Źródła prawa powszechnie obowiązującego
Download
Report
Transcript Źródła prawa powszechnie obowiązującego
Projekt :
„Odpowiedź na wyzwania gospodarki opartej na
wiedzy: nowy program nauczania na WSHiP”.
Projekt współfinansowany ze środków Unii
Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu
Społecznego.
Stanowienie prawa i
podstawy techniki
prawodawczej
Ewa Polkowska
[email protected]
Stanowienie prawa i podstawy
techniki prawodawczej
Forma zajęć. Warunki zaliczenia.
Wykłady. Egzamin ustny.
Cel zajęć.
Zaprezentowanie polskiego i europejskiego
systemu prawa, relacji miedzy tymi
systemami, a także instytucji upoważnionych
do tworzenia prawa, procedur, zasad i
techniki tworzenia aktów powszechnie
obowiązujących.
Stanowienie prawa
Fundamentem systemu tworzenia prawa są najważniejsze zasady i
wartości Konstytucji (demokratyczne państwo prawne, zasada
sprawiedliwości społecznej, zasada ochrony praw nabytych, zasada
legalizmu, zasada proporcjonalności)
Tworzenie prawa, bez względu na materię i zakres regulacji, jest
zawsze przedsięwzięciem wymagającym wysiłku intelektualnego.
Poziom prawa, jego jakość, zależy od wiedzy i umiejętności
tworzących prawo oraz od struktur organizacyjnych i procedur w
jakich jest ono tworzone.
Tworzenie prawa obejmuje proces przygotowywania założeń
projektu, opracowywania projektu – wraz z etapem konsultacji,
uchwalania – poprawki dyskusje spory, ogłaszania.
System prawa
Całokształt obowiązujących i odpowiednio
uporządkowanych aktów normatywnych i innych norm
uznawanych przez państwo. Każde źródło prawa ma
swoje miejsce w systemie oraz jest odpowiednio
powiązane z innymi elementami tego systemu.
System prawa:
spójny i stabilny
znajdujący uzasadnienie w zespole powszechnie uznawanych
wartości
funkcjonalny
przejrzyście skonstruowany
Źródło prawa
(jako akt ustanawiający normy prawa
obowiązującego)
Każdy akt prawotwórczy (normatywny),
każda obowiązująca norma prawna w
danym systemie prawa zawierająca reguły
obowiązującego i wymagalnego
zachowania ludzi, a także kompetencje
instytucji publicznych.
Źródła prawa
(skąd się biorą w polskim systemie
prawnym)
prawo stanowione
porozumienie z innymi państwami
normy pochodzące od władz organizacji
międzynarodowych, których Polska jest
członkiem
elementy składowe prawa międzynarodowego
reguły powstałe w drodze umów (układy
zbiorowe pracy)
System źródeł prawa –
jako całość tworzą źródła prawa i ich grupy
-
-
-
Konstytucja dokonuje podziału aktów prawnych
na następujące grupy:
akty prawa międzynarodowego i wewnętrznego
akty prawa miejscowego i obowiązującego na
całym terytorium państwa
akty ustawowe i podustawowe
akty prawa powszechnie obowiązującego i akty
prawa wewnętrznie obowiązującego
System źródeł prawa
Konstytucja – rozdział III i niektóre
postanowienia poza nim (np. art. 87 ust. 2,
art. 234)
- główne typy aktów normatywnych
- ich zakres przedmiotowy
- stosunki wzajemne między nimi
- niektóre zasady trybu ich wydawania
System źródeł prawa
„zamknięty” system źródeł prawa cechuje się
tym, że w Konstytucji wyczerpująco
uregulowano:
formy, w jakich mogą być tworzone normy prawne,
podmioty, wyposażone w kompetencje do wydawania
określonych aktów,
zakres spraw, jakie poszczególne rodzaje aktów mogą
normować,
relacje zachodzące między tymi aktami.
Zasady systemu źródeł prawa
Hierarchiczna struktura
systemu źródeł prawa
Nadrzędność Konstytucji
Zakaz wydawania aktów
prawnych sprzecznych z
Konstytucją.
Nakaz wydawania aktów
prawnych rozwijające
postanowienia Konstytucji
Akty normatywne niższych stopni
nie mogą naruszać aktów
stojących na wyższych stopniach.
Akty wyższego szczebla mogą
uchylać akty tej samej mocy
prawnej oraz akty o niższej mocy
prawnej.
Akty hierarchicznie niższe muszą
być zgodne z aktami
uplasowanymi na wyższych
szczeblach hierarchii.
Konstytucyjny system źródeł prawa
1.
2.
3.
4.
