Transcript Obrona pola - gim4tychy.pl
Slide 1
Obrona pola
Agresywne działanie
zawodnika w kierunku piłki
Wspaniała gra w obronie może często bardziej podwyższyć
morale zespołu niż wspaniała gra w ataku
Tomasz Lutostański
Slide 2
Filozofia obrony
Wszelkie działania w obronie powinny
wywodzić się z filozofii jaką przyjmuje dany
zespół na treningach i w meczach.
Należy przy tym pamiętać, że zespół tak gra
jak trenuje!
•W obronie niezwykle ważne jest, aby zawodnik
konsekwentnie, przez cały czas, zajmował
właściwą pozycję i postawę do obrony, pomimo
tego, że wiele razy pod rząd nie dostaje piłki.
• Zawodnicy muszą zrozumieć, że nie ma sprawy w jakim ustawieniu,
czy formacji oni są – wszyscy muszą uczestniczyć w grze we
wszystkich akcjach: przed atakiem , w czasie ataku i po obronie piłki.
• Trening, czy mecz bez wskazanych tu walorów, jest w dużej
mierze treningiem straconym, a zawodnik, który nie potrafi włączyć
się do wspólnego działania (często nawet na swój własny sposób)
przynosi na dłuższą metę więcej szkody niż pożytku.
Slide 3
Technika i taktyka obrony
Rozwijaj defensywny sposób myślenia
Dobra obrona drużyny wymusza błędy w ataku przez stosowanie strategii
siatkarskiej polegającej na czytaniu gry przeciwnika i wymuszaniu ich
działania frustrując rywala.
By osiągnąć sukces, gracze muszą doskonalić się
równocześnie w dwóch kierunkach:
1. Dążenie do zwiększania efektywności obrony
poprzez zajmowanie właściwej pozycji na
boisku w granicach swoich obszarów
odpowiedzialności (pozycje wyjściowe, punkt
reakcji)
2. Rozwijanie umiejętności obrony ( reakcja na
piłkę)
Dobry trening obrony powinien łączyć ze sobą zajmowanie odpowiedniej
pozycji na boisku z obroną piłki ( reakcje złożone i reakcje z wyborem)
Slide 4
Działania zawodnika w obronie
POZYCJA WYJŚCIOWA
Postawa do reakcji
PUNKT REAKCJI
Ruch
przygotowawczy Postawa do obrony
Odzyskiwanie
gotowości do gry
Reakcja
na piłkę
•Pozycja wyjściowa nie jest jakimś konkretnym punktem na
boisku, tylko raczej obszarem.
•Pozycja wyjściowa powinna uwzględniać działania atakującego
i położenie własnego bloku.
Pozycja
wyjściowa
•Zawodnik powinien znaleźć się w odpowiedniej pozycji
wyjściowej w momencie wyskoku zawodnika do ataku.
•Jeżeli jakaś część boiska nie jest pokryta przez blok to musi być
pokryta przez obrońców – funkcja cienia bloku.
•Pozycja ta powinna zabezpieczać możliwość obserwacji
zawodnika stanowiącego potencjalne lub bezpośrednie
zagrożenie.
Trenuj szybkie zajmowanie odpowiednich pozycji wyjściowych, jak tylko
piłka znajdzie się u przeciwnika.
Slide 5
Pozycja wyjściowa – główne założenia
1. „Czytanie” atakującego.
2. Uwzględnianie pozycji blokujących.
Obserwuj rozgrywającego
•Obserwuj, czy rozgrywający jest w pierwszej linii
i czy lubi atakować z drugiej piłki.
•Kiedy piłka dolatuje w kierunku rozgrywającego
obserwuj jego uważnie: czy nie zdradza swoim
zachowaniem, że ma zamiar atakować.
•„Odczytuj” zamiary uderzającego, ale nie działaj
na oślep. Obserwuj atakującego, aby znaleźć
wskazówki pozwalające ocenić, co chce zrobić z
piłką; obierze jakiś kierunek uderzenia, splasuje nad
blokiem, kiwnie, itd.. Nie musisz zgadywać…
•Praktykując konsekwentnie z takim nastawieniem będziesz w stanie wyśledzić
ataki rywala, bez motania się po boisku.
Trenuj sytuacje, kiedy będziesz musiał wyciągać wnioski z rozbiegu
atakującego, ustawienia jego tułowia, czy pracy ręki atakującej
Slide 6
Pozycja wyjściowa – główne założenia
1. „Czytanie” atakującego.
2. Uwzględnianie pozycji blokujących.
•Blokujący muszą porozumieć się z obrońcami, co
blokują (linię lub kąt), a zawodnicy obrony jaka będzie
ich wzajemna odpowiedzialność.
•Szukaj miejsca do obrony na skraju bloku
i wychodź z „cienia” bloku.
•Szukaj miejsca do obrony na „szwie” bloku ( linia
łącząca rękę atakującą w momencie uderzenia piłki i
przestrzeń między wewnętrznymi rękami blokujących)
•Przy mało doświadczonych blokujących „szew” bloku,
to najczęściej najsłabsze miejsce i dlatego za każdym
razem wymaga szczególnej troski.
•Przy dobrym przyjęciu piłki i skutecznej grze środkiem,
przeciwnik może stosować taktykę szybkiego
rozegrania ataku, która może prowadzić do tzw. „dziur”
w bloku ( blok otwarty).
W treningu stosuj różne atrapy imitujące blok, aby uczyć broniących
przemieszczania się i zajmowania pozycji w nie zasłoniętych strefach.
Slide 7
Główne pozycje wyjściowe do obrony
1. Ataku w I tempo oraz z drugiej piłki
2. Ataku ze skrzydła
Nie bronione pola
•Musisz wiedzieć, czy rozgrywający jest w pierwszej
linii i czy lubi atakować z drugiej piłki.
•Kiedy piłka dolatuje w kierunku rozgrywającego
obserwuj uważnie, czy nie zdradza on swoim
zachowaniem, że ma zamiar atakować. Nawet jeżeli
rozgrywający jest w II linii, to może niespodziewanie
przerzucić piłkę nad siatką, na nasze boisko.
