Slide 1

GRAWITACJA NA ZIEMI

POLE GRAWITACYJNE ZIEMI
Wokół Ziemi istnieje pole
grawitacyjne wytworzone
przez masę Ziemi. W tym
polu na wszystkie ciała
działa siła przyciągania
ziemskiego.

Siła grawitacji utrzymuje przy Ziemi warstwę
atmosfery, wodę i nas samych. Ta grawitacyjna
„pułapka” jest dla nas kosmicznym „rajem” ponieważ
nie znamy innego miejsca, na którym znaleźlibyśmy
lepsze warunki do życia, niż na Ziemi.

Siła przyciągania ziemskiego działająca na jakieś
ciało na Ziemi, to siła ciężkości lub po prostu jego
ciężar.

Im większa masa
ciała, tym większy jest
jego ciężar.

Ciała o jednakowej masie są przyciągane przez
Ziemię z taką sama siłą – mają taki sam ciężar.

Na Księżycu
masa ciała jest
taka jak na Ziemi,
ale jego ciężar
jest mniejszy,
ponieważ
Księżyc
przyciąga je z
mniejszą siłą.
Ciężar ciał na
Księżycu jest
około 6 razy
mniejszy niż na
Ziemi.

Siła ciężkości jest przyłożona do środka ciężkości ciała.
Aby ciało było w równowadze wystarczy, żeby jego środek
ciężkości był podparty. Wtedy siła ciężkości jest
zrównoważona siłą reakcji ze strony podłoża.

Krzywa wieża w
Pizie jest w
równowadze,
ponieważ środek
ciężkości wieży
nie wychodzi
poza jej
podstawę.

Środek ciężkości wiadra nie może wyjść poza
obszar głowy, na którym opiera się wiadro.

Na Martę działają dwie siły. Są to siła przyciągania
ziemskiego zwrócona pionowo w dół oraz zwrócona w górę
siła, z jaką działają na Martę nogi Heleny.

Obie siły maja taką samą
wartość.
Dzięki temu Marta jest w
równowadze.

Ania za chwilę straci równowagę

BARTEK – UWAŻAJ!!!

Bartek bardzo się stara, żeby działająca na niego
siła grawitacji była zrównoważona przez siłę reakcji
podłoża.
...Uff, udało się zachować równowagę!!!

Niczym nie zrównoważona siła przyciągania
ziemskiego sprowadza Helenę na Ziemię.
Helena pod wpływem tej siły spada ruchem
jednostajnie przyspieszonym.

Pod wpływem siły przyciągania
ziemskiego wszystkie ciała
niezależnie od swojej masy uzyskują
takie samo przyspieszenie.
Jest to przyspieszenie ziemskie,
które ma wartość :

m
g  9,81
s
2

„Ziemia jest kolebką ludzkości, ale nikt nie pozostaje
w kolebce na zawsze”
Konstanty Ciołkowski
uważany za ojca lotów kosmicznych

A więc, co
zrobić, żeby
pokonać siłę
grawitacji i
oderwać się
od Ziemi?

Pierwsza prędkość kosmiczna
Żeby ciało mogło stać
się satelitą Ziemi
należy umieścić je na
niewielkiej wysokości
nad Ziemią i nadać mu
pierwszą prędkość
kosmiczną
Jest to najmniejsza pozioma prędkość jaką należy
nadać ciału względem przyciągającego je ciała
niebieskiego, aby mogło krążyć wokół niego po
zamkniętej orbicie.
Dla Ziemi ta prędkość wynosi 7,9m/s.

Wokół Ziemi krąży już bardzo dużo
sztucznych satelitów

Satelita
łącznościowy
przekazujący
sygnały
między
kontynentami

Niektóre satelity okołoziemskie mają charakter
szpiegowski – fotografują bazy wojskowe i
wyrzutnie rakiet

Inne satelity, to:
• satelity meteorologiczne
• satelity nawigacyjne pomagające znaleźć drogę,
• satelity badawcze przekazujące na Ziemię informacje
o wędrówkach zwierząt, obszarach suszy, o stanie
atmosfery i fotografujące dalekie obiekty
kosmiczne, których nie widać z Ziemi

Pierwszy człowiek, który zobaczył w
całości kulę ziemską, to Jurij Gagarin

12 kwietnia 1961 roku Jurij Gagarin wystartował w statku
Wostok-1 i został wyniesiony na orbitę okołoziemską. Jeden
raz okrążył Ziemię, a jego lot trwał godzinę i 48 minut.

Druga prędkość kosmiczna to
prędkość, jaką należy nadać
obiektowi , aby opuścił na
zawsze dane ciało niebieskie
poruszając się dalej ruchem
swobodnym. Jest to tak zwana
prędkość ucieczki. Tor ciała
ma wtedy kształt paraboli lub
hiperboli.

Wartość drugiej prędkości
kosmicznej na Ziemi wynosi
11,2 m/s.

Drugą prędkość
kosmiczną trzeba
nadać sondom
kosmicznym lub
statkom
załogowym, które
opuszczają
ziemskie pole
grawitacyjne, by
zbliżyć się do
innych planet lub
wylądować na nich.

W 2008 roku na Marsie
wylądowała sonda Feniks.
Jej celem jest poszukiwanie
śladów biologicznego życia.

Pierwsze lądowanie na Księżycu
Niel Armstrong, dowódca statku
kosmicznego „Apollo 11”, wraz z
Edwinem Aldrinem wylądował na
Księżycu 20 lipca 1969. Jako
pierwszy człowiek stanął na
srebrnym globie i poczuł mniejszą
siłę przyciągania grawitacyjnego
niż na Ziemi.

W 1972 roku wyruszyła w Kosmos sonda PIONIER 11, która
jako pierwsza opuściła Układ Słoneczny i niesie w przestrzeń
kosmiczną pokojowe przesłanie z Ziemi.

Sondy kosmiczne wysłane
z Ziemi w XX wieku, niosą
w przestrzeń kosmiczną
pozdrowienia we
wszystkich językach,
odgłosy Ziemi - szum
morza, płacz dziecka, śpiew
ptaków oraz rysunki kobiety
i mężczyzny. Mamy
Czy dojrzeliśmy
nadzieję, że ktoś te
już do spotkania z
informacje odczyta.
pozaziemską
cywilizacją?

Prezentację przygotowali

Michał Cieśla
Jakub Orszulak

Materiał do prezentacji przygotowały:

Lucyna Czwakiel
Marlena Majewska
Patrycja Rzeszowska
Maria Siedy


Slide 2

GRAWITACJA NA ZIEMI

POLE GRAWITACYJNE ZIEMI
Wokół Ziemi istnieje pole
grawitacyjne wytworzone
przez masę Ziemi. W tym
polu na wszystkie ciała
działa siła przyciągania
ziemskiego.

Siła grawitacji utrzymuje przy Ziemi warstwę
atmosfery, wodę i nas samych. Ta grawitacyjna
„pułapka” jest dla nas kosmicznym „rajem” ponieważ
nie znamy innego miejsca, na którym znaleźlibyśmy
lepsze warunki do życia, niż na Ziemi.

Siła przyciągania ziemskiego działająca na jakieś
ciało na Ziemi, to siła ciężkości lub po prostu jego
ciężar.

Im większa masa
ciała, tym większy jest
jego ciężar.

Ciała o jednakowej masie są przyciągane przez
Ziemię z taką sama siłą – mają taki sam ciężar.

Na Księżycu
masa ciała jest
taka jak na Ziemi,
ale jego ciężar
jest mniejszy,
ponieważ
Księżyc
przyciąga je z
mniejszą siłą.
Ciężar ciał na
Księżycu jest
około 6 razy
mniejszy niż na
Ziemi.

Siła ciężkości jest przyłożona do środka ciężkości ciała.
Aby ciało było w równowadze wystarczy, żeby jego środek
ciężkości był podparty. Wtedy siła ciężkości jest
zrównoważona siłą reakcji ze strony podłoża.

Krzywa wieża w
Pizie jest w
równowadze,
ponieważ środek
ciężkości wieży
nie wychodzi
poza jej
podstawę.

Środek ciężkości wiadra nie może wyjść poza
obszar głowy, na którym opiera się wiadro.

Na Martę działają dwie siły. Są to siła przyciągania
ziemskiego zwrócona pionowo w dół oraz zwrócona w górę
siła, z jaką działają na Martę nogi Heleny.

Obie siły maja taką samą
wartość.
Dzięki temu Marta jest w
równowadze.

Ania za chwilę straci równowagę

BARTEK – UWAŻAJ!!!

Bartek bardzo się stara, żeby działająca na niego
siła grawitacji była zrównoważona przez siłę reakcji
podłoża.
...Uff, udało się zachować równowagę!!!

Niczym nie zrównoważona siła przyciągania
ziemskiego sprowadza Helenę na Ziemię.
Helena pod wpływem tej siły spada ruchem
jednostajnie przyspieszonym.

Pod wpływem siły przyciągania
ziemskiego wszystkie ciała
niezależnie od swojej masy uzyskują
takie samo przyspieszenie.
Jest to przyspieszenie ziemskie,
które ma wartość :

m
g  9,81
s
2

„Ziemia jest kolebką ludzkości, ale nikt nie pozostaje
w kolebce na zawsze”
Konstanty Ciołkowski
uważany za ojca lotów kosmicznych

A więc, co
zrobić, żeby
pokonać siłę
grawitacji i
oderwać się
od Ziemi?

Pierwsza prędkość kosmiczna
Żeby ciało mogło stać
się satelitą Ziemi
należy umieścić je na
niewielkiej wysokości
nad Ziemią i nadać mu
pierwszą prędkość
kosmiczną
Jest to najmniejsza pozioma prędkość jaką należy
nadać ciału względem przyciągającego je ciała
niebieskiego, aby mogło krążyć wokół niego po
zamkniętej orbicie.
Dla Ziemi ta prędkość wynosi 7,9m/s.

Wokół Ziemi krąży już bardzo dużo
sztucznych satelitów

Satelita
łącznościowy
przekazujący
sygnały
między
kontynentami

Niektóre satelity okołoziemskie mają charakter
szpiegowski – fotografują bazy wojskowe i
wyrzutnie rakiet

Inne satelity, to:
• satelity meteorologiczne
• satelity nawigacyjne pomagające znaleźć drogę,
• satelity badawcze przekazujące na Ziemię informacje
o wędrówkach zwierząt, obszarach suszy, o stanie
atmosfery i fotografujące dalekie obiekty
kosmiczne, których nie widać z Ziemi

Pierwszy człowiek, który zobaczył w
całości kulę ziemską, to Jurij Gagarin

12 kwietnia 1961 roku Jurij Gagarin wystartował w statku
Wostok-1 i został wyniesiony na orbitę okołoziemską. Jeden
raz okrążył Ziemię, a jego lot trwał godzinę i 48 minut.

Druga prędkość kosmiczna to
prędkość, jaką należy nadać
obiektowi , aby opuścił na
zawsze dane ciało niebieskie
poruszając się dalej ruchem
swobodnym. Jest to tak zwana
prędkość ucieczki. Tor ciała
ma wtedy kształt paraboli lub
hiperboli.

