Transcript Λοιμώξεις οστών-αρθρώσεων - Παιδιατρική Κλινική Α.Π.Θ

Λοιμώξεις οστών και αρθρώσεων στα παιδιά
Β. Συριοπούλου
Θεσσαλονίκη 15-2-14
Οστεοαρθρικές λοιμώξεις
• Οξεία οστεομυελίτιδα:
– Μικροβιακή λοίμωξη των οστών,
που περιλαμβάνει το περιόστεο,
φλοιό των οστών και μυελώδη
μοίρα
• Σηπτική αρθρίτιδα:
– Είναι φλεγμονή του αρθρικού
υμένα με πυώδη συλλογή στον
αρθρικό θύλακο
Οστεομυελίτιδα και σηπτική αρθρίτιδα
•
•
•
•
•
Εισαγωγή (επίπτωση, παθογένεια)
Αιτιολογία
Κλινική εικόνα
Διάγνωση
Θεραπεία
Οστεοαρθρικές λοιμώξεις
Επίπτωση
Οστεομυελίτιδα
Σηπτική αρθρίτιδα
Συχνότητα
• 2-13 περιπτώσεις ανά
100.000 παιδιά
• 1-37 περιπτώσεις ανά
100.000 παιδιά
Ηλικία
• Οστεομυελίτιδα μπορεί να
• Το > 50% των
συμβεί σε οποιαδήποτε
περιπτώσεων σε παιδιά
ηλικία (συχνά προσβάλει
< 3 ετών
άτομα 3-12 ετών)
• Το > 50% των περιπτώσεων σε
παιδιά < 5 ετών
Φύλο
• Αγόρια>κορίτσια
• Αγόρια>κορίτσια
Προσβολή
/εντοπιση
• Όλων των οστών κυρίως
μακρών οστών
• Μετάφυση
• Συχνότερα: μεγάλες αρθ.
• Ισχίο σε παιδιά<3 ετών
• Γόνατο >3 ετών
Αίτιο
• Το μικροβιακό αίτιο
επιβεβαιώνεται στα ¾ των
περιπτώσεων της
οστεομυελίτιδας
• και τα 2/3 των
περιπτώσεων σηπτικής
αρθρίτιδα
Οστεομυελίτιδα:
εντόπιση σε 657
περιπτώσεις
Long S. Principles and
Practice Pediatric
Infectious Disease
Συχνότητα εντόπισης σηπτικής αρθρίτιδας
σε 1050 παιδιά
Εντόπιση
No.
%
Γόνατο
467
41
Ισχίο
287
25
Αστράγαλος
143
13
Αγκώνας
116
10
Ώμος
53
5
Άλλη
70
6
Σύνολο
1136
100
Long S. Principles and Practice Pediatric Infectious Disease
Οστεομυελίτιδα
Οξεία
<2 εβδομάδες
Πρώιμη οξεία
Όψιμη (4-5 ημέρες)
Υποξεία
2 εβδομάδες-3 μήνες
Λιγότερο έντονα
κλινικά συμπτώματα
Χρόνια
> 3 μήνες
Οξεία οστεομυελίτιδα
Πηγή λοίμωξης
Αιματογενής από
τροφ. αρτηρία
Κατά συνέχεια
ιστού (λοίμωξη)
Εξωγενής
(τραυματισμός)
Η οστεομυελίτιδα στα παιδιά είναι πιο συχνά
αποτέλεσμα μικροβιαιμίας
Παθογένεια Ι
• Λοίμωξη
• Φλεγμονώδης αντίδραση
• φαγοκύτταρα προσπαθούν να περιορίσουν την λοίμωξη με την
απελευθέρωση ενζύμων
• Τα ένζυμα προκαλούν λύση του οστού
• Πύον
• Το πύον ταξιδεύει μέσω των αβερσιανών συστημάτων
• Αυξάνει η ενδο-οστική πίεση
Παθογένεια ΙΙ
• Ενδοαρτηρίτιδα και διαταραχή στη ροή του αίματος
• Ισχαιμική νέκρωση του οστού
• Πύον προχωρεί στο φλοιό
• Σχηματισμός αποστήματος
• Υπό το περιόστεο και τα μαλακά μόρια
• Απόσπαση και ρήξη περιοστέου
οστεομυελίτιδα
Οστεομυελίτιδα και οστική καταστροφή στη μετάφυση του εγγύς βραχιονίου σε 6
εβδομάδων βρέφος (Courtesy of S.S. Long.)
