INSTRUMENTY SZARPANE STRUNOWE HARFA Harfa, instrument strunowy szarpany, znany od czasów starożytnych. We współczesnej formie posiada kształt trójkąta: jeden bok stanowi rozszerzające się ku dołowi pudło rezonansowe, które.
Download ReportTranscript INSTRUMENTY SZARPANE STRUNOWE HARFA Harfa, instrument strunowy szarpany, znany od czasów starożytnych. We współczesnej formie posiada kształt trójkąta: jeden bok stanowi rozszerzające się ku dołowi pudło rezonansowe, które.
Slide 1
INSTRUMENTY
SZARPANE
STRUNOWE
HARFA
Harfa, instrument strunowy szarpany, znany od
czasów starożytnych. We współczesnej formie
posiada kształt trójkąta: jeden bok stanowi
rozszerzające się ku dołowi pudło rezonansowe,
które harfista opiera o ramię, górną część - wygięta
faliście rama. Między pudłem a ramą rozpiętych jest
47 strun strojonych w tonacji Ces-dur. 7 pedałów
umieszczonych w podstawie pudła rezonansowego
umożliwia przestrajanie harfy o 1/2 tonu i cały ton
w górę (z wyjątkiem dwoch najniższych i jednej
najwyższej
struny),
co
daje
pełną
skalę
chromatyczną w zakresie nieco ponad 6 oktaw.
Istnieje również wersja 46-strunowa mająca skalę
od Des do ges4.
GITARA
Gitara, instrument strunowy szarpany, o 6
strunach strojonych w kwartach, z tercją między
struną 4 a 5. Struny zarywane są palcami lub
płytką
zwaną
plektronem.
Pochodzi z czasów średniowiecza, szczególną
popularność osiągnął w XVIII i XIX w.
Współczesna gitara elektryczna, za pomocą
przetwornika elektroakustycznego, przetwarza
drgania
strun
w
drgania
elektryczne,
transmitowane przez głośnik - używana jest
głównie w zespołach rozrywkowych. W gitarze
hawajskiej dźwięk wydobywa się za pomocą
suwaka, uzyskując intensywną wibrację i
glissanda.
BANJO
Banjo, instrument muzyczny z
grupy chordofonów szarpanych,
którego
korpus
rezonansowy
stanowi niewielki bęben metalowy z
błoną
płytą
rezonansową.
Instrument
budowany
jest
w
odmianach mających 5-9 strun.
Mniejszym
typem
banjo
jest
czterostrunowe banjo mandolinowe.
CYTRA
cytra (łc. cithara z gr.
kithára) muz. strunowy
instrument
muzyczny
złożony z płaskiego pudła
rezonansowego
z
rozciągniętymi
na
nim
strunami
szarpanymi
piórkiem lub palcami.
BAŁAŁAJKA
Bałałajka (bałabajka, z ros. балалайка) – rodzaj instrumentu
muzycznego; należy do rodziny
gitar
(strunowy,
szarpany),
ludowy instrument rosyjski i
ukraiński.
Posiada
trójkątny
korpus
rezonansowy
i
trzy
struny. Współcześnie bywają,
zwłaszcza na Ukrainie - cztero- i
sześciostrunowe bałałajki.
LUTNIA
Lutnia – Dawny instrument ze
strunami
szarpanymi
(najpierw
gęsim piórem, potem palcami).
Pochodzi z arabskiej Hiszpanii (arab
al-ud). W Europie grali na niej
średniowieczni
minstrele.
Odgrywała pierwszoplanową rolę w
muzyce renesansu i wczesnego
baroku, dopóki nie wyparł jej
klawesyn.
Model
klasyczny
zaopatrzony jest w 5 podwójnych
strun i jedna nie skracana palcami
(pustą), wydającą tylko dźwięk, na
jaki jest nastrojona. Najczęściej
spotykany strój: G-c-f-c-e. Szóstą
strunę strojono różnie, zależnie od
tradycji. Z lutni zrodziła się
mandolina. Basową odmianą lutni
jest teorba .
SHAMISEN
Shamisen (jap.) 三味線,
shamisen lub samisen to
japoński instrument muzyczny
strunowy szarpany. Jego
nazwa w języku japońskim
oznacza dosłownie "trzy
struny".
Tradycyjnie trzy struny są
jedwabne, obecnie używa się
raczej nylonu.
Struny uderza się plektronem
(jap.) 桴, bachi . Tradycyjnie
był on wykonany z kości
słoniowej albo skorupy żółwia,
teraz jest drewniany. Ma
kształt podobny do liścia
miłorzębu.
Slide 2
INSTRUMENTY
SZARPANE
STRUNOWE
HARFA
Harfa, instrument strunowy szarpany, znany od
czasów starożytnych. We współczesnej formie
posiada kształt trójkąta: jeden bok stanowi
rozszerzające się ku dołowi pudło rezonansowe,
które harfista opiera o ramię, górną część - wygięta
faliście rama. Między pudłem a ramą rozpiętych jest
47 strun strojonych w tonacji Ces-dur. 7 pedałów
umieszczonych w podstawie pudła rezonansowego
umożliwia przestrajanie harfy o 1/2 tonu i cały ton
w górę (z wyjątkiem dwoch najniższych i jednej
najwyższej
struny),
co
daje
pełną
skalę
chromatyczną w zakresie nieco ponad 6 oktaw.
Istnieje również wersja 46-strunowa mająca skalę
od Des do ges4.
GITARA
Gitara, instrument strunowy szarpany, o 6
strunach strojonych w kwartach, z tercją między
struną 4 a 5. Struny zarywane są palcami lub
płytką
zwaną
plektronem.
Pochodzi z czasów średniowiecza, szczególną
popularność osiągnął w XVIII i XIX w.
Współczesna gitara elektryczna, za pomocą
przetwornika elektroakustycznego, przetwarza
drgania
strun
w
drgania
elektryczne,
transmitowane przez głośnik - używana jest
głównie w zespołach rozrywkowych. W gitarze
hawajskiej dźwięk wydobywa się za pomocą
suwaka, uzyskując intensywną wibrację i
glissanda.
BANJO
Banjo, instrument muzyczny z
grupy chordofonów szarpanych,
którego
korpus
rezonansowy
stanowi niewielki bęben metalowy z
błoną
płytą
rezonansową.
Instrument
budowany
jest
w
odmianach mających 5-9 strun.
Mniejszym
typem
banjo
jest
czterostrunowe banjo mandolinowe.
CYTRA
cytra (łc. cithara z gr.
kithára) muz. strunowy
instrument
muzyczny
złożony z płaskiego pudła
rezonansowego
z
rozciągniętymi
na
nim
strunami
szarpanymi
piórkiem lub palcami.
BAŁAŁAJKA
Bałałajka (bałabajka, z ros. балалайка) – rodzaj instrumentu
muzycznego; należy do rodziny
gitar
(strunowy,
szarpany),
ludowy instrument rosyjski i
ukraiński.
Posiada
trójkątny
korpus
rezonansowy
i
trzy
struny. Współcześnie bywają,
zwłaszcza na Ukrainie - cztero- i
sześciostrunowe bałałajki.
LUTNIA
Lutnia – Dawny instrument ze
strunami
szarpanymi
(najpierw
gęsim piórem, potem palcami).
Pochodzi z arabskiej Hiszpanii (arab
al-ud). W Europie grali na niej
średniowieczni
minstrele.
Odgrywała pierwszoplanową rolę w
muzyce renesansu i wczesnego
baroku, dopóki nie wyparł jej
klawesyn.
Model
klasyczny
zaopatrzony jest w 5 podwójnych
strun i jedna nie skracana palcami
(pustą), wydającą tylko dźwięk, na
jaki jest nastrojona. Najczęściej
spotykany strój: G-c-f-c-e. Szóstą
strunę strojono różnie, zależnie od
tradycji. Z lutni zrodziła się
mandolina. Basową odmianą lutni
jest teorba .
SHAMISEN
Shamisen (jap.) 三味線,
shamisen lub samisen to
japoński instrument muzyczny
strunowy szarpany. Jego
nazwa w języku japońskim
oznacza dosłownie "trzy
struny".
Tradycyjnie trzy struny są
jedwabne, obecnie używa się
raczej nylonu.
Struny uderza się plektronem
(jap.) 桴, bachi . Tradycyjnie
był on wykonany z kości
słoniowej albo skorupy żółwia,
teraz jest drewniany. Ma
kształt podobny do liścia
miłorzębu.
Slide 3
INSTRUMENTY
SZARPANE
STRUNOWE
HARFA
Harfa, instrument strunowy szarpany, znany od
czasów starożytnych. We współczesnej formie
posiada kształt trójkąta: jeden bok stanowi
rozszerzające się ku dołowi pudło rezonansowe,
które harfista opiera o ramię, górną część - wygięta
faliście rama. Między pudłem a ramą rozpiętych jest
47 strun strojonych w tonacji Ces-dur. 7 pedałów
umieszczonych w podstawie pudła rezonansowego
umożliwia przestrajanie harfy o 1/2 tonu i cały ton
w górę (z wyjątkiem dwoch najniższych i jednej
najwyższej
struny),
co
daje
pełną
skalę
chromatyczną w zakresie nieco ponad 6 oktaw.
Istnieje również wersja 46-strunowa mająca skalę
od Des do ges4.
GITARA
Gitara, instrument strunowy szarpany, o 6
strunach strojonych w kwartach, z tercją między
struną 4 a 5. Struny zarywane są palcami lub
płytką
zwaną
plektronem.
Pochodzi z czasów średniowiecza, szczególną
popularność osiągnął w XVIII i XIX w.
Współczesna gitara elektryczna, za pomocą
przetwornika elektroakustycznego, przetwarza
drgania
strun
w
drgania
elektryczne,
transmitowane przez głośnik - używana jest
głównie w zespołach rozrywkowych. W gitarze
hawajskiej dźwięk wydobywa się za pomocą
suwaka, uzyskując intensywną wibrację i
glissanda.
BANJO
Banjo, instrument muzyczny z
grupy chordofonów szarpanych,
którego
korpus
rezonansowy
stanowi niewielki bęben metalowy z
błoną
płytą
rezonansową.
Instrument
budowany
jest
w
odmianach mających 5-9 strun.
Mniejszym
typem
banjo
jest
czterostrunowe banjo mandolinowe.
CYTRA
cytra (łc. cithara z gr.
kithára) muz. strunowy
instrument
muzyczny
złożony z płaskiego pudła
rezonansowego
z
rozciągniętymi
na
nim
strunami
szarpanymi
piórkiem lub palcami.
BAŁAŁAJKA
Bałałajka (bałabajka, z ros. балалайка) – rodzaj instrumentu
muzycznego; należy do rodziny
gitar
(strunowy,
szarpany),
ludowy instrument rosyjski i
ukraiński.
Posiada
trójkątny
korpus
rezonansowy
i
trzy
struny. Współcześnie bywają,
zwłaszcza na Ukrainie - cztero- i
sześciostrunowe bałałajki.
LUTNIA
Lutnia – Dawny instrument ze
strunami
szarpanymi
(najpierw
gęsim piórem, potem palcami).
Pochodzi z arabskiej Hiszpanii (arab
al-ud). W Europie grali na niej
średniowieczni
minstrele.
Odgrywała pierwszoplanową rolę w
muzyce renesansu i wczesnego
baroku, dopóki nie wyparł jej
klawesyn.
Model
klasyczny
zaopatrzony jest w 5 podwójnych
strun i jedna nie skracana palcami
(pustą), wydającą tylko dźwięk, na
jaki jest nastrojona. Najczęściej
spotykany strój: G-c-f-c-e. Szóstą
strunę strojono różnie, zależnie od
tradycji. Z lutni zrodziła się
mandolina. Basową odmianą lutni
jest teorba .
SHAMISEN
Shamisen (jap.) 三味線,
shamisen lub samisen to
japoński instrument muzyczny
strunowy szarpany. Jego
nazwa w języku japońskim
oznacza dosłownie "trzy
struny".
Tradycyjnie trzy struny są
jedwabne, obecnie używa się
raczej nylonu.
Struny uderza się plektronem
(jap.) 桴, bachi . Tradycyjnie
był on wykonany z kości
słoniowej albo skorupy żółwia,
teraz jest drewniany. Ma
kształt podobny do liścia
miłorzębu.
Slide 4
INSTRUMENTY
SZARPANE
STRUNOWE
HARFA
Harfa, instrument strunowy szarpany, znany od
czasów starożytnych. We współczesnej formie
posiada kształt trójkąta: jeden bok stanowi
rozszerzające się ku dołowi pudło rezonansowe,
które harfista opiera o ramię, górną część - wygięta
faliście rama. Między pudłem a ramą rozpiętych jest
47 strun strojonych w tonacji Ces-dur. 7 pedałów
umieszczonych w podstawie pudła rezonansowego
umożliwia przestrajanie harfy o 1/2 tonu i cały ton
w górę (z wyjątkiem dwoch najniższych i jednej
najwyższej
struny),
co
daje
pełną
skalę
chromatyczną w zakresie nieco ponad 6 oktaw.
Istnieje również wersja 46-strunowa mająca skalę
od Des do ges4.
GITARA
Gitara, instrument strunowy szarpany, o 6
strunach strojonych w kwartach, z tercją między
struną 4 a 5. Struny zarywane są palcami lub
płytką
zwaną
plektronem.
Pochodzi z czasów średniowiecza, szczególną
popularność osiągnął w XVIII i XIX w.
Współczesna gitara elektryczna, za pomocą
przetwornika elektroakustycznego, przetwarza
drgania
strun
w
drgania
elektryczne,
transmitowane przez głośnik - używana jest
głównie w zespołach rozrywkowych. W gitarze
hawajskiej dźwięk wydobywa się za pomocą
suwaka, uzyskując intensywną wibrację i
glissanda.
BANJO
Banjo, instrument muzyczny z
grupy chordofonów szarpanych,
którego
korpus
rezonansowy
stanowi niewielki bęben metalowy z
błoną
płytą
rezonansową.
Instrument
budowany
jest
w
odmianach mających 5-9 strun.
Mniejszym
typem
banjo
jest
czterostrunowe banjo mandolinowe.
CYTRA
cytra (łc. cithara z gr.
kithára) muz. strunowy
instrument
muzyczny
złożony z płaskiego pudła
rezonansowego
z
rozciągniętymi
na
nim
strunami
szarpanymi
piórkiem lub palcami.
BAŁAŁAJKA
Bałałajka (bałabajka, z ros. балалайка) – rodzaj instrumentu
muzycznego; należy do rodziny
gitar
(strunowy,
szarpany),
ludowy instrument rosyjski i
ukraiński.
Posiada
trójkątny
korpus
rezonansowy
i
trzy
struny. Współcześnie bywają,
zwłaszcza na Ukrainie - cztero- i
sześciostrunowe bałałajki.
LUTNIA
Lutnia – Dawny instrument ze
strunami
szarpanymi
(najpierw
gęsim piórem, potem palcami).
Pochodzi z arabskiej Hiszpanii (arab
al-ud). W Europie grali na niej
średniowieczni
minstrele.
Odgrywała pierwszoplanową rolę w
muzyce renesansu i wczesnego
baroku, dopóki nie wyparł jej
klawesyn.
Model
klasyczny
zaopatrzony jest w 5 podwójnych
strun i jedna nie skracana palcami
(pustą), wydającą tylko dźwięk, na
jaki jest nastrojona. Najczęściej
spotykany strój: G-c-f-c-e. Szóstą
strunę strojono różnie, zależnie od
tradycji. Z lutni zrodziła się
mandolina. Basową odmianą lutni
jest teorba .
SHAMISEN
Shamisen (jap.) 三味線,
shamisen lub samisen to
japoński instrument muzyczny
strunowy szarpany. Jego
nazwa w języku japońskim
oznacza dosłownie "trzy
struny".
