Document 7443285
Download
Report
Transcript Document 7443285
T: BROŃ CHEMICZNA
1. Historia broni chemicznej.
2. Działanie rażące broni chemicznej.
3. Charakterystyka bojowych środków
trujących.
4. Sposoby ochrony przed bojowymi
środkami trującymi.
5. Środki zapalające.
a) Ochrona przed środkami zapalającymi.
Historia broni chemicznej.
Broń chemiczna stosowana była od zawsze,
w zależności od pomysłowości dowódców.
Przykładem zastosowania środków bojowych
może być np. użycie przez Spartan
w czasie trwania wojny peloponeskiej,
/431-404 rok p.n.e./, dymów trujących na
bazie siarki i mokrego drewna.
Historia broni chemicznej. cd.
Jednak za skuteczny napad chemiczny czasów
nowożytnych przyjęto zastosowanie chloru
przez Niemców w 1915 r., pod Ypres w dniu 22
kwietnia.
Napad polegał na opróżnieniu 6000 butli stalowych
/ok. 180 ton/ w czasie 5 min na odcinku 6-km frontu.
Dzięki sprzyjającym warunkom atmosferycznym wiatr 23 m/s zatruciu uległo ok. 20 000 żołnierzy przeciwnika.
Zmusiło to wojska francuskie do wycofanie się na
znacznym odcinku frontu.
Napadu tego dokonano gwałcąc międzynarodowe umowy
zawarte w Hadze w 1899 r., ratyfikowanego w 1907 r.
Rozwój broni chemicznej.
• Po sukcesach niemieckich, po BST sięgnęły inne kraje ogółem
w czasie I wojny wyprodukowano ok.150.000 ton. Zatruciu uległo
1.009.038 osób, w tym śmiertelnych zatruć było 78.390, co stanowi
7,7 % śmiertelności.
• W czasie II wojny światowej Niemcy były przygotowane do wojny
chemicznej. G.Schra”dera opracował szereg nowych, wysoko
toksycznych związków z grupy tzw.. Trylonów /związków
fosforoorganicznych/.
• W latach powojennych od 1945 do 1958 na rozwój broni
chemicznej w USA wydano sumę ok. 60 milionów dolarów,
jednak nie użyto ich na szeroką skalę.
• Współcześnie nieustannie trwają badania nad bojowymi środkami
trującymi.
Działanie rażące broni chemicznej.
Głównymi właściwościami BST są:
• Zdolność masowego rażenia na dużych obszarach.
• Zdolność przenikania do nieszczelnych pomieszczeń.
• Zachowanie zdolności rażenia w powietrzu, w terenie,
i skażonych przedmiotach przez określony czas
w zależności od użytego środka chemicznego.
• Wadą BST jest znikoma odporność na warunki
meteorologiczne, zwłaszcza:
- Wiatr;
- Deszcz.
Co to są bojowe środki trujące BST ?
• Są to substancje chemiczne;
Mają na celu:
- Nagłe zahamowanie funkcjonowania lub
sparaliżowania organizmów żywych;
- Porażenie wzroku, układu oddechowego,
pokarmowego;
- Środki niszczenia roślin stosowane są głównie
w celu wyeliminowania kryjówek przeciwnika;
• Porażenie BST następuje wskutek:
- działanie skażonego powietrza na drogi
-
oddechowe, oczy i skórę;
Spożywanie skażonych produktów i picia
skażonej wody (oddziaływanie na układ
pokarmowy);
- Zetknięcie się ze środkami znajdującego się na
przedmiotach.
Charakterystykę toksyczności „k „oblicza się na
podstawie iloczynu stężenia środka trującego „c”
i czasu ekspozycji „t”
K= c X t
Charakterystyka BST
• Trwałe środki trujące /TST/ to:
-
V- gazy,
Sarin,
Soman,
Tabun,
iperyt,
luizyt,
• Nietrwałe środki trujące /NST/to:
-
Kwas pruski,
Fosgen,
Chlorocyjan.
Ze względu na sposób działania
BST podzielono na 6 grup.
1. Paraliżująco-drgawkowe
(związki fosforoorganiczne).
Przedstawiciele to:
•
•
•
•
V-gazy,
Sarin,
Soman,
Tabun.
Przenikają błyskawicznie przez skórę, błony śluzowe, drogi oddechowe. Obawy pojawiają
się po 30s a po 1min następuje utrata przytomności.
Objawy:
•
Zwężenie źrenic, znieruchomienie oczu;
•
Wydzielina z jamy ustnej;
•
Zwolnienie akcji serca;
•
Gwałtowne drgawki;
•
Skurcze kręgosłupa z odchyleniem głowy do tyłu;
•
Utrata przytomności;
•
Zatrzymanie oddechu.
2. Parzące:
• Iperyt;
• Luizyt.
Przenikają przez skórę, drogi oddechowe, błony śluzowe lub przewód pokarmowy.