•Zawodnicy obrony na pozycjach „1” i „5” ,stojąc dalej
od siatki ,mają większą szansę obrony piłki, niż blisko.
Powodem, abyś stanął blisko jest analiza gry, z której
wynika, że tam właśnie są ataki (lub kiwnięcia).
•Kiedy piłka wystawiana do skrzydła jest wolna, a
przeciwnik gra dużo środkiem - to blok staje wąsko
pomagając w blokowaniu środka i wówczas, gdy
bronisz w strefach „1” i „5” podejdź bliżej w asekuracji.
Trenuj obronę w sytuacjach, gdy istnieje stałe zagrożenie atakiem przez rozgrywającą
Slide 8
Główne pozycje wyjściowe do obrony
Atak ze
skrzydła
1. Ataku w I tempo oraz z drugiej piłki
2. Ataku ze skrzydła
•Pamiętaj, że powinieneś znaleźć się w odpowiedniej
pozycji wyjściowej w momencie wyskoku atakującego.
•Musisz mieć na uwadze, że wybór dokładnego
miejsca w granicach swojego obszaru
odpowiedzialności zależy od wzajemnej relacji
pomiędzy blokiem a atakującym i jest ograniczony
czasem. Musisz więc zrobić, za każdym razem,
znaczny wysiłek, aby znaleźć się w najlepszym
miejscu do obrony.
•Stawaj w miejscach, które pozwolą Ci na lepszą
obserwację i możliwość szybkiego działania tylko w
jednym kierunku.
•Pozycja wyjściowa może być dalej od siatki, jeżeli
dobrze „czytasz” atak przeciwnika i posiadasz dużą
zwinność.
Stwarzaj na treningu sytuacje wymagające zajmowania różnych pozycji
wyjściowych
Slide 9
Zmiana pozycji wyjściowych
Ruch dostosowania – ogromne znaczenie w grze
Atak ze
skrzydła
•Pamiętaj, że zawodnik zdobywa ogromną
przewagę, kiedy może znaleźć się w swojej
pozycji wyjściowej, ponieważ z tego miejsca może
najlepiej ocenić zamiary atakującego.
•Racjonalnie stawiaj kroki ( bieg, krok dostawny czy
skrzyżny) i utrzymuj wzrok na względnie stałym
poziomie ( bez oscylacji środka ciężkości).
•Jeżeli zmieniasz pozycję wyjściową, ponieważ piłka
została wystawiona na skrzydło, to musisz dokonać
wszelkich starań, aby znaleźć się w nowej pozycji,
najpóźniej, gdy atakujący wyskakuje do ataku.
•Utrzymuj, podczas ruchu, kontakt wzrokowy z zawodnikiem atakującym i obserwuj
w „peryferycznym widzeniu” blokujących.
W treningu zwracaj szczególną uwagę na dostosowanie się się
zawodników z jednej pozycji wyjściowej do drugiej, w myśl zasady, że
jeżeli blokujący wykonał 2-3 kroki dojścia do bloku, to i ja mogę zrobić to
w obronie.
Slide 10
Działania zawodnika w obronie
POZYCJA WYJŚCIOWA
Postawa do reakcji
Ruch
przygotowawczy
Odzyskiwanie
gotowości do gry
PUNKT REAKCJI
Postawa do obrony
Reakcja
na piłkę
•Ruch przygotowawczy wykonywany jest z pozycji wyjściowej do
punktu reakcji, który powinien być najlepszym możliwym miejscem
do obrony piłki w danej sytuacji.
Ruch
przygotowawczy
•Ruch ten rozpoczyna się w momencie, gdy atakujący przeciwnik
wyskoczy do ataku, a kończy, gdy zaczyna prowadzić rękę w
kierunku piłki.
•Ruch przygotowawczy powinien być tak zsynchronizowany, aby w
momencie kontaktu ręki atakującej przeciwnika z piłką stopy
zatrzymały się, natomiast górna część tułowia skłaniała się do
przodu.
•Ruch przygotowawczy jest stosunkowo wolnym niedługim krokiem
posuwistym w kierunku piłki.
•Pozycja ciała podczas ruchu przygotowawczego powinna być taka
sama jak w pozycji gotowości, lecz w momencie ruchu do przodu
powinno się ją jeszcze bardziej obniżyć.
Slide 11
Ruch przygotowawczy
Oczekiwanie piłki ( chęć dostania jej ).
•Oczekuj, że piłka zostanie uderzona do Ciebie.
Wyrabiając w sobie, za każdym razem takie nastawienie,
że piłka zostanie uderzona w twoja stronę, będziesz
gotowy, by zagrać każdą piłkę.
•Obrona często wymaga jeszcze większej koncentracji
niż przyjęcie zagrywki. Masz mniej czasu, by
zareagować, bo piłka nadlatuje szybciej.
•Musisz dążyć do wyrobienia w sobie takiego mentalnego
nastawienie, że tylko Ty (pomimo pozostałych obrońców)
dostaniesz tą piłkę - wówczas znacznie skrócisz czas
reakcji i zwiększysz determinację w dążeniu do
dosięgnięcia piłki.
W treningu musisz pobudzać do takiej aktywności, zgodnie z założeniem,
że decyzje w naszym mózgu o obronie powstają wcześniej, zanim sobie
to uświadomimy.
Slide 12
Ruch przygotowawczy
1. Skrzydłowy obrony (asekurujący)
A. Broni po prostej
Atak ze
skrzydła
B. Idzie do siatki wzdłuż linii, gdy blok
zasłania prostą, a piłka wystawiona jest
dalej od siatki (kiwnięcia i blok- aut)
C. Wbiega za blok, w kierunku środka boiska,
gdy blok nakrywa piłkę ( start do przodu
powinien nastąpić ułamek sekundy przed
uderzeniem piłki)
5/6. Środkowy i skrzydłowy obrony
A. Ustawia się na szew lub skraj bloku
4. Zawodnik nie blokujący (wolny od
bloku)
A. Ustawia się na kierunku ataku
Zawodnicy startują z pozycji wyjściowej
do obrony ataku ze skrzydła
B. Idzie do asekuracji, gdy blok zasłania jego
obszar odpowiedzialności.
