Transcript excel - Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Sulechowie

wprowadzenie
2000
Co to jest Arkusz kalkulacyjny


„połączenie kartki papieru z kalkulatorem”
Jest to interaktywny program komputerowy,
składający się z zestawu wierszy i kolumn.
Największą zaletą elektronicznych arkuszy
kalkulacyjnych jest automatyczne przeliczanie
formuł po zmianie zawartości którejkolwiek z
komórek przez te formuły wykorzystywanych.
(stanowi w swojej istocie model danych).
Idea arkuszy kalkulacyjnych
Arkusz kalkulacyjny powstał z myślą o zastosowaniach w bankach oraz
księgowości, gdzie wykonywana jest olbrzymia ilość żmudnych,
powtarzających się według określonego schematu obliczeń.
Pomysł jest prosty. W pamięci komputera tworzona jest tabela podzielona na pola,
do których można wpisywać liczby, teksty oraz obliczenia według rozmaitych
wzorów.
Zazwyczaj, oprócz spełniania podstawowych funkcji, czyli umożliwienia
wprowadzania danych i wykonywania prostych działań arytmetycznych,
programy tego typu są wyposażone w narzędzia graficzne, funkcje
matematyczne, statystyczne, finansowe i inne dodatki pozwalające na
tworzenie wykresów, złożonych analiz i zestawień.
Historia Excela









Excel 1 – 1985/6 dla komputerów Macintosh
Excel 2 – 1987 dla Windows (prosty)
Excel 3 – 1990 (+paski narzędzi+wykresy 3D+praca grupowa)
Excel 4 – 1992 (początki rozpowszechniania Windows i jego
interfejsu)
Excel 5 – 1994 (dochodzi VBA – Visual Basic for Applications)
Excel 6 – nie powstał
Excel 7 – 1995 (właściwa nazwa Excel for Windows 95) – po raz
pierwszy skompilowany do postaci 32-bitowego kodu.
Excel 8 – 1997 (znany jako Excel 97) nowe paski narzędzi, asystent
pomocy, Internet
Excel 9 – 1999 (znany jako 2000)
Inne arkusze kalkulacyjne
Lotus 1-2-3
Quattrro Pro
Obydwa pracują w środowisku Windows i są bardzo
podobne do Excela. W zasadzie posiadają podobne
możliwości.
Główne cechy Excela

Obsługa plików wieloarkuszowych (plik
Excela nazywamy skoroszytem, może on składać się z
dowolnej liczby pojedynczych arkuszy- czyli tak
jakbyśmy spięli w jeden dokument wiele luźnych kartek)

Możliwość jednoczesnego używania
wielu plików. Pozwala to na otwarcie wielu
skoroszytów jednocześnie i przenosić pomiędzy nimi
dane

Pomoc kontekstowa
Główne cechy Excela

Zarządzanie listami (tzn. że dane z arkuszy
można sortować, filtrować, podsumowywać, przetwarzać)

Wbudowane liczne funkcje (np. Finansowe,
statystyczne)

Wbudowany język VBA (możliwość budowania
własnych funkcji)

Możliwość indywidualnego
dostosowywania pasków narzędzi
Możliwości graficzne



Wykresy
Tworzenie map
Narzędzie do rysowania
90
80
70
60
Wsch.
Zach.
Płn.
50
40
30
20
10
0
1. Kw
2. Kw
3. Kw
4. Kw
North America
NEWFOUNDLAND
BRIT ISH COLUMBIA
Cechy Excela
Tabele przestawne – pozwalają na zmianę sposobu
oglądania tabeli danych (także za pomocą techniki ciągnij i upuść)
Bogate narzędzia analityczne (np. Szukaj wyniku,
Solver itp.)
Pakiet Analysis ToolPak – zawierający zaawansowane
procedury statystyczne, finansowe, naukowe itp.)
Łatwe drukowanie i podgląd wydruku
(WYSIWYG)
Inne cechy Excela
Komentarze dołączane do komórek
Scenariusze (co – jeśli itp.)
Kontrola pisowni
Szablony
Zarządzanie bazami danych
Obsługa makr .xml
VBA (Visual Basic dla aplikacji)
Możliwość tworzenia własnych okien dialogowych
Kontrolki arkuszy
DDE Dynamic Data Exchange – pozwala tworzyć połączenia między danymi
pochodzącymi z różnych aplikacji
Obsługa OLE 2 (object Linking and Embedding) – pozwala osadzać obiekty z innych
programów
Obsługa formatu HTML
Tworzenie nowego skoroszytu,
Otwieranie, zapisywanie plików Excela
Pliki Excela mają rozszerzenia: .xls
Pliki szablonów Excela: .xlt
Dalej
Tworzenie nowego skoroszytu
Z menu plik: wybieramy nowy
Następnie: ogólne
Wykorzystanie gotowych szablonów
Własne ustawienia stałe
(początkowe)
Z menu narzędzia wybieramy Opcje
Charakterystyczne elementy ekranu programu EXCEL
pole wyświetlające
zawartość komórki : np.
formuła, tekst, wartość
liczbowa
Pole: Adres aktualnie
zaznaczonej komórki
Aktywna komórka A1 –
pole zawierające dane ,
formuły lub tekst
Budowa arkusza



