Transcript Ryszard Kapuściński-prezentacja.
Ryszard Kapuściński
„Nie chodzi mi nigdy o zwykłe gromadzenie faktów…”
Człowiek obdarzony absolutnym wyczuciem klimatu, wydarzeń, informacji Posiada instynkt reportera, prowadzący go wszędzie tam, gdzie coś się dzieje Potrafi doskonale obserwować otoczenie Potrafi obiektywnie ocenić to, co widzi Ryszard Kapuściński- zawód reporter
Biografia
Urodził się 4 marca 1932r. w Pińsku na Polesiu W latach 1952 - 1956 studiuje na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego. Po studiach zaczyna pracę w „Sztandarze Młodych” Jako reporter podróżuje do Pekinu, później jedzie do ogarniętego wojną domową Konga w 1958roku.
Relacje z tego kraju przynoszą mu prawdziwą sławę.
Podróż do Afryki prawdziwie rozbudziła zamiłowania reporterskie Kapuścińskiego, zaczął on rozumieć, że to co szczególnie go interesuje to: " zafascynowanie krajami budzącymi się do życia, nowymi kontynentami, gdzie wszystko dopiero staje się, gdzie nędza i głód splatają się z nadziejami na lepsze jutro".
Debiut literacki znanego i cenionego już wówczas reportera to
"Busz po polsku"
z 1962 roku - czyli cykl reportaży o tematyce krajowej. W tym samym roku zostaje wysłany przez Polską Agencję Prasową na 6 lat do Afryki Bezpośrednim efektem tej podróży były ksiązki "Czarne gwiazdy" (1963) i "Gdyby cała Afryka" (1969).
W 1968 roku wraca do Polski, by zaraz wyruszyć na Kaukaz W tym samym roku wyjeżdża na pięć lat do Ameryki Południowej, jest kolejno stałym korespondentem w Chile, Brazylii i Meksyku Tam, podobnie jak w Afryce, staje się świadkiem krwawych zamieszek i zamachów stanu. Owocami tych obserwacji są książki "Chrystus z karabinem na ramieniu" (1975) i
"Wojna futbolowa"
(1978). Pobyt w Ameryce Południowej przerywa wyjazdem do Polski, aby po paru miesiącach znowu powrócić do Meksyku. W 1974 odwiedza Azję i Afrykę, w 1975 Bliski Wschód, w latach 1975/1976 – Angolę
Efektem tych podróży są książki:
"Jeszcze jeden dzień życia"
(1976) oraz
"Cesarz"
(1978) i
"Szachinszach"
(1982) Lata 80-te to okres odpoczynku i wytchnienia. Kapuściński wydaje się zmęczony relacjonowaniem rewolucji i przewrotów. Z reportera staje się publicystą, pisarzem, poetą i myślicielem.
Wyrazem tego jest zbiór wierszy
"Notes"
(1986) oraz "Lapidarium" (1990) - cykl aforyzmów i refleksji nad życiem.
W 1993r. wydaje „Imperium” Kolejną książką Kapuścińskiego jest
"Heban"
(1998) W 2000 ukazuje się czwarta część Lapidarów
Lapidarium IV
Jesienią 2000 wydany zostaje album fotograficzny
Z Afryki
zawierający zdjęcia z afrykańskich podróży Kapuścińskiego. Kolejną książką jest
Lapidarium V
ukazuje się
Autoportret reportera.
