Transcript Organy ochrony środowiska

Prawne i administracyjne aspekty
ochrony, kształtowania i
użytkowania środowiska
Niniejsza prezentacja powstała w ramach projektu „Lokomotywa zrównoważonego rozwoju – partnerstwo na rzecz
ekorozwoju w gminie” dofinansowanego ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.
System kompetencyjny ochrony, użytkowania i
kształtowania środowiska w Polsce
Organy ochrony środowiska (1)
OCHRONA ŚRODOWISKA = OBOWIĄZEK WŁADZ
PUBLICZNYCH
ORGANY OCHRONY ŚRODOWISKA = organy administracji
publicznej, które są powoływane do wykonywania zadań
publicznych z zakresu ochrony środowiska, stosownie do ich
właściwości, określonej w Prawie Ochrony Środowiska.
Organy ochrony środowiska (2)
Do organów ochrony środowiska należą:
• wójt, burmistrz lub prezydent miasta;
• starosta;
• sejmik województwa;
• marszałek województwa;
• wojewoda;
• minister właściwy do spraw środowiska;
• Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska;
• Regionalny dyrektor ochrony środowiska.
• Organy Inspekcji Ochrony Środowiska działające na podstawie przepisów
ustawy o Inspekcji Ochrony Środowiska, wykonujące nie tylko kontrolę, ale i
zadania w zakresie ochrony środowiska, jeżeli tak stanowi ustawa POŚ.
Wiele zadań z zakresu ochrony środowiska jest wykonywanych przez inne
organy, niebędące organami ochrony środowiska, jak np. przez Głównego
Inspektora Sanitarnego, Ministra Obrony Narodowej, Ministra Gospodarki, czy też
radę gminy (miasta) lub radę powiatu.
Zadania publiczne z zakresu ochrony środowiska
Zadania publiczne z zakresu ochrony środowiska
Zadania publiczne z zakresu ochrony środowiska są określone przez wskazanie
właściwości organów ochrony środowiska w art. 378 POŚ, ale także
uregulowane w innych przepisach POŚ oraz w innych ustawach z zakresu prawa
ochrony środowiska. Należą do nich:
Zadania o charakterze organizatorskim - służące
realizacji polityki ochrony
 Zadania o charakterze bezpośrednio wykonawczym
 Zadania o charakterze zobowiązująco-reglamentacyjnym
 Zadania o charakterze kontrolno-nadzorczym

Zadania o charakterze organizatorskim
Zadania o charakterze organizatorskim - służą realizacji polityki ochrony
środowiska – obejmują one przede wszystkim przyjmowanie:
- polityki ekologicznej państwa
- programów ochrony środowiska
- planów gospodarki odpadami
- strategii ekorozwoju i innych dokumentów o
charakterze strategicznym
- miejscowego planu zagospodarowania
przestrzennego, który jako jedyny jest aktem
prawa miejscowego.
Zadania o charakterze bezpośrednio
wykonawczym
Organy gminy są zobowiązane do wykonywania czterech typów zadań o
charakterze bezpośrednio wykonawczym:
1.
Zadania w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i odprowadzania
ścieków,
2.
Zadania w zakresie utrzymania czystości i porządku w gminach oraz
gospodarowania odpadami komunalnymi,
3.
Zadania w zakresie ochrony terenów zieleni i zadrzewień,
4.
Zadania w zakresie ochrony powierzchni ziemi.
Zadania o charakterze zobowiązującoreglamentacyjnym
Ze względu na przedmiot zadania zobowiązująco-
reglamentacyjne można podzielić na dwie grupy:

reglamentacja korzystania z zasobów środowiska

reglamentacja emisji (wydawanie pozwoleń i decyzji administracyjnych
określających warunki korzystania ze środowiska i dopuszczalne poziomy
emisji)
Zadania o charakterze kontrolno-nadzorczym
Zadania o charakterze nadzorczo-kontrolnym polegają na
badaniu stanu środowiska i kontroli przestrzegania
przepisów o jego ochronie.
Większa część zadań o charakterze nadzorczokontrolnym ma zasięg szerszy, niż lokalny; dlatego zasadniczą rolę
w realizacji tych działań odgrywa Inspekcja Ochrony
Środowiska.
Uprawnienia kontrolne wykonują:
 Główny Inspektor Ochrony Środowiska,
 Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska oraz upoważnieni przez nich
pracownicy Inspekcji Ochrony Środowiska (inspektorzy)
Najnowsze zmiany w ustawie o utrzymaniu
czystości i porządku w gminach
Najnowsze zmiany w ustawie o utrzymaniu
czystości i porządku w gminach

