Transcript Technika i taktyka
Slide 1
Slide 2
mgr Wojciech Stępień
nauczyciel wychowania fizycznego
w Zespole Szkół Ogólnokształcących nr 4
z oddziałami sportowymi im. Polskich Olimpijczyków,
trener RCS Czarni Radom
Slide 3
Slide 4
TAKTYKA
ASEKURACJI
WŁASNEGO
ATAKU
TAKTYKA
ATAKOWA
NIA
TAKTYKA
OBRONY
TAKTYKA
KONTRATA
KU
Taktyka
zespołowa
TAKTYKA
Obrony
Przyjęcia
zagrywki
Taktyka
indywidualna
Zagrywki
Ataku
Bloku
Rozegrania
Slide 5
Taktyka – to umiejętności wykonania ćwiczeń
w najbardziej sprzyjających warunkach,
umiejętności dostosowania się do zmiennych
warunków.
Adamczyk „taktyka indywidualna jest
to celowe wykorzystanie umiejętności
podejmowania przez poszczególnych
zawodników w konkretnych sytuacjach
najbardziej trafnych decyzji”.
Grządziel „taktyka indywidualna jest to
umiejętność rozwiązywania specyficznych
problemów sytuacyjnych pojawiających się
w czasie gry”.
Slide 6
Pod pojęciem taktyki indywidualnej rozumiemy wykorzystanie
wszystkich własnych walorów z jednoczesnym wykryciem
błędów przeciwnika w każdej sytuacji w grze. Ponieważ
odnosi się to głównie do działań jednostkowych, których
celem jest najskuteczniejsze zagranie, dlatego taktyka
indywidualna nazywana jest taktyką poszczególnych
elementów gry. Działania jednostkowe wówczas są
skuteczne, gdy do ostatniej chwili pozostają dla
przeciwnika nieznane i gdy zamierzona forma techniczna
zagrania może być zmienna w zależności od zaistniałej
sytuacji w grze.
Taktyka gry w piłkę siatkową wymaga współdziałania całej
drużyny. Integracja pojedynczych działań w skoordynowaną
całość polega na pozytywnym współdziałaniu zawodników
wykonujących poszczególne elementy gry.
Slide 7
Slide 8
W czasie gry utrzymuj kontakt
wzrokowy z piłką, partnerami
i przeciwnikiem po przeciwnej
stronie siatki.
W każdej sytuacji musisz znać
swoje miejsce na boisku.
Broniąc atak przeciwnika ustaw
się tak, abyś w momencie
uderzenia widział całą piłkę
pomiędzy blokiem i antenką –
nie chowaj się za blokiem.
Obserwuj, przewiduj
i wyprzedzaj zagrania
przeciwnika – gdyż tylko w ten
sposób możesz obronić piłkę.
Jak najczęściej przed odbiciem
przyjmuj postawę niską i stabilną
– zdecydowanie łatwiej
i dokładniej można odbić piłkę
i posłać ją w zaplanowane
miejsce.
W obronie graj „od linii” – broniąc
piłkę będziesz wykonywał ruch
w przód.
Slide 9
Dograj piłkę do siatki tak, aby
umożliwić partnerowi
rozegranie będąc w wyskoku –
przyspieszysz w ten sposób
tempo akcji i pomożesz
„zgubić” blok.
Graj za siebie i bądź gotów
wspomóc partnera – partner
może popełnić błąd i ty musisz
go naprawić.
Gdy zamierzasz odbić piłkę,
powiadom o tym partnerów
głosem „ja”, :”moja”, „gram” –
unikniesz wzajemnego
przeszkadzania sobie w grze.
Ustawiaj się tak, aby w momencie
odbicia piłka znajdowała się
pomiędzy tobą i siatką. Bądź
zwrócony twarzą w kierunku siatki.
Bądź gotów do asekuracji ataku
partnera – wszyscy zawodnicy
grają w ataku i obronie.
Po popełnieniu błędu i stracie
punktu nie „rozpaczaj”, zrób
wszystko, aby się poprawić.
Skuteczna gra w obronie „dodaje
skrzydeł”.
Slide 10
Slide 11
Atakuj między blokujących –
szukaj „dziury” w bloku
przeciwnika.
Jeżeli atakujesz „bez bloku” –
skieruj piłkę w środek boiska
przeciwnika – istnieje mniejsza
szansa uderzenia w aut.
Atakuj przez słabiej blokującego
w bloku grupowym (np. najniższy
zawodnik).
Ze środka siatki atakuj w stronę
którejś z linii bocznych – atak przed
siebie z reguły napotyka na blok.
Gdy środkowy blokujący nie
zdążył do bloku na skrzydło –
atakuj po przekątnej.
Z piłki wystawionej do antenki
atakuj po prostej – rzadziej
napotkasz na blok przeciwnika, a
po trafieniu w blok piłka
ma szansę wyjścia na aut.
Przy zbyt wąskim wystawieniu piłki
atakuj po przekątnej.
Jeżeli piłka jest wystawiona zbyt
blisko siatki – wybijaj ją po bloku
w aut.