W treningu stosuj wiele ćwiczeń, które będą ukierunkowane na wzajemna
odpowiedzialność zawodników w asekuracji bloku.
Slide 13
Działania zawodnika w obronie
POZYCJA WYJŚCIOWA
Postawa do reakcji
PUNKT REAKCJI
Ruch
przygotowawczy Postawa do obrony
Odzyskiwanie
gotowości do gry
Punkt
reakcji
Reakcja
na piłkę
•Jest to punkt w którym obrońca znajduje się w momencie
uderzenia piłki przez przeciwnika.
•Punkt ten powinien być w określonym miejscu wzdłuż łuku obrony,
•Zawodnik w punkcie reakcji powinien przyjąć postawę do obrony i
ewentualnego ruchu w niewiadomym kierunku. Stanowi ona więc
pewnego rodzaju kompromis, ale jest niższa niż w pozycji
wyjściowej.
•Często o szybkości reakcji decyduje właściwe ustawienie stóp.
•Należy obserwować rękę atakującego, jej ruch i szybkość w
stosunku do piłki.
•Należy wyciągać wnioski z pozycji ciała atakującego w powietrzu,
gdy jest niezrównoważona, to nie będzie mocnego ataku.
Slide 14
Punkty reakcji przy obronie „wolnej piłki”
„POLEM” wówczas, kiedy
i obrony polem Bronimy
przeciwnik nie może mocno zaatakować.
Zła pozycja do ataku
4. Szybkie odejście z pozycji wyjściowej
siatki, do pokrycia drugiej połowy boiska
od
2. Skrzydłowy bloku odchodzi do linii 3m i
stara się być na kierunku ataku - broni krótkie
piłki, miękko atakowane za siatkę oraz odbite
od krawędzi siatki.
5. Zawodnik stojący po przekątnej
atakującym, odpowiedzialny jest za obronę
piłek uderzanych do środka boiska.
1.Rozgrywający, gdy jest w II linii,
najpierw broni piłkę.
Obrona „WOLNEJ PIŁKI” jest wówczas, gdy przeciwnik musi
przebić piłkę „za darmo”.
•Ustawienie jak do przyjęcia zagrywki ( informowanie głosem)
•Rozgrywający nie przyjmuje piłki.
•Libero jest głównie odpowiedzialne za dogranie piłki.
z
Slide 15
Punkt reakcji
Gotowość. Chęć do obrony, każdej piłki - to
znaczy chęć do utrzymywania cały czas właściwej
pozycji ciała z nisko, z przodu ułożonym środkiem
ciężkości ciała, to również chęć do obserwowania
przeciwnika i reagowania na zmieniające się
sytuację. Czyli wiąże się to z koncentracją uwagi,
zarówno szeroką zewnętrzną jak i wąską
zewnętrzną.
Przewidywanie. Szybkość piłki po uderzeniu zawodnika wynosi około 30 m/sek.
natomiast zawodniczki około 20 m/sek. tj ok. 70 – 100 km na godzinę. Piłka więc
osiąga koniec boiska po około 0,3 sek. Reakcja człowieka wytrenowanego jest
właśnie w tych granicach, ok. 0,15 sek. na początek reakcji i 0,16 na skurcz mięśni.
U początkujących ta granica jest trochę dłuższa i wynosi, ok. 0,35 – 0,40 sek.
Dlatego należy wcześniej, w miarę swoich umiejętności przewidywania, zająć
pozycję do obrony piłki, przewidując jej kierunek uderzenia.
Ruch przygotowawczy do punktu reakcji i przyjęcie odpowiedniej postawy
powinno być otoczone w treningu główną troską. Właściwie każde
ćwiczenie w obronie musi to uwzględniac.
Slide 16
Działania zawodnika w obronie
POZYCJA WYJŚCIOWA
Postawa do reakcji
Reakcja
na piłkę
PUNKT REAKCJI
Ruch
przygotowawczy Postawa do obrony
Reakcja
Odzyskiwanie
na piłkę
gotowości do gry
•Rzeczywista reakcja na piłkę rozpoczyna się natychmiast po
uderzeniu, kiedy kierunek jej lotu jest oczywisty.
•Sposób w jaki zawodnik będzie się poruszał zależy od odległości od
piłki oraz jej wysokości i szybkości.
•Należy bronić piłkę dwoma rękami - jeżeli to tylko możliwe,
chociaż czasami zostajesz schwycony w niewygodnych pozycjach
próbując bronić trudnej piłki.
•Są sytuacje, że odbicie jednorącz są nieuniknione (szybsza reakcja,
krótsza droga, większy zasięg) i takie sytuacje należy też ćwiczyć.
•Należy bronić trudne piłki, tak blisko podłogi, jak tylko jest to możliwe.
•Nieraz trzeba bronić poza równowagą, ale tylko wtedy. kiedy jest to
niezbędnie konieczne.
•Mocne piłki amortyzuje się poprzez trzymanie rozluźnionych ramion
tak, aby ustępowały pod wpływem uderzonej piłki.
Slide 17
Reakcja na piłkę
1. Najpierw ruszają nogi
2. Broń do celu mając na względzie utrzymanie piłki po swojej stronie
Miej to na uwadze:
•Energia pochodzi z podłoża
•Broń piłkę całym ciałem
•Energia przechodzi od dołu do góry (od stóp do rąk),
co jest podstawą dla wszystkich czynności w obronie.
. Kluczem jest mocne odepchnięcie się. Musisz
odbić się od podłoża do ruchu, a dopiero później
wyrzucić swoje ramiona (nawykowe łączenie ramion).
•Przy ruszaniu unikaj podskoku, ponieważ trudniej Ci
będzie ustawić tułów w kierunku biegu i ruch ten unosi
środek ciężkości.
•Stosuj krok posuwisty utrzymując jedną nogą kontakt z
podłożem, co zwiększy Twój zasięg działania i umożliwi
Ci łatwiejsze przejście do padów czy rzutów.