Pliki programu Microsoft Excel, noszą nazwę skoroszytów. Skoroszyt może składać
się z jednego lub kilku arkuszy roboczych, ich liczbę może ustalać użytkownik.
Arkusz jest podzielony na kolumny i wiersze, które są odpowiednio nazwane: kolumny
kolejnymi literami alfabetu (A, B, C, ..., Z, AA, AB, AC, ..., IV), wiersze kolejnymi
liczbami (1, 2, 3, ..., 65536). Na ekranie monitora widoczna jest zazwyczaj tylko
niewielka część arkusza.
Podstawowym elementem arkusza jest komórka, której niepowtarzalny adres powstaje
z połączenia nazwy kolumny i wiersza, na przecięciu których się znajduje.
Komórka o adresie B5
Wprowadzanie danych
Excel rozróżnia trzy typy danych:
Etykiety – tak określa się wpisywany tekst: tytuł, nagłówki kolumn i wierszy tabeli. Etykiety
tekstowe są standardowo wyrównywane do lewej krawędzi komórki.
Liczby – są to wartości liczbowe wprowadzone do komórki. Część całkowitą liczby od
dziesiętnej należy oddzielać przecinkiem lub kropką z klawiatury numerycznej. Liczby
standardowo są wyrównywane do prawej krawędzi komórki.
Wzory (formuły) – są to wszelkie zapisy złożone z liczb, adresów komórek, operatorów
arytmetycznych i specjalnych wbudowanych funkcji.
Zatwierdzenie wprowadzonych danych odbywa się automatycznie przy przejściu do innej
komórki, naciśnięciu klawisza Enter lub kliknięciu przycisku Wpis.
Rezygnację z wprowadzanych danych można zrealizować przez naciśnięcie klawisza ESC
lub kliknięcie przycisku Anuluj.
Przycisk
Anuluj
Przycisk Wpis
Wprowadzanie danych do komórki
Odwołanie
Adres
aktywnej
komórki
(Esc)
Potwierdzenie
(lub Enter)
XV
Zawartość komórki
(formuły, funkcje itd..)
Wprowadzanie danych do komórki z
wykorzystaniem menu podręcznego
1. Wpisujemy w komórce znak =
Rozwinięte
menu
Przycisk
rozwijający
Edycja danych w komórce
Edycja danych w komórce możliwa jest po wstawieniu do niej kursora, jedną z podanych
metod:
 dwukrotne kliknięcie myszką na komórce,
 zaznaczenie komórki i naciśnięcie klawisza F2,
 zaznaczenie komórki i kliknięcie myszką w Pasku edycji.
Kursor w Pasku edycji
Kursor w komórce
Poruszanie się w obrębie arkusza
Klawisze ruchu kursora
Przemieszczenie o jedną komórkę, zgodnie
z kierunkiem wskazywanym przez strzałki
Kliknięcie myszką
Uaktywnienie komórki, którą wskazuje wskaźnik myszki
Tab
Zmienia aktywność z bieżącej do następnej komórki
Home
Uaktywnia komórkę na początku bieżącego wiersza
Ctrl+Home
Uaktywnia pierwszą komórkę arkusza
Ctrl+End
Uaktywnia ostatnią komórkę danych, w prawym dolnym
narożniku
Elementy ekranu cd ...
Oznaczenia kolumn ABC ...
Nazwa aktywnego
skoroszytu (pliku)
Oraz wierszy 1,2,3 ...
Pole wyboru aktywnego
arkusza otwartego
skoroszytu
Pionowy i poziomy
pasek przewijania
Wskaźniki myszy:
zwykły
Do przemieszczanie się
po arkuszu
(komórkach)
Wskaźniki myszy
cd. ...
do zmiany szerokości kolumny, wiersza (lub kilku
zaznaczonych)
Dokładne ustawienie szerokości
kolumny lub wysokości wiersza
Zmiana szerokości kolumny (wysokości wiersza)
Kształt wskaźnika
przy zmianie
szerokości kolumny
Zmiana szerokości kolumny
z użyciem myszki.
Dwukrotne kliknięcie myszką
powoduje autodopasowanie
szerokości kolumny.
Zmiana szerokości kolumny (kolumn) z użyciem menu.
Zaletą tej metody jest możliwość modyfikacji szerokości
jednocześnie dla kilku kolumn oraz dokładność ustawień.
Szerokość kolumn jest wyrażona w znakach.
Wstawianie nowych wierszy, kolumn,