Przy wysokim bloku opóźniaj
moment uderzenia piłki i atakuj w
końcową strefę boiska (8-9 m).
Slide 12
Slide 13
Przy szybkim wystawieniu na
skrzydło atakuj po skosie –
środkowy nie zdąży do bloku.
Stosuj kiwnięcie wyłącznie z piłek
wystawionych blisko i wysoko ponad
siatką.
Przy dokładnym podaniu do
wystawiającego – weź udział
w kombinacji ataku.
W chwilach trudnych, jeżeli nie
wiesz co robić – atakuj najsilniej
jak potrafisz w najwygodniejszym
kierunku – błąd bloku może dać
szansę na sukces w tej akcji.
Po kilku (3-4) udanych zbiciach
zmień formę ataku – uzyskasz
elementy zaskoczenia.
Nie zepsuj swojego pierwszego
ataku w meczu – będziesz
pewniejszy w swoich
poczynaniach.
Jeżeli po stronie przeciwnej
wystawiający gra w drugiej linii –
atakuj w niego – wyłączysz go z
rozegrania, inni wystawią piłkę
wysoką i łatwą do zablokowania.
Atakuj w zawodnika najsłabiej
broniącego w polu.
Im zespół przeciwników gra lepiej
w obronie, tym częściej stosuj atak
dynamiczny – nawet po skutecznej
obronie trudniej wyprowadzić
kontratak.
Slide 14
Slide 15
Blokujący powinien poprawnie
odczytywać postawę, zachowanie
przeciwnika na boisku jeszcze
przed wykonaniem zagrywki.
Blokujący powinien brać pod uwagę
:
Którzy gracze zespołu
przeciwnego znajdują się w 1 linii.
W której strefie ustawiony jest
rozgrywający.
Którzy atakujący w danej rotacji
najczęściej atakują.
Jakie w danej rotacji kombinacje
przeciwnicy stosują najczęściej.
Kto atakuje w przypadku
niedokładnego przyjęcia
zagrywki.
„Czytaj” grę rozgrywającego:
Gdy rozgrywający wystawia piłkę
z głębi pola z niskiej postawy,
przeważnie podaje ją wysoko
na skrzydło.
Gdy rozgrywający odbija piłkę z przodu
swojego ciała, przeważnie wystawa ją
do przodu.
Gdy piłka znajduje się blisko siatki,
ponad górną jej krawędzią,
rozgrywający przeważnie wykona
wystawę jedną ręką w 1 tempo.
Gdy rozgrywający asekuruje piłkę
odbijającą się od siatki, przeważnie
będzie ją ratował wykonując
wystawienie wysokie w kierunku,
w którym jest zwrócony.
Slide 16
Slide 17
Gdy rozgrywający jest odchylony w tył,
a piłka znajduje się za jego głową,
prawdopodobnie wystawi ją w tył.
Niektórzy rozgrywający konsekwentnie
wystawiają „krótkie” piłki, gdy znajdują
się w wyskoku, inni natomiast
wystawiają na skrzydło.
Rozgrywający, który znajduje się blisko
siatki i przyjął niską postawę,
prawdopodobnie wystawi atakującemu
w II tempo.
Rozgrywający dobiegając do piłki w
przód wzdłuż siatki częściej poda ją w
przód niż w tył.
Blokujący powinien także poprawnie
„odczytywać” atakującego:
Niskie i szybkie wystawienia na skrzydło
są prawie zawsze uderzane przez
niedoświadczonych graczy po przekątnej,
bardziej doświadczeni uderzają po
prostej.
Czasami, przed rozpoczęciem próby
zbicia, atakujący może odkryć swoje
intencje przez spojrzenie w kierunku
zbicia.
Jeżeli zbijający znajduje się pod piłką, za
wcześnie wyskoczył lub uderza piłkę z
dalszej odległości od siatki, można
mu pozwolić atakować bez bloku, a
skoncentrować się na obronie w polu.
Sposób wykonania zamachu ramienia do
uderzenia piłki może pomóc przewidzieć,
jaki rodzaj ataku będzie wykonany.
Slide 18
Zaabsorbuj
swojątempo
postawą
Często zmieniaj
gry.uwagę zawodników blokujących
przeciwnika, gdy jesteś w linii ataku (kiwnij lub zbij dogodną piłkę,
możliwie na początku meczu lub seta), zmusisz w ten sposób
W rozegraniu uwzględniaj upodobania swoich atakujących.
środkowego bloku przeciwnika do blokowania rozgrywającego, co z
kolei ułatwi grę twoim atakującym.
Przy złym dograniu i w sytuacjach trudnych, wystawiaj piłki
najlepiej atakującemu będącemu w linii ataku.
Ukrywaj do ostatniego momentu swoje poczynania, przez co opóźnisz
reakcję przeciwników na twoje działanie.
Gdy jesteś w linii obrony, do miejsca kontaktu z piłką
przemieszczaj
się małymi
krokami.