ĆWICZ Z ODEPCHNIĘCIEM. Zawodnik poprzez mocne odepchnięcie wykonuje
długi krok w prawo. w przód-skos, w lewo, w przód –skos , w prawo w tył-skos i
lewo w tył-skos. Wykonuj te 2-3 serie bardzo szybko.
Slide 18
Reakcja na piłkę
1. Najpierw ruszają nogi
2. Broń do celu mając na względzie utrzymanie piłki po swojej stronie
Nie tylko broń piłkę w górę; ale, jeżeli to tylko
możliwe kieruj ją do wyznaczonego celu.
• Często jesteśmy zmuszeni bronić w niewygodnych
pozycjach. Jest łatwiej obronić trudną piłkę w tylko w
górę, znacznie trudniej jest skierować ją do
określonego, bezpiecznego obszaru (środek - 2-3 m
od siatki), a już kierowanie jej w punkt, do
rozgrywającej, wiąże się z dużym ryzykiem i nawet
jeżeli się powiedzie, to jest to raczej nienormalne.
•Nie znaczy to, że nie należy kierować bronionej piłki do rozgrywającej, wprost
przeciwnie, zawsze kiedy tylko nadarzy się taka okazja, ale trzeba brać po uwagę
trudność wykonania takiego zadania z myślą, aby nie "odesłać" piłki do przeciwnika.
Na treningu dawaj różne piłki i różne zadania ( 1. kieruj piłkę do celu,
2. kieruj piłkę w wyznaczony obszar, 3. utrzymaj piłkę w grze).
Pamiętaj mózg podejmuje decyzje wcześniej.
Slide 19
Reakcja na piłkę – strefy obrony
A. Wolna strefa
obrony
B. Strefa
obrony
tułowiem
C. Strefa obrony
przodu
do
A. Obrona piłek w wolnej strefie
(powyżej barków)
B. Postawa gotowości do obrony piłek w
strefie tułowia
C. Obrona piłek do przodu w krótkim i
średnim i długim zasięgu ( możliwość
obrony bez konieczności dojścia do piłki)
Obrona poza zasięgiem dotyczy piłek
kiwniętych, podbitych przez blok lub
sytuacji kiedy zawodnik jest zaskoczony.
Każda defensywna sytuacja wymaga
prawie całkowicie innych umiejętności
W treningu zwracaj uwagę na szybkość przejścia pomiędzy różnymi
typami obrony. Trener powinien kierować ćwiczeniami tak, aby
otrzymywane piłki pozwoliły zawodnikom działać na granicy możliwości
Slide 20
Wolna strefa obrony
1. Wolna strefa obrony
Obrona dłońmi - oburącz. Dłonie stykają się
kłębami kciuków tworząc równa płaszczyznę do
2. Obrona tułowiem
odbicia. Ręce powinny być zgięte w łokciach, a
3. Strefa obrony do przodu
ruch odbicia wykonuje się od dołu w górę - co
nadaje piłce stromy, zakrzywiający tor lotu.
Obrona dłonią - jednorącz. W sytuacji, kiedy
zawodnik cofa się od siatki po bloku i ma
kontakt z piłką za daleko z tyłu swojej głowy
może odbić piłkę jednorącz. Jedną ręką
bronimy również, gdy mocna piłka przelatuje
obok głowy. Głównym celem takiego odbicia
jest po prostu utrzymanie piłki w grze.
Odbicie palcami. „Wzięcie" piłki na palce powinno być powszechnie
stosowaną techniką, zwłaszcza kiedy przyjmujący jest "złapany" w złej pozycji do
odbicia piłki przedramionami. Przy obronie mocniejszych piłek należy trzymać
bliżej dłonie i mocniej usztywnić palce.
Odbicie oburącz przedramionami na wysokości głowy i powyżej
Zawodnicy powinny trenować w taki sposób, aby nabywane
umiejętności nie były oderwane od sytuacji boiskowych, a stanowiły
raczej kontynuację obrazu gry.
Slide 21
Reakcja na piłkę
1. Wolna strefa obrony
2. Obrona tułowiem
3. Strefa obrony do przodu
Najlepiej jest skontaktować się z piłką na przestrzeni
między kolanami, przed tułowiem. Idealnie jest
umieścić biodra pod piłką, w celu lepszej kontroli
piłki.
W czasie gry …
1. Przewiduj i idź do piłki.
2. Łącz przedramiona tuż przed umieszczeniem ich pod piłką.
3. Prowadź ciało do piłki, aby ją dosięgnąć i nadać jej odpowiednie
obroty i właściwy tor lotu.
4. Broń piłki jeśli to możliwe blisko linii środkowej ciała - doprowadzaj do
takiej sytuacji.
5. Jeżeli musisz wyciągnąć rękę z boku ciała, miej na uwadze
utrzymanie właściwego kąta, aby skierować piłkę do celu.
Obrona piłki oburącz w strefie tułowia jest zdecydowanie najczęstszym
sposobem obrony piłek i dlatego na treningu powinno poświęcić się jej
najwięcej uwagi.
Slide 22
Strefa: obrony do przodu
1. Wolna strefa obrony
2. Obrona tułowiem
3. Strefa obrony do przodu
Piłki padające poniżej kolan można bronić
poprzez zejście w dół lub w wykroku.
Do obrony trudnych piłek trzeba jednak
często wyjść ze swojej wygodnej pozycji na
stopach i bronić je poza "równowagą„.
Są trzy podstawowe techniki do obrony w takich przypadkach:
1.
Zejście w dół.
2.
Pad
3.
Rzut
Inne techniki wspomagają te odbicia i pozwalają działać
skutecznie w sytuacjach ekstremalnych.
Obrona z podłożeniem reki
Przetoczenie przez bark, czy przez plecy
Odbicie przez ugięcie przedramion „J”
Trener powinien pracując z zawodnikiem w obronie tworzyć obszary
zasięgu, jak w praktycznej sytuacji gry i egzekwować stosowanie
odpowiedniej techniki.