Αίτια Οξείας Οστεομυελίτιδας και σηπτικής αρθρίτιδας
Ηλικία
Συχνότερα αίτια
Νεογνά και βρέφη(<4 μηνών)
Staphylococcus aureus (MSSA ή MRSA)
Group B streptococcus
Gram (-) Enterobacteriaceae (E. coli )
Candida
Παιδιά < 5 ετών
Staphylococcus aureus (60-80%)
Streptococcus pyogenes
Kingella kingae
Haemophilus influenzae
Streptococcus pneumoniae
Παιδιά >5 ετών
Staphylococcus aureus (80%)
Streptococcus pyogenes,
Έφηβοι
Staphylococcus aureus (80%)
Ν. gonorrhoeae
Ενήλικες
Staphylococcus aureus (80%)
Συχνή κλινική συσχέτιση οστεομυελίτιδας
Συχνή συσχέτιση
Μικροοργανισμός
Δρεπανοκυτταρική αναιμία
Salmonella spp, S. αureus, S.
pneumoniae
Χρόνια κοκκιωματώδης νόσος
S. αureus, Serratia, Aspergillus
Περιοδοντικές λοιμώξεις ή
παραρρινοκολπίτιδα
Αναερόβια, Actinomyces
Λοιμώξεις προσθετικών συσκευών
Coagulase-negative Staphylococci
Διατιτραίνοντα τραύματα
Pseudomonas aeruginosa
Έκθεση σε οικόσιτα ζώα
Coxiella burnetti , Bartonella
Δήγματα ζώων (γάτας, σκύλου)
Pasteurella multocida
Επαφή με πάσχοντες από φυματίωση
M. tuberculosis
Ανοσοκαταστολή/ενδημικές περιοχές
Μύκητες: Cryptococcus neoformans,
Blastomyces dermatitidis, Coccidioides
immitis Histoplasma capsulatum
Pseudomonas aeruginosa
Συχνή κλινική συσχέτιση σηπτικής αρθρίτιδας
Συχνή συσχέτιση
Μικροοργανισμός
Κατανάλωση μη παστεριωμένων
γαλακτοκομικών
Brucella
Επαφή με πάσχοντες από φυματίωση
M. tuberculosis
Ιογενή νοσήματα
Ιοί ερυθράς, Ανεμευλογιάς, Πάρβο
Έκθεση σε κρότωνες
Borrelia burgdorferi
Νεογνά
Candida
Έκθεση σε οικόσιτα ζώα
Coxiella burnetti , Bartonella
Δήγματα ζώων (γάτας, σκύλου) ή
ανθρώπου
Pasteurella multocida, Eikenella
corrodens
Ανοσοκαταστολή/ενδημικές περιοχές
Μύκητες: Cryptococcus neoformans,
Blastomyces dermatitidis,
Coccidioides immitis Histoplasma
capsulatum
Oστεοαρθρικές λοιμώξεις από MRSA
Μελέτη
CA-MRSA
Panton–Valentine
leukocidin – PVL
στελέχη CA-MRSA
Arnold και συν, 2006
47 /89 (53%)
_
Bocchini και συν, 2006
56/89 (63% )
100%
Kaplan καιν συν 2014
195/376 (52%)
~ 100%
Σδούγκου και συν το
2007
5 /19 (26%)
100%
Η Νταϊλιάνα και συν το
2008
81/ 207 (40%) άτομα
με μέση ηλικία 34,5 έτη
33.8%
Συρογιαννόπουλος και
συν 2013
5 από 17 (29,5%)
_
Στελέχη Staphylococcus aureus από διεισδυτικές
λοιμώξεις της κοινότητας στο Texas Children’s Hospital
(2001 – 2010)
52%
Kaplan
S. J Infect. 2014;68 Suppl 1:S51-6
.
