„Społeczno - kulturowe uwarunkowania przemocy wobec kobiet”.
Download
Report
Transcript „Społeczno - kulturowe uwarunkowania przemocy wobec kobiet”.
Społeczno-kulturowe
uwarunkowania przemocy wobec
kobiet
Renata Durda
Ogólnopolskie Pogotowie dla Ofiar Przemocy w Rodzinie
„Niebieska Linia” IPZ
Zespół Monitorujący ds. Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie
przy Ministrze Pracy i Polityki Społecznej
Dwumiesięcznik „Niebieska Linia”
16 dni przeciwko przemocy wobec kobiet
25 listopada – 10 grudnia
Kampania BIAŁEJ WSTĄŻKI
zwiększenie świadomości społecznej na temat skali i
problemu przemocy wobec kobiet
podniesienie roli mężczyzn w przeciwdziałaniu
przemocy wobec kobiet
zwrócenie uwagi mediów na ten problem
wzmocnienie w kobietach wiary w to, że nie są same
wyrażenie niezgody na przemoc w relacjach między
kobietami i mężczyznami
Trochę różnych dziedzin
Matematyka
Historia
Religia
Socjologia
Psychologia...
To zabawne. Wszyscy mężczyźni,
których spotykam, chcą mnie chronić.
Nie mogę sobie wyobrazić przed kim?
Mae West
Zegar „przemocowy” w Polsce
Co 40 sekund jakaś kobieta doświadcza aktów przemocy
Co 2,5 doby ginie kobieta z powodu „nieporozumień rodzinnych”
Co 7 minut ktoś zgłasza na Policję fakt przemocy w rodzinie
6% kobiet w wieku 16-60 r.ż. co roku doznaje przemocy (czyli
ok. 800 tys.)
co druga udawała się po pomoc lekarską;
co szósta wymagała hospitalizacji z powodu doznanej
przemocy;
Tylko 30% kobiet zgłasza organom ścigania fakt doznanej
przemocy
CZYLI
o 70% przypadków przemocy nie wie policja.
(opr. prof. Beata Gruszczyńska, Katedra Kryminologii i Polityki Kryminalnej,
UW )
Przemoc wobec kobiet na świecie
Większość przypadków przemocy wobec kobiet
ma miejsce w rodzinie.
W ponad 90% przypadków przemocy w
rodzinie sprawcami tego przestępstwa są
mężczyźni, a ofiarami kobiety.
Według WHO, w zależności od kraju, od 10 do
60% kobiet w jakimś okresie swego życia
doznaje przemocy ze strony swego męża lub
partnera.
Każdego roku około 22 miliony spośród 250
milionów kobiet żyjących w UE doświadcza
przemocy.
Przemoc wobec kobiet na świecie
Ponad 40% kobiet, które padają ofiarami morderstw jest
zabijana przez swoich mężów. Jedynie 10% mężczyzn,
którzy padają ofiarami morderstw, jest zabijane przez
swoje żony. (Dobash i Dobash, 1977/78)
U kobiet zmiana stanu – z wolnego na małżeński –
zwiększa prawdopodobieństwo stania się ofiara
zabójstwa, podczas gdy w przypadku mężczyzn jest
odwrotnie. (Walter Gave, 1973)
Według najbardziej ostrożnych danych szacunkowych, w
ciągu 300 lat zamordowano 9 milionów kobiet uznanych
za czarownice. (Woods, 1974)
Cztery z pięciu kobiet, które zostały zamordowane,
zginęły z ręki mężczyzny. (MacKinnon, 1987)
Wszyscy masowi zabójcy są mężczyznami, a wiele z ich
ofiar to kobiety. (Levin i Fox, 1985)
Kulturowe uwarunkowania
przemocy
„Męskie” struktury społeczne i przepisy
prawa
Sankcjonowanie bicia żon i dzieci w
ramach domowej dyscypliny
Prawo do nauki, pracy, dysponowania
pieniędzmi, prawa wyborcze – kobiety
musiały sobie wywalczyć
Kulturowe uwarunkowania
przemocy
Wiara w „naturalny porządek” rzeczy
Patriarchalny model rodziny
Przywiązanie kobiet do biologicznych i
rodzinnych ról (córka, żona, matka, babka)
Uprzedmiotowienie kobiet (reklamy!)
Deprecjonowanie wszystkiego co żeńskie
(także w języku: babskie, zniewieściałe)
Syndrom sztokholmski – warunki
wytworzenia się syndromu
Zakładnik wierzy, że jego życie jest
zagrożone
Porywacz czasem zachowuje się przyjaźnie
Zakładnik jest odizolowany (fizycznie i/lub
psychicznie) od innych osób
Zakładnik nie może uciec lub jest przekonany
że nie może tego zrobić
Społeczny syndrom
sztokholmski u kobiet
Czy mężczyźni zagrażają przetrwaniu kobiet?
Czy kobiety mogą uciec przed dominacją
mężczyzn?
Czy kobiety są odizolowane od świata
zewnętrznego i od poglądów odmiennych, od
tych, jakie reprezentują mężczyźni?
Czy mężczyźni są uprzejmi dla kobiet?
Dee Graham „Loving to Survive”
Społeczny syndrom sztokholmski u
kobiet – dominacja mężczyzn
Niewiele kobiet jest członkiniami parlamentów,
przywódczyniami krajów czy sędziami Sądu
Najwyższego (procent kobiet w parlamentach
narodowych – średnia światowa 18,9%).
