Prezentacja: Agroturystyka sposobem na działalność w Dolinie Karpia

Download Report

Transcript Prezentacja: Agroturystyka sposobem na działalność w Dolinie Karpia

Agroturystyka sposobem
na działalność
w Dolinie Karpia
Zator 03.02.2015
FORMY TURYSTYKI NA
OBSZARACH WIEJSKICH - definicje
Turystyka wiejska – stanowi formę rekreacji na obszarach
wiejskich i obejmuje wielorakie rodzaje aktywności
rekreacyjnej, związaną z przyrodą , wędrówkami, turystyką
zdrowotną, krajoznawczą, kulturową, etniczną,
wykorzystującą zasoby i walory wsi
FORMY TURUSTYKI NA
OBSZARACH WIEJSKICH - definicje
 Agroturystyka - to świadczenie usług turystycznych w
gospodarstwie rolnym osobom przebywającym na
wypoczynku, w oparciu o zabudowania, grunty i inne
zasoby tego gospodarstwa, bez zmiany ich charakteru
i naruszenia podstawowej funkcji czyli zachowania
zdolności do produkcji rolnej. Budynki i obszary o
zmienionej trwale funkcji nie mogą być uznane za
część gospodarstwa rolnego
I - Formalno prawne aspekty
założenia oraz prowadzenia
działalności agroturystycznej
 Działalność gospodarcza w świetle aktów
prawnych.
 Przepisy podatkowe w turystyce wiejskiej,
interpretacja podatkowa.
 Przepisy o usługach turystycznych.
 Podatki i opłaty lokalne.
 Przepisy budowlane i p.poż. w turystyce
wiejskiej.
 Ubezpieczenia: - obowiązkowe,
- dobrowolne.
Działalność gospodarcza
w świetle aktów prawnych
 Pod pojęciem agroturystyka rozumie się zwykle
świadczenie usług turystycznych przez rolników
w ich gospodarstwach.
Usługi te obejmują przede wszystkim zapewnienie
noclegów i wyżywienia, jak również mogą polegać
na spełnianiu dodatkowych świadczeń , takich jak:
 wypożyczanie sprzętu turystycznego,
 jazda konna,
 organizowanie np. polowań, udostępniania łowisk.
Działalność gospodarcza w świetle
aktów prawnych c.d.
Wraz z wejściem w życie ustawy z dnia 2 lipca 2004 r.
o swobodzie działalności gospodarczej
(Dz.U. z 2004 r., Nr 173, poz. 1807)
została podtrzymana dotychczasowa polityka
ułatwiania rolnikom prowadzenia działalności
agroturystycznej.
W artykule 3 tej ustawy czytamy:
Działalność gospodarcza w świetle aktów
prawnych c.d.
„Przepisów ustawy nie stosuje się do
działalności wytwórczej w rolnictwie w zakresie upraw
rolnych oraz chowu i hodowli zwierząt, ogrodnictwa,
warzywnictwa, leśnictwa i rybactwa śródlądowego,
a także wynajmowania przez rolników pokoi
i miejsc na ustawienie namiotów, sprzedaży
posiłków domowych i świadczenia
w gospodarstwach rolnych innych usług
związanych z pobytem turystów”.
Działalność gospodarcza w świetle aktów
prawnych c.d.
Powyższa działalność ma charakter wyjątku od ogólnej
zasady, dlatego też ten wyjątek należy interpretować w
sposób ścisły. Artykuł 3 omawianej ustawy obejmuje, więc
tylko i wyłącznie:
 osoby świadczące usługi muszą być rolnikami; tzn.
osobami fizycznymi prowadzącymi na własny
rachunek działalność rolniczą: właściciele,
dzierżawcy, użytkownicy, czy inne osoby, których
prawo do korzystania z posiadanego gospodarstwa
wynika z umowy zawartej z właścicielem,
 wynajmowanie do 5 pokoi, natomiast nie
domków kempingowych i przyczep turystycznych,
Działalność gospodarcza w świetle aktów
prawnych c.d.
 wynajmowanie miejsc na ustawienie namiotów;
również bez przyczep mieszkalnych, jeżeli grunty
pod polem namiotowym, nadal są wykorzystywane
rolniczo (sady, pastwiska), wówczas nie ma
potrzeby opłacania podatku od nieruchomości,
w przeciwnym razie jest to już działalność
gospodarcza, od której należy opłacać podatek od
nieruchomości i to podwyższoną stawkę, jak od
działalności gospodarczej,
Działalność gospodarcza w świetle aktów
prawnych c.d.
 sprzedaży posiłków domowych; nie zaś prowadzenia innych
ogólnodostępnych usług gastronomicznych,
tz.:
 wyklucza prowadzenie kuchni dla innych osób niż te, które
korzystają z noclegu w gospodarstwie,
 nakłada na usługodawcę obowiązek zapewnienia
bezpieczeństwa zdrowotnego żywności,
 goście nie powinni korzystać z kuchni gospodarzy. Tylko dla
gości trzeba wygospodarować miejsce i aneks kuchenny,
gdzie będą mogli przygotować sobie mały posiłek np. kawę,
herbatę, mleko dla dziecka.
Działalność gospodarcza w świetle aktów
prawnych c.d.
Odpowiedzialność za żywność ponosi
przedsiębiorca produkujący lub wprowadzający
żywność do obrotu oraz za wszelkie szkody i
uszczerbki na zdrowiu konsumenta spowodowane
złą jakością zdrowotną żywności , to – często
zniechęca usługodawców agroturystycznych do
świadczenia tego typu usług.
 świadczenia innych usług związanych z pobytem
turystów; usługi te powinny być świadczone w
gospodarstwie rolnym i związane z pobytem
turystów w tym gospodarstwie.
Przepisy podatkowe
Zgodnie z przepisem art. 5 a
ustawą o ubezpieczeniu społecznym rolników
„rolnik lub domownik”, który rozpoczyna
prowadzenie pozarolniczej działalności
gospodarczej lub rozpoczyna współpracę przy
prowadzeniu tej działalności, może nadal podlegać
ubezpieczeniu społecznemu, jeżeli spełnia
jednocześnie następujące warunki:
Przepisy podatkowe c.d.
1. Podlegał temu ubezpieczeniu w pełnym zakresie z mocy
ustawy nieprzerwanie przez co najmniej 3 lata i nadal
prowadzi działalność rolniczą lub stale pracuje w
gospodarstwie rolnym, obejmującym obszar użytków
rolnych powyżej 1 ha przeliczeniowego lub w dziale
specjalnym w rozumieniu ustawy o ubezpieczeniu
społecznym rolników,
2. złoży w KRUS oświadczenie o kontynuowaniu tego
ubezpieczenia w terminie 14 dni od dnia rozpoczęcia
wykonywania pozarolniczej działalności gospodarczej lub
współpracy przy tej działalności,
3. nie jest pracownikiem i nie pozostaje w stosunku służbowym,
4. nie ma ustalonego prawa do emerytury lub renty albo do
świadczeń z ubezpieczeń społecznych,
Przepisy podatkowe c.d.