Ten
sposób
poruszania
Przy
dobrym dograniu,
staraj się
uruchomić
atak
w pierwsze
tempo lub
pozwoli naataku.
szybką zmianę kierunku dojścia do piłki (zyskasz
kombinację
czas na przyjęcie wygodnej postawy do rozegrania).
Stwarzaj korzystne warunki swoim atakującym (atak bez bloku lub
Po wykonanym
wystawieniu natychmiast bądź gotowy do
przez
blok pojedynczy).
asekuracji atakującego.
Rozciągaj grę na siatce (stosuj przerzuty na przeciwne skrzydło),
Pamiętaj
– grasz
przede bloku
wszystkim
dla drużyny,
dla
trudniej
będzie
środkowemu
przeciwnika
dołączyć a
donie
podwójnego
siebie.
bloku.
Slide 19
Slide 20
Zagrywka powinna być przede wszystkim pewna,
tzn. nie może przynosić korzyści punktowej
przeciwnikowi. W drugiej kolejności trzeba
pamiętać, że zagrywka jest pierwszym
elementem gry służącym do zdobywania
punktów więc:
Należy zagrać tak, aby zdobyć punkt.
Zagrywka powinna spowodować utrudnienie
w wyprowadzeniu przeciwnikowi ataku
w 1 tempo.
Zapewnić skuteczniejszą grę blokiem swojej
drużyny.
Slide 21
Slide 22
Podczas gry istnieją sytuacje, w
których pod żadnym względem
nie wolno popełnić błędu przy
zagrywaniu. Należą do nich :
Zagrywka rozpoczynająca mecz
oraz każdą partię, gdyż
powodzenie w pierwszej akcji
sprzyja zwiększeniu poczucia
pewności siebie.
Zagrywka po przerwie własnej
lub przeciwnika – jedną
z podstawowych przyczyn
korzystania z przerwy dla
odpoczynku (na żądanie) jest
chęć wybicia przeciwnika z
tzw. uderzenia.
Ostatnia zagrywka w meczu
lub partii gry – korzystne jest
szybkie zakończenie gry.
Zagrywka po popełnieniu błędu
przez poprzednio zagrywającego
partnera – należy unikać
Zagrywka w końcówce partii
nakładania się popełnianych
przy równowadze punktowej,
błędów.
Zagrywka wykonywana przez
zawodnika wprowadzonego do
gry.
gdyż strata zagrywki powoduje
uzyskanie przewagi punktowej
i psychicznej przez
przeciwnika.
Slide 23
Zawodnik powinien zagrywać piłkę stosując następujące zasady :
Kieruj
zagrywkę
w wolne pole.
Zagrywaj
w zawodnika
wprowadzonego
na boisko po zmianie.
Kieruj zagrywkę w końcową strefę boiska.
Zagrywaj
w zawodnika
środkowego bloku (utrudnisz atak w
Kieruj zagrywkę
w rogi boiska.
pierwszym tempie).
Kieruj zagrywkę tuż za siatkę.
Zagrywaj w zawodnika linii ataku.
Kieruj zagrywkę w rozgrywającego
Zagrywaj pomiędzy dwóch przyjmujących (będą mieli
Zagrywaj
najsłabiej
przeciwnika.
problem,wktóry
ma przyjmującego
przyjąć zagrywkę).
Zagrywaj w zawodnika, który w poprzedniej akcji popełnił błąd (jest
Zmuś
przyjmującego
wykonania
w stresie
i może popełnić do
następny
błąd). przemieszczenia
(najlepiej w bok, do linii bocznej) przed przyjęciem
zagrywki.
Slide 24
Slide 25
Przyjmij piłkę 3 metry od prawej linii bocznej aby przesunąć atak z
piłki krótkiej bliżej strefy drugiej.
Nagraj piłkę ponad siatkę z tendencją przechodzącą aby zmusić
środkowego bloku do wyskoku.
Zagrywkę tenisową przyjmij palcami.
Do przyjęcia zagrywki powinni być zawsze gotowi wszyscy
zawodnicy (szczególnie trzech z nich).
Po przyjęciu zagrywki bądź gotowy do asekuracji ataku.
W zespołach gdzie mamy niskiego wystawiającego należy
przyjmować nieco dalej od siatki.
Jeśli rozgrywający jest leworęczny to przyjmij tak piłkę aby umożliwić
mu atak.
Slide 26
Grządziel „Taktyka jest to
celowy, racjonalny,
ekonomiczny i planowy sposób
prowadzenia walki,
uwzględniający poziom
umiejętności
i możliwości własnych oraz
przeciwnika, teren i warunki
walki, a także regulaminy i
przepisy obowiązujące w danej
dyscyplinie”.
Kleszczew i Adirancew taktyka
gry, to „organizacja sportowej
walki zespołu za pomocą
indywidualnych, grupowych i
zespołowych działań”.
Konstrukcją taktyki gry
zespołu zajmuje się trener
po dokładnej analizie
posiadanych informacji
dotyczących swoich
zawodników, tj.:
Stanu przygotowania
technicznego
i motorycznego.
Warunków fizycznych
zawodników.
Doświadczenia i poziomu
taktyki indywidualnej.
