Szkoła dla rodziców i wychowawców

Download Report

Transcript Szkoła dla rodziców i wychowawców

Szkoła dla rodziców
i wychowawców
na podstawie A. Faber, E. Mazlish
„Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały, jak
słuchać, żeby dzieci do nas mówiły?”
Szkoła dla rodziców
i wychowawców
Ogólnopolski program spotkań dla
każdego, kto szuka sposobu na
nawiązanie głębszych
i cieplejszych relacji
z dziećmi lub wychowankami.
Główne cele
wspieranie rodziców i wychowawców w radzeniu sobie
w codziennych kontaktach z dziećmi i młodzieżą,
nauka dialogu i kształtowanie więzi opartych na
wzajemnym szacunku,
budowanie silnej więzi między rodzicami a dziećmi,
refleksja nad własną postawą wychowawczą,
nauka umiejętności lepszego porozumiewania się,
wymiana doświadczeń.
Na początku były książki:
Polskie wydania
Pomoce dla realizatorów
podręczniki
film promocyjny
Zeszyty metodyczne
dla realizatorów:
dla rodziców:
Ewaluacja 2007 r.
Postawy rodziców mierzone były testem w schemacie
eksperymentalnym pretest-posttest. W odniesieniu do wszystkich
dziesięciu stwierdzeń testu odnotowano zmiany w przekonaniach
beneficjentów zgodne z ideą „Szkoły”. W dziewięciu wypadkach
różnice okazały się istotne statystycznie.
Udział w zajęciach wiązał się ze zmianą w deklarowanych przez
respondentów postawach wychowawczych, zmiany te były
zgodne z przesłaniem „Szkoły” i dotyczyły: stosowania kar
cielesnych, budowania podmiotowej relacji z dzieckiem
(respektowania autonomii), autorytetu, odpowiedzialności za
dziecko, akceptowania uczuć dziecka oraz stosowania pochwał.
Ocena programu
Zdaniem wyraźnej większości beneficjentów biorących udział
w wywiadach telefonicznych, projekt „Szkoły” był przydatny zarówno
w rozwijaniu umiejętności wykorzystywanych w kontaktach z dziećmi
i innymi członkami rodziny (bliskimi), jak i osobami spoza rodziny.
Respondenci dokonując ewaluacji na pięciopunktowej skali najczęściej
wystawiali dwie najwyższe noty – w zależności od ocenianej kategorii – od 70%
do 94% takich wskazań.
Uznawano, że udział w zajęciach wiązał się ze zdobyciem nowych wiadomości
(95% czwórek lub piątek), spotkania oceniano także jako ogólnie atrakcyjne
(98% czwórek lub piątek). Generalnie pozytywną ocenę projektu „Szkoły”
potwierdziły rezultaty ankiet audytoryjnych.
Wyraźna większość uczestników badania nie wskazała żadnych negatywnych
elementów zajęć – 81%, a kolejne 8% respondentów proszonych o opisanie
tych aspektów warsztatów, które nie znalazły ich uznania odpowiedziało, że nie
ma uwag krytycznych lub wpisało oceny pozytywne.
Poprawa jakości relacji
z dziećmi i innymi osobami
W ocenie 95% rodziców (badania telefoniczne) ich udział
w zajęciach miał wpływ na relacje z dziećmi. W zależności od
ocenianego obszaru, od 93% do 99% respondentów
z tej grupy dostrzegło zmiany w zakresie rozumienia zachowań
i postaw dzieci, komunikacji, rozwiązywania konfliktów i uczuć.
Nikt nie uznał, że zmiany te miały negatywny charakter.
Zdaniem 64% respondentów (badania telefoniczne) utrzymujących
kontakty z żoną, mężem, partnerką lub partnerem, zajęcia miały
wpływ na te relacje. Spośród tej grupy od 90% do 98% badanych
uznało, że dostrzegane przez nich zmiany dotyczyły komunikacji,
rozumienia postaw i zachowań, sfery uczuć oraz rozwiązywania
konfliktów. Podobnie jak poprzednio nikt zmian tych nie ocenił
jako negatywnych.
Ogólna ocena
Na podstawie ocen dokonywanych przez beneficjentów sądzić
można, że w zdecydowanej większości wypadków udział w
zajęciach generalnie wiązał się z realizacją znaczącego zakresu
potrzeb. Dziewięciu na dziesięciu respondentów wywiadów
telefonicznych uznało, że ich oczekiwania zostały spełnione w co
najmniej dużym stopniu.
Absolwenci proszeni byli także o ocenę sposobu prowadzenia
zajęć. Niemal wszyscy uczestnicy zajęć wystawili dwie najwyższe
noty (4 lub 5) oceniając komunikatywność i fachowe
przygotowanie realizatorów (nikt nie wskazał na którąś z dwóch
najniższych ocen). Sposób prowadzenia warsztatów oraz
profesjonalizm osób prowadzących były także najczęściej
wymienianymi pozytywnymi aspektami zajęć
Takie same wyniki w ewaluacji odroczonej
Ocena prowadzących
Uczestniczy szkoleń wysoko ocenili osoby
prowadzące zajęcia, a w szczególności ich:
•przygotowanie osób prowadzących do zajęć (4,96),
•otwartość, przyjazne nastawienie osób prowadzących do
uczestników zajęć (4,97)
•umiejętność słuchania przez osoby prowadzące tego co
mówili uczestnicy zajęć (4,94)
•komunikatywność, zrozumiałość osób prowadzących
(4,99),
•umiejętność nawiązywania przez osoby prowadzące
kontaktu z uczestnikami zajęć (5).
Adresaci
•
•
•
•
rodzice
nauczyciele, wychowawcy
katecheci, duszpasterze, siostry zakonne
pracownicy socjalni, kuratorzy sądowi,
policjanci
• profesjonaliści zainteresowani
prowadzeniem Szkoły...
• osoby, którym zależy na dobrym
porozumiewaniu się z innymi
Specyficzni odbiorcy
•
•
•
•
rodzice dzieci z niepełnosprawnością
rodzice adopcyjni i kandydaci
rodzice z problemem migracji zawodowej
rodzina w kryzysie
w projekcie
• zagubiona nastolatka
Praca w grupie rodziców
 Zajęcia mają charakter warsztatowy - nie są terapią.
 Dzięki różnorodności doświadczeń uczestników jest
szansa na rozwiązanie każdego problemu.
 Rodzice stają się wzajemnie dla siebie źródłem
wsparcia.
 Przestają się wstydzić z powodu trudności jakie
przeżywają - przekonują się, że problemy w rodzinie to
normalna sprawa i że można je rozwiązywać.
 Sukcesy jednych uczestników dają nadzieję i energię
innym.
 Są dla siebie modelami - to co jest słabością jednego
rodzica - może być mocną stroną innego
Korzyści dla Rodziców
i Wychowawców:



