Transcript Republika_Federalna_Niemiec_
Republika Federalna Niemiec Deutschland
Symbole narodowe Niemiec
*język urzędowy- niemiecki *jednostka monetarna - euro *powierzchnia całkowita 357 114,22 km 2 wody śród lądowe 7798 km2 *produkt krajowy brutto (PKB) nominalny (2009) - 2,812 bln *struktura PKB : -rolnictwo 0,9% przemysł 30,1% usługi 69 % *stopa bezrobocia w Niemczech wynosi - 8,5 % *struktura etniczna w Niemczech: Niemcy (91,5%), Turcy (2,4%), Jugosłowianie (1,1%), Włosi (0,7%), Grecy (0,4%), Polacy (0,4%).
Republika Federalna Niemiec składa się z 16 krajów związkowych (Länder), landów: Badenia-Wirtembergia (Baden Württemberg) - stolica Stuttgart Bawaria (Bayern) stolica Monachium (München)
Berlin - miasto wydzielone Brandenburgia (Brandenburg) - stolica Poczdam (Potsdam) Brema (Bremen) (z Bremerhaven) - miasto wydzielone Dolna Saksonia (Niedersachsen) - stolica Hanower (Hannover) Hamburg - miasto wydzielone Hesja (Hessen) - stolica Wiesbaden (Mecklenburg-Vorpommern) - stolica Schwerin Nadrenia Północna-Westfalia (Nordrhein-Westfalen) - stolica Düsseldorf Nadrenia-Palatynat (Rheinland-Pfalz) - stolica Moguncja (Mainz) Saara (Saarland) stolica Saarbrücken Saksonia (Sachsen) - stolica Drezno (Dresden) Saksonia-Anhalt (Sachsen-Anhalt) - stolica Magdeburg Szlezwik-Holsztyn (Schleswig-Holstein) - stolica Kilonia (Kiel)
Turyngia (Thüringen) - stolica Erfurt zdj
Geograficzne położenie Niemiec
Niemcy leżą między Morzem Północnym i Morzem Bałtyckim na północy, Alpami na południu, rzeką Ren na zachodzie i Odrą na wschodzie. Graniczy na północy z Danią, na wschodzie z Polską i Czechami, na południu z Austrią i Szwajcarią, na zachodzie z Francją, Luksemburgiem, Belgią i Holandią. Powierzchnia 357 tys. km 2 .
Klimat w Niemczech
W Niemczech, zwłaszcza w strefie Niżu środkowoeuropejskiego, panuje klimat umiarkowany , łagodny i pozostający pod wpływem Oceanu Atlantyckiego. Zimy są łagodne z częstymi odwilżami , a lata ciepłe. średnia temperatura powietrza w styczniu wynosi 0,5 stopnia Celsjusza , a w lipcu 17,4 stopnia Celsjusza. średnie opady w Berlinie sięgają w styczniu 34 milimetry, a w lipcu 21 milimetrów. Na obszarze średniogórza Niemieckiego ścierają się masy powietrza oceanicznego i kontynentalnego. Izotermy stycznia wynoszą około 0 stopni Celsjusza, a lipca 18 stopni Celsjusza, w niektórych latach 19 stopni Celsjusza. W kotlinach i na nizinach lata są cieplejsze i bardziej suche na terenach wyniesionych, a takich w Niemczech jest oczywiście co niemiara. W pasmach Gorskich opady przekraczają nawet 1000 milimetrów na nizinach wynoszą one 700 milimetrów rocznie. To dość dużo. Najniższe wysokości opadów rocznie są notowane w kotlinach. W Alpach Bawarskich panują warunki klimatyczne charakterystyczne dla klimatu Gorskiego. Jeżeli chodzi o roślinność to zacznijmy może od Niziny Niemieckiej. Na Nizinie Niemieckiej występują głównie lasy iglaste, a w jej części zachodniej- bukowe i dębowe. Na mniej żyznych glebach w tym rejonie rozprzestrzeniły się wrzosowiska. W dolinach rzecznych przeważają łąki łęgowe, a w obniżeniach podtapianych przez wody gruntowe bagienne. W szacie roślinnej średniogórza Niemieckiego dominują lasy typu środkowoeuropejskiego z udziałem buka, dębu szypułkowego i grabu, a w wyższych partiach gór przeważają jodła i świerk. W Alpach roślinność przystosowana jest do pionowych stref klimatycznych. Ja widać zarówno roślinność jak i klimat państwa niemieckiego jest dość zróżnicowana jak na tak stosunkowo jednak mały kraj, jakim jest na pewno państwo niemieckie. Z najładniejszych krajobrazów można wymienić tu dolinę Renu, w której oczywiście ta rzeka i bujna roślinność przyciągają turystów z Niemiec oraz całej Europy i nawet świata. Niemcy mają więc zarówno morza, rzeki jak i góry, tak więc klimat i roślinność musi być zróżnicowana, nie ma innej możliwości i tak też jest w rzeczywistości.
