Transcript εδώ
14 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2017 Σάββατον μετὰ τὰ Φῶτα. Ἀπόδοσις τῶν Θεο‐ φανείων. Τῶν ἐν Σινὰ καὶ Ῥαϊθὼ ἀναιρεθέν‐ των πατέρων. * * * * * ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟΝ Ὁ ἱερεύς· Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν, πάντοτε· νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ὁ χορός· Ἀμήν. Καὶ ἄρχεται ὁ Ἀναγνώστης ἀναγινώσκων τὸν Προοιμιακὸν Ψαλμόν, λέγων οὕτω· Δεῦτε, προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν τῷ Βασιλεῖ ἡμῶν Θεῷ. Δεῦτε, προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν Χριστῷ τῷ Βασιλεῖ ἡμῶν Θεῷ. Δεῦτε, προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν αὐτῷ, Χριστῷ τῷ Βασιλεῖ καὶ Θεῷ ἡμῶν. Ψαλμὸς ργ´ (103). Εὐλόγει, ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον· Κύριε ὁ Θε‐ ός μου, ἐμεγαλύνθης σφόδρα. Ἐξομολόγησιν καὶ μεγαλοπρέπειαν ἐνεδύσω, ἀναβαλλόμε‐ νος φῶς ὡς ἱμάτιον. Ἐκτείνων τὸν οὐρανὸν ὡσεὶ δέῤῥιν, ὁ στεγάζων ἐν ὕδασι τὰ ὑπερῷα αὐτοῦ. Ὁ τιθεὶς νέφη τὴν ἐπίβασιν αὐτοῦ, ὁ περιπατῶν ἐπὶ πτερύγων ἀνέμων. Ὁ ποιῶν τοὺς Ἀγγέλους αὐτοῦ πνεύματα, καὶ τοὺς λει‐ τουργοὺς αὐτοῦ πυρὸς φλόγα. Ὁ θεμελιῶν τὴν γῆν ἐπὶ τὴν ἀσφάλειαν αὐτῆς, οὐ κλιθή‐ σεται εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος. Ἄβυσσος ὡς ἱμάτιον τὸ περιβόλαιον αὐτοῦ, ἐπὶ τῶν ὀρέων στήσονται ὕδατα. Ἀπὸ ἐπιτιμήσεώς σου φεύ‐ ξονται, ἀπὸ φωνῆς βροντῆς σου δειλιάσου‐ σιν. Ἀναβαίνουσιν ὄρη, καὶ καταβαίνουσι πε‐ δία εἰς τὸν τόπον, ὃν ἐθεμελίωσας αὐτά. Ὅρι‐ ον ἔθου, ὃ οὐ παρελεύσονται, οὐδὲ ἐπιστρέ‐ ψουσι καλῦψαι τὴν γῆν. Ὁ ἐξαποστέλλων πη‐ γὰς ἐν φάραγξιν, ἀναμέσον τῶν ὀρέων διε‐ λεύσονται ὕδατα. Ποτιοῦσι πάντα τὰ θηρία τοῦ ἀγροῦ, προσδέξονται ὄναγροι εἰς δίψαν αὐτῶν. Ἐπ᾿ αὐτὰ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ κα‐ τασκηνώσει· ἐκ μέσου τῶν πετρῶν δώσουσι φωνήν. Ποτίζων ὄρη ἐκ τῶν ὑπερῴων αὐτοῦ· ἀπὸ καρποῦ τῶν ἔργων σου χορτασθήσεται ἡ γῆ. Ὁ ἐξανατέλλων χόρτον τοῖς κτήνεσι, καὶ χλόην τῇ δουλείᾳ τῶν ἀνθρώπων. Τοῦ ἐξαγα‐ γεῖν ἄρτον ἐκ τῆς γῆς, καὶ οἶνος εὐφραίνει καρδίαν ἀνθρώπου. Τοῦ ἱλαρῦναι πρόσωπον ἐν ἐλαίῳ· καὶ ἄρτος καρδίαν ἀνθρώπου στη‐ ρίζει. Χορτασθήσονται τὰ ξύλα τοῦ πεδίου, αἱ κέδροι τοῦ Λιβάνου ἃς ἐφύτευσας. Ἐκεῖ στρουθία ἐννοσσεύσουσι, τοῦ ἐρωδιοῦ ἡ κα‐ τοικία ἡγεῖται αὐτῶν. Ὄρη τὰ ὑψηλὰ ταῖς ἐ‐ λάφοις, πέτρα καταφυγὴ τοῖς λαγωοῖς. Ἐποί‐ ησε σελήνην εἰς καιρούς· ὁ ἥλιος ἔγνω τὴν δύσιν αὐτοῦ. Ἔθου σκότος, καὶ ἐγένετο νύξ· ἐν αὐτῇ διελεύσονται πάντα τὰ θηρία τοῦ δρυμοῦ. Σκύμνοι ὠρυόμενοι τοῦ ἁρπάσαι, καὶ ζητῆσαι παρὰ τῷ Θεῷ βρῶσιν αὐτοῖς. Ἀνέτει‐ λεν ὁ ἥλιος, καὶ συνήχθησαν, καὶ εἰς τὰς μάν‐ δρας αὐτῶν κοιτασθήσονται. Ἐξελεύσεται ἄνθρωπος ἐπὶ τὸ ἔργον αὐτοῦ, καὶ ἐπὶ τὴν ἐρ‐ γασίαν αὐτοῦ ἕως ἑσπέρας. Ὡς ἐμεγαλύνθη τὰ ἔργα σου, Κύριε· πάντα ἐν σοφίᾳ ἐποίη‐ σας· ἐπληρώθη ἡ γῆ τῆς κτίσεώς σου. Αὕτη ἡ θάλασσα ἡ μεγάλη καὶ εὐρύχωρος· ἐκεῖ ἑρπε‐ τά, ὧν οὐκ ἔστιν ἀριθμός, ζῷα μικρὰ μετὰ με‐ γάλων. Ἐκεῖ πλοῖα διαπορεύονται· δράκων οὗτος, ὃν ἔπλασας ἐμπαίζειν αὐτῇ. Πάντα πρὸς σὲ προσδοκῶσι, δοῦναι τὴν τροφὴν αὐ‐ τῶν εἰς εὔκαιρον. Δόντος σου αὐτοῖς, συλλέ‐ ξουσιν. Ἀνοίξαντός σου τὴν χεῖρα, τὰ σύμ‐ παντα πλησθήσονται χρηστότητος· ἀποστρέ‐ ψαντος δέ σου τὸ πρόσωπον, ταραχθήσονται. Ἀντανελεῖς τὸ πνεῦμα αὐτῶν, καὶ ἐκλείψου‐ σι, καὶ εἰς τὸν χοῦν αὐτῶν ἐπιστρέψουσιν. Ἐ‐ ξαποστελεῖς τὸ πνεῦμά σου, καὶ κτισθήσον‐ ται, καὶ ἀνακαινιεῖς τὸ πρόσωπον τῆς γῆς. Ἤ‐ τω ἡ δόξα Κυρίου εἰς τοὺς αἰῶνας· εὐφρανθή‐ σεται Κύριος ἐπὶ τοῖς ἔργοις αὐτοῦ. Ὁ ἐπιβλέ‐ πων ἐπὶ τὴν γῆν, καὶ ποιῶν αὐτὴν τρέμειν· ὁ ἁπτόμενος τῶν ὀρέων καὶ καπνίζονται. ᾌσω τῷ Κυρίῳ ἐν τῇ ζωῇ μου, ψαλῶ τῷ Θεῷ μου ἕ‐ ως ὑπάρχω. Ἡδυνθείη αὐτῷ ἡ διαλογή μου, ἐ‐ γὼ δὲ εὐφρανθήσομαι ἐπὶ τῷ Κυρίῳ. Ἐκλεί‐ ποιεν ἁμαρτωλοὶ ἀπὸ τῆς γῆς, καὶ ἄνομοι, ὥ‐ στε μὴ ὑπάρχειν αὐτούς. Εὐλόγει, ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον. 1 Καὶ πάλιν. Ὁ ἥλιος ἔγνω τὴν δύσιν αὐτοῦ· ἔθου σκότος, καὶ ἐγένετο νύξ. Ὡς ἐμεγαλύνθη τὰ ἔργα σου, Κύριε· πάντα ἐν σοφίᾳ ἐποίησας. Δόξα. Καὶ νῦν. Ἀλληλούϊα, Ἀλληλούϊα, Ἀλ‐ ληλούϊα. Δόξα σοι ὁ Θεός (ἐκ γ´). Ἡ ἐλπὶς ἡ‐ μῶν, Κύριε, δόξα σοι. Εἶτα, Συναπτὴ μεγάλη ὑπὸ τοῦ Διακόνου, καὶ ὁ ἱερεὺς τὴν ἐκφώνησιν· Ὅτι πρέπει σοι πᾶσα δόξα… * * * ΟΙ ΕΠΙΛΥΧΝΙΟΙ ΨΑΛΜΟΙ Ψαλμὸς ρμ´ (140). Ἦχος β´. Κύριε, ἐκέκραξα πρὸς σέ, εἰσάκουσόν μου, εἰ‐ σάκουσόν μου, Κύριε. Κύριε, ἐκέκραξα πρὸς σέ, εἰσάκουσόν μου· πρόσχες τῇ φωνῇ τῆς δε‐ ήσεώς μου, ἐν τῷ κεκραγέναι με πρὸς σέ· εἰ‐ σάκουσόν μου, Κύριε. Κατευθυνθήτω ἡ προσευχή μου, ὡς θυμίαμα ἐνώπιόν σου· ἔπαρσις τῶν χειρῶν μου θυσία ἑσπερινή· εἰσάκουσόν μου, Κύριε. Θοῦ, Κύριε, φυλακὴν τῷ στόματί μου, καὶ θύ‐ ραν περιοχῆς περὶ τὰ χείλη μου. Μὴ ἐκκλίνῃς τὴν καρδίαν μου εἰς λόγους πο‐ νηρίας, τοῦ προφασίζεσθαι προφάσεις ἐν ἁ‐ μαρτίαις. Σὺν ἀνθρώποις ἐργαζομένοις τὴν ἀνομίαν, καὶ οὐ μὴ συνδυάσω μετὰ τῶν ἐκλεκτῶν αὐ‐ τῶν. Παιδεύσει με δίκαιος ἐν ἐλέει, καὶ ἐλέγξει με· ἔλαιον δὲ ἁμαρτωλοῦ μὴ λιπανάτω τὴν κε‐ φαλήν μου. Ὅτι ἔτι καὶ ἡ προσευχή μου ἐν ταῖς εὐδοκίαις αὐτῶν· κατεπόθησαν ἐχόμενα πέτρας οἱ κρι‐ ταὶ αὐτῶν. Ἀκούσονται τὰ ῥήματά μου, ὅτι ἡδύνθησαν· ὡσεὶ πάχος γῆς ἐῤῥάγη ἐπὶ τῆς γῆς, διεσκορ‐ πίσθη τὰ ὀστᾶ αὐτῶν παρὰ τὸν ᾅδην. Ὅτι πρὸς σέ, Κύριε, Κύριε, οἱ ὀφθαλμοί μου· ἐπὶ σοὶ ἤλπισα, μὴ ἀντανέλῃς τὴν ψυχήν μου. Φύλαξόν με ἀπὸ παγίδος, ἧς συνεστήσαντό μοι, καὶ ἀπὸ σκανδάλων τῶν ἐργαζομένων τὴν ἀνομίαν. Πεσοῦνται ἐν ἀμφιβλήστρῳ αὐτῶν οἱ ἁμαρ‐ τωλοί· κατὰ μόνας εἰμὶ ἐγώ, ἕως ἂν παρέλθω. Φωνῇ μου πρὸς Κύριον ἐκέκραξα, φωνῇ μου πρὸς Κύριον ἐδεήθην. Ἐκχεῶ ἐνώπιον αὐτοῦ τὴν δέησίν μου· τὴν θλῖψίν μου ἐνώπιον αὐτοῦ ἀπαγγελῶ. Ἐν τῷ ἐκλείπειν ἐξ ἐμοῦ τὸ πνεῦμά μου, καὶ σὺ ἔγνως τὰς τρίβους μου. Ἐν ὁδῷ ταύτῃ, ᾗ ἐπορευόμην, ἔκρυψαν παγί‐ δα μοι. Κατενόουν εἰς τά δεξιά, καὶ ἐπέβλεπον, καὶ οὐκ ἦν ὁ ἐπιγινώσκων με. Ἀπώλετο φυγὴ ἀπ᾿ ἐμοῦ, καὶ οὐκ ἔστιν ὁ ἐκ‐ ζητῶν τὴν ψυχήν μου. Ἐκέκραξα πρὸς σέ, Κύριε· εἶπα· Σὺ εἶ ἡ ἐλπίς μου, μερίς μου εἶ, ἐν γῇ ζώντων. Πρόσχες πρὸς τὴν δέησίν μου, ὅτι ἐταπεινώ‐ θην σφόδρα. Ῥῦσαί με ἐκ τῶν καταδιωκόντων με, ὅτι ἐκρα‐ ταιώθησαν ὑπὲρ ἐμέ. Ἐξάγαγε ἐκ φυλακῆς τὴν ψυχήν μου, τοῦ ἐ‐ ξομολογήσασθαι τῷ ὀνόματί σου. Ἐμὲ ὑπομενοῦσι δίκαιοι, ἕως οὗ ἀνταποδῷς μοι. Ψαλμὸς ρκθ´ (129). Ἐκ βαθέων ἐκέκραξά σοι, Κύριε· Κύριε, εἰσά‐ κουσον τῆς φωνῆς μου. Γενηθήτω τά ὦτά σου προσέχοντα εἰς τὴν φωνὴν τῆς δεήσεώς μου. Ἱστῶμεν Στίχους στ´, καὶ ψάλλομεν Στιχηρὰ ἰδιόμελα. Ἦχος β´. Ἰωάννου Μοναχοῦ. Στίχ. α´. Ἐὰν ἀνομίας παρατηρήσῃς, Κύριε, Κύριε, τίς ὑποστήσεται; ὅτι παρὰ σοὶ ὁ ἱλα‐ σμός ἐστιν. 