5. kwota należnego podatku dochodowego za poprzedni rok
podatkowy od przychodów (3166 zł za rok 2014) z
pozarolniczej działalności gospodarczej nie przekracza kwoty
granicznej.
Roczna kwota graniczna podlega corocznej waloryzacji.
Kwota podatku od prowadzonej działalności pozarolniczej ma
wpływ na możliwość pozostania przez rolnika lub domownika
w ubezpieczeniu społecznym rolników w kolejnych latach.
Przepisy podatkowe c.d.
Rolnicy musza pamiętać,
że do dnia 31 maja każdego roku,
po rozliczeniu roku podatkowego, rolnik lub
domownik ubezpieczony w KRUS i prowadzący
pozarolniczą działalność gospodarczą lub
współpracujący przy jej prowadzeniu,
ma obowiązek złożyć w KRUS zaświadczenie
naczelnika właściwego urzędu skarbowego albo
oświadczenie,
że kwota należnego podatku dochodowego z
pozarolniczej działalności gospodarczej za
poprzedni rok nie przekroczyła rocznej
kwoty granicznej.
c.d.
Rolnik lub domownik prowadzący dodatkowo
pozarolniczą działalność gospodarczą będzie
zobowiązany do opłacania kwartalnej składki
podstawowej na ubezpieczenie emerytalnorentowe w podwójnym wymiarze (2015r.)
- emerytalno-rentowe = 504zł .
- ubezpieczenie wypadkowe, chorobowe
i macierzyńskie składka za te osoby
opłacana jest w pojedynczej wysokości=126zł
Razem: 504+126=630zł
Podatki i opłaty lokalne
1. Podatek od nieruchomości:
W zasadzie każdy posiadacz gruntów, budynków
i budowli ma obowiązek odprowadzać do gminy
podatek od nieruchomości.
 za działalność gospodarczą według ustawy nie uważa
się „wynajmu pokoi gościnnych w budynkach
mieszkalnych położonych na terenach wiejskich w
gospodarstwie rolnym, osobom przebywającym na
wypoczynku oraz dochody uzyskane z tytułu
wyżywienia tych osób, jeżeli liczba wynajmowanych
pokoi nie przekracza 5”.
 Od pokoi takich należy odprowadzać podatek od
powierzchni budynku mieszkalnego.
Przepisy podatkowe c.d.
2. Opłata miejscowa:
 Obowiązek opłaty miejscowej wynika z ustawy
o podatkach i opłatach lokalnych.
.
 Pobierana jest od osób fizycznych, przebywających
dłużej niż dobę w celach wypoczynkowych,
zdrowotnych, szkoleniowych lub turystycznych, w
miejscowościach posiadających korzystne właściwości
klimatyczne, walory krajobrazowe oraz warunki
umożliwiające pobyt osób w tych celach.
Przepisy podatkowe c.d.
 Rada gminy określa wysokość opłaty miejscowej,
która ustawowo nie może przekroczyć 2,19 zł
za jeden dzień pobytu, a w miejscowościach
uzdrowiskowych 4,30 zł dziennie.
 Samorząd ma prawo zobowiązać kwaterodawców
do pełnienia roli płatnika, czyli osoby zobowiązanej
do pobrania tej opłaty i odprowadzenia jej do
urzędu gminy.
Prawo w agroturystyce
Organ gminy może dokonać kontroli obiektu
agroturystycznego pod względem spełnienia
wymagań zapisanych w ustawie o usługach
turystycznych w punkcie :
„ obiekty inne” – spełnienie minimalnych wymagań
dla obiektów hotelarskich ( kontroli podlega
odpowiednie wyposażenie, wymagania budowlane,
sanitarne, przeciwpożarowe)
 W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości, może
zostać wydana decyzja nakazująca wstrzymanie
świadczenia usług do czasu ich usunięcia
Prawo w agroturystyce
 Obowiązkiem kwaterodawcy jest
zgłoszenie obiektu agroturystycznego
do ewidencji innych obiektów w
gminie potwierdzone zaświadczeniem
Ewidencja tego rodzaju nie jest
ewidencją działalności gospodarczej !!
Prawo w agroturystyce
wpis do ewidencji
Ewidencja
w gminie obejmuje następujące
informacje :
 Imię i Nazwisko
 Adres, położenie obiektu, ewentualnie jego nazwę,
 Liczbę miejsc noclegowych,
 Czasookres prowadzenia działalności ( np. obiekt
całoroczny, sezonowy)
Prawo w agroturystyce
Podatek : VAT
Ze względu na warunki prawne turystyki wiejskiej istotne
znaczenie mają zasady opłacania podatku VAT przez rolników
korzystających ze zwolnienia podatkowego.
Ze względu na niewielki rozmiar działalności w/w osoby mają
obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży za dany dzień w
celu uchwycenia przekroczenia 150000,00
zł.
przychodu rocznie ( suma dozwolona do uzyskania w
ciągu całego roku) Brak ewidencji może spowodować
oszacowanie przychodu i opodatkowanie go w całości stawką
23% bez możliwości jakichkolwiek odliczeń.
Osoby zwolnione z VAT wystawiają rachunki – dowody
księgowe, które zawierają opis operacji jej wartość datę i
podpis
Prawo w agroturystyce
Na podstawie ustawy z dnia 20 listopada
1998r. o zryczałtowanym podatku
dochodowym od osób fizycznych wyróżnia
się 3 formy opodatkowania :
 Ryczałt ewidencjonowany,
 Karta podatkowa,
 Książka przychodów i rozchodów
Prawo w agroturystyce
Ryczałt polega na opłacaniu podatku liczonego od całości
przychodów bez udokumentowania i odliczania kosztów ich
uzyskania. Dotyczy osób, których dochód nie przekroczył 250
tys Euro. Stawka ryczałtu 17%
 Dotyczy osób świadczących wynajem pokoi
powyżej 5 lecz nie przekraczają 12,
 pokoje mogą znajdować się poza budynkiem
mieszkalnym,
 posiadaczy domków turystycznych,
 osób żywiących gości obcych.
 wynajmujący nie musi posiadać gospodarstwa
rolnego, obiekt może znajdować się w mieście.