Polityka w Niemczech
Wielopartyjna republika związkowa z dwuizbowym parlamentem Bundestag, w którym zasiada 598 posłów (plus tzw. mandaty nadwyżkowe), wybieranych co cztery lata w systemie mieszanym (połowa składu według systemu proporcjonalnego, druga połowa według ordynacji większościowej) i Rada Federalna Niemiec (Bundesrat) grupuje 69 przedstawicieli landów, delegowanych w ilości proporcjonalnej do liczby mieszkańców; jej kadencja trwa 4 lata.
Głową państwa jest prezydent wybierany przez Zgromadzenie Narodowe na pięcioletnią kadencję (możliwość jednej reelekcji). Posiada on głównie uprawnienia reprezentacyjne, powołuje członków korpusu dyplomatycznego.
Władze wykonawczą sprawuje rząd federalny z kanclerzem na czele. Kanclerz wybierany przez Bundestag ustala wytyczne polityki rządu oraz reprezentuje państwo na zewnątrz.
*kanclerz szef rządu
Angela Merkel
*przewodniczący Bundestagu –
Norbert Lammert
*wicekanclerz federalny -
Philipp Rősler
*głowa państwa-
Christian Wulff
Gospodarka Niemiec
Gospodarka Niemiec jest jedną z wiodących na świecie. Położenie geograficzne kraju w centrum europejskiego obszaru gospodarczego, doskonała infrastruktura i przestrzenna bliskość z krajami Europy Środkowo-Wschodniej stwarzają niemieckim podmiotom gospodarczym dostęp do dużego i chłonnego rynku.
Niemcy zajmują pierwsze miejsce w Europie pod względem wielkości produkcji przemysłowej. Wydobywa się
węgiel kamienny i brunatny
(Zagłębia: Ruhry, Saary, Dolnoreńskie, Saskie, Łużyckie),
ropę naftową i gaz ziemny
Ems
), rudy cynku i ołowiu
(Dolna Saksonia, nad rzeką (Rudawy, Reńskie Góry Łupkowe, Harz),
sole potasowe
(koło Hanoweru, nad rzeką Werra i w okolicach gór Harz),
sól kamienną
. Rozwinięty przemysł chemiczny, maszynowy, stoczniowy, optyczny (zakłady Zeiss w Jenie, Pentacon w Dreźnie), włókienniczy, elektroniczny, hutnictwo metali oraz przemysł samochodowy (zakłady Volkswagena, Opla, Forda, Mercedesa, Porsche).
Produkcja rolnicza w Republice Federalnej Niemiec jest zróżnicowana w zależności od regionu. Na równinie w północnych Niemczech, a w szczególności we wschodnich krajach związkowych preferowana jest uprawa produkcja obszary uprawy jest pod uprawę głównie
chmielu zbóż i buraków cukrowych warzyw, mleka i mięsa wina. Piwo
, z którego produkuje się ponad . W górzystych południowych Niemczech w rolnictwie przeważa . Większość nizin nad rzekami na południu i zachodzie Niemiec wzdłuż Renu, Menu lub Mozeli to w dużej części produkuje się w Północnej Nadrenii - Westfalii, jednak za kraj piwa uważana jest Bawaria. Oprócz eksportu rodzime rolnictwo pokrywa nieomal 90 % krajowego zapotrzebowania. Ponad 1/3 powierzchni Niemiec zajęta
ziemniaków, zbóż, roślin oleistych, warzyw, buraków cukrowych, buraków pastewnych oraz
5 tys. różnych gatunków piwa
. W dolinach Renu i Mozeli uprawia się winorośl. Wysoki poziom osiągnięto w
hodowli bydła i trzody chlewnej
.
