Transcript prezentacja do pobrania Rola CIS i KIS

Wskazanie roli Centrów i Klubów
Integracji Społecznej jako partnera
ośrodków pomocy społecznej
Reintegracja osób dotkniętych
wykluczeniem , poprzez pobudzanie ich
aktywności społecznej, rodzinnej
i zawodowej .
Rozważania wokół fenomenu pomocy*
 Co to jest pomoc?
 Jaki jest związek pomocy z mocą?
 Co jest celem pomocy?
Autorka uważa, że immanentnym celem pomocy jest wsparcie
lub ratowanie drugiego człowieka, dobro-czynienie.
Pomoc niejednokrotnie była nazywana dobroczynnością.
Coraz częściej w praktyce pomocowej mamy do czynienia z
przydawaniem pomocy celów zewnętrznych, niejednokrotnie
pozostających w sprzeczności z istotą pomocy opartej na
czynieniu dobra potrzebującemu człowiekowi…
Rozważania wokół fenomenu pomocy c.d.
Niektórzy sądzą, że udzielenie pomocy potrzebującym jest
jednym z narzędzi rozwiązywania problemów społecznych
(wzrastające bezrobocie, ubóstwo, bezdomność) które i tak
trzeba rozwiązać.
Inni zaś idą dalej i uważają, że pomoc jest środkiem do
określenia innych celów, np. takich jak rozwój społeczny;
Nigel Dower * mówi, że „pomoc jest tylko środkiem osiągnięcia
pewnego celu - ROZWOJU.
Pytania postawione przez profesor J. Filek stają się bardzo
ważne wobec jednostronnego charakteru jaki cechuje
politykę społeczną – realizowaną przez ośrodki pomocy
społecznej przy wsparciu partnerów (centra i kluby integracji
społecznej).
Interdyscyplinarne podejście do problematyki
społecznej
Niestety w języku polskim (podobnie jak w wielu innych)
nie występuje użyteczne rozróżnienie (powszechne w
języku angielskim) między politics -polityka rozumiana
jako walka o władzę w państwie i nad społeczeństwem, a
policy - racjonalne działanie w skali społecznej,
rozwiązywanie problemów społecznych.
Politolodzy interesują się głównie politics i jej
wpływem na policy, podczas gdy głównym
przedmiotem zainteresowania polityki społecznej
jest policy i „polityki szczegółowe” w jej ramach
funkcjonujące.
Interdyscyplinarne podejście do
problematyki społecznej
Polityka to polis-miasto/państwo… kto się nim
interesuje jest politykiem ( …);
Polityka to nie politykierstwo, które uprawiają ci, dla
których wyłącznie władza jest celem zamiast drugi
człowiek; ponieważ
polityka to interesowanie się drugim
człowiekiem;
Interdyscyplinarne podejście do problematyki
społecznej c. d.
Posiłkując się logicznym rozróżnieniem znaczenia polityki jako
„władzy” i polityki społecznej jako ”działań na rzecz
rozwiązywania problemów społecznych” należy uznać, że
celem tych działań jest szeroko rozumiany rozwój społeczny
w długim horyzoncie czasowym.
Rozwój ten jest możliwy jedynie przy zrównoważonym i
odpowiedzialnym rozwoju gospodarczym, wyznaczającym
kierunek współpracy między podmiotami gospodarki
rynkowej oraz podmiotami ekonomii społecznej, czyli
realizowaniu „wspólnej drogi”.
„Wspólna droga”
W dniu 19 lutego 2009 roku Parlament Europejski przyjął
rezolucję u podstaw której leży między innymi przekonanie,
że gospodarka społeczna , wspierając gospodarkę rynkową,
przyczynia się do stabilnego i trwałego wzrostu
gospodarczego.
Parlament Europejski, proponując funkcjonowanie
przedsiębiorstwa społecznego wg odrębnego modelu
przedsiębiorstwa, uwzględnił fakt, że gospodarka społeczna
stanowi ponad 10% ogółu przedsiębiorstw europejskich i
ponad 6% ogółu zatrudnienia, stanowi więc duży potencjał
w dalszym tworzeniu miejsc pracy, co nie bez wpływu
pozostaje na procesy integracyjne w społeczeństwach
Europy.
„Wspólna droga” c.d.
„Jeśli nie ma wspólnoty, nie ma też wspólnej etyki.
Jeśli jest jedynie wspólnota interesu, to wspólna
droga, czyli wspólnota kończy się w momencie
odmienności interesów”.
[ Janina Filek „Intelektualne korzenie ekonomii społecznej”
Kraków 2012]
Parafrazując tę wypowiedź trzeba uznać, że:
 „wspólnota” czynników gospodarczych i społecznych zbudowana na
zdrowych zasadach przyczyni się do ujawnienia „wspólnej drogi” która
będzie gwarantem, że pomoc świadczona na rzecz beneficjentów nie stanie się
przemocą.