Prawo w agroturystyce
Osoby korzystające z ryczałtu zobowiązane są :



złożenia w US pisemnego oświadczenia do 20.01
danego roku opodatkowania,
prowadzenia ewidencji przychodów,
złożenia zeznanie PIT 28 do 30 stycznia
następnego roku
Prawo w agroturystyce
Karta podatkowa :
comiesięczne odprowadzenie podatku, stałej kwoty,
niezależnie od przychodów, bez konieczności
ewidencjonowania przychodów ani kosztów,
zależy od ilości pracowników, lub liczby
mieszkańców.( Do 12 pokoi)
 stawki 52-116zł ( do 5 tys. Mieszkańców),
 stawki 94-202 zl ( od 5 -20 tys. Mieszkańców)
 stawki 181-363 zł ( powyżej 20 tys. Mieszkańców)
Prawo w agroturystyce
Plusy karty podatkowej :
 zwolnienie z prowadzenia ksiąg podatkowych,
 zwolnienie ze składania deklaracji o wysokości
dochodu,
 dochody nie sumują się z innymi dochodami,
 możliwość odliczenia składki zdrowotnej ZUS
Prawo w agroturystyce
Podatkowa książka przychodów
i rozchodów
- Podatek od faktycznych dochodów
- do 43405 zł rocznego dochodu 19%
- ponad tę kwotę do 85528 zł – 30%
- powyżej - 40%
Prawo w agroturystyce
Wystawianie rachunków:
Rolnicy świadczący usługi odpłatnie mają prawo
i obowiązek wystawić na życzenie klienta
rachunek lub fakturę
 podatnik VAT wystawia fakturę VAT wg zasad
określonych w Rozporządzeniu Ministra Finansów
z 2005r.
 osoby fizyczne nie będące przedsiębiorcami nie
muszą zamieszczać numeru NIP
Przepisy budowlane i p.poż.
w agroturystyce
1. Przepisy przeciwpożarowe
Nadzór nad spełnianiem wymogów przeciwpożarowych
sprawuje odpowiedni terytorialnie komendant powiatowej
straży pożarnej.
Komenda Główna Straży Pożarnej zaliczyła tzw. obiekty
agroturystyczne – budynki mieszkalne jednorodzinne,
budynki mieszkalne w zabudowie zagrodowej, a także
budynki gospodarcze w gospodarstwach rolnych
przystosowane do celów agroturystycznych – zawierające
najwyżej 5 pokoi, wykorzystywanych do prowadzenia usług
agroturystycznych, do kategorii zagrożenia ludzi ,czyli do
budynków mieszkalnych jednorodzinnych, do których są
najmniejsze wymagania pod tym względem
Przepisy przeciwpożarowe c.d.
 Odpowiadamy za bezpieczeństwo swoich klientów dlatego
byłoby dobrze gdyby w obiekcie spełnione były następujące
wymogi:
 użytkowanie urządzeń elektrycznych w sposób
zabezpieczający podłoże przed zapaleniem
 nie blokowanie dojść do urządzeń przeciwpożarowych, wyjść
ewakuacyjnych, wyłączników, tablic rozdzielczych, głównych
zaworów gazu
 umieszczenie w widocznym miejscu wykazu telefonów
alarmowych, instrukcji pożarowych,
 oznakowania dróg ewakuacji, głównych zaworów i
wyłączników
 zachowanie dostępu do obiektu na wypadek działania
ratowniczego
Przepisy przeciwpożarowe c.d.
 gaśnica w łatwo dostępnym, widocznym miejscu,
 zachowanie minimalnej odległości od sąsiednich obiektów
 kraty i okiennice powinny otwierać się na zewnątrz
 palne elementy konstrukcji i wystroju wewnątrz budynku, w
sąsiedztwie których przechodzą przewody grzewcze,
wentylacyjne, dymowe, spalinowe powinny być
zabezpieczone przed możliwością zapalenia lub zwęglenia.
 Spełnienie wymagań przeciwpożarowych można
udokumentować opinią komendanta powiatowej straży
pożarnej, wydawaną na wniosek zainteresowanego.
Przepisy budowlane i
p.poż. w agroturystyce
Przepisy budowlane
 Obiekty (budynki mieszkalne i usługowe) w których
świadczone są usługi hotelarskie (w tym
usługi agroturystyczne) powinny spełniać wymagania
wynikające z ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane.
(Dz. U. z 2000r Nr 106 poz. 1126) .
Artykuł ten dotyczy każdego, także osób prywatnych.
 w odniesieniu do innych obiektów, w tym do pokoi
gościnnych, spełnienie wymagań może zostać sprawdzone w
wyniku kontroli dokonywanej przez wójta lub marszałka
województwa (na podstawie ustawy o usługach
turystycznych), a także przez organy nadzoru budowlanego.
c.d. prawo budowlane
 Podstawowym wymaganiem dla każdego obiektu
budowlanego jest posiadanie decyzji pozwalającej na
budowę lub użytkowanie obiektu.
 Jeżeli obiekt zmienia przeznaczenie np. z
gospodarskiego na usługowy - turystyczny, potrzebna
jest decyzja o zmianie sposobu użytkowania obiektu,
którą wydaje organ nadzoru budowlanego.
- W budynkach starszych decyzje tego rodzaju często
się już nie zachowały, a uzyskanie nowych nie jest
możliwe, bowiem zmieniły się wymagania warunków
technicznych. W takim przypadku dopuszcza się
zastąpienie tych decyzji opinią o bezpieczeństwie
użytkowania budynku wystawiona przez rzeczoznawcę
budowlanego.
Ubezpieczenia: - obowiązkowe,
- dobrowolne.
ubezpieczenie obowiązkowe:
Gospodarstwo rolne zostało szczególnie potraktowane w
ustawie o działalności ubezpieczeniowej, gdyż utrzymane
zostały dwa ubezpieczenia obowiązkowe :
1. obowiązkowe ubezpieczenie budynków wchodzących w
skład gospodarstwa rolnego od ognia i innych zdarzeń
losowych zwane dalej ubezpieczeniem budynków w
gospodarstwie rolnym
2. obowiązkowe ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej
rolników z tytułu prowadzenia gospodarstwa rolnego zwane
dalej OC rolnika.
ubezpieczenie dobrowolne
Lista ubezpieczeń dobrowolnych zawieranych w związku
z ruchem turystycznym jest znacznie obszerniejsza
i obejmuje między innymi takie ubezpieczenia jak:
 od następstw nieszczęśliwych wypadków i kosztów
leczenia, poza zakresem omówionym powyżej,
 rzeczy osobistych i bagażu podróżnego,
 ubezpieczenie kosztów odstąpienia od umowy,
 ubezpieczenia pomocy prawnej,
 ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej, także poza
zakresem omówionym powyżej.
II- Warunki sanitarne i żywieniowe
w gospodarstwach
agroturystycznych
1.
2.
3.
4.
Przepisy sanitarne.
Zasady Dobrej Praktyki Higienicznej (GPH).
Zasady Dobrej Praktyki Produkcyjnej(GMP).