Historia Niemiec
W I tysiącleciu. p.n.e. tereny Niemiec były zasiedlone przez Celtów, których później wyparły plemiona Germańskie. W VI-VIIIw. Frankowie podporządkowali sobie ludy zamieszkałe miedzy Łabą a Renem, do początku IX w. zostały one schrystianizowane (m.in. działalność św. Bonifacego). W rezultacie podziału państwa Franków (843 Verdun) jego wsch. część, będącą zalążkiem Niemiec, otrzymał Ludwik z dyn. Karolingów, później zw. Niemieckim (linia jego potomków wygasła 911). Od 919 r. panowała saska dynastia Ludolfingów, pierwsi jej władcy, Henryk I i Otto I, podporządkowali sobie książąt i przy pomocy Kościoła skonsolidowali państwo. Otto I, nawiązując do tradycji państwa Karola Wielkiego, zajął na przełomie 951 i 952 pn. Italię i 962 koronował się na cesarza, co dało początek I Rzeszy Niemieckiej. Szczyt jej znaczenia przypadł na czasy Konrada II i Henryka III, którzy - łącząc tytuł cesarza z godnością króla Niemiec, Italii i Burgundii - rościli sobie prawo do zwierzchnictwa nad sąsiadami (m.in. Polską). Obszar Rzeszy powiększała ekspansja, podjęta przez książąt północno- i wschodnioniemieckich na tereny zachodniosłowiańskie, jej znaczenie jeszcze bardziej wzrosło w XIII w. i dotarła ona do Polski i Węgier, zapoczątkowała stopniowe niemczenie Pomorza, znacznych części Śląska, w Prusach ułatwiła budowę i umacnianie od 1226 państwa zakonu krzyżackiego
W XIV w. o pierwszeństwo i wpływy w Rzeszy rywalizowały przede wszystkim rody: Habsburgów, Luksemburgów i Wittelsbachów. Wypełnione wojnami panowanie Ludwika IV Bawarskiego przyniosło eliminację polityczną wpływów papiestwa (1338 elektorzy zdecydowali, że elekcja cesarza nie wymaga papieskiego zatwierdzenia). Od 1438 roku godność cesarska na trwałe przeszła w ręce Habsburgów. Brak jedności politycznej nie przeszkodził rozkwitowi miast niemieckich, związanych z wielkim handlem, rozwojowi górnictwa, powstawaniu uniw. (m.in. w Pradze 1348, Wiedniu 1365, Heidelbergu 1386, Kolonii 1388, Lipsku 1409) i upowszechnieniu książki drukowanej (po 1455). Na narastające napięcia społeczne (m.in. rozwarstwienie społeczne w miastach, związany z upowszechnieniem broni palnej kryzys rycerstwa, pogorszenie położenia chłopów) nakładały się idee humanizmu i dążenie do przebudowy stosunków kościelnych. Ruch reformacyjny Marcina Lutra (1517) podchwyciła większość książąt jako okazję do sekularyzacji ziem kościelnych i powiększenia samodzielności politycznej, nauka Lutra dostarczyła oręża ideologicznego wszystkim niezadowolonym (powstanie rycerstwa 1522 23, wojna chłopska 1525).
Reformacja rozbiła Niemcy na katolickie południe i protestancką północ. Nastąpił dalszy wzrost znaczenia książąt terytorialnych i paraliż organów centralnych. Po wojnie trzydziestoletniej 1618 Hohenzollerów.
