usprawnianie po zab. kardiochir
Download
Report
Transcript usprawnianie po zab. kardiochir
KLINIKA REHABILITACJI DZIECIĘCEJ UM W BIAŁYMSTOKU
MGR KATARZYNA RACIBORSKA
trwa
od dziesięciu do czternastu dni
rehabilitacja do pierwszej - drugiej doby po
zabiegu jest prowadzona na oddziale
intensywnej opieki medycznej i stanowi I okres
rehabilitacji wewnątrzszpitalnej
Rehabilitacja wewnątrzszpitalna w I okresie
•
kinezyterapia prowadzona w systemie całodobowym
ćwiczenia oddechowe – uzależnione od stopnia
kontaktu z chorym
U dzieci powyżej trzeciego roku życia
utrudniony kontakt- czynności wspomagające
oddychanie za pomocą stymulacji słownej i
czuciowej ( dłonie terapeuty układane po obu
stronach klatki piersiowej – uwaga na przebieg rany
pooperacyjnej- wzdłuż przebiegu żeber)
wykorzystuje się ćwiczenia oporujące wydech
(butelka z wodą, dmuchanie w ligninę, w aparaty
kulkowe)
ćwiczenia oddechowe z okresu rehabilitacji
przedoperacyjnej - wspomagane pracą kończyn
górnych i oddychanie torem piersiowym lub
brzusznym, do trzydziestu minut
w celu rozrzedzenia wydzieliny i rozszerzenia dróg
oddechowych stosuje się inhalacje
techniki oklepywania i wibracji ręcznej ułatwiają
skuteczność kaszlu prowadzonego na
przedłużonym , bądź przerywanym wydechu
jak najwcześniej stopniowo przeprowadzać
pacjenta z pozycji poziomej do pionowej
po operacji wskazana jest pozycja półsiedząca lub
siedząca z podparciem pod plecy;
powoduje to obniżenie przepony, zwiększenie
powierzchni oddechowej, poprawia jakość kaszlu
zapobieganie odleżynom- częste zmiany pozycji
ułożeniowych
kontrola parametrów życiowych pacjenta: zapis
pracy serca, pomiar ciśnienia tętniczego krwi,
tętna, częstości oddechów, dostosowanie terapii
do otrzymanych wyników
U dzieci poniżej trzeciego roku życia
gdy kontakt utrudniony wspomagamy
oddychanie tylko za pomocą stymulacji
czuciowej,
techniką pobudzającą jest zastosowanie
masażu kostkami lodu okolicy pleców (wzdłuż
kręgosłupa i przestrzeni międzyżebrowych) –
głębokie wdechy na zasadzie odruchów
ćwiczenia oddechowe oraz bierne kończyn
górnych i dolnych sprzed operacji
•
U noworodków
drogi oddechowe są krótsze i węższe niż u dorosłych,
co ułatwia aspirację ciał obcych oraz bakterii głęboko
aż do pęcherzyków płucnych
dbałość o czystość dróg oddechowych poprzez
oklepywanie klatki piersiowej, opukiwanie i wibrację
żebra noworodka nie są jeszcze skostniałe- klatka
piersiowa nie jest dostatecznie stabilna, jest miękka,
nie stanowi dobrego podparcia dla przepony
stabilność zależy od mięśni międzyżebrowych, które
zmniejszają napięcie w czasie snu
w czasie próby pogłębiania oddechu dochodzi do
deformacji klatki piersiowej, mostek zapada się
głęboko
rozpoczyna się od momentu przeniesienia
pacjenta z sali intensywnej opieki na oddział
pooperacyjny
U dzieci powyżej trzeciego roku życia
we wszystkich dobach prowadzone są ćwiczenia
bierne lub wspomagane kończyn górnych i
dolnych, z zasadą mobilizacji krążenia
obwodowego (ćwiczenia przeciwzakrzepowe)
po operacji należy zachowywać pełny zakres
ruchomości zgięcia i wyprostu we wszystkich
stawach
intensywna gimnastyka oddechowa- ćwiczenia
wspomagane
ćwiczenia oddechowe torem odpowiednim do
rodzaju operacji (trzy powtórzenia w kilku seriach3-4)
ćwiczenia mają formę ćwiczeń czynnych,
biernych, wspomaganych lub z oporem
po tych czynnościach prowokuje się
odksztuszanie z taką samą częstotliwością jak
ćwiczenia oddechowe- stabilizacja rany
pooperacyjnej
w I i II dobie stosuje się ćwiczenia czynne
kończyn górnych i dolnych, ćwiczenia
przeciwzakrzepowe i ogólnousprawniające
ważną rolę odgrywają ćwiczenia mięśni brzucha,
których napięcie powoduje masaż jelit- powrót ich
perystaltyki, zaburzonej przez środki znieczulające
początkowo przeciwwskazaniem są ćwiczenia na
długich dźwigniach (unoszenie wyprostowanych
