Transcript Jordan Wypych

Koń domowy (Equus caballus)
Charakterystyka konia
Stęp
Kłus
Galop
Cwał
Budowa konia
Budowa konia (wewnętrzna)
Budowa kopyta
Bibliografia
Koń domowy (Equus caballus)
ssak nieparzyKoń domowy (Equus caballus) – ssak nieparzystokopytny z rodziny
koniowatych. Koń został udomowiony prawdopodobnie na terenie północnego
Kazachstanu w okresie kultury Botai tj. około 3,5 tys. lat p.n.e.[1][2]. Przodkami koni
orientalnych, od których pochodzą konie gorącokrwiste, były prawdopodobnie koń
Przewalskiego i tarpan; konie zimnokrwiste pochodzą natomiast od konia leśnego z
Północnej Europy. Koń Przewalskiego jest obecnie jedynym przedstawicielem gatunku
koni dzikich. Rasa konik polski wykazuje bardzo duże podobieństwo do tarpana, lecz nie
jest genetycznie tą samą rasą (chociaż poza Polską koniki polskie bywają określane
mianem tarpan)[3]. W styczniu 2007 zespół naukowców z Massachusetts Institute of
Technology i Uniwersytetu Harvarda poinformował, że stworzył wstępną mapę genomu
konia.
Niegdyś najpopularniejsze zwierzę pociągowe, następnie wyparte przez maszyny (zob.
traktor, kombajn). Dziś używany w celach rekreacyjnych i sportowych, jako zwierzę
pociągowe – jedynie w biedniejszych gospodarstwach. Przeciętna długość życia koni
wynosi 25-30 lat. Wysokość konia mierzy się w kłębie specjalną laską zoometryczną.
Charakterystyka konia
Konie charakteryzują się wielką różnorodnością umaszczeń, które w większości
przypadków nie są cechą rasową. Wyjątkami od tej reguły są rasy: haflinger
(umaszczenie kasztanowate z konopiastą grzywą i ogonem), appaloosa
(umaszczenie tarantowate), konik polski (umaszczenie myszate), palomino
(umaszczenie izabelowate), fiording (umaszczenie bułane) oraz koń fryzyjski
(umaszczenie kare, jedyną możliwą odmianą jest mała gwiazdka na czole), albino
(umaszczenie białe).
Appaloosa należą do koni o maści leopard. Są to wszystkie ubarwienia koni, na
których widać kropki. Jednym z rzadszych rodzajów leopard jest snowflake, jasne
kropki na ciemnej powierzchni.
Ciekawe kolory sierści charakteryzują także Quarter horse, m.in. buckskin: sierść
beżowa, grzywa ciemna, paint indiana: nieregularne plamy różnych kolorów. Istnieje
też silver dapple: czekoladowo-szara sierść z srebrną grzywą i ogonem.
Stęp
chód czterotaktowy; koń stawia nogi w
kolejności: lewa tylna, lewa przednia,
prawa tylna, prawa przednia. Rodzaje
stępa: swobodny, pośredni, wyciągnięty.
Kłus
chód dwutaktowy, koń stawia dwie nogi po przekątnej (prawa przednia i lewa
tylna, lewa przednia i prawa tylna). Rodzaje kłusa: roboczy, pośredni, zebrany,
wyciągnięty. Z punktu widzenia jeźdźca w rekreacji wyróżniamy: kłus anglezowany,
ćwiczebny (pełny siad) lub w półsiadzie. Kłusaki mają również kłus szybki, który u
innych koni nazywamy już galopem. W jeździe rekreacyjnej oraz sportowej jeździec
anglezując, powinien podnosić się z siodła w momencie, gdy koń stawia przednią,
zewnętrzną nogę. W konkursach ujeżdżeniowych na czworoboku od klasy P stosuje
się tylko kłus ćwiczebny.
Galop
trzytaktowy chód konia (źle ułożone konie czasem galopują czterotaktem), koń
stawia najpierw nogę tylną, potem dwie nogi po przekątnej, a następnie przednią
prowadzącą – w zależności więc od tego, która noga stawiana jest jako ostatnia,
rozróżnia się galop na lewą i prawą nogę. Rodzaje galopu: roboczy, pośredni,
zebrany i wyciągnięty. Można galopować w półsiadzie lub w pełnym siadzie. Koń
powinien galopować na tę samą nogę, w którym kierunku idzie (w lewo – na lewą, w
prawo – na prawą). Jeśli tak nie jest, a jest to zamierzone, mówi się, że jeździec
prowadzi konia kontrgalopem. Jazda kontrgalopem jest trudnym technicznie
elementem, bowiem utrudnia koniowi zachowanie równowagi. Jeśli kontrgalop nie
był zamierzony to nazywamy go galopem fałszywym.
Cwał
jest najszybszym rodzajem chodu. Koń stawia nogi w kolejności: lewa tylna, prawa
tylna, lewa przednia, prawa przednia, lub odwrotnie, po czym następuje faza lotu (na
animacji).Ten chód jest używany w wyścigach konnych.Oprócz tych podstawowych
chodów konia wyróżnia się jeszcze dwutaktowy inochód (koń stawia nogi w
kolejności: prawa przednia z prawą tylną, a następnie lewa przednia z lewą tylną)
oraz chód tolt. Istnieje również wiele chodów sztucznych, czyli wyuczonych przez
człowieka np. piaff, pasaż czy stęp hiszpański.Chody mogą być wrodzone (stęp,
galop, kłus, cwał) lub nabyte (piaff, pasaż). Każdy z wymienionych powyżej chodów
ma dwa rodzaje (tempa): szybki i wolny, i można w nim wprowadzać modyfikacje,
takie jak skracanie czy wydłużanie kroku.
Bibliografia
http://pl.wikipedia.org/wiki/Ko%C5%84
http://www.konie.olmar.poznan.pl/konie_goracokrwiste.html
http://xhutnikowax.blog.onet.pl/KOnie-na-wesolo,2,ID322211587,n
http://twojezwierzaki.org/artykul/146/chody-konia/
http://konie-my-life.blog.onet.pl/Rozwiazanie-testu-Drugi-etapK,2,ID258593428,n
http://www.akademiajezdziecka.za.pl/index.php?id=123&id2=101
http://by-my-koniczki.blog.onet.pl/
http://www.terazgry.pl/index.php?p5736,500-el-kon-w-galopie-castor
http://galopemprzezzycie.blogspot.com/2010/10/stworzenie-konia-przekaz-proroka.html
http://konieikurki.blox.pl/2010/01/Od-Stepu-do-Cwalu-Kon-w-stepie-z-jezdzcem-na.html
http://konie-zwierzaki.bloog.pl/id,1223967,title,cHODY-KONIA,index.html
http://zlotepodkowy.blogspot.com/2011/06/budowa-konia.html