Slide 27
Pod pojęciem taktyki zespołowej rozumie
się zbiór tych wszystkich umownych
założeń, które określają formy
współdziałania zawodników w każdej
sytuacji gry i których celem Jest
osiągnięcie przez zespół jak
najlepszego wyniku w spotkaniu. Z
podanej definicji wynika, że założenia
taktyki zespołowej, ażeby spełniły swoje
zadania powinny być uzależniane od
różnych czynników, jak na przykład
umiejętności indywidualnych
zawodników, sposobu gry przeciwnika
itp. Można zatem wyszczególnić pewne
ogólna zasady taktyki zespołowej,
racjonalne dla każdego zespołu. Do
podstawowych zasad zalicza się:
dostosowanie założeń taktycznych
do indywidualnych umiejętności
zawodników, ich wieku, płci, budowy
morfofunkcjonalnej oraz poziomu
cech motorycznych,
maksymalne wykorzystania walorów
indywidualnych zawodników,
przewidywanie w każdym założeniu i
dla każdej sytuacji gry aktywnego
udziału wszystkich zawodników,
utrzymywanie zmienności i
różnorodności akcji ofensywnych i
obronnych,
utrzymywanie przeciwnika w
nieświadomości co do własnych
zagrań lub celowe wprowadzanie go
w błąd,
dążenie do utrzymywania planowości
w działaniu zespołu,
stosowanie w spotkaniach oficjalnych
tylko takich form, które zostały przez
zespół dostatecznie opanowane.
Slide 28
Obok wymienionych powyżej racjonalnych zasad taktyki
zespołowej, wyróżnia się cztery formy taktyczne:
Ustawienie początkowe przy
zagrywce własnej,
Aktywna obrona.
Ustawienie początkowe przy
zagrywce przeciwnika,
Rozegranie ataku,
Slide 29
WARIANTY ATAKU
ATAKI
WYKONYWANE
Z PIERWSZEJ LINII
ATAKI
WYKONYWANE
Z DRUGIEJ LINII
STREFA
ZASŁONIĘTA
PRZEZ BLOK
Slide 30
WARIANTY ROZEGRANIA PIŁKI
Krótka z
przodu
4
3
2
Podwójna krótka
Przesunięta
krótka
Atak „MIĘDZY”
5
6
1
Atak „ZA”
Atak z szóstej
strefy
Atak z lewego skrzydła
Krótka z
tyłu
Atak z
prawego
skrzydła
Atak ze zwodem
1x1
Atak z pierwszej strefy
Slide 31
Jest uważana za najtrudniejszą fazę gry. Wymaga maksymalnej koncentracji
i aktywności całego zespołu. Polega na przeciwstawieniu ofensywnym
działaniom przeciwnika takich form obrony, które w rezultacie ich
zastosowania umożliwia wyprowadzenie kontrataku. Bardzo ważnym
czynnikiem w aktywnej obronie jest wykorzystanie wszystkich zawodników
z uwzględnianiem podziału zadań na:
zastawienie,
asekurację,
obronę pola.
W aktywnej obronie wyróżnia się dwa zasadnicze sposoby obrony:
obrona przy siatce,
obrona w polu.
Dwa zasadnicze systemy asekuracji:
środkiem
skrzydłami
Slide 32
Technika sportowa – synonimem techniki jest sposób wykonania
sportowego zadania ruchowego. Jest on określony obowiązującymi
przepisami istniejącymi w danej dyscyplinie uwzględniający cechy
somatyczne, motoryczne i psychiczne zawodników.
Cechy technicznego wykonania ćwiczenia:
swoboda
lekkość
ekonomika ruchu
wyeliminowanie niepotrzebnego napięcia mięśniowego
Proces nauczania w sporcie identyfikuje się na ogół z opanowaniem
umiejętności technicznych czyli z przyswojeniu i utrwaleniu nawyków
czuciowo-ruchowych
Przy nauczaniu techniki należy pamiętać i uwzględnić:
budowę somatyczną
poziom sprawności fizycznej
poziom funkcjonalny organizmu
Slide 33
Cechy skutecznej techniki
wczesne przewidywanie ruchu (właściwe ustawienie koncepcji ruchu)
przewidywanie ruchów obcych (przeciwnik, wiatr, śliska nawierzchnia)
przyjęcie jednoznacznego celu ruchu
dobrze zaznaczony przedział czasowo przestrzenny (faza
przygotowawcza, główna i końcowa ruchu)
poprawnie wyrażony przedziałem dynamiczno czasowym (rytm,
płynna kolejność napięć i rozluźnień mięśniowych)
płynność ruchu (koordynacja w stosunku do potrzeb)
wysoka elastyczność (umiejętność pokonywania i wykorzystywania
oporów środowiska)
Kryteria skutecznej techniki:
względność pojęcia „model techniki”
technika jako sposób wykonania zadania ruchowego służy do
wyzwalania adekwatnej dla danego zadania cechy motorycznej i to
czasami do poziomu maksymalnego a czasami do wartości
optymalnej
technika spełnia do pewnego stopnia inną rolę służebną w trzech
grupach dyscyplin sportowych
Slide 2
mgr Wojciech Stępień
nauczyciel wychowania fizycznego
w Zespole Szkół Ogólnokształcących nr 4
z oddziałami sportowymi im. Polskich Olimpijczyków,
trener RCS Czarni Radom
Slide 3
Slide 4
TAKTYKA
ASEKURACJI
WŁASNEGO
ATAKU
TAKTYKA
ATAKOWA
NIA
TAKTYKA
OBRONY
TAKTYKA
KONTRATA
KU
Taktyka
zespołowa
TAKTYKA
Obrony
Przyjęcia
zagrywki
Taktyka
indywidualna
Zagrywki
Ataku
Bloku
Rozegrania
Slide 5
Taktyka – to umiejętności wykonania ćwiczeń
w najbardziej sprzyjających warunkach,
umiejętności dostosowania się do zmiennych
warunków.