kończyn dolnych lub siad z leżenia na plecachzbyt obciążają chorego, wykonywane przy
zatrzymaniu oddechu)
wykonuje się ćwiczenia izometryczne- napinanie
wybranej grupy mięśniowej bez ruchu w stawach
istotną rolę po zabiegu spełnia pionizacja,
przeprowadzana najpóźniej w I lub II dobie
pozwala zapobiegać powikłaniom ze strony układu
oddechowego, odleżynom i zastojom żylnym
pionizację można przeprowadzić na dwa sposobyczynnie w łóżku chorego, biernie na stole
pionizacyjnym
•
•
•
•
•
•
•
•
Poszczególne etapy pionizacji czynnej, chory
samodzielnie wykonuje kolejne ruchy:
Półsiad
Siad prosty czynny lub bierny
Siad na krawędzi łóżka bez oparcia stóp o
podłoże
Siad na fotelu, krześle lub taborecie
Stanie z pomocą kul i oparciem o ścianę
Stanie tylko z pomocą kul
Stanie bez kul, z trzymaniem się łóżka lub
drabinek
Stanie samodzielne
we wszystkich wymienionych pozycjach prowadzi
się ćwiczenia przeciwzakrzepowe, czynne wolne
stóp, kończyn dolnych i kończyn górnych w
odciążeniu, ćwiczenia równoważne
w celu zapobiegania odleżynom na początku
usprawniania zleca się częste zmiany ułożenia w
łóżku
Pionizacja bierna:
ustalenie wyjściowego kąta nachylenia stołu30stopni i czasu trwania pionizacji
z każdym dniem stopniowe zwiększanie kąta
nachylenia o kolejne 10 stopni, do 90stopnipozycji pionowej
czas pierwszej pionizacji wynosi od trzech do
pięciu minut, gdy brak objawów ubocznych,
jeden etap pionizacji może trwać do trzydziestu
minut- obserwacja pacjenta
stała kontrola częstości akcji serca i ciśnienia
tętniczego krwi- zapobieżenie zapaści
ortostatycznej- nagłej krótkotrwałej utraty
przytomności spowodowanej przejściowym
niedotlenieniem mózgu
III i IV doba rehabilitacji kardiochirurgicznej:
ćwiczenia czynne mięśni prostowników grzbietu
odcinka piersiowego oraz rotatorów
zewnętrznych stawów ramiennych
czas od kilku do kilkunastu minut, zależnie od
potrzeb, możliwości i tolerancji chorego
prowadzone w pozycji leżącej i siedzącej kilka
razy dziennie, liczba powtórzeń ćwiczeń od
pięciu do ośmiu w dwóch lub trzech seriach
W kolejnych dobach powtarza się ćwiczenia z
poprzednich dni, zwiększając liczbę powtórzeń do
dziesięciu w każdej serii, wprowadza się krótkie
spacery.
VII i VIII doba
próba poruszania się po schodach
jazda na cykloergometrze bez oporu z prędkością
około 10 km/h w czasie 5 minut
weryfikacja częstości akcji serca, ciśnienia i rytmu
oddechowego
czas trwania ćwiczeń- 20-30minut
U dzieci w wieku do trzech lat
we wszystkich dobach po zabiegu wykonuje się te
same czynności jak u dzieci starszych, z
wyjątkiem terapii ułożeniowej
I doba
dziecko układa się pod kątem 10-15 stopni
kończynami dolnymi do dołu- zabezpieczenie
przed zachłyśnięciem podczas ulewania
wysokie ułożenie główki wraz z tułowiem
powoduje odciążenie przepony i ułatwia jej pracę
II - III doba
usunięty drenaż ze śródpiersia, pacjent układany
na brzuchu
pozycja ta ułatwia podjęcie przez noworodka
ćwiczeń grzbietu, unoszenia główki, wymusza
odwiedzeniowe układanie stawów biodrowych
przez okres terapii przeciwwskazane jest
układanie na bokach- zabezpieczenie rany
pooperacyjnej i uniknięcie jej rozejścia się
kontynuowanie terapii metodą Vojty lub NDT,
ćwiczenia bierne stawów oraz ćwiczenia
oddechowe i techniki wspomagające
odksztuszanie
ważnym elementem jest oczyszczanie drzewa
oskrzelowego- drenaż oskrzelowy, oklepywanie i
opukiwanie klatki piersiowej, masaż wibracyjny,
prowokacja efektywnego kaszlu
intensywność ćwiczeń u dzieci w pierwszej jak i
drugiej grupie wiekowej zmniejszamy przy
przyspieszeniu akcji serca o dwadzieścia lub
dwadzieścia pięć uderzeń na minutę
ćwiczenia przerywamy, gdy temperatura ciała
wynosi powyżej 37,5 stopnia lub pojawia się
miejscowy stan zapalny, powikłania pooperacyjne
nie są przeciwwskazane ćwiczenia oddechowe i