Tradycyjnie trzy struny są
jedwabne, obecnie używa się
raczej nylonu.
Struny uderza się plektronem
(jap.) 桴, bachi . Tradycyjnie
był on wykonany z kości
słoniowej albo skorupy żółwia,
teraz jest drewniany. Ma
kształt podobny do liścia
miłorzębu.
Slide 5
INSTRUMENTY
SZARPANE
STRUNOWE
HARFA
Harfa, instrument strunowy szarpany, znany od
czasów starożytnych. We współczesnej formie
posiada kształt trójkąta: jeden bok stanowi
rozszerzające się ku dołowi pudło rezonansowe,
które harfista opiera o ramię, górną część - wygięta
faliście rama. Między pudłem a ramą rozpiętych jest
47 strun strojonych w tonacji Ces-dur. 7 pedałów
umieszczonych w podstawie pudła rezonansowego
umożliwia przestrajanie harfy o 1/2 tonu i cały ton
w górę (z wyjątkiem dwoch najniższych i jednej
najwyższej
struny),
co
daje
pełną
skalę
chromatyczną w zakresie nieco ponad 6 oktaw.
Istnieje również wersja 46-strunowa mająca skalę
od Des do ges4.
GITARA
Gitara, instrument strunowy szarpany, o 6
strunach strojonych w kwartach, z tercją między
struną 4 a 5. Struny zarywane są palcami lub
płytką
zwaną
plektronem.
Pochodzi z czasów średniowiecza, szczególną
popularność osiągnął w XVIII i XIX w.
Współczesna gitara elektryczna, za pomocą
przetwornika elektroakustycznego, przetwarza
drgania
strun
w
drgania
elektryczne,
transmitowane przez głośnik - używana jest
głównie w zespołach rozrywkowych. W gitarze
hawajskiej dźwięk wydobywa się za pomocą
suwaka, uzyskując intensywną wibrację i
glissanda.
BANJO
Banjo, instrument muzyczny z
grupy chordofonów szarpanych,
którego
korpus
rezonansowy
stanowi niewielki bęben metalowy z
błoną
płytą
rezonansową.
Instrument
budowany
jest
w
odmianach mających 5-9 strun.
Mniejszym
typem
banjo
jest
czterostrunowe banjo mandolinowe.
CYTRA
cytra (łc. cithara z gr.
kithára) muz. strunowy
instrument
muzyczny
złożony z płaskiego pudła
rezonansowego
z
rozciągniętymi
na
nim
strunami
szarpanymi
piórkiem lub palcami.
BAŁAŁAJKA
Bałałajka (bałabajka, z ros. балалайка) – rodzaj instrumentu
muzycznego; należy do rodziny
gitar
(strunowy,
szarpany),
ludowy instrument rosyjski i
ukraiński.
Posiada
trójkątny
korpus
rezonansowy
i
trzy
struny. Współcześnie bywają,
zwłaszcza na Ukrainie - cztero- i
sześciostrunowe bałałajki.
LUTNIA
Lutnia – Dawny instrument ze
strunami
szarpanymi
(najpierw
gęsim piórem, potem palcami).
Pochodzi z arabskiej Hiszpanii (arab
al-ud). W Europie grali na niej
średniowieczni
minstrele.
Odgrywała pierwszoplanową rolę w
muzyce renesansu i wczesnego
baroku, dopóki nie wyparł jej
klawesyn.
Model
klasyczny
zaopatrzony jest w 5 podwójnych
strun i jedna nie skracana palcami
(pustą), wydającą tylko dźwięk, na
jaki jest nastrojona. Najczęściej
spotykany strój: G-c-f-c-e. Szóstą
strunę strojono różnie, zależnie od
tradycji. Z lutni zrodziła się
mandolina. Basową odmianą lutni
jest teorba .
SHAMISEN
Shamisen (jap.) 三味線,
shamisen lub samisen to
japoński instrument muzyczny
strunowy szarpany. Jego
nazwa w języku japońskim
oznacza dosłownie "trzy
struny".
Tradycyjnie trzy struny są
jedwabne, obecnie używa się
raczej nylonu.
Struny uderza się plektronem
(jap.) 桴, bachi . Tradycyjnie
był on wykonany z kości
słoniowej albo skorupy żółwia,
teraz jest drewniany. Ma
kształt podobny do liścia
miłorzębu.
Slide 6
INSTRUMENTY
SZARPANE
STRUNOWE
HARFA
Harfa, instrument strunowy szarpany, znany od
czasów starożytnych. We współczesnej formie
posiada kształt trójkąta: jeden bok stanowi
rozszerzające się ku dołowi pudło rezonansowe,
które harfista opiera o ramię, górną część - wygięta
faliście rama. Między pudłem a ramą rozpiętych jest
47 strun strojonych w tonacji Ces-dur. 7 pedałów
umieszczonych w podstawie pudła rezonansowego
umożliwia przestrajanie harfy o 1/2 tonu i cały ton
w górę (z wyjątkiem dwoch najniższych i jednej
najwyższej
struny),
co
daje
pełną
skalę
chromatyczną w zakresie nieco ponad 6 oktaw.
Istnieje również wersja 46-strunowa mająca skalę
od Des do ges4.
GITARA
Gitara, instrument strunowy szarpany, o 6
strunach strojonych w kwartach, z tercją między
struną 4 a 5. Struny zarywane są palcami lub
płytką
zwaną
plektronem.
Pochodzi z czasów średniowiecza, szczególną
popularność osiągnął w XVIII i XIX w.
Współczesna gitara elektryczna, za pomocą
przetwornika elektroakustycznego, przetwarza
drgania
strun
w
drgania
elektryczne,
transmitowane przez głośnik - używana jest
głównie w zespołach rozrywkowych. W gitarze
hawajskiej dźwięk wydobywa się za pomocą
suwaka, uzyskując intensywną wibrację i
glissanda.
BANJO
Banjo, instrument muzyczny z
grupy chordofonów szarpanych,
którego
korpus
rezonansowy
stanowi niewielki bęben metalowy z
błoną
płytą
rezonansową.
Instrument
budowany
jest
w
odmianach mających 5-9 strun.
Mniejszym
typem
banjo
jest
czterostrunowe banjo mandolinowe.
CYTRA
cytra (łc. cithara z gr.
kithára) muz. strunowy
instrument
muzyczny
złożony z płaskiego pudła
rezonansowego
z
rozciągniętymi
na
nim
strunami
szarpanymi
piórkiem lub palcami.
BAŁAŁAJKA
Bałałajka (bałabajka, z ros. балалайка) – rodzaj instrumentu
muzycznego; należy do rodziny
gitar
(strunowy,
szarpany),
ludowy instrument rosyjski i
ukraiński.
Posiada
trójkątny
korpus
rezonansowy
i
trzy
struny. Współcześnie bywają,
zwłaszcza na Ukrainie - cztero- i
sześciostrunowe bałałajki.
LUTNIA
Lutnia – Dawny instrument ze
strunami
szarpanymi
(najpierw
gęsim piórem, potem palcami).
Pochodzi z arabskiej Hiszpanii (arab
al-ud). W Europie grali na niej
średniowieczni
minstrele.
Odgrywała pierwszoplanową rolę w
muzyce renesansu i wczesnego
baroku, dopóki nie wyparł jej
klawesyn.
Model
klasyczny
zaopatrzony jest w 5 podwójnych
strun i jedna nie skracana palcami
(pustą), wydającą tylko dźwięk, na
jaki jest nastrojona. Najczęściej
spotykany strój: G-c-f-c-e. Szóstą
strunę strojono różnie, zależnie od
tradycji. Z lutni zrodziła się
mandolina. Basową odmianą lutni
jest teorba .
SHAMISEN
Shamisen (jap.) 三味線,
shamisen lub samisen to
japoński instrument muzyczny
strunowy szarpany. Jego
nazwa w języku japońskim
oznacza dosłownie "trzy
struny".
