Slide 1

PEDAGOGIZACJA RODZICÓW cz.1
- Z CYKLU WARTO ROZMAWIĆ …
O NASZYCH DZIECIACH

TEMAT

 Role

wychowawcze rodziców i potrzeby
dziecka w wieku przedszkolnym

CZAS NA MAŁĄ REFLEKSJĘ


Jak byłem sam wychowany?
Czy dostatecznie obdarzono mnie miłością i akceptacją?



Czy wychowywałem/am się z mamą i tatą?



Jakie relację panowały między rodzicami?



Które z metod moich rodziców stosuję sam, których pragnę uniknąć, a w
czym pragnę postępować inaczej?



Czy jestem zadowolony z własnego sposobu wychowywania dzieci?



Czy chciałbym coś zmienić?

Każdy z nas chciałby wychować zdrowe,
szczęśliwe dziecko…

ROLA WYCHOWAWCZA RODZICÓW


A) rodzice wychowują – czyli kształtują i ukierunkowują
nowego człowieka poprzez fakt, że są z nim w bliskim i
jedynym kontakcie uczuciowym i stwarzają mu jedyną w
swym rodzaju rzeczywistość domu,



B) nikt nie może ich w pełni zastąpić (dziecko zawsze dąży
do odzyskania rodziców, nawet ogromnym kosztem),



C) nieodwracalny brak rodzica – to zawsze trwałe szkody w
osobowości dziecka,



D) zadania rodzicielskie wymagają głębszych przygotowań,
ponieważ wszelkie zaniedbania i błędy wynikające z
niewiedzy, trudno później lub nie można wcale ich naprawić



E) rodzicielstwa nie można znaleźć w żadnym podręczniku,
ale równocześnie wiedza, refleksja i świadoma dobra wola
jest potrzebna każdemu z rodziców, zwłaszcza w
trudniejszych chwilach,

Każda rodzina jest inna…


Każda rodzina preferuje inny styl wychowania. Jego wybór
zależy od wielu czynników



m.in. od fazy rozwoju dziecka, jego potrzeb, możliwości,
stanu zdrowia, osobowości, ale przede wszystkim od poglądów
rodziców, od stylu wychowania ich rodziców;



Istnieje tyle stylów wychowawczych ile rodzin. Nie sposób
wszystkie zliczyć i wymienić. W literaturze zazwyczaj
wyodrębnia się kilka podstawowych stylów.



Rzadko są one w czystej postaci- najczęściej występuje typ
mieszany



Często jednak niepokojące zachowanie dziecka (płaczliwość,
agresja, strachliwość…) są wynikiem zmian w jego najbliższym
otoczeniu- w rodzinie.

STYLE WYCHOWANIA
AUTOKRATYCZNY


- w rodzinach patriarchalnych, ma więc on charakter konserwatywny i jest
oparty na tym rodzaju autorytetu



Decyzje podejmują rodzice (lub jedno z nich-autokrata) – bez porozumienia z
innymi członkami rodziny, nie pytając ich o zgodę,



Od dzieci wymaga się bezwzględnej karności i posłuszeństwa,
podporządkowania się wszelkim poleceniom i nakazom rodziców, a zwłaszcza
ojca



Kary, nagrody i inne środki wychowawcze stosowane są konsekwentnie i nie
ma od nich odwołania.



SKUTKI: dzieci zachowując się despotycznie i okrutnie wobec młodszych i
słabszych kolegów;

lub są zastraszane i uległe, niezdolne do samodzielnego działania i myślenia,
przywykłe tylko do wykonywania rozkazów i poleceń z zewnątrz.


lub buntują się przeciw ustawicznemu przymusowi i stają się agresywne w
sposób jawny lub ukryty

Demokratyczny styl
wychowania


dziecka współuczestniczy w życiu rodziny.



dziecko zna zakres swoich obowiązków i zadań, nie zostały mu one jednak
narzucone, lecz dobrowolnie je przyjęło, czasem z własnej chęci, a
niekiedy dlatego, że wyjaśniono mu sens i konieczność podjęcia się ich dla
dobra całej rodziny.



W przypadku zaniedbania lub złamania zobowiązania przez dziecko, rodzice
nie stosują na ogół środków represji, lecz metody perswazji i argumentacji.



Demokratyczny styl wychowania cechuje rzadka kontrola, częste
nagradzanie oraz stawianie wysokich wymagań wobec dziecka.



SKUTEK:



Przy takim stylu wychowania więź emocjonalna dziecka z rodzicami jest
silna, przeważają zdecydowanie uczucia pozytywne : wzajemne zaufanie,
sympatia i życzliwość

Styl liberalny


Daje się często zaobserwować we współczesnych



rodzinach małych. Pod pewnymi względami przypomina on
wychowanie niekonsekwentne czy też ingerowanie w sprawy
dziecka i w jego zachowanie wyłącznie od przypadku do
przypadku.



Wpojenie norm i zasad moralnych zaczyna się w tym systemie
wychowania późno, opóźniony jest także proces socjalizacji
dziecka



"Niech wszystko leci, jak leci"

Niekonsekwentny styl


Cechą jest zmienność, niejednolitość i przypadkowość
zabiegów wychowawczych w zależności od samopoczucia
rodziców, sytuacji itp.



Np.. że jeden rodzic rozpieszcza, a drugi terroryzuje



Rodzice raz są dla dziecka bardziej wyrozumiali, raz mniej.
Albo w ogóle nie zwracają uwagi na jego wybryki albo surowo
za nie karzą.



SKUTKI: zaburza poczucie bezpieczeństwa; powoduje
niepewność, agresję, osamotnienie, bezradność.



wywołuje poczucie niesprawiedliwości i krzywdy



Doprowadza do utraty szacunku wobec rodziców.



"raz tak, raz tak"

Quiz jaką mamą/tatą jesteś??...

TEŚCIK


Wiesz, że syn marzy o grze komputerowej dozwolonej od 16 lat. Nie skończył jednak
nawet 11. Gdy po raz kolejny prosi: „Mamo, ale ja będę naprawdę grzeczny przez tydzień,
jak mi ja kupisz”, mówisz:
A) „Nie mamy o czym rozmawiać”.
B) „Poproszę tatę, żeby wyjątkowo pozwolił ci w to zagrać”.
C) „To gra dla starszych chłopców, więc kupię ją, jak będziesz starszy. Teraz możesz grac w gry
dla osób w twoim wieku”.
D) „Kochanie, tam są straszne sceny, nie dla takich małych chłopczyków jak ty”.
E) „Powiedz dziadkowi, żeby ci kupił”.



Córka miała wrócić od koleżanki na obiad. Wraca godzinę później, gdy jedzenie już
wystygło. Jak reagujesz?
E) Mówisz: „Powiedz tacie, by odgrzał ci zupę”. I wracasz do rozmowy telefonicznej z
przyjaciółką.
A) Ponosi cię: „Nie chce słyszeć, dlaczego się spóźniłaś! Sama jesteś sobie winna i za karę
zjesz zimną zupę!”.
B) Wzdychasz z ulga: „Całe szczęście, że już jesteś. Martwiłam się, ze coś się stało”. I
podgrzewasz obiad.
D) Przytulasz ja i mówisz: „Nie rób mi tego więcej i nie spóźniaj się, bo mama omal nie umarła
ze strachu, że coś ci się stało”.
C) Spokojnie pytasz: „Dlaczego nie dotrzymałaś obietnicy, ze przyjdziesz na czas?”.

TEŚCIK


Teściowa skarży się, że twój syn nie słucha jej i używa brzydkich słów. Sugeruje, że nie daje sobie z nim
rady i nie chce się nim zajmować. Przychodzisz do domu i:
C) Mówisz, że starszym należy się szacunek i że jeśli będzie niegrzeczny u babci, nie pojedzie z tobą do
wesołego miasteczka.
A) Grozisz, że jeśli jeszcze raz obrazi babcię, to powiesz ojcu i dostanie za swoje.
B) Prosisz, żeby był milszy dla babci.
E) Udajesz spokojną i mówisz, że skoro nie podoba mu się u babci, to możesz oddać go do internatu dla małych
chłopców.
D) Przy dziecku opowiadasz koleżance, że twoja teściowa jest beznadziejna.



Przy kolacji twoja córka nie posłuchała ostrzeżenia: „Nie baw się szklanka, bo ją stłuczesz”. Stłukła, a
szkło rozleciało się po kuchni. Ogarnia cię wściekłość i:
A) Wrzeszczysz: „Marsz do łóżka! Za karę nie obejrzysz dobranocki!”.
B) Szybko się opanowujesz i prosisz: „Nie wstawaj z krzesła, bo się skaleczysz”. Zamiatasz szkło i dopiero
wtedy pozwalasz jej iść do pokoju na bajkę.
E) Krzyczysz do męża: „Powiedz coś temu dziecku, bo ja już nie mam zdrowia!”.
C) Pytasz podniesionym tonem: „Czy teraz już wiesz, że szkło może się zbić?”.
D) Robi ci się słabo na myśl, ze odłamek szkła mógł wbić się w ciało dziecka.



Syn długo marudził, ze chciałby chodzić na karate tak jak kolega z klasy. Miesiąc temu zapisałaś go do
klubu i zapłaciłaś za kwartał z góry. On teraz mówi, że to mu się nie podoba i nie będzie chodził.
D) Gdy słyszysz, że treningi meczą dziecko, zgadzasz się, by przestało ćwiczyć.
E) Machasz ręką i mówisz: „Skoro tak uważasz, to daj sobie spokój z treningami”.
A) Mówisz, że nie on rządzi w domu i ma chodzić na treningi.
B) Mówisz: „Nie ma sprawy”, bo nie chcesz go do niczego zmuszać.
C) Proponujesz, żeby zrezygnował za 2 miesiące, by wykorzystać zapłacone lekcje.

WYNIKI


NAJWIĘCEJ A: Kontrolujesz dziecko nadmiernie, nie dając pola do
samodzielności. Uważasz, że w domu rządzą rodzice, a dzieci mają słuchać.
Jesteś surowym sędzią i pilnujesz, by kara nie ominęła malca. Jeśli nie chcesz
zamienić domu w wiezienie, a wychowania w walkę, sięgnij po inne metody.
Pozwól dziecku podejmować decyzje, np. w sprawie ubrania. Częściej używaj
marchewki niż kija. Będzie się mniej buntować i chętniej współpracować.



NAJWIĘCEJ B: Wymagasz za mało. Wiesz, że dziecko potrzebuje akceptacji,
zrozumienia. Najważniejsze dla ciebie jest to,by czuło się kochane. Jesteś
wyrozumiała, gdy zachowuje się niegrzecznie i robi to, na co ma ochotę. Uważaj,
bo brak ustalonych granic może sprawić, ze w domu rośnie tyran. Zwróć uwagę
na większą dyscyplinę i porządek dnia. Naucz się mówić „nie”. Konsekwentne
przestrzeganie reguł jest dziecku potrzebne do rozwoju tak samo jak miłość.

WYNIKI


NAJWIĘCEJ C: Wspierasz mądrze. Jesteś wrażliwa na potrzeby swojego dziecka i
starasz się rozumieć jego uczucia. Jednocześnie stawiasz wyraźne granice i
wymagania. Dziecko zawsze może na ciebie liczyć, ale dajesz mu też sporo
swobody i uczysz samodzielności. Potrafisz przyznać się do błędów oraz wyciągać
z nich wnioski, żeby już ich nie popełniać w przyszłości. Jesteś dobrą matką i tak
trzymaj!



NAJWIĘCEJ D: Opiekujesz się za bardzo. Trzymasz dziecko pod kloszem i zbyt
uzależniasz od siebie. Będziesz o wiele lepszą matką, jeśli od czasu do czasu
zapomnisz o dzieciach i… poczujesz się kobieta! Co najmniej raz w tygodniu znajdź
dla siebie 2 godziny na robienie tego, co sprawia ci przyjemność. Poczujesz się
lepiej, a twoje dzieci odetchną z ulgą.



NAJWIĘCEJ E: Wyręczasz się innymi. Cieszysz się, że twoje dzieci są bardziej
samodzielne od rówieśników. Ale w porównaniu z kolegami dostają mniej uwagi i
wsparcia ze strony rodziców. To nie jest powód do dumy, tylko do zastanowienia się
nad zmianami. Inaczej pociecha zacznie sprawiać kłopoty, by zwrócić na siebie
uwagę. Codziennie znajdź czas na rozmowy i wspólne rytuały. Dzięki temu dasz
dziecku poczucie, że jest dla ciebie ważne.

WNIOSEK:


Rodzic musi uświadomić sobie podstawowy fakt, że
istnieje związek między jego życiem, a późniejszym
życiem dziecka,



Związek między postawami rodziców a tym, co dziecko w
„siebie wchłonie”;



Wszystko, co przeżywamy w początkach naszego życia,
zapisuje się w naszym ciele.



Przemoc fizyczna na dziecku zostawia ślady widoczne na
ciele – złe słowa zostawiają ślady niewidoczne



RODZICU czego nie zrobisz TY,



nikt nie zrobi tego za CIEBIE

POTRZEBY…to biologiczny lub psychiczny stan motywacyjny, który
ukierunkowuje zachowania jednostki na pewien cel.
Potrzeby motywują zachowania ludzkie.

JAKIE POTRZEBY MAJĄ DZIECI
PRZEDSZKOLNE?

POTRZEBY DZIECKA



5. POTRZEBA KONTAKTÓW
SPOŁECZNYCH



4. UZNANIA I AKCEPTACJI



3. ROZWOJU I AKTYWNOŚCI



2. BEZPIECZEŃSTWA



1. MIŁOŚCI



NA SAMYM DOLE SĄ POTZREBY
FIZJOLOGICZNE

Z

POTRZEBAMI ZWIĄZANY JEST ROZWÓJ
DZIECKA – DZIECKO PRAWIDŁOWO
ROZWIJAJĄC SIĘ – ZASPAKAJA SWOJE
POTRZEBY

TEMAT: Czas dla dziecka.

list pewnej dziewczynki do swojej


mamy:

Kochana Mamo!
Dzisiaj w szkole pani czytała nam opowiadanie o mamie – czarodziejce.
Cała klasa, po prostu, zakochała się w tej mamie. Bo ona jest naprawdę
niezwykła. Jakie robi czary! Wyobraź sobie, że potrafi znaleźć radę na
smutek olbrzyma, karmi sałatą dinozaura, zamienia zabawkę w prawdziwą
ciężarówkę. Ale chyba największym czarem mamy jest, że ma zawsze dużo,
dużo czasu dla dzieci. A ja już tak dawno z Tobą nie rozmawiałam ... Tak
trudno nam się spotkać w tym naszym mieszkaniu. Widujemy się przy stole i
przy telewizorze, ale najczęściej to ja jestem sama. I wiesz, czasami myślę,
że gdybym się zgubiła, to Ty nie wiedziałabyś gdzie mnie szukać. Pewnie nie
wolno tak myśleć ... Nie gniewaj się na mnie. Ja przecież wiem, że mnie
kochasz – dajesz mi wiele prezentów. Ja przecież wiem, że mamę trzeba
kochać najbardziej, nawet gdy nie będziesz mi kupowała nowych zabawek.
Nasza Pani zapytała nas, który z czarów chcielibyśmy podarować swojej
Mamie. I wiesz, prawie wszyscy chcieli móc chociaż raz, z mamą i z całą
rodziną, polecieć poduszkowcem na spacer. Mi on nie jest potrzebny. Ja
mogę iść z Tobą nawet na piechotę.
Moja Mamo – czarodziejko! Wyczaruj dla mnie jedno popołudnie. Ja mam
Ci do powiedzenia jeszcze wiele, wiele innych bajek.
Twoja kochana i kochająca Cię mocno, mocno XYZ

Jak mieć dobry kontakt z własnym
dzieckiem?


Kontakt z dzieckiem, to wysłuchanie jego zwierzeń, przeżyć związanych z
przedszkolem, z przyjaciółmi, z przeczytaną książką.



Wysłuchanie dziecka, wspólne przedyskutowanie spraw przeciwdziała
poczuciu osamotnienia, rodzi wiarę we własne siły i wzbudza motywację
do dalszego działania. Poświęcony czas powoduje, że dzieci czują się
dowartościowane i cenione.



Ważne są opowiadania rodziców o sobie, swojej pracy, obowiązkach i
pragnieniach



- dziecko pozbawione kontaktu czuje, że nie jest dla
rodziców ważne, że jego kłopoty, radości i pytania, w ogóle
się nie liczą. Czasami, choć zdarza się to coraz rzadziej,
dziecko znajduje zrozumienie u dziadków.



Czas dla dziecka ważny jest nie tylko ze strony matki, ale
również ze strony ojca. Każde z nich wywiera nieco inny
wpływ na dziecko.

Jakim typem charakterologicznym jest moje dziecko?
RODZICU: SPRÓBUJ SCHARAAKTERYZOWAĆ
SWOJE DZIECKO

Jaki czas rozwojowy na budowanie relacji jest
najlepszy? Do 13 roku życia rodzice mają
najlepsze warunki do budowania więzi ze swoim
dzieckiem… Rodzicu, nie zmarnuj tego czasu…

Jakie są moje (rodzica) codzienne relacje z moim
dzieckiem?


POZYTYWY
Pocałunek Przytulenie Wspólne posiłki Wspólne zabawy Czytanie bajek, książek Wspólne
spacery, Rytuał dnia Dzień Rodziny

NEGATYWY
Krzyczysz na dziecko Bijesz je Dajesz słodycze za coś ... Okłamujesz je Zmuszasz do czegoś
Karzesz je Manipulujesz Jesteś niekonsekwentny
Używasz słów nieodpowiednich, raniących je


Co wiem o swoim dziecku?


Mój syn (córka)........................................ .................
Interesuje się: ........................................
Ulubiona bajka: ........................................
Jest szczęśliwy (a) gdy: ........................................
Jest dumny (a) gdy: ........................................
Jego (jej) wadą jest: ........................................
Jego (jej) zaletą jest:........................................ ......
Lubi gdy ktoś zwraca się do niego (niej): ........................................
Największym sukcesem mojego dziecka jest:: ........................................
Ma talent do: ........................................
W przyszłości pragnie być: ........................................
Boi się: ........................................
Najbardziej lubi spędzać czas wolny: ........................................
Jego (Jej) trójka najbliższych przyjaciół to: ........................................



Oby te słowa, z filmu MARY POPPINS nie stały się naszą
rzeczywistością:
... Ma pan tyle rzeczy do zrobienia, że nigdy nie ma pan czasu
... a tym bardziej na to, aby spróbować uszczęśliwić innych. Nie
powinien się pan jednak niepokoić, pewnego dnia pańskie dzieci
wyfruną, odejdą i pozostanie pan sam ... Wtedy, być może, zda
pan sobie sprawę z tego, że się pan mylił.

Dziękuję za uwagę
- Sabina Chyłapedagog P-17


Slide 2

PEDAGOGIZACJA RODZICÓW cz.1
- Z CYKLU WARTO ROZMAWIĆ …
O NASZYCH DZIECIACH

TEMAT

 Role

wychowawcze rodziców i potrzeby
dziecka w wieku przedszkolnym

CZAS NA MAŁĄ REFLEKSJĘ


Jak byłem sam wychowany?
Czy dostatecznie obdarzono mnie miłością i akceptacją?



Czy wychowywałem/am się z mamą i tatą?



Jakie relację panowały między rodzicami?



Które z metod moich rodziców stosuję sam, których pragnę uniknąć, a w
czym pragnę postępować inaczej?



Czy jestem zadowolony z własnego sposobu wychowywania dzieci?



Czy chciałbym coś zmienić?

Każdy z nas chciałby wychować zdrowe,
szczęśliwe dziecko…

ROLA WYCHOWAWCZA RODZICÓW


A) rodzice wychowują – czyli kształtują i ukierunkowują
nowego człowieka poprzez fakt, że są z nim w bliskim i
jedynym kontakcie uczuciowym i stwarzają mu jedyną w
swym rodzaju rzeczywistość domu,



B) nikt nie może ich w pełni zastąpić (dziecko zawsze dąży
do odzyskania rodziców, nawet ogromnym kosztem),



C) nieodwracalny brak rodzica – to zawsze trwałe szkody w
osobowości dziecka,



D) zadania rodzicielskie wymagają głębszych przygotowań,
ponieważ wszelkie zaniedbania i błędy wynikające z
niewiedzy, trudno później lub nie można wcale ich naprawić



E) rodzicielstwa nie można znaleźć w żadnym podręczniku,
ale równocześnie wiedza, refleksja i świadoma dobra wola
jest potrzebna każdemu z rodziców, zwłaszcza w
trudniejszych chwilach,

Każda rodzina jest inna…


Każda rodzina preferuje inny styl wychowania. Jego wybór
zależy od wielu czynników



m.in. od fazy rozwoju dziecka, jego potrzeb, możliwości,
stanu zdrowia, osobowości, ale przede wszystkim od poglądów
rodziców, od stylu wychowania ich rodziców;



Istnieje tyle stylów wychowawczych ile rodzin. Nie sposób
wszystkie zliczyć i wymienić. W literaturze zazwyczaj
wyodrębnia się kilka podstawowych stylów.



Rzadko są one w czystej postaci- najczęściej występuje typ
mieszany



Często jednak niepokojące zachowanie dziecka (płaczliwość,
agresja, strachliwość…) są wynikiem zmian w jego najbliższym
otoczeniu- w rodzinie.

STYLE WYCHOWANIA
AUTOKRATYCZNY


- w rodzinach patriarchalnych, ma więc on charakter konserwatywny i jest
oparty na tym rodzaju autorytetu



Decyzje podejmują rodzice (lub jedno z nich-autokrata) – bez porozumienia z
innymi członkami rodziny, nie pytając ich o zgodę,



Od dzieci wymaga się bezwzględnej karności i posłuszeństwa,
podporządkowania się wszelkim poleceniom i nakazom rodziców, a zwłaszcza
ojca



Kary, nagrody i inne środki wychowawcze stosowane są konsekwentnie i nie
ma od nich odwołania.



SKUTKI: dzieci zachowując się despotycznie i okrutnie wobec młodszych i
słabszych kolegów;

lub są zastraszane i uległe, niezdolne do samodzielnego działania i myślenia,
przywykłe tylko do wykonywania rozkazów i poleceń z zewnątrz.


lub buntują się przeciw ustawicznemu przymusowi i stają się agresywne w
sposób jawny lub ukryty

Demokratyczny styl
wychowania


dziecka współuczestniczy w życiu rodziny.



dziecko zna zakres swoich obowiązków i zadań, nie zostały mu one jednak
narzucone, lecz dobrowolnie je przyjęło, czasem z własnej chęci, a
niekiedy dlatego, że wyjaśniono mu sens i konieczność podjęcia się ich dla
dobra całej rodziny.



W przypadku zaniedbania lub złamania zobowiązania przez dziecko, rodzice
nie stosują na ogół środków represji, lecz metody perswazji i argumentacji.



Demokratyczny styl wychowania cechuje rzadka kontrola, częste
nagradzanie oraz stawianie wysokich wymagań wobec dziecka.



SKUTEK:



Przy takim stylu wychowania więź emocjonalna dziecka z rodzicami jest
silna, przeważają zdecydowanie uczucia pozytywne : wzajemne zaufanie,
sympatia i życzliwość

Styl liberalny


Daje się często zaobserwować we współczesnych



rodzinach małych. Pod pewnymi względami przypomina on
wychowanie niekonsekwentne czy też ingerowanie w sprawy
dziecka i w jego zachowanie wyłącznie od przypadku do
przypadku.



Wpojenie norm i zasad moralnych zaczyna się w tym systemie
wychowania późno, opóźniony jest także proces socjalizacji
dziecka



"Niech wszystko leci, jak leci"

Niekonsekwentny styl


Cechą jest zmienność, niejednolitość i przypadkowość
zabiegów wychowawczych w zależności od samopoczucia
rodziców, sytuacji itp.



Np.. że jeden rodzic rozpieszcza, a drugi terroryzuje



Rodzice raz są dla dziecka bardziej wyrozumiali, raz mniej.
Albo w ogóle nie zwracają uwagi na jego wybryki albo surowo
za nie karzą.



SKUTKI: zaburza poczucie bezpieczeństwa; powoduje
niepewność, agresję, osamotnienie, bezradność.



wywołuje poczucie niesprawiedliwości i krzywdy



Doprowadza do utraty szacunku wobec rodziców.



"raz tak, raz tak"

Quiz jaką mamą/tatą jesteś??...

TEŚCIK


Wiesz, że syn marzy o grze komputerowej dozwolonej od 16 lat. Nie skończył jednak
nawet 11. Gdy po raz kolejny prosi: „Mamo, ale ja będę naprawdę grzeczny przez tydzień,
jak mi ja kupisz”, mówisz:
A) „Nie mamy o czym rozmawiać”.
B) „Poproszę tatę, żeby wyjątkowo pozwolił ci w to zagrać”.
C) „To gra dla starszych chłopców, więc kupię ją, jak będziesz starszy. Teraz możesz grac w gry
dla osób w twoim wieku”.
D) „Kochanie, tam są straszne sceny, nie dla takich małych chłopczyków jak ty”.
E) „Powiedz dziadkowi, żeby ci kupił”.



Córka miała wrócić od koleżanki na obiad. Wraca godzinę później, gdy jedzenie już
wystygło. Jak reagujesz?
E) Mówisz: „Powiedz tacie, by odgrzał ci zupę”. I wracasz do rozmowy telefonicznej z
przyjaciółką.
A) Ponosi cię: „Nie chce słyszeć, dlaczego się spóźniłaś! Sama jesteś sobie winna i za karę
zjesz zimną zupę!”.
B) Wzdychasz z ulga: „Całe szczęście, że już jesteś. Martwiłam się, ze coś się stało”. I
podgrzewasz obiad.
D) Przytulasz ja i mówisz: „Nie rób mi tego więcej i nie spóźniaj się, bo mama omal nie umarła
ze strachu, że coś ci się stało”.
C) Spokojnie pytasz: „Dlaczego nie dotrzymałaś obietnicy, ze przyjdziesz na czas?”.

TEŚCIK


Teściowa skarży się, że twój syn nie słucha jej i używa brzydkich słów. Sugeruje, że nie daje sobie z nim
rady i nie chce się nim zajmować. Przychodzisz do domu i:
C) Mówisz, że starszym należy się szacunek i że jeśli będzie niegrzeczny u babci, nie pojedzie z tobą do
wesołego miasteczka.
A) Grozisz, że jeśli jeszcze raz obrazi babcię, to powiesz ojcu i dostanie za swoje.
B) Prosisz, żeby był milszy dla babci.
E) Udajesz spokojną i mówisz, że skoro nie podoba mu się u babci, to możesz oddać go do internatu dla małych
chłopców.
D) Przy dziecku opowiadasz koleżance, że twoja teściowa jest beznadziejna.



Przy kolacji twoja córka nie posłuchała ostrzeżenia: „Nie baw się szklanka, bo ją stłuczesz”. Stłukła, a
szkło rozleciało się po kuchni. Ogarnia cię wściekłość i:
A) Wrzeszczysz: „Marsz do łóżka! Za karę nie obejrzysz dobranocki!”.
B) Szybko się opanowujesz i prosisz: „Nie wstawaj z krzesła, bo się skaleczysz”. Zamiatasz szkło i dopiero
wtedy pozwalasz jej iść do pokoju na bajkę.
E) Krzyczysz do męża: „Powiedz coś temu dziecku, bo ja już nie mam zdrowia!”.
C) Pytasz podniesionym tonem: „Czy teraz już wiesz, że szkło może się zbić?”.
D) Robi ci się słabo na myśl, ze odłamek szkła mógł wbić się w ciało dziecka.



Syn długo marudził, ze chciałby chodzić na karate tak jak kolega z klasy. Miesiąc temu zapisałaś go do
klubu i zapłaciłaś za kwartał z góry. On teraz mówi, że to mu się nie podoba i nie będzie chodził.
D) Gdy słyszysz, że treningi meczą dziecko, zgadzasz się, by przestało ćwiczyć.
E) Machasz ręką i mówisz: „Skoro tak uważasz, to daj sobie spokój z treningami”.
A) Mówisz, że nie on rządzi w domu i ma chodzić na treningi.
B) Mówisz: „Nie ma sprawy”, bo nie chcesz go do niczego zmuszać.
C) Proponujesz, żeby zrezygnował za 2 miesiące, by wykorzystać zapłacone lekcje.

WYNIKI


NAJWIĘCEJ A: Kontrolujesz dziecko nadmiernie, nie dając pola do
samodzielności. Uważasz, że w domu rządzą rodzice, a dzieci mają słuchać.
Jesteś surowym sędzią i pilnujesz, by kara nie ominęła malca. Jeśli nie chcesz
zamienić domu w wiezienie, a wychowania w walkę, sięgnij po inne metody.
Pozwól dziecku podejmować decyzje, np. w sprawie ubrania. Częściej używaj
marchewki niż kija. Będzie się mniej buntować i chętniej współpracować.



NAJWIĘCEJ B: Wymagasz za mało. Wiesz, że dziecko potrzebuje akceptacji,
zrozumienia. Najważniejsze dla ciebie jest to,by czuło się kochane. Jesteś
wyrozumiała, gdy zachowuje się niegrzecznie i robi to, na co ma ochotę. Uważaj,
bo brak ustalonych granic może sprawić, ze w domu rośnie tyran. Zwróć uwagę
na większą dyscyplinę i porządek dnia. Naucz się mówić „nie”. Konsekwentne
przestrzeganie reguł jest dziecku potrzebne do rozwoju tak samo jak miłość.

WYNIKI


NAJWIĘCEJ C: Wspierasz mądrze. Jesteś wrażliwa na potrzeby swojego dziecka i
starasz się rozumieć jego uczucia. Jednocześnie stawiasz wyraźne granice i
wymagania. Dziecko zawsze może na ciebie liczyć, ale dajesz mu też sporo
swobody i uczysz samodzielności. Potrafisz przyznać się do błędów oraz wyciągać
z nich wnioski, żeby już ich nie popełniać w przyszłości. Jesteś dobrą matką i tak
trzymaj!



NAJWIĘCEJ D: Opiekujesz się za bardzo. Trzymasz dziecko pod kloszem i zbyt
uzależniasz od siebie. Będziesz o wiele lepszą matką, jeśli od czasu do czasu
zapomnisz o dzieciach i… poczujesz się kobieta! Co najmniej raz w tygodniu znajdź
dla siebie 2 godziny na robienie tego, co sprawia ci przyjemność. Poczujesz się
lepiej, a twoje dzieci odetchną z ulgą.



NAJWIĘCEJ E: Wyręczasz się innymi. Cieszysz się, że twoje dzieci są bardziej
samodzielne od rówieśników. Ale w porównaniu z kolegami dostają mniej uwagi i
wsparcia ze strony rodziców. To nie jest powód do dumy, tylko do zastanowienia się
nad zmianami. Inaczej pociecha zacznie sprawiać kłopoty, by zwrócić na siebie
uwagę. Codziennie znajdź czas na rozmowy i wspólne rytuały. Dzięki temu dasz
dziecku poczucie, że jest dla ciebie ważne.

WNIOSEK:


Rodzic musi uświadomić sobie podstawowy fakt, że
istnieje związek między jego życiem, a późniejszym
życiem dziecka,



Związek między postawami rodziców a tym, co dziecko w
„siebie wchłonie”;



Wszystko, co przeżywamy w początkach naszego życia,
zapisuje się w naszym ciele.



Przemoc fizyczna na dziecku zostawia ślady widoczne na
ciele – złe słowa zostawiają ślady niewidoczne



RODZICU czego nie zrobisz TY,



nikt nie zrobi tego za CIEBIE

POTRZEBY…to biologiczny lub psychiczny stan motywacyjny, który
ukierunkowuje zachowania jednostki na pewien cel.
Potrzeby motywują zachowania ludzkie.

JAKIE POTRZEBY MAJĄ DZIECI
PRZEDSZKOLNE?

POTRZEBY DZIECKA



5. POTRZEBA KONTAKTÓW
SPOŁECZNYCH



4. UZNANIA I AKCEPTACJI



3. ROZWOJU I AKTYWNOŚCI



2. BEZPIECZEŃSTWA



1. MIŁOŚCI



NA SAMYM DOLE SĄ POTZREBY
FIZJOLOGICZNE

Z

POTRZEBAMI ZWIĄZANY JEST ROZWÓJ
DZIECKA – DZIECKO PRAWIDŁOWO
ROZWIJAJĄC SIĘ – ZASPAKAJA SWOJE
POTRZEBY

TEMAT: Czas dla dziecka.

list pewnej dziewczynki do swojej


mamy:

Kochana Mamo!
Dzisiaj w szkole pani czytała nam opowiadanie o mamie – czarodziejce.
Cała klasa, po prostu, zakochała się w tej mamie. Bo ona jest naprawdę
niezwykła. Jakie robi czary! Wyobraź sobie, że potrafi znaleźć radę na
smutek olbrzyma, karmi sałatą dinozaura, zamienia zabawkę w prawdziwą
ciężarówkę. Ale chyba największym czarem mamy jest, że ma zawsze dużo,
dużo czasu dla dzieci. A ja już tak dawno z Tobą nie rozmawiałam ... Tak
trudno nam się spotkać w tym naszym mieszkaniu. Widujemy się przy stole i
przy telewizorze, ale najczęściej to ja jestem sama. I wiesz, czasami myślę,
że gdybym się zgubiła, to Ty nie wiedziałabyś gdzie mnie szukać. Pewnie nie
wolno tak myśleć ... Nie gniewaj się na mnie. Ja przecież wiem, że mnie
kochasz – dajesz mi wiele prezentów. Ja przecież wiem, że mamę trzeba
kochać najbardziej, nawet gdy nie będziesz mi kupowała nowych zabawek.
Nasza Pani zapytała nas, który z czarów chcielibyśmy podarować swojej
Mamie. I wiesz, prawie wszyscy chcieli móc chociaż raz, z mamą i z całą
rodziną, polecieć poduszkowcem na spacer. Mi on nie jest potrzebny. Ja
mogę iść z Tobą nawet na piechotę.
Moja Mamo – czarodziejko! Wyczaruj dla mnie jedno popołudnie. Ja mam
Ci do powiedzenia jeszcze wiele, wiele innych bajek.
Twoja kochana i kochająca Cię mocno, mocno XYZ

Jak mieć dobry kontakt z własnym
dzieckiem?


Kontakt z dzieckiem, to wysłuchanie jego zwierzeń, przeżyć związanych z
przedszkolem, z przyjaciółmi, z przeczytaną książką.



Wysłuchanie dziecka, wspólne przedyskutowanie spraw przeciwdziała
poczuciu osamotnienia, rodzi wiarę we własne siły i wzbudza motywację
do dalszego działania. Poświęcony czas powoduje, że dzieci czują się
dowartościowane i cenione.



Ważne są opowiadania rodziców o sobie, swojej pracy, obowiązkach i
pragnieniach



- dziecko pozbawione kontaktu czuje, że nie jest dla
rodziców ważne, że jego kłopoty, radości i pytania, w ogóle
się nie liczą. Czasami, choć zdarza się to coraz rzadziej,
dziecko znajduje zrozumienie u dziadków.



Czas dla dziecka ważny jest nie tylko ze strony matki, ale
również ze strony ojca. Każde z nich wywiera nieco inny
wpływ na dziecko.

Jakim typem charakterologicznym jest moje dziecko?
RODZICU: SPRÓBUJ SCHARAAKTERYZOWAĆ
SWOJE DZIECKO

Jaki czas rozwojowy na budowanie relacji jest
najlepszy? Do 13 roku życia rodzice mają
najlepsze warunki do budowania więzi ze swoim
dzieckiem… Rodzicu, nie zmarnuj tego czasu…

Jakie są moje (rodzica) codzienne relacje z moim
dzieckiem?


POZYTYWY
Pocałunek Przytulenie Wspólne posiłki Wspólne zabawy Czytanie bajek, książek Wspólne
spacery, Rytuał dnia Dzień Rodziny

NEGATYWY
Krzyczysz na dziecko Bijesz je Dajesz słodycze za coś ... Okłamujesz je Zmuszasz do czegoś
Karzesz je Manipulujesz Jesteś niekonsekwentny
Używasz słów nieodpowiednich, raniących je


Co wiem o swoim dziecku?


Mój syn (córka)........................................ .................
Interesuje się: ........................................
Ulubiona bajka: ........................................
Jest szczęśliwy (a) gdy: ........................................
Jest dumny (a) gdy: ........................................
Jego (jej) wadą jest: ........................................
Jego (jej) zaletą jest:........................................ ......
Lubi gdy ktoś zwraca się do niego (niej): ........................................
Największym sukcesem mojego dziecka jest:: ........................................
Ma talent do: ........................................
W przyszłości pragnie być: ........................................
Boi się: ........................................
Najbardziej lubi spędzać czas wolny: ........................................
Jego (Jej) trójka najbliższych przyjaciół to: ........................................



Oby te słowa, z filmu MARY POPPINS nie stały się naszą
rzeczywistością:
... Ma pan tyle rzeczy do zrobienia, że nigdy nie ma pan czasu
... a tym bardziej na to, aby spróbować uszczęśliwić innych. Nie
powinien się pan jednak niepokoić, pewnego dnia pańskie dzieci
wyfruną, odejdą i pozostanie pan sam ... Wtedy, być może, zda
pan sobie sprawę z tego, że się pan mylił.

Dziękuję za uwagę
- Sabina Chyłapedagog P-17


Slide 3

PEDAGOGIZACJA RODZICÓW cz.1
- Z CYKLU WARTO ROZMAWIĆ …
O NASZYCH DZIECIACH

TEMAT

 Role

wychowawcze rodziców i potrzeby
dziecka w wieku przedszkolnym

CZAS NA MAŁĄ REFLEKSJĘ


Jak byłem sam wychowany?
Czy dostatecznie obdarzono mnie miłością i akceptacją?



Czy wychowywałem/am się z mamą i tatą?



Jakie relację panowały między rodzicami?



Które z metod moich rodziców stosuję sam, których pragnę uniknąć, a w
czym pragnę postępować inaczej?



Czy jestem zadowolony z własnego sposobu wychowywania dzieci?



Czy chciałbym coś zmienić?

Każdy z nas chciałby wychować zdrowe,
szczęśliwe dziecko…

ROLA WYCHOWAWCZA RODZICÓW


A) rodzice wychowują – czyli kształtują i ukierunkowują
nowego człowieka poprzez fakt, że są z nim w bliskim i
jedynym kontakcie uczuciowym i stwarzają mu jedyną w
swym rodzaju rzeczywistość domu,



B) nikt nie może ich w pełni zastąpić (dziecko zawsze dąży
do odzyskania rodziców, nawet ogromnym kosztem),



C) nieodwracalny brak rodzica – to zawsze trwałe szkody w
osobowości dziecka,



D) zadania rodzicielskie wymagają głębszych przygotowań,
ponieważ wszelkie zaniedbania i błędy wynikające z
niewiedzy, trudno później lub nie można wcale ich naprawić



E) rodzicielstwa nie można znaleźć w żadnym podręczniku,
ale równocześnie wiedza, refleksja i świadoma dobra wola
jest potrzebna każdemu z rodziców, zwłaszcza w
trudniejszych chwilach,

Każda rodzina jest inna…


Każda rodzina preferuje inny styl wychowania. Jego wybór
zależy od wielu czynników



m.in. od fazy rozwoju dziecka, jego potrzeb, możliwości,
stanu zdrowia, osobowości, ale przede wszystkim od poglądów
rodziców, od stylu wychowania ich rodziców;



Istnieje tyle stylów wychowawczych ile rodzin. Nie sposób
wszystkie zliczyć i wymienić. W literaturze zazwyczaj
wyodrębnia się kilka podstawowych stylów.



Rzadko są one w czystej postaci- najczęściej występuje typ
mieszany



Często jednak niepokojące zachowanie dziecka (płaczliwość,
agresja, strachliwość…) są wynikiem zmian w jego najbliższym
otoczeniu- w rodzinie.

STYLE WYCHOWANIA
AUTOKRATYCZNY


- w rodzinach patriarchalnych, ma więc on charakter konserwatywny i jest
oparty na tym rodzaju autorytetu



Decyzje podejmują rodzice (lub jedno z nich-autokrata) – bez porozumienia z
innymi członkami rodziny, nie pytając ich o zgodę,



Od dzieci wymaga się bezwzględnej karności i posłuszeństwa,
podporządkowania się wszelkim poleceniom i nakazom rodziców, a zwłaszcza
ojca



Kary, nagrody i inne środki wychowawcze stosowane są konsekwentnie i nie
ma od nich odwołania.



SKUTKI: dzieci zachowując się despotycznie i okrutnie wobec młodszych i
słabszych kolegów;

lub są zastraszane i uległe, niezdolne do samodzielnego działania i myślenia,
przywykłe tylko do wykonywania rozkazów i poleceń z zewnątrz.


lub buntują się przeciw ustawicznemu przymusowi i stają się agresywne w
sposób jawny lub ukryty

Demokratyczny styl
wychowania


dziecka współuczestniczy w życiu rodziny.



dziecko zna zakres swoich obowiązków i zadań, nie zostały mu one jednak
narzucone, lecz dobrowolnie je przyjęło, czasem z własnej chęci, a
niekiedy dlatego, że wyjaśniono mu sens i konieczność podjęcia się ich dla
dobra całej rodziny.



W przypadku zaniedbania lub złamania zobowiązania przez dziecko, rodzice
nie stosują na ogół środków represji, lecz metody perswazji i argumentacji.



Demokratyczny styl wychowania cechuje rzadka kontrola, częste
nagradzanie oraz stawianie wysokich wymagań wobec dziecka.



SKUTEK:



Przy takim stylu wychowania więź emocjonalna dziecka z rodzicami jest
silna, przeważają zdecydowanie uczucia pozytywne : wzajemne zaufanie,
sympatia i życzliwość

Styl liberalny


Daje się często zaobserwować we współczesnych



rodzinach małych. Pod pewnymi względami przypomina on
wychowanie niekonsekwentne czy też ingerowanie w sprawy
dziecka i w jego zachowanie wyłącznie od przypadku do
przypadku.



Wpojenie norm i zasad moralnych zaczyna się w tym systemie
wychowania późno, opóźniony jest także proces socjalizacji
dziecka



"Niech wszystko leci, jak leci"

Niekonsekwentny styl


Cechą jest zmienność, niejednolitość i przypadkowość
zabiegów wychowawczych w zależności od samopoczucia
rodziców, sytuacji itp.



Np.. że jeden rodzic rozpieszcza, a drugi terroryzuje



Rodzice raz są dla dziecka bardziej wyrozumiali, raz mniej.
Albo w ogóle nie zwracają uwagi na jego wybryki albo surowo
za nie karzą.



SKUTKI: zaburza poczucie bezpieczeństwa; powoduje
niepewność, agresję, osamotnienie, bezradność.



wywołuje poczucie niesprawiedliwości i krzywdy



Doprowadza do utraty szacunku wobec rodziców.



"raz tak, raz tak"

Quiz jaką mamą/tatą jesteś??...

TEŚCIK


Wiesz, że syn marzy o grze komputerowej dozwolonej od 16 lat. Nie skończył jednak
nawet 11. Gdy po raz kolejny prosi: „Mamo, ale ja będę naprawdę grzeczny przez tydzień,
jak mi ja kupisz”, mówisz:
A) „Nie mamy o czym rozmawiać”.
B) „Poproszę tatę, żeby wyjątkowo pozwolił ci w to zagrać”.
C) „To gra dla starszych chłopców, więc kupię ją, jak będziesz starszy. Teraz możesz grac w gry
dla osób w twoim wieku”.
D) „Kochanie, tam są straszne sceny, nie dla takich małych chłopczyków jak ty”.
E) „Powiedz dziadkowi, żeby ci kupił”.



Córka miała wrócić od koleżanki na obiad. Wraca godzinę później, gdy jedzenie już
wystygło. Jak reagujesz?
E) Mówisz: „Powiedz tacie, by odgrzał ci zupę”. I wracasz do rozmowy telefonicznej z
przyjaciółką.
A) Ponosi cię: „Nie chce słyszeć, dlaczego się spóźniłaś! Sama jesteś sobie winna i za karę
zjesz zimną zupę!”.
B) Wzdychasz z ulga: „Całe szczęście, że już jesteś. Martwiłam się, ze coś się stało”. I
podgrzewasz obiad.
D) Przytulasz ja i mówisz: „Nie rób mi tego więcej i nie spóźniaj się, bo mama omal nie umarła
ze strachu, że coś ci się stało”.
C) Spokojnie pytasz: „Dlaczego nie dotrzymałaś obietnicy, ze przyjdziesz na czas?”.

TEŚCIK


Teściowa skarży się, że twój syn nie słucha jej i używa brzydkich słów. Sugeruje, że nie daje sobie z nim
rady i nie chce się nim zajmować. Przychodzisz do domu i:
C) Mówisz, że starszym należy się szacunek i że jeśli będzie niegrzeczny u babci, nie pojedzie z tobą do
wesołego miasteczka.
A) Grozisz, że jeśli jeszcze raz obrazi babcię, to powiesz ojcu i dostanie za swoje.
B) Prosisz, żeby był milszy dla babci.
E) Udajesz spokojną i mówisz, że skoro nie podoba mu się u babci, to możesz oddać go do internatu dla małych
chłopców.
D) Przy dziecku opowiadasz koleżance, że twoja teściowa jest beznadziejna.



Przy kolacji twoja córka nie posłuchała ostrzeżenia: „Nie baw się szklanka, bo ją stłuczesz”. Stłukła, a
szkło rozleciało się po kuchni. Ogarnia cię wściekłość i:
A) Wrzeszczysz: „Marsz do łóżka! Za karę nie obejrzysz dobranocki!”.
B) Szybko się opanowujesz i prosisz: „Nie wstawaj z krzesła, bo się skaleczysz”. Zamiatasz szkło i dopiero
wtedy pozwalasz jej iść do pokoju na bajkę.
E) Krzyczysz do męża: „Powiedz coś temu dziecku, bo ja już nie mam zdrowia!”.
C) Pytasz podniesionym tonem: „Czy teraz już wiesz, że szkło może się zbić?”.
D) Robi ci się słabo na myśl, ze odłamek szkła mógł wbić się w ciało dziecka.



Syn długo marudził, ze chciałby chodzić na karate tak jak kolega z klasy. Miesiąc temu zapisałaś go do
klubu i zapłaciłaś za kwartał z góry. On teraz mówi, że to mu się nie podoba i nie będzie chodził.
D) Gdy słyszysz, że treningi meczą dziecko, zgadzasz się, by przestało ćwiczyć.
E) Machasz ręką i mówisz: „Skoro tak uważasz, to daj sobie spokój z treningami”.
A) Mówisz, że nie on rządzi w domu i ma chodzić na treningi.
B) Mówisz: „Nie ma sprawy”, bo nie chcesz go do niczego zmuszać.
C) Proponujesz, żeby zrezygnował za 2 miesiące, by wykorzystać zapłacone lekcje.

WYNIKI


NAJWIĘCEJ A: Kontrolujesz dziecko nadmiernie, nie dając pola do
samodzielności. Uważasz, że w domu rządzą rodzice, a dzieci mają słuchać.
Jesteś surowym sędzią i pilnujesz, by kara nie ominęła malca. Jeśli nie chcesz
zamienić domu w wiezienie, a wychowania w walkę, sięgnij po inne metody.
Pozwól dziecku podejmować decyzje, np. w sprawie ubrania. Częściej używaj
marchewki niż kija. Będzie się mniej buntować i chętniej współpracować.



NAJWIĘCEJ B: Wymagasz za mało. Wiesz, że dziecko potrzebuje akceptacji,
zrozumienia. Najważniejsze dla ciebie jest to,by czuło się kochane. Jesteś
wyrozumiała, gdy zachowuje się niegrzecznie i robi to, na co ma ochotę. Uważaj,
bo brak ustalonych granic może sprawić, ze w domu rośnie tyran. Zwróć uwagę
na większą dyscyplinę i porządek dnia. Naucz się mówić „nie”. Konsekwentne
przestrzeganie reguł jest dziecku potrzebne do rozwoju tak samo jak miłość.

WYNIKI


NAJWIĘCEJ C: Wspierasz mądrze. Jesteś wrażliwa na potrzeby swojego dziecka i
starasz się rozumieć jego uczucia. Jednocześnie stawiasz wyraźne granice i
wymagania. Dziecko zawsze może na ciebie liczyć, ale dajesz mu też sporo
swobody i uczysz samodzielności. Potrafisz przyznać się do błędów oraz wyciągać
z nich wnioski, żeby już ich nie popełniać w przyszłości. Jesteś dobrą matką i tak
trzymaj!



NAJWIĘCEJ D: Opiekujesz się za bardzo. Trzymasz dziecko pod kloszem i zbyt
uzależniasz od siebie. Będziesz o wiele lepszą matką, jeśli od czasu do czasu
zapomnisz o dzieciach i… poczujesz się kobieta! Co najmniej raz w tygodniu znajdź
dla siebie 2 godziny na robienie tego, co sprawia ci przyjemność. Poczujesz się
lepiej, a twoje dzieci odetchną z ulgą.



NAJWIĘCEJ E: Wyręczasz się innymi. Cieszysz się, że twoje dzieci są bardziej
samodzielne od rówieśników. Ale w porównaniu z kolegami dostają mniej uwagi i
wsparcia ze strony rodziców. To nie jest powód do dumy, tylko do zastanowienia się
nad zmianami. Inaczej pociecha zacznie sprawiać kłopoty, by zwrócić na siebie
uwagę. Codziennie znajdź czas na rozmowy i wspólne rytuały. Dzięki temu dasz
dziecku poczucie, że jest dla ciebie ważne.

WNIOSEK:


Rodzic musi uświadomić sobie podstawowy fakt, że
istnieje związek między jego życiem, a późniejszym
życiem dziecka,



Związek między postawami rodziców a tym, co dziecko w
„siebie wchłonie”;



Wszystko, co przeżywamy w początkach naszego życia,
zapisuje się w naszym ciele.



Przemoc fizyczna na dziecku zostawia ślady widoczne na
ciele – złe słowa zostawiają ślady niewidoczne



RODZICU czego nie zrobisz TY,



nikt nie zrobi tego za CIEBIE

POTRZEBY…to biologiczny lub psychiczny stan motywacyjny, który
ukierunkowuje zachowania jednostki na pewien cel.
Potrzeby motywują zachowania ludzkie.

JAKIE POTRZEBY MAJĄ DZIECI
PRZEDSZKOLNE?

POTRZEBY DZIECKA



5. POTRZEBA KONTAKTÓW
SPOŁECZNYCH



4. UZNANIA I AKCEPTACJI



3. ROZWOJU I AKTYWNOŚCI



2. BEZPIECZEŃSTWA



1. MIŁOŚCI



NA SAMYM DOLE SĄ POTZREBY
FIZJOLOGICZNE

Z

POTRZEBAMI ZWIĄZANY JEST ROZWÓJ
DZIECKA – DZIECKO PRAWIDŁOWO
ROZWIJAJĄC SIĘ – ZASPAKAJA SWOJE
POTRZEBY

TEMAT: Czas dla dziecka.

list pewnej dziewczynki do swojej


mamy:

Kochana Mamo!
Dzisiaj w szkole pani czytała nam opowiadanie o mamie – czarodziejce.
Cała klasa, po prostu, zakochała się w tej mamie. Bo ona jest naprawdę
niezwykła. Jakie robi czary! Wyobraź sobie, że potrafi znaleźć radę na
smutek olbrzyma, karmi sałatą dinozaura, zamienia zabawkę w prawdziwą
ciężarówkę. Ale chyba największym czarem mamy jest, że ma zawsze dużo,
dużo czasu dla dzieci. A ja już tak dawno z Tobą nie rozmawiałam ... Tak
trudno nam się spotkać w tym naszym mieszkaniu. Widujemy się przy stole i
przy telewizorze, ale najczęściej to ja jestem sama. I wiesz, czasami myślę,
że gdybym się zgubiła, to Ty nie wiedziałabyś gdzie mnie szukać. Pewnie nie
wolno tak myśleć ... Nie gniewaj się na mnie. Ja przecież wiem, że mnie
kochasz – dajesz mi wiele prezentów. Ja przecież wiem, że mamę trzeba
kochać najbardziej, nawet gdy nie będziesz mi kupowała nowych zabawek.
Nasza Pani zapytała nas, który z czarów chcielibyśmy podarować swojej
Mamie. I wiesz, prawie wszyscy chcieli móc chociaż raz, z mamą i z całą
rodziną, polecieć poduszkowcem na spacer. Mi on nie jest potrzebny. Ja
mogę iść z Tobą nawet na piechotę.
Moja Mamo – czarodziejko! Wyczaruj dla mnie jedno popołudnie. Ja mam
Ci do powiedzenia jeszcze wiele, wiele innych bajek.
Twoja kochana i kochająca Cię mocno, mocno XYZ

Jak mieć dobry kontakt z własnym
dzieckiem?


Kontakt z dzieckiem, to wysłuchanie jego zwierzeń, przeżyć związanych z
przedszkolem, z przyjaciółmi, z przeczytaną książką.



Wysłuchanie dziecka, wspólne przedyskutowanie spraw przeciwdziała
poczuciu osamotnienia, rodzi wiarę we własne siły i wzbudza motywację
do dalszego działania. Poświęcony czas powoduje, że dzieci czują się
dowartościowane i cenione.



Ważne są opowiadania rodziców o sobie, swojej pracy, obowiązkach i
pragnieniach



- dziecko pozbawione kontaktu czuje, że nie jest dla
rodziców ważne, że jego kłopoty, radości i pytania, w ogóle
się nie liczą. Czasami, choć zdarza się to coraz rzadziej,
dziecko znajduje zrozumienie u dziadków.



Czas dla dziecka ważny jest nie tylko ze strony matki, ale
również ze strony ojca. Każde z nich wywiera nieco inny
wpływ na dziecko.

Jakim typem charakterologicznym jest moje dziecko?
RODZICU: SPRÓBUJ SCHARAAKTERYZOWAĆ
SWOJE DZIECKO

Jaki czas rozwojowy na budowanie relacji jest
najlepszy? Do 13 roku życia rodzice mają
najlepsze warunki do budowania więzi ze swoim
dzieckiem… Rodzicu, nie zmarnuj tego czasu…

Jakie są moje (rodzica) codzienne relacje z moim
dzieckiem?


POZYTYWY
Pocałunek Przytulenie Wspólne posiłki Wspólne zabawy Czytanie bajek, książek Wspólne
spacery, Rytuał dnia Dzień Rodziny

NEGATYWY
Krzyczysz na dziecko Bijesz je Dajesz słodycze za coś ... Okłamujesz je Zmuszasz do czegoś
Karzesz je Manipulujesz Jesteś niekonsekwentny
Używasz słów nieodpowiednich, raniących je


Co wiem o swoim dziecku?


Mój syn (córka)........................................ .................
Interesuje się: ........................................
Ulubiona bajka: ........................................
Jest szczęśliwy (a) gdy: ........................................
Jest dumny (a) gdy: ........................................
Jego (jej) wadą jest: ........................................
Jego (jej) zaletą jest:........................................ ......
Lubi gdy ktoś zwraca się do niego (niej): ........................................
Największym sukcesem mojego dziecka jest:: ........................................
Ma talent do: ........................................
W przyszłości pragnie być: ........................................
Boi się: ........................................
Najbardziej lubi spędzać czas wolny: ........................................
Jego (Jej) trójka najbliższych przyjaciół to: ........................................



Oby te słowa, z filmu MARY POPPINS nie stały się naszą
rzeczywistością:
... Ma pan tyle rzeczy do zrobienia, że nigdy nie ma pan czasu
... a tym bardziej na to, aby spróbować uszczęśliwić innych. Nie
powinien się pan jednak niepokoić, pewnego dnia pańskie dzieci
wyfruną, odejdą i pozostanie pan sam ... Wtedy, być może, zda
pan sobie sprawę z tego, że się pan mylił.

Dziękuję za uwagę
- Sabina Chyłapedagog P-17


Slide 4

PEDAGOGIZACJA RODZICÓW cz.1
- Z CYKLU WARTO ROZMAWIĆ …
O NASZYCH DZIECIACH

TEMAT

 Role

wychowawcze rodziców i potrzeby
dziecka w wieku przedszkolnym

CZAS NA MAŁĄ REFLEKSJĘ


Jak byłem sam wychowany?
Czy dostatecznie obdarzono mnie miłością i akceptacją?



Czy wychowywałem/am się z mamą i tatą?



Jakie relację panowały między rodzicami?



Które z metod moich rodziców stosuję sam, których pragnę uniknąć, a w
czym pragnę postępować inaczej?



Czy jestem zadowolony z własnego sposobu wychowywania dzieci?



Czy chciałbym coś zmienić?

Każdy z nas chciałby wychować zdrowe,
szczęśliwe dziecko…

ROLA WYCHOWAWCZA RODZICÓW


A) rodzice wychowują – czyli kształtują i ukierunkowują
nowego człowieka poprzez fakt, że są z nim w bliskim i
jedynym kontakcie uczuciowym i stwarzają mu jedyną w
swym rodzaju rzeczywistość domu,



B) nikt nie może ich w pełni zastąpić (dziecko zawsze dąży
do odzyskania rodziców, nawet ogromnym kosztem),



C) nieodwracalny brak rodzica – to zawsze trwałe szkody w
osobowości dziecka,



D) zadania rodzicielskie wymagają głębszych przygotowań,
ponieważ wszelkie zaniedbania i błędy wynikające z
niewiedzy, trudno później lub nie można wcale ich naprawić



E) rodzicielstwa nie można znaleźć w żadnym podręczniku,
ale równocześnie wiedza, refleksja i świadoma dobra wola
jest potrzebna każdemu z rodziców, zwłaszcza w
trudniejszych chwilach,

Każda rodzina jest inna…


Każda rodzina preferuje inny styl wychowania. Jego wybór
zależy od wielu czynników



m.in. od fazy rozwoju dziecka, jego potrzeb, możliwości,
stanu zdrowia, osobowości, ale przede wszystkim od poglądów
rodziców, od stylu wychowania ich rodziców;



Istnieje tyle stylów wychowawczych ile rodzin. Nie sposób
wszystkie zliczyć i wymienić. W literaturze zazwyczaj
wyodrębnia się kilka podstawowych stylów.



Rzadko są one w czystej postaci- najczęściej występuje typ
mieszany



Często jednak niepokojące zachowanie dziecka (płaczliwość,
agresja, strachliwość…) są wynikiem zmian w jego najbliższym
otoczeniu- w rodzinie.

STYLE WYCHOWANIA
AUTOKRATYCZNY


- w rodzinach patriarchalnych, ma więc on charakter konserwatywny i jest
oparty na tym rodzaju autorytetu



Decyzje podejmują rodzice (lub jedno z nich-autokrata) – bez porozumienia z
innymi członkami rodziny, nie pytając ich o zgodę,



Od dzieci wymaga się bezwzględnej karności i posłuszeństwa,
podporządkowania się wszelkim poleceniom i nakazom rodziców, a zwłaszcza
ojca



Kary, nagrody i inne środki wychowawcze stosowane są konsekwentnie i nie
ma od nich odwołania.



SKUTKI: dzieci zachowując się despotycznie i okrutnie wobec młodszych i
słabszych kolegów;

lub są zastraszane i uległe, niezdolne do samodzielnego działania i myślenia,
przywykłe tylko do wykonywania rozkazów i poleceń z zewnątrz.


lub buntują się przeciw ustawicznemu przymusowi i stają się agresywne w
sposób jawny lub ukryty

Demokratyczny styl
wychowania


dziecka współuczestniczy w życiu rodziny.



dziecko zna zakres swoich obowiązków i zadań, nie zostały mu one jednak
narzucone, lecz dobrowolnie je przyjęło, czasem z własnej chęci, a
niekiedy dlatego, że wyjaśniono mu sens i konieczność podjęcia się ich dla
dobra całej rodziny.



W przypadku zaniedbania lub złamania zobowiązania przez dziecko, rodzice
nie stosują na ogół środków represji, lecz metody perswazji i argumentacji.



Demokratyczny styl wychowania cechuje rzadka kontrola, częste
nagradzanie oraz stawianie wysokich wymagań wobec dziecka.



SKUTEK:



Przy takim stylu wychowania więź emocjonalna dziecka z rodzicami jest
silna, przeważają zdecydowanie uczucia pozytywne : wzajemne zaufanie,
sympatia i życzliwość

Styl liberalny


Daje się często zaobserwować we współczesnych



rodzinach małych. Pod pewnymi względami przypomina on
wychowanie niekonsekwentne czy też ingerowanie w sprawy
dziecka i w jego zachowanie wyłącznie od przypadku do
przypadku.



Wpojenie norm i zasad moralnych zaczyna się w tym systemie
wychowania późno, opóźniony jest także proces socjalizacji
dziecka



"Niech wszystko leci, jak leci"

Niekonsekwentny styl


Cechą jest zmienność, niejednolitość i przypadkowość
zabiegów wychowawczych w zależności od samopoczucia
rodziców, sytuacji itp.



Np.. że jeden rodzic rozpieszcza, a drugi terroryzuje



Rodzice raz są dla dziecka bardziej wyrozumiali, raz mniej.
Albo w ogóle nie zwracają uwagi na jego wybryki albo surowo
za nie karzą.



SKUTKI: zaburza poczucie bezpieczeństwa; powoduje
niepewność, agresję, osamotnienie, bezradność.



wywołuje poczucie niesprawiedliwości i krzywdy



Doprowadza do utraty szacunku wobec rodziców.



"raz tak, raz tak"

Quiz jaką mamą/tatą jesteś??...

TEŚCIK


Wiesz, że syn marzy o grze komputerowej dozwolonej od 16 lat. Nie skończył jednak
nawet 11. Gdy po raz kolejny prosi: „Mamo, ale ja będę naprawdę grzeczny przez tydzień,
jak mi ja kupisz”, mówisz:
A) „Nie mamy o czym rozmawiać”.
B) „Poproszę tatę, żeby wyjątkowo pozwolił ci w to zagrać”.
C) „To gra dla starszych chłopców, więc kupię ją, jak będziesz starszy. Teraz możesz grac w gry
dla osób w twoim wieku”.
D) „Kochanie, tam są straszne sceny, nie dla takich małych chłopczyków jak ty”.
E) „Powiedz dziadkowi, żeby ci kupił”.



Córka miała wrócić od koleżanki na obiad. Wraca godzinę później, gdy jedzenie już
wystygło. Jak reagujesz?
E) Mówisz: „Powiedz tacie, by odgrzał ci zupę”. I wracasz do rozmowy telefonicznej z
przyjaciółką.
A) Ponosi cię: „Nie chce słyszeć, dlaczego się spóźniłaś! Sama jesteś sobie winna i za karę
zjesz zimną zupę!”.
B) Wzdychasz z ulga: „Całe szczęście, że już jesteś. Martwiłam się, ze coś się stało”. I
podgrzewasz obiad.
D) Przytulasz ja i mówisz: „Nie rób mi tego więcej i nie spóźniaj się, bo mama omal nie umarła
ze strachu, że coś ci się stało”.
C) Spokojnie pytasz: „Dlaczego nie dotrzymałaś obietnicy, ze przyjdziesz na czas?”.

TEŚCIK


Teściowa skarży się, że twój syn nie słucha jej i używa brzydkich słów. Sugeruje, że nie daje sobie z nim
rady i nie chce się nim zajmować. Przychodzisz do domu i:
C) Mówisz, że starszym należy się szacunek i że jeśli będzie niegrzeczny u babci, nie pojedzie z tobą do
wesołego miasteczka.
A) Grozisz, że jeśli jeszcze raz obrazi babcię, to powiesz ojcu i dostanie za swoje.
B) Prosisz, żeby był milszy dla babci.
E) Udajesz spokojną i mówisz, że skoro nie podoba mu się u babci, to możesz oddać go do internatu dla małych
chłopców.
D) Przy dziecku opowiadasz koleżance, że twoja teściowa jest beznadziejna.



Przy kolacji twoja córka nie posłuchała ostrzeżenia: „Nie baw się szklanka, bo ją stłuczesz”. Stłukła, a
szkło rozleciało się po kuchni. Ogarnia cię wściekłość i:
A) Wrzeszczysz: „Marsz do łóżka! Za karę nie obejrzysz dobranocki!”.
B) Szybko się opanowujesz i prosisz: „Nie wstawaj z krzesła, bo się skaleczysz”. Zamiatasz szkło i dopiero
wtedy pozwalasz jej iść do pokoju na bajkę.
E) Krzyczysz do męża: „Powiedz coś temu dziecku, bo ja już nie mam zdrowia!”.
C) Pytasz podniesionym tonem: „Czy teraz już wiesz, że szkło może się zbić?”.
D) Robi ci się słabo na myśl, ze odłamek szkła mógł wbić się w ciało dziecka.



Syn długo marudził, ze chciałby chodzić na karate tak jak kolega z klasy. Miesiąc temu zapisałaś go do
klubu i zapłaciłaś za kwartał z góry. On teraz mówi, że to mu się nie podoba i nie będzie chodził.
D) Gdy słyszysz, że treningi meczą dziecko, zgadzasz się, by przestało ćwiczyć.
E) Machasz ręką i mówisz: „Skoro tak uważasz, to daj sobie spokój z treningami”.
A) Mówisz, że nie on rządzi w domu i ma chodzić na treningi.
B) Mówisz: „Nie ma sprawy”, bo nie chcesz go do niczego zmuszać.
C) Proponujesz, żeby zrezygnował za 2 miesiące, by wykorzystać zapłacone lekcje.

WYNIKI


NAJWIĘCEJ A: Kontrolujesz dziecko nadmiernie, nie dając pola do
samodzielności. Uważasz, że w domu rządzą rodzice, a dzieci mają słuchać.
Jesteś surowym sędzią i pilnujesz, by kara nie ominęła malca. Jeśli nie chcesz
zamienić domu w wiezienie, a wychowania w walkę, sięgnij po inne metody.
Pozwól dziecku podejmować decyzje, np. w sprawie ubrania. Częściej używaj
marchewki niż kija. Będzie się mniej buntować i chętniej współpracować.



NAJWIĘCEJ B: Wymagasz za mało. Wiesz, że dziecko potrzebuje akceptacji,
zrozumienia. Najważniejsze dla ciebie jest to,by czuło się kochane. Jesteś
wyrozumiała, gdy zachowuje się niegrzecznie i robi to, na co ma ochotę. Uważaj,
bo brak ustalonych granic może sprawić, ze w domu rośnie tyran. Zwróć uwagę
na większą dyscyplinę i porządek dnia. Naucz się mówić „nie”. Konsekwentne
przestrzeganie reguł jest dziecku potrzebne do rozwoju tak samo jak miłość.

WYNIKI


NAJWIĘCEJ C: Wspierasz mądrze. Jesteś wrażliwa na potrzeby swojego dziecka i
starasz się rozumieć jego uczucia. Jednocześnie stawiasz wyraźne granice i
wymagania. Dziecko zawsze może na ciebie liczyć, ale dajesz mu też sporo
swobody i uczysz samodzielności. Potrafisz przyznać się do błędów oraz wyciągać
z nich wnioski, żeby już ich nie popełniać w przyszłości. Jesteś dobrą matką i tak
trzymaj!



NAJWIĘCEJ D: Opiekujesz się za bardzo. Trzymasz dziecko pod kloszem i zbyt
uzależniasz od siebie. Będziesz o wiele lepszą matką, jeśli od czasu do czasu
zapomnisz o dzieciach i… poczujesz się kobieta! Co najmniej raz w tygodniu znajdź
dla siebie 2 godziny na robienie tego, co sprawia ci przyjemność. Poczujesz się
lepiej, a twoje dzieci odetchną z ulgą.



NAJWIĘCEJ E: Wyręczasz się innymi. Cieszysz się, że twoje dzieci są bardziej
samodzielne od rówieśników. Ale w porównaniu z kolegami dostają mniej uwagi i
wsparcia ze strony rodziców. To nie jest powód do dumy, tylko do zastanowienia się
nad zmianami. Inaczej pociecha zacznie sprawiać kłopoty, by zwrócić na siebie
uwagę. Codziennie znajdź czas na rozmowy i wspólne rytuały. Dzięki temu dasz
dziecku poczucie, że jest dla ciebie ważne.

WNIOSEK:


Rodzic musi uświadomić sobie podstawowy fakt, że
istnieje związek między jego życiem, a późniejszym
życiem dziecka,



Związek między postawami rodziców a tym, co dziecko w
„siebie wchłonie”;



Wszystko, co przeżywamy w początkach naszego życia,
zapisuje się w naszym ciele.



Przemoc fizyczna na dziecku zostawia ślady widoczne na
ciele – złe słowa zostawiają ślady niewidoczne



RODZICU czego nie zrobisz TY,



nikt nie zrobi tego za CIEBIE

POTRZEBY…to biologiczny lub psychiczny stan motywacyjny, który
ukierunkowuje zachowania jednostki na pewien cel.
Potrzeby motywują zachowania ludzkie.

JAKIE POTRZEBY MAJĄ DZIECI
PRZEDSZKOLNE?

POTRZEBY DZIECKA



5. POTRZEBA KONTAKTÓW
SPOŁECZNYCH



4. UZNANIA I AKCEPTACJI



3. ROZWOJU I AKTYWNOŚCI



2. BEZPIECZEŃSTWA



1. MIŁOŚCI



NA SAMYM DOLE SĄ POTZREBY
FIZJOLOGICZNE

Z

POTRZEBAMI ZWIĄZANY JEST ROZWÓJ
DZIECKA – DZIECKO PRAWIDŁOWO
ROZWIJAJĄC SIĘ – ZASPAKAJA SWOJE
POTRZEBY

TEMAT: Czas dla dziecka.

list pewnej dziewczynki do swojej


mamy:

Kochana Mamo!
Dzisiaj w szkole pani czytała nam opowiadanie o mamie – czarodziejce.
Cała klasa, po prostu, zakochała się w tej mamie. Bo ona jest naprawdę
niezwykła. Jakie robi czary! Wyobraź sobie, że potrafi znaleźć radę na
smutek olbrzyma, karmi sałatą dinozaura, zamienia zabawkę w prawdziwą
ciężarówkę. Ale chyba największym czarem mamy jest, że ma zawsze dużo,
dużo czasu dla dzieci. A ja już tak dawno z Tobą nie rozmawiałam ... Tak
trudno nam się spotkać w tym naszym mieszkaniu. Widujemy się przy stole i
przy telewizorze, ale najczęściej to ja jestem sama. I wiesz, czasami myślę,
że gdybym się zgubiła, to Ty nie wiedziałabyś gdzie mnie szukać. Pewnie nie
wolno tak myśleć ... Nie gniewaj się na mnie. Ja przecież wiem, że mnie
kochasz – dajesz mi wiele prezentów. Ja przecież wiem, że mamę trzeba
kochać najbardziej, nawet gdy nie będziesz mi kupowała nowych zabawek.
Nasza Pani zapytała nas, który z czarów chcielibyśmy podarować swojej
Mamie. I wiesz, prawie wszyscy chcieli móc chociaż raz, z mamą i z całą
rodziną, polecieć poduszkowcem na spacer. Mi on nie jest potrzebny. Ja
mogę iść z Tobą nawet na piechotę.
Moja Mamo – czarodziejko! Wyczaruj dla mnie jedno popołudnie. Ja mam
Ci do powiedzenia jeszcze wiele, wiele innych bajek.
Twoja kochana i kochająca Cię mocno, mocno XYZ

Jak mieć dobry kontakt z własnym
dzieckiem?


Kontakt z dzieckiem, to wysłuchanie jego zwierzeń, przeżyć związanych z
przedszkolem, z przyjaciółmi, z przeczytaną książką.



Wysłuchanie dziecka, wspólne przedyskutowanie spraw przeciwdziała
poczuciu osamotnienia, rodzi wiarę we własne siły i wzbudza motywację
do dalszego działania. Poświęcony czas powoduje, że dzieci czują się
dowartościowane i cenione.



Ważne są opowiadania rodziców o sobie, swojej pracy, obowiązkach i
pragnieniach



- dziecko pozbawione kontaktu czuje, że nie jest dla
rodziców ważne, że jego kłopoty, radości i pytania, w ogóle
się nie liczą. Czasami, choć zdarza się to coraz rzadziej,
dziecko znajduje zrozumienie u dziadków.