Wartość drugiej prędkości
kosmicznej na Ziemi wynosi
11,2 m/s.

Drugą prędkość
kosmiczną trzeba
nadać sondom
kosmicznym lub
statkom
załogowym, które
opuszczają
ziemskie pole
grawitacyjne, by
zbliżyć się do
innych planet lub
wylądować na nich.

W 2008 roku na Marsie
wylądowała sonda Feniks.
Jej celem jest poszukiwanie
śladów biologicznego życia.

Pierwsze lądowanie na Księżycu
Niel Armstrong, dowódca statku
kosmicznego „Apollo 11”, wraz z
Edwinem Aldrinem wylądował na
Księżycu 20 lipca 1969. Jako
pierwszy człowiek stanął na
srebrnym globie i poczuł mniejszą
siłę przyciągania grawitacyjnego
niż na Ziemi.

W 1972 roku wyruszyła w Kosmos sonda PIONIER 11, która
jako pierwsza opuściła Układ Słoneczny i niesie w przestrzeń
kosmiczną pokojowe przesłanie z Ziemi.

Sondy kosmiczne wysłane
z Ziemi w XX wieku, niosą
w przestrzeń kosmiczną
pozdrowienia we
wszystkich językach,
odgłosy Ziemi - szum
morza, płacz dziecka, śpiew
ptaków oraz rysunki kobiety
i mężczyzny. Mamy
Czy dojrzeliśmy
nadzieję, że ktoś te
już do spotkania z
informacje odczyta.
pozaziemską
cywilizacją?

Prezentację przygotowali

Michał Cieśla
Jakub Orszulak

Materiał do prezentacji przygotowały:

Lucyna Czwakiel
Marlena Majewska
Patrycja Rzeszowska
Maria Siedy


Slide 3

GRAWITACJA NA ZIEMI

POLE GRAWITACYJNE ZIEMI
Wokół Ziemi istnieje pole
grawitacyjne wytworzone
przez masę Ziemi. W tym
polu na wszystkie ciała
działa siła przyciągania
ziemskiego.

Siła grawitacji utrzymuje przy Ziemi warstwę
atmosfery, wodę i nas samych. Ta grawitacyjna
„pułapka” jest dla nas kosmicznym „rajem” ponieważ
nie znamy innego miejsca, na którym znaleźlibyśmy
lepsze warunki do życia, niż na Ziemi.

Siła przyciągania ziemskiego działająca na jakieś
ciało na Ziemi, to siła ciężkości lub po prostu jego
ciężar.

Im większa masa
ciała, tym większy jest
jego ciężar.

Ciała o jednakowej masie są przyciągane przez
Ziemię z taką sama siłą – mają taki sam ciężar.

Na Księżycu
masa ciała jest
taka jak na Ziemi,
ale jego ciężar
jest mniejszy,
ponieważ
Księżyc
przyciąga je z
mniejszą siłą.
Ciężar ciał na
Księżycu jest
około 6 razy
mniejszy niż na
Ziemi.

Siła ciężkości jest przyłożona do środka ciężkości ciała.
Aby ciało było w równowadze wystarczy, żeby jego środek
ciężkości był podparty. Wtedy siła ciężkości jest
zrównoważona siłą reakcji ze strony podłoża.

Krzywa wieża w
Pizie jest w
równowadze,
ponieważ środek
ciężkości wieży
nie wychodzi
poza jej
podstawę.

Środek ciężkości wiadra nie może wyjść poza
obszar głowy, na którym opiera się wiadro.

Na Martę działają dwie siły. Są to siła przyciągania
ziemskiego zwrócona pionowo w dół oraz zwrócona w górę
siła, z jaką działają na Martę nogi Heleny.

Obie siły maja taką samą
wartość.
Dzięki temu Marta jest w
równowadze.

Ania za chwilę straci równowagę

BARTEK – UWAŻAJ!!!

Bartek bardzo się stara, żeby działająca na niego
siła grawitacji była zrównoważona przez siłę reakcji
podłoża.
...Uff, udało się zachować równowagę!!!

Niczym nie zrównoważona siła przyciągania
ziemskiego sprowadza Helenę na Ziemię.
Helena pod wpływem tej siły spada ruchem
jednostajnie przyspieszonym.

Pod wpływem siły przyciągania
ziemskiego wszystkie ciała
niezależnie od swojej masy uzyskują
takie samo przyspieszenie.
Jest to przyspieszenie ziemskie,
które ma wartość :

m
g  9,81
s
2

„Ziemia jest kolebką ludzkości, ale nikt nie pozostaje
w kolebce na zawsze”
Konstanty Ciołkowski
uważany za ojca lotów kosmicznych

A więc, co
zrobić, żeby
pokonać siłę
grawitacji i
oderwać się
od Ziemi?

Pierwsza prędkość kosmiczna
Żeby ciało mogło stać
się satelitą Ziemi
należy umieścić je na
niewielkiej wysokości
nad Ziemią i nadać mu
pierwszą prędkość
kosmiczną
Jest to najmniejsza pozioma prędkość jaką należy
nadać ciału względem przyciągającego je ciała
niebieskiego, aby mogło krążyć wokół niego po
zamkniętej orbicie.
Dla Ziemi ta prędkość wynosi 7,9m/s.

Wokół Ziemi krąży już bardzo dużo
sztucznych satelitów

Satelita
łącznościowy
przekazujący
sygnały
między
kontynentami

Niektóre satelity okołoziemskie mają charakter
szpiegowski – fotografują bazy wojskowe i
wyrzutnie rakiet

Inne satelity, to:
• satelity meteorologiczne
• satelity nawigacyjne pomagające znaleźć drogę,
• satelity badawcze przekazujące na Ziemię informacje
o wędrówkach zwierząt, obszarach suszy, o stanie
atmosfery i fotografujące dalekie obiekty
kosmiczne, których nie widać z Ziemi

Pierwszy człowiek, który zobaczył w
całości kulę ziemską, to Jurij Gagarin

12 kwietnia 1961 roku Jurij Gagarin wystartował w statku
Wostok-1 i został wyniesiony na orbitę okołoziemską. Jeden
raz okrążył Ziemię, a jego lot trwał godzinę i 48 minut.

Druga prędkość kosmiczna to
prędkość, jaką należy nadać
obiektowi , aby opuścił na
zawsze dane ciało niebieskie
poruszając się dalej ruchem
swobodnym. Jest to tak zwana
prędkość ucieczki. Tor ciała
ma wtedy kształt paraboli lub
hiperboli.

Wartość drugiej prędkości
kosmicznej na Ziemi wynosi
11,2 m/s.

Drugą prędkość
kosmiczną trzeba
nadać sondom
kosmicznym lub
statkom
załogowym, które
opuszczają
ziemskie pole
grawitacyjne, by
zbliżyć się do
innych planet lub
wylądować na nich.

W 2008 roku na Marsie
wylądowała sonda Feniks.
Jej celem jest poszukiwanie
śladów biologicznego życia.

Pierwsze lądowanie na Księżycu
Niel Armstrong, dowódca statku
kosmicznego „Apollo 11”, wraz z
Edwinem Aldrinem wylądował na
Księżycu 20 lipca 1969. Jako
pierwszy człowiek stanął na
srebrnym globie i poczuł mniejszą
siłę przyciągania grawitacyjnego
niż na Ziemi.

W 1972 roku wyruszyła w Kosmos sonda PIONIER 11, która
jako pierwsza opuściła Układ Słoneczny i niesie w przestrzeń
kosmiczną pokojowe przesłanie z Ziemi.

Sondy kosmiczne wysłane
z Ziemi w XX wieku, niosą
w przestrzeń kosmiczną
pozdrowienia we
wszystkich językach,
odgłosy Ziemi - szum
morza, płacz dziecka, śpiew
ptaków oraz rysunki kobiety
i mężczyzny. Mamy
Czy dojrzeliśmy
nadzieję, że ktoś te
już do spotkania z
informacje odczyta.
pozaziemską
cywilizacją?

Prezentację przygotowali

Michał Cieśla
Jakub Orszulak

Materiał do prezentacji przygotowały:

Lucyna Czwakiel
Marlena Majewska
Patrycja Rzeszowska
Maria Siedy


Slide 4

GRAWITACJA NA ZIEMI

POLE GRAWITACYJNE ZIEMI
Wokół Ziemi istnieje pole
grawitacyjne wytworzone
przez masę Ziemi. W tym
polu na wszystkie ciała
działa siła przyciągania
ziemskiego.

Siła grawitacji utrzymuje przy Ziemi warstwę
atmosfery, wodę i nas samych. Ta grawitacyjna
„pułapka” jest dla nas kosmicznym „rajem” ponieważ
nie znamy innego miejsca, na którym znaleźlibyśmy
lepsze warunki do życia, niż na Ziemi.

Siła przyciągania ziemskiego działająca na jakieś
ciało na Ziemi, to siła ciężkości lub po prostu jego
ciężar.

Im większa masa
ciała, tym większy jest
jego ciężar.

Ciała o jednakowej masie są przyciągane przez
Ziemię z taką sama siłą – mają taki sam ciężar.

Na Księżycu
masa ciała jest
taka jak na Ziemi,
ale jego ciężar
jest mniejszy,
ponieważ
Księżyc
przyciąga je z
mniejszą siłą.
Ciężar ciał na
Księżycu jest
około 6 razy
mniejszy niż na
Ziemi.

Siła ciężkości jest przyłożona do środka ciężkości ciała.
Aby ciało było w równowadze wystarczy, żeby jego środek
ciężkości był podparty. Wtedy siła ciężkości jest
zrównoważona siłą reakcji ze strony podłoża.

Krzywa wieża w
Pizie jest w
równowadze,
ponieważ środek
ciężkości wieży
nie wychodzi
poza jej
podstawę.

Środek ciężkości wiadra nie może wyjść poza
obszar głowy, na którym opiera się wiadro.

Na Martę działają dwie siły. Są to siła przyciągania
ziemskiego zwrócona pionowo w dół oraz zwrócona w górę
siła, z jaką działają na Martę nogi Heleny.

Obie siły maja taką samą
wartość.
Dzięki temu Marta jest w
równowadze.

Ania za chwilę straci równowagę

BARTEK – UWAŻAJ!!!

Bartek bardzo się stara, żeby działająca na niego
siła grawitacji była zrównoważona przez siłę reakcji
podłoża.
...Uff, udało się zachować równowagę!!!

Niczym nie zrównoważona siła przyciągania
ziemskiego sprowadza Helenę na Ziemię.
Helena pod wpływem tej siły spada ruchem
jednostajnie przyspieszonym.

Pod wpływem siły przyciągania
ziemskiego wszystkie ciała
niezależnie od swojej masy uzyskują
takie samo przyspieszenie.
Jest to przyspieszenie ziemskie,
które ma wartość :

m
g  9,81
s
2

„Ziemia jest kolebką ludzkości, ale nikt nie pozostaje
w kolebce na zawsze”
Konstanty Ciołkowski
uważany za ojca lotów kosmicznych

A więc, co
zrobić, żeby
pokonać siłę
grawitacji i
oderwać się
od Ziemi?