Nowelizacja ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach
(Dz. U. z 2011 r. nr Dz. U. Nr 152, poz. 897) – wchodzi w życie 1 stycznia 2012 r.

Konieczność dostosowania prawa krajowego do wymogów dyrektywy Parlamentu
Europejskiego i Rady 2008/98/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie odpadów
oraz uchylającej niektóre dyrektywy oraz dyrektywy Rady 1999/31/WE z dnia
26 kwietnia 1999 r. w sprawie składowania odpadów.

Do 16 lipca 2013 r. samorządy będą musiały zredukować ilość odpadów
biodegradowalnych trafiających na wysypiska do poziomu 50%, a do 2020 do
75% masy odpadów z 1995 r.
Główne założenie nowelizacji ustawy

przekazanie władztwa nad odpadami komunalnymi przez właścicieli
nieruchomości gminom,

zdjęcie z mieszkańców obowiązku samodzielnego podpisywania umów na
odbiór odpadów komunalnych;

gminy będą przeprowadzały przetargi na odbiór odpadów, gospodarowały
środkami pochodzącymi z opłat pobieranych od mieszkańców za odpady, a
od firm egzekwowały odpowiednią jakość usług.
Szczegółowe cele nowelizacji (1)






Szczegółowe cele nowelizacji obejmują:
uszczelnienie systemu gospodarowania odpadami komunalnymi;
prowadzenie selektywnego zbierania odpadów komunalnych
„u źródła”;
zmniejszenie ilości odpadów komunalnych, w tym odpadów ulegających
biodegradacji kierowanych na składowiska odpadów;
zwiększenie liczby nowoczesnych instalacji do odzysku, w tym recyklingu,
unieszkodliwiania odpadów komunalnych w sposób inny niż składowanie odpadów
całkowite wyeliminowanie nielegalnych składowisk odpadów, a tym samym
zmniejszenie zaśmiecenia w szczególności lasów i terenów rekreacyjnych
Szczegółowe cele nowelizacji (2)
Szczegółowe cele nowelizacji obejmują (cd.):

prowadzenie właściwego sposobu monitorowania postępowania z odpadami
komunalnymi zarówno przez właścicieli nieruchomości, jak
i prowadzących działalność w zakresie odbierania odpadów komunalnych od
właścicieli nieruchomości;

zmniejszenie dodatkowych zagrożeń dla środowiska wynikających
z transportu odpadów komunalnych z miejsc ich powstania do miejsc
odzysku lub unieszkodliwiania, przez podział województw na regiony
gospodarki odpadami,
w ramach których prowadzone będą wszelkie czynności związane
gospodarowaniem odpadami komunalnymi
Krajowy Plan Gospodarki odpadami do 2014 r.

Wymienione zmiany są powiązane z przyjęciem Krajowego Planu
Gospodarki Odpadami do 2014 r. – „KPGO” (przyjęty uchwałą Rady
Ministrów nr 217 z 2010 r. w sprawie przyjęcia Krajowego Programu
Gospodarki odpadami, M.P. nr 101, poz. 1183).

KPGO zakłada redukcję ilości powstających odpadów dzięki działaniom
edukacyjnym oraz lepszemu wykorzystaniu zasobów .