48, której wynik udaremnił próbę wzmocnienia władzy cesarskiej przez Habsburgów, poszczególne księstwa (ok. 300) przekształciły się w niezależne państewka. Utrwalił się (zarysowujący się w XV-XVI w.) odmienny kierunek rozwoju społeczno gospodarczego wschodnich i zachodnich części Niemiec, który był związany z podziałem nowożytnym Europy na dwie strefy. Ziemie położone (w przybliżeniu) na wschód od Łaby stały się eksporterem produktów rolnych oraz surowców, co prowadziło do rozwoju folwarku i wtórnego poddaństwa chłopów. Wzrost patriotyzmu ogólnoniemieckiego po wojnach napoleońskich przyczynił się do podjęcia prób zjednoczenia Niemiec. W 1866 r. doszło do wojny między Prusami a Austrią o hegemonię z procesie zjednoczeniowym. Pokonane ostatecznie cesarstwo Habsburgów przekształciło się w Austro - Węgry, natomiast Prusy proklamowały II Rzeszę Niemiecką, na czele której stanął cesarz Wilhelm I z dynastii
Przełom XIX/XX wiek to czas kiedy Niemcy stają się potęgą światową. Sprzyjała temu kolonizacja w Afryce (Togo, Kamerun, Namibia) i Oceanii (Archipelag Bismarcka, Wyspy Salomona).
W 1882 r. zawarły układ z Austro-Węgrami i Włochami tworząc tzw. trójprzymierze. Ich przeciwwagą w Europie była Ententa. I wojna światowa, pomimo początkowych zwycięstw, przyniosła Niemcom klęskę, a rewolucja listopadowa w 1918 r. doprowadziła do obalenia monarchii i utworzenia Republiki Weimarskiej.
Rok 1933 przyniósł wejście na arenę polityczną przywódcę partii nazistowskiej Adolfa Hitlera. Po śmierci prezydenta powołał siebie na wodza (Führer) i kanclerza Rzeszy.
W 1938 r. rozpoczął podbój Europy. Najazd na Polskę we wrześniu 1939 r. zapoczątkował II wojnę światową. Pomimo zwycięstw w pierwszej fazie wojny Niemcy poniosły klęskę. Wynikiem przegranej była utrata terytoriów na wschód od Odry i Nysy Łużyckiej, a kraj został podzielony na 4 strefy okupacyjne: amerykańską, brytyjską, francuską i rosyjską.
W 1949 r. połączono trzy pierwsze strefy, dzięki czemu powstała Republika Federalna Niemiec, natomiast ze strefy radzieckiej powstała Niemiecka Republika Demokratyczna. Granica między tymi dwoma państwami stała się jednocześnie granicą pomiędzy dwoma blokami militarnymi: NATO i Układem Warszawskim. Dnia 3 października 1990 r. doszło do zjednoczenia Niemiec.
Tradycje świąteczne w Niemczech
Boże Narodzenie
Wielkanoc
Weinachten (Boże Narodzenie)
Dla wszystkich tych osób, które być może po raz pierwszy te święta będą spędzać u naszych zachodnich sąsiadów, pragniemy przedstawić w skrócie jak wyglądają przygotowania do tych świąt Bożego Narodzenia i ich przebieg.
Boże Narodzenie u naszych sąsiadów to jedno z najważniejszych i najbardziej rodzinnych Świąt w roku. Przygotowania do nich zaczynają się cztery tygodnie wcześniej, w pierwszą niedzielę adwentu. W większości domów znajdują się tzw: adwentowe wianki zrobione z gałązek jodły lub świerku przystrojone fioletowymi wstążkami i czterema świeczkami. Zieleń jodły symbolizuje -nadzieję, fiolet - refleksje nad przeszłością, a świeczki światło. W każdą niedzielę zapala się jedną świecę, kiedy palą się wszystkie cztery, oznacza to, że przyszło Boże Narodzenie.
Kolejnym zwyczajem mało znanym w Polsce jest umieszczanie w oknach światełek, kolorowych gwiazdek i różnych figurek z papieru. Od pierwszego dnia adwentu w każdym domu znajduje się tzw: kalendarz adwentowy w kształcie domku z dwudziestoma czterema okienkami, największą radość mają z tego dzieci, każdego dnia adwentu mogą otworzyć jedno okienko i wyciągnąć z niego niespodziankę. Najczęściej są to słodycze, czekoladki. W wielu rodzinach niemieckich, gospodynie domowe same przygotowują takie kalendarze dla swoich pociech.