rozwój i opanowanie konkretnych
umiejętności wychowawczych;
wzrost wiedzy w zakresie rozwoju potrzeb
dziecka, zagrożeń, czynników ryzyka i
profilaktyki, komunikacji i rozwiązywania
problemów, znaczenia norm i wymagań w
rozwoju dziecka;
uświadomienie, że skuteczność wychowania
opiera się na jasnym i czytelnym systemie
wartości realizowanym przez
wychowującego;
Korzyści dla Rodziców
i Wychowawców:




ułatwienie zakwestionowania stereotypów
i mitów wychowawczych;
poznawanie nowych sposobów reagowania
na zachowania dzieci i poprzez to
eliminowanie agresji, niechęci i rywalizacji;
tworzenie wspólnego, jednorodnego
środowiska wychowawczego opartego
na szacunku i dialogu;
umacnianie rodziny w jej prawidłowym
funkcjonowaniu poprzez naprawę i ochronę
więzi emocjonalnych.
Dlaczego program profilaktyczny?
• czynniki chroniące Hawkinsa
(dom/szkoła)
• nieskuteczność programów
profilaktycznych
realizowanych
dla młodzieży jeżeli
nie ma pracy z rodzicami
(badania Foxtrofta)
Struktura programu
Części programu:
Cz.I Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały,
jak słuchać, żeby dzieci do nas mówiły?
Cz. II Rodzeństwo bez rywalizacji.
Cz. III Jak rozmawiać z nastolatkiem?
Każda część obejmuje 10 spotkań
Metoda programu
Warsztat psychoedukacyjny
• praca na własnych doświadczeniach
rodzicielskich
• praca na wspomnieniach z dzieciństwa
• odgrywanie scenek
• transfer
Szkoła dla Rodziców
i wychowawców
sesja I. Wprowadzająca
• Poznawanie się, integracja grupy
• Jakie dzieci pragniemy wychować?
• Jak ochronić dzieci przed zagrożeniami?
Ses
sesja II granice
„Dziecko często jest jak rozlana woda, która popłynie tam,
gdzie nie ma tamy”
•
•
•
•
Granice w wychowaniu
Jak wyznaczać granice dla zachowań
dzieci?
Zasady, normy w rodzinie
Granice a poczucie bezpieczeństwa
sesja III i IV uczucia
„Uczucia są niezastąpione, gdy chcemy zrozumieć innych
ludzi i wchodzić z nimi w prawidłowe relacje”
• Uczucia czym są? – trochę edukacji
emocjonalnej
• Jak sobie z nimi radzić?
• Jak pomóc dziecku, by radziło sobie
z własnymi emocjami?
sesja V
zachęcanie dzieci do
współpracy
„Nie trać nigdy cierpliwości. To ostatni klucz, który
otwiera drzwi.”
• Co robią rodzice, aby wyegzekwować od
dzieci określone zachowania?
• Co może pomóc w zachęcaniu
dzieci do współpracy?
sesja VI
kary
„Dziecko zawsze musi odczuwać konsekwencje swego
złego zachowania.
Konsekwencje wychowują – kary ranią”
• Wychowawcza funkcja kary
• Kara tradycyjna
• Konsekwencje naturalne
sesja VII
rozwiązywanie problemów
i konfliktów
„Największym nieprzyjacielem rodziny nie jest konflikt,