Στελέχη MRSA σταφυλοκόκκου (2003 – 2012 )
από λοιμώξεις της κοινότητας
442 στελέχη σε περίοδο 10 ετών
Παιδιατρική Κλινική Π.Γ.Ν.Λ
53,5%
35,7%
Συρογιαννόπουλος και συν
Αντοχή στην κλινταμυκίνη του S. aureus (2003 – 2012)
από λοιμώξεις της κοινότητας
Η αντοχή στην κλινταμυκίνη
των 31 στελεχών
από διεισδυτικές λοιμώξεις ήταν 19,4%
442 στελέχη σε περίοδο 10 ετών
Παιδιατρική Κλινική Π.Γ.Ν.Λ
16,3%
9,5%
Συρογιαννόπουλος και συν
Ποσοστό MRSA θετικών για PVL
100%
90%
80%
90%
88%
PVL+
Συχνότητα % MRSA
70%
60%
PVL-
50%
40%
30%
20%
10%
0%
10%
MRSA
12%
MSSA
(Συρογιαννόπουλος και συν., Παιδ. Κλιν. Πανεπ. Θεσσαλίας 2001- 2008)
Οστεοαρθρικές λοιμώξεις στα παιδιά Κεντρική
Ελλάδα (2003-2013)
• Οστεομυελίτιδες
– 11 οστεομυελίτιδες από Staphylococcus
aureus
• 8 MSSA
• 3 MRSA (27%)
• Αρθρίτιδες από σταφυλόκοκκο
– 6 αρθρίτιδες από Staphylococcus aureus
• 4 MSSA
• 2 MRSA (33%)
Συρογιαννόπουλος και συν 2013
Κλινικές εκδηλώσεις
Kλινικές εκδηλώσεις
•
•
•
•
Γενικές και τοπικές
Πυρετός και άλγος
Χωλότητα ή αδυναμία βάδισης
Μερικές φορές ερυθρότητα και οίδημα γύρω από
το πάσχον οστούν ή άρθρωση
• Ψευδοπαράλυση
• Στην οστεομυελίτιδα της πτέρνας καθυστερεί η
διάγνωση
• Επίσης η οστεομυελίτιδα της σπονδυλικής στήλης
χαρακτηριστικά εκδηλώνεται ως πόνος στην
πλάτη
Kλινικές εκδηλώσεις
• Οστεομυελίτιδα από CA- MRSA- PVL (+)
–
–
–
–
Σοβαρότερη νόσηση
Υψηλός και παρατεταμένος πυρετός
Πολλαπλές εντοπίσεις οστεομυελίτιδας
Επέκταση της λοίμωξης σε παρακείμενη άρθρωση
και σηπτική αρθρίτιδα
– Υψηλότερη CRP και ΤΚΕ ή προκαλτσιτονίνη κατά την
εισαγωγή στο νοσοκομείο
– Βακτηριαιμία, φλεβική θρόμβωση, υποπεριοστικά
αποστήματα, παθολογικά κατάγματα
– Απαιτείται συχνά χειρουργική παροχέτευση
Εργαστηριακός έλεγχος για τη διάγνωση
οστεοαρθρικών λοιμώξεων στα παιδιά
• Παράμετροι φλεγμονής /λοίμωξης
– CRP, procalcitonin, TKE, Αριθμός λευκών
•
•
•
•
•
•
•
•
Απλή ακτινογραφία
Υπερηχογράφημα (US)
Σπινθηρογραφήματα οστών με Tc- 99m
Αξονική τομογραφία (CT)
Μαγνητική τομογραφία (MRI)
Καλλιέργεια αίματος
Γενική εξέταση αρθρικού υγρού
Υλικό αρθρικό υγρό/δείγμα από πάσχον οστό:
– Gram-χρώση, Καλλιέργεια
Απλή ακτινογραφία
• An x-ray shows a lytic lesion (arrow)
• of the distal epiphysis of the femur.