Pierwsza prędkość kosmiczna
Żeby ciało mogło stać
się satelitą Ziemi
należy umieścić je na
niewielkiej wysokości
nad Ziemią i nadać mu
pierwszą prędkość
kosmiczną
Jest to najmniejsza pozioma prędkość jaką należy
nadać ciału względem przyciągającego je ciała
niebieskiego, aby mogło krążyć wokół niego po
zamkniętej orbicie.
Dla Ziemi ta prędkość wynosi 7,9m/s.

Wokół Ziemi krąży już bardzo dużo
sztucznych satelitów

Satelita
łącznościowy
przekazujący
sygnały
między
kontynentami

Niektóre satelity okołoziemskie mają charakter
szpiegowski – fotografują bazy wojskowe i
wyrzutnie rakiet

Inne satelity, to:
• satelity meteorologiczne
• satelity nawigacyjne pomagające znaleźć drogę,
• satelity badawcze przekazujące na Ziemię informacje
o wędrówkach zwierząt, obszarach suszy, o stanie
atmosfery i fotografujące dalekie obiekty
kosmiczne, których nie widać z Ziemi

Pierwszy człowiek, który zobaczył w
całości kulę ziemską, to Jurij Gagarin

12 kwietnia 1961 roku Jurij Gagarin wystartował w statku
Wostok-1 i został wyniesiony na orbitę okołoziemską. Jeden
raz okrążył Ziemię, a jego lot trwał godzinę i 48 minut.

Druga prędkość kosmiczna to
prędkość, jaką należy nadać
obiektowi , aby opuścił na
zawsze dane ciało niebieskie
poruszając się dalej ruchem
swobodnym. Jest to tak zwana
prędkość ucieczki. Tor ciała
ma wtedy kształt paraboli lub
hiperboli.

Wartość drugiej prędkości
kosmicznej na Ziemi wynosi
11,2 m/s.

Drugą prędkość
kosmiczną trzeba
nadać sondom
kosmicznym lub
statkom
załogowym, które
opuszczają
ziemskie pole
grawitacyjne, by
zbliżyć się do
innych planet lub
wylądować na nich.

W 2008 roku na Marsie
wylądowała sonda Feniks.
Jej celem jest poszukiwanie
śladów biologicznego życia.

Pierwsze lądowanie na Księżycu
Niel Armstrong, dowódca statku
kosmicznego „Apollo 11”, wraz z
Edwinem Aldrinem wylądował na
Księżycu 20 lipca 1969. Jako
pierwszy człowiek stanął na
srebrnym globie i poczuł mniejszą
siłę przyciągania grawitacyjnego
niż na Ziemi.

W 1972 roku wyruszyła w Kosmos sonda PIONIER 11, która
jako pierwsza opuściła Układ Słoneczny i niesie w przestrzeń
kosmiczną pokojowe przesłanie z Ziemi.

Sondy kosmiczne wysłane
z Ziemi w XX wieku, niosą
w przestrzeń kosmiczną
pozdrowienia we
wszystkich językach,
odgłosy Ziemi - szum
morza, płacz dziecka, śpiew
ptaków oraz rysunki kobiety
i mężczyzny. Mamy
Czy dojrzeliśmy
nadzieję, że ktoś te
już do spotkania z
informacje odczyta.
pozaziemską
cywilizacją?

Prezentację przygotowali

Michał Cieśla
Jakub Orszulak

Materiał do prezentacji przygotowały:

Lucyna Czwakiel
Marlena Majewska
Patrycja Rzeszowska
Maria Siedy


Slide 5

GRAWITACJA NA ZIEMI

POLE GRAWITACYJNE ZIEMI
Wokół Ziemi istnieje pole
grawitacyjne wytworzone
przez masę Ziemi. W tym
polu na wszystkie ciała
działa siła przyciągania
ziemskiego.

Siła grawitacji utrzymuje przy Ziemi warstwę
atmosfery, wodę i nas samych. Ta grawitacyjna
„pułapka” jest dla nas kosmicznym „rajem” ponieważ
nie znamy innego miejsca, na którym znaleźlibyśmy
lepsze warunki do życia, niż na Ziemi.

Siła przyciągania ziemskiego działająca na jakieś
ciało na Ziemi, to siła ciężkości lub po prostu jego
ciężar.

Im większa masa
ciała, tym większy jest
jego ciężar.

Ciała o jednakowej masie są przyciągane przez
Ziemię z taką sama siłą – mają taki sam ciężar.

Na Księżycu
masa ciała jest
taka jak na Ziemi,
ale jego ciężar
jest mniejszy,
ponieważ
Księżyc
przyciąga je z
mniejszą siłą.
Ciężar ciał na
Księżycu jest
około 6 razy
mniejszy niż na
Ziemi.

Siła ciężkości jest przyłożona do środka ciężkości ciała.
Aby ciało było w równowadze wystarczy, żeby jego środek
ciężkości był podparty. Wtedy siła ciężkości jest
zrównoważona siłą reakcji ze strony podłoża.

Krzywa wieża w
Pizie jest w
równowadze,
ponieważ środek
ciężkości wieży
nie wychodzi
poza jej
podstawę.

Środek ciężkości wiadra nie może wyjść poza
obszar głowy, na którym opiera się wiadro.

Na Martę działają dwie siły. Są to siła przyciągania
ziemskiego zwrócona pionowo w dół oraz zwrócona w górę
siła, z jaką działają na Martę nogi Heleny.

Obie siły maja taką samą
wartość.
Dzięki temu Marta jest w
równowadze.

Ania za chwilę straci równowagę

BARTEK – UWAŻAJ!!!

Bartek bardzo się stara, żeby działająca na niego
siła grawitacji była zrównoważona przez siłę reakcji
podłoża.
...Uff, udało się zachować równowagę!!!

Niczym nie zrównoważona siła przyciągania
ziemskiego sprowadza Helenę na Ziemię.
Helena pod wpływem tej siły spada ruchem
jednostajnie przyspieszonym.

Pod wpływem siły przyciągania
ziemskiego wszystkie ciała
niezależnie od swojej masy uzyskują
takie samo przyspieszenie.
Jest to przyspieszenie ziemskie,
które ma wartość :

m
g  9,81
s
2

„Ziemia jest kolebką ludzkości, ale nikt nie pozostaje
w kolebce na zawsze”
Konstanty Ciołkowski
uważany za ojca lotów kosmicznych

A więc, co
zrobić, żeby
pokonać siłę
grawitacji i
oderwać się
od Ziemi?

Pierwsza prędkość kosmiczna
Żeby ciało mogło stać
się satelitą Ziemi
należy umieścić je na
niewielkiej wysokości
nad Ziemią i nadać mu
pierwszą prędkość
kosmiczną
Jest to najmniejsza pozioma prędkość jaką należy
nadać ciału względem przyciągającego je ciała
niebieskiego, aby mogło krążyć wokół niego po
zamkniętej orbicie.
Dla Ziemi ta prędkość wynosi 7,9m/s.

Wokół Ziemi krąży już bardzo dużo
sztucznych satelitów

Satelita
łącznościowy
przekazujący
sygnały
między
kontynentami

Niektóre satelity okołoziemskie mają charakter
szpiegowski – fotografują bazy wojskowe i
wyrzutnie rakiet

Inne satelity, to:
• satelity meteorologiczne
• satelity nawigacyjne pomagające znaleźć drogę,
• satelity badawcze przekazujące na Ziemię informacje
o wędrówkach zwierząt, obszarach suszy, o stanie
atmosfery i fotografujące dalekie obiekty
kosmiczne, których nie widać z Ziemi

Pierwszy człowiek, który zobaczył w
całości kulę ziemską, to Jurij Gagarin

12 kwietnia 1961 roku Jurij Gagarin wystartował w statku
Wostok-1 i został wyniesiony na orbitę okołoziemską. Jeden
raz okrążył Ziemię, a jego lot trwał godzinę i 48 minut.

Druga prędkość kosmiczna to
prędkość, jaką należy nadać
obiektowi , aby opuścił na
zawsze dane ciało niebieskie
poruszając się dalej ruchem
swobodnym. Jest to tak zwana
prędkość ucieczki. Tor ciała
ma wtedy kształt paraboli lub
hiperboli.

Wartość drugiej prędkości
kosmicznej na Ziemi wynosi
11,2 m/s.

Drugą prędkość
kosmiczną trzeba
nadać sondom
kosmicznym lub
statkom
załogowym, które
opuszczają
ziemskie pole
grawitacyjne, by
zbliżyć się do
innych planet lub
wylądować na nich.

W 2008 roku na Marsie
wylądowała sonda Feniks.
Jej celem jest poszukiwanie
śladów biologicznego życia.

Pierwsze lądowanie na Księżycu
Niel Armstrong, dowódca statku
kosmicznego „Apollo 11”, wraz z
Edwinem Aldrinem wylądował na
Księżycu 20 lipca 1969. Jako
pierwszy człowiek stanął na
srebrnym globie i poczuł mniejszą
siłę przyciągania grawitacyjnego
niż na Ziemi.

W 1972 roku wyruszyła w Kosmos sonda PIONIER 11, która
jako pierwsza opuściła Układ Słoneczny i niesie w przestrzeń
kosmiczną pokojowe przesłanie z Ziemi.

Sondy kosmiczne wysłane
z Ziemi w XX wieku, niosą
w przestrzeń kosmiczną
pozdrowienia we
wszystkich językach,
odgłosy Ziemi - szum
morza, płacz dziecka, śpiew
ptaków oraz rysunki kobiety
i mężczyzny. Mamy
Czy dojrzeliśmy
nadzieję, że ktoś te
już do spotkania z
informacje odczyta.
pozaziemską
cywilizacją?

Prezentację przygotowali

Michał Cieśla
Jakub Orszulak

Materiał do prezentacji przygotowały:

Lucyna Czwakiel
Marlena Majewska
Patrycja Rzeszowska
Maria Siedy


Slide 6

GRAWITACJA NA ZIEMI

POLE GRAWITACYJNE ZIEMI
Wokół Ziemi istnieje pole
grawitacyjne wytworzone
przez masę Ziemi. W tym
polu na wszystkie ciała
działa siła przyciągania
ziemskiego.

Siła grawitacji utrzymuje przy Ziemi warstwę
atmosfery, wodę i nas samych. Ta grawitacyjna
„pułapka” jest dla nas kosmicznym „rajem” ponieważ
nie znamy innego miejsca, na którym znaleźlibyśmy
lepsze warunki do życia, niż na Ziemi.

Siła przyciągania ziemskiego działająca na jakieś
ciało na Ziemi, to siła ciężkości lub po prostu jego
ciężar.

Im większa masa
ciała, tym większy jest
jego ciężar.

Ciała o jednakowej masie są przyciągane przez
Ziemię z taką sama siłą – mają taki sam ciężar.

Na Księżycu
masa ciała jest
taka jak na Ziemi,
ale jego ciężar
jest mniejszy,
ponieważ
Księżyc
przyciąga je z
mniejszą siłą.
Ciężar ciał na
Księżycu jest
około 6 razy
mniejszy niż na
Ziemi.

Siła ciężkości jest przyłożona do środka ciężkości ciała.
Aby ciało było w równowadze wystarczy, żeby jego środek
ciężkości był podparty. Wtedy siła ciężkości jest
zrównoważona siłą reakcji ze strony podłoża.