2 Τὸν φωτισμὸν ἡμῶν, τὸν φωτίσαντα πάντα ἄνθρωπον, ἰδὼν ὁ Πρόδρομος, βαπτισθῆναι παραγενόμενον, χαίρει τῇ ψυχῇ, καὶ τρέμει τῇ χειρί· δείκνυσιν αὐτόν, καὶ λέγει τοῖς λα‐ οῖς· Ἴδε ὁ λυτρούμενος τὸν Ἰσραήλ, ὁ ἐλευθε‐ ρῶν ἡμᾶς ἐκ τῆς φθορᾶς. Ὦ ἀναμάρτητε, Χρι‐ στὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι. Στίχ. β´. Ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου ὑπέμεινά σε, Κύριε· ὑπέμεινεν ἡ ψυχή μου εἰς τὸν λό‐ γον σου, ἤλπισεν ἡ ψυχή μου ἐπὶ τὸν Κύριον. Τὸν φωτισμὸν ἡμῶν, ... Στίχ. γ´. Ἀπὸ φυλακῆς πρωΐας μέχρι νυκτός, ἀπὸ φυλακῆς πρωΐας, ἐλπισάτω Ἰσραὴλ ἐπὶ τὸν Κύριον. Τοῦ Λυτρωτοῦ ἡμῶν, ὑπὸ δούλου βαπτιζομέ‐ νου, καὶ τῇ τοῦ Πνεύματος παρουσίᾳ μαρτυ‐ ρουμένου, ἔφριξαν ὁρῶσαι Ἀγγέλων στρατι‐ αί· φωνὴ δέ οὐρανόθεν ἠνέχθη ἐκ Πατρός· Οὗτος ὃν ὁ Πρόδρομος χειροθετεῖ, Υἱός μου ὑπάρχει ὁ ἀγαπητός, ἐν ᾧ ηὐδόκησα. Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι. Στίχ. δ´. Ὅτι παρὰ τῷ Κυρίῳ τὸ ἔλεος, καὶ πολλὴ παρ᾿ αὐτῷ λύτρωσις· καὶ αὐτὸς λυτρώ‐ σεται τὸν Ἰσραὴλ ἐκ πασῶν τῶν ἀνομιῶν αὐ‐ τοῦ. Τοῦ Λυτρωτοῦ ἡμῶν, ... Ψαλμὸς ριϚ´ (116). Στίχ. ε´. Αἰνεῖτε τὸν Κύριον, πάντα τὰ ἔθνη, ἐπαινέσατε αὐτόν, πάντες οἱ λαοί. Τὰ Ἰορδάνεια ῥεῖθρα, σὲ τὴν πηγὴν ἐδέξατο, καὶ ὁ Παράκλητος, ἐν εἴδει περιστερᾶς κατήρ‐ χετο· κλίνει κορυφήν, ὁ κλίνας οὐρανούς· κράζει καὶ βοᾷ, πηλός τῷ πλαστουργῷ· Τί μοι ἐπιτάττεις τὰ ὑπὲρ ἐμέ; ἐγὼ χρείαν ἔχω τοῦ σοῦ Βαπτισμοῦ. Ὦ ἀναμάρτητε, Χριστὲ ὁ Θε‐ ὸς ἡμῶν, δόξα σοι. Στίχ. Ϛ´. Ὅτι ἐκραταιώθη τὸ ἔλεος αὐτοῦ ἐφ᾿ ἡμᾶς, καὶ ἡ ἀλήθεια τοῦ Κυρίου μένει εἰς τὸν αἰῶνα. Σῶσαι βουλόμενος, τὸν πλανηθέντα ἄνθρω‐ πον, οὐκ ἀπηξίωσας δούλου μορφὴν ἐνδύσα‐ σθαι· ἔπρεπε γὰρ σοὶ τῷ Δεσπότῃ καὶ Θεῷ, ἀ‐ ναδέξασθαι τὰ ἡμῶν ὑπὲρ ἡμῶν· σὺ γὰρ βα‐ πτισθεὶς σαρκὶ Λυτρωτά, τῆς ἀφέσεως ἠξίω‐ σας ἡμᾶς· διὸ βοῶμέν σοι· Εὐεργέτα Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι. Δόξα. Καὶ νῦν. Ὁ αὐτός. Βύζαντος. Ὑπέκλινας κάραν τῷ Προδρόμῳ, συνέθλα‐ σας κάρας τῶν δρακόντων, ἐπέστης ἐν τοῖς ῥείθροις, ἐφώτισας τὰ σύμπαντα, τοῦ δοξά‐ ζειν σε Σωτήρ, τὸν φωτισμὸν τῶν ψυχῶν ἡ‐ μῶν. * * * ΕΙΣΟΔΟΣ ‐ ΕΠΙΛΥΧΝΙΟΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑ Ψαλλομένου τοῦ Καὶ νῦν γίνεται ἡ εἴσοδος ὑ‐ πὸ τοῦ ἱερέως καὶ τοῦ διακόνου μετὰ τοῦ Εὐ‐ αγγελίου. Ὁ διάκονος· Σοφία· ὀρθοί. Ὁ προεστὼς ἢ ὁ ἀναγνώστης τὴν ἐπιλύχνιον εὐχαριστίαν χῦμα· Φῶς ἱλαρὸν ἁγίας δόξης, * ἀθανάτου Πατρός, * οὐρανίου, ἁγίου, μάκαρος, * Ἰησοῦ Χριστέ, * ἐλθόντες ἐπὶ τὴν ἡλίου δύσιν, * ἰδόντες φῶς ἑσπερινόν, * ὑμνοῦμεν Πατέρα, Υἱόν, * καὶ ἅ‐ γιον Πνεῦμα, Θεόν. * Ἄξιόν σε ἐν πᾶσι και‐ ροῖς * ὑμνεῖσθαι φωναῖς αἰσίαις, * Υἱὲ Θεοῦ, ζωὴν ὁ διδούς· * διὸ ὁ κόσμος σὲ δοξάζει. Καὶ ψάλλεται τὸ προκείμενον τῆς ἡμέρας. Τῇ Παρασκευῇ ἑσπέρας. Ἦχος βαρύς. Ψαλμὸς νη´. Ὁ Θεὸς ἀντιλήπτωρ μου εἶ· τὸ ἔλεός σου προ‐ φθάσει με. (νη´ 10‐11) Στίχ. α´. Ἐξελοῦ με ἐκ τῶν ἐχθρῶν μου, ὁ Θε‐ ός, καὶ ἐκ τῶν ἐπανισταμένων ἐπ᾿ ἑμὲ λύτρω‐ σαί με. (νη´ 2) Στίχ. β´. Ῥυσαί με ἐκ τῶν ἐργαζομένων τὴν ἀ‐ νομίαν καὶ ἐξ ἀνδρῶν αἱμάτων σῶσόν με. (νη´ 3) * * * Εἶτα ἡ συνήθης Ἐκτενής, τό, Καταξίωσον, τὰ Πληρωτικά, ἡ κεφαλοκλισία κ.λπ. * * * 3 Εἰς τὸν Στίχον, Στιχηρὰ τῆς Ἑορτῆς. Ἦχος β´. Ἀνατολίου. Ἐν Ἰορδάνῃ ποταμῷ, ἰδών σε ὁ Ἰωάννης πρὸς αὐτὸν ἐρχόμενον, ἔλεγε, Χριστὲ ὁ Θεός· Τί πρὸς τὸν δοῦλον παραγέγονας, ῥύπον μὴ ἔ‐ χων Κύριε; εἰς ὄνομα δὲ τίνος σε βαπτίσω; Πατρός; ἀλλὰ τοῦτον φέρεις ἐν αὐτῷ. Υἱοῦ; ἀλλ᾿ αὐτὸς ὑπάρχεις ὁ σαρκωθείς. Πνεύμα‐ τος Ἁγίου; καὶ τοῦτο οἶδας διδόναι τοῖς πι‐ στοῖς διὰ στόματος. Ὁ ἐπιφανεὶς Θεός, ἐλέη‐ σον ἡμᾶς. Στίχ. Ἡ θάλασσα εἶδε καὶ ἔφυγεν, ὁ Ἰορδάνης ἐστράφη εἰς τὰ ὀπίσω. Εἴδοσάν σε ὕδατα ὁ Θεός, εἴδοσάν σε ὕδατα καὶ ἐφοβήθησαν· πρὸς τὴν σὴν γὰρ δόξαν, ἀντοφθαλμῆσαι τὰ Χερουβὶμ οὐ δύνανται, οὐδὲ ἀτενίσαι τὰ Σεραφίμ· ἀλλὰ φόβῳ παρι‐ στάμενα, τὰ μὲν βαστάζουσι, τὰ δὲ δοξάζουσι τὴν δύναμίν σου. Μεθ᾿ ὧν οἰκτίρμον, ἀναγ‐ γέλλομεν τὴν αἴνεσίν σου λέγοντες· Ὁ ἐπι‐ φανεὶς Θεός, ἐλέησον ἡμᾶς. Στίχ. Τί σοί ἐστι θάλασσα, ὅτι ἔφυγες, καὶ σὺ Ἰορδάνη, ὅτι ἐστράφης εἰς τὰ ὀπίσω; Σήμερον ὁ οὐρανοῦ καὶ γῆς Ποιητής, παραγί‐ νεται σαρκὶ ἐν Ἰορδάνῃ, Βάπτισμα αἰτῶν ὁ ἀ‐ ναμάρτητος, ἵνα καθάρῃ τὸν κόσμον ἀπὸ τῆς πλάνης τοῦ ἐχθροῦ· καὶ βαπτίζεται ὑπὸ δού‐ λου, ὁ Δεσπότης τῶν ἁπάντων· καὶ καθαρι‐ σμὸν δι᾿ ὕδατος, τῷ γένει τῶν ἀνθρώπων δω‐ ρεῖται. Αὐτῷ βοήσωμεν· Ὁ ἐπιφανεὶς Θεὸς ἡ‐ μῶν, δόξα σοι. Δόξα. Καὶ νῦν. Ἦχος πλ. β´. Θεοφάνους. Τὸν ἐκ Παρθένου Ἥλιον, βλέπων ὁ ἐκ στεί‐ ρας Λύχνος φαεινός, ἐν Ἰορδάνῃ αἰτούμενον Βάπτισμα, ἐν δειλίᾳ καὶ χαρᾷ, ἐβόα πρὸς αὐ‐ τόν· Σύ με ἁγίασον Δέσποτα, τῇ θείᾳ Ἐπιφα‐ νείᾳ σου. * * * Τό, Νῦν ἀπολύεις... τὸ Τρισάγιον· καὶ τὸ Ἀπολυτίκιον. Τῆς Ἑορτῆς. Ἦχος α´. Ἐν Ἰορδάνῃ βαπτιζομένου σου Κύριε, ἡ τῆς Τριάδος ἐφανερώθη προσκύνησις· τοῦ γὰρ Γεννήτορος ἡ φωνὴ προσεμαρτύρει σοι, ἀγα‐ πητόν σε Υἱὸν ὀνομάζουσα· καὶ τὸ Πνεῦμα ἐν εἴδει περιστερᾶς, ἐβεβαίου τοῦ λόγου τὸ ἀ‐ σφαλές. Ὁ ἐπιφανεὶς Χριστὲ ὁ Θεός, καὶ τὸν κόσμον φωτίσας, δόξα σοι. (ἐκ γ´) Η ΑΠΟΛΥΣΙΣ Ὁ ἱερεύς· Δόξα σοι, Χριστὲ ὁ Θεός... Ὁ ἀναγνώστης· Δόξα, καὶ νῦν. Κύριε, ἐλέη‐ σον γ´. Πάτερ ἅγιε, εὐλόγησον. Ὁ ἱερεύς· Ὁ ἐν Ἰορδάνῃ ὑπὸ Ἰωάννου βαπτι‐ σθῆναι καταδεξάμενος διὰ τὴν ἡμῶν σωτηρί‐ αν Χριστὸς ὁ ἀληθινὸς Θεὸς ἡμῶν... Δι᾿ εὐχῶν τῶν ἁγίων πατέρων ἡμῶν... Ὁ χορός· Ἀμήν. * * * * * ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ Μετὰ τὸν Ἑξάψαλμον, Συναπτὴ μεγάλη, μεθ᾿ ἣν ἐκφώνησις· Ὅτι πρέπει σοι πᾶσα δόξα... Ἦχος α´. Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν· εὐλογημέ‐ νος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου. Στίχ. α´. Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ, ὅτι ἀγα‐ θός, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος αὐτοῦ. Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν... Στίχ. β´. Πάντα τὰ ἔθνη ἐκύκλωσάν με, καὶ τῷ ὀνόματι Κυρίου ἠμυνάμην αὐτούς. Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν... Στίχ. γ´. Παρὰ Κυρίου ἐγένετο αὕτη, καί ἐστι θαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν. Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν... ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ Τῆς ἑορτῆς. Ἦχος α´. Ἐν Ἰορδάνῃ βαπτιζομένου σου Κύριε, ἡ τῆς Τριάδος ἐφανερώθη προσκύνησις, τοῦ γὰρ Γεννήτορος ἡ φωνὴ προσεμαρτύρει σοι, ἀγα‐ πητόν σε Υἱὸν ὀνομάζουσα, καὶ τὸ Πνεῦμα ἐν εἴδει περιστερᾶς, ἐβεβαίου τοῦ λόγου τὸ ἀ‐ 4 σφαλές. Ὁ ἐπιφανεὶς Χριστὲ ὁ Θεός, καὶ τὸν κόσμον φωτίσας, δόξα σοι. (ἐκ γ´) Ἰδοὺ γὰρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην, καὶ ἐν ἁ‐ μαρτίαις ἐκίσσησέ με ἡ μήτηρ μου. Συναπτὴ μικρά, μεθ᾿ ἣν ἐκφώνησις· Ὅτι σὸν τὸ κράτος... Ἰδοὺ γὰρ ἀλήθειαν ἠγάπησας, τὰ ἄδηλα καὶ τὰ κρύφια τῆς σοφίας σου ἐδήλωσάς μοι. * * * Ῥαντιεῖς με ὑσσώπῳ, καὶ καθαρισθήσομαι· πλυνεῖς με, καὶ ὑπὲρ χιόνα λευκανθήσομαι. ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ [Τὸ Ψαλτήριον] Μετὰ τὴν α´ Στιχολογίαν, Κάθισμα. Ἦχος γ´. Τὴν ὡραιότητα. Ἐπιφανέντος σου ἐν Ἰορδάνῃ Σωτήρ, καὶ βα‐ πτισθέντος σου ὑπὸ Προδρόμου Χριστέ, ἠγα‐ πημένος Υἱὸς ἐμαρτυρήθης· ὅθεν καὶ συνά‐ ναρχος, τῷ Πατρὶ πεφανέρωσαι· Πνεῦμα δὲ τὸ Ἅγιον, ἐπὶ σὲ κατεγίνετο· ἐν ᾧ καὶ φωτι‐ σθέντες βοῶμεν· Δόξα Θεῷ τῷ ἐν Τριάδι. Δόξα. Καὶ νῦν. Τὸ αὐτό. Μετὰ τὴν β´ Στιχολογίαν, Κάθισμα. Ἦχος δ´. Κατεπλάγη Ἰωσήφ. Ἀκουτιεῖς μοι ἀγαλλίασιν καὶ εὐφροσύνην· ἀ‐ γαλλιάσονται ὀστέα τεταπεινωμένα. Ἀπόστρεψον τὸ πρόσωπόν σου ἀπὸ τῶν ἁ‐ μαρτιῶν μου καὶ πάσας τὰς ἀνομίας μου ἐξά‐ λειψον. Καρδίαν καθαρὰν κτίσον ἐν ἐμοί, ὁ Θεός, καὶ πνεῦμα εὐθὲς ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου. Μὴ ἀπορρίψῃς με ἀπὸ τοῦ προσώπου σου, καὶ τὸ Πνεῦμά σου τὸ ἅγιον μὴ ἀντανέλῃς ἀπ᾿ ἐμοῦ. Ἀπόδος μοι τὴν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου σου, καὶ πνεύματι ἡγεμονικῷ στήριξόν με. Ἰορδάνη ποταμέ, τί ἐθαμβήθης θεωρῶν; Τὸν ἀθεώρητον γυμνόν, εἶδον καὶ ἔφριξα φησί· καὶ πῶς γὰρ τοῦτον οὐκ ἔμελλον φρῖξαι καὶ δῦναι; οἱ Ἄγγελοι αὐτόν, ὁρῶντες ἔφριξαν· ἐ‐ ξέστη οὐρανός, καὶ γῆ ἐτρόμαξε· καὶ συνε‐ στάλη θάλασσα, καὶ πάντα τὰ ὁρατὰ καὶ ἀό‐ ρατα. Χριστὸς ἐφάνη, ἐν Ἰορδάνῃ, ἁγιάσαι τὰ ὕδατα. Διδάξω ἀνόμους τὰς ὁδούς σου, καὶ ἀσεβεῖς ἐπὶ σὲ ἐπιστρέψουσι. Δόξα. Καὶ νῦν. Τὸ αὐτό. Ὅτι, εἰ ἠθέλησας θυσίαν, ἔδωκα ἄν· ὁλοκαυ‐ τώματα οὐκ εὐδοκήσεις. * * * Ῥῦσαί με ἐξ αἱμάτων, ὁ Θεός, ὁ Θεὸς τῆς σω‐ τηρίας μου· ἀγαλλιάσεται ἡ γλῶσσά μου τὴν δικαιοσύνην σου. Κύριε, τὰ χείλη μου ἀνοίξεις, καὶ τὸ στόμα μου ἀναγγελεῖ τὴν αἴνεσίν σου. Ὁ Προεστὼς ἢ ὁ Ἀναγνώστης τὸν ν´ ψαλμόν, χύμα. Θυσία τῷ Θεῷ πνεῦμα συντετριμμένον· καρ‐ δίαν συντετριμμένην καὶ τεταπεινωμένην ὁ Θεὸς οὐκ ἐξουδενώσει. Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου καὶ κατὰ τὸ πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἐξά‐ λειψον τὸ ἀνόμημά μου. Ἀγάθυνον, Κύριε, ἐν τῇ εὐδοκίᾳ σου τὴν Σι‐ ών, καὶ οἰκοδομηθήτω τὰ τείχη Ἱερουσαλήμ. Ἐπὶ πλεῖον πλῦνόν με ἀπὸ τῆς ἀνομίας μου καὶ ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας μου καθάρισόν με. Ὅτι τὴν ἀνομίαν μου ἐγὼ γινώσκω, καὶ ἡ ἁ‐ μαρτία μου ἐνώπιόν μού ἐστι διὰ παντός. Σοὶ μόνῳ ἥμαρτον καὶ τὸ πονηρὸν ἐνώπιόν σου ἐποίησα, ὅπως ἂν δικαιωθῇς ἐν τοῖς λό‐ γοις σου καὶ νικήσῃς ἐν τῷ κρίνεσθαί σε. Τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, ἀναφο‐ ρὰν καὶ ὁλοκαυτώματα. Τότε ἀνοίσουσιν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριόν σου μό‐ σχους. * * * 5 ΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ Κανὼν τοῦ Κυρίου Κοσμᾶ, οὗ ἡ ἀκροστιχίς· Βάπτισμα ῥύψις γηγενῶν ἁμαρτάδος. ᾨδὴ α´. Ἦχος β´. Ὁ εἱρμός. Βυθοῦ ἀνεκάλυψε πυθμένα, καὶ διὰ ξηρᾶς οἰ‐ κείους ἕλκει, ἐν αὐτῷ κατακαλύψας ἀντιπά‐ λους, ὁ κραταιὸς ἐν πολέμοις Κύριος· ὅτι δε‐ δόξασται. Ἀδὰμ τὸν φθαρέντα ἀναπλάττει, ῥείθροις Ἰ‐ ορδάνου καὶ δρακόντων, κεφαλὰς ἐμφωλευ‐ όντων διαθλάττει, ὁ Βασιλεὺς τῶν αἰώνων Κύριος· ὅτι δεδόξασται. Πυρὶ τῆς Θεότητος ἀΰλῳ, σάρκα ὑλικὴν ἠμφι‐ εσμένος, Ἰορδάνου περιβάλλεται τὸ νᾶμα, ὁ σαρκωθεὶς ἐκ Παρθένου Κύριος· ὅτι δεδόξα‐ σται. Τὸν ῥύπον ὁ σμήχων τῶν ἀνθρώπων, τούτοις καθαρθεὶς ἐν Ἰορδάνῃ, οἷς θελήσας ὡμοιώθη ὃ ἦν μείνας, τοὺς ἐν σκότει φωτίζει Κύριος· ὅ‐ τι δεδόξασται. Ἕτερος Κανὼν Ἰαμβικός, τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ· οὗ ἡ ἀκροστιχὶς διὰ Στίχων Ἡρωελεγείων. Σήμερον ἀχράντοιο βαλὼν Θεοφεγγέϊ πυρσῷ Πνεύματος, ἐνθάπτει νάμασιν ἀμπλακίην, Φλέξας Παμμεδέοντος ἐΰς Πάϊς· Ἠπιόων δέ, Ὑμνηταῖς μελέων τῶν δε δίδωσι χάριν. ᾨδὴ α´. Ἦχος β´. Ὁ εἱρμός. » Στείβει θαλάσσης, κυματούμενον σάλον, » Ἤπειρον αὖθις, Ἰσραὴλ δεδειγμένον. » Μέλας δὲ πόντος, τριστάτας Αἰγυπτίων, » Ἔκρυψεν ἄρδην, ὑδατόστρωτος τάφος, » Ῥώμῃ κραταιᾷ, δεξιᾶς τοῦ Δεσπότου. (δίς) Δόξα. Ὄρθρου φανέντος, τοῖς βροτοῖς σελασφόρου, Νῦν ἐξ ἐρήμου, πρὸς ῥοὰς Ἰορδάνου. Ἄναξ ὑπέσχες, ἡλίου σὸν αὐχένα, Χώρου ζοφώδους, τὸν Γενάρχην ἁρπάσαι, Ῥύπου τε παντός, ἐκκαθᾶραι τὴν κτίσιν. Καὶ νῦν. Ἄναρχε ῥείθροις, συνταφέντα σοι Λόγε, Νέον περαίνεις, τὸν φθαρέντα τῇ πλάνῃ, Ταύτην ἀφράστως, πατρόθεν δεδεγμένος, Ὄπα κρατίστην· Οὗτος ἠγαπημένος, Ἶσός τέ μοι Παῖς, χρηματίζει τὴν φύσιν. ᾨδὴ γ´. Ὁ εἱρμός. » Ἰσχὺν ὁ διδούς, τοῖς Βασιλεῦσιν ἡμῶν Κύρι‐ ος, καὶ κέρας χριστῶν αὑτοῦ ὑψῶν, Παρθένου ἀποτίκτεται· μολεῖ δὲ πρὸς τὸ Βάπτισμα· διὸ πιστοὶ βοήσωμεν· Οὐκ ἔστιν ἅγιος, ὡς ὁ Θεὸς ἡμῶν, καὶ οὐκ ἔστι δίκαιος, πλήν σου Κύριε. (δίς) Στειρεύουσα πρίν, ἠτεκνωμένη δεινῶς σήμε‐ ρον, εὐφραίνου Χριστοῦ ἡ Ἐκκλησία· δι᾿ ὕδα‐ τος καὶ Πνεύματος, υἱοὶ γάρ σοι γεγέννηνται, ἐν πίστει ἀνακράζοντες· Οὐκ ἔστιν ἅγιος, ὡς ὁ Θεὸς ἡμῶν, καὶ οὐκ ἔστι δίκαιος, πλήν σου Κύριε. Μεγάλῃ φωνῇ, ἐν τῇ ἐρήμῳ βοᾷ Πρόδρομος· Χριστοῦ ἑτοιμάσατε ὁδούς, καὶ τρίβους τοῦ Θεοῦ ἡμῶν, εὐθείας ἀπεργάσασθε, ἐν πίστει ἀνακράζοντες· Οὐκ ἔστιν ἅγιος, ὡς ὁ Θεὸς ἡ‐ μῶν, καὶ οὐκ ἔστι δίκαιος, πλήν σου Κύριε. Εἱρμὸς ἄλλος. » Ὅσοι παλαιῶν, ἐκλελύμεθα, βρόχων, » Βορῶν λεόντων, συντεθλασμένων μύλας, » Ἀγαλλιῶμεν, καὶ πλατύνωμεν στόμα, » Λόγῳ πλέκοντες, ἐκ λόγων μελῳδίαν, » ᾯ τῶν πρὸς ἡμᾶς, ἥδεται δωρημάτων. (δίς) Δόξα. Νέκρωσιν ὁ πρίν, ἐμφυτεύσας τῇ κτίσει, Θηρὸς κακούργου, σχηματισθεὶς εἰς φύσιν, Ἐπισκοτεῖται, σαρκικῇ παρουσίᾳ. Ὄρθρῳ φάναντι, προσβαλὼν τῷ Δεσπότῃ, Φλᾶν τὴν ἑαυτοῦ, δυσμενεστάτην κάραν. Καὶ νῦν. Ἕλκει πρὸς αὐτὸν τὴν θεόδμητον φύσιν, Γαστρὸς τυράννου, συγκεχωσμένην ὅροις· Γεννᾷ τε αὖθις, γηγενῶν ἀναπλάσει. Ἔργον φέριστον, ἐκτελῶν ὁ Δεσπότης· Ἷκται γὰρ αὐτήν, ἐξαλεξῆσαι θέλων. Συναπτὴ μικρά, μεθ᾿ ἣν ἐκφώνησις· Ὅτι σὺ εἶ ὁ Θεὸς ἡμῶν... 6 * * * ΜΕΣΩΔΙΑ ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ Ἀντὶ τῆς ὑπακοῆς, τὸ διὰ τὸν πολυέλεον παραλειφθὲν κάθισμα. Ἦχος δ´. Ταχὺ προκατάλαβε. Τὰ ῥεῖθρα ἡγίασας τὰ Ἰορδάνεια· τὸ κράτος συνέτριψας, τῆς ἁμαρτίας, Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡ‐ μῶν· ὑπέκλινας τῇ παλάμῃ, σεαυτὸν τοῦ Προδρόμου, καὶ ἔσωσας ἐκ τῆς πλάνης, τῶν ἀνθρώπων τὸ γένος· διό