arkuszy
Mamy kilka technik wstawiania nowych wierszy, kolumn:
1) Z menu górnego wstaw:
Kolumny wstawiane są po lewej stronie,
a wiersze powyżej wiersza,w którym znajduje się kursor
Wstawianie nowych wierszy, kolumn,
arkuszy cd.
Wykorzystując menu podręczne (prawy klawisz myszy):
Wstawiony
nowy wiersz
Jeżeli umieścimy kursor w nagłówkach kolumn (A,B,C ..
lub wierszy 1,2,3.. i wywołamy menu podręczne
a następnie wystaw, Excel już bez dodatkowych pytań
wstawi odpowiednio nową kolumnę lub wiersz
Wskaźnik wstawiania i wypełniania
jeżeli po zaznaczeniu komórek, naciśniemy SHIFT i ustawimy
kursor na małym czarnym kwadraciku i przeciągniemy w dół to nastąpi
wstawienie nowych komórek, (tyle ile zostało zaznaczonych przez
przeciąganie)
Pasek narzędzi „formatowanie”
Styl
i rozmiar
czcionki
Krój czcionki:
pogrubienie,
kursywa,
podkreślenie
Wyrównywanie w obszarze
komórki (lub zaznaczonych
komórkach) do lewej, do
środka, do prawej
Scala (centruje
zawartość komórki)
waluta, 34 576 zł
procent 3456700
- zapis z odstępami co 3 cyfry: 34 567,00,
- dodawanie i odejmowanie miejsc
Format
liczby
Np..:
34567
Pasek narzędzi „formatowanie” cd. ...
Zwiększa
(zmniejsza)
wcięcie tekstu
Krawędzie
(rozwija
podmenu)
Kolor
wypełnienia
Określa
kolor
czcionki
Wprowadzanie danych
Excel rozróżnia trzy typy danych:
Etykiety – tak określa się wpisywany tekst: tytuł, nagłówki kolumn i wierszy tabeli. Etykiety
tekstowe są standardowo wyrównywane do lewej krawędzi komórki.
Liczby – są to wartości liczbowe wprowadzone do komórki. Część całkowitą liczby od
dziesiętnej należy oddzielać przecinkiem lub kropką z klawiatury numerycznej. Liczby
standardowo są wyrównywane do prawej krawędzi komórki.
Wzory (formuły) – są to wszelkie zapisy złożone z liczb, adresów komórek, operatorów
arytmetycznych i specjalnych wbudowanych funkcji.
Zatwierdzenie wprowadzonych danych odbywa się automatycznie przy przejściu do innej
komórki, naciśnięciu klawisza Enter lub kliknięciu przycisku Wpis.
Rezygnację z wprowadzanych danych można zrealizować przez naciśnięcie klawisza ESC
lub kliknięcie przycisku Anuluj.
Przycisk
Anuluj
Przycisk Wpis
Typy odwołań
Względne – zmiana adresu przy kopiowaniu
Bezwzględne – nie ulega zmianie adres
komórki podczas kopiowania
Mieszane
Kopiowanie wzorów
Obliczenia przebiegające według takiego samego schematu nie wymagają konstruowania
nowych wzorów, Excel umożliwia ich kopiowanie.
Kształt wskaźnika myszki
przy kopiowaniu
Przy kopiowaniu formuł istotne znaczenie ma sposób adresowania.
W Excelu można stosować trzy rodzaje adresowania:
 adresowanie względne np. E6,
 adresowanie bezwzględne np. $B$3,
 mieszane
 z blokowaniem wiersza np. B$7
 z blokowaniem kolumny np. $B7
Odwołania względne
Gdy tworzona jest formuła, odwołania do komórek lub zakresów są
zwykle oparte na ich względnym położeniu w stosunku do komórki
zawierającej formułę.
Przy kopiowaniu formuły zawierającej odwołania względne, odwołania
we wklejanej formule są aktualizowane i dotyczą innych komórek
względem położenia formuły
Odwołania bezwzględne
Jeżeli adresowanie komórek w występujących wyrażeniach nie
zmienia się podczas kopiowania tych wyrażeń to mamy do
czynienia z adresowaniem bezwzględnym
B7*$B$1
B8*$B$1
Przykład zastosowania adresowania mieszanego
Tak skonstruowaną formułę można skopiować
zarówno w poziomie, jak i w pionie