Krzywa wieża w
Pizie jest w
równowadze,
ponieważ środek
ciężkości wieży
nie wychodzi
poza jej
podstawę.

Środek ciężkości wiadra nie może wyjść poza
obszar głowy, na którym opiera się wiadro.

Na Martę działają dwie siły. Są to siła przyciągania
ziemskiego zwrócona pionowo w dół oraz zwrócona w górę
siła, z jaką działają na Martę nogi Heleny.

Obie siły maja taką samą
wartość.
Dzięki temu Marta jest w
równowadze.

Ania za chwilę straci równowagę

BARTEK – UWAŻAJ!!!

Bartek bardzo się stara, żeby działająca na niego
siła grawitacji była zrównoważona przez siłę reakcji
podłoża.
...Uff, udało się zachować równowagę!!!

Niczym nie zrównoważona siła przyciągania
ziemskiego sprowadza Helenę na Ziemię.
Helena pod wpływem tej siły spada ruchem
jednostajnie przyspieszonym.

Pod wpływem siły przyciągania
ziemskiego wszystkie ciała
niezależnie od swojej masy uzyskują
takie samo przyspieszenie.
Jest to przyspieszenie ziemskie,
które ma wartość :

m
g  9,81
s
2

„Ziemia jest kolebką ludzkości, ale nikt nie pozostaje
w kolebce na zawsze”
Konstanty Ciołkowski
uważany za ojca lotów kosmicznych

A więc, co
zrobić, żeby
pokonać siłę
grawitacji i
oderwać się
od Ziemi?

Pierwsza prędkość kosmiczna
Żeby ciało mogło stać
się satelitą Ziemi
należy umieścić je na
niewielkiej wysokości
nad Ziemią i nadać mu
pierwszą prędkość
kosmiczną
Jest to najmniejsza pozioma prędkość jaką należy
nadać ciału względem przyciągającego je ciała
niebieskiego, aby mogło krążyć wokół niego po
zamkniętej orbicie.
Dla Ziemi ta prędkość wynosi 7,9m/s.

Wokół Ziemi krąży już bardzo dużo
sztucznych satelitów

Satelita
łącznościowy
przekazujący
sygnały
między
kontynentami

Niektóre satelity okołoziemskie mają charakter
szpiegowski – fotografują bazy wojskowe i
wyrzutnie rakiet

Inne satelity, to:
• satelity meteorologiczne
• satelity nawigacyjne pomagające znaleźć drogę,
• satelity badawcze przekazujące na Ziemię informacje
o wędrówkach zwierząt, obszarach suszy, o stanie
atmosfery i fotografujące dalekie obiekty
kosmiczne, których nie widać z Ziemi

Pierwszy człowiek, który zobaczył w
całości kulę ziemską, to Jurij Gagarin

12 kwietnia 1961 roku Jurij Gagarin wystartował w statku
Wostok-1 i został wyniesiony na orbitę okołoziemską. Jeden
raz okrążył Ziemię, a jego lot trwał godzinę i 48 minut.

Druga prędkość kosmiczna to
prędkość, jaką należy nadać
obiektowi , aby opuścił na
zawsze dane ciało niebieskie
poruszając się dalej ruchem
swobodnym. Jest to tak zwana
prędkość ucieczki. Tor ciała
ma wtedy kształt paraboli lub
hiperboli.

Wartość drugiej prędkości
kosmicznej na Ziemi wynosi
11,2 m/s.

Drugą prędkość
kosmiczną trzeba
nadać sondom
kosmicznym lub
statkom
załogowym, które
opuszczają
ziemskie pole
grawitacyjne, by
zbliżyć się do
innych planet lub
wylądować na nich.

W 2008 roku na Marsie
wylądowała sonda Feniks.
Jej celem jest poszukiwanie
śladów biologicznego życia.

Pierwsze lądowanie na Księżycu
Niel Armstrong, dowódca statku
kosmicznego „Apollo 11”, wraz z
Edwinem Aldrinem wylądował na
Księżycu 20 lipca 1969. Jako
pierwszy człowiek stanął na
srebrnym globie i poczuł mniejszą
siłę przyciągania grawitacyjnego
niż na Ziemi.

W 1972 roku wyruszyła w Kosmos sonda PIONIER 11, która
jako pierwsza opuściła Układ Słoneczny i niesie w przestrzeń
kosmiczną pokojowe przesłanie z Ziemi.

Sondy kosmiczne wysłane
z Ziemi w XX wieku, niosą
w przestrzeń kosmiczną
pozdrowienia we
wszystkich językach,
odgłosy Ziemi - szum
morza, płacz dziecka, śpiew
ptaków oraz rysunki kobiety
i mężczyzny. Mamy
Czy dojrzeliśmy
nadzieję, że ktoś te
już do spotkania z
informacje odczyta.
pozaziemską
cywilizacją?

Prezentację przygotowali

Michał Cieśla
Jakub Orszulak

Materiał do prezentacji przygotowały:

Lucyna Czwakiel
Marlena Majewska
Patrycja Rzeszowska
Maria Siedy


Slide 7

GRAWITACJA NA ZIEMI

POLE GRAWITACYJNE ZIEMI
Wokół Ziemi istnieje pole
grawitacyjne wytworzone
przez masę Ziemi. W tym
polu na wszystkie ciała
działa siła przyciągania
ziemskiego.

Siła grawitacji utrzymuje przy Ziemi warstwę
atmosfery, wodę i nas samych. Ta grawitacyjna
„pułapka” jest dla nas kosmicznym „rajem” ponieważ
nie znamy innego miejsca, na którym znaleźlibyśmy
lepsze warunki do życia, niż na Ziemi.

Siła przyciągania ziemskiego działająca na jakieś
ciało na Ziemi, to siła ciężkości lub po prostu jego
ciężar.

Im większa masa
ciała, tym większy jest
jego ciężar.

Ciała o jednakowej masie są przyciągane przez
Ziemię z taką sama siłą – mają taki sam ciężar.

Na Księżycu
masa ciała jest
taka jak na Ziemi,
ale jego ciężar
jest mniejszy,
ponieważ
Księżyc
przyciąga je z
mniejszą siłą.
Ciężar ciał na
Księżycu jest
około 6 razy
mniejszy niż na
Ziemi.

Siła ciężkości jest przyłożona do środka ciężkości ciała.
Aby ciało było w równowadze wystarczy, żeby jego środek
ciężkości był podparty. Wtedy siła ciężkości jest
zrównoważona siłą reakcji ze strony podłoża.

Krzywa wieża w
Pizie jest w
równowadze,
ponieważ środek
ciężkości wieży
nie wychodzi
poza jej
podstawę.

Środek ciężkości wiadra nie może wyjść poza
obszar głowy, na którym opiera się wiadro.

Na Martę działają dwie siły. Są to siła przyciągania
ziemskiego zwrócona pionowo w dół oraz zwrócona w górę
siła, z jaką działają na Martę nogi Heleny.

Obie siły maja taką samą
wartość.
Dzięki temu Marta jest w
równowadze.

Ania za chwilę straci równowagę

BARTEK – UWAŻAJ!!!

Bartek bardzo się stara, żeby działająca na niego
siła grawitacji była zrównoważona przez siłę reakcji
podłoża.
...Uff, udało się zachować równowagę!!!

Niczym nie zrównoważona siła przyciągania
ziemskiego sprowadza Helenę na Ziemię.
Helena pod wpływem tej siły spada ruchem
jednostajnie przyspieszonym.

Pod wpływem siły przyciągania
ziemskiego wszystkie ciała
niezależnie od swojej masy uzyskują
takie samo przyspieszenie.
Jest to przyspieszenie ziemskie,
które ma wartość :

m
g  9,81
s
2

„Ziemia jest kolebką ludzkości, ale nikt nie pozostaje
w kolebce na zawsze”
Konstanty Ciołkowski
uważany za ojca lotów kosmicznych

A więc, co
zrobić, żeby
pokonać siłę
grawitacji i
oderwać się
od Ziemi?

Pierwsza prędkość kosmiczna
Żeby ciało mogło stać
się satelitą Ziemi
należy umieścić je na
niewielkiej wysokości
nad Ziemią i nadać mu
pierwszą prędkość
kosmiczną
Jest to najmniejsza pozioma prędkość jaką należy
nadać ciału względem przyciągającego je ciała
niebieskiego, aby mogło krążyć wokół niego po
zamkniętej orbicie.
Dla Ziemi ta prędkość wynosi 7,9m/s.

Wokół Ziemi krąży już bardzo dużo
sztucznych satelitów

Satelita
łącznościowy
przekazujący
sygnały
między
kontynentami

Niektóre satelity okołoziemskie mają charakter
szpiegowski – fotografują bazy wojskowe i
wyrzutnie rakiet

Inne satelity, to:
• satelity meteorologiczne
• satelity nawigacyjne pomagające znaleźć drogę,
• satelity badawcze przekazujące na Ziemię informacje
o wędrówkach zwierząt, obszarach suszy, o stanie
atmosfery i fotografujące dalekie obiekty
kosmiczne, których nie widać z Ziemi

Pierwszy człowiek, który zobaczył w
całości kulę ziemską, to Jurij Gagarin

12 kwietnia 1961 roku Jurij Gagarin wystartował w statku
Wostok-1 i został wyniesiony na orbitę okołoziemską. Jeden
raz okrążył Ziemię, a jego lot trwał godzinę i 48 minut.

Druga prędkość kosmiczna to
prędkość, jaką należy nadać
obiektowi , aby opuścił na
zawsze dane ciało niebieskie
poruszając się dalej ruchem
swobodnym. Jest to tak zwana
prędkość ucieczki. Tor ciała
ma wtedy kształt paraboli lub
hiperboli.

Wartość drugiej prędkości
kosmicznej na Ziemi wynosi
11,2 m/s.

Drugą prędkość
kosmiczną trzeba
nadać sondom
kosmicznym lub
statkom
załogowym, które
opuszczają
ziemskie pole
grawitacyjne, by
zbliżyć się do
innych planet lub
wylądować na nich.

W 2008 roku na Marsie
wylądowała sonda Feniks.
Jej celem jest poszukiwanie
śladów biologicznego życia.

Pierwsze lądowanie na Księżycu
Niel Armstrong, dowódca statku
kosmicznego „Apollo 11”, wraz z
Edwinem Aldrinem wylądował na
Księżycu 20 lipca 1969. Jako
pierwszy człowiek stanął na
srebrnym globie i poczuł mniejszą
siłę przyciągania grawitacyjnego
niż na Ziemi.

W 1972 roku wyruszyła w Kosmos sonda PIONIER 11, która
jako pierwsza opuściła Układ Słoneczny i niesie w przestrzeń
kosmiczną pokojowe przesłanie z Ziemi.

Sondy kosmiczne wysłane
z Ziemi w XX wieku, niosą
w przestrzeń kosmiczną
pozdrowienia we
wszystkich językach,
odgłosy Ziemi - szum
morza, płacz dziecka, śpiew
ptaków oraz rysunki kobiety
i mężczyzny. Mamy
Czy dojrzeliśmy
nadzieję, że ktoś te
już do spotkania z
informacje odczyta.
pozaziemską
cywilizacją?