źródła prawa powszechnie
obowiązującego
źródła prawa o charakterze
wewnętrznym
przepisy regulaminowe i statutowe
układy zbiorowe pracy
Źródła prawa powszechnie
obowiązującego
konstytucja
umowa międzynarodowa ratyfikowana za
uprzednią zgodą wyrażoną w ustawie
ustawa i rozporządzenie z mocą ustawy
umowa międzynarodowa ratyfikowana bez
potrzeby uzyskiwania ustawowej zgody
rozporządzenie
akty prawa miejscowego
Źródła prawa o charakterze
wewnętrznym
uchwały Rady Ministrów
zarządzenia Prezesa Rady Ministrów i ministrów
zarządzenia Prezydenta
umowy międzynarodowe zatwierdzane przez
Radę Ministrów, nieratyfikowane
akty prawa miejscowego o charakterze
wewnętrznym
Przepisy regulaminowe i statutowe
(grupa nie wymieniona w rozdz. III, podstawą
wyodrębnienia przepisy szczegółowe Konstytucji)
Regulaminy Sejmu i Senatu (art. 112 i 124)
Regulamin Zgromadzenia Narodowego (art. 114
ust. 2)
Statut Kancelarii Prezydenta (art. 143)
Regulamin Pracy Rady Ministrów (art. 146 ust. 4
pkt 12)
statuty jednostek samorządu terytorialnego (art.
169 ust. 4)
Układy zbiorowe pracy
(art. 59 ust. 2)
specyficzna grupa przepisów prawnych:
- ograniczona do regulacji powstałych na tle
świadczenia pracy
- powstająca w drodze rokowań
- zasady powstawania reguluje Kodeks pracy
(dział XI)
- Kp wskazuje dwa rodzaje tych źródeł –
zakładowe i ponadzakładowe
- podlegają wpisowi do specjalnych rejestrów
podsystem aktów powszechnie
obowiązujących cd.
art. 9 - akty prawa międzynarodowego:
-
powszechnie uznawane (ogólne) zasady prawa
międzynarodowego
zwyczajowe tj. nieumowne normy prawa
międzynarodowego
art. 91 ust. 3 - przepisy prawne organizacji
międzynarodowych
- przepisy prawne stanowione przez władze organizacji
międzynarodowych, których Polska jest członkiem
Konstytucja
najwyższy stopień hierarchii
najwyższa moc prawna (art. 8 zasada
konstytucjonalizmu)
akt regulujący fundamentalne zagadnienia
państwowe – ustrój państwa, system organów i
zasady ich funkcjonowania, prawa i obowiązki
obywateli
bezpośrednio stosowana
najtrudniejszy tryb uchwalania i zmiany
Umowa międzynarodowa
ratyfikowana na podstawie
ustawowej zgody
-
ma pierwszeństwo przed ustawą i stosuje się
bezpośrednio
zgodnie z art. 89 Konstytucji musi być
poprzedzona zgodą wyrażona w drodze ustawy
ratyfikacja umów międzynarodowych
dotyczących:
pokoju, sojuszy, układów politycznych lub układów wojskowych,
wolności, praw lub obowiązków obywatelskich określonych w
Konstytucji, c
członkostwa Rzeczypospolitej Polskiej w organizacji
międzynarodowej,
znacznego obciążenia państwa pod względem finansowym,
spraw uregulowanych w ustawie lub w których Konstytucja wymaga
ustawy
Ustawa
najbardziej powszechny, główny akt
normatywny
akt normatywny typu pierwotnego
ustanawiający normy o charakterze o
charakterze generalnym i abstrakcyjnym
zastrzeżone sfery regulacji
tryb uchwalania – wyłączność parlamentu
Rozporządzenie z mocą ustawy
w hierarchii źródeł prawa ten sam poziom co
ustawa
określone warunki wydania aktu – stan wojenny
i nie możność zebrania się Sejmu na
posiedzeniu
określony podmiot wydający – Prezydent
wskazany wnioskujący – Rada Ministrów
określony zakres przedmiotowy – ścisłe
powiązanie ze stanami nadzwyczajnymi
Umowa międzynarodowa
ratyfikowana bez potrzeby uzyskania
ustawowej zgody
ratyfikuje Prezydent na wniosek Rady Ministrów
zakres – inne zagadnienia, niż te, które
wymienia art. 89 ust.1
takie umowy międzynarodowe nie mają
pierwszeństwa przed ustawami, czyli muszą być
z nimi zgodne
o zamiarze ratyfikacji Prezes Rady Ministrów
powiadamia Sejm
Rozporządzenie
akt w hierarchii poniżej ustaw
ma wobec ustaw charakter wykonawczy
pochodny akt normatywny (ustawa –pierwotny)
podmioty wydające – tylko wskazane w
Konstytucji
podstawa prawna wydania – tylko szczegółowe
upoważnienie zawarte w ustawie
obowiązek zawarcia w ustawie wytycznych
dotyczących treści rozporządzeń
Akty prawa miejscowego
o charakterze powszechnie obowiązującym
podmioty uprawnione – organy samorządu
terytorialnego, terenowe organy
administracji rządowej
obowiązywanie - obszar działania
organów wydających
akty o charakterze wtórnym upoważnienie i granice zawarte w ustawie