 W przeciwnym przypadku może to być jednoznaczne z utrwaleniem się niemocy
społecznej, a w konsekwencji może skutkować pogłębiającym się kryzysem
gospodarczym i być może politycznym.
Działania aktywizujące i wspierające potencjał
społeczny w podjęciu „wspólnej drogi”
 Uruchomienie oddolnych inicjatyw, a także podjęcie
zinstytucjonalizowanych działań odgórnych absorbujących potencjał
osób bezrobotnych poprzez budowę kompleksowego systemu
przedsiębiorstw społecznych,
 Podjecie działań na rzecz pokonania barier mentalnych
powodujących aktualny brak oczekiwanej współpracy miedzy aktywną
sferą gospodarczą - biznesem, samorządami, urzędami pracy, parafiami
oraz placówkami edukacyjnymi, a środowiskami osób mających
trudności z adaptacją społeczną i zawodową,
 Uświadamianie osobom wykluczonym bądź zagrożonych
wykluczeniem jaki posiadają potencjał, jakie mają możliwości godnego
funkcjonowania w społeczeństwie i realizowania planów własnych i
swoich rodzin,
Działania aktywizujące i wspierające potencjał
społeczny w podjęciu „wspólnej drogi” c.d.
 Edukacja osób zagrożonych ubóstwem czy wykluczeniem, a
szczególnie bez---robotnych i osadzonych poprzez przybliżanie im
istoty funkcjonowania gospodarki rynkowej oraz reguł
przedsiębiorczości,
 Dotarcie we właściwym czasie do osób młodych z wiedzą co ich
czeka na rynku pracy i jak się na nim zaadaptować,
 Budowa nowych form współpracy między wszystkimi
zainteresowanymi podjęciem wyzwań dla rozwiązania problemów,
których próbę identyfikacji podjęto w dalszej części nn prezentacji.
Rola Centrów i Klubów
Integracji Społecznej
jako partnerów ośrodków
pomocy społecznej
Misja społeczna Centrów i Klubów
Integracji Społecznej
Działanie na rzecz ludzi
i społeczności w celu
tworzenia zysku
społecznego
Cel nadrzędny działania Centrów i
Klubów Integracji Społecznej
Reintegracja zawodowa i społeczna osób
dotkniętych lub zagrożonych wykluczeniem
społecznym
które ze względu na swoją sytuację życiową nie są w
stanie własnym staraniem zaspokoić swoich
potrzeb życiowych i znajdują się w sytuacji :
 powodującej ubóstwo,
 uniemożliwiającej lub ograniczającej uczestnictwo
w życiu zawodowym, społecznym i rodzinnym.
Dlaczego reintegracja społeczna jest ważnym ,
istotnym elementem życia społecznego ???
ponieważ:
 Kapitał Społeczny nie jest dobrem prywatnym lecz
dobrem publicznym,
 Kapitał społeczny przesądza zarówno o sukcesie
jednostek jak i szerszych grup społecznych,
 Wbrew obowiązującej logice gospodarki rynkowej i
większości przedsiębiorców uważających, że zysk i
akumulacja kapitału to sens działania w
gospodarce rynkowej, nie wolno lekceważyć
potencjału ludzi pozornie wykluczonych, a wręcz
zabiegać o możliwość wykorzystania tego
potencjału !!!
Cele szczegółowe Centrów i Klubów
Integracji Społecznej
 społeczno-wychowawcze - polegające na
wzmożeniu aktywności w sferze reintegracji
społecznej, resocjalizacji i socjalizacji,
 terapeutyczne - polegające na eliminowaniu
źródeł, a także objawów i skutków dysfunkcji
psychologiczno-społecznych,
 edukacyjne - polegające na praktycznych
działaniach w zakresie szeroko rozumianej
reorientacji zawodowej oraz doskonalenia
zawodowego.
Próba identyfikacji problemów- zagrożeń w
realizowaniu „wspólnej drogi”
 Rozbieżności między polityką gospodarczą i społeczną
skutkujące trudnościami na odcinku włączania osób z grup
wykluczonych w przestrzeń społeczno-gospodarczą,
 Nieprecyzyjne zapisy ustawy o działalności instytucji pożytku
publicznego i wolontariacie nieuwzględniające interesów
przedsiębiorców, co prowadzi do nierównego traktowania
partnerów na rynkach lokalnych, np. w procedurach
przetargów publicznych,
 Brak wiedzy o możliwościach stosowania klauzul społecznych
co niejednokrotnie eliminuje podmioty społeczne z rynku
lokalnego,
Próba identyfikacji problemów- zagrożeń w
realizowaniu „wspólnej drogi” c.d.
