Transcript Netwerkdag 2010 - Hulpnaseksueelmisbruik.nl

Nieuwsbrief
ALLOCHTONEN project
Stichting ‘VSK hulp na seksueel misbruik’
Nijmegen, december 2010
Met grote tevredenheid kijken we terug op de netwerkdag “Samen het
stilzwijgen doorbreken”. Al bij de aanmeldingen vooraf waren we blij verrast
dat de allochtone doelgroep zo goed vertegenwoordigd bleek te zijn. Een
opkomst boven verwachting! Stoelen moesten bijgeplaatst worden in de Burgerzaal. Zelfs op het laatste
moment meldden mensen zich nog aan.
We waren gewaarschuwd: Seksueel misbruik is heel moeilijk bespreekbaar binnen de allochtone
gemeenschappen. Door het indrukwekkende levensverhaal van Rabea Bennis was de openheid gemaakt. Een
aantal allochtone vrouwen maakte kenbaar (sommige voor het eerst), dat ook zij ervaring hebben met seksueel
misbruik. Heel bijzonder!
‘‘Door mensen uit de doelgroep zelf te laten praten en
Dit is steeds weer onze ervaring
in hun kracht te zien, maak je het meer bespreekbaar
’’
Als iemand zijn/haar eigen verhaal vertelt, heeft dat grote impact, maakt dat veel los en verlaagt voor anderen
de drempel om met hun eigen verhaal naar buiten te treden. Over “het stilzwijgen doorbreken” gesproken!
Bereiken van nog meer meiden en vrouwen
Met deze netwerkdag en het project ‘Allochtone meiden en vrouwen in-zicht’ willen wij de discussie over de
problematiek van seksueel misbruik aanwakkeren en de Tam-Tam roeren. Met het vervolg van dit project en de
voorlichtingsbijeenkomsten streven we er naar nog veel meer allochtone meiden en vrouwen te bereiken.
Evenals professionals die met deze doelgroep contact hebben.
Voor informatie en/of het plannen van een voorlichtingsbijeenkomst kunt u contact opnemen met de stichting
‘VSK hulp na seksueel misbruik’.
Jeltje Immink
Petra van Staveren
hulp na seksueel misbruik
Telefoon
E-mail
Website
(024)360 32 58
[email protected]
www.hulpnaseksueelmisbruik.nl
Samen het stilzwijgen doorbreken….
.… tijdens de netwerkdag 30 september 2010
De Burgerzaal in het gemeentehuis van Nijmegen zit vol. Voornamelijk met vrouwen,
maar ook enkele mannen. Ze zijn van zowel allochtone als autochtone afkomst.
Marokkaans, Antilliaans, Turks, Somalisch of Nederlands. Allemaal komen ze voor de
Netwerkdag ‘Samen het stilzwijgen doorbreken’ over seksueel misbruik bij allochtone
vrouwen/meisjes, georganiseerd door de stichting ‘VSK hulp na seksueel misbruik. De centrale boodschap:
het taboe opheffen en het stilzwijgen doorbreken.
Ik lijd aan een ziekte. Het is een ziekte waar ik al jaren last van heb. De symptomen? Pijn, angst, verdriet, schaamte, een
bekraste ziel en een lichaam om van te walgen. De naam van deze ziekte? Seksueel misbruik, gepleegd door mijn papa.
Degene die me juist moest beschermen.’ Met deze woorden krijgt Rabea Bennis de hele zaal stil en tot tranen geroerd.
Rabea is een mooie jonge vrouw van Marokkaanse afkomst. Ze heeft lange zwarte krullen en staat fier rechtop. Rustig
vertelt ze haar verhaal. Af en toe breekt ze en komen de tranen door. Vooral als ze vertelt dat ze er als klein meisje alleen
voor stond. Niemand kwam haar helpen als ze door haar vader werd betast. Terwijl duidelijk was dat haar moeder en
zussen ervan wisten. Ze zag het in de blikken van haar moeder. Rabea:
‘Mijn ogen tranen nog,
maar mijn ziel is droog…
‘Ik haatte ze; mijn moeder en mijn zussen. Omdat ze dit lieten gebeuren.
Toen ik achttien was, ging ik ervandoor. Uiteindelijk ben ik genezen van
’
mijn ziekte. Niet helemaal, maar deels. Mijn ogen tranen nog, maar mijn
ziel is droog. Ik heb het ze vergeven.’