Adamczyk „taktyka indywidualna jest
to celowe wykorzystanie umiejętności
podejmowania przez poszczególnych
zawodników w konkretnych sytuacjach
najbardziej trafnych decyzji”.
Grządziel „taktyka indywidualna jest to
umiejętność rozwiązywania specyficznych
problemów sytuacyjnych pojawiających się
w czasie gry”.
Slide 6
Pod pojęciem taktyki indywidualnej rozumiemy wykorzystanie
wszystkich własnych walorów z jednoczesnym wykryciem
błędów przeciwnika w każdej sytuacji w grze. Ponieważ
odnosi się to głównie do działań jednostkowych, których
celem jest najskuteczniejsze zagranie, dlatego taktyka
indywidualna nazywana jest taktyką poszczególnych
elementów gry. Działania jednostkowe wówczas są
skuteczne, gdy do ostatniej chwili pozostają dla
przeciwnika nieznane i gdy zamierzona forma techniczna
zagrania może być zmienna w zależności od zaistniałej
sytuacji w grze.
Taktyka gry w piłkę siatkową wymaga współdziałania całej
drużyny. Integracja pojedynczych działań w skoordynowaną
całość polega na pozytywnym współdziałaniu zawodników
wykonujących poszczególne elementy gry.
Slide 7
Slide 8
W czasie gry utrzymuj kontakt
wzrokowy z piłką, partnerami
i przeciwnikiem po przeciwnej
stronie siatki.
W każdej sytuacji musisz znać
swoje miejsce na boisku.
Broniąc atak przeciwnika ustaw
się tak, abyś w momencie
uderzenia widział całą piłkę
pomiędzy blokiem i antenką –
nie chowaj się za blokiem.
Obserwuj, przewiduj
i wyprzedzaj zagrania
przeciwnika – gdyż tylko w ten
sposób możesz obronić piłkę.
Jak najczęściej przed odbiciem
przyjmuj postawę niską i stabilną
– zdecydowanie łatwiej
i dokładniej można odbić piłkę
i posłać ją w zaplanowane
miejsce.
W obronie graj „od linii” – broniąc
piłkę będziesz wykonywał ruch
w przód.
Slide 9
Dograj piłkę do siatki tak, aby
umożliwić partnerowi
rozegranie będąc w wyskoku –
przyspieszysz w ten sposób
tempo akcji i pomożesz
„zgubić” blok.
Graj za siebie i bądź gotów
wspomóc partnera – partner
może popełnić błąd i ty musisz
go naprawić.
Gdy zamierzasz odbić piłkę,
powiadom o tym partnerów
głosem „ja”, :”moja”, „gram” –
unikniesz wzajemnego
przeszkadzania sobie w grze.
Ustawiaj się tak, aby w momencie
odbicia piłka znajdowała się
pomiędzy tobą i siatką. Bądź
zwrócony twarzą w kierunku siatki.
Bądź gotów do asekuracji ataku
partnera – wszyscy zawodnicy
grają w ataku i obronie.
Po popełnieniu błędu i stracie
punktu nie „rozpaczaj”, zrób
wszystko, aby się poprawić.
Skuteczna gra w obronie „dodaje
skrzydeł”.
Slide 10
Slide 11
Atakuj między blokujących –
szukaj „dziury” w bloku
przeciwnika.
Jeżeli atakujesz „bez bloku” –
skieruj piłkę w środek boiska
przeciwnika – istnieje mniejsza
szansa uderzenia w aut.
Atakuj przez słabiej blokującego
w bloku grupowym (np. najniższy
zawodnik).
Ze środka siatki atakuj w stronę
którejś z linii bocznych – atak przed
siebie z reguły napotyka na blok.
Gdy środkowy blokujący nie
zdążył do bloku na skrzydło –
atakuj po przekątnej.
Z piłki wystawionej do antenki
atakuj po prostej – rzadziej
napotkasz na blok przeciwnika, a
po trafieniu w blok piłka
ma szansę wyjścia na aut.
Przy zbyt wąskim wystawieniu piłki
atakuj po przekątnej.
Jeżeli piłka jest wystawiona zbyt
blisko siatki – wybijaj ją po bloku
w aut.