CHOINKA (christbaum)
Choinka w domach pojawia się coraz wcześniej nawet na kilka tygodni przed wigilią, co jeszcze 20 lat wcześniej byłoby nie do pomyślenia i zostałoby uznane za naruszenie tradycji. Może niewiele osób wie, ale to właśnie z Niemiec wywodzi sie zwyczaj strojenia choinki. Drzewko bożonarodzeniowe pojawiło sie najpierw na przełomie XV i XVI w. w Nadrenii. Świerk miał symbolizować drzewko życia, które stało sie dostępne dla ludzi w momencie narodzin Chrystusa.W większości niemieckich domów znajdziemy także drewniany żłobek- malutki model stajenki w jakiej urodził sie Chrystus. Inną wspaniałą tradycją niemieckich świąt jest pieczenie imbirowych ciasteczek (tzw. Plätzchen), mających kształt ludzików oraz domków. W wielu miastach niemieckich odbywają się w czasie adwentu kiermasze bożonarodzeniowe. Tzw. Weihnachtsmärkte posiadają specyficzną atmosferę. Na kiermaszu tym można kupić ozdoby choinkowe, lampki, prezenty, słodycze, przyprawy wszystko co jest ładne i kojarzy sie ze świętami, posłuchać kolęd, a także napić się grzanego wina z przyprawami korzennymi (tzw.Glühwein), którego zapach roznosi sie po całym kiermaszu, zjeść potrawy i ciasta bożonarodzeniowe np: Lebkuchen, Pfefferkuchen ( pierniczki. W Niemczech je się je tylko o tej porze roku. Jest wręcz dla nich niepojęte, żeby można je jeść o innej porze roku. Najsłynniejszym i najstarszym kiermaszem jest Christkindlesmarkt w Norymberdze (ger.Christkindlesmarkt in Nürnberg). Kiermasz Bożonarodzeniowy w Berlinie swoją sławę zawdzięcza, bogatej historii miasta, a przede wszystkim jego rynkowi z kościołem Św. Panienki, przepięknymi żródłami i piękną panoramą miasta. Kiermasz ten przyciąga wielu turystów z całego świata, wielką tradycję ma także kiermasz monachijski.
Ostern (Wielkanoc)
Święta Wielkanocne po niemiecku noszą nazwę „Ostern” – podobno nazwa ta wywodzi się jeszcze z czasów plemion germańskich. Odgrywa się tu w formie misteriów ostatnie dni Chrystusa. Najsłynniejszym miejscem, znanym także szeroko w świecie, jest bawarska miejscowość Oberammergau, gdzie co 10 lat przygotowuje się wielkie widowisko teatralne, w którym postaci z Nowego Testamentu odgrywają mieszkańcy tej miejscowości. Punktem kulminacyjnym kilkudniowych misteriów jest ukrzyżowanie Jezusa. Pasja rozgrywa się na oczach wielotysięcznej międzynarodowej widowni, która zgromadzona jest specjalnie wybudowanym amfiteatrze. Oberammergau, leży w Górnej Bawarii, kilkaset lat temu zagrażała mu straszna epidemia. Ludzie ślubowali wówczas, że jeżeli Bóg ich ochroni, to będą odgrywać pasję chrystusową. Zwyczaj ten zapoczątkowano w 1634 roku. Już na jakiś czas przed Wielkim Tygodniem w przy domowych ogródkach, na balkonach i w oknach pojawiają się gałązki obwieszone kolorowymi pisankami. To symbol budzącego się życia, ale także zbliżających się Świąt Wielkiej Nocy. W Palmową Niedzielę katolicy w Berlinie, podobnie jak w Polsce, święcą palmy, w których dominują młode gałązki i bukszpan.