 Nieuwzględnianie przez politykę społeczną potencjału osób
spoza rynku pracy i niedostrzeganie szans wzrostu
gospodarczego jakie niesie uaktywnienie kapitału
społecznego i jego pomnażanie, *
 Pasywność polityki społecznej przejawiająca się w
niedostrzeganiu strat jakie gospodarka i społeczeństwo
ponosi i będzie w przyszłości ponosić w świetle zagrożenia
zapaścią demograficzną ( starzenie się społeczeństwa) i
ekologiczną ( niestosowanie się do zasad CSR),
 Niewykorzystanie potencjału młodego pokolenia, które z
powodu ubóstwa rodziców nie ma szans na naukę, zdobycie
zawodu, rozwój talentu,
Próba identyfikacji problemów- zagrożeń w
realizowaniu „wspólnej drogi” c.d.
 Niewykorzystanie potencjału ludzi w wieku co
najmniej 55+, których wiedza nie tylko zawodowa,
ale przede wszystkim dotychczasowe
doświadczenie życiowe mogłyby posłużyć w pracy z
absolwentami CIS i KIS, szczególnie na etapie
monitorowania sytuacji ich absolwentów po
zakończeniu programu reintegracji społecznej i
zawodowej.
Próba identyfikacji problemów- zagrożeń w
realizowaniu „wspólnej drogi ” c.d.
 Zorientowanie systemu pomocy społecznej na działania
charytatywne zamiast przeformułowania wsparcia na
aktywne formy wsparcia w tym szczególnie na kategorie
edukacji i wyzwalanie przedsiębiorczości , co sprzyja :
1/. zanikowi relacji pomiędzy aktywnymi zawodowo i pozostającymi poza
rynkiem pracy,
2/. pozostawieniu osób wykluczonych na marginesie społecznym co tworzy ich
bierne postawy i nastawienie na „branie”,
3/. niemożności wyjścia z kryzysu osobowościowego, społecznego i zawodowego.
• Brak, oczekiwanego przez rynek pracy, przygotowania
zawodowego, wynikającego z tego, że szkoły
ponadpodstawowe nie edukują młodzieży zgodnie z
potrzebami zarówno gospodarki jak i wymogami jakie niesie
życie w starzejącym się społeczeństwie.
Monitoring sytuacji absolwentów – jaki jest
jego cel ???
Dokonanie analizy, której wyniki powinny wskazać
na skuteczność działalności CIS /KIS to jest
powiedzieć o:
 Sytuacji absolwenta po zakończeniu programu,
 Stanie przystosowania do funkcjonowania w społeczności,
 Nabytych umiejętności pozwalających na samodzielne
poruszanie się na otwartym rynku pracy i zdobywania
zatrudnienia,
 Nabytych umiejętnościach zawodowych oraz stopniu ich
przydatności w konfrontacji z zapotrzebowaniem
pracodawców.
Monitoring sytuacji absolwentów – jak go
prowadzić???
Prowadzenie monitoringu sytuacji absolwentów CIS i KIS
przez okres do 3 lat KIS po zakończeniu programu
reintegracji zawodowej i społecznej , polegającego na
następujących zasadach:
 utrzymywanie kontaktu z absolwentem ,
 zbieranie informacji o jego sytuacji zatrudnieniowej,
 częstotliwość kontaktu powinna być uwarunkowana oceną
sytuacji społecznej i zawodowej absolwenta .
 w przypadku nie stwierdzenia zaistnienia potrzeb
podejmowania działań zaradczych, kontakt winien być
utrzymywany - w pierwszym roku przynajmniej raz na
kwartał, w następnych latach przynajmniej co pół roku,
Monitoring sytuacji absolwentów – kto
powinien go prowadzić???
W monitorowanie sytuacji absolwentów po zakończeniu
programu reintegracji społecznej i zawodowej realizowanego
przez CIS-y i KIS-y powinny być zaangażowani pracownicy
takich instytucji jak :
• Ośrodków Pomocy Społecznej (miejskie, powiatowe, gminne)
• Urzędów pracy jako instytucji rynku pracy mających kontakt
z pracodawcami,
• Komisje rozwiązywania problemów alkoholowych,
• NGO
Aktywne formy pomocy społecznej
w Kielcach
„ Jedni drugich brzemiona noście…”
(List Św. Pawła do Galatów, 6,2)
Instytucjonalne formy pomocy społecznej w
województwie świętokrzyskim
I.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
CENTRA INTEGRACJI SPOŁECZNEJ :
Centrum Integracji Społecznej przy Caritas Diecezji
Kieleckiej,
Centrum Integracji Społecznej przy Stowarzyszeniu
„Nadzieja Rodzinie” w Chmielniku
Centrum Integracji Społecznej w Staszowie,
Centrum Integracji Społecznej przy Fundacji „Pomocna
Dłoń” w Ostrowcu Świętokrzyskim,
Centrum Integracji Społecznej w Skarżysku-Kamiennej,
Centrum Integracji Społecznej w Jędrzejowie przy Fundacji
„Miśka Zdziśka”
Centrum Integracji Społecznej w Kielcach
współpracuje z :
Przedsiębiorcami , samorządami i instytucjami w
tym także zajmującymi się problemami rynku
pracy w celu :
 partnerskiej realizacji zadań ośrodków pomocy
społecznej, dla reintegracji osób dotkniętych lub
zagrożonych wykluczeniem społecznym,
 poszukiwania metod przejścia „wspólnej drogi”
zmierzającej do stabilnego i trwałego wzrostu
gospodarczego w regionie .