Założenia dotyczące działań edukacyjnych, które mogą być stosowane
zarówno przez organy ochrony środowiska, w tym na poziomie lokalnym,
zawiera broszura przygotowana przez Komisję Europejską
http://ec.europa.eu/environment/waste/pdf/WASTE%20BROCHURE.pdf
Implementacja wytycznych i celów dyrektyw UE
w prawie polskim
Zobowiązania akcesyjne

Podstawę prawną przystąpienia Polski i dziewięciu innych krajów
europejskich do Unii Europejskiej stanowi Traktat Ateński z 16 kwietnia 2003
r. (Dz. U. 2004 r, Nr. 90, poz. 864)

Polska zobowiązała się do pełnego wdrożenia prawa UE, z uwzględnieniem
wynegocjowanych okresów przejściowych;

W dziedzinie „ochrona środowiska” istotnych z punktu widzenia niniejszego
e-szkolenia, dotyczą one w szczególności oczyszczania ścieków
komunalnych i składowisk odpadów.
Omówienie wszystkich okresów przejściowych, można znaleźć w pliku
http://www.cie.gov.pl/HLP/files.nsf/0/ECA3661D0DB61B9AC1256E81004233
AD/$file/wyniki_negocjacji.pdf
Oczyszczanie ścieków komunalnych
W obszarze oczyszczania ścieków komunalnych (Dyrektywa
91/271/EWG); wynegocjowano faktycznie cztery zróżnicowane okresy
przejściowe (w zależności od rodzaju aglomeracji):

do 31 grudnia 2008 roku w odniesieniu do systemów kanalizacji zbiorczej dla
aglomeracji powyżej 10000 tzw. równoważnej liczby mieszkańców RLM);

do 31 grudnia 2015 roku w odniesieniu do systemów kanalizacji zbiorczej dla
aglomeracji od 2000 do 10000 RLM;

do 31 grudnia 2015 roku dla zrzutów ścieków z aglomeracji od 15000 RLM
do ponad 100000 RLM

do 31 grudnia 2010 roku w odniesieniu do oczyszczalni ścieków w zakładach
sektora przemysłu rolno-spożywczego
Składowanie odpadów

W obszarze składowania odpadów obowiązuje Dyrektywa Rady 1999/31/WE
z dnia 26 kwietnia 1999 r. w sprawie składowania odpadów (Dz.U. L 182 z
16.7.1999, str. 1-19, Polskie wydanie specjalne: Rozdział 15 Tom 04 P. 228
– 246);

Okres przejściowy wdrożenia tej Dyrektywy trwa do 1 lipca 2012 roku i
dotyczy modernizacji istniejących składowisk odpadów lub budowy nowych
składowisk odpadów.

Konieczna jest redukcja ilości odpadów biodegradowalnych trafiających na
składowisko do poziomu 50% do połowy 2013 r., a do 2020 do 75%, masy
odpadów z 1995 r.
Etapy dostosowywania prawa krajowego do UE
Elementy dostosowania prawa krajowego do unijnego obejmują następujące
etapy:
1.
Przyjęcie lub zmiana krajowych ustaw, zasad lub procedur w sposób
pozwalający na pełne włączenie odpowiednich aktów prawnych UE do
wewnętrznego porządku prawnego – transpozycja (zwana inaczej
implementacją)
2.
Zapewnienie instytucji i środków finansowych koniecznych do wykonania
przepisów – wdrażanie
3.
Zapewnienie koniecznych środków kontroli i instrumentów egzekucji w celu
zagwarantowania pełnej i właściwej zgodności prawa – egzekwowanie.

W przypadku dyrektyw implementacja polega na przyjęciu krajowego aktu
prawnego (ustawy) służącego realizacji celów dyrektywy.

Rozporządzenie na ogół obowiązuje bezpośrednio i wprost wszystkie
organy administracji publicznej – adresaci muszą znać treść nie tylko prawa
krajowego, lecz także unijnych rozporządzeń (publ. także w jęz. polskim na
http://eur-lex.europa.eu/pl/index.htm). Czasem rozporządzenie unijne może
także wymagać implementacji/
Egzekucja ustawy o udostępnianiu informacji o
środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa
w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania
na środowisko na poziomie lokalnym
Kontrola społeczna