(listopad 2002). W 2003 W 2004 roku ukazują się
Podróże z Herodotem
tomiki poezji
Prawa natury , Ten inny
zaś w 2006
Nagrody i wyróżnienia
1956
• Złoty Krzyż Zasługi
1959
• Nagroda im. Juliana Bruna
1967
• Nagroda Ministra kultury i sztuki
1974
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
1975
• Nagroda im. Boleslawa Prusa • Nagroda "Miesięcznika Literackiego" i "Nowych Książek" • Nagroda państwowa II stopnia
1978
• Nagroda "Kultury" • Uznanie "Politykę"
Cesarza
za trzecią książkę 40 - lecia przez • Miedzynarodowa Nagroda Dziennikarska
1980
• "Kowadło" nagroda "Kuznicy"
1983
• Ogłoszenie przez "Sunday Times"
Cesarza
książką roku
1990
• Nagrodę Pen Klubu im. Ksawerego Pruszyńskiego
(1990)
• Nagrodę Ministra Spraw Zagranicznych
1994
• Nagrodę Alfreda Jurzykowskiego w USA • Nagrodę Niemieckich Wydawców i Księgarzy
1995
• Nagrodę Prix d'Astrolabe we Francji
1996
• Nagrodę Fundacji Turzańskich w Kanadzie • Nagroda PEN-Clubu im. Jana Parandowskiego ( przyznawana najwybitniejszym polskim pisarzom ) • Laudacja na cześć R. Kapuścinskiego (w związku z przyznaniem nagrody) •
1997
• Nagroda miesięcznika "Odra"
(1997)
• Nagroda Instytutu Józefa Piłsudskiego w dziedzinie literatury im. Josepha Conrada (USA)
Tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Śląskiego ( 24 VI 1997 )
1999
• Statuetka "Ikara" za książke o Afryce pt.
Heban
• Nagroda literacka Miast Partnerskich Torunia i Getyngi im. Samuela Bogumila Lindego
• Nagroda Goethego • LAUDACJA: Nagroda Goethego dla Ryszarda Kapuścińskiego • Ryszard Kapuściński dziennikarzem wieku Nagrodę przyznało grono ponad pięćdziesięciu najlepszych polskich dziennikarzy.
2000
• Premio Internazionale Viareggio Versilia [prestiżowa nagroda włoska - odpowiednik francuskiej Nagrody Goncourtów] • Nagroda literacka Ruchu Oporu (przyznane przez włoskie miasto Omegna za książkę "Heban") • Nagrody Premio Internazionale Feudo di Maida za
Heban
• Nagroda Creola (Bologna - Włochy) • Nagroda Creole przyznana przez Uniwersytet w Bolonii za całokształt twórczości
2001
• Bursztynowy Motyl - nagroda za najlepszą podróżniczą książkę roku za
Lapidarium IV
i album fotograficzny
Z Afryki
. Nagroda ustanowiona dla uczczenia pamięci znanego pisarza i podróżnika Arkadego Fiedlera. • Uniwersytet Wrocławski, w dniu swojego święta, przyznał honorowy tytuł doktora honoris causa pisarzowi i publicyście
2002
• Doktorat honorius causa Uniwersytetu Sofijskiego Nagroda Miesięcznika i Wydawnictwa Znak im. Księdza Józefa Tischnera ufundowana przez Ergo Hestię. Nagroda przyznana za całokształt publicystyki. • Order Ecce Homo. Ryszard Kapuściński otrzymał go
"za walkę z fałszem świata i obronę godności prostego człowieka."
Nagroda stowarzyszenia Liber Press. Nagroda jest przyznawana osobom i organizacjom, któte mają zasługi w obronie wolności prasy, promują kulturę globalnej solidarności i prawa człowieka.
2003
• Nagroda Premio Grinzane Cavour (XXII edycja) jedna z najważniejszych włoskich nagród lit.
Nagroda Wschodniej Fundacji Kultury Akcent z Lublina.
Nagroda Księcia Asturii
2004
• Nagroda im. Władysława St. Reymonta • Doktorat honoris causa Uniwersytetu Gdańskiego • Nagroda im. Brunona Kreisky'ego
• Doktorat honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego
2005
• Nagrodę miesięcznika "Nowe Książki" • Nagroda im. Dariusza Fikusa • Doktorat honoris causa Uniwersytetu Barcelońskiego • Włoska nagroda literacka imienia Elsy Morante w kategorii "Kultura Europy" za "Podróże z Herodotem"
Ryszard Kapuściński zmarł 23 stycznia 2007 roku.
Informacje zaczerpnięto ze strony