Wielkanoc zaczyna się świętem w Wielki Piątek. Szczególnie uroczyście obchodzona jest niedziela i poniedziałek, nie związany jednak w krajach niemieckojęzycznych ze zwyczajem "lanego poniedziałku". Charakterystyczny dla Świąt Wielkanocnych jest w tych krajach bukiet Wielkanocny. Są to zielone gałązki przybrane wydmuszkami i postawione w wazonie. Przybrany też bywa Np. krzak przed domem w ogródku. Ważnym elementem dekoracji wielkanocnego stołu jest zajączek, który może być z cukru, czekolady czy z materiału. Według tradycji pisanki są chowane w specjalnych gniazdach, ukrywanych w mieszkaniu lub w ogrodzie. Natomiast głównym zajęciem dzieci w niedzielę wielkanocną jest ich szukanie. Na Wielkanoc daje się także często drobne prezenty. Są one przeważnie umieszczane w dużych, barwnych jajkach z tektury. Kulminacyjnym punktem obchodów Świąt Wielkanocnych w Niemczech jest Wielki Piątek. Jest on dniem ustawowo wolnym od pracy i przeznaczonym na wspólne modlitwy w kościołach towarzyszące złożeniu Pana Jezusa do grobu. Po zakończeniu nabożeństwa, wierni zapraszani są przez księdza do sali katechetycznej na agapę. Jest to wspólny symboliczny posiłek składający się z chleba, wina oraz wody. W domach niemieckich nie przestrzega się rygorystycznie zasad ścisłego postu, a na stołach pojawia się tradycyjna ryba i jaja w kwaśnym sosie obok codziennych potraw.
W Wielką Sobotę wieczorem przed kościołami katolickimi rozpalane są ogromne ogniska. Następuje poświęcenie ognia, sprowadzenie go do kościoła i zapalenie świecy paschalnej, a następnie obdarowywanie ogniem wiernych, którzy za pomocą swoich świec wielkanocnych zabierają go do domów, aby w czasie świąt towarzyszył im przy posiłkach.
Poniedziałek Wielkanocny jest dniem wypoczynku, odwiedzania rodzin i znajomych.
Szkolnictwo w Niemczech
Obowiązek szkolny rozpoczyna się w wieku 6 lat i trwa do osiągnięcia 15 roku życia. Uczęszczanie do szkoły jest obowiązkowe i w szkołach państwowych bezpłatne. Także większość podręczników jest bezpłatna lub nieodpłatnie użyczana.
Najlepszą oceną jest jedynka, najgorszą szóstka.
A. Edukacja przedszkolna (kindergarten).
Przedszkola są wyłączone z systemu szkolnictwa, a zatem nieobowiązkowe i odpłatne. W przeważającej większości przedszkola są prowadzone przez osoby prywatne, organizacje wyższej użyteczności publicznej i wspólnoty wyznaniowe. Przyjmują dzieci w wieku pomiędzy 3 a 6 lat.
B. Szkolnictwo podstawowe (grundschule).
Nauka trwa 4 lata, z wyjątkiem Landów Berlina i Brandenburgii gdzie trwa 6 lat. Na koniec szkoły rodzice przy pomocy nauczyciela w oparciu o wyniki w nauce danego ucznia ustalają wspólnie dalszą drogę kształcenia. Wybór szkoły średniej na tym etapie w znacznym stopniu determinuje późniejszy kierunek edukacji.
C. Szkolnictwo średnie pierwszego stopnia (niższe).
W większości landów szkolnictwo średnie niższe opiera się na szkołach oferujących wykształcenie ogólne. Pierwsze dwa lata nauki w każdej z tych szkół z reguły stanowią okres orientacji co do dalszej szczegółowej drogi rozwoju danego ucznia. Młodzież ma do wyboru trzy typy szkół:
4 HAUPTSCHULE szkoła średnia niższa na poziomie podstawowym.
5 letni okres nauki kończy się otrzymaniem świadectwa Hauptschulabschluss. Ukończenie tego typu szkoły pozwala na kontynuowanie praktycznej i teoretycznej nauki w szkołach zawodowych. Absolwenci mają ograniczone możliwości zdobycia matury (Abitur) i w praktyce zamknięta jest dla nich droga na studia wyższe.
4 REALSCHULE szkoła średnia niższa na poziomie rozszerzonym.
6 letni okres nauki, kończy się otrzymaniem świadectwa Mittlere Reife. Ukończenie tego typu szkoły pozwala na kontynuacje nauki i zdobycie zawodu ale jednocześnie umożliwia wstęp do szkół poprzedzających studia wyższe.