ćwiczenia efektywnego kaszlu
dział medycyny wykorzystujący w leczeniu różne
formy energii znajdujące się w otoczeniu
człowieka, czynniki fizykalne wytwarzane przez
aparaturę
stosuje się bodźce fizykalne, które rozluźniają
mięśnie klatki piersiowej, działają przeciwbólowo,
rozszerzają wydzielinę, powodują wzmożone
wykrztuszanie lub łagodzą odruch kaszlu,
przyspieszają resorpcję, pobudzają odporność
chorego
aerozoloterapia- wprowadzanie do ustroju
różnego rodzaju mgieł leczniczych w celu
oddziaływania na układ oddechowy
rozpylony lek w postaci aerozolu łatwo dociera
przez błony śluzowe nosa i gardła do krwioobieguszybkie i skuteczne działanie przynosi
natychmiastową ulgę
leki stosowane do wziewań po zabiegach
kardiochirurgicznych działają rozkurczowo
(teofilina, salbutamol, terbutalina), ułatwiające
wykrztuszanie (roztwory trypsyny, hialuronidazy,
Mucosolvan), przeciwzapalne (woda wapienna),
zapobiegające infekcjom- antybiotyki
w rehabilitacji pooperacyjnej wykorzystuje się
naświetlanie promieniami ultrafioletowymi i
podczerwonymi (filtr czerwony i niebieski), światło
spolaryzowane
pod wpływem promieni UV- szybszy wzrost
komórek naskórka oraz zwiększenie liczby białych
krwinek w miejscu naświetlania
gojenie się ran pooperacyjnych, odleżyn, innych
infekcji w obrębie skóry
działanie bakteriobójcze, uelastyczniają skórę i
powodują lepsze jej ukrwienie
promienie podczerwone rozszerzają naczynia
włosowate skóry- przyspieszony przepływ krwi
tętniczej przez tkanki, zmniejszenie napięcia
mięśni, podwyższony próg odczuwania bólu,
wzmożenie przemiany materii
w leczeniu chorych wykorzystuje prąd stały oraz prądy
impulsowe małej i średniej częstotliwości
elektroterapia w kardiochirurgii odnosi się do układu
oddechowego
działa przeciwbólowo, przeciwzapalnie, zwiększa
przegrzanie i przekrwienie tkanek w miejscu
stosowania
diatermia krótkofalowa- pole magnetyczne wielkiej
częstotliwości
galwanizacja- prąd stały
jontoforeza- wprowadzanie do tkanek leków
prądy diadynamiczne
prądy TENS
Zasady rehabilitacji poszpitalnej wczesnej
o rozpoczyna się około dziesiątego dnia po operacji,
trwa co najmniej sześć miesięcy- gdy nie ma
powikłań, gdy wystąpią trwa dłużej od siedmiu do
ośmiu miesięcy
o rehabilitacja może być realizowana w oddziałach
rehabilitacji, w szpitalach uzdrowiskowych,
sanatoriach, w ambulatoryjnych ośrodkach
rehabilitacyjnych
o
o
o
rehabilitacja po zabiegach
kardiochirurgicznych u dzieci po opuszczeniu
szpitala polega na powtarzania czynności z
okresu szpitalnego+ trening fizyczny
dostosowany do wieku i możliwości pacjenta
edukacja polega na nauczeniu prawidłowego
wykonywania ćwiczeń
pacjent może wykonywać wyłącznie
symetryczne ruchy ramion i obręczy
barkowej, unikać przekraczania linii
płaszczyzny czołowej ciała- zabezpieczenie
niezrośniętego jeszcze mostka
o
o
o
o
nauka chorego i jego bliskich kontrolowania tętna i
ciśnienia tętniczego krwi przed rozpoczęciem, w
trakcie i po zakończeniu wysiłku fizycznego
zwrócić uwagę na wykonywanie ćwiczeń w
niesprzyjających warunkach atmosferycznych
szkolenia w zakresie udzielania pierwszej pomocy
dokładna informacja o rodzaju choroby, wszelkich
wskazań i przeciwwskazań dotyczących rodzaju
aktywności ruchowej oraz ryzyku związanym z
wykonywaniem nieodpowiednio dobranych
zestawów ćwiczeń
trening dzieci w okresie poszpitalnym
przeprowadzany jest w formie treningu
interwałowego lub w postaci ciągłej na bieżni lub
cykloergometrze rowerowym, przy stałej kontroli
EKG, tętna oraz ciśnienia tętniczego
pierwsze efekty treningu obserwuje się po 4
tygodniach ćwiczeń w warunkach ambulatoryjnych
po wypisie pacjenta ze szpitala należy zwracać
uwagę na odchylenia od prawidłowej postawy
kształtowanie nawyku prawidłowej postawyreedukacja postularna
DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