89
1.72
1,577.80
16,983.34
2,000.00
9,523.97
26,758.47
102,979.23
29.00
207.01
250.00
110.85
1,114.20
2,883.65
1.87
1.23
14.29
1.18
4.34
2.88
Vietnam
19,040.80
159.20
0.84
19,400.00
200.00
1.04
ASEAN
19,200.00
ปริมาณการผลิตอ้อยในกลุ่มอาเซียน ปี 2012-2014
Unit : 1,000 Tons
สถานการณ์การผลิตอ้อยโรงงานในภูมิภาคอาเซียน
country
ASEAN
Brunei
Cambodia
Indonesia
Lao PDR
Malaysia
Myanmar
Philippines
Singapore
Thailand
Vietnam
2012
(2011/12)
16,893,562.5
303,687.5
2,881,750
128,062.5
964,250
2,580,687.5
8,173,250
1,861,875
2013
(2012/13)
2014
Change
Change
2013 over 2012
(2013/14) 2014 over 2013
Quantities
(%)
Quantities (%)
17,588,000 694,437.5
4.11 17,928,812.
340,813 1.94
5
304,375
688
0.23
305,000
625 0.21
2,934,937.5
8.51
1.85 3,000,437.5
65,500 2.23
218,750
53,188
70.82
250,000
31,250 14.29
963,062.5
-1,188
-0.12 1,058,875
95,813 9.95
2,714,000
133,313
5.17 2,734,812.5
20,813 0.77
8,590,375
417,125
5.10 8,707,812.5
117,438 1.37
1,862,500
625
0.03 1,871,875
9,375 0.50
พื้นที่ปลูกอ้อยโรงงานของประเทศในกลุ่มอาเซียน ปี 2012-2014
Unit: Rai
ผลผลิตต่อพื้นทีป่ ลูกอ้อยของประเทศในกลุม่ อาเซียน ปี 2012-2014
สถานการณ์การค้านา้ ตาลในภูมิภาคอาเซียน
ส่ วนแบ่งการส่ งออกน้ าตาลของประเทศในกลุ่มอาเซี ยน ปี 2014
สถานการณ์การค้านา้ ตาลในภูมิภาคอาเซียน
ส่ วนแบ่งการนาเข้าน้ าตาลของประเทศในกลุ่มอาเซี ยน ปี 2014
ศั ก ยภาพการแข่ งขั น ของไทยกั บ ประเทศเพื่ อ นบ้ าน
ใน ASEAN
ศักยภาพการแข่ งขันของไทยกับประเทศเพือ่ นบ้ าน
ใน ASEAN
ปั ญหางานส่งเสริมทีเ่ กิดในพื้นที่
 1.
การจัดการเขตกรรม
 2. เกษตรกรขาดการพัฒนาเทคโนโลยีทเ่ี หมาะสมกับพื้นทีเ่ พื่อเพิ่มประสิทธิภาพ
การผลิต
 3. ขาดแคลนแรงงานในการเก็บเกี่ยว
 4. การระบาดของโรคและแมลง
 5. ราคาปั จจัยการผลิตสูง
 6. กระทรวงอุตสาหกรรมเป็ นหน่วยงานหลักในการส่งเสริมและพัฒนาการผลิต
อ้อยครบทัง้ กระบวนการ ทาให้เจ้าหน้าทีส่ ง่ เสริมการเกษตรในพื้นทีม่ ีบทบาทใน
การส่งเสริมน้อย
ปั ญหางานส่งเสริมทีเ่ กิดในพื้นที่

7. เจ้าหน้าทีม่ ีความรูว้ ชิ าการด้านอ้อย แต่ไม่คอ่ ยได้นาความรูม้ าใช้ในการ
ถ่ายทอดให้แก่เกษตรกรเท่าทีค่ วรจึงทาให้ขาดการฝึ กฝนการใช้ความรูเ้ มื่อถึง
เวลาทีต่ อ้ งการถ่ายทอดจริงทาให้ขาดความเชือ่ มัน่
 8. เกษตรกรให้ความสาคัญกับเจ้าหน้าที่สง่ เสริมของโรงงานมากกว่าเจ้าหน้าที่
ของเรา เนื่องจากมีเรือ่ งผลประโยชน์ดา้ นสินเชือ่ และเงินทุนการผลิตให้แก่
เกษตรกร
แนวทางการส่งเสริม (ข้อมูลเชิงรุก – เชิงรับ)
1)แนวทางการส่งเสริมเชิงรุก
1.1 เพิ่มพื้นทีป่ ลูกอ้อยโรงงานในพื้นทีน่ าทีไ่ ม่เหมาะสม
1.2 การของบประมาณโครงการด้านอ้อยให้ขอผ่านอนุกรรมการอ้อยระดับท้องถิ่นในพื้นที่ หรือ
ขอทางงบพัฒนาจังหวัดและงบพัฒนากลุม่ จังหวัด
2) แนวทางการส่งเสริมเชิงรับ
1) เพิ่มประสิทธิภาพการผลิตอ้อยโรงงานในพื้นทีเ่ หมาะสม
1. เพิ่มผลผลิต
1.1 เพิ่มพันธุด์ ี
1.2 ปรับปรุงดิน
1.3 ทาการวิเคราะห์ดนิ เพื่อให้ทราบความต้องการธาตุอาหารทีจ่ าเป็ นของพืช
1.4 การให้นา้
1.5 การจัดการโรคแมลงวัชพืช
แนวทางการส่งเสริม (ข้อมูลเชิงรุก – เชิงรับ)
 1)
เพิ่มประสิทธิภาพการผลิตอ้อยโรงงานในพื้นทีเ่ หมาะสม (ต่อ)
 2. ลดต้นทุน

2.1 ใช้พนั ธุด์ ี ต้านทานโรคแมลง

2.2 ใช้เทคโนโลยีทเ่ี หมาะสม เช่น ใช้ระบบนา้ หยดเพื่อเพิ่มผลผลิต การใช้พลังงาน
ทางเลือก แสงโซลาร์เซลล์ และกังหันลมสูบนา้

2.3 ใช้ปุ๋ยตามค่าวิเคราะห์ดนิ

2.4 ใช้สารชีวภัณฑ์ทดแทนสารเคมี เช่น เชื้อราเมตาไรเซียม

2.5 แนะนาการจัดทาบัญชีครัวเรือน – บัญชีฟาร์ม

2.6 เกษตรกรรายย่อยเน้นการใช้แรงงานในครัวเรือน

2.7 การใช้เครือ่ งจักรกลทีเ่ หมาะสมเพื่อลดปั ญหาต้นทุนด้านแรงงานทีส่ ูงขึ้น
ขอบคุณ
Terima kasih
Thank you