Zasady żywienia gości
Przepisy sanitarne
PROCEDURY I OBOWIĄZKI :
Na podstawie artykułów 61 i 62 ustawy
z dnia 25 sierpnia 2006 roku o bezpieczeństwie żywności
i żywienia oraz Rozporządzenia nr.852/2004 Parlamentu
Europejskiego w sprawie higieny środków spożywczych
 gospodarstwa agroturystyczne prowadzące działalność w
zakresie żywienia podlegają kontroli Państwowej Inspekcji
Sanitarnej.
 działalność takiego gospodarstwa powinna być poprzedzona
uzyskaniem zatwierdzenia i rejestracji przez właściwego
terenowo Państwowego Inspektora Sanitarnego.
Nieprzestrzeganie tych zasad wiąże się najczęściej z karami
pieniężnymi.
Przepisy sanitarne.
 Obecnie obowiązujące przepisy nie wymagają
szczególnych badań lekarskich od osób
wynajmujących dla gości pomieszczenia
noclegowe.
 Natomiast w kontakcie z żywnością wymaga się
badań wykluczających zakażenie chorobami
zakaźnymi, oraz stanów chorobowych
uniemożliwiających wykonywanie czynności
z zakresu produkcji i obrotu żywnością.
Wymagana jest również książeczka zdrowia,
dokumentująca przeprowadzone badania.
Przepisy sanitarne c.d.
 W przepisach brak jest szczegółowych uregulowań
dotyczących żywienia gości w gospodarstwach
agroturystycznych.
Dotychczas przy wydawaniu do 20 posiłków
w gospodarstwie agroturystycznym kontrola
sanitarna nie stawiała szczegółowych wymagań
wykraczających poza zwykły poziom czystości
w warunkach domowych.
Przepisy sanitarne. c.d.
 Aktualnie obowiązujących przepisów nie stosuje się jedynie
we własnym gospodarstwie domowym do środków
spożywczych, służących do zaspokajania potrzeb tego
gospodarstwa domowego.
 Przyjmowanie i żywienie gości w gospodarstwie
agroturystycznym wykracza już poza zaspokajanie potrzeb
gospodarstwa domowego. W związku z powyższym od 1 maja
2004 r. gospodarstwa agroturystyczne traktowane są jako
zakłady żywienia zbiorowego (art. 3 ust. 1 pkt 10 i 11 Ustawy
o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia). W myśl
ustawy, zakład żywienia zbiorowego to miejsce prowadzenia
działalności w zakresie zorganizowanego żywienia
konsumentów. Obejmuje więc również obiekty turystyki
wiejskiej i agroturystyki, które świadczą usługi żywienia,
niezależnie od skali prowadzonej działalności.
Przepisy sanitarne. c.d.
 W świetle obowiązującego prawa pełna odpowiedzialność za
zapewnienie bezpieczeństwa zdrowotnego żywności ponosi
przedsiębiorca (realizator żywienia zbiorowego) produkujący
lub wprowadzający ją do obrotu. On też odpowiada za
wszelkie szkody i uszczerbki na zdrowiu konsumenta
spowodowane niewłaściwą jakością zdrowotną żywności.
 Obecnie w gospodarstwach agroturystycznych wymagane
jest dokonanie wpisu do rejestru zakładów wprowadzających
do obrotu żywność podlegającej urzędowej kontroli
Państwowej Inspekcji Sanitarnej najpóźniej 30 dni przed
rozpoczęciem planowanej działalności.
Prowadzenie dokumentacji
Każde gospodarstwo agroturystyczne powinno posiadać
odpowiednią dokumentację:
 książkę kontroli sanitarnej,
 wyniki badań wody,
 zaświadczenie o badaniu mięsa (jeżeli z własnego uboju
albo od sąsiada),
 zaświadczenia o odbytym przeszkoleniu z minimum
sanitarnego,
 wstępne i okresowe badania lekarskie.
Zasady Dobrej Praktyki
Higienicznej (GPH)
 to spełnienie odpowiednich warunków i podjęcie
właściwych działań na wszystkich etapach produkcji
lub obrotu, celem zapewnienia bezpieczeństwa
żywności.
Obejmuje ona następujące obszary:
- lokalizację, otoczenie i infrastrukturę gospodarstwa
- właściwe zagospodarowanie kuchni, jadalni oraz ich
wyposażenie
- procesy mycia i dezynfekcji
- usuwanie odpadów i ścieków
- zabezpieczenie przed szkodnikami
- odpowiedni poziom świadomości i higienę osób
prowadzących gospodarstwo.
Zasady Dobrej Praktyki
Produkcyjnej(GMP).
 warunki, które muszą być spełniane, aby produkcja
żywności oraz materiałów i wyrobów przeznaczonych
do kontaktu z żywnością odbywały się w sposób
zapewniający właściwą jakość zdrowotną żywności
zgodnie z przeznaczeniem i całkowicie bezpieczną dla
zdrowia konsumentów.
Obejmuje ona np:
 właściwy dobór surowców i ich przechowywanie,
 prowadzenie właściwej obróbki wstępnej, cieplnej,
 prawidłowe przechowywanie gotowych potraw i ich
serwowanie.
c.d.
HACCP –
System Analizy Zagrożeń i Krytycznych Punktów Kontroli.
 Zapobiega on wszelkim zagrożeniom żywności.
 Polega on na zidentyfikowaniu miejsc, w których mogą
pojawić się niebezpieczeństwa i odpowiednim zareagowaniu,
jeśli zagrożenie nastąpi.
 Wymóg wdrażania i stosowania systemu HACCP obowiązuje
od 1 maja 2004 r.
 Oznacza to, że zasady systemu HACCP w gospodarstwach
agroturystycznych powinny stanowić uzupełnienie dobrej
praktyki higienicznej.
Zasady żywienia gości
 Właściwe żywienie człowieka polega na całkowitym
pokryciu zapotrzebowania organizmu na wszystkie
składniki potrzebne do życia i zachowania zdrowia,
oraz energię.
 Jedzenie powinno być dostosowane do potrzeb
organizmu, z uwzględnieniem wieku, płci, stanów
fizjologicznych .
 Żywienie turystów na wczasach ma ważne
znaczenie dla ich zdrowia i samopoczucia. Dlatego
w gestii organizatorów żywienia jest zadbanie o
wysoką jakość, świeżość, czystość podawanych
gościom posiłków.
Baza żywieniowa
Atuty kuchni agroturystycznej :
 domowe posiłki przygotowane na bazie
produktów pochodzących z gospodarstwa,
 serwowanie potraw regionalnych
(poznanie dziedzictwa kulinarnego
regionu)
 posiłki często przygotowywane „na
zamówienie”
III - Marketing, promocja i reklama
gospodarstw agroturystycznych
z wykorzystaniem lokalnych
produktów
1. Ogólne zasady marketingu w turystyce.
2. Pojęcie produktu w turystyce wiejskiej,
charakterystyka produktu pakiet usług.