Przy wysokim bloku opóźniaj
moment uderzenia piłki i atakuj w
końcową strefę boiska (8-9 m).
Slide 12
Slide 13
Przy szybkim wystawieniu na
skrzydło atakuj po skosie –
środkowy nie zdąży do bloku.
Stosuj kiwnięcie wyłącznie z piłek
wystawionych blisko i wysoko ponad
siatką.
Przy dokładnym podaniu do
wystawiającego – weź udział
w kombinacji ataku.
W chwilach trudnych, jeżeli nie
wiesz co robić – atakuj najsilniej
jak potrafisz w najwygodniejszym
kierunku – błąd bloku może dać
szansę na sukces w tej akcji.
Po kilku (3-4) udanych zbiciach
zmień formę ataku – uzyskasz
elementy zaskoczenia.
Nie zepsuj swojego pierwszego
ataku w meczu – będziesz
pewniejszy w swoich
poczynaniach.
Jeżeli po stronie przeciwnej
wystawiający gra w drugiej linii –
atakuj w niego – wyłączysz go z
rozegrania, inni wystawią piłkę
wysoką i łatwą do zablokowania.
Atakuj w zawodnika najsłabiej
broniącego w polu.
Im zespół przeciwników gra lepiej
w obronie, tym częściej stosuj atak
dynamiczny – nawet po skutecznej
obronie trudniej wyprowadzić
kontratak.
Slide 14
Slide 15
Blokujący powinien poprawnie
odczytywać postawę, zachowanie
przeciwnika na boisku jeszcze
przed wykonaniem zagrywki.
Blokujący powinien brać pod uwagę
:
Którzy gracze zespołu
przeciwnego znajdują się w 1 linii.
W której strefie ustawiony jest
rozgrywający.
Którzy atakujący w danej rotacji
najczęściej atakują.
Jakie w danej rotacji kombinacje
przeciwnicy stosują najczęściej.
Kto atakuje w przypadku
niedokładnego przyjęcia
zagrywki.
„Czytaj” grę rozgrywającego:
Gdy rozgrywający wystawia piłkę
z głębi pola z niskiej postawy,
przeważnie podaje ją wysoko
na skrzydło.
Gdy rozgrywający odbija piłkę z przodu
swojego ciała, przeważnie wystawa ją
do przodu.
Gdy piłka znajduje się blisko siatki,
ponad górną jej krawędzią,
rozgrywający przeważnie wykona
wystawę jedną ręką w 1 tempo.
Gdy rozgrywający asekuruje piłkę
odbijającą się od siatki, przeważnie
będzie ją ratował wykonując
wystawienie wysokie w kierunku,
w którym jest zwrócony.
Slide 16
Slide 17
Gdy rozgrywający jest odchylony w tył,
a piłka znajduje się za jego głową,
prawdopodobnie wystawi ją w tył.
Niektórzy rozgrywający konsekwentnie
wystawiają „krótkie” piłki, gdy znajdują
się w wyskoku, inni natomiast
wystawiają na skrzydło.
Rozgrywający, który znajduje się blisko
siatki i przyjął niską postawę,
prawdopodobnie wystawi atakującemu
w II tempo.
Rozgrywający dobiegając do piłki w
przód wzdłuż siatki częściej poda ją w
przód niż w tył.
Blokujący powinien także poprawnie
„odczytywać” atakującego:
Niskie i szybkie wystawienia na skrzydło
są prawie zawsze uderzane przez
niedoświadczonych graczy po przekątnej,
bardziej doświadczeni uderzają po
prostej.
Czasami, przed rozpoczęciem próby
zbicia, atakujący może odkryć swoje
intencje przez spojrzenie w kierunku
zbicia.
Jeżeli zbijający znajduje się pod piłką, za
wcześnie wyskoczył lub uderza piłkę z
dalszej odległości od siatki, można
mu pozwolić atakować bez bloku, a
skoncentrować się na obronie w polu.
Sposób wykonania zamachu ramienia do
uderzenia piłki może pomóc przewidzieć,
jaki rodzaj ataku będzie wykonany.
Slide 18
Zaabsorbuj
swojątempo
postawą
Często zmieniaj
gry.uwagę zawodników blokujących
przeciwnika, gdy jesteś w linii ataku (kiwnij lub zbij dogodną piłkę,
możliwie na początku meczu lub seta), zmusisz w ten sposób
W rozegraniu uwzględniaj upodobania swoich atakujących.
środkowego bloku przeciwnika do blokowania rozgrywającego, co z
kolei ułatwi grę twoim atakującym.
Przy złym dograniu i w sytuacjach trudnych, wystawiaj piłki
najlepiej atakującemu będącemu w linii ataku.
Ukrywaj do ostatniego momentu swoje poczynania, przez co opóźnisz
reakcję przeciwników na twoje działanie.
Gdy jesteś w linii obrony, do miejsca kontaktu z piłką
przemieszczaj
się małymi
krokami.
Ten
sposób
poruszania
Przy
dobrym dograniu,
staraj się
uruchomić
atak
w pierwsze
tempo lub
pozwoli naataku.
szybką zmianę kierunku dojścia do piłki (zyskasz
kombinację
czas na przyjęcie wygodnej postawy do rozegrania).