Tradycyjnie trzy struny są
jedwabne, obecnie używa się
raczej nylonu.
Struny uderza się plektronem
(jap.) 桴, bachi . Tradycyjnie
był on wykonany z kości
słoniowej albo skorupy żółwia,
teraz jest drewniany. Ma
kształt podobny do liścia
miłorzębu.
Slide 7
INSTRUMENTY
SZARPANE
STRUNOWE
HARFA
Harfa, instrument strunowy szarpany, znany od
czasów starożytnych. We współczesnej formie
posiada kształt trójkąta: jeden bok stanowi
rozszerzające się ku dołowi pudło rezonansowe,
które harfista opiera o ramię, górną część - wygięta
faliście rama. Między pudłem a ramą rozpiętych jest
47 strun strojonych w tonacji Ces-dur. 7 pedałów
umieszczonych w podstawie pudła rezonansowego
umożliwia przestrajanie harfy o 1/2 tonu i cały ton
w górę (z wyjątkiem dwoch najniższych i jednej
najwyższej
struny),
co
daje
pełną
skalę
chromatyczną w zakresie nieco ponad 6 oktaw.
Istnieje również wersja 46-strunowa mająca skalę
od Des do ges4.
GITARA
Gitara, instrument strunowy szarpany, o 6
strunach strojonych w kwartach, z tercją między
struną 4 a 5. Struny zarywane są palcami lub
płytką
zwaną
plektronem.
Pochodzi z czasów średniowiecza, szczególną
popularność osiągnął w XVIII i XIX w.
Współczesna gitara elektryczna, za pomocą
przetwornika elektroakustycznego, przetwarza
drgania
strun
w
drgania
elektryczne,
transmitowane przez głośnik - używana jest
głównie w zespołach rozrywkowych. W gitarze
hawajskiej dźwięk wydobywa się za pomocą
suwaka, uzyskując intensywną wibrację i
glissanda.
BANJO
Banjo, instrument muzyczny z
grupy chordofonów szarpanych,
którego
korpus
rezonansowy
stanowi niewielki bęben metalowy z
błoną
płytą
rezonansową.
Instrument
budowany
jest
w
odmianach mających 5-9 strun.
Mniejszym
typem
banjo
jest
czterostrunowe banjo mandolinowe.
CYTRA
cytra (łc. cithara z gr.
kithára) muz. strunowy
instrument
muzyczny
złożony z płaskiego pudła
rezonansowego
z
rozciągniętymi
na
nim
strunami
szarpanymi
piórkiem lub palcami.
BAŁAŁAJKA
Bałałajka (bałabajka, z ros. балалайка) – rodzaj instrumentu
muzycznego; należy do rodziny
gitar
(strunowy,
szarpany),
ludowy instrument rosyjski i
ukraiński.
Posiada
trójkątny
korpus
rezonansowy
i
trzy
struny. Współcześnie bywają,
zwłaszcza na Ukrainie - cztero- i
sześciostrunowe bałałajki.
LUTNIA
Lutnia – Dawny instrument ze
strunami
szarpanymi
(najpierw
gęsim piórem, potem palcami).
Pochodzi z arabskiej Hiszpanii (arab
al-ud). W Europie grali na niej
średniowieczni
minstrele.
Odgrywała pierwszoplanową rolę w
muzyce renesansu i wczesnego
baroku, dopóki nie wyparł jej
klawesyn.
Model
klasyczny
zaopatrzony jest w 5 podwójnych
strun i jedna nie skracana palcami
(pustą), wydającą tylko dźwięk, na
jaki jest nastrojona. Najczęściej
spotykany strój: G-c-f-c-e. Szóstą
strunę strojono różnie, zależnie od
tradycji. Z lutni zrodziła się
mandolina. Basową odmianą lutni
jest teorba .
SHAMISEN
Shamisen (jap.) 三味線,
shamisen lub samisen to
japoński instrument muzyczny
strunowy szarpany. Jego
nazwa w języku japońskim
oznacza dosłownie "trzy
struny".
Tradycyjnie trzy struny są
jedwabne, obecnie używa się
raczej nylonu.
Struny uderza się plektronem
(jap.) 桴, bachi . Tradycyjnie
był on wykonany z kości
słoniowej albo skorupy żółwia,
teraz jest drewniany. Ma
kształt podobny do liścia
miłorzębu.
Slide 8
INSTRUMENTY
SZARPANE
STRUNOWE
HARFA
Harfa, instrument strunowy szarpany, znany od
czasów starożytnych. We współczesnej formie
posiada kształt trójkąta: jeden bok stanowi
rozszerzające się ku dołowi pudło rezonansowe,
które harfista opiera o ramię, górną część - wygięta
faliście rama. Między pudłem a ramą rozpiętych jest
47 strun strojonych w tonacji Ces-dur. 7 pedałów
umieszczonych w podstawie pudła rezonansowego
umożliwia przestrajanie harfy o 1/2 tonu i cały ton
w górę (z wyjątkiem dwoch najniższych i jednej
najwyższej
struny),
co
daje
pełną
skalę
chromatyczną w zakresie nieco ponad 6 oktaw.
Istnieje również wersja 46-strunowa mająca skalę
od Des do ges4.
GITARA
Gitara, instrument strunowy szarpany, o 6
strunach strojonych w kwartach, z tercją między
struną 4 a 5. Struny zarywane są palcami lub
płytką
zwaną
plektronem.
Pochodzi z czasów średniowiecza, szczególną
popularność osiągnął w XVIII i XIX w.
Współczesna gitara elektryczna, za pomocą
przetwornika elektroakustycznego, przetwarza
drgania
strun
w
drgania
elektryczne,
transmitowane przez głośnik - używana jest
głównie w zespołach rozrywkowych. W gitarze
hawajskiej dźwięk wydobywa się za pomocą
suwaka, uzyskując intensywną wibrację i
glissanda.
BANJO
Banjo, instrument muzyczny z
grupy chordofonów szarpanych,
którego
korpus
rezonansowy
stanowi niewielki bęben metalowy z
błoną
płytą
rezonansową.
Instrument
budowany
jest
w
odmianach mających 5-9 strun.
Mniejszym
typem
banjo
jest
czterostrunowe banjo mandolinowe.
CYTRA
cytra (łc. cithara z gr.
kithára) muz. strunowy
instrument
muzyczny
złożony z płaskiego pudła
rezonansowego
z
rozciągniętymi
na
nim
strunami
szarpanymi
piórkiem lub palcami.
BAŁAŁAJKA
Bałałajka (bałabajka, z ros. балалайка) – rodzaj instrumentu
muzycznego; należy do rodziny
gitar
(strunowy,
szarpany),
ludowy instrument rosyjski i
ukraiński.
Posiada
trójkątny
korpus
rezonansowy
i
trzy
struny. Współcześnie bywają,
zwłaszcza na Ukrainie - cztero- i
sześciostrunowe bałałajki.
LUTNIA
Lutnia – Dawny instrument ze
strunami
szarpanymi
(najpierw
gęsim piórem, potem palcami).
Pochodzi z arabskiej Hiszpanii (arab
al-ud). W Europie grali na niej
średniowieczni
minstrele.
Odgrywała pierwszoplanową rolę w
muzyce renesansu i wczesnego
baroku, dopóki nie wyparł jej
klawesyn.
Model
klasyczny
zaopatrzony jest w 5 podwójnych
strun i jedna nie skracana palcami
(pustą), wydającą tylko dźwięk, na
jaki jest nastrojona. Najczęściej
spotykany strój: G-c-f-c-e. Szóstą
strunę strojono różnie, zależnie od
tradycji. Z lutni zrodziła się
mandolina. Basową odmianą lutni
jest teorba .
SHAMISEN
Shamisen (jap.) 三味線,
shamisen lub samisen to
japoński instrument muzyczny
strunowy szarpany. Jego
nazwa w języku japońskim
oznacza dosłownie "trzy
struny".