3. Strategia cen.
4. Kanały dystrybucji w turystyce.
5. Promocja.
6. Segmentacja rynku w turystyce wiejskiej.
CZYM JEST MARKETING?
Marketing
jest procesem społeczno- gospodarczym
mającym na celu:
- poznanie przyszłej struktury popytu na
produkty lub usługi,
- zaspokojenie poprzez kreowanie podaży,
- przekazywanie informacji nabywcom,
- dostarczanie wytworzonych dóbr w
odpowiednim miejscu i czasie,
- a także ich zrealizowanie.
MODEL MARKETINGU
Najczęściej stosowany model marketingu
to marketing mix czyli:
Produkt –Cena –Miejsce –Promocja
1. PRODUKT - czyli jego jakość, marka, logo,
opakowanie, gwarancja usługi.
2. CENA -wysokość ceny, planowane zniżki
i rabaty, termin i sposób płatności.
3. MIEJSCE/ DYSTRYBUCJA.
4. PROMOCJA- zarządzanie promocją,
materiały promocyjne
Elementy produktu:
1. Zagospodarowanie turystyczne
a. baza noclegowa -lokalizacja , standard usług,
czystość, bezpieczeństwo,
dostępna infrastruktura,
b. baza pozostała –
komunikacyjna,
gastronomiczna,
handlowa,
urządzenia i obiekty sportowe,
kulturalne ,
rozrywkowe w tym ;kąpieliska, łowiska ryb,
wypożyczalnie sprzętu,
wyciągi narciarskie.
ELEMENTY PRODUKTU CD
2. Walory regionu odwiedzanego (atrakcje turystyczne):
a. przyrodnicze- lasy , pomniki przyrody,
wody itp., tworzące piękno krajobrazu,
b. kulturowe - zabytki, osiedla, tereny rolne itp.
tworzące harmonijny krajobraz kulturowy
3. Imprezy
festiwale, koncerty, widowiska, zawody sportowe ,
spływy, rajdy -samochodowe, konne, piesze,
kolarskie
ELEMENTY PRODUKTU CD.
4. Składniki niematerialne
emocjonalne, np. przeżycie lub
doświadczenie czegoś ważnego dla klienta,
poznanie czegoś lub kogoś ciekawego,
pobudzenie wyobraźni.
5. System zarządzania i dystrybucji
- biura podróży,
- ośrodki informacji,
- centra obsługi turystów,
- banki i instytucje ubezpieczeniowe.
PRODUKT TURYSTYCZNY
Produkt turystyczny winien
być oferowany w postaci:
pakietu usług
CENA
CENA
• Wysokość cen,
• Planowane zniżki i rabaty
• Termin i sposób płatności
Koncepcje ustalania cen w turystyce:
1. Na podstawie kosztów – koszty stałe i zmienne
plus marża
2. Metoda rynkowa -wskazuje, że ceny można ustalić
na niskim poziomie (w stosunku do cen
rynkowych), licząc na podniesienie wysokości
sprzedaży i osiągnięcie w ten sposób pewnego
zysku. Można również ustalić ceny wysokie,
sprzedać mniej oraz osiągnąć taki sam efekt.
3. Metoda odwrócona - klient informuje ile jest
skłonny zapłacić za oferowany produkt , a my
przystosowujemy ofertę do wymagań cenowych
klienta.
CENA CD.
4. Rabaty(upusty)-stosowane w celu
zachęcenia nabywców do zakupu lub
szybkiej zapłaty.
Rabaty mogą być:
- ilościowe: przy zakupie większej ilości obniżka ceny
- sezonowe: stosowane w pewnych okresach
- gotówkowe: zachęcają do szybkiej zapłaty
- handlowe: udzielane pośrednikowi w zamian za
przejęcie dodatkowych funkcji np. reklamy.
CENA CD.
SPOSÓB I TERMIN PŁATNOŚCI
NALEŻY USTALIĆ PRZED
ZAWARCIEM UMOWY.
MIEJSCE/ DYSTRYBUCJA
Przekazanie produktu/ usługi od producenta do
konsumenta
1. Kanał bezpośredni(wytwórca usługi –turysta lub konsument)
W kanale bezpośrednim usługodawca sam
sprzedaje produkt konsumentom, na własny koszt i
ryzyko prowadzi dystrybucję wykorzystując własną
sieć punktów sprzedaży detalicznej.
Na funkcjonowanie mają wpływ:
- mała liczba nabywców znaczna ich koncentracja
przestrzenna, początkowa faza cyklu życia
produktu, duże ryzyko sprzedaży
MIEJSCE/ DYSTRYBUCJA C.D
2. Kanał pośredni
(wytwórca usługi –pośrednik -turysta lub konsument).
Zwiększenie możliwości ekspansji na dodatkowe
rynki, mniejsze koszty związane z poszukiwaniem
potencjalnych nabywców i kontaktowaniem
się z nimi, redukcja liczby transakcji z nabywcami,
możliwość dotarcia do dużej liczby rozproszonych
geograficznie nabywców.
INTERNET
PROMOCJA
Promocja oznacza zespół środków za pomocą
których firma komunikuje się z rynkiem
- przekazuje informacje,
- kształtuje potrzeby,
- ukierunkowuje popyt.
Model AIDA :
 Attention- przyciągnąć uwagę
 Interest- zainteresować produktem
 Desire- wywołać pragnienie zakupu
 Action-pobudzić działanie do zakupu
ZARZĄDZANIE PROMOCJĄ
 reklama-(prasowa, radiowa, zewnętrzna internet)
 wydawnictwa-(ulotki, foldery, broszury, katalogi,
plakaty)·
 prezentacje(targi, wystawy, festyny, punkty
informacji turystycznej).
 sprzedaż osobista (właściwy kontakt sprzedawcy z
nabywcą, odpowiednie kwalifikacje, osobowość),
 promocja dodatkowa (obniżki cen, kupony,
konkursy, karty stałych klientów, drobne upominki
„od firmy”).
MATERIAŁY PROMOCYJNE
Wizytówki -Ulotki -Foldery
- Dostępne dla aktualnych gości.
- Rozdawane naszym znajomym.
- Dystrybuowane wśród współpracujących z nami
obiektów usługowych.
- Narzędzie promocji na targach i stoiskach.
STRONA INTERNETOWA









Prosta, bez rozbudowanej grafiki
Przejrzysta
Zdjęcia dobre jakościowo
Opis obiektu, pokoi
Lokalizacja, dojazd
Kontakt
Warto, aby ceny były podane
Nasza specyfika
Nie rozpisywać się, wypunktować do kogo oferta
jest skierowana
 Umieścić aktywny formularz
 ODPOWIADAĆ NA MAILE !