Realizacja obowiązków wynikających z ustawy o udostępnianiu informacji o
środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska
oraz o ocenach oddziaływania na środowisko
(Dz. U. z 2008 r. Nr 199, poz. 1228 ze zm.) prowadzona jest poprzez
kontrolę społeczną.
Pod pojęciem kontroli społecznej rozumie się kontrolę organów władzy
publicznej, w szczególności organów administracji podejmowaną przez samo
społeczeństwo, tj. przez:
- organizacje społeczne,
- niezorganizowane grupy obywateli
- osoby fizyczne i media
Działania obywatelskie
Organizacje pozarządowe przejawiają różnego rodzaju aktywność łącznie
określaną mianem działań strażniczych, do których zalicza się:
działalność edukacyjną (w postaci form kształcenia ustawicznego,
działalności wydawniczej, programów edukacyjnych czy badań naukowych),
 działania w postaci czynnej ochrony przyrody jak stosowanie, w razie
potrzeby, zabiegów ochronnych w celu przywrócenia naturalnego stanu
ekosystemów i składników przyrody lub zachowania siedlisk przyrodniczych
oraz siedlisk roślin, zwierząt lub grzybów,
 monitoring miejsc przyrodniczo cennych,
 występowanie na drogę prawną (powiadomienie policji i prokuratury) w
przypadku, gdy doszło do naruszenia środowiska.

Szczególną kategorię działań strażniczych stanowią działania strażnicze
prewencyjne, obejmujące udział organizacji ekologicznej i „każdego” w
postępowaniu administracyjnym dotyczącym oceny oddziaływania
planowanego przedsięwzięcia na środowisko.
Udział społeczeństwa w ochronie środowiska
Pojęcie „udziału społeczeństwa w ochronie środowiska”
obejmuje:
1.
udział społeczeństwa w podejmowaniu decyzji
2.
udział społeczeństwa w opracowywaniu dokumentów


Do osobnej regulacji wyodrębniono udział w postępowaniu
administracyjnym organizacji ekologicznych.
Różnica pomiędzy postępowaniami administracyjnymi i legislacyjnymi
sprowadza się do określenia praw i obowiązków uczestników (lub stron)
procedury oraz trybu postępowania.
Więcej:
http://www.gdos.gov.pl/Articles/view/1918/Jak_uzyskac_informacje
Dostęp do informacji o środowisku
Za informację o środowisku uznaje się każdą informację:
-
w formie ustnej, pisemnej, wizualnej, dźwiękowej, elektronicznej lub innej
-
dotyczącą stanu elementów środowiska, emisji, środków prawnych i działań
wpływających lub mogących wpłynąć na elementy środowiska,
- w formie raportów na temat realizacji przepisów dotyczących ochrony
środowiska, analiz kosztów i korzyści, stanu zdrowia, bezpieczeństwa i
warunków życia ludzi, oraz stanu obiektów kultury i obiektów
budowlanych w zakresie, w jakim może na nie wpływać stan elementów
środowiska.

Katalog rodzajów informacji o środowisku podlegających udostępnieniu
określa art. 9 ustawy, przewidując obowiązek organów administracji do
udostępniania informacji o środowisku i jego ochronie w postaci
elektronicznej – za pośrednictwem Biuletynu Informacji Publicznej.
Działania strażnicze
W oparciu o informacje o środowisku i jego ochronie możliwe jest
podejmowanie działań strażniczych, choć skuteczniejszą drogą jest powzięcie
wiedzy o nich w drodze podania do publicznej wiadomości. Zgodnie z art. 3 p.
11 ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, przez
podanie do publicznej wiadomości rozumie się:
udostępnienie informacji na stronie Biuletynu Informacji Publicznej, organu
właściwego w sprawie,
 ogłoszenie informacji, w sposób zwyczajowo przyjęty, w siedzibie organu
właściwego w sprawie,
 ogłoszenie informacji przez obwieszczenie w sposób zwyczajowo przyjęty w
miejscu planowanego przedsięwzięcia, a w przypadku projektu dokumentu
wymagającego udziału społeczeństwa – w prasie o odpowiednim do rodzaju
dokumentu zasięgu,
 w przypadku gdy siedziba organu właściwego w sprawie mieści się na
terenie innej gminy niż gmina właściwa miejscowo ze względu na przedmiot
postępowania – także przez ogłoszenie w prasie lub w sposób zwyczajowo
przyjęty w miejscowości lub miejscowościach właściwych ze względu na
przedmiot postępowania.