Obrona pola
Agresywne działanie
zawodnika w kierunku piłki
Wspaniała gra w obronie może często bardziej podwyższyć
morale zespołu niż wspaniała gra w ataku
Tomasz Lutostański
Slide 2
Filozofia obrony
Wszelkie działania w obronie powinny
wywodzić się z filozofii jaką przyjmuje dany
zespół na treningach i w meczach.
Należy przy tym pamiętać, że zespół tak gra
jak trenuje!
•W obronie niezwykle ważne jest, aby zawodnik
konsekwentnie, przez cały czas, zajmował
właściwą pozycję i postawę do obrony, pomimo
tego, że wiele razy pod rząd nie dostaje piłki.
• Zawodnicy muszą zrozumieć, że nie ma sprawy w jakim ustawieniu,
czy formacji oni są – wszyscy muszą uczestniczyć w grze we
wszystkich akcjach: przed atakiem , w czasie ataku i po obronie piłki.
• Trening, czy mecz bez wskazanych tu walorów, jest w dużej
mierze treningiem straconym, a zawodnik, który nie potrafi włączyć
się do wspólnego działania (często nawet na swój własny sposób)
przynosi na dłuższą metę więcej szkody niż pożytku.
Slide 3
Technika i taktyka obrony
Rozwijaj defensywny sposób myślenia
Dobra obrona drużyny wymusza błędy w ataku przez stosowanie strategii
siatkarskiej polegającej na czytaniu gry przeciwnika i wymuszaniu ich
działania frustrując rywala.
By osiągnąć sukces, gracze muszą doskonalić się
równocześnie w dwóch kierunkach:
1. Dążenie do zwiększania efektywności obrony
poprzez zajmowanie właściwej pozycji na
boisku w granicach swoich obszarów
odpowiedzialności (pozycje wyjściowe, punkt
reakcji)
2. Rozwijanie umiejętności obrony ( reakcja na
piłkę)
Dobry trening obrony powinien łączyć ze sobą zajmowanie odpowiedniej
pozycji na boisku z obroną piłki ( reakcje złożone i reakcje z wyborem)
Slide 4
Działania zawodnika w obronie
POZYCJA WYJŚCIOWA
Postawa do reakcji
PUNKT REAKCJI
Ruch
przygotowawczy Postawa do obrony
Odzyskiwanie
gotowości do gry
Reakcja
na piłkę
•Pozycja wyjściowa nie jest jakimś konkretnym punktem na
boisku, tylko raczej obszarem.
•Pozycja wyjściowa powinna uwzględniać działania atakującego
i położenie własnego bloku.
Pozycja
wyjściowa
•Zawodnik powinien znaleźć się w odpowiedniej pozycji
wyjściowej w momencie wyskoku zawodnika do ataku.
•Jeżeli jakaś część boiska nie jest pokryta przez blok to musi być
pokryta przez obrońców – funkcja cienia bloku.
•Pozycja ta powinna zabezpieczać możliwość obserwacji
zawodnika stanowiącego potencjalne lub bezpośrednie
zagrożenie.
Trenuj szybkie zajmowanie odpowiednich pozycji wyjściowych, jak tylko
piłka znajdzie się u przeciwnika.
Slide 5
Pozycja wyjściowa – główne założenia
1. „Czytanie” atakującego.
2. Uwzględnianie pozycji blokujących.
Obserwuj rozgrywającego
•Obserwuj, czy rozgrywający jest w pierwszej linii
i czy lubi atakować z drugiej piłki.
•Kiedy piłka dolatuje w kierunku rozgrywającego
obserwuj jego uważnie: czy nie zdradza swoim
zachowaniem, że ma zamiar atakować.
•„Odczytuj” zamiary uderzającego, ale nie działaj
na oślep. Obserwuj atakującego, aby znaleźć
wskazówki pozwalające ocenić, co chce zrobić z
piłką; obierze jakiś kierunek uderzenia, splasuje nad
blokiem, kiwnie, itd.. Nie musisz zgadywać…
•Praktykując konsekwentnie z takim nastawieniem będziesz w stanie wyśledzić
ataki rywala, bez motania się po boisku.
Trenuj sytuacje, kiedy będziesz musiał wyciągać wnioski z rozbiegu
atakującego, ustawienia jego tułowia, czy pracy ręki atakującej
Slide 6
Pozycja wyjściowa – główne założenia
1. „Czytanie” atakującego.
2. Uwzględnianie pozycji blokujących.
•Blokujący muszą porozumieć się z obrońcami, co
blokują (linię lub kąt), a zawodnicy obrony jaka będzie
ich wzajemna odpowiedzialność.
•Szukaj miejsca do obrony na skraju bloku
i wychodź z „cienia” bloku.
•Szukaj miejsca do obrony na „szwie” bloku ( linia
łącząca rękę atakującą w momencie uderzenia piłki i
przestrzeń między wewnętrznymi rękami blokujących)
•Przy mało doświadczonych blokujących „szew” bloku,
to najczęściej najsłabsze miejsce i dlatego za każdym
razem wymaga szczególnej troski.
•Przy dobrym przyjęciu piłki i skutecznej grze środkiem,
przeciwnik może stosować taktykę szybkiego
rozegrania ataku, która może prowadzić do tzw. „dziur”
w bloku ( blok otwarty).
W treningu stosuj różne atrapy imitujące blok, aby uczyć broniących
przemieszczania się i zajmowania pozycji w nie zasłoniętych strefach.
Slide 7
Główne pozycje wyjściowe do obrony
1. Ataku w I tempo oraz z drugiej piłki
2. Ataku ze skrzydła
Nie bronione pola
•Musisz wiedzieć, czy rozgrywający jest w pierwszej
linii i czy lubi atakować z drugiej piłki.
•Kiedy piłka dolatuje w kierunku rozgrywającego
obserwuj uważnie, czy nie zdradza on swoim
zachowaniem, że ma zamiar atakować. Nawet jeżeli
rozgrywający jest w II linii, to może niespodziewanie
przerzucić piłkę nad siatką, na nasze boisko.