• Sarah S. Long

Ολόσωμο σπινθηρογράφημα (scan) επιβεβαιώνει
την πρόσληψη του ισοτόπου στη δεξιά εγγύς
κνήμη, κάτω από την πλάκα επιφύσεων αύξησης
του παιδιού
MRI δεξιάς άνω κνήμης σε 6 ετών παιδί με S. aureus οστεομυελίτιδα Α.
Υπάρχει αυξημένο Τ2 σήμα εντός του μυελού των οστών στη μεταδιάφυση
του περιφερικού δεξιού κνημιαίου. Β. Μετά τη χορήγηση γαδολίνιου
διαπιστώνεται μεγάλη υποπεριοστική συλλογή απόστημα.
Kaplan SL J Infect. 2014;68 Suppl 1:S51-6
T1 bright
T2 dark
• ΣΗΜΕΡΙΝΕς ΦΩΤΟΓΡΑΦΊΕς
περίπτωση ασθενούς
• Κορίτσι 2 ετών προσκομίζεται στο νοσοκομείο με πόνο στο
δεξιό κάτω άκρο
• Αναφέρεται οτι το παιδί δύο εβδομάδες νωρίτερα εμφάνισε
συμπτώματα ήπιας λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού
συστήματος και από 2-ημέρου πόνο στο δεξί κάτω άκρου. Δεν
είχε ιστορικό τραυματισμού
• Το ιστορικό της ήταν ελεύθερο , δεν αναφέρετο έκθεση σε
πάσχοντα από λοιμώδες νόσημα ή επαφή με ζώα και ήταν
πλήρως εμβολιασμένο
Κλινική και εργαστηριακή αξιολόγηση
• Αντικειμενική εξέταση
– Ζωηρό παιδί με φυσιολογικά ζωτικά σημεία
– Εξέταση κατά συστήματα φυσιολογική
• Εργαστηριακά ευρήματα
– Γενικές εξετάσεις φυσιολογικές
– Υπερηχογράφημα ρουτίνας και ακτινογραφίες
του ισχίου ερμηνεύθηκαν ως φυσιολογικές από
ακτινολόγο.
• Διάγνωση υμενίτιδα του ισχύου ιογενούς
αιτιολογίας
• Η ασθενής εστάλει στο σπίτι
• Δύο ημέρες αργότερα επανήλθε με χωλότητα δεξιού κάτα
άκρου
– χωρίς ερύθημα ή θερμότητα
– Η κλινική εξέταση επιβεβαίωσε τη χωλότητα και υγρό στη
δεξιά κατά γόνυ άρθρωση
– Αξιολόγηση από ορθοπεδικό η διάγνωση ήταν και πάλι
παροδική υμενίτιδα, χωρίς περαιτέρω ειδική
αντιμετώπιση
Εργαστηριακές εξετάσεις
•
•
•
•
•
Γενική αίματος χωρίς παθολογικά ευρήματα
C-αντιδρώσα πρωτεΐνη (CRP) μέτρια αυξημένη 30 μg/dL
Καθίζηση ερυθρών αιμοσφαιρίων (ΤΚΕ) 58 /mm/ ώρα
Εξήφθη Καλλιέργεια αίματος
Τίτλος Abs της νόσου Lyme.
• Υπερηχογράφημα του δεξιού γόνατος επιβεβαίωσε την
παρουσία συλλογής υγρού
• Απλή ακτινογραφία έδειξε κάποια πάχυνση του αρθρικού
υμένα
• Αρκετές μέρες αργότερα, ο παιδίατρό της διαπίστωσε πιό
εμφανή συλλογή στο γόνατο και επιδείνωση στη βάδιση
χωρίς αξιόλογο πυρετό
• Ωστόσο, από το εργαστήριο, ανέφερε ότι η Κ/α αίματος που
ελήφθησαν κατά την αρχική επίσκεψη ανέπτυσσε ένα
Gram-αρνητικό κοκκοβακτηρίδιο.