Objawy:
• Na skórze: rumień, pęcherze wypełnione płynem surowiczym, głębokie owrzodzenia;
• Na oczach i w oczach: gwałtowne łzawienie, światłowstręt, zapalenie spojówek,
•
•
owrzodzenie wewnątrz oczu;
W układzie oddechowym: kaszel, chrypa, bezgłos, zapalenie dróg oddechowych,
ropień płuc, uduszenie.
W przewodzie pokarmowym: owrzodzenie, bóle, nudności, wymioty, krwawienie,
biegunka.
3. Duszące:
• Fosgen;
• Dwufosgen;
• Chlor;
Zatrucie następuje przez drogi oddechowe po kilku godzinnym utajnieniu.
Objawy:
• Porażenie dróg oddechowych, narastająca duszność, sinica skóry, jednolite słabe
tętno, śmierć.
4. Ogólnotrujące:
• Kwas pruski (cyjanowodór)
• Chlorocyjany;
Zatrucie następu przez drogi oddechowe lub błony śluzowe, układ pokarmowy i wilgotna
skórę.
Objawy:
•
•
•
•
•
Porażenie gardła;
Zawroty głowy;
Duszności;
Utrata przytomności;
Drgawki oraz porażenie centralnego układu nerwowego i oddechowego.
5. Psychochemiczne:
• LSD-25
• Sernyl
Do zatrucia dochodzi po przez układ pokarmowy lub oddechowy.
Objawy:
• Halucynacje, przewidzenia, złudzenia;
• Uczucie strachu,
• Zaburzenia ruchowe, zobojętnienie, zniechęcenie.
6. Drażniące:
• Chloroacetofenon;
• Adamsyt.
Zatrucia z reguły następują przez układ pokarmowy lub oddechowy (zatrucia wodą).
Objawy:
•
•
•
•
•
Łzawienie,
Kichanie,
Kaszel,
Nieżyt oskrzeli i tchawicy,
Obrzęk płuc.
Sposoby ochrony przed bojowymi
środkami trującymi.
Pod pojęciem op. chem. należy rozumieć wszystkie
przedsięwzięcia mające na celu:
• Zapewnienie maksymalnego bezpieczeństwa
ludności;
• Likwidacje skutków napadu powietrznego;
Zadania te mogą być zrealizowane po przez
organizacje sprawnych systemów:
• Powiadamiania;
• Obrony biernej;
• Obrony czynnej.
System powiadamiania obejmuje:
• Wykrycie napadu;
• Rozpoznanie rodzaju środka BST;
• Powiadomienie o napadzie.
Środki obrony biernej stanowią:
• Indywidualne środki ochrony/maska przeciw
gazowa, odzież ochronna, narzutki z folii itp../;
• Zbiorowe środki ochrony /schrony i ukrycia/;
W skład obrony czynnej wchodzą:
• Przedsięwzięcia organizacyjno – szkoleniowe;
• Pierwsza pomoc oraz leczenie zatrutych
i rannych;
• Likwidacja skutków napadu chemicznego.
Środki zapalające.
Środki zapalające także wchodzą w skład broni
chemicznej.
Służą do rażenia:
• Ludzi;
• Infrastruktury;
• Urządzeń obronnych;
• Zapasów;
• Zasiewów;
• Lasów itp..
Do przenoszenia środków zapalających
mogą służyć:
• Bomby lotnicze;
• Pociski artyleryjskie;
• Fugasy;
• Granaty;
• Miotacze ognia;
• Inne środki przenoszenia ładunków
bojowych.
Najczęściej stosowane środki
zapalające to:
• Napalm /800-1200°C/ bomby, pociski artyleryjskie, miotacze
ognia, zbiorniki zapalające, fugasy;
• Pirożel /1200-1600°C/ bomby lotnicze;
• Magnez /1100-1200°C/ bomby lotnicze, pociski artyleryjskie
miny, granaty;
• Termit /3000°C/ bomby lotnicze, pociski artyleryjskie, granaty;
• Fosfor biały /1000-1200°C/bomby lotnicze, pociski
artyleryjskie, miny.
Ochrona przed środkami zapalającymi
•
-
•
-
Bojowe środki zapalające wytwarzają bardzo wysoką temperaturę, są
trudne do ugaszenia ze względu na swój skład. Z reguły gasi się je
odcinając dopływ tlenu lub dużą ilością wody (z wyjątkiem termitu i fosforu których nie wolno gasić wodą), piaskiem i za pomocą gaśnic.
Do ochrony ludzi stosuje się:
schrony, podpiwniczenia, stacje metra oraz inne ukrycia;
Polowe ukrycia terenowe (transzeje, szczeliny przeciwlotnicze);
Naturalne ukrycia terenowe (wąwozy, jaskinie, jary itp..)
Indywidualne środki ochrony przed skażeniami i specjalne ubiory.
Do ochrony sprzętu stosuje się:
Przykryte okopy i ukrycia;
Naturalne wąwozy i jary;
Płótno brezentowe oraz inne dostępne materiały;
Środki ppoż. (piasek, wodę, gaśnice itp..)