link do prezentacji

Download Report

Transcript link do prezentacji

PLAN DALTOŃSKI W PRZEDSZKOLU
„MUMULA”
Od roku szkolnego 2011/2012 powoli wdrażamy
w naszym Przedszkolu ideę planu
daltońskiego.
Zachęcamy do zapoznania się z najważniejszymi
założeniami tej metody pracy i przyjrzenia się
temu, co i dlaczego, jak dotąd wdrożyliśmy.
DLACZEGO PLAN DALTOŃSKI?
Plan daltoński stawia na niezwykle ważne we
współczesnym świecie wartości i umiejętności:
• WOLNOŚĆ,
• ODPOWIEDZIALNOŚĆ,
• WSPÓŁPRACA,
• SAMODZIELNOŚĆ.
DLACZEGO PLAN DALTOŃSKI?
• Plan daltoński stawia na działanie dziecka.
Nauczyciel ma tak zorganizować zajęcia, by
przedszkolak działał, a nie korzystał z
gotowych rozwiązań. Ma poszukiwać. Ma
studiować. Ma być jak naukowiec w
laboratorium – badać świat i wyciągać
wnioski. Już od przedszkola.
DLACZEGO PLAN DALTOŃSKI?
• Celem najważniejszym staje się wykształcenie
jednostki gotowej do samodzielnego i
skutecznego funkcjonowania w
społeczeństwie.
Słowa klucze
• Helen Parkhurst (twórczyni metody) i
kontynuatorzy jej myśli nie wiek uczynili
kluczem do organizacji swoich placówek, lecz
następujące zasady, słowa-klucze:
SŁOWA KLUCZE
WOLNOŚĆ
• dziecko ma prawo wyboru
• główna motywacja do działania powinna
wynikać z jego indywidualnych potrzeb
• nauczyciel nie stosuje przymusu –
wychowanek sam decyduje o sposobach
wykonania postawionego zadania (kolejności i
czasie)
SŁOWA KLUCZE
ODPOWIEDZIALNOŚĆ
• nierozerwalnie wiąże się z wolnością
• za wolnym wyborem stoi odpowiedzialność za
wykonane zadanie
• ponosi się ją przed nauczycielem (samoocena i
ocena nauczyciela jako ostatni etap pracy)
oraz przed innymi członkami zespołu
• dziecko uczy się, iż z danej wolności należy
mądrze korzystać
SŁOWA KLUCZE
SAMODZIELNOŚĆ
• dziecko na podstawie wskazówek nauczyciela
stara się rozwiązać postawiony problem, szuka
także własnych źródeł wiedzy,
• dziecko nie traktuje nauczyciela jako zbiornicę
gotowych rozwiązań, lecz jako partnera, u
którego można otrzymać wskazówkę lub z kim
można przedyskutować rodzące się
wątpliwości
SŁOWA KLUCZE
WSPÓŁPRACA
• dziecko nie pracuje w oderwaniu od
społeczności, nawet jeżeli nad czymś pracuje
sam, musi uwzględniać potrzeby innych
• zadania w zespołach stawiają na rozwój
umiejętności komunikacyjnych wychowanków
NAUCZYCIEL
Wychowawca musi więc skupić się na:
• Uświadomieniu dzieciom celu i znaczenia danego działania
– żadnego zakładania, że malucha to nie interesuje!
• Ustaleniu reguł działania – szczególnie małe dziecko
potrzebuje wyznaczania granic, jasnego określenia
konsekwencji dobrego i złego zachowania.
• Pokazaniu wzorca prawidłowo wykonanego zadania. Nie
może zabraknąć oczywiście wyjaśnienia sposobu działania –
WIZUALIZACJA.
• Kontroli i korekcie – nauczyciel kontroluje postępy w
wykonywaniu zadania, jeśli trzeba wspiera i podpowiada
możliwe rozwiązania
• Kontroli i ocenie.
