PREZENTACJA 1, ŻYWIENIE. KREATYNA

Download Report

Transcript PREZENTACJA 1, ŻYWIENIE. KREATYNA

SUPLEMENTACJA
KREATYNĄ
A wysiłek o charakterze
wytrzymałościowym.
CO TO JEST???
Obecnie kreatyna należy do
najbardziej popularnych i
najskuteczniejszych
dozwolonych środków
anabolicznych stosowanych w
sporcie. Jest
stosowana przez szerokie grono
sportowców wyczynowych,
studentów ludzi uprawiających
sport rekreacyjnie a nawet
wśród
ludzi z określonymi schorzeniami
układu nerwowo –
mięśniowego.
Kreatyna jest stosowana w celu zwiększenia
masy oraz siły mięśniowej, przyczyniając się do
wzrostu wydolności fizycznej. Efekty związane
ze wzrostem siły beztłuszczowej masy ciała i
wytrzymałością siłową są widoczne podczas, gdy
suplementacja wsparta jest treningiem
oporowym [Brose i wsp. 2003]. [Daren. 2007]
wskazuje się dla uzyskania najlepszych
efektów związanych ze wzrostem masy ciała
suplementacja musi być wsparta odpowiednim
odżywianiem.
Jest ona aminokwasem znajdującym się głównie w
mięśniu (95%) , a także, w małych ilościach w
mózgu i jądrach. Mięśnie przechowują ją w
postaci fosfokreatyny (66%) pozostałe 33 %
stanowi wolna kreatyna.
RODZAJE KREATYNY DOSTĘPNE
NA RYNKU…
• Monohydrat kreatyny – należy do
najtańszych, najprostszych form,
składających się z cząsteczki kreatyny
połączonej z cząsteczką wody.
• Jabłczan kreatyny – jest pierwszym
wyprodukowanym estrem kreatyny.
Składa się z trzech molekuł kreatyny
połączonych wiązaniem estrowym.
• Kreatynowy ester metylu - jest
związkiem składającym się z cząsteczki
alkoholu metylowego połączonej z
cząsteczką kreatyny. Związek ten jest
szybko wchłaniany z układu
pokarmowego, silne wiązanie w pełni
zabezpiecza cząsteczkę kreatyny przed
działaniem esteraz i degradacją do
kreatininy.
• Kreatynowy ester etylowy – jest związkiem zawierającym
kreatynę połączoną z molekułą kwasu i molekułą
alkoholu o nieco większej cząsteczce alkoholu niż ester
metanolu. Jest znacznie lepiej wchłaniany niż
monohydrat kreatyny, lepiej zabezpieczona cząsteczka
kreatyny, jest odporna na działanie esteraz,
bezpośrednio wchłaniana do komórek mięśniowych.
• Chelat kreatyny z magnezem – nazywany buforowaną
kreatyną, której cząsteczka kreatyny została połączona z
magnezem. Silnie alkaliczny magnez działa jak bufor,
utrzymując niską kwasowość żołądka zabezpieczając
wrażliwą na zmiany ph kreatynę, przed cyklizacją do
kreatininy, pozwalając na bezpieczne przejście chelatu
przez żołądek do jelit.
ZASTOSOWANIE
Suplementacja kreatyny należy do najskuteczniejszych,
dozwolonych środków anabolicznych stosowanych w sporcie.
Wspomaganie kreatyną prowadzi do wzrostu wewnątrz
mięśniowych zasobów fosfokreatyny, przyczyniając się do
zwiększenia wydolności fizycznej. Choć mechanizmy
odpowiedzialne za zmiany adaptacyjne, w wyniku stosowania
suplementacji kreatyny, nie są do końca poznane, to wymienia
się w śród nich: obrót białka, wspomaganie treningiem,
metaboliczne adaptacje, zmiany hormonalne, modyfikacje
cząsteczkowe, stabilizacja lipidów błonowych.
CEL BADANIA
Celem badania jest ustalenie, czy przyjmowanie
kreatyny w małym stężeniu (3 g/ dobę), przez
dłuższy okres czasu (28 dni) istotnie wpływa na
stężenie tego związku w spoczynku, podczas
długiego wysiłku wytrzymałościowego oraz czy
wpłynie na wzrost wyników w sprincie podczas
tego wysiłku. Badacze chcieli również określić
czy średni czas sprintu po 2 godzinnej jeździe
ulegnie wydłużeniu oraz sprawdzić takie
parametry jak hematokryt i hemoglobina,
mleczan i glukoza, zawartość glikogenu oraz
wpływ suplementu na zużycie tlenu podczas
wysiłku.
CHARAKTERYSTYKA GRUPY
Badaniu poddana
została grupa dwunastu
dorosłych mężczyzn,
zawodowych kolarzy,
wieku średnio 27 lat,
wadze około 80 kg,
wzroście około 180 cm.
Sześciu z nich otrzymywało
monohydrat kreatyny, a
sześciu placebo.
Charakterystyka grupy - tabela
Creatine Pre
(n = 6)
Placebo Pre
(n = 6)
Creatine Post
(n = 6)
Placebo Post
(n = 6)
Age (yr)
25.5 ± 1.6
29.0 ± 0.9
----
----
Height (cm)
177.2 ± 1.9
180.1 ± 2.1
----
----
Weight (cm)
78.1 ± 3.2
78.0 ± 4.1
80.1 ± 3.3*
78.7 ± 4.2
Percent fat (%)
Hydrostatic
12.4 ± 1.1
9.6 ± 1.4
12.1 ± 1.4
9.5 ± 1.6
