Transcript Atakowanie przeciwnika

Niedozwolone użycie rąk
w kontekście artykułu 12
Gra w powietrzu oraz niedozwolona gra
łokciami w kontekście nieostrożności,
nierozważności oraz użycia
nieproporcjonalnej siły
Wrocław, 23 stycznia 2012r.
Opracowanie:
Marcin Tomalski
WSTĘP
Piłka jest sportem walki i fizyczny
kontakt pomiędzy zawodnikami jest
normalnym i dopuszczalnym
elementem gry, jednak zawodnicy
muszą grać, respektując
postanowienia przepisów gry w piłkę
nożną oraz zasady fair play
Atakowanie przeciwnika
Co to jest przewinienie?
Przewinieniem nazywamy atakowanie przeciwnika w
sposób:
• Nieostrożny
• Nierozważny
• Z użyciem nieproporcjonalnej siły
Obecnie Przepisy Gry pomijają pojęcie rozmyślności w ocenie
postępowania zawodnika w walce o piłkę (poza przypadkiem
zagrania piłki ręką), zastępując pojęcie rozmyślności pojęciami:
nieostrożność, nierozważność i użycia nieproporcjonalnej siły.
Atakowanie przeciwnika
Nieostrożność – ma miejsce wtedy, gdy
zawodnik swój atak wykonuje w sposób
niedokładny, nieuważny i bez zachowania
należytej staranności.
• Sankcje - nieostrożność w grze nie
powoduje konieczności stosowania kar
indywidualnych
Atakowanie przeciwnika
Nierozważność - ma miejsce wtedy, gdy
zawodnik swój atak wykonuje nie
zważając na bezpieczeństwo przeciwnika i
konsekwencje, jakie ten atak może
spowodować
• Sankcje - zawodnik grający
nierozważnie musi być ukarany
napomnieniem.
Atakowanie przeciwnika
Użycie nieproporcjonalnej siły - ma
miejsce wtedy kiedy, zawodnik swój atak
wykonuje z dużą siłą, rażąco wykraczając
poza granice normalnej gry, narażając tym
samym przeciwnika na niebezpieczeństwo
odniesienia kontuzji.
• Sankcje - zawodnik używający
nieproporcjonalnej siły, musi być
usunięty z gry.
Atakowanie przeciwnika
Atakowanie ciałem przeciwnika w zasięgu gry w
walce o pozycję – łącznie z kontaktem fizycznym
walczących – jest dozwoloną formą gry, pod
warunkiem, że nie będą użycie ręce i łokcie.
Kategorie przewinień przekraczające dopuszczalny poziom
fizycznej agresji – wykluczenie z gry
1. Poważny rażący faul
2. Gwałtowne, agresywne zachowanie
Kategorie przewinień przekraczające dopuszczalny poziom
fizycznej agresji – wykluczenie z gry
Poważny rażący faul
• Zawodnik popełnia poważny, rażący faul wówczas gdy
używa nieproporcjonalnej siły lub brutalności w stosunku
do przeciwnika kiedy walczą o piłkę w grze
• Przy poważnym rażącym faulu korzyść nie powinna być
stosowana. Chyba, że zastosowana korzyść stwarza realną
szansę zdobycia bramki przez drużynę poszkodowaną. W
takim przypadku zawodnika, który popełnił poważny,
rażący faul, sędzia wyklucza podczas najbliższej przerwy w
grze.
Kategorie przewinień przekraczające dopuszczalny poziom
fizycznej agresji – wykluczenie z gry
Gwałtowne, agresywne zachowanie
• Zawodnik zachowuje się gwałtownie, agresywnie wtedy, gdy używa
nieproporcjonalnej siły, bądź brutalności w stosunku do zawodnika
drużyny przeciwnej, kiedy nie walczą o piłkę.
• Gwałtowne, agresywne zachowanie ma miejsce również wtedy, gdy
nieproporcjonalna siła bądź brutalność skierowana jest w stosunku do
współpartnera, widza, działacza lub innej osoby.
• Gwałtowne, agresywne zachowanie może mieć miejsce na polu gry i
poza nim, w czasie gdy piłka jest w grze lub poza grą.
Kategorie przewinień przekraczające dopuszczalny poziom
fizycznej agresji – wykluczenie z gry
Gwałtowne, agresywne zachowanie
• Przy gwałtownym i agresywnym zachowaniu korzyść nie powinna być
stosowana. Chyba, że zastosowana korzyść stwarza realną szansę
zdobycia bramki przez drużynę poszkodowaną. W takim przypadku
zawodnika, który zachował się gwałtownie, agresywnie, sędzia
wyklucza podczas najbliższej przerwy w grze.
• Gwałtowne i agresywne zachowanie często prowadzi do masowej
konfrontacji, dlatego sędziowie w takich wypadkach muszą aktywnie
interweniować.
Uderzenie
• Uderzenie może zawierać użycie
jakiegokolwiek przedmiotu
(włączając piłkę), jak również i część
ciała, na przykład dłoń, ramię, głowę
• Jeżeli zawodnik wymachuję łokciami
i ramionami w walce o piłkę, będąc
blisko przeciwnika w wyniku czego
ma miejsce kontrakt z ciałem
przeciwnika, to sędzia winien
zastosować sankcje karne w
zależności od oceny stopnia
dynamiki zachowania.