Prezentację przygotowali

Michał Cieśla
Jakub Orszulak

Materiał do prezentacji przygotowały:

Lucyna Czwakiel
Marlena Majewska
Patrycja Rzeszowska
Maria Siedy


Slide 8

GRAWITACJA NA ZIEMI

POLE GRAWITACYJNE ZIEMI
Wokół Ziemi istnieje pole
grawitacyjne wytworzone
przez masę Ziemi. W tym
polu na wszystkie ciała
działa siła przyciągania
ziemskiego.

Siła grawitacji utrzymuje przy Ziemi warstwę
atmosfery, wodę i nas samych. Ta grawitacyjna
„pułapka” jest dla nas kosmicznym „rajem” ponieważ
nie znamy innego miejsca, na którym znaleźlibyśmy
lepsze warunki do życia, niż na Ziemi.

Siła przyciągania ziemskiego działająca na jakieś
ciało na Ziemi, to siła ciężkości lub po prostu jego
ciężar.

Im większa masa
ciała, tym większy jest
jego ciężar.

Ciała o jednakowej masie są przyciągane przez
Ziemię z taką sama siłą – mają taki sam ciężar.

Na Księżycu
masa ciała jest
taka jak na Ziemi,
ale jego ciężar
jest mniejszy,
ponieważ
Księżyc
przyciąga je z
mniejszą siłą.
Ciężar ciał na
Księżycu jest
około 6 razy
mniejszy niż na
Ziemi.

Siła ciężkości jest przyłożona do środka ciężkości ciała.
Aby ciało było w równowadze wystarczy, żeby jego środek
ciężkości był podparty. Wtedy siła ciężkości jest
zrównoważona siłą reakcji ze strony podłoża.

Krzywa wieża w
Pizie jest w
równowadze,
ponieważ środek
ciężkości wieży
nie wychodzi
poza jej
podstawę.

Środek ciężkości wiadra nie może wyjść poza
obszar głowy, na którym opiera się wiadro.

Na Martę działają dwie siły. Są to siła przyciągania
ziemskiego zwrócona pionowo w dół oraz zwrócona w górę
siła, z jaką działają na Martę nogi Heleny.

Obie siły maja taką samą
wartość.
Dzięki temu Marta jest w
równowadze.

Ania za chwilę straci równowagę

BARTEK – UWAŻAJ!!!

Bartek bardzo się stara, żeby działająca na niego
siła grawitacji była zrównoważona przez siłę reakcji
podłoża.
...Uff, udało się zachować równowagę!!!

Niczym nie zrównoważona siła przyciągania
ziemskiego sprowadza Helenę na Ziemię.
Helena pod wpływem tej siły spada ruchem
jednostajnie przyspieszonym.

Pod wpływem siły przyciągania
ziemskiego wszystkie ciała
niezależnie od swojej masy uzyskują
takie samo przyspieszenie.
Jest to przyspieszenie ziemskie,
które ma wartość :

m
g  9,81
s
2

„Ziemia jest kolebką ludzkości, ale nikt nie pozostaje
w kolebce na zawsze”
Konstanty Ciołkowski
uważany za ojca lotów kosmicznych

A więc, co
zrobić, żeby
pokonać siłę
grawitacji i
oderwać się
od Ziemi?

Pierwsza prędkość kosmiczna
Żeby ciało mogło stać
się satelitą Ziemi
należy umieścić je na
niewielkiej wysokości
nad Ziemią i nadać mu
pierwszą prędkość
kosmiczną
Jest to najmniejsza pozioma prędkość jaką należy
nadać ciału względem przyciągającego je ciała
niebieskiego, aby mogło krążyć wokół niego po
zamkniętej orbicie.
Dla Ziemi ta prędkość wynosi 7,9m/s.

Wokół Ziemi krąży już bardzo dużo
sztucznych satelitów

Satelita
łącznościowy
przekazujący
sygnały
między
kontynentami

Niektóre satelity okołoziemskie mają charakter
szpiegowski – fotografują bazy wojskowe i
wyrzutnie rakiet

Inne satelity, to:
• satelity meteorologiczne
• satelity nawigacyjne pomagające znaleźć drogę,
• satelity badawcze przekazujące na Ziemię informacje
o wędrówkach zwierząt, obszarach suszy, o stanie
atmosfery i fotografujące dalekie obiekty
kosmiczne, których nie widać z Ziemi

Pierwszy człowiek, który zobaczył w
całości kulę ziemską, to Jurij Gagarin

12 kwietnia 1961 roku Jurij Gagarin wystartował w statku
Wostok-1 i został wyniesiony na orbitę okołoziemską. Jeden
raz okrążył Ziemię, a jego lot trwał godzinę i 48 minut.

Druga prędkość kosmiczna to
prędkość, jaką należy nadać
obiektowi , aby opuścił na
zawsze dane ciało niebieskie
poruszając się dalej ruchem
swobodnym. Jest to tak zwana
prędkość ucieczki. Tor ciała
ma wtedy kształt paraboli lub
hiperboli.

Wartość drugiej prędkości
kosmicznej na Ziemi wynosi
11,2 m/s.

Drugą prędkość
kosmiczną trzeba
nadać sondom
kosmicznym lub
statkom
załogowym, które
opuszczają
ziemskie pole
grawitacyjne, by
zbliżyć się do
innych planet lub
wylądować na nich.

W 2008 roku na Marsie
wylądowała sonda Feniks.
Jej celem jest poszukiwanie
śladów biologicznego życia.

Pierwsze lądowanie na Księżycu
Niel Armstrong, dowódca statku
kosmicznego „Apollo 11”, wraz z
Edwinem Aldrinem wylądował na
Księżycu 20 lipca 1969. Jako
pierwszy człowiek stanął na
srebrnym globie i poczuł mniejszą
siłę przyciągania grawitacyjnego
niż na Ziemi.

W 1972 roku wyruszyła w Kosmos sonda PIONIER 11, która
jako pierwsza opuściła Układ Słoneczny i niesie w przestrzeń
kosmiczną pokojowe przesłanie z Ziemi.

Sondy kosmiczne wysłane
z Ziemi w XX wieku, niosą
w przestrzeń kosmiczną
pozdrowienia we
wszystkich językach,
odgłosy Ziemi - szum
morza, płacz dziecka, śpiew
ptaków oraz rysunki kobiety
i mężczyzny. Mamy
Czy dojrzeliśmy
nadzieję, że ktoś te
już do spotkania z
informacje odczyta.
pozaziemską
cywilizacją?

Prezentację przygotowali

Michał Cieśla
Jakub Orszulak

Materiał do prezentacji przygotowały:

Lucyna Czwakiel
Marlena Majewska
Patrycja Rzeszowska
Maria Siedy


Slide 9

GRAWITACJA NA ZIEMI

POLE GRAWITACYJNE ZIEMI
Wokół Ziemi istnieje pole
grawitacyjne wytworzone
przez masę Ziemi. W tym
polu na wszystkie ciała
działa siła przyciągania
ziemskiego.

Siła grawitacji utrzymuje przy Ziemi warstwę
atmosfery, wodę i nas samych. Ta grawitacyjna
„pułapka” jest dla nas kosmicznym „rajem” ponieważ
nie znamy innego miejsca, na którym znaleźlibyśmy
lepsze warunki do życia, niż na Ziemi.

Siła przyciągania ziemskiego działająca na jakieś
ciało na Ziemi, to siła ciężkości lub po prostu jego
ciężar.

Im większa masa
ciała, tym większy jest
jego ciężar.

Ciała o jednakowej masie są przyciągane przez
Ziemię z taką sama siłą – mają taki sam ciężar.

Na Księżycu
masa ciała jest
taka jak na Ziemi,
ale jego ciężar
jest mniejszy,
ponieważ
Księżyc
przyciąga je z
mniejszą siłą.
Ciężar ciał na
Księżycu jest
około 6 razy
mniejszy niż na
Ziemi.

Siła ciężkości jest przyłożona do środka ciężkości ciała.
Aby ciało było w równowadze wystarczy, żeby jego środek
ciężkości był podparty. Wtedy siła ciężkości jest
zrównoważona siłą reakcji ze strony podłoża.

Krzywa wieża w
Pizie jest w
równowadze,
ponieważ środek
ciężkości wieży
nie wychodzi
poza jej
podstawę.

Środek ciężkości wiadra nie może wyjść poza
obszar głowy, na którym opiera się wiadro.

Na Martę działają dwie siły. Są to siła przyciągania
ziemskiego zwrócona pionowo w dół oraz zwrócona w górę
siła, z jaką działają na Martę nogi Heleny.

Obie siły maja taką samą
wartość.
Dzięki temu Marta jest w
równowadze.

Ania za chwilę straci równowagę

BARTEK – UWAŻAJ!!!

Bartek bardzo się stara, żeby działająca na niego
siła grawitacji była zrównoważona przez siłę reakcji
podłoża.
...Uff, udało się zachować równowagę!!!

Niczym nie zrównoważona siła przyciągania
ziemskiego sprowadza Helenę na Ziemię.
Helena pod wpływem tej siły spada ruchem
jednostajnie przyspieszonym.

Pod wpływem siły przyciągania
ziemskiego wszystkie ciała
niezależnie od swojej masy uzyskują
takie samo przyspieszenie.
Jest to przyspieszenie ziemskie,
które ma wartość :

m
g  9,81
s
2

„Ziemia jest kolebką ludzkości, ale nikt nie pozostaje
w kolebce na zawsze”
Konstanty Ciołkowski
uważany za ojca lotów kosmicznych

A więc, co
zrobić, żeby
pokonać siłę
grawitacji i
oderwać się
od Ziemi?

Pierwsza prędkość kosmiczna
Żeby ciało mogło stać
się satelitą Ziemi
należy umieścić je na
niewielkiej wysokości
nad Ziemią i nadać mu
pierwszą prędkość
kosmiczną
Jest to najmniejsza pozioma prędkość jaką należy
nadać ciału względem przyciągającego je ciała
niebieskiego, aby mogło krążyć wokół niego po
zamkniętej orbicie.
Dla Ziemi ta prędkość wynosi 7,9m/s.

Wokół Ziemi krąży już bardzo dużo
sztucznych satelitów

Satelita
łącznościowy
przekazujący
sygnały
między
kontynentami

Niektóre satelity okołoziemskie mają charakter
szpiegowski – fotografują bazy wojskowe i
wyrzutnie rakiet

Inne satelity, to:
• satelity meteorologiczne
• satelity nawigacyjne pomagające znaleźć drogę,
• satelity badawcze przekazujące na Ziemię informacje
o wędrówkach zwierząt, obszarach suszy, o stanie
atmosfery i fotografujące dalekie obiekty
kosmiczne, których nie widać z Ziemi

Pierwszy człowiek, który zobaczył w
całości kulę ziemską, to Jurij Gagarin

12 kwietnia 1961 roku Jurij Gagarin wystartował w statku
Wostok-1 i został wyniesiony na orbitę okołoziemską. Jeden
raz okrążył Ziemię, a jego lot trwał godzinę i 48 minut.