Oceny oddziaływania na środowisko dokumentów
strategicznych i planowanych przedsięwzięć
Ocena oddziaływania na środowisko
Ocena oddziaływania na środowisko (OOS) to:

procedura, której celem jest prewencyjna ocena oddziaływania na biotyczne i
abiotyczne elementy środowiska oraz dobra materialne i dobra kultury przez
dokument lub przedsięwzięcie, zanim jeszcze zostaną one zrealizowane.

procedura, w wyniku której ma nastąpić legalizacja określonego działania
polegającego na realizacji planowanego dokumentu lub przedsięwzięcia, po
rozważeniu argumentów za i przeciw.

Istotnym elementem systemu OOS jest nie tylko zdefiniowanie rodzajów i
skali oddziaływań, ale także wskazanie sposobu ich minimalizacji lub
ograniczenia
Instrumenty i cele OOS
Instrumentem OOS jest
1. prognoza oddziaływania projektu dokumentu na środowisko oraz
2. raport o oddziaływaniu planowanego przedsięwzięcia na środowisko

Za pośrednictwem tych instrumentów OOS określa potencjalne zmiany stanu
środowiska w wyniku realizacji dokumentu (lub planowanego
przedsięwzięcia), a także definiuje rodzaje, skalę i zakres negatywnych
oddziaływań na środowisko (oddziaływania bezpośrednie, pośrednie, wtórne,
skumulowane, krótko-, średnio- i długoterminowe, stałe i chwilowe).
Kluczowe dla oceny jest:
- przedstawienie rozwiązań mających na celu zapobieganie, ograniczanie lub
kompensację przyrodniczą negatywnych oddziaływań na środowisko
- przedstawienie rozwiązań alternatywnych do przyjętych w projekcie
dokumentu/planowanego przedsięwzięcia
- zaoferowanie decydentom szerokiego spektrum wyboru oraz pełną informację
o skutkach realizacji postanowień dokumentu lub przedsięwzięcia, zanim
zostaną one wdrożone.

Procedury OOS
System ocen oddziaływania na środowisko obejmuje następujące
procedury:
postępowanie w sprawie oceny oddziaływania na środowisko skutków
realizacji polityki, strategii, planu lub programu (dokumentów strategicznych) tzw. SOOS;

ocenę oddziaływania na środowisko planowanych przedsięwzięć.