O wiele więcej mężczyzn niż kobiet jest właścicielami
posiadłości, firm i środków finansowych; w
większości to oni tworzą i zawierają umowy prawne
(na całym świecie zarobki kobiet wynoszą średnio
nieco ponad 50% zarobków mężczyzn)
Kontrola seksualności pozostaje gestii mężczyzn.
Handel kobietami i dziećmi jest prowadzony przez
mężczyzn, seksturystyka to oferta dla mężczyzn.
Dee Graham „Loving to Survive”
Społeczny syndrom sztokholmski u
kobiet – dominacja mężczyzn
Gwałciciele, dręczyciele i kazirodcy zazwyczaj
pozostają bezkarni. Jedynie 1% gwałcicieli zostaje
aresztowanych, a z aresztowanych jedynie 1%
zostaje skazanych.
Więcej kobiet niż mężczyzn zostaje przymusowo
zamkniętych w zakładach psychiatrycznych lub
zmuszanych do poddawania się terapii
psychotropami.
Role życiowe i kariery zawodowe kobiet są o wiele
bardziej ograniczone niż role życiowe i kariery
zawodowe mężczyzn...
Dee Graham „Loving to Survive”
Społeczny syndrom sztokholmski u
kobiet - izolacja kobiet
Historia ludzkości to historia mężczyzn.
Sztuka, nauka jest domeną mężczyzn – dwie trzecie analfabetów to
kobiety!
Religia ma wymiar męski. Bóg jest mężczyzną. Kobietom odmawia się
prawa do bycia kapłankami. Kobiety uważane są za nieczyste.
Kobiety, które stawiają czoło znęcającemu się nad nimi mężczyźnie i
którym udaje się przeżyć, nie są bohaterkami środków masowego
przekazu
Przez większa część życia kobieta jest podporządkowana dominującej
postaci męskiej (ojciec, mąż) we własnym domu.
Kobieta ma obowiązek poświęcać swój czas, energię, myśli, uczucia
mężczyźnie (i jego dzieciom), nie obcując z innymi kobietami.
Kobieta nie ma kontaktu z osobami, które widzą świat jako opozycję
interesów kobiet i mężczyzn. Poglądy feministyczne są ośmieszane i
lekceważone. System patriarchalny stara się ośmieszać feminizm.
Syndrom sztokholmski kobiet
Widzimy więc, że kobiety, jako grupa
społeczna w interakcji z grupą mężczyzn:
– są zagrożone
– doświadczają od nich niewielkich przejawów
życzliwości
– nie mogą się od nich uwolnić
– nie mają do społeczeństwa bardziej egalitarnego
Tolerancja przemocy
Gloryfikacja męskiej siły i dominacji
Wspieranie wizerunku kobiet jako istot
kruchych i podporządkowanych (dwa typy
oporu wobec partriarchatu: „cierpiętnica” – opór
intrapunitywny, pasywny, niekiedy autodestrukcyjny
lub „kobieta fatalna” – opór ekstrapunitywny,
manipuluje, krytykuje, poniża, kastruje)
Społeczne przyzwolenie na przemoc wobec
kobiet
Bezkarność sprawcy
[Bruksela, grudzień 2010]
Europejskie Lobby Kobiet przyjęło i opublikowało stanowisko "Ku
Europie wolnej od wszelkich form przemocy mężczyzn wobec kobiet",
który obejmuje zalecenia dla krajów członkowskich EU ws. poważnego
problemu przemocy mężczyzn wobec kobiet w UE
Koszty ekonomiczne przemocy
Najnowsze badania finansowane w ramach
programu Daphne oceniają, że sama tylko
przemoc w rodzinie kosztuje państwa
członkowskie UE 16 mld euro rocznie.
Badania te sugerują również, że każde
dodatkowe euro wydane na zapobieganie
przemocy wobec kobiet dałoby oszczędności
rzędu 87 euro na łączne koszty przemocy w
rodzinie.
1 euro
87 euro
Polityka państwa wobec przemocy
wobec kobiet
Państwa, które negują istnienie problemu (np. znikają
prawa usprawiedliwiające krzywdzenie kobiet, ale nie
ma penalizacji przemocy w rodzinie, nie ujmuje się w
statystykach śmierci kobiet z powodu przemocy
domowej)
Państwa, uznają istnienie problemu i „gaszą pożary”
(np. przeciwdziałaniem przemocy zajmują się głównie
NGO, a niedostatek pomocy państwowej jest
łagodzony przez istnienie wolontariatu)
Państwa aktywnie zwalczające przemoc (np.
ustawowo obowiązek kształcenia zawodowego w tym
obszarze, prewencja w szkołach, państwo prowadzi
politykę równości płci...)
Plebiscyt
POLICJANT, KTÓRY MI POMÓGŁ
V edycja – 2012
Organizator: Ogólnopolskie Pogotowie dla Ofiar Przemocy w Rodzinie
„Niebieska Linia”
Patron: Komendant Główny Policji
Celem konkursu jest:
• promowanie postaw i umiejętności dobrze służących ochronie
ofiar przemocy w rodzinie;
• podkreślenie roli policjantów w systemie przeciwdziałania
przemocy w rodzinie;
• wsparcie policjantów podejmujących wzorowe działania i
osobiście zaangażowanych w pomoc osobom krzywdzonym;
• zwiększenie motywacji policjantów do podejmowania
skutecznych działań w tym obszarze.
• W 2009 roku zgłoszenia od osób indywidualnych,
przedstawicieli organizacji i instytucji (nie oczekujemy zgłoszeń
od jednostek policji)
Zgłoszenia do końca maja 2012!
Dziękuję za
uwagę
i zapraszam do
współpracy
z „Niebieską
Linią”
Renata Durda
[email protected]
www.niebieskalinia.pl