Transcript prezentacja
Symbole Niemiec Sylwia Niwergol PSP Staniszcze Wielkie – Kolonowskie 3 Flaga Niemiec Flaga Niemiec jest prostokątem podzielonym na trzy poziome pasy jednakowej wielkości: czarny, czerwony i złoty, o proporcjach 3:5. Barwy określone zostały w konstytucji z dnia 23 maja 1949 roku, a proporcje uregulowane są przez rozporządzenie o niemieckich flagach (niem. Anordnung über die deutschen Flaggen) z 7 lipca 1950. Historia Flagi Niemiec Święte Cesarstwo Rzymskie Narodu Niemieckiego Do 1410r. Święte Cesarstwo Rzymskie Narodu Niemieckiego Od 1410 – do 1806 Historia Flagi Niemiec c.d. Związek Niemiecki Od 1848 – do 1866 Związek Północnoniemiecki Od 1867 – do 1871 Cesarstwo Niemieckie Od 1871 – do 1918 Historia Flagi Niemiec c.d. Rzesza Niemiecka (Republika Weimarska) Od 1919 – do 1933 Rzesza Niemiecka (III Rzesza) Od 1933 – do 1935 Historia Flagi Niemiec c.d. C-Doppelstander Morska flaga handlowa Od 1946 – do 1949 Niemiecka Republika Demokratyczna Od 1956 – do 1990 Herb Niemiec Orzeł jako godło historią sięga starożytności, kiedy był symbolem cesarzy rzymskich. Również pierwszy frankijski cesarz rzymski, Karol Wielki, gromadzący w swym rozległym imperium narody germańskie, na szczycie pałacu umieścił pomnik orła. Po rozpadzie cesarstwa frankijskiego czarny, dwugłowy orzeł na złotej tarczy herbowej pozostał znakiem niemieckich cesarzy Świętego Cesarstwa Rzymskiego. W 1848 ten sam orzeł stał się symbolem niemieckiego dążenia do zjednoczenia. Jednak kiedy nastąpiło ono w 1871 roku, za godło przyjęto czarnego, jednogłowego orła w polu białym, pruskiej dynastii Hohenzollernów. Orzeł ten został obrany za herb w 1701 przez elektora brandenburskiego, Fryderyka III podczas koronacji w Królewcu na Króla w Prusiech. Według przypuszczeń może on pochodzić od śląskiego godła obecnego w należącym do Hohenzollernów śląskim księstwie krośnieńskim. Bardziej prawdopodobne wydaje się jednak nawiązanie do herbu Księstwa Pruskiego, nadanego przez jego suwerena, króla polskiego, podczas hołdu pruskiego. W czasie koronacji Fryderyk ustanowił także Order Czarnego Orła. Od 1919 czarny, jednogłowy orzeł był herbem Republiki Weimarskiej. Historia III Rzeszy położyła się ponurym cieniem na niemieckim symbolu, który jako znak niemieckiej tradycji i historii w 1950 roku przywróciła RFN. Aktualny Herb Niemiec Historyczne Herby Niemiec Święte Cesarstwo Rzymskie Cesarstwo Niemieckie Republika Weimarska Kraje związkowe Niemiec Niemcy są podzielone na 16 krajów związkowych (landów) (w tym 3 miasta wydzielone) 1. Badenia-Wirtembergia (Baden Württemberg) > stolica Stuttgart 2. Bawaria (Bayern) > stolica Monachium (München) 3. Berlin - miasto wydzielone 4. Brandenburgia (Brandenburg) > stolica Poczdam (Potsdam) 5. Brema (Bremen) (z Bremerhaven) - miasto wydzielone 6. Hamburg - miasto wydzielone 7. Hesja (Hessen) > stolica Wiesbaden 8. Meklemburgia-Pomorze Przednie (Mecklenburg-Vorpommern) > stolica Schwerin 9. Dolna Saksonia (Niedersachsen) > stolica Hanower (Hannover) 10. Nadrenia Północna-Westfalia (Nordrhein-Westfalen) > stolica Düsseldorf 11. Nadrenia-Palatynat (Rheinland-Pfalz) > stolica Moguncja (Mainz) 12. Saara (Saarland) > stolica Saarbrücken 13. Saksonia (Sachsen) > stolica Drezno (Dresden) 14. Saksonia-Anhalt (Sachsen-Anhalt) > stolica Magdeburg 15. Szlezwik-Holsztyn (Schleswig-Holstein) > stolica Kilonia (Kiel) 16. Turyngia (Thüringen) > stolica Erfurt Badenia-Wirtembergia (Baden Württemberg) Bawaria (Bayern) Berlin Brandenburgia (Brandenburg) Brema (Bremen) Hamburg Hesja (Hessen) Meklemburgia-Pomorze Przednie (Mecklenburg-Vorpommern) Dolna Saksonia (Niedersachsen) Nadrenia Północna-Westfalia (Nordrhein-Westfalen) Nadrenia-Palatynat (Rheinland-Pfalz) Saara (Saarland) Saksonia (Sachsen) Saksonia-Anhalt (Sachsen-Anhalt) Szlezwik-Holsztyn (Schleswig-Holstein) Turyngia (Thüringen) Hymn Niemiec Das Lied der Deutschen (niem. Pieśń Niemców) to hymn państwowy Niemiec. Autorem tekstu był niemiecki poeta, językoznawca i historyk literatury August Heinrich Hoffmann von Fallersleben. Pieśń powstała w 1841 roku na wyspie Helgoland. Składała się z trzech zwrotek, z których pierwsza zaczynała się od słów Deutschland, Deutschland über alles. Zapożyczono melodię z ówczesnego hymnu austriackiego Kaiserlied, którą skomponował Joseph Haydn. Pieśń Das Lied der Deutschen pisana była w czasie rozbicia Niemiec i pierwsza zwrotka wzywała do porzucenia partykularyzmów w dążeniu do jedności. W 1922 za hymn oficjalnie uznał ją pierwszy prezydent republikańskiej Rzeszy, Friedrich Ebert - wcześniej, w czasach Cesarstwa Niemiec była popularna, uznawano ją za zbyt demokratyczną i egalitarną. Nazistowska propaganda wykorzystywała wymowę słów pierwszej zwrotki i dlatego po II wojnie światowej zrezygnowano z jej publikowania i wykonywania. Próba wprowadzenia nowego hymnu w 1950 zakończyła się fiaskiem, przez jakiś czas wykonywano jako hymn m.in. Odę do radości Beethovena. Później Lied der Deutschen został na długie lata hymnem, mimo niecałkowicie jasnego statusu prawnego. W 1952 kanclerz Konrad Adenauer zaproponował w liście do prezydenta Theodora Heussa, aby hymnem Niemiec był dawny hymn autorstwa Hoffmanna i Haydna, lecz by przy oficjalnych okazjach śpiewano jedynie trzecią strofę (druga strofa miała zbyt prozaiczny wydźwięk), rozpoczynającą się słowami Einigkeit und Recht und Freiheit (Jedność, prawo i wolność). Odpowiedź Heussa nie zawierała sprzeciwu. Listy zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym (Amtsblatt), co nadawało decyzji pozory oficjalności. Hymn pozostał po zjednoczeniu Niemiec, kiedy to wobec licznych wątpliwości i propozycji zmiany hymnu (m.in. zaproponowano Kinderhymne Brechta) Federalny Trybunał Konstytucyjny orzekł w wyroku z 7 marca 1990 (publikacja w zbiorze wyroków nr 81, strona 298 i kolejne), że hymn stanowi jedynie trzecia strofa Lied der Deutschen. Potwierdzili to w opublikowanej w 1991 wymianie listów prezydent Richard von Weizsäcker i kanclerz Helmut Kohl Wbrew obiegowym opiniom, wykonywanie pierwszej strofy pieśni nie jest obecnie w Niemczech zabronione, omawia się ją także w niektórych szkołach. Das Lied der Deutschen Pieśń Niemców I Deutschland, Deutschland über alles, über alles in der Welt, Wenn es stets zu Schutz und Trutze brüderlich zusammenhält Von der Maas bis an die Memel, von der Etsch bis an den Belt. Deutschland, Deutschland über alles, über alles in der Welt! I Niemcy, Niemcy ponad wszystko, Ponad wszystko na świecie, Jeśli zawsze dla obrony Po bratersku są złączone Od Mozy aż po Niemen Od Adygi aż po Bełt Niemcy, Niemcy ponad wszystko, Ponad wszystko na świecie! II Deutsche Frauen, deutsche Treue, deutscher Wein und deutscher Sang Sollen in der Welt behalten ihren alten schönen Klang, Uns zu edler Tat begeistern unser ganzes Leben lang. Deutsche Frauen, deutsche Treue, deutscher Wein und deutscher Sang! II Niemieckie kobiety, niemiecka wierność Niemieckie wino i niemiecka pieśń Niech na świecie utrzymują Swe dawne piękne brzmienie, Niech nas natchną do szlachetnych czynów Przez całe nasze życie. Niemieckie kobiety, niemiecka wierność Niemieckie wino i niemiecka pieśń! III Einigkeit und Recht und Freiheit Für das deutsche Vaterland! Danach lasst uns alle streben, Brüderlich mit Herz und Hand! Einigkeit und Recht und Freiheit Sind des Glückes Unterpfand: Blüh im Glanze dieses Glückes, Blühe, deutsches Vaterland! III - obecnie jedyna oficjalna strofa hymnu Jedność i prawo i wolność Dla niemieckiej ojczyzny, Do tego wszyscy dążmy Po bratersku, sercem i czynem. Jedność i prawo i wolność Są gwarancją szczęścia. Kwitnij w blasku tego szczęścia Kwitnij, niemiecka ojczyzno.