Częścią tych procedur może być procedura transgranicznej oceny
oddziaływania na środowisko.
Szczególną rolę w systemie ocen odgrywa tzw. ocena habitatowa, tj. ocena
oddziaływania na obszar Natura 2000, która może w przypadku planowanych
przedsięwzięć być samodzielną procedurą, lub dokonać się w ramach oceny dla
przedsięwzięcia.
Procedura oceny habitatowej OOS
Rozstrzygnięcie w zakresie konieczności przeprowadzenia oceny habitatowej
powinno mieć miejsce zwłaszcza przed podjęciem następujących decyzji:
- jednej z decyzji wymienionych w art. 76 ustawy udostępnianiu informacji o
środowisku i jego ochronie…
- koncesji związanych z gospodarowaniem kopalinami,
- pozwolenia wodnoprawnego,
- zezwolenia na usunięcie drzew lub krzewów
- pozwolenia na wznoszenie i wykorzystywanie sztucznych wysp, konstrukcji i
urządzeń w polskich obszarach morskich.
Podstawy prawne SOOS
Na gruncie ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie,
udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na
środowisko przez strategiczną ocenę oddziaływania na środowisko rozumie się
postępowanie w sprawie oceny oddziaływania na środowisko skutków realizacji
polityki, strategii, planu lub programu, obejmujące w szczególności:
a) uzgodnienie stopnia szczegółowości informacji zawartych w prognozie
oddziaływania na środowisko,
b) sporządzenie prognozy oddziaływania na środowisko,
c) uzyskanie wymaganych ustawą opinii,
d) zapewnienie możliwości udziału społeczeństwa w postępowaniu.
SOOS jest obligatoryjna dla projektowanych dokumentów przyjmowanych na
poziomie lokalnym, w tym dla miejscowego planu zagospodarowania
przestrzennego i studium warunków zabudowy i zagospodarowania terenu.
Przydatny dokument:
http://www.gdos.gov.pl/Articles/view/2055/Strategiczna_OOS
Zakres OOS
W ramach oceny oddziaływania przedsięwzięcia na
środowisko określa się, analizuje oraz ocenia:
1) bezpośredni i pośredni wpływ danego przedsięwzięcia na środowisko oraz
zdrowie i warunki życia ludzi, dobra materialne, zabytki oraz wzajemne
oddziaływanie między tymi elementami a także na dostępność do złóż
kopalin;
2) możliwości oraz sposoby zapobiegania i zmniejszania negatywnego
oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko;
3) wymagany zakres monitoringu.
Kategorie przedsięwzięć wymagających OOS
O obowiązku przeprowadzenia procedury oceny oddziaływania przedsięwzięcia
na środowisko decyduje zaliczenie przedsięwzięcia do jednej z dwóch
kategorii:
1. planowanego przedsięwzięcia mogącego zawsze znacząco oddziaływać na
środowisko (tzw. przedsięwzięcia z I grupy);
2. planowanego przedsięwzięcia mogącego potencjalnie znacząco oddziaływać
na środowisko ((tzw. przedsięwzięcia z II grupy).
O zaliczeniu przedsięwzięć do jednej z powyższych grup decydują kryteria
określone w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w
sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz. U.
z 2010 r. Nr 213, poz. 1397).
Decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach
Procedura oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko kończy się wydaniem
decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, która stanowi podstawę do złożenia wniosku
o wydanie jednej z decyzji wykonawczych, np.:
- pozwolenia na budowę,
- decyzji o warunkach zagospodarowania terenu
- decyzji lokalizacyjnych dla linii kolejowych, autostrad, przedsięwzięć EURO 2012.
Procedura wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach (okr. w art. 72 ustawy
OOŚ) wymaga udziału społecznego.
Nowym elementem ustawy jest możliwość przeprowadzenia ponownej oceny oddziaływania
na środowisko przed wydaniem pozwolenia na budowę w przypadku, gdy z uwagi na
charakter inwestycji (np. liniowych) nie było możliwości określenia wszystkich uwarunkowań
środowiskowych przedsięwzięcia na etapie wydawania decyzji o środowiskowych
uwarunkowaniach.
Przydatne dokumenty:
http://www.gdos.gov.pl/files/prawo_zal/Zeszyty_metodyczne_GDOS_Nr_1_postepowanie_a
dministracyjne_OOS.pdf
wraz z nowelizacją:
http://www.gdos.gov.pl/files/OOS_zal/Zmiany-wpostepowaniach-administracyjnych-wsprawach-ocen-oddzialywania-na-srodowisko.pdf
Aspekty prawne i proceduralne gospodarowania na
obszarach chronionych na przykładzie obszaru
Natura 2000
Obszary Natura 2000
Obszary Natura 2000 stanowią jedną z form ochrony przyrody w Polsce. Są
one tworzone dopiero od 2004 r. w związku z wejściem Polski do UE.
Więcej informacji na stronie:
http://www.gdos.gov.pl/Categories/view/202/Natura_2000
Utworzenie obszaru Natura 2000 nie wyklucza możliwości gospodarczego
wykorzystania terenu.
Kluczowe dla prowadzenia tej działalności jest stworzenie planu ochrony/
planu zadań ochronnych dla obszaru Natura 2000.
Różnica miedzy planem ochrony a planem zadań ochronnych dotyczy
poziomu ich szczegółowości oraz procedury ustanawiania.
Szczegółowe procedury i zawartość planów ochrony i zadań ochronnych:
http://www.gdos.gov.pl/Articles/view/1915/Plany_zadan_ochronnych
Plany zadań ochronnych obszaru Natura 2000 (1)

Aktualnie ustanawiane są plany zadań ochronnych dla obszarów Natura
2000.

Zgodnie z ustawą o ochronie przyrody (Dz. u. z 2004 r. Nr 90, poz. 880 z
późn. zm.) plan zadań ochronnych ustanawia, w drodze aktu prawa
miejscowego w formie zarządzenia, regionalny dyrektor ochrony środowiska,
kierując się koniecznością utrzymania i przywracania do właściwego stanu
ochrony siedlisk przyrodniczych oraz gatunków roślin i zwierząt, dla których
ochrony wyznaczono obszar Natura 2000.