Tradycyjnie trzy struny są
jedwabne, obecnie używa się
raczej nylonu.
Struny uderza się plektronem
(jap.) 桴, bachi . Tradycyjnie
był on wykonany z kości
słoniowej albo skorupy żółwia,
teraz jest drewniany. Ma
kształt podobny do liścia
miłorzębu.
INSTRUMENTY
SZARPANE
STRUNOWE
HARFA
Harfa, instrument strunowy szarpany, znany od
czasów starożytnych. We współczesnej formie
posiada kształt trójkąta: jeden bok stanowi
rozszerzające się ku dołowi pudło rezonansowe,
które harfista opiera o ramię, górną część - wygięta
faliście rama. Między pudłem a ramą rozpiętych jest
47 strun strojonych w tonacji Ces-dur. 7 pedałów
umieszczonych w podstawie pudła rezonansowego
umożliwia przestrajanie harfy o 1/2 tonu i cały ton
w górę (z wyjątkiem dwoch najniższych i jednej
najwyższej
struny),
co
daje
pełną
skalę
chromatyczną w zakresie nieco ponad 6 oktaw.
Istnieje również wersja 46-strunowa mająca skalę
od Des do ges4.
GITARA
Gitara, instrument strunowy szarpany, o 6
strunach strojonych w kwartach, z tercją między
struną 4 a 5. Struny zarywane są palcami lub
płytką
zwaną
plektronem.
Pochodzi z czasów średniowiecza, szczególną
popularność osiągnął w XVIII i XIX w.
Współczesna gitara elektryczna, za pomocą
przetwornika elektroakustycznego, przetwarza
drgania
strun
w
drgania
elektryczne,
transmitowane przez głośnik - używana jest
głównie w zespołach rozrywkowych. W gitarze
hawajskiej dźwięk wydobywa się za pomocą
suwaka, uzyskując intensywną wibrację i
glissanda.
BANJO
Banjo, instrument muzyczny z
grupy chordofonów szarpanych,
którego
korpus
rezonansowy
stanowi niewielki bęben metalowy z
błoną
płytą
rezonansową.
Instrument
budowany
jest
w
odmianach mających 5-9 strun.
Mniejszym
typem
banjo
jest
czterostrunowe banjo mandolinowe.
CYTRA
cytra (łc. cithara z gr.
kithára) muz. strunowy
instrument
muzyczny
złożony z płaskiego pudła
rezonansowego
z
rozciągniętymi
na
nim
strunami
szarpanymi
piórkiem lub palcami.
BAŁAŁAJKA
Bałałajka (bałabajka, z ros. балалайка) – rodzaj instrumentu
muzycznego; należy do rodziny
gitar
(strunowy,
szarpany),
ludowy instrument rosyjski i
ukraiński.
Posiada
trójkątny
korpus
rezonansowy
i
trzy
struny. Współcześnie bywają,
zwłaszcza na Ukrainie - cztero- i
sześciostrunowe bałałajki.
LUTNIA
Lutnia – Dawny instrument ze
strunami
szarpanymi
(najpierw
gęsim piórem, potem palcami).
Pochodzi z arabskiej Hiszpanii (arab
al-ud). W Europie grali na niej
średniowieczni
minstrele.
Odgrywała pierwszoplanową rolę w
muzyce renesansu i wczesnego
baroku, dopóki nie wyparł jej
klawesyn.
Model
klasyczny
zaopatrzony jest w 5 podwójnych
strun i jedna nie skracana palcami
(pustą), wydającą tylko dźwięk, na
jaki jest nastrojona. Najczęściej
spotykany strój: G-c-f-c-e. Szóstą
strunę strojono różnie, zależnie od
tradycji. Z lutni zrodziła się
mandolina. Basową odmianą lutni
jest teorba .
SHAMISEN
Shamisen (jap.) 三味線,
shamisen lub samisen to
japoński instrument muzyczny
strunowy szarpany. Jego
nazwa w języku japońskim
oznacza dosłownie "trzy
struny".
Tradycyjnie trzy struny są
jedwabne, obecnie używa się
raczej nylonu.
Struny uderza się plektronem
(jap.) 桴, bachi . Tradycyjnie
był on wykonany z kości
słoniowej albo skorupy żółwia,
teraz jest drewniany. Ma
kształt podobny do liścia
miłorzębu.
Slide 2
INSTRUMENTY
SZARPANE
STRUNOWE
HARFA
Harfa, instrument strunowy szarpany, znany od
czasów starożytnych. We współczesnej formie
posiada kształt trójkąta: jeden bok stanowi
rozszerzające się ku dołowi pudło rezonansowe,
które harfista opiera o ramię, górną część - wygięta
faliście rama. Między pudłem a ramą rozpiętych jest
47 strun strojonych w tonacji Ces-dur. 7 pedałów
umieszczonych w podstawie pudła rezonansowego
umożliwia przestrajanie harfy o 1/2 tonu i cały ton
w górę (z wyjątkiem dwoch najniższych i jednej
najwyższej
struny),
co
daje
pełną
skalę
chromatyczną w zakresie nieco ponad 6 oktaw.
Istnieje również wersja 46-strunowa mająca skalę
od Des do ges4.
GITARA
Gitara, instrument strunowy szarpany, o 6
strunach strojonych w kwartach, z tercją między
struną 4 a 5. Struny zarywane są palcami lub
płytką
zwaną
plektronem.
Pochodzi z czasów średniowiecza, szczególną
popularność osiągnął w XVIII i XIX w.
Współczesna gitara elektryczna, za pomocą
przetwornika elektroakustycznego, przetwarza
drgania
strun
w
drgania
elektryczne,
transmitowane przez głośnik - używana jest
głównie w zespołach rozrywkowych. W gitarze
hawajskiej dźwięk wydobywa się za pomocą
suwaka, uzyskując intensywną wibrację i
glissanda.
BANJO
Banjo, instrument muzyczny z
grupy chordofonów szarpanych,
którego
korpus
rezonansowy
stanowi niewielki bęben metalowy z
błoną
płytą
rezonansową.
Instrument
budowany
jest
w
odmianach mających 5-9 strun.
Mniejszym
typem
banjo
jest
czterostrunowe banjo mandolinowe.
CYTRA
cytra (łc. cithara z gr.
kithára) muz. strunowy
instrument
muzyczny
złożony z płaskiego pudła
rezonansowego
z
rozciągniętymi
na
nim
strunami
szarpanymi
piórkiem lub palcami.
BAŁAŁAJKA
Bałałajka (bałabajka, z ros. балалайка) – rodzaj instrumentu
muzycznego; należy do rodziny
gitar
(strunowy,
szarpany),
ludowy instrument rosyjski i
ukraiński.
Posiada
trójkątny
korpus
rezonansowy
i
trzy
struny. Współcześnie bywają,
zwłaszcza na Ukrainie - cztero- i
sześciostrunowe bałałajki.
LUTNIA
Lutnia – Dawny instrument ze
strunami
szarpanymi
(najpierw
gęsim piórem, potem palcami).
Pochodzi z arabskiej Hiszpanii (arab
al-ud). W Europie grali na niej
średniowieczni
minstrele.
Odgrywała pierwszoplanową rolę w
muzyce renesansu i wczesnego
baroku, dopóki nie wyparł jej
klawesyn.
Model
klasyczny
zaopatrzony jest w 5 podwójnych
strun i jedna nie skracana palcami
(pustą), wydającą tylko dźwięk, na
jaki jest nastrojona. Najczęściej
spotykany strój: G-c-f-c-e. Szóstą
strunę strojono różnie, zależnie od
tradycji. Z lutni zrodziła się
mandolina. Basową odmianą lutni
jest teorba .
SHAMISEN
Shamisen (jap.) 三味線,
shamisen lub samisen to
japoński instrument muzyczny
strunowy szarpany. Jego
nazwa w języku japońskim
oznacza dosłownie "trzy
struny".
Tradycyjnie trzy struny są
jedwabne, obecnie używa się
raczej nylonu.
Struny uderza się plektronem
(jap.) 桴, bachi . Tradycyjnie
był on wykonany z kości
słoniowej albo skorupy żółwia,
teraz jest drewniany. Ma
kształt podobny do liścia
miłorzębu.
Slide 3
INSTRUMENTY
SZARPANE
STRUNOWE
HARFA
Harfa, instrument strunowy szarpany, znany od
czasów starożytnych. We współczesnej formie
posiada kształt trójkąta: jeden bok stanowi
rozszerzające się ku dołowi pudło rezonansowe,
które harfista opiera o ramię, górną część - wygięta
faliście rama. Między pudłem a ramą rozpiętych jest
47 strun strojonych w tonacji Ces-dur. 7 pedałów
umieszczonych w podstawie pudła rezonansowego
umożliwia przestrajanie harfy o 1/2 tonu i cały ton
w górę (z wyjątkiem dwoch najniższych i jednej
najwyższej
struny),
co
daje
pełną
skalę
chromatyczną w zakresie nieco ponad 6 oktaw.
Istnieje również wersja 46-strunowa mająca skalę
od Des do ges4.
GITARA
Gitara, instrument strunowy szarpany, o 6
strunach strojonych w kwartach, z tercją między
struną 4 a 5. Struny zarywane są palcami lub
płytką
zwaną
plektronem.
Pochodzi z czasów średniowiecza, szczególną
popularność osiągnął w XVIII i XIX w.
Współczesna gitara elektryczna, za pomocą
przetwornika elektroakustycznego, przetwarza
drgania
strun
w
drgania
elektryczne,
transmitowane przez głośnik - używana jest
głównie w zespołach rozrywkowych. W gitarze
hawajskiej dźwięk wydobywa się za pomocą
suwaka, uzyskując intensywną wibrację i
glissanda.
BANJO
Banjo, instrument muzyczny z
grupy chordofonów szarpanych,
którego
korpus
rezonansowy
stanowi niewielki bęben metalowy z
błoną
płytą
rezonansową.
Instrument
budowany
jest
w
odmianach mających 5-9 strun.
Mniejszym
typem
banjo
jest
czterostrunowe banjo mandolinowe.
CYTRA
cytra (łc. cithara z gr.
kithára) muz. strunowy
instrument
muzyczny
złożony z płaskiego pudła
rezonansowego
z
rozciągniętymi
na
nim
strunami
szarpanymi
piórkiem lub palcami.
BAŁAŁAJKA
Bałałajka (bałabajka, z ros. балалайка) – rodzaj instrumentu
muzycznego; należy do rodziny
gitar
(strunowy,
szarpany),
ludowy instrument rosyjski i
ukraiński.
Posiada
trójkątny
korpus
rezonansowy
i
trzy
struny. Współcześnie bywają,
zwłaszcza na Ukrainie - cztero- i
sześciostrunowe bałałajki.
LUTNIA
Lutnia – Dawny instrument ze
strunami
szarpanymi
(najpierw
gęsim piórem, potem palcami).
Pochodzi z arabskiej Hiszpanii (arab
al-ud). W Europie grali na niej
średniowieczni
minstrele.
Odgrywała pierwszoplanową rolę w
muzyce renesansu i wczesnego
baroku, dopóki nie wyparł jej
klawesyn.
Model
klasyczny
zaopatrzony jest w 5 podwójnych
strun i jedna nie skracana palcami
(pustą), wydającą tylko dźwięk, na
jaki jest nastrojona. Najczęściej
spotykany strój: G-c-f-c-e. Szóstą
strunę strojono różnie, zależnie od
tradycji. Z lutni zrodziła się
mandolina. Basową odmianą lutni
jest teorba .
SHAMISEN
Shamisen (jap.) 三味線,
shamisen lub samisen to
japoński instrument muzyczny
strunowy szarpany. Jego
nazwa w języku japońskim
oznacza dosłownie "trzy
struny".
Tradycyjnie trzy struny są
jedwabne, obecnie używa się
raczej nylonu.
Struny uderza się plektronem
(jap.) 桴, bachi . Tradycyjnie
był on wykonany z kości
słoniowej albo skorupy żółwia,
teraz jest drewniany. Ma
kształt podobny do liścia
miłorzębu.
Slide 4
INSTRUMENTY
SZARPANE
STRUNOWE
HARFA
Harfa, instrument strunowy szarpany, znany od
czasów starożytnych. We współczesnej formie
posiada kształt trójkąta: jeden bok stanowi
rozszerzające się ku dołowi pudło rezonansowe,
które harfista opiera o ramię, górną część - wygięta
faliście rama. Między pudłem a ramą rozpiętych jest
47 strun strojonych w tonacji Ces-dur. 7 pedałów
umieszczonych w podstawie pudła rezonansowego
umożliwia przestrajanie harfy o 1/2 tonu i cały ton
w górę (z wyjątkiem dwoch najniższych i jednej
najwyższej
struny),
co
daje
pełną
skalę
chromatyczną w zakresie nieco ponad 6 oktaw.
Istnieje również wersja 46-strunowa mająca skalę
od Des do ges4.
GITARA
Gitara, instrument strunowy szarpany, o 6
strunach strojonych w kwartach, z tercją między
struną 4 a 5. Struny zarywane są palcami lub
płytką
zwaną
plektronem.
Pochodzi z czasów średniowiecza, szczególną
popularność osiągnął w XVIII i XIX w.
Współczesna gitara elektryczna, za pomocą
przetwornika elektroakustycznego, przetwarza
drgania
strun
w
drgania
elektryczne,
transmitowane przez głośnik - używana jest
głównie w zespołach rozrywkowych. W gitarze
hawajskiej dźwięk wydobywa się za pomocą
suwaka, uzyskując intensywną wibrację i
glissanda.
BANJO
Banjo, instrument muzyczny z
grupy chordofonów szarpanych,
którego
korpus
rezonansowy
stanowi niewielki bęben metalowy z
błoną
płytą
rezonansową.
Instrument
budowany
jest
w
odmianach mających 5-9 strun.
Mniejszym
typem
banjo
jest
czterostrunowe banjo mandolinowe.
CYTRA
cytra (łc. cithara z gr.
kithára) muz. strunowy
instrument
muzyczny
złożony z płaskiego pudła
rezonansowego
z
rozciągniętymi
na
nim
strunami
szarpanymi
piórkiem lub palcami.
BAŁAŁAJKA
Bałałajka (bałabajka, z ros. балалайка) – rodzaj instrumentu
muzycznego; należy do rodziny
gitar
(strunowy,
szarpany),
ludowy instrument rosyjski i
ukraiński.
Posiada
trójkątny
korpus
rezonansowy
i
trzy
struny. Współcześnie bywają,
zwłaszcza na Ukrainie - cztero- i
sześciostrunowe bałałajki.
LUTNIA
Lutnia – Dawny instrument ze
strunami
szarpanymi
(najpierw
gęsim piórem, potem palcami).
Pochodzi z arabskiej Hiszpanii (arab
al-ud). W Europie grali na niej
średniowieczni
minstrele.
Odgrywała pierwszoplanową rolę w
muzyce renesansu i wczesnego
baroku, dopóki nie wyparł jej
klawesyn.
Model
klasyczny
zaopatrzony jest w 5 podwójnych
strun i jedna nie skracana palcami
(pustą), wydającą tylko dźwięk, na
jaki jest nastrojona. Najczęściej
spotykany strój: G-c-f-c-e. Szóstą
strunę strojono różnie, zależnie od
tradycji. Z lutni zrodziła się
mandolina. Basową odmianą lutni
jest teorba .
SHAMISEN
Shamisen (jap.) 三味線,
shamisen lub samisen to
japoński instrument muzyczny
strunowy szarpany. Jego
nazwa w języku japońskim
oznacza dosłownie "trzy
struny".
Tradycyjnie trzy struny są
jedwabne, obecnie używa się
raczej nylonu.
Struny uderza się plektronem
(jap.) 桴, bachi . Tradycyjnie
był on wykonany z kości
słoniowej albo skorupy żółwia,
teraz jest drewniany. Ma
kształt podobny do liścia
miłorzębu.
Slide 5
INSTRUMENTY
SZARPANE
STRUNOWE
HARFA
Harfa, instrument strunowy szarpany, znany od
czasów starożytnych. We współczesnej formie
posiada kształt trójkąta: jeden bok stanowi
rozszerzające się ku dołowi pudło rezonansowe,
które harfista opiera o ramię, górną część - wygięta
faliście rama. Między pudłem a ramą rozpiętych jest
47 strun strojonych w tonacji Ces-dur. 7 pedałów
umieszczonych w podstawie pudła rezonansowego
umożliwia przestrajanie harfy o 1/2 tonu i cały ton
w górę (z wyjątkiem dwoch najniższych i jednej
najwyższej
struny),
co
daje
pełną
skalę
chromatyczną w zakresie nieco ponad 6 oktaw.
Istnieje również wersja 46-strunowa mająca skalę
od Des do ges4.
GITARA
Gitara, instrument strunowy szarpany, o 6
strunach strojonych w kwartach, z tercją między
struną 4 a 5. Struny zarywane są palcami lub
płytką
zwaną
plektronem.
Pochodzi z czasów średniowiecza, szczególną
popularność osiągnął w XVIII i XIX w.
Współczesna gitara elektryczna, za pomocą
przetwornika elektroakustycznego, przetwarza
drgania
strun
w
drgania
elektryczne,
transmitowane przez głośnik - używana jest
głównie w zespołach rozrywkowych. W gitarze
hawajskiej dźwięk wydobywa się za pomocą
suwaka, uzyskując intensywną wibrację i
glissanda.
BANJO
Banjo, instrument muzyczny z
grupy chordofonów szarpanych,
którego
korpus
rezonansowy
stanowi niewielki bęben metalowy z
błoną
płytą
rezonansową.
Instrument
budowany
jest
w
odmianach mających 5-9 strun.
Mniejszym
typem
banjo
jest
czterostrunowe banjo mandolinowe.
CYTRA
cytra (łc. cithara z gr.
kithára) muz. strunowy
instrument
muzyczny
złożony z płaskiego pudła
rezonansowego
z
rozciągniętymi
na
nim
strunami
szarpanymi
piórkiem lub palcami.
BAŁAŁAJKA
Bałałajka (bałabajka, z ros. балалайка) – rodzaj instrumentu
muzycznego; należy do rodziny
gitar
(strunowy,
szarpany),
ludowy instrument rosyjski i
ukraiński.
Posiada
trójkątny
korpus
rezonansowy
i
trzy
struny. Współcześnie bywają,
zwłaszcza na Ukrainie - cztero- i
sześciostrunowe bałałajki.
LUTNIA
Lutnia – Dawny instrument ze
strunami
szarpanymi
(najpierw
gęsim piórem, potem palcami).
Pochodzi z arabskiej Hiszpanii (arab
al-ud). W Europie grali na niej
średniowieczni
minstrele.
Odgrywała pierwszoplanową rolę w
muzyce renesansu i wczesnego
baroku, dopóki nie wyparł jej
klawesyn.
Model
klasyczny
zaopatrzony jest w 5 podwójnych
strun i jedna nie skracana palcami
(pustą), wydającą tylko dźwięk, na
jaki jest nastrojona. Najczęściej
spotykany strój: G-c-f-c-e. Szóstą
strunę strojono różnie, zależnie od
tradycji. Z lutni zrodziła się
mandolina. Basową odmianą lutni
jest teorba .
SHAMISEN
Shamisen (jap.) 三味線,
shamisen lub samisen to
japoński instrument muzyczny
strunowy szarpany. Jego
nazwa w języku japońskim
oznacza dosłownie "trzy
struny".
Tradycyjnie trzy struny są
jedwabne, obecnie używa się
raczej nylonu.
Struny uderza się plektronem
(jap.) 桴, bachi . Tradycyjnie
był on wykonany z kości
słoniowej albo skorupy żółwia,
teraz jest drewniany. Ma
kształt podobny do liścia
miłorzębu.
Slide 6
INSTRUMENTY
SZARPANE
STRUNOWE
HARFA
Harfa, instrument strunowy szarpany, znany od
czasów starożytnych. We współczesnej formie
posiada kształt trójkąta: jeden bok stanowi
rozszerzające się ku dołowi pudło rezonansowe,
które harfista opiera o ramię, górną część - wygięta
faliście rama. Między pudłem a ramą rozpiętych jest
47 strun strojonych w tonacji Ces-dur. 7 pedałów
umieszczonych w podstawie pudła rezonansowego
umożliwia przestrajanie harfy o 1/2 tonu i cały ton
w górę (z wyjątkiem dwoch najniższych i jednej
najwyższej
struny),
co
daje
pełną
skalę
chromatyczną w zakresie nieco ponad 6 oktaw.
Istnieje również wersja 46-strunowa mająca skalę
od Des do ges4.
GITARA
Gitara, instrument strunowy szarpany, o 6
strunach strojonych w kwartach, z tercją między
struną 4 a 5. Struny zarywane są palcami lub
płytką
zwaną
plektronem.
Pochodzi z czasów średniowiecza, szczególną
popularność osiągnął w XVIII i XIX w.
Współczesna gitara elektryczna, za pomocą
przetwornika elektroakustycznego, przetwarza
drgania
strun
w
drgania
elektryczne,
transmitowane przez głośnik - używana jest
głównie w zespołach rozrywkowych. W gitarze
hawajskiej dźwięk wydobywa się za pomocą
suwaka, uzyskując intensywną wibrację i
glissanda.
BANJO
Banjo, instrument muzyczny z
grupy chordofonów szarpanych,
którego
korpus
rezonansowy
stanowi niewielki bęben metalowy z
błoną
płytą
rezonansową.
Instrument
budowany
jest
w
odmianach mających 5-9 strun.
Mniejszym
typem
banjo
jest
czterostrunowe banjo mandolinowe.
CYTRA
cytra (łc. cithara z gr.
kithára) muz. strunowy
instrument
muzyczny
złożony z płaskiego pudła
rezonansowego
z
rozciągniętymi
na
nim
strunami
szarpanymi
piórkiem lub palcami.
BAŁAŁAJKA
Bałałajka (bałabajka, z ros. балалайка) – rodzaj instrumentu
muzycznego; należy do rodziny
gitar
(strunowy,
szarpany),
ludowy instrument rosyjski i
ukraiński.
Posiada
trójkątny
korpus
rezonansowy
i
trzy
struny. Współcześnie bywają,
zwłaszcza na Ukrainie - cztero- i
sześciostrunowe bałałajki.
LUTNIA
Lutnia – Dawny instrument ze
strunami
szarpanymi
(najpierw
gęsim piórem, potem palcami).
Pochodzi z arabskiej Hiszpanii (arab
al-ud). W Europie grali na niej
średniowieczni
minstrele.
Odgrywała pierwszoplanową rolę w
muzyce renesansu i wczesnego
baroku, dopóki nie wyparł jej
klawesyn.
Model
klasyczny
zaopatrzony jest w 5 podwójnych
strun i jedna nie skracana palcami
(pustą), wydającą tylko dźwięk, na
jaki jest nastrojona. Najczęściej
spotykany strój: G-c-f-c-e. Szóstą
strunę strojono różnie, zależnie od
tradycji. Z lutni zrodziła się
mandolina. Basową odmianą lutni
jest teorba .
SHAMISEN
Shamisen (jap.) 三味線,
shamisen lub samisen to
japoński instrument muzyczny
strunowy szarpany. Jego
nazwa w języku japońskim
oznacza dosłownie "trzy
struny".
Tradycyjnie trzy struny są
jedwabne, obecnie używa się
raczej nylonu.
Struny uderza się plektronem
(jap.) 桴, bachi . Tradycyjnie
był on wykonany z kości
słoniowej albo skorupy żółwia,
teraz jest drewniany. Ma
kształt podobny do liścia
miłorzębu.
Slide 7
INSTRUMENTY
SZARPANE
STRUNOWE
HARFA
Harfa, instrument strunowy szarpany, znany od
czasów starożytnych. We współczesnej formie
posiada kształt trójkąta: jeden bok stanowi
rozszerzające się ku dołowi pudło rezonansowe,
które harfista opiera o ramię, górną część - wygięta
faliście rama. Między pudłem a ramą rozpiętych jest
47 strun strojonych w tonacji Ces-dur. 7 pedałów
umieszczonych w podstawie pudła rezonansowego
umożliwia przestrajanie harfy o 1/2 tonu i cały ton
w górę (z wyjątkiem dwoch najniższych i jednej
najwyższej
struny),
co
daje
pełną
skalę
chromatyczną w zakresie nieco ponad 6 oktaw.
Istnieje również wersja 46-strunowa mająca skalę
od Des do ges4.
GITARA
Gitara, instrument strunowy szarpany, o 6
strunach strojonych w kwartach, z tercją między
struną 4 a 5. Struny zarywane są palcami lub
płytką
zwaną
plektronem.
Pochodzi z czasów średniowiecza, szczególną
popularność osiągnął w XVIII i XIX w.
Współczesna gitara elektryczna, za pomocą
przetwornika elektroakustycznego, przetwarza
drgania
strun
w
drgania
elektryczne,
transmitowane przez głośnik - używana jest
głównie w zespołach rozrywkowych. W gitarze
hawajskiej dźwięk wydobywa się za pomocą
suwaka, uzyskując intensywną wibrację i
glissanda.
BANJO
Banjo, instrument muzyczny z
grupy chordofonów szarpanych,
którego
korpus
rezonansowy
stanowi niewielki bęben metalowy z
błoną
płytą
rezonansową.
Instrument
budowany
jest
w
odmianach mających 5-9 strun.
Mniejszym
typem
banjo
jest
czterostrunowe banjo mandolinowe.
CYTRA
cytra (łc. cithara z gr.
kithára) muz. strunowy
instrument
muzyczny
złożony z płaskiego pudła
rezonansowego
z
rozciągniętymi
na
nim
strunami
szarpanymi
piórkiem lub palcami.
BAŁAŁAJKA
Bałałajka (bałabajka, z ros. балалайка) – rodzaj instrumentu
muzycznego; należy do rodziny
gitar
(strunowy,
szarpany),
ludowy instrument rosyjski i
ukraiński.
Posiada
trójkątny
korpus
rezonansowy
i
trzy
struny. Współcześnie bywają,
zwłaszcza na Ukrainie - cztero- i
sześciostrunowe bałałajki.
LUTNIA
Lutnia – Dawny instrument ze
strunami
szarpanymi
(najpierw
gęsim piórem, potem palcami).
Pochodzi z arabskiej Hiszpanii (arab
al-ud). W Europie grali na niej
średniowieczni
minstrele.
Odgrywała pierwszoplanową rolę w
muzyce renesansu i wczesnego
baroku, dopóki nie wyparł jej
klawesyn.
Model
klasyczny
zaopatrzony jest w 5 podwójnych
strun i jedna nie skracana palcami
(pustą), wydającą tylko dźwięk, na
jaki jest nastrojona. Najczęściej
spotykany strój: G-c-f-c-e. Szóstą
strunę strojono różnie, zależnie od
tradycji. Z lutni zrodziła się
mandolina. Basową odmianą lutni
jest teorba .
SHAMISEN
Shamisen (jap.) 三味線,
shamisen lub samisen to
japoński instrument muzyczny
strunowy szarpany. Jego
nazwa w języku japońskim
oznacza dosłownie "trzy
struny".
Tradycyjnie trzy struny są
jedwabne, obecnie używa się
raczej nylonu.
Struny uderza się plektronem
(jap.) 桴, bachi . Tradycyjnie
był on wykonany z kości
słoniowej albo skorupy żółwia,
teraz jest drewniany. Ma
kształt podobny do liścia
miłorzębu.
Slide 8
INSTRUMENTY
SZARPANE
STRUNOWE
HARFA
Harfa, instrument strunowy szarpany, znany od
czasów starożytnych. We współczesnej formie
posiada kształt trójkąta: jeden bok stanowi
rozszerzające się ku dołowi pudło rezonansowe,
które harfista opiera o ramię, górną część - wygięta
faliście rama. Między pudłem a ramą rozpiętych jest
47 strun strojonych w tonacji Ces-dur. 7 pedałów
umieszczonych w podstawie pudła rezonansowego
umożliwia przestrajanie harfy o 1/2 tonu i cały ton
w górę (z wyjątkiem dwoch najniższych i jednej
najwyższej
struny),
co
daje
pełną
skalę
chromatyczną w zakresie nieco ponad 6 oktaw.
Istnieje również wersja 46-strunowa mająca skalę
od Des do ges4.
GITARA
Gitara, instrument strunowy szarpany, o 6
strunach strojonych w kwartach, z tercją między
struną 4 a 5. Struny zarywane są palcami lub
płytką
zwaną
plektronem.
Pochodzi z czasów średniowiecza, szczególną
popularność osiągnął w XVIII i XIX w.
Współczesna gitara elektryczna, za pomocą
przetwornika elektroakustycznego, przetwarza
drgania
strun
w
drgania
elektryczne,
transmitowane przez głośnik - używana jest
głównie w zespołach rozrywkowych. W gitarze
hawajskiej dźwięk wydobywa się za pomocą
suwaka, uzyskując intensywną wibrację i
glissanda.
BANJO
Banjo, instrument muzyczny z
grupy chordofonów szarpanych,
którego
korpus
rezonansowy
stanowi niewielki bęben metalowy z
błoną
płytą
rezonansową.
Instrument
budowany
jest
w
odmianach mających 5-9 strun.
Mniejszym
typem
banjo
jest
czterostrunowe banjo mandolinowe.
CYTRA
cytra (łc. cithara z gr.
kithára) muz. strunowy
instrument
muzyczny
złożony z płaskiego pudła
rezonansowego
z
rozciągniętymi
na
nim
strunami
szarpanymi
piórkiem lub palcami.
BAŁAŁAJKA
Bałałajka (bałabajka, z ros. балалайка) – rodzaj instrumentu
muzycznego; należy do rodziny
gitar
(strunowy,
szarpany),
ludowy instrument rosyjski i
ukraiński.
Posiada
trójkątny
korpus
rezonansowy
i
trzy
struny. Współcześnie bywają,
zwłaszcza na Ukrainie - cztero- i
sześciostrunowe bałałajki.
LUTNIA
Lutnia – Dawny instrument ze
strunami
szarpanymi
(najpierw
gęsim piórem, potem palcami).
Pochodzi z arabskiej Hiszpanii (arab
al-ud). W Europie grali na niej
średniowieczni
minstrele.
Odgrywała pierwszoplanową rolę w
muzyce renesansu i wczesnego
baroku, dopóki nie wyparł jej
klawesyn.
Model
klasyczny
zaopatrzony jest w 5 podwójnych
strun i jedna nie skracana palcami
(pustą), wydającą tylko dźwięk, na
jaki jest nastrojona. Najczęściej
spotykany strój: G-c-f-c-e. Szóstą
strunę strojono różnie, zależnie od
tradycji. Z lutni zrodziła się
mandolina. Basową odmianą lutni
jest teorba .
SHAMISEN
Shamisen (jap.) 三味線,
shamisen lub samisen to
japoński instrument muzyczny
strunowy szarpany. Jego
nazwa w języku japońskim
oznacza dosłownie "trzy
struny".
Tradycyjnie trzy struny są
jedwabne, obecnie używa się
raczej nylonu.
Struny uderza się plektronem
(jap.) 桴, bachi . Tradycyjnie
był on wykonany z kości
słoniowej albo skorupy żółwia,
teraz jest drewniany. Ma
kształt podobny do liścia
miłorzębu.