IV Oczekiwania klientów,
konkurencja, najnowsze
trendy
1. Jakość w agroturystyce i turystyce wiejskiej.
2. Kategoryzacja bazy noclegowej.
3. Trendy w turystyce i turystyce wiejskiej.
4. Charakterystyka walorów turystycznych regionów
CZYNNIKI WPŁYWAJĄCE NA ROZWÓJ
TURYSTYKI NA OBSZARACH WIEJSKICH
1.Przystosowanie bazy noclegowej i gastronomicznej
do wymogów współczesnego rynku turystycznego,
2. Infrastruktura turystyczna gospodarstwa agroturystycznego
jak i regionu ( zagospodarowanie otoczenia, infrastruktura
usługowa, jakość dróg, transport, atrakcje środowiska (obiekty
dziedzictwa kulturowego, obiekty sportowe, szlaki turystyczne)
3. Stworzenie systemu promocji, informacji i rezerwacji usług
łatwo dostępnego dla turysty krajowego i zagranicznego,
4. System oceny i kontroli Wiejskiej Bazy Noclegowej
Kategoryzacja bazy noclegowej.
1.Inne obiekty,” które nie korzystają z nazw
rodzajowych chronionych prawem, gdzie mieści się
agroturystyka.
Obiekty te nie muszą poddawać się ocenie
kategoryzacyjnej.
System kategoryzacyjny Wiejskiej Bazy Noclegowej
prowadzony przez Polską Federację Turystyki
Wiejskiej nie jest obowiązkowy
 Obowiązkiem kwaterodawcy jest zgłoszenie
obiektu agroturystycznego do ewidencji innych
obiektów w gminie potwierdzone zaświadczeniem
Ewidencja tego rodzaju nie jest ewidencją
działalności gospodarczej !!
Kategoryzacja bazy noclegowej c.d.
2. obiekty hotelarskie o zastrzeżonych ustawowo
nazwach : hotele, motele, pensjonaty, kempingi,
pola biwakowe, schroniska młodzieżowe, domy
wycieczkowe.
Obiekty te podlegają ocenie kategoryzacyjnej
prowadzonej przez Urzędy Marszałkowskie
WIEJSKA BAZA NOCLEGOWA
Podstawową funkcją bazy noclegowej jest
umożliwienie turystom przebywania poza miejsce
stałego zamieszkania dłużej niż jeden dzień.
Typy zakwaterowania :
1.Pokoje gościnne ( 1-4 osobowe ,dostęp do łazienki)
2.Samodzielne Jednostki Mieszkalne ( SJM)
3.Pokoje grupowe,
4. Przyzagrodowe pole namiotowe
Wiejska Baza Noclegowa
Pokój gościnny
Wiejska Baza Noclegowa
Samodzielna Jednostka Mieszkaniowa
Wiejska Baza Noclegowa
Wiejska Baza Noclegowa
Wiejska Baza Noclegowa
Wiejska Baza Noclegowa
Wiejska Baza Noclegowa
Wiejska Baza Noclegowa
Pokój grupowy : pomieszczenie sypialne o podstawowym
standardzie, wyposażone w powyżej 4 miejsca
noclegowe z dostępem do łazienki, WC oraz
pomieszczenia wspólnego,
Wiejska Baza Noclegowa
 Przyzagrodowe pole namiotowe : dodatkowy rodzaj
zakwaterowania , obejmuje obszar w pobliżu działki siedliskowej
specjalnie do tego przeznaczony , zaopatrzony w zaplecze
sanitarne i elektryczne, miejsce na ustawienie namiotu lub
przyczepy kempingowej
Trendy w turystyce i turystyce
wiejskiej.
Na stan i tendencje rozwojowe turystyki duży wpływ
mają zmiany w zglobalizowanej gospodarce
światowej, takie jak:





czynniki polityczne:
czynniki gospodarcze:
czynniki społeczne:
czynniki środowiskowe
czynniki technologiczne:
Trendy w turystyce i turystyce
wiejskiej.
 Czynniki te wpływają na zmiany w turystyce
światowej. Wyraźnie obserwowany jest trend,
zgodnie z którym wyjazdy turystyczne stają się
częstsze, lecz krótsze.
 Zwiększają się preferencje do podróży w bliskiej
odległości od domu, następuje także wzrost
turystyki krajowej. Coraz częściej łączone są różne
formy turystyki (np. biznesowa z kulturową, itp.).
Odwiedzający w coraz większym stopniu oczekują
usług dopasowanych do ich indywidualnych
potrzeb, a także zapewniających bardziej
autentyczne przeżycia.
Trendy w turystyce i turystyce
wiejskiej.
 W wielu krajach rola rządu w coraz większym
stopniu koncentruje się nie na bezpośrednich
działaniach w obszarze turystyki, lecz na tworzeniu
konkurencyjnego środowiska dla jej rozwoju, m.in.
poprzez tworzenie strategii w zakresie polityki
turystycznej, określanie priorytetów w zakresie
wydatków budżetowych na turystykę, tworzenie
właściwych ram prawnych, nadzór nad strukturami
administracyjnymi, odpowiedzialnymi za realizację
polityki turystycznej oraz tworzenie i realizację
odpowiednich programów badawczych w zakresie
przemian.
Trendy w turystyce i turystyce
wiejskiej.
We współczesnym świecie turystyka jest siecią
powiązanych działań i połączonych wzajemnymi
zależnościami usług hoteli, restauracji, firm
transportowych, właścicieli sklepów, atrakcji
turystycznych i wielu innych czynników.
Dlatego też, współpraca pomiędzy wszystkimi
podmiotami sektora turystycznego jest jednym z
najważniejszych elementów mających wpływ na
rozwój efektywnych i innowacyjnych strategii
turystycznych, istotnych dla rozwoju społeczno –
gospodarczego poszczególnych obszarów.
Charakterystyka walorów
turystycznych regionów
 Województwo małopolskie posiada bardzo bogate
dziedzictwo kulturowe oraz przyrodnicze, które stanowi
podstawę atrakcyjności turystycznej. Na liście Światowego
Dziedzictwa UNESCO znajduje się 8 zespołów i obiektów
zabytkowych tego regionu. Ponadto o wyjątkowych walorach
przyrodniczych świadczy zróżnicowany krajobraz, głównie
górski (Tatry, Pieniny, Beskidy). Bogate i zróżnicowane
zasoby wód mineralnych predysponują do rozwoju turystyki
uzdrowiskowej. Ponadto, w województwie rozwija się
turystyka kulturowa i przyrodnicza. Kraków jest jednym z
największych centrów turystyki przyjazdowej w Polsce, co
wynika z jego unikalnych walorów jako miasta zabytków, ale i
cennych obszarów przyrodniczo-krajobrazowych zarówno
miasta jak i okolicy – Kopalnia Soli w Wieliczce, Ojcowski
Park Narodowy.