• Ποια είναι η διάγνωση;
1.
2.
3.
4.
5.
Παροδική υμενίτιδα με επιμολυσμένη καλλιέργεια
Αντιδραστική αρθρίτιδα
Αρθρίτιδα νόσου Lyme
Σηπτική αρθρίτιδα από κολοβακτηρίδιο
Σηπτική αρθρίτιδα που οφείλεται σε Kingella kingae
• Αρκετές μέρες αργότερα, ο παιδίατρό της διαπίστωσε πιό
εμφανή συλλογή στο γόνατο και επιδείνωση στη βάδιση
χωρίς αξιόλογο πυρετό. Η Καλλιέργεια αίματος, της 1η
επίσκεψης, Gram-αρνητικό κοκκοβακτηρίδιο
Διάγνωση σηπτική αρθρίτιδα, IV κεφτριαξόνη (80 mg /kg)
-Έγινε μαγνητική τομογραφία του γόνατος
• Στην Κ/α αίματος αναπτύχθηκε Kingella kingae.
• Παρακέντηση 10 mL αρθρικό υγρό 22.750 λευκοκύτταρα με
84% ουδετερόφιλα.
• Gram χρώση αρνητική
• Η μαγνητική τομογραφία έδειξε μια μεγάλη συλλογή από
κοινού μαζί με παχύ αρθρικό υμένα, σύμφωνα με σηπτική
αρθρίτιδα χωρίς οστεομυελίτιδα.
• Το παιδί έλαβε 6 ημέρες IV κεφτριαξόνης και είχε
σημαντική κλινική βελτίωση
• Έλαβε πιπλέον 2 εβδομάδες αμοξικιλίνης υψηλή δόση (90
mg / kg / ημέρα 3 φορές ημερησίως), με καλή έκβαση
Kingella kingae
Gram-αρνητικό κοκκοβακτηρίδιο
Number of invasive K kingae infections according to
age and health condition (n=128)
Yagupsky P. et al Pediatrics 2011;127:557–565
Kingella kingae
• Συχνός αιτιολογικός παράγοντας
βακτηριαιμίας και οστεοαρθρίτιδας
σε παιδιά μικρότερα <4 ετών
• Gram αρνητικό βακτήριο απαιτεί
ειδικά καλλιεργητικά υλικά και 4-7
ημέρες επώαση
• Επιδημιολογικά: εμφανίζεται τους
χειμερινούς μήνες
• Αποικίζει το ρινοφάρυγγα παιδιών
ηλικίας 6-24 μηνών
Kingella kingae: Κλινικές εκδηλώσεις
• Ήπια συμπτώματα: Χαμηλός πυρετός +/• Μέτρια αύξηση λευκών, CRP και ΤΚΕ
• Στο 70% των παιδιών η αρθρίτιδα από Kingella,
διαγιγνώσκεται συνήθως τουλάχιστον 1 εβδομάδα μετά την
έναρξη των συμπτωμάτων.