Achter gesloten deuren
Zoals Rabea zijn er velen, vertelt Malika Elmouridi van expertisecentrum ELAN. Uit cijfers blijkt dat een op de zes meisjes
voor haar zestiende jaar wordt misbruikt door een familielid. En dat zijn dan nog de cijfers van gevallen die gemeld zijn.
Veel seksueel geweld komt nooit in de openbaarheid. Niet alleen bij autochtone gezinnen, maar vooral ook bij allochtone
gezinnen. ‘Want’, zo stelt Malika. ‘Er heerst nog steeds een groot taboe op seksualiteit in veel allochtone gezinnen.’ En
daarom is er deze netwerkdag. Jeltje Immink, coördinator bij de VSK formuleert het doel van de netwerkdag als volgt: ‘We
hopen het misbruik een halt toe te roepen door de discussie op gang te brengen. Het is nodig dat vrouwen hun verhaal
vertellen en de mensen wakker schudden. Zodat ook anderen weten: je kunt ergens terecht, je hoeft je niet te schamen.’
‘Schaamte is een gevoel dat bij bijna alle slachtoffers van seksueel misbruik speelt’, vertelt Malika. ‘Maar bij islamitische
vrouwen komt er nog iets anders bij kijken. De familie-eer. Als je als
Marokkaans meisje vertelt dat je je maagdelijkheid kwijt bent, is dat
een schande. Je verhaal vertellen, brengt dus consequenties met zich
mee. Verstoting bijvoorbeeld, of eerwraak.’ Hulpverleners moeten
zich hier van bewust zijn, vindt Malika. ‘Controleer goed hoe de
situatie van zo’n meisje is en of ze geen gevaar loopt als je haar
verhaal openbaar maakt.’
Praten over seksualiteit is belangrijk
Rénie van de Putten is senior adviseur van ACB Kenniscentrum. Zij neemt na Malika het woord. Ze benadrukt dat het niet
alleen ouderen zijn die misbruik maken van jonge meisjes. Ook jongeren onderling maken zich hieraan schuldig. Opvallend
zijn de cijfers die ze noemt over allochtone jongeren. Deze doelgroep heeft namelijk 11% meer kans om slachtoffer van
seksueel misbruik te worden dan autochtone kinderen. Terwijl 11 % van de Turkse en Marokkaanse jongens tussen de
twaalf en 25 jaar zich schuldig maken aan het plegen van misbruik. Ergens gaat dus iets mis. Rénie denkt dat het komt door
het taboe op seksualiteit. Puberjongens staan bol van hormonen die ze niet kwijt kunnen en over seks praten is in veel
allochtone gezinnen niet aan de orde. Ze raadt ouders dan ook aan om zo jong
mogelijk te beginnen met seksuele voorlichting. ‘Maak het bespreekbaar.’
We zwijgen niet meer
Het bespreekbaar maken is precies wat gebeurt in de daaropvolgende drie workshops.
Tijdens een van de workshops, genaamd ‘In dialoog’, gebeurt er iets bijzonders. Deed
eerst Rabea haar verhaal, nu volgen twee andere vrouwen. Petra en Saïda. Petra is
oer-Hollands, Saïda is van Marokkaanse afkomst. Beide zijn in hun jeugd seksueel
misbruikt door een familielid. Nadat ze hun verhaal hebben verteld, volgen er meer. De ene na de andere vrouw autochtoon en allochtoon- staat op om te vertellen wat haar is overkomen. Sommige vertellen pas voor het eerst wat ze
hebben meegemaakt. Met elkaar zeggen ze: het is genoeg, we zwijgen niet meer. De
dialoog is losgebarsten en er wordt gediscussieerd. Een man wil weten waarom geen van
de vrouwen ooit aangifte heeft gedaan. Is dat niet nodig om de misbruikketen te
stoppen? Om de zieke dader te laten genezen? Saïda geeft aan dat ze dit niet kon. Net als
Rabea. Petra vertelt emotioneel dat ze niet op een rechtszaak zit te wachten, omdat ze
zichzelf dan moet gaan verdedigen. Bewijzen dat ze gelijk heeft en opnieuw alle details
moet vertellen. Aan het gesprek nemen ook veel hulpverleners deel. Van hen de vraag:
wat kunnen wij doen? Petra vertelt dat ze behoefte heeft aan begrip. ‘Ik heb te vaak iemand gezien die in paniek schoot als
ik mijn verhaal vertelde. Alsof hulpverleners het moeilijk vinden om over misbruik te praten. Alsof het ook daar een taboe
is. Ze hebben moeite om zaken te benoemen. Maar je kunt toch niet van ons vragen om dat te doen?’ Saïda vult aan: ‘Kun
je nagaan hoe het voor allochtone vrouwen is. Bij ons is het al een taboe. En als hulpverleners dan ook nog zo reageren...
Wat ik graag wil zeggen: behandel ons allochtone vrouwen zoals ieder ander, maar houd wel rekening met onze culturele
bagage. Praten over seksueel misbruik is niet vanzelfsprekend. Het is al heel wat dat we hier nu zitten en vertellen wat ons
is overkomen. Dat is echt een stap vooruit!’
Discussies starten
Na afloop van de workshops is de lucht in de zaal vol energie. Van mannen en vrouwen die vol emoties zijn en iets willen
doen. ‘Wat willen jullie doen?’, vraagt Malika hen. De vingers gaan de lucht in. De een wil een themadag organiseren in een
Hindoestaans jongerencentrum. Een ander wil een discussie over het onderwerp starten in haar vrouweneetgroep. En een
Somalische imam geeft aan dat hij het probleem seksueel misbruik in zijn Islamitisch centrum gaat bespreken.
“Bedankt voor de moed om dit te vertellen. Het is fijn om te horen dat jullie je
veilig genoeg voelen om in het ‘inloophuis’ van Nijmegen jullie verhaal te doen”.
Met deze woorden sluit de wethouder Floris Tas van de Gemeente Nijmegen,
financierder van het project, de dag af. De eerste stappen zijn gezet, het
stilzwijgen doorbroken.’
Workshop 2
Trainingsmodule seksueel geweld tegen kinderen
Renie van der Putte, ACB Kenniscentrum
De workshopleidster vertelt over de training die ACB ontwikkeld heeft. Ze wil tijdens deze
workshop liever kennisdelen met de deelnemers omdat er volgens haar niet één manier, maar
meerdere benaderingswijzen zijn over hoe je voorlichting zou kunnen geven aan je doelgroep.
Renie wil graag aan de hand van de 10 punten die zij hanteert de verschillende zaken die bij het uitvoeren van een
voorlichtingsbijeenkomst komen kijken, bespreken.
1.
Doel
2.
Inhoud
3.
Groepssamenstelling
4.
Taal
5.
Duur, tijd, plaats
6.
Werving en PR
7.
Materiaal
8.
Voorlichter/trainer
9.
Reacties uit de groep
‘Meer openheid over seksualiteit is
’
nodig om het stilzwijgen te doorbreken
10. Belangrijke voorwaarde
Casus
Je hebt een zoon (19 jaar oud)
die veel op zijn kamer zit. Je hebt
De workshopleidster begint met een casus aan de groep voor te leggen:
De reacties van de deelnemers zijn uiteenlopend:
•
één deelneemster zou het niet doen. Ze zou eerst informatie opzoeken of met
een vermoeden dat hij met
iemand erover praten. Een andere deelneemster zou gaan om handvatten te
meisjes chat en zelfs tot seksuele
krijgen om het gesprek aan te kunnen gaan met haar zoon. Weer een ander
deelneemster zou haar zoon meenemen. De vierde deelneemster zou
handelingen via internet
vertrouwen winnen bij haar zoon en dan met hem erover praten.
verleidt.
Je leest dat er ergens een
•
een open gesprek met een jongen van 19 jaar aangaan, vergt veel van jezelf:
informatiebijeenkomst wordt
-
dat je zelf geen moeite hebt met het taboe rondom seks
georganiseerd, over het gesprek
-
de aard van je relatie met de jongen. Ben je ouder, oudere zus/broer,
tante/oom…?
aangaan met kinderen over
misbruik.
•
Ga je er heen?
hoe ga je te werk als je zelf een voorlichtingsbijeenkomst wilt organiseren? Zou
je rekening houden met hoe jij zelf met zo’n bijeenkomst (als in de casus)
omgaat? Met de twijfels, de onzekerheden en de vragen…
•
een ander punt is bewustzijn. Als je iemand ervan bewust van wilt maken dat wat hij/zij doet niet gezond/goed is, kom
je vaak tegen dat ze niet bewust zijn van hun gedrag. En dat ze niet weten dat het misbruik is.
W
elke overwegingen neem je als je naar de bovengenoemde 10 punten kijkt?
1. Doel
Welk doel zou je formuleren van zo’n bijeenkomst?
-
waar loop je tegenaan als je over seksualiteit praat?
-
of organiseer je het via de weg van empowerment?
Reacties van deelnemers:
•
Het Interlokaal heeft een project dat Ken Jezelf heet, over de rol van vrouwen als moeder/opvoeder. Daarbij
werken ze aan veiligheid inbouwen, en noemen ze soms tussen neus en lippen door een thema, om te kijken
wat er gebeurt.
•
De verpakking is hierbij heel belangrijk.
•
Als het thema seksualiteit aan de orde moet komen, begin dan eerst met anatomie, is een andere tip. Veel
vrouwen zullen dan niet over zichzelf vertellen maar over een andere vrouw: ik ken een vrouw…..., ik heb
een vriendin……
•
Zorgbelang Gelderland organiseert ook bijeenkomsten (Zorg in Nederland) waar het gaat om:
-
Informatie
-
empowerment
-
preventie
2. Inhoud
•
eerst uitleggen, en tijd/ruimte voor schaamtegevoelens geven
•
verschil tussen taboe en toch geen taboe (paradoxale verhouding taboe-onderwerpen), hoe verhoudt dit zich?
•
via seksuele voorlichting/opvoeding kun je komen tot wat er mis kan gaan?
•
breng de boodschap indirect!
3. Groepssamenstelling
•
project Homestart (vrijwilligers die bij gezinnen komen). Moet voorlichting/training worden gegeven aan de
vrijwilligers of aan de ouders?
EN/EN
•
mannen en vrouwen bij elkaar?
NEE
•
een beetje meegaan in het gegiechel
OK
•
een beetje vertellen over eigen ervaring?
OK
•
mogen de mensen elkaar kennen?
NEE, bang voor roddelcircuit
•
verschillende etnische/religieuze groepen?
OK, geen uiteenlopende culturen.
Hoe gaan we om met groepen die weigeren iets met seksuele
voorlichting te maken te hebben? (islamitische en christelijke scholen)
of met boze ouders die niet willen dat er voorlichting wordt gegeven?
heel moeilijk om in te schatten hoe je het moet brengen.
4. Taal
•
maakt niet uit. Hou rekening dat er emoties los kunnen
komen die niet in het Nederlands geuit worden.
5. Duur, locatie, tijd
•
duur: niet al te lang
•
locatie: als het maar vertrouwde plekken zijn
•
tijd: voor vrouwen overdag (wanneer de kinderen op school zijn), voor mannen (’s avonds en/of in het weekend),
voor werkende mensen (’s avonds of in het weekend), jongeren/kinderen: op school.
6. Werving en PR
Reacties van deelnemers:
•
zorg dat je mensen niet alleen een papieren uitnodiging stuurt. Maar wel dat het primaire doel
(gezondheidsvoorlichting, empowermenttraining) van de bijeenkomst op papier staat.
•
zet op de uitnodiging niets wat direct geformuleerd is
•
werving vindt het meest efficiënt plaats via de eigen groepen, migrantengroepen waar men goed contact mee
heeft
7. Materiaal
Reacties van deelnemers:
•
veel materiaal is al ontwikkeld. Gebruik materiaal dat er al is
bij collega-instellingen en kenniscentra. (wat materiaal
betreft is niet veel input gegeven)
8. Voorlichter/trainer
Geef je het zelf? Ook al kan het je positie ondermijnen?
dat is afhankelijk van je relatie met de doelgroep en de
expertise die er verder is. Zorg dat je je na de voorlichting
nog prettig voelt bij de doelgroep, maar dat er wel een
geschikte voorlichter de voorlichting geeft ipv jou.
9. Wat kun je verwachten?
•
woede (weglopen, klachten van ouders als het aan kinderen wordt gegeven)
•
boosheid
•
schaamte (dichtklappen)
10. Voorwaarden
•
gevoel van veiligheid creeren
•
de belangrijke sleutelpersonen erbij betrekken en overtuigen van de noodzaak/ het nut
W
at doe je als een mevrouw je vertelt dat haar man aan hun dochter zit?
eerst vragen wie het allemaal weet in de familie
laat de vrouw rustig naar huis gaan, maar vertel haar dat je voor haar gaat navragen (oppakken).
kom er altijd op terug en zorg dat ze stap voor stap de juiste weg bewandelt. Soms is het goed om de situatie eventjes
zo te laten zodat het niet verder escaleert, of zodat de minste slachtoffers vallen.
benader professionele hulp (het AMK bijvoorbeeld) als je gaat melden/signaleren…
PUBLICATES
ACB Kenniscentrum m.b.t. dit onderwerp
1.
Kinderen, Jongeren, Seksualiteit en Seksueel Misbruik
2.
Seksueel Geweld tegen Kinderen
Trainingsmodule in het bespreekbaar maken van het onderwerp
3.
Seksuele vorming en identiteit
Verslag van een inventariserend onderzoek naar de relationele en seksuele opvattingen van allochtone jongeren (te
verschijnen).
Workshop 3
Signaleren en handelen
Sezay Aydogan
Orthopedagoog, werkzaam bij De Waag
In 1999 is in Zwijndrecht voor de ogen van haar kinderen een Turkse vrouw vermoord. Het ging
om eer gerelateerd geweld. Naar aanleiding hiervan is een groep Turkse vrouwen bij elkaar
gekomen en heeft de stichting Kezban opgericht. Er waren wel veel hulpverleningsorganisaties
met dit onderwerp bezig, maar de hulp sloot niet aan bij de doelgroep. De stichting heeft voorlichtingsmateriaal
ontwikkeld, o.a. de film “Als ik haar was” (in het Turks en Marokkaans), gericht op Turkse en Marokkaanse vrouwen. Later is
er de website www.hallokezban.nl (website over eer en relaties) opgezet, gericht op meiden en vrouwen.
‘
Sta open voor
Inleiding
powerpoint presentatie
wat je hoort
Vraag bij een foto uit de Turkse krant Boyabat Gazetesi: wat roept deze foto op?
’
Deze foto roept verschillende reacties op: anoniem, verlegen, gezichtsverlies, ze laat zich zien, teruggetrokken, twijfel,
onzichtbaar.
Het verhaal achter de foto: Het is een slachtoffer van seksueel geweld. Een 19 jarig meisje is door een oom seksueel
misbruikt en zwanger geraakt. Ze heeft deze zwangerschap 7 maanden verborgen gehouden. Pas als ze naar het ziekenhuis
gaan komt de moeder er achter dat haar dochter zwanger is, terwijl ze niet getrouwd is. Dit is een grote schok voor de
moeder. Het meisje verhuist daarop, voor haar eigen veiligheid, naar een andere stad. Journalisten ontdekken haar daar en
plaatsen de foto in de krant.
Er is weinig verschil hoe men om gaat met incestdaders tussen
verschillende culturen.
Somalisch voorbeeld: in 1964/1965 is een dader in de gevangenis
gedood toen bekend werd dat hij incest gepleegd had.
In Nederland worden daders ook met de nek aangekeken.
Foto 26-9-2010
Foto in landelijke krant van 3 mannen, die opgepakt zijn vanwege
seksueel misbruik/seksueel geweld. De slachtoffers hadden de daders
aangegeven.. Het onderwerp is in Turkije bespreekbaar en krijgt veel
media aandacht.
Wat er in het land van herkomst gebeurt rondom seksueel
misbruik/seksueel geweld bepaalt hoe mensen in Nederland denken over
dit onderwerp en of en hoe dit onderwerp bespreekbaar is.
CASUS
Een Turks-Nederlands meisje van 17 jaar loopt opnieuw
weg van huis als blijkt dat haar ouders haar willen
Wat valt op?
uithuwelijken.
-
Er zijn genoeg signalen
Een hulpverlener regelt een verzoeningsgesprek met de
-
Er wordt contact vermeden
ouders. De hulpverlener ziet lieve ouders die het beste voor
-
De hulpverlener weet alles van de ouders en de situatie er
om heen, maar wat is er met het meisje aan de hand?
hun dochter willen. De ouders vertelden dat ze hun dochter
niet begrijpen: waarom ze wegloopt, zich ziek voordoet
-
Er is geen contact met het meisje
-
Feiten van het meisje worden niet gehoord
-
Er wordt niet naar de ouders geluisterd
-
Het meisje heeft het overal over, maar zegt niet waar het
(buikklachten), opstandig is en hen om de tuin leiden. De
schoolprestaties waren de afgelopen drie jaar onder de
maat en ook ging ze elk contact met familieleden en
echt om gaat
kennissen uit de weg. Als de feestdagen naderden dreigde
ze met weglopen. De ouders vinden haar ondankbaar als zij
Wat zou de hulpverlener kunnen/moeten doen?
het contact vermijdt met haar ooms en hun vrouwen die
-
Eerst een goed gesprek met het meisje, daarna pas
juist altijd zorgzaam zijn geweest zoals voor hun eigen
gesprek met ouders en meisje, niet meteen beginnen met
dochter.
verzoeningsgesprek
Na het gesprek is het meisje samen met haar ouders naar
huis teruggekeerd, de ouders gaan er vanuit dat als zij
eenmaal is gehuwd de problemen over zijn….. De
-
Er is geen communicatie tussen ouders en dochter.
Hulpverlener moet zorgen dat de communicatie tussen
ouders en dochter op gang komt
hulpverlening is op hun wens gestopt
Na drie maanden wordt het meisje opgenomen in het
ziekenhuis wegens een zelfmoordpoging.
Foto (van binnenplaats)
Seksueel misbruik komt overal voor, ook al zie je het niet. Observeer ik alleen maar of doe ik ook nog iets anders?
Als een jongere niets zegt, maar wel signalen geeft, dan krijgen omstanders er een taak bij: niet alleen observeren, maar de
signalen ook benoemen en bespreekbaar maken. Een brug slaan naar ouders , thuissituatie is heel moeilijk. Als Nederlandse
hulpverlener heb je een iemand binnen het netwerk van het slachtoffer nodig om die brug te slaan. Turkse meisjes zijn
meer gesloten dan Marokkaanse meisjes. In de opvoeding is er geen aandacht voor seksualiteit, seksuele vorming en
voorlichting.
Aanbevelingen
-
Oplossen binnen familie, familieberaad, kijken naar familiesysteem
-
Gebruik maken van sleutelfiguren
-
In kaart brengen van het risico van eergerelateerd geweld
-
Geduld en respect tonen bij contact
-
Meisjes sterker maken
-
Vertrouwen opbouwen
-
Voorlichting (bijv.: vrouwengroepen, moskeeën)
-
Signalen oppakken (heb je het gevoel dat er iets niet klopt, laat dan niet los)
Evaluatie
Veel van de deelnemers aan de netwerkdag vulden na afloop het evaluatieformulier in. Het is een groot
compliment dat zij de dag als interessant en leerzaam bestempelen. Het stemt ons hoopvol dat een groot deel
van de deelnemers aangeeft zich verder te willen verdiepen in het onderwerp of zelfs binnen hun eigen
organisaties actie gaan ondernemen op dit thema.
Lang niet iedereen kende ons project ‘Allochtone meiden en
vrouwen in-zicht’, maar daar is nu verandering in gekomen.
De deelnemers geven bijna allemaal aan de problematiek
‘
Houd contact met de vrouwen en
wees betrouwbaar in het contact
’
tegen te komen in hun werk, maar veel van hen weten nog
niet goed hoe ze er mee om moeten gaan. Een deelnemer benadrukt het belang om het bespreekbaar en
actueel te houden in haar/zijn team, we zijn blij dat de netwerkdag blijkbaar een belangrijke stap in de goede
richting is geweest.
Voorlichtingsfilm Ervaringsdeskundigen aan het woord
!
De VSK werkt aan een korte film waarin vrouwen vertellen over het seksueel misbruik dat
zij hebben meegemaakt. De film kan gebruikt worden bij voorlichting. Het is ook een
indrukwekkend middel om in een groep het onderwerp aan de orde te stellen en
bespreekbaar te maken. (Hulp)organisaties die de film hiervoor willen gebruiken, kunnen
hem bestellen bij de VSK. Naar verwachting is de film begin 2011 klaar.
‘
Voorlichting aan hulpverleners zorgt
dat signalen eerder worden opgepikt
’
In de film doet de jonge Marokkaanse vrouw Rabea haar verhaal. Uit eigen ervaring vertelt
ze over de nachtmerrie die zij doormaakte. Een nachtmerrie die veroorzaakt werd door de
man die haar moest beschermen, haar vader, en die haar lichamelijk en geestelijk bijna
kapot heeft gemaakt. Tot er hulp kwam uit onverwachte hoek.
De kijker luistert ook naar een dialoog tussen ervaringsdeskundigen Petra en Saïda. Wat
hebben zij moeten overwinnen om over het seksueel misbruik te praten, zijn er verschillen,
in hoeverre speelt hun achtergrond hierin mee en wat heeft hen geholpen?