σε ἱκετεύομεν· Σῶ‐ σον τὸν κόσμον σου. [Δόξα. Καὶ νῦν. Τὸ αὐτό.] * * * Εἶτα αἱ δ´, ε´ καὶ Ϛ´ ᾠδαὶ τῶν κανόνων. ᾨδὴ δ´. Ὁ εἱρμός. » Ἀκήκοε Κύριε φωνῆς σου, ὃν εἶπας, Φωνὴ βοῶντος ἐν ἐρήμῳ, ὅτε ἐβρόντησας πολλῶν ἐπὶ ὑδάτων, τῷ σῷ μαρτυρούμενος Υἱῷ· ὅλος γεγονὼς τοῦ παρόντος, Πνεύματος δὲ ἐβόη‐ σε· Σὺ εἶ Χριστός, Θεοῦ σοφία καὶ δύναμις. » Ῥήγνυσι γῆρυν, Πνεύματι κροτουμένην, » Σάρκωσιν ἐμφαίνουσαν ἀῤῥήτου Λόγου, » ᾯ τῶν δυναστῶν τὰ κράτη συνετρίβη. Πεμφθεὶς ὁ Πατρὸς παμφαέστατος Λόγος, Νυκτὸς διῶσαι τὴν καχέσπερον σχέσιν, Ἔκριζον ἥκεις, καὶ βροτῶν ἁμαρτίας, Υἷας συνελκῦσαί τε τῇ σῇ Βαπτίσει, Μάκαρ φαεινούς, ἐκ ῥοῶν Ἰορδάνου. Δόξα. Αὐτὸν προσιδὼν τὸν περίκλυτον Λόγον, Τρανῶς ὁ Κήρυξ ἐκβοᾶται τῇ κτίσει. Οὗτος προών μου, δεύτερος τῷ σαρκίῳ. Σύμμορφος ἐξέλαμψεν ἐνθέῳ σθένει, Ἔχθιστον ἡμῶν ἐξελεῖν ἁμαρτίαν. Καὶ νῦν. Νομὴν πρὸς αὐτὴν τὴν φερέσβιον φέρων, Θηρᾷ δρακόντων φωλεοῖς ἐπιτρέχων· Ἄπλητα κύκλα καββαλὼν Θεὸς Λόγος, Πτέρνῃ τε τὸν πλήττοντα παμπήδην γένος, Τοῦτον καθειργνύς, ἐκσαώζει τὴν κτίσιν. ᾨδὴ ε´. Ὁ εἱρμός. Ῥυπτόμενον ἥλιον τίς εἶδεν, ὁ Κήρυξ βοᾷ, τὸν ἔκλαμπρον τῇ φύσει, ἵνα σε ὕδασιν ἀπαύγα‐ σμα τῆς δόξης, Πατρὸς χαρακτὴρ ἀϊδίου ἐκ‐ πλύνω, καὶ χόρτος ὤν, πυρὶ ψαύσω τῆς σῆς Θεότητος; σὺ γὰρ Χριστός, Θεοῦ σοφία καὶ δύναμις. » Ἰησοῦς ὁ ζωῆς ἀρχηγός, λῦσαι τὸ κατάκρι‐ μα ἥκει, Ἀδὰμ τοῦ πρωτοπλάστου· καθαρσί‐ ων δὲ ὡς Θεὸς μὴ δεόμενος, τῷ πεσόντι κα‐ θαίρεται ἐν τῷ Ἰορδάνῃ· ἐν ᾧ τὴν ἔχθραν κτείνας, ὑπερέχουσαν πάντα νοῦν, εἰρήνην χαρίζεται. (δίς) Ὑπέφηνεν ἔνθεον ἣν εἶχεν, εὐλάβειαν Μω‐ σῆς περιτυχών σοι· ὡς γὰρ τῆς βάτου σε φω‐ νήσαντα ᾐσθήθη, εὐθὺς ἀπεστράφη τὰς ὄ‐ ψεις· ἐγὼ δὲ πῶς βλέψω σε τρανῶς, ἢ πῶς χει‐ ροθετήσω σε; σὺ γὰρ Χριστός, Θεοῦ σοφία καὶ δύναμις. Συνελθόντων ἀπείρων λαῶν, ὑπὸ Ἰωάννου βαπτισθῆναι, αὐτὸς ἐν μέσῳ ἔστη, προσεφώ‐ νει δὲ τοῖς παροῦσι· Τίς ἔδειξεν, ἀπειθεῖς, τὴν ὀργὴν ὑμῖν ἐκκλῖναι τὴν μέλλουσαν; καρ‐ ποὺς ἀξίους Χριστῷ, ἐκτελεῖτε· παρὼν γὰρ νῦν, εἰρήνην χαρίζεται. Ψυχῆς τελῶν ἔμφρονος, καὶ λόγῳ τιμώμενος, ἀψύχων εὐλαβοῦμαι· εἰ γὰρ βαπτίσω σε, κα‐ τήγορόν μοι ἔσται, πυρὶ καπνιζόμενον ὄρος, φυγοῦσα δὲ θάλασσα διχῇ, καὶ Ἰορδάνης οὗ‐ τος στραφείς· σὺ γὰρ Χριστός, Θεοῦ σοφία καὶ δύναμις. Γεωργὸς ὁ καὶ Δημιουργός, μέσος ἑστηκὼς ὡς εἷς ἁπάντων, καρδίας ἐμβατεύει· καθαρτήρι‐ ον δὲ πτύον χειρισάμενος, τὴν παγκόσμιον ἅ‐ λωνα πανσόφως διΐστησι, τὴν ἀκαρπίαν φλέ‐ γων, εὐκαρποῦσιν αἰώνιον, ζωὴν χαριζόμε‐ νος. Εἱρμὸς ἄλλος. Εἱρμὸς ἄλλος. » Πυρσῷ καθαρθεὶς μυστικῆς θεωρίας, » Ὑμνῶν Προφήτης τὴν βροτῶν καινουργίαν, » Ἐχθροῦ ζοφώδους καὶ βεβορβορωμένου, » Ἰὸν καθάρσει Πνεύματος λελουμένοι, 7 » Νέαν προσωρμίσθημεν ἀπλανῆ τρίβον, » Ἄγουσαν ἀπρόσιτον εἰς θυμηδίαν, » Μόνοις προσιτὴν οἷς Θεὸς κατηλλάγη. (δίς) Σωτηρίαν δράκοντος ἐκ βροτοκτόνου, Πᾶσι προφαίνων, τῶν χρόνων ἐπ᾿ ἐσχάτων. Δόξα. Ἀνειμένων Πόλοιο παμφαῶν πτυχῶν, Μύστης ὁρᾷ πρὸς Πατρὸς ἐξικνούμενον, Μένον τε Πνεῦμα τῷ παναχράντῳ Λόγῳ, Ἐπελθὸν ὡς πέλειαν ἀφράστῳ τρόπῳ, Δήμοις τε φαίνει, προσδραμεῖν τῷ Δεσπότῃ. Ἀθρῶν ὁ Πλάστης ἐν ζόφῳ τῶν πταισμάτων, Σειραῖς ἀφύκτοις, ὃν διαρθροῖ δακτύλοις, Ἵστησιν ἀμφ᾿ ὤμοισιν ἐξάρας ἄνω, Νῦν ἐν πολυῤῥύτοισι δίναις ἐκπλύνων, Αἴσχους παλαιοῦ τῆς Ἀδὰμ καχεξίας. Καὶ νῦν. Μετ᾿ εὐσεβείας προσδράμωμεν εὐτόνως, Πηγαῖς ἀχράντοις ῥεύσεως σωτηρίου, Λόγον κατοπτεύοντες ἐξ ἀκηράτου, Ἄντλημα προσφέροντα δίψης ἐνθέου, Κόσμου προσηνῶς ἐξακεύμενον νόσον. ᾨδὴ Ϛ´. Ὁ εἱρμός. » Ἡ φωνὴ τοῦ Λόγου, ὁ Λύχνος τοῦ φωτὸς ὁ Ἑωσφόρος, ὁ τοῦ Ἡλίου Πρόδρομος, ἐν τῇ ἐ‐ ρήμῳ, Μετανοεῖτε πᾶσι βοᾷ τοῖς λαοῖς, καὶ προκαθαίρεσθε· ἰδοὺ γὰρ πάρεστι Χριστός, ἐκ φθορᾶς τὸν κόσμον λυτρούμενος. (δίς) Γεννηθεὶς ἀῤῥεύστως, ἐκ Θεοῦ καὶ Πατρός, ἐκ τῆς Παρθένου, δίχα σαρκοῦται ῥύπου Χρι‐ στός· οὗ τὸν ἱμάντα τὴν ἐξ ἡμῶν τοῦ Λόγου συνάφειαν, λύειν ἀμήχανον, διδάσκει ὁ Πρό‐ δρομος, γηγενεῖς ἐκ πλάνης λυτρούμενος. Ἐν πυρὶ βαπτίζει, τελευταίῳ Χριστός, τοὺς ἀ‐ πειθοῦντας, καὶ μὴ Θεὸν φρονοῦντας αὐτόν· ἐν πνεύματι δὲ καινοποιεῖ, δι᾿ ὕδατος χάριτι, τοὺς ἐπιγνώμονας αὐτοῦ τῆς Θεότητος, τῶν πλημμελημάτων λυτρούμενος. Εἱρμὸς ἄλλος. » Ἱμερτὸν ἐξέφηνε σὺν πανολβίῳ, » Ἤχῳ Πατήρ, ὃν γαστρὸς ἐξηρεύξατο. » Ναί, φησιν, Οὗτος, συμφυὴς γόνος πέλων, » Φώταυγος ἐξώρουσεν ἀνθρώπων γένους, » Λόγος τέ μου ζῶν, καὶ βροτὸς προμηθείᾳ. (δίς) Δόξα. Ἐκ ποντίου λέοντος ὁ τριέσπερος, Ξένως Προφήτης ἐγκάτοις φλοιδούμενος, Αὖθις προῆλθε, τῆς παλιγγενεσίας, Καὶ νῦν. Συναπτὴ μικρά, μεθ᾿ ἣν ἐκφώνησις· Σὺ γὰρ εἶ ὁ βασιλεὺς τῆς εἰρήνης... * * * ΚΟΝΤΑΚΙΟΝ, ΟΙΚΟΣ, ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ Κοντάκιον. Ἦχος δ´. Αὐτόμελον. Ῥωμανοῦ τοῦ Μελωδοῦ. Ἐπεφάνης σήμερον τῇ οἰκουμένῃ, καὶ τὸ φῶς σου Κύριε, ἐσημειώθη ἐφ᾿ ἡμᾶς, ἐν ἐπιγνώσει ὑμνοῦντάς σε· Ἦλθες ἐφάνης τὸ Φῶς τὸ ἀ‐ πρόσιτον. Ὁ Οἶκος. Τῇ Γαλιλαίᾳ τῶν Ἐθνῶν, τῇ τοῦ Ζαβουλὼν χώρᾳ, καὶ τοῦ Νεφθαλεὶμ γαίᾳ, ὡς εἶπεν ὁ Προφήτης, φῶς μέγα ἔλαμψε Χριστός· τοῖς ἐ‐ σκοτισμένοις φαεινὴ ὤφθη αὐγή, ἐν Βηθλεὲμ ἀστράπτουσα· μᾶλλον δὲ ἐκ Μαρίας ὁ Κύριος πάσῃ τῇ οἰκουμένῃ ἀνατέλλει τὰς ἀκτῖνας, ὁ Ἥλιος τῆς Δικαιοσύνης. Διὸ οἱ ἐξ Ἀδὰμ γυ‐ μνοί, δεῦτε πάντες ὑποδύωμεν αὐτόν, ἵνα θαλφθῶμεν· σκέπη γὰρ γυμνῶν, καὶ αἴγλη ἐ‐ σκοτισμένων, ἦλθες ἐφάνης τὸ Φῶς τὸ ἀπρό‐ σιτον. Συναξάριον. Τῇ ΙΔ´ τοῦ αὐτοῦ μηνός, μνήμη τῶν Ἁγίων Ἀββάδων, τῶν ἐν Σινᾷ ὄρει ἀναιρεθέντων. Στίχ. Σπάθαι τὸ πράξαν ὧδε τοὺς πολλοὺς φόνους· Τὸ δ᾿ αὖ πεπονθός, ἄνδρες ἀρετῆς φίλοι. Ἀββάδας ἀμφὶ τετάρτῃ καὶ δεκάτῃ κτάνε χαλκός. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν Ἁγίων τριάκοντα τριῶν Πατέρων, τῶν ἐν τῇ Ῥαϊθὼ ἀναιρεθέν‐ των. Στίχ. Ὡς πρὶν Ῥαχὴλ τὰ τέκνα, νῦν τοὺς Ἀββάδας, Κλαίει Ῥαϊθώ, συγκεκομμένους σπάθαις. 8 Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡ‐ μῶν Θεοδούλου, υἱοῦ τοῦ Ἁγίου Νείλου, τοῦ σοφοῦ. Στίχ. Ὁ Θεόδουλος ἀρεταῖς ὤφθη μέγας, Μιμούμενος μάλιστα πατρὸς τὸν βίον. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡ‐ μῶν Στεφάνου, τοῦ κτίσαντος τὴν Μονὴν τοῦ Χηνολάκκου. Στίχ. Τῷ Χηνολάκκου τὴν Μονὴν δειμαμένῳ, Θείῳ Στεφάνῳ, λάκκος ὠρύχθη τάφου. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ἡ Ἁγία Μάρτυς Ἁγνή, ἐν σκο‐ τεινῇ φρουρᾷ βληθεῖσα, τελειοῦται. Στίχ. Ἁγνὴν ἄναγνοι θέντες εἰς οἶκον σκότους, Πάμφωτον αὐτῇ προὐξένησαν οἰκίαν. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῆς Ἁγίας ἐνδόξου Ἰ‐ σαποστόλου Νίνης, τῆς φωτιστρίας τῆς Γεωρ‐ γίας. Στίχ. Σταυροῦ ῥωσθεῖσα ἰσχύϊ, Νίνα, φέγγος, Χριστοῦ ἀνέτειλας λαῷ Γεωργίας. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡ‐ μῶν Σάββα, τοῦ πρώτου Ἀρχιεπισκόπου Σερ‐ βίας καὶ κτίτορος τῆς ἱερᾶς Μονῆς Χιλανδαρί‐ ου. Στίχ. Φωστὴρ ἐδείχθης φωτίσας τὴν Σερβίαν, Ἔργοις λόγοις τε, Σάββα τῶν Σέρβων κλέος. Ταῖς αὐτῶν πρεσβείαις, ὁ Θεός, ἐλέησον ἡ‐ μᾶς. Ἀμήν. * * * Εἶτα αἱ ζ´ καὶ η´ ᾠδαὶ τῶν κανόνων. ᾨδὴ ζ´. Ὁ εἱρμός. » Νέους εὐσεβεῖς, καμίνῳ πυρὸς προσομιλή‐ σαντας, διασυρίζον πνεῦμα δρόσου, ἀβλαβεῖς διεφύλαξε, καὶ θείου Ἀγγέλου συγκατάβασις· ὅθεν ἐν φλογὶ δροσιζόμενοι, εὐχαρίστως ἀνέ‐ μελπον· Ὑπερύμνητε, ὁ τῶν Πατέρων Κύριος, καὶ Θεὸς εὐλογητὸς εἶ. Ὥσπερ οὐρανῷ, σὺν τρόμῳ καὶ θαύματι παρί‐ σταντο, ἐν Ἰορδάνῃ αἱ Δυνάμεις τῶν Ἀγγέ‐ λων σκοπούμεναι, τοσαύτην Θεοῦ τὴν συγ‐ κατάβασιν· ὅπως ὁ κρατῶν τὴν ὑπέρῳον τῶν ὑδάτων ὑπόστασιν, ἐν τοῖς ὕδασι, σωματοφό‐ ρος ἕστηκεν, ὁ Θεὸς ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν. Νεφέλη ποτέ, καὶ θάλασσα θείου προεικόνι‐ ζε, Βαπτίσματος τὸ θαῦμα, ἐν οἷς ὁ πρὶν βα‐ πτίζεται διεξοδικῶς τῷ Νομοθέτῃ λαός. Θά‐ λασσα δὲ ἦν τύπος ὕδατος, καὶ νεφέλη τοῦ Πνεύματος· οἷς τελούμενοι, Εὐλογητὸς εἶ κράζομεν, ὁ Θεὸς ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν. Ἅπαντες πιστοί, ἐν ᾧ τὴν τελείωσιν ἐλάβο‐ μεν, θεολογοῦντες ἀσιγήτως, σὺν Ἀγγέλοις δοξάσωμεν, Πατέρα Υἱὸν καὶ Πνεῦμα Ἅγιον· τοῦτο γὰρ Τριὰς ὑποστάσεσιν ὁμοούσιος, εἷς δὲ Θεός· ᾧ καὶ ψάλλομεν· Ὁ τῶν Πατέρων Κύριος, καὶ Θεὸς εὐλογητὸς εἶ. Εἱρμὸς ἄλλος. » Ἔφλεξε ῥείθρῳ τῶν δρακόντων τὰς κάρας, » Ὁ τῆς καμίνου τὴν μετάρσιον φλόγα, » Νέους φέρουσαν εὐσεβεῖς κατευνάσας. » Τὴν δυσκάθεκτον ἀχλὺν ἐξ ἁμαρτίας, » Ὅλην πλύνει δέ, τῇ δρόσῳ τοῦ Πνεύματος. Σὲ ζωγραφοῦσαν τὴν Ἀσσύριον φλόγα, Ἐκστῶσαν ἵστης, εἰς δρόσον μετηγμένην. Ὕδωρ ὅθεν νῦν ἀμφιέσσαο φλέγον, Σίντην κάκιστον Χριστὲ προσκεκευθμένον, Πρὸς τὴν ὄλισθον ἐκκαλούμενον τρίβον. Δόξα. Ἀποῤῥαγέντος τοῦ Ἰορδάνου πάλαι, Ἰσθμῷ περᾶται λαὸς Ἰσραηλίτης, Σὲ τὸν κράτιστον ἐμφοροῦντα τὴν κτίσιν, Ἠπειγμένως νῦν ἐν ῥοαῖς διαγράφων, Πρὸς τὴν ἄῤῥευστον καὶ ἀμείνονα τρίβον. Καὶ νῦν. Ἴδμεν τὸ πρῶτον τὴν πανώλεθρον κλύσιν, Οἰκτρῶς σε πάντων εἰς φθορὰν παρεισάγειν, Ὦ τρισμέγιστα χρηματίζων καὶ ξένα· Νῦν δὲ κλύσαντα Χριστὲ τὴν ἁμαρτίαν, Δι᾿ εὐπάθειαν, καὶ βροτῶν σωτηρίαν. ᾨδὴ η´. Ὁ εἱρμός. » Μυστήριον παράδοξον, ἡ Βαβυλῶνος ἔδειξε κάμινος, πηγάσασα δρόσον· ὅτι ῥείθροις ἔ‐ μελλεν, ἄϋλον πῦρ εἰσδέχεσθαι ὁ Ἰορδάνης, καὶ στέγειν σαρκί, βαπτιζόμενον τὸν Κτί‐ στην, ὃν εὐλογοῦσι Λαοί, καὶ ὑπερυψοῦσιν, εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας. 9 Ἀπόθου φόβον ἅπαντα, ὁ Λυτρωτὴς τῷ Προ‐ δρόμῳ ἔφησεν· ἐμοὶ δὲ πειθάρχει, ὡς Χριστῷ μοι πρόσελθε· τοῦτο γὰρ φύσει πέφυκα· ἐμῷ προστάγμασι εἶξον, καὶ βάπτισόν με συγκα‐ ταβάντα, ὃν εὐλογοῦσι Λαοί, καὶ ὑπερυψοῦ‐ σιν, εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας. Ῥημάτων ὡς ἀκήκοεν, ὁ Βαπτιστὴς τοῦ Δε‐ σπότου, σύντρομος παλάμην ἐκτείνει· χειρα‐ πτήσας ὅμως δέ, τὴν κορυφὴν τοῦ Πλάστου αὑτοῦ, τῷ βαπτισθέντι ἐβόα· Ἁγίασόν με· σὺ γὰρ Θεός μου, ὃν εὐλογοῦσι Λαοί, καὶ ὑπερυ‐ ψοῦσιν, εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας. Τριάδος ἡ φανέρωσις, ἐν Ἰορδάνῃ γέγονεν· αὕτη γὰρ ὑπέρθεος φύσις· ὁ Πατὴρ ἐφώνη‐ σεν· Οὗτος ὁ βαπτιζόμενος, Υἱὸς ὁ ἀγαπητός μου· τὸ Πνεῦμα συμπαρῆν τῷ ὁμοίῳ· ὃν εὐλο‐ γοῦσι Λαοί, καὶ ὑπερυψοῦσιν, εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας. Εἱρμὸς ἄλλος. » Ἐλευθέρα μὲν ἡ κτίσις γνωρίζεται· » Υἱοὶ δὲ φωτός, οἱ πρὶν ἐσκοτισμένοι. » Μόνος στενάζει, τοῦ σκότους ὁ προστάτης. » Νῦν εὐλογείτω συντόνως τὸν αἴτιον, » Ἡ πρὶν τάλαινα τῶν Ἐθνῶν παγκληρία. (δίς) Εὐλογοῦμεν Πατέρα, Υἱὸν καὶ Ἅγιον Πνεῦμα, τὸν Κύριον· ὑμνοῦμεν καὶ ὑπερυψοῦμεν αὐ‐ τὸν εἰς τοὺς αἰῶνας. Τριττοὶ θεουδεῖς ἐμπύρως δροσούμενοι, Αἰγλῆντα τριτταῖς παμφαῶς ἁγιστείαις, Σαφῶς ἐδήλουν τὴν ὑπέρτατον φύσιν, Μίξει βροτείᾳ πυρπολοῦσαν ἐν δρόσῳ, Εὐκτῶς ἅπασαν τὴν ὀλέθριον πλάνην. Καὶ νῦν. Λευχειμονείτω πᾶσα γήϊνος φύσις, Ἐκπτώσεως νῦν οὐρανῶν ἐπηρμένη· ᾯ γὰρ τὰ πάντα συντετήρηται Λόγῳ, Νάουσι ῥείθροις ἐκπλυθεῖσα πταισμάτων, Τῶν πρὶν πέφευγε παμφαῶς λελουμένη. ᾨδὴ α´. Ἦχος β´. Βυθοῦ ἀνεκάλυψε πυθμένα * καὶ διὰ ξηρᾶς οἰκείους ἕλκει, * ἐν αὐτῷ κατακαλύψας ἀντι‐ πάλους, * ὁ κραταιὸς * ἐν πολέμοις Κύριος· * ὅτι δεδόξασται. Ἰαμβική. Στείβει θαλάσσης * κυματούμενον σάλον, Ἤπειρον αὖθις, * Ἰσραήλ, δεδειγμένον. Μέλας δὲ πόντος * τριστάτας Αἰγυπτίων Ἔκρυψεν ἄρδην * ὑδατόστρωτος τάφος Ῥώμῃ κραταιᾷ * δεξιᾶς τοῦ Δεσπότου. ᾨδὴ γ´. Ἰσχὺν ὁ διδοὺς * τοῖς βασιλεῦσιν ἡμῶν Κύριος * καὶ κέρας χριστῶν αὐτοῦ ὑψῶν, * Παρθένου ἀποτίκτεται, * μολεῖ δὲ πρὸς τὸ βάπτισμα· * διό, πιστοί, βοήσωμεν· * Οὐκ ἔστιν ἅγιος * ὡς ὁ Θεὸς ἡμῶν * καὶ οὐκ ἔστι δίκαιος * πλήν σου, Κύριε. Ἰαμβική. Ὅσοι παλαιῶν * ἐκλελύμεθα βρόχων, Βορῶν λεόντων * συντεθλασμένων μύλας, Ἀγαλλιῶμεν * καὶ πλατύνωμεν στόμα, Λόγῳ πλέκοντες * ἐκ λόγων μελῳδίαν, ᾯ τῶν πρὸς ἡμᾶς * ἥδεται δωρημάτων. ᾨδὴ δ´. Ἀκήκοε, Κύριε, φωνῆς σου, * ὃν εἶπας, Φωνὴ βοῶντος ἐν ἐρήμῳ, * ὅτε ἐβρόντησας * πολ‐ λῶν ἐπὶ ὑδάτων, * τῷ σῷ μαρτυρούμενος Υἱῷ· * ὅλος γεγονὼς τοῦ παρόντος * Πνεύματος δὲ ἐβόησε· * Σὺ εἶ Χριστός, * Θεοῦ σοφία καὶ δύ‐ ναμις. Ἰαμβική. * * * Πυρσῷ καθαρθεὶς * μυστικῆς θεωρίας, Ὑμνῶν προφήτης * τὴν βροτῶν καινουργίαν, Ῥήγνυσι γῆρυν * Πνεύματι κροτουμένην, Σάρκωσιν ἐμφαίνουσαν * ἀρρήτου Λόγου, ᾯ τῶν δυναστῶν * τὰ κράτη συνετρίβη. ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ ᾨδὴ ε´. Τῶν Θεοφανείων. Πεζαὶ καὶ ἰαμβικαί. Ἰησοῦς ὁ ζωῆς ἀρχηγὸς * λῦσαι τὸ κατάκριμα ἥκει * Ἀδὰμ τοῦ πρωτοπλάστου· * καθαρσίων 10 (Ψάλλονται ἀπὸ 2ας μέχρι 5ης Ἰανουαρίου μόναι αἱ πεζαί, ἀ‐ πὸ 7ης μέχρι 13ης Ἰανουαρίου μόναι αἱ ἰαμβικαί, τῇ δὲ 1ῃ, 6ῃ καὶ 14ῃ Ἰανουαρίου ἀμφότεραι.) δὲ ὡς Θεὸς μὴ δεόμενος, * τῷ πεσόντι καθαί‐ ρεται * ἐν τῷ Ἰορδάνῃ· * ἐν ᾧ τὴν ἔχθραν κτεί‐ νας, * ὑπερέχουσαν πάντα νοῦν * εἰρήνην χα‐ ρίζεται. μελλεν * ἄυλον πῦρ εἰσδέχεσθαι * ὁ Ἰορδά‐ νης, καὶ στέγειν * σαρκὶ βαπτιζόμενον τὸν Κτίστην· * ὃν εὐλογοῦσι λαοὶ * καὶ ὑπερυψοῦ‐ σιν * εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας. Ἰαμβική. Ἰαμβική. Ἐχθροῦ ζοφώδους * καὶ βεβορβορωμένου, Ἰὸν καθάρσει * Πνεύματος λελουμένοι, Νέαν προσωρμίσθημεν * ἀπλανῆ τρίβον, Ἄγουσαν ἀπρόσιτον * εἰς θυμηδίαν, Μόνοις προσιτήν, * οἷς Θεὸς κατηλλάγη. Ἐλευθέρα μὲν * ἡ κτίσις γνωρίζεται· Υἱοὶ δὲ φωτὸς * οἱ πρὶν ἐσκοτισμένοι. Μόνος στενάζει * τοῦ σκότους ὁ προστάτης. Νῦν εὐλογείτω * συντόνως τὸν αἴτιον Ἡ πρὶν τάλαινα * τῶν ἐθνῶν παγκληρία. ᾨδὴ στ´. * * * Ἡ φωνὴ τοῦ Λόγου, * ὁ λύχνος τοῦ φωτός, ὁ ἑωσφόρος, * ὁ τοῦ ἡλίου Πρόδρομος, * ἐν τῇ ἐ‐ ρήμῳ * Μετανοεῖτε, πᾶσι βοᾷ τοῖς λαοῖς, * καὶ προκαθαίρεσθε· * ἰδοὺ γὰρ πάρεστι Χριστὸς * ἐκ φθορᾶς τὸν κόσμον λυτρούμενος. Ὁ διάκονος· Τὴν Θεοτόκον ἐν ὕμνοις μεγαλύ‐ νομεν. Ἰαμβική. Ἱμερτὸν ἐξέφηνε * σὺν πανολβίῳ Ἤχῳ Πατήρ, * ὃν γαστρὸς ἐξηρεύξατο. Ναί, φησίν, οὗτος * συμφυὴς γόνος πέλων, Φώταυγος ἐξώρουσεν * ἀνθρώπων γένους, Λόγος τέ μου ζῶν * καὶ βροτὸς προμηθείᾳ. ᾨδὴ ζ´. Νέους εὐσεβεῖς * καμίνῳ πυρὸς προσομιλή‐ σαντας * διασυρίζον πνεῦμα δρόσου * ἀβλα‐ βεῖς διεφύλαξε * καὶ θείου ἀγγέλου συγκατά‐ βασις· * ὅθεν ἐν φλογὶ δροσιζόμενοι * εὐχαρί‐ στως ἀνέμελπον· * Ὑπερύμνητε, * ὁ τῶν πα‐ τέρων Κύριος * καὶ Θεὸς εὐλογητὸς εἶ. Ἰαμβική. Ἔφλεξε ῥείθρῳ * τῶν δρακόντων τὰς κάρας, Ὁ τῆς καμίνου * τὴν μετάρσιον φλόγα, Νέους φέρουσαν * εὐσεβεῖς κατευνάσας· Τὴν δυσκάθεκτον * ἀχλὺν ἐξ ἁμαρτίας Ὅλην πλύνει δὲ * τῇ δρόσῳ τοῦ Πνεύματος. ᾨδὴ η´. Αἰνοῦμεν, εὐλογοῦμεν, προσκυνοῦμεν τὸν Κύριον, * ὑμνοῦντες καὶ ὑπερυψοῦντες αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας. Μυστήριον παράδοξον * ἡ Βαβυλῶνος ἔδειξε κάμινος * πηγάσασα δρόσον· * ὅτι ῥείθροις ἔ‐ Η Θ´ ῼΔΗ Ἡ Τιμιωτέρα οὐ στιχολογεῖται. Ἀντ᾿ αὐτῆς, ψάλλεται ἡ θ´ ᾠδὴ ἀμφοτέρων τῶν κανόνων τοῦ Μηναίου μετὰ τῶν μεγαλυναρίων, καὶ ἐν τέλει οἱ δύο εἱρμοὶ τῆς θ´ ᾠδῆς. ᾨδὴ θ´. Μεγαλυνάρια, Ψαλλόμενα ἐν τῇ ᾨδῇ ταύτῃ. Ἦχος β´. Μεγάλυνον ψυχή μου, τὴν τιμιωτέραν, τῶν ἄνω στρατευμάτων. (δίς) Μεγάλυνον ψυχή μου, τὸν ἐν Ἰορδάνῃ, ἐλ‐ θόντα βαπτισθῆναι. Μεγάλυνον ψυχή μου, τὸν ὑπὸ Προδρόμου, τὸ βάπτισμα λαβόντα. Μεγάλυνον ψυχή μου, τὸν ἐκ τῆς πατρῴας, φωνῆς μαρτυρηθέντα. Μεγάλυνον ψυχή μου, τὸν ἕνα τῆς Τριάδος, κλίναντα τὸν αὐχένα, καὶ βάπτισμα λαβόν‐ τα. Προφῆτα, δεῦρο πρός με, ἔκτεινον τὴν χεῖρα, καὶ βάπτισόν με τάχος. Προφῆτα, ἄφες ἄρτι, καὶ βάπτισόν με θέλων· πληρῶσαι καὶ γὰρ ἦλθον, πᾶσαν δικαιοσύ‐ νην. Ἕτερα εἰς τὸν Ἰαμβικὸν Κανόνα. Σήμερον ὁ Δεσπότης, κλίνει τὸν αὐχένα, χειρὶ τῇ τοῦ Προδρόμου. 11 Σήμερον Ἰωάννης, βαπτίζει τὸν Δεσπότην, ἐν ῥείθροις Ἰορδάνου. Σήμερον ὁ Δεσπότης, νάμασιν ἐνθάπτει, βρο‐ τῶν τὴν ἁμαρτίαν. Σήμερον ὁ Δεσπότης, ἄνωθεν μαρτυρεῖται, Υἱὸς ἠγαπημένος. Σήμερον ὁ Δεσπότης, ἦλθεν ἁγιάσαι, τὴν φύ‐ σιν τῶν ὑδάτων. Σήμερον ὁ Δεσπότης, τὸ βάπτισμα λαμβάνει, ὑπὸ χειρὸς Προδρόμου. Δόξα. Μεγάλυνον ψυχή μου, τῆς τρισυποστάτου, καὶ ἀδιαιρέτου, Θεότητος τὸ κράτος. Καὶ νῦν. Εἱρμὸς ἄλλος. »Ὢ τῶν ὑπὲρ νοῦν, τοῦ τόκου σου θαυμάτων! » Νύμφη πάναγνε, Μῆτερ εὐλογημένη· » Δι᾿ ἧς τυχόντες παντελοῦς σωτηρίας, » Ἐπάξιον κροτοῦμεν ὡς εὐεργέτῃ, » Δῶρον φέροντες ὕμνουν εὐχαριστίας. (δίς) Ἴδμεν τὰ Μωσεῖ, τῇ βάτῳ δεδειγμένα, Δεῦρο ξένοις, θεσμοῖσιν ἐξειργασμένα· Ὡς γὰρ σέσωσται, πυρφοροῦσα Παρθένος, Σελασφόρον τεκοῦσα, τὸν εὐεργέτην, Ἰορδάνου τε, ῥεῖθρα προσδεδεγμένα. Χρίεις τελειῶν, τὴν βρότειον οὐσίαν, Ἄναξ ἄναρχε, Πνεύματος κοινωνίᾳ, Ῥοαῖς ἀχράντοις, ἐκκαθάρας καὶ σκότους, Ἰσχὺν θριαμβεύσας τε, τὴν ἐπηρμένην, Νῦν εἰς ἄληκτον, ἐξαμείβεαι βίον. Μεγάλυνον ψυχή μου, τὴν λυτρωσαμένην, ἡ‐ μᾶς ἐκ τῆς κατάρας. Εἶτα οἱ δύο εἱρμοὶ τῆς θ´ ᾠδῆς. Ἦχος β´. Ὁ εἱρμός. Μεγάλυνον, ψυχή μου, * τὴν τιμιωτέραν * τῶν ἄνω στρατευμάτων. » Ἀπορεῖ πᾶσα γλῶσσα, εὐφημεῖν πρὸς ἀξί‐ αν· ἰλιγγιᾷ δὲ νοῦς καὶ ὑπερκόσμιος, ὑμνεῖν σε Θεοτοκε· ὅμως ἀγαθὴ ὑπάρχουσα, τὴν πί‐ στιν δέχου· καὶ γὰρ τὸν πόθον οἶδας, τὸν ἔν‐ θεον ἡμῶν· σὺ γὰρ Χριστιανῶν εἶ προστάτις, σὲ μεγαλύνομεν. Δαυῒδ πάρεσο, Πνεύματι τοῖς φωτιζομένοις· Νῦν προσέλθετε, ᾄδε, πρὸς Θεόν, ἐν πίστει λέγων φωτίσθητε· οὗτος ὁ πτωχὸς ἐκέκραξεν Ἀδὰμ ἐν πτώσει· καὶ γὰρ αὐτοῦ εἰσήκουσε Κύριος ἐλθών, ῥείθροις τοῦ Ἰορδάνου, φθα‐ ρέντα δὲ ἀνεκαίνισεν. Ὁ Ἡσαΐας Λούσασθε, καὶ καθάρθητε φάσκει· τὰς πονηρίας ἔναντι, ἀφέλεσθε Κυρίου· οἱ δι‐ ψῶντες, ὕδωρ ἐπὶ ζῶν πορεύεσθε· ῥανεῖ γὰρ ὕδωρ καινοποιὸν Χριστός, τοῖς προστρέχου‐ σιν αὐτῷ ἐν πίστει, καὶ πρὸς ζωὴν τὴν ἀγήρω, βαπτίζει Πνεύματι. Συντηρώμεθα χάριτι, πιστοὶ καὶ σφραγῖδι· ὡς γὰρ ὄλεθρον ἔφυγον, φλιᾶς Ἑβραῖοι πάλαι αἱμαχθείσης, οὕτω καὶ ἡμῖν, ἐξόδιον τὸ θεῖον τοῦτο, τῆς παλιγγενεσίας λουτήριον ἔσται· ἔνθεν καὶ τῆς Τριάδος, ὀψόμεθα φῶς τὸ ἄδυ‐ τον. Ἀπορεῖ πᾶσα γλῶσσα * εὐφημεῖν πρὸς ἀξίαν· * ἰλιγγιᾷ δὲ νοῦς καὶ ὑπερκόσμιος * ὑμνεῖν σε, Θεοτόκε· * ὅμως, ἀγαθὴ ὑπάρχουσα, * τὴν πί‐ στιν δέχου· * καὶ γὰρ τὸν πόθον οἶδας * τὸν ἔνθεον ἡμῶν· * σὺ γὰρ Χριστιανῶν εἶ προστά‐ τις· * σὲ μεγαλύνομεν. Ἰαμβική. Μεγάλυνον, ψυχή μου, * τὴν λυτρωσαμένην * ἡμᾶς ἐκ τῆς κατάρας. Ὢ τῶν ὑπὲρ νοῦν* τοῦ τόκου σου θαυμάτων,* Νύμφη πάναγνε, * Μῆτερ εὐλογημένη! Δι᾿ ἧς τυχόντες * παντελοῦς σωτηρίας, Ἐπάξιον κροτοῦμεν * ὡς εὐεργέτῃ, Δῶρον φέροντες * ὕμνον εὐχαριστίας. Συναπτὴ μικρά, μεθ᾿ ἣν Ἐκφώνησις· Ὅτι σὲ αἰνοῦσι πᾶσαι αἱ δυνάμεις... * * * ΤΑ ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ Τῆς ἑορτῆς. Ἦχος γ´. Ἐπεσκέψατο ἡμᾶς. Ἐπεφάνη ὁ Σωτήρ, ἡ χάρις ἡ ἀλήθεια, ἐν ῥεί‐ θροις τοῦ Ἰορδάνου, καὶ τοὺς ἐν σκότει καὶ 12 σκιᾷ, καθεύδοντας ἐφώτισε· καὶ γὰρ ἦλθεν ἐ‐ φάνη, τὸ φῶς τὸ ἀπρόσιτον. (ἐκ γ´) * * * ΑΙΝΟΙ Ἦχος α´. Πᾶσα πνοὴ αἰνεσάτω τὸν Κύριον. Αἰνεῖτε τὸν Κύριον ἐκ τῶν οὐρανῶν, αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν τοῖς ὑψίστοις. Σοὶ πρέπει ὕμνος τῷ Θεῷ. Αἰνεῖτε αὐτόν, πάντες οἱ ἄγγελοι αὐτοῦ· αἰ‐ νεῖτε αὐτόν, πᾶσαι αἱ δυνάμεις αὐτοῦ. Σοὶ πρέπει ὕμνος τῷ Θεῷ. Ἡ Στιχολογία (Ψαλμοὶ ρμη´, ρμθ´) καί· Στιχηρὰ Ἰδιόμελα. Ἦχος α´. Γερμανοῦ Πατριάρχου. Στίχ. α´. Τοῦ ποιῆσαι ἐν αὐτοῖς κρῖμα ἔγγρα‐ πτον· δόξα αὕτη ἔσται πᾶσι τοῖς ὁσίοις αὐτοῦ. Φῶς ἐκ φωτός, ἔλαμψε τῷ κόσμῳ Χριστὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ ἐπιφανεὶς Θεός· τοῦτον λαοὶ προσκυνήσωμεν. Στίχ. β´. Αἰνεῖτε τὸν Θεὸν ἐν τοῖς ἁγίοις αὐ‐ τοῦ· αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν στερεώματι τῆς δυνάμε‐ ως αὐτοῦ. Φῶς ἐκ φωτός, ἔλαμψε τῷ κόσμῳ … Στίχ. γ´. Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐπὶ ταῖς δυναστείαις αὐτοῦ· αἰνεῖτε αὐτὸν κατὰ τὸ πλῆθος τῆς με‐ γαλωσύνης αὐτοῦ. Πῶς σε Χριστέ, δοῦλοι τὸν Δεσπότην ἀξίως τιμήσωμεν; ὅτι ἐν τοῖς ὕδασι πάντας ἡμᾶς ἀ‐ νεκαίνισας. Στίχ. δ´. Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ἤχῳ σάλπιγγος· αἰ‐ νεῖτε αὐτὸν ἐν ψαλτηρίῳ καὶ κιθάρᾳ. Σὺ ἐν Ἰορδάνῃ βαπτισθεὶς ὁ Σωτὴρ ἡμῶν, τὰ ῥεῖθρα ἡγίασας, τῇ παλάμῃ τοῦ δούλου χει‐ ροθετούμενος, καὶ τὰ πάθη τοῦ κόσμου ἰώμε‐ νος. Μέγα τὸ μυστήριον τῆς οἰκονομίας σου! φιλάνθρωπε Κύριε, δόξα σοι. Στίχ. ε´. Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν τυμπάνῳ καὶ χορῷ, αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν χορδαῖς καὶ ὀργάνῳ. Τὸ ἀληθινὸν φῶς ἐπεφάνη, καὶ πᾶσι τὸν φω‐ τισμὸν δωρεῖται· Βαπτίζεται Χριστὸς μεθ᾿ ἡ‐ μῶν, ὁ πάσης ἐπέκεινα καθαρότητος· ἐνίησι τὸν ἁγιασμὸν τῷ ὕδατι, καὶ ψυχῶν τοῦτο κα‐ θάρσιον γίνεται· ἐπίγειον τὸ φαινόμενον, καὶ ὑπὲρ τοὺς οὐρανοὺς τὸ νοούμενον· διὰ λου‐ τροῦ σωτηρία, δι᾿ ὕδατος τὸ Πνεῦμα· διὰ κα‐ ταδύσεως, ἡ πρὸς Θεὸν ἡμῶν ἄνοδος γίνεται· Θαυμάσια τὰ ἔργα σου Κύριε! δόξα σοι. Ὁ αὐτός. Ἀνδρέου Ἱεροσολυμίτου. Στίχ. Ϛ´. Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις εὐήχοις, αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις ἀλαλαγμοῦ. Πᾶ‐ σα πνοὴ αἰνεσάτω τὸν Κύριον. Ὁ περιβάλλων τὸν οὐρανὸν ἐν νεφέλαις, ῥεῖ‐ θρα περιβάλλεται σήμερον τὰ Ἰορδάνεια· καὶ τὴν ἐμὴν καθαίρεται κάθαρσιν, ὁ τοῦ κόσμου αἴρων τὴν ἁμαρτίαν· καὶ ὑπὸ τοῦ συγγενοῦς ἄνωθεν μαρτυρεῖται Πνεύματος, Υἱὸς μονο‐ γενὴς ὑπάρχων τοῦ ὑψίστου Πατρός· πρὸς ὃν βοήσωμεν· Ὁ ἐπιφανεὶς καὶ σώσας ἡμᾶς, Χρι‐ στὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι. Δόξα. Ἦχος πλ. β´. Ἀνατολίου. Νάματα Ἰορδάνεια περιεβάλου Σωτήρ, ὁ ἀ‐ ναβαλλόμενος φῶς ὡς ἱμάτιον· καὶ ἔκλινας κορυφὴν τῷ Προδρόμῳ, ὁ τὸν οὐρανὸν μετρή‐ σας σπιθαμῇ· ἵνα ἐπιστρέψῃς κόσμον ἐκ πλά‐ νης, καὶ σώσῃς τὰς ψυχὰς ἡμῶν. Καὶ νῦν. Ἦχος β´. Ἀνατολίου. Σήμερον ὁ Χριστός, ἐν Ἰορδάνῃ ἦλθε βαπτι‐ σθῆναι. Σήμερον Ἰωάννης ἅπτεται, κορυφῆς τοῦ Δεσπότου. Αἱ Δυνάμεις τῶν οὐρανῶν ἐξέ‐ στησαν, τὸ παράδοξον ὁρῶσαι μυστήριον. Ἡ θάλασσα εἶδε καὶ ἔφυγεν· ὁ Ἰορδάνης ἰδὼν ἀ‐ νεστρέφετο. Ἡμεῖς δὲ οἱ φωτισθέντες βοῶ‐ μεν· Ὁ α´ χορός· Δόξα τῷ φανέντι Θεῷ, * καὶ ἐπὶ γῆς ὀφθέντι, * καὶ φωτίσαντι τὸν κόσμον. * * * Καὶ εὐθὺς ψάλλεται εἰς τὸν αὐτὸν ἦχον Η ΜΕΓΑΛΗ ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ Ὑμνοῦμέν σε, * εὐλογοῦμέν σε, * προσκυνοῦ‐ μέν σε, * δοξολογοῦμέν σε, * εὐχαριστοῦμέν σοι * διὰ τὴν μεγάλην σου δόξαν. 13 Κύριε βασιλεῦ, * ἐπουράνιε Θεέ, * Πάτερ παν‐ τοκράτορ· * Κύριε Υἱὲ μονογενές, * Ἰησοῦ Χρι‐ στέ, * καὶ ἅγιον Πνεῦμα. Κύριε ὁ Θεός, * ὁ ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ, * ὁ Υἱὸς τοῦ Πατρός, * ὁ αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου, * ἐλέησον ἡμᾶς, * ὁ αἴρων τὰς ἁμαρτίας τοῦ κόσμου. Πρόσδεξαι τὴν δέησιν ἡμῶν, * ὁ καθήμενος ἐν δεξιᾷ τοῦ Πατρός, * καὶ ἐλέησον ἡμᾶς. Ὅτι σὺ εἶ μόνος ἅγιος, * σὺ εἶ μόνος Κύριος, * Ἰησοῦς Χριστός, * εἰς δόξαν Θεοῦ Πατρός. Ἀ‐ μήν. Καθ᾿ ἑκάστην ἡμέραν εὐλογήσω σε * καὶ αἰ‐ νέσω τὸ ὄνομά σου εἰς τὸν αἰῶνα * καὶ εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος. Καταξίωσον, Κύριε, * ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ * ἀ‐ ναμαρτήτους φυλαχθῆναι ἡμᾶς. Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε, * ὁ Θεὸς τῶν πατέρων ἡ‐ μῶν, * καὶ αἰνετὸν καὶ δεδοξασμένον τὸ ὄνο‐ μά σου * εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν. Γένοιτο, Κύριε, * τὸ ἔλεός σου ἐφ᾿ ἡμᾶς, * κα‐ θάπερ ἠλπίσαμεν ἐπὶ σέ. Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε· * δίδαξόν με τὰ δικαιώ‐ ματά σου. (ἐκ γ´) Κύριε, * καταφυγὴ ἐγενήθης ἡμῖν * ἐν γενεᾷ καὶ γενεᾷ. * Ἐγὼ εἶπα· * Κύριε, ἐλέησόν με· * ἴασαι τὴν ψυχήν μου, * ὅτι ἥμαρτόν σοι. Κύριε, πρὸς σὲ κατέφυγον· * δίδαξόν με τοῦ ποιεῖν τὸ θέλημά σου, * ὅτι σὺ εἶ ὁ Θεός μου. Ὅτι παρὰ σοὶ πηγὴ ζωῆς· * ἐν τῷ φωτί σου ὀ‐ ψόμεθα φῶς. Παράτεινον τὸ ἔλεός σου * τοῖς γινώσκουσί σε. Καὶ πάλιν ἰσχυροτέρᾳ φωνῇ· Ἅγιος ὁ Θεός, * ἅγιος ἰσχυρός, * ἅγιος ἀθάνα‐ τος· * ἐλέησον ἡμᾶς. Καὶ τὸ ἀπολυτίκιον τῆς ἑορτῆς. Ἦχος α´. Ἐν Ἰορδάνῃ βαπτιζομένου σου Κύριε, ἡ τῆς Τριάδος ἐφανερώθη προσκύνησις, τοῦ γὰρ Γεννήτορος ἡ φωνὴ προσεμαρτύρει σοι, ἀγα‐ πητόν σε Υἱὸν ὀνομάζουσα, καὶ τὸ Πνεῦμα ἐν εἴδει περιστερᾶς, ἐβεβαίου τοῦ λόγου τὸ ἀ‐ σφαλές. Ὁ ἐπιφανεὶς Χριστὲ ὁ Θεός, καὶ τὸν κόσμον φωτίσας, δόξα σοι. (ἅπαξ) Καὶ Ἀπόλυσις. * * * * * ΕΙΣ ΤΗΝ ΘΕΙΑΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ Ὁ διάκονος τὰ εἰρηνικὰ καὶ ὁ ἱερεὺς τὴν ἐκφώνησιν· Ὅτι πρέπει σοι πᾶσα δόξα… Τὰ Ἀντίφωνα τῆς ἑορτῆς. Ἀντίφωνον Α´. Ἦχος β´. Ψαλμὸς ριγ´ (113). Στίχ. α´. Ἐν ἐξόδῳ Ἰσραὴλ ἐξ Αἰγύπτου, οἴκου Ἰακὼβ ἐκ λαοῦ βαρβάρου, ἐγενήθη Ἰουδαία ἁγίασμα αὐτοῦ, Ἰσραὴλ ἐξουσία αὐτοῦ. (ριγ´ 1‐ 2) Ταῖς πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου, * Σῶτερ, σῶ‐ σον ἡμᾶς. Στίχ. β´. Ἡ θάλασσα εἶδε καὶ ἔφυγεν· ὁ Ἰορ‐ δάνης ἐστράφη εἰς τὰ ὀπίσω. (ριγ´ 3) Ταῖς πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου... Στίχ. γ´. Τί σοί ἐστι, θάλασσα, ὅτι ἔφυγες; καὶ σοί, Ἰορδάνη, ὅτι ἐστράφης εἰς τὰ ὀπίσω; (ριγ´ 5) Ταῖς πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου... Ἅγιος ὁ Θεός, * ἅγιος ἰσχυρός, * ἅγιος ἀθάνα‐ τος· * ἐλέησον ἡμᾶς. (ἐκ γ´) Στίχ. δ´. Ἀπὸ προσώπου Κυρίου ἐσαλεύθη ἡ γῆ, ἀπὸ προσώπου τοῦ Θεοῦ Ἰακώβ. (ριγ´ 7) Δόξα Πατρὶ καὶ Υἱῷ καὶ ἁγίῳ Πνεύματι. Ταῖς πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου... Καὶ νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώ‐ νων. Ἀμήν. Δόξα. Καὶ νῦν. Ταῖς πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου... Ἅγιος ἀθάνατος· * ἐλέησον ἡμᾶς. 14 Ὁ διάκονος τὴν μικρὰν συναπτὴν καὶ ὁ ἱερεὺς τὴν ἐκφώνησιν· Ὅτι σὸν τὸ κράτος... Ἀντίφωνον Β´. Ἦχος β´. Ψαλμὸς ριδ´(114). Στίχ. α´. Ἠγάπησα, ὅτι εἰσακούσεται Κύριος τῆς φωνῆς τῆς δεήσεώς μου. (ριδ´ 1) Σῶσον ἡμᾶς, Υἱὲ Θεοῦ, * ὁ ἐν Ἰορδάνῃ ὑπὸ Ἰ‐ ωάννου βαπτισθείς, * ψάλλοντάς σοι, Ἀλλη‐ λούϊα. Στίχ. β´. Ὅτι ἔκλινε τὸ οὖς αὐτοῦ ἐμοί, καὶ ἐν ταῖς ἡμέραις μου ἐπικαλέσομαι. (ριδ´ 2) Σῶσον ἡμᾶς, Υἱὲ Θεοῦ, … Στίχ. γ´. Περιέσχον με ὠδῖνες θανάτου, κίν‐ δυνοι ᾅδου εὕροσάν με. (ριδ´ 3) Σῶσον ἡμᾶς, Υἱὲ Θεοῦ, … Στίχ. δ´. Ἐλεήμων ὁ Κύριος καὶ δίκαιος, καὶ ὁ Θεὸς ἡμῶν ἐλεεῖ. (ριδ´ 5) Σῶσον ἡμᾶς, Υἱὲ Θεοῦ, … Δόξα. Καὶ νῦν. Ὁ μονογενὴς Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ, * ἀθά‐ νατος ὑπάρχων * καὶ καταδεξάμενος * διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν * σαρκωθῆναι ἐκ τῆς ἁγίας Θεοτόκου * καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας, * ἀτρέπτως ἐνανθρωπήσας, * σταυρωθείς τε, Χριστὲ ὁ Θεός, * θανάτῳ θάνατον πατήσας, * εἷς ὢν τῆς ἁγίας Τριάδος, * συνδοξαζόμενος τῷ Πατρὶ * καὶ τῷ ἁγίῳ Πνεύματι, * σῶσον ἡ‐ μᾶς. Ὁ διάκονος τὴν μικρὰν συναπτὴν καὶ ὁ ἱερεὺς τὴν ἐκφώνησιν· Ὅτι ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος... Ἀντίφωνον Γ´. Ἦχος α´. Ψαλμός ριζ´ (117). Στίχ. α´. Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ, ὅτι ἀγα‐ θός, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος αὐτοῦ. (ριζ´ 1) Τὸ ἀπολυτίκιον τῆς ἑορτῆς. Ἦχος α´. Ἐν Ἰορδάνῃ βαπτιζομένου σου Κύριε, ἡ τῆς Τριάδος ἐφανερώθη προσκύνησις, τοῦ γὰρ Γεννήτορος ἡ φωνὴ προσεμαρτύρει σοι, ἀγα‐ πητόν σε Υἱὸν ὀνομάζουσα, καὶ τὸ Πνεῦμα ἐν εἴδει περιστερᾶς, ἐβεβαίου τοῦ λόγου τὸ ἀ‐ σφαλές. Ὁ ἐπιφανεὶς Χριστὲ ὁ Θεός, καὶ τὸν κόσμον φωτίσας, δόξα σοι. Στίχ. β´. Εἰπάτω δὴ οἶκος Ἰσραὴλ ὅτι ἀγαθός, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος αὐτοῦ. (ριζ´ 2) Ἐν Ἰορδάνῃ βαπτιζομένου σου, Κύριε... Στίχ. γ´. Εἰπάτωσαν δὴ πάντες οἱ φοβούμενοι τὸν Κύριον ὅτι ἀγαθός, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔ‐ λεος αὐτοῦ. (ριζ´ 4) Ἐν Ἰορδάνῃ βαπτιζομένου σου, Κύριε... * * * ΜΙΚΡΑ ΕΙΣΟΔΟΣ Εἰσοδικόν. Ἦχος β´. (Ἐὰν εἰσοδεύουν πολλοὶ ἱερεῖς, ψάλλουν αὐτοὶ τὸ εἰσοδικόν). Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος * ἐν ὀνόματι Κυρί‐ ου. * Θεὸς Κύριος καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν. * (ριζ´ 26‐ 27). Σῶσον ἡμᾶς, Υἱὲ Θεοῦ, * ὁ ἐν Ἰορδάνῃ ὑπὸ Ἰωάννου βαπτισθείς, ψάλλοντάς σοι, Ἀλλη‐ λούϊα. * * * Ἀπολυτίκιον τῆς ἑορτῆς. Ἦχος α´. Ἐν Ἰορδάνῃ βαπτιζομένου σου Κύριε, ἡ τῆς Τριάδος ἐφανερώθη προσκύνησις, τοῦ γὰρ Γεννήτορος ἡ φωνὴ προσεμαρτύρει σοι, ἀγα‐ πητόν σε Υἱὸν ὀνομάζουσα, καὶ τὸ Πνεῦμα ἐν εἴδει περιστερᾶς, ἐβεβαίου τοῦ λόγου τὸ ἀ‐ σφαλές. Ὁ ἐπιφανεὶς Χριστὲ ὁ Θεός, καὶ τὸν κόσμον φωτίσας, δόξα σοι. Κοντάκιον τῆς ἑορτῆς. (τῇ Ϛ´ Ἰανουαρίου). (ψάλλεται ὑπὸ τῶν ἱερέων, ἐὰν τελεῖται συλλείτουργον) Ἦχος δ´. Αὐτόμελον. Ἐπεφάνης σήμερον * τῇ οἰκουμένῃ, * καὶ τὸ φῶς σου, Κύριε, * ἐσημειώθη ἐφ᾿ ἡμᾶς, * ἐν ἐ‐ πιγνώσει ὑμνοῦντάς σε· * Ἦλθες, ἐφάνης, * τὸ φῶς τὸ ἀπρόσιτον. * * * ΤΡΙΣΑΓΙΟΣ ΥΜΝΟΣ * * * 15 ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ Προκείμενον καὶ Ἀλληλούϊα τῆς ἑορτῆς. Ἐκ τοῦ κατὰ Ματθαῖον (δ´ 1‐11). (Ζήτει τῷ Σαββάτῳ μετὰ τὰ Φῶτα). Ἀπόστολον καὶ Εὐαγγέλιον Σαββάτου μετὰ τὰ Φῶτα. Προκείμενον. Ἦχος δ´. (Ψαλμὸς ριζ´). Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου· εὐλογήκαμεν ὑμᾶς ἐξ οἴκου Κυρίου. Στίχ. Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ, ὅτι ἀγαθός, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος αὐτοῦ. Πρὸς Ἐφεσίους Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνά‐ γνωσμα. (στ´ 10‐17). Ἀδελφοί, ἐνδυναμοῦσθε ἐν Κυρίῳ καὶ ἐν τῷ κράτει τῆς ἰσχύος αὐτοῦ. Ἐνδύσασθε τὴν πα‐ νοπλίαν τοῦ Θεοῦ πρὸς τὸ δύνασθαι ὑμᾶς στῆναι πρὸς τὰς μεθοδείας τοῦ διαβόλου· ὅτι οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου, πρὸς τὰ πνευματικὰ τῆς πο‐ νηρίας ἐν τοῖς ἐπουρανίοις. Διὰ τοῦτο ἀναλά‐ βετε τὴν πανοπλίαν τοῦ Θεοῦ, ἵνα δυνηθῆτε ἀντιστῆναι ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ πονηρᾷ καὶ ἅπαν‐ τα κατεργασάμενοι στῆναι. Στῆτε οὖν περι‐ ζωσάμενοι τὴν ὀσφὺν ὑμῶν ἐν ἀληθείᾳ, καὶ ἐνδυσάμενοι τὸν θώρακα τῆς δικαιοσύνης, καὶ ὑποδησάμενοι τοὺς πόδας ἐν ἑτοιμασίᾳ τοῦ εὐαγγελίου τῆς εἰρήνης, ἐπὶ πᾶσιν ἀνα‐ λαβόντες τὸν θυρεὸν τῆς πίστεως, ἐν ᾧ δυνή‐ σεσθε πάντα τὰ βέλη τοῦ πονηροῦ τὰ πεπυ‐ ρωμένα σβέσαι· καὶ τὴν περικεφαλαίαν τοῦ σωτηρίου δέξασθε, καὶ τὴν μάχαιραν τοῦ Πνεύματος, ὅ ἐστι ῥῆμα Θεοῦ. Ἀλληλούϊα (γ´). Ἦχος α´. (Ψαλμὸς κη´). Στίχ. Ἐνέγκατε τῷ Κυρίῳ υἱοὶ Θεοῦ, ἐνέγκατε τῷ Κυρίῳ υἱοὺς κριῶν, ἐνέγκατε τῷ Κυρίῳ δό‐ ξαν καὶ τιμήν. Φωνὴ Κυρίου ἐπὶ τῶν ὑδάτων, ὁ Θεὸς τῆς δό‐ ξης ἐβρόντησε, Κύριος ἐπὶ ὑδάτων πολλῶν. Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἀνήχθη ὁ Ἰησοῦς εἰς τὴν ἔρημον ὑπὸ τοῦ πνεύματος, πειρασθῆναι ὑπὸ τοῦ διαβόλου. Καὶ νηστεύσας ἡμέρας τεσσαράκοντα καὶ νύκτας τεσσαράκοντα ὕστερον ἐπείνασε. Καὶ προσελθὼν αὐτῷ ὁ πειράζων εἶπεν, Εἰ υἱὸς εἶ τοῦ Θεοῦ, εἰπὲ ἵνα οἱ λίθοι οὗτοι ἄρτοι γένωνται. Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν, Γέγραπται, Οὐκ ἐπ᾽ ἄρτῳ μόνῳ ζήσεται ὁ ἄνθρωπος, ἀλλ᾽ ἐπὶ παντὶ ῥήματι ἐκπορευομένῳ διὰ στόματος Θεοῦ. Τότε παραλαμβάνει αὐτὸν ὁ διάβολος εἰς τὴν ἁγίαν πόλιν, καὶ ἵστησιν αὐτὸν ἐπὶ τὸ πτερύγιον τοῦ ἱεροῦ, καὶ λέγει αὐτῷ, Εἰ υἱὸς εἶ τοῦ Θεοῦ, βάλε σεαυτὸν κάτω· γέγραπται γὰρ ὅτι Τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ ἐντελεῖται περὶ σοῦ καὶ ἐπὶ χειρῶν ἀροῦσίν σε, μήποτε προσκόψῃς πρὸς λίθον τὸν πόδα σου. Ἔφη αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς, Πάλιν γέγραπται, Οὐκ ἐκπειράσεις Κύριον τὸν Θεόν σου. Πάλιν παραλαμβάνει αὐτὸν ὁ διάβολος εἰς ὄρος ὑψηλὸν λίαν, καὶ δείκνυσιν αὐτῷ πάσας τὰς βασιλείας τοῦ κόσμου καὶ τὴν δόξαν αὐτῶν, καὶ λέγει αὐτῷ· Ταῦτά σοι πάντα δώσω ἐὰν πεσὼν προσκυνήσῃς μοι. Τότε λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς, Ὕπαγε, ὀπίσω μου, Σατανᾶ· γέγραπται γάρ· Κύριον τὸν Θεόν σου προσκυνήσεις καὶ αὐτῷ μόνῳ λατρεύσεις. Τότε ἀφίησιν αὐτὸν ὁ διάβολος, καὶ ἰδοὺ ἄγγελοι προσῆλθον καὶ διηκόνουν αὐτῷ. Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι. Καὶ γίνεται τὸ κήρυγμα τοῦ θείου λόγου. * * * Καὶ καθεξῆς ἡ Θεία Λειτουργία τοῦ Ἱεροῦ Χρυσοστόμου. * * * Εἰς τό· Ἐξαιρέτως τῆς Παναγίας… Ὁ εἱρμὸς θ´ ᾠδῆς τοῦ α´ κανόνος. Ἦχος β´. Μεγάλυνον, ψυχή μου, * τὴν τιμιωτέραν * τῶν ἄνω στρατευμάτων. 16 Ἀπορεῖ πᾶσα γλῶσσα * εὐφημεῖν πρὸς ἀξίαν· * ἰλιγγιᾷ δὲ νοῦς καὶ ὑπερκόσμιος * ὑμνεῖν σε, Θεοτόκε· * ὅμως, ἀγαθὴ ὑπάρχουσα, * τὴν πί‐ στιν δέχου· * καὶ γὰρ τὸν πόθον οἶδας * τὸν ἔνθεον ἡμῶν· * σὺ γὰρ Χριστιανῶν εἶ προστά‐ τις· * σὲ μεγαλύνομεν. Κοινωνικόν. Ἐπεφάνη ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ, ἡ σωτήριος πᾶσιν ἀνθρώποις. Ἀλληλούϊα. Μετὰ τὴν μετάδοσιν, ἀντὶ τοῦ· Εἴδομεν… Τὸ ἀπολυτίκιον τῆς ἑορτῆς. Ἦχος α´. Ἐν Ἰορδάνῃ βαπτιζομένου σου Κύριε, ἡ τῆς Τριάδος ἐφανερώθη προσκύνησις, τοῦ γὰρ Γεννήτορος ἡ φωνὴ προσεμαρτύρει σοι, ἀγα‐ πητόν σε Υἱὸν ὀνομάζουσα, καὶ τὸ Πνεῦμα ἐν εἴδει περιστερᾶς, ἐβεβαίου τοῦ λόγου τὸ ἀ‐ σφαλές. Ὁ ἐπιφανεὶς Χριστὲ ὁ Θεός, καὶ τὸν κόσμον φωτίσας, δόξα σοι. Εἰς τό· Πάντοτε, νῦν καὶ ἀεί… Ἦχος β´. Πληρωθήτω τὸ στόμα ἡμῶν * αἰνέσεώς σου, Κύριε, * ὅπως ἀνυμνήσωμεν τὴν δόξαν σου, * ὅτι ἠξίωσας ἡμᾶς * τῶν ἁγίων σου μετασχεῖν μυστηρίων· * τήρησον ἡμᾶς ἐν τῷ σῷ ἁγια‐ σμῷ, * ὅλην τὴν ἡμέραν * μελετῶντας τὴν δι‐ καιοσύνην σου. * Ἀλληλούϊα, ἀλληλούϊα, ἀλ‐ ληλούϊα. Μετὰ τὴν ὀπισθάμβωνον εὐχήν, εὐθὺς τελεῖται ὁ Μέγας Ἁγιασμός. Εἶτα. Ἦχος β´. Εἴη τὸ ὄνομα Κυρίου εὐλογημένον * ἀπὸ τοῦ νῦν καὶ ἕως τοῦ αἰῶνος. (ἐκ γ´) Ἀπόλυσις· Ὁ ἐν Ἰορδάνῃ ὑπὸ Ἰωάννου βαπτι‐ σθῆναι καταδεξάμενος διὰ τὴν ἡμῶν σωτηρί‐ αν Χριστὸς ὁ ἀληθινὸς Θεὸς ἡμῶν... Δι᾿ εὐχῶν... Ἀμήν. * * * * * 17