• Μικροβιαιμία
• Σηπτική αρθρίτιδα (μεγάλες αρθρώσεις και σπανιότερα
μετακαρποφαλλαγικές αρθρώσεις, στερνοπλευρικές και οι
αρθρώσεις του ταρσού)
• Οστεομυελίτιδα ( στα μακρά κυρίως οστά), Σπονδυλοδισκίτιδα
• Ενδοκαρδίτιδα, περικαρδίτιδα
• Σπανιότερα μηνιγγίτιδα, οφθαλμίτιδα ή Λοιμώξεις του
κατώτερου αναπνευστικού
Kingella kingae: Διάγνωση και θεραπεία
• Καλλιέργεια (ειδικές συνθήκες), Επώαση 4-7 ημέρες
• Οι κλινικοί γιατροί θα πρέπει να υποπτεύεται την Κ. kingae
σε μικρά παιδιά με αρνητικές καλλιέργειες αίματος και
αρθρικού υγρού
•
PCR αίματος και αρθρικού υγρού βελτιώνει την ανίχνευση
Κ. kingae κατά 50% ή περισσότερο
• Ευαισθησία: β-λακταμικά, αμινογλυκοσίδες, μακρολίδες,
τριμεθοπρίμη-σουλφομεθοξαζόλη, τετρακυκλίνες,
χλωραμφενικόλη, φλουοροκινολόνες
• Αντοχή: βανκομυκίνη, κλινδαμυκίνη, τριμεθοπρίμη,
φουσιδικό οξύ
• Η πρόγνωση είναι καλή με την κατάλληλη θεραπεία
Θεραπεία
Θεραπεία
• Αντισταφυλοκοκκικά φάρμακα
• Για MSSA
– Β-λακταμικά
• Αντισταφυλοκοκκική πενικιλλίνη –κλοξακιλλίνη (staphyclox)
• Κεφαλοσπορίνη 1ης γενεάς Cephazoline (Vifazolin)
– Άλλα
• Κλινδαμυκίνη
• Τrimethoprime/sulfamethoxazole
• Ριφαμπικίνη, γενταμικίνη, μακρολίδες, κινολόνη
• Για MRSA
– Β-λακταμικά
• Κεφαλοσπορίνη 5ης γενεάς, Ceftaroline (Teflaro)
– Γλυκοπεπτίδια
• βανκομυκίνη, τεϊκοπλανίνη
– Νεότερα αντισταφυλοκοκκικά
• Λινεζολίδη (Zyvoxid), Nταπτομυκίνη (Cubicin)
Εμπειρική θεραπεία
• Σε περιοχές όπου απομονώνεται CA- MRSA , ≥10 %
– Βανκομυκίνη ή τεϊκοπλενίνη ή νταπτομυκίνη ή
λινεζολίδη μαζί με
– Κλοξακιλλίνη (staphyclox) ή κεφαζολίνη (Vifazolin) γιατί
υπερτερούν σε δράση στον CA – MSSA
– Η κλινδαμυκίνη δεν προτείνεται σε περιοχές που η
αντοχή του CA – MSSA ή CA-MRSA είναι >10% ή αν
υπάρχει υποψία βακτηριαιμίας
– Τrimethoprime/sulfamethoxazole πολύ δραστική έναντι
του στον CA – MSSA και CA – MRSA και έναντι της Κ.
kingae, αλλά δεν υπάρχουν πολλές κλινικές μελέτες
Προτείνεται να συγχορηγείται με ριφαμπικίνη
Τι πρέπει να γνωρίζει ο κλινικός γιατρός
όταν χορηγεί βανκομυκίνη
• Θα πρέπει να γίνεται προσαρμογή της δόσης, ώστε
να επιτυγχάνεται κατώτερη συγκέντρωση του
φαρμάκου στον ορό (πριν την επόμενη δόση) μεταξύ
15 και 20 μg/ml για να είναι αποτελεσματική η
θεραπεία τις MRSA λοιμώξεις
• Συχνά απαιτούνται υψηλές δόσεις βανκομυκίνης να
επιτευχθούν τα προαναφερθέντα επίπεδα ιδιαίτερα
αν η ευαισθησία (MIC) σταφυλοκόκκου στην
βανκομυκίνη είναι 1 μg/ml.
• Δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι η προσθήκη ριφαμπικίνης
ή γενταμικίνη μαζί με βανκομυκίνη είναι ευεργετική
για τη θεραπεία σοβαρής MRSA λοίμωξης.