DZIECKO
Dziecko ma uczyć się przez działanie:
• Poznaje cel działania – buduje pozytywną motywację.
• Wraz z nauczycielem przypomina sobie lub przyswaja
zasady działania.
• Obserwuje wzór, tworzy model działania.
• Podejmuje próby wywiązania się z zadania. Jeśli trzeba,
korzysta z pomocy rówieśników lub starszych oraz
nauczyciela i koryguje swoje działanie.
• Dokonuje samooceny i poznaje ocenę nauczyciela.
Od teorii do praktyki
W naszym przedszkolu powoli wprowadzamy
najważniejsze pomoce dydaktyczne
wypracowane przez lata przez nauczycieli
pracujących tą metodą.
SUKCES 1:
PLANY DNIA
Plany dnia wraz z tabliczkami, na których
schematycznie przedstawione są czynności
przedszkolaka – nauczyciel wywiesza zapełnioną
planszę na ścianie i dziecko w każdym momencie
może sprawdzić, co będzie działo się za chwilę,
np. że po śniadaniu będą zajęcia z pieskami
(dogoterapia). Łatwo też opowiadać o tym, co
było i będzie, przypominać sobie, co maluch robił
z grupą itp. – wizualizacja porządku dnia. Z
założenia ma to budzić w dziecku poczucie
odpowiedzialności za poszczególne jego
elementy.
SUKCES 1:
PLANY DNIA
SUKCES 1:
PLANY DNIA
SUKCES 1:
PLAN DNIA Z ZEGARAMI
SUKCES 1:
PLAN DNIA Z ZEGARAMI
SUKCES 1:
PLAN DNIA Z ZEGARAMI
SUKCES 2:
PRZESUWANKA Z DNIAMI TYGODNIA
w sposób symboliczny przedstawia poszczególne
dni tygodnia (symbole współgrają z
oznaczeniami na tablicy zadań).
SUKCES 2:
PRZESUWANKA Z DNIAMI TYGODNIA
SUKCES 3:
TABLICE DYŻURÓW/ZADAŃ
każde dziecko w danym tygodniu pełni
wyznaczony przez nauczyciela dyżur.
SUKCES 3:
TABLICE DYŻURÓW/ZADAŃ
SUKCES 3:
TABLICE DYŻURÓW/ZADAŃ
SUKCES 4:
POZYTYWNA MOTYWACJA
Wychodzimy z założenia, iż nic tak nie wzmacnia
pożądanych zachowań dziecka, jak docenienie
jego starań. Toteż nie żal nam miejsca na
ścianach, by wyróżniać dzieci:
• POMOCNA DŁOŃ – wielki przywilej za szczególne
zasługi: prawa ręka nauczyciela,
• JUŻ POTRAFIĘ – nauczyciele wybierają kluczową
umiejętność (adekwatną do poziomu
rozwojowego dzieci w danej grupie) i wyróżniają
dzieci, które już ją opanowały.
SUKCES 4:
POZYTYWNA MOTYWACJA
SUKCES 4:
POZYTYWNA MOTYWACJA
SUKCES 4:
POZYTYWNA MOTYWACJA
SUKCES 4:
POZYTYWNA MOTYWACJA
SUKCES 4:
POZYTYWNA MOTYWACJA
SUKCES 4:
POZYTYWNA MOTYWACJA
SUKCES 4:
POZYTYWNA MOTYWACJA
SUKCES 4:
POZYTYWNA MOTYWACJA
SUKCES 5:
OSWAJANIE Z CZASEM
Zegar organizujący czas – ma specjalny
mechanizm i oznaczenia – podzielony na 5, 10,
15 i 30 minut, pozwala dzieciom zrozumieć, że
mając na wykonanie zadania 30 minut, to
wiele więcej niż 5.
• Zegar służy czasem także jako „organizator”
dnia.