Co należy brać pod uwagę przy ocenie
przewinienia?
W jaki sposób została użyta ręka:
• jako narzędzie – napomnienie
• jako broń – wykluczenie
-
czynnik zamiaru
intensywność zagrożenia
szanse na zagranie piłki
czy zawodnik zagraża przeciwnikowi
(ataki przy użyciu łokci, względnie ramion, wykonane z
nieproporcjonalną siłę i gwałtownością, muszą być
bezwzględnie karane wykluczeniem winnego zawodnika z gry)
W jakim celu zawodnicy używają rąk (przedramienia
podczas gry)?
• Przerwanie korzyści
• Niedopuszczenie przeciwnika do piłki
• Unieszkodliwienie przeciwnika
W jakim celu używają łokcia?
• Wyeliminowanie przeciwnika
Zatrzymywanie przeciwnika
Zatrzymywanie przeciwnika polega na uniemożliwieniu mu
poruszania się za pomocą dłoni, ramion, względnie bądź całego ciała
Rola sędziego:
Sędziowie powinni postępować
stanowczo i interweniować już przy
pierwszych przypadkach
zatrzymywania przeciwnika,
zwłaszcza gdy ma to miejsce w polu
karnym podczas wykonywania rzutu
wolnego lub rzutu z rogu.
Zatrzymywanie przeciwnika
Jeżeli zawodnik drużyny broniącej rozpoczął trzymanie
zawodnika drużyny atakującej przed polem karnym i
kontynuuje trzymanie go również w polu karnym, to sędzia
musi podyktować rzut karny.
Przeszkadzanie
• Przeszkadzanie ma miejsce wtedy, gdy
zawodnik świadomie przemieszcza się
blokując drogę zawodnikowi drużyny
przeciwnej, zmierzającemu do piłki i tym
samym zmuszając go do spowolnienia lub
zmiany kierunku biegu, przy czym piłka dla
obu zawodników znajduje się poza ich
zasięgiem.
• Dozwolone jest osłanianie piłki. Jeżeli
połka znajduję się w grze, to zawodnik ze
względów taktycznych może ją osłaniać
przed zawodnikiem drużyny przeciwnej,
nie używając do tego rąk, a jedynie całego
swojego ciała.
Podstępne próby przejęcia piłki
Zawodnicy często używają rąk w celu
wejścia w posiadanie piłki, bądź zajęcia
dogodnego miejsca do przejęcia piłki.
• „wsparcie się” na przeciwniku
• odepchnięcie
• uderzenie łokciem (pod żebra)
Samo położenie rąk na przeciwniku nie
decyduje o konieczności przerwania gry
Zwróćmy uwagę na naturalność upadku!
Kilka przykładów prawidłowego
ustawienia sędziów przy rzucie
od bramki:
RZUT OD BRAMKI SYT 1.
RZUT OD BRAMKI SYT 2
RZUT ROŻNY SYT 1
RZUT RÓŻNY SYT 2
Czynniki prowadzące do podejmowania
prawidłowych decyzji:
•
•
•
•
•
•
•
Odpowiednie podejście do meczu
Koncentracja od początku do końca
„czytanie gry”
Ustawienie na boisku
Obserwacja
Kondycja
Współpraca z asystentami
Pułapki oceny zdarzeń – podejmowania decyzji
Każdy sędzia musi sobie zdawać sprawę z
tego, iż podejmowane decyzje przez tego
samego sędziego podlegają zmianom w czasie.
Pułapki oceny zdarzeń – podejmowania decyzji
Najczęściej popełniane błędy:
• Błąd tendencji centralnej – niewystarczające stosowanie kar, lęk
przed podejmowaniem decyzji niepopularnych; bierze się on z
pewnej ostrożności podejmującego decyzje przed popełnieniem
zbyt dużego błędu
• Efekt kontrastu – sędzia ma obciążoną psychikę, gdy obserwator
np. w poprzedniej kolejce wystawił maksymalną ocenę, lub po
meczu o „wysoką stawkę” prowadzi zawody o mniejszej randze
• Efekt pierwszeństwa – przecenienie pierwszych informacji np.
surowiej oceniamy zdarzenia pojawiające się na początku niż na
końcu zawodów
Pułapki oceny zdarzeń – podejmowania decyzji
Najczęściej popełniane błędy: (c.d.)
• Efekt aureoli – przenoszenie oceny z jednych zawodów na inne,
jeśli wcześniejszy mecz sędziego był oceniony pozytywnie, to
obserwatorzy maja skłonność temu samemu sędziemu
przypisywania pozytywnej oceny w także następnych zawodach.
Myślenie przez sędziego, że od tego samego obserwatora zawsze
mam dobre oceny może doprowadzić do dekoncentracji
• Widzenie świata przez różowe okulary, bądź przeciwnie, czarne
okulary – ludzie w dobrym nastroju są bardziej tolerancyjni niż
osoby w złym nastroju
Dziękuję za uwagę
[email protected]