Stwarzaj korzystne warunki swoim atakującym (atak bez bloku lub
Po wykonanym
wystawieniu natychmiast bądź gotowy do
przez
blok pojedynczy).
asekuracji atakującego.
Rozciągaj grę na siatce (stosuj przerzuty na przeciwne skrzydło),
Pamiętaj
– grasz
przede bloku
wszystkim
dla drużyny,
dla
trudniej
będzie
środkowemu
przeciwnika
dołączyć a
donie
podwójnego
siebie.
bloku.
Slide 19
Slide 20
Zagrywka powinna być przede wszystkim pewna,
tzn. nie może przynosić korzyści punktowej
przeciwnikowi. W drugiej kolejności trzeba
pamiętać, że zagrywka jest pierwszym
elementem gry służącym do zdobywania
punktów więc:
Należy zagrać tak, aby zdobyć punkt.
Zagrywka powinna spowodować utrudnienie
w wyprowadzeniu przeciwnikowi ataku
w 1 tempo.
Zapewnić skuteczniejszą grę blokiem swojej
drużyny.
Slide 21
Slide 22
Podczas gry istnieją sytuacje, w
których pod żadnym względem
nie wolno popełnić błędu przy
zagrywaniu. Należą do nich :
Zagrywka rozpoczynająca mecz
oraz każdą partię, gdyż
powodzenie w pierwszej akcji
sprzyja zwiększeniu poczucia
pewności siebie.
Zagrywka po przerwie własnej
lub przeciwnika – jedną
z podstawowych przyczyn
korzystania z przerwy dla
odpoczynku (na żądanie) jest
chęć wybicia przeciwnika z
tzw. uderzenia.
Ostatnia zagrywka w meczu
lub partii gry – korzystne jest
szybkie zakończenie gry.
Zagrywka po popełnieniu błędu
przez poprzednio zagrywającego
partnera – należy unikać
Zagrywka w końcówce partii
nakładania się popełnianych
przy równowadze punktowej,
błędów.
Zagrywka wykonywana przez
zawodnika wprowadzonego do
gry.
gdyż strata zagrywki powoduje
uzyskanie przewagi punktowej
i psychicznej przez
przeciwnika.
Slide 23
Zawodnik powinien zagrywać piłkę stosując następujące zasady :
Kieruj
zagrywkę
w wolne pole.
Zagrywaj
w zawodnika
wprowadzonego
na boisko po zmianie.
Kieruj zagrywkę w końcową strefę boiska.
Zagrywaj
w zawodnika
środkowego bloku (utrudnisz atak w
Kieruj zagrywkę
w rogi boiska.
pierwszym tempie).
Kieruj zagrywkę tuż za siatkę.
Zagrywaj w zawodnika linii ataku.
Kieruj zagrywkę w rozgrywającego
Zagrywaj pomiędzy dwóch przyjmujących (będą mieli
Zagrywaj
najsłabiej
przeciwnika.
problem,wktóry
ma przyjmującego
przyjąć zagrywkę).
Zagrywaj w zawodnika, który w poprzedniej akcji popełnił błąd (jest
Zmuś
przyjmującego
wykonania
w stresie
i może popełnić do
następny
błąd). przemieszczenia
(najlepiej w bok, do linii bocznej) przed przyjęciem
zagrywki.
Slide 24
Slide 25
Przyjmij piłkę 3 metry od prawej linii bocznej aby przesunąć atak z
piłki krótkiej bliżej strefy drugiej.
Nagraj piłkę ponad siatkę z tendencją przechodzącą aby zmusić
środkowego bloku do wyskoku.
Zagrywkę tenisową przyjmij palcami.
Do przyjęcia zagrywki powinni być zawsze gotowi wszyscy
zawodnicy (szczególnie trzech z nich).
Po przyjęciu zagrywki bądź gotowy do asekuracji ataku.
W zespołach gdzie mamy niskiego wystawiającego należy
przyjmować nieco dalej od siatki.
Jeśli rozgrywający jest leworęczny to przyjmij tak piłkę aby umożliwić
mu atak.
Slide 26
Grządziel „Taktyka jest to
celowy, racjonalny,
ekonomiczny i planowy sposób
prowadzenia walki,
uwzględniający poziom
umiejętności
i możliwości własnych oraz
przeciwnika, teren i warunki
walki, a także regulaminy i
przepisy obowiązujące w danej
dyscyplinie”.
Kleszczew i Adirancew taktyka
gry, to „organizacja sportowej
walki zespołu za pomocą
indywidualnych, grupowych i
zespołowych działań”.
Konstrukcją taktyki gry
zespołu zajmuje się trener
po dokładnej analizie
posiadanych informacji
dotyczących swoich
zawodników, tj.:
Stanu przygotowania
technicznego
i motorycznego.
Warunków fizycznych
zawodników.
Doświadczenia i poziomu
taktyki indywidualnej.