SUKCES 5:
OSWAJANIE Z CZASEM
SUKCES 5:
OSWAJANIE Z CZASEM
SUKCES 6:
ZAMIAST MARUDZENIA
….żeby dzieci były ciszej, stosujemy…
HAŁASOMIERZ!
• Dzieci uczą się w ten sposób pracować i bawić
się tak, by poziom hałasu był akceptowalny dla
każdego członka grupy.
SUKCES 6:
HAŁASOMIERZ
SUKCES 6:
HAŁASOMIERZ
SUKCES 7:
PRACA W PARACH
Dzieci uczą się współpracować między sobą.
Każdego tygodnia wychowawca ustala pary, w
których dzieci mają za zadanie wspierać się i
rozwiązywać codzienne przedszkolne
problemy.
Pary zmieniają się, aby dzieci podjęły trud
komunikowania się nie tylko z tymi, których
lubią najbardziej.
SUKCES 7:
PRACA W PARACH
SUKCES 8:
KODEKS PRZEDSZKOLAKA
• Kodeks Przedszkolaka to zbiór najważniejszych
zasad zachowania obowiązujących w
przedszkolu. Najważniejsze jest to:
dzieci współtworzą go,
zobowiązują się do jego przestrzegania,
potwierdzając to np. odciskiem paluszka,
odpowiedzialność za jego przestrzeganie
ponoszą wszyscy członkowie grupy.
SUKCES 8:
KODEKS PRZEDSZKOLAKA
SUKCES 8:
KODEKS PRZEDSZKOLAKA
SUKCES 8:
ORGANIZACJA PRZESTRZENI
Bardzo ważnym elementem wychowania i nauki
dziecka jest właściwa aranżacja przestrzeni.
Jeżeli chcemy wymagać od dzieci, by uczyły się
planowania i organizowania, warto służyć im
przykładem. Dlatego w naszym przedszkolu
wszystkie miejsca, w których przechowuje się
zabawki i pomoce dydaktyczne dla dzieci są
opisane w taki sposób, by przedszkolaki
samodzielnie mogły z nich korzystać. I
posprzątać po zabawie też…
SUKCES 8:
ORGANIZACJA PRZESTRZENI
SUKCES 8:
ORGANIZACJA PRZESTRZENI
SUKCES 8:
ORGANIZACJA PRZESTRZENI
Przed nami…
• Przed nami najważniejszy etap – nauka
planowania własnej pracy.
• Dzieci otrzymają od nauczyciela zadania do
wykonania w określonym czasie. Przedszkolak
będzie pracował sam lub będzie mógł
skorzystać z pomocy kolegów. Dopiero na
samym końcu, będzie mógł zwrócić się z
prośbą o pomoc do nauczyciela.
PLANOWANIE PRACY
• Dzieci otrzymają od nauczyciela zadania do
wykonania w określonym czasie. Przedszkolak
będzie pracował sam lub będzie mógł
skorzystać z pomocy kolegów. Dopiero na
samym końcu, będzie mógł zwrócić się z
prośbą o pomoc do nauczyciela.
• Po upływie terminu nauczyciel sprawdzi, czy
zadanie zostało wykonane i w jaki sposób.
PLANOWANIE PRACY
• W ten sposób dzieci będą mogły uczyć się
odpowiedzialności za powierzone zadanie,
dowiedzą się, w jaki sposób najlepiej im się
pracuje oraz przekonają się, jak wiele potrafią
zrobić.
• Rolą nauczyciela będzie docenienie wysiłku
dziecka, podjęcia próby wykonania zadania i
dopiero na końcu ocena (której dokona wraz z
dzieckiem).
CEL
Nauka planowania własnej pracy już od dziecka
pozwoli wykształcić w maluchu postawę, która
we współczesnym świecie wydaje się
niezbędna:
• odpowiedzialność za powierzone zadanie,
• nastawienie na współpracę,
• umiejętność planowania pracy/nauki,
• umiejętność analizowania efektów swojej
pracy/nauki.