Formy współpracy z wymienionymi
instytucjami
 Szkolenia dla bezrobotnych z zakresu przedsiębiorczości w
ramach projektów realizowanych w regionie,
 Doradztwo zawodowe, szczególnie z zakresu wiedzy o
spółdzielniach socjalnych dla grup osób bezrobotnych
organizowanych przez Miejski Urząd Pracy i Powiatowy
Urząd Pracy w Kielcach oraz młodzieży w Rejonowym
Ośrodku Szkolenia Zawodowego OHP,
 Udział w panelach organizowanych w Zakładzie Karnym w
Kielcach z zakresu: - aktywizacji społecznej,
- wiedzy o gospodarce rynkowej,
- zasad tworzenia spółdzielni socjalnych.
Przykład dobrej praktyki z Jędrzejowa
W Jędrzejowie FUNDACJA MIŚKA ZDZIŚKA
utworzyła w 2013 roku CENTRUM INTEGRACJI
SPOŁECZNEJ
Projekt jest współfinansowany z Europejskiego
Funduszu Społecznego w ramach Programu
Operacyjnego KAPITAŁ LUDZKI
 na taką inicjatywę czekało ponad 200 osób,
 jest to bardzo potrzebne, gdyż w Jędrzejowie (m. powiatowe)
śladem innych miejscowości zlikwidowano Spółdzielnię
Inwalidów, przez co straciło pracę ponad 500 osób, co
głównie dotknęło osoby niepełnosprawne.
Kluby Integracji Społecznej
W Kielcach działa dwa Kluby Integracji Społecznej
(tylko)
 Klub Integracji Społecznej jako dział Miejskiego
Ośrodka Pomocy Rodzinie w Kielcach – powołany
Zarządzeniem Dyrektora MOPR Nr 1/2006 z dnia 2006 r.
 Klub Integracji Społecznej działający przy Caritas
Diecezji Kieleckiej w Kielcach
Klub Integracji Społecznej przy MOPR
Przykład działania KIS ( nakierowanego na osoby nie mające
wcześniej kontaktu z Klubem)
Zasady podstawowe:
 w zajęciach uczestniczyć mogą wszyscy chętni,
 zajęcia w Klubie Integracji Społecznej są bezpłatne,
a) Pierwszy kontakt wymaga: 1/.- przełamania naturalnych barier
mentalnych w celu budowy atmosfery zaufania, 2/.-precyzyjnego i
zrozumiałego określenia jakie są cele i zasady działania Klubu, 3/.wskazania, że KIS nie jest urzędem załatwiającym sprawy, a
wspierającym w ich załatwieniu,
b) Zasada aktywnego słuchania jako podstawa powodzenia w
komunikacji z osobą potrzebującą pomocy i wsparcia. Wartością
nadrzędną jest czas poświęcony na wysłuchanie beneficjenta,
zrozumienie jego sytuacji i indywidualną diagnozę,
KIS przy MOPR c.d.
c/. Ocena sytuacji w jakiej znajduje się osoba potrzebująca wsparcia dla
postawienia diagnozy, tj. określenie problemów (rodzinne,
zawodowe, zdrowotne, mieszkaniowe), znalezienie sposobów na ich
rozwiązanie bądź złagodzenie i powrót do życia w społeczeństwie i na
rynek pracy,
d/. Towarzyszenie beneficjentom w powrocie na rynek pracy i do życia
w rodzinie i w społeczeństwie, a także jej wsparcie przy pomocy
takich narzędzi jak : 1/.- kompetencje i wiedza pracowników
socjalnych, psychologów, terapeutów i 2/.- narzędzi reintegrujących
społecznie i zawodowo (szkolenia, praca indywidualna, praca w
grupach ryzyka, warsztaty) i umożliwienie każdej osobie,
oczekującej wsparcia, „bycie na nowo panem swojej
przyszłości”.
Dziękuję za uwagę w odbiorze części I
MICHAŁ
ZUBEK