Transcript RELACJE I WZAJEMNE UWARUNKOWANIA ELEMENTÓW

RELACJE I WZAJEMNE
UWARUNKOWANIA ELEMENTÓW
KOMPOZYCJI
Działania projektanta kompozycji krajobrazowej
polegają nie tylko na wprowadzaniu do niej lub
wykorzystaniu już istniejących elementów, lecz
także na ustaleniu wzajemnych uwarunkowań i
relacji oraz ich związków.
Te relacje i uwarunkowania, nazywane także
czynnikami kompozycji, można ująć w kilka
elementarnych modeli.






PROPORCJE
AKCENT
DOMINANTA
PARALELA
SYMETRIA
RYTM
 PROPORCJE
Proporcje jakie zachodzą między
elementami, są bardzo ważne i wyznaczają
zasady kompozycyjne.
• zasada tzw. złotego podziału
a:b=b:(a+b)
• kanon starych - postać ludzka wpisana jest
w kwadrat, gdzie wysokość czlowieka jest
równa rozpiętości jego ramion
• Modulor Le Corbusiera – są to dwie serie
wielkości:
o czerwona – dla człowieka stojącego, oparta na
złotym podziale
o niebieska – dla człowieka stojącego z
podniesioną ręką
•
•
•
•
•
W krajobrazie mogą zachodzić
następujące stosunki przestrzenne:
stosunek odległości
stosunek kształtu
stosunek rozmiaru
stosunek ruchu
stosunek oglądu
 AKCENT
W kompozycji krajobrazowej akcent uzyskuje się
przez opozycyjne zestawienia wartości
plastycznych: poziom – pion, regularny ksztalt
geometryczny – nieregularny itp.
 DOMINANTA
W kompozycjach wielopunktowych
wszystkie punkty mogą funkcjonować na
zasadach równorzędności lub być
podporządkowane jednemu punktowi,
zwanemu punktem głównym. Punkt
główny kompozycji staje się dominantą
całego układu.
 PARALELA
Jest to forma relacji między elementami
kompozycji krajobrazowej, bądź ich
układami oparta na tozsamości lub
podobieństwach:
• wymiarów (duży – duży)
• kształtów (okrągły – okrągły)
• barw (czerwony – czerwony)
Znaczenie paraleli przy projektowaniu
kompozycji krajobrazowej polega przede
wszystkim na tym, że jest ona ważnym
czynnikiem symetrii i rytmu.
 SYMETRIA
Symetria w projektowaniu polega na
współmiernym rozmieszczeniu punktów
po obu stronach, np. osi kompozycyjnej,
widokowej czy komunikacyjnej
Symetrycznie można rozmieścić nie tylko
elementy podobne, ale także różniące
się, ustawiając z jednej strony rzeźbę, a z
drugiej sadząc drzewo.
W kompozycjach klasycznych symetria
wprowadzała statyczność, równowagę.
Dobrze oddawała monumentalność
założenia.
 RYTM
Rytm polega na szeregowaniu form
według jednej i tej samej zasady, którą
wyznacza ta samawielkość, np.
odległość, barwa, kształt.
Rytm może być jednostajny, kiedy
zasada szeregująca jest stała (równe
odstępy między elementami).
W wypadku kiedy jest zmiana, ale nie
przypadkowa, można mieć do czynienia z
rytmem malejącym lub rosnącym
(odległości lub rozmiary między
poszczególnymi częściami składowymi
rosną lub maleją o pewną stałą wartość.
Bibliografia:
E. Gadomska, K. Gańko, M. Garczarczyk,
K. Zinowiec-Cieplik
„Podstawy architektury krajobrazu” cz.I
Wydanie I
Hortpress Sp. z o.o., Warszawa 2004