ale obojętność”
• Czy coś dobrego z nich wynika?
• Jak sobie z nimi radzimy?
• Jak rozwiązywać problemy w praktyce?
sesja VIII
zachęcanie dzieci do
samodzielności
„Wasze dzieci zamieszkują w domu jutra, którego wy nie
możecie odwiedzić, nawet w waszych snach”
• O co chodzi w usamodzielnianiu dzieci?
• Rodzaje samodzielności
• Metody pomocne
sesja IX
o wpisywaniu dzieci w role
i uwalnianiu od grania narzuconych ról
„By wierzyć w siebie, muszę mieć kogoś, kto we mnie
uwierzy”
• Role, etykiety, ramki - czym są?
• Jak uwolnić dziecko od narzuconej
mu roli?
P
sesja X
pomocna pochwała i zachęta
„Pod niebo wynosimy nasze błędy, a w przepaściach
trzymamy cnotę i sprawiedliwość”
• O chwaleniu, ocenianiu, nagradzaniu
• Pochwały, komplementy – czy wszystkie
nam pasują?
• Szanse i pułapki dobrej pochwały
Cykl II Tematyka zajęć
 źródło zazdrości między dziećmi,
 szkodliwość rywalizacji, zalety
współzawodnictwa,
 ryzyko porównywania,
 wpływ funkcjonowania w rolach na
relacje rodzinne,
 radzenie sobie z konfliktami między
dziećmi,
 problem sprawiedliwości, egoizmu,
ulubieńców.
Cykl III: Tematyka zajęć
 potrzeby wieku dorastania:
 młodzieńczy bunt,
 pragnienie akceptacji,
 potrzeba decydowania o sobie;
 zmiany obyczajowe:
 przedwczesne zainteresowanie
seksem,
 narkotyki,
 niebezpieczeństwa ze strony
mediów.
MOTTO
WYCHOWANIE DZIECI MOŻNA PORÓWNAĆ DO
PRZESIEWANIA PIASKU Z DNA STRUMYKA W
POSZUKIWANIU ZŁOTA. PONAD 99%
PRZESIANEGO MATERIAŁU NIE JEST ZŁOTEM,
ALE ABY ZROBIĆ FORTUNĘ MUSISZ POMINĄĆ
TE 99 %, A SKONCENTROWAĆ SIĘ NA
POZOSTAJĄCYM 1 %.
IM WIĘKSZĄ OSIĄGNIESZ W TYM WPRAWĘ,
TYM BARDZIEJ CI SIĘ TO OPŁACI.
PODOBNIE Z DZIEĆMI – SKUPIĆ MUSISZ SIĘ
NA TYM CO DOBRE, A NIE NA TYM CO ZŁE.”
Stan obecny
53 edukatorów
w tym na Dolnym Śląsku- 2 edukatorów:
• Wałbrzych - Ewa Węgrzyn – Jonek
• Wołów - Krystyna Adaśko
565 certyfikowanych realizatorów
ponad 150 000 rodziców i nauczycieli
(rocznie od ok. 2500 do 5000)
2007-2013
Rok
Grupy podstawowe
Profesjonaliści
Konferencje
Seminaria
2013
394 grupy:
5205 osób
58 grup:
777 osób
21 konferencji
12 seminariów
2012
434 grupy:
5019 osób
59 grupy:
767 osób
8 konferencji
8 seminariów
2011
360 grup:
4119 osób
53 grupy:
799 osób
8 konferencji
9 seminariów
2010
206 grup:
2489 osób
72 grupy:
949 osób
33 konferencje
19 seminariów
2009
235 grup:
2676 osób
48 grup:
641 osób
9 konferencji
14 seminariów
2008
299 grup:
3694 osoby
45 grup:
559 osoby
18 konferencji
28 seminariów
2007
338 grup:
4375 osób
33 grup:
453 osób
5 konferencji
8 seminariów
2266 grup:
27577 osoby
368 grup:
4945 osób
102 konferencje
98 seminariów
Razem: