Transcript Freerun - Partnerzy w nauce
Slide 1
„Gdzie zabawa, tam fizyka,
każdy w tym temacie bryka,
Jeden skacze, drugi znika,
Każdy robi za fizyka.”
(Przemek Wilk, Michał Piechnik)
Slide 2
Autorzy
Uczniowie:
Opiekun merytoryczny:
- Przemysław Wilk
Mgr Romana Kantorek-Pałka
- Bartosz Bobrowski
- Jakub Palka
- Michał Piechnik
Slide 3
Na początku wszystko wydaje się proste…
Biegamy, gramy w piłkę, pływamy, gramy na gitarze, zajmujemy się iluzją, jeździmy na rowerze,
skaczemy….
Na co dzień nie zdajemy sobie sprawy, że fizyka pełni w naszym życiu ważną rolę. Wszystko wydaje
się takie proste i zrozumiałe, do momentu, kiedy zaczynamy się nad czymś głębiej zastanawiać. Bo niby na
przykład z jakiej racji możemy wykonać obrót o 360 stopni w powietrzu nie spadając na głowę, albo dlaczego
rower miałby nam ułatwić przemieszczanie się?
?
?
Nie zastanawiamy się jaki wpływ ma na nas fizyka, tymczasem wykonując wszystkie codzienne
czynności, realizując nasze pasje, mamy z nią do czynienia. Sport jest jedną z tych dziedzin, w której fizyka
pełni jedną z ważniejszych ról. W naszej pracy pragniemy pokazać jak ważną rolę pełni fizyka w naszych,
uczniowskich pasjach.
Chcemy wyszczególnić kilka naszych zainteresowań i pokazać, że tak naprawdę opierają się
one na prawach fizyki i są nieoderwalnie z nią związane.
- FREERUN( elementy parkour, akrobatyki i gimnastyki)
- ILUZJA
- MOTORYZACJA
Slide 4
Aut. Przemysław Wilk
FREERUN
Jest to sport ekstremalny, który polega na wykonywaniu efektownych i
trudnych tricków w czasie pokonywania przeszkód na trasie „miejskiej
dżungli”. Freerun wywodzi się z parkour, ale prostota i szybkość pokonywania
przeszkód nie odgrywa w nim znaczącej roli. We freerun zmieniono znacząco
technikę. Elementy, które pozwalały przedostać się biegnącemu przez
przeszkodę jak najłatwiej i jak najszybciej, zostały zastąpione przez tricki,
które są trudne do wykonania, ale mają wartość pokazową. Dołączone zostały
także elementy akrobatyki i gimnastyki. Głównymi trickami są tzw. Flipy, czyli
uliczne salta.
Zbadamy więc pewne techniki(tricki) tego
nowoczesnego sportu:
Aut. Przemysław Wilk
Slide 5
Freerun
W tym sporcie wykonywane są różnego rodzaju ewolucje, salta, skoki, równoważnie.
Wszystkie wykonywane elementy możliwe są dlatego, że skoczek w chwili rozpoczynania skoku, czyli
w momencie odbicia uzyskuje pewien niezerowy moment pędu, którym potem odpowiednio
„gospodaruje”. Często na pewno oglądając różne zawody, olimpiady gimnastyczne i akrobatyczne w
telewizji zastanawiało nas skąd akrobaci biorą tak ogromną wysokość, aby móc wykonać np.
podwójne salto w tył, czy potrójną śrubę. Otóż jedną z podstawowych technik, która „rządzi światem
salt” jest blocking. W terminologii akrobatów blocking to zamiana pędu poziomego w pęd
pionowy. To właśnie ta technika pozwala unieść swój środek ciężkości na niesamowite wysokości.
Ta umiejętność to nic innego jak fizyka i kąty.
Wyobraźmy sobie wystrzeloną kulę, która leci z niewyobrażalną prędkością tuż nad
powierzchnią ziemi. Więc jeśli chcielibyśmy, aby ta kula poleciała nagle do góry, musiała by w coś
uderzyć – w coś pod kątem.
Więc, aby przekształcić pędy poziomy w pęd pionowy nie wystarczy zwyczajnie odbić się od ziemi –
trzeba to zrobić pod kątem! Ustawianie swoich nóg przed siebie przy odbiciu daje tak porządny
efekt niczym sensacja z kulą i trójkątem. Na tej samej zasadzie opierają się tricki i salta robione od
drzew, ścian itp.
Slide 6
Freerun
Aut. Przemysław Wilk
Kolejną podstawową techniką we freerunie jest tzw. roll. Element jakże banalnie wyglądający,
a jednakże jak ogromnie ważny. Roll to nic innego jak przewrót przez bark, zwany często po prostu
fikołkiem. Po cóż coś takiego?
Wyobraźmy sobie więc skok z pierwszego piętra na ziemie. Załóżmy, że skaczemy z 5 m prostopadle w
dół. Nasza masa wynosi m=65 kg. Wartość przyciągania ziemskiego przyjmijmy, że wynosi g= 10 m/s2.
Pomijając pewne czynniki, które mają drobny wpływ na nasz skok. w bardzo łatwy sposób można
obliczy przybliżoną siłę z jaka uderzymy o powierzchnie ziemi.
Wzór :F=m*g
F- siła, m – masa, g- przyspieszenie ziemskie
F= 65kg* 10m/s2
F= 650 N !!
Nawet sobie nie wyobrażamy jaka jest to wielka siła! Jakie obciążenie dla naszych stawów i
kości! A co by było gdybyśmy skakali z wyższego poziomu?
W takim razie co zrobić, aby kózka skakała lecz… nóżki nie złamała ?
Jak wiemy z III zasady dynamiki Newtona niemożliwe jest istnienie tylko jednej siły. Każdej akcji
towarzyszy reakcja równa co do wartości i kierunku działającej siły lecz przeciwnie zwrócona. W takim
razie jeżeli my uderzamy w ziemie z siła 650N
to ziemia oddaje nam z taką sama siłą. W tym momencie pojawia się roll.
To roll pozwala rozłożyć całą siłę z jaka lądujemy. Ten zwykły fikołek sprawia, że siła reakcji podłoża nie
skupia się na samych nogach lecz rozkłada się równomiernie po całym ciele rozchodząc się od stóp po
kolejne części naszego ciała. Zapraszamy do obejrzenia krótkiego filmiku naszego autorstwa.
Aut. Przemysław Wilk
Aut. Przemysław Wilk
Slide 7
Freerun
Aut. Przemysław Wilk
Slide 8
Freerun
Aut. Przemysław Wilk
Na zajęciach WF w szkole, zawsze mówiono nam, że przy skoku w dal trzeba tak wyskoczyć,
aby nie spaść na ręce, do tyłu, bo tracimy cenne centymetry. I tutaj nasuwa się nurtujące pytanie… jak
to zrobić ?! Przeanalizujmy to pod względem fizycznym.
W momencie zetknięcia z podłożem kierunek wektora pędu jest ściśle określony i uwarunkowany
prędkością początkową skoczka oraz parametrami charakteryzującymi jego odbicie (siła, kąt).
Wektor ten jest zaczepiony w punkcie pokrywającym się ze środkiem masy. Jeśli teraz na
przedłużenie wektora pędu w chwili lądowania przetnie podłoże, na które spada skoczek, za punktem
podparcia (P), to upadnie on do tyłu, a jeśli przed to nastąpi wychylenie do przodu. Reasumując, aby
skoczyć tak, by nie przewrócic się w tył, przy lądowaniu, trzeba uważać na to, aby środek masy
naszego ciała nie był za punktem podparcia. Właśnie dzięki tej wiedzy freerunerzy mogą wykonywać
precision jumpy, czyli np. skakać z barierki na barierkę, nie spadając z niej. Zapraszamy do obejrzenia
autorskiego filmu.
Rys. - Krzysztof Ernst „Fizyka sportu”
Aut. Przemysław Wilk
Slide 9
Freerun
Aut. Przemysław Wilk
Aut. Przemysław Wilk
Slide 10
Freerun
Zastanówmy się teraz nad tzw. śrubą. Jest to salto w którym wykonuje się
jednocześnie dwie ewolucje:
1) np. salto w tył
2) obrót wokół własnej osi (śruba)
Jakim cudem możliwe jest wykonanie np. podwójnych, potrójnych śrub,
nie wspominając już o tych poczwórnych?
Zauważmy, że każdy akrobata na świecie wykonując jakąkolwiek śrubę podczas
salta przykłada ręce do ciała! Wykonajmy pewne bardzo proste doświadczenie.
Będziemy potrzebować obrotowe krzesło i hantelki.
Siedząc na krześle trzymamy hantelki i wprowadzamy się w ruch
obrotowy. Będąc w tym ruchu rozkładamy ręce na maksymalną rozpiętość tak,
aby były pod kątem prostym do ciała. Następnie zmieniamy ułożenie rąk w taki
sposób, że przykładamy je do klatki piersiowej. Od razu odczujemy znaczny
wzrost prędkości wirownia. Tak krótki i proste doświadczenie wyjaśnia całą
zasadę i tajemnice wykonywania śrub. I czy to jest aż tak bardzo wysoce
skomplikowana fizyka?! Następny filmik to kompilacja wyżej opisanej ewolucji.
Rys. - Krzysztof Ernst „Fizyka sportu”
Slide 11
Freerun
Aut. Przemysław Wilk
Aut. Przemysław Wilk
Część scen zaczerpnięta z portalu Youtube.
Slide 12
Aut. Michał Piechnik
ILUZJA
Iluzję zalicza się do bardzo widowiskowych
pokazów i elementu rozrywkowego. Dlaczego ludzie
tak chętnie oglądają pokazy iluzjonistów takich jak
David Coperfield? Każda sztuczka musi być
przygotowana do perfekcji i musi oszukać nasze oko.
Wiele sztuczek wykorzystuje kąt oraz odbicie lustra.
Przedstawimy i wyjaśnimy działanie prostej sztuczki
iluzjonistycznej aby pokazać, że tak naprawdę
wykorzystuje się w niej elementy optyki.
Zaprezentujemy krótki filmik.
Slide 13
Iluzja
Film zaczerpnięty z portalu Youtube.
Slide 14
Iluzja
Powyżej widzieliśmy klasyczny pokaz wielkiego iluzjonisty. Czy
jest możliwe aby stojąc na stole tak po prostu, przykryć się płachtą i
pod nią zniknąć…?
Jest to możliwe tylko wtedy, gdy publika jest podstawiona, osoby
uczestniczące są podstawione i kamera pokazuje to co iluzjonista chce,
aby pokazała. Musimy zauważyć, że w momencie opuszczenia płachty,
iluzjonista tak jakby spada, co oznacza że musi gdzieś wylądować, na
pewno nie znika… W filmie są zaznaczone wskazówki dotyczące
ustawienia luster do tego filmiku, iluzjonista po prostu wskakuje do
przestrzeni pomiędzy lustrami specyficznie zamontowanymi pod
stołem, tak aby odbijały przestrzeń przed i za stolikiem. Zauważmy, że
cień przed stołem i za stołem jest identyczny. Teraz zaprezentujemy
sztuczkę wykonaną przez nas, w której wykorzystuje się prostą zasadę
fizyczną. Zaprezentujemy krótki film naszego autorstwa.
Slide 15
Aut. Michał Piechnik
Iluzja
Slide 16
Iluzja
Slide 17
Motoryzacja
Kierowcy rajdowi muszą być bardzo dobrze przeszkoleni.
Jeden ich błąd może prowadzić nawet do śmierci wielu osób.
Załóżmy, że samochód rajdowy uległ awarii, i zepsuły się hamulce,
rajdowiec stoi przed dylematem: uderzyć w betonowe słupki czy
omijając ludzi wjechać w pole, na którym jest siano? Dylemat jest
na pewno duży, ale mimo wszystko bezpieczniej będzie
zaryzykować slalom między ludźmi i wjechać w snopki siana.
Zacznijmy od tego, że kierowca rajdowy jest idealnie przeszkolony,
nad kontrolą samochodu gdy wpadnie w poślizg, czyli da radę
ominąć ludzi i jednocześnie uderzy w stóg siana. Jeśli jednak nie
będzie chciał zaryzykować i uderzy w betonowy słupek z tak wielką
prędkością z jaką rajdowcy się ścigają, to tak jakby popełnił
samobójstwo, a kto wie, czy samochód by nie zaczął się palić, i nie
wynikło by zagrożenie dla publiczności ? Gdy samochód uderzy w
betonowy słupek jest zbyt wielka różnica pędu, im dłuższy czas
uderzenia tym mniejsza jest różnica pędu, co za tym idzie mniejsze
ryzyko utraty życia. Czyli uderzając w stóg siana pchamy go do
przodu co znacznie wydłuża czas i zmniejsza różnicę pędu.
Rys. - Krzysztof Wójcik i Romana Kantorek-Pałka
„Fizyka i astronomia” dla klas pierwszych.
Slide 18
Motoryzacja
Strefa zgniotu – określenie jakże często występujące w motoryzacji opisujące tę część pojazdu, która w razie
kolizji z przeszkodą (także - z innym pojazdem) ulega zgnieceniu pochłaniając przy tym znaczną część energii
pojazdu.
Często widząc tzw. crash testy widzimy jak różne samochody ulegają większej lub mniejszej deformacji. Na
pierwszy rzut oka od razu wydawać by się mogło, że jeżeli samochód ulegnie mniejszemu zniszczeniu to jest na pewno
bardziej bezpieczny, niż np. ten, który złoży się niczym harmonijka. Wbrew powszechnej intuicji, samochód, którego
przód ulega znacznej deformacji, jest bezpieczniejszy od takiego, który mając sztywny przód ulegnie mniejszej
deformacji. Wynika to z faktu, że strefa zgniotu o większej długości powoduje, że czas trwania zderzenia zwiększa się,
co skutkuje zmniejszeniem sił działających na elementy pojazdu za strefą zgniotu w tym i pasażerów znajdujących się
w pojeździe. Powoduje to ochronę przed zgnieceniem zasadniczej części pojazdu.
Rozpatrzmy to na praktycznym przykładzie:
-Jeśli pojazd poruszający się v=36 km/h (tj. 10 m/s) w wyniku kolizji z przeszkodą stałą wytraca całą swoją
prędkość na strefie zgniotu długości s=25 cm, to czas trwania takiej kolizji wynosić będzie
Materiały NCAP
a znajdujące się wewnątrz osoby poddane zostaną przeciążeniu
a
Gdzie G – przyspieszenie ziemskie.
Pojazd, który będzie miał strefę zgniotu dwa razy dłuższą przy tej samej prędkości będzie niszczył ją dwa razy dłużej, co
za tym idzie będzie poddawał znajdujących się w środku pasażerów przeciążeniu już tylko
10 G
Slide 19
Literatura
- Krzysztof Ernst „Fizyka Sportu”
- Portal www.wikipedia.pl
- Krzysztof Wójcik i Romana Kantorek-Pałka „Fizyka i
astronomia” dla klas pierwszych.
Autorzy poszczególnych sekcji:
- Freerun
Przemysław Wilk
Bartosz Bobrowski
-
Iluzja
Michał Piechnik
-
Motoryzacja
Jakub Palka
Przemysław Wilk
Michał Piechnik
Slide 20
Hmm… czyli jak?!
Jak to jest z tą fizyką? Czy ludzie mogą latać bez skrzydeł?
Sprawdźmy:
Aut. Przemysław Wilk
Slide 21
„Gdzie zabawa, tam fizyka,
każdy w tym temacie bryka,
Jeden skacze, drugi znika,
Każdy robi za fizyka.”
(Przemek Wilk, Michał Piechnik)
Slide 2
Autorzy
Uczniowie:
Opiekun merytoryczny:
- Przemysław Wilk
Mgr Romana Kantorek-Pałka
- Bartosz Bobrowski
- Jakub Palka
- Michał Piechnik
Slide 3
Na początku wszystko wydaje się proste…
Biegamy, gramy w piłkę, pływamy, gramy na gitarze, zajmujemy się iluzją, jeździmy na rowerze,
skaczemy….
Na co dzień nie zdajemy sobie sprawy, że fizyka pełni w naszym życiu ważną rolę. Wszystko wydaje
się takie proste i zrozumiałe, do momentu, kiedy zaczynamy się nad czymś głębiej zastanawiać. Bo niby na
przykład z jakiej racji możemy wykonać obrót o 360 stopni w powietrzu nie spadając na głowę, albo dlaczego
rower miałby nam ułatwić przemieszczanie się?
?
?
Nie zastanawiamy się jaki wpływ ma na nas fizyka, tymczasem wykonując wszystkie codzienne
czynności, realizując nasze pasje, mamy z nią do czynienia. Sport jest jedną z tych dziedzin, w której fizyka
pełni jedną z ważniejszych ról. W naszej pracy pragniemy pokazać jak ważną rolę pełni fizyka w naszych,
uczniowskich pasjach.
Chcemy wyszczególnić kilka naszych zainteresowań i pokazać, że tak naprawdę opierają się
one na prawach fizyki i są nieoderwalnie z nią związane.
- FREERUN( elementy parkour, akrobatyki i gimnastyki)
- ILUZJA
- MOTORYZACJA
Slide 4
Aut. Przemysław Wilk
FREERUN
Jest to sport ekstremalny, który polega na wykonywaniu efektownych i
trudnych tricków w czasie pokonywania przeszkód na trasie „miejskiej
dżungli”. Freerun wywodzi się z parkour, ale prostota i szybkość pokonywania
przeszkód nie odgrywa w nim znaczącej roli. We freerun zmieniono znacząco
technikę. Elementy, które pozwalały przedostać się biegnącemu przez
przeszkodę jak najłatwiej i jak najszybciej, zostały zastąpione przez tricki,
które są trudne do wykonania, ale mają wartość pokazową. Dołączone zostały
także elementy akrobatyki i gimnastyki. Głównymi trickami są tzw. Flipy, czyli
uliczne salta.
Zbadamy więc pewne techniki(tricki) tego
nowoczesnego sportu:
Aut. Przemysław Wilk
Slide 5
Freerun
W tym sporcie wykonywane są różnego rodzaju ewolucje, salta, skoki, równoważnie.
Wszystkie wykonywane elementy możliwe są dlatego, że skoczek w chwili rozpoczynania skoku, czyli
w momencie odbicia uzyskuje pewien niezerowy moment pędu, którym potem odpowiednio
„gospodaruje”. Często na pewno oglądając różne zawody, olimpiady gimnastyczne i akrobatyczne w
telewizji zastanawiało nas skąd akrobaci biorą tak ogromną wysokość, aby móc wykonać np.
podwójne salto w tył, czy potrójną śrubę. Otóż jedną z podstawowych technik, która „rządzi światem
salt” jest blocking. W terminologii akrobatów blocking to zamiana pędu poziomego w pęd
pionowy. To właśnie ta technika pozwala unieść swój środek ciężkości na niesamowite wysokości.
Ta umiejętność to nic innego jak fizyka i kąty.
Wyobraźmy sobie wystrzeloną kulę, która leci z niewyobrażalną prędkością tuż nad
powierzchnią ziemi. Więc jeśli chcielibyśmy, aby ta kula poleciała nagle do góry, musiała by w coś
uderzyć – w coś pod kątem.
Więc, aby przekształcić pędy poziomy w pęd pionowy nie wystarczy zwyczajnie odbić się od ziemi –
trzeba to zrobić pod kątem! Ustawianie swoich nóg przed siebie przy odbiciu daje tak porządny
efekt niczym sensacja z kulą i trójkątem. Na tej samej zasadzie opierają się tricki i salta robione od
drzew, ścian itp.
Slide 6
Freerun
Aut. Przemysław Wilk
Kolejną podstawową techniką we freerunie jest tzw. roll. Element jakże banalnie wyglądający,
a jednakże jak ogromnie ważny. Roll to nic innego jak przewrót przez bark, zwany często po prostu
fikołkiem. Po cóż coś takiego?
Wyobraźmy sobie więc skok z pierwszego piętra na ziemie. Załóżmy, że skaczemy z 5 m prostopadle w
dół. Nasza masa wynosi m=65 kg. Wartość przyciągania ziemskiego przyjmijmy, że wynosi g= 10 m/s2.
Pomijając pewne czynniki, które mają drobny wpływ na nasz skok. w bardzo łatwy sposób można
obliczy przybliżoną siłę z jaka uderzymy o powierzchnie ziemi.
Wzór :F=m*g
F- siła, m – masa, g- przyspieszenie ziemskie
F= 65kg* 10m/s2
F= 650 N !!
Nawet sobie nie wyobrażamy jaka jest to wielka siła! Jakie obciążenie dla naszych stawów i
kości! A co by było gdybyśmy skakali z wyższego poziomu?
W takim razie co zrobić, aby kózka skakała lecz… nóżki nie złamała ?
Jak wiemy z III zasady dynamiki Newtona niemożliwe jest istnienie tylko jednej siły. Każdej akcji
towarzyszy reakcja równa co do wartości i kierunku działającej siły lecz przeciwnie zwrócona. W takim
razie jeżeli my uderzamy w ziemie z siła 650N
to ziemia oddaje nam z taką sama siłą. W tym momencie pojawia się roll.
To roll pozwala rozłożyć całą siłę z jaka lądujemy. Ten zwykły fikołek sprawia, że siła reakcji podłoża nie
skupia się na samych nogach lecz rozkłada się równomiernie po całym ciele rozchodząc się od stóp po
kolejne części naszego ciała. Zapraszamy do obejrzenia krótkiego filmiku naszego autorstwa.
Aut. Przemysław Wilk
Aut. Przemysław Wilk
Slide 7
Freerun
Aut. Przemysław Wilk
Slide 8
Freerun
Aut. Przemysław Wilk
Na zajęciach WF w szkole, zawsze mówiono nam, że przy skoku w dal trzeba tak wyskoczyć,
aby nie spaść na ręce, do tyłu, bo tracimy cenne centymetry. I tutaj nasuwa się nurtujące pytanie… jak
to zrobić ?! Przeanalizujmy to pod względem fizycznym.
W momencie zetknięcia z podłożem kierunek wektora pędu jest ściśle określony i uwarunkowany
prędkością początkową skoczka oraz parametrami charakteryzującymi jego odbicie (siła, kąt).
Wektor ten jest zaczepiony w punkcie pokrywającym się ze środkiem masy. Jeśli teraz na
przedłużenie wektora pędu w chwili lądowania przetnie podłoże, na które spada skoczek, za punktem
podparcia (P), to upadnie on do tyłu, a jeśli przed to nastąpi wychylenie do przodu. Reasumując, aby
skoczyć tak, by nie przewrócic się w tył, przy lądowaniu, trzeba uważać na to, aby środek masy
naszego ciała nie był za punktem podparcia. Właśnie dzięki tej wiedzy freerunerzy mogą wykonywać
precision jumpy, czyli np. skakać z barierki na barierkę, nie spadając z niej. Zapraszamy do obejrzenia
autorskiego filmu.
Rys. - Krzysztof Ernst „Fizyka sportu”
Aut. Przemysław Wilk
Slide 9
Freerun
Aut. Przemysław Wilk
Aut. Przemysław Wilk
Slide 10
Freerun
Zastanówmy się teraz nad tzw. śrubą. Jest to salto w którym wykonuje się
jednocześnie dwie ewolucje:
1) np. salto w tył
2) obrót wokół własnej osi (śruba)
Jakim cudem możliwe jest wykonanie np. podwójnych, potrójnych śrub,
nie wspominając już o tych poczwórnych?
Zauważmy, że każdy akrobata na świecie wykonując jakąkolwiek śrubę podczas
salta przykłada ręce do ciała! Wykonajmy pewne bardzo proste doświadczenie.
Będziemy potrzebować obrotowe krzesło i hantelki.
Siedząc na krześle trzymamy hantelki i wprowadzamy się w ruch
obrotowy. Będąc w tym ruchu rozkładamy ręce na maksymalną rozpiętość tak,
aby były pod kątem prostym do ciała. Następnie zmieniamy ułożenie rąk w taki
sposób, że przykładamy je do klatki piersiowej. Od razu odczujemy znaczny
wzrost prędkości wirownia. Tak krótki i proste doświadczenie wyjaśnia całą
zasadę i tajemnice wykonywania śrub. I czy to jest aż tak bardzo wysoce
skomplikowana fizyka?! Następny filmik to kompilacja wyżej opisanej ewolucji.
Rys. - Krzysztof Ernst „Fizyka sportu”
Slide 11
Freerun
Aut. Przemysław Wilk
Aut. Przemysław Wilk
Część scen zaczerpnięta z portalu Youtube.
Slide 12
Aut. Michał Piechnik
ILUZJA
Iluzję zalicza się do bardzo widowiskowych
pokazów i elementu rozrywkowego. Dlaczego ludzie
tak chętnie oglądają pokazy iluzjonistów takich jak
David Coperfield? Każda sztuczka musi być
przygotowana do perfekcji i musi oszukać nasze oko.
Wiele sztuczek wykorzystuje kąt oraz odbicie lustra.
Przedstawimy i wyjaśnimy działanie prostej sztuczki
iluzjonistycznej aby pokazać, że tak naprawdę
wykorzystuje się w niej elementy optyki.
Zaprezentujemy krótki filmik.
Slide 13
Iluzja
Film zaczerpnięty z portalu Youtube.
Slide 14
Iluzja
Powyżej widzieliśmy klasyczny pokaz wielkiego iluzjonisty. Czy
jest możliwe aby stojąc na stole tak po prostu, przykryć się płachtą i
pod nią zniknąć…?
Jest to możliwe tylko wtedy, gdy publika jest podstawiona, osoby
uczestniczące są podstawione i kamera pokazuje to co iluzjonista chce,
aby pokazała. Musimy zauważyć, że w momencie opuszczenia płachty,
iluzjonista tak jakby spada, co oznacza że musi gdzieś wylądować, na
pewno nie znika… W filmie są zaznaczone wskazówki dotyczące
ustawienia luster do tego filmiku, iluzjonista po prostu wskakuje do
przestrzeni pomiędzy lustrami specyficznie zamontowanymi pod
stołem, tak aby odbijały przestrzeń przed i za stolikiem. Zauważmy, że
cień przed stołem i za stołem jest identyczny. Teraz zaprezentujemy
sztuczkę wykonaną przez nas, w której wykorzystuje się prostą zasadę
fizyczną. Zaprezentujemy krótki film naszego autorstwa.
Slide 15
Aut. Michał Piechnik
Iluzja
Slide 16
Iluzja
Slide 17
Motoryzacja
Kierowcy rajdowi muszą być bardzo dobrze przeszkoleni.
Jeden ich błąd może prowadzić nawet do śmierci wielu osób.
Załóżmy, że samochód rajdowy uległ awarii, i zepsuły się hamulce,
rajdowiec stoi przed dylematem: uderzyć w betonowe słupki czy
omijając ludzi wjechać w pole, na którym jest siano? Dylemat jest
na pewno duży, ale mimo wszystko bezpieczniej będzie
zaryzykować slalom między ludźmi i wjechać w snopki siana.
Zacznijmy od tego, że kierowca rajdowy jest idealnie przeszkolony,
nad kontrolą samochodu gdy wpadnie w poślizg, czyli da radę
ominąć ludzi i jednocześnie uderzy w stóg siana. Jeśli jednak nie
będzie chciał zaryzykować i uderzy w betonowy słupek z tak wielką
prędkością z jaką rajdowcy się ścigają, to tak jakby popełnił
samobójstwo, a kto wie, czy samochód by nie zaczął się palić, i nie
wynikło by zagrożenie dla publiczności ? Gdy samochód uderzy w
betonowy słupek jest zbyt wielka różnica pędu, im dłuższy czas
uderzenia tym mniejsza jest różnica pędu, co za tym idzie mniejsze
ryzyko utraty życia. Czyli uderzając w stóg siana pchamy go do
przodu co znacznie wydłuża czas i zmniejsza różnicę pędu.
Rys. - Krzysztof Wójcik i Romana Kantorek-Pałka
„Fizyka i astronomia” dla klas pierwszych.
Slide 18
Motoryzacja
Strefa zgniotu – określenie jakże często występujące w motoryzacji opisujące tę część pojazdu, która w razie
kolizji z przeszkodą (także - z innym pojazdem) ulega zgnieceniu pochłaniając przy tym znaczną część energii
pojazdu.
Często widząc tzw. crash testy widzimy jak różne samochody ulegają większej lub mniejszej deformacji. Na
pierwszy rzut oka od razu wydawać by się mogło, że jeżeli samochód ulegnie mniejszemu zniszczeniu to jest na pewno
bardziej bezpieczny, niż np. ten, który złoży się niczym harmonijka. Wbrew powszechnej intuicji, samochód, którego
przód ulega znacznej deformacji, jest bezpieczniejszy od takiego, który mając sztywny przód ulegnie mniejszej
deformacji. Wynika to z faktu, że strefa zgniotu o większej długości powoduje, że czas trwania zderzenia zwiększa się,
co skutkuje zmniejszeniem sił działających na elementy pojazdu za strefą zgniotu w tym i pasażerów znajdujących się
w pojeździe. Powoduje to ochronę przed zgnieceniem zasadniczej części pojazdu.
Rozpatrzmy to na praktycznym przykładzie:
-Jeśli pojazd poruszający się v=36 km/h (tj. 10 m/s) w wyniku kolizji z przeszkodą stałą wytraca całą swoją
prędkość na strefie zgniotu długości s=25 cm, to czas trwania takiej kolizji wynosić będzie
Materiały NCAP
a znajdujące się wewnątrz osoby poddane zostaną przeciążeniu
a
Gdzie G – przyspieszenie ziemskie.
Pojazd, który będzie miał strefę zgniotu dwa razy dłuższą przy tej samej prędkości będzie niszczył ją dwa razy dłużej, co
za tym idzie będzie poddawał znajdujących się w środku pasażerów przeciążeniu już tylko
10 G
Slide 19
Literatura
- Krzysztof Ernst „Fizyka Sportu”
- Portal www.wikipedia.pl
- Krzysztof Wójcik i Romana Kantorek-Pałka „Fizyka i
astronomia” dla klas pierwszych.
Autorzy poszczególnych sekcji:
- Freerun
Przemysław Wilk
Bartosz Bobrowski
-
Iluzja
Michał Piechnik
-
Motoryzacja
Jakub Palka
Przemysław Wilk
Michał Piechnik
Slide 20
Hmm… czyli jak?!
Jak to jest z tą fizyką? Czy ludzie mogą latać bez skrzydeł?
Sprawdźmy:
Aut. Przemysław Wilk
Slide 21