•Zawodnicy obrony na pozycjach „1” i „5” ,stojąc dalej
od siatki ,mają większą szansę obrony piłki, niż blisko.
Powodem, abyś stanął blisko jest analiza gry, z której
wynika, że tam właśnie są ataki (lub kiwnięcia).
•Kiedy piłka wystawiana do skrzydła jest wolna, a
przeciwnik gra dużo środkiem - to blok staje wąsko
pomagając w blokowaniu środka i wówczas, gdy
bronisz w strefach „1” i „5” podejdź bliżej w asekuracji.
Trenuj obronę w sytuacjach, gdy istnieje stałe zagrożenie atakiem przez rozgrywającą
Slide 8
Główne pozycje wyjściowe do obrony
Atak ze
skrzydła
1. Ataku w I tempo oraz z drugiej piłki
2. Ataku ze skrzydła
•Pamiętaj, że powinieneś znaleźć się w odpowiedniej
pozycji wyjściowej w momencie wyskoku atakującego.
•Musisz mieć na uwadze, że wybór dokładnego
miejsca w granicach swojego obszaru
odpowiedzialności zależy od wzajemnej relacji
pomiędzy blokiem a atakującym i jest ograniczony
czasem. Musisz więc zrobić, za każdym razem,
znaczny wysiłek, aby znaleźć się w najlepszym
miejscu do obrony.
•Stawaj w miejscach, które pozwolą Ci na lepszą
obserwację i możliwość szybkiego działania tylko w
jednym kierunku.
•Pozycja wyjściowa może być dalej od siatki, jeżeli
dobrze „czytasz” atak przeciwnika i posiadasz dużą
zwinność.
Stwarzaj na treningu sytuacje wymagające zajmowania różnych pozycji
wyjściowych
Slide 9
Zmiana pozycji wyjściowych
Ruch dostosowania – ogromne znaczenie w grze
Atak ze
skrzydła
•Pamiętaj, że zawodnik zdobywa ogromną
przewagę, kiedy może znaleźć się w swojej
pozycji wyjściowej, ponieważ z tego miejsca może
najlepiej ocenić zamiary atakującego.
•Racjonalnie stawiaj kroki ( bieg, krok dostawny czy
skrzyżny) i utrzymuj wzrok na względnie stałym
poziomie ( bez oscylacji środka ciężkości).
•Jeżeli zmieniasz pozycję wyjściową, ponieważ piłka
została wystawiona na skrzydło, to musisz dokonać
wszelkich starań, aby znaleźć się w nowej pozycji,
najpóźniej, gdy atakujący wyskakuje do ataku.
•Utrzymuj, podczas ruchu, kontakt wzrokowy z zawodnikiem atakującym i obserwuj
w „peryferycznym widzeniu” blokujących.
W treningu zwracaj szczególną uwagę na dostosowanie się się
zawodników z jednej pozycji wyjściowej do drugiej, w myśl zasady, że
jeżeli blokujący wykonał 2-3 kroki dojścia do bloku, to i ja mogę zrobić to
w obronie.
Slide 10
Działania zawodnika w obronie
POZYCJA WYJŚCIOWA
Postawa do reakcji
Ruch
przygotowawczy
Odzyskiwanie
gotowości do gry
PUNKT REAKCJI
Postawa do obrony
Reakcja
na piłkę
•Ruch przygotowawczy wykonywany jest z pozycji wyjściowej do
punktu reakcji, który powinien być najlepszym możliwym miejscem
do obrony piłki w danej sytuacji.
Ruch
przygotowawczy
•Ruch ten rozpoczyna się w momencie, gdy atakujący przeciwnik
wyskoczy do ataku, a kończy, gdy zaczyna prowadzić rękę w
kierunku piłki.
•Ruch przygotowawczy powinien być tak zsynchronizowany, aby w
momencie kontaktu ręki atakującej przeciwnika z piłką stopy
zatrzymały się, natomiast górna część tułowia skłaniała się do
przodu.
•Ruch przygotowawczy jest stosunkowo wolnym niedługim krokiem
posuwistym w kierunku piłki.
•Pozycja ciała podczas ruchu przygotowawczego powinna być taka
sama jak w pozycji gotowości, lecz w momencie ruchu do przodu
powinno się ją jeszcze bardziej obniżyć.
Slide 11
Ruch przygotowawczy
Oczekiwanie piłki ( chęć dostania jej ).
•Oczekuj, że piłka zostanie uderzona do Ciebie.
Wyrabiając w sobie, za każdym razem takie nastawienie,
że piłka zostanie uderzona w twoja stronę, będziesz
gotowy, by zagrać każdą piłkę.
•Obrona często wymaga jeszcze większej koncentracji
niż przyjęcie zagrywki. Masz mniej czasu, by
zareagować, bo piłka nadlatuje szybciej.
•Musisz dążyć do wyrobienia w sobie takiego mentalnego
nastawienie, że tylko Ty (pomimo pozostałych obrońców)
dostaniesz tą piłkę - wówczas znacznie skrócisz czas
reakcji i zwiększysz determinację w dążeniu do
dosięgnięcia piłki.
W treningu musisz pobudzać do takiej aktywności, zgodnie z założeniem,
że decyzje w naszym mózgu o obronie powstają wcześniej, zanim sobie
to uświadomimy.
Slide 12
Ruch przygotowawczy
1. Skrzydłowy obrony (asekurujący)
A. Broni po prostej
Atak ze
skrzydła
B. Idzie do siatki wzdłuż linii, gdy blok
zasłania prostą, a piłka wystawiona jest
dalej od siatki (kiwnięcia i blok- aut)
C. Wbiega za blok, w kierunku środka boiska,
gdy blok nakrywa piłkę ( start do przodu
powinien nastąpić ułamek sekundy przed
uderzeniem piłki)
5/6. Środkowy i skrzydłowy obrony
A. Ustawia się na szew lub skraj bloku
4. Zawodnik nie blokujący (wolny od
bloku)
A. Ustawia się na kierunku ataku
Zawodnicy startują z pozycji wyjściowej
do obrony ataku ze skrzydła
B. Idzie do asekuracji, gdy blok zasłania jego
obszar odpowiedzialności.