Czas dla dziecka ważny jest nie tylko ze strony matki, ale
również ze strony ojca. Każde z nich wywiera nieco inny
wpływ na dziecko.

Jakim typem charakterologicznym jest moje dziecko?
RODZICU: SPRÓBUJ SCHARAAKTERYZOWAĆ
SWOJE DZIECKO

Jaki czas rozwojowy na budowanie relacji jest
najlepszy? Do 13 roku życia rodzice mają
najlepsze warunki do budowania więzi ze swoim
dzieckiem… Rodzicu, nie zmarnuj tego czasu…

Jakie są moje (rodzica) codzienne relacje z moim
dzieckiem?


POZYTYWY
Pocałunek Przytulenie Wspólne posiłki Wspólne zabawy Czytanie bajek, książek Wspólne
spacery, Rytuał dnia Dzień Rodziny

NEGATYWY
Krzyczysz na dziecko Bijesz je Dajesz słodycze za coś ... Okłamujesz je Zmuszasz do czegoś
Karzesz je Manipulujesz Jesteś niekonsekwentny
Używasz słów nieodpowiednich, raniących je


Co wiem o swoim dziecku?


Mój syn (córka)........................................ .................
Interesuje się: ........................................
Ulubiona bajka: ........................................
Jest szczęśliwy (a) gdy: ........................................
Jest dumny (a) gdy: ........................................
Jego (jej) wadą jest: ........................................
Jego (jej) zaletą jest:........................................ ......
Lubi gdy ktoś zwraca się do niego (niej): ........................................
Największym sukcesem mojego dziecka jest:: ........................................
Ma talent do: ........................................
W przyszłości pragnie być: ........................................
Boi się: ........................................
Najbardziej lubi spędzać czas wolny: ........................................
Jego (Jej) trójka najbliższych przyjaciół to: ........................................



Oby te słowa, z filmu MARY POPPINS nie stały się naszą
rzeczywistością:
... Ma pan tyle rzeczy do zrobienia, że nigdy nie ma pan czasu
... a tym bardziej na to, aby spróbować uszczęśliwić innych. Nie
powinien się pan jednak niepokoić, pewnego dnia pańskie dzieci
wyfruną, odejdą i pozostanie pan sam ... Wtedy, być może, zda
pan sobie sprawę z tego, że się pan mylił.

Dziękuję za uwagę
- Sabina Chyłapedagog P-17


Slide 5

PEDAGOGIZACJA RODZICÓW cz.1
- Z CYKLU WARTO ROZMAWIĆ …
O NASZYCH DZIECIACH

TEMAT

 Role

wychowawcze rodziców i potrzeby
dziecka w wieku przedszkolnym

CZAS NA MAŁĄ REFLEKSJĘ


Jak byłem sam wychowany?
Czy dostatecznie obdarzono mnie miłością i akceptacją?



Czy wychowywałem/am się z mamą i tatą?



Jakie relację panowały między rodzicami?



Które z metod moich rodziców stosuję sam, których pragnę uniknąć, a w
czym pragnę postępować inaczej?



Czy jestem zadowolony z własnego sposobu wychowywania dzieci?



Czy chciałbym coś zmienić?

Każdy z nas chciałby wychować zdrowe,
szczęśliwe dziecko…

ROLA WYCHOWAWCZA RODZICÓW


A) rodzice wychowują – czyli kształtują i ukierunkowują
nowego człowieka poprzez fakt, że są z nim w bliskim i
jedynym kontakcie uczuciowym i stwarzają mu jedyną w
swym rodzaju rzeczywistość domu,



B) nikt nie może ich w pełni zastąpić (dziecko zawsze dąży
do odzyskania rodziców, nawet ogromnym kosztem),



C) nieodwracalny brak rodzica – to zawsze trwałe szkody w
osobowości dziecka,



D) zadania rodzicielskie wymagają głębszych przygotowań,
ponieważ wszelkie zaniedbania i błędy wynikające z
niewiedzy, trudno później lub nie można wcale ich naprawić



E) rodzicielstwa nie można znaleźć w żadnym podręczniku,
ale równocześnie wiedza, refleksja i świadoma dobra wola
jest potrzebna każdemu z rodziców, zwłaszcza w
trudniejszych chwilach,

Każda rodzina jest inna…


Każda rodzina preferuje inny styl wychowania. Jego wybór
zależy od wielu czynników



m.in. od fazy rozwoju dziecka, jego potrzeb, możliwości,
stanu zdrowia, osobowości, ale przede wszystkim od poglądów
rodziców, od stylu wychowania ich rodziców;



Istnieje tyle stylów wychowawczych ile rodzin. Nie sposób
wszystkie zliczyć i wymienić. W literaturze zazwyczaj
wyodrębnia się kilka podstawowych stylów.



Rzadko są one w czystej postaci- najczęściej występuje typ
mieszany



Często jednak niepokojące zachowanie dziecka (płaczliwość,
agresja, strachliwość…) są wynikiem zmian w jego najbliższym
otoczeniu- w rodzinie.

STYLE WYCHOWANIA
AUTOKRATYCZNY


- w rodzinach patriarchalnych, ma więc on charakter konserwatywny i jest
oparty na tym rodzaju autorytetu



Decyzje podejmują rodzice (lub jedno z nich-autokrata) – bez porozumienia z
innymi członkami rodziny, nie pytając ich o zgodę,



Od dzieci wymaga się bezwzględnej karności i posłuszeństwa,
podporządkowania się wszelkim poleceniom i nakazom rodziców, a zwłaszcza
ojca



Kary, nagrody i inne środki wychowawcze stosowane są konsekwentnie i nie
ma od nich odwołania.



SKUTKI: dzieci zachowując się despotycznie i okrutnie wobec młodszych i
słabszych kolegów;

lub są zastraszane i uległe, niezdolne do samodzielnego działania i myślenia,
przywykłe tylko do wykonywania rozkazów i poleceń z zewnątrz.


lub buntują się przeciw ustawicznemu przymusowi i stają się agresywne w
sposób jawny lub ukryty

Demokratyczny styl
wychowania


dziecka współuczestniczy w życiu rodziny.



dziecko zna zakres swoich obowiązków i zadań, nie zostały mu one jednak
narzucone, lecz dobrowolnie je przyjęło, czasem z własnej chęci, a
niekiedy dlatego, że wyjaśniono mu sens i konieczność podjęcia się ich dla
dobra całej rodziny.



W przypadku zaniedbania lub złamania zobowiązania przez dziecko, rodzice
nie stosują na ogół środków represji, lecz metody perswazji i argumentacji.



Demokratyczny styl wychowania cechuje rzadka kontrola, częste
nagradzanie oraz stawianie wysokich wymagań wobec dziecka.



SKUTEK:



Przy takim stylu wychowania więź emocjonalna dziecka z rodzicami jest
silna, przeważają zdecydowanie uczucia pozytywne : wzajemne zaufanie,
sympatia i życzliwość

Styl liberalny


Daje się często zaobserwować we współczesnych



rodzinach małych. Pod pewnymi względami przypomina on
wychowanie niekonsekwentne czy też ingerowanie w sprawy
dziecka i w jego zachowanie wyłącznie od przypadku do
przypadku.



Wpojenie norm i zasad moralnych zaczyna się w tym systemie
wychowania późno, opóźniony jest także proces socjalizacji
dziecka



"Niech wszystko leci, jak leci"

Niekonsekwentny styl


Cechą jest zmienność, niejednolitość i przypadkowość
zabiegów wychowawczych w zależności od samopoczucia
rodziców, sytuacji itp.



Np.. że jeden rodzic rozpieszcza, a drugi terroryzuje



Rodzice raz są dla dziecka bardziej wyrozumiali, raz mniej.
Albo w ogóle nie zwracają uwagi na jego wybryki albo surowo
za nie karzą.



SKUTKI: zaburza poczucie bezpieczeństwa; powoduje
niepewność, agresję, osamotnienie, bezradność.



wywołuje poczucie niesprawiedliwości i krzywdy



Doprowadza do utraty szacunku wobec rodziców.



"raz tak, raz tak"

Quiz jaką mamą/tatą jesteś??...

TEŚCIK


Wiesz, że syn marzy o grze komputerowej dozwolonej od 16 lat. Nie skończył jednak
nawet 11. Gdy po raz kolejny prosi: „Mamo, ale ja będę naprawdę grzeczny przez tydzień,
jak mi ja kupisz”, mówisz:
A) „Nie mamy o czym rozmawiać”.
B) „Poproszę tatę, żeby wyjątkowo pozwolił ci w to zagrać”.
C) „To gra dla starszych chłopców, więc kupię ją, jak będziesz starszy. Teraz możesz grac w gry
dla osób w twoim wieku”.
D) „Kochanie, tam są straszne sceny, nie dla takich małych chłopczyków jak ty”.
E) „Powiedz dziadkowi, żeby ci kupił”.



Córka miała wrócić od koleżanki na obiad. Wraca godzinę później, gdy jedzenie już
wystygło. Jak reagujesz?
E) Mówisz: „Powiedz tacie, by odgrzał ci zupę”. I wracasz do rozmowy telefonicznej z
przyjaciółką.
A) Ponosi cię: „Nie chce słyszeć, dlaczego się spóźniłaś! Sama jesteś sobie winna i za karę
zjesz zimną zupę!”.
B) Wzdychasz z ulga: „Całe szczęście, że już jesteś. Martwiłam się, ze coś się stało”. I
podgrzewasz obiad.
D) Przytulasz ja i mówisz: „Nie rób mi tego więcej i nie spóźniaj się, bo mama omal nie umarła
ze strachu, że coś ci się stało”.
C) Spokojnie pytasz: „Dlaczego nie dotrzymałaś obietnicy, ze przyjdziesz na czas?”.

TEŚCIK


Teściowa skarży się, że twój syn nie słucha jej i używa brzydkich słów. Sugeruje, że nie daje sobie z nim
rady i nie chce się nim zajmować. Przychodzisz do domu i:
C) Mówisz, że starszym należy się szacunek i że jeśli będzie niegrzeczny u babci, nie pojedzie z tobą do
wesołego miasteczka.
A) Grozisz, że jeśli jeszcze raz obrazi babcię, to powiesz ojcu i dostanie za swoje.
B) Prosisz, żeby był milszy dla babci.
E) Udajesz spokojną i mówisz, że skoro nie podoba mu się u babci, to możesz oddać go do internatu dla małych
chłopców.
D) Przy dziecku opowiadasz koleżance, że twoja teściowa jest beznadziejna.



Przy kolacji twoja córka nie posłuchała ostrzeżenia: „Nie baw się szklanka, bo ją stłuczesz”. Stłukła, a
szkło rozleciało się po kuchni. Ogarnia cię wściekłość i:
A) Wrzeszczysz: „Marsz do łóżka! Za karę nie obejrzysz dobranocki!”.
B) Szybko się opanowujesz i prosisz: „Nie wstawaj z krzesła, bo się skaleczysz”. Zamiatasz szkło i dopiero
wtedy pozwalasz jej iść do pokoju na bajkę.
E) Krzyczysz do męża: „Powiedz coś temu dziecku, bo ja już nie mam zdrowia!”.
C) Pytasz podniesionym tonem: „Czy teraz już wiesz, że szkło może się zbić?”.
D) Robi ci się słabo na myśl, ze odłamek szkła mógł wbić się w ciało dziecka.



Syn długo marudził, ze chciałby chodzić na karate tak jak kolega z klasy. Miesiąc temu zapisałaś go do
klubu i zapłaciłaś za kwartał z góry. On teraz mówi, że to mu się nie podoba i nie będzie chodził.
D) Gdy słyszysz, że treningi meczą dziecko, zgadzasz się, by przestało ćwiczyć.
E) Machasz ręką i mówisz: „Skoro tak uważasz, to daj sobie spokój z treningami”.
A) Mówisz, że nie on rządzi w domu i ma chodzić na treningi.
B) Mówisz: „Nie ma sprawy”, bo nie chcesz go do niczego zmuszać.
C) Proponujesz, żeby zrezygnował za 2 miesiące, by wykorzystać zapłacone lekcje.

WYNIKI


NAJWIĘCEJ A: Kontrolujesz dziecko nadmiernie, nie dając pola do
samodzielności. Uważasz, że w domu rządzą rodzice, a dzieci mają słuchać.
Jesteś surowym sędzią i pilnujesz, by kara nie ominęła malca. Jeśli nie chcesz
zamienić domu w wiezienie, a wychowania w walkę, sięgnij po inne metody.
Pozwól dziecku podejmować decyzje, np. w sprawie ubrania. Częściej używaj
marchewki niż kija. Będzie się mniej buntować i chętniej współpracować.



NAJWIĘCEJ B: Wymagasz za mało. Wiesz, że dziecko potrzebuje akceptacji,
zrozumienia. Najważniejsze dla ciebie jest to,by czuło się kochane. Jesteś
wyrozumiała, gdy zachowuje się niegrzecznie i robi to, na co ma ochotę. Uważaj,
bo brak ustalonych granic może sprawić, ze w domu rośnie tyran. Zwróć uwagę
na większą dyscyplinę i porządek dnia. Naucz się mówić „nie”. Konsekwentne
przestrzeganie reguł jest dziecku potrzebne do rozwoju tak samo jak miłość.

WYNIKI


NAJWIĘCEJ C: Wspierasz mądrze. Jesteś wrażliwa na potrzeby swojego dziecka i
starasz się rozumieć jego uczucia. Jednocześnie stawiasz wyraźne granice i
wymagania. Dziecko zawsze może na ciebie liczyć, ale dajesz mu też sporo
swobody i uczysz samodzielności. Potrafisz przyznać się do błędów oraz wyciągać
z nich wnioski, żeby już ich nie popełniać w przyszłości. Jesteś dobrą matką i tak
trzymaj!



NAJWIĘCEJ D: Opiekujesz się za bardzo. Trzymasz dziecko pod kloszem i zbyt
uzależniasz od siebie. Będziesz o wiele lepszą matką, jeśli od czasu do czasu
zapomnisz o dzieciach i… poczujesz się kobieta! Co najmniej raz w tygodniu znajdź
dla siebie 2 godziny na robienie tego, co sprawia ci przyjemność. Poczujesz się
lepiej, a twoje dzieci odetchną z ulgą.



NAJWIĘCEJ E: Wyręczasz się innymi. Cieszysz się, że twoje dzieci są bardziej
samodzielne od rówieśników. Ale w porównaniu z kolegami dostają mniej uwagi i
wsparcia ze strony rodziców. To nie jest powód do dumy, tylko do zastanowienia się
nad zmianami. Inaczej pociecha zacznie sprawiać kłopoty, by zwrócić na siebie
uwagę. Codziennie znajdź czas na rozmowy i wspólne rytuały. Dzięki temu dasz
dziecku poczucie, że jest dla ciebie ważne.

WNIOSEK:


Rodzic musi uświadomić sobie podstawowy fakt, że
istnieje związek między jego życiem, a późniejszym
życiem dziecka,



Związek między postawami rodziców a tym, co dziecko w
„siebie wchłonie”;



Wszystko, co przeżywamy w początkach naszego życia,
zapisuje się w naszym ciele.



Przemoc fizyczna na dziecku zostawia ślady widoczne na
ciele – złe słowa zostawiają ślady niewidoczne



RODZICU czego nie zrobisz TY,



nikt nie zrobi tego za CIEBIE

POTRZEBY…to biologiczny lub psychiczny stan motywacyjny, który
ukierunkowuje zachowania jednostki na pewien cel.
Potrzeby motywują zachowania ludzkie.

JAKIE POTRZEBY MAJĄ DZIECI
PRZEDSZKOLNE?

POTRZEBY DZIECKA



5. POTRZEBA KONTAKTÓW
SPOŁECZNYCH



4. UZNANIA I AKCEPTACJI



3. ROZWOJU I AKTYWNOŚCI



2. BEZPIECZEŃSTWA



1. MIŁOŚCI



NA SAMYM DOLE SĄ POTZREBY
FIZJOLOGICZNE

Z

POTRZEBAMI ZWIĄZANY JEST ROZWÓJ
DZIECKA – DZIECKO PRAWIDŁOWO
ROZWIJAJĄC SIĘ – ZASPAKAJA SWOJE
POTRZEBY

TEMAT: Czas dla dziecka.

list pewnej dziewczynki do swojej


mamy:

Kochana Mamo!
Dzisiaj w szkole pani czytała nam opowiadanie o mamie – czarodziejce.
Cała klasa, po prostu, zakochała się w tej mamie. Bo ona jest naprawdę
niezwykła. Jakie robi czary! Wyobraź sobie, że potrafi znaleźć radę na
smutek olbrzyma, karmi sałatą dinozaura, zamienia zabawkę w prawdziwą
ciężarówkę. Ale chyba największym czarem mamy jest, że ma zawsze dużo,
dużo czasu dla dzieci. A ja już tak dawno z Tobą nie rozmawiałam ... Tak
trudno nam się spotkać w tym naszym mieszkaniu. Widujemy się przy stole i
przy telewizorze, ale najczęściej to ja jestem sama. I wiesz, czasami myślę,
że gdybym się zgubiła, to Ty nie wiedziałabyś gdzie mnie szukać. Pewnie nie
wolno tak myśleć ... Nie gniewaj się na mnie. Ja przecież wiem, że mnie
kochasz – dajesz mi wiele prezentów. Ja przecież wiem, że mamę trzeba
kochać najbardziej, nawet gdy nie będziesz mi kupowała nowych zabawek.
Nasza Pani zapytała nas, który z czarów chcielibyśmy podarować swojej
Mamie. I wiesz, prawie wszyscy chcieli móc chociaż raz, z mamą i z całą
rodziną, polecieć poduszkowcem na spacer. Mi on nie jest potrzebny. Ja
mogę iść z Tobą nawet na piechotę.
Moja Mamo – czarodziejko! Wyczaruj dla mnie jedno popołudnie. Ja mam
Ci do powiedzenia jeszcze wiele, wiele innych bajek.
Twoja kochana i kochająca Cię mocno, mocno XYZ

Jak mieć dobry kontakt z własnym
dzieckiem?


Kontakt z dzieckiem, to wysłuchanie jego zwierzeń, przeżyć związanych z
przedszkolem, z przyjaciółmi, z przeczytaną książką.



Wysłuchanie dziecka, wspólne przedyskutowanie spraw przeciwdziała
poczuciu osamotnienia, rodzi wiarę we własne siły i wzbudza motywację
do dalszego działania. Poświęcony czas powoduje, że dzieci czują się
dowartościowane i cenione.



Ważne są opowiadania rodziców o sobie, swojej pracy, obowiązkach i
pragnieniach



- dziecko pozbawione kontaktu czuje, że nie jest dla
rodziców ważne, że jego kłopoty, radości i pytania, w ogóle
się nie liczą. Czasami, choć zdarza się to coraz rzadziej,
dziecko znajduje zrozumienie u dziadków.



Czas dla dziecka ważny jest nie tylko ze strony matki, ale
również ze strony ojca. Każde z nich wywiera nieco inny
wpływ na dziecko.

Jakim typem charakterologicznym jest moje dziecko?
RODZICU: SPRÓBUJ SCHARAAKTERYZOWAĆ
SWOJE DZIECKO

Jaki czas rozwojowy na budowanie relacji jest
najlepszy? Do 13 roku życia rodzice mają
najlepsze warunki do budowania więzi ze swoim
dzieckiem… Rodzicu, nie zmarnuj tego czasu…

Jakie są moje (rodzica) codzienne relacje z moim
dzieckiem?


POZYTYWY
Pocałunek Przytulenie Wspólne posiłki Wspólne zabawy Czytanie bajek, książek Wspólne
spacery, Rytuał dnia Dzień Rodziny

NEGATYWY
Krzyczysz na dziecko Bijesz je Dajesz słodycze za coś ... Okłamujesz je Zmuszasz do czegoś
Karzesz je Manipulujesz Jesteś niekonsekwentny
Używasz słów nieodpowiednich, raniących je


Co wiem o swoim dziecku?


Mój syn (córka)........................................ .................
Interesuje się: ........................................
Ulubiona bajka: ........................................
Jest szczęśliwy (a) gdy: ........................................
Jest dumny (a) gdy: ........................................
Jego (jej) wadą jest: ........................................
Jego (jej) zaletą jest:........................................ ......
Lubi gdy ktoś zwraca się do niego (niej): ........................................
Największym sukcesem mojego dziecka jest:: ........................................
Ma talent do: ........................................
W przyszłości pragnie być: ........................................
Boi się: ........................................
Najbardziej lubi spędzać czas wolny: ........................................
Jego (Jej) trójka najbliższych przyjaciół to: ........................................



Oby te słowa, z filmu MARY POPPINS nie stały się naszą
rzeczywistością:
... Ma pan tyle rzeczy do zrobienia, że nigdy nie ma pan czasu
... a tym bardziej na to, aby spróbować uszczęśliwić innych. Nie
powinien się pan jednak niepokoić, pewnego dnia pańskie dzieci
wyfruną, odejdą i pozostanie pan sam ... Wtedy, być może, zda
pan sobie sprawę z tego, że się pan mylił.

Dziękuję za uwagę
- Sabina Chyłapedagog P-17


Slide 6

PEDAGOGIZACJA RODZICÓW cz.1
- Z CYKLU WARTO ROZMAWIĆ …
O NASZYCH DZIECIACH

TEMAT

 Role

wychowawcze rodziców i potrzeby
dziecka w wieku przedszkolnym

CZAS NA MAŁĄ REFLEKSJĘ


Jak byłem sam wychowany?
Czy dostatecznie obdarzono mnie miłością i akceptacją?



Czy wychowywałem/am się z mamą i tatą?



Jakie relację panowały między rodzicami?



Które z metod moich rodziców stosuję sam, których pragnę uniknąć, a w
czym pragnę postępować inaczej?



Czy jestem zadowolony z własnego sposobu wychowywania dzieci?



Czy chciałbym coś zmienić?

Każdy z nas chciałby wychować zdrowe,
szczęśliwe dziecko…

ROLA WYCHOWAWCZA RODZICÓW


A) rodzice wychowują – czyli kształtują i ukierunkowują
nowego człowieka poprzez fakt, że są z nim w bliskim i
jedynym kontakcie uczuciowym i stwarzają mu jedyną w
swym rodzaju rzeczywistość domu,



B) nikt nie może ich w pełni zastąpić (dziecko zawsze dąży
do odzyskania rodziców, nawet ogromnym kosztem),



C) nieodwracalny brak rodzica – to zawsze trwałe szkody w
osobowości dziecka,



D) zadania rodzicielskie wymagają głębszych przygotowań,
ponieważ wszelkie zaniedbania i błędy wynikające z
niewiedzy, trudno później lub nie można wcale ich naprawić



E) rodzicielstwa nie można znaleźć w żadnym podręczniku,
ale równocześnie wiedza, refleksja i świadoma dobra wola
jest potrzebna każdemu z rodziców, zwłaszcza w
trudniejszych chwilach,

Każda rodzina jest inna…


Każda rodzina preferuje inny styl wychowania. Jego wybór
zależy od wielu czynników



m.in. od fazy rozwoju dziecka, jego potrzeb, możliwości,
stanu zdrowia, osobowości, ale przede wszystkim od poglądów
rodziców, od stylu wychowania ich rodziców;



Istnieje tyle stylów wychowawczych ile rodzin. Nie sposób
wszystkie zliczyć i wymienić. W literaturze zazwyczaj
wyodrębnia się kilka podstawowych stylów.



Rzadko są one w czystej postaci- najczęściej występuje typ
mieszany



Często jednak niepokojące zachowanie dziecka (płaczliwość,
agresja, strachliwość…) są wynikiem zmian w jego najbliższym
otoczeniu- w rodzinie.

STYLE WYCHOWANIA
AUTOKRATYCZNY


- w rodzinach patriarchalnych, ma więc on charakter konserwatywny i jest
oparty na tym rodzaju autorytetu



Decyzje podejmują rodzice (lub jedno z nich-autokrata) – bez porozumienia z
innymi członkami rodziny, nie pytając ich o zgodę,



Od dzieci wymaga się bezwzględnej karności i posłuszeństwa,
podporządkowania się wszelkim poleceniom i nakazom rodziców, a zwłaszcza
ojca



Kary, nagrody i inne środki wychowawcze stosowane są konsekwentnie i nie
ma od nich odwołania.



SKUTKI: dzieci zachowując się despotycznie i okrutnie wobec młodszych i
słabszych kolegów;

lub są zastraszane i uległe, niezdolne do samodzielnego działania i myślenia,
przywykłe tylko do wykonywania rozkazów i poleceń z zewnątrz.


lub buntują się przeciw ustawicznemu przymusowi i stają się agresywne w
sposób jawny lub ukryty

Demokratyczny styl
wychowania


dziecka współuczestniczy w życiu rodziny.



dziecko zna zakres swoich obowiązków i zadań, nie zostały mu one jednak
narzucone, lecz dobrowolnie je przyjęło, czasem z własnej chęci, a
niekiedy dlatego, że wyjaśniono mu sens i konieczność podjęcia się ich dla
dobra całej rodziny.



W przypadku zaniedbania lub złamania zobowiązania przez dziecko, rodzice
nie stosują na ogół środków represji, lecz metody perswazji i argumentacji.



Demokratyczny styl wychowania cechuje rzadka kontrola, częste
nagradzanie oraz stawianie wysokich wymagań wobec dziecka.



SKUTEK:



Przy takim stylu wychowania więź emocjonalna dziecka z rodzicami jest
silna, przeważają zdecydowanie uczucia pozytywne : wzajemne zaufanie,
sympatia i życzliwość

Styl liberalny


Daje się często zaobserwować we współczesnych



rodzinach małych. Pod pewnymi względami przypomina on
wychowanie niekonsekwentne czy też ingerowanie w sprawy
dziecka i w jego zachowanie wyłącznie od przypadku do
przypadku.



Wpojenie norm i zasad moralnych zaczyna się w tym systemie
wychowania późno, opóźniony jest także proces socjalizacji
dziecka



"Niech wszystko leci, jak leci"

Niekonsekwentny styl


Cechą jest zmienność, niejednolitość i przypadkowość
zabiegów wychowawczych w zależności od samopoczucia
rodziców, sytuacji itp.



Np.. że jeden rodzic rozpieszcza, a drugi terroryzuje



Rodzice raz są dla dziecka bardziej wyrozumiali, raz mniej.
Albo w ogóle nie zwracają uwagi na jego wybryki albo surowo
za nie karzą.



SKUTKI: zaburza poczucie bezpieczeństwa; powoduje
niepewność, agresję, osamotnienie, bezradność.



wywołuje poczucie niesprawiedliwości i krzywdy



Doprowadza do utraty szacunku wobec rodziców.



"raz tak, raz tak"

Quiz jaką mamą/tatą jesteś??...

TEŚCIK


Wiesz, że syn marzy o grze komputerowej dozwolonej od 16 lat. Nie skończył jednak
nawet 11. Gdy po raz kolejny prosi: „Mamo, ale ja będę naprawdę grzeczny przez tydzień,
jak mi ja kupisz”, mówisz:
A) „Nie mamy o czym rozmawiać”.
B) „Poproszę tatę, żeby wyjątkowo pozwolił ci w to zagrać”.
C) „To gra dla starszych chłopców, więc kupię ją, jak będziesz starszy. Teraz możesz grac w gry
dla osób w twoim wieku”.
D) „Kochanie, tam są straszne sceny, nie dla takich małych chłopczyków jak ty”.
E) „Powiedz dziadkowi, żeby ci kupił”.



Córka miała wrócić od koleżanki na obiad. Wraca godzinę później, gdy jedzenie już
wystygło. Jak reagujesz?
E) Mówisz: „Powiedz tacie, by odgrzał ci zupę”. I wracasz do rozmowy telefonicznej z
przyjaciółką.
A) Ponosi cię: „Nie chce słyszeć, dlaczego się spóźniłaś! Sama jesteś sobie winna i za karę
zjesz zimną zupę!”.
B) Wzdychasz z ulga: „Całe szczęście, że już jesteś. Martwiłam się, ze coś się stało”. I
podgrzewasz obiad.
D) Przytulasz ja i mówisz: „Nie rób mi tego więcej i nie spóźniaj się, bo mama omal nie umarła
ze strachu, że coś ci się stało”.
C) Spokojnie pytasz: „Dlaczego nie dotrzymałaś obietnicy, ze przyjdziesz na czas?”.

TEŚCIK


Teściowa skarży się, że twój syn nie słucha jej i używa brzydkich słów. Sugeruje, że nie daje sobie z nim
rady i nie chce się nim zajmować. Przychodzisz do domu i:
C) Mówisz, że starszym należy się szacunek i że jeśli będzie niegrzeczny u babci, nie pojedzie z tobą do
wesołego miasteczka.
A) Grozisz, że jeśli jeszcze raz obrazi babcię, to powiesz ojcu i dostanie za swoje.
B) Prosisz, żeby był milszy dla babci.
E) Udajesz spokojną i mówisz, że skoro nie podoba mu się u babci, to możesz oddać go do internatu dla małych
chłopców.
D) Przy dziecku opowiadasz koleżance, że twoja teściowa jest beznadziejna.



Przy kolacji twoja córka nie posłuchała ostrzeżenia: „Nie baw się szklanka, bo ją stłuczesz”. Stłukła, a
szkło rozleciało się po kuchni. Ogarnia cię wściekłość i:
A) Wrzeszczysz: „Marsz do łóżka! Za karę nie obejrzysz dobranocki!”.
B) Szybko się opanowujesz i prosisz: „Nie wstawaj z krzesła, bo się skaleczysz”. Zamiatasz szkło i dopiero
wtedy pozwalasz jej iść do pokoju na bajkę.
E) Krzyczysz do męża: „Powiedz coś temu dziecku, bo ja już nie mam zdrowia!”.
C) Pytasz podniesionym tonem: „Czy teraz już wiesz, że szkło może się zbić?”.
D) Robi ci się słabo na myśl, ze odłamek szkła mógł wbić się w ciało dziecka.



Syn długo marudził, ze chciałby chodzić na karate tak jak kolega z klasy. Miesiąc temu zapisałaś go do
klubu i zapłaciłaś za kwartał z góry. On teraz mówi, że to mu się nie podoba i nie będzie chodził.
D) Gdy słyszysz, że treningi meczą dziecko, zgadzasz się, by przestało ćwiczyć.
E) Machasz ręką i mówisz: „Skoro tak uważasz, to daj sobie spokój z treningami”.
A) Mówisz, że nie on rządzi w domu i ma chodzić na treningi.
B) Mówisz: „Nie ma sprawy”, bo nie chcesz go do niczego zmuszać.
C) Proponujesz, żeby zrezygnował za 2 miesiące, by wykorzystać zapłacone lekcje.

WYNIKI


NAJWIĘCEJ A: Kontrolujesz dziecko nadmiernie, nie dając pola do
samodzielności. Uważasz, że w domu rządzą rodzice, a dzieci mają słuchać.
Jesteś surowym sędzią i pilnujesz, by kara nie ominęła malca. Jeśli nie chcesz
zamienić domu w wiezienie, a wychowania w walkę, sięgnij po inne metody.
Pozwól dziecku podejmować decyzje, np. w sprawie ubrania. Częściej używaj
marchewki niż kija. Będzie się mniej buntować i chętniej współpracować.



NAJWIĘCEJ B: Wymagasz za mało. Wiesz, że dziecko potrzebuje akceptacji,
zrozumienia. Najważniejsze dla ciebie jest to,by czuło się kochane. Jesteś
wyrozumiała, gdy zachowuje się niegrzecznie i robi to, na co ma ochotę. Uważaj,
bo brak ustalonych granic może sprawić, ze w domu rośnie tyran. Zwróć uwagę
na większą dyscyplinę i porządek dnia. Naucz się mówić „nie”. Konsekwentne
przestrzeganie reguł jest dziecku potrzebne do rozwoju tak samo jak miłość.

WYNIKI


NAJWIĘCEJ C: Wspierasz mądrze. Jesteś wrażliwa na potrzeby swojego dziecka i
starasz się rozumieć jego uczucia. Jednocześnie stawiasz wyraźne granice i
wymagania. Dziecko zawsze może na ciebie liczyć, ale dajesz mu też sporo
swobody i uczysz samodzielności. Potrafisz przyznać się do błędów oraz wyciągać
z nich wnioski, żeby już ich nie popełniać w przyszłości. Jesteś dobrą matką i tak
trzymaj!



NAJWIĘCEJ D: Opiekujesz się za bardzo. Trzymasz dziecko pod kloszem i zbyt
uzależniasz od siebie. Będziesz o wiele lepszą matką, jeśli od czasu do czasu
zapomnisz o dzieciach i… poczujesz się kobieta! Co najmniej raz w tygodniu znajdź
dla siebie 2 godziny na robienie tego, co sprawia ci przyjemność. Poczujesz się
lepiej, a twoje dzieci odetchną z ulgą.



NAJWIĘCEJ E: Wyręczasz się innymi. Cieszysz się, że twoje dzieci są bardziej
samodzielne od rówieśników. Ale w porównaniu z kolegami dostają mniej uwagi i
wsparcia ze strony rodziców. To nie jest powód do dumy, tylko do zastanowienia się
nad zmianami. Inaczej pociecha zacznie sprawiać kłopoty, by zwrócić na siebie
uwagę. Codziennie znajdź czas na rozmowy i wspólne rytuały. Dzięki temu dasz
dziecku poczucie, że jest dla ciebie ważne.

WNIOSEK:


Rodzic musi uświadomić sobie podstawowy fakt, że
istnieje związek między jego życiem, a późniejszym
życiem dziecka,



Związek między postawami rodziców a tym, co dziecko w
„siebie wchłonie”;



Wszystko, co przeżywamy w początkach naszego życia,
zapisuje się w naszym ciele.



Przemoc fizyczna na dziecku zostawia ślady widoczne na
ciele – złe słowa zostawiają ślady niewidoczne



RODZICU czego nie zrobisz TY,



nikt nie zrobi tego za CIEBIE

POTRZEBY…to biologiczny lub psychiczny stan motywacyjny, który
ukierunkowuje zachowania jednostki na pewien cel.
Potrzeby motywują zachowania ludzkie.

JAKIE POTRZEBY MAJĄ DZIECI
PRZEDSZKOLNE?

POTRZEBY DZIECKA



5. POTRZEBA KONTAKTÓW
SPOŁECZNYCH



4. UZNANIA I AKCEPTACJI



3. ROZWOJU I AKTYWNOŚCI



2. BEZPIECZEŃSTWA



1. MIŁOŚCI



NA SAMYM DOLE SĄ POTZREBY
FIZJOLOGICZNE

Z

POTRZEBAMI ZWIĄZANY JEST ROZWÓJ
DZIECKA – DZIECKO PRAWIDŁOWO
ROZWIJAJĄC SIĘ – ZASPAKAJA SWOJE
POTRZEBY

TEMAT: Czas dla dziecka.

list pewnej dziewczynki do swojej


mamy:

Kochana Mamo!
Dzisiaj w szkole pani czytała nam opowiadanie o mamie – czarodziejce.
Cała klasa, po prostu, zakochała się w tej mamie. Bo ona jest naprawdę
niezwykła. Jakie robi czary! Wyobraź sobie, że potrafi znaleźć radę na
smutek olbrzyma, karmi sałatą dinozaura, zamienia zabawkę w prawdziwą
ciężarówkę. Ale chyba największym czarem mamy jest, że ma zawsze dużo,
dużo czasu dla dzieci. A ja już tak dawno z Tobą nie rozmawiałam ... Tak
trudno nam się spotkać w tym naszym mieszkaniu. Widujemy się przy stole i
przy telewizorze, ale najczęściej to ja jestem sama. I wiesz, czasami myślę,
że gdybym się zgubiła, to Ty nie wiedziałabyś gdzie mnie szukać. Pewnie nie
wolno tak myśleć ... Nie gniewaj się na mnie. Ja przecież wiem, że mnie
kochasz – dajesz mi wiele prezentów. Ja przecież wiem, że mamę trzeba
kochać najbardziej, nawet gdy nie będziesz mi kupowała nowych zabawek.
Nasza Pani zapytała nas, który z czarów chcielibyśmy podarować swojej
Mamie. I wiesz, prawie wszyscy chcieli móc chociaż raz, z mamą i z całą
rodziną, polecieć poduszkowcem na spacer. Mi on nie jest potrzebny. Ja
mogę iść z Tobą nawet na piechotę.
Moja Mamo – czarodziejko! Wyczaruj dla mnie jedno popołudnie. Ja mam
Ci do powiedzenia jeszcze wiele, wiele innych bajek.
Twoja kochana i kochająca Cię mocno, mocno XYZ

Jak mieć dobry kontakt z własnym
dzieckiem?


Kontakt z dzieckiem, to wysłuchanie jego zwierzeń, przeżyć związanych z
przedszkolem, z przyjaciółmi, z przeczytaną książką.



Wysłuchanie dziecka, wspólne przedyskutowanie spraw przeciwdziała
poczuciu osamotnienia, rodzi wiarę we własne siły i wzbudza motywację
do dalszego działania. Poświęcony czas powoduje, że dzieci czują się
dowartościowane i cenione.



Ważne są opowiadania rodziców o sobie, swojej pracy, obowiązkach i
pragnieniach



- dziecko pozbawione kontaktu czuje, że nie jest dla
rodziców ważne, że jego kłopoty, radości i pytania, w ogóle
się nie liczą. Czasami, choć zdarza się to coraz rzadziej,
dziecko znajduje zrozumienie u dziadków.



Czas dla dziecka ważny jest nie tylko ze strony matki, ale
również ze strony ojca. Każde z nich wywiera nieco inny
wpływ na dziecko.

Jakim typem charakterologicznym jest moje dziecko?
RODZICU: SPRÓBUJ SCHARAAKTERYZOWAĆ
SWOJE DZIECKO

Jaki czas rozwojowy na budowanie relacji jest
najlepszy? Do 13 roku życia rodzice mają
najlepsze warunki do budowania więzi ze swoim
dzieckiem… Rodzicu, nie zmarnuj tego czasu…

Jakie są moje (rodzica) codzienne relacje z moim
dzieckiem?


POZYTYWY
Pocałunek Przytulenie Wspólne posiłki Wspólne zabawy Czytanie bajek, książek Wspólne
spacery, Rytuał dnia Dzień Rodziny

NEGATYWY
Krzyczysz na dziecko Bijesz je Dajesz słodycze za coś ... Okłamujesz je Zmuszasz do czegoś
Karzesz je Manipulujesz Jesteś niekonsekwentny
Używasz słów nieodpowiednich, raniących je


Co wiem o swoim dziecku?


Mój syn (córka)........................................ .................
Interesuje się: ........................................
Ulubiona bajka: ........................................
Jest szczęśliwy (a) gdy: ........................................
Jest dumny (a) gdy: ........................................
Jego (jej) wadą jest: ........................................
Jego (jej) zaletą jest:........................................ ......
Lubi gdy ktoś zwraca się do niego (niej): ........................................
Największym sukcesem mojego dziecka jest:: ........................................
Ma talent do: ........................................
W przyszłości pragnie być: ........................................
Boi się: ........................................
Najbardziej lubi spędzać czas wolny: ........................................
Jego (Jej) trójka najbliższych przyjaciół to: ........................................



Oby te słowa, z filmu MARY POPPINS nie stały się naszą
rzeczywistością:
... Ma pan tyle rzeczy do zrobienia, że nigdy nie ma pan czasu
... a tym bardziej na to, aby spróbować uszczęśliwić innych. Nie
powinien się pan jednak niepokoić, pewnego dnia pańskie dzieci
wyfruną, odejdą i pozostanie pan sam ... Wtedy, być może, zda
pan sobie sprawę z tego, że się pan mylił.

Dziękuję za uwagę
- Sabina Chyłapedagog P-17


Slide 7

PEDAGOGIZACJA RODZICÓW cz.1
- Z CYKLU WARTO ROZMAWIĆ …
O NASZYCH DZIECIACH

TEMAT

 Role

wychowawcze rodziców i potrzeby
dziecka w wieku przedszkolnym

CZAS NA MAŁĄ REFLEKSJĘ


Jak byłem sam wychowany?
Czy dostatecznie obdarzono mnie miłością i akceptacją?



Czy wychowywałem/am się z mamą i tatą?



Jakie relację panowały między rodzicami?



Które z metod moich rodziców stosuję sam, których pragnę uniknąć, a w
czym pragnę postępować inaczej?



Czy jestem zadowolony z własnego sposobu wychowywania dzieci?



Czy chciałbym coś zmienić?

Każdy z nas chciałby wychować zdrowe,
szczęśliwe dziecko…

ROLA WYCHOWAWCZA RODZICÓW


A) rodzice wychowują – czyli kształtują i ukierunkowują
nowego człowieka poprzez fakt, że są z nim w bliskim i
jedynym kontakcie uczuciowym i stwarzają mu jedyną w
swym rodzaju rzeczywistość domu,



B) nikt nie może ich w pełni zastąpić (dziecko zawsze dąży
do odzyskania rodziców, nawet ogromnym kosztem),



C) nieodwracalny brak rodzica – to zawsze trwałe szkody w
osobowości dziecka,



D) zadania rodzicielskie wymagają głębszych przygotowań,
ponieważ wszelkie zaniedbania i błędy wynikające z
niewiedzy, trudno później lub nie można wcale ich naprawić



E) rodzicielstwa nie można znaleźć w żadnym podręczniku,
ale równocześnie wiedza, refleksja i świadoma dobra wola
jest potrzebna każdemu z rodziców, zwłaszcza w
trudniejszych chwilach,

Każda rodzina jest inna…


Każda rodzina preferuje inny styl wychowania. Jego wybór
zależy od wielu czynników



m.in. od fazy rozwoju dziecka, jego potrzeb, możliwości,
stanu zdrowia, osobowości, ale przede wszystkim od poglądów
rodziców, od stylu wychowania ich rodziców;



Istnieje tyle stylów wychowawczych ile rodzin. Nie sposób
wszystkie zliczyć i wymienić. W literaturze zazwyczaj
wyodrębnia się kilka podstawowych stylów.



Rzadko są one w czystej postaci- najczęściej występuje typ
mieszany



Często jednak niepokojące zachowanie dziecka (płaczliwość,
agresja, strachliwość…) są wynikiem zmian w jego najbliższym
otoczeniu- w rodzinie.

STYLE WYCHOWANIA
AUTOKRATYCZNY


- w rodzinach patriarchalnych, ma więc on charakter konserwatywny i jest
oparty na tym rodzaju autorytetu



Decyzje podejmują rodzice (lub jedno z nich-autokrata) – bez porozumienia z
innymi członkami rodziny, nie pytając ich o zgodę,



Od dzieci wymaga się bezwzględnej karności i posłuszeństwa,
podporządkowania się wszelkim poleceniom i nakazom rodziców, a zwłaszcza
ojca



Kary, nagrody i inne środki wychowawcze stosowane są konsekwentnie i nie
ma od nich odwołania.



SKUTKI: dzieci zachowując się despotycznie i okrutnie wobec młodszych i
słabszych kolegów;

lub są zastraszane i uległe, niezdolne do samodzielnego działania i myślenia,
przywykłe tylko do wykonywania rozkazów i poleceń z zewnątrz.


lub buntują się przeciw ustawicznemu przymusowi i stają się agresywne w
sposób jawny lub ukryty

Demokratyczny styl
wychowania


dziecka współuczestniczy w życiu rodziny.



dziecko zna zakres swoich obowiązków i zadań, nie zostały mu one jednak
narzucone, lecz dobrowolnie je przyjęło, czasem z własnej chęci, a
niekiedy dlatego, że wyjaśniono mu sens i konieczność podjęcia się ich dla
dobra całej rodziny.



W przypadku zaniedbania lub złamania zobowiązania przez dziecko, rodzice
nie stosują na ogół środków represji, lecz metody perswazji i argumentacji.



Demokratyczny styl wychowania cechuje rzadka kontrola, częste
nagradzanie oraz stawianie wysokich wymagań wobec dziecka.



SKUTEK:



Przy takim stylu wychowania więź emocjonalna dziecka z rodzicami jest
silna, przeważają zdecydowanie uczucia pozytywne : wzajemne zaufanie,
sympatia i życzliwość

Styl liberalny


Daje się często zaobserwować we współczesnych



rodzinach małych. Pod pewnymi względami przypomina on
wychowanie niekonsekwentne czy też ingerowanie w sprawy
dziecka i w jego zachowanie wyłącznie od przypadku do
przypadku.



Wpojenie norm i zasad moralnych zaczyna się w tym systemie
wychowania późno, opóźniony jest także proces socjalizacji
dziecka



"Niech wszystko leci, jak leci"

Niekonsekwentny styl


Cechą jest zmienność, niejednolitość i przypadkowość
zabiegów wychowawczych w zależności od samopoczucia
rodziców, sytuacji itp.



Np.. że jeden rodzic rozpieszcza, a drugi terroryzuje



Rodzice raz są dla dziecka bardziej wyrozumiali, raz mniej.
Albo w ogóle nie zwracają uwagi na jego wybryki albo surowo
za nie karzą.



SKUTKI: zaburza poczucie bezpieczeństwa; powoduje
niepewność, agresję, osamotnienie, bezradność.



wywołuje poczucie niesprawiedliwości i krzywdy



Doprowadza do utraty szacunku wobec rodziców.



"raz tak, raz tak"

Quiz jaką mamą/tatą jesteś??...

TEŚCIK


Wiesz, że syn marzy o grze komputerowej dozwolonej od 16 lat. Nie skończył jednak
nawet 11. Gdy po raz kolejny prosi: „Mamo, ale ja będę naprawdę grzeczny przez tydzień,
jak mi ja kupisz”, mówisz:
A) „Nie mamy o czym rozmawiać”.
B) „Poproszę tatę, żeby wyjątkowo pozwolił ci w to zagrać”.
C) „To gra dla starszych chłopców, więc kupię ją, jak będziesz starszy. Teraz możesz grac w gry
dla osób w twoim wieku”.
D) „Kochanie, tam są straszne sceny, nie dla takich małych chłopczyków jak ty”.
E) „Powiedz dziadkowi, żeby ci kupił”.



Córka miała wrócić od koleżanki na obiad. Wraca godzinę później, gdy jedzenie już
wystygło. Jak reagujesz?
E) Mówisz: „Powiedz tacie, by odgrzał ci zupę”. I wracasz do rozmowy telefonicznej z
przyjaciółką.
A) Ponosi cię: „Nie chce słyszeć, dlaczego się spóźniłaś! Sama jesteś sobie winna i za karę
zjesz zimną zupę!”.
B) Wzdychasz z ulga: „Całe szczęście, że już jesteś. Martwiłam się, ze coś się stało”. I
podgrzewasz obiad.
D) Przytulasz ja i mówisz: „Nie rób mi tego więcej i nie spóźniaj się, bo mama omal nie umarła
ze strachu, że coś ci się stało”.
C) Spokojnie pytasz: „Dlaczego nie dotrzymałaś obietnicy, ze przyjdziesz na czas?”.

TEŚCIK


Teściowa skarży się, że twój syn nie słucha jej i używa brzydkich słów. Sugeruje, że nie daje sobie z nim
rady i nie chce się nim zajmować. Przychodzisz do domu i:
C) Mówisz, że starszym należy się szacunek i że jeśli będzie niegrzeczny u babci, nie pojedzie z tobą do
wesołego miasteczka.
A) Grozisz, że jeśli jeszcze raz obrazi babcię, to powiesz ojcu i dostanie za swoje.
B) Prosisz, żeby był milszy dla babci.
E) Udajesz spokojną i mówisz, że skoro nie podoba mu się u babci, to możesz oddać go do internatu dla małych
chłopców.
D) Przy dziecku opowiadasz koleżance, że twoja teściowa jest beznadziejna.



Przy kolacji twoja córka nie posłuchała ostrzeżenia: „Nie baw się szklanka, bo ją stłuczesz”. Stłukła, a
szkło rozleciało się po kuchni. Ogarnia cię wściekłość i:
A) Wrzeszczysz: „Marsz do łóżka! Za karę nie obejrzysz dobranocki!”.
B) Szybko się opanowujesz i prosisz: „Nie wstawaj z krzesła, bo się skaleczysz”. Zamiatasz szkło i dopiero
wtedy pozwalasz jej iść do pokoju na bajkę.
E) Krzyczysz do męża: „Powiedz coś temu dziecku, bo ja już nie mam zdrowia!”.
C) Pytasz podniesionym tonem: „Czy teraz już wiesz, że szkło może się zbić?”.
D) Robi ci się słabo na myśl, ze odłamek szkła mógł wbić się w ciało dziecka.



Syn długo marudził, ze chciałby chodzić na karate tak jak kolega z klasy. Miesiąc temu zapisałaś go do
klubu i zapłaciłaś za kwartał z góry. On teraz mówi, że to mu się nie podoba i nie będzie chodził.
D) Gdy słyszysz, że treningi meczą dziecko, zgadzasz się, by przestało ćwiczyć.
E) Machasz ręką i mówisz: „Skoro tak uważasz, to daj sobie spokój z treningami”.
A) Mówisz, że nie on rządzi w domu i ma chodzić na treningi.
B) Mówisz: „Nie ma sprawy”, bo nie chcesz go do niczego zmuszać.
C) Proponujesz, żeby zrezygnował za 2 miesiące, by wykorzystać zapłacone lekcje.

WYNIKI


NAJWIĘCEJ A: Kontrolujesz dziecko nadmiernie, nie dając pola do
samodzielności. Uważasz, że w domu rządzą rodzice, a dzieci mają słuchać.
Jesteś surowym sędzią i pilnujesz, by kara nie ominęła malca. Jeśli nie chcesz
zamienić domu w wiezienie, a wychowania w walkę, sięgnij po inne metody.
Pozwól dziecku podejmować decyzje, np. w sprawie ubrania. Częściej używaj
marchewki niż kija. Będzie się mniej buntować i chętniej współpracować.



NAJWIĘCEJ B: Wymagasz za mało. Wiesz, że dziecko potrzebuje akceptacji,
zrozumienia. Najważniejsze dla ciebie jest to,by czuło się kochane. Jesteś
wyrozumiała, gdy zachowuje się niegrzecznie i robi to, na co ma ochotę. Uważaj,
bo brak ustalonych granic może sprawić, ze w domu rośnie tyran. Zwróć uwagę
na większą dyscyplinę i porządek dnia. Naucz się mówić „nie”. Konsekwentne
przestrzeganie reguł jest dziecku potrzebne do rozwoju tak samo jak miłość.

WYNIKI


NAJWIĘCEJ C: Wspierasz mądrze. Jesteś wrażliwa na potrzeby swojego dziecka i
starasz się rozumieć jego uczucia. Jednocześnie stawiasz wyraźne granice i
wymagania. Dziecko zawsze może na ciebie liczyć, ale dajesz mu też sporo
swobody i uczysz samodzielności. Potrafisz przyznać się do błędów oraz wyciągać
z nich wnioski, żeby już ich nie popełniać w przyszłości. Jesteś dobrą matką i tak
trzymaj!



NAJWIĘCEJ D: Opiekujesz się za bardzo. Trzymasz dziecko pod kloszem i zbyt
uzależniasz od siebie. Będziesz o wiele lepszą matką, jeśli od czasu do czasu
zapomnisz o dzieciach i… poczujesz się kobieta! Co najmniej raz w tygodniu znajdź
dla siebie 2 godziny na robienie tego, co sprawia ci przyjemność. Poczujesz się
lepiej, a twoje dzieci odetchną z ulgą.



NAJWIĘCEJ E: Wyręczasz się innymi. Cieszysz się, że twoje dzieci są bardziej
samodzielne od rówieśników. Ale w porównaniu z kolegami dostają mniej uwagi i
wsparcia ze strony rodziców. To nie jest powód do dumy, tylko do zastanowienia się
nad zmianami. Inaczej pociecha zacznie sprawiać kłopoty, by zwrócić na siebie
uwagę. Codziennie znajdź czas na rozmowy i wspólne rytuały. Dzięki temu dasz
dziecku poczucie, że jest dla ciebie ważne.

WNIOSEK:


Rodzic musi uświadomić sobie podstawowy fakt, że
istnieje związek między jego życiem, a późniejszym
życiem dziecka,



Związek między postawami rodziców a tym, co dziecko w
„siebie wchłonie”;



Wszystko, co przeżywamy w początkach naszego życia,
zapisuje się w naszym ciele.



Przemoc fizyczna na dziecku zostawia ślady widoczne na
ciele – złe słowa zostawiają ślady niewidoczne



RODZICU czego nie zrobisz TY,



nikt nie zrobi tego za CIEBIE

POTRZEBY…to biologiczny lub psychiczny stan motywacyjny, który
ukierunkowuje zachowania jednostki na pewien cel.
Potrzeby motywują zachowania ludzkie.

JAKIE POTRZEBY MAJĄ DZIECI
PRZEDSZKOLNE?

POTRZEBY DZIECKA



5. POTRZEBA KONTAKTÓW
SPOŁECZNYCH



4. UZNANIA I AKCEPTACJI



3. ROZWOJU I AKTYWNOŚCI



2. BEZPIECZEŃSTWA



1. MIŁOŚCI



NA SAMYM DOLE SĄ POTZREBY
FIZJOLOGICZNE

Z

POTRZEBAMI ZWIĄZANY JEST ROZWÓJ
DZIECKA – DZIECKO PRAWIDŁOWO
ROZWIJAJĄC SIĘ – ZASPAKAJA SWOJE
POTRZEBY

TEMAT: Czas dla dziecka.

list pewnej dziewczynki do swojej


mamy:

Kochana Mamo!
Dzisiaj w szkole pani czytała nam opowiadanie o mamie – czarodziejce.
Cała klasa, po prostu, zakochała się w tej mamie. Bo ona jest naprawdę
niezwykła. Jakie robi czary! Wyobraź sobie, że potrafi znaleźć radę na
smutek olbrzyma, karmi sałatą dinozaura, zamienia zabawkę w prawdziwą
ciężarówkę. Ale chyba największym czarem mamy jest, że ma zawsze dużo,
dużo czasu dla dzieci. A ja już tak dawno z Tobą nie rozmawiałam ... Tak
trudno nam się spotkać w tym naszym mieszkaniu. Widujemy się przy stole i
przy telewizorze, ale najczęściej to ja jestem sama. I wiesz, czasami myślę,
że gdybym się zgubiła, to Ty nie wiedziałabyś gdzie mnie szukać. Pewnie nie
wolno tak myśleć ... Nie gniewaj się na mnie. Ja przecież wiem, że mnie
kochasz – dajesz mi wiele prezentów. Ja przecież wiem, że mamę trzeba
kochać najbardziej, nawet gdy nie będziesz mi kupowała nowych zabawek.
Nasza Pani zapytała nas, który z czarów chcielibyśmy podarować swojej
Mamie. I wiesz, prawie wszyscy chcieli móc chociaż raz, z mamą i z całą
rodziną, polecieć poduszkowcem na spacer. Mi on nie jest potrzebny. Ja
mogę iść z Tobą nawet na piechotę.
Moja Mamo – czarodziejko! Wyczaruj dla mnie jedno popołudnie. Ja mam
Ci do powiedzenia jeszcze wiele, wiele innych bajek.
Twoja kochana i kochająca Cię mocno, mocno XYZ

Jak mieć dobry kontakt z własnym
dzieckiem?


Kontakt z dzieckiem, to wysłuchanie jego zwierzeń, przeżyć związanych z
przedszkolem, z przyjaciółmi, z przeczytaną książką.



Wysłuchanie dziecka, wspólne przedyskutowanie spraw przeciwdziała
poczuciu osamotnienia, rodzi wiarę we własne siły i wzbudza motywację
do dalszego działania. Poświęcony czas powoduje, że dzieci czują się
dowartościowane i cenione.



Ważne są opowiadania rodziców o sobie, swojej pracy, obowiązkach i
pragnieniach



- dziecko pozbawione kontaktu czuje, że nie jest dla
rodziców ważne, że jego kłopoty, radości i pytania, w ogóle
się nie liczą. Czasami, choć zdarza się to coraz rzadziej,
dziecko znajduje zrozumienie u dziadków.



Czas dla dziecka ważny jest nie tylko ze strony matki, ale
również ze strony ojca. Każde z nich wywiera nieco inny
wpływ na dziecko.

Jakim typem charakterologicznym jest moje dziecko?
RODZICU: SPRÓBUJ SCHARAAKTERYZOWAĆ
SWOJE DZIECKO

Jaki czas rozwojowy na budowanie relacji jest
najlepszy? Do 13 roku życia rodzice mają
najlepsze warunki do budowania więzi ze swoim
dzieckiem… Rodzicu, nie zmarnuj tego czasu…

Jakie są moje (rodzica) codzienne relacje z moim
dzieckiem?


POZYTYWY
Pocałunek Przytulenie Wspólne posiłki Wspólne zabawy Czytanie bajek, książek Wspólne
spacery, Rytuał dnia Dzień Rodziny

NEGATYWY
Krzyczysz na dziecko Bijesz je Dajesz słodycze za coś ... Okłamujesz je Zmuszasz do czegoś
Karzesz je Manipulujesz Jesteś niekonsekwentny
Używasz słów nieodpowiednich, raniących je


Co wiem o swoim dziecku?


Mój syn (córka)........................................ .................
Interesuje się: ........................................
Ulubiona bajka: ........................................
Jest szczęśliwy (a) gdy: ........................................
Jest dumny (a) gdy: ........................................
Jego (jej) wadą jest: ........................................
Jego (jej) zaletą jest:........................................ ......
Lubi gdy ktoś zwraca się do niego (niej): ........................................
Największym sukcesem mojego dziecka jest:: ........................................
Ma talent do: ........................................
W przyszłości pragnie być: ........................................
Boi się: ........................................
Najbardziej lubi spędzać czas wolny: ........................................
Jego (Jej) trójka najbliższych przyjaciół to: ........................................



Oby te słowa, z filmu MARY POPPINS nie stały się naszą
rzeczywistością:
... Ma pan tyle rzeczy do zrobienia, że nigdy nie ma pan czasu
... a tym bardziej na to, aby spróbować uszczęśliwić innych. Nie
powinien się pan jednak niepokoić, pewnego dnia pańskie dzieci
wyfruną, odejdą i pozostanie pan sam ... Wtedy, być może, zda
pan sobie sprawę z tego, że się pan mylił.

Dziękuję za uwagę
- Sabina Chyłapedagog P-17


Slide 8

PEDAGOGIZACJA RODZICÓW cz.1
- Z CYKLU WARTO ROZMAWIĆ …
O NASZYCH DZIECIACH

TEMAT

 Role

wychowawcze rodziców i potrzeby
dziecka w wieku przedszkolnym

CZAS NA MAŁĄ REFLEKSJĘ


Jak byłem sam wychowany?
Czy dostatecznie obdarzono mnie miłością i akceptacją?



Czy wychowywałem/am się z mamą i tatą?



Jakie relację panowały między rodzicami?



Które z metod moich rodziców stosuję sam, których pragnę uniknąć, a w
czym pragnę postępować inaczej?



Czy jestem zadowolony z własnego sposobu wychowywania dzieci?



Czy chciałbym coś zmienić?

Każdy z nas chciałby wychować zdrowe,
szczęśliwe dziecko…

ROLA WYCHOWAWCZA RODZICÓW


A) rodzice wychowują – czyli kształtują i ukierunkowują
nowego człowieka poprzez fakt, że są z nim w bliskim i
jedynym kontakcie uczuciowym i stwarzają mu jedyną w
swym rodzaju rzeczywistość domu,



B) nikt nie może ich w pełni zastąpić (dziecko zawsze dąży
do odzyskania rodziców, nawet ogromnym kosztem),



C) nieodwracalny brak rodzica – to zawsze trwałe szkody w
osobowości dziecka,



D) zadania rodzicielskie wymagają głębszych przygotowań,
ponieważ wszelkie zaniedbania i błędy wynikające z
niewiedzy, trudno później lub nie można wcale ich naprawić



E) rodzicielstwa nie można znaleźć w żadnym podręczniku,
ale równocześnie wiedza, refleksja i świadoma dobra wola
jest potrzebna każdemu z rodziców, zwłaszcza w
trudniejszych chwilach,

Każda rodzina jest inna…


Każda rodzina preferuje inny styl wychowania. Jego wybór
zależy od wielu czynników



m.in. od fazy rozwoju dziecka, jego potrzeb, możliwości,
stanu zdrowia, osobowości, ale przede wszystkim od poglądów
rodziców, od stylu wychowania ich rodziców;



Istnieje tyle stylów wychowawczych ile rodzin. Nie sposób
wszystkie zliczyć i wymienić. W literaturze zazwyczaj
wyodrębnia się kilka podstawowych stylów.



Rzadko są one w czystej postaci- najczęściej występuje typ
mieszany



Często jednak niepokojące zachowanie dziecka (płaczliwość,
agresja, strachliwość…) są wynikiem zmian w jego najbliższym
otoczeniu- w rodzinie.

STYLE WYCHOWANIA
AUTOKRATYCZNY


- w rodzinach patriarchalnych, ma więc on charakter konserwatywny i jest
oparty na tym rodzaju autorytetu



Decyzje podejmują rodzice (lub jedno z nich-autokrata) – bez porozumienia z
innymi członkami rodziny, nie pytając ich o zgodę,



Od dzieci wymaga się bezwzględnej karności i posłuszeństwa,
podporządkowania się wszelkim poleceniom i nakazom rodziców, a zwłaszcza
ojca



Kary, nagrody i inne środki wychowawcze stosowane są konsekwentnie i nie
ma od nich odwołania.



SKUTKI: dzieci zachowując się despotycznie i okrutnie wobec młodszych i
słabszych kolegów;

lub są zastraszane i uległe, niezdolne do samodzielnego działania i myślenia,
przywykłe tylko do wykonywania rozkazów i poleceń z zewnątrz.


lub buntują się przeciw ustawicznemu przymusowi i stają się agresywne w
sposób jawny lub ukryty

Demokratyczny styl
wychowania


dziecka współuczestniczy w życiu rodziny.



dziecko zna zakres swoich obowiązków i zadań, nie zostały mu one jednak
narzucone, lecz dobrowolnie je przyjęło, czasem z własnej chęci, a
niekiedy dlatego, że wyjaśniono mu sens i konieczność podjęcia się ich dla
dobra całej rodziny.



W przypadku zaniedbania lub złamania zobowiązania przez dziecko, rodzice
nie stosują na ogół środków represji, lecz metody perswazji i argumentacji.



Demokratyczny styl wychowania cechuje rzadka kontrola, częste
nagradzanie oraz stawianie wysokich wymagań wobec dziecka.



SKUTEK:



Przy takim stylu wychowania więź emocjonalna dziecka z rodzicami jest
silna, przeważają zdecydowanie uczucia pozytywne : wzajemne zaufanie,
sympatia i życzliwość

Styl liberalny


Daje się często zaobserwować we współczesnych



rodzinach małych. Pod pewnymi względami przypomina on
wychowanie niekonsekwentne czy też ingerowanie w sprawy
dziecka i w jego zachowanie wyłącznie od przypadku do
przypadku.



Wpojenie norm i zasad moralnych zaczyna się w tym systemie
wychowania późno, opóźniony jest także proces socjalizacji
dziecka



"Niech wszystko leci, jak leci"

Niekonsekwentny styl


Cechą jest zmienność, niejednolitość i przypadkowość
zabiegów wychowawczych w zależności od samopoczucia
rodziców, sytuacji itp.



Np.. że jeden rodzic rozpieszcza, a drugi terroryzuje



Rodzice raz są dla dziecka bardziej wyrozumiali, raz mniej.
Albo w ogóle nie zwracają uwagi na jego wybryki albo surowo
za nie karzą.



SKUTKI: zaburza poczucie bezpieczeństwa; powoduje
niepewność, agresję, osamotnienie, bezradność.



wywołuje poczucie niesprawiedliwości i krzywdy



Doprowadza do utraty szacunku wobec rodziców.



"raz tak, raz tak"

Quiz jaką mamą/tatą jesteś??...

TEŚCIK


Wiesz, że syn marzy o grze komputerowej dozwolonej od 16 lat. Nie skończył jednak
nawet 11. Gdy po raz kolejny prosi: „Mamo, ale ja będę naprawdę grzeczny przez tydzień,
jak mi ja kupisz”, mówisz:
A) „Nie mamy o czym rozmawiać”.
B) „Poproszę tatę, żeby wyjątkowo pozwolił ci w to zagrać”.
C) „To gra dla starszych chłopców, więc kupię ją, jak będziesz starszy. Teraz możesz grac w gry
dla osób w twoim wieku”.
D) „Kochanie, tam są straszne sceny, nie dla takich małych chłopczyków jak ty”.
E) „Powiedz dziadkowi, żeby ci kupił”.



Córka miała wrócić od koleżanki na obiad. Wraca godzinę później, gdy jedzenie już
wystygło. Jak reagujesz?
E) Mówisz: „Powiedz tacie, by odgrzał ci zupę”. I wracasz do rozmowy telefonicznej z
przyjaciółką.
A) Ponosi cię: „Nie chce słyszeć, dlaczego się spóźniłaś! Sama jesteś sobie winna i za karę
zjesz zimną zupę!”.
B) Wzdychasz z ulga: „Całe szczęście, że już jesteś. Martwiłam się, ze coś się stało”. I
podgrzewasz obiad.
D) Przytulasz ja i mówisz: „Nie rób mi tego więcej i nie spóźniaj się, bo mama omal nie umarła
ze strachu, że coś ci się stało”.
C) Spokojnie pytasz: „Dlaczego nie dotrzymałaś obietnicy, ze przyjdziesz na czas?”.

TEŚCIK


Teściowa skarży się, że twój syn nie słucha jej i używa brzydkich słów. Sugeruje, że nie daje sobie z nim
rady i nie chce się nim zajmować. Przychodzisz do domu i:
C) Mówisz, że starszym należy się szacunek i że jeśli będzie niegrzeczny u babci, nie pojedzie z tobą do
wesołego miasteczka.
A) Grozisz, że jeśli jeszcze raz obrazi babcię, to powiesz ojcu i dostanie za swoje.
B) Prosisz, żeby był milszy dla babci.
E) Udajesz spokojną i mówisz, że skoro nie podoba mu się u babci, to możesz oddać go do internatu dla małych
chłopców.
D) Przy dziecku opowiadasz koleżance, że twoja teściowa jest beznadziejna.



Przy kolacji twoja córka nie posłuchała ostrzeżenia: „Nie baw się szklanka, bo ją stłuczesz”. Stłukła, a
szkło rozleciało się po kuchni. Ogarnia cię wściekłość i:
A) Wrzeszczysz: „Marsz do łóżka! Za karę nie obejrzysz dobranocki!”.
B) Szybko się opanowujesz i prosisz: „Nie wstawaj z krzesła, bo się skaleczysz”. Zamiatasz szkło i dopiero
wtedy pozwalasz jej iść do pokoju na bajkę.
E) Krzyczysz do męża: „Powiedz coś temu dziecku, bo ja już nie mam zdrowia!”.
C) Pytasz podniesionym tonem: „Czy teraz już wiesz, że szkło może się zbić?”.
D) Robi ci się słabo na myśl, ze odłamek szkła mógł wbić się w ciało dziecka.



Syn długo marudził, ze chciałby chodzić na karate tak jak kolega z klasy. Miesiąc temu zapisałaś go do
klubu i zapłaciłaś za kwartał z góry. On teraz mówi, że to mu się nie podoba i nie będzie chodził.
D) Gdy słyszysz, że treningi meczą dziecko, zgadzasz się, by przestało ćwiczyć.
E) Machasz ręką i mówisz: „Skoro tak uważasz, to daj sobie spokój z treningami”.
A) Mówisz, że nie on rządzi w domu i ma chodzić na treningi.
B) Mówisz: „Nie ma sprawy”, bo nie chcesz go do niczego zmuszać.
C) Proponujesz, żeby zrezygnował za 2 miesiące, by wykorzystać zapłacone lekcje.

WYNIKI


NAJWIĘCEJ A: Kontrolujesz dziecko nadmiernie, nie dając pola do
samodzielności. Uważasz, że w domu rządzą rodzice, a dzieci mają słuchać.
Jesteś surowym sędzią i pilnujesz, by kara nie ominęła malca. Jeśli nie chcesz
zamienić domu w wiezienie, a wychowania w walkę, sięgnij po inne metody.
Pozwól dziecku podejmować decyzje, np. w sprawie ubrania. Częściej używaj
marchewki niż kija. Będzie się mniej buntować i chętniej współpracować.



NAJWIĘCEJ B: Wymagasz za mało. Wiesz, że dziecko potrzebuje akceptacji,
zrozumienia. Najważniejsze dla ciebie jest to,by czuło się kochane. Jesteś
wyrozumiała, gdy zachowuje się niegrzecznie i robi to, na co ma ochotę. Uważaj,
bo brak ustalonych granic może sprawić, ze w domu rośnie tyran. Zwróć uwagę
na większą dyscyplinę i porządek dnia. Naucz się mówić „nie”. Konsekwentne
przestrzeganie reguł jest dziecku potrzebne do rozwoju tak samo jak miłość.

WYNIKI


NAJWIĘCEJ C: Wspierasz mądrze. Jesteś wrażliwa na potrzeby swojego dziecka i
starasz się rozumieć jego uczucia. Jednocześnie stawiasz wyraźne granice i
wymagania. Dziecko zawsze może na ciebie liczyć, ale dajesz mu też sporo
swobody i uczysz samodzielności. Potrafisz przyznać się do błędów oraz wyciągać
z nich wnioski, żeby już ich nie popełniać w przyszłości. Jesteś dobrą matką i tak
trzymaj!



NAJWIĘCEJ D: Opiekujesz się za bardzo. Trzymasz dziecko pod kloszem i zbyt
uzależniasz od siebie. Będziesz o wiele lepszą matką, jeśli od czasu do czasu
zapomnisz o dzieciach i… poczujesz się kobieta! Co najmniej raz w tygodniu znajdź
dla siebie 2 godziny na robienie tego, co sprawia ci przyjemność. Poczujesz się
lepiej, a twoje dzieci odetchną z ulgą.



NAJWIĘCEJ E: Wyręczasz się innymi. Cieszysz się, że twoje dzieci są bardziej
samodzielne od rówieśników. Ale w porównaniu z kolegami dostają mniej uwagi i
wsparcia ze strony rodziców. To nie jest powód do dumy, tylko do zastanowienia się
nad zmianami. Inaczej pociecha zacznie sprawiać kłopoty, by zwrócić na siebie
uwagę. Codziennie znajdź czas na rozmowy i wspólne rytuały. Dzięki temu dasz
dziecku poczucie, że jest dla ciebie ważne.

WNIOSEK:


Rodzic musi uświadomić sobie podstawowy fakt, że
istnieje związek między jego życiem, a późniejszym
życiem dziecka,



Związek między postawami rodziców a tym, co dziecko w
„siebie wchłonie”;



Wszystko, co przeżywamy w początkach naszego życia,
zapisuje się w naszym ciele.



Przemoc fizyczna na dziecku zostawia ślady widoczne na
ciele – złe słowa zostawiają ślady niewidoczne



RODZICU czego nie zrobisz TY,



nikt nie zrobi tego za CIEBIE

POTRZEBY…to biologiczny lub psychiczny stan motywacyjny, który
ukierunkowuje zachowania jednostki na pewien cel.
Potrzeby motywują zachowania ludzkie.

JAKIE POTRZEBY MAJĄ DZIECI
PRZEDSZKOLNE?

POTRZEBY DZIECKA



5. POTRZEBA KONTAKTÓW
SPOŁECZNYCH



4. UZNANIA I AKCEPTACJI



3. ROZWOJU I AKTYWNOŚCI



2. BEZPIECZEŃSTWA



1. MIŁOŚCI



NA SAMYM DOLE SĄ POTZREBY
FIZJOLOGICZNE

Z

POTRZEBAMI ZWIĄZANY JEST ROZWÓJ
DZIECKA – DZIECKO PRAWIDŁOWO
ROZWIJAJĄC SIĘ – ZASPAKAJA SWOJE
POTRZEBY

TEMAT: Czas dla dziecka.

list pewnej dziewczynki do swojej


mamy:

Kochana Mamo!
Dzisiaj w szkole pani czytała nam opowiadanie o mamie – czarodziejce.
Cała klasa, po prostu, zakochała się w tej mamie. Bo ona jest naprawdę
niezwykła. Jakie robi czary! Wyobraź sobie, że potrafi znaleźć radę na
smutek olbrzyma, karmi sałatą dinozaura, zamienia zabawkę w prawdziwą
ciężarówkę. Ale chyba największym czarem mamy jest, że ma zawsze dużo,
dużo czasu dla dzieci. A ja już tak dawno z Tobą nie rozmawiałam ... Tak
trudno nam się spotkać w tym naszym mieszkaniu. Widujemy się przy stole i
przy telewizorze, ale najczęściej to ja jestem sama. I wiesz, czasami myślę,
że gdybym się zgubiła, to Ty nie wiedziałabyś gdzie mnie szukać. Pewnie nie
wolno tak myśleć ... Nie gniewaj się na mnie. Ja przecież wiem, że mnie
kochasz – dajesz mi wiele prezentów. Ja przecież wiem, że mamę trzeba
kochać najbardziej, nawet gdy nie będziesz mi kupowała nowych zabawek.
Nasza Pani zapytała nas, który z czarów chcielibyśmy podarować swojej
Mamie. I wiesz, prawie wszyscy chcieli móc chociaż raz, z mamą i z całą
rodziną, polecieć poduszkowcem na spacer. Mi on nie jest potrzebny. Ja
mogę iść z Tobą nawet na piechotę.
Moja Mamo – czarodziejko! Wyczaruj dla mnie jedno popołudnie. Ja mam
Ci do powiedzenia jeszcze wiele, wiele innych bajek.
Twoja kochana i kochająca Cię mocno, mocno XYZ

Jak mieć dobry kontakt z własnym
dzieckiem?


Kontakt z dzieckiem, to wysłuchanie jego zwierzeń, przeżyć związanych z
przedszkolem, z przyjaciółmi, z przeczytaną książką.



Wysłuchanie dziecka, wspólne przedyskutowanie spraw przeciwdziała
poczuciu osamotnienia, rodzi wiarę we własne siły i wzbudza motywację
do dalszego działania. Poświęcony czas powoduje, że dzieci czują się
dowartościowane i cenione.



Ważne są opowiadania rodziców o sobie, swojej pracy, obowiązkach i
pragnieniach



- dziecko pozbawione kontaktu czuje, że nie jest dla
rodziców ważne, że jego kłopoty, radości i pytania, w ogóle
się nie liczą. Czasami, choć zdarza się to coraz rzadziej,
dziecko znajduje zrozumienie u dziadków.



Czas dla dziecka ważny jest nie tylko ze strony matki, ale
również ze strony ojca. Każde z nich wywiera nieco inny
wpływ na dziecko.

Jakim typem charakterologicznym jest moje dziecko?
RODZICU: SPRÓBUJ SCHARAAKTERYZOWAĆ
SWOJE DZIECKO

Jaki czas rozwojowy na budowanie relacji jest
najlepszy? Do 13 roku życia rodzice mają
najlepsze warunki do budowania więzi ze swoim
dzieckiem… Rodzicu, nie zmarnuj tego czasu…

Jakie są moje (rodzica) codzienne relacje z moim
dzieckiem?


POZYTYWY
Pocałunek Przytulenie Wspólne posiłki Wspólne zabawy Czytanie bajek, książek Wspólne
spacery, Rytuał dnia Dzień Rodziny

NEGATYWY
Krzyczysz na dziecko Bijesz je Dajesz słodycze za coś ... Okłamujesz je Zmuszasz do czegoś
Karzesz je Manipulujesz Jesteś niekonsekwentny
Używasz słów nieodpowiednich, raniących je


Co wiem o swoim dziecku?


Mój syn (córka)........................................ .................
Interesuje się: ........................................
Ulubiona bajka: ........................................
Jest szczęśliwy (a) gdy: ........................................
Jest dumny (a) gdy: ........................................
Jego (jej) wadą jest: ........................................
Jego (jej) zaletą jest:........................................ ......
Lubi gdy ktoś zwraca się do niego (niej): ........................................
Największym sukcesem mojego dziecka jest:: ........................................
Ma talent do: ........................................
W przyszłości pragnie być: ........................................
Boi się: ........................................
Najbardziej lubi spędzać czas wolny: ........................................
Jego (Jej) trójka najbliższych przyjaciół to: ........................................



Oby te słowa, z filmu MARY POPPINS nie stały się naszą
rzeczywistością:
... Ma pan tyle rzeczy do zrobienia, że nigdy nie ma pan czasu
... a tym bardziej na to, aby spróbować uszczęśliwić innych. Nie
powinien się pan jednak niepokoić, pewnego dnia pańskie dzieci
wyfruną, odejdą i pozostanie pan sam ... Wtedy, być może, zda
pan sobie sprawę z tego, że się pan mylił.

Dziękuję za uwagę
- Sabina Chyłapedagog P-17


Slide 9

PEDAGOGIZACJA RODZICÓW cz.1
- Z CYKLU WARTO ROZMAWIĆ …
O NASZYCH DZIECIACH

TEMAT

 Role

wychowawcze rodziców i potrzeby
dziecka w wieku przedszkolnym

CZAS NA MAŁĄ REFLEKSJĘ


Jak byłem sam wychowany?
Czy dostatecznie obdarzono mnie miłością i akceptacją?



Czy wychowywałem/am się z mamą i tatą?



Jakie relację panowały między rodzicami?



Które z metod moich rodziców stosuję sam, których pragnę uniknąć, a w
czym pragnę postępować inaczej?



Czy jestem zadowolony z własnego sposobu wychowywania dzieci?



Czy chciałbym coś zmienić?

Każdy z nas chciałby wychować zdrowe,
szczęśliwe dziecko…

ROLA WYCHOWAWCZA RODZICÓW


A) rodzice wychowują – czyli kształtują i ukierunkowują
nowego człowieka poprzez fakt, że są z nim w bliskim i
jedynym kontakcie uczuciowym i stwarzają mu jedyną w
swym rodzaju rzeczywistość domu,



B) nikt nie może ich w pełni zastąpić (dziecko zawsze dąży
do odzyskania rodziców, nawet ogromnym kosztem),



C) nieodwracalny brak rodzica – to zawsze trwałe szkody w
osobowości dziecka,



D) zadania rodzicielskie wymagają głębszych przygotowań,
ponieważ wszelkie zaniedbania i błędy wynikające z
niewiedzy, trudno później lub nie można wcale ich naprawić



E) rodzicielstwa nie można znaleźć w żadnym podręczniku,
ale równocześnie wiedza, refleksja i świadoma dobra wola
jest potrzebna każdemu z rodziców, zwłaszcza w
trudniejszych chwilach,

Każda rodzina jest inna…


Każda rodzina preferuje inny styl wychowania. Jego wybór
zależy od wielu czynników



m.in. od fazy rozwoju dziecka, jego potrzeb, możliwości,
stanu zdrowia, osobowości, ale przede wszystkim od poglądów
rodziców, od stylu wychowania ich rodziców;



Istnieje tyle stylów wychowawczych ile rodzin. Nie sposób
wszystkie zliczyć i wymienić. W literaturze zazwyczaj
wyodrębnia się kilka podstawowych stylów.



Rzadko są one w czystej postaci- najczęściej występuje typ
mieszany



Często jednak niepokojące zachowanie dziecka (płaczliwość,
agresja, strachliwość…) są wynikiem zmian w jego najbliższym
otoczeniu- w rodzinie.

STYLE WYCHOWANIA
AUTOKRATYCZNY


- w rodzinach patriarchalnych, ma więc on charakter konserwatywny i jest
oparty na tym rodzaju autorytetu



Decyzje podejmują rodzice (lub jedno z nich-autokrata) – bez porozumienia z
innymi członkami rodziny, nie pytając ich o zgodę,



Od dzieci wymaga się bezwzględnej karności i posłuszeństwa,
podporządkowania się wszelkim poleceniom i nakazom rodziców, a zwłaszcza
ojca



Kary, nagrody i inne środki wychowawcze stosowane są konsekwentnie i nie
ma od nich odwołania.



SKUTKI: dzieci zachowując się despotycznie i okrutnie wobec młodszych i
słabszych kolegów;

lub są zastraszane i uległe, niezdolne do samodzielnego działania i myślenia,
przywykłe tylko do wykonywania rozkazów i poleceń z zewnątrz.


lub buntują się przeciw ustawicznemu przymusowi i stają się agresywne w
sposób jawny lub ukryty

Demokratyczny styl
wychowania


dziecka współuczestniczy w życiu rodziny.



dziecko zna zakres swoich obowiązków i zadań, nie zostały mu one jednak
narzucone, lecz dobrowolnie je przyjęło, czasem z własnej chęci, a
niekiedy dlatego, że wyjaśniono mu sens i konieczność podjęcia się ich dla
dobra całej rodziny.



W przypadku zaniedbania lub złamania zobowiązania przez dziecko, rodzice
nie stosują na ogół środków represji, lecz metody perswazji i argumentacji.



Demokratyczny styl wychowania cechuje rzadka kontrola, częste
nagradzanie oraz stawianie wysokich wymagań wobec dziecka.



SKUTEK:



Przy takim stylu wychowania więź emocjonalna dziecka z rodzicami jest
silna, przeważają zdecydowanie uczucia pozytywne : wzajemne zaufanie,
sympatia i życzliwość

Styl liberalny


Daje się często zaobserwować we współczesnych



rodzinach małych. Pod pewnymi względami przypomina on
wychowanie niekonsekwentne czy też ingerowanie w sprawy
dziecka i w jego zachowanie wyłącznie od przypadku do
przypadku.



Wpojenie norm i zasad moralnych zaczyna się w tym systemie
wychowania późno, opóźniony jest także proces socjalizacji
dziecka



"Niech wszystko leci, jak leci"

Niekonsekwentny styl


Cechą jest zmienność, niejednolitość i przypadkowość
zabiegów wychowawczych w zależności od samopoczucia
rodziców, sytuacji itp.



Np.. że jeden rodzic rozpieszcza, a drugi terroryzuje



Rodzice raz są dla dziecka bardziej wyrozumiali, raz mniej.
Albo w ogóle nie zwracają uwagi na jego wybryki albo surowo
za nie karzą.



SKUTKI: zaburza poczucie bezpieczeństwa; powoduje
niepewność, agresję, osamotnienie, bezradność.



wywołuje poczucie niesprawiedliwości i krzywdy



Doprowadza do utraty szacunku wobec rodziców.



"raz tak, raz tak"

Quiz jaką mamą/tatą jesteś??...

TEŚCIK


Wiesz, że syn marzy o grze komputerowej dozwolonej od 16 lat. Nie skończył jednak
nawet 11. Gdy po raz kolejny prosi: „Mamo, ale ja będę naprawdę grzeczny przez tydzień,
jak mi ja kupisz”, mówisz:
A) „Nie mamy o czym rozmawiać”.
B) „Poproszę tatę, żeby wyjątkowo pozwolił ci w to zagrać”.
C) „To gra dla starszych chłopców, więc kupię ją, jak będziesz starszy. Teraz możesz grac w gry
dla osób w twoim wieku”.
D) „Kochanie, tam są straszne sceny, nie dla takich małych chłopczyków jak ty”.
E) „Powiedz dziadkowi, żeby ci kupił”.



Córka miała wrócić od koleżanki na obiad. Wraca godzinę później, gdy jedzenie już
wystygło. Jak reagujesz?
E) Mówisz: „Powiedz tacie, by odgrzał ci zupę”. I wracasz do rozmowy telefonicznej z
przyjaciółką.
A) Ponosi cię: „Nie chce słyszeć, dlaczego się spóźniłaś! Sama jesteś sobie winna i za karę
zjesz zimną zupę!”.
B) Wzdychasz z ulga: „Całe szczęście, że już jesteś. Martwiłam się, ze coś się stało”. I
podgrzewasz obiad.
D) Przytulasz ja i mówisz: „Nie rób mi tego więcej i nie spóźniaj się, bo mama omal nie umarła
ze strachu, że coś ci się stało”.
C) Spokojnie pytasz: „Dlaczego nie dotrzymałaś obietnicy, ze przyjdziesz na czas?”.

TEŚCIK


Teściowa skarży się, że twój syn nie słucha jej i używa brzydkich słów. Sugeruje, że nie daje sobie z nim
rady i nie chce się nim zajmować. Przychodzisz do domu i:
C) Mówisz, że starszym należy się szacunek i że jeśli będzie niegrzeczny u babci, nie pojedzie z tobą do
wesołego miasteczka.
A) Grozisz, że jeśli jeszcze raz obrazi babcię, to powiesz ojcu i dostanie za swoje.
B) Prosisz, żeby był milszy dla babci.
E) Udajesz spokojną i mówisz, że skoro nie podoba mu się u babci, to możesz oddać go do internatu dla małych
chłopców.
D) Przy dziecku opowiadasz koleżance, że twoja teściowa jest beznadziejna.



Przy kolacji twoja córka nie posłuchała ostrzeżenia: „Nie baw się szklanka, bo ją stłuczesz”. Stłukła, a
szkło rozleciało się po kuchni. Ogarnia cię wściekłość i:
A) Wrzeszczysz: „Marsz do łóżka! Za karę nie obejrzysz dobranocki!”.
B) Szybko się opanowujesz i prosisz: „Nie wstawaj z krzesła, bo się skaleczysz”. Zamiatasz szkło i dopiero
wtedy pozwalasz jej iść do pokoju na bajkę.
E) Krzyczysz do męża: „Powiedz coś temu dziecku, bo ja już nie mam zdrowia!”.
C) Pytasz podniesionym tonem: „Czy teraz już wiesz, że szkło może się zbić?”.
D) Robi ci się słabo na myśl, ze odłamek szkła mógł wbić się w ciało dziecka.



Syn długo marudził, ze chciałby chodzić na karate tak jak kolega z klasy. Miesiąc temu zapisałaś go do
klubu i zapłaciłaś za kwartał z góry. On teraz mówi, że to mu się nie podoba i nie będzie chodził.
D) Gdy słyszysz, że treningi meczą dziecko, zgadzasz się, by przestało ćwiczyć.
E) Machasz ręką i mówisz: „Skoro tak uważasz, to daj sobie spokój z treningami”.
A) Mówisz, że nie on rządzi w domu i ma chodzić na treningi.
B) Mówisz: „Nie ma sprawy”, bo nie chcesz go do niczego zmuszać.
C) Proponujesz, żeby zrezygnował za 2 miesiące, by wykorzystać zapłacone lekcje.

WYNIKI


NAJWIĘCEJ A: Kontrolujesz dziecko nadmiernie, nie dając pola do
samodzielności. Uważasz, że w domu rządzą rodzice, a dzieci mają słuchać.
Jesteś surowym sędzią i pilnujesz, by kara nie ominęła malca. Jeśli nie chcesz
zamienić domu w wiezienie, a wychowania w walkę, sięgnij po inne metody.
Pozwól dziecku podejmować decyzje, np. w sprawie ubrania. Częściej używaj
marchewki niż kija. Będzie się mniej buntować i chętniej współpracować.



NAJWIĘCEJ B: Wymagasz za mało. Wiesz, że dziecko potrzebuje akceptacji,
zrozumienia. Najważniejsze dla ciebie jest to,by czuło się kochane. Jesteś
wyrozumiała, gdy zachowuje się niegrzecznie i robi to, na co ma ochotę. Uważaj,
bo brak ustalonych granic może sprawić, ze w domu rośnie tyran. Zwróć uwagę
na większą dyscyplinę i porządek dnia. Naucz się mówić „nie”. Konsekwentne
przestrzeganie reguł jest dziecku potrzebne do rozwoju tak samo jak miłość.

WYNIKI


NAJWIĘCEJ C: Wspierasz mądrze. Jesteś wrażliwa na potrzeby swojego dziecka i
starasz się rozumieć jego uczucia. Jednocześnie stawiasz wyraźne granice i
wymagania. Dziecko zawsze może na ciebie liczyć, ale dajesz mu też sporo
swobody i uczysz samodzielności. Potrafisz przyznać się do błędów oraz wyciągać
z nich wnioski, żeby już ich nie popełniać w przyszłości. Jesteś dobrą matką i tak
trzymaj!



NAJWIĘCEJ D: Opiekujesz się za bardzo. Trzymasz dziecko pod kloszem i zbyt
uzależniasz od siebie. Będziesz o wiele lepszą matką, jeśli od czasu do czasu
zapomnisz o dzieciach i… poczujesz się kobieta! Co najmniej raz w tygodniu znajdź
dla siebie 2 godziny na robienie tego, co sprawia ci przyjemność. Poczujesz się
lepiej, a twoje dzieci odetchną z ulgą.



NAJWIĘCEJ E: Wyręczasz się innymi. Cieszysz się, że twoje dzieci są bardziej
samodzielne od rówieśników. Ale w porównaniu z kolegami dostają mniej uwagi i
wsparcia ze strony rodziców. To nie jest powód do dumy, tylko do zastanowienia się
nad zmianami. Inaczej pociecha zacznie sprawiać kłopoty, by zwrócić na siebie
uwagę. Codziennie znajdź czas na rozmowy i wspólne rytuały. Dzięki temu dasz
dziecku poczucie, że jest dla ciebie ważne.

WNIOSEK:


Rodzic musi uświadomić sobie podstawowy fakt, że
istnieje związek między jego życiem, a późniejszym
życiem dziecka,



Związek między postawami rodziców a tym, co dziecko w
„siebie wchłonie”;



Wszystko, co przeżywamy w początkach naszego życia,
zapisuje się w naszym ciele.



Przemoc fizyczna na dziecku zostawia ślady widoczne na
ciele – złe słowa zostawiają ślady niewidoczne



RODZICU czego nie zrobisz TY,



nikt nie zrobi tego za CIEBIE

POTRZEBY…to biologiczny lub psychiczny stan motywacyjny, który
ukierunkowuje zachowania jednostki na pewien cel.
Potrzeby motywują zachowania ludzkie.

JAKIE POTRZEBY MAJĄ DZIECI
PRZEDSZKOLNE?

POTRZEBY DZIECKA



5. POTRZEBA KONTAKTÓW
SPOŁECZNYCH



4. UZNANIA I AKCEPTACJI



3. ROZWOJU I AKTYWNOŚCI



2. BEZPIECZEŃSTWA



1. MIŁOŚCI



NA SAMYM DOLE SĄ POTZREBY
FIZJOLOGICZNE

Z

POTRZEBAMI ZWIĄZANY JEST ROZWÓJ
DZIECKA – DZIECKO PRAWIDŁOWO
ROZWIJAJĄC SIĘ – ZASPAKAJA SWOJE
POTRZEBY

TEMAT: Czas dla dziecka.

list pewnej dziewczynki do swojej


mamy:

Kochana Mamo!
Dzisiaj w szkole pani czytała nam opowiadanie o mamie – czarodziejce.
Cała klasa, po prostu, zakochała się w tej mamie. Bo ona jest naprawdę
niezwykła. Jakie robi czary! Wyobraź sobie, że potrafi znaleźć radę na
smutek olbrzyma, karmi sałatą dinozaura, zamienia zabawkę w prawdziwą
ciężarówkę. Ale chyba największym czarem mamy jest, że ma zawsze dużo,
dużo czasu dla dzieci. A ja już tak dawno z Tobą nie rozmawiałam ... Tak
trudno nam się spotkać w tym naszym mieszkaniu. Widujemy się przy stole i
przy telewizorze, ale najczęściej to ja jestem sama. I wiesz, czasami myślę,
że gdybym się zgubiła, to Ty nie wiedziałabyś gdzie mnie szukać. Pewnie nie
wolno tak myśleć ... Nie gniewaj się na mnie. Ja przecież wiem, że mnie
kochasz – dajesz mi wiele prezentów. Ja przecież wiem, że mamę trzeba
kochać najbardziej, nawet gdy nie będziesz mi kupowała nowych zabawek.
Nasza Pani zapytała nas, który z czarów chcielibyśmy podarować swojej
Mamie. I wiesz, prawie wszyscy chcieli móc chociaż raz, z mamą i z całą
rodziną, polecieć poduszkowcem na spacer. Mi on nie jest potrzebny. Ja
mogę iść z Tobą nawet na piechotę.
Moja Mamo – czarodziejko! Wyczaruj dla mnie jedno popołudnie. Ja mam
Ci do powiedzenia jeszcze wiele, wiele innych bajek.
Twoja kochana i kochająca Cię mocno, mocno XYZ

Jak mieć dobry kontakt z własnym
dzieckiem?


Kontakt z dzieckiem, to wysłuchanie jego zwierzeń, przeżyć związanych z
przedszkolem, z przyjaciółmi, z przeczytaną książką.



Wysłuchanie dziecka, wspólne przedyskutowanie spraw przeciwdziała
poczuciu osamotnienia, rodzi wiarę we własne siły i wzbudza motywację
do dalszego działania. Poświęcony czas powoduje, że dzieci czują się
dowartościowane i cenione.



Ważne są opowiadania rodziców o sobie, swojej pracy, obowiązkach i
pragnieniach



- dziecko pozbawione kontaktu czuje, że nie jest dla
rodziców ważne, że jego kłopoty, radości i pytania, w ogóle
się nie liczą. Czasami, choć zdarza się to coraz rzadziej,
dziecko znajduje zrozumienie u dziadków.



Czas dla dziecka ważny jest nie tylko ze strony matki, ale
również ze strony ojca. Każde z nich wywiera nieco inny
wpływ na dziecko.

Jakim typem charakterologicznym jest moje dziecko?
RODZICU: SPRÓBUJ SCHARAAKTERYZOWAĆ
SWOJE DZIECKO

Jaki czas rozwojowy na budowanie relacji jest
najlepszy? Do 13 roku życia rodzice mają
najlepsze warunki do budowania więzi ze swoim
dzieckiem… Rodzicu, nie zmarnuj tego czasu…

Jakie są moje (rodzica) codzienne relacje z moim
dzieckiem?


POZYTYWY
Pocałunek Przytulenie Wspólne posiłki Wspólne zabawy Czytanie bajek, książek Wspólne
spacery, Rytuał dnia Dzień Rodziny

NEGATYWY
Krzyczysz na dziecko Bijesz je Dajesz słodycze za coś ... Okłamujesz je Zmuszasz do czegoś
Karzesz je Manipulujesz Jesteś niekonsekwentny
Używasz słów nieodpowiednich, raniących je


Co wiem o swoim dziecku?


Mój syn (córka)........................................ .................
Interesuje się: ........................................
Ulubiona bajka: ........................................
Jest szczęśliwy (a) gdy: ........................................
Jest dumny (a) gdy: ........................................
Jego (jej) wadą jest: ........................................
Jego (jej) zaletą jest:........................................ ......
Lubi gdy ktoś zwraca się do niego (niej): ........................................
Największym sukcesem mojego dziecka jest:: ........................................
Ma talent do: ........................................
W przyszłości pragnie być: ........................................
Boi się: ........................................
Najbardziej lubi spędzać czas wolny: ........................................
Jego (Jej) trójka najbliższych przyjaciół to: ........................................



Oby te słowa, z filmu MARY POPPINS nie stały się naszą
rzeczywistością:
... Ma pan tyle rzeczy do zrobienia, że nigdy nie ma pan czasu
... a tym bardziej na to, aby spróbować uszczęśliwić innych. Nie
powinien się pan jednak niepokoić, pewnego dnia pańskie dzieci
wyfruną, odejdą i pozostanie pan sam ... Wtedy, być może, zda
pan sobie sprawę z tego, że się pan mylił.

Dziękuję za uwagę
- Sabina Chyłapedagog P-17


Slide 10

PEDAGOGIZACJA RODZICÓW cz.1
- Z CYKLU WARTO ROZMAWIĆ …
O NASZYCH DZIECIACH

TEMAT

 Role

wychowawcze rodziców i potrzeby
dziecka w wieku przedszkolnym

CZAS NA MAŁĄ REFLEKSJĘ


Jak byłem sam wychowany?
Czy dostatecznie obdarzono mnie miłością i akceptacją?



Czy wychowywałem/am się z mamą i tatą?



Jakie relację panowały między rodzicami?



Które z metod moich rodziców stosuję sam, których pragnę uniknąć, a w
czym pragnę postępować inaczej?



Czy jestem zadowolony z własnego sposobu wychowywania dzieci?



Czy chciałbym coś zmienić?

Każdy z nas chciałby wychować zdrowe,
szczęśliwe dziecko…

ROLA WYCHOWAWCZA RODZICÓW


A) rodzice wychowują – czyli kształtują i ukierunkowują
nowego człowieka poprzez fakt, że są z nim w bliskim i
jedynym kontakcie uczuciowym i stwarzają mu jedyną w
swym rodzaju rzeczywistość domu,



B) nikt nie może ich w pełni zastąpić (dziecko zawsze dąży
do odzyskania rodziców, nawet ogromnym kosztem),



C) nieodwracalny brak rodzica – to zawsze trwałe szkody w
osobowości dziecka,



D) zadania rodzicielskie wymagają głębszych przygotowań,
ponieważ wszelkie zaniedbania i błędy wynikające z
niewiedzy, trudno później lub nie można wcale ich naprawić



E) rodzicielstwa nie można znaleźć w żadnym podręczniku,
ale równocześnie wiedza, refleksja i świadoma dobra wola
jest potrzebna każdemu z rodziców, zwłaszcza w
trudniejszych chwilach,

Każda rodzina jest inna…


Każda rodzina preferuje inny styl wychowania. Jego wybór
zależy od wielu czynników



m.in. od fazy rozwoju dziecka, jego potrzeb, możliwości,
stanu zdrowia, osobowości, ale przede wszystkim od poglądów
rodziców, od stylu wychowania ich rodziców;



Istnieje tyle stylów wychowawczych ile rodzin. Nie sposób
wszystkie zliczyć i wymienić. W literaturze zazwyczaj
wyodrębnia się kilka podstawowych stylów.



Rzadko są one w czystej postaci- najczęściej występuje typ
mieszany



Często jednak niepokojące zachowanie dziecka (płaczliwość,
agresja, strachliwość…) są wynikiem zmian w jego najbliższym
otoczeniu- w rodzinie.

STYLE WYCHOWANIA
AUTOKRATYCZNY


- w rodzinach patriarchalnych, ma więc on charakter konserwatywny i jest
oparty na tym rodzaju autorytetu



Decyzje podejmują rodzice (lub jedno z nich-autokrata) – bez porozumienia z
innymi członkami rodziny, nie pytając ich o zgodę,



Od dzieci wymaga się bezwzględnej karności i posłuszeństwa,
podporządkowania się wszelkim poleceniom i nakazom rodziców, a zwłaszcza
ojca



Kary, nagrody i inne środki wychowawcze stosowane są konsekwentnie i nie
ma od nich odwołania.



SKUTKI: dzieci zachowując się despotycznie i okrutnie wobec młodszych i
słabszych kolegów;

lub są zastraszane i uległe, niezdolne do samodzielnego działania i myślenia,
przywykłe tylko do wykonywania rozkazów i poleceń z zewnątrz.


lub buntują się przeciw ustawicznemu przymusowi i stają się agresywne w
sposób jawny lub ukryty

Demokratyczny styl
wychowania


dziecka współuczestniczy w życiu rodziny.



dziecko zna zakres swoich obowiązków i zadań, nie zostały mu one jednak
narzucone, lecz dobrowolnie je przyjęło, czasem z własnej chęci, a
niekiedy dlatego, że wyjaśniono mu sens i konieczność podjęcia się ich dla
dobra całej rodziny.



W przypadku zaniedbania lub złamania zobowiązania przez dziecko, rodzice
nie stosują na ogół środków represji, lecz metody perswazji i argumentacji.



Demokratyczny styl wychowania cechuje rzadka kontrola, częste
nagradzanie oraz stawianie wysokich wymagań wobec dziecka.



SKUTEK:



Przy takim stylu wychowania więź emocjonalna dziecka z rodzicami jest
silna, przeważają zdecydowanie uczucia pozytywne : wzajemne zaufanie,
sympatia i życzliwość

Styl liberalny


Daje się często zaobserwować we współczesnych



rodzinach małych. Pod pewnymi względami przypomina on
wychowanie niekonsekwentne czy też ingerowanie w sprawy
dziecka i w jego zachowanie wyłącznie od przypadku do
przypadku.



Wpojenie norm i zasad moralnych zaczyna się w tym systemie
wychowania późno, opóźniony jest także proces socjalizacji
dziecka



"Niech wszystko leci, jak leci"

Niekonsekwentny styl


Cechą jest zmienność, niejednolitość i przypadkowość
zabiegów wychowawczych w zależności od samopoczucia
rodziców, sytuacji itp.



Np.. że jeden rodzic rozpieszcza, a drugi terroryzuje



Rodzice raz są dla dziecka bardziej wyrozumiali, raz mniej.
Albo w ogóle nie zwracają uwagi na jego wybryki albo surowo
za nie karzą.



SKUTKI: zaburza poczucie bezpieczeństwa; powoduje
niepewność, agresję, osamotnienie, bezradność.



wywołuje poczucie niesprawiedliwości i krzywdy



Doprowadza do utraty szacunku wobec rodziców.



"raz tak, raz tak"

Quiz jaką mamą/tatą jesteś??...

TEŚCIK


Wiesz, że syn marzy o grze komputerowej dozwolonej od 16 lat. Nie skończył jednak
nawet 11. Gdy po raz kolejny prosi: „Mamo, ale ja będę naprawdę grzeczny przez tydzień,
jak mi ja kupisz”, mówisz:
A) „Nie mamy o czym rozmawiać”.
B) „Poproszę tatę, żeby wyjątkowo pozwolił ci w to zagrać”.
C) „To gra dla starszych chłopców, więc kupię ją, jak będziesz starszy. Teraz możesz grac w gry
dla osób w twoim wieku”.
D) „Kochanie, tam są straszne sceny, nie dla takich małych chłopczyków jak ty”.
E) „Powiedz dziadkowi, żeby ci kupił”.



Córka miała wrócić od koleżanki na obiad. Wraca godzinę później, gdy jedzenie już
wystygło. Jak reagujesz?
E) Mówisz: „Powiedz tacie, by odgrzał ci zupę”. I wracasz do rozmowy telefonicznej z
przyjaciółką.
A) Ponosi cię: „Nie chce słyszeć, dlaczego się spóźniłaś! Sama jesteś sobie winna i za karę
zjesz zimną zupę!”.
B) Wzdychasz z ulga: „Całe szczęście, że już jesteś. Martwiłam się, ze coś się stało”. I
podgrzewasz obiad.
D) Przytulasz ja i mówisz: „Nie rób mi tego więcej i nie spóźniaj się, bo mama omal nie umarła
ze strachu, że coś ci się stało”.
C) Spokojnie pytasz: „Dlaczego nie dotrzymałaś obietnicy, ze przyjdziesz na czas?”.

TEŚCIK


Teściowa skarży się, że twój syn nie słucha jej i używa brzydkich słów. Sugeruje, że nie daje sobie z nim
rady i nie chce się nim zajmować. Przychodzisz do domu i:
C) Mówisz, że starszym należy się szacunek i że jeśli będzie niegrzeczny u babci, nie pojedzie z tobą do
wesołego miasteczka.
A) Grozisz, że jeśli jeszcze raz obrazi babcię, to powiesz ojcu i dostanie za swoje.
B) Prosisz, żeby był milszy dla babci.
E) Udajesz spokojną i mówisz, że skoro nie podoba mu się u babci, to możesz oddać go do internatu dla małych
chłopców.
D) Przy dziecku opowiadasz koleżance, że twoja teściowa jest beznadziejna.



Przy kolacji twoja córka nie posłuchała ostrzeżenia: „Nie baw się szklanka, bo ją stłuczesz”. Stłukła, a
szkło rozleciało się po kuchni. Ogarnia cię wściekłość i:
A) Wrzeszczysz: „Marsz do łóżka! Za karę nie obejrzysz dobranocki!”.
B) Szybko się opanowujesz i prosisz: „Nie wstawaj z krzesła, bo się skaleczysz”. Zamiatasz szkło i dopiero
wtedy pozwalasz jej iść do pokoju na bajkę.
E) Krzyczysz do męża: „Powiedz coś temu dziecku, bo ja już nie mam zdrowia!”.
C) Pytasz podniesionym tonem: „Czy teraz już wiesz, że szkło może się zbić?”.
D) Robi ci się słabo na myśl, ze odłamek szkła mógł wbić się w ciało dziecka.



Syn długo marudził, ze chciałby chodzić na karate tak jak kolega z klasy. Miesiąc temu zapisałaś go do
klubu i zapłaciłaś za kwartał z góry. On teraz mówi, że to mu się nie podoba i nie będzie chodził.
D) Gdy słyszysz, że treningi meczą dziecko, zgadzasz się, by przestało ćwiczyć.
E) Machasz ręką i mówisz: „Skoro tak uważasz, to daj sobie spokój z treningami”.
A) Mówisz, że nie on rządzi w domu i ma chodzić na treningi.
B) Mówisz: „Nie ma sprawy”, bo nie chcesz go do niczego zmuszać.
C) Proponujesz, żeby zrezygnował za 2 miesiące, by wykorzystać zapłacone lekcje.

WYNIKI


NAJWIĘCEJ A: Kontrolujesz dziecko nadmiernie, nie dając pola do
samodzielności. Uważasz, że w domu rządzą rodzice, a dzieci mają słuchać.
Jesteś surowym sędzią i pilnujesz, by kara nie ominęła malca. Jeśli nie chcesz
zamienić domu w wiezienie, a wychowania w walkę, sięgnij po inne metody.
Pozwól dziecku podejmować decyzje, np. w sprawie ubrania. Częściej używaj
marchewki niż kija. Będzie się mniej buntować i chętniej współpracować.



NAJWIĘCEJ B: Wymagasz za mało. Wiesz, że dziecko potrzebuje akceptacji,
zrozumienia. Najważniejsze dla ciebie jest to,by czuło się kochane. Jesteś
wyrozumiała, gdy zachowuje się niegrzecznie i robi to, na co ma ochotę. Uważaj,
bo brak ustalonych granic może sprawić, ze w domu rośnie tyran. Zwróć uwagę
na większą dyscyplinę i porządek dnia. Naucz się mówić „nie”. Konsekwentne
przestrzeganie reguł jest dziecku potrzebne do rozwoju tak samo jak miłość.

WYNIKI


NAJWIĘCEJ C: Wspierasz mądrze. Jesteś wrażliwa na potrzeby swojego dziecka i
starasz się rozumieć jego uczucia. Jednocześnie stawiasz wyraźne granice i
wymagania. Dziecko zawsze może na ciebie liczyć, ale dajesz mu też sporo
swobody i uczysz samodzielności. Potrafisz przyznać się do błędów oraz wyciągać
z nich wnioski, żeby już ich nie popełniać w przyszłości. Jesteś dobrą matką i tak
trzymaj!



NAJWIĘCEJ D: Opiekujesz się za bardzo. Trzymasz dziecko pod kloszem i zbyt
uzależniasz od siebie. Będziesz o wiele lepszą matką, jeśli od czasu do czasu
zapomnisz o dzieciach i… poczujesz się kobieta! Co najmniej raz w tygodniu znajdź
dla siebie 2 godziny na robienie tego, co sprawia ci przyjemność. Poczujesz się
lepiej, a twoje dzieci odetchną z ulgą.



NAJWIĘCEJ E: Wyręczasz się innymi. Cieszysz się, że twoje dzieci są bardziej
samodzielne od rówieśników. Ale w porównaniu z kolegami dostają mniej uwagi i
wsparcia ze strony rodziców. To nie jest powód do dumy, tylko do zastanowienia się
nad zmianami. Inaczej pociecha zacznie sprawiać kłopoty, by zwrócić na siebie
uwagę. Codziennie znajdź czas na rozmowy i wspólne rytuały. Dzięki temu dasz
dziecku poczucie, że jest dla ciebie ważne.

WNIOSEK:


Rodzic musi uświadomić sobie podstawowy fakt, że
istnieje związek między jego życiem, a późniejszym
życiem dziecka,



Związek między postawami rodziców a tym, co dziecko w
„siebie wchłonie”;



Wszystko, co przeżywamy w początkach naszego życia,
zapisuje się w naszym ciele.



Przemoc fizyczna na dziecku zostawia ślady widoczne na
ciele – złe słowa zostawiają ślady niewidoczne



RODZICU czego nie zrobisz TY,



nikt nie zrobi tego za CIEBIE

POTRZEBY…to biologiczny lub psychiczny stan motywacyjny, który
ukierunkowuje zachowania jednostki na pewien cel.
Potrzeby motywują zachowania ludzkie.

JAKIE POTRZEBY MAJĄ DZIECI
PRZEDSZKOLNE?

POTRZEBY DZIECKA



5. POTRZEBA KONTAKTÓW
SPOŁECZNYCH



4. UZNANIA I AKCEPTACJI



3. ROZWOJU I AKTYWNOŚCI



2. BEZPIECZEŃSTWA



1. MIŁOŚCI



NA SAMYM DOLE SĄ POTZREBY
FIZJOLOGICZNE

Z

POTRZEBAMI ZWIĄZANY JEST ROZWÓJ
DZIECKA – DZIECKO PRAWIDŁOWO
ROZWIJAJĄC SIĘ – ZASPAKAJA SWOJE
POTRZEBY

TEMAT: Czas dla dziecka.

list pewnej dziewczynki do swojej


mamy:

Kochana Mamo!
Dzisiaj w szkole pani czytała nam opowiadanie o mamie – czarodziejce.
Cała klasa, po prostu, zakochała się w tej mamie. Bo ona jest naprawdę
niezwykła. Jakie robi czary! Wyobraź sobie, że potrafi znaleźć radę na
smutek olbrzyma, karmi sałatą dinozaura, zamienia zabawkę w prawdziwą
ciężarówkę. Ale chyba największym czarem mamy jest, że ma zawsze dużo,
dużo czasu dla dzieci. A ja już tak dawno z Tobą nie rozmawiałam ... Tak
trudno nam się spotkać w tym naszym mieszkaniu. Widujemy się przy stole i
przy telewizorze, ale najczęściej to ja jestem sama. I wiesz, czasami myślę,
że gdybym się zgubiła, to Ty nie wiedziałabyś gdzie mnie szukać. Pewnie nie
wolno tak myśleć ... Nie gniewaj się na mnie. Ja przecież wiem, że mnie
kochasz – dajesz mi wiele prezentów. Ja przecież wiem, że mamę trzeba
kochać najbardziej, nawet gdy nie będziesz mi kupowała nowych zabawek.
Nasza Pani zapytała nas, który z czarów chcielibyśmy podarować swojej
Mamie. I wiesz, prawie wszyscy chcieli móc chociaż raz, z mamą i z całą
rodziną, polecieć poduszkowcem na spacer. Mi on nie jest potrzebny. Ja
mogę iść z Tobą nawet na piechotę.
Moja Mamo – czarodziejko! Wyczaruj dla mnie jedno popołudnie. Ja mam
Ci do powiedzenia jeszcze wiele, wiele innych bajek.
Twoja kochana i kochająca Cię mocno, mocno XYZ

Jak mieć dobry kontakt z własnym
dzieckiem?


Kontakt z dzieckiem, to wysłuchanie jego zwierzeń, przeżyć związanych z
przedszkolem, z przyjaciółmi, z przeczytaną książką.



Wysłuchanie dziecka, wspólne przedyskutowanie spraw przeciwdziała
poczuciu osamotnienia, rodzi wiarę we własne siły i wzbudza motywację
do dalszego działania. Poświęcony czas powoduje, że dzieci czują się
dowartościowane i cenione.



Ważne są opowiadania rodziców o sobie, swojej pracy, obowiązkach i
pragnieniach



- dziecko pozbawione kontaktu czuje, że nie jest dla
rodziców ważne, że jego kłopoty, radości i pytania, w ogóle
się nie liczą. Czasami, choć zdarza się to coraz rzadziej,
dziecko znajduje zrozumienie u dziadków.



Czas dla dziecka ważny jest nie tylko ze strony matki, ale
również ze strony ojca. Każde z nich wywiera nieco inny
wpływ na dziecko.

Jakim typem charakterologicznym jest moje dziecko?
RODZICU: SPRÓBUJ SCHARAAKTERYZOWAĆ
SWOJE DZIECKO

Jaki czas rozwojowy na budowanie relacji jest
najlepszy? Do 13 roku życia rodzice mają
najlepsze warunki do budowania więzi ze swoim
dzieckiem… Rodzicu, nie zmarnuj tego czasu…

Jakie są moje (rodzica) codzienne relacje z moim
dzieckiem?


POZYTYWY
Pocałunek Przytulenie Wspólne posiłki Wspólne zabawy Czytanie bajek, książek Wspólne
spacery, Rytuał dnia Dzień Rodziny

NEGATYWY
Krzyczysz na dziecko Bijesz je Dajesz słodycze za coś ... Okłamujesz je Zmuszasz do czegoś
Karzesz je Manipulujesz Jesteś niekonsekwentny
Używasz słów nieodpowiednich, raniących je


Co wiem o swoim dziecku?


Mój syn (córka)........................................ .................
Interesuje się: ........................................
Ulubiona bajka: ........................................
Jest szczęśliwy (a) gdy: ........................................
Jest dumny (a) gdy: ........................................
Jego (jej) wadą jest: ........................................
Jego (jej) zaletą jest:........................................ ......
Lubi gdy ktoś zwraca się do niego (niej): ........................................
Największym sukcesem mojego dziecka jest:: ........................................
Ma talent do: ........................................
W przyszłości pragnie być: ........................................
Boi się: ........................................
Najbardziej lubi spędzać czas wolny: ........................................
Jego (Jej) trójka najbliższych przyjaciół to: ........................................



Oby te słowa, z filmu MARY POPPINS nie stały się naszą
rzeczywistością:
... Ma pan tyle rzeczy do zrobienia, że nigdy nie ma pan czasu
... a tym bardziej na to, aby spróbować uszczęśliwić innych. Nie
powinien się pan jednak niepokoić, pewnego dnia pańskie dzieci
wyfruną, odejdą i pozostanie pan sam ... Wtedy, być może, zda
pan sobie sprawę z tego, że się pan mylił.

Dziękuję za uwagę
- Sabina Chyłapedagog P-17


Slide 11

PEDAGOGIZACJA RODZICÓW cz.1
- Z CYKLU WARTO ROZMAWIĆ …
O NASZYCH DZIECIACH

TEMAT

 Role

wychowawcze rodziców i potrzeby
dziecka w wieku przedszkolnym

CZAS NA MAŁĄ REFLEKSJĘ


Jak byłem sam wychowany?
Czy dostatecznie obdarzono mnie miłością i akceptacją?



Czy wychowywałem/am się z mamą i tatą?



Jakie relację panowały między rodzicami?



Które z metod moich rodziców stosuję sam, których pragnę uniknąć, a w
czym pragnę postępować inaczej?



Czy jestem zadowolony z własnego sposobu wychowywania dzieci?



Czy chciałbym coś zmienić?

Każdy z nas chciałby wychować zdrowe,
szczęśliwe dziecko…

ROLA WYCHOWAWCZA RODZICÓW


A) rodzice wychowują – czyli kształtują i ukierunkowują
nowego człowieka poprzez fakt, że są z nim w bliskim i
jedynym kontakcie uczuciowym i stwarzają mu jedyną w
swym rodzaju rzeczywistość domu,



B) nikt nie może ich w pełni zastąpić (dziecko zawsze dąży
do odzyskania rodziców, nawet ogromnym kosztem),



C) nieodwracalny brak rodzica – to zawsze trwałe szkody w
osobowości dziecka,



D) zadania rodzicielskie wymagają głębszych przygotowań,
ponieważ wszelkie zaniedbania i błędy wynikające z
niewiedzy, trudno później lub nie można wcale ich naprawić



E) rodzicielstwa nie można znaleźć w żadnym podręczniku,
ale równocześnie wiedza, refleksja i świadoma dobra wola
jest potrzebna każdemu z rodziców, zwłaszcza w
trudniejszych chwilach,

Każda rodzina jest inna…


Każda rodzina preferuje inny styl wychowania. Jego wybór
zależy od wielu czynników



m.in. od fazy rozwoju dziecka, jego potrzeb, możliwości,
stanu zdrowia, osobowości, ale przede wszystkim od poglądów
rodziców, od stylu wychowania ich rodziców;



Istnieje tyle stylów wychowawczych ile rodzin. Nie sposób
wszystkie zliczyć i wymienić. W literaturze zazwyczaj
wyodrębnia się kilka podstawowych stylów.



Rzadko są one w czystej postaci- najczęściej występuje typ
mieszany



Często jednak niepokojące zachowanie dziecka (płaczliwość,
agresja, strachliwość…) są wynikiem zmian w jego najbliższym
otoczeniu- w rodzinie.

STYLE WYCHOWANIA
AUTOKRATYCZNY


- w rodzinach patriarchalnych, ma więc on charakter konserwatywny i jest
oparty na tym rodzaju autorytetu



Decyzje podejmują rodzice (lub jedno z nich-autokrata) – bez porozumienia z
innymi członkami rodziny, nie pytając ich o zgodę,



Od dzieci wymaga się bezwzględnej karności i posłuszeństwa,
podporządkowania się wszelkim poleceniom i nakazom rodziców, a zwłaszcza
ojca



Kary, nagrody i inne środki wychowawcze stosowane są konsekwentnie i nie
ma od nich odwołania.



SKUTKI: dzieci zachowując się despotycznie i okrutnie wobec młodszych i
słabszych kolegów;

lub są zastraszane i uległe, niezdolne do samodzielnego działania i myślenia,
przywykłe tylko do wykonywania rozkazów i poleceń z zewnątrz.


lub buntują się przeciw ustawicznemu przymusowi i stają się agresywne w
sposób jawny lub ukryty

Demokratyczny styl
wychowania


dziecka współuczestniczy w życiu rodziny.



dziecko zna zakres swoich obowiązków i zadań, nie zostały mu one jednak
narzucone, lecz dobrowolnie je przyjęło, czasem z własnej chęci, a
niekiedy dlatego, że wyjaśniono mu sens i konieczność podjęcia się ich dla
dobra całej rodziny.



W przypadku zaniedbania lub złamania zobowiązania przez dziecko, rodzice
nie stosują na ogół środków represji, lecz metody perswazji i argumentacji.



Demokratyczny styl wychowania cechuje rzadka kontrola, częste
nagradzanie oraz stawianie wysokich wymagań wobec dziecka.



SKUTEK:



Przy takim stylu wychowania więź emocjonalna dziecka z rodzicami jest
silna, przeważają zdecydowanie uczucia pozytywne : wzajemne zaufanie,
sympatia i życzliwość

Styl liberalny


Daje się często zaobserwować we współczesnych



rodzinach małych. Pod pewnymi względami przypomina on
wychowanie niekonsekwentne czy też ingerowanie w sprawy
dziecka i w jego zachowanie wyłącznie od przypadku do
przypadku.



Wpojenie norm i zasad moralnych zaczyna się w tym systemie
wychowania późno, opóźniony jest także proces socjalizacji
dziecka



"Niech wszystko leci, jak leci"

Niekonsekwentny styl


Cechą jest zmienność, niejednolitość i przypadkowość
zabiegów wychowawczych w zależności od samopoczucia
rodziców, sytuacji itp.



Np.. że jeden rodzic rozpieszcza, a drugi terroryzuje



Rodzice raz są dla dziecka bardziej wyrozumiali, raz mniej.
Albo w ogóle nie zwracają uwagi na jego wybryki albo surowo
za nie karzą.



SKUTKI: zaburza poczucie bezpieczeństwa; powoduje
niepewność, agresję, osamotnienie, bezradność.



wywołuje poczucie niesprawiedliwości i krzywdy



Doprowadza do utraty szacunku wobec rodziców.



"raz tak, raz tak"

Quiz jaką mamą/tatą jesteś??...

TEŚCIK


Wiesz, że syn marzy o grze komputerowej dozwolonej od 16 lat. Nie skończył jednak
nawet 11. Gdy po raz kolejny prosi: „Mamo, ale ja będę naprawdę grzeczny przez tydzień,
jak mi ja kupisz”, mówisz:
A) „Nie mamy o czym rozmawiać”.
B) „Poproszę tatę, żeby wyjątkowo pozwolił ci w to zagrać”.
C) „To gra dla starszych chłopców, więc kupię ją, jak będziesz starszy. Teraz możesz grac w gry
dla osób w twoim wieku”.
D) „Kochanie, tam są straszne sceny, nie dla takich małych chłopczyków jak ty”.
E) „Powiedz dziadkowi, żeby ci kupił”.



Córka miała wrócić od koleżanki na obiad. Wraca godzinę później, gdy jedzenie już
wystygło. Jak reagujesz?
E) Mówisz: „Powiedz tacie, by odgrzał ci zupę”. I wracasz do rozmowy telefonicznej z
przyjaciółką.
A) Ponosi cię: „Nie chce słyszeć, dlaczego się spóźniłaś! Sama jesteś sobie winna i za karę
zjesz zimną zupę!”.
B) Wzdychasz z ulga: „Całe szczęście, że już jesteś. Martwiłam się, ze coś się stało”. I
podgrzewasz obiad.
D) Przytulasz ja i mówisz: „Nie rób mi tego więcej i nie spóźniaj się, bo mama omal nie umarła
ze strachu, że coś ci się stało”.
C) Spokojnie pytasz: „Dlaczego nie dotrzymałaś obietnicy, ze przyjdziesz na czas?”.

TEŚCIK


Teściowa skarży się, że twój syn nie słucha jej i używa brzydkich słów. Sugeruje, że nie daje sobie z nim
rady i nie chce się nim zajmować. Przychodzisz do domu i:
C) Mówisz, że starszym należy się szacunek i że jeśli będzie niegrzeczny u babci, nie pojedzie z tobą do
wesołego miasteczka.
A) Grozisz, że jeśli jeszcze raz obrazi babcię, to powiesz ojcu i dostanie za swoje.
B) Prosisz, żeby był milszy dla babci.
E) Udajesz spokojną i mówisz, że skoro nie podoba mu się u babci, to możesz oddać go do internatu dla małych
chłopców.
D) Przy dziecku opowiadasz koleżance, że twoja teściowa jest beznadziejna.



Przy kolacji twoja córka nie posłuchała ostrzeżenia: „Nie baw się szklanka, bo ją stłuczesz”. Stłukła, a
szkło rozleciało się po kuchni. Ogarnia cię wściekłość i:
A) Wrzeszczysz: „Marsz do łóżka! Za karę nie obejrzysz dobranocki!”.
B) Szybko się opanowujesz i prosisz: „Nie wstawaj z krzesła, bo się skaleczysz”. Zamiatasz szkło i dopiero
wtedy pozwalasz jej iść do pokoju na bajkę.
E) Krzyczysz do męża: „Powiedz coś temu dziecku, bo ja już nie mam zdrowia!”.
C) Pytasz podniesionym tonem: „Czy teraz już wiesz, że szkło może się zbić?”.
D) Robi ci się słabo na myśl, ze odłamek szkła mógł wbić się w ciało dziecka.



Syn długo marudził, ze chciałby chodzić na karate tak jak kolega z klasy. Miesiąc temu zapisałaś go do
klubu i zapłaciłaś za kwartał z góry. On teraz mówi, że to mu się nie podoba i nie będzie chodził.
D) Gdy słyszysz, że treningi meczą dziecko, zgadzasz się, by przestało ćwiczyć.
E) Machasz ręką i mówisz: „Skoro tak uważasz, to daj sobie spokój z treningami”.
A) Mówisz, że nie on rządzi w domu i ma chodzić na treningi.
B) Mówisz: „Nie ma sprawy”, bo nie chcesz go do niczego zmuszać.
C) Proponujesz, żeby zrezygnował za 2 miesiące, by wykorzystać zapłacone lekcje.

WYNIKI


NAJWIĘCEJ A: Kontrolujesz dziecko nadmiernie, nie dając pola do
samodzielności. Uważasz, że w domu rządzą rodzice, a dzieci mają słuchać.
Jesteś surowym sędzią i pilnujesz, by kara nie ominęła malca. Jeśli nie chcesz
zamienić domu w wiezienie, a wychowania w walkę, sięgnij po inne metody.
Pozwól dziecku podejmować decyzje, np. w sprawie ubrania. Częściej używaj
marchewki niż kija. Będzie się mniej buntować i chętniej współpracować.



NAJWIĘCEJ B: Wymagasz za mało. Wiesz, że dziecko potrzebuje akceptacji,
zrozumienia. Najważniejsze dla ciebie jest to,by czuło się kochane. Jesteś
wyrozumiała, gdy zachowuje się niegrzecznie i robi to, na co ma ochotę. Uważaj,
bo brak ustalonych granic może sprawić, ze w domu rośnie tyran. Zwróć uwagę
na większą dyscyplinę i porządek dnia. Naucz się mówić „nie”. Konsekwentne
przestrzeganie reguł jest dziecku potrzebne do rozwoju tak samo jak miłość.

WYNIKI


NAJWIĘCEJ C: Wspierasz mądrze. Jesteś wrażliwa na potrzeby swojego dziecka i
starasz się rozumieć jego uczucia. Jednocześnie stawiasz wyraźne granice i
wymagania. Dziecko zawsze może na ciebie liczyć, ale dajesz mu też sporo
swobody i uczysz samodzielności. Potrafisz przyznać się do błędów oraz wyciągać
z nich wnioski, żeby już ich nie popełniać w przyszłości. Jesteś dobrą matką i tak
trzymaj!



NAJWIĘCEJ D: Opiekujesz się za bardzo. Trzymasz dziecko pod kloszem i zbyt
uzależniasz od siebie. Będziesz o wiele lepszą matką, jeśli od czasu do czasu
zapomnisz o dzieciach i… poczujesz się kobieta! Co najmniej raz w tygodniu znajdź
dla siebie 2 godziny na robienie tego, co sprawia ci przyjemność. Poczujesz się
lepiej, a twoje dzieci odetchną z ulgą.



NAJWIĘCEJ E: Wyręczasz się innymi. Cieszysz się, że twoje dzieci są bardziej
samodzielne od rówieśników. Ale w porównaniu z kolegami dostają mniej uwagi i
wsparcia ze strony rodziców. To nie jest powód do dumy, tylko do zastanowienia się
nad zmianami. Inaczej pociecha zacznie sprawiać kłopoty, by zwrócić na siebie
uwagę. Codziennie znajdź czas na rozmowy i wspólne rytuały. Dzięki temu dasz
dziecku poczucie, że jest dla ciebie ważne.

WNIOSEK:


Rodzic musi uświadomić sobie podstawowy fakt, że
istnieje związek między jego życiem, a późniejszym
życiem dziecka,



Związek między postawami rodziców a tym, co dziecko w
„siebie wchłonie”;



Wszystko, co przeżywamy w początkach naszego życia,
zapisuje się w naszym ciele.



Przemoc fizyczna na dziecku zostawia ślady widoczne na
ciele – złe słowa zostawiają ślady niewidoczne



RODZICU czego nie zrobisz TY,



nikt nie zrobi tego za CIEBIE

POTRZEBY…to biologiczny lub psychiczny stan motywacyjny, który
ukierunkowuje zachowania jednostki na pewien cel.
Potrzeby motywują zachowania ludzkie.

JAKIE POTRZEBY MAJĄ DZIECI
PRZEDSZKOLNE?

POTRZEBY DZIECKA



5. POTRZEBA KONTAKTÓW
SPOŁECZNYCH



4. UZNANIA I AKCEPTACJI



3. ROZWOJU I AKTYWNOŚCI



2. BEZPIECZEŃSTWA



1. MIŁOŚCI



NA SAMYM DOLE SĄ POTZREBY
FIZJOLOGICZNE

Z

POTRZEBAMI ZWIĄZANY JEST ROZWÓJ
DZIECKA – DZIECKO PRAWIDŁOWO
ROZWIJAJĄC SIĘ – ZASPAKAJA SWOJE
POTRZEBY

TEMAT: Czas dla dziecka.

list pewnej dziewczynki do swojej


mamy:

Kochana Mamo!
Dzisiaj w szkole pani czytała nam opowiadanie o mamie – czarodziejce.
Cała klasa, po prostu, zakochała się w tej mamie. Bo ona jest naprawdę
niezwykła. Jakie robi czary! Wyobraź sobie, że potrafi znaleźć radę na
smutek olbrzyma, karmi sałatą dinozaura, zamienia zabawkę w prawdziwą
ciężarówkę. Ale chyba największym czarem mamy jest, że ma zawsze dużo,
dużo czasu dla dzieci. A ja już tak dawno z Tobą nie rozmawiałam ... Tak
trudno nam się spotkać w tym naszym mieszkaniu. Widujemy się przy stole i
przy telewizorze, ale najczęściej to ja jestem sama. I wiesz, czasami myślę,
że gdybym się zgubiła, to Ty nie wiedziałabyś gdzie mnie szukać. Pewnie nie
wolno tak myśleć ... Nie gniewaj się na mnie. Ja przecież wiem, że mnie
kochasz – dajesz mi wiele prezentów. Ja przecież wiem, że mamę trzeba
kochać najbardziej, nawet gdy nie będziesz mi kupowała nowych zabawek.
Nasza Pani zapytała nas, który z czarów chcielibyśmy podarować swojej
Mamie. I wiesz, prawie wszyscy chcieli móc chociaż raz, z mamą i z całą
rodziną, polecieć poduszkowcem na spacer. Mi on nie jest potrzebny. Ja
mogę iść z Tobą nawet na piechotę.
Moja Mamo – czarodziejko! Wyczaruj dla mnie jedno popołudnie. Ja mam
Ci do powiedzenia jeszcze wiele, wiele innych bajek.
Twoja kochana i kochająca Cię mocno, mocno XYZ

Jak mieć dobry kontakt z własnym
dzieckiem?


Kontakt z dzieckiem, to wysłuchanie jego zwierzeń, przeżyć związanych z
przedszkolem, z przyjaciółmi, z przeczytaną książką.



Wysłuchanie dziecka, wspólne przedyskutowanie spraw przeciwdziała
poczuciu osamotnienia, rodzi wiarę we własne siły i wzbudza motywację
do dalszego działania. Poświęcony czas powoduje, że dzieci czują się
dowartościowane i cenione.



Ważne są opowiadania rodziców o sobie, swojej pracy, obowiązkach i
pragnieniach



- dziecko pozbawione kontaktu czuje, że nie jest dla
rodziców ważne, że jego kłopoty, radości i pytania, w ogóle
się nie liczą. Czasami, choć zdarza się to coraz rzadziej,
dziecko znajduje zrozumienie u dziadków.



Czas dla dziecka ważny jest nie tylko ze strony matki, ale
również ze strony ojca. Każde z nich wywiera nieco inny
wpływ na dziecko.

Jakim typem charakterologicznym jest moje dziecko?
RODZICU: SPRÓBUJ SCHARAAKTERYZOWAĆ
SWOJE DZIECKO

Jaki czas rozwojowy na budowanie relacji jest
najlepszy? Do 13 roku życia rodzice mają
najlepsze warunki do budowania więzi ze swoim
dzieckiem… Rodzicu, nie zmarnuj tego czasu…

Jakie są moje (rodzica) codzienne relacje z moim
dzieckiem?


POZYTYWY
Pocałunek Przytulenie Wspólne posiłki Wspólne zabawy Czytanie bajek, książek Wspólne
spacery, Rytuał dnia Dzień Rodziny

NEGATYWY
Krzyczysz na dziecko Bijesz je Dajesz słodycze za coś ... Okłamujesz je Zmuszasz do czegoś
Karzesz je Manipulujesz Jesteś niekonsekwentny
Używasz słów nieodpowiednich, raniących je


Co wiem o swoim dziecku?


Mój syn (córka)........................................ .................
Interesuje się: ........................................
Ulubiona bajka: ........................................
Jest szczęśliwy (a) gdy: ........................................
Jest dumny (a) gdy: ........................................
Jego (jej) wadą jest: ........................................
Jego (jej) zaletą jest:........................................ ......
Lubi gdy ktoś zwraca się do niego (niej): ........................................
Największym sukcesem mojego dziecka jest:: ........................................
Ma talent do: ........................................
W przyszłości pragnie być: ........................................
Boi się: ........................................
Najbardziej lubi spędzać czas wolny: ........................................
Jego (Jej) trójka najbliższych przyjaciół to: ........................................



Oby te słowa, z filmu MARY POPPINS nie stały się naszą
rzeczywistością:
... Ma pan tyle rzeczy do zrobienia, że nigdy nie ma pan czasu
... a tym bardziej na to, aby spróbować uszczęśliwić innych. Nie
powinien się pan jednak niepokoić, pewnego dnia pańskie dzieci
wyfruną, odejdą i pozostanie pan sam ... Wtedy, być może, zda
pan sobie sprawę z tego, że się pan mylił.

Dziękuję za uwagę
- Sabina Chyłapedagog P-17


Slide 12

PEDAGOGIZACJA RODZICÓW cz.1
- Z CYKLU WARTO ROZMAWIĆ …
O NASZYCH DZIECIACH

TEMAT

 Role

wychowawcze rodziców i potrzeby
dziecka w wieku przedszkolnym

CZAS NA MAŁĄ REFLEKSJĘ


Jak byłem sam wychowany?
Czy dostatecznie obdarzono mnie miłością i akceptacją?



Czy wychowywałem/am się z mamą i tatą?



Jakie relację panowały między rodzicami?



Które z metod moich rodziców stosuję sam, których pragnę uniknąć, a w
czym pragnę postępować inaczej?



Czy jestem zadowolony z własnego sposobu wychowywania dzieci?



Czy chciałbym coś zmienić?

Każdy z nas chciałby wychować zdrowe,
szczęśliwe dziecko…

ROLA WYCHOWAWCZA RODZICÓW


A) rodzice wychowują – czyli kształtują i ukierunkowują
nowego człowieka poprzez fakt, że są z nim w bliskim i
jedynym kontakcie uczuciowym i stwarzają mu jedyną w
swym rodzaju rzeczywistość domu,



B) nikt nie może ich w pełni zastąpić (dziecko zawsze dąży
do odzyskania rodziców, nawet ogromnym kosztem),



C) nieodwracalny brak rodzica – to zawsze trwałe szkody w
osobowości dziecka,



D) zadania rodzicielskie wymagają głębszych przygotowań,
ponieważ wszelkie zaniedbania i błędy wynikające z
niewiedzy, trudno później lub nie można wcale ich naprawić



E) rodzicielstwa nie można znaleźć w żadnym podręczniku,
ale równocześnie wiedza, refleksja i świadoma dobra wola
jest potrzebna każdemu z rodziców, zwłaszcza w
trudniejszych chwilach,

Każda rodzina jest inna…


Każda rodzina preferuje inny styl wychowania. Jego wybór
zależy od wielu czynników



m.in. od fazy rozwoju dziecka, jego potrzeb, możliwości,
stanu zdrowia, osobowości, ale przede wszystkim od poglądów
rodziców, od stylu wychowania ich rodziców;



Istnieje tyle stylów wychowawczych ile rodzin. Nie sposób
wszystkie zliczyć i wymienić. W literaturze zazwyczaj
wyodrębnia się kilka podstawowych stylów.



Rzadko są one w czystej postaci- najczęściej występuje typ
mieszany



Często jednak niepokojące zachowanie dziecka (płaczliwość,
agresja, strachliwość…) są wynikiem zmian w jego najbliższym
otoczeniu- w rodzinie.

STYLE WYCHOWANIA
AUTOKRATYCZNY


- w rodzinach patriarchalnych, ma więc on charakter konserwatywny i jest
oparty na tym rodzaju autorytetu



Decyzje podejmują rodzice (lub jedno z nich-autokrata) – bez porozumienia z
innymi członkami rodziny, nie pytając ich o zgodę,



Od dzieci wymaga się bezwzględnej karności i posłuszeństwa,
podporządkowania się wszelkim poleceniom i nakazom rodziców, a zwłaszcza
ojca



Kary, nagrody i inne środki wychowawcze stosowane są konsekwentnie i nie
ma od nich odwołania.



SKUTKI: dzieci zachowując się despotycznie i okrutnie wobec młodszych i
słabszych kolegów;

lub są zastraszane i uległe, niezdolne do samodzielnego działania i myślenia,
przywykłe tylko do wykonywania rozkazów i poleceń z zewnątrz.


lub buntują się przeciw ustawicznemu przymusowi i stają się agresywne w
sposób jawny lub ukryty

Demokratyczny styl
wychowania


dziecka współuczestniczy w życiu rodziny.



dziecko zna zakres swoich obowiązków i zadań, nie zostały mu one jednak
narzucone, lecz dobrowolnie je przyjęło, czasem z własnej chęci, a
niekiedy dlatego, że wyjaśniono mu sens i konieczność podjęcia się ich dla
dobra całej rodziny.



W przypadku zaniedbania lub złamania zobowiązania przez dziecko, rodzice
nie stosują na ogół środków represji, lecz metody perswazji i argumentacji.



Demokratyczny styl wychowania cechuje rzadka kontrola, częste
nagradzanie oraz stawianie wysokich wymagań wobec dziecka.



SKUTEK:



Przy takim stylu wychowania więź emocjonalna dziecka z rodzicami jest
silna, przeważają zdecydowanie uczucia pozytywne : wzajemne zaufanie,
sympatia i życzliwość

Styl liberalny


Daje się często zaobserwować we współczesnych



rodzinach małych. Pod pewnymi względami przypomina on
wychowanie niekonsekwentne czy też ingerowanie w sprawy
dziecka i w jego zachowanie wyłącznie od przypadku do
przypadku.



Wpojenie norm i zasad moralnych zaczyna się w tym systemie
wychowania późno, opóźniony jest także proces socjalizacji
dziecka



"Niech wszystko leci, jak leci"

Niekonsekwentny styl


Cechą jest zmienność, niejednolitość i przypadkowość
zabiegów wychowawczych w zależności od samopoczucia
rodziców, sytuacji itp.



Np.. że jeden rodzic rozpieszcza, a drugi terroryzuje



Rodzice raz są dla dziecka bardziej wyrozumiali, raz mniej.
Albo w ogóle nie zwracają uwagi na jego wybryki albo surowo
za nie karzą.



SKUTKI: zaburza poczucie bezpieczeństwa; powoduje
niepewność, agresję, osamotnienie, bezradność.



wywołuje poczucie niesprawiedliwości i krzywdy



Doprowadza do utraty szacunku wobec rodziców.



"raz tak, raz tak"

Quiz jaką mamą/tatą jesteś??...

TEŚCIK


Wiesz, że syn marzy o grze komputerowej dozwolonej od 16 lat. Nie skończył jednak
nawet 11. Gdy po raz kolejny prosi: „Mamo, ale ja będę naprawdę grzeczny przez tydzień,
jak mi ja kupisz”, mówisz:
A) „Nie mamy o czym rozmawiać”.
B) „Poproszę tatę, żeby wyjątkowo pozwolił ci w to zagrać”.
C) „To gra dla starszych chłopców, więc kupię ją, jak będziesz starszy. Teraz możesz grac w gry
dla osób w twoim wieku”.
D) „Kochanie, tam są straszne sceny, nie dla takich małych chłopczyków jak ty”.
E) „Powiedz dziadkowi, żeby ci kupił”.



Córka miała wrócić od koleżanki na obiad. Wraca godzinę później, gdy jedzenie już
wystygło. Jak reagujesz?
E) Mówisz: „Powiedz tacie, by odgrzał ci zupę”. I wracasz do rozmowy telefonicznej z
przyjaciółką.
A) Ponosi cię: „Nie chce słyszeć, dlaczego się spóźniłaś! Sama jesteś sobie winna i za karę
zjesz zimną zupę!”.
B) Wzdychasz z ulga: „Całe szczęście, że już jesteś. Martwiłam się, ze coś się stało”. I
podgrzewasz obiad.
D) Przytulasz ja i mówisz: „Nie rób mi tego więcej i nie spóźniaj się, bo mama omal nie umarła
ze strachu, że coś ci się stało”.
C) Spokojnie pytasz: „Dlaczego nie dotrzymałaś obietnicy, ze przyjdziesz na czas?”.

TEŚCIK


Teściowa skarży się, że twój syn nie słucha jej i używa brzydkich słów. Sugeruje, że nie daje sobie z nim
rady i nie chce się nim zajmować. Przychodzisz do domu i:
C) Mówisz, że starszym należy się szacunek i że jeśli będzie niegrzeczny u babci, nie pojedzie z tobą do
wesołego miasteczka.
A) Grozisz, że jeśli jeszcze raz obrazi babcię, to powiesz ojcu i dostanie za swoje.
B) Prosisz, żeby był milszy dla babci.
E) Udajesz spokojną i mówisz, że skoro nie podoba mu się u babci, to możesz oddać go do internatu dla małych
chłopców.
D) Przy dziecku opowiadasz koleżance, że twoja teściowa jest beznadziejna.



Przy kolacji twoja córka nie posłuchała ostrzeżenia: „Nie baw się szklanka, bo ją stłuczesz”. Stłukła, a
szkło rozleciało się po kuchni. Ogarnia cię wściekłość i:
A) Wrzeszczysz: „Marsz do łóżka! Za karę nie obejrzysz dobranocki!”.
B) Szybko się opanowujesz i prosisz: „Nie wstawaj z krzesła, bo się skaleczysz”. Zamiatasz szkło i dopiero
wtedy pozwalasz jej iść do pokoju na bajkę.
E) Krzyczysz do męża: „Powiedz coś temu dziecku, bo ja już nie mam zdrowia!”.
C) Pytasz podniesionym tonem: „Czy teraz już wiesz, że szkło może się zbić?”.
D) Robi ci się słabo na myśl, ze odłamek szkła mógł wbić się w ciało dziecka.



Syn długo marudził, ze chciałby chodzić na karate tak jak kolega z klasy. Miesiąc temu zapisałaś go do
klubu i zapłaciłaś za kwartał z góry. On teraz mówi, że to mu się nie podoba i nie będzie chodził.
D) Gdy słyszysz, że treningi meczą dziecko, zgadzasz się, by przestało ćwiczyć.
E) Machasz ręką i mówisz: „Skoro tak uważasz, to daj sobie spokój z treningami”.
A) Mówisz, że nie on rządzi w domu i ma chodzić na treningi.
B) Mówisz: „Nie ma sprawy”, bo nie chcesz go do niczego zmuszać.
C) Proponujesz, żeby zrezygnował za 2 miesiące, by wykorzystać zapłacone lekcje.

WYNIKI


NAJWIĘCEJ A: Kontrolujesz dziecko nadmiernie, nie dając pola do
samodzielności. Uważasz, że w domu rządzą rodzice, a dzieci mają słuchać.
Jesteś surowym sędzią i pilnujesz, by kara nie ominęła malca. Jeśli nie chcesz
zamienić domu w wiezienie, a wychowania w walkę, sięgnij po inne metody.
Pozwól dziecku podejmować decyzje, np. w sprawie ubrania. Częściej używaj
marchewki niż kija. Będzie się mniej buntować i chętniej współpracować.



NAJWIĘCEJ B: Wymagasz za mało. Wiesz, że dziecko potrzebuje akceptacji,
zrozumienia. Najważniejsze dla ciebie jest to,by czuło się kochane. Jesteś
wyrozumiała, gdy zachowuje się niegrzecznie i robi to, na co ma ochotę. Uważaj,
bo brak ustalonych granic może sprawić, ze w domu rośnie tyran. Zwróć uwagę
na większą dyscyplinę i porządek dnia. Naucz się mówić „nie”. Konsekwentne
przestrzeganie reguł jest dziecku potrzebne do rozwoju tak samo jak miłość.

WYNIKI


NAJWIĘCEJ C: Wspierasz mądrze. Jesteś wrażliwa na potrzeby swojego dziecka i
starasz się rozumieć jego uczucia. Jednocześnie stawiasz wyraźne granice i
wymagania. Dziecko zawsze może na ciebie liczyć, ale dajesz mu też sporo
swobody i uczysz samodzielności. Potrafisz przyznać się do błędów oraz wyciągać
z nich wnioski, żeby już ich nie popełniać w przyszłości. Jesteś dobrą matką i tak
trzymaj!



NAJWIĘCEJ D: Opiekujesz się za bardzo. Trzymasz dziecko pod kloszem i zbyt
uzależniasz od siebie. Będziesz o wiele lepszą matką, jeśli od czasu do czasu
zapomnisz o dzieciach i… poczujesz się kobieta! Co najmniej raz w tygodniu znajdź
dla siebie 2 godziny na robienie tego, co sprawia ci przyjemność. Poczujesz się
lepiej, a twoje dzieci odetchną z ulgą.



NAJWIĘCEJ E: Wyręczasz się innymi. Cieszysz się, że twoje dzieci są bardziej
samodzielne od rówieśników. Ale w porównaniu z kolegami dostają mniej uwagi i
wsparcia ze strony rodziców. To nie jest powód do dumy, tylko do zastanowienia się
nad zmianami. Inaczej pociecha zacznie sprawiać kłopoty, by zwrócić na siebie
uwagę. Codziennie znajdź czas na rozmowy i wspólne rytuały. Dzięki temu dasz
dziecku poczucie, że jest dla ciebie ważne.

WNIOSEK:


Rodzic musi uświadomić sobie podstawowy fakt, że
istnieje związek między jego życiem, a późniejszym
życiem dziecka,



Związek między postawami rodziców a tym, co dziecko w
„siebie wchłonie”;



Wszystko, co przeżywamy w początkach naszego życia,
zapisuje się w naszym ciele.



Przemoc fizyczna na dziecku zostawia ślady widoczne na
ciele – złe słowa zostawiają ślady niewidoczne



RODZICU czego nie zrobisz TY,



nikt nie zrobi tego za CIEBIE

POTRZEBY…to biologiczny lub psychiczny stan motywacyjny, który
ukierunkowuje zachowania jednostki na pewien cel.
Potrzeby motywują zachowania ludzkie.

JAKIE POTRZEBY MAJĄ DZIECI
PRZEDSZKOLNE?

POTRZEBY DZIECKA



5. POTRZEBA KONTAKTÓW
SPOŁECZNYCH



4. UZNANIA I AKCEPTACJI



3. ROZWOJU I AKTYWNOŚCI



2. BEZPIECZEŃSTWA



1. MIŁOŚCI



NA SAMYM DOLE SĄ POTZREBY
FIZJOLOGICZNE

Z

POTRZEBAMI ZWIĄZANY JEST ROZWÓJ
DZIECKA – DZIECKO PRAWIDŁOWO
ROZWIJAJĄC SIĘ – ZASPAKAJA SWOJE
POTRZEBY

TEMAT: Czas dla dziecka.

list pewnej dziewczynki do swojej


mamy:

Kochana Mamo!
Dzisiaj w szkole pani czytała nam opowiadanie o mamie – czarodziejce.
Cała klasa, po prostu, zakochała się w tej mamie. Bo ona jest naprawdę
niezwykła. Jakie robi czary! Wyobraź sobie, że potrafi znaleźć radę na
smutek olbrzyma, karmi sałatą dinozaura, zamienia zabawkę w prawdziwą
ciężarówkę. Ale chyba największym czarem mamy jest, że ma zawsze dużo,
dużo czasu dla dzieci. A ja już tak dawno z Tobą nie rozmawiałam ... Tak
trudno nam się spotkać w tym naszym mieszkaniu. Widujemy się przy stole i
przy telewizorze, ale najczęściej to ja jestem sama. I wiesz, czasami myślę,
że gdybym się zgubiła, to Ty nie wiedziałabyś gdzie mnie szukać. Pewnie nie
wolno tak myśleć ... Nie gniewaj się na mnie. Ja przecież wiem, że mnie
kochasz – dajesz mi wiele prezentów. Ja przecież wiem, że mamę trzeba
kochać najbardziej, nawet gdy nie będziesz mi kupowała nowych zabawek.
Nasza Pani zapytała nas, który z czarów chcielibyśmy podarować swojej
Mamie. I wiesz, prawie wszyscy chcieli móc chociaż raz, z mamą i z całą
rodziną, polecieć poduszkowcem na spacer. Mi on nie jest potrzebny. Ja
mogę iść z Tobą nawet na piechotę.
Moja Mamo – czarodziejko! Wyczaruj dla mnie jedno popołudnie. Ja mam
Ci do powiedzenia jeszcze wiele, wiele innych bajek.
Twoja kochana i kochająca Cię mocno, mocno XYZ

Jak mieć dobry kontakt z własnym
dzieckiem?


Kontakt z dzieckiem, to wysłuchanie jego zwierzeń, przeżyć związanych z
przedszkolem, z przyjaciółmi, z przeczytaną książką.



Wysłuchanie dziecka, wspólne przedyskutowanie spraw przeciwdziała
poczuciu osamotnienia, rodzi wiarę we własne siły i wzbudza motywację
do dalszego działania. Poświęcony czas powoduje, że dzieci czują się
dowartościowane i cenione.



Ważne są opowiadania rodziców o sobie, swojej pracy, obowiązkach i
pragnieniach



- dziecko pozbawione kontaktu czuje, że nie jest dla
rodziców ważne, że jego kłopoty, radości i pytania, w ogóle
się nie liczą. Czasami, choć zdarza się to coraz rzadziej,
dziecko znajduje zrozumienie u dziadków.



Czas dla dziecka ważny jest nie tylko ze strony matki, ale
również ze strony ojca. Każde z nich wywiera nieco inny
wpływ na dziecko.

Jakim typem charakterologicznym jest moje dziecko?
RODZICU: SPRÓBUJ SCHARAAKTERYZOWAĆ
SWOJE DZIECKO

Jaki czas rozwojowy na budowanie relacji jest
najlepszy? Do 13 roku życia rodzice mają
najlepsze warunki do budowania więzi ze swoim
dzieckiem… Rodzicu, nie zmarnuj tego czasu…

Jakie są moje (rodzica) codzienne relacje z moim
dzieckiem?


POZYTYWY
Pocałunek Przytulenie Wspólne posiłki Wspólne zabawy Czytanie bajek, książek Wspólne
spacery, Rytuał dnia Dzień Rodziny

NEGATYWY
Krzyczysz na dziecko Bijesz je Dajesz słodycze za coś ... Okłamujesz je Zmuszasz do czegoś
Karzesz je Manipulujesz Jesteś niekonsekwentny
Używasz słów nieodpowiednich, raniących je


Co wiem o swoim dziecku?


Mój syn (córka)........................................ .................
Interesuje się: ........................................
Ulubiona bajka: ........................................
Jest szczęśliwy (a) gdy: ........................................
Jest dumny (a) gdy: ........................................
Jego (jej) wadą jest: ........................................
Jego (jej) zaletą jest:........................................ ......
Lubi gdy ktoś zwraca się do niego (niej): ........................................
Największym sukcesem mojego dziecka jest:: ........................................
Ma talent do: ........................................
W przyszłości pragnie być: ........................................
Boi się: ........................................
Najbardziej lubi spędzać czas wolny: ........................................
Jego (Jej) trójka najbliższych przyjaciół to: ........................................



Oby te słowa, z filmu MARY POPPINS nie stały się naszą
rzeczywistością:
... Ma pan tyle rzeczy do zrobienia, że nigdy nie ma pan czasu
... a tym bardziej na to, aby spróbować uszczęśliwić innych. Nie
powinien się pan jednak niepokoić, pewnego dnia pańskie dzieci
wyfruną, odejdą i pozostanie pan sam ... Wtedy, być może, zda
pan sobie sprawę z tego, że się pan mylił.

Dziękuję za uwagę
- Sabina Chyłapedagog P-17


Slide 13

PEDAGOGIZACJA RODZICÓW cz.1
- Z CYKLU WARTO ROZMAWIĆ …
O NASZYCH DZIECIACH

TEMAT

 Role

wychowawcze rodziców i potrzeby
dziecka w wieku przedszkolnym

CZAS NA MAŁĄ REFLEKSJĘ


Jak byłem sam wychowany?
Czy dostatecznie obdarzono mnie miłością i akceptacją?



Czy wychowywałem/am się z mamą i tatą?



Jakie relację panowały między rodzicami?



Które z metod moich rodziców stosuję sam, których pragnę uniknąć, a w
czym pragnę postępować inaczej?



Czy jestem zadowolony z własnego sposobu wychowywania dzieci?



Czy chciałbym coś zmienić?

Każdy z nas chciałby wychować zdrowe,
szczęśliwe dziecko…

ROLA WYCHOWAWCZA RODZICÓW


A) rodzice wychowują – czyli kształtują i ukierunkowują
nowego człowieka poprzez fakt, że są z nim w bliskim i
jedynym kontakcie uczuciowym i stwarzają mu jedyną w
swym rodzaju rzeczywistość domu,



B) nikt nie może ich w pełni zastąpić (dziecko zawsze dąży
do odzyskania rodziców, nawet ogromnym kosztem),



C) nieodwracalny brak rodzica – to zawsze trwałe szkody w
osobowości dziecka,



D) zadania rodzicielskie wymagają głębszych przygotowań,
ponieważ wszelkie zaniedbania i błędy wynikające z
niewiedzy, trudno później lub nie można wcale ich naprawić



E) rodzicielstwa nie można znaleźć w żadnym podręczniku,
ale równocześnie wiedza, refleksja i świadoma dobra wola
jest potrzebna każdemu z rodziców, zwłaszcza w
trudniejszych chwilach,

Każda rodzina jest inna…


Każda rodzina preferuje inny styl wychowania. Jego wybór
zależy od wielu czynników



m.in. od fazy rozwoju dziecka, jego potrzeb, możliwości,
stanu zdrowia, osobowości, ale przede wszystkim od poglądów
rodziców, od stylu wychowania ich rodziców;



Istnieje tyle stylów wychowawczych ile rodzin. Nie sposób
wszystkie zliczyć i wymienić. W literaturze zazwyczaj
wyodrębnia się kilka podstawowych stylów.



Rzadko są one w czystej postaci- najczęściej występuje typ
mieszany



Często jednak niepokojące zachowanie dziecka (płaczliwość,
agresja, strachliwość…) są wynikiem zmian w jego najbliższym
otoczeniu- w rodzinie.

STYLE WYCHOWANIA
AUTOKRATYCZNY


- w rodzinach patriarchalnych, ma więc on charakter konserwatywny i jest
oparty na tym rodzaju autorytetu



Decyzje podejmują rodzice (lub jedno z nich-autokrata) – bez porozumienia z
innymi członkami rodziny, nie pytając ich o zgodę,



Od dzieci wymaga się bezwzględnej karności i posłuszeństwa,
podporządkowania się wszelkim poleceniom i nakazom rodziców, a zwłaszcza
ojca



Kary, nagrody i inne środki wychowawcze stosowane są konsekwentnie i nie
ma od nich odwołania.



SKUTKI: dzieci zachowując się despotycznie i okrutnie wobec młodszych i
słabszych kolegów;

lub są zastraszane i uległe, niezdolne do samodzielnego działania i myślenia,
przywykłe tylko do wykonywania rozkazów i poleceń z zewnątrz.


lub buntują się przeciw ustawicznemu przymusowi i stają się agresywne w
sposób jawny lub ukryty

Demokratyczny styl
wychowania


dziecka współuczestniczy w życiu rodziny.



dziecko zna zakres swoich obowiązków i zadań, nie zostały mu one jednak
narzucone, lecz dobrowolnie je przyjęło, czasem z własnej chęci, a
niekiedy dlatego, że wyjaśniono mu sens i konieczność podjęcia się ich dla
dobra całej rodziny.



W przypadku zaniedbania lub złamania zobowiązania przez dziecko, rodzice
nie stosują na ogół środków represji, lecz metody perswazji i argumentacji.



Demokratyczny styl wychowania cechuje rzadka kontrola, częste
nagradzanie oraz stawianie wysokich wymagań wobec dziecka.



SKUTEK:



Przy takim stylu wychowania więź emocjonalna dziecka z rodzicami jest
silna, przeważają zdecydowanie uczucia pozytywne : wzajemne zaufanie,
sympatia i życzliwość

Styl liberalny


Daje się często zaobserwować we współczesnych



rodzinach małych. Pod pewnymi względami przypomina on
wychowanie niekonsekwentne czy też ingerowanie w sprawy
dziecka i w jego zachowanie wyłącznie od przypadku do
przypadku.



Wpojenie norm i zasad moralnych zaczyna się w tym systemie
wychowania późno, opóźniony jest także proces socjalizacji
dziecka



"Niech wszystko leci, jak leci"

Niekonsekwentny styl


Cechą jest zmienność, niejednolitość i przypadkowość
zabiegów wychowawczych w zależności od samopoczucia
rodziców, sytuacji itp.



Np.. że jeden rodzic rozpieszcza, a drugi terroryzuje



Rodzice raz są dla dziecka bardziej wyrozumiali, raz mniej.
Albo w ogóle nie zwracają uwagi na jego wybryki albo surowo
za nie karzą.



SKUTKI: zaburza poczucie bezpieczeństwa; powoduje
niepewność, agresję, osamotnienie, bezradność.



wywołuje poczucie niesprawiedliwości i krzywdy



Doprowadza do utraty szacunku wobec rodziców.



"raz tak, raz tak"

Quiz jaką mamą/tatą jesteś??...

TEŚCIK


Wiesz, że syn marzy o grze komputerowej dozwolonej od 16 lat. Nie skończył jednak
nawet 11. Gdy po raz kolejny prosi: „Mamo, ale ja będę naprawdę grzeczny przez tydzień,
jak mi ja kupisz”, mówisz:
A) „Nie mamy o czym rozmawiać”.
B) „Poproszę tatę, żeby wyjątkowo pozwolił ci w to zagrać”.
C) „To gra dla starszych chłopców, więc kupię ją, jak będziesz starszy. Teraz możesz grac w gry
dla osób w twoim wieku”.
D) „Kochanie, tam są straszne sceny, nie dla takich małych chłopczyków jak ty”.
E) „Powiedz dziadkowi, żeby ci kupił”.



Córka miała wrócić od koleżanki na obiad. Wraca godzinę później, gdy jedzenie już
wystygło. Jak reagujesz?
E) Mówisz: „Powiedz tacie, by odgrzał ci zupę”. I wracasz do rozmowy telefonicznej z
przyjaciółką.
A) Ponosi cię: „Nie chce słyszeć, dlaczego się spóźniłaś! Sama jesteś sobie winna i za karę
zjesz zimną zupę!”.
B) Wzdychasz z ulga: „Całe szczęście, że już jesteś. Martwiłam się, ze coś się stało”. I
podgrzewasz obiad.
D) Przytulasz ja i mówisz: „Nie rób mi tego więcej i nie spóźniaj się, bo mama omal nie umarła
ze strachu, że coś ci się stało”.
C) Spokojnie pytasz: „Dlaczego nie dotrzymałaś obietnicy, ze przyjdziesz na czas?”.

TEŚCIK


Teściowa skarży się, że twój syn nie słucha jej i używa brzydkich słów. Sugeruje, że nie daje sobie z nim
rady i nie chce się nim zajmować. Przychodzisz do domu i:
C) Mówisz, że starszym należy się szacunek i że jeśli będzie niegrzeczny u babci, nie pojedzie z tobą do
wesołego miasteczka.
A) Grozisz, że jeśli jeszcze raz obrazi babcię, to powiesz ojcu i dostanie za swoje.
B) Prosisz, żeby był milszy dla babci.
E) Udajesz spokojną i mówisz, że skoro nie podoba mu się u babci, to możesz oddać go do internatu dla małych
chłopców.
D) Przy dziecku opowiadasz koleżance, że twoja teściowa jest beznadziejna.



Przy kolacji twoja córka nie posłuchała ostrzeżenia: „Nie baw się szklanka, bo ją stłuczesz”. Stłukła, a
szkło rozleciało się po kuchni. Ogarnia cię wściekłość i:
A) Wrzeszczysz: „Marsz do łóżka! Za karę nie obejrzysz dobranocki!”.
B) Szybko się opanowujesz i prosisz: „Nie wstawaj z krzesła, bo się skaleczysz”. Zamiatasz szkło i dopiero
wtedy pozwalasz jej iść do pokoju na bajkę.
E) Krzyczysz do męża: „Powiedz coś temu dziecku, bo ja już nie mam zdrowia!”.
C) Pytasz podniesionym tonem: „Czy teraz już wiesz, że szkło może się zbić?”.
D) Robi ci się słabo na myśl, ze odłamek szkła mógł wbić się w ciało dziecka.



Syn długo marudził, ze chciałby chodzić na karate tak jak kolega z klasy. Miesiąc temu zapisałaś go do
klubu i zapłaciłaś za kwartał z góry. On teraz mówi, że to mu się nie podoba i nie będzie chodził.
D) Gdy słyszysz, że treningi meczą dziecko, zgadzasz się, by przestało ćwiczyć.
E) Machasz ręką i mówisz: „Skoro tak uważasz, to daj sobie spokój z treningami”.
A) Mówisz, że nie on rządzi w domu i ma chodzić na treningi.
B) Mówisz: „Nie ma sprawy”, bo nie chcesz go do niczego zmuszać.
C) Proponujesz, żeby zrezygnował za 2 miesiące, by wykorzystać zapłacone lekcje.

WYNIKI


NAJWIĘCEJ A: Kontrolujesz dziecko nadmiernie, nie dając pola do
samodzielności. Uważasz, że w domu rządzą rodzice, a dzieci mają słuchać.
Jesteś surowym sędzią i pilnujesz, by kara nie ominęła malca. Jeśli nie chcesz
zamienić domu w wiezienie, a wychowania w walkę, sięgnij po inne metody.
Pozwól dziecku podejmować decyzje, np. w sprawie ubrania. Częściej używaj
marchewki niż kija. Będzie się mniej buntować i chętniej współpracować.



NAJWIĘCEJ B: Wymagasz za mało. Wiesz, że dziecko potrzebuje akceptacji,
zrozumienia. Najważniejsze dla ciebie jest to,by czuło się kochane. Jesteś
wyrozumiała, gdy zachowuje się niegrzecznie i robi to, na co ma ochotę. Uważaj,
bo brak ustalonych granic może sprawić, ze w domu rośnie tyran. Zwróć uwagę
na większą dyscyplinę i porządek dnia. Naucz się mówić „nie”. Konsekwentne
przestrzeganie reguł jest dziecku potrzebne do rozwoju tak samo jak miłość.

WYNIKI


NAJWIĘCEJ C: Wspierasz mądrze. Jesteś wrażliwa na potrzeby swojego dziecka i
starasz się rozumieć jego uczucia. Jednocześnie stawiasz wyraźne granice i
wymagania. Dziecko zawsze może na ciebie liczyć, ale dajesz mu też sporo
swobody i uczysz samodzielności. Potrafisz przyznać się do błędów oraz wyciągać
z nich wnioski, żeby już ich nie popełniać w przyszłości. Jesteś dobrą matką i tak
trzymaj!



NAJWIĘCEJ D: Opiekujesz się za bardzo. Trzymasz dziecko pod kloszem i zbyt
uzależniasz od siebie. Będziesz o wiele lepszą matką, jeśli od czasu do czasu
zapomnisz o dzieciach i… poczujesz się kobieta! Co najmniej raz w tygodniu znajdź
dla siebie 2 godziny na robienie tego, co sprawia ci przyjemność. Poczujesz się
lepiej, a twoje dzieci odetchną z ulgą.



NAJWIĘCEJ E: Wyręczasz się innymi. Cieszysz się, że twoje dzieci są bardziej
samodzielne od rówieśników. Ale w porównaniu z kolegami dostają mniej uwagi i
wsparcia ze strony rodziców. To nie jest powód do dumy, tylko do zastanowienia się
nad zmianami. Inaczej pociecha zacznie sprawiać kłopoty, by zwrócić na siebie
uwagę. Codziennie znajdź czas na rozmowy i wspólne rytuały. Dzięki temu dasz
dziecku poczucie, że jest dla ciebie ważne.

WNIOSEK:


Rodzic musi uświadomić sobie podstawowy fakt, że
istnieje związek między jego życiem, a późniejszym
życiem dziecka,



Związek między postawami rodziców a tym, co dziecko w
„siebie wchłonie”;



Wszystko, co przeżywamy w początkach naszego życia,
zapisuje się w naszym ciele.



Przemoc fizyczna na dziecku zostawia ślady widoczne na
ciele – złe słowa zostawiają ślady niewidoczne



RODZICU czego nie zrobisz TY,



nikt nie zrobi tego za CIEBIE

POTRZEBY…to biologiczny lub psychiczny stan motywacyjny, który
ukierunkowuje zachowania jednostki na pewien cel.
Potrzeby motywują zachowania ludzkie.

JAKIE POTRZEBY MAJĄ DZIECI
PRZEDSZKOLNE?

POTRZEBY DZIECKA



5. POTRZEBA KONTAKTÓW
SPOŁECZNYCH



4. UZNANIA I AKCEPTACJI



3. ROZWOJU I AKTYWNOŚCI



2. BEZPIECZEŃSTWA



1. MIŁOŚCI



NA SAMYM DOLE SĄ POTZREBY
FIZJOLOGICZNE

Z

POTRZEBAMI ZWIĄZANY JEST ROZWÓJ
DZIECKA – DZIECKO PRAWIDŁOWO
ROZWIJAJĄC SIĘ – ZASPAKAJA SWOJE
POTRZEBY

TEMAT: Czas dla dziecka.

list pewnej dziewczynki do swojej


mamy:

Kochana Mamo!
Dzisiaj w szkole pani czytała nam opowiadanie o mamie – czarodziejce.
Cała klasa, po prostu, zakochała się w tej mamie. Bo ona jest naprawdę
niezwykła. Jakie robi czary! Wyobraź sobie, że potrafi znaleźć radę na
smutek olbrzyma, karmi sałatą dinozaura, zamienia zabawkę w prawdziwą
ciężarówkę. Ale chyba największym czarem mamy jest, że ma zawsze dużo,
dużo czasu dla dzieci. A ja już tak dawno z Tobą nie rozmawiałam ... Tak
trudno nam się spotkać w tym naszym mieszkaniu. Widujemy się przy stole i
przy telewizorze, ale najczęściej to ja jestem sama. I wiesz, czasami myślę,
że gdybym się zgubiła, to Ty nie wiedziałabyś gdzie mnie szukać. Pewnie nie
wolno tak myśleć ... Nie gniewaj się na mnie. Ja przecież wiem, że mnie
kochasz – dajesz mi wiele prezentów. Ja przecież wiem, że mamę trzeba
kochać najbardziej, nawet gdy nie będziesz mi kupowała nowych zabawek.
Nasza Pani zapytała nas, który z czarów chcielibyśmy podarować swojej
Mamie. I wiesz, prawie wszyscy chcieli móc chociaż raz, z mamą i z całą
rodziną, polecieć poduszkowcem na spacer. Mi on nie jest potrzebny. Ja
mogę iść z Tobą nawet na piechotę.
Moja Mamo – czarodziejko! Wyczaruj dla mnie jedno popołudnie. Ja mam
Ci do powiedzenia jeszcze wiele, wiele innych bajek.
Twoja kochana i kochająca Cię mocno, mocno XYZ

Jak mieć dobry kontakt z własnym
dzieckiem?


Kontakt z dzieckiem, to wysłuchanie jego zwierzeń, przeżyć związanych z
przedszkolem, z przyjaciółmi, z przeczytaną książką.



Wysłuchanie dziecka, wspólne przedyskutowanie spraw przeciwdziała
poczuciu osamotnienia, rodzi wiarę we własne siły i wzbudza motywację
do dalszego działania. Poświęcony czas powoduje, że dzieci czują się
dowartościowane i cenione.



Ważne są opowiadania rodziców o sobie, swojej pracy, obowiązkach i
pragnieniach



- dziecko pozbawione kontaktu czuje, że nie jest dla
rodziców ważne, że jego kłopoty, radości i pytania, w ogóle
się nie liczą. Czasami, choć zdarza się to coraz rzadziej,
dziecko znajduje zrozumienie u dziadków.



Czas dla dziecka ważny jest nie tylko ze strony matki, ale
również ze strony ojca. Każde z nich wywiera nieco inny
wpływ na dziecko.

Jakim typem charakterologicznym jest moje dziecko?
RODZICU: SPRÓBUJ SCHARAAKTERYZOWAĆ
SWOJE DZIECKO

Jaki czas rozwojowy na budowanie relacji jest
najlepszy? Do 13 roku życia rodzice mają
najlepsze warunki do budowania więzi ze swoim
dzieckiem… Rodzicu, nie zmarnuj tego czasu…

Jakie są moje (rodzica) codzienne relacje z moim
dzieckiem?


POZYTYWY
Pocałunek Przytulenie Wspólne posiłki Wspólne zabawy Czytanie bajek, książek Wspólne
spacery, Rytuał dnia Dzień Rodziny

NEGATYWY
Krzyczysz na dziecko Bijesz je Dajesz słodycze za coś ... Okłamujesz je Zmuszasz do czegoś
Karzesz je Manipulujesz Jesteś niekonsekwentny
Używasz słów nieodpowiednich, raniących je


Co wiem o swoim dziecku?


Mój syn (córka)........................................ .................
Interesuje się: ........................................
Ulubiona bajka: ........................................
Jest szczęśliwy (a) gdy: ........................................
Jest dumny (a) gdy: ........................................
Jego (jej) wadą jest: ........................................
Jego (jej) zaletą jest:........................................ ......
Lubi gdy ktoś zwraca się do niego (niej): ........................................
Największym sukcesem mojego dziecka jest:: ........................................
Ma talent do: ........................................
W przyszłości pragnie być: ........................................
Boi się: ........................................
Najbardziej lubi spędzać czas wolny: ........................................
Jego (Jej) trójka najbliższych przyjaciół to: ........................................



Oby te słowa, z filmu MARY POPPINS nie stały się naszą
rzeczywistością:
... Ma pan tyle rzeczy do zrobienia, że nigdy nie ma pan czasu
... a tym bardziej na to, aby spróbować uszczęśliwić innych. Nie
powinien się pan jednak niepokoić, pewnego dnia pańskie dzieci
wyfruną, odejdą i pozostanie pan sam ... Wtedy, być może, zda
pan sobie sprawę z tego, że się pan mylił.

Dziękuję za uwagę
- Sabina Chyłapedagog P-17


Slide 14

PEDAGOGIZACJA RODZICÓW cz.1
- Z CYKLU WARTO ROZMAWIĆ …
O NASZYCH DZIECIACH

TEMAT

 Role

wychowawcze rodziców i potrzeby
dziecka w wieku przedszkolnym

CZAS NA MAŁĄ REFLEKSJĘ


Jak byłem sam wychowany?
Czy dostatecznie obdarzono mnie miłością i akceptacją?



Czy wychowywałem/am się z mamą i tatą?



Jakie relację panowały między rodzicami?



Które z metod moich rodziców stosuję sam, których pragnę uniknąć, a w
czym pragnę postępować inaczej?



Czy jestem zadowolony z własnego sposobu wychowywania dzieci?



Czy chciałbym coś zmienić?

Każdy z nas chciałby wychować zdrowe,
szczęśliwe dziecko…

ROLA WYCHOWAWCZA RODZICÓW


A) rodzice wychowują – czyli kształtują i ukierunkowują
nowego człowieka poprzez fakt, że są z nim w bliskim i
jedynym kontakcie uczuciowym i stwarzają mu jedyną w
swym rodzaju rzeczywistość domu,



B) nikt nie może ich w pełni zastąpić (dziecko zawsze dąży
do odzyskania rodziców, nawet ogromnym kosztem),



C) nieodwracalny brak rodzica – to zawsze trwałe szkody w
osobowości dziecka,



D) zadania rodzicielskie wymagają głębszych przygotowań,
ponieważ wszelkie zaniedbania i błędy wynikające z
niewiedzy, trudno później lub nie można wcale ich naprawić



E) rodzicielstwa nie można znaleźć w żadnym podręczniku,
ale równocześnie wiedza, refleksja i świadoma dobra wola
jest potrzebna każdemu z rodziców, zwłaszcza w
trudniejszych chwilach,

Każda rodzina jest inna…


Każda rodzina preferuje inny styl wychowania. Jego wybór
zależy od wielu czynników



m.in. od fazy rozwoju dziecka, jego potrzeb, możliwości,
stanu zdrowia, osobowości, ale przede wszystkim od poglądów
rodziców, od stylu wychowania ich rodziców;



Istnieje tyle stylów wychowawczych ile rodzin. Nie sposób
wszystkie zliczyć i wymienić. W literaturze zazwyczaj
wyodrębnia się kilka podstawowych stylów.



Rzadko są one w czystej postaci- najczęściej występuje typ
mieszany



Często jednak niepokojące zachowanie dziecka (płaczliwość,
agresja, strachliwość…) są wynikiem zmian w jego najbliższym
otoczeniu- w rodzinie.

STYLE WYCHOWANIA
AUTOKRATYCZNY


- w rodzinach patriarchalnych, ma więc on charakter konserwatywny i jest
oparty na tym rodzaju autorytetu



Decyzje podejmują rodzice (lub jedno z nich-autokrata) – bez porozumienia z
innymi członkami rodziny, nie pytając ich o zgodę,



Od dzieci wymaga się bezwzględnej karności i posłuszeństwa,
podporządkowania się wszelkim poleceniom i nakazom rodziców, a zwłaszcza
ojca



Kary, nagrody i inne środki wychowawcze stosowane są konsekwentnie i nie
ma od nich odwołania.



SKUTKI: dzieci zachowując się despotycznie i okrutnie wobec młodszych i
słabszych kolegów;

lub są zastraszane i uległe, niezdolne do samodzielnego działania i myślenia,
przywykłe tylko do wykonywania rozkazów i poleceń z zewnątrz.


lub buntują się przeciw ustawicznemu przymusowi i stają się agresywne w
sposób jawny lub ukryty

Demokratyczny styl
wychowania


dziecka współuczestniczy w życiu rodziny.



dziecko zna zakres swoich obowiązków i zadań, nie zostały mu one jednak
narzucone, lecz dobrowolnie je przyjęło, czasem z własnej chęci, a
niekiedy dlatego, że wyjaśniono mu sens i konieczność podjęcia się ich dla
dobra całej rodziny.



W przypadku zaniedbania lub złamania zobowiązania przez dziecko, rodzice
nie stosują na ogół środków represji, lecz metody perswazji i argumentacji.



Demokratyczny styl wychowania cechuje rzadka kontrola, częste
nagradzanie oraz stawianie wysokich wymagań wobec dziecka.



SKUTEK:



Przy takim stylu wychowania więź emocjonalna dziecka z rodzicami jest
silna, przeważają zdecydowanie uczucia pozytywne : wzajemne zaufanie,
sympatia i życzliwość

Styl liberalny


Daje się często zaobserwować we współczesnych



rodzinach małych. Pod pewnymi względami przypomina on
wychowanie niekonsekwentne czy też ingerowanie w sprawy
dziecka i w jego zachowanie wyłącznie od przypadku do
przypadku.



Wpojenie norm i zasad moralnych zaczyna się w tym systemie
wychowania późno, opóźniony jest także proces socjalizacji
dziecka



"Niech wszystko leci, jak leci"

Niekonsekwentny styl


Cechą jest zmienność, niejednolitość i przypadkowość
zabiegów wychowawczych w zależności od samopoczucia
rodziców, sytuacji itp.



Np.. że jeden rodzic rozpieszcza, a drugi terroryzuje



Rodzice raz są dla dziecka bardziej wyrozumiali, raz mniej.
Albo w ogóle nie zwracają uwagi na jego wybryki albo surowo
za nie karzą.



SKUTKI: zaburza poczucie bezpieczeństwa; powoduje
niepewność, agresję, osamotnienie, bezradność.



wywołuje poczucie niesprawiedliwości i krzywdy



Doprowadza do utraty szacunku wobec rodziców.



"raz tak, raz tak"

Quiz jaką mamą/tatą jesteś??...

TEŚCIK


Wiesz, że syn marzy o grze komputerowej dozwolonej od 16 lat. Nie skończył jednak
nawet 11. Gdy po raz kolejny prosi: „Mamo, ale ja będę naprawdę grzeczny przez tydzień,
jak mi ja kupisz”, mówisz:
A) „Nie mamy o czym rozmawiać”.
B) „Poproszę tatę, żeby wyjątkowo pozwolił ci w to zagrać”.
C) „To gra dla starszych chłopców, więc kupię ją, jak będziesz starszy. Teraz możesz grac w gry
dla osób w twoim wieku”.
D) „Kochanie, tam są straszne sceny, nie dla takich małych chłopczyków jak ty”.
E) „Powiedz dziadkowi, żeby ci kupił”.



Córka miała wrócić od koleżanki na obiad. Wraca godzinę później, gdy jedzenie już
wystygło. Jak reagujesz?
E) Mówisz: „Powiedz tacie, by odgrzał ci zupę”. I wracasz do rozmowy telefonicznej z
przyjaciółką.
A) Ponosi cię: „Nie chce słyszeć, dlaczego się spóźniłaś! Sama jesteś sobie winna i za karę
zjesz zimną zupę!”.
B) Wzdychasz z ulga: „Całe szczęście, że już jesteś. Martwiłam się, ze coś się stało”. I
podgrzewasz obiad.
D) Przytulasz ja i mówisz: „Nie rób mi tego więcej i nie spóźniaj się, bo mama omal nie umarła
ze strachu, że coś ci się stało”.
C) Spokojnie pytasz: „Dlaczego nie dotrzymałaś obietnicy, ze przyjdziesz na czas?”.

TEŚCIK


Teściowa skarży się, że twój syn nie słucha jej i używa brzydkich słów. Sugeruje, że nie daje sobie z nim
rady i nie chce się nim zajmować. Przychodzisz do domu i:
C) Mówisz, że starszym należy się szacunek i że jeśli będzie niegrzeczny u babci, nie pojedzie z tobą do
wesołego miasteczka.
A) Grozisz, że jeśli jeszcze raz obrazi babcię, to powiesz ojcu i dostanie za swoje.
B) Prosisz, żeby był milszy dla babci.
E) Udajesz spokojną i mówisz, że skoro nie podoba mu się u babci, to możesz oddać go do internatu dla małych
chłopców.
D) Przy dziecku opowiadasz koleżance, że twoja teściowa jest beznadziejna.



Przy kolacji twoja córka nie posłuchała ostrzeżenia: „Nie baw się szklanka, bo ją stłuczesz”. Stłukła, a
szkło rozleciało się po kuchni. Ogarnia cię wściekłość i:
A) Wrzeszczysz: „Marsz do łóżka! Za karę nie obejrzysz dobranocki!”.
B) Szybko się opanowujesz i prosisz: „Nie wstawaj z krzesła, bo się skaleczysz”. Zamiatasz szkło i dopiero
wtedy pozwalasz jej iść do pokoju na bajkę.
E) Krzyczysz do męża: „Powiedz coś temu dziecku, bo ja już nie mam zdrowia!”.
C) Pytasz podniesionym tonem: „Czy teraz już wiesz, że szkło może się zbić?”.
D) Robi ci się słabo na myśl, ze odłamek szkła mógł wbić się w ciało dziecka.



Syn długo marudził, ze chciałby chodzić na karate tak jak kolega z klasy. Miesiąc temu zapisałaś go do
klubu i zapłaciłaś za kwartał z góry. On teraz mówi, że to mu się nie podoba i nie będzie chodził.
D) Gdy słyszysz, że treningi meczą dziecko, zgadzasz się, by przestało ćwiczyć.
E) Machasz ręką i mówisz: „Skoro tak uważasz, to daj sobie spokój z treningami”.
A) Mówisz, że nie on rządzi w domu i ma chodzić na treningi.
B) Mówisz: „Nie ma sprawy”, bo nie chcesz go do niczego zmuszać.
C) Proponujesz, żeby zrezygnował za 2 miesiące, by wykorzystać zapłacone lekcje.

WYNIKI


NAJWIĘCEJ A: Kontrolujesz dziecko nadmiernie, nie dając pola do
samodzielności. Uważasz, że w domu rządzą rodzice, a dzieci mają słuchać.
Jesteś surowym sędzią i pilnujesz, by kara nie ominęła malca. Jeśli nie chcesz
zamienić domu w wiezienie, a wychowania w walkę, sięgnij po inne metody.
Pozwól dziecku podejmować decyzje, np. w sprawie ubrania. Częściej używaj
marchewki niż kija. Będzie się mniej buntować i chętniej współpracować.



NAJWIĘCEJ B: Wymagasz za mało. Wiesz, że dziecko potrzebuje akceptacji,
zrozumienia. Najważniejsze dla ciebie jest to,by czuło się kochane. Jesteś
wyrozumiała, gdy zachowuje się niegrzecznie i robi to, na co ma ochotę. Uważaj,
bo brak ustalonych granic może sprawić, ze w domu rośnie tyran. Zwróć uwagę
na większą dyscyplinę i porządek dnia. Naucz się mówić „nie”. Konsekwentne
przestrzeganie reguł jest dziecku potrzebne do rozwoju tak samo jak miłość.

WYNIKI


NAJWIĘCEJ C: Wspierasz mądrze. Jesteś wrażliwa na potrzeby swojego dziecka i
starasz się rozumieć jego uczucia. Jednocześnie stawiasz wyraźne granice i
wymagania. Dziecko zawsze może na ciebie liczyć, ale dajesz mu też sporo
swobody i uczysz samodzielności. Potrafisz przyznać się do błędów oraz wyciągać
z nich wnioski, żeby już ich nie popełniać w przyszłości. Jesteś dobrą matką i tak
trzymaj!



NAJWIĘCEJ D: Opiekujesz się za bardzo. Trzymasz dziecko pod kloszem i zbyt
uzależniasz od siebie. Będziesz o wiele lepszą matką, jeśli od czasu do czasu
zapomnisz o dzieciach i… poczujesz się kobieta! Co najmniej raz w tygodniu znajdź
dla siebie 2 godziny na robienie tego, co sprawia ci przyjemność. Poczujesz się
lepiej, a twoje dzieci odetchną z ulgą.



NAJWIĘCEJ E: Wyręczasz się innymi. Cieszysz się, że twoje dzieci są bardziej
samodzielne od rówieśników. Ale w porównaniu z kolegami dostają mniej uwagi i
wsparcia ze strony rodziców. To nie jest powód do dumy, tylko do zastanowienia się
nad zmianami. Inaczej pociecha zacznie sprawiać kłopoty, by zwrócić na siebie
uwagę. Codziennie znajdź czas na rozmowy i wspólne rytuały. Dzięki temu dasz
dziecku poczucie, że jest dla ciebie ważne.

WNIOSEK:


Rodzic musi uświadomić sobie podstawowy fakt, że
istnieje związek między jego życiem, a późniejszym
życiem dziecka,



Związek między postawami rodziców a tym, co dziecko w
„siebie wchłonie”;



Wszystko, co przeżywamy w początkach naszego życia,
zapisuje się w naszym ciele.



Przemoc fizyczna na dziecku zostawia ślady widoczne na
ciele – złe słowa zostawiają ślady niewidoczne



RODZICU czego nie zrobisz TY,



nikt nie zrobi tego za CIEBIE

POTRZEBY…to biologiczny lub psychiczny stan motywacyjny, który
ukierunkowuje zachowania jednostki na pewien cel.
Potrzeby motywują zachowania ludzkie.

JAKIE POTRZEBY MAJĄ DZIECI
PRZEDSZKOLNE?

POTRZEBY DZIECKA



5. POTRZEBA KONTAKTÓW
SPOŁECZNYCH



4. UZNANIA I AKCEPTACJI



3. ROZWOJU I AKTYWNOŚCI



2. BEZPIECZEŃSTWA



1. MIŁOŚCI



NA SAMYM DOLE SĄ POTZREBY
FIZJOLOGICZNE

Z

POTRZEBAMI ZWIĄZANY JEST ROZWÓJ
DZIECKA – DZIECKO PRAWIDŁOWO
ROZWIJAJĄC SIĘ – ZASPAKAJA SWOJE
POTRZEBY

TEMAT: Czas dla dziecka.

list pewnej dziewczynki do swojej


mamy:

Kochana Mamo!
Dzisiaj w szkole pani czytała nam opowiadanie o mamie – czarodziejce.
Cała klasa, po prostu, zakochała się w tej mamie. Bo ona jest naprawdę
niezwykła. Jakie robi czary! Wyobraź sobie, że potrafi znaleźć radę na
smutek olbrzyma, karmi sałatą dinozaura, zamienia zabawkę w prawdziwą
ciężarówkę. Ale chyba największym czarem mamy jest, że ma zawsze dużo,
dużo czasu dla dzieci. A ja już tak dawno z Tobą nie rozmawiałam ... Tak
trudno nam się spotkać w tym naszym mieszkaniu. Widujemy się przy stole i
przy telewizorze, ale najczęściej to ja jestem sama. I wiesz, czasami myślę,
że gdybym się zgubiła, to Ty nie wiedziałabyś gdzie mnie szukać. Pewnie nie
wolno tak myśleć ... Nie gniewaj się na mnie. Ja przecież wiem, że mnie
kochasz – dajesz mi wiele prezentów. Ja przecież wiem, że mamę trzeba
kochać najbardziej, nawet gdy nie będziesz mi kupowała nowych zabawek.
Nasza Pani zapytała nas, który z czarów chcielibyśmy podarować swojej
Mamie. I wiesz, prawie wszyscy chcieli móc chociaż raz, z mamą i z całą
rodziną, polecieć poduszkowcem na spacer. Mi on nie jest potrzebny. Ja
mogę iść z Tobą nawet na piechotę.
Moja Mamo – czarodziejko! Wyczaruj dla mnie jedno popołudnie. Ja mam
Ci do powiedzenia jeszcze wiele, wiele innych bajek.
Twoja kochana i kochająca Cię mocno, mocno XYZ

Jak mieć dobry kontakt z własnym
dzieckiem?


Kontakt z dzieckiem, to wysłuchanie jego zwierzeń, przeżyć związanych z
przedszkolem, z przyjaciółmi, z przeczytaną książką.



Wysłuchanie dziecka, wspólne przedyskutowanie spraw przeciwdziała
poczuciu osamotnienia, rodzi wiarę we własne siły i wzbudza motywację
do dalszego działania. Poświęcony czas powoduje, że dzieci czują się
dowartościowane i cenione.



Ważne są opowiadania rodziców o sobie, swojej pracy, obowiązkach i
pragnieniach



- dziecko pozbawione kontaktu czuje, że nie jest dla
rodziców ważne, że jego kłopoty, radości i pytania, w ogóle
się nie liczą. Czasami, choć zdarza się to coraz rzadziej,
dziecko znajduje zrozumienie u dziadków.



Czas dla dziecka ważny jest nie tylko ze strony matki, ale
również ze strony ojca. Każde z nich wywiera nieco inny
wpływ na dziecko.

Jakim typem charakterologicznym jest moje dziecko?
RODZICU: SPRÓBUJ SCHARAAKTERYZOWAĆ
SWOJE DZIECKO

Jaki czas rozwojowy na budowanie relacji jest
najlepszy? Do 13 roku życia rodzice mają
najlepsze warunki do budowania więzi ze swoim
dzieckiem… Rodzicu, nie zmarnuj tego czasu…

Jakie są moje (rodzica) codzienne relacje z moim
dzieckiem?


POZYTYWY
Pocałunek Przytulenie Wspólne posiłki Wspólne zabawy Czytanie bajek, książek Wspólne
spacery, Rytuał dnia Dzień Rodziny

NEGATYWY
Krzyczysz na dziecko Bijesz je Dajesz słodycze za coś ... Okłamujesz je Zmuszasz do czegoś
Karzesz je Manipulujesz Jesteś niekonsekwentny
Używasz słów nieodpowiednich, raniących je


Co wiem o swoim dziecku?


Mój syn (córka)........................................ .................
Interesuje się: ........................................
Ulubiona bajka: ........................................
Jest szczęśliwy (a) gdy: ........................................
Jest dumny (a) gdy: ........................................
Jego (jej) wadą jest: ........................................
Jego (jej) zaletą jest:........................................ ......
Lubi gdy ktoś zwraca się do niego (niej): ........................................
Największym sukcesem mojego dziecka jest:: ........................................
Ma talent do: ........................................
W przyszłości pragnie być: ........................................
Boi się: ........................................
Najbardziej lubi spędzać czas wolny: ........................................
Jego (Jej) trójka najbliższych przyjaciół to: ........................................



Oby te słowa, z filmu MARY POPPINS nie stały się naszą
rzeczywistością:
... Ma pan tyle rzeczy do zrobienia, że nigdy nie ma pan czasu
... a tym bardziej na to, aby spróbować uszczęśliwić innych. Nie
powinien się pan jednak niepokoić, pewnego dnia pańskie dzieci
wyfruną, odejdą i pozostanie pan sam ... Wtedy, być może, zda
pan sobie sprawę z tego, że się pan mylił.

Dziękuję za uwagę
- Sabina Chyłapedagog P-17


Slide 15

PEDAGOGIZACJA RODZICÓW cz.1
- Z CYKLU WARTO ROZMAWIĆ …
O NASZYCH DZIECIACH

TEMAT

 Role

wychowawcze rodziców i potrzeby
dziecka w wieku przedszkolnym

CZAS NA MAŁĄ REFLEKSJĘ


Jak byłem sam wychowany?
Czy dostatecznie obdarzono mnie miłością i akceptacją?



Czy wychowywałem/am się z mamą i tatą?



Jakie relację panowały między rodzicami?



Które z metod moich rodziców stosuję sam, których pragnę uniknąć, a w
czym pragnę postępować inaczej?



Czy jestem zadowolony z własnego sposobu wychowywania dzieci?



Czy chciałbym coś zmienić?

Każdy z nas chciałby wychować zdrowe,
szczęśliwe dziecko…

ROLA WYCHOWAWCZA RODZICÓW


A) rodzice wychowują – czyli kształtują i ukierunkowują
nowego człowieka poprzez fakt, że są z nim w bliskim i
jedynym kontakcie uczuciowym i stwarzają mu jedyną w
swym rodzaju rzeczywistość domu,



B) nikt nie może ich w pełni zastąpić (dziecko zawsze dąży
do odzyskania rodziców, nawet ogromnym kosztem),



C) nieodwracalny brak rodzica – to zawsze trwałe szkody w
osobowości dziecka,



D) zadania rodzicielskie wymagają głębszych przygotowań,
ponieważ wszelkie zaniedbania i błędy wynikające z
niewiedzy, trudno później lub nie można wcale ich naprawić



E) rodzicielstwa nie można znaleźć w żadnym podręczniku,
ale równocześnie wiedza, refleksja i świadoma dobra wola
jest potrzebna każdemu z rodziców, zwłaszcza w
trudniejszych chwilach,

Każda rodzina jest inna…


Każda rodzina preferuje inny styl wychowania. Jego wybór
zależy od wielu czynników



m.in. od fazy rozwoju dziecka, jego potrzeb, możliwości,
stanu zdrowia, osobowości, ale przede wszystkim od poglądów
rodziców, od stylu wychowania ich rodziców;



Istnieje tyle stylów wychowawczych ile rodzin. Nie sposób
wszystkie zliczyć i wymienić. W literaturze zazwyczaj
wyodrębnia się kilka podstawowych stylów.



Rzadko są one w czystej postaci- najczęściej występuje typ
mieszany



Często jednak niepokojące zachowanie dziecka (płaczliwość,
agresja, strachliwość…) są wynikiem zmian w jego najbliższym
otoczeniu- w rodzinie.

STYLE WYCHOWANIA
AUTOKRATYCZNY


- w rodzinach patriarchalnych, ma więc on charakter konserwatywny i jest
oparty na tym rodzaju autorytetu



Decyzje podejmują rodzice (lub jedno z nich-autokrata) – bez porozumienia z
innymi członkami rodziny, nie pytając ich o zgodę,



Od dzieci wymaga się bezwzględnej karności i posłuszeństwa,
podporządkowania się wszelkim poleceniom i nakazom rodziców, a zwłaszcza
ojca



Kary, nagrody i inne środki wychowawcze stosowane są konsekwentnie i nie
ma od nich odwołania.



SKUTKI: dzieci zachowując się despotycznie i okrutnie wobec młodszych i
słabszych kolegów;

lub są zastraszane i uległe, niezdolne do samodzielnego działania i myślenia,
przywykłe tylko do wykonywania rozkazów i poleceń z zewnątrz.


lub buntują się przeciw ustawicznemu przymusowi i stają się agresywne w
sposób jawny lub ukryty

Demokratyczny styl
wychowania


dziecka współuczestniczy w życiu rodziny.



dziecko zna zakres swoich obowiązków i zadań, nie zostały mu one jednak
narzucone, lecz dobrowolnie je przyjęło, czasem z własnej chęci, a
niekiedy dlatego, że wyjaśniono mu sens i konieczność podjęcia się ich dla
dobra całej rodziny.



W przypadku zaniedbania lub złamania zobowiązania przez dziecko, rodzice
nie stosują na ogół środków represji, lecz metody perswazji i argumentacji.



Demokratyczny styl wychowania cechuje rzadka kontrola, częste
nagradzanie oraz stawianie wysokich wymagań wobec dziecka.



SKUTEK:



Przy takim stylu wychowania więź emocjonalna dziecka z rodzicami jest
silna, przeważają zdecydowanie uczucia pozytywne : wzajemne zaufanie,
sympatia i życzliwość

Styl liberalny


Daje się często zaobserwować we współczesnych



rodzinach małych. Pod pewnymi względami przypomina on
wychowanie niekonsekwentne czy też ingerowanie w sprawy
dziecka i w jego zachowanie wyłącznie od przypadku do
przypadku.



Wpojenie norm i zasad moralnych zaczyna się w tym systemie
wychowania późno, opóźniony jest także proces socjalizacji
dziecka



"Niech wszystko leci, jak leci"

Niekonsekwentny styl


Cechą jest zmienność, niejednolitość i przypadkowość
zabiegów wychowawczych w zależności od samopoczucia
rodziców, sytuacji itp.



Np.. że jeden rodzic rozpieszcza, a drugi terroryzuje



Rodzice raz są dla dziecka bardziej wyrozumiali, raz mniej.
Albo w ogóle nie zwracają uwagi na jego wybryki albo surowo
za nie karzą.



SKUTKI: zaburza poczucie bezpieczeństwa; powoduje
niepewność, agresję, osamotnienie, bezradność.



wywołuje poczucie niesprawiedliwości i krzywdy



Doprowadza do utraty szacunku wobec rodziców.



"raz tak, raz tak"

Quiz jaką mamą/tatą jesteś??...

TEŚCIK


Wiesz, że syn marzy o grze komputerowej dozwolonej od 16 lat. Nie skończył jednak
nawet 11. Gdy po raz kolejny prosi: „Mamo, ale ja będę naprawdę grzeczny przez tydzień,
jak mi ja kupisz”, mówisz:
A) „Nie mamy o czym rozmawiać”.
B) „Poproszę tatę, żeby wyjątkowo pozwolił ci w to zagrać”.
C) „To gra dla starszych chłopców, więc kupię ją, jak będziesz starszy. Teraz możesz grac w gry
dla osób w twoim wieku”.
D) „Kochanie, tam są straszne sceny, nie dla takich małych chłopczyków jak ty”.
E) „Powiedz dziadkowi, żeby ci kupił”.



Córka miała wrócić od koleżanki na obiad. Wraca godzinę później, gdy jedzenie już
wystygło. Jak reagujesz?
E) Mówisz: „Powiedz tacie, by odgrzał ci zupę”. I wracasz do rozmowy telefonicznej z
przyjaciółką.
A) Ponosi cię: „Nie chce słyszeć, dlaczego się spóźniłaś! Sama jesteś sobie winna i za karę
zjesz zimną zupę!”.
B) Wzdychasz z ulga: „Całe szczęście, że już jesteś. Martwiłam się, ze coś się stało”. I
podgrzewasz obiad.
D) Przytulasz ja i mówisz: „Nie rób mi tego więcej i nie spóźniaj się, bo mama omal nie umarła
ze strachu, że coś ci się stało”.
C) Spokojnie pytasz: „Dlaczego nie dotrzymałaś obietnicy, ze przyjdziesz na czas?”.

TEŚCIK


Teściowa skarży się, że twój syn nie słucha jej i używa brzydkich słów. Sugeruje, że nie daje sobie z nim
rady i nie chce się nim zajmować. Przychodzisz do domu i:
C) Mówisz, że starszym należy się szacunek i że jeśli będzie niegrzeczny u babci, nie pojedzie z tobą do
wesołego miasteczka.
A) Grozisz, że jeśli jeszcze raz obrazi babcię, to powiesz ojcu i dostanie za swoje.
B) Prosisz, żeby był milszy dla babci.
E) Udajesz spokojną i mówisz, że skoro nie podoba mu się u babci, to możesz oddać go do internatu dla małych
chłopców.
D) Przy dziecku opowiadasz koleżance, że twoja teściowa jest beznadziejna.



Przy kolacji twoja córka nie posłuchała ostrzeżenia: „Nie baw się szklanka, bo ją stłuczesz”. Stłukła, a
szkło rozleciało się po kuchni. Ogarnia cię wściekłość i:
A) Wrzeszczysz: „Marsz do łóżka! Za karę nie obejrzysz dobranocki!”.
B) Szybko się opanowujesz i prosisz: „Nie wstawaj z krzesła, bo się skaleczysz”. Zamiatasz szkło i dopiero
wtedy pozwalasz jej iść do pokoju na bajkę.
E) Krzyczysz do męża: „Powiedz coś temu dziecku, bo ja już nie mam zdrowia!”.
C) Pytasz podniesionym tonem: „Czy teraz już wiesz, że szkło może się zbić?”.
D) Robi ci się słabo na myśl, ze odłamek szkła mógł wbić się w ciało dziecka.



Syn długo marudził, ze chciałby chodzić na karate tak jak kolega z klasy. Miesiąc temu zapisałaś go do
klubu i zapłaciłaś za kwartał z góry. On teraz mówi, że to mu się nie podoba i nie będzie chodził.
D) Gdy słyszysz, że treningi meczą dziecko, zgadzasz się, by przestało ćwiczyć.
E) Machasz ręką i mówisz: „Skoro tak uważasz, to daj sobie spokój z treningami”.
A) Mówisz, że nie on rządzi w domu i ma chodzić na treningi.
B) Mówisz: „Nie ma sprawy”, bo nie chcesz go do niczego zmuszać.
C) Proponujesz, żeby zrezygnował za 2 miesiące, by wykorzystać zapłacone lekcje.

WYNIKI


NAJWIĘCEJ A: Kontrolujesz dziecko nadmiernie, nie dając pola do
samodzielności. Uważasz, że w domu rządzą rodzice, a dzieci mają słuchać.
Jesteś surowym sędzią i pilnujesz, by kara nie ominęła malca. Jeśli nie chcesz
zamienić domu w wiezienie, a wychowania w walkę, sięgnij po inne metody.
Pozwól dziecku podejmować decyzje, np. w sprawie ubrania. Częściej używaj
marchewki niż kija. Będzie się mniej buntować i chętniej współpracować.



NAJWIĘCEJ B: Wymagasz za mało. Wiesz, że dziecko potrzebuje akceptacji,
zrozumienia. Najważniejsze dla ciebie jest to,by czuło się kochane. Jesteś
wyrozumiała, gdy zachowuje się niegrzecznie i robi to, na co ma ochotę. Uważaj,
bo brak ustalonych granic może sprawić, ze w domu rośnie tyran. Zwróć uwagę
na większą dyscyplinę i porządek dnia. Naucz się mówić „nie”. Konsekwentne
przestrzeganie reguł jest dziecku potrzebne do rozwoju tak samo jak miłość.

WYNIKI


NAJWIĘCEJ C: Wspierasz mądrze. Jesteś wrażliwa na potrzeby swojego dziecka i
starasz się rozumieć jego uczucia. Jednocześnie stawiasz wyraźne granice i
wymagania. Dziecko zawsze może na ciebie liczyć, ale dajesz mu też sporo
swobody i uczysz samodzielności. Potrafisz przyznać się do błędów oraz wyciągać
z nich wnioski, żeby już ich nie popełniać w przyszłości. Jesteś dobrą matką i tak
trzymaj!



NAJWIĘCEJ D: Opiekujesz się za bardzo. Trzymasz dziecko pod kloszem i zbyt
uzależniasz od siebie. Będziesz o wiele lepszą matką, jeśli od czasu do czasu
zapomnisz o dzieciach i… poczujesz się kobieta! Co najmniej raz w tygodniu znajdź
dla siebie 2 godziny na robienie tego, co sprawia ci przyjemność. Poczujesz się
lepiej, a twoje dzieci odetchną z ulgą.



NAJWIĘCEJ E: Wyręczasz się innymi. Cieszysz się, że twoje dzieci są bardziej
samodzielne od rówieśników. Ale w porównaniu z kolegami dostają mniej uwagi i
wsparcia ze strony rodziców. To nie jest powód do dumy, tylko do zastanowienia się
nad zmianami. Inaczej pociecha zacznie sprawiać kłopoty, by zwrócić na siebie
uwagę. Codziennie znajdź czas na rozmowy i wspólne rytuały. Dzięki temu dasz
dziecku poczucie, że jest dla ciebie ważne.

WNIOSEK:


Rodzic musi uświadomić sobie podstawowy fakt, że
istnieje związek między jego życiem, a późniejszym
życiem dziecka,



Związek między postawami rodziców a tym, co dziecko w
„siebie wchłonie”;



Wszystko, co przeżywamy w początkach naszego życia,
zapisuje się w naszym ciele.



Przemoc fizyczna na dziecku zostawia ślady widoczne na
ciele – złe słowa zostawiają ślady niewidoczne



RODZICU czego nie zrobisz TY,



nikt nie zrobi tego za CIEBIE

POTRZEBY…to biologiczny lub psychiczny stan motywacyjny, który
ukierunkowuje zachowania jednostki na pewien cel.
Potrzeby motywują zachowania ludzkie.

JAKIE POTRZEBY MAJĄ DZIECI
PRZEDSZKOLNE?

POTRZEBY DZIECKA



5. POTRZEBA KONTAKTÓW
SPOŁECZNYCH



4. UZNANIA I AKCEPTACJI



3. ROZWOJU I AKTYWNOŚCI



2. BEZPIECZEŃSTWA



1. MIŁOŚCI



NA SAMYM DOLE SĄ POTZREBY
FIZJOLOGICZNE

Z

POTRZEBAMI ZWIĄZANY JEST ROZWÓJ
DZIECKA – DZIECKO PRAWIDŁOWO
ROZWIJAJĄC SIĘ – ZASPAKAJA SWOJE
POTRZEBY

TEMAT: Czas dla dziecka.

list pewnej dziewczynki do swojej


mamy:

Kochana Mamo!
Dzisiaj w szkole pani czytała nam opowiadanie o mamie – czarodziejce.
Cała klasa, po prostu, zakochała się w tej mamie. Bo ona jest naprawdę
niezwykła. Jakie robi czary! Wyobraź sobie, że potrafi znaleźć radę na
smutek olbrzyma, karmi sałatą dinozaura, zamienia zabawkę w prawdziwą
ciężarówkę. Ale chyba największym czarem mamy jest, że ma zawsze dużo,
dużo czasu dla dzieci. A ja już tak dawno z Tobą nie rozmawiałam ... Tak
trudno nam się spotkać w tym naszym mieszkaniu. Widujemy się przy stole i
przy telewizorze, ale najczęściej to ja jestem sama. I wiesz, czasami myślę,
że gdybym się zgubiła, to Ty nie wiedziałabyś gdzie mnie szukać. Pewnie nie
wolno tak myśleć ... Nie gniewaj się na mnie. Ja przecież wiem, że mnie
kochasz – dajesz mi wiele prezentów. Ja przecież wiem, że mamę trzeba
kochać najbardziej, nawet gdy nie będziesz mi kupowała nowych zabawek.
Nasza Pani zapytała nas, który z czarów chcielibyśmy podarować swojej
Mamie. I wiesz, prawie wszyscy chcieli móc chociaż raz, z mamą i z całą
rodziną, polecieć poduszkowcem na spacer. Mi on nie jest potrzebny. Ja
mogę iść z Tobą nawet na piechotę.
Moja Mamo – czarodziejko! Wyczaruj dla mnie jedno popołudnie. Ja mam
Ci do powiedzenia jeszcze wiele, wiele innych bajek.
Twoja kochana i kochająca Cię mocno, mocno XYZ

Jak mieć dobry kontakt z własnym
dzieckiem?


Kontakt z dzieckiem, to wysłuchanie jego zwierzeń, przeżyć związanych z
przedszkolem, z przyjaciółmi, z przeczytaną książką.



Wysłuchanie dziecka, wspólne przedyskutowanie spraw przeciwdziała
poczuciu osamotnienia, rodzi wiarę we własne siły i wzbudza motywację
do dalszego działania. Poświęcony czas powoduje, że dzieci czują się
dowartościowane i cenione.



Ważne są opowiadania rodziców o sobie, swojej pracy, obowiązkach i
pragnieniach



- dziecko pozbawione kontaktu czuje, że nie jest dla
rodziców ważne, że jego kłopoty, radości i pytania, w ogóle
się nie liczą. Czasami, choć zdarza się to coraz rzadziej,
dziecko znajduje zrozumienie u dziadków.



Czas dla dziecka ważny jest nie tylko ze strony matki, ale
również ze strony ojca. Każde z nich wywiera nieco inny
wpływ na dziecko.

Jakim typem charakterologicznym jest moje dziecko?
RODZICU: SPRÓBUJ SCHARAAKTERYZOWAĆ
SWOJE DZIECKO

Jaki czas rozwojowy na budowanie relacji jest
najlepszy? Do 13 roku życia rodzice mają
najlepsze warunki do budowania więzi ze swoim
dzieckiem… Rodzicu, nie zmarnuj tego czasu…

Jakie są moje (rodzica) codzienne relacje z moim
dzieckiem?


POZYTYWY
Pocałunek Przytulenie Wspólne posiłki Wspólne zabawy Czytanie bajek, książek Wspólne
spacery, Rytuał dnia Dzień Rodziny

NEGATYWY
Krzyczysz na dziecko Bijesz je Dajesz słodycze za coś ... Okłamujesz je Zmuszasz do czegoś
Karzesz je Manipulujesz Jesteś niekonsekwentny
Używasz słów nieodpowiednich, raniących je


Co wiem o swoim dziecku?


Mój syn (córka)........................................ .................
Interesuje się: ........................................
Ulubiona bajka: ........................................
Jest szczęśliwy (a) gdy: ........................................
Jest dumny (a) gdy: ........................................
Jego (jej) wadą jest: ........................................
Jego (jej) zaletą jest:........................................ ......
Lubi gdy ktoś zwraca się do niego (niej): ........................................
Największym sukcesem mojego dziecka jest:: ........................................
Ma talent do: ........................................
W przyszłości pragnie być: ........................................
Boi się: ........................................
Najbardziej lubi spędzać czas wolny: ........................................
Jego (Jej) trójka najbliższych przyjaciół to: ........................................



Oby te słowa, z filmu MARY POPPINS nie stały się naszą
rzeczywistością:
... Ma pan tyle rzeczy do zrobienia, że nigdy nie ma pan czasu
... a tym bardziej na to, aby spróbować uszczęśliwić innych. Nie
powinien się pan jednak niepokoić, pewnego dnia pańskie dzieci
wyfruną, odejdą i pozostanie pan sam ... Wtedy, być może, zda
pan sobie sprawę z tego, że się pan mylił.

Dziękuję za uwagę
- Sabina Chyłapedagog P-17


Slide 16

PEDAGOGIZACJA RODZICÓW cz.1
- Z CYKLU WARTO ROZMAWIĆ …
O NASZYCH DZIECIACH

TEMAT

 Role

wychowawcze rodziców i potrzeby
dziecka w wieku przedszkolnym

CZAS NA MAŁĄ REFLEKSJĘ


Jak byłem sam wychowany?
Czy dostatecznie obdarzono mnie miłością i akceptacją?



Czy wychowywałem/am się z mamą i tatą?



Jakie relację panowały między rodzicami?



Które z metod moich rodziców stosuję sam, których pragnę uniknąć, a w
czym pragnę postępować inaczej?



Czy jestem zadowolony z własnego sposobu wychowywania dzieci?



Czy chciałbym coś zmienić?

Każdy z nas chciałby wychować zdrowe,
szczęśliwe dziecko…

ROLA WYCHOWAWCZA RODZICÓW


A) rodzice wychowują – czyli kształtują i ukierunkowują
nowego człowieka poprzez fakt, że są z nim w bliskim i
jedynym kontakcie uczuciowym i stwarzają mu jedyną w
swym rodzaju rzeczywistość domu,



B) nikt nie może ich w pełni zastąpić (dziecko zawsze dąży
do odzyskania rodziców, nawet ogromnym kosztem),



C) nieodwracalny brak rodzica – to zawsze trwałe szkody w
osobowości dziecka,



D) zadania rodzicielskie wymagają głębszych przygotowań,
ponieważ wszelkie zaniedbania i błędy wynikające z
niewiedzy, trudno później lub nie można wcale ich naprawić



E) rodzicielstwa nie można znaleźć w żadnym podręczniku,
ale równocześnie wiedza, refleksja i świadoma dobra wola
jest potrzebna każdemu z rodziców, zwłaszcza w
trudniejszych chwilach,

Każda rodzina jest inna…


Każda rodzina preferuje inny styl wychowania. Jego wybór
zależy od wielu czynników



m.in. od fazy rozwoju dziecka, jego potrzeb, możliwości,
stanu zdrowia, osobowości, ale przede wszystkim od poglądów
rodziców, od stylu wychowania ich rodziców;



Istnieje tyle stylów wychowawczych ile rodzin. Nie sposób
wszystkie zliczyć i wymienić. W literaturze zazwyczaj
wyodrębnia się kilka podstawowych stylów.



Rzadko są one w czystej postaci- najczęściej występuje typ
mieszany



Często jednak niepokojące zachowanie dziecka (płaczliwość,
agresja, strachliwość…) są wynikiem zmian w jego najbliższym
otoczeniu- w rodzinie.

STYLE WYCHOWANIA
AUTOKRATYCZNY


- w rodzinach patriarchalnych, ma więc on charakter konserwatywny i jest
oparty na tym rodzaju autorytetu



Decyzje podejmują rodzice (lub jedno z nich-autokrata) – bez porozumienia z
innymi członkami rodziny, nie pytając ich o zgodę,



Od dzieci wymaga się bezwzględnej karności i posłuszeństwa,
podporządkowania się wszelkim poleceniom i nakazom rodziców, a zwłaszcza
ojca



Kary, nagrody i inne środki wychowawcze stosowane są konsekwentnie i nie
ma od nich odwołania.



SKUTKI: dzieci zachowując się despotycznie i okrutnie wobec młodszych i
słabszych kolegów;

lub są zastraszane i uległe, niezdolne do samodzielnego działania i myślenia,
przywykłe tylko do wykonywania rozkazów i poleceń z zewnątrz.


lub buntują się przeciw ustawicznemu przymusowi i stają się agresywne w
sposób jawny lub ukryty

Demokratyczny styl
wychowania


dziecka współuczestniczy w życiu rodziny.



dziecko zna zakres swoich obowiązków i zadań, nie zostały mu one jednak
narzucone, lecz dobrowolnie je przyjęło, czasem z własnej chęci, a
niekiedy dlatego, że wyjaśniono mu sens i konieczność podjęcia się ich dla
dobra całej rodziny.



W przypadku zaniedbania lub złamania zobowiązania przez dziecko, rodzice
nie stosują na ogół środków represji, lecz metody perswazji i argumentacji.



Demokratyczny styl wychowania cechuje rzadka kontrola, częste
nagradzanie oraz stawianie wysokich wymagań wobec dziecka.



SKUTEK:



Przy takim stylu wychowania więź emocjonalna dziecka z rodzicami jest
silna, przeważają zdecydowanie uczucia pozytywne : wzajemne zaufanie,
sympatia i życzliwość

Styl liberalny


Daje się często zaobserwować we współczesnych



rodzinach małych. Pod pewnymi względami przypomina on
wychowanie niekonsekwentne czy też ingerowanie w sprawy
dziecka i w jego zachowanie wyłącznie od przypadku do
przypadku.



Wpojenie norm i zasad moralnych zaczyna się w tym systemie
wychowania późno, opóźniony jest także proces socjalizacji
dziecka



"Niech wszystko leci, jak leci"

Niekonsekwentny styl


Cechą jest zmienność, niejednolitość i przypadkowość
zabiegów wychowawczych w zależności od samopoczucia
rodziców, sytuacji itp.



Np.. że jeden rodzic rozpieszcza, a drugi terroryzuje



Rodzice raz są dla dziecka bardziej wyrozumiali, raz mniej.
Albo w ogóle nie zwracają uwagi na jego wybryki albo surowo
za nie karzą.



SKUTKI: zaburza poczucie bezpieczeństwa; powoduje
niepewność, agresję, osamotnienie, bezradność.



wywołuje poczucie niesprawiedliwości i krzywdy



Doprowadza do utraty szacunku wobec rodziców.



"raz tak, raz tak"

Quiz jaką mamą/tatą jesteś??...

TEŚCIK


Wiesz, że syn marzy o grze komputerowej dozwolonej od 16 lat. Nie skończył jednak
nawet 11. Gdy po raz kolejny prosi: „Mamo, ale ja będę naprawdę grzeczny przez tydzień,
jak mi ja kupisz”, mówisz:
A) „Nie mamy o czym rozmawiać”.
B) „Poproszę tatę, żeby wyjątkowo pozwolił ci w to zagrać”.
C) „To gra dla starszych chłopców, więc kupię ją, jak będziesz starszy. Teraz możesz grac w gry
dla osób w twoim wieku”.
D) „Kochanie, tam są straszne sceny, nie dla takich małych chłopczyków jak ty”.
E) „Powiedz dziadkowi, żeby ci kupił”.



Córka miała wrócić od koleżanki na obiad. Wraca godzinę później, gdy jedzenie już
wystygło. Jak reagujesz?
E) Mówisz: „Powiedz tacie, by odgrzał ci zupę”. I wracasz do rozmowy telefonicznej z
przyjaciółką.
A) Ponosi cię: „Nie chce słyszeć, dlaczego się spóźniłaś! Sama jesteś sobie winna i za karę
zjesz zimną zupę!”.
B) Wzdychasz z ulga: „Całe szczęście, że już jesteś. Martwiłam się, ze coś się stało”. I
podgrzewasz obiad.
D) Przytulasz ja i mówisz: „Nie rób mi tego więcej i nie spóźniaj się, bo mama omal nie umarła
ze strachu, że coś ci się stało”.
C) Spokojnie pytasz: „Dlaczego nie dotrzymałaś obietnicy, ze przyjdziesz na czas?”.

TEŚCIK


Teściowa skarży się, że twój syn nie słucha jej i używa brzydkich słów. Sugeruje, że nie daje sobie z nim
rady i nie chce się nim zajmować. Przychodzisz do domu i:
C) Mówisz, że starszym należy się szacunek i że jeśli będzie niegrzeczny u babci, nie pojedzie z tobą do
wesołego miasteczka.
A) Grozisz, że jeśli jeszcze raz obrazi babcię, to powiesz ojcu i dostanie za swoje.
B) Prosisz, żeby był milszy dla babci.
E) Udajesz spokojną i mówisz, że skoro nie podoba mu się u babci, to możesz oddać go do internatu dla małych
chłopców.
D) Przy dziecku opowiadasz koleżance, że twoja teściowa jest beznadziejna.



Przy kolacji twoja córka nie posłuchała ostrzeżenia: „Nie baw się szklanka, bo ją stłuczesz”. Stłukła, a
szkło rozleciało się po kuchni. Ogarnia cię wściekłość i:
A) Wrzeszczysz: „Marsz do łóżka! Za karę nie obejrzysz dobranocki!”.
B) Szybko się opanowujesz i prosisz: „Nie wstawaj z krzesła, bo się skaleczysz”. Zamiatasz szkło i dopiero
wtedy pozwalasz jej iść do pokoju na bajkę.
E) Krzyczysz do męża: „Powiedz coś temu dziecku, bo ja już nie mam zdrowia!”.
C) Pytasz podniesionym tonem: „Czy teraz już wiesz, że szkło może się zbić?”.
D) Robi ci się słabo na myśl, ze odłamek szkła mógł wbić się w ciało dziecka.



Syn długo marudził, ze chciałby chodzić na karate tak jak kolega z klasy. Miesiąc temu zapisałaś go do
klubu i zapłaciłaś za kwartał z góry. On teraz mówi, że to mu się nie podoba i nie będzie chodził.
D) Gdy słyszysz, że treningi meczą dziecko, zgadzasz się, by przestało ćwiczyć.
E) Machasz ręką i mówisz: „Skoro tak uważasz, to daj sobie spokój z treningami”.
A) Mówisz, że nie on rządzi w domu i ma chodzić na treningi.
B) Mówisz: „Nie ma sprawy”, bo nie chcesz go do niczego zmuszać.
C) Proponujesz, żeby zrezygnował za 2 miesiące, by wykorzystać zapłacone lekcje.

WYNIKI


NAJWIĘCEJ A: Kontrolujesz dziecko nadmiernie, nie dając pola do
samodzielności. Uważasz, że w domu rządzą rodzice, a dzieci mają słuchać.
Jesteś surowym sędzią i pilnujesz, by kara nie ominęła malca. Jeśli nie chcesz
zamienić domu w wiezienie, a wychowania w walkę, sięgnij po inne metody.
Pozwól dziecku podejmować decyzje, np. w sprawie ubrania. Częściej używaj
marchewki niż kija. Będzie się mniej buntować i chętniej współpracować.



NAJWIĘCEJ B: Wymagasz za mało. Wiesz, że dziecko potrzebuje akceptacji,
zrozumienia. Najważniejsze dla ciebie jest to,by czuło się kochane. Jesteś
wyrozumiała, gdy zachowuje się niegrzecznie i robi to, na co ma ochotę. Uważaj,
bo brak ustalonych granic może sprawić, ze w domu rośnie tyran. Zwróć uwagę
na większą dyscyplinę i porządek dnia. Naucz się mówić „nie”. Konsekwentne
przestrzeganie reguł jest dziecku potrzebne do rozwoju tak samo jak miłość.

WYNIKI


NAJWIĘCEJ C: Wspierasz mądrze. Jesteś wrażliwa na potrzeby swojego dziecka i
starasz się rozumieć jego uczucia. Jednocześnie stawiasz wyraźne granice i
wymagania. Dziecko zawsze może na ciebie liczyć, ale dajesz mu też sporo
swobody i uczysz samodzielności. Potrafisz przyznać się do błędów oraz wyciągać
z nich wnioski, żeby już ich nie popełniać w przyszłości. Jesteś dobrą matką i tak
trzymaj!



NAJWIĘCEJ D: Opiekujesz się za bardzo. Trzymasz dziecko pod kloszem i zbyt
uzależniasz od siebie. Będziesz o wiele lepszą matką, jeśli od czasu do czasu
zapomnisz o dzieciach i… poczujesz się kobieta! Co najmniej raz w tygodniu znajdź
dla siebie 2 godziny na robienie tego, co sprawia ci przyjemność. Poczujesz się
lepiej, a twoje dzieci odetchną z ulgą.



NAJWIĘCEJ E: Wyręczasz się innymi. Cieszysz się, że twoje dzieci są bardziej
samodzielne od rówieśników. Ale w porównaniu z kolegami dostają mniej uwagi i
wsparcia ze strony rodziców. To nie jest powód do dumy, tylko do zastanowienia się
nad zmianami. Inaczej pociecha zacznie sprawiać kłopoty, by zwrócić na siebie
uwagę. Codziennie znajdź czas na rozmowy i wspólne rytuały. Dzięki temu dasz
dziecku poczucie, że jest dla ciebie ważne.

WNIOSEK:


Rodzic musi uświadomić sobie podstawowy fakt, że
istnieje związek między jego życiem, a późniejszym
życiem dziecka,



Związek między postawami rodziców a tym, co dziecko w
„siebie wchłonie”;



Wszystko, co przeżywamy w początkach naszego życia,
zapisuje się w naszym ciele.



Przemoc fizyczna na dziecku zostawia ślady widoczne na
ciele – złe słowa zostawiają ślady niewidoczne



RODZICU czego nie zrobisz TY,



nikt nie zrobi tego za CIEBIE

POTRZEBY…to biologiczny lub psychiczny stan motywacyjny, który
ukierunkowuje zachowania jednostki na pewien cel.
Potrzeby motywują zachowania ludzkie.

JAKIE POTRZEBY MAJĄ DZIECI
PRZEDSZKOLNE?

POTRZEBY DZIECKA



5. POTRZEBA KONTAKTÓW
SPOŁECZNYCH



4. UZNANIA I AKCEPTACJI



3. ROZWOJU I AKTYWNOŚCI



2. BEZPIECZEŃSTWA



1. MIŁOŚCI



NA SAMYM DOLE SĄ POTZREBY
FIZJOLOGICZNE

Z

POTRZEBAMI ZWIĄZANY JEST ROZWÓJ
DZIECKA – DZIECKO PRAWIDŁOWO
ROZWIJAJĄC SIĘ – ZASPAKAJA SWOJE
POTRZEBY

TEMAT: Czas dla dziecka.

list pewnej dziewczynki do swojej


mamy:

Kochana Mamo!
Dzisiaj w szkole pani czytała nam opowiadanie o mamie – czarodziejce.
Cała klasa, po prostu, zakochała się w tej mamie. Bo ona jest naprawdę
niezwykła. Jakie robi czary! Wyobraź sobie, że potrafi znaleźć radę na
smutek olbrzyma, karmi sałatą dinozaura, zamienia zabawkę w prawdziwą
ciężarówkę. Ale chyba największym czarem mamy jest, że ma zawsze dużo,
dużo czasu dla dzieci. A ja już tak dawno z Tobą nie rozmawiałam ... Tak
trudno nam się spotkać w tym naszym mieszkaniu. Widujemy się przy stole i
przy telewizorze, ale najczęściej to ja jestem sama. I wiesz, czasami myślę,
że gdybym się zgubiła, to Ty nie wiedziałabyś gdzie mnie szukać. Pewnie nie
wolno tak myśleć ... Nie gniewaj się na mnie. Ja przecież wiem, że mnie
kochasz – dajesz mi wiele prezentów. Ja przecież wiem, że mamę trzeba
kochać najbardziej, nawet gdy nie będziesz mi kupowała nowych zabawek.
Nasza Pani zapytała nas, który z czarów chcielibyśmy podarować swojej
Mamie. I wiesz, prawie wszyscy chcieli móc chociaż raz, z mamą i z całą
rodziną, polecieć poduszkowcem na spacer. Mi on nie jest potrzebny. Ja
mogę iść z Tobą nawet na piechotę.
Moja Mamo – czarodziejko! Wyczaruj dla mnie jedno popołudnie. Ja mam
Ci do powiedzenia jeszcze wiele, wiele innych bajek.
Twoja kochana i kochająca Cię mocno, mocno XYZ

Jak mieć dobry kontakt z własnym
dzieckiem?


Kontakt z dzieckiem, to wysłuchanie jego zwierzeń, przeżyć związanych z
przedszkolem, z przyjaciółmi, z przeczytaną książką.



Wysłuchanie dziecka, wspólne przedyskutowanie spraw przeciwdziała
poczuciu osamotnienia, rodzi wiarę we własne siły i wzbudza motywację
do dalszego działania. Poświęcony czas powoduje, że dzieci czują się
dowartościowane i cenione.



Ważne są opowiadania rodziców o sobie, swojej pracy, obowiązkach i
pragnieniach



- dziecko pozbawione kontaktu czuje, że nie jest dla
rodziców ważne, że jego kłopoty, radości i pytania, w ogóle
się nie liczą. Czasami, choć zdarza się to coraz rzadziej,
dziecko znajduje zrozumienie u dziadków.



Czas dla dziecka ważny jest nie tylko ze strony matki, ale
również ze strony ojca. Każde z nich wywiera nieco inny
wpływ na dziecko.

Jakim typem charakterologicznym jest moje dziecko?
RODZICU: SPRÓBUJ SCHARAAKTERYZOWAĆ
SWOJE DZIECKO

Jaki czas rozwojowy na budowanie relacji jest
najlepszy? Do 13 roku życia rodzice mają
najlepsze warunki do budowania więzi ze swoim
dzieckiem… Rodzicu, nie zmarnuj tego czasu…

Jakie są moje (rodzica) codzienne relacje z moim
dzieckiem?


POZYTYWY
Pocałunek Przytulenie Wspólne posiłki Wspólne zabawy Czytanie bajek, książek Wspólne
spacery, Rytuał dnia Dzień Rodziny

NEGATYWY
Krzyczysz na dziecko Bijesz je Dajesz słodycze za coś ... Okłamujesz je Zmuszasz do czegoś
Karzesz je Manipulujesz Jesteś niekonsekwentny
Używasz słów nieodpowiednich, raniących je


Co wiem o swoim dziecku?


Mój syn (córka)........................................ .................
Interesuje się: ........................................
Ulubiona bajka: ........................................
Jest szczęśliwy (a) gdy: ........................................
Jest dumny (a) gdy: ........................................
Jego (jej) wadą jest: ........................................
Jego (jej) zaletą jest:........................................ ......
Lubi gdy ktoś zwraca się do niego (niej): ........................................
Największym sukcesem mojego dziecka jest:: ........................................
Ma talent do: ........................................
W przyszłości pragnie być: ........................................
Boi się: ........................................
Najbardziej lubi spędzać czas wolny: ........................................
Jego (Jej) trójka najbliższych przyjaciół to: ........................................



Oby te słowa, z filmu MARY POPPINS nie stały się naszą
rzeczywistością:
... Ma pan tyle rzeczy do zrobienia, że nigdy nie ma pan czasu
... a tym bardziej na to, aby spróbować uszczęśliwić innych. Nie
powinien się pan jednak niepokoić, pewnego dnia pańskie dzieci
wyfruną, odejdą i pozostanie pan sam ... Wtedy, być może, zda
pan sobie sprawę z tego, że się pan mylił.

Dziękuję za uwagę
- Sabina Chyłapedagog P-17


Slide 17

PEDAGOGIZACJA RODZICÓW cz.1
- Z CYKLU WARTO ROZMAWIĆ …
O NASZYCH DZIECIACH

TEMAT

 Role

wychowawcze rodziców i potrzeby
dziecka w wieku przedszkolnym

CZAS NA MAŁĄ REFLEKSJĘ


Jak byłem sam wychowany?
Czy dostatecznie obdarzono mnie miłością i akceptacją?



Czy wychowywałem/am się z mamą i tatą?



Jakie relację panowały między rodzicami?



Które z metod moich rodziców stosuję sam, których pragnę uniknąć, a w
czym pragnę postępować inaczej?



Czy jestem zadowolony z własnego sposobu wychowywania dzieci?



Czy chciałbym coś zmienić?

Każdy z nas chciałby wychować zdrowe,
szczęśliwe dziecko…

ROLA WYCHOWAWCZA RODZICÓW


A) rodzice wychowują – czyli kształtują i ukierunkowują
nowego człowieka poprzez fakt, że są z nim w bliskim i
jedynym kontakcie uczuciowym i stwarzają mu jedyną w
swym rodzaju rzeczywistość domu,



B) nikt nie może ich w pełni zastąpić (dziecko zawsze dąży
do odzyskania rodziców, nawet ogromnym kosztem),



C) nieodwracalny brak rodzica – to zawsze trwałe szkody w
osobowości dziecka,



D) zadania rodzicielskie wymagają głębszych przygotowań,
ponieważ wszelkie zaniedbania i błędy wynikające z
niewiedzy, trudno później lub nie można wcale ich naprawić



E) rodzicielstwa nie można znaleźć w żadnym podręczniku,
ale równocześnie wiedza, refleksja i świadoma dobra wola
jest potrzebna każdemu z rodziców, zwłaszcza w
trudniejszych chwilach,

Każda rodzina jest inna…


Każda rodzina preferuje inny styl wychowania. Jego wybór
zależy od wielu czynników



m.in. od fazy rozwoju dziecka, jego potrzeb, możliwości,
stanu zdrowia, osobowości, ale przede wszystkim od poglądów
rodziców, od stylu wychowania ich rodziców;



Istnieje tyle stylów wychowawczych ile rodzin. Nie sposób
wszystkie zliczyć i wymienić. W literaturze zazwyczaj
wyodrębnia się kilka podstawowych stylów.



Rzadko są one w czystej postaci- najczęściej występuje typ
mieszany



Często jednak niepokojące zachowanie dziecka (płaczliwość,
agresja, strachliwość…) są wynikiem zmian w jego najbliższym
otoczeniu- w rodzinie.

STYLE WYCHOWANIA
AUTOKRATYCZNY


- w rodzinach patriarchalnych, ma więc on charakter konserwatywny i jest
oparty na tym rodzaju autorytetu



Decyzje podejmują rodzice (lub jedno z nich-autokrata) – bez porozumienia z
innymi członkami rodziny, nie pytając ich o zgodę,



Od dzieci wymaga się bezwzględnej karności i posłuszeństwa,
podporządkowania się wszelkim poleceniom i nakazom rodziców, a zwłaszcza
ojca



Kary, nagrody i inne środki wychowawcze stosowane są konsekwentnie i nie
ma od nich odwołania.



SKUTKI: dzieci zachowując się despotycznie i okrutnie wobec młodszych i
słabszych kolegów;

lub są zastraszane i uległe, niezdolne do samodzielnego działania i myślenia,
przywykłe tylko do wykonywania rozkazów i poleceń z zewnątrz.


lub buntują się przeciw ustawicznemu przymusowi i stają się agresywne w
sposób jawny lub ukryty

Demokratyczny styl
wychowania


dziecka współuczestniczy w życiu rodziny.



dziecko zna zakres swoich obowiązków i zadań, nie zostały mu one jednak
narzucone, lecz dobrowolnie je przyjęło, czasem z własnej chęci, a
niekiedy dlatego, że wyjaśniono mu sens i konieczność podjęcia się ich dla
dobra całej rodziny.



W przypadku zaniedbania lub złamania zobowiązania przez dziecko, rodzice
nie stosują na ogół środków represji, lecz metody perswazji i argumentacji.



Demokratyczny styl wychowania cechuje rzadka kontrola, częste
nagradzanie oraz stawianie wysokich wymagań wobec dziecka.



SKUTEK:



Przy takim stylu wychowania więź emocjonalna dziecka z rodzicami jest
silna, przeważają zdecydowanie uczucia pozytywne : wzajemne zaufanie,
sympatia i życzliwość

Styl liberalny


Daje się często zaobserwować we współczesnych



rodzinach małych. Pod pewnymi względami przypomina on
wychowanie niekonsekwentne czy też ingerowanie w sprawy
dziecka i w jego zachowanie wyłącznie od przypadku do
przypadku.



Wpojenie norm i zasad moralnych zaczyna się w tym systemie
wychowania późno, opóźniony jest także proces socjalizacji
dziecka



"Niech wszystko leci, jak leci"

Niekonsekwentny styl


Cechą jest zmienność, niejednolitość i przypadkowość
zabiegów wychowawczych w zależności od samopoczucia
rodziców, sytuacji itp.



Np.. że jeden rodzic rozpieszcza, a drugi terroryzuje



Rodzice raz są dla dziecka bardziej wyrozumiali, raz mniej.
Albo w ogóle nie zwracają uwagi na jego wybryki albo surowo
za nie karzą.



SKUTKI: zaburza poczucie bezpieczeństwa; powoduje
niepewność, agresję, osamotnienie, bezradność.



wywołuje poczucie niesprawiedliwości i krzywdy



Doprowadza do utraty szacunku wobec rodziców.



"raz tak, raz tak"

Quiz jaką mamą/tatą jesteś??...

TEŚCIK


Wiesz, że syn marzy o grze komputerowej dozwolonej od 16 lat. Nie skończył jednak
nawet 11. Gdy po raz kolejny prosi: „Mamo, ale ja będę naprawdę grzeczny przez tydzień,
jak mi ja kupisz”, mówisz:
A) „Nie mamy o czym rozmawiać”.
B) „Poproszę tatę, żeby wyjątkowo pozwolił ci w to zagrać”.
C) „To gra dla starszych chłopców, więc kupię ją, jak będziesz starszy. Teraz możesz grac w gry
dla osób w twoim wieku”.
D) „Kochanie, tam są straszne sceny, nie dla takich małych chłopczyków jak ty”.
E) „Powiedz dziadkowi, żeby ci kupił”.



Córka miała wrócić od koleżanki na obiad. Wraca godzinę później, gdy jedzenie już
wystygło. Jak reagujesz?
E) Mówisz: „Powiedz tacie, by odgrzał ci zupę”. I wracasz do rozmowy telefonicznej z
przyjaciółką.
A) Ponosi cię: „Nie chce słyszeć, dlaczego się spóźniłaś! Sama jesteś sobie winna i za karę
zjesz zimną zupę!”.
B) Wzdychasz z ulga: „Całe szczęście, że już jesteś. Martwiłam się, ze coś się stało”. I
podgrzewasz obiad.
D) Przytulasz ja i mówisz: „Nie rób mi tego więcej i nie spóźniaj się, bo mama omal nie umarła
ze strachu, że coś ci się stało”.
C) Spokojnie pytasz: „Dlaczego nie dotrzymałaś obietnicy, ze przyjdziesz na czas?”.

TEŚCIK


Teściowa skarży się, że twój syn nie słucha jej i używa brzydkich słów. Sugeruje, że nie daje sobie z nim
rady i nie chce się nim zajmować. Przychodzisz do domu i:
C) Mówisz, że starszym należy się szacunek i że jeśli będzie niegrzeczny u babci, nie pojedzie z tobą do
wesołego miasteczka.
A) Grozisz, że jeśli jeszcze raz obrazi babcię, to powiesz ojcu i dostanie za swoje.
B) Prosisz, żeby był milszy dla babci.
E) Udajesz spokojną i mówisz, że skoro nie podoba mu się u babci, to możesz oddać go do internatu dla małych
chłopców.
D) Przy dziecku opowiadasz koleżance, że twoja teściowa jest beznadziejna.



Przy kolacji twoja córka nie posłuchała ostrzeżenia: „Nie baw się szklanka, bo ją stłuczesz”. Stłukła, a
szkło rozleciało się po kuchni. Ogarnia cię wściekłość i:
A) Wrzeszczysz: „Marsz do łóżka! Za karę nie obejrzysz dobranocki!”.
B) Szybko się opanowujesz i prosisz: „Nie wstawaj z krzesła, bo się skaleczysz”. Zamiatasz szkło i dopiero
wtedy pozwalasz jej iść do pokoju na bajkę.
E) Krzyczysz do męża: „Powiedz coś temu dziecku, bo ja już nie mam zdrowia!”.
C) Pytasz podniesionym tonem: „Czy teraz już wiesz, że szkło może się zbić?”.
D) Robi ci się słabo na myśl, ze odłamek szkła mógł wbić się w ciało dziecka.



Syn długo marudził, ze chciałby chodzić na karate tak jak kolega z klasy. Miesiąc temu zapisałaś go do
klubu i zapłaciłaś za kwartał z góry. On teraz mówi, że to mu się nie podoba i nie będzie chodził.
D) Gdy słyszysz, że treningi meczą dziecko, zgadzasz się, by przestało ćwiczyć.
E) Machasz ręką i mówisz: „Skoro tak uważasz, to daj sobie spokój z treningami”.
A) Mówisz, że nie on rządzi w domu i ma chodzić na treningi.
B) Mówisz: „Nie ma sprawy”, bo nie chcesz go do niczego zmuszać.
C) Proponujesz, żeby zrezygnował za 2 miesiące, by wykorzystać zapłacone lekcje.

WYNIKI


NAJWIĘCEJ A: Kontrolujesz dziecko nadmiernie, nie dając pola do
samodzielności. Uważasz, że w domu rządzą rodzice, a dzieci mają słuchać.
Jesteś surowym sędzią i pilnujesz, by kara nie ominęła malca. Jeśli nie chcesz
zamienić domu w wiezienie, a wychowania w walkę, sięgnij po inne metody.
Pozwól dziecku podejmować decyzje, np. w sprawie ubrania. Częściej używaj
marchewki niż kija. Będzie się mniej buntować i chętniej współpracować.



NAJWIĘCEJ B: Wymagasz za mało. Wiesz, że dziecko potrzebuje akceptacji,
zrozumienia. Najważniejsze dla ciebie jest to,by czuło się kochane. Jesteś
wyrozumiała, gdy zachowuje się niegrzecznie i robi to, na co ma ochotę. Uważaj,
bo brak ustalonych granic może sprawić, ze w domu rośnie tyran. Zwróć uwagę
na większą dyscyplinę i porządek dnia. Naucz się mówić „nie”. Konsekwentne
przestrzeganie reguł jest dziecku potrzebne do rozwoju tak samo jak miłość.

WYNIKI


NAJWIĘCEJ C: Wspierasz mądrze. Jesteś wrażliwa na potrzeby swojego dziecka i
starasz się rozumieć jego uczucia. Jednocześnie stawiasz wyraźne granice i
wymagania. Dziecko zawsze może na ciebie liczyć, ale dajesz mu też sporo
swobody i uczysz samodzielności. Potrafisz przyznać się do błędów oraz wyciągać
z nich wnioski, żeby już ich nie popełniać w przyszłości. Jesteś dobrą matką i tak
trzymaj!



NAJWIĘCEJ D: Opiekujesz się za bardzo. Trzymasz dziecko pod kloszem i zbyt
uzależniasz od siebie. Będziesz o wiele lepszą matką, jeśli od czasu do czasu
zapomnisz o dzieciach i… poczujesz się kobieta! Co najmniej raz w tygodniu znajdź
dla siebie 2 godziny na robienie tego, co sprawia ci przyjemność. Poczujesz się
lepiej, a twoje dzieci odetchną z ulgą.



NAJWIĘCEJ E: Wyręczasz się innymi. Cieszysz się, że twoje dzieci są bardziej
samodzielne od rówieśników. Ale w porównaniu z kolegami dostają mniej uwagi i
wsparcia ze strony rodziców. To nie jest powód do dumy, tylko do zastanowienia się
nad zmianami. Inaczej pociecha zacznie sprawiać kłopoty, by zwrócić na siebie
uwagę. Codziennie znajdź czas na rozmowy i wspólne rytuały. Dzięki temu dasz
dziecku poczucie, że jest dla ciebie ważne.

WNIOSEK:


Rodzic musi uświadomić sobie podstawowy fakt, że
istnieje związek między jego życiem, a późniejszym
życiem dziecka,



Związek między postawami rodziców a tym, co dziecko w
„siebie wchłonie”;



Wszystko, co przeżywamy w początkach naszego życia,
zapisuje się w naszym ciele.



Przemoc fizyczna na dziecku zostawia ślady widoczne na
ciele – złe słowa zostawiają ślady niewidoczne



RODZICU czego nie zrobisz TY,



nikt nie zrobi tego za CIEBIE

POTRZEBY…to biologiczny lub psychiczny stan motywacyjny, który
ukierunkowuje zachowania jednostki na pewien cel.
Potrzeby motywują zachowania ludzkie.

JAKIE POTRZEBY MAJĄ DZIECI
PRZEDSZKOLNE?

POTRZEBY DZIECKA



5. POTRZEBA KONTAKTÓW
SPOŁECZNYCH



4. UZNANIA I AKCEPTACJI



3. ROZWOJU I AKTYWNOŚCI



2. BEZPIECZEŃSTWA



1. MIŁOŚCI



NA SAMYM DOLE SĄ POTZREBY
FIZJOLOGICZNE

Z

POTRZEBAMI ZWIĄZANY JEST ROZWÓJ
DZIECKA – DZIECKO PRAWIDŁOWO
ROZWIJAJĄC SIĘ – ZASPAKAJA SWOJE
POTRZEBY

TEMAT: Czas dla dziecka.

list pewnej dziewczynki do swojej


mamy:

Kochana Mamo!
Dzisiaj w szkole pani czytała nam opowiadanie o mamie – czarodziejce.
Cała klasa, po prostu, zakochała się w tej mamie. Bo ona jest naprawdę
niezwykła. Jakie robi czary! Wyobraź sobie, że potrafi znaleźć radę na
smutek olbrzyma, karmi sałatą dinozaura, zamienia zabawkę w prawdziwą
ciężarówkę. Ale chyba największym czarem mamy jest, że ma zawsze dużo,
dużo czasu dla dzieci. A ja już tak dawno z Tobą nie rozmawiałam ... Tak
trudno nam się spotkać w tym naszym mieszkaniu. Widujemy się przy stole i
przy telewizorze, ale najczęściej to ja jestem sama. I wiesz, czasami myślę,
że gdybym się zgubiła, to Ty nie wiedziałabyś gdzie mnie szukać. Pewnie nie
wolno tak myśleć ... Nie gniewaj się na mnie. Ja przecież wiem, że mnie
kochasz – dajesz mi wiele prezentów. Ja przecież wiem, że mamę trzeba
kochać najbardziej, nawet gdy nie będziesz mi kupowała nowych zabawek.
Nasza Pani zapytała nas, który z czarów chcielibyśmy podarować swojej
Mamie. I wiesz, prawie wszyscy chcieli móc chociaż raz, z mamą i z całą
rodziną, polecieć poduszkowcem na spacer. Mi on nie jest potrzebny. Ja
mogę iść z Tobą nawet na piechotę.
Moja Mamo – czarodziejko! Wyczaruj dla mnie jedno popołudnie. Ja mam
Ci do powiedzenia jeszcze wiele, wiele innych bajek.
Twoja kochana i kochająca Cię mocno, mocno XYZ

Jak mieć dobry kontakt z własnym
dzieckiem?


Kontakt z dzieckiem, to wysłuchanie jego zwierzeń, przeżyć związanych z
przedszkolem, z przyjaciółmi, z przeczytaną książką.



Wysłuchanie dziecka, wspólne przedyskutowanie spraw przeciwdziała
poczuciu osamotnienia, rodzi wiarę we własne siły i wzbudza motywację
do dalszego działania. Poświęcony czas powoduje, że dzieci czują się
dowartościowane i cenione.



Ważne są opowiadania rodziców o sobie, swojej pracy, obowiązkach i
pragnieniach



- dziecko pozbawione kontaktu czuje, że nie jest dla
rodziców ważne, że jego kłopoty, radości i pytania, w ogóle
się nie liczą. Czasami, choć zdarza się to coraz rzadziej,
dziecko znajduje zrozumienie u dziadków.



Czas dla dziecka ważny jest nie tylko ze strony matki, ale
również ze strony ojca. Każde z nich wywiera nieco inny
wpływ na dziecko.

Jakim typem charakterologicznym jest moje dziecko?
RODZICU: SPRÓBUJ SCHARAAKTERYZOWAĆ
SWOJE DZIECKO

Jaki czas rozwojowy na budowanie relacji jest
najlepszy? Do 13 roku życia rodzice mają
najlepsze warunki do budowania więzi ze swoim
dzieckiem… Rodzicu, nie zmarnuj tego czasu…

Jakie są moje (rodzica) codzienne relacje z moim
dzieckiem?


POZYTYWY
Pocałunek Przytulenie Wspólne posiłki Wspólne zabawy Czytanie bajek, książek Wspólne
spacery, Rytuał dnia Dzień Rodziny

NEGATYWY
Krzyczysz na dziecko Bijesz je Dajesz słodycze za coś ... Okłamujesz je Zmuszasz do czegoś
Karzesz je Manipulujesz Jesteś niekonsekwentny
Używasz słów nieodpowiednich, raniących je


Co wiem o swoim dziecku?


Mój syn (córka)........................................ .................
Interesuje się: ........................................
Ulubiona bajka: ........................................
Jest szczęśliwy (a) gdy: ........................................
Jest dumny (a) gdy: ........................................
Jego (jej) wadą jest: ........................................
Jego (jej) zaletą jest:........................................ ......
Lubi gdy ktoś zwraca się do niego (niej): ........................................
Największym sukcesem mojego dziecka jest:: ........................................
Ma talent do: ........................................
W przyszłości pragnie być: ........................................
Boi się: ........................................
Najbardziej lubi spędzać czas wolny: ........................................
Jego (Jej) trójka najbliższych przyjaciół to: ........................................



Oby te słowa, z filmu MARY POPPINS nie stały się naszą
rzeczywistością:
... Ma pan tyle rzeczy do zrobienia, że nigdy nie ma pan czasu
... a tym bardziej na to, aby spróbować uszczęśliwić innych. Nie
powinien się pan jednak niepokoić, pewnego dnia pańskie dzieci
wyfruną, odejdą i pozostanie pan sam ... Wtedy, być może, zda
pan sobie sprawę z tego, że się pan mylił.

Dziękuję za uwagę
- Sabina Chyłapedagog P-17


Slide 18

PEDAGOGIZACJA RODZICÓW cz.1
- Z CYKLU WARTO ROZMAWIĆ …
O NASZYCH DZIECIACH

TEMAT

 Role

wychowawcze rodziców i potrzeby
dziecka w wieku przedszkolnym

CZAS NA MAŁĄ REFLEKSJĘ


Jak byłem sam wychowany?
Czy dostatecznie obdarzono mnie miłością i akceptacją?



Czy wychowywałem/am się z mamą i tatą?



Jakie relację panowały między rodzicami?



Które z metod moich rodziców stosuję sam, których pragnę uniknąć, a w
czym pragnę postępować inaczej?



Czy jestem zadowolony z własnego sposobu wychowywania dzieci?



Czy chciałbym coś zmienić?

Każdy z nas chciałby wychować zdrowe,
szczęśliwe dziecko…

ROLA WYCHOWAWCZA RODZICÓW


A) rodzice wychowują – czyli kształtują i ukierunkowują
nowego człowieka poprzez fakt, że są z nim w bliskim i
jedynym kontakcie uczuciowym i stwarzają mu jedyną w
swym rodzaju rzeczywistość domu,



B) nikt nie może ich w pełni zastąpić (dziecko zawsze dąży
do odzyskania rodziców, nawet ogromnym kosztem),



C) nieodwracalny brak rodzica – to zawsze trwałe szkody w
osobowości dziecka,



D) zadania rodzicielskie wymagają głębszych przygotowań,
ponieważ wszelkie zaniedbania i błędy wynikające z
niewiedzy, trudno później lub nie można wcale ich naprawić



E) rodzicielstwa nie można znaleźć w żadnym podręczniku,
ale równocześnie wiedza, refleksja i świadoma dobra wola
jest potrzebna każdemu z rodziców, zwłaszcza w
trudniejszych chwilach,

Każda rodzina jest inna…


Każda rodzina preferuje inny styl wychowania. Jego wybór
zależy od wielu czynników



m.in. od fazy rozwoju dziecka, jego potrzeb, możliwości,
stanu zdrowia, osobowości, ale przede wszystkim od poglądów
rodziców, od stylu wychowania ich rodziców;



Istnieje tyle stylów wychowawczych ile rodzin. Nie sposób
wszystkie zliczyć i wymienić. W literaturze zazwyczaj
wyodrębnia się kilka podstawowych stylów.



Rzadko są one w czystej postaci- najczęściej występuje typ
mieszany



Często jednak niepokojące zachowanie dziecka (płaczliwość,
agresja, strachliwość…) są wynikiem zmian w jego najbliższym
otoczeniu- w rodzinie.

STYLE WYCHOWANIA
AUTOKRATYCZNY


- w rodzinach patriarchalnych, ma więc on charakter konserwatywny i jest
oparty na tym rodzaju autorytetu



Decyzje podejmują rodzice (lub jedno z nich-autokrata) – bez porozumienia z
innymi członkami rodziny, nie pytając ich o zgodę,



Od dzieci wymaga się bezwzględnej karności i posłuszeństwa,
podporządkowania się wszelkim poleceniom i nakazom rodziców, a zwłaszcza
ojca



Kary, nagrody i inne środki wychowawcze stosowane są konsekwentnie i nie
ma od nich odwołania.



SKUTKI: dzieci zachowując się despotycznie i okrutnie wobec młodszych i
słabszych kolegów;

lub są zastraszane i uległe, niezdolne do samodzielnego działania i myślenia,
przywykłe tylko do wykonywania rozkazów i poleceń z zewnątrz.


lub buntują się przeciw ustawicznemu przymusowi i stają się agresywne w
sposób jawny lub ukryty

Demokratyczny styl
wychowania


dziecka współuczestniczy w życiu rodziny.



dziecko zna zakres swoich obowiązków i zadań, nie zostały mu one jednak
narzucone, lecz dobrowolnie je przyjęło, czasem z własnej chęci, a
niekiedy dlatego, że wyjaśniono mu sens i konieczność podjęcia się ich dla
dobra całej rodziny.



W przypadku zaniedbania lub złamania zobowiązania przez dziecko, rodzice
nie stosują na ogół środków represji, lecz metody perswazji i argumentacji.



Demokratyczny styl wychowania cechuje rzadka kontrola, częste
nagradzanie oraz stawianie wysokich wymagań wobec dziecka.



SKUTEK:



Przy takim stylu wychowania więź emocjonalna dziecka z rodzicami jest
silna, przeważają zdecydowanie uczucia pozytywne : wzajemne zaufanie,
sympatia i życzliwość

Styl liberalny


Daje się często zaobserwować we współczesnych



rodzinach małych. Pod pewnymi względami przypomina on
wychowanie niekonsekwentne czy też ingerowanie w sprawy
dziecka i w jego zachowanie wyłącznie od przypadku do
przypadku.



Wpojenie norm i zasad moralnych zaczyna się w tym systemie
wychowania późno, opóźniony jest także proces socjalizacji
dziecka



"Niech wszystko leci, jak leci"

Niekonsekwentny styl


Cechą jest zmienność, niejednolitość i przypadkowość
zabiegów wychowawczych w zależności od samopoczucia
rodziców, sytuacji itp.



Np.. że jeden rodzic rozpieszcza, a drugi terroryzuje



Rodzice raz są dla dziecka bardziej wyrozumiali, raz mniej.
Albo w ogóle nie zwracają uwagi na jego wybryki albo surowo
za nie karzą.



SKUTKI: zaburza poczucie bezpieczeństwa; powoduje
niepewność, agresję, osamotnienie, bezradność.



wywołuje poczucie niesprawiedliwości i krzywdy



Doprowadza do utraty szacunku wobec rodziców.



"raz tak, raz tak"

Quiz jaką mamą/tatą jesteś??...

TEŚCIK


Wiesz, że syn marzy o grze komputerowej dozwolonej od 16 lat. Nie skończył jednak
nawet 11. Gdy po raz kolejny prosi: „Mamo, ale ja będę naprawdę grzeczny przez tydzień,
jak mi ja kupisz”, mówisz:
A) „Nie mamy o czym rozmawiać”.
B) „Poproszę tatę, żeby wyjątkowo pozwolił ci w to zagrać”.
C) „To gra dla starszych chłopców, więc kupię ją, jak będziesz starszy. Teraz możesz grac w gry
dla osób w twoim wieku”.
D) „Kochanie, tam są straszne sceny, nie dla takich małych chłopczyków jak ty”.
E) „Powiedz dziadkowi, żeby ci kupił”.



Córka miała wrócić od koleżanki na obiad. Wraca godzinę później, gdy jedzenie już
wystygło. Jak reagujesz?
E) Mówisz: „Powiedz tacie, by odgrzał ci zupę”. I wracasz do rozmowy telefonicznej z
przyjaciółką.
A) Ponosi cię: „Nie chce słyszeć, dlaczego się spóźniłaś! Sama jesteś sobie winna i za karę
zjesz zimną zupę!”.
B) Wzdychasz z ulga: „Całe szczęście, że już jesteś. Martwiłam się, ze coś się stało”. I
podgrzewasz obiad.
D) Przytulasz ja i mówisz: „Nie rób mi tego więcej i nie spóźniaj się, bo mama omal nie umarła
ze strachu, że coś ci się stało”.
C) Spokojnie pytasz: „Dlaczego nie dotrzymałaś obietnicy, ze przyjdziesz na czas?”.

TEŚCIK


Teściowa skarży się, że twój syn nie słucha jej i używa brzydkich słów. Sugeruje, że nie daje sobie z nim
rady i nie chce się nim zajmować. Przychodzisz do domu i:
C) Mówisz, że starszym należy się szacunek i że jeśli będzie niegrzeczny u babci, nie pojedzie z tobą do
wesołego miasteczka.
A) Grozisz, że jeśli jeszcze raz obrazi babcię, to powiesz ojcu i dostanie za swoje.
B) Prosisz, żeby był milszy dla babci.
E) Udajesz spokojną i mówisz, że skoro nie podoba mu się u babci, to możesz oddać go do internatu dla małych
chłopców.
D) Przy dziecku opowiadasz koleżance, że twoja teściowa jest beznadziejna.



Przy kolacji twoja córka nie posłuchała ostrzeżenia: „Nie baw się szklanka, bo ją stłuczesz”. Stłukła, a
szkło rozleciało się po kuchni. Ogarnia cię wściekłość i:
A) Wrzeszczysz: „Marsz do łóżka! Za karę nie obejrzysz dobranocki!”.
B) Szybko się opanowujesz i prosisz: „Nie wstawaj z krzesła, bo się skaleczysz”. Zamiatasz szkło i dopiero
wtedy pozwalasz jej iść do pokoju na bajkę.
E) Krzyczysz do męża: „Powiedz coś temu dziecku, bo ja już nie mam zdrowia!”.
C) Pytasz podniesionym tonem: „Czy teraz już wiesz, że szkło może się zbić?”.
D) Robi ci się słabo na myśl, ze odłamek szkła mógł wbić się w ciało dziecka.



Syn długo marudził, ze chciałby chodzić na karate tak jak kolega z klasy. Miesiąc temu zapisałaś go do
klubu i zapłaciłaś za kwartał z góry. On teraz mówi, że to mu się nie podoba i nie będzie chodził.
D) Gdy słyszysz, że treningi meczą dziecko, zgadzasz się, by przestało ćwiczyć.
E) Machasz ręką i mówisz: „Skoro tak uważasz, to daj sobie spokój z treningami”.
A) Mówisz, że nie on rządzi w domu i ma chodzić na treningi.
B) Mówisz: „Nie ma sprawy”, bo nie chcesz go do niczego zmuszać.
C) Proponujesz, żeby zrezygnował za 2 miesiące, by wykorzystać zapłacone lekcje.

WYNIKI


NAJWIĘCEJ A: Kontrolujesz dziecko nadmiernie, nie dając pola do
samodzielności. Uważasz, że w domu rządzą rodzice, a dzieci mają słuchać.
Jesteś surowym sędzią i pilnujesz, by kara nie ominęła malca. Jeśli nie chcesz
zamienić domu w wiezienie, a wychowania w walkę, sięgnij po inne metody.
Pozwól dziecku podejmować decyzje, np. w sprawie ubrania. Częściej używaj
marchewki niż kija. Będzie się mniej buntować i chętniej współpracować.



NAJWIĘCEJ B: Wymagasz za mało. Wiesz, że dziecko potrzebuje akceptacji,
zrozumienia. Najważniejsze dla ciebie jest to,by czuło się kochane. Jesteś
wyrozumiała, gdy zachowuje się niegrzecznie i robi to, na co ma ochotę. Uważaj,
bo brak ustalonych granic może sprawić, ze w domu rośnie tyran. Zwróć uwagę
na większą dyscyplinę i porządek dnia. Naucz się mówić „nie”. Konsekwentne
przestrzeganie reguł jest dziecku potrzebne do rozwoju tak samo jak miłość.

WYNIKI


NAJWIĘCEJ C: Wspierasz mądrze. Jesteś wrażliwa na potrzeby swojego dziecka i
starasz się rozumieć jego uczucia. Jednocześnie stawiasz wyraźne granice i
wymagania. Dziecko zawsze może na ciebie liczyć, ale dajesz mu też sporo
swobody i uczysz samodzielności. Potrafisz przyznać się do błędów oraz wyciągać
z nich wnioski, żeby już ich nie popełniać w przyszłości. Jesteś dobrą matką i tak
trzymaj!



NAJWIĘCEJ D: Opiekujesz się za bardzo. Trzymasz dziecko pod kloszem i zbyt
uzależniasz od siebie. Będziesz o wiele lepszą matką, jeśli od czasu do czasu
zapomnisz o dzieciach i… poczujesz się kobieta! Co najmniej raz w tygodniu znajdź
dla siebie 2 godziny na robienie tego, co sprawia ci przyjemność. Poczujesz się
lepiej, a twoje dzieci odetchną z ulgą.



NAJWIĘCEJ E: Wyręczasz się innymi. Cieszysz się, że twoje dzieci są bardziej
samodzielne od rówieśników. Ale w porównaniu z kolegami dostają mniej uwagi i
wsparcia ze strony rodziców. To nie jest powód do dumy, tylko do zastanowienia się
nad zmianami. Inaczej pociecha zacznie sprawiać kłopoty, by zwrócić na siebie
uwagę. Codziennie znajdź czas na rozmowy i wspólne rytuały. Dzięki temu dasz
dziecku poczucie, że jest dla ciebie ważne.

WNIOSEK:


Rodzic musi uświadomić sobie podstawowy fakt, że
istnieje związek między jego życiem, a późniejszym
życiem dziecka,



Związek między postawami rodziców a tym, co dziecko w
„siebie wchłonie”;



Wszystko, co przeżywamy w początkach naszego życia,
zapisuje się w naszym ciele.



Przemoc fizyczna na dziecku zostawia ślady widoczne na
ciele – złe słowa zostawiają ślady niewidoczne



RODZICU czego nie zrobisz TY,



nikt nie zrobi tego za CIEBIE

POTRZEBY…to biologiczny lub psychiczny stan motywacyjny, który
ukierunkowuje zachowania jednostki na pewien cel.
Potrzeby motywują zachowania ludzkie.

JAKIE POTRZEBY MAJĄ DZIECI
PRZEDSZKOLNE?

POTRZEBY DZIECKA



5. POTRZEBA KONTAKTÓW
SPOŁECZNYCH



4. UZNANIA I AKCEPTACJI



3. ROZWOJU I AKTYWNOŚCI



2. BEZPIECZEŃSTWA



1. MIŁOŚCI



NA SAMYM DOLE SĄ POTZREBY
FIZJOLOGICZNE

Z

POTRZEBAMI ZWIĄZANY JEST ROZWÓJ
DZIECKA – DZIECKO PRAWIDŁOWO
ROZWIJAJĄC SIĘ – ZASPAKAJA SWOJE
POTRZEBY

TEMAT: Czas dla dziecka.

list pewnej dziewczynki do swojej


mamy:

Kochana Mamo!
Dzisiaj w szkole pani czytała nam opowiadanie o mamie – czarodziejce.
Cała klasa, po prostu, zakochała się w tej mamie. Bo ona jest naprawdę
niezwykła. Jakie robi czary! Wyobraź sobie, że potrafi znaleźć radę na
smutek olbrzyma, karmi sałatą dinozaura, zamienia zabawkę w prawdziwą
ciężarówkę. Ale chyba największym czarem mamy jest, że ma zawsze dużo,
dużo czasu dla dzieci. A ja już tak dawno z Tobą nie rozmawiałam ... Tak
trudno nam się spotkać w tym naszym mieszkaniu. Widujemy się przy stole i
przy telewizorze, ale najczęściej to ja jestem sama. I wiesz, czasami myślę,
że gdybym się zgubiła, to Ty nie wiedziałabyś gdzie mnie szukać. Pewnie nie
wolno tak myśleć ... Nie gniewaj się na mnie. Ja przecież wiem, że mnie
kochasz – dajesz mi wiele prezentów. Ja przecież wiem, że mamę trzeba
kochać najbardziej, nawet gdy nie będziesz mi kupowała nowych zabawek.
Nasza Pani zapytała nas, który z czarów chcielibyśmy podarować swojej
Mamie. I wiesz, prawie wszyscy chcieli móc chociaż raz, z mamą i z całą
rodziną, polecieć poduszkowcem na spacer. Mi on nie jest potrzebny. Ja
mogę iść z Tobą nawet na piechotę.
Moja Mamo – czarodziejko! Wyczaruj dla mnie jedno popołudnie. Ja mam
Ci do powiedzenia jeszcze wiele, wiele innych bajek.
Twoja kochana i kochająca Cię mocno, mocno XYZ

Jak mieć dobry kontakt z własnym
dzieckiem?


Kontakt z dzieckiem, to wysłuchanie jego zwierzeń, przeżyć związanych z
przedszkolem, z przyjaciółmi, z przeczytaną książką.



Wysłuchanie dziecka, wspólne przedyskutowanie spraw przeciwdziała
poczuciu osamotnienia, rodzi wiarę we własne siły i wzbudza motywację
do dalszego działania. Poświęcony czas powoduje, że dzieci czują się
dowartościowane i cenione.



Ważne są opowiadania rodziców o sobie, swojej pracy, obowiązkach i
pragnieniach



- dziecko pozbawione kontaktu czuje, że nie jest dla
rodziców ważne, że jego kłopoty, radości i pytania, w ogóle
się nie liczą. Czasami, choć zdarza się to coraz rzadziej,
dziecko znajduje zrozumienie u dziadków.



Czas dla dziecka ważny jest nie tylko ze strony matki, ale
również ze strony ojca. Każde z nich wywiera nieco inny
wpływ na dziecko.

Jakim typem charakterologicznym jest moje dziecko?
RODZICU: SPRÓBUJ SCHARAAKTERYZOWAĆ
SWOJE DZIECKO

Jaki czas rozwojowy na budowanie relacji jest
najlepszy? Do 13 roku życia rodzice mają
najlepsze warunki do budowania więzi ze swoim
dzieckiem… Rodzicu, nie zmarnuj tego czasu…

Jakie są moje (rodzica) codzienne relacje z moim
dzieckiem?


POZYTYWY
Pocałunek Przytulenie Wspólne posiłki Wspólne zabawy Czytanie bajek, książek Wspólne
spacery, Rytuał dnia Dzień Rodziny

NEGATYWY
Krzyczysz na dziecko Bijesz je Dajesz słodycze za coś ... Okłamujesz je Zmuszasz do czegoś
Karzesz je Manipulujesz Jesteś niekonsekwentny
Używasz słów nieodpowiednich, raniących je


Co wiem o swoim dziecku?


Mój syn (córka)........................................ .................
Interesuje się: ........................................
Ulubiona bajka: ........................................
Jest szczęśliwy (a) gdy: ........................................
Jest dumny (a) gdy: ........................................
Jego (jej) wadą jest: ........................................
Jego (jej) zaletą jest:........................................ ......
Lubi gdy ktoś zwraca się do niego (niej): ........................................
Największym sukcesem mojego dziecka jest:: ........................................
Ma talent do: ........................................
W przyszłości pragnie być: ........................................
Boi się: ........................................
Najbardziej lubi spędzać czas wolny: ........................................
Jego (Jej) trójka najbliższych przyjaciół to: ........................................



Oby te słowa, z filmu MARY POPPINS nie stały się naszą
rzeczywistością:
... Ma pan tyle rzeczy do zrobienia, że nigdy nie ma pan czasu
... a tym bardziej na to, aby spróbować uszczęśliwić innych. Nie
powinien się pan jednak niepokoić, pewnego dnia pańskie dzieci
wyfruną, odejdą i pozostanie pan sam ... Wtedy, być może, zda
pan sobie sprawę z tego, że się pan mylił.

Dziękuję za uwagę
- Sabina Chyłapedagog P-17


Slide 19

PEDAGOGIZACJA RODZICÓW cz.1
- Z CYKLU WARTO ROZMAWIĆ …
O NASZYCH DZIECIACH

TEMAT

 Role

wychowawcze rodziców i potrzeby
dziecka w wieku przedszkolnym

CZAS NA MAŁĄ REFLEKSJĘ


Jak byłem sam wychowany?
Czy dostatecznie obdarzono mnie miłością i akceptacją?



Czy wychowywałem/am się z mamą i tatą?



Jakie relację panowały między rodzicami?



Które z metod moich rodziców stosuję sam, których pragnę uniknąć, a w
czym pragnę postępować inaczej?



Czy jestem zadowolony z własnego sposobu wychowywania dzieci?



Czy chciałbym coś zmienić?

Każdy z nas chciałby wychować zdrowe,
szczęśliwe dziecko…

ROLA WYCHOWAWCZA RODZICÓW


A) rodzice wychowują – czyli kształtują i ukierunkowują
nowego człowieka poprzez fakt, że są z nim w bliskim i
jedynym kontakcie uczuciowym i stwarzają mu jedyną w
swym rodzaju rzeczywistość domu,



B) nikt nie może ich w pełni zastąpić (dziecko zawsze dąży
do odzyskania rodziców, nawet ogromnym kosztem),



C) nieodwracalny brak rodzica – to zawsze trwałe szkody w
osobowości dziecka,



D) zadania rodzicielskie wymagają głębszych przygotowań,
ponieważ wszelkie zaniedbania i błędy wynikające z
niewiedzy, trudno później lub nie można wcale ich naprawić



E) rodzicielstwa nie można znaleźć w żadnym podręczniku,
ale równocześnie wiedza, refleksja i świadoma dobra wola
jest potrzebna każdemu z rodziców, zwłaszcza w
trudniejszych chwilach,

Każda rodzina jest inna…


Każda rodzina preferuje inny styl wychowania. Jego wybór
zależy od wielu czynników



m.in. od fazy rozwoju dziecka, jego potrzeb, możliwości,
stanu zdrowia, osobowości, ale przede wszystkim od poglądów
rodziców, od stylu wychowania ich rodziców;



Istnieje tyle stylów wychowawczych ile rodzin. Nie sposób
wszystkie zliczyć i wymienić. W literaturze zazwyczaj
wyodrębnia się kilka podstawowych stylów.



Rzadko są one w czystej postaci- najczęściej występuje typ
mieszany



Często jednak niepokojące zachowanie dziecka (płaczliwość,
agresja, strachliwość…) są wynikiem zmian w jego najbliższym
otoczeniu- w rodzinie.

STYLE WYCHOWANIA
AUTOKRATYCZNY


- w rodzinach patriarchalnych, ma więc on charakter konserwatywny i jest
oparty na tym rodzaju autorytetu



Decyzje podejmują rodzice (lub jedno z nich-autokrata) – bez porozumienia z
innymi członkami rodziny, nie pytając ich o zgodę,



Od dzieci wymaga się bezwzględnej karności i posłuszeństwa,
podporządkowania się wszelkim poleceniom i nakazom rodziców, a zwłaszcza
ojca



Kary, nagrody i inne środki wychowawcze stosowane są konsekwentnie i nie
ma od nich odwołania.



SKUTKI: dzieci zachowując się despotycznie i okrutnie wobec młodszych i
słabszych kolegów;

lub są zastraszane i uległe, niezdolne do samodzielnego działania i myślenia,
przywykłe tylko do wykonywania rozkazów i poleceń z zewnątrz.


lub buntują się przeciw ustawicznemu przymusowi i stają się agresywne w
sposób jawny lub ukryty

Demokratyczny styl
wychowania


dziecka współuczestniczy w życiu rodziny.



dziecko zna zakres swoich obowiązków i zadań, nie zostały mu one jednak
narzucone, lecz dobrowolnie je przyjęło, czasem z własnej chęci, a
niekiedy dlatego, że wyjaśniono mu sens i konieczność podjęcia się ich dla
dobra całej rodziny.



W przypadku zaniedbania lub złamania zobowiązania przez dziecko, rodzice
nie stosują na ogół środków represji, lecz metody perswazji i argumentacji.



Demokratyczny styl wychowania cechuje rzadka kontrola, częste
nagradzanie oraz stawianie wysokich wymagań wobec dziecka.



SKUTEK:



Przy takim stylu wychowania więź emocjonalna dziecka z rodzicami jest
silna, przeważają zdecydowanie uczucia pozytywne : wzajemne zaufanie,
sympatia i życzliwość

Styl liberalny


Daje się często zaobserwować we współczesnych



rodzinach małych. Pod pewnymi względami przypomina on
wychowanie niekonsekwentne czy też ingerowanie w sprawy
dziecka i w jego zachowanie wyłącznie od przypadku do
przypadku.



Wpojenie norm i zasad moralnych zaczyna się w tym systemie
wychowania późno, opóźniony jest także proces socjalizacji
dziecka



"Niech wszystko leci, jak leci"

Niekonsekwentny styl


Cechą jest zmienność, niejednolitość i przypadkowość
zabiegów wychowawczych w zależności od samopoczucia
rodziców, sytuacji itp.



Np.. że jeden rodzic rozpieszcza, a drugi terroryzuje



Rodzice raz są dla dziecka bardziej wyrozumiali, raz mniej.
Albo w ogóle nie zwracają uwagi na jego wybryki albo surowo
za nie karzą.



SKUTKI: zaburza poczucie bezpieczeństwa; powoduje
niepewność, agresję, osamotnienie, bezradność.



wywołuje poczucie niesprawiedliwości i krzywdy



Doprowadza do utraty szacunku wobec rodziców.



"raz tak, raz tak"

Quiz jaką mamą/tatą jesteś??...

TEŚCIK


Wiesz, że syn marzy o grze komputerowej dozwolonej od 16 lat. Nie skończył jednak
nawet 11. Gdy po raz kolejny prosi: „Mamo, ale ja będę naprawdę grzeczny przez tydzień,
jak mi ja kupisz”, mówisz:
A) „Nie mamy o czym rozmawiać”.
B) „Poproszę tatę, żeby wyjątkowo pozwolił ci w to zagrać”.
C) „To gra dla starszych chłopców, więc kupię ją, jak będziesz starszy. Teraz możesz grac w gry
dla osób w twoim wieku”.
D) „Kochanie, tam są straszne sceny, nie dla takich małych chłopczyków jak ty”.
E) „Powiedz dziadkowi, żeby ci kupił”.



Córka miała wrócić od koleżanki na obiad. Wraca godzinę później, gdy jedzenie już
wystygło. Jak reagujesz?
E) Mówisz: „Powiedz tacie, by odgrzał ci zupę”. I wracasz do rozmowy telefonicznej z
przyjaciółką.
A) Ponosi cię: „Nie chce słyszeć, dlaczego się spóźniłaś! Sama jesteś sobie winna i za karę
zjesz zimną zupę!”.
B) Wzdychasz z ulga: „Całe szczęście, że już jesteś. Martwiłam się, ze coś się stało”. I
podgrzewasz obiad.
D) Przytulasz ja i mówisz: „Nie rób mi tego więcej i nie spóźniaj się, bo mama omal nie umarła
ze strachu, że coś ci się stało”.
C) Spokojnie pytasz: „Dlaczego nie dotrzymałaś obietnicy, ze przyjdziesz na czas?”.

TEŚCIK


Teściowa skarży się, że twój syn nie słucha jej i używa brzydkich słów. Sugeruje, że nie daje sobie z nim
rady i nie chce się nim zajmować. Przychodzisz do domu i:
C) Mówisz, że starszym należy się szacunek i że jeśli będzie niegrzeczny u babci, nie pojedzie z tobą do
wesołego miasteczka.
A) Grozisz, że jeśli jeszcze raz obrazi babcię, to powiesz ojcu i dostanie za swoje.
B) Prosisz, żeby był milszy dla babci.
E) Udajesz spokojną i mówisz, że skoro nie podoba mu się u babci, to możesz oddać go do internatu dla małych
chłopców.
D) Przy dziecku opowiadasz koleżance, że twoja teściowa jest beznadziejna.



Przy kolacji twoja córka nie posłuchała ostrzeżenia: „Nie baw się szklanka, bo ją stłuczesz”. Stłukła, a
szkło rozleciało się po kuchni. Ogarnia cię wściekłość i:
A) Wrzeszczysz: „Marsz do łóżka! Za karę nie obejrzysz dobranocki!”.
B) Szybko się opanowujesz i prosisz: „Nie wstawaj z krzesła, bo się skaleczysz”. Zamiatasz szkło i dopiero
wtedy pozwalasz jej iść do pokoju na bajkę.
E) Krzyczysz do męża: „Powiedz coś temu dziecku, bo ja już nie mam zdrowia!”.
C) Pytasz podniesionym tonem: „Czy teraz już wiesz, że szkło może się zbić?”.
D) Robi ci się słabo na myśl, ze odłamek szkła mógł wbić się w ciało dziecka.



Syn długo marudził, ze chciałby chodzić na karate tak jak kolega z klasy. Miesiąc temu zapisałaś go do
klubu i zapłaciłaś za kwartał z góry. On teraz mówi, że to mu się nie podoba i nie będzie chodził.
D) Gdy słyszysz, że treningi meczą dziecko, zgadzasz się, by przestało ćwiczyć.
E) Machasz ręką i mówisz: „Skoro tak uważasz, to daj sobie spokój z treningami”.
A) Mówisz, że nie on rządzi w domu i ma chodzić na treningi.
B) Mówisz: „Nie ma sprawy”, bo nie chcesz go do niczego zmuszać.
C) Proponujesz, żeby zrezygnował za 2 miesiące, by wykorzystać zapłacone lekcje.

WYNIKI


NAJWIĘCEJ A: Kontrolujesz dziecko nadmiernie, nie dając pola do
samodzielności. Uważasz, że w domu rządzą rodzice, a dzieci mają słuchać.
Jesteś surowym sędzią i pilnujesz, by kara nie ominęła malca. Jeśli nie chcesz
zamienić domu w wiezienie, a wychowania w walkę, sięgnij po inne metody.
Pozwól dziecku podejmować decyzje, np. w sprawie ubrania. Częściej używaj
marchewki niż kija. Będzie się mniej buntować i chętniej współpracować.



NAJWIĘCEJ B: Wymagasz za mało. Wiesz, że dziecko potrzebuje akceptacji,
zrozumienia. Najważniejsze dla ciebie jest to,by czuło się kochane. Jesteś
wyrozumiała, gdy zachowuje się niegrzecznie i robi to, na co ma ochotę. Uważaj,
bo brak ustalonych granic może sprawić, ze w domu rośnie tyran. Zwróć uwagę
na większą dyscyplinę i porządek dnia. Naucz się mówić „nie”. Konsekwentne
przestrzeganie reguł jest dziecku potrzebne do rozwoju tak samo jak miłość.

WYNIKI


NAJWIĘCEJ C: Wspierasz mądrze. Jesteś wrażliwa na potrzeby swojego dziecka i
starasz się rozumieć jego uczucia. Jednocześnie stawiasz wyraźne granice i
wymagania. Dziecko zawsze może na ciebie liczyć, ale dajesz mu też sporo
swobody i uczysz samodzielności. Potrafisz przyznać się do błędów oraz wyciągać
z nich wnioski, żeby już ich nie popełniać w przyszłości. Jesteś dobrą matką i tak
trzymaj!



NAJWIĘCEJ D: Opiekujesz się za bardzo. Trzymasz dziecko pod kloszem i zbyt
uzależniasz od siebie. Będziesz o wiele lepszą matką, jeśli od czasu do czasu
zapomnisz o dzieciach i… poczujesz się kobieta! Co najmniej raz w tygodniu znajdź
dla siebie 2 godziny na robienie tego, co sprawia ci przyjemność. Poczujesz się
lepiej, a twoje dzieci odetchną z ulgą.



NAJWIĘCEJ E: Wyręczasz się innymi. Cieszysz się, że twoje dzieci są bardziej
samodzielne od rówieśników. Ale w porównaniu z kolegami dostają mniej uwagi i
wsparcia ze strony rodziców. To nie jest powód do dumy, tylko do zastanowienia się
nad zmianami. Inaczej pociecha zacznie sprawiać kłopoty, by zwrócić na siebie
uwagę. Codziennie znajdź czas na rozmowy i wspólne rytuały. Dzięki temu dasz
dziecku poczucie, że jest dla ciebie ważne.

WNIOSEK:


Rodzic musi uświadomić sobie podstawowy fakt, że
istnieje związek między jego życiem, a późniejszym
życiem dziecka,



Związek między postawami rodziców a tym, co dziecko w
„siebie wchłonie”;



Wszystko, co przeżywamy w początkach naszego życia,
zapisuje się w naszym ciele.



Przemoc fizyczna na dziecku zostawia ślady widoczne na
ciele – złe słowa zostawiają ślady niewidoczne



RODZICU czego nie zrobisz TY,



nikt nie zrobi tego za CIEBIE

POTRZEBY…to biologiczny lub psychiczny stan motywacyjny, który
ukierunkowuje zachowania jednostki na pewien cel.
Potrzeby motywują zachowania ludzkie.

JAKIE POTRZEBY MAJĄ DZIECI
PRZEDSZKOLNE?

POTRZEBY DZIECKA



5. POTRZEBA KONTAKTÓW
SPOŁECZNYCH



4. UZNANIA I AKCEPTACJI



3. ROZWOJU I AKTYWNOŚCI



2. BEZPIECZEŃSTWA



1. MIŁOŚCI



NA SAMYM DOLE SĄ POTZREBY
FIZJOLOGICZNE

Z

POTRZEBAMI ZWIĄZANY JEST ROZWÓJ
DZIECKA – DZIECKO PRAWIDŁOWO
ROZWIJAJĄC SIĘ – ZASPAKAJA SWOJE
POTRZEBY

TEMAT: Czas dla dziecka.

list pewnej dziewczynki do swojej


mamy:

Kochana Mamo!
Dzisiaj w szkole pani czytała nam opowiadanie o mamie – czarodziejce.
Cała klasa, po prostu, zakochała się w tej mamie. Bo ona jest naprawdę
niezwykła. Jakie robi czary! Wyobraź sobie, że potrafi znaleźć radę na
smutek olbrzyma, karmi sałatą dinozaura, zamienia zabawkę w prawdziwą
ciężarówkę. Ale chyba największym czarem mamy jest, że ma zawsze dużo,
dużo czasu dla dzieci. A ja już tak dawno z Tobą nie rozmawiałam ... Tak
trudno nam się spotkać w tym naszym mieszkaniu. Widujemy się przy stole i
przy telewizorze, ale najczęściej to ja jestem sama. I wiesz, czasami myślę,
że gdybym się zgubiła, to Ty nie wiedziałabyś gdzie mnie szukać. Pewnie nie
wolno tak myśleć ... Nie gniewaj się na mnie. Ja przecież wiem, że mnie
kochasz – dajesz mi wiele prezentów. Ja przecież wiem, że mamę trzeba
kochać najbardziej, nawet gdy nie będziesz mi kupowała nowych zabawek.
Nasza Pani zapytała nas, który z czarów chcielibyśmy podarować swojej
Mamie. I wiesz, prawie wszyscy chcieli móc chociaż raz, z mamą i z całą
rodziną, polecieć poduszkowcem na spacer. Mi on nie jest potrzebny. Ja
mogę iść z Tobą nawet na piechotę.
Moja Mamo – czarodziejko! Wyczaruj dla mnie jedno popołudnie. Ja mam
Ci do powiedzenia jeszcze wiele, wiele innych bajek.
Twoja kochana i kochająca Cię mocno, mocno XYZ

Jak mieć dobry kontakt z własnym
dzieckiem?


Kontakt z dzieckiem, to wysłuchanie jego zwierzeń, przeżyć związanych z
przedszkolem, z przyjaciółmi, z przeczytaną książką.



Wysłuchanie dziecka, wspólne przedyskutowanie spraw przeciwdziała
poczuciu osamotnienia, rodzi wiarę we własne siły i wzbudza motywację
do dalszego działania. Poświęcony czas powoduje, że dzieci czują się
dowartościowane i cenione.



Ważne są opowiadania rodziców o sobie, swojej pracy, obowiązkach i
pragnieniach



- dziecko pozbawione kontaktu czuje, że nie jest dla
rodziców ważne, że jego kłopoty, radości i pytania, w ogóle
się nie liczą. Czasami, choć zdarza się to coraz rzadziej,
dziecko znajduje zrozumienie u dziadków.



Czas dla dziecka ważny jest nie tylko ze strony matki, ale
również ze strony ojca. Każde z nich wywiera nieco inny
wpływ na dziecko.

Jakim typem charakterologicznym jest moje dziecko?
RODZICU: SPRÓBUJ SCHARAAKTERYZOWAĆ
SWOJE DZIECKO

Jaki czas rozwojowy na budowanie relacji jest
najlepszy? Do 13 roku życia rodzice mają
najlepsze warunki do budowania więzi ze swoim
dzieckiem… Rodzicu, nie zmarnuj tego czasu…

Jakie są moje (rodzica) codzienne relacje z moim
dzieckiem?


POZYTYWY
Pocałunek Przytulenie Wspólne posiłki Wspólne zabawy Czytanie bajek, książek Wspólne
spacery, Rytuał dnia Dzień Rodziny

NEGATYWY
Krzyczysz na dziecko Bijesz je Dajesz słodycze za coś ... Okłamujesz je Zmuszasz do czegoś
Karzesz je Manipulujesz Jesteś niekonsekwentny
Używasz słów nieodpowiednich, raniących je


Co wiem o swoim dziecku?


Mój syn (córka)........................................ .................
Interesuje się: ........................................
Ulubiona bajka: ........................................
Jest szczęśliwy (a) gdy: ........................................
Jest dumny (a) gdy: ........................................
Jego (jej) wadą jest: ........................................
Jego (jej) zaletą jest:........................................ ......
Lubi gdy ktoś zwraca się do niego (niej): ........................................
Największym sukcesem mojego dziecka jest:: ........................................
Ma talent do: ........................................
W przyszłości pragnie być: ........................................
Boi się: ........................................
Najbardziej lubi spędzać czas wolny: ........................................
Jego (Jej) trójka najbliższych przyjaciół to: ........................................



Oby te słowa, z filmu MARY POPPINS nie stały się naszą
rzeczywistością:
... Ma pan tyle rzeczy do zrobienia, że nigdy nie ma pan czasu
... a tym bardziej na to, aby spróbować uszczęśliwić innych. Nie
powinien się pan jednak niepokoić, pewnego dnia pańskie dzieci
wyfruną, odejdą i pozostanie pan sam ... Wtedy, być może, zda
pan sobie sprawę z tego, że się pan mylił.

Dziękuję za uwagę
- Sabina Chyłapedagog P-17


Slide 20

PEDAGOGIZACJA RODZICÓW cz.1
- Z CYKLU WARTO ROZMAWIĆ …
O NASZYCH DZIECIACH

TEMAT

 Role

wychowawcze rodziców i potrzeby
dziecka w wieku przedszkolnym

CZAS NA MAŁĄ REFLEKSJĘ


Jak byłem sam wychowany?
Czy dostatecznie obdarzono mnie miłością i akceptacją?



Czy wychowywałem/am się z mamą i tatą?



Jakie relację panowały między rodzicami?



Które z metod moich rodziców stosuję sam, których pragnę uniknąć, a w
czym pragnę postępować inaczej?



Czy jestem zadowolony z własnego sposobu wychowywania dzieci?



Czy chciałbym coś zmienić?

Każdy z nas chciałby wychować zdrowe,
szczęśliwe dziecko…

ROLA WYCHOWAWCZA RODZICÓW


A) rodzice wychowują – czyli kształtują i ukierunkowują
nowego człowieka poprzez fakt, że są z nim w bliskim i
jedynym kontakcie uczuciowym i stwarzają mu jedyną w
swym rodzaju rzeczywistość domu,



B) nikt nie może ich w pełni zastąpić (dziecko zawsze dąży
do odzyskania rodziców, nawet ogromnym kosztem),



C) nieodwracalny brak rodzica – to zawsze trwałe szkody w
osobowości dziecka,



D) zadania rodzicielskie wymagają głębszych przygotowań,
ponieważ wszelkie zaniedbania i błędy wynikające z
niewiedzy, trudno później lub nie można wcale ich naprawić



E) rodzicielstwa nie można znaleźć w żadnym podręczniku,
ale równocześnie wiedza, refleksja i świadoma dobra wola
jest potrzebna każdemu z rodziców, zwłaszcza w
trudniejszych chwilach,

Każda rodzina jest inna…


Każda rodzina preferuje inny styl wychowania. Jego wybór
zależy od wielu czynników



m.in. od fazy rozwoju dziecka, jego potrzeb, możliwości,
stanu zdrowia, osobowości, ale przede wszystkim od poglądów
rodziców, od stylu wychowania ich rodziców;



Istnieje tyle stylów wychowawczych ile rodzin. Nie sposób
wszystkie zliczyć i wymienić. W literaturze zazwyczaj
wyodrębnia się kilka podstawowych stylów.



Rzadko są one w czystej postaci- najczęściej występuje typ
mieszany



Często jednak niepokojące zachowanie dziecka (płaczliwość,
agresja, strachliwość…) są wynikiem zmian w jego najbliższym
otoczeniu- w rodzinie.

STYLE WYCHOWANIA
AUTOKRATYCZNY


- w rodzinach patriarchalnych, ma więc on charakter konserwatywny i jest
oparty na tym rodzaju autorytetu



Decyzje podejmują rodzice (lub jedno z nich-autokrata) – bez porozumienia z
innymi członkami rodziny, nie pytając ich o zgodę,



Od dzieci wymaga się bezwzględnej karności i posłuszeństwa,
podporządkowania się wszelkim poleceniom i nakazom rodziców, a zwłaszcza
ojca



Kary, nagrody i inne środki wychowawcze stosowane są konsekwentnie i nie
ma od nich odwołania.



SKUTKI: dzieci zachowując się despotycznie i okrutnie wobec młodszych i
słabszych kolegów;

lub są zastraszane i uległe, niezdolne do samodzielnego działania i myślenia,
przywykłe tylko do wykonywania rozkazów i poleceń z zewnątrz.


lub buntują się przeciw ustawicznemu przymusowi i stają się agresywne w
sposób jawny lub ukryty

Demokratyczny styl
wychowania


dziecka współuczestniczy w życiu rodziny.



dziecko zna zakres swoich obowiązków i zadań, nie zostały mu one jednak
narzucone, lecz dobrowolnie je przyjęło, czasem z własnej chęci, a
niekiedy dlatego, że wyjaśniono mu sens i konieczność podjęcia się ich dla
dobra całej rodziny.



W przypadku zaniedbania lub złamania zobowiązania przez dziecko, rodzice
nie stosują na ogół środków represji, lecz metody perswazji i argumentacji.



Demokratyczny styl wychowania cechuje rzadka kontrola, częste
nagradzanie oraz stawianie wysokich wymagań wobec dziecka.



SKUTEK:



Przy takim stylu wychowania więź emocjonalna dziecka z rodzicami jest
silna, przeważają zdecydowanie uczucia pozytywne : wzajemne zaufanie,
sympatia i życzliwość

Styl liberalny


Daje się często zaobserwować we współczesnych



rodzinach małych. Pod pewnymi względami przypomina on
wychowanie niekonsekwentne czy też ingerowanie w sprawy
dziecka i w jego zachowanie wyłącznie od przypadku do
przypadku.



Wpojenie norm i zasad moralnych zaczyna się w tym systemie
wychowania późno, opóźniony jest także proces socjalizacji
dziecka



"Niech wszystko leci, jak leci"

Niekonsekwentny styl


Cechą jest zmienność, niejednolitość i przypadkowość
zabiegów wychowawczych w zależności od samopoczucia
rodziców, sytuacji itp.



Np.. że jeden rodzic rozpieszcza, a drugi terroryzuje



Rodzice raz są dla dziecka bardziej wyrozumiali, raz mniej.
Albo w ogóle nie zwracają uwagi na jego wybryki albo surowo
za nie karzą.



SKUTKI: zaburza poczucie bezpieczeństwa; powoduje
niepewność, agresję, osamotnienie, bezradność.



wywołuje poczucie niesprawiedliwości i krzywdy



Doprowadza do utraty szacunku wobec rodziców.



"raz tak, raz tak"

Quiz jaką mamą/tatą jesteś??...

TEŚCIK


Wiesz, że syn marzy o grze komputerowej dozwolonej od 16 lat. Nie skończył jednak
nawet 11. Gdy po raz kolejny prosi: „Mamo, ale ja będę naprawdę grzeczny przez tydzień,
jak mi ja kupisz”, mówisz:
A) „Nie mamy o czym rozmawiać”.
B) „Poproszę tatę, żeby wyjątkowo pozwolił ci w to zagrać”.
C) „To gra dla starszych chłopców, więc kupię ją, jak będziesz starszy. Teraz możesz grac w gry
dla osób w twoim wieku”.
D) „Kochanie, tam są straszne sceny, nie dla takich małych chłopczyków jak ty”.
E) „Powiedz dziadkowi, żeby ci kupił”.



Córka miała wrócić od koleżanki na obiad. Wraca godzinę później, gdy jedzenie już
wystygło. Jak reagujesz?
E) Mówisz: „Powiedz tacie, by odgrzał ci zupę”. I wracasz do rozmowy telefonicznej z
przyjaciółką.
A) Ponosi cię: „Nie chce słyszeć, dlaczego się spóźniłaś! Sama jesteś sobie winna i za karę
zjesz zimną zupę!”.
B) Wzdychasz z ulga: „Całe szczęście, że już jesteś. Martwiłam się, ze coś się stało”. I
podgrzewasz obiad.
D) Przytulasz ja i mówisz: „Nie rób mi tego więcej i nie spóźniaj się, bo mama omal nie umarła
ze strachu, że coś ci się stało”.
C) Spokojnie pytasz: „Dlaczego nie dotrzymałaś obietnicy, ze przyjdziesz na czas?”.

TEŚCIK


Teściowa skarży się, że twój syn nie słucha jej i używa brzydkich słów. Sugeruje, że nie daje sobie z nim
rady i nie chce się nim zajmować. Przychodzisz do domu i:
C) Mówisz, że starszym należy się szacunek i że jeśli będzie niegrzeczny u babci, nie pojedzie z tobą do
wesołego miasteczka.
A) Grozisz, że jeśli jeszcze raz obrazi babcię, to powiesz ojcu i dostanie za swoje.
B) Prosisz, żeby był milszy dla babci.
E) Udajesz spokojną i mówisz, że skoro nie podoba mu się u babci, to możesz oddać go do internatu dla małych
chłopców.
D) Przy dziecku opowiadasz koleżance, że twoja teściowa jest beznadziejna.



Przy kolacji twoja córka nie posłuchała ostrzeżenia: „Nie baw się szklanka, bo ją stłuczesz”. Stłukła, a
szkło rozleciało się po kuchni. Ogarnia cię wściekłość i:
A) Wrzeszczysz: „Marsz do łóżka! Za karę nie obejrzysz dobranocki!”.
B) Szybko się opanowujesz i prosisz: „Nie wstawaj z krzesła, bo się skaleczysz”. Zamiatasz szkło i dopiero
wtedy pozwalasz jej iść do pokoju na bajkę.
E) Krzyczysz do męża: „Powiedz coś temu dziecku, bo ja już nie mam zdrowia!”.
C) Pytasz podniesionym tonem: „Czy teraz już wiesz, że szkło może się zbić?”.
D) Robi ci się słabo na myśl, ze odłamek szkła mógł wbić się w ciało dziecka.



Syn długo marudził, ze chciałby chodzić na karate tak jak kolega z klasy. Miesiąc temu zapisałaś go do
klubu i zapłaciłaś za kwartał z góry. On teraz mówi, że to mu się nie podoba i nie będzie chodził.
D) Gdy słyszysz, że treningi meczą dziecko, zgadzasz się, by przestało ćwiczyć.
E) Machasz ręką i mówisz: „Skoro tak uważasz, to daj sobie spokój z treningami”.
A) Mówisz, że nie on rządzi w domu i ma chodzić na treningi.
B) Mówisz: „Nie ma sprawy”, bo nie chcesz go do niczego zmuszać.
C) Proponujesz, żeby zrezygnował za 2 miesiące, by wykorzystać zapłacone lekcje.

WYNIKI


NAJWIĘCEJ A: Kontrolujesz dziecko nadmiernie, nie dając pola do
samodzielności. Uważasz, że w domu rządzą rodzice, a dzieci mają słuchać.
Jesteś surowym sędzią i pilnujesz, by kara nie ominęła malca. Jeśli nie chcesz
zamienić domu w wiezienie, a wychowania w walkę, sięgnij po inne metody.
Pozwól dziecku podejmować decyzje, np. w sprawie ubrania. Częściej używaj
marchewki niż kija. Będzie się mniej buntować i chętniej współpracować.



NAJWIĘCEJ B: Wymagasz za mało. Wiesz, że dziecko potrzebuje akceptacji,
zrozumienia. Najważniejsze dla ciebie jest to,by czuło się kochane. Jesteś
wyrozumiała, gdy zachowuje się niegrzecznie i robi to, na co ma ochotę. Uważaj,
bo brak ustalonych granic może sprawić, ze w domu rośnie tyran. Zwróć uwagę
na większą dyscyplinę i porządek dnia. Naucz się mówić „nie”. Konsekwentne
przestrzeganie reguł jest dziecku potrzebne do rozwoju tak samo jak miłość.

WYNIKI


NAJWIĘCEJ C: Wspierasz mądrze. Jesteś wrażliwa na potrzeby swojego dziecka i
starasz się rozumieć jego uczucia. Jednocześnie stawiasz wyraźne granice i
wymagania. Dziecko zawsze może na ciebie liczyć, ale dajesz mu też sporo
swobody i uczysz samodzielności. Potrafisz przyznać się do błędów oraz wyciągać
z nich wnioski, żeby już ich nie popełniać w przyszłości. Jesteś dobrą matką i tak
trzymaj!



NAJWIĘCEJ D: Opiekujesz się za bardzo. Trzymasz dziecko pod kloszem i zbyt
uzależniasz od siebie. Będziesz o wiele lepszą matką, jeśli od czasu do czasu
zapomnisz o dzieciach i… poczujesz się kobieta! Co najmniej raz w tygodniu znajdź
dla siebie 2 godziny na robienie tego, co sprawia ci przyjemność. Poczujesz się
lepiej, a twoje dzieci odetchną z ulgą.



NAJWIĘCEJ E: Wyręczasz się innymi. Cieszysz się, że twoje dzieci są bardziej
samodzielne od rówieśników. Ale w porównaniu z kolegami dostają mniej uwagi i
wsparcia ze strony rodziców. To nie jest powód do dumy, tylko do zastanowienia się
nad zmianami. Inaczej pociecha zacznie sprawiać kłopoty, by zwrócić na siebie
uwagę. Codziennie znajdź czas na rozmowy i wspólne rytuały. Dzięki temu dasz
dziecku poczucie, że jest dla ciebie ważne.

WNIOSEK:


Rodzic musi uświadomić sobie podstawowy fakt, że
istnieje związek między jego życiem, a późniejszym
życiem dziecka,



Związek między postawami rodziców a tym, co dziecko w
„siebie wchłonie”;



Wszystko, co przeżywamy w początkach naszego życia,
zapisuje się w naszym ciele.



Przemoc fizyczna na dziecku zostawia ślady widoczne na
ciele – złe słowa zostawiają ślady niewidoczne



RODZICU czego nie zrobisz TY,



nikt nie zrobi tego za CIEBIE

POTRZEBY…to biologiczny lub psychiczny stan motywacyjny, który
ukierunkowuje zachowania jednostki na pewien cel.
Potrzeby motywują zachowania ludzkie.

JAKIE POTRZEBY MAJĄ DZIECI
PRZEDSZKOLNE?

POTRZEBY DZIECKA



5. POTRZEBA KONTAKTÓW
SPOŁECZNYCH



4. UZNANIA I AKCEPTACJI



3. ROZWOJU I AKTYWNOŚCI



2. BEZPIECZEŃSTWA



1. MIŁOŚCI



NA SAMYM DOLE SĄ POTZREBY
FIZJOLOGICZNE

Z

POTRZEBAMI ZWIĄZANY JEST ROZWÓJ
DZIECKA – DZIECKO PRAWIDŁOWO
ROZWIJAJĄC SIĘ – ZASPAKAJA SWOJE
POTRZEBY

TEMAT: Czas dla dziecka.

list pewnej dziewczynki do swojej


mamy:

Kochana Mamo!
Dzisiaj w szkole pani czytała nam opowiadanie o mamie – czarodziejce.
Cała klasa, po prostu, zakochała się w tej mamie. Bo ona jest naprawdę
niezwykła. Jakie robi czary! Wyobraź sobie, że potrafi znaleźć radę na
smutek olbrzyma, karmi sałatą dinozaura, zamienia zabawkę w prawdziwą
ciężarówkę. Ale chyba największym czarem mamy jest, że ma zawsze dużo,
dużo czasu dla dzieci. A ja już tak dawno z Tobą nie rozmawiałam ... Tak
trudno nam się spotkać w tym naszym mieszkaniu. Widujemy się przy stole i
przy telewizorze, ale najczęściej to ja jestem sama. I wiesz, czasami myślę,
że gdybym się zgubiła, to Ty nie wiedziałabyś gdzie mnie szukać. Pewnie nie
wolno tak myśleć ... Nie gniewaj się na mnie. Ja przecież wiem, że mnie
kochasz – dajesz mi wiele prezentów. Ja przecież wiem, że mamę trzeba
kochać najbardziej, nawet gdy nie będziesz mi kupowała nowych zabawek.
Nasza Pani zapytała nas, który z czarów chcielibyśmy podarować swojej
Mamie. I wiesz, prawie wszyscy chcieli móc chociaż raz, z mamą i z całą
rodziną, polecieć poduszkowcem na spacer. Mi on nie jest potrzebny. Ja
mogę iść z Tobą nawet na piechotę.
Moja Mamo – czarodziejko! Wyczaruj dla mnie jedno popołudnie. Ja mam
Ci do powiedzenia jeszcze wiele, wiele innych bajek.
Twoja kochana i kochająca Cię mocno, mocno XYZ

Jak mieć dobry kontakt z własnym
dzieckiem?


Kontakt z dzieckiem, to wysłuchanie jego zwierzeń, przeżyć związanych z
przedszkolem, z przyjaciółmi, z przeczytaną książką.



Wysłuchanie dziecka, wspólne przedyskutowanie spraw przeciwdziała
poczuciu osamotnienia, rodzi wiarę we własne siły i wzbudza motywację
do dalszego działania. Poświęcony czas powoduje, że dzieci czują się
dowartościowane i cenione.



Ważne są opowiadania rodziców o sobie, swojej pracy, obowiązkach i
pragnieniach



- dziecko pozbawione kontaktu czuje, że nie jest dla
rodziców ważne, że jego kłopoty, radości i pytania, w ogóle
się nie liczą. Czasami, choć zdarza się to coraz rzadziej,
dziecko znajduje zrozumienie u dziadków.



Czas dla dziecka ważny jest nie tylko ze strony matki, ale
również ze strony ojca. Każde z nich wywiera nieco inny
wpływ na dziecko.

Jakim typem charakterologicznym jest moje dziecko?
RODZICU: SPRÓBUJ SCHARAAKTERYZOWAĆ
SWOJE DZIECKO

Jaki czas rozwojowy na budowanie relacji jest
najlepszy? Do 13 roku życia rodzice mają
najlepsze warunki do budowania więzi ze swoim
dzieckiem… Rodzicu, nie zmarnuj tego czasu…

Jakie są moje (rodzica) codzienne relacje z moim
dzieckiem?


POZYTYWY
Pocałunek Przytulenie Wspólne posiłki Wspólne zabawy Czytanie bajek, książek Wspólne
spacery, Rytuał dnia Dzień Rodziny

NEGATYWY
Krzyczysz na dziecko Bijesz je Dajesz słodycze za coś ... Okłamujesz je Zmuszasz do czegoś
Karzesz je Manipulujesz Jesteś niekonsekwentny
Używasz słów nieodpowiednich, raniących je


Co wiem o swoim dziecku?


Mój syn (córka)........................................ .................
Interesuje się: ........................................
Ulubiona bajka: ........................................
Jest szczęśliwy (a) gdy: ........................................
Jest dumny (a) gdy: ........................................
Jego (jej) wadą jest: ........................................
Jego (jej) zaletą jest:........................................ ......
Lubi gdy ktoś zwraca się do niego (niej): ........................................
Największym sukcesem mojego dziecka jest:: ........................................
Ma talent do: ........................................
W przyszłości pragnie być: ........................................
Boi się: ........................................
Najbardziej lubi spędzać czas wolny: ........................................
Jego (Jej) trójka najbliższych przyjaciół to: ........................................



Oby te słowa, z filmu MARY POPPINS nie stały się naszą
rzeczywistością:
... Ma pan tyle rzeczy do zrobienia, że nigdy nie ma pan czasu
... a tym bardziej na to, aby spróbować uszczęśliwić innych. Nie
powinien się pan jednak niepokoić, pewnego dnia pańskie dzieci
wyfruną, odejdą i pozostanie pan sam ... Wtedy, być może, zda
pan sobie sprawę z tego, że się pan mylił.

Dziękuję za uwagę
- Sabina Chyłapedagog P-17


Slide 21

PEDAGOGIZACJA RODZICÓW cz.1
- Z CYKLU WARTO ROZMAWIĆ …
O NASZYCH DZIECIACH

TEMAT

 Role

wychowawcze rodziców i potrzeby
dziecka w wieku przedszkolnym

CZAS NA MAŁĄ REFLEKSJĘ


Jak byłem sam wychowany?
Czy dostatecznie obdarzono mnie miłością i akceptacją?



Czy wychowywałem/am się z mamą i tatą?



Jakie relację panowały między rodzicami?



Które z metod moich rodziców stosuję sam, których pragnę uniknąć, a w
czym pragnę postępować inaczej?



Czy jestem zadowolony z własnego sposobu wychowywania dzieci?



Czy chciałbym coś zmienić?

Każdy z nas chciałby wychować zdrowe,
szczęśliwe dziecko…

ROLA WYCHOWAWCZA RODZICÓW


A) rodzice wychowują – czyli kształtują i ukierunkowują
nowego człowieka poprzez fakt, że są z nim w bliskim i
jedynym kontakcie uczuciowym i stwarzają mu jedyną w
swym rodzaju rzeczywistość domu,



B) nikt nie może ich w pełni zastąpić (dziecko zawsze dąży
do odzyskania rodziców, nawet ogromnym kosztem),



C) nieodwracalny brak rodzica – to zawsze trwałe szkody w
osobowości dziecka,



D) zadania rodzicielskie wymagają głębszych przygotowań,
ponieważ wszelkie zaniedbania i błędy wynikające z
niewiedzy, trudno później lub nie można wcale ich naprawić



E) rodzicielstwa nie można znaleźć w żadnym podręczniku,
ale równocześnie wiedza, refleksja i świadoma dobra wola
jest potrzebna każdemu z rodziców, zwłaszcza w
trudniejszych chwilach,

Każda rodzina jest inna…


Każda rodzina preferuje inny styl wychowania. Jego wybór
zależy od wielu czynników



m.in. od fazy rozwoju dziecka, jego potrzeb, możliwości,
stanu zdrowia, osobowości, ale przede wszystkim od poglądów
rodziców, od stylu wychowania ich rodziców;



Istnieje tyle stylów wychowawczych ile rodzin. Nie sposób
wszystkie zliczyć i wymienić. W literaturze zazwyczaj
wyodrębnia się kilka podstawowych stylów.



Rzadko są one w czystej postaci- najczęściej występuje typ
mieszany



Często jednak niepokojące zachowanie dziecka (płaczliwość,
agresja, strachliwość…) są wynikiem zmian w jego najbliższym
otoczeniu- w rodzinie.

STYLE WYCHOWANIA
AUTOKRATYCZNY


- w rodzinach patriarchalnych, ma więc on charakter konserwatywny i jest
oparty na tym rodzaju autorytetu



Decyzje podejmują rodzice (lub jedno z nich-autokrata) – bez porozumienia z
innymi członkami rodziny, nie pytając ich o zgodę,



Od dzieci wymaga się bezwzględnej karności i posłuszeństwa,
podporządkowania się wszelkim poleceniom i nakazom rodziców, a zwłaszcza
ojca



Kary, nagrody i inne środki wychowawcze stosowane są konsekwentnie i nie
ma od nich odwołania.



SKUTKI: dzieci zachowując się despotycznie i okrutnie wobec młodszych i
słabszych kolegów;

lub są zastraszane i uległe, niezdolne do samodzielnego działania i myślenia,
przywykłe tylko do wykonywania rozkazów i poleceń z zewnątrz.


lub buntują się przeciw ustawicznemu przymusowi i stają się agresywne w
sposób jawny lub ukryty

Demokratyczny styl
wychowania


dziecka współuczestniczy w życiu rodziny.



dziecko zna zakres swoich obowiązków i zadań, nie zostały mu one jednak
narzucone, lecz dobrowolnie je przyjęło, czasem z własnej chęci, a
niekiedy dlatego, że wyjaśniono mu sens i konieczność podjęcia się ich dla
dobra całej rodziny.



W przypadku zaniedbania lub złamania zobowiązania przez dziecko, rodzice
nie stosują na ogół środków represji, lecz metody perswazji i argumentacji.



Demokratyczny styl wychowania cechuje rzadka kontrola, częste
nagradzanie oraz stawianie wysokich wymagań wobec dziecka.



SKUTEK:



Przy takim stylu wychowania więź emocjonalna dziecka z rodzicami jest
silna, przeważają zdecydowanie uczucia pozytywne : wzajemne zaufanie,
sympatia i życzliwość

Styl liberalny


Daje się często zaobserwować we współczesnych



rodzinach małych. Pod pewnymi względami przypomina on
wychowanie niekonsekwentne czy też ingerowanie w sprawy
dziecka i w jego zachowanie wyłącznie od przypadku do
przypadku.



Wpojenie norm i zasad moralnych zaczyna się w tym systemie
wychowania późno, opóźniony jest także proces socjalizacji
dziecka



"Niech wszystko leci, jak leci"

Niekonsekwentny styl


Cechą jest zmienność, niejednolitość i przypadkowość
zabiegów wychowawczych w zależności od samopoczucia
rodziców, sytuacji itp.



Np.. że jeden rodzic rozpieszcza, a drugi terroryzuje



Rodzice raz są dla dziecka bardziej wyrozumiali, raz mniej.
Albo w ogóle nie zwracają uwagi na jego wybryki albo surowo
za nie karzą.



SKUTKI: zaburza poczucie bezpieczeństwa; powoduje
niepewność, agresję, osamotnienie, bezradność.



wywołuje poczucie niesprawiedliwości i krzywdy



Doprowadza do utraty szacunku wobec rodziców.



"raz tak, raz tak"

Quiz jaką mamą/tatą jesteś??...

TEŚCIK


Wiesz, że syn marzy o grze komputerowej dozwolonej od 16 lat. Nie skończył jednak
nawet 11. Gdy po raz kolejny prosi: „Mamo, ale ja będę naprawdę grzeczny przez tydzień,
jak mi ja kupisz”, mówisz:
A) „Nie mamy o czym rozmawiać”.
B) „Poproszę tatę, żeby wyjątkowo pozwolił ci w to zagrać”.
C) „To gra dla starszych chłopców, więc kupię ją, jak będziesz starszy. Teraz możesz grac w gry
dla osób w twoim wieku”.
D) „Kochanie, tam są straszne sceny, nie dla takich małych chłopczyków jak ty”.
E) „Powiedz dziadkowi, żeby ci kupił”.



Córka miała wrócić od koleżanki na obiad. Wraca godzinę później, gdy jedzenie już
wystygło. Jak reagujesz?
E) Mówisz: „Powiedz tacie, by odgrzał ci zupę”. I wracasz do rozmowy telefonicznej z
przyjaciółką.
A) Ponosi cię: „Nie chce słyszeć, dlaczego się spóźniłaś! Sama jesteś sobie winna i za karę
zjesz zimną zupę!”.
B) Wzdychasz z ulga: „Całe szczęście, że już jesteś. Martwiłam się, ze coś się stało”. I
podgrzewasz obiad.
D) Przytulasz ja i mówisz: „Nie rób mi tego więcej i nie spóźniaj się, bo mama omal nie umarła
ze strachu, że coś ci się stało”.
C) Spokojnie pytasz: „Dlaczego nie dotrzymałaś obietnicy, ze przyjdziesz na czas?”.

TEŚCIK


Teściowa skarży się, że twój syn nie słucha jej i używa brzydkich słów. Sugeruje, że nie daje sobie z nim
rady i nie chce się nim zajmować. Przychodzisz do domu i:
C) Mówisz, że starszym należy się szacunek i że jeśli będzie niegrzeczny u babci, nie pojedzie z tobą do
wesołego miasteczka.
A) Grozisz, że jeśli jeszcze raz obrazi babcię, to powiesz ojcu i dostanie za swoje.
B) Prosisz, żeby był milszy dla babci.
E) Udajesz spokojną i mówisz, że skoro nie podoba mu się u babci, to możesz oddać go do internatu dla małych
chłopców.
D) Przy dziecku opowiadasz koleżance, że twoja teściowa jest beznadziejna.



Przy kolacji twoja córka nie posłuchała ostrzeżenia: „Nie baw się szklanka, bo ją stłuczesz”. Stłukła, a
szkło rozleciało się po kuchni. Ogarnia cię wściekłość i:
A) Wrzeszczysz: „Marsz do łóżka! Za karę nie obejrzysz dobranocki!”.
B) Szybko się opanowujesz i prosisz: „Nie wstawaj z krzesła, bo się skaleczysz”. Zamiatasz szkło i dopiero
wtedy pozwalasz jej iść do pokoju na bajkę.
E) Krzyczysz do męża: „Powiedz coś temu dziecku, bo ja już nie mam zdrowia!”.
C) Pytasz podniesionym tonem: „Czy teraz już wiesz, że szkło może się zbić?”.
D) Robi ci się słabo na myśl, ze odłamek szkła mógł wbić się w ciało dziecka.



Syn długo marudził, ze chciałby chodzić na karate tak jak kolega z klasy. Miesiąc temu zapisałaś go do
klubu i zapłaciłaś za kwartał z góry. On teraz mówi, że to mu się nie podoba i nie będzie chodził.
D) Gdy słyszysz, że treningi meczą dziecko, zgadzasz się, by przestało ćwiczyć.
E) Machasz ręką i mówisz: „Skoro tak uważasz, to daj sobie spokój z treningami”.
A) Mówisz, że nie on rządzi w domu i ma chodzić na treningi.
B) Mówisz: „Nie ma sprawy”, bo nie chcesz go do niczego zmuszać.
C) Proponujesz, żeby zrezygnował za 2 miesiące, by wykorzystać zapłacone lekcje.

WYNIKI


NAJWIĘCEJ A: Kontrolujesz dziecko nadmiernie, nie dając pola do
samodzielności. Uważasz, że w domu rządzą rodzice, a dzieci mają słuchać.
Jesteś surowym sędzią i pilnujesz, by kara nie ominęła malca. Jeśli nie chcesz
zamienić domu w wiezienie, a wychowania w walkę, sięgnij po inne metody.
Pozwól dziecku podejmować decyzje, np. w sprawie ubrania. Częściej używaj
marchewki niż kija. Będzie się mniej buntować i chętniej współpracować.



NAJWIĘCEJ B: Wymagasz za mało. Wiesz, że dziecko potrzebuje akceptacji,
zrozumienia. Najważniejsze dla ciebie jest to,by czuło się kochane. Jesteś
wyrozumiała, gdy zachowuje się niegrzecznie i robi to, na co ma ochotę. Uważaj,
bo brak ustalonych granic może sprawić, ze w domu rośnie tyran. Zwróć uwagę
na większą dyscyplinę i porządek dnia. Naucz się mówić „nie”. Konsekwentne
przestrzeganie reguł jest dziecku potrzebne do rozwoju tak samo jak miłość.

WYNIKI


NAJWIĘCEJ C: Wspierasz mądrze. Jesteś wrażliwa na potrzeby swojego dziecka i
starasz się rozumieć jego uczucia. Jednocześnie stawiasz wyraźne granice i
wymagania. Dziecko zawsze może na ciebie liczyć, ale dajesz mu też sporo
swobody i uczysz samodzielności. Potrafisz przyznać się do błędów oraz wyciągać
z nich wnioski, żeby już ich nie popełniać w przyszłości. Jesteś dobrą matką i tak
trzymaj!



NAJWIĘCEJ D: Opiekujesz się za bardzo. Trzymasz dziecko pod kloszem i zbyt
uzależniasz od siebie. Będziesz o wiele lepszą matką, jeśli od czasu do czasu
zapomnisz o dzieciach i… poczujesz się kobieta! Co najmniej raz w tygodniu znajdź
dla siebie 2 godziny na robienie tego, co sprawia ci przyjemność. Poczujesz się
lepiej, a twoje dzieci odetchną z ulgą.



NAJWIĘCEJ E: Wyręczasz się innymi. Cieszysz się, że twoje dzieci są bardziej
samodzielne od rówieśników. Ale w porównaniu z kolegami dostają mniej uwagi i
wsparcia ze strony rodziców. To nie jest powód do dumy, tylko do zastanowienia się
nad zmianami. Inaczej pociecha zacznie sprawiać kłopoty, by zwrócić na siebie
uwagę. Codziennie znajdź czas na rozmowy i wspólne rytuały. Dzięki temu dasz
dziecku poczucie, że jest dla ciebie ważne.

WNIOSEK:


Rodzic musi uświadomić sobie podstawowy fakt, że
istnieje związek między jego życiem, a późniejszym
życiem dziecka,



Związek między postawami rodziców a tym, co dziecko w
„siebie wchłonie”;



Wszystko, co przeżywamy w początkach naszego życia,
zapisuje się w naszym ciele.



Przemoc fizyczna na dziecku zostawia ślady widoczne na
ciele – złe słowa zostawiają ślady niewidoczne



RODZICU czego nie zrobisz TY,



nikt nie zrobi tego za CIEBIE

POTRZEBY…to biologiczny lub psychiczny stan motywacyjny, który
ukierunkowuje zachowania jednostki na pewien cel.
Potrzeby motywują zachowania ludzkie.

JAKIE POTRZEBY MAJĄ DZIECI
PRZEDSZKOLNE?

POTRZEBY DZIECKA



5. POTRZEBA KONTAKTÓW
SPOŁECZNYCH



4. UZNANIA I AKCEPTACJI



3. ROZWOJU I AKTYWNOŚCI



2. BEZPIECZEŃSTWA



1. MIŁOŚCI



NA SAMYM DOLE SĄ POTZREBY
FIZJOLOGICZNE

Z

POTRZEBAMI ZWIĄZANY JEST ROZWÓJ
DZIECKA – DZIECKO PRAWIDŁOWO
ROZWIJAJĄC SIĘ – ZASPAKAJA SWOJE
POTRZEBY

TEMAT: Czas dla dziecka.

list pewnej dziewczynki do swojej


mamy:

Kochana Mamo!
Dzisiaj w szkole pani czytała nam opowiadanie o mamie – czarodziejce.
Cała klasa, po prostu, zakochała się w tej mamie. Bo ona jest naprawdę
niezwykła. Jakie robi czary! Wyobraź sobie, że potrafi znaleźć radę na
smutek olbrzyma, karmi sałatą dinozaura, zamienia zabawkę w prawdziwą
ciężarówkę. Ale chyba największym czarem mamy jest, że ma zawsze dużo,
dużo czasu dla dzieci. A ja już tak dawno z Tobą nie rozmawiałam ... Tak
trudno nam się spotkać w tym naszym mieszkaniu. Widujemy się przy stole i
przy telewizorze, ale najczęściej to ja jestem sama. I wiesz, czasami myślę,
że gdybym się zgubiła, to Ty nie wiedziałabyś gdzie mnie szukać. Pewnie nie
wolno tak myśleć ... Nie gniewaj się na mnie. Ja przecież wiem, że mnie
kochasz – dajesz mi wiele prezentów. Ja przecież wiem, że mamę trzeba
kochać najbardziej, nawet gdy nie będziesz mi kupowała nowych zabawek.
Nasza Pani zapytała nas, który z czarów chcielibyśmy podarować swojej
Mamie. I wiesz, prawie wszyscy chcieli móc chociaż raz, z mamą i z całą
rodziną, polecieć poduszkowcem na spacer. Mi on nie jest potrzebny. Ja
mogę iść z Tobą nawet na piechotę.
Moja Mamo – czarodziejko! Wyczaruj dla mnie jedno popołudnie. Ja mam
Ci do powiedzenia jeszcze wiele, wiele innych bajek.
Twoja kochana i kochająca Cię mocno, mocno XYZ

Jak mieć dobry kontakt z własnym
dzieckiem?


Kontakt z dzieckiem, to wysłuchanie jego zwierzeń, przeżyć związanych z
przedszkolem, z przyjaciółmi, z przeczytaną książką.



Wysłuchanie dziecka, wspólne przedyskutowanie spraw przeciwdziała
poczuciu osamotnienia, rodzi wiarę we własne siły i wzbudza motywację
do dalszego działania. Poświęcony czas powoduje, że dzieci czują się
dowartościowane i cenione.



Ważne są opowiadania rodziców o sobie, swojej pracy, obowiązkach i
pragnieniach



- dziecko pozbawione kontaktu czuje, że nie jest dla
rodziców ważne, że jego kłopoty, radości i pytania, w ogóle
się nie liczą. Czasami, choć zdarza się to coraz rzadziej,
dziecko znajduje zrozumienie u dziadków.



Czas dla dziecka ważny jest nie tylko ze strony matki, ale
również ze strony ojca. Każde z nich wywiera nieco inny
wpływ na dziecko.

Jakim typem charakterologicznym jest moje dziecko?
RODZICU: SPRÓBUJ SCHARAAKTERYZOWAĆ
SWOJE DZIECKO

Jaki czas rozwojowy na budowanie relacji jest
najlepszy? Do 13 roku życia rodzice mają
najlepsze warunki do budowania więzi ze swoim
dzieckiem… Rodzicu, nie zmarnuj tego czasu…

Jakie są moje (rodzica) codzienne relacje z moim
dzieckiem?


POZYTYWY
Pocałunek Przytulenie Wspólne posiłki Wspólne zabawy Czytanie bajek, książek Wspólne
spacery, Rytuał dnia Dzień Rodziny

NEGATYWY
Krzyczysz na dziecko Bijesz je Dajesz słodycze za coś ... Okłamujesz je Zmuszasz do czegoś
Karzesz je Manipulujesz Jesteś niekonsekwentny
Używasz słów nieodpowiednich, raniących je


Co wiem o swoim dziecku?


Mój syn (córka)........................................ .................
Interesuje się: ........................................
Ulubiona bajka: ........................................
Jest szczęśliwy (a) gdy: ........................................
Jest dumny (a) gdy: ........................................
Jego (jej) wadą jest: ........................................
Jego (jej) zaletą jest:........................................ ......
Lubi gdy ktoś zwraca się do niego (niej): ........................................
Największym sukcesem mojego dziecka jest:: ........................................
Ma talent do: ........................................
W przyszłości pragnie być: ........................................
Boi się: ........................................
Najbardziej lubi spędzać czas wolny: ........................................
Jego (Jej) trójka najbliższych przyjaciół to: ........................................



Oby te słowa, z filmu MARY POPPINS nie stały się naszą
rzeczywistością:
... Ma pan tyle rzeczy do zrobienia, że nigdy nie ma pan czasu
... a tym bardziej na to, aby spróbować uszczęśliwić innych. Nie
powinien się pan jednak niepokoić, pewnego dnia pańskie dzieci
wyfruną, odejdą i pozostanie pan sam ... Wtedy, być może, zda
pan sobie sprawę z tego, że się pan mylił.

Dziękuję za uwagę
- Sabina Chyłapedagog P-17


Slide 22

PEDAGOGIZACJA RODZICÓW cz.1
- Z CYKLU WARTO ROZMAWIĆ …
O NASZYCH DZIECIACH

TEMAT

 Role

wychowawcze rodziców i potrzeby
dziecka w wieku przedszkolnym

CZAS NA MAŁĄ REFLEKSJĘ


Jak byłem sam wychowany?
Czy dostatecznie obdarzono mnie miłością i akceptacją?



Czy wychowywałem/am się z mamą i tatą?



Jakie relację panowały między rodzicami?



Które z metod moich rodziców stosuję sam, których pragnę uniknąć, a w
czym pragnę postępować inaczej?



Czy jestem zadowolony z własnego sposobu wychowywania dzieci?



Czy chciałbym coś zmienić?

Każdy z nas chciałby wychować zdrowe,
szczęśliwe dziecko…

ROLA WYCHOWAWCZA RODZICÓW


A) rodzice wychowują – czyli kształtują i ukierunkowują
nowego człowieka poprzez fakt, że są z nim w bliskim i
jedynym kontakcie uczuciowym i stwarzają mu jedyną w
swym rodzaju rzeczywistość domu,



B) nikt nie może ich w pełni zastąpić (dziecko zawsze dąży
do odzyskania rodziców, nawet ogromnym kosztem),



C) nieodwracalny brak rodzica – to zawsze trwałe szkody w
osobowości dziecka,



D) zadania rodzicielskie wymagają głębszych przygotowań,
ponieważ wszelkie zaniedbania i błędy wynikające z
niewiedzy, trudno później lub nie można wcale ich naprawić



E) rodzicielstwa nie można znaleźć w żadnym podręczniku,
ale równocześnie wiedza, refleksja i świadoma dobra wola
jest potrzebna każdemu z rodziców, zwłaszcza w
trudniejszych chwilach,

Każda rodzina jest inna…


Każda rodzina preferuje inny styl wychowania. Jego wybór
zależy od wielu czynników



m.in. od fazy rozwoju dziecka, jego potrzeb, możliwości,
stanu zdrowia, osobowości, ale przede wszystkim od poglądów
rodziców, od stylu wychowania ich rodziców;



Istnieje tyle stylów wychowawczych ile rodzin. Nie sposób
wszystkie zliczyć i wymienić. W literaturze zazwyczaj
wyodrębnia się kilka podstawowych stylów.



Rzadko są one w czystej postaci- najczęściej występuje typ
mieszany



Często jednak niepokojące zachowanie dziecka (płaczliwość,
agresja, strachliwość…) są wynikiem zmian w jego najbliższym
otoczeniu- w rodzinie.

STYLE WYCHOWANIA
AUTOKRATYCZNY


- w rodzinach patriarchalnych, ma więc on charakter konserwatywny i jest
oparty na tym rodzaju autorytetu



Decyzje podejmują rodzice (lub jedno z nich-autokrata) – bez porozumienia z
innymi członkami rodziny, nie pytając ich o zgodę,



Od dzieci wymaga się bezwzględnej karności i posłuszeństwa,
podporządkowania się wszelkim poleceniom i nakazom rodziców, a zwłaszcza
ojca



Kary, nagrody i inne środki wychowawcze stosowane są konsekwentnie i nie
ma od nich odwołania.



SKUTKI: dzieci zachowując się despotycznie i okrutnie wobec młodszych i
słabszych kolegów;

lub są zastraszane i uległe, niezdolne do samodzielnego działania i myślenia,
przywykłe tylko do wykonywania rozkazów i poleceń z zewnątrz.


lub buntują się przeciw ustawicznemu przymusowi i stają się agresywne w
sposób jawny lub ukryty

Demokratyczny styl
wychowania


dziecka współuczestniczy w życiu rodziny.



dziecko zna zakres swoich obowiązków i zadań, nie zostały mu one jednak
narzucone, lecz dobrowolnie je przyjęło, czasem z własnej chęci, a
niekiedy dlatego, że wyjaśniono mu sens i konieczność podjęcia się ich dla
dobra całej rodziny.



W przypadku zaniedbania lub złamania zobowiązania przez dziecko, rodzice
nie stosują na ogół środków represji, lecz metody perswazji i argumentacji.



Demokratyczny styl wychowania cechuje rzadka kontrola, częste
nagradzanie oraz stawianie wysokich wymagań wobec dziecka.



SKUTEK:



Przy takim stylu wychowania więź emocjonalna dziecka z rodzicami jest
silna, przeważają zdecydowanie uczucia pozytywne : wzajemne zaufanie,
sympatia i życzliwość

Styl liberalny


Daje się często zaobserwować we współczesnych



rodzinach małych. Pod pewnymi względami przypomina on
wychowanie niekonsekwentne czy też ingerowanie w sprawy
dziecka i w jego zachowanie wyłącznie od przypadku do
przypadku.



Wpojenie norm i zasad moralnych zaczyna się w tym systemie
wychowania późno, opóźniony jest także proces socjalizacji
dziecka



"Niech wszystko leci, jak leci"

Niekonsekwentny styl


Cechą jest zmienność, niejednolitość i przypadkowość
zabiegów wychowawczych w zależności od samopoczucia
rodziców, sytuacji itp.



Np.. że jeden rodzic rozpieszcza, a drugi terroryzuje



Rodzice raz są dla dziecka bardziej wyrozumiali, raz mniej.
Albo w ogóle nie zwracają uwagi na jego wybryki albo surowo
za nie karzą.



SKUTKI: zaburza poczucie bezpieczeństwa; powoduje
niepewność, agresję, osamotnienie, bezradność.



wywołuje poczucie niesprawiedliwości i krzywdy



Doprowadza do utraty szacunku wobec rodziców.



"raz tak, raz tak"

Quiz jaką mamą/tatą jesteś??...

TEŚCIK


Wiesz, że syn marzy o grze komputerowej dozwolonej od 16 lat. Nie skończył jednak
nawet 11. Gdy po raz kolejny prosi: „Mamo, ale ja będę naprawdę grzeczny przez tydzień,
jak mi ja kupisz”, mówisz:
A) „Nie mamy o czym rozmawiać”.
B) „Poproszę tatę, żeby wyjątkowo pozwolił ci w to zagrać”.
C) „To gra dla starszych chłopców, więc kupię ją, jak będziesz starszy. Teraz możesz grac w gry
dla osób w twoim wieku”.
D) „Kochanie, tam są straszne sceny, nie dla takich małych chłopczyków jak ty”.
E) „Powiedz dziadkowi, żeby ci kupił”.



Córka miała wrócić od koleżanki na obiad. Wraca godzinę później, gdy jedzenie już
wystygło. Jak reagujesz?
E) Mówisz: „Powiedz tacie, by odgrzał ci zupę”. I wracasz do rozmowy telefonicznej z
przyjaciółką.
A) Ponosi cię: „Nie chce słyszeć, dlaczego się spóźniłaś! Sama jesteś sobie winna i za karę
zjesz zimną zupę!”.
B) Wzdychasz z ulga: „Całe szczęście, że już jesteś. Martwiłam się, ze coś się stało”. I
podgrzewasz obiad.
D) Przytulasz ja i mówisz: „Nie rób mi tego więcej i nie spóźniaj się, bo mama omal nie umarła
ze strachu, że coś ci się stało”.
C) Spokojnie pytasz: „Dlaczego nie dotrzymałaś obietnicy, ze przyjdziesz na czas?”.

TEŚCIK


Teściowa skarży się, że twój syn nie słucha jej i używa brzydkich słów. Sugeruje, że nie daje sobie z nim
rady i nie chce się nim zajmować. Przychodzisz do domu i:
C) Mówisz, że starszym należy się szacunek i że jeśli będzie niegrzeczny u babci, nie pojedzie z tobą do
wesołego miasteczka.
A) Grozisz, że jeśli jeszcze raz obrazi babcię, to powiesz ojcu i dostanie za swoje.
B) Prosisz, żeby był milszy dla babci.
E) Udajesz spokojną i mówisz, że skoro nie podoba mu się u babci, to możesz oddać go do internatu dla małych
chłopców.
D) Przy dziecku opowiadasz koleżance, że twoja teściowa jest beznadziejna.



Przy kolacji twoja córka nie posłuchała ostrzeżenia: „Nie baw się szklanka, bo ją stłuczesz”. Stłukła, a
szkło rozleciało się po kuchni. Ogarnia cię wściekłość i:
A) Wrzeszczysz: „Marsz do łóżka! Za karę nie obejrzysz dobranocki!”.
B) Szybko się opanowujesz i prosisz: „Nie wstawaj z krzesła, bo się skaleczysz”. Zamiatasz szkło i dopiero
wtedy pozwalasz jej iść do pokoju na bajkę.
E) Krzyczysz do męża: „Powiedz coś temu dziecku, bo ja już nie mam zdrowia!”.
C) Pytasz podniesionym tonem: „Czy teraz już wiesz, że szkło może się zbić?”.
D) Robi ci się słabo na myśl, ze odłamek szkła mógł wbić się w ciało dziecka.



Syn długo marudził, ze chciałby chodzić na karate tak jak kolega z klasy. Miesiąc temu zapisałaś go do
klubu i zapłaciłaś za kwartał z góry. On teraz mówi, że to mu się nie podoba i nie będzie chodził.
D) Gdy słyszysz, że treningi meczą dziecko, zgadzasz się, by przestało ćwiczyć.
E) Machasz ręką i mówisz: „Skoro tak uważasz, to daj sobie spokój z treningami”.
A) Mówisz, że nie on rządzi w domu i ma chodzić na treningi.
B) Mówisz: „Nie ma sprawy”, bo nie chcesz go do niczego zmuszać.
C) Proponujesz, żeby zrezygnował za 2 miesiące, by wykorzystać zapłacone lekcje.

WYNIKI


NAJWIĘCEJ A: Kontrolujesz dziecko nadmiernie, nie dając pola do
samodzielności. Uważasz, że w domu rządzą rodzice, a dzieci mają słuchać.
Jesteś surowym sędzią i pilnujesz, by kara nie ominęła malca. Jeśli nie chcesz
zamienić domu w wiezienie, a wychowania w walkę, sięgnij po inne metody.
Pozwól dziecku podejmować decyzje, np. w sprawie ubrania. Częściej używaj
marchewki niż kija. Będzie się mniej buntować i chętniej współpracować.



NAJWIĘCEJ B: Wymagasz za mało. Wiesz, że dziecko potrzebuje akceptacji,
zrozumienia. Najważniejsze dla ciebie jest to,by czuło się kochane. Jesteś
wyrozumiała, gdy zachowuje się niegrzecznie i robi to, na co ma ochotę. Uważaj,
bo brak ustalonych granic może sprawić, ze w domu rośnie tyran. Zwróć uwagę
na większą dyscyplinę i porządek dnia. Naucz się mówić „nie”. Konsekwentne
przestrzeganie reguł jest dziecku potrzebne do rozwoju tak samo jak miłość.

WYNIKI


NAJWIĘCEJ C: Wspierasz mądrze. Jesteś wrażliwa na potrzeby swojego dziecka i
starasz się rozumieć jego uczucia. Jednocześnie stawiasz wyraźne granice i
wymagania. Dziecko zawsze może na ciebie liczyć, ale dajesz mu też sporo
swobody i uczysz samodzielności. Potrafisz przyznać się do błędów oraz wyciągać
z nich wnioski, żeby już ich nie popełniać w przyszłości. Jesteś dobrą matką i tak
trzymaj!



NAJWIĘCEJ D: Opiekujesz się za bardzo. Trzymasz dziecko pod kloszem i zbyt
uzależniasz od siebie. Będziesz o wiele lepszą matką, jeśli od czasu do czasu
zapomnisz o dzieciach i… poczujesz się kobieta! Co najmniej raz w tygodniu znajdź
dla siebie 2 godziny na robienie tego, co sprawia ci przyjemność. Poczujesz się
lepiej, a twoje dzieci odetchną z ulgą.



NAJWIĘCEJ E: Wyręczasz się innymi. Cieszysz się, że twoje dzieci są bardziej
samodzielne od rówieśników. Ale w porównaniu z kolegami dostają mniej uwagi i
wsparcia ze strony rodziców. To nie jest powód do dumy, tylko do zastanowienia się
nad zmianami. Inaczej pociecha zacznie sprawiać kłopoty, by zwrócić na siebie
uwagę. Codziennie znajdź czas na rozmowy i wspólne rytuały. Dzięki temu dasz
dziecku poczucie, że jest dla ciebie ważne.

WNIOSEK:


Rodzic musi uświadomić sobie podstawowy fakt, że
istnieje związek między jego życiem, a późniejszym
życiem dziecka,



Związek między postawami rodziców a tym, co dziecko w
„siebie wchłonie”;



Wszystko, co przeżywamy w początkach naszego życia,
zapisuje się w naszym ciele.



Przemoc fizyczna na dziecku zostawia ślady widoczne na
ciele – złe słowa zostawiają ślady niewidoczne



RODZICU czego nie zrobisz TY,



nikt nie zrobi tego za CIEBIE

POTRZEBY…to biologiczny lub psychiczny stan motywacyjny, który
ukierunkowuje zachowania jednostki na pewien cel.
Potrzeby motywują zachowania ludzkie.

JAKIE POTRZEBY MAJĄ DZIECI
PRZEDSZKOLNE?

POTRZEBY DZIECKA



5. POTRZEBA KONTAKTÓW
SPOŁECZNYCH



4. UZNANIA I AKCEPTACJI



3. ROZWOJU I AKTYWNOŚCI



2. BEZPIECZEŃSTWA



1. MIŁOŚCI



NA SAMYM DOLE SĄ POTZREBY
FIZJOLOGICZNE

Z

POTRZEBAMI ZWIĄZANY JEST ROZWÓJ
DZIECKA – DZIECKO PRAWIDŁOWO
ROZWIJAJĄC SIĘ – ZASPAKAJA SWOJE
POTRZEBY

TEMAT: Czas dla dziecka.

list pewnej dziewczynki do swojej


mamy:

Kochana Mamo!
Dzisiaj w szkole pani czytała nam opowiadanie o mamie – czarodziejce.
Cała klasa, po prostu, zakochała się w tej mamie. Bo ona jest naprawdę
niezwykła. Jakie robi czary! Wyobraź sobie, że potrafi znaleźć radę na
smutek olbrzyma, karmi sałatą dinozaura, zamienia zabawkę w prawdziwą
ciężarówkę. Ale chyba największym czarem mamy jest, że ma zawsze dużo,
dużo czasu dla dzieci. A ja już tak dawno z Tobą nie rozmawiałam ... Tak
trudno nam się spotkać w tym naszym mieszkaniu. Widujemy się przy stole i
przy telewizorze, ale najczęściej to ja jestem sama. I wiesz, czasami myślę,
że gdybym się zgubiła, to Ty nie wiedziałabyś gdzie mnie szukać. Pewnie nie
wolno tak myśleć ... Nie gniewaj się na mnie. Ja przecież wiem, że mnie
kochasz – dajesz mi wiele prezentów. Ja przecież wiem, że mamę trzeba
kochać najbardziej, nawet gdy nie będziesz mi kupowała nowych zabawek.
Nasza Pani zapytała nas, który z czarów chcielibyśmy podarować swojej
Mamie. I wiesz, prawie wszyscy chcieli móc chociaż raz, z mamą i z całą
rodziną, polecieć poduszkowcem na spacer. Mi on nie jest potrzebny. Ja
mogę iść z Tobą nawet na piechotę.
Moja Mamo – czarodziejko! Wyczaruj dla mnie jedno popołudnie. Ja mam
Ci do powiedzenia jeszcze wiele, wiele innych bajek.
Twoja kochana i kochająca Cię mocno, mocno XYZ

Jak mieć dobry kontakt z własnym
dzieckiem?


Kontakt z dzieckiem, to wysłuchanie jego zwierzeń, przeżyć związanych z
przedszkolem, z przyjaciółmi, z przeczytaną książką.



Wysłuchanie dziecka, wspólne przedyskutowanie spraw przeciwdziała
poczuciu osamotnienia, rodzi wiarę we własne siły i wzbudza motywację
do dalszego działania. Poświęcony czas powoduje, że dzieci czują się
dowartościowane i cenione.



Ważne są opowiadania rodziców o sobie, swojej pracy, obowiązkach i
pragnieniach



- dziecko pozbawione kontaktu czuje, że nie jest dla
rodziców ważne, że jego kłopoty, radości i pytania, w ogóle
się nie liczą. Czasami, choć zdarza się to coraz rzadziej,
dziecko znajduje zrozumienie u dziadków.



Czas dla dziecka ważny jest nie tylko ze strony matki, ale
również ze strony ojca. Każde z nich wywiera nieco inny
wpływ na dziecko.

Jakim typem charakterologicznym jest moje dziecko?
RODZICU: SPRÓBUJ SCHARAAKTERYZOWAĆ
SWOJE DZIECKO

Jaki czas rozwojowy na budowanie relacji jest
najlepszy? Do 13 roku życia rodzice mają
najlepsze warunki do budowania więzi ze swoim
dzieckiem… Rodzicu, nie zmarnuj tego czasu…

Jakie są moje (rodzica) codzienne relacje z moim
dzieckiem?


POZYTYWY
Pocałunek Przytulenie Wspólne posiłki Wspólne zabawy Czytanie bajek, książek Wspólne
spacery, Rytuał dnia Dzień Rodziny

NEGATYWY
Krzyczysz na dziecko Bijesz je Dajesz słodycze za coś ... Okłamujesz je Zmuszasz do czegoś
Karzesz je Manipulujesz Jesteś niekonsekwentny
Używasz słów nieodpowiednich, raniących je


Co wiem o swoim dziecku?


Mój syn (córka)........................................ .................
Interesuje się: ........................................
Ulubiona bajka: ........................................
Jest szczęśliwy (a) gdy: ........................................
Jest dumny (a) gdy: ........................................
Jego (jej) wadą jest: ........................................
Jego (jej) zaletą jest:........................................ ......
Lubi gdy ktoś zwraca się do niego (niej): ........................................
Największym sukcesem mojego dziecka jest:: ........................................
Ma talent do: ........................................
W przyszłości pragnie być: ........................................
Boi się: ........................................
Najbardziej lubi spędzać czas wolny: ........................................
Jego (Jej) trójka najbliższych przyjaciół to: ........................................



Oby te słowa, z filmu MARY POPPINS nie stały się naszą
rzeczywistością:
... Ma pan tyle rzeczy do zrobienia, że nigdy nie ma pan czasu
... a tym bardziej na to, aby spróbować uszczęśliwić innych. Nie
powinien się pan jednak niepokoić, pewnego dnia pańskie dzieci
wyfruną, odejdą i pozostanie pan sam ... Wtedy, być może, zda
pan sobie sprawę z tego, że się pan mylił.

Dziękuję za uwagę
- Sabina Chyłapedagog P-17


Slide 23

PEDAGOGIZACJA RODZICÓW cz.1
- Z CYKLU WARTO ROZMAWIĆ …
O NASZYCH DZIECIACH

TEMAT

 Role

wychowawcze rodziców i potrzeby
dziecka w wieku przedszkolnym

CZAS NA MAŁĄ REFLEKSJĘ


Jak byłem sam wychowany?
Czy dostatecznie obdarzono mnie miłością i akceptacją?



Czy wychowywałem/am się z mamą i tatą?



Jakie relację panowały między rodzicami?



Które z metod moich rodziców stosuję sam, których pragnę uniknąć, a w
czym pragnę postępować inaczej?



Czy jestem zadowolony z własnego sposobu wychowywania dzieci?



Czy chciałbym coś zmienić?

Każdy z nas chciałby wychować zdrowe,
szczęśliwe dziecko…

ROLA WYCHOWAWCZA RODZICÓW


A) rodzice wychowują – czyli kształtują i ukierunkowują
nowego człowieka poprzez fakt, że są z nim w bliskim i
jedynym kontakcie uczuciowym i stwarzają mu jedyną w
swym rodzaju rzeczywistość domu,



B) nikt nie może ich w pełni zastąpić (dziecko zawsze dąży
do odzyskania rodziców, nawet ogromnym kosztem),



C) nieodwracalny brak rodzica – to zawsze trwałe szkody w
osobowości dziecka,



D) zadania rodzicielskie wymagają głębszych przygotowań,
ponieważ wszelkie zaniedbania i błędy wynikające z
niewiedzy, trudno później lub nie można wcale ich naprawić



E) rodzicielstwa nie można znaleźć w żadnym podręczniku,
ale równocześnie wiedza, refleksja i świadoma dobra wola
jest potrzebna każdemu z rodziców, zwłaszcza w
trudniejszych chwilach,

Każda rodzina jest inna…


Każda rodzina preferuje inny styl wychowania. Jego wybór
zależy od wielu czynników



m.in. od fazy rozwoju dziecka, jego potrzeb, możliwości,
stanu zdrowia, osobowości, ale przede wszystkim od poglądów
rodziców, od stylu wychowania ich rodziców;



Istnieje tyle stylów wychowawczych ile rodzin. Nie sposób
wszystkie zliczyć i wymienić. W literaturze zazwyczaj
wyodrębnia się kilka podstawowych stylów.



Rzadko są one w czystej postaci- najczęściej występuje typ
mieszany



Często jednak niepokojące zachowanie dziecka (płaczliwość,
agresja, strachliwość…) są wynikiem zmian w jego najbliższym
otoczeniu- w rodzinie.

STYLE WYCHOWANIA
AUTOKRATYCZNY


- w rodzinach patriarchalnych, ma więc on charakter konserwatywny i jest
oparty na tym rodzaju autorytetu



Decyzje podejmują rodzice (lub jedno z nich-autokrata) – bez porozumienia z
innymi członkami rodziny, nie pytając ich o zgodę,



Od dzieci wymaga się bezwzględnej karności i posłuszeństwa,
podporządkowania się wszelkim poleceniom i nakazom rodziców, a zwłaszcza
ojca



Kary, nagrody i inne środki wychowawcze stosowane są konsekwentnie i nie
ma od nich odwołania.



SKUTKI: dzieci zachowując się despotycznie i okrutnie wobec młodszych i
słabszych kolegów;

lub są zastraszane i uległe, niezdolne do samodzielnego działania i myślenia,
przywykłe tylko do wykonywania rozkazów i poleceń z zewnątrz.


lub buntują się przeciw ustawicznemu przymusowi i stają się agresywne w
sposób jawny lub ukryty

Demokratyczny styl
wychowania


dziecka współuczestniczy w życiu rodziny.



dziecko zna zakres swoich obowiązków i zadań, nie zostały mu one jednak
narzucone, lecz dobrowolnie je przyjęło, czasem z własnej chęci, a
niekiedy dlatego, że wyjaśniono mu sens i konieczność podjęcia się ich dla
dobra całej rodziny.



W przypadku zaniedbania lub złamania zobowiązania przez dziecko, rodzice
nie stosują na ogół środków represji, lecz metody perswazji i argumentacji.



Demokratyczny styl wychowania cechuje rzadka kontrola, częste
nagradzanie oraz stawianie wysokich wymagań wobec dziecka.



SKUTEK:



Przy takim stylu wychowania więź emocjonalna dziecka z rodzicami jest
silna, przeważają zdecydowanie uczucia pozytywne : wzajemne zaufanie,
sympatia i życzliwość

Styl liberalny


Daje się często zaobserwować we współczesnych



rodzinach małych. Pod pewnymi względami przypomina on
wychowanie niekonsekwentne czy też ingerowanie w sprawy
dziecka i w jego zachowanie wyłącznie od przypadku do
przypadku.



Wpojenie norm i zasad moralnych zaczyna się w tym systemie
wychowania późno, opóźniony jest także proces socjalizacji
dziecka



"Niech wszystko leci, jak leci"

Niekonsekwentny styl


Cechą jest zmienność, niejednolitość i przypadkowość
zabiegów wychowawczych w zależności od samopoczucia
rodziców, sytuacji itp.



Np.. że jeden rodzic rozpieszcza, a drugi terroryzuje



Rodzice raz są dla dziecka bardziej wyrozumiali, raz mniej.
Albo w ogóle nie zwracają uwagi na jego wybryki albo surowo
za nie karzą.



SKUTKI: zaburza poczucie bezpieczeństwa; powoduje
niepewność, agresję, osamotnienie, bezradność.



wywołuje poczucie niesprawiedliwości i krzywdy



Doprowadza do utraty szacunku wobec rodziców.



"raz tak, raz tak"

Quiz jaką mamą/tatą jesteś??...

TEŚCIK


Wiesz, że syn marzy o grze komputerowej dozwolonej od 16 lat. Nie skończył jednak
nawet 11. Gdy po raz kolejny prosi: „Mamo, ale ja będę naprawdę grzeczny przez tydzień,
jak mi ja kupisz”, mówisz:
A) „Nie mamy o czym rozmawiać”.
B) „Poproszę tatę, żeby wyjątkowo pozwolił ci w to zagrać”.
C) „To gra dla starszych chłopców, więc kupię ją, jak będziesz starszy. Teraz możesz grac w gry
dla osób w twoim wieku”.
D) „Kochanie, tam są straszne sceny, nie dla takich małych chłopczyków jak ty”.
E) „Powiedz dziadkowi, żeby ci kupił”.



Córka miała wrócić od koleżanki na obiad. Wraca godzinę później, gdy jedzenie już
wystygło. Jak reagujesz?
E) Mówisz: „Powiedz tacie, by odgrzał ci zupę”. I wracasz do rozmowy telefonicznej z
przyjaciółką.
A) Ponosi cię: „Nie chce słyszeć, dlaczego się spóźniłaś! Sama jesteś sobie winna i za karę
zjesz zimną zupę!”.
B) Wzdychasz z ulga: „Całe szczęście, że już jesteś. Martwiłam się, ze coś się stało”. I
podgrzewasz obiad.
D) Przytulasz ja i mówisz: „Nie rób mi tego więcej i nie spóźniaj się, bo mama omal nie umarła
ze strachu, że coś ci się stało”.
C) Spokojnie pytasz: „Dlaczego nie dotrzymałaś obietnicy, ze przyjdziesz na czas?”.

TEŚCIK


Teściowa skarży się, że twój syn nie słucha jej i używa brzydkich słów. Sugeruje, że nie daje sobie z nim
rady i nie chce się nim zajmować. Przychodzisz do domu i:
C) Mówisz, że starszym należy się szacunek i że jeśli będzie niegrzeczny u babci, nie pojedzie z tobą do
wesołego miasteczka.
A) Grozisz, że jeśli jeszcze raz obrazi babcię, to powiesz ojcu i dostanie za swoje.
B) Prosisz, żeby był milszy dla babci.
E) Udajesz spokojną i mówisz, że skoro nie podoba mu się u babci, to możesz oddać go do internatu dla małych
chłopców.
D) Przy dziecku opowiadasz koleżance, że twoja teściowa jest beznadziejna.



Przy kolacji twoja córka nie posłuchała ostrzeżenia: „Nie baw się szklanka, bo ją stłuczesz”. Stłukła, a
szkło rozleciało się po kuchni. Ogarnia cię wściekłość i:
A) Wrzeszczysz: „Marsz do łóżka! Za karę nie obejrzysz dobranocki!”.
B) Szybko się opanowujesz i prosisz: „Nie wstawaj z krzesła, bo się skaleczysz”. Zamiatasz szkło i dopiero
wtedy pozwalasz jej iść do pokoju na bajkę.
E) Krzyczysz do męża: „Powiedz coś temu dziecku, bo ja już nie mam zdrowia!”.
C) Pytasz podniesionym tonem: „Czy teraz już wiesz, że szkło może się zbić?”.
D) Robi ci się słabo na myśl, ze odłamek szkła mógł wbić się w ciało dziecka.



Syn długo marudził, ze chciałby chodzić na karate tak jak kolega z klasy. Miesiąc temu zapisałaś go do
klubu i zapłaciłaś za kwartał z góry. On teraz mówi, że to mu się nie podoba i nie będzie chodził.
D) Gdy słyszysz, że treningi meczą dziecko, zgadzasz się, by przestało ćwiczyć.
E) Machasz ręką i mówisz: „Skoro tak uważasz, to daj sobie spokój z treningami”.
A) Mówisz, że nie on rządzi w domu i ma chodzić na treningi.
B) Mówisz: „Nie ma sprawy”, bo nie chcesz go do niczego zmuszać.
C) Proponujesz, żeby zrezygnował za 2 miesiące, by wykorzystać zapłacone lekcje.

WYNIKI


NAJWIĘCEJ A: Kontrolujesz dziecko nadmiernie, nie dając pola do
samodzielności. Uważasz, że w domu rządzą rodzice, a dzieci mają słuchać.
Jesteś surowym sędzią i pilnujesz, by kara nie ominęła malca. Jeśli nie chcesz
zamienić domu w wiezienie, a wychowania w walkę, sięgnij po inne metody.
Pozwól dziecku podejmować decyzje, np. w sprawie ubrania. Częściej używaj
marchewki niż kija. Będzie się mniej buntować i chętniej współpracować.



NAJWIĘCEJ B: Wymagasz za mało. Wiesz, że dziecko potrzebuje akceptacji,
zrozumienia. Najważniejsze dla ciebie jest to,by czuło się kochane. Jesteś
wyrozumiała, gdy zachowuje się niegrzecznie i robi to, na co ma ochotę. Uważaj,
bo brak ustalonych granic może sprawić, ze w domu rośnie tyran. Zwróć uwagę
na większą dyscyplinę i porządek dnia. Naucz się mówić „nie”. Konsekwentne
przestrzeganie reguł jest dziecku potrzebne do rozwoju tak samo jak miłość.

WYNIKI


NAJWIĘCEJ C: Wspierasz mądrze. Jesteś wrażliwa na potrzeby swojego dziecka i
starasz się rozumieć jego uczucia. Jednocześnie stawiasz wyraźne granice i
wymagania. Dziecko zawsze może na ciebie liczyć, ale dajesz mu też sporo
swobody i uczysz samodzielności. Potrafisz przyznać się do błędów oraz wyciągać
z nich wnioski, żeby już ich nie popełniać w przyszłości. Jesteś dobrą matką i tak
trzymaj!



NAJWIĘCEJ D: Opiekujesz się za bardzo. Trzymasz dziecko pod kloszem i zbyt
uzależniasz od siebie. Będziesz o wiele lepszą matką, jeśli od czasu do czasu
zapomnisz o dzieciach i… poczujesz się kobieta! Co najmniej raz w tygodniu znajdź
dla siebie 2 godziny na robienie tego, co sprawia ci przyjemność. Poczujesz się
lepiej, a twoje dzieci odetchną z ulgą.



NAJWIĘCEJ E: Wyręczasz się innymi. Cieszysz się, że twoje dzieci są bardziej
samodzielne od rówieśników. Ale w porównaniu z kolegami dostają mniej uwagi i
wsparcia ze strony rodziców. To nie jest powód do dumy, tylko do zastanowienia się
nad zmianami. Inaczej pociecha zacznie sprawiać kłopoty, by zwrócić na siebie
uwagę. Codziennie znajdź czas na rozmowy i wspólne rytuały. Dzięki temu dasz
dziecku poczucie, że jest dla ciebie ważne.

WNIOSEK:


Rodzic musi uświadomić sobie podstawowy fakt, że
istnieje związek między jego życiem, a późniejszym
życiem dziecka,



Związek między postawami rodziców a tym, co dziecko w
„siebie wchłonie”;



Wszystko, co przeżywamy w początkach naszego życia,
zapisuje się w naszym ciele.



Przemoc fizyczna na dziecku zostawia ślady widoczne na
ciele – złe słowa zostawiają ślady niewidoczne



RODZICU czego nie zrobisz TY,



nikt nie zrobi tego za CIEBIE

POTRZEBY…to biologiczny lub psychiczny stan motywacyjny, który
ukierunkowuje zachowania jednostki na pewien cel.
Potrzeby motywują zachowania ludzkie.

JAKIE POTRZEBY MAJĄ DZIECI
PRZEDSZKOLNE?

POTRZEBY DZIECKA



5. POTRZEBA KONTAKTÓW
SPOŁECZNYCH



4. UZNANIA I AKCEPTACJI



3. ROZWOJU I AKTYWNOŚCI



2. BEZPIECZEŃSTWA



1. MIŁOŚCI



NA SAMYM DOLE SĄ POTZREBY
FIZJOLOGICZNE

Z

POTRZEBAMI ZWIĄZANY JEST ROZWÓJ
DZIECKA – DZIECKO PRAWIDŁOWO
ROZWIJAJĄC SIĘ – ZASPAKAJA SWOJE
POTRZEBY

TEMAT: Czas dla dziecka.

list pewnej dziewczynki do swojej


mamy:

Kochana Mamo!
Dzisiaj w szkole pani czytała nam opowiadanie o mamie – czarodziejce.
Cała klasa, po prostu, zakochała się w tej mamie. Bo ona jest naprawdę
niezwykła. Jakie robi czary! Wyobraź sobie, że potrafi znaleźć radę na
smutek olbrzyma, karmi sałatą dinozaura, zamienia zabawkę w prawdziwą
ciężarówkę. Ale chyba największym czarem mamy jest, że ma zawsze dużo,
dużo czasu dla dzieci. A ja już tak dawno z Tobą nie rozmawiałam ... Tak
trudno nam się spotkać w tym naszym mieszkaniu. Widujemy się przy stole i
przy telewizorze, ale najczęściej to ja jestem sama. I wiesz, czasami myślę,
że gdybym się zgubiła, to Ty nie wiedziałabyś gdzie mnie szukać. Pewnie nie
wolno tak myśleć ... Nie gniewaj się na mnie. Ja przecież wiem, że mnie
kochasz – dajesz mi wiele prezentów. Ja przecież wiem, że mamę trzeba
kochać najbardziej, nawet gdy nie będziesz mi kupowała nowych zabawek.
Nasza Pani zapytała nas, który z czarów chcielibyśmy podarować swojej
Mamie. I wiesz, prawie wszyscy chcieli móc chociaż raz, z mamą i z całą
rodziną, polecieć poduszkowcem na spacer. Mi on nie jest potrzebny. Ja
mogę iść z Tobą nawet na piechotę.
Moja Mamo – czarodziejko! Wyczaruj dla mnie jedno popołudnie. Ja mam
Ci do powiedzenia jeszcze wiele, wiele innych bajek.
Twoja kochana i kochająca Cię mocno, mocno XYZ

Jak mieć dobry kontakt z własnym
dzieckiem?


Kontakt z dzieckiem, to wysłuchanie jego zwierzeń, przeżyć związanych z
przedszkolem, z przyjaciółmi, z przeczytaną książką.



Wysłuchanie dziecka, wspólne przedyskutowanie spraw przeciwdziała
poczuciu osamotnienia, rodzi wiarę we własne siły i wzbudza motywację
do dalszego działania. Poświęcony czas powoduje, że dzieci czują się
dowartościowane i cenione.



Ważne są opowiadania rodziców o sobie, swojej pracy, obowiązkach i
pragnieniach



- dziecko pozbawione kontaktu czuje, że nie jest dla
rodziców ważne, że jego kłopoty, radości i pytania, w ogóle
się nie liczą. Czasami, choć zdarza się to coraz rzadziej,
dziecko znajduje zrozumienie u dziadków.



Czas dla dziecka ważny jest nie tylko ze strony matki, ale
również ze strony ojca. Każde z nich wywiera nieco inny
wpływ na dziecko.

Jakim typem charakterologicznym jest moje dziecko?
RODZICU: SPRÓBUJ SCHARAAKTERYZOWAĆ
SWOJE DZIECKO

Jaki czas rozwojowy na budowanie relacji jest
najlepszy? Do 13 roku życia rodzice mają
najlepsze warunki do budowania więzi ze swoim
dzieckiem… Rodzicu, nie zmarnuj tego czasu…

Jakie są moje (rodzica) codzienne relacje z moim
dzieckiem?


POZYTYWY
Pocałunek Przytulenie Wspólne posiłki Wspólne zabawy Czytanie bajek, książek Wspólne
spacery, Rytuał dnia Dzień Rodziny

NEGATYWY
Krzyczysz na dziecko Bijesz je Dajesz słodycze za coś ... Okłamujesz je Zmuszasz do czegoś
Karzesz je Manipulujesz Jesteś niekonsekwentny
Używasz słów nieodpowiednich, raniących je


Co wiem o swoim dziecku?


Mój syn (córka)........................................ .................
Interesuje się: ........................................
Ulubiona bajka: ........................................
Jest szczęśliwy (a) gdy: ........................................
Jest dumny (a) gdy: ........................................
Jego (jej) wadą jest: ........................................
Jego (jej) zaletą jest:........................................ ......
Lubi gdy ktoś zwraca się do niego (niej): ........................................
Największym sukcesem mojego dziecka jest:: ........................................
Ma talent do: ........................................
W przyszłości pragnie być: ........................................
Boi się: ........................................
Najbardziej lubi spędzać czas wolny: ........................................
Jego (Jej) trójka najbliższych przyjaciół to: ........................................



Oby te słowa, z filmu MARY POPPINS nie stały się naszą
rzeczywistością:
... Ma pan tyle rzeczy do zrobienia, że nigdy nie ma pan czasu
... a tym bardziej na to, aby spróbować uszczęśliwić innych. Nie
powinien się pan jednak niepokoić, pewnego dnia pańskie dzieci
wyfruną, odejdą i pozostanie pan sam ... Wtedy, być może, zda
pan sobie sprawę z tego, że się pan mylił.

Dziękuję za uwagę
- Sabina Chyłapedagog P-17


Slide 24

PEDAGOGIZACJA RODZICÓW cz.1
- Z CYKLU WARTO ROZMAWIĆ …
O NASZYCH DZIECIACH

TEMAT

 Role

wychowawcze rodziców i potrzeby
dziecka w wieku przedszkolnym

CZAS NA MAŁĄ REFLEKSJĘ


Jak byłem sam wychowany?
Czy dostatecznie obdarzono mnie miłością i akceptacją?



Czy wychowywałem/am się z mamą i tatą?



Jakie relację panowały między rodzicami?



Które z metod moich rodziców stosuję sam, których pragnę uniknąć, a w
czym pragnę postępować inaczej?



Czy jestem zadowolony z własnego sposobu wychowywania dzieci?



Czy chciałbym coś zmienić?

Każdy z nas chciałby wychować zdrowe,
szczęśliwe dziecko…

ROLA WYCHOWAWCZA RODZICÓW


A) rodzice wychowują – czyli kształtują i ukierunkowują
nowego człowieka poprzez fakt, że są z nim w bliskim i
jedynym kontakcie uczuciowym i stwarzają mu jedyną w
swym rodzaju rzeczywistość domu,



B) nikt nie może ich w pełni zastąpić (dziecko zawsze dąży
do odzyskania rodziców, nawet ogromnym kosztem),



C) nieodwracalny brak rodzica – to zawsze trwałe szkody w
osobowości dziecka,



D) zadania rodzicielskie wymagają głębszych przygotowań,
ponieważ wszelkie zaniedbania i błędy wynikające z
niewiedzy, trudno później lub nie można wcale ich naprawić



E) rodzicielstwa nie można znaleźć w żadnym podręczniku,
ale równocześnie wiedza, refleksja i świadoma dobra wola
jest potrzebna każdemu z rodziców, zwłaszcza w
trudniejszych chwilach,

Każda rodzina jest inna…


Każda rodzina preferuje inny styl wychowania. Jego wybór
zależy od wielu czynników



m.in. od fazy rozwoju dziecka, jego potrzeb, możliwości,
stanu zdrowia, osobowości, ale przede wszystkim od poglądów
rodziców, od stylu wychowania ich rodziców;



Istnieje tyle stylów wychowawczych ile rodzin. Nie sposób
wszystkie zliczyć i wymienić. W literaturze zazwyczaj
wyodrębnia się kilka podstawowych stylów.



Rzadko są one w czystej postaci- najczęściej występuje typ
mieszany



Często jednak niepokojące zachowanie dziecka (płaczliwość,
agresja, strachliwość…) są wynikiem zmian w jego najbliższym
otoczeniu- w rodzinie.

STYLE WYCHOWANIA
AUTOKRATYCZNY


- w rodzinach patriarchalnych, ma więc on charakter konserwatywny i jest
oparty na tym rodzaju autorytetu



Decyzje podejmują rodzice (lub jedno z nich-autokrata) – bez porozumienia z
innymi członkami rodziny, nie pytając ich o zgodę,



Od dzieci wymaga się bezwzględnej karności i posłuszeństwa,
podporządkowania się wszelkim poleceniom i nakazom rodziców, a zwłaszcza
ojca



Kary, nagrody i inne środki wychowawcze stosowane są konsekwentnie i nie
ma od nich odwołania.



SKUTKI: dzieci zachowując się despotycznie i okrutnie wobec młodszych i
słabszych kolegów;

lub są zastraszane i uległe, niezdolne do samodzielnego działania i myślenia,
przywykłe tylko do wykonywania rozkazów i poleceń z zewnątrz.


lub buntują się przeciw ustawicznemu przymusowi i stają się agresywne w
sposób jawny lub ukryty

Demokratyczny styl
wychowania


dziecka współuczestniczy w życiu rodziny.



dziecko zna zakres swoich obowiązków i zadań, nie zostały mu one jednak
narzucone, lecz dobrowolnie je przyjęło, czasem z własnej chęci, a
niekiedy dlatego, że wyjaśniono mu sens i konieczność podjęcia się ich dla
dobra całej rodziny.



W przypadku zaniedbania lub złamania zobowiązania przez dziecko, rodzice
nie stosują na ogół środków represji, lecz metody perswazji i argumentacji.



Demokratyczny styl wychowania cechuje rzadka kontrola, częste
nagradzanie oraz stawianie wysokich wymagań wobec dziecka.



SKUTEK:



Przy takim stylu wychowania więź emocjonalna dziecka z rodzicami jest
silna, przeważają zdecydowanie uczucia pozytywne : wzajemne zaufanie,
sympatia i życzliwość

Styl liberalny


Daje się często zaobserwować we współczesnych



rodzinach małych. Pod pewnymi względami przypomina on
wychowanie niekonsekwentne czy też ingerowanie w sprawy
dziecka i w jego zachowanie wyłącznie od przypadku do
przypadku.



Wpojenie norm i zasad moralnych zaczyna się w tym systemie
wychowania późno, opóźniony jest także proces socjalizacji
dziecka



"Niech wszystko leci, jak leci"

Niekonsekwentny styl


Cechą jest zmienność, niejednolitość i przypadkowość
zabiegów wychowawczych w zależności od samopoczucia
rodziców, sytuacji itp.



Np.. że jeden rodzic rozpieszcza, a drugi terroryzuje



Rodzice raz są dla dziecka bardziej wyrozumiali, raz mniej.
Albo w ogóle nie zwracają uwagi na jego wybryki albo surowo
za nie karzą.



SKUTKI: zaburza poczucie bezpieczeństwa; powoduje
niepewność, agresję, osamotnienie, bezradność.



wywołuje poczucie niesprawiedliwości i krzywdy



Doprowadza do utraty szacunku wobec rodziców.



"raz tak, raz tak"

Quiz jaką mamą/tatą jesteś??...

TEŚCIK


Wiesz, że syn marzy o grze komputerowej dozwolonej od 16 lat. Nie skończył jednak
nawet 11. Gdy po raz kolejny prosi: „Mamo, ale ja będę naprawdę grzeczny przez tydzień,
jak mi ja kupisz”, mówisz:
A) „Nie mamy o czym rozmawiać”.
B) „Poproszę tatę, żeby wyjątkowo pozwolił ci w to zagrać”.
C) „To gra dla starszych chłopców, więc kupię ją, jak będziesz starszy. Teraz możesz grac w gry
dla osób w twoim wieku”.
D) „Kochanie, tam są straszne sceny, nie dla takich małych chłopczyków jak ty”.
E) „Powiedz dziadkowi, żeby ci kupił”.



Córka miała wrócić od koleżanki na obiad. Wraca godzinę później, gdy jedzenie już
wystygło. Jak reagujesz?
E) Mówisz: „Powiedz tacie, by odgrzał ci zupę”. I wracasz do rozmowy telefonicznej z
przyjaciółką.
A) Ponosi cię: „Nie chce słyszeć, dlaczego się spóźniłaś! Sama jesteś sobie winna i za karę
zjesz zimną zupę!”.
B) Wzdychasz z ulga: „Całe szczęście, że już jesteś. Martwiłam się, ze coś się stało”. I
podgrzewasz obiad.
D) Przytulasz ja i mówisz: „Nie rób mi tego więcej i nie spóźniaj się, bo mama omal nie umarła
ze strachu, że coś ci się stało”.
C) Spokojnie pytasz: „Dlaczego nie dotrzymałaś obietnicy, ze przyjdziesz na czas?”.

TEŚCIK


Teściowa skarży się, że twój syn nie słucha jej i używa brzydkich słów. Sugeruje, że nie daje sobie z nim
rady i nie chce się nim zajmować. Przychodzisz do domu i:
C) Mówisz, że starszym należy się szacunek i że jeśli będzie niegrzeczny u babci, nie pojedzie z tobą do
wesołego miasteczka.
A) Grozisz, że jeśli jeszcze raz obrazi babcię, to powiesz ojcu i dostanie za swoje.
B) Prosisz, żeby był milszy dla babci.
E) Udajesz spokojną i mówisz, że skoro nie podoba mu się u babci, to możesz oddać go do internatu dla małych
chłopców.
D) Przy dziecku opowiadasz koleżance, że twoja teściowa jest beznadziejna.



Przy kolacji twoja córka nie posłuchała ostrzeżenia: „Nie baw się szklanka, bo ją stłuczesz”. Stłukła, a
szkło rozleciało się po kuchni. Ogarnia cię wściekłość i:
A) Wrzeszczysz: „Marsz do łóżka! Za karę nie obejrzysz dobranocki!”.
B) Szybko się opanowujesz i prosisz: „Nie wstawaj z krzesła, bo się skaleczysz”. Zamiatasz szkło i dopiero
wtedy pozwalasz jej iść do pokoju na bajkę.
E) Krzyczysz do męża: „Powiedz coś temu dziecku, bo ja już nie mam zdrowia!”.
C) Pytasz podniesionym tonem: „Czy teraz już wiesz, że szkło może się zbić?”.
D) Robi ci się słabo na myśl, ze odłamek szkła mógł wbić się w ciało dziecka.



Syn długo marudził, ze chciałby chodzić na karate tak jak kolega z klasy. Miesiąc temu zapisałaś go do
klubu i zapłaciłaś za kwartał z góry. On teraz mówi, że to mu się nie podoba i nie będzie chodził.
D) Gdy słyszysz, że treningi meczą dziecko, zgadzasz się, by przestało ćwiczyć.
E) Machasz ręką i mówisz: „Skoro tak uważasz, to daj sobie spokój z treningami”.
A) Mówisz, że nie on rządzi w domu i ma chodzić na treningi.
B) Mówisz: „Nie ma sprawy”, bo nie chcesz go do niczego zmuszać.
C) Proponujesz, żeby zrezygnował za 2 miesiące, by wykorzystać zapłacone lekcje.

WYNIKI


NAJWIĘCEJ A: Kontrolujesz dziecko nadmiernie, nie dając pola do
samodzielności. Uważasz, że w domu rządzą rodzice, a dzieci mają słuchać.
Jesteś surowym sędzią i pilnujesz, by kara nie ominęła malca. Jeśli nie chcesz
zamienić domu w wiezienie, a wychowania w walkę, sięgnij po inne metody.
Pozwól dziecku podejmować decyzje, np. w sprawie ubrania. Częściej używaj
marchewki niż kija. Będzie się mniej buntować i chętniej współpracować.



NAJWIĘCEJ B: Wymagasz za mało. Wiesz, że dziecko potrzebuje akceptacji,
zrozumienia. Najważniejsze dla ciebie jest to,by czuło się kochane. Jesteś
wyrozumiała, gdy zachowuje się niegrzecznie i robi to, na co ma ochotę. Uważaj,
bo brak ustalonych granic może sprawić, ze w domu rośnie tyran. Zwróć uwagę
na większą dyscyplinę i porządek dnia. Naucz się mówić „nie”. Konsekwentne
przestrzeganie reguł jest dziecku potrzebne do rozwoju tak samo jak miłość.

WYNIKI


NAJWIĘCEJ C: Wspierasz mądrze. Jesteś wrażliwa na potrzeby swojego dziecka i
starasz się rozumieć jego uczucia. Jednocześnie stawiasz wyraźne granice i
wymagania. Dziecko zawsze może na ciebie liczyć, ale dajesz mu też sporo
swobody i uczysz samodzielności. Potrafisz przyznać się do błędów oraz wyciągać
z nich wnioski, żeby już ich nie popełniać w przyszłości. Jesteś dobrą matką i tak
trzymaj!



NAJWIĘCEJ D: Opiekujesz się za bardzo. Trzymasz dziecko pod kloszem i zbyt
uzależniasz od siebie. Będziesz o wiele lepszą matką, jeśli od czasu do czasu
zapomnisz o dzieciach i… poczujesz się kobieta! Co najmniej raz w tygodniu znajdź
dla siebie 2 godziny na robienie tego, co sprawia ci przyjemność. Poczujesz się
lepiej, a twoje dzieci odetchną z ulgą.



NAJWIĘCEJ E: Wyręczasz się innymi. Cieszysz się, że twoje dzieci są bardziej
samodzielne od rówieśników. Ale w porównaniu z kolegami dostają mniej uwagi i
wsparcia ze strony rodziców. To nie jest powód do dumy, tylko do zastanowienia się
nad zmianami. Inaczej pociecha zacznie sprawiać kłopoty, by zwrócić na siebie
uwagę. Codziennie znajdź czas na rozmowy i wspólne rytuały. Dzięki temu dasz
dziecku poczucie, że jest dla ciebie ważne.

WNIOSEK:


Rodzic musi uświadomić sobie podstawowy fakt, że
istnieje związek między jego życiem, a późniejszym
życiem dziecka,



Związek między postawami rodziców a tym, co dziecko w
„siebie wchłonie”;



Wszystko, co przeżywamy w początkach naszego życia,
zapisuje się w naszym ciele.



Przemoc fizyczna na dziecku zostawia ślady widoczne na
ciele – złe słowa zostawiają ślady niewidoczne



RODZICU czego nie zrobisz TY,



nikt nie zrobi tego za CIEBIE

POTRZEBY…to biologiczny lub psychiczny stan motywacyjny, który
ukierunkowuje zachowania jednostki na pewien cel.
Potrzeby motywują zachowania ludzkie.

JAKIE POTRZEBY MAJĄ DZIECI
PRZEDSZKOLNE?

POTRZEBY DZIECKA



5. POTRZEBA KONTAKTÓW
SPOŁECZNYCH



4. UZNANIA I AKCEPTACJI



3. ROZWOJU I AKTYWNOŚCI



2. BEZPIECZEŃSTWA



1. MIŁOŚCI



NA SAMYM DOLE SĄ POTZREBY
FIZJOLOGICZNE

Z

POTRZEBAMI ZWIĄZANY JEST ROZWÓJ
DZIECKA – DZIECKO PRAWIDŁOWO
ROZWIJAJĄC SIĘ – ZASPAKAJA SWOJE
POTRZEBY

TEMAT: Czas dla dziecka.

list pewnej dziewczynki do swojej


mamy:

Kochana Mamo!
Dzisiaj w szkole pani czytała nam opowiadanie o mamie – czarodziejce.
Cała klasa, po prostu, zakochała się w tej mamie. Bo ona jest naprawdę
niezwykła. Jakie robi czary! Wyobraź sobie, że potrafi znaleźć radę na
smutek olbrzyma, karmi sałatą dinozaura, zamienia zabawkę w prawdziwą
ciężarówkę. Ale chyba największym czarem mamy jest, że ma zawsze dużo,
dużo czasu dla dzieci. A ja już tak dawno z Tobą nie rozmawiałam ... Tak
trudno nam się spotkać w tym naszym mieszkaniu. Widujemy się przy stole i
przy telewizorze, ale najczęściej to ja jestem sama. I wiesz, czasami myślę,
że gdybym się zgubiła, to Ty nie wiedziałabyś gdzie mnie szukać. Pewnie nie
wolno tak myśleć ... Nie gniewaj się na mnie. Ja przecież wiem, że mnie
kochasz – dajesz mi wiele prezentów. Ja przecież wiem, że mamę trzeba
kochać najbardziej, nawet gdy nie będziesz mi kupowała nowych zabawek.
Nasza Pani zapytała nas, który z czarów chcielibyśmy podarować swojej
Mamie. I wiesz, prawie wszyscy chcieli móc chociaż raz, z mamą i z całą
rodziną, polecieć poduszkowcem na spacer. Mi on nie jest potrzebny. Ja
mogę iść z Tobą nawet na piechotę.
Moja Mamo – czarodziejko! Wyczaruj dla mnie jedno popołudnie. Ja mam
Ci do powiedzenia jeszcze wiele, wiele innych bajek.
Twoja kochana i kochająca Cię mocno, mocno XYZ

Jak mieć dobry kontakt z własnym
dzieckiem?


Kontakt z dzieckiem, to wysłuchanie jego zwierzeń, przeżyć związanych z
przedszkolem, z przyjaciółmi, z przeczytaną książką.



Wysłuchanie dziecka, wspólne przedyskutowanie spraw przeciwdziała
poczuciu osamotnienia, rodzi wiarę we własne siły i wzbudza motywację
do dalszego działania. Poświęcony czas powoduje, że dzieci czują się
dowartościowane i cenione.



Ważne są opowiadania rodziców o sobie, swojej pracy, obowiązkach i
pragnieniach



- dziecko pozbawione kontaktu czuje, że nie jest dla
rodziców ważne, że jego kłopoty, radości i pytania, w ogóle
się nie liczą. Czasami, choć zdarza się to coraz rzadziej,
dziecko znajduje zrozumienie u dziadków.



Czas dla dziecka ważny jest nie tylko ze strony matki, ale
również ze strony ojca. Każde z nich wywiera nieco inny
wpływ na dziecko.

Jakim typem charakterologicznym jest moje dziecko?
RODZICU: SPRÓBUJ SCHARAAKTERYZOWAĆ
SWOJE DZIECKO

Jaki czas rozwojowy na budowanie relacji jest
najlepszy? Do 13 roku życia rodzice mają
najlepsze warunki do budowania więzi ze swoim
dzieckiem… Rodzicu, nie zmarnuj tego czasu…

Jakie są moje (rodzica) codzienne relacje z moim
dzieckiem?


POZYTYWY
Pocałunek Przytulenie Wspólne posiłki Wspólne zabawy Czytanie bajek, książek Wspólne
spacery, Rytuał dnia Dzień Rodziny

NEGATYWY
Krzyczysz na dziecko Bijesz je Dajesz słodycze za coś ... Okłamujesz je Zmuszasz do czegoś
Karzesz je Manipulujesz Jesteś niekonsekwentny
Używasz słów nieodpowiednich, raniących je


Co wiem o swoim dziecku?


Mój syn (córka)........................................ .................
Interesuje się: ........................................
Ulubiona bajka: ........................................
Jest szczęśliwy (a) gdy: ........................................
Jest dumny (a) gdy: ........................................
Jego (jej) wadą jest: ........................................
Jego (jej) zaletą jest:........................................ ......
Lubi gdy ktoś zwraca się do niego (niej): ........................................
Największym sukcesem mojego dziecka jest:: ........................................
Ma talent do: ........................................
W przyszłości pragnie być: ........................................
Boi się: ........................................
Najbardziej lubi spędzać czas wolny: ........................................
Jego (Jej) trójka najbliższych przyjaciół to: ........................................



Oby te słowa, z filmu MARY POPPINS nie stały się naszą
rzeczywistością:
... Ma pan tyle rzeczy do zrobienia, że nigdy nie ma pan czasu
... a tym bardziej na to, aby spróbować uszczęśliwić innych. Nie
powinien się pan jednak niepokoić, pewnego dnia pańskie dzieci
wyfruną, odejdą i pozostanie pan sam ... Wtedy, być może, zda
pan sobie sprawę z tego, że się pan mylił.

Dziękuję za uwagę
- Sabina Chyłapedagog P-17


Slide 25

PEDAGOGIZACJA RODZICÓW cz.1
- Z CYKLU WARTO ROZMAWIĆ …
O NASZYCH DZIECIACH

TEMAT

 Role

wychowawcze rodziców i potrzeby
dziecka w wieku przedszkolnym

CZAS NA MAŁĄ REFLEKSJĘ


Jak byłem sam wychowany?
Czy dostatecznie obdarzono mnie miłością i akceptacją?



Czy wychowywałem/am się z mamą i tatą?



Jakie relację panowały między rodzicami?



Które z metod moich rodziców stosuję sam, których pragnę uniknąć, a w
czym pragnę postępować inaczej?



Czy jestem zadowolony z własnego sposobu wychowywania dzieci?



Czy chciałbym coś zmienić?

Każdy z nas chciałby wychować zdrowe,
szczęśliwe dziecko…

ROLA WYCHOWAWCZA RODZICÓW


A) rodzice wychowują – czyli kształtują i ukierunkowują
nowego człowieka poprzez fakt, że są z nim w bliskim i
jedynym kontakcie uczuciowym i stwarzają mu jedyną w
swym rodzaju rzeczywistość domu,



B) nikt nie może ich w pełni zastąpić (dziecko zawsze dąży
do odzyskania rodziców, nawet ogromnym kosztem),



C) nieodwracalny brak rodzica – to zawsze trwałe szkody w
osobowości dziecka,



D) zadania rodzicielskie wymagają głębszych przygotowań,
ponieważ wszelkie zaniedbania i błędy wynikające z
niewiedzy, trudno później lub nie można wcale ich naprawić



E) rodzicielstwa nie można znaleźć w żadnym podręczniku,
ale równocześnie wiedza, refleksja i świadoma dobra wola
jest potrzebna każdemu z rodziców, zwłaszcza w
trudniejszych chwilach,

Każda rodzina jest inna…


Każda rodzina preferuje inny styl wychowania. Jego wybór
zależy od wielu czynników



m.in. od fazy rozwoju dziecka, jego potrzeb, możliwości,
stanu zdrowia, osobowości, ale przede wszystkim od poglądów
rodziców, od stylu wychowania ich rodziców;



Istnieje tyle stylów wychowawczych ile rodzin. Nie sposób
wszystkie zliczyć i wymienić. W literaturze zazwyczaj
wyodrębnia się kilka podstawowych stylów.



Rzadko są one w czystej postaci- najczęściej występuje typ
mieszany



Często jednak niepokojące zachowanie dziecka (płaczliwość,
agresja, strachliwość…) są wynikiem zmian w jego najbliższym
otoczeniu- w rodzinie.

STYLE WYCHOWANIA
AUTOKRATYCZNY


- w rodzinach patriarchalnych, ma więc on charakter konserwatywny i jest
oparty na tym rodzaju autorytetu



Decyzje podejmują rodzice (lub jedno z nich-autokrata) – bez porozumienia z
innymi członkami rodziny, nie pytając ich o zgodę,



Od dzieci wymaga się bezwzględnej karności i posłuszeństwa,
podporządkowania się wszelkim poleceniom i nakazom rodziców, a zwłaszcza
ojca



Kary, nagrody i inne środki wychowawcze stosowane są konsekwentnie i nie
ma od nich odwołania.



SKUTKI: dzieci zachowując się despotycznie i okrutnie wobec młodszych i
słabszych kolegów;

lub są zastraszane i uległe, niezdolne do samodzielnego działania i myślenia,
przywykłe tylko do wykonywania rozkazów i poleceń z zewnątrz.


lub buntują się przeciw ustawicznemu przymusowi i stają się agresywne w
sposób jawny lub ukryty

Demokratyczny styl
wychowania


dziecka współuczestniczy w życiu rodziny.



dziecko zna zakres swoich obowiązków i zadań, nie zostały mu one jednak
narzucone, lecz dobrowolnie je przyjęło, czasem z własnej chęci, a
niekiedy dlatego, że wyjaśniono mu sens i konieczność podjęcia się ich dla
dobra całej rodziny.



W przypadku zaniedbania lub złamania zobowiązania przez dziecko, rodzice
nie stosują na ogół środków represji, lecz metody perswazji i argumentacji.



Demokratyczny styl wychowania cechuje rzadka kontrola, częste
nagradzanie oraz stawianie wysokich wymagań wobec dziecka.



SKUTEK:



Przy takim stylu wychowania więź emocjonalna dziecka z rodzicami jest
silna, przeważają zdecydowanie uczucia pozytywne : wzajemne zaufanie,
sympatia i życzliwość

Styl liberalny


Daje się często zaobserwować we współczesnych



rodzinach małych. Pod pewnymi względami przypomina on
wychowanie niekonsekwentne czy też ingerowanie w sprawy
dziecka i w jego zachowanie wyłącznie od przypadku do
przypadku.



Wpojenie norm i zasad moralnych zaczyna się w tym systemie
wychowania późno, opóźniony jest także proces socjalizacji
dziecka



"Niech wszystko leci, jak leci"

Niekonsekwentny styl


Cechą jest zmienność, niejednolitość i przypadkowość
zabiegów wychowawczych w zależności od samopoczucia
rodziców, sytuacji itp.



Np.. że jeden rodzic rozpieszcza, a drugi terroryzuje



Rodzice raz są dla dziecka bardziej wyrozumiali, raz mniej.
Albo w ogóle nie zwracają uwagi na jego wybryki albo surowo
za nie karzą.



SKUTKI: zaburza poczucie bezpieczeństwa; powoduje
niepewność, agresję, osamotnienie, bezradność.



wywołuje poczucie niesprawiedliwości i krzywdy



Doprowadza do utraty szacunku wobec rodziców.



"raz tak, raz tak"

Quiz jaką mamą/tatą jesteś??...

TEŚCIK


Wiesz, że syn marzy o grze komputerowej dozwolonej od 16 lat. Nie skończył jednak
nawet 11. Gdy po raz kolejny prosi: „Mamo, ale ja będę naprawdę grzeczny przez tydzień,
jak mi ja kupisz”, mówisz:
A) „Nie mamy o czym rozmawiać”.
B) „Poproszę tatę, żeby wyjątkowo pozwolił ci w to zagrać”.
C) „To gra dla starszych chłopców, więc kupię ją, jak będziesz starszy. Teraz możesz grac w gry
dla osób w twoim wieku”.
D) „Kochanie, tam są straszne sceny, nie dla takich małych chłopczyków jak ty”.
E) „Powiedz dziadkowi, żeby ci kupił”.



Córka miała wrócić od koleżanki na obiad. Wraca godzinę później, gdy jedzenie już
wystygło. Jak reagujesz?
E) Mówisz: „Powiedz tacie, by odgrzał ci zupę”. I wracasz do rozmowy telefonicznej z
przyjaciółką.
A) Ponosi cię: „Nie chce słyszeć, dlaczego się spóźniłaś! Sama jesteś sobie winna i za karę
zjesz zimną zupę!”.
B) Wzdychasz z ulga: „Całe szczęście, że już jesteś. Martwiłam się, ze coś się stało”. I
podgrzewasz obiad.
D) Przytulasz ja i mówisz: „Nie rób mi tego więcej i nie spóźniaj się, bo mama omal nie umarła
ze strachu, że coś ci się stało”.
C) Spokojnie pytasz: „Dlaczego nie dotrzymałaś obietnicy, ze przyjdziesz na czas?”.

TEŚCIK


Teściowa skarży się, że twój syn nie słucha jej i używa brzydkich słów. Sugeruje, że nie daje sobie z nim
rady i nie chce się nim zajmować. Przychodzisz do domu i:
C) Mówisz, że starszym należy się szacunek i że jeśli będzie niegrzeczny u babci, nie pojedzie z tobą do
wesołego miasteczka.
A) Grozisz, że jeśli jeszcze raz obrazi babcię, to powiesz ojcu i dostanie za swoje.
B) Prosisz, żeby był milszy dla babci.
E) Udajesz spokojną i mówisz, że skoro nie podoba mu się u babci, to możesz oddać go do internatu dla małych
chłopców.
D) Przy dziecku opowiadasz koleżance, że twoja teściowa jest beznadziejna.



Przy kolacji twoja córka nie posłuchała ostrzeżenia: „Nie baw się szklanka, bo ją stłuczesz”. Stłukła, a
szkło rozleciało się po kuchni. Ogarnia cię wściekłość i:
A) Wrzeszczysz: „Marsz do łóżka! Za karę nie obejrzysz dobranocki!”.
B) Szybko się opanowujesz i prosisz: „Nie wstawaj z krzesła, bo się skaleczysz”. Zamiatasz szkło i dopiero
wtedy pozwalasz jej iść do pokoju na bajkę.
E) Krzyczysz do męża: „Powiedz coś temu dziecku, bo ja już nie mam zdrowia!”.
C) Pytasz podniesionym tonem: „Czy teraz już wiesz, że szkło może się zbić?”.
D) Robi ci się słabo na myśl, ze odłamek szkła mógł wbić się w ciało dziecka.



Syn długo marudził, ze chciałby chodzić na karate tak jak kolega z klasy. Miesiąc temu zapisałaś go do
klubu i zapłaciłaś za kwartał z góry. On teraz mówi, że to mu się nie podoba i nie będzie chodził.
D) Gdy słyszysz, że treningi meczą dziecko, zgadzasz się, by przestało ćwiczyć.
E) Machasz ręką i mówisz: „Skoro tak uważasz, to daj sobie spokój z treningami”.
A) Mówisz, że nie on rządzi w domu i ma chodzić na treningi.
B) Mówisz: „Nie ma sprawy”, bo nie chcesz go do niczego zmuszać.
C) Proponujesz, żeby zrezygnował za 2 miesiące, by wykorzystać zapłacone lekcje.

WYNIKI


NAJWIĘCEJ A: Kontrolujesz dziecko nadmiernie, nie dając pola do
samodzielności. Uważasz, że w domu rządzą rodzice, a dzieci mają słuchać.
Jesteś surowym sędzią i pilnujesz, by kara nie ominęła malca. Jeśli nie chcesz
zamienić domu w wiezienie, a wychowania w walkę, sięgnij po inne metody.
Pozwól dziecku podejmować decyzje, np. w sprawie ubrania. Częściej używaj
marchewki niż kija. Będzie się mniej buntować i chętniej współpracować.



NAJWIĘCEJ B: Wymagasz za mało. Wiesz, że dziecko potrzebuje akceptacji,
zrozumienia. Najważniejsze dla ciebie jest to,by czuło się kochane. Jesteś
wyrozumiała, gdy zachowuje się niegrzecznie i robi to, na co ma ochotę. Uważaj,
bo brak ustalonych granic może sprawić, ze w domu rośnie tyran. Zwróć uwagę
na większą dyscyplinę i porządek dnia. Naucz się mówić „nie”. Konsekwentne
przestrzeganie reguł jest dziecku potrzebne do rozwoju tak samo jak miłość.

WYNIKI


NAJWIĘCEJ C: Wspierasz mądrze. Jesteś wrażliwa na potrzeby swojego dziecka i
starasz się rozumieć jego uczucia. Jednocześnie stawiasz wyraźne granice i
wymagania. Dziecko zawsze może na ciebie liczyć, ale dajesz mu też sporo
swobody i uczysz samodzielności. Potrafisz przyznać się do błędów oraz wyciągać
z nich wnioski, żeby już ich nie popełniać w przyszłości. Jesteś dobrą matką i tak
trzymaj!



NAJWIĘCEJ D: Opiekujesz się za bardzo. Trzymasz dziecko pod kloszem i zbyt
uzależniasz od siebie. Będziesz o wiele lepszą matką, jeśli od czasu do czasu
zapomnisz o dzieciach i… poczujesz się kobieta! Co najmniej raz w tygodniu znajdź
dla siebie 2 godziny na robienie tego, co sprawia ci przyjemność. Poczujesz się
lepiej, a twoje dzieci odetchną z ulgą.



NAJWIĘCEJ E: Wyręczasz się innymi. Cieszysz się, że twoje dzieci są bardziej
samodzielne od rówieśników. Ale w porównaniu z kolegami dostają mniej uwagi i
wsparcia ze strony rodziców. To nie jest powód do dumy, tylko do zastanowienia się
nad zmianami. Inaczej pociecha zacznie sprawiać kłopoty, by zwrócić na siebie
uwagę. Codziennie znajdź czas na rozmowy i wspólne rytuały. Dzięki temu dasz
dziecku poczucie, że jest dla ciebie ważne.

WNIOSEK:


Rodzic musi uświadomić sobie podstawowy fakt, że
istnieje związek między jego życiem, a późniejszym
życiem dziecka,



Związek między postawami rodziców a tym, co dziecko w
„siebie wchłonie”;



Wszystko, co przeżywamy w początkach naszego życia,
zapisuje się w naszym ciele.



Przemoc fizyczna na dziecku zostawia ślady widoczne na
ciele – złe słowa zostawiają ślady niewidoczne



RODZICU czego nie zrobisz TY,



nikt nie zrobi tego za CIEBIE

POTRZEBY…to biologiczny lub psychiczny stan motywacyjny, który
ukierunkowuje zachowania jednostki na pewien cel.
Potrzeby motywują zachowania ludzkie.

JAKIE POTRZEBY MAJĄ DZIECI
PRZEDSZKOLNE?

POTRZEBY DZIECKA



5. POTRZEBA KONTAKTÓW
SPOŁECZNYCH



4. UZNANIA I AKCEPTACJI



3. ROZWOJU I AKTYWNOŚCI



2. BEZPIECZEŃSTWA



1. MIŁOŚCI



NA SAMYM DOLE SĄ POTZREBY
FIZJOLOGICZNE

Z

POTRZEBAMI ZWIĄZANY JEST ROZWÓJ
DZIECKA – DZIECKO PRAWIDŁOWO
ROZWIJAJĄC SIĘ – ZASPAKAJA SWOJE
POTRZEBY

TEMAT: Czas dla dziecka.

list pewnej dziewczynki do swojej


mamy:

Kochana Mamo!
Dzisiaj w szkole pani czytała nam opowiadanie o mamie – czarodziejce.
Cała klasa, po prostu, zakochała się w tej mamie. Bo ona jest naprawdę
niezwykła. Jakie robi czary! Wyobraź sobie, że potrafi znaleźć radę na
smutek olbrzyma, karmi sałatą dinozaura, zamienia zabawkę w prawdziwą
ciężarówkę. Ale chyba największym czarem mamy jest, że ma zawsze dużo,
dużo czasu dla dzieci. A ja już tak dawno z Tobą nie rozmawiałam ... Tak
trudno nam się spotkać w tym naszym mieszkaniu. Widujemy się przy stole i
przy telewizorze, ale najczęściej to ja jestem sama. I wiesz, czasami myślę,
że gdybym się zgubiła, to Ty nie wiedziałabyś gdzie mnie szukać. Pewnie nie
wolno tak myśleć ... Nie gniewaj się na mnie. Ja przecież wiem, że mnie
kochasz – dajesz mi wiele prezentów. Ja przecież wiem, że mamę trzeba
kochać najbardziej, nawet gdy nie będziesz mi kupowała nowych zabawek.
Nasza Pani zapytała nas, który z czarów chcielibyśmy podarować swojej
Mamie. I wiesz, prawie wszyscy chcieli móc chociaż raz, z mamą i z całą
rodziną, polecieć poduszkowcem na spacer. Mi on nie jest potrzebny. Ja
mogę iść z Tobą nawet na piechotę.
Moja Mamo – czarodziejko! Wyczaruj dla mnie jedno popołudnie. Ja mam
Ci do powiedzenia jeszcze wiele, wiele innych bajek.
Twoja kochana i kochająca Cię mocno, mocno XYZ

Jak mieć dobry kontakt z własnym
dzieckiem?


Kontakt z dzieckiem, to wysłuchanie jego zwierzeń, przeżyć związanych z
przedszkolem, z przyjaciółmi, z przeczytaną książką.



Wysłuchanie dziecka, wspólne przedyskutowanie spraw przeciwdziała
poczuciu osamotnienia, rodzi wiarę we własne siły i wzbudza motywację
do dalszego działania. Poświęcony czas powoduje, że dzieci czują się
dowartościowane i cenione.



Ważne są opowiadania rodziców o sobie, swojej pracy, obowiązkach i
pragnieniach



- dziecko pozbawione kontaktu czuje, że nie jest dla
rodziców ważne, że jego kłopoty, radości i pytania, w ogóle
się nie liczą. Czasami, choć zdarza się to coraz rzadziej,
dziecko znajduje zrozumienie u dziadków.



Czas dla dziecka ważny jest nie tylko ze strony matki, ale
również ze strony ojca. Każde z nich wywiera nieco inny
wpływ na dziecko.

Jakim typem charakterologicznym jest moje dziecko?
RODZICU: SPRÓBUJ SCHARAAKTERYZOWAĆ
SWOJE DZIECKO

Jaki czas rozwojowy na budowanie relacji jest
najlepszy? Do 13 roku życia rodzice mają
najlepsze warunki do budowania więzi ze swoim
dzieckiem… Rodzicu, nie zmarnuj tego czasu…

Jakie są moje (rodzica) codzienne relacje z moim
dzieckiem?


POZYTYWY
Pocałunek Przytulenie Wspólne posiłki Wspólne zabawy Czytanie bajek, książek Wspólne
spacery, Rytuał dnia Dzień Rodziny

NEGATYWY
Krzyczysz na dziecko Bijesz je Dajesz słodycze za coś ... Okłamujesz je Zmuszasz do czegoś
Karzesz je Manipulujesz Jesteś niekonsekwentny
Używasz słów nieodpowiednich, raniących je


Co wiem o swoim dziecku?


Mój syn (córka)........................................ .................
Interesuje się: ........................................
Ulubiona bajka: ........................................
Jest szczęśliwy (a) gdy: ........................................
Jest dumny (a) gdy: ........................................
Jego (jej) wadą jest: ........................................
Jego (jej) zaletą jest:........................................ ......
Lubi gdy ktoś zwraca się do niego (niej): ........................................
Największym sukcesem mojego dziecka jest:: ........................................
Ma talent do: ........................................
W przyszłości pragnie być: ........................................
Boi się: ........................................
Najbardziej lubi spędzać czas wolny: ........................................
Jego (Jej) trójka najbliższych przyjaciół to: ........................................



Oby te słowa, z filmu MARY POPPINS nie stały się naszą
rzeczywistością:
... Ma pan tyle rzeczy do zrobienia, że nigdy nie ma pan czasu
... a tym bardziej na to, aby spróbować uszczęśliwić innych. Nie
powinien się pan jednak niepokoić, pewnego dnia pańskie dzieci
wyfruną, odejdą i pozostanie pan sam ... Wtedy, być może, zda
pan sobie sprawę z tego, że się pan mylił.

Dziękuję za uwagę
- Sabina Chyłapedagog P-17


Slide 26

PEDAGOGIZACJA RODZICÓW cz.1
- Z CYKLU WARTO ROZMAWIĆ …
O NASZYCH DZIECIACH

TEMAT

 Role

wychowawcze rodziców i potrzeby
dziecka w wieku przedszkolnym

CZAS NA MAŁĄ REFLEKSJĘ


Jak byłem sam wychowany?
Czy dostatecznie obdarzono mnie miłością i akceptacją?



Czy wychowywałem/am się z mamą i tatą?



Jakie relację panowały między rodzicami?



Które z metod moich rodziców stosuję sam, których pragnę uniknąć, a w
czym pragnę postępować inaczej?



Czy jestem zadowolony z własnego sposobu wychowywania dzieci?



Czy chciałbym coś zmienić?

Każdy z nas chciałby wychować zdrowe,
szczęśliwe dziecko…

ROLA WYCHOWAWCZA RODZICÓW


A) rodzice wychowują – czyli kształtują i ukierunkowują
nowego człowieka poprzez fakt, że są z nim w bliskim i
jedynym kontakcie uczuciowym i stwarzają mu jedyną w
swym rodzaju rzeczywistość domu,



B) nikt nie może ich w pełni zastąpić (dziecko zawsze dąży
do odzyskania rodziców, nawet ogromnym kosztem),



C) nieodwracalny brak rodzica – to zawsze trwałe szkody w
osobowości dziecka,



D) zadania rodzicielskie wymagają głębszych przygotowań,
ponieważ wszelkie zaniedbania i błędy wynikające z
niewiedzy, trudno później lub nie można wcale ich naprawić



E) rodzicielstwa nie można znaleźć w żadnym podręczniku,
ale równocześnie wiedza, refleksja i świadoma dobra wola
jest potrzebna każdemu z rodziców, zwłaszcza w
trudniejszych chwilach,

Każda rodzina jest inna…


Każda rodzina preferuje inny styl wychowania. Jego wybór
zależy od wielu czynników



m.in. od fazy rozwoju dziecka, jego potrzeb, możliwości,
stanu zdrowia, osobowości, ale przede wszystkim od poglądów
rodziców, od stylu wychowania ich rodziców;



Istnieje tyle stylów wychowawczych ile rodzin. Nie sposób
wszystkie zliczyć i wymienić. W literaturze zazwyczaj
wyodrębnia się kilka podstawowych stylów.



Rzadko są one w czystej postaci- najczęściej występuje typ
mieszany



Często jednak niepokojące zachowanie dziecka (płaczliwość,
agresja, strachliwość…) są wynikiem zmian w jego najbliższym
otoczeniu- w rodzinie.

STYLE WYCHOWANIA
AUTOKRATYCZNY


- w rodzinach patriarchalnych, ma więc on charakter konserwatywny i jest
oparty na tym rodzaju autorytetu



Decyzje podejmują rodzice (lub jedno z nich-autokrata) – bez porozumienia z
innymi członkami rodziny, nie pytając ich o zgodę,



Od dzieci wymaga się bezwzględnej karności i posłuszeństwa,
podporządkowania się wszelkim poleceniom i nakazom rodziców, a zwłaszcza
ojca



Kary, nagrody i inne środki wychowawcze stosowane są konsekwentnie i nie
ma od nich odwołania.



SKUTKI: dzieci zachowując się despotycznie i okrutnie wobec młodszych i
słabszych kolegów;

lub są zastraszane i uległe, niezdolne do samodzielnego działania i myślenia,
przywykłe tylko do wykonywania rozkazów i poleceń z zewnątrz.


lub buntują się przeciw ustawicznemu przymusowi i stają się agresywne w
sposób jawny lub ukryty

Demokratyczny styl
wychowania


dziecka współuczestniczy w życiu rodziny.



dziecko zna zakres swoich obowiązków i zadań, nie zostały mu one jednak
narzucone, lecz dobrowolnie je przyjęło, czasem z własnej chęci, a
niekiedy dlatego, że wyjaśniono mu sens i konieczność podjęcia się ich dla
dobra całej rodziny.



W przypadku zaniedbania lub złamania zobowiązania przez dziecko, rodzice
nie stosują na ogół środków represji, lecz metody perswazji i argumentacji.



Demokratyczny styl wychowania cechuje rzadka kontrola, częste
nagradzanie oraz stawianie wysokich wymagań wobec dziecka.



SKUTEK:



Przy takim stylu wychowania więź emocjonalna dziecka z rodzicami jest
silna, przeważają zdecydowanie uczucia pozytywne : wzajemne zaufanie,
sympatia i życzliwość

Styl liberalny


Daje się często zaobserwować we współczesnych



rodzinach małych. Pod pewnymi względami przypomina on
wychowanie niekonsekwentne czy też ingerowanie w sprawy
dziecka i w jego zachowanie wyłącznie od przypadku do
przypadku.



Wpojenie norm i zasad moralnych zaczyna się w tym systemie
wychowania późno, opóźniony jest także proces socjalizacji
dziecka



"Niech wszystko leci, jak leci"

Niekonsekwentny styl


Cechą jest zmienność, niejednolitość i przypadkowość
zabiegów wychowawczych w zależności od samopoczucia
rodziców, sytuacji itp.



Np.. że jeden rodzic rozpieszcza, a drugi terroryzuje



Rodzice raz są dla dziecka bardziej wyrozumiali, raz mniej.
Albo w ogóle nie zwracają uwagi na jego wybryki albo surowo
za nie karzą.



SKUTKI: zaburza poczucie bezpieczeństwa; powoduje
niepewność, agresję, osamotnienie, bezradność.



wywołuje poczucie niesprawiedliwości i krzywdy



Doprowadza do utraty szacunku wobec rodziców.



"raz tak, raz tak"

Quiz jaką mamą/tatą jesteś??...

TEŚCIK


Wiesz, że syn marzy o grze komputerowej dozwolonej od 16 lat. Nie skończył jednak
nawet 11. Gdy po raz kolejny prosi: „Mamo, ale ja będę naprawdę grzeczny przez tydzień,
jak mi ja kupisz”, mówisz:
A) „Nie mamy o czym rozmawiać”.
B) „Poproszę tatę, żeby wyjątkowo pozwolił ci w to zagrać”.
C) „To gra dla starszych chłopców, więc kupię ją, jak będziesz starszy. Teraz możesz grac w gry
dla osób w twoim wieku”.
D) „Kochanie, tam są straszne sceny, nie dla takich małych chłopczyków jak ty”.
E) „Powiedz dziadkowi, żeby ci kupił”.



Córka miała wrócić od koleżanki na obiad. Wraca godzinę później, gdy jedzenie już
wystygło. Jak reagujesz?
E) Mówisz: „Powiedz tacie, by odgrzał ci zupę”. I wracasz do rozmowy telefonicznej z
przyjaciółką.
A) Ponosi cię: „Nie chce słyszeć, dlaczego się spóźniłaś! Sama jesteś sobie winna i za karę
zjesz zimną zupę!”.
B) Wzdychasz z ulga: „Całe szczęście, że już jesteś. Martwiłam się, ze coś się stało”. I
podgrzewasz obiad.
D) Przytulasz ja i mówisz: „Nie rób mi tego więcej i nie spóźniaj się, bo mama omal nie umarła
ze strachu, że coś ci się stało”.
C) Spokojnie pytasz: „Dlaczego nie dotrzymałaś obietnicy, ze przyjdziesz na czas?”.

TEŚCIK


Teściowa skarży się, że twój syn nie słucha jej i używa brzydkich słów. Sugeruje, że nie daje sobie z nim
rady i nie chce się nim zajmować. Przychodzisz do domu i:
C) Mówisz, że starszym należy się szacunek i że jeśli będzie niegrzeczny u babci, nie pojedzie z tobą do
wesołego miasteczka.
A) Grozisz, że jeśli jeszcze raz obrazi babcię, to powiesz ojcu i dostanie za swoje.
B) Prosisz, żeby był milszy dla babci.
E) Udajesz spokojną i mówisz, że skoro nie podoba mu się u babci, to możesz oddać go do internatu dla małych
chłopców.
D) Przy dziecku opowiadasz koleżance, że twoja teściowa jest beznadziejna.



Przy kolacji twoja córka nie posłuchała ostrzeżenia: „Nie baw się szklanka, bo ją stłuczesz”. Stłukła, a
szkło rozleciało się po kuchni. Ogarnia cię wściekłość i:
A) Wrzeszczysz: „Marsz do łóżka! Za karę nie obejrzysz dobranocki!”.
B) Szybko się opanowujesz i prosisz: „Nie wstawaj z krzesła, bo się skaleczysz”. Zamiatasz szkło i dopiero
wtedy pozwalasz jej iść do pokoju na bajkę.
E) Krzyczysz do męża: „Powiedz coś temu dziecku, bo ja już nie mam zdrowia!”.
C) Pytasz podniesionym tonem: „Czy teraz już wiesz, że szkło może się zbić?”.
D) Robi ci się słabo na myśl, ze odłamek szkła mógł wbić się w ciało dziecka.



Syn długo marudził, ze chciałby chodzić na karate tak jak kolega z klasy. Miesiąc temu zapisałaś go do
klubu i zapłaciłaś za kwartał z góry. On teraz mówi, że to mu się nie podoba i nie będzie chodził.
D) Gdy słyszysz, że treningi meczą dziecko, zgadzasz się, by przestało ćwiczyć.
E) Machasz ręką i mówisz: „Skoro tak uważasz, to daj sobie spokój z treningami”.
A) Mówisz, że nie on rządzi w domu i ma chodzić na treningi.
B) Mówisz: „Nie ma sprawy”, bo nie chcesz go do niczego zmuszać.
C) Proponujesz, żeby zrezygnował za 2 miesiące, by wykorzystać zapłacone lekcje.

WYNIKI


NAJWIĘCEJ A: Kontrolujesz dziecko nadmiernie, nie dając pola do
samodzielności. Uważasz, że w domu rządzą rodzice, a dzieci mają słuchać.
Jesteś surowym sędzią i pilnujesz, by kara nie ominęła malca. Jeśli nie chcesz
zamienić domu w wiezienie, a wychowania w walkę, sięgnij po inne metody.
Pozwól dziecku podejmować decyzje, np. w sprawie ubrania. Częściej używaj
marchewki niż kija. Będzie się mniej buntować i chętniej współpracować.



NAJWIĘCEJ B: Wymagasz za mało. Wiesz, że dziecko potrzebuje akceptacji,
zrozumienia. Najważniejsze dla ciebie jest to,by czuło się kochane. Jesteś
wyrozumiała, gdy zachowuje się niegrzecznie i robi to, na co ma ochotę. Uważaj,
bo brak ustalonych granic może sprawić, ze w domu rośnie tyran. Zwróć uwagę
na większą dyscyplinę i porządek dnia. Naucz się mówić „nie”. Konsekwentne
przestrzeganie reguł jest dziecku potrzebne do rozwoju tak samo jak miłość.

WYNIKI


NAJWIĘCEJ C: Wspierasz mądrze. Jesteś wrażliwa na potrzeby swojego dziecka i
starasz się rozumieć jego uczucia. Jednocześnie stawiasz wyraźne granice i
wymagania. Dziecko zawsze może na ciebie liczyć, ale dajesz mu też sporo
swobody i uczysz samodzielności. Potrafisz przyznać się do błędów oraz wyciągać
z nich wnioski, żeby już ich nie popełniać w przyszłości. Jesteś dobrą matką i tak
trzymaj!



NAJWIĘCEJ D: Opiekujesz się za bardzo. Trzymasz dziecko pod kloszem i zbyt
uzależniasz od siebie. Będziesz o wiele lepszą matką, jeśli od czasu do czasu
zapomnisz o dzieciach i… poczujesz się kobieta! Co najmniej raz w tygodniu znajdź
dla siebie 2 godziny na robienie tego, co sprawia ci przyjemność. Poczujesz się
lepiej, a twoje dzieci odetchną z ulgą.



NAJWIĘCEJ E: Wyręczasz się innymi. Cieszysz się, że twoje dzieci są bardziej
samodzielne od rówieśników. Ale w porównaniu z kolegami dostają mniej uwagi i
wsparcia ze strony rodziców. To nie jest powód do dumy, tylko do zastanowienia się
nad zmianami. Inaczej pociecha zacznie sprawiać kłopoty, by zwrócić na siebie
uwagę. Codziennie znajdź czas na rozmowy i wspólne rytuały. Dzięki temu dasz
dziecku poczucie, że jest dla ciebie ważne.

WNIOSEK:


Rodzic musi uświadomić sobie podstawowy fakt, że
istnieje związek między jego życiem, a późniejszym
życiem dziecka,



Związek między postawami rodziców a tym, co dziecko w
„siebie wchłonie”;



Wszystko, co przeżywamy w początkach naszego życia,
zapisuje się w naszym ciele.



Przemoc fizyczna na dziecku zostawia ślady widoczne na
ciele – złe słowa zostawiają ślady niewidoczne



RODZICU czego nie zrobisz TY,



nikt nie zrobi tego za CIEBIE

POTRZEBY…to biologiczny lub psychiczny stan motywacyjny, który
ukierunkowuje zachowania jednostki na pewien cel.
Potrzeby motywują zachowania ludzkie.

JAKIE POTRZEBY MAJĄ DZIECI
PRZEDSZKOLNE?

POTRZEBY DZIECKA



5. POTRZEBA KONTAKTÓW
SPOŁECZNYCH



4. UZNANIA I AKCEPTACJI



3. ROZWOJU I AKTYWNOŚCI



2. BEZPIECZEŃSTWA



1. MIŁOŚCI



NA SAMYM DOLE SĄ POTZREBY
FIZJOLOGICZNE

Z

POTRZEBAMI ZWIĄZANY JEST ROZWÓJ
DZIECKA – DZIECKO PRAWIDŁOWO
ROZWIJAJĄC SIĘ – ZASPAKAJA SWOJE
POTRZEBY

TEMAT: Czas dla dziecka.

list pewnej dziewczynki do swojej


mamy:

Kochana Mamo!
Dzisiaj w szkole pani czytała nam opowiadanie o mamie – czarodziejce.
Cała klasa, po prostu, zakochała się w tej mamie. Bo ona jest naprawdę
niezwykła. Jakie robi czary! Wyobraź sobie, że potrafi znaleźć radę na
smutek olbrzyma, karmi sałatą dinozaura, zamienia zabawkę w prawdziwą
ciężarówkę. Ale chyba największym czarem mamy jest, że ma zawsze dużo,
dużo czasu dla dzieci. A ja już tak dawno z Tobą nie rozmawiałam ... Tak
trudno nam się spotkać w tym naszym mieszkaniu. Widujemy się przy stole i
przy telewizorze, ale najczęściej to ja jestem sama. I wiesz, czasami myślę,
że gdybym się zgubiła, to Ty nie wiedziałabyś gdzie mnie szukać. Pewnie nie
wolno tak myśleć ... Nie gniewaj się na mnie. Ja przecież wiem, że mnie
kochasz – dajesz mi wiele prezentów. Ja przecież wiem, że mamę trzeba
kochać najbardziej, nawet gdy nie będziesz mi kupowała nowych zabawek.
Nasza Pani zapytała nas, który z czarów chcielibyśmy podarować swojej
Mamie. I wiesz, prawie wszyscy chcieli móc chociaż raz, z mamą i z całą
rodziną, polecieć poduszkowcem na spacer. Mi on nie jest potrzebny. Ja
mogę iść z Tobą nawet na piechotę.
Moja Mamo – czarodziejko! Wyczaruj dla mnie jedno popołudnie. Ja mam
Ci do powiedzenia jeszcze wiele, wiele innych bajek.
Twoja kochana i kochająca Cię mocno, mocno XYZ

Jak mieć dobry kontakt z własnym
dzieckiem?


Kontakt z dzieckiem, to wysłuchanie jego zwierzeń, przeżyć związanych z
przedszkolem, z przyjaciółmi, z przeczytaną książką.



Wysłuchanie dziecka, wspólne przedyskutowanie spraw przeciwdziała
poczuciu osamotnienia, rodzi wiarę we własne siły i wzbudza motywację
do dalszego działania. Poświęcony czas powoduje, że dzieci czują się
dowartościowane i cenione.



Ważne są opowiadania rodziców o sobie, swojej pracy, obowiązkach i
pragnieniach



- dziecko pozbawione kontaktu czuje, że nie jest dla
rodziców ważne, że jego kłopoty, radości i pytania, w ogóle
się nie liczą. Czasami, choć zdarza się to coraz rzadziej,
dziecko znajduje zrozumienie u dziadków.



Czas dla dziecka ważny jest nie tylko ze strony matki, ale
również ze strony ojca. Każde z nich wywiera nieco inny
wpływ na dziecko.

Jakim typem charakterologicznym jest moje dziecko?
RODZICU: SPRÓBUJ SCHARAAKTERYZOWAĆ
SWOJE DZIECKO

Jaki czas rozwojowy na budowanie relacji jest
najlepszy? Do 13 roku życia rodzice mają
najlepsze warunki do budowania więzi ze swoim
dzieckiem… Rodzicu, nie zmarnuj tego czasu…

Jakie są moje (rodzica) codzienne relacje z moim
dzieckiem?


POZYTYWY
Pocałunek Przytulenie Wspólne posiłki Wspólne zabawy Czytanie bajek, książek Wspólne
spacery, Rytuał dnia Dzień Rodziny

NEGATYWY
Krzyczysz na dziecko Bijesz je Dajesz słodycze za coś ... Okłamujesz je Zmuszasz do czegoś
Karzesz je Manipulujesz Jesteś niekonsekwentny
Używasz słów nieodpowiednich, raniących je


Co wiem o swoim dziecku?


Mój syn (córka)........................................ .................
Interesuje się: ........................................
Ulubiona bajka: ........................................
Jest szczęśliwy (a) gdy: ........................................
Jest dumny (a) gdy: ........................................
Jego (jej) wadą jest: ........................................
Jego (jej) zaletą jest:........................................ ......
Lubi gdy ktoś zwraca się do niego (niej): ........................................
Największym sukcesem mojego dziecka jest:: ........................................
Ma talent do: ........................................
W przyszłości pragnie być: ........................................
Boi się: ........................................
Najbardziej lubi spędzać czas wolny: ........................................
Jego (Jej) trójka najbliższych przyjaciół to: ........................................



Oby te słowa, z filmu MARY POPPINS nie stały się naszą
rzeczywistością:
... Ma pan tyle rzeczy do zrobienia, że nigdy nie ma pan czasu
... a tym bardziej na to, aby spróbować uszczęśliwić innych. Nie
powinien się pan jednak niepokoić, pewnego dnia pańskie dzieci
wyfruną, odejdą i pozostanie pan sam ... Wtedy, być może, zda
pan sobie sprawę z tego, że się pan mylił.

Dziękuję za uwagę
- Sabina Chyłapedagog P-17


Slide 27

PEDAGOGIZACJA RODZICÓW cz.1
- Z CYKLU WARTO ROZMAWIĆ …
O NASZYCH DZIECIACH

TEMAT

 Role

wychowawcze rodziców i potrzeby
dziecka w wieku przedszkolnym

CZAS NA MAŁĄ REFLEKSJĘ


Jak byłem sam wychowany?
Czy dostatecznie obdarzono mnie miłością i akceptacją?



Czy wychowywałem/am się z mamą i tatą?



Jakie relację panowały między rodzicami?



Które z metod moich rodziców stosuję sam, których pragnę uniknąć, a w
czym pragnę postępować inaczej?



Czy jestem zadowolony z własnego sposobu wychowywania dzieci?



Czy chciałbym coś zmienić?

Każdy z nas chciałby wychować zdrowe,
szczęśliwe dziecko…

ROLA WYCHOWAWCZA RODZICÓW


A) rodzice wychowują – czyli kształtują i ukierunkowują
nowego człowieka poprzez fakt, że są z nim w bliskim i
jedynym kontakcie uczuciowym i stwarzają mu jedyną w
swym rodzaju rzeczywistość domu,



B) nikt nie może ich w pełni zastąpić (dziecko zawsze dąży
do odzyskania rodziców, nawet ogromnym kosztem),



C) nieodwracalny brak rodzica – to zawsze trwałe szkody w
osobowości dziecka,



D) zadania rodzicielskie wymagają głębszych przygotowań,
ponieważ wszelkie zaniedbania i błędy wynikające z
niewiedzy, trudno później lub nie można wcale ich naprawić



E) rodzicielstwa nie można znaleźć w żadnym podręczniku,
ale równocześnie wiedza, refleksja i świadoma dobra wola
jest potrzebna każdemu z rodziców, zwłaszcza w
trudniejszych chwilach,

Każda rodzina jest inna…


Każda rodzina preferuje inny styl wychowania. Jego wybór
zależy od wielu czynników



m.in. od fazy rozwoju dziecka, jego potrzeb, możliwości,
stanu zdrowia, osobowości, ale przede wszystkim od poglądów
rodziców, od stylu wychowania ich rodziców;



Istnieje tyle stylów wychowawczych ile rodzin. Nie sposób
wszystkie zliczyć i wymienić. W literaturze zazwyczaj
wyodrębnia się kilka podstawowych stylów.



Rzadko są one w czystej postaci- najczęściej występuje typ
mieszany



Często jednak niepokojące zachowanie dziecka (płaczliwość,
agresja, strachliwość…) są wynikiem zmian w jego najbliższym
otoczeniu- w rodzinie.

STYLE WYCHOWANIA
AUTOKRATYCZNY


- w rodzinach patriarchalnych, ma więc on charakter konserwatywny i jest
oparty na tym rodzaju autorytetu



Decyzje podejmują rodzice (lub jedno z nich-autokrata) – bez porozumienia z
innymi członkami rodziny, nie pytając ich o zgodę,



Od dzieci wymaga się bezwzględnej karności i posłuszeństwa,
podporządkowania się wszelkim poleceniom i nakazom rodziców, a zwłaszcza
ojca



Kary, nagrody i inne środki wychowawcze stosowane są konsekwentnie i nie
ma od nich odwołania.



SKUTKI: dzieci zachowując się despotycznie i okrutnie wobec młodszych i
słabszych kolegów;

lub są zastraszane i uległe, niezdolne do samodzielnego działania i myślenia,
przywykłe tylko do wykonywania rozkazów i poleceń z zewnątrz.


lub buntują się przeciw ustawicznemu przymusowi i stają się agresywne w
sposób jawny lub ukryty

Demokratyczny styl
wychowania


dziecka współuczestniczy w życiu rodziny.



dziecko zna zakres swoich obowiązków i zadań, nie zostały mu one jednak
narzucone, lecz dobrowolnie je przyjęło, czasem z własnej chęci, a
niekiedy dlatego, że wyjaśniono mu sens i konieczność podjęcia się ich dla
dobra całej rodziny.



W przypadku zaniedbania lub złamania zobowiązania przez dziecko, rodzice
nie stosują na ogół środków represji, lecz metody perswazji i argumentacji.



Demokratyczny styl wychowania cechuje rzadka kontrola, częste
nagradzanie oraz stawianie wysokich wymagań wobec dziecka.



SKUTEK:



Przy takim stylu wychowania więź emocjonalna dziecka z rodzicami jest
silna, przeważają zdecydowanie uczucia pozytywne : wzajemne zaufanie,
sympatia i życzliwość

Styl liberalny


Daje się często zaobserwować we współczesnych



rodzinach małych. Pod pewnymi względami przypomina on
wychowanie niekonsekwentne czy też ingerowanie w sprawy
dziecka i w jego zachowanie wyłącznie od przypadku do
przypadku.



Wpojenie norm i zasad moralnych zaczyna się w tym systemie
wychowania późno, opóźniony jest także proces socjalizacji
dziecka



"Niech wszystko leci, jak leci"

Niekonsekwentny styl


Cechą jest zmienność, niejednolitość i przypadkowość
zabiegów wychowawczych w zależności od samopoczucia
rodziców, sytuacji itp.



Np.. że jeden rodzic rozpieszcza, a drugi terroryzuje



Rodzice raz są dla dziecka bardziej wyrozumiali, raz mniej.
Albo w ogóle nie zwracają uwagi na jego wybryki albo surowo
za nie karzą.



SKUTKI: zaburza poczucie bezpieczeństwa; powoduje
niepewność, agresję, osamotnienie, bezradność.



wywołuje poczucie niesprawiedliwości i krzywdy



Doprowadza do utraty szacunku wobec rodziców.



"raz tak, raz tak"

Quiz jaką mamą/tatą jesteś??...

TEŚCIK


Wiesz, że syn marzy o grze komputerowej dozwolonej od 16 lat. Nie skończył jednak
nawet 11. Gdy po raz kolejny prosi: „Mamo, ale ja będę naprawdę grzeczny przez tydzień,
jak mi ja kupisz”, mówisz:
A) „Nie mamy o czym rozmawiać”.
B) „Poproszę tatę, żeby wyjątkowo pozwolił ci w to zagrać”.
C) „To gra dla starszych chłopców, więc kupię ją, jak będziesz starszy. Teraz możesz grac w gry
dla osób w twoim wieku”.
D) „Kochanie, tam są straszne sceny, nie dla takich małych chłopczyków jak ty”.
E) „Powiedz dziadkowi, żeby ci kupił”.



Córka miała wrócić od koleżanki na obiad. Wraca godzinę później, gdy jedzenie już
wystygło. Jak reagujesz?
E) Mówisz: „Powiedz tacie, by odgrzał ci zupę”. I wracasz do rozmowy telefonicznej z
przyjaciółką.
A) Ponosi cię: „Nie chce słyszeć, dlaczego się spóźniłaś! Sama jesteś sobie winna i za karę
zjesz zimną zupę!”.
B) Wzdychasz z ulga: „Całe szczęście, że już jesteś. Martwiłam się, ze coś się stało”. I
podgrzewasz obiad.
D) Przytulasz ja i mówisz: „Nie rób mi tego więcej i nie spóźniaj się, bo mama omal nie umarła
ze strachu, że coś ci się stało”.
C) Spokojnie pytasz: „Dlaczego nie dotrzymałaś obietnicy, ze przyjdziesz na czas?”.

TEŚCIK


Teściowa skarży się, że twój syn nie słucha jej i używa brzydkich słów. Sugeruje, że nie daje sobie z nim
rady i nie chce się nim zajmować. Przychodzisz do domu i:
C) Mówisz, że starszym należy się szacunek i że jeśli będzie niegrzeczny u babci, nie pojedzie z tobą do
wesołego miasteczka.
A) Grozisz, że jeśli jeszcze raz obrazi babcię, to powiesz ojcu i dostanie za swoje.
B) Prosisz, żeby był milszy dla babci.
E) Udajesz spokojną i mówisz, że skoro nie podoba mu się u babci, to możesz oddać go do internatu dla małych
chłopców.
D) Przy dziecku opowiadasz koleżance, że twoja teściowa jest beznadziejna.



Przy kolacji twoja córka nie posłuchała ostrzeżenia: „Nie baw się szklanka, bo ją stłuczesz”. Stłukła, a
szkło rozleciało się po kuchni. Ogarnia cię wściekłość i:
A) Wrzeszczysz: „Marsz do łóżka! Za karę nie obejrzysz dobranocki!”.
B) Szybko się opanowujesz i prosisz: „Nie wstawaj z krzesła, bo się skaleczysz”. Zamiatasz szkło i dopiero
wtedy pozwalasz jej iść do pokoju na bajkę.
E) Krzyczysz do męża: „Powiedz coś temu dziecku, bo ja już nie mam zdrowia!”.
C) Pytasz podniesionym tonem: „Czy teraz już wiesz, że szkło może się zbić?”.
D) Robi ci się słabo na myśl, ze odłamek szkła mógł wbić się w ciało dziecka.



Syn długo marudził, ze chciałby chodzić na karate tak jak kolega z klasy. Miesiąc temu zapisałaś go do
klubu i zapłaciłaś za kwartał z góry. On teraz mówi, że to mu się nie podoba i nie będzie chodził.
D) Gdy słyszysz, że treningi meczą dziecko, zgadzasz się, by przestało ćwiczyć.
E) Machasz ręką i mówisz: „Skoro tak uważasz, to daj sobie spokój z treningami”.
A) Mówisz, że nie on rządzi w domu i ma chodzić na treningi.
B) Mówisz: „Nie ma sprawy”, bo nie chcesz go do niczego zmuszać.
C) Proponujesz, żeby zrezygnował za 2 miesiące, by wykorzystać zapłacone lekcje.

WYNIKI


NAJWIĘCEJ A: Kontrolujesz dziecko nadmiernie, nie dając pola do
samodzielności. Uważasz, że w domu rządzą rodzice, a dzieci mają słuchać.
Jesteś surowym sędzią i pilnujesz, by kara nie ominęła malca. Jeśli nie chcesz
zamienić domu w wiezienie, a wychowania w walkę, sięgnij po inne metody.
Pozwól dziecku podejmować decyzje, np. w sprawie ubrania. Częściej używaj
marchewki niż kija. Będzie się mniej buntować i chętniej współpracować.



NAJWIĘCEJ B: Wymagasz za mało. Wiesz, że dziecko potrzebuje akceptacji,
zrozumienia. Najważniejsze dla ciebie jest to,by czuło się kochane. Jesteś
wyrozumiała, gdy zachowuje się niegrzecznie i robi to, na co ma ochotę. Uważaj,
bo brak ustalonych granic może sprawić, ze w domu rośnie tyran. Zwróć uwagę
na większą dyscyplinę i porządek dnia. Naucz się mówić „nie”. Konsekwentne
przestrzeganie reguł jest dziecku potrzebne do rozwoju tak samo jak miłość.

WYNIKI


NAJWIĘCEJ C: Wspierasz mądrze. Jesteś wrażliwa na potrzeby swojego dziecka i
starasz się rozumieć jego uczucia. Jednocześnie stawiasz wyraźne granice i
wymagania. Dziecko zawsze może na ciebie liczyć, ale dajesz mu też sporo
swobody i uczysz samodzielności. Potrafisz przyznać się do błędów oraz wyciągać
z nich wnioski, żeby już ich nie popełniać w przyszłości. Jesteś dobrą matką i tak
trzymaj!



NAJWIĘCEJ D: Opiekujesz się za bardzo. Trzymasz dziecko pod kloszem i zbyt
uzależniasz od siebie. Będziesz o wiele lepszą matką, jeśli od czasu do czasu
zapomnisz o dzieciach i… poczujesz się kobieta! Co najmniej raz w tygodniu znajdź
dla siebie 2 godziny na robienie tego, co sprawia ci przyjemność. Poczujesz się
lepiej, a twoje dzieci odetchną z ulgą.



NAJWIĘCEJ E: Wyręczasz się innymi. Cieszysz się, że twoje dzieci są bardziej
samodzielne od rówieśników. Ale w porównaniu z kolegami dostają mniej uwagi i
wsparcia ze strony rodziców. To nie jest powód do dumy, tylko do zastanowienia się
nad zmianami. Inaczej pociecha zacznie sprawiać kłopoty, by zwrócić na siebie
uwagę. Codziennie znajdź czas na rozmowy i wspólne rytuały. Dzięki temu dasz
dziecku poczucie, że jest dla ciebie ważne.

WNIOSEK:


Rodzic musi uświadomić sobie podstawowy fakt, że
istnieje związek między jego życiem, a późniejszym
życiem dziecka,



Związek między postawami rodziców a tym, co dziecko w
„siebie wchłonie”;



Wszystko, co przeżywamy w początkach naszego życia,
zapisuje się w naszym ciele.



Przemoc fizyczna na dziecku zostawia ślady widoczne na
ciele – złe słowa zostawiają ślady niewidoczne



RODZICU czego nie zrobisz TY,



nikt nie zrobi tego za CIEBIE

POTRZEBY…to biologiczny lub psychiczny stan motywacyjny, który
ukierunkowuje zachowania jednostki na pewien cel.
Potrzeby motywują zachowania ludzkie.

JAKIE POTRZEBY MAJĄ DZIECI
PRZEDSZKOLNE?

POTRZEBY DZIECKA



5. POTRZEBA KONTAKTÓW
SPOŁECZNYCH



4. UZNANIA I AKCEPTACJI



3. ROZWOJU I AKTYWNOŚCI



2. BEZPIECZEŃSTWA



1. MIŁOŚCI



NA SAMYM DOLE SĄ POTZREBY
FIZJOLOGICZNE

Z

POTRZEBAMI ZWIĄZANY JEST ROZWÓJ
DZIECKA – DZIECKO PRAWIDŁOWO
ROZWIJAJĄC SIĘ – ZASPAKAJA SWOJE
POTRZEBY

TEMAT: Czas dla dziecka.

list pewnej dziewczynki do swojej


mamy:

Kochana Mamo!
Dzisiaj w szkole pani czytała nam opowiadanie o mamie – czarodziejce.
Cała klasa, po prostu, zakochała się w tej mamie. Bo ona jest naprawdę
niezwykła. Jakie robi czary! Wyobraź sobie, że potrafi znaleźć radę na
smutek olbrzyma, karmi sałatą dinozaura, zamienia zabawkę w prawdziwą
ciężarówkę. Ale chyba największym czarem mamy jest, że ma zawsze dużo,
dużo czasu dla dzieci. A ja już tak dawno z Tobą nie rozmawiałam ... Tak
trudno nam się spotkać w tym naszym mieszkaniu. Widujemy się przy stole i
przy telewizorze, ale najczęściej to ja jestem sama. I wiesz, czasami myślę,
że gdybym się zgubiła, to Ty nie wiedziałabyś gdzie mnie szukać. Pewnie nie
wolno tak myśleć ... Nie gniewaj się na mnie. Ja przecież wiem, że mnie
kochasz – dajesz mi wiele prezentów. Ja przecież wiem, że mamę trzeba
kochać najbardziej, nawet gdy nie będziesz mi kupowała nowych zabawek.
Nasza Pani zapytała nas, który z czarów chcielibyśmy podarować swojej
Mamie. I wiesz, prawie wszyscy chcieli móc chociaż raz, z mamą i z całą
rodziną, polecieć poduszkowcem na spacer. Mi on nie jest potrzebny. Ja
mogę iść z Tobą nawet na piechotę.
Moja Mamo – czarodziejko! Wyczaruj dla mnie jedno popołudnie. Ja mam
Ci do powiedzenia jeszcze wiele, wiele innych bajek.
Twoja kochana i kochająca Cię mocno, mocno XYZ

Jak mieć dobry kontakt z własnym
dzieckiem?


Kontakt z dzieckiem, to wysłuchanie jego zwierzeń, przeżyć związanych z
przedszkolem, z przyjaciółmi, z przeczytaną książką.



Wysłuchanie dziecka, wspólne przedyskutowanie spraw przeciwdziała
poczuciu osamotnienia, rodzi wiarę we własne siły i wzbudza motywację
do dalszego działania. Poświęcony czas powoduje, że dzieci czują się
dowartościowane i cenione.



Ważne są opowiadania rodziców o sobie, swojej pracy, obowiązkach i
pragnieniach



- dziecko pozbawione kontaktu czuje, że nie jest dla
rodziców ważne, że jego kłopoty, radości i pytania, w ogóle
się nie liczą. Czasami, choć zdarza się to coraz rzadziej,
dziecko znajduje zrozumienie u dziadków.



Czas dla dziecka ważny jest nie tylko ze strony matki, ale
również ze strony ojca. Każde z nich wywiera nieco inny
wpływ na dziecko.

Jakim typem charakterologicznym jest moje dziecko?
RODZICU: SPRÓBUJ SCHARAAKTERYZOWAĆ
SWOJE DZIECKO

Jaki czas rozwojowy na budowanie relacji jest
najlepszy? Do 13 roku życia rodzice mają
najlepsze warunki do budowania więzi ze swoim
dzieckiem… Rodzicu, nie zmarnuj tego czasu…

Jakie są moje (rodzica) codzienne relacje z moim
dzieckiem?


POZYTYWY
Pocałunek Przytulenie Wspólne posiłki Wspólne zabawy Czytanie bajek, książek Wspólne
spacery, Rytuał dnia Dzień Rodziny

NEGATYWY
Krzyczysz na dziecko Bijesz je Dajesz słodycze za coś ... Okłamujesz je Zmuszasz do czegoś
Karzesz je Manipulujesz Jesteś niekonsekwentny
Używasz słów nieodpowiednich, raniących je


Co wiem o swoim dziecku?


Mój syn (córka)........................................ .................
Interesuje się: ........................................
Ulubiona bajka: ........................................
Jest szczęśliwy (a) gdy: ........................................
Jest dumny (a) gdy: ........................................
Jego (jej) wadą jest: ........................................
Jego (jej) zaletą jest:........................................ ......
Lubi gdy ktoś zwraca się do niego (niej): ........................................
Największym sukcesem mojego dziecka jest:: ........................................
Ma talent do: ........................................
W przyszłości pragnie być: ........................................
Boi się: ........................................
Najbardziej lubi spędzać czas wolny: ........................................
Jego (Jej) trójka najbliższych przyjaciół to: ........................................



Oby te słowa, z filmu MARY POPPINS nie stały się naszą
rzeczywistością:
... Ma pan tyle rzeczy do zrobienia, że nigdy nie ma pan czasu
... a tym bardziej na to, aby spróbować uszczęśliwić innych. Nie
powinien się pan jednak niepokoić, pewnego dnia pańskie dzieci
wyfruną, odejdą i pozostanie pan sam ... Wtedy, być może, zda
pan sobie sprawę z tego, że się pan mylił.

Dziękuję za uwagę
- Sabina Chyłapedagog P-17


Slide 28

PEDAGOGIZACJA RODZICÓW cz.1
- Z CYKLU WARTO ROZMAWIĆ …
O NASZYCH DZIECIACH

TEMAT

 Role

wychowawcze rodziców i potrzeby
dziecka w wieku przedszkolnym

CZAS NA MAŁĄ REFLEKSJĘ


Jak byłem sam wychowany?
Czy dostatecznie obdarzono mnie miłością i akceptacją?



Czy wychowywałem/am się z mamą i tatą?



Jakie relację panowały między rodzicami?



Które z metod moich rodziców stosuję sam, których pragnę uniknąć, a w
czym pragnę postępować inaczej?



Czy jestem zadowolony z własnego sposobu wychowywania dzieci?



Czy chciałbym coś zmienić?

Każdy z nas chciałby wychować zdrowe,
szczęśliwe dziecko…

ROLA WYCHOWAWCZA RODZICÓW


A) rodzice wychowują – czyli kształtują i ukierunkowują
nowego człowieka poprzez fakt, że są z nim w bliskim i
jedynym kontakcie uczuciowym i stwarzają mu jedyną w
swym rodzaju rzeczywistość domu,



B) nikt nie może ich w pełni zastąpić (dziecko zawsze dąży
do odzyskania rodziców, nawet ogromnym kosztem),



C) nieodwracalny brak rodzica – to zawsze trwałe szkody w
osobowości dziecka,



D) zadania rodzicielskie wymagają głębszych przygotowań,
ponieważ wszelkie zaniedbania i błędy wynikające z
niewiedzy, trudno później lub nie można wcale ich naprawić



E) rodzicielstwa nie można znaleźć w żadnym podręczniku,
ale równocześnie wiedza, refleksja i świadoma dobra wola
jest potrzebna każdemu z rodziców, zwłaszcza w
trudniejszych chwilach,

Każda rodzina jest inna…


Każda rodzina preferuje inny styl wychowania. Jego wybór
zależy od wielu czynników



m.in. od fazy rozwoju dziecka, jego potrzeb, możliwości,
stanu zdrowia, osobowości, ale przede wszystkim od poglądów
rodziców, od stylu wychowania ich rodziców;



Istnieje tyle stylów wychowawczych ile rodzin. Nie sposób
wszystkie zliczyć i wymienić. W literaturze zazwyczaj
wyodrębnia się kilka podstawowych stylów.



Rzadko są one w czystej postaci- najczęściej występuje typ
mieszany



Często jednak niepokojące zachowanie dziecka (płaczliwość,
agresja, strachliwość…) są wynikiem zmian w jego najbliższym
otoczeniu- w rodzinie.

STYLE WYCHOWANIA
AUTOKRATYCZNY


- w rodzinach patriarchalnych, ma więc on charakter konserwatywny i jest
oparty na tym rodzaju autorytetu



Decyzje podejmują rodzice (lub jedno z nich-autokrata) – bez porozumienia z
innymi członkami rodziny, nie pytając ich o zgodę,



Od dzieci wymaga się bezwzględnej karności i posłuszeństwa,
podporządkowania się wszelkim poleceniom i nakazom rodziców, a zwłaszcza
ojca



Kary, nagrody i inne środki wychowawcze stosowane są konsekwentnie i nie
ma od nich odwołania.



SKUTKI: dzieci zachowując się despotycznie i okrutnie wobec młodszych i
słabszych kolegów;

lub są zastraszane i uległe, niezdolne do samodzielnego działania i myślenia,
przywykłe tylko do wykonywania rozkazów i poleceń z zewnątrz.


lub buntują się przeciw ustawicznemu przymusowi i stają się agresywne w
sposób jawny lub ukryty

Demokratyczny styl
wychowania


dziecka współuczestniczy w życiu rodziny.



dziecko zna zakres swoich obowiązków i zadań, nie zostały mu one jednak
narzucone, lecz dobrowolnie je przyjęło, czasem z własnej chęci, a
niekiedy dlatego, że wyjaśniono mu sens i konieczność podjęcia się ich dla
dobra całej rodziny.



W przypadku zaniedbania lub złamania zobowiązania przez dziecko, rodzice
nie stosują na ogół środków represji, lecz metody perswazji i argumentacji.



Demokratyczny styl wychowania cechuje rzadka kontrola, częste
nagradzanie oraz stawianie wysokich wymagań wobec dziecka.



SKUTEK:



Przy takim stylu wychowania więź emocjonalna dziecka z rodzicami jest
silna, przeważają zdecydowanie uczucia pozytywne : wzajemne zaufanie,
sympatia i życzliwość

Styl liberalny


Daje się często zaobserwować we współczesnych



rodzinach małych. Pod pewnymi względami przypomina on
wychowanie niekonsekwentne czy też ingerowanie w sprawy
dziecka i w jego zachowanie wyłącznie od przypadku do
przypadku.



Wpojenie norm i zasad moralnych zaczyna się w tym systemie
wychowania późno, opóźniony jest także proces socjalizacji
dziecka



"Niech wszystko leci, jak leci"

Niekonsekwentny styl


Cechą jest zmienność, niejednolitość i przypadkowość
zabiegów wychowawczych w zależności od samopoczucia
rodziców, sytuacji itp.



Np.. że jeden rodzic rozpieszcza, a drugi terroryzuje



Rodzice raz są dla dziecka bardziej wyrozumiali, raz mniej.
Albo w ogóle nie zwracają uwagi na jego wybryki albo surowo
za nie karzą.



SKUTKI: zaburza poczucie bezpieczeństwa; powoduje
niepewność, agresję, osamotnienie, bezradność.



wywołuje poczucie niesprawiedliwości i krzywdy



Doprowadza do utraty szacunku wobec rodziców.



"raz tak, raz tak"

Quiz jaką mamą/tatą jesteś??...

TEŚCIK


Wiesz, że syn marzy o grze komputerowej dozwolonej od 16 lat. Nie skończył jednak
nawet 11. Gdy po raz kolejny prosi: „Mamo, ale ja będę naprawdę grzeczny przez tydzień,
jak mi ja kupisz”, mówisz:
A) „Nie mamy o czym rozmawiać”.
B) „Poproszę tatę, żeby wyjątkowo pozwolił ci w to zagrać”.
C) „To gra dla starszych chłopców, więc kupię ją, jak będziesz starszy. Teraz możesz grac w gry
dla osób w twoim wieku”.
D) „Kochanie, tam są straszne sceny, nie dla takich małych chłopczyków jak ty”.
E) „Powiedz dziadkowi, żeby ci kupił”.



Córka miała wrócić od koleżanki na obiad. Wraca godzinę później, gdy jedzenie już
wystygło. Jak reagujesz?
E) Mówisz: „Powiedz tacie, by odgrzał ci zupę”. I wracasz do rozmowy telefonicznej z
przyjaciółką.
A) Ponosi cię: „Nie chce słyszeć, dlaczego się spóźniłaś! Sama jesteś sobie winna i za karę
zjesz zimną zupę!”.
B) Wzdychasz z ulga: „Całe szczęście, że już jesteś. Martwiłam się, ze coś się stało”. I
podgrzewasz obiad.
D) Przytulasz ja i mówisz: „Nie rób mi tego więcej i nie spóźniaj się, bo mama omal nie umarła
ze strachu, że coś ci się stało”.
C) Spokojnie pytasz: „Dlaczego nie dotrzymałaś obietnicy, ze przyjdziesz na czas?”.

TEŚCIK


Teściowa skarży się, że twój syn nie słucha jej i używa brzydkich słów. Sugeruje, że nie daje sobie z nim
rady i nie chce się nim zajmować. Przychodzisz do domu i:
C) Mówisz, że starszym należy się szacunek i że jeśli będzie niegrzeczny u babci, nie pojedzie z tobą do
wesołego miasteczka.
A) Grozisz, że jeśli jeszcze raz obrazi babcię, to powiesz ojcu i dostanie za swoje.
B) Prosisz, żeby był milszy dla babci.
E) Udajesz spokojną i mówisz, że skoro nie podoba mu się u babci, to możesz oddać go do internatu dla małych
chłopców.
D) Przy dziecku opowiadasz koleżance, że twoja teściowa jest beznadziejna.



Przy kolacji twoja córka nie posłuchała ostrzeżenia: „Nie baw się szklanka, bo ją stłuczesz”. Stłukła, a
szkło rozleciało się po kuchni. Ogarnia cię wściekłość i:
A) Wrzeszczysz: „Marsz do łóżka! Za karę nie obejrzysz dobranocki!”.
B) Szybko się opanowujesz i prosisz: „Nie wstawaj z krzesła, bo się skaleczysz”. Zamiatasz szkło i dopiero
wtedy pozwalasz jej iść do pokoju na bajkę.
E) Krzyczysz do męża: „Powiedz coś temu dziecku, bo ja już nie mam zdrowia!”.
C) Pytasz podniesionym tonem: „Czy teraz już wiesz, że szkło może się zbić?”.
D) Robi ci się słabo na myśl, ze odłamek szkła mógł wbić się w ciało dziecka.



Syn długo marudził, ze chciałby chodzić na karate tak jak kolega z klasy. Miesiąc temu zapisałaś go do
klubu i zapłaciłaś za kwartał z góry. On teraz mówi, że to mu się nie podoba i nie będzie chodził.
D) Gdy słyszysz, że treningi meczą dziecko, zgadzasz się, by przestało ćwiczyć.
E) Machasz ręką i mówisz: „Skoro tak uważasz, to daj sobie spokój z treningami”.
A) Mówisz, że nie on rządzi w domu i ma chodzić na treningi.
B) Mówisz: „Nie ma sprawy”, bo nie chcesz go do niczego zmuszać.
C) Proponujesz, żeby zrezygnował za 2 miesiące, by wykorzystać zapłacone lekcje.

WYNIKI


NAJWIĘCEJ A: Kontrolujesz dziecko nadmiernie, nie dając pola do
samodzielności. Uważasz, że w domu rządzą rodzice, a dzieci mają słuchać.
Jesteś surowym sędzią i pilnujesz, by kara nie ominęła malca. Jeśli nie chcesz
zamienić domu w wiezienie, a wychowania w walkę, sięgnij po inne metody.
Pozwól dziecku podejmować decyzje, np. w sprawie ubrania. Częściej używaj
marchewki niż kija. Będzie się mniej buntować i chętniej współpracować.



NAJWIĘCEJ B: Wymagasz za mało. Wiesz, że dziecko potrzebuje akceptacji,
zrozumienia. Najważniejsze dla ciebie jest to,by czuło się kochane. Jesteś
wyrozumiała, gdy zachowuje się niegrzecznie i robi to, na co ma ochotę. Uważaj,
bo brak ustalonych granic może sprawić, ze w domu rośnie tyran. Zwróć uwagę
na większą dyscyplinę i porządek dnia. Naucz się mówić „nie”. Konsekwentne
przestrzeganie reguł jest dziecku potrzebne do rozwoju tak samo jak miłość.

WYNIKI


NAJWIĘCEJ C: Wspierasz mądrze. Jesteś wrażliwa na potrzeby swojego dziecka i
starasz się rozumieć jego uczucia. Jednocześnie stawiasz wyraźne granice i
wymagania. Dziecko zawsze może na ciebie liczyć, ale dajesz mu też sporo
swobody i uczysz samodzielności. Potrafisz przyznać się do błędów oraz wyciągać
z nich wnioski, żeby już ich nie popełniać w przyszłości. Jesteś dobrą matką i tak
trzymaj!



NAJWIĘCEJ D: Opiekujesz się za bardzo. Trzymasz dziecko pod kloszem i zbyt
uzależniasz od siebie. Będziesz o wiele lepszą matką, jeśli od czasu do czasu
zapomnisz o dzieciach i… poczujesz się kobieta! Co najmniej raz w tygodniu znajdź
dla siebie 2 godziny na robienie tego, co sprawia ci przyjemność. Poczujesz się
lepiej, a twoje dzieci odetchną z ulgą.



NAJWIĘCEJ E: Wyręczasz się innymi. Cieszysz się, że twoje dzieci są bardziej
samodzielne od rówieśników. Ale w porównaniu z kolegami dostają mniej uwagi i
wsparcia ze strony rodziców. To nie jest powód do dumy, tylko do zastanowienia się
nad zmianami. Inaczej pociecha zacznie sprawiać kłopoty, by zwrócić na siebie
uwagę. Codziennie znajdź czas na rozmowy i wspólne rytuały. Dzięki temu dasz
dziecku poczucie, że jest dla ciebie ważne.

WNIOSEK:


Rodzic musi uświadomić sobie podstawowy fakt, że
istnieje związek między jego życiem, a późniejszym
życiem dziecka,



Związek między postawami rodziców a tym, co dziecko w
„siebie wchłonie”;



Wszystko, co przeżywamy w początkach naszego życia,
zapisuje się w naszym ciele.



Przemoc fizyczna na dziecku zostawia ślady widoczne na
ciele – złe słowa zostawiają ślady niewidoczne



RODZICU czego nie zrobisz TY,



nikt nie zrobi tego za CIEBIE

POTRZEBY…to biologiczny lub psychiczny stan motywacyjny, który
ukierunkowuje zachowania jednostki na pewien cel.
Potrzeby motywują zachowania ludzkie.

JAKIE POTRZEBY MAJĄ DZIECI
PRZEDSZKOLNE?

POTRZEBY DZIECKA



5. POTRZEBA KONTAKTÓW
SPOŁECZNYCH



4. UZNANIA I AKCEPTACJI



3. ROZWOJU I AKTYWNOŚCI



2. BEZPIECZEŃSTWA



1. MIŁOŚCI



NA SAMYM DOLE SĄ POTZREBY
FIZJOLOGICZNE

Z

POTRZEBAMI ZWIĄZANY JEST ROZWÓJ
DZIECKA – DZIECKO PRAWIDŁOWO
ROZWIJAJĄC SIĘ – ZASPAKAJA SWOJE
POTRZEBY

TEMAT: Czas dla dziecka.

list pewnej dziewczynki do swojej


mamy:

Kochana Mamo!
Dzisiaj w szkole pani czytała nam opowiadanie o mamie – czarodziejce.
Cała klasa, po prostu, zakochała się w tej mamie. Bo ona jest naprawdę
niezwykła. Jakie robi czary! Wyobraź sobie, że potrafi znaleźć radę na
smutek olbrzyma, karmi sałatą dinozaura, zamienia zabawkę w prawdziwą
ciężarówkę. Ale chyba największym czarem mamy jest, że ma zawsze dużo,
dużo czasu dla dzieci. A ja już tak dawno z Tobą nie rozmawiałam ... Tak
trudno nam się spotkać w tym naszym mieszkaniu. Widujemy się przy stole i
przy telewizorze, ale najczęściej to ja jestem sama. I wiesz, czasami myślę,
że gdybym się zgubiła, to Ty nie wiedziałabyś gdzie mnie szukać. Pewnie nie
wolno tak myśleć ... Nie gniewaj się na mnie. Ja przecież wiem, że mnie
kochasz – dajesz mi wiele prezentów. Ja przecież wiem, że mamę trzeba
kochać najbardziej, nawet gdy nie będziesz mi kupowała nowych zabawek.
Nasza Pani zapytała nas, który z czarów chcielibyśmy podarować swojej
Mamie. I wiesz, prawie wszyscy chcieli móc chociaż raz, z mamą i z całą
rodziną, polecieć poduszkowcem na spacer. Mi on nie jest potrzebny. Ja
mogę iść z Tobą nawet na piechotę.
Moja Mamo – czarodziejko! Wyczaruj dla mnie jedno popołudnie. Ja mam
Ci do powiedzenia jeszcze wiele, wiele innych bajek.
Twoja kochana i kochająca Cię mocno, mocno XYZ

Jak mieć dobry kontakt z własnym
dzieckiem?


Kontakt z dzieckiem, to wysłuchanie jego zwierzeń, przeżyć związanych z
przedszkolem, z przyjaciółmi, z przeczytaną książką.



Wysłuchanie dziecka, wspólne przedyskutowanie spraw przeciwdziała
poczuciu osamotnienia, rodzi wiarę we własne siły i wzbudza motywację
do dalszego działania. Poświęcony czas powoduje, że dzieci czują się
dowartościowane i cenione.



Ważne są opowiadania rodziców o sobie, swojej pracy, obowiązkach i
pragnieniach



- dziecko pozbawione kontaktu czuje, że nie jest dla
rodziców ważne, że jego kłopoty, radości i pytania, w ogóle
się nie liczą. Czasami, choć zdarza się to coraz rzadziej,
dziecko znajduje zrozumienie u dziadków.



Czas dla dziecka ważny jest nie tylko ze strony matki, ale
również ze strony ojca. Każde z nich wywiera nieco inny
wpływ na dziecko.

Jakim typem charakterologicznym jest moje dziecko?
RODZICU: SPRÓBUJ SCHARAAKTERYZOWAĆ
SWOJE DZIECKO

Jaki czas rozwojowy na budowanie relacji jest
najlepszy? Do 13 roku życia rodzice mają
najlepsze warunki do budowania więzi ze swoim
dzieckiem… Rodzicu, nie zmarnuj tego czasu…

Jakie są moje (rodzica) codzienne relacje z moim
dzieckiem?


POZYTYWY
Pocałunek Przytulenie Wspólne posiłki Wspólne zabawy Czytanie bajek, książek Wspólne
spacery, Rytuał dnia Dzień Rodziny

NEGATYWY
Krzyczysz na dziecko Bijesz je Dajesz słodycze za coś ... Okłamujesz je Zmuszasz do czegoś
Karzesz je Manipulujesz Jesteś niekonsekwentny
Używasz słów nieodpowiednich, raniących je


Co wiem o swoim dziecku?


Mój syn (córka)........................................ .................
Interesuje się: ........................................
Ulubiona bajka: ........................................
Jest szczęśliwy (a) gdy: ........................................
Jest dumny (a) gdy: ........................................
Jego (jej) wadą jest: ........................................
Jego (jej) zaletą jest:........................................ ......
Lubi gdy ktoś zwraca się do niego (niej): ........................................
Największym sukcesem mojego dziecka jest:: ........................................
Ma talent do: ........................................
W przyszłości pragnie być: ........................................
Boi się: ........................................
Najbardziej lubi spędzać czas wolny: ........................................
Jego (Jej) trójka najbliższych przyjaciół to: ........................................



Oby te słowa, z filmu MARY POPPINS nie stały się naszą
rzeczywistością:
... Ma pan tyle rzeczy do zrobienia, że nigdy nie ma pan czasu
... a tym bardziej na to, aby spróbować uszczęśliwić innych. Nie
powinien się pan jednak niepokoić, pewnego dnia pańskie dzieci
wyfruną, odejdą i pozostanie pan sam ... Wtedy, być może, zda
pan sobie sprawę z tego, że się pan mylił.

Dziękuję za uwagę
- Sabina Chyłapedagog P-17


Slide 29

PEDAGOGIZACJA RODZICÓW cz.1
- Z CYKLU WARTO ROZMAWIĆ …
O NASZYCH DZIECIACH

TEMAT

 Role

wychowawcze rodziców i potrzeby
dziecka w wieku przedszkolnym

CZAS NA MAŁĄ REFLEKSJĘ


Jak byłem sam wychowany?
Czy dostatecznie obdarzono mnie miłością i akceptacją?



Czy wychowywałem/am się z mamą i tatą?



Jakie relację panowały między rodzicami?



Które z metod moich rodziców stosuję sam, których pragnę uniknąć, a w
czym pragnę postępować inaczej?



Czy jestem zadowolony z własnego sposobu wychowywania dzieci?



Czy chciałbym coś zmienić?

Każdy z nas chciałby wychować zdrowe,
szczęśliwe dziecko…

ROLA WYCHOWAWCZA RODZICÓW


A) rodzice wychowują – czyli kształtują i ukierunkowują
nowego człowieka poprzez fakt, że są z nim w bliskim i
jedynym kontakcie uczuciowym i stwarzają mu jedyną w
swym rodzaju rzeczywistość domu,



B) nikt nie może ich w pełni zastąpić (dziecko zawsze dąży
do odzyskania rodziców, nawet ogromnym kosztem),



C) nieodwracalny brak rodzica – to zawsze trwałe szkody w
osobowości dziecka,



D) zadania rodzicielskie wymagają głębszych przygotowań,
ponieważ wszelkie zaniedbania i błędy wynikające z
niewiedzy, trudno później lub nie można wcale ich naprawić



E) rodzicielstwa nie można znaleźć w żadnym podręczniku,
ale równocześnie wiedza, refleksja i świadoma dobra wola
jest potrzebna każdemu z rodziców, zwłaszcza w
trudniejszych chwilach,

Każda rodzina jest inna…


Każda rodzina preferuje inny styl wychowania. Jego wybór
zależy od wielu czynników



m.in. od fazy rozwoju dziecka, jego potrzeb, możliwości,
stanu zdrowia, osobowości, ale przede wszystkim od poglądów
rodziców, od stylu wychowania ich rodziców;



Istnieje tyle stylów wychowawczych ile rodzin. Nie sposób
wszystkie zliczyć i wymienić. W literaturze zazwyczaj
wyodrębnia się kilka podstawowych stylów.



Rzadko są one w czystej postaci- najczęściej występuje typ
mieszany



Często jednak niepokojące zachowanie dziecka (płaczliwość,
agresja, strachliwość…) są wynikiem zmian w jego najbliższym
otoczeniu- w rodzinie.

STYLE WYCHOWANIA
AUTOKRATYCZNY


- w rodzinach patriarchalnych, ma więc on charakter konserwatywny i jest
oparty na tym rodzaju autorytetu



Decyzje podejmują rodzice (lub jedno z nich-autokrata) – bez porozumienia z
innymi członkami rodziny, nie pytając ich o zgodę,



Od dzieci wymaga się bezwzględnej karności i posłuszeństwa,
podporządkowania się wszelkim poleceniom i nakazom rodziców, a zwłaszcza
ojca



Kary, nagrody i inne środki wychowawcze stosowane są konsekwentnie i nie
ma od nich odwołania.



SKUTKI: dzieci zachowując się despotycznie i okrutnie wobec młodszych i
słabszych kolegów;

lub są zastraszane i uległe, niezdolne do samodzielnego działania i myślenia,
przywykłe tylko do wykonywania rozkazów i poleceń z zewnątrz.


lub buntują się przeciw ustawicznemu przymusowi i stają się agresywne w
sposób jawny lub ukryty

Demokratyczny styl
wychowania


dziecka współuczestniczy w życiu rodziny.



dziecko zna zakres swoich obowiązków i zadań, nie zostały mu one jednak
narzucone, lecz dobrowolnie je przyjęło, czasem z własnej chęci, a
niekiedy dlatego, że wyjaśniono mu sens i konieczność podjęcia się ich dla
dobra całej rodziny.



W przypadku zaniedbania lub złamania zobowiązania przez dziecko, rodzice
nie stosują na ogół środków represji, lecz metody perswazji i argumentacji.



Demokratyczny styl wychowania cechuje rzadka kontrola, częste
nagradzanie oraz stawianie wysokich wymagań wobec dziecka.



SKUTEK:



Przy takim stylu wychowania więź emocjonalna dziecka z rodzicami jest
silna, przeważają zdecydowanie uczucia pozytywne : wzajemne zaufanie,
sympatia i życzliwość

Styl liberalny


Daje się często zaobserwować we współczesnych



rodzinach małych. Pod pewnymi względami przypomina on
wychowanie niekonsekwentne czy też ingerowanie w sprawy
dziecka i w jego zachowanie wyłącznie od przypadku do
przypadku.



Wpojenie norm i zasad moralnych zaczyna się w tym systemie
wychowania późno, opóźniony jest także proces socjalizacji
dziecka



"Niech wszystko leci, jak leci"

Niekonsekwentny styl


Cechą jest zmienność, niejednolitość i przypadkowość
zabiegów wychowawczych w zależności od samopoczucia
rodziców, sytuacji itp.



Np.. że jeden rodzic rozpieszcza, a drugi terroryzuje



Rodzice raz są dla dziecka bardziej wyrozumiali, raz mniej.
Albo w ogóle nie zwracają uwagi na jego wybryki albo surowo
za nie karzą.



SKUTKI: zaburza poczucie bezpieczeństwa; powoduje
niepewność, agresję, osamotnienie, bezradność.



wywołuje poczucie niesprawiedliwości i krzywdy



Doprowadza do utraty szacunku wobec rodziców.



"raz tak, raz tak"

Quiz jaką mamą/tatą jesteś??...

TEŚCIK


Wiesz, że syn marzy o grze komputerowej dozwolonej od 16 lat. Nie skończył jednak
nawet 11. Gdy po raz kolejny prosi: „Mamo, ale ja będę naprawdę grzeczny przez tydzień,
jak mi ja kupisz”, mówisz:
A) „Nie mamy o czym rozmawiać”.
B) „Poproszę tatę, żeby wyjątkowo pozwolił ci w to zagrać”.
C) „To gra dla starszych chłopców, więc kupię ją, jak będziesz starszy. Teraz możesz grac w gry
dla osób w twoim wieku”.
D) „Kochanie, tam są straszne sceny, nie dla takich małych chłopczyków jak ty”.
E) „Powiedz dziadkowi, żeby ci kupił”.



Córka miała wrócić od koleżanki na obiad. Wraca godzinę później, gdy jedzenie już
wystygło. Jak reagujesz?
E) Mówisz: „Powiedz tacie, by odgrzał ci zupę”. I wracasz do rozmowy telefonicznej z
przyjaciółką.
A) Ponosi cię: „Nie chce słyszeć, dlaczego się spóźniłaś! Sama jesteś sobie winna i za karę
zjesz zimną zupę!”.
B) Wzdychasz z ulga: „Całe szczęście, że już jesteś. Martwiłam się, ze coś się stało”. I
podgrzewasz obiad.
D) Przytulasz ja i mówisz: „Nie rób mi tego więcej i nie spóźniaj się, bo mama omal nie umarła
ze strachu, że coś ci się stało”.
C) Spokojnie pytasz: „Dlaczego nie dotrzymałaś obietnicy, ze przyjdziesz na czas?”.

TEŚCIK


Teściowa skarży się, że twój syn nie słucha jej i używa brzydkich słów. Sugeruje, że nie daje sobie z nim
rady i nie chce się nim zajmować. Przychodzisz do domu i:
C) Mówisz, że starszym należy się szacunek i że jeśli będzie niegrzeczny u babci, nie pojedzie z tobą do
wesołego miasteczka.
A) Grozisz, że jeśli jeszcze raz obrazi babcię, to powiesz ojcu i dostanie za swoje.
B) Prosisz, żeby był milszy dla babci.
E) Udajesz spokojną i mówisz, że skoro nie podoba mu się u babci, to możesz oddać go do internatu dla małych
chłopców.
D) Przy dziecku opowiadasz koleżance, że twoja teściowa jest beznadziejna.



Przy kolacji twoja córka nie posłuchała ostrzeżenia: „Nie baw się szklanka, bo ją stłuczesz”. Stłukła, a
szkło rozleciało się po kuchni. Ogarnia cię wściekłość i:
A) Wrzeszczysz: „Marsz do łóżka! Za karę nie obejrzysz dobranocki!”.
B) Szybko się opanowujesz i prosisz: „Nie wstawaj z krzesła, bo się skaleczysz”. Zamiatasz szkło i dopiero
wtedy pozwalasz jej iść do pokoju na bajkę.
E) Krzyczysz do męża: „Powiedz coś temu dziecku, bo ja już nie mam zdrowia!”.
C) Pytasz podniesionym tonem: „Czy teraz już wiesz, że szkło może się zbić?”.
D) Robi ci się słabo na myśl, ze odłamek szkła mógł wbić się w ciało dziecka.



Syn długo marudził, ze chciałby chodzić na karate tak jak kolega z klasy. Miesiąc temu zapisałaś go do
klubu i zapłaciłaś za kwartał z góry. On teraz mówi, że to mu się nie podoba i nie będzie chodził.
D) Gdy słyszysz, że treningi meczą dziecko, zgadzasz się, by przestało ćwiczyć.
E) Machasz ręką i mówisz: „Skoro tak uważasz, to daj sobie spokój z treningami”.
A) Mówisz, że nie on rządzi w domu i ma chodzić na treningi.
B) Mówisz: „Nie ma sprawy”, bo nie chcesz go do niczego zmuszać.
C) Proponujesz, żeby zrezygnował za 2 miesiące, by wykorzystać zapłacone lekcje.

WYNIKI


NAJWIĘCEJ A: Kontrolujesz dziecko nadmiernie, nie dając pola do
samodzielności. Uważasz, że w domu rządzą rodzice, a dzieci mają słuchać.
Jesteś surowym sędzią i pilnujesz, by kara nie ominęła malca. Jeśli nie chcesz
zamienić domu w wiezienie, a wychowania w walkę, sięgnij po inne metody.
Pozwól dziecku podejmować decyzje, np. w sprawie ubrania. Częściej używaj
marchewki niż kija. Będzie się mniej buntować i chętniej współpracować.



NAJWIĘCEJ B: Wymagasz za mało. Wiesz, że dziecko potrzebuje akceptacji,
zrozumienia. Najważniejsze dla ciebie jest to,by czuło się kochane. Jesteś
wyrozumiała, gdy zachowuje się niegrzecznie i robi to, na co ma ochotę. Uważaj,
bo brak ustalonych granic może sprawić, ze w domu rośnie tyran. Zwróć uwagę
na większą dyscyplinę i porządek dnia. Naucz się mówić „nie”. Konsekwentne
przestrzeganie reguł jest dziecku potrzebne do rozwoju tak samo jak miłość.

WYNIKI


NAJWIĘCEJ C: Wspierasz mądrze. Jesteś wrażliwa na potrzeby swojego dziecka i
starasz się rozumieć jego uczucia. Jednocześnie stawiasz wyraźne granice i
wymagania. Dziecko zawsze może na ciebie liczyć, ale dajesz mu też sporo
swobody i uczysz samodzielności. Potrafisz przyznać się do błędów oraz wyciągać
z nich wnioski, żeby już ich nie popełniać w przyszłości. Jesteś dobrą matką i tak
trzymaj!



NAJWIĘCEJ D: Opiekujesz się za bardzo. Trzymasz dziecko pod kloszem i zbyt
uzależniasz od siebie. Będziesz o wiele lepszą matką, jeśli od czasu do czasu
zapomnisz o dzieciach i… poczujesz się kobieta! Co najmniej raz w tygodniu znajdź
dla siebie 2 godziny na robienie tego, co sprawia ci przyjemność. Poczujesz się
lepiej, a twoje dzieci odetchną z ulgą.



NAJWIĘCEJ E: Wyręczasz się innymi. Cieszysz się, że twoje dzieci są bardziej
samodzielne od rówieśników. Ale w porównaniu z kolegami dostają mniej uwagi i
wsparcia ze strony rodziców. To nie jest powód do dumy, tylko do zastanowienia się
nad zmianami. Inaczej pociecha zacznie sprawiać kłopoty, by zwrócić na siebie
uwagę. Codziennie znajdź czas na rozmowy i wspólne rytuały. Dzięki temu dasz
dziecku poczucie, że jest dla ciebie ważne.

WNIOSEK:


Rodzic musi uświadomić sobie podstawowy fakt, że
istnieje związek między jego życiem, a późniejszym
życiem dziecka,



Związek między postawami rodziców a tym, co dziecko w
„siebie wchłonie”;



Wszystko, co przeżywamy w początkach naszego życia,
zapisuje się w naszym ciele.



Przemoc fizyczna na dziecku zostawia ślady widoczne na
ciele – złe słowa zostawiają ślady niewidoczne



RODZICU czego nie zrobisz TY,



nikt nie zrobi tego za CIEBIE

POTRZEBY…to biologiczny lub psychiczny stan motywacyjny, który
ukierunkowuje zachowania jednostki na pewien cel.
Potrzeby motywują zachowania ludzkie.

JAKIE POTRZEBY MAJĄ DZIECI
PRZEDSZKOLNE?

POTRZEBY DZIECKA



5. POTRZEBA KONTAKTÓW
SPOŁECZNYCH



4. UZNANIA I AKCEPTACJI



3. ROZWOJU I AKTYWNOŚCI



2. BEZPIECZEŃSTWA



1. MIŁOŚCI



NA SAMYM DOLE SĄ POTZREBY
FIZJOLOGICZNE

Z

POTRZEBAMI ZWIĄZANY JEST ROZWÓJ
DZIECKA – DZIECKO PRAWIDŁOWO
ROZWIJAJĄC SIĘ – ZASPAKAJA SWOJE
POTRZEBY

TEMAT: Czas dla dziecka.

list pewnej dziewczynki do swojej


mamy:

Kochana Mamo!
Dzisiaj w szkole pani czytała nam opowiadanie o mamie – czarodziejce.
Cała klasa, po prostu, zakochała się w tej mamie. Bo ona jest naprawdę
niezwykła. Jakie robi czary! Wyobraź sobie, że potrafi znaleźć radę na
smutek olbrzyma, karmi sałatą dinozaura, zamienia zabawkę w prawdziwą
ciężarówkę. Ale chyba największym czarem mamy jest, że ma zawsze dużo,
dużo czasu dla dzieci. A ja już tak dawno z Tobą nie rozmawiałam ... Tak
trudno nam się spotkać w tym naszym mieszkaniu. Widujemy się przy stole i
przy telewizorze, ale najczęściej to ja jestem sama. I wiesz, czasami myślę,
że gdybym się zgubiła, to Ty nie wiedziałabyś gdzie mnie szukać. Pewnie nie
wolno tak myśleć ... Nie gniewaj się na mnie. Ja przecież wiem, że mnie
kochasz – dajesz mi wiele prezentów. Ja przecież wiem, że mamę trzeba
kochać najbardziej, nawet gdy nie będziesz mi kupowała nowych zabawek.
Nasza Pani zapytała nas, który z czarów chcielibyśmy podarować swojej
Mamie. I wiesz, prawie wszyscy chcieli móc chociaż raz, z mamą i z całą
rodziną, polecieć poduszkowcem na spacer. Mi on nie jest potrzebny. Ja
mogę iść z Tobą nawet na piechotę.
Moja Mamo – czarodziejko! Wyczaruj dla mnie jedno popołudnie. Ja mam
Ci do powiedzenia jeszcze wiele, wiele innych bajek.
Twoja kochana i kochająca Cię mocno, mocno XYZ

Jak mieć dobry kontakt z własnym
dzieckiem?


Kontakt z dzieckiem, to wysłuchanie jego zwierzeń, przeżyć związanych z
przedszkolem, z przyjaciółmi, z przeczytaną książką.



Wysłuchanie dziecka, wspólne przedyskutowanie spraw przeciwdziała
poczuciu osamotnienia, rodzi wiarę we własne siły i wzbudza motywację
do dalszego działania. Poświęcony czas powoduje, że dzieci czują się
dowartościowane i cenione.



Ważne są opowiadania rodziców o sobie, swojej pracy, obowiązkach i
pragnieniach



- dziecko pozbawione kontaktu czuje, że nie jest dla
rodziców ważne, że jego kłopoty, radości i pytania, w ogóle
się nie liczą. Czasami, choć zdarza się to coraz rzadziej,
dziecko znajduje zrozumienie u dziadków.



Czas dla dziecka ważny jest nie tylko ze strony matki, ale
również ze strony ojca. Każde z nich wywiera nieco inny
wpływ na dziecko.

Jakim typem charakterologicznym jest moje dziecko?
RODZICU: SPRÓBUJ SCHARAAKTERYZOWAĆ
SWOJE DZIECKO

Jaki czas rozwojowy na budowanie relacji jest
najlepszy? Do 13 roku życia rodzice mają
najlepsze warunki do budowania więzi ze swoim
dzieckiem… Rodzicu, nie zmarnuj tego czasu…

Jakie są moje (rodzica) codzienne relacje z moim
dzieckiem?


POZYTYWY
Pocałunek Przytulenie Wspólne posiłki Wspólne zabawy Czytanie bajek, książek Wspólne
spacery, Rytuał dnia Dzień Rodziny

NEGATYWY
Krzyczysz na dziecko Bijesz je Dajesz słodycze za coś ... Okłamujesz je Zmuszasz do czegoś
Karzesz je Manipulujesz Jesteś niekonsekwentny
Używasz słów nieodpowiednich, raniących je


Co wiem o swoim dziecku?


Mój syn (córka)........................................ .................
Interesuje się: ........................................
Ulubiona bajka: ........................................
Jest szczęśliwy (a) gdy: ........................................
Jest dumny (a) gdy: ........................................
Jego (jej) wadą jest: ........................................
Jego (jej) zaletą jest:........................................ ......
Lubi gdy ktoś zwraca się do niego (niej): ........................................
Największym sukcesem mojego dziecka jest:: ........................................
Ma talent do: ........................................
W przyszłości pragnie być: ........................................
Boi się: ........................................
Najbardziej lubi spędzać czas wolny: ........................................
Jego (Jej) trójka najbliższych przyjaciół to: ........................................



Oby te słowa, z filmu MARY POPPINS nie stały się naszą
rzeczywistością:
... Ma pan tyle rzeczy do zrobienia, że nigdy nie ma pan czasu
... a tym bardziej na to, aby spróbować uszczęśliwić innych. Nie
powinien się pan jednak niepokoić, pewnego dnia pańskie dzieci
wyfruną, odejdą i pozostanie pan sam ... Wtedy, być może, zda
pan sobie sprawę z tego, że się pan mylił.

Dziękuję za uwagę
- Sabina Chyłapedagog P-17


Slide 30

PEDAGOGIZACJA RODZICÓW cz.1
- Z CYKLU WARTO ROZMAWIĆ …
O NASZYCH DZIECIACH

TEMAT

 Role

wychowawcze rodziców i potrzeby
dziecka w wieku przedszkolnym

CZAS NA MAŁĄ REFLEKSJĘ


Jak byłem sam wychowany?
Czy dostatecznie obdarzono mnie miłością i akceptacją?



Czy wychowywałem/am się z mamą i tatą?



Jakie relację panowały między rodzicami?



Które z metod moich rodziców stosuję sam, których pragnę uniknąć, a w
czym pragnę postępować inaczej?



Czy jestem zadowolony z własnego sposobu wychowywania dzieci?



Czy chciałbym coś zmienić?

Każdy z nas chciałby wychować zdrowe,
szczęśliwe dziecko…

ROLA WYCHOWAWCZA RODZICÓW


A) rodzice wychowują – czyli kształtują i ukierunkowują
nowego człowieka poprzez fakt, że są z nim w bliskim i
jedynym kontakcie uczuciowym i stwarzają mu jedyną w
swym rodzaju rzeczywistość domu,



B) nikt nie może ich w pełni zastąpić (dziecko zawsze dąży
do odzyskania rodziców, nawet ogromnym kosztem),



C) nieodwracalny brak rodzica – to zawsze trwałe szkody w
osobowości dziecka,



D) zadania rodzicielskie wymagają głębszych przygotowań,
ponieważ wszelkie zaniedbania i błędy wynikające z
niewiedzy, trudno później lub nie można wcale ich naprawić



E) rodzicielstwa nie można znaleźć w żadnym podręczniku,
ale równocześnie wiedza, refleksja i świadoma dobra wola
jest potrzebna każdemu z rodziców, zwłaszcza w
trudniejszych chwilach,

Każda rodzina jest inna…


Każda rodzina preferuje inny styl wychowania. Jego wybór
zależy od wielu czynników



m.in. od fazy rozwoju dziecka, jego potrzeb, możliwości,
stanu zdrowia, osobowości, ale przede wszystkim od poglądów
rodziców, od stylu wychowania ich rodziców;



Istnieje tyle stylów wychowawczych ile rodzin. Nie sposób
wszystkie zliczyć i wymienić. W literaturze zazwyczaj
wyodrębnia się kilka podstawowych stylów.



Rzadko są one w czystej postaci- najczęściej występuje typ
mieszany



Często jednak niepokojące zachowanie dziecka (płaczliwość,
agresja, strachliwość…) są wynikiem zmian w jego najbliższym
otoczeniu- w rodzinie.

STYLE WYCHOWANIA
AUTOKRATYCZNY


- w rodzinach patriarchalnych, ma więc on charakter konserwatywny i jest
oparty na tym rodzaju autorytetu



Decyzje podejmują rodzice (lub jedno z nich-autokrata) – bez porozumienia z
innymi członkami rodziny, nie pytając ich o zgodę,



Od dzieci wymaga się bezwzględnej karności i posłuszeństwa,
podporządkowania się wszelkim poleceniom i nakazom rodziców, a zwłaszcza
ojca



Kary, nagrody i inne środki wychowawcze stosowane są konsekwentnie i nie
ma od nich odwołania.



SKUTKI: dzieci zachowując się despotycznie i okrutnie wobec młodszych i
słabszych kolegów;

lub są zastraszane i uległe, niezdolne do samodzielnego działania i myślenia,
przywykłe tylko do wykonywania rozkazów i poleceń z zewnątrz.


lub buntują się przeciw ustawicznemu przymusowi i stają się agresywne w
sposób jawny lub ukryty

Demokratyczny styl
wychowania


dziecka współuczestniczy w życiu rodziny.



dziecko zna zakres swoich obowiązków i zadań, nie zostały mu one jednak
narzucone, lecz dobrowolnie je przyjęło, czasem z własnej chęci, a
niekiedy dlatego, że wyjaśniono mu sens i konieczność podjęcia się ich dla
dobra całej rodziny.



W przypadku zaniedbania lub złamania zobowiązania przez dziecko, rodzice
nie stosują na ogół środków represji, lecz metody perswazji i argumentacji.



Demokratyczny styl wychowania cechuje rzadka kontrola, częste
nagradzanie oraz stawianie wysokich wymagań wobec dziecka.



SKUTEK:



Przy takim stylu wychowania więź emocjonalna dziecka z rodzicami jest
silna, przeważają zdecydowanie uczucia pozytywne : wzajemne zaufanie,
sympatia i życzliwość

Styl liberalny


Daje się często zaobserwować we współczesnych



rodzinach małych. Pod pewnymi względami przypomina on
wychowanie niekonsekwentne czy też ingerowanie w sprawy
dziecka i w jego zachowanie wyłącznie od przypadku do
przypadku.



Wpojenie norm i zasad moralnych zaczyna się w tym systemie
wychowania późno, opóźniony jest także proces socjalizacji
dziecka



"Niech wszystko leci, jak leci"

Niekonsekwentny styl


Cechą jest zmienność, niejednolitość i przypadkowość
zabiegów wychowawczych w zależności od samopoczucia
rodziców, sytuacji itp.



Np.. że jeden rodzic rozpieszcza, a drugi terroryzuje



Rodzice raz są dla dziecka bardziej wyrozumiali, raz mniej.
Albo w ogóle nie zwracają uwagi na jego wybryki albo surowo
za nie karzą.



SKUTKI: zaburza poczucie bezpieczeństwa; powoduje
niepewność, agresję, osamotnienie, bezradność.



wywołuje poczucie niesprawiedliwości i krzywdy



Doprowadza do utraty szacunku wobec rodziców.



"raz tak, raz tak"

Quiz jaką mamą/tatą jesteś??...

TEŚCIK


Wiesz, że syn marzy o grze komputerowej dozwolonej od 16 lat. Nie skończył jednak
nawet 11. Gdy po raz kolejny prosi: „Mamo, ale ja będę naprawdę grzeczny przez tydzień,
jak mi ja kupisz”, mówisz:
A) „Nie mamy o czym rozmawiać”.
B) „Poproszę tatę, żeby wyjątkowo pozwolił ci w to zagrać”.
C) „To gra dla starszych chłopców, więc kupię ją, jak będziesz starszy. Teraz możesz grac w gry
dla osób w twoim wieku”.
D) „Kochanie, tam są straszne sceny, nie dla takich małych chłopczyków jak ty”.
E) „Powiedz dziadkowi, żeby ci kupił”.



Córka miała wrócić od koleżanki na obiad. Wraca godzinę później, gdy jedzenie już
wystygło. Jak reagujesz?
E) Mówisz: „Powiedz tacie, by odgrzał ci zupę”. I wracasz do rozmowy telefonicznej z
przyjaciółką.
A) Ponosi cię: „Nie chce słyszeć, dlaczego się spóźniłaś! Sama jesteś sobie winna i za karę
zjesz zimną zupę!”.
B) Wzdychasz z ulga: „Całe szczęście, że już jesteś. Martwiłam się, ze coś się stało”. I
podgrzewasz obiad.
D) Przytulasz ja i mówisz: „Nie rób mi tego więcej i nie spóźniaj się, bo mama omal nie umarła
ze strachu, że coś ci się stało”.
C) Spokojnie pytasz: „Dlaczego nie dotrzymałaś obietnicy, ze przyjdziesz na czas?”.

TEŚCIK


Teściowa skarży się, że twój syn nie słucha jej i używa brzydkich słów. Sugeruje, że nie daje sobie z nim
rady i nie chce się nim zajmować. Przychodzisz do domu i:
C) Mówisz, że starszym należy się szacunek i że jeśli będzie niegrzeczny u babci, nie pojedzie z tobą do
wesołego miasteczka.
A) Grozisz, że jeśli jeszcze raz obrazi babcię, to powiesz ojcu i dostanie za swoje.
B) Prosisz, żeby był milszy dla babci.
E) Udajesz spokojną i mówisz, że skoro nie podoba mu się u babci, to możesz oddać go do internatu dla małych
chłopców.
D) Przy dziecku opowiadasz koleżance, że twoja teściowa jest beznadziejna.



Przy kolacji twoja córka nie posłuchała ostrzeżenia: „Nie baw się szklanka, bo ją stłuczesz”. Stłukła, a
szkło rozleciało się po kuchni. Ogarnia cię wściekłość i:
A) Wrzeszczysz: „Marsz do łóżka! Za karę nie obejrzysz dobranocki!”.
B) Szybko się opanowujesz i prosisz: „Nie wstawaj z krzesła, bo się skaleczysz”. Zamiatasz szkło i dopiero
wtedy pozwalasz jej iść do pokoju na bajkę.
E) Krzyczysz do męża: „Powiedz coś temu dziecku, bo ja już nie mam zdrowia!”.
C) Pytasz podniesionym tonem: „Czy teraz już wiesz, że szkło może się zbić?”.
D) Robi ci się słabo na myśl, ze odłamek szkła mógł wbić się w ciało dziecka.



Syn długo marudził, ze chciałby chodzić na karate tak jak kolega z klasy. Miesiąc temu zapisałaś go do
klubu i zapłaciłaś za kwartał z góry. On teraz mówi, że to mu się nie podoba i nie będzie chodził.
D) Gdy słyszysz, że treningi meczą dziecko, zgadzasz się, by przestało ćwiczyć.
E) Machasz ręką i mówisz: „Skoro tak uważasz, to daj sobie spokój z treningami”.
A) Mówisz, że nie on rządzi w domu i ma chodzić na treningi.
B) Mówisz: „Nie ma sprawy”, bo nie chcesz go do niczego zmuszać.
C) Proponujesz, żeby zrezygnował za 2 miesiące, by wykorzystać zapłacone lekcje.

WYNIKI


NAJWIĘCEJ A: Kontrolujesz dziecko nadmiernie, nie dając pola do
samodzielności. Uważasz, że w domu rządzą rodzice, a dzieci mają słuchać.
Jesteś surowym sędzią i pilnujesz, by kara nie ominęła malca. Jeśli nie chcesz
zamienić domu w wiezienie, a wychowania w walkę, sięgnij po inne metody.
Pozwól dziecku podejmować decyzje, np. w sprawie ubrania. Częściej używaj
marchewki niż kija. Będzie się mniej buntować i chętniej współpracować.



NAJWIĘCEJ B: Wymagasz za mało. Wiesz, że dziecko potrzebuje akceptacji,
zrozumienia. Najważniejsze dla ciebie jest to,by czuło się kochane. Jesteś
wyrozumiała, gdy zachowuje się niegrzecznie i robi to, na co ma ochotę. Uważaj,
bo brak ustalonych granic może sprawić, ze w domu rośnie tyran. Zwróć uwagę
na większą dyscyplinę i porządek dnia. Naucz się mówić „nie”. Konsekwentne
przestrzeganie reguł jest dziecku potrzebne do rozwoju tak samo jak miłość.

WYNIKI


NAJWIĘCEJ C: Wspierasz mądrze. Jesteś wrażliwa na potrzeby swojego dziecka i
starasz się rozumieć jego uczucia. Jednocześnie stawiasz wyraźne granice i
wymagania. Dziecko zawsze może na ciebie liczyć, ale dajesz mu też sporo
swobody i uczysz samodzielności. Potrafisz przyznać się do błędów oraz wyciągać
z nich wnioski, żeby już ich nie popełniać w przyszłości. Jesteś dobrą matką i tak
trzymaj!



NAJWIĘCEJ D: Opiekujesz się za bardzo. Trzymasz dziecko pod kloszem i zbyt
uzależniasz od siebie. Będziesz o wiele lepszą matką, jeśli od czasu do czasu
zapomnisz o dzieciach i… poczujesz się kobieta! Co najmniej raz w tygodniu znajdź
dla siebie 2 godziny na robienie tego, co sprawia ci przyjemność. Poczujesz się
lepiej, a twoje dzieci odetchną z ulgą.



NAJWIĘCEJ E: Wyręczasz się innymi. Cieszysz się, że twoje dzieci są bardziej
samodzielne od rówieśników. Ale w porównaniu z kolegami dostają mniej uwagi i
wsparcia ze strony rodziców. To nie jest powód do dumy, tylko do zastanowienia się
nad zmianami. Inaczej pociecha zacznie sprawiać kłopoty, by zwrócić na siebie
uwagę. Codziennie znajdź czas na rozmowy i wspólne rytuały. Dzięki temu dasz
dziecku poczucie, że jest dla ciebie ważne.

WNIOSEK:


Rodzic musi uświadomić sobie podstawowy fakt, że
istnieje związek między jego życiem, a późniejszym
życiem dziecka,



Związek między postawami rodziców a tym, co dziecko w
„siebie wchłonie”;



Wszystko, co przeżywamy w początkach naszego życia,
zapisuje się w naszym ciele.



Przemoc fizyczna na dziecku zostawia ślady widoczne na
ciele – złe słowa zostawiają ślady niewidoczne



RODZICU czego nie zrobisz TY,



nikt nie zrobi tego za CIEBIE

POTRZEBY…to biologiczny lub psychiczny stan motywacyjny, który
ukierunkowuje zachowania jednostki na pewien cel.
Potrzeby motywują zachowania ludzkie.

JAKIE POTRZEBY MAJĄ DZIECI
PRZEDSZKOLNE?

POTRZEBY DZIECKA



5. POTRZEBA KONTAKTÓW
SPOŁECZNYCH



4. UZNANIA I AKCEPTACJI



3. ROZWOJU I AKTYWNOŚCI



2. BEZPIECZEŃSTWA



1. MIŁOŚCI



NA SAMYM DOLE SĄ POTZREBY
FIZJOLOGICZNE

Z

POTRZEBAMI ZWIĄZANY JEST ROZWÓJ
DZIECKA – DZIECKO PRAWIDŁOWO
ROZWIJAJĄC SIĘ – ZASPAKAJA SWOJE
POTRZEBY

TEMAT: Czas dla dziecka.

list pewnej dziewczynki do swojej


mamy:

Kochana Mamo!
Dzisiaj w szkole pani czytała nam opowiadanie o mamie – czarodziejce.
Cała klasa, po prostu, zakochała się w tej mamie. Bo ona jest naprawdę
niezwykła. Jakie robi czary! Wyobraź sobie, że potrafi znaleźć radę na
smutek olbrzyma, karmi sałatą dinozaura, zamienia zabawkę w prawdziwą
ciężarówkę. Ale chyba największym czarem mamy jest, że ma zawsze dużo,
dużo czasu dla dzieci. A ja już tak dawno z Tobą nie rozmawiałam ... Tak
trudno nam się spotkać w tym naszym mieszkaniu. Widujemy się przy stole i
przy telewizorze, ale najczęściej to ja jestem sama. I wiesz, czasami myślę,
że gdybym się zgubiła, to Ty nie wiedziałabyś gdzie mnie szukać. Pewnie nie
wolno tak myśleć ... Nie gniewaj się na mnie. Ja przecież wiem, że mnie
kochasz – dajesz mi wiele prezentów. Ja przecież wiem, że mamę trzeba
kochać najbardziej, nawet gdy nie będziesz mi kupowała nowych zabawek.
Nasza Pani zapytała nas, który z czarów chcielibyśmy podarować swojej
Mamie. I wiesz, prawie wszyscy chcieli móc chociaż raz, z mamą i z całą
rodziną, polecieć poduszkowcem na spacer. Mi on nie jest potrzebny. Ja
mogę iść z Tobą nawet na piechotę.
Moja Mamo – czarodziejko! Wyczaruj dla mnie jedno popołudnie. Ja mam
Ci do powiedzenia jeszcze wiele, wiele innych bajek.
Twoja kochana i kochająca Cię mocno, mocno XYZ

Jak mieć dobry kontakt z własnym
dzieckiem?


Kontakt z dzieckiem, to wysłuchanie jego zwierzeń, przeżyć związanych z
przedszkolem, z przyjaciółmi, z przeczytaną książką.



Wysłuchanie dziecka, wspólne przedyskutowanie spraw przeciwdziała
poczuciu osamotnienia, rodzi wiarę we własne siły i wzbudza motywację
do dalszego działania. Poświęcony czas powoduje, że dzieci czują się
dowartościowane i cenione.



Ważne są opowiadania rodziców o sobie, swojej pracy, obowiązkach i
pragnieniach



- dziecko pozbawione kontaktu czuje, że nie jest dla
rodziców ważne, że jego kłopoty, radości i pytania, w ogóle
się nie liczą. Czasami, choć zdarza się to coraz rzadziej,
dziecko znajduje zrozumienie u dziadków.



Czas dla dziecka ważny jest nie tylko ze strony matki, ale
również ze strony ojca. Każde z nich wywiera nieco inny
wpływ na dziecko.

Jakim typem charakterologicznym jest moje dziecko?
RODZICU: SPRÓBUJ SCHARAAKTERYZOWAĆ
SWOJE DZIECKO

Jaki czas rozwojowy na budowanie relacji jest
najlepszy? Do 13 roku życia rodzice mają
najlepsze warunki do budowania więzi ze swoim
dzieckiem… Rodzicu, nie zmarnuj tego czasu…

Jakie są moje (rodzica) codzienne relacje z moim
dzieckiem?


POZYTYWY
Pocałunek Przytulenie Wspólne posiłki Wspólne zabawy Czytanie bajek, książek Wspólne
spacery, Rytuał dnia Dzień Rodziny

NEGATYWY
Krzyczysz na dziecko Bijesz je Dajesz słodycze za coś ... Okłamujesz je Zmuszasz do czegoś
Karzesz je Manipulujesz Jesteś niekonsekwentny
Używasz słów nieodpowiednich, raniących je


Co wiem o swoim dziecku?


Mój syn (córka)........................................ .................
Interesuje się: ........................................
Ulubiona bajka: ........................................
Jest szczęśliwy (a) gdy: ........................................
Jest dumny (a) gdy: ........................................
Jego (jej) wadą jest: ........................................
Jego (jej) zaletą jest:........................................ ......
Lubi gdy ktoś zwraca się do niego (niej): ........................................
Największym sukcesem mojego dziecka jest:: ........................................
Ma talent do: ........................................
W przyszłości pragnie być: ........................................
Boi się: ........................................
Najbardziej lubi spędzać czas wolny: ........................................
Jego (Jej) trójka najbliższych przyjaciół to: ........................................



Oby te słowa, z filmu MARY POPPINS nie stały się naszą
rzeczywistością:
... Ma pan tyle rzeczy do zrobienia, że nigdy nie ma pan czasu
... a tym bardziej na to, aby spróbować uszczęśliwić innych. Nie
powinien się pan jednak niepokoić, pewnego dnia pańskie dzieci
wyfruną, odejdą i pozostanie pan sam ... Wtedy, być może, zda
pan sobie sprawę z tego, że się pan mylił.

Dziękuję za uwagę
- Sabina Chyłapedagog P-17


Slide 31

PEDAGOGIZACJA RODZICÓW cz.1
- Z CYKLU WARTO ROZMAWIĆ …
O NASZYCH DZIECIACH

TEMAT

 Role

wychowawcze rodziców i potrzeby
dziecka w wieku przedszkolnym

CZAS NA MAŁĄ REFLEKSJĘ


Jak byłem sam wychowany?
Czy dostatecznie obdarzono mnie miłością i akceptacją?



Czy wychowywałem/am się z mamą i tatą?



Jakie relację panowały między rodzicami?



Które z metod moich rodziców stosuję sam, których pragnę uniknąć, a w
czym pragnę postępować inaczej?



Czy jestem zadowolony z własnego sposobu wychowywania dzieci?



Czy chciałbym coś zmienić?

Każdy z nas chciałby wychować zdrowe,
szczęśliwe dziecko…

ROLA WYCHOWAWCZA RODZICÓW


A) rodzice wychowują – czyli kształtują i ukierunkowują
nowego człowieka poprzez fakt, że są z nim w bliskim i
jedynym kontakcie uczuciowym i stwarzają mu jedyną w
swym rodzaju rzeczywistość domu,



B) nikt nie może ich w pełni zastąpić (dziecko zawsze dąży
do odzyskania rodziców, nawet ogromnym kosztem),



C) nieodwracalny brak rodzica – to zawsze trwałe szkody w
osobowości dziecka,



D) zadania rodzicielskie wymagają głębszych przygotowań,
ponieważ wszelkie zaniedbania i błędy wynikające z
niewiedzy, trudno później lub nie można wcale ich naprawić



E) rodzicielstwa nie można znaleźć w żadnym podręczniku,
ale równocześnie wiedza, refleksja i świadoma dobra wola
jest potrzebna każdemu z rodziców, zwłaszcza w
trudniejszych chwilach,

Każda rodzina jest inna…


Każda rodzina preferuje inny styl wychowania. Jego wybór
zależy od wielu czynników



m.in. od fazy rozwoju dziecka, jego potrzeb, możliwości,
stanu zdrowia, osobowości, ale przede wszystkim od poglądów
rodziców, od stylu wychowania ich rodziców;



Istnieje tyle stylów wychowawczych ile rodzin. Nie sposób
wszystkie zliczyć i wymienić. W literaturze zazwyczaj
wyodrębnia się kilka podstawowych stylów.



Rzadko są one w czystej postaci- najczęściej występuje typ
mieszany



Często jednak niepokojące zachowanie dziecka (płaczliwość,
agresja, strachliwość…) są wynikiem zmian w jego najbliższym
otoczeniu- w rodzinie.

STYLE WYCHOWANIA
AUTOKRATYCZNY


- w rodzinach patriarchalnych, ma więc on charakter konserwatywny i jest
oparty na tym rodzaju autorytetu



Decyzje podejmują rodzice (lub jedno z nich-autokrata) – bez porozumienia z
innymi członkami rodziny, nie pytając ich o zgodę,



Od dzieci wymaga się bezwzględnej karności i posłuszeństwa,
podporządkowania się wszelkim poleceniom i nakazom rodziców, a zwłaszcza
ojca



Kary, nagrody i inne środki wychowawcze stosowane są konsekwentnie i nie
ma od nich odwołania.



SKUTKI: dzieci zachowując się despotycznie i okrutnie wobec młodszych i
słabszych kolegów;

lub są zastraszane i uległe, niezdolne do samodzielnego działania i myślenia,
przywykłe tylko do wykonywania rozkazów i poleceń z zewnątrz.


lub buntują się przeciw ustawicznemu przymusowi i stają się agresywne w
sposób jawny lub ukryty

Demokratyczny styl
wychowania


dziecka współuczestniczy w życiu rodziny.



dziecko zna zakres swoich obowiązków i zadań, nie zostały mu one jednak
narzucone, lecz dobrowolnie je przyjęło, czasem z własnej chęci, a
niekiedy dlatego, że wyjaśniono mu sens i konieczność podjęcia się ich dla
dobra całej rodziny.



W przypadku zaniedbania lub złamania zobowiązania przez dziecko, rodzice
nie stosują na ogół środków represji, lecz metody perswazji i argumentacji.



Demokratyczny styl wychowania cechuje rzadka kontrola, częste
nagradzanie oraz stawianie wysokich wymagań wobec dziecka.



SKUTEK:



Przy takim stylu wychowania więź emocjonalna dziecka z rodzicami jest
silna, przeważają zdecydowanie uczucia pozytywne : wzajemne zaufanie,
sympatia i życzliwość

Styl liberalny


Daje się często zaobserwować we współczesnych



rodzinach małych. Pod pewnymi względami przypomina on
wychowanie niekonsekwentne czy też ingerowanie w sprawy
dziecka i w jego zachowanie wyłącznie od przypadku do
przypadku.



Wpojenie norm i zasad moralnych zaczyna się w tym systemie
wychowania późno, opóźniony jest także proces socjalizacji
dziecka



"Niech wszystko leci, jak leci"

Niekonsekwentny styl


Cechą jest zmienność, niejednolitość i przypadkowość
zabiegów wychowawczych w zależności od samopoczucia
rodziców, sytuacji itp.



Np.. że jeden rodzic rozpieszcza, a drugi terroryzuje



Rodzice raz są dla dziecka bardziej wyrozumiali, raz mniej.
Albo w ogóle nie zwracają uwagi na jego wybryki albo surowo
za nie karzą.



SKUTKI: zaburza poczucie bezpieczeństwa; powoduje
niepewność, agresję, osamotnienie, bezradność.



wywołuje poczucie niesprawiedliwości i krzywdy



Doprowadza do utraty szacunku wobec rodziców.



"raz tak, raz tak"

Quiz jaką mamą/tatą jesteś??...

TEŚCIK


Wiesz, że syn marzy o grze komputerowej dozwolonej od 16 lat. Nie skończył jednak
nawet 11. Gdy po raz kolejny prosi: „Mamo, ale ja będę naprawdę grzeczny przez tydzień,
jak mi ja kupisz”, mówisz:
A) „Nie mamy o czym rozmawiać”.
B) „Poproszę tatę, żeby wyjątkowo pozwolił ci w to zagrać”.
C) „To gra dla starszych chłopców, więc kupię ją, jak będziesz starszy. Teraz możesz grac w gry
dla osób w twoim wieku”.
D) „Kochanie, tam są straszne sceny, nie dla takich małych chłopczyków jak ty”.
E) „Powiedz dziadkowi, żeby ci kupił”.



Córka miała wrócić od koleżanki na obiad. Wraca godzinę później, gdy jedzenie już
wystygło. Jak reagujesz?
E) Mówisz: „Powiedz tacie, by odgrzał ci zupę”. I wracasz do rozmowy telefonicznej z
przyjaciółką.
A) Ponosi cię: „Nie chce słyszeć, dlaczego się spóźniłaś! Sama jesteś sobie winna i za karę
zjesz zimną zupę!”.
B) Wzdychasz z ulga: „Całe szczęście, że już jesteś. Martwiłam się, ze coś się stało”. I
podgrzewasz obiad.
D) Przytulasz ja i mówisz: „Nie rób mi tego więcej i nie spóźniaj się, bo mama omal nie umarła
ze strachu, że coś ci się stało”.
C) Spokojnie pytasz: „Dlaczego nie dotrzymałaś obietnicy, ze przyjdziesz na czas?”.

TEŚCIK


Teściowa skarży się, że twój syn nie słucha jej i używa brzydkich słów. Sugeruje, że nie daje sobie z nim
rady i nie chce się nim zajmować. Przychodzisz do domu i:
C) Mówisz, że starszym należy się szacunek i że jeśli będzie niegrzeczny u babci, nie pojedzie z tobą do
wesołego miasteczka.
A) Grozisz, że jeśli jeszcze raz obrazi babcię, to powiesz ojcu i dostanie za swoje.
B) Prosisz, żeby był milszy dla babci.
E) Udajesz spokojną i mówisz, że skoro nie podoba mu się u babci, to możesz oddać go do internatu dla małych
chłopców.
D) Przy dziecku opowiadasz koleżance, że twoja teściowa jest beznadziejna.



Przy kolacji twoja córka nie posłuchała ostrzeżenia: „Nie baw się szklanka, bo ją stłuczesz”. Stłukła, a
szkło rozleciało się po kuchni. Ogarnia cię wściekłość i:
A) Wrzeszczysz: „Marsz do łóżka! Za karę nie obejrzysz dobranocki!”.
B) Szybko się opanowujesz i prosisz: „Nie wstawaj z krzesła, bo się skaleczysz”. Zamiatasz szkło i dopiero
wtedy pozwalasz jej iść do pokoju na bajkę.
E) Krzyczysz do męża: „Powiedz coś temu dziecku, bo ja już nie mam zdrowia!”.
C) Pytasz podniesionym tonem: „Czy teraz już wiesz, że szkło może się zbić?”.
D) Robi ci się słabo na myśl, ze odłamek szkła mógł wbić się w ciało dziecka.



Syn długo marudził, ze chciałby chodzić na karate tak jak kolega z klasy. Miesiąc temu zapisałaś go do
klubu i zapłaciłaś za kwartał z góry. On teraz mówi, że to mu się nie podoba i nie będzie chodził.
D) Gdy słyszysz, że treningi meczą dziecko, zgadzasz się, by przestało ćwiczyć.
E) Machasz ręką i mówisz: „Skoro tak uważasz, to daj sobie spokój z treningami”.
A) Mówisz, że nie on rządzi w domu i ma chodzić na treningi.
B) Mówisz: „Nie ma sprawy”, bo nie chcesz go do niczego zmuszać.
C) Proponujesz, żeby zrezygnował za 2 miesiące, by wykorzystać zapłacone lekcje.

WYNIKI


NAJWIĘCEJ A: Kontrolujesz dziecko nadmiernie, nie dając pola do
samodzielności. Uważasz, że w domu rządzą rodzice, a dzieci mają słuchać.
Jesteś surowym sędzią i pilnujesz, by kara nie ominęła malca. Jeśli nie chcesz
zamienić domu w wiezienie, a wychowania w walkę, sięgnij po inne metody.
Pozwól dziecku podejmować decyzje, np. w sprawie ubrania. Częściej używaj
marchewki niż kija. Będzie się mniej buntować i chętniej współpracować.



NAJWIĘCEJ B: Wymagasz za mało. Wiesz, że dziecko potrzebuje akceptacji,
zrozumienia. Najważniejsze dla ciebie jest to,by czuło się kochane. Jesteś
wyrozumiała, gdy zachowuje się niegrzecznie i robi to, na co ma ochotę. Uważaj,
bo brak ustalonych granic może sprawić, ze w domu rośnie tyran. Zwróć uwagę
na większą dyscyplinę i porządek dnia. Naucz się mówić „nie”. Konsekwentne
przestrzeganie reguł jest dziecku potrzebne do rozwoju tak samo jak miłość.

WYNIKI


NAJWIĘCEJ C: Wspierasz mądrze. Jesteś wrażliwa na potrzeby swojego dziecka i
starasz się rozumieć jego uczucia. Jednocześnie stawiasz wyraźne granice i
wymagania. Dziecko zawsze może na ciebie liczyć, ale dajesz mu też sporo
swobody i uczysz samodzielności. Potrafisz przyznać się do błędów oraz wyciągać
z nich wnioski, żeby już ich nie popełniać w przyszłości. Jesteś dobrą matką i tak
trzymaj!



NAJWIĘCEJ D: Opiekujesz się za bardzo. Trzymasz dziecko pod kloszem i zbyt
uzależniasz od siebie. Będziesz o wiele lepszą matką, jeśli od czasu do czasu
zapomnisz o dzieciach i… poczujesz się kobieta! Co najmniej raz w tygodniu znajdź
dla siebie 2 godziny na robienie tego, co sprawia ci przyjemność. Poczujesz się
lepiej, a twoje dzieci odetchną z ulgą.



NAJWIĘCEJ E: Wyręczasz się innymi. Cieszysz się, że twoje dzieci są bardziej
samodzielne od rówieśników. Ale w porównaniu z kolegami dostają mniej uwagi i
wsparcia ze strony rodziców. To nie jest powód do dumy, tylko do zastanowienia się
nad zmianami. Inaczej pociecha zacznie sprawiać kłopoty, by zwrócić na siebie
uwagę. Codziennie znajdź czas na rozmowy i wspólne rytuały. Dzięki temu dasz
dziecku poczucie, że jest dla ciebie ważne.

WNIOSEK:


Rodzic musi uświadomić sobie podstawowy fakt, że
istnieje związek między jego życiem, a późniejszym
życiem dziecka,



Związek między postawami rodziców a tym, co dziecko w
„siebie wchłonie”;



Wszystko, co przeżywamy w początkach naszego życia,
zapisuje się w naszym ciele.



Przemoc fizyczna na dziecku zostawia ślady widoczne na
ciele – złe słowa zostawiają ślady niewidoczne



RODZICU czego nie zrobisz TY,



nikt nie zrobi tego za CIEBIE

POTRZEBY…to biologiczny lub psychiczny stan motywacyjny, który
ukierunkowuje zachowania jednostki na pewien cel.
Potrzeby motywują zachowania ludzkie.

JAKIE POTRZEBY MAJĄ DZIECI
PRZEDSZKOLNE?

POTRZEBY DZIECKA



5. POTRZEBA KONTAKTÓW
SPOŁECZNYCH



4. UZNANIA I AKCEPTACJI



3. ROZWOJU I AKTYWNOŚCI



2. BEZPIECZEŃSTWA



1. MIŁOŚCI



NA SAMYM DOLE SĄ POTZREBY
FIZJOLOGICZNE

Z

POTRZEBAMI ZWIĄZANY JEST ROZWÓJ
DZIECKA – DZIECKO PRAWIDŁOWO
ROZWIJAJĄC SIĘ – ZASPAKAJA SWOJE
POTRZEBY

TEMAT: Czas dla dziecka.

list pewnej dziewczynki do swojej


mamy:

Kochana Mamo!
Dzisiaj w szkole pani czytała nam opowiadanie o mamie – czarodziejce.
Cała klasa, po prostu, zakochała się w tej mamie. Bo ona jest naprawdę
niezwykła. Jakie robi czary! Wyobraź sobie, że potrafi znaleźć radę na
smutek olbrzyma, karmi sałatą dinozaura, zamienia zabawkę w prawdziwą
ciężarówkę. Ale chyba największym czarem mamy jest, że ma zawsze dużo,
dużo czasu dla dzieci. A ja już tak dawno z Tobą nie rozmawiałam ... Tak
trudno nam się spotkać w tym naszym mieszkaniu. Widujemy się przy stole i
przy telewizorze, ale najczęściej to ja jestem sama. I wiesz, czasami myślę,
że gdybym się zgubiła, to Ty nie wiedziałabyś gdzie mnie szukać. Pewnie nie
wolno tak myśleć ... Nie gniewaj się na mnie. Ja przecież wiem, że mnie
kochasz – dajesz mi wiele prezentów. Ja przecież wiem, że mamę trzeba
kochać najbardziej, nawet gdy nie będziesz mi kupowała nowych zabawek.
Nasza Pani zapytała nas, który z czarów chcielibyśmy podarować swojej
Mamie. I wiesz, prawie wszyscy chcieli móc chociaż raz, z mamą i z całą
rodziną, polecieć poduszkowcem na spacer. Mi on nie jest potrzebny. Ja
mogę iść z Tobą nawet na piechotę.
Moja Mamo – czarodziejko! Wyczaruj dla mnie jedno popołudnie. Ja mam
Ci do powiedzenia jeszcze wiele, wiele innych bajek.
Twoja kochana i kochająca Cię mocno, mocno XYZ

Jak mieć dobry kontakt z własnym
dzieckiem?


Kontakt z dzieckiem, to wysłuchanie jego zwierzeń, przeżyć związanych z
przedszkolem, z przyjaciółmi, z przeczytaną książką.



Wysłuchanie dziecka, wspólne przedyskutowanie spraw przeciwdziała
poczuciu osamotnienia, rodzi wiarę we własne siły i wzbudza motywację
do dalszego działania. Poświęcony czas powoduje, że dzieci czują się
dowartościowane i cenione.



Ważne są opowiadania rodziców o sobie, swojej pracy, obowiązkach i
pragnieniach



- dziecko pozbawione kontaktu czuje, że nie jest dla
rodziców ważne, że jego kłopoty, radości i pytania, w ogóle
się nie liczą. Czasami, choć zdarza się to coraz rzadziej,
dziecko znajduje zrozumienie u dziadków.



Czas dla dziecka ważny jest nie tylko ze strony matki, ale
również ze strony ojca. Każde z nich wywiera nieco inny
wpływ na dziecko.

Jakim typem charakterologicznym jest moje dziecko?
RODZICU: SPRÓBUJ SCHARAAKTERYZOWAĆ
SWOJE DZIECKO

Jaki czas rozwojowy na budowanie relacji jest
najlepszy? Do 13 roku życia rodzice mają
najlepsze warunki do budowania więzi ze swoim
dzieckiem… Rodzicu, nie zmarnuj tego czasu…

Jakie są moje (rodzica) codzienne relacje z moim
dzieckiem?


POZYTYWY
Pocałunek Przytulenie Wspólne posiłki Wspólne zabawy Czytanie bajek, książek Wspólne
spacery, Rytuał dnia Dzień Rodziny

NEGATYWY
Krzyczysz na dziecko Bijesz je Dajesz słodycze za coś ... Okłamujesz je Zmuszasz do czegoś
Karzesz je Manipulujesz Jesteś niekonsekwentny
Używasz słów nieodpowiednich, raniących je


Co wiem o swoim dziecku?


Mój syn (córka)........................................ .................
Interesuje się: ........................................
Ulubiona bajka: ........................................
Jest szczęśliwy (a) gdy: ........................................
Jest dumny (a) gdy: ........................................
Jego (jej) wadą jest: ........................................
Jego (jej) zaletą jest:........................................ ......
Lubi gdy ktoś zwraca się do niego (niej): ........................................
Największym sukcesem mojego dziecka jest:: ........................................
Ma talent do: ........................................
W przyszłości pragnie być: ........................................
Boi się: ........................................
Najbardziej lubi spędzać czas wolny: ........................................
Jego (Jej) trójka najbliższych przyjaciół to: ........................................



Oby te słowa, z filmu MARY POPPINS nie stały się naszą
rzeczywistością:
... Ma pan tyle rzeczy do zrobienia, że nigdy nie ma pan czasu
... a tym bardziej na to, aby spróbować uszczęśliwić innych. Nie
powinien się pan jednak niepokoić, pewnego dnia pańskie dzieci
wyfruną, odejdą i pozostanie pan sam ... Wtedy, być może, zda
pan sobie sprawę z tego, że się pan mylił.

Dziękuję za uwagę
- Sabina Chyłapedagog P-17