Sieciowe produkty turystyczne
 Utworzenie sieci agroturystycznych
gospodarstw edukacyjnych
Sieciowe produkty turystyczne
Projekt realizuje Centrum Doradztwa Rolniczego Oddział w
Krakowie oraz Ośrodki Doradztwa Rolniczego na zlecenie
Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi
Zagroda edukacyjna definicja
 przedsięwzięcie zlokalizowane na obszarach
wiejskich,
 prowadzone przez mieszkańca wsi,
 posiadające zwierzęta gospodarskie albo uprawy
rolnicze przeznaczone do prezentacji dla grup
dzieci i młodzieży przyjmowanych w ramach
programów szkolnych lub udostępniane jako
atrakcja turystyczna dla rodzin z dziećmi i
dorosłych podróżujących indywidualnie,
Zagroda edukacyjna definicja
 Zagroda edukacyjna winna realizować przynajmniej dwa cele
edukacyjne spośród niżej wymienionych :
edukacja w zakresie produkcji roślinnej,
edukacja w zakresie produkcji zwierzęcej
edukacja w zakresie przetwórstwa płodów rolnych,
edukacja w zakresie świadomości ekologicznej
i konsumenckiej,
 edukacja w zakresie dziedzictwa kultury materialnej wsi,
tradycyjnych zawodów, rękodzieła i twórczości ludowej




Zagrody edukacyjne –
warunki techniczne
Minimalne obligatoryjne warunki techniczne w
gospodarstwie rolnym dotyczą posiadania :
 zadaszonego pomieszczenia do prowadzenia
zajęć
 toalet dla uczestników zajęć.
Zagrody edukacyjne –
korzyści dla rolnika
 Zapewniają dodatkowe źródło dochodu dla
rolników,
 Podnoszą poziom świadomości ogółu
społeczeństwa na temat życia wiejskiego
i gospodarki żywnościowej,
Zagrody edukacyjne korzyści dla dydaktyki
 urozmaicenie i wzbogacenie procesu
kształcenia,
 programy nauczania zorientowane na
praktyczne działanie,
 ćwiczenia praktyczne z różnych przedmiotów,
 poznanie wiejskiej kultury.
PROW 2014-2020
 Premie na rozpoczęcie działalności
pozarolniczej.
Premia w wysokości 100 tys. zł
wypłacana w ratach:
 − I rata – 80% kwoty pomocy,
 − II rata – 20% kwoty pomocy.
PROW 2014-2020
Rozwój przedsiębiorczości
Wsparcie:




50% kosztów kwalifikowalnych,
do 500 tys. zł w okresie realizacji Programu.
Beneficjent:
Osoba fizyczna, osoba prawna, jednostka
organizacyjna nieposiadająca osobowości
Życząc Państwu
udanych przedsięwzięć
agroturystycznych
Dziękuję za uwagę
Mirosława Rogacz
Infrastruktura otoczenia
Infrastruktura otoczenia
Infrastruktura otoczenia
Infrastruktura turystyczna
Infrastruktura turystyczna
Infrastruktura turystyczna Dziedzictwo kulturowe regionu
Infrastruktura turystyczna Dziedzictwo kulturowe związane z regionem
Infrastruktura turystyczna Dziedzictwo kulturowe związane z regionem
Infrastruktura turystyczna Dziedzictwo kulturowe związane z regionem
Infrastruktura Turystyczna –
Dziedzictwo kulturowe regionu
Baza żywieniowa
PROCEDURY I OBOWIĄZKI :
Na podstawie artykułów 61 i 62 ustawy
z dnia 25 sierpnia 2006 roku o bezpieczeństwie żywności
i żywienia oraz Rozporządzenia nr.852/2004 Parlamentu
Europejskiego w sprawie higieny środków spożywczych
 gospodarstwa agroturystyczne prowadzące działalność w zakresie
żywienia podlegają kontroli Państwowej Inspekcji Sanitarnej.
 działalność takiego gospodarstwa powinna być poprzedzona
uzyskaniem zatwierdzenia i rejestracji przez właściwego terenowo
Państwowego Inspektora Sanitarnego.
Nieprzestrzeganie tych zasad wiąże się najczęściej z karami
pieniężnymi.
Baza żywieniowa
Podstawowymi narzędziami zapewniającymi
bezpieczeństwo zdrowotne żywności jest realizacja
zasad:
 Dobrej Praktyki Higienicznej (GHP),
 Dobrej Praktyki Produkcyjnej (GMP),
 HACCP – Systemu Analizy Zagrożeń i Krytycznych
Punktów Kontroli
Baza żywieniowa
Atuty kuchni agroturystycznej :
 domowe posiłki przygotowane na bazie produktów
pochodzących z gospodarstwa,
 serwowanie potraw regionalnych ( poznanie
dziedzictwa kulinarnego regionu)
 posiłki często przygotowywane „na zamówienie”
W świetle obowiązującego prawa odpowiedzialność za bezpieczeństwo zdrowotne
żywności ponosi przedsiębiorca produkujący lub
wprowadzający żywność do obrotu.
Prawo w agroturystyce
Świadczenie usług agroturystycznych : reguluje ustawa
usługach turystycznych z dnia 29 sierpnia 1997 roku
z późniejszymi zmianami.
Ustawa wprowadziła podział obiektów , w których
prowadzone są usługi hotelarskie na dwie grupy:
 obiekty hotelarskie o zastrzeżonych ustawowo
nazwach : hotele, motele, pensjonaty, kempingi, pola
biwakowe, schroniska młodzieżowe, domy
wycieczkowe. Obiekty te podlegają ocenie
kategoryzacyjnej prowadzonej przez Urzędy
Marszałkowskie
Prawo w agroturystyce
 „Inne obiekty,” które nie korzystają z nazw rodzajowych
chronionych prawem, gdzie mieści się agroturystyka.
Obiekty te nie muszą poddawać się ocenie
kategoryzacyjnej.
 System kategoryzacyjny Wiejskiej Bazy Noclegowej
prowadzony przez Polską Federację Turystyki
Wiejskiej nie jest obowiązkowy
 Obowiązkiem kwaterodawcy jest zgłoszenie obiektu
agroturystycznego do ewidencji innych obiektów w
gminie potwierdzone zaświadczeniem
Ewidencja tego rodzaju nie jest ewidencją działalności
gospodarczej !!