Πιθανότητα επίτευξης AUC στόχου / MIC είναι 0%, εάν βανκομυκίνη MIC = 2 μg / mL με
χαμηλή ή βανκομυκίνη υψηλή δόση
Vanco MIC των 2 μg / mL σχετίζεται με ↑vanco αποτυχία θεραπείας
“MIC creep” που παρατηρείται σε ορισμένα κέντρα, αλλά όχι σε άλλα
1Sakoulas JCM 2004;42:2398-402; Hidayat L Arch Intern Med 2006;166:2138-44; Lodise AAC 2008;52:3315-20; Maor JID
2009;199:619-24 2Alos JAC 2008;62:773-5; Holmes AAC 2008;52:757-60; Jones CID 2006;42:S13-24; Sader AAC 2009;
53:4127-32 Mohr CID 2007;44:1536-42
Copyright Infectious Diseases Society of America (IDSA) 2011
Για στελέχη με MIC>1μg/ml η χρήση της
βανκομυκίνης είναι απαγορευτική και
πρέπει να αναζητούνται άλλες θεραπευτικές
επιλογές
Κατευθυντήριες οδηγίες
• Απαραίτητος ο χειρουργικός καθαρισμός του πάσχοντος οστού,
όπου είναι δυνατόν να γίνει και πάντα παροχέτευση στη σηπτική
αρθρίτιδα (ΑΙΙ)
• Για τα παιδιά με οξεία αιματογενή MRSA οστεομυελίτιδα θεραπεία
με Βανκομυκίνη ενδοφλέβια (IV) (Α-ΙΙ).
• Η κλινδαμυκίνη δεν συνιστάται ως εμπειρική θεραπεία . Μπορεί να
προταθεί για συνέχιση της θεραπείας από του στόματος , (40
mg/kg/ημέρα) εάν το στέλεχος είναι ευαίσθητο (Α-ΙΙ)
• Η διάρκεια της θεραπείας πρέπει να εξατομικεύεται, αλλά συνήθως
για την οστεομυελίτιδα συνιστάται τουλάχιστον για 4-6 εβδομάδες
και τη σηπτική αρθρίτιδα 3-4 εβδομάδες (Α-ΙΙΙ).
Fig. 1. Short courses of antibiotic for osteoarticular infections that have
been tried successfully in the last 10 years. D, days; I.V., intravenous;
OM, osteomyelitis; SA, septic arthritis.
Συμπέρασμα I
• Η επιδημιολογία και οι κλινικές εκδηλώσεις των
οστεοαρθρικών λοιμώξεων αλλάζουν με την εμφάνιση CAMRSA και της κυκλοφορίας νέων εμβολίων
• Ασυνήθεις εκδηλώσεις οξείας S. aureus οστεομυελίτιδας,
όπως σοβαρή νόσηση, πολυεστιακή νόσος, φλεβική
θρόμβωση και παθολογικά κατάγματα, είναι πιο συχνές
σήμερα και φαίνεται να σχετίζονται με τον CA-MRSA
• Ο ρόλος της PVL στην παθογένεση αυτών των επιπλοκών
παραμένει ασαφής
• Σήμερα, το MRI είναι η διαγνωστική απεικονιστική μέθοδος
εκλογής για τις λοιμώξεις του μυοσκελετικού συστήματος.
Συμπέρασμα II
• Οι αντισταφυλοκοκκικές πενικιλίνες (οξακιλλίνη, κλοξακιλλίνη)
ή πρώτης γενιάς κεφαλοσπορίνες (κεφαζολίνη) παραμένουν τα
αντιβιοτικά 1ης επιλογής για τη θεραπεία λοιμώξεων από MSSA
• Για λοιμώξεις από K. kingae συνιστώνται β–λακταμικά
αντιβιοτικά
• Η βανκομυκίνη ή τεϊκοπλανίνη αποτελούν, επί του παρόντος τα
αντιβιοτικά πρώτης επιλογής για τη θεραπεία οστεομυελίτιδας
από CA-MRSA στα παιδιά
• Η κλινδαμυκίνη προτείνεται ως εμπειρική θεραπεία σε περιοχές
που η αντοχή του CA-MRSA είναι <10%, πιο κατάλληλη για
συνέχιση PO θεραπείας αν είναι ευαίσθητο το παθογόνο αίτιο
• Η εμπειρία με τα νεότερα αντισταφυλοκοκκικά, νταπτομυκίνη
και λινεζολίζη, για τη θεραπεία οστεοαρθρικών λοιμώξεων στα
παιδιά αν και είναι περιορισμένη, φαίνεται ευοίωνη
Ευχαριστώ