Szczegółowy sposób przygotowania projektu planu zadań ochronnych
określa Rozporządzenie Ministra Środowiska w sprawie sporządzania
projektu planu zadań ochronnych dla obszaru Natura 2000 (Dz. U. z 2010 r.
Nr 34, poz. 186).

Powinny być one sporządzone na okres 10 lat;

Pierwszy projekt sporządza się w terminie 6 lat od dnia zatwierdzenia
obszaru przez Komisję Europejską jako obszaru mającego znaczenie dla UE
lub od dnia wyznaczenia obszaru specjalnej ochrony ptaków.
Plany zadań ochronnych obszaru Natura 2000 (2)
Plan zadań ochronnych dla obszaru Natura 2000 zawiera:
opis granic obszaru i mapę obszaru Natura 2000;
 identyfikację istniejących i potencjalnych zagrożeń dla zachowania
właściwego stanu ochrony siedlisk przyrodniczych oraz gatunków roślin i
zwierząt i ich siedlisk będących przedmiotami ochrony;
 cele działań ochronnych;
 określenie działań ochronnych ze wskazaniem podmiotów odpowiedzialnych
za ich wykonanie i obszarów ich wdrażania, w tym w szczególności działań
dotyczących:
a) ochrony czynnej siedlisk przyrodniczych, gatunków roślin i zwierząt oraz ich
siedlisk,
b) monitoringu stanu przedmiotów ochrony oraz monitoringu realizacji celów, o
których mowa w pkt 3,
c) uzupełnienia stanu wiedzy o przedmiotach ochrony i uwarunkowaniach ich
ochrony.

Plany zadań ochronnych obszaru Natura 2000 (3)
Plan zadań ochronnych dla obszaru Natura 2000 zawiera (cd.):
wskazania do zmian w istniejących studiach uwarunkowań i kierunków
zagospodarowania przestrzennego gmin, miejscowych planach
zagospodarowania przestrzennego, planach zagospodarowania przestrzennego
województw oraz planach zagospodarowania przestrzennego morskich wód
wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej dotyczące
eliminacji lub ograniczenia zagrożeń wewnętrznych lub zewnętrznych, jeżeli są
niezbędne dla utrzymania lub odtworzenia właściwego stanu ochrony siedlisk
przyrodniczych oraz gatunków roślin i zwierząt, dla których ochrony wyznaczono
obszar Natura 2000;
 wskazanie terminu sporządzenia, w razie potrzeby, planu ochrony dla części lub
całości obszaru.

Plany zadań ochronnych obszaru Natura 2000 (4)
Plan ochrony obszaru Natura 2000 jest ustanawiany w drodze
rozporządzenia, przez Ministra Środowiska na okres 20 lat (art. 29 ust. 3
ustawy o ochronie przyrody).
 Tryb i zakres sporządzania planu ochrony został określony w
Rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 30 marca 2010 r. w sprawie
sporządzania projektu planu ochrony dla obszaru Natura 2000 (Dz. U. z
2010 r. Nr 64, poz. 401)
 Plan ochrony sporządzany jest na podstawie inwentaryzacji, badań i
ekspertyz zapewniających uzyskanie dobrego rozpoznania przedmiotów
ochrony i uwarunkowań ich ochrony.

Uspołecznienie planów zadań ochronnych
obszaru Natura 2000
Ważnym elementem tworzenia planu jest jego uspołecznianie tak, aby
włączyć wszystkich zainteresowanych do pracy nad planem i w jego
późniejszą realizację.
 Dotyczy to zarówno społeczeństwa (zwłaszcza użytkowników i właścicieli
gruntów) i organizacji ekologicznych, jak i organów administracji lokalnej,
które są związane postanowieniami planu zadań ochronnych w kontekście
planowania i zagospodarowania przestrzennego.

Więcej informacji:
http://www.gdos.gov.pl/files/Materialy-i-publikacje/Natura-2000-i-spoleczenstwo.pdf