Prawo w agroturystyce
Ewidencja w gminie obejmuje następujące informacje :




Imię i Nazwisko
Adres, położenie obiektu, ewentualnie jego nazwę,
Liczbę miejsc noclegowych,
Czasookres prowadzenia działalności ( np. obiekt
całoroczny, sezonowy)
Prawo w agroturystyce
Organ gminy może dokonać kontroli obiektu
agroturystycznego pod względem spełnienia wymagań
zapisanych w ustawie o usługach turystycznych w
punkcie :
„ obiekty inne” – spełnienie minimalnych wymagań dla
obiektów hotelarskich ( kontroli podlega odpowiednie
wyposażenie, wymagania budowlane, sanitarne,
przeciwpożarowe)
 W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości, może
zostać wydana decyzja nakazująca wstrzymanie
świadczenia usług do czasu ich usunięcia
Prawo w agroturystyce
Działalność gospodarcza
Ustawa z dnia 2 lipca 2004 roku o swobodzie
działalności gospodarczej interpretuje działalność
gospodarczą jako działalność zarobkową do której zalicza się
działalność :
 usługową,
 budowlaną,
 wytwórczą,
 handlową,
 poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż
Prawo w agroturystyce
Artykuł nr.3 ustawy o swobodzie działalności
gospodarczej zakłada, że tej ustawy nie stosuje się do
działalności wytwórczej w rolnictwie w zakresie :
upraw rolnych, chowu zwierząt, ogrodnictwa,
warzywnictwa, leśnictwa rybactwa śródlądowego,
a także :
wynajmowania pokoi,
sprzedaży posiłków,
świadczenia w gospodarstwie rolnym innych usług
związanych z pobytem turystów
Prawo w agroturystyce
Należy pamiętać, że przepis ten dotyczy :
- Wynajmowania pokoi , a nie odrębnych miejsc
noclegowych, całych domów czy domków
turystycznych,
- Sprzedaży posiłków domowych , a nie prowadzenia
ogólnodostępnych usług gastronomicznych,
- Świadczenia usług związanych z pobytem turystów w
gospodarstwie rolnym , za które nie pobiera się
dodatkowej opłaty.
Prawo w agroturystyce
Podatek dochodowy od osób fizycznych :
Artykuł 21,pkt.43 zwalnia z opodatkowania dochodów z
tytułu wynajmu pokoi gościnnych oraz wyżywienia osób
korzystających z tych pokoi jeżeli :
 Wynajmowane pokoje znajdują się w budynkach
mieszkalnych,
 Budynki mieszkalne należą do gospodarstwa rolnego
w rozumieniu ustawy o podatku rolnym,
 Budynki mieszkalne w których wynajmowane są pokoje
położone są na terenach wiejskich, tj poza granicami
administracyjnymi miast
Prawo w agroturystyce
cd.
 Pokoje wynajmowane są osobom przebywającym na
wypoczynku ( nie robotnikom, czy pod najem),
 Liczba pokoi nie przekracza 5 , do tej liczby wlicza się
jedynie pokoje oddawane jedynie do wyłącznej
dyspozycji gości, nie uwzględnia się jadalni, bawialni,
kuchni
 Dochody uzyskane z tak pojętej działalności nie łączą
się z innymi dochodami
Prawo w agroturystyce
Podatek : VAT
Ze względu na warunki prawne turystyki wiejskiej istotne znaczenie
mają zasady opłacania podatku VAT przez rolników
korzystających ze zwolnienia podatkowego.
Ze względu na niewielki rozmiar działalności w/w osoby mają
obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży za dany dzień w
celu uchwycenia przekroczenia 150000 zł. Przychodu rocznie
( suma dozwolona do uzyskania w ciągu całego roku) Brak ewidencji
może spowodować oszacowanie przychodu i opodatkowanie go w
całości stawką 23% bez możliwości jakichkolwiek odliczeń.
Osoby zwolnione z VAT wystawiają rachunki – dowody księgowe,
które zawierają opis operacji jej wartość datę i podpis
Prawo w agroturystyce
Na podstawie ustawy z dnia 20 listopada 1998r.
O zryczałtowanym podatku dochodowym od osób
fizycznych wyróżnia się 3 formy opodatkowania :
 Ryczałt ewidencjonowany,
 Karta podatkowa,
 Książka przychodów i rozchodów
Prawo w agroturystyce
Ryczałt polega na opłacaniu podatku liczonego od całości
przychodów bez udokumentowania i odliczania kosztów ich
uzyskania. Dotyczy osób, których dochód nie przekroczył 250 tys
Euro. Stawka ryczałtu 17%
 Dotyczy osób świadczących wynajem pokoi powyżej 5 lecz nie
przekraczają 12,
 pokoje mogą znajdować się poza budynkiem mieszkalnym,
 posiadaczy domków turystycznych,
 osób żywiących gości obcych.
 wynajmujący nie musi posiadać gospodarstwa rolnego, obiekt
może znajdować się w mieście.
Prawo w agroturystyce
Osoby korzystające z ryczałtu zobowiązane są :



złożenia w US pisemnego oświadczenia do 20.01
danego roku opodatkowania,
prowadzenia ewidencji przychodów,
złożenia zeznanie PIT 28 do 30 stycznia
następnego roku
Prawo w agroturystyce
Karta podatkowa : comiesięczne odprowadzenie podatku,
stałej kwoty, niezależnie od przychodów, bez
konieczności ewidencjonowania przychodów ani
kosztów, zależy od ilości pracowników, lub liczby
mieszkańców.( Do 12 pokoi)
 stawki 52-116zł ( do 5 tys. Mieszkańców),
 stawki 94-202 zl ( od 5 -20 tys. Mieszkańców)
 stawki 181-363 zł ( powyżej 20 tys. Mieszkańców)
Prawo w agroturystyce
Plusy karty podatkowej :
 zwolnienie z prowadzenia ksiąg podatkowych,
 zwolnienie z e składania deklaracji o wysokości
dochodu,
 dochody nie sumują się z innymi dochodami,
 możliwość odliczenia składki zdrowotnej ZUS
Prawo w agroturystyce
Podatkowa książka przychodów i rozchodów
- Podatek od faktycznych dochodów
- do 43405 zł rocznego dochodu 19%
- ponad tę kwotę do 85528 zł – 30%
- powyżej - 40%
Prawo w agroturystyce
Wystawianie rachunków:
Rolnicy świadczący usługi odpłatnie mają prawo
i obowiązek wystawić na życzenie klienta
rachunek lub fakturę
 podatnik VAT wystawia fakturę VAT wg zasad
określonych w Rozporządzeniu Ministra Finansów z
2005r.
 osoby fizyczne nie będące przedsiębiorcami nie muszą
zamieszczać numeru NIP
Życząc Państwu udanych przedsięwzięć
agroturystycznych
Dziękuję za uwagę
Grażyna Poloczek
[email protected]
Tel.12 2852113