4 GYMNASIUM szkoła średnia na poziomie ogólnym pogłębionym.
9 letni okres nauki kończy się zdaniem matury (Abitur). Do tego typu szkół kierowani są najlepsi uczniowie szkół podstawowych. Zwykle mają one określony profil, np.: humanistyczne, ekonomiczne, językowe. Absolwenci z maturą mogą bezpośrednio po ukończeniu szkoły rozpocząć studia wyższe.
D. Szkolnictwo średnie drugiego stopnia (wyższe).
Okres nauki w szkołach średnich wyższych to zwykle 3 lata, czasem 2. Niektóre z nich przygotowują wyłącznie do wykonywania danego zawodu, inne umożliwiają kontynuację nauki na studiach wyższych. 1/3 czasu nauki poświęca się na przedmioty ogólnokształcące, a 2/3 na przedmioty czysto zawodowe. Młodzież ma do wyboru trzy typy szkół:
4 BERUFSCHULE szkoła zawodowa.
Szkoła zawodowa kształcąca w systemie dualnym – kształcenie teoretyczne odbywa się na terenie szkoły, natomiast kształcenie praktyczne na terenie zakładu gdzie uczeń odbywa praktykę. Ten typ szkoły jest najbardziej popularny wśród absolwentów szkół średnich niższych (66%), 4 BERUFFACHSCHULE szkoła zawodowa fachowa.
Szkoła zawodowa w pełnym wymiarze czasowym – szkolenie praktyczne, tak jak teoretyczne odbywa się wyłącznie na terenie szkoły. Zajmuje drugie miejsce jeśli chodzi o zainteresowanie nią absolwentów szkół średnich niższych (27%), 4 FACHOBERSCHULE techniczna szkoła zawodowa.
Jedzenie w Niemczech
Śniadanie w Niemczech jada się między 6.00 i 9.00. Wiele lokali wyspecjalizowało się w menu śniadaniowym, podawanym często do godz. 14.00. Typowe niemieckie śniadanie składa się z chleba lub bułeczek, kiełbasy, sera, dżemu lub miodu i musli. Do tego pije się kawe lub herbatę.
Obiad to główny posiłek dnia, dlatego składa się z bardzo obfitego, ciepłego dania.
Do kolacji zasiada się między 18.00 i 19.00. Osoby, ktore w południe nie jadają obiadu, spożywają go wieczorem.
Stereotyp Niemca
Pierwszym skojarzeniem z Niemcami jest piwo. Mówią, że piją tam dużo tego trunku, a zajadają najchętniej kiełbasą. Niemcy są pedantami są przesadnie dokładni , oszczędni, punktualni. Niemcy są również bardzo świadomi ekologicznie
.
SŁAWNI NIEMCY
*filozofowie: Karol Marks, Friedrich Engels, Erich Fromm, Friedrich Nietzsche, Artur Schopenhauer, Immanuel Kant, Gottfried Leibnitz, Georg Wilhelm Friedrich Hegel, *kompozytorzy: Jan Sebastian Bach, Ludwig van Beethoven, Johannes Brahms, Wolfgang Amadeusz Mozart, Johann Pachebel, Robert Schumann, Strauss, Wagner, Hans Zimmer (ten od ścieżki dźwiękowej "Gladiatora" np.) *wynalazcy, naukowcy itp: Karl Benz, Robert Bosch, Gottlieb Daimler, Albert Einstein, Rudolf Diesel, Heweliusz, Heinrich Rudolf Hertz, Johannes Kepler, Georg Ohm, Max Planck, Wilhelm Roentgen, Levi Strauss, Ferdynand von Zeppelin, Ferdynand Porsche, Max Weber, Johann Gutenberg *pisarze i inni: bracia Grimm, Otto von Bismarck, Goethe, Friedrich Schiller, Tomasz Mann, Bertrolt Brecht, Gunter Grass, Heinrich Heine, Hermann Hesse, Karl May, Hugo Boss, Konrad Adenauer