VO2max (l/min)
4.1 ± 0.3
4.2 ± 0.1
4.1 ± 0.3
4.3 ± 0.2
156.9 ± 36.4
163.6 ± 27.1
---
---
Variables
Distance per week (km)
BADANIE
Badanie zostało przeprowadzone metodą podwójnie
ślepej próby.
Grupa została poddana testowi polegającemu na jeździe
na ergometrze rowerowym, przez 2 godziny z
submaksymalną prędkością odpowiadającą 60 %
maksymalnej wydolności tlenowej, z trzema 10-cio
sekundowymi sprintami w intensywności 110 %
VO2max, co 15 minut. Kolarze przyjmowali
monohydrat kreatyny/lub placebo, w ilości 3g/dobę
przez 28 dni.
WYNIKI BADANIA
CZAS SPRINTU:
zarówno w grupie
przyjmującej
suplementację jak i
placebo
zaobserwowano
wydłużenie czasu
sprintu.
Pochłanianie tlenu podczas próby
(VO2), oraz stosunek produkcji
dwutlenku węgla do poboru tlenu (RER)
• W obu grupach zanotowano spadek RER
w trakcie dwugodzinnej próby od około
0.91 do wartości 0.82, suplementacja nie
miała na niego wpływu.
• W grupie dostającej kreatynę zanotowano
niższe zużycie tlenu podczas próby.
WYNIKI BADANIA CD…
• MOC: w obu grupach mierzona moc
końcowego sprintu. Zauważono wzrost
około 30% (33 %- suplementowani i 30%
placebo) i uznano tę różnicę jako
nieistotną statystycznie.
Wyniki badania c.d.
• HEMOGLOBINA I HEMATOKRYT: oba parametry wzrosły o około
10% w grupie przyjmującej suplementację. Nie uznano tego za
znaczące gdyż było wynikiem zmian w objętości osocza w spoczynku
w grupie przyjmującej kreatynę.
• STĘŻENIE KREATYNY: stężenie związku było większe w grupie
przyjmującej kreatynę, jednak w grupie placebo również wzrosło
(odpowiednio 24% i 15%) . Wzrost fosfokreatyny w mięśniach był
znaczny (38% grypa suplementowana i 14% grupa placebo) ,
stężenie powysiłkowe również było dużo wyższe w grupie
suplementowanej (lepsza resynteza CP podczas wysiłku).
• GLIKOGEN MIEŚNIOWY: Zawartość początkowa glikogenu w
mięśniach była wyższa w grupie przyjmującej kreatynę. Po
zakończeniu wysiłku grupa ta zachowała więcej glikogenu niż grupa
przyjmująca placebo.
HEMOGLOBINA I
HEMATOKRYT
oba parametry wzrosły
o około 10% w grupie
przyjmującej
suplementację. Nie
uznano tego za
znaczące gdyż było
wynikiem zmian w
objętości osocza w
spoczynku w grupie
przyjmującej
kreatynę.
Stężenie glukozy i
kwasu mlekowego
podczas próby.
Zmiany tych
parametrów
podczas wysiłku
przebiegały
podobnie, nie
zaobserwowano
znacznych różnic
w grupie
przyjmującej
kreatynę.
STĘŻENIE
KREATYNY
stężenie związku było
większe w grupie
przyjmującej kreatynę,
jednak w grupie placebo
również wzrosło
(odpowiednio 24% i
15%) . Wzrost
fosfokreatyny w
mięśniach był znaczny
(38% grypa
suplementowana i 14%
grupa placebo) , stężenie
powysiłkowe również
było dużo wyższe w
grupie suplementowanej
(lepsza resynteza CP
podczas wysiłku).
Kwas mlekowy w
mięśniach i
zawartość glikogenu
• Zawartość początkowa
glikogenu w mięśniach była
wyższa w grupie
przyjmującej kreatynę. Po
zakończeniu wysiłku grupa
ta zachowała więcej
glikogenu niż grupa
przyjmująca placebo.
• Koncentracja kwasu
mlekowego wzrastała w
obu grupach na początku
próby i redukowała się w
trakcie. W grupie biorącej
suplementacje
obserwujemy większą
produkcję kwasu
mlekowego zarówno przed
jak i po próbie.
Wnioski
Celem pracy jest sprawdzenie czy suplementacja
kreatyną może być przydatna w sportach o
charakterze wytrzymałościowym. Podczas
badania zaobserwowano nie tylko wzrost
spoczynkowej ilości glikogenu i analogicznie
wyższe jego stężenie po wysiłku, ale i
zaobserwowano zmniejszenie zużycia tlenu o
około 10% w grupie przyjmującej kreatynę, co
zdecydowanie pozwala uznać, iż stosowanie
kreatyny może prowadzić do poprawy wyników
nie tylko w dyscyplinach o charakterze siłowoszybkościowym, ale także w sportach
wytrzymałościowych, podczas bardzo
długotrwałych wysiłków (>2h).
Piśmiennictwo:
• Sport wyczynowy: Richard B.Kreider; Mike Greenwood,
„Kreatyna”
• Sebastian Błaszczyk (2008): „Dozwolone wspomaganie
w sporcie – kreatyna” praca licencjacka napisana pod
kierunkiem prof. dr hab. Stanisława Poprzęckiego (AWF
Katowice)
• Effect of 28 days of creatine ingestion on muscle
metabolism and performance of a simulated cycling road
race.
Hickner RC, Dyck DJ, Sklar J, Hatley H, Byrd P.