W treningu stosuj wiele ćwiczeń, które będą ukierunkowane na wzajemna
odpowiedzialność zawodników w asekuracji bloku.
Slide 13
Działania zawodnika w obronie
POZYCJA WYJŚCIOWA
Postawa do reakcji
PUNKT REAKCJI
Ruch
przygotowawczy Postawa do obrony
Odzyskiwanie
gotowości do gry
Punkt
reakcji
Reakcja
na piłkę
•Jest to punkt w którym obrońca znajduje się w momencie
uderzenia piłki przez przeciwnika.
•Punkt ten powinien być w określonym miejscu wzdłuż łuku obrony,
•Zawodnik w punkcie reakcji powinien przyjąć postawę do obrony i
ewentualnego ruchu w niewiadomym kierunku. Stanowi ona więc
pewnego rodzaju kompromis, ale jest niższa niż w pozycji
wyjściowej.
•Często o szybkości reakcji decyduje właściwe ustawienie stóp.
•Należy obserwować rękę atakującego, jej ruch i szybkość w
stosunku do piłki.
•Należy wyciągać wnioski z pozycji ciała atakującego w powietrzu,
gdy jest niezrównoważona, to nie będzie mocnego ataku.
Slide 14
Punkty reakcji przy obronie „wolnej piłki”
„POLEM” wówczas, kiedy
i obrony polem Bronimy
przeciwnik nie może mocno zaatakować.
Zła pozycja do ataku
4. Szybkie odejście z pozycji wyjściowej
siatki, do pokrycia drugiej połowy boiska
od
2. Skrzydłowy bloku odchodzi do linii 3m i
stara się być na kierunku ataku - broni krótkie
piłki, miękko atakowane za siatkę oraz odbite
od krawędzi siatki.
5. Zawodnik stojący po przekątnej
atakującym, odpowiedzialny jest za obronę
piłek uderzanych do środka boiska.
1.Rozgrywający, gdy jest w II linii,
najpierw broni piłkę.
Obrona „WOLNEJ PIŁKI” jest wówczas, gdy przeciwnik musi
przebić piłkę „za darmo”.
•Ustawienie jak do przyjęcia zagrywki ( informowanie głosem)
•Rozgrywający nie przyjmuje piłki.
•Libero jest głównie odpowiedzialne za dogranie piłki.
z
Slide 15
Punkt reakcji
Gotowość. Chęć do obrony, każdej piłki - to
znaczy chęć do utrzymywania cały czas właściwej
pozycji ciała z nisko, z przodu ułożonym środkiem
ciężkości ciała, to również chęć do obserwowania
przeciwnika i reagowania na zmieniające się
sytuację. Czyli wiąże się to z koncentracją uwagi,
zarówno szeroką zewnętrzną jak i wąską
zewnętrzną.
Przewidywanie. Szybkość piłki po uderzeniu zawodnika wynosi około 30 m/sek.
natomiast zawodniczki około 20 m/sek. tj ok. 70 – 100 km na godzinę. Piłka więc
osiąga koniec boiska po około 0,3 sek. Reakcja człowieka wytrenowanego jest
właśnie w tych granicach, ok. 0,15 sek. na początek reakcji i 0,16 na skurcz mięśni.
U początkujących ta granica jest trochę dłuższa i wynosi, ok. 0,35 – 0,40 sek.
Dlatego należy wcześniej, w miarę swoich umiejętności przewidywania, zająć
pozycję do obrony piłki, przewidując jej kierunek uderzenia.
Ruch przygotowawczy do punktu reakcji i przyjęcie odpowiedniej postawy
powinno być otoczone w treningu główną troską. Właściwie każde
ćwiczenie w obronie musi to uwzględniac.
Slide 16
Działania zawodnika w obronie
POZYCJA WYJŚCIOWA
Postawa do reakcji
Reakcja
na piłkę
PUNKT REAKCJI
Ruch
przygotowawczy Postawa do obrony
Reakcja
Odzyskiwanie
na piłkę
gotowości do gry
•Rzeczywista reakcja na piłkę rozpoczyna się natychmiast po
uderzeniu, kiedy kierunek jej lotu jest oczywisty.
•Sposób w jaki zawodnik będzie się poruszał zależy od odległości od
piłki oraz jej wysokości i szybkości.
•Należy bronić piłkę dwoma rękami - jeżeli to tylko możliwe,
chociaż czasami zostajesz schwycony w niewygodnych pozycjach
próbując bronić trudnej piłki.
•Są sytuacje, że odbicie jednorącz są nieuniknione (szybsza reakcja,
krótsza droga, większy zasięg) i takie sytuacje należy też ćwiczyć.
•Należy bronić trudne piłki, tak blisko podłogi, jak tylko jest to możliwe.
•Nieraz trzeba bronić poza równowagą, ale tylko wtedy. kiedy jest to
niezbędnie konieczne.
•Mocne piłki amortyzuje się poprzez trzymanie rozluźnionych ramion
tak, aby ustępowały pod wpływem uderzonej piłki.
Slide 17
Reakcja na piłkę
1. Najpierw ruszają nogi
2. Broń do celu mając na względzie utrzymanie piłki po swojej stronie
Miej to na uwadze:
•Energia pochodzi z podłoża
•Broń piłkę całym ciałem
•Energia przechodzi od dołu do góry (od stóp do rąk),
co jest podstawą dla wszystkich czynności w obronie.
. Kluczem jest mocne odepchnięcie się. Musisz
odbić się od podłoża do ruchu, a dopiero później
wyrzucić swoje ramiona (nawykowe łączenie ramion).
•Przy ruszaniu unikaj podskoku, ponieważ trudniej Ci
będzie ustawić tułów w kierunku biegu i ruch ten unosi
środek ciężkości.
•Stosuj krok posuwisty utrzymując jedną nogą kontakt z
podłożem, co zwiększy Twój zasięg działania i umożliwi
Ci łatwiejsze przejście do padów czy rzutów.
ĆWICZ Z ODEPCHNIĘCIEM. Zawodnik poprzez mocne odepchnięcie wykonuje
długi krok w prawo. w przód-skos, w lewo, w przód –skos , w prawo w tył-skos i
lewo w tył-skos. Wykonuj te 2-3 serie bardzo szybko.
Slide 18
Reakcja na piłkę
1. Najpierw ruszają nogi
2. Broń do celu mając na względzie utrzymanie piłki po swojej stronie
Nie tylko broń piłkę w górę; ale, jeżeli to tylko
możliwe kieruj ją do wyznaczonego celu.
• Często jesteśmy zmuszeni bronić w niewygodnych
pozycjach. Jest łatwiej obronić trudną piłkę w tylko w
górę, znacznie trudniej jest skierować ją do
określonego, bezpiecznego obszaru (środek - 2-3 m
od siatki), a już kierowanie jej w punkt, do
rozgrywającej, wiąże się z dużym ryzykiem i nawet
jeżeli się powiedzie, to jest to raczej nienormalne.
•Nie znaczy to, że nie należy kierować bronionej piłki do rozgrywającej, wprost
przeciwnie, zawsze kiedy tylko nadarzy się taka okazja, ale trzeba brać po uwagę
trudność wykonania takiego zadania z myślą, aby nie "odesłać" piłki do przeciwnika.
Na treningu dawaj różne piłki i różne zadania ( 1. kieruj piłkę do celu,
2. kieruj piłkę w wyznaczony obszar, 3. utrzymaj piłkę w grze).
Pamiętaj mózg podejmuje decyzje wcześniej.
Slide 19
Reakcja na piłkę – strefy obrony
A. Wolna strefa
obrony
B. Strefa
obrony
tułowiem
C. Strefa obrony
przodu
do
A. Obrona piłek w wolnej strefie
(powyżej barków)
B. Postawa gotowości do obrony piłek w
strefie tułowia
C. Obrona piłek do przodu w krótkim i
średnim i długim zasięgu ( możliwość
obrony bez konieczności dojścia do piłki)
Obrona poza zasięgiem dotyczy piłek
kiwniętych, podbitych przez blok lub
sytuacji kiedy zawodnik jest zaskoczony.
Każda defensywna sytuacja wymaga
prawie całkowicie innych umiejętności
W treningu zwracaj uwagę na szybkość przejścia pomiędzy różnymi
typami obrony. Trener powinien kierować ćwiczeniami tak, aby
otrzymywane piłki pozwoliły zawodnikom działać na granicy możliwości
Slide 20
Wolna strefa obrony
1. Wolna strefa obrony
Obrona dłońmi - oburącz. Dłonie stykają się
kłębami kciuków tworząc równa płaszczyznę do
2. Obrona tułowiem
odbicia. Ręce powinny być zgięte w łokciach, a
3. Strefa obrony do przodu
ruch odbicia wykonuje się od dołu w górę - co
nadaje piłce stromy, zakrzywiający tor lotu.
Obrona dłonią - jednorącz. W sytuacji, kiedy
zawodnik cofa się od siatki po bloku i ma
kontakt z piłką za daleko z tyłu swojej głowy
może odbić piłkę jednorącz. Jedną ręką
bronimy również, gdy mocna piłka przelatuje
obok głowy. Głównym celem takiego odbicia
jest po prostu utrzymanie piłki w grze.
Odbicie palcami. „Wzięcie" piłki na palce powinno być powszechnie
stosowaną techniką, zwłaszcza kiedy przyjmujący jest "złapany" w złej pozycji do
odbicia piłki przedramionami. Przy obronie mocniejszych piłek należy trzymać
bliżej dłonie i mocniej usztywnić palce.
Odbicie oburącz przedramionami na wysokości głowy i powyżej
Zawodnicy powinny trenować w taki sposób, aby nabywane
umiejętności nie były oderwane od sytuacji boiskowych, a stanowiły
raczej kontynuację obrazu gry.
Slide 21
Reakcja na piłkę
1. Wolna strefa obrony
2. Obrona tułowiem
3. Strefa obrony do przodu
Najlepiej jest skontaktować się z piłką na przestrzeni
między kolanami, przed tułowiem. Idealnie jest
umieścić biodra pod piłką, w celu lepszej kontroli
piłki.
W czasie gry …
1. Przewiduj i idź do piłki.
2. Łącz przedramiona tuż przed umieszczeniem ich pod piłką.
3. Prowadź ciało do piłki, aby ją dosięgnąć i nadać jej odpowiednie
obroty i właściwy tor lotu.
4. Broń piłki jeśli to możliwe blisko linii środkowej ciała - doprowadzaj do
takiej sytuacji.
5. Jeżeli musisz wyciągnąć rękę z boku ciała, miej na uwadze
utrzymanie właściwego kąta, aby skierować piłkę do celu.
Obrona piłki oburącz w strefie tułowia jest zdecydowanie najczęstszym
sposobem obrony piłek i dlatego na treningu powinno poświęcić się jej
najwięcej uwagi.
Slide 22
Strefa: obrony do przodu
1. Wolna strefa obrony
2. Obrona tułowiem
3. Strefa obrony do przodu
Piłki padające poniżej kolan można bronić
poprzez zejście w dół lub w wykroku.
Do obrony trudnych piłek trzeba jednak
często wyjść ze swojej wygodnej pozycji na
stopach i bronić je poza "równowagą„.
Są trzy podstawowe techniki do obrony w takich przypadkach:
1.
Zejście w dół.
2.
Pad
3.
Rzut
Inne techniki wspomagają te odbicia i pozwalają działać
skutecznie w sytuacjach ekstremalnych.
Obrona z podłożeniem reki
Przetoczenie przez bark, czy przez plecy
Odbicie przez ugięcie przedramion „J”
Trener powinien pracując z zawodnikiem w obronie tworzyć obszary
zasięgu, jak w praktycznej sytuacji gry i egzekwować stosowanie
odpowiedniej techniki.