Slide 27
Pod pojęciem taktyki zespołowej rozumie
się zbiór tych wszystkich umownych
założeń, które określają formy
współdziałania zawodników w każdej
sytuacji gry i których celem Jest
osiągnięcie przez zespół jak
najlepszego wyniku w spotkaniu. Z
podanej definicji wynika, że założenia
taktyki zespołowej, ażeby spełniły swoje
zadania powinny być uzależniane od
różnych czynników, jak na przykład
umiejętności indywidualnych
zawodników, sposobu gry przeciwnika
itp. Można zatem wyszczególnić pewne
ogólna zasady taktyki zespołowej,
racjonalne dla każdego zespołu. Do
podstawowych zasad zalicza się:
dostosowanie założeń taktycznych
do indywidualnych umiejętności
zawodników, ich wieku, płci, budowy
morfofunkcjonalnej oraz poziomu
cech motorycznych,
maksymalne wykorzystania walorów
indywidualnych zawodników,
przewidywanie w każdym założeniu i
dla każdej sytuacji gry aktywnego
udziału wszystkich zawodników,
utrzymywanie zmienności i
różnorodności akcji ofensywnych i
obronnych,
utrzymywanie przeciwnika w
nieświadomości co do własnych
zagrań lub celowe wprowadzanie go
w błąd,
dążenie do utrzymywania planowości
w działaniu zespołu,
stosowanie w spotkaniach oficjalnych
tylko takich form, które zostały przez
zespół dostatecznie opanowane.
Slide 28
Obok wymienionych powyżej racjonalnych zasad taktyki
zespołowej, wyróżnia się cztery formy taktyczne:
Ustawienie początkowe przy
zagrywce własnej,
Aktywna obrona.
Ustawienie początkowe przy
zagrywce przeciwnika,
Rozegranie ataku,
Slide 29
WARIANTY ATAKU
ATAKI
WYKONYWANE
Z PIERWSZEJ LINII
ATAKI
WYKONYWANE
Z DRUGIEJ LINII
STREFA
ZASŁONIĘTA
PRZEZ BLOK
Slide 30
WARIANTY ROZEGRANIA PIŁKI
Krótka z
przodu
4
3
2
Podwójna krótka
Przesunięta
krótka
Atak „MIĘDZY”
5
6
1
Atak „ZA”
Atak z szóstej
strefy
Atak z lewego skrzydła
Krótka z
tyłu
Atak z
prawego
skrzydła
Atak ze zwodem
1x1
Atak z pierwszej strefy
Slide 31
Jest uważana za najtrudniejszą fazę gry. Wymaga maksymalnej koncentracji
i aktywności całego zespołu. Polega na przeciwstawieniu ofensywnym
działaniom przeciwnika takich form obrony, które w rezultacie ich
zastosowania umożliwia wyprowadzenie kontrataku. Bardzo ważnym
czynnikiem w aktywnej obronie jest wykorzystanie wszystkich zawodników
z uwzględnianiem podziału zadań na:
zastawienie,
asekurację,
obronę pola.
W aktywnej obronie wyróżnia się dwa zasadnicze sposoby obrony:
obrona przy siatce,
obrona w polu.
Dwa zasadnicze systemy asekuracji:
środkiem
skrzydłami
Slide 32
Technika sportowa – synonimem techniki jest sposób wykonania
sportowego zadania ruchowego. Jest on określony obowiązującymi
przepisami istniejącymi w danej dyscyplinie uwzględniający cechy
somatyczne, motoryczne i psychiczne zawodników.
Cechy technicznego wykonania ćwiczenia:
swoboda
lekkość
ekonomika ruchu
wyeliminowanie niepotrzebnego napięcia mięśniowego
Proces nauczania w sporcie identyfikuje się na ogół z opanowaniem
umiejętności technicznych czyli z przyswojeniu i utrwaleniu nawyków
czuciowo-ruchowych
Przy nauczaniu techniki należy pamiętać i uwzględnić:
budowę somatyczną
poziom sprawności fizycznej
poziom funkcjonalny organizmu
Slide 33
Cechy skutecznej techniki
wczesne przewidywanie ruchu (właściwe ustawienie koncepcji ruchu)
przewidywanie ruchów obcych (przeciwnik, wiatr, śliska nawierzchnia)
przyjęcie jednoznacznego celu ruchu
dobrze zaznaczony przedział czasowo przestrzenny (faza
przygotowawcza, główna i końcowa ruchu)
poprawnie wyrażony przedziałem dynamiczno czasowym (rytm,
płynna kolejność napięć i rozluźnień mięśniowych)
płynność ruchu (koordynacja w stosunku do potrzeb)
wysoka elastyczność (umiejętność pokonywania i wykorzystywania
oporów środowiska)
Kryteria skutecznej techniki:
względność pojęcia „model techniki”
technika jako sposób wykonania zadania ruchowego służy do
wyzwalania adekwatnej dla danego zadania cechy motorycznej i to
czasami do poziomu maksymalnego a czasami do wartości
optymalnej
technika spełnia do pewnego stopnia inną rolę służebną w trzech
grupach dyscyplin sportowych