Druga prędkość kosmiczna to
prędkość, jaką należy nadać
obiektowi , aby opuścił na
zawsze dane ciało niebieskie
poruszając się dalej ruchem
swobodnym. Jest to tak zwana
prędkość ucieczki. Tor ciała
ma wtedy kształt paraboli lub
hiperboli.

Wartość drugiej prędkości
kosmicznej na Ziemi wynosi
11,2 m/s.

Drugą prędkość
kosmiczną trzeba
nadać sondom
kosmicznym lub
statkom
załogowym, które
opuszczają
ziemskie pole
grawitacyjne, by
zbliżyć się do
innych planet lub
wylądować na nich.

W 2008 roku na Marsie
wylądowała sonda Feniks.
Jej celem jest poszukiwanie
śladów biologicznego życia.

Pierwsze lądowanie na Księżycu
Niel Armstrong, dowódca statku
kosmicznego „Apollo 11”, wraz z
Edwinem Aldrinem wylądował na
Księżycu 20 lipca 1969. Jako
pierwszy człowiek stanął na
srebrnym globie i poczuł mniejszą
siłę przyciągania grawitacyjnego
niż na Ziemi.

W 1972 roku wyruszyła w Kosmos sonda PIONIER 11, która
jako pierwsza opuściła Układ Słoneczny i niesie w przestrzeń
kosmiczną pokojowe przesłanie z Ziemi.

Sondy kosmiczne wysłane
z Ziemi w XX wieku, niosą
w przestrzeń kosmiczną
pozdrowienia we
wszystkich językach,
odgłosy Ziemi - szum
morza, płacz dziecka, śpiew
ptaków oraz rysunki kobiety
i mężczyzny. Mamy
Czy dojrzeliśmy
nadzieję, że ktoś te
już do spotkania z
informacje odczyta.
pozaziemską
cywilizacją?

Prezentację przygotowali

Michał Cieśla
Jakub Orszulak

Materiał do prezentacji przygotowały:

Lucyna Czwakiel
Marlena Majewska
Patrycja Rzeszowska
Maria Siedy


Slide 10

GRAWITACJA NA ZIEMI

POLE GRAWITACYJNE ZIEMI
Wokół Ziemi istnieje pole
grawitacyjne wytworzone
przez masę Ziemi. W tym
polu na wszystkie ciała
działa siła przyciągania
ziemskiego.

Siła grawitacji utrzymuje przy Ziemi warstwę
atmosfery, wodę i nas samych. Ta grawitacyjna
„pułapka” jest dla nas kosmicznym „rajem” ponieważ
nie znamy innego miejsca, na którym znaleźlibyśmy
lepsze warunki do życia, niż na Ziemi.

Siła przyciągania ziemskiego działająca na jakieś
ciało na Ziemi, to siła ciężkości lub po prostu jego
ciężar.

Im większa masa
ciała, tym większy jest
jego ciężar.

Ciała o jednakowej masie są przyciągane przez
Ziemię z taką sama siłą – mają taki sam ciężar.

Na Księżycu
masa ciała jest
taka jak na Ziemi,
ale jego ciężar
jest mniejszy,
ponieważ
Księżyc
przyciąga je z
mniejszą siłą.
Ciężar ciał na
Księżycu jest
około 6 razy
mniejszy niż na
Ziemi.

Siła ciężkości jest przyłożona do środka ciężkości ciała.
Aby ciało było w równowadze wystarczy, żeby jego środek
ciężkości był podparty. Wtedy siła ciężkości jest
zrównoważona siłą reakcji ze strony podłoża.

Krzywa wieża w
Pizie jest w
równowadze,
ponieważ środek
ciężkości wieży
nie wychodzi
poza jej
podstawę.

Środek ciężkości wiadra nie może wyjść poza
obszar głowy, na którym opiera się wiadro.

Na Martę działają dwie siły. Są to siła przyciągania
ziemskiego zwrócona pionowo w dół oraz zwrócona w górę
siła, z jaką działają na Martę nogi Heleny.

Obie siły maja taką samą
wartość.
Dzięki temu Marta jest w
równowadze.

Ania za chwilę straci równowagę

BARTEK – UWAŻAJ!!!

Bartek bardzo się stara, żeby działająca na niego
siła grawitacji była zrównoważona przez siłę reakcji
podłoża.
...Uff, udało się zachować równowagę!!!

Niczym nie zrównoważona siła przyciągania
ziemskiego sprowadza Helenę na Ziemię.
Helena pod wpływem tej siły spada ruchem
jednostajnie przyspieszonym.

Pod wpływem siły przyciągania
ziemskiego wszystkie ciała
niezależnie od swojej masy uzyskują
takie samo przyspieszenie.
Jest to przyspieszenie ziemskie,
które ma wartość :

m
g  9,81
s
2

„Ziemia jest kolebką ludzkości, ale nikt nie pozostaje
w kolebce na zawsze”
Konstanty Ciołkowski
uważany za ojca lotów kosmicznych

A więc, co
zrobić, żeby
pokonać siłę
grawitacji i
oderwać się
od Ziemi?

Pierwsza prędkość kosmiczna
Żeby ciało mogło stać
się satelitą Ziemi
należy umieścić je na
niewielkiej wysokości
nad Ziemią i nadać mu
pierwszą prędkość
kosmiczną
Jest to najmniejsza pozioma prędkość jaką należy
nadać ciału względem przyciągającego je ciała
niebieskiego, aby mogło krążyć wokół niego po
zamkniętej orbicie.
Dla Ziemi ta prędkość wynosi 7,9m/s.

Wokół Ziemi krąży już bardzo dużo
sztucznych satelitów

Satelita
łącznościowy
przekazujący
sygnały
między
kontynentami

Niektóre satelity okołoziemskie mają charakter
szpiegowski – fotografują bazy wojskowe i
wyrzutnie rakiet

Inne satelity, to:
• satelity meteorologiczne
• satelity nawigacyjne pomagające znaleźć drogę,
• satelity badawcze przekazujące na Ziemię informacje
o wędrówkach zwierząt, obszarach suszy, o stanie
atmosfery i fotografujące dalekie obiekty
kosmiczne, których nie widać z Ziemi

Pierwszy człowiek, który zobaczył w
całości kulę ziemską, to Jurij Gagarin

12 kwietnia 1961 roku Jurij Gagarin wystartował w statku
Wostok-1 i został wyniesiony na orbitę okołoziemską. Jeden
raz okrążył Ziemię, a jego lot trwał godzinę i 48 minut.

Druga prędkość kosmiczna to
prędkość, jaką należy nadać
obiektowi , aby opuścił na
zawsze dane ciało niebieskie
poruszając się dalej ruchem
swobodnym. Jest to tak zwana
prędkość ucieczki. Tor ciała
ma wtedy kształt paraboli lub
hiperboli.

Wartość drugiej prędkości
kosmicznej na Ziemi wynosi
11,2 m/s.

Drugą prędkość
kosmiczną trzeba
nadać sondom
kosmicznym lub
statkom
załogowym, które
opuszczają
ziemskie pole
grawitacyjne, by
zbliżyć się do
innych planet lub
wylądować na nich.

W 2008 roku na Marsie
wylądowała sonda Feniks.
Jej celem jest poszukiwanie
śladów biologicznego życia.

Pierwsze lądowanie na Księżycu
Niel Armstrong, dowódca statku
kosmicznego „Apollo 11”, wraz z
Edwinem Aldrinem wylądował na
Księżycu 20 lipca 1969. Jako
pierwszy człowiek stanął na
srebrnym globie i poczuł mniejszą
siłę przyciągania grawitacyjnego
niż na Ziemi.

W 1972 roku wyruszyła w Kosmos sonda PIONIER 11, która
jako pierwsza opuściła Układ Słoneczny i niesie w przestrzeń
kosmiczną pokojowe przesłanie z Ziemi.

Sondy kosmiczne wysłane
z Ziemi w XX wieku, niosą
w przestrzeń kosmiczną
pozdrowienia we
wszystkich językach,
odgłosy Ziemi - szum
morza, płacz dziecka, śpiew
ptaków oraz rysunki kobiety
i mężczyzny. Mamy
Czy dojrzeliśmy
nadzieję, że ktoś te
już do spotkania z
informacje odczyta.
pozaziemską
cywilizacją?

Prezentację przygotowali

Michał Cieśla
Jakub Orszulak

Materiał do prezentacji przygotowały:

Lucyna Czwakiel
Marlena Majewska
Patrycja Rzeszowska
Maria Siedy


Slide 11

GRAWITACJA NA ZIEMI

POLE GRAWITACYJNE ZIEMI
Wokół Ziemi istnieje pole
grawitacyjne wytworzone
przez masę Ziemi. W tym
polu na wszystkie ciała
działa siła przyciągania
ziemskiego.

Siła grawitacji utrzymuje przy Ziemi warstwę
atmosfery, wodę i nas samych. Ta grawitacyjna
„pułapka” jest dla nas kosmicznym „rajem” ponieważ
nie znamy innego miejsca, na którym znaleźlibyśmy
lepsze warunki do życia, niż na Ziemi.

Siła przyciągania ziemskiego działająca na jakieś
ciało na Ziemi, to siła ciężkości lub po prostu jego
ciężar.

Im większa masa
ciała, tym większy jest
jego ciężar.

Ciała o jednakowej masie są przyciągane przez
Ziemię z taką sama siłą – mają taki sam ciężar.

Na Księżycu
masa ciała jest
taka jak na Ziemi,
ale jego ciężar
jest mniejszy,
ponieważ
Księżyc
przyciąga je z
mniejszą siłą.
Ciężar ciał na
Księżycu jest
około 6 razy
mniejszy niż na
Ziemi.

Siła ciężkości jest przyłożona do środka ciężkości ciała.
Aby ciało było w równowadze wystarczy, żeby jego środek
ciężkości był podparty. Wtedy siła ciężkości jest
zrównoważona siłą reakcji ze strony podłoża.

Krzywa wieża w
Pizie jest w
równowadze,
ponieważ środek
ciężkości wieży
nie wychodzi
poza jej
podstawę.

Środek ciężkości wiadra nie może wyjść poza
obszar głowy, na którym opiera się wiadro.

Na Martę działają dwie siły. Są to siła przyciągania
ziemskiego zwrócona pionowo w dół oraz zwrócona w górę
siła, z jaką działają na Martę nogi Heleny.

Obie siły maja taką samą
wartość.
Dzięki temu Marta jest w
równowadze.

Ania za chwilę straci równowagę

BARTEK – UWAŻAJ!!!

Bartek bardzo się stara, żeby działająca na niego
siła grawitacji była zrównoważona przez siłę reakcji
podłoża.
...Uff, udało się zachować równowagę!!!

Niczym nie zrównoważona siła przyciągania
ziemskiego sprowadza Helenę na Ziemię.
Helena pod wpływem tej siły spada ruchem
jednostajnie przyspieszonym.

Pod wpływem siły przyciągania
ziemskiego wszystkie ciała
niezależnie od swojej masy uzyskują
takie samo przyspieszenie.
Jest to przyspieszenie ziemskie,
które ma wartość :

m
g  9,81
s
2

„Ziemia jest kolebką ludzkości, ale nikt nie pozostaje
w kolebce na zawsze”
Konstanty Ciołkowski
uważany za ojca lotów kosmicznych

A więc, co
zrobić, żeby
pokonać siłę
grawitacji i
oderwać się
od Ziemi?

Pierwsza prędkość kosmiczna
Żeby ciało mogło stać
się satelitą Ziemi
należy umieścić je na
niewielkiej wysokości
nad Ziemią i nadać mu
pierwszą prędkość
kosmiczną
Jest to najmniejsza pozioma prędkość jaką należy
nadać ciału względem przyciągającego je ciała
niebieskiego, aby mogło krążyć wokół niego po
zamkniętej orbicie.
Dla Ziemi ta prędkość wynosi 7,9m/s.

Wokół Ziemi krąży już bardzo dużo
sztucznych satelitów

Satelita
łącznościowy
przekazujący
sygnały
między
kontynentami

Niektóre satelity okołoziemskie mają charakter
szpiegowski – fotografują bazy wojskowe i
wyrzutnie rakiet

Inne satelity, to:
• satelity meteorologiczne
• satelity nawigacyjne pomagające znaleźć drogę,
• satelity badawcze przekazujące na Ziemię informacje
o wędrówkach zwierząt, obszarach suszy, o stanie
atmosfery i fotografujące dalekie obiekty
kosmiczne, których nie widać z Ziemi

Pierwszy człowiek, który zobaczył w
całości kulę ziemską, to Jurij Gagarin

12 kwietnia 1961 roku Jurij Gagarin wystartował w statku
Wostok-1 i został wyniesiony na orbitę okołoziemską. Jeden
raz okrążył Ziemię, a jego lot trwał godzinę i 48 minut.

Druga prędkość kosmiczna to
prędkość, jaką należy nadać
obiektowi , aby opuścił na
zawsze dane ciało niebieskie
poruszając się dalej ruchem
swobodnym. Jest to tak zwana
prędkość ucieczki. Tor ciała
ma wtedy kształt paraboli lub
hiperboli.

Wartość drugiej prędkości
kosmicznej na Ziemi wynosi
11,2 m/s.

Drugą prędkość
kosmiczną trzeba
nadać sondom
kosmicznym lub
statkom
załogowym, które
opuszczają
ziemskie pole
grawitacyjne, by
zbliżyć się do
innych planet lub
wylądować na nich.

W 2008 roku na Marsie
wylądowała sonda Feniks.
Jej celem jest poszukiwanie
śladów biologicznego życia.

Pierwsze lądowanie na Księżycu
Niel Armstrong, dowódca statku
kosmicznego „Apollo 11”, wraz z
Edwinem Aldrinem wylądował na
Księżycu 20 lipca 1969. Jako
pierwszy człowiek stanął na
srebrnym globie i poczuł mniejszą
siłę przyciągania grawitacyjnego
niż na Ziemi.

W 1972 roku wyruszyła w Kosmos sonda PIONIER 11, która
jako pierwsza opuściła Układ Słoneczny i niesie w przestrzeń
kosmiczną pokojowe przesłanie z Ziemi.

Sondy kosmiczne wysłane
z Ziemi w XX wieku, niosą
w przestrzeń kosmiczną
pozdrowienia we
wszystkich językach,
odgłosy Ziemi - szum
morza, płacz dziecka, śpiew
ptaków oraz rysunki kobiety
i mężczyzny. Mamy
Czy dojrzeliśmy
nadzieję, że ktoś te
już do spotkania z
informacje odczyta.
pozaziemską
cywilizacją?

Prezentację przygotowali

Michał Cieśla
Jakub Orszulak

Materiał do prezentacji przygotowały:

Lucyna Czwakiel
Marlena Majewska
Patrycja Rzeszowska
Maria Siedy


Slide 12

GRAWITACJA NA ZIEMI

POLE GRAWITACYJNE ZIEMI
Wokół Ziemi istnieje pole
grawitacyjne wytworzone
przez masę Ziemi. W tym
polu na wszystkie ciała
działa siła przyciągania
ziemskiego.

Siła grawitacji utrzymuje przy Ziemi warstwę
atmosfery, wodę i nas samych. Ta grawitacyjna
„pułapka” jest dla nas kosmicznym „rajem” ponieważ
nie znamy innego miejsca, na którym znaleźlibyśmy
lepsze warunki do życia, niż na Ziemi.

Siła przyciągania ziemskiego działająca na jakieś
ciało na Ziemi, to siła ciężkości lub po prostu jego
ciężar.

Im większa masa
ciała, tym większy jest
jego ciężar.

Ciała o jednakowej masie są przyciągane przez
Ziemię z taką sama siłą – mają taki sam ciężar.

Na Księżycu
masa ciała jest
taka jak na Ziemi,
ale jego ciężar
jest mniejszy,
ponieważ
Księżyc
przyciąga je z
mniejszą siłą.
Ciężar ciał na
Księżycu jest
około 6 razy
mniejszy niż na
Ziemi.

Siła ciężkości jest przyłożona do środka ciężkości ciała.
Aby ciało było w równowadze wystarczy, żeby jego środek
ciężkości był podparty. Wtedy siła ciężkości jest
zrównoważona siłą reakcji ze strony podłoża.

Krzywa wieża w
Pizie jest w
równowadze,
ponieważ środek
ciężkości wieży
nie wychodzi
poza jej
podstawę.

Środek ciężkości wiadra nie może wyjść poza
obszar głowy, na którym opiera się wiadro.

Na Martę działają dwie siły. Są to siła przyciągania
ziemskiego zwrócona pionowo w dół oraz zwrócona w górę
siła, z jaką działają na Martę nogi Heleny.

Obie siły maja taką samą
wartość.
Dzięki temu Marta jest w
równowadze.

Ania za chwilę straci równowagę

BARTEK – UWAŻAJ!!!

Bartek bardzo się stara, żeby działająca na niego
siła grawitacji była zrównoważona przez siłę reakcji
podłoża.
...Uff, udało się zachować równowagę!!!

Niczym nie zrównoważona siła przyciągania
ziemskiego sprowadza Helenę na Ziemię.
Helena pod wpływem tej siły spada ruchem
jednostajnie przyspieszonym.

Pod wpływem siły przyciągania
ziemskiego wszystkie ciała
niezależnie od swojej masy uzyskują
takie samo przyspieszenie.
Jest to przyspieszenie ziemskie,
które ma wartość :

m
g  9,81
s
2

„Ziemia jest kolebką ludzkości, ale nikt nie pozostaje
w kolebce na zawsze”
Konstanty Ciołkowski
uważany za ojca lotów kosmicznych

A więc, co
zrobić, żeby
pokonać siłę
grawitacji i
oderwać się
od Ziemi?

Pierwsza prędkość kosmiczna
Żeby ciało mogło stać
się satelitą Ziemi
należy umieścić je na
niewielkiej wysokości
nad Ziemią i nadać mu
pierwszą prędkość
kosmiczną
Jest to najmniejsza pozioma prędkość jaką należy
nadać ciału względem przyciągającego je ciała
niebieskiego, aby mogło krążyć wokół niego po
zamkniętej orbicie.
Dla Ziemi ta prędkość wynosi 7,9m/s.

Wokół Ziemi krąży już bardzo dużo
sztucznych satelitów

Satelita
łącznościowy
przekazujący
sygnały
między
kontynentami

Niektóre satelity okołoziemskie mają charakter
szpiegowski – fotografują bazy wojskowe i
wyrzutnie rakiet

Inne satelity, to:
• satelity meteorologiczne
• satelity nawigacyjne pomagające znaleźć drogę,
• satelity badawcze przekazujące na Ziemię informacje
o wędrówkach zwierząt, obszarach suszy, o stanie
atmosfery i fotografujące dalekie obiekty
kosmiczne, których nie widać z Ziemi

Pierwszy człowiek, który zobaczył w
całości kulę ziemską, to Jurij Gagarin

12 kwietnia 1961 roku Jurij Gagarin wystartował w statku
Wostok-1 i został wyniesiony na orbitę okołoziemską. Jeden
raz okrążył Ziemię, a jego lot trwał godzinę i 48 minut.

Druga prędkość kosmiczna to
prędkość, jaką należy nadać
obiektowi , aby opuścił na
zawsze dane ciało niebieskie
poruszając się dalej ruchem
swobodnym. Jest to tak zwana
prędkość ucieczki. Tor ciała
ma wtedy kształt paraboli lub
hiperboli.

Wartość drugiej prędkości
kosmicznej na Ziemi wynosi
11,2 m/s.

Drugą prędkość
kosmiczną trzeba
nadać sondom
kosmicznym lub
statkom
załogowym, które
opuszczają
ziemskie pole
grawitacyjne, by
zbliżyć się do
innych planet lub
wylądować na nich.

W 2008 roku na Marsie
wylądowała sonda Feniks.
Jej celem jest poszukiwanie
śladów biologicznego życia.

Pierwsze lądowanie na Księżycu
Niel Armstrong, dowódca statku
kosmicznego „Apollo 11”, wraz z
Edwinem Aldrinem wylądował na
Księżycu 20 lipca 1969. Jako
pierwszy człowiek stanął na
srebrnym globie i poczuł mniejszą
siłę przyciągania grawitacyjnego
niż na Ziemi.

W 1972 roku wyruszyła w Kosmos sonda PIONIER 11, która
jako pierwsza opuściła Układ Słoneczny i niesie w przestrzeń
kosmiczną pokojowe przesłanie z Ziemi.

Sondy kosmiczne wysłane
z Ziemi w XX wieku, niosą
w przestrzeń kosmiczną
pozdrowienia we
wszystkich językach,
odgłosy Ziemi - szum
morza, płacz dziecka, śpiew
ptaków oraz rysunki kobiety
i mężczyzny. Mamy
Czy dojrzeliśmy
nadzieję, że ktoś te
już do spotkania z
informacje odczyta.
pozaziemską
cywilizacją?

Prezentację przygotowali

Michał Cieśla
Jakub Orszulak

Materiał do prezentacji przygotowały:

Lucyna Czwakiel
Marlena Majewska
Patrycja Rzeszowska
Maria Siedy


Slide 13

GRAWITACJA NA ZIEMI

POLE GRAWITACYJNE ZIEMI
Wokół Ziemi istnieje pole
grawitacyjne wytworzone
przez masę Ziemi. W tym
polu na wszystkie ciała
działa siła przyciągania
ziemskiego.

Siła grawitacji utrzymuje przy Ziemi warstwę
atmosfery, wodę i nas samych. Ta grawitacyjna
„pułapka” jest dla nas kosmicznym „rajem” ponieważ
nie znamy innego miejsca, na którym znaleźlibyśmy
lepsze warunki do życia, niż na Ziemi.

Siła przyciągania ziemskiego działająca na jakieś
ciało na Ziemi, to siła ciężkości lub po prostu jego
ciężar.

Im większa masa
ciała, tym większy jest
jego ciężar.

Ciała o jednakowej masie są przyciągane przez
Ziemię z taką sama siłą – mają taki sam ciężar.

Na Księżycu
masa ciała jest
taka jak na Ziemi,
ale jego ciężar
jest mniejszy,
ponieważ
Księżyc
przyciąga je z
mniejszą siłą.
Ciężar ciał na
Księżycu jest
około 6 razy
mniejszy niż na
Ziemi.

Siła ciężkości jest przyłożona do środka ciężkości ciała.
Aby ciało było w równowadze wystarczy, żeby jego środek
ciężkości był podparty. Wtedy siła ciężkości jest
zrównoważona siłą reakcji ze strony podłoża.

Krzywa wieża w
Pizie jest w
równowadze,
ponieważ środek
ciężkości wieży
nie wychodzi
poza jej
podstawę.

Środek ciężkości wiadra nie może wyjść poza
obszar głowy, na którym opiera się wiadro.

Na Martę działają dwie siły. Są to siła przyciągania
ziemskiego zwrócona pionowo w dół oraz zwrócona w górę
siła, z jaką działają na Martę nogi Heleny.

Obie siły maja taką samą
wartość.
Dzięki temu Marta jest w
równowadze.

Ania za chwilę straci równowagę

BARTEK – UWAŻAJ!!!

Bartek bardzo się stara, żeby działająca na niego
siła grawitacji była zrównoważona przez siłę reakcji
podłoża.
...Uff, udało się zachować równowagę!!!

Niczym nie zrównoważona siła przyciągania
ziemskiego sprowadza Helenę na Ziemię.
Helena pod wpływem tej siły spada ruchem
jednostajnie przyspieszonym.

Pod wpływem siły przyciągania
ziemskiego wszystkie ciała
niezależnie od swojej masy uzyskują
takie samo przyspieszenie.
Jest to przyspieszenie ziemskie,
które ma wartość :

m
g  9,81
s
2

„Ziemia jest kolebką ludzkości, ale nikt nie pozostaje
w kolebce na zawsze”
Konstanty Ciołkowski
uważany za ojca lotów kosmicznych

A więc, co
zrobić, żeby
pokonać siłę
grawitacji i
oderwać się
od Ziemi?

Pierwsza prędkość kosmiczna
Żeby ciało mogło stać
się satelitą Ziemi
należy umieścić je na
niewielkiej wysokości
nad Ziemią i nadać mu
pierwszą prędkość
kosmiczną
Jest to najmniejsza pozioma prędkość jaką należy
nadać ciału względem przyciągającego je ciała
niebieskiego, aby mogło krążyć wokół niego po
zamkniętej orbicie.
Dla Ziemi ta prędkość wynosi 7,9m/s.

Wokół Ziemi krąży już bardzo dużo
sztucznych satelitów

Satelita
łącznościowy
przekazujący
sygnały
między
kontynentami

Niektóre satelity okołoziemskie mają charakter
szpiegowski – fotografują bazy wojskowe i
wyrzutnie rakiet

Inne satelity, to:
• satelity meteorologiczne
• satelity nawigacyjne pomagające znaleźć drogę,
• satelity badawcze przekazujące na Ziemię informacje
o wędrówkach zwierząt, obszarach suszy, o stanie
atmosfery i fotografujące dalekie obiekty
kosmiczne, których nie widać z Ziemi

Pierwszy człowiek, który zobaczył w
całości kulę ziemską, to Jurij Gagarin

12 kwietnia 1961 roku Jurij Gagarin wystartował w statku
Wostok-1 i został wyniesiony na orbitę okołoziemską. Jeden
raz okrążył Ziemię, a jego lot trwał godzinę i 48 minut.

Druga prędkość kosmiczna to
prędkość, jaką należy nadać
obiektowi , aby opuścił na
zawsze dane ciało niebieskie
poruszając się dalej ruchem
swobodnym. Jest to tak zwana
prędkość ucieczki. Tor ciała
ma wtedy kształt paraboli lub
hiperboli.

Wartość drugiej prędkości
kosmicznej na Ziemi wynosi
11,2 m/s.

Drugą prędkość
kosmiczną trzeba
nadać sondom
kosmicznym lub
statkom
załogowym, które
opuszczają
ziemskie pole
grawitacyjne, by
zbliżyć się do
innych planet lub
wylądować na nich.

W 2008 roku na Marsie
wylądowała sonda Feniks.
Jej celem jest poszukiwanie
śladów biologicznego życia.

Pierwsze lądowanie na Księżycu
Niel Armstrong, dowódca statku
kosmicznego „Apollo 11”, wraz z
Edwinem Aldrinem wylądował na
Księżycu 20 lipca 1969. Jako
pierwszy człowiek stanął na
srebrnym globie i poczuł mniejszą
siłę przyciągania grawitacyjnego
niż na Ziemi.

W 1972 roku wyruszyła w Kosmos sonda PIONIER 11, która
jako pierwsza opuściła Układ Słoneczny i niesie w przestrzeń
kosmiczną pokojowe przesłanie z Ziemi.

Sondy kosmiczne wysłane
z Ziemi w XX wieku, niosą
w przestrzeń kosmiczną
pozdrowienia we
wszystkich językach,
odgłosy Ziemi - szum
morza, płacz dziecka, śpiew
ptaków oraz rysunki kobiety
i mężczyzny. Mamy
Czy dojrzeliśmy
nadzieję, że ktoś te
już do spotkania z
informacje odczyta.
pozaziemską
cywilizacją?

Prezentację przygotowali

Michał Cieśla
Jakub Orszulak

Materiał do prezentacji przygotowały:

Lucyna Czwakiel
Marlena Majewska
Patrycja Rzeszowska
Maria Siedy


Slide 14

GRAWITACJA NA ZIEMI

POLE GRAWITACYJNE ZIEMI
Wokół Ziemi istnieje pole
grawitacyjne wytworzone
przez masę Ziemi. W tym
polu na wszystkie ciała
działa siła przyciągania
ziemskiego.

Siła grawitacji utrzymuje przy Ziemi warstwę
atmosfery, wodę i nas samych. Ta grawitacyjna
„pułapka” jest dla nas kosmicznym „rajem” ponieważ
nie znamy innego miejsca, na którym znaleźlibyśmy
lepsze warunki do życia, niż na Ziemi.

Siła przyciągania ziemskiego działająca na jakieś
ciało na Ziemi, to siła ciężkości lub po prostu jego
ciężar.

Im większa masa
ciała, tym większy jest
jego ciężar.

Ciała o jednakowej masie są przyciągane przez
Ziemię z taką sama siłą – mają taki sam ciężar.

Na Księżycu
masa ciała jest
taka jak na Ziemi,
ale jego ciężar
jest mniejszy,
ponieważ
Księżyc
przyciąga je z
mniejszą siłą.
Ciężar ciał na
Księżycu jest
około 6 razy
mniejszy niż na
Ziemi.

Siła ciężkości jest przyłożona do środka ciężkości ciała.
Aby ciało było w równowadze wystarczy, żeby jego środek
ciężkości był podparty. Wtedy siła ciężkości jest
zrównoważona siłą reakcji ze strony podłoża.

Krzywa wieża w
Pizie jest w
równowadze,
ponieważ środek
ciężkości wieży
nie wychodzi
poza jej
podstawę.

Środek ciężkości wiadra nie może wyjść poza
obszar głowy, na którym opiera się wiadro.

Na Martę działają dwie siły. Są to siła przyciągania
ziemskiego zwrócona pionowo w dół oraz zwrócona w górę
siła, z jaką działają na Martę nogi Heleny.

Obie siły maja taką samą
wartość.
Dzięki temu Marta jest w
równowadze.

Ania za chwilę straci równowagę

BARTEK – UWAŻAJ!!!

Bartek bardzo się stara, żeby działająca na niego
siła grawitacji była zrównoważona przez siłę reakcji
podłoża.
...Uff, udało się zachować równowagę!!!

Niczym nie zrównoważona siła przyciągania
ziemskiego sprowadza Helenę na Ziemię.
Helena pod wpływem tej siły spada ruchem
jednostajnie przyspieszonym.

Pod wpływem siły przyciągania
ziemskiego wszystkie ciała
niezależnie od swojej masy uzyskują
takie samo przyspieszenie.
Jest to przyspieszenie ziemskie,
które ma wartość :

m
g  9,81
s
2

„Ziemia jest kolebką ludzkości, ale nikt nie pozostaje
w kolebce na zawsze”
Konstanty Ciołkowski
uważany za ojca lotów kosmicznych

A więc, co
zrobić, żeby
pokonać siłę
grawitacji i
oderwać się
od Ziemi?

Pierwsza prędkość kosmiczna
Żeby ciało mogło stać
się satelitą Ziemi
należy umieścić je na
niewielkiej wysokości
nad Ziemią i nadać mu
pierwszą prędkość
kosmiczną
Jest to najmniejsza pozioma prędkość jaką należy
nadać ciału względem przyciągającego je ciała
niebieskiego, aby mogło krążyć wokół niego po
zamkniętej orbicie.
Dla Ziemi ta prędkość wynosi 7,9m/s.

Wokół Ziemi krąży już bardzo dużo
sztucznych satelitów

Satelita
łącznościowy
przekazujący
sygnały
między
kontynentami

Niektóre satelity okołoziemskie mają charakter
szpiegowski – fotografują bazy wojskowe i
wyrzutnie rakiet

Inne satelity, to:
• satelity meteorologiczne
• satelity nawigacyjne pomagające znaleźć drogę,
• satelity badawcze przekazujące na Ziemię informacje
o wędrówkach zwierząt, obszarach suszy, o stanie
atmosfery i fotografujące dalekie obiekty
kosmiczne, których nie widać z Ziemi

Pierwszy człowiek, który zobaczył w
całości kulę ziemską, to Jurij Gagarin

12 kwietnia 1961 roku Jurij Gagarin wystartował w statku
Wostok-1 i został wyniesiony na orbitę okołoziemską. Jeden
raz okrążył Ziemię, a jego lot trwał godzinę i 48 minut.

Druga prędkość kosmiczna to
prędkość, jaką należy nadać
obiektowi , aby opuścił na
zawsze dane ciało niebieskie
poruszając się dalej ruchem
swobodnym. Jest to tak zwana
prędkość ucieczki. Tor ciała
ma wtedy kształt paraboli lub
hiperboli.

Wartość drugiej prędkości
kosmicznej na Ziemi wynosi
11,2 m/s.

Drugą prędkość
kosmiczną trzeba
nadać sondom
kosmicznym lub
statkom
załogowym, które
opuszczają
ziemskie pole
grawitacyjne, by
zbliżyć się do
innych planet lub
wylądować na nich.

W 2008 roku na Marsie
wylądowała sonda Feniks.
Jej celem jest poszukiwanie
śladów biologicznego życia.

Pierwsze lądowanie na Księżycu
Niel Armstrong, dowódca statku
kosmicznego „Apollo 11”, wraz z
Edwinem Aldrinem wylądował na
Księżycu 20 lipca 1969. Jako
pierwszy człowiek stanął na
srebrnym globie i poczuł mniejszą
siłę przyciągania grawitacyjnego
niż na Ziemi.

W 1972 roku wyruszyła w Kosmos sonda PIONIER 11, która
jako pierwsza opuściła Układ Słoneczny i niesie w przestrzeń
kosmiczną pokojowe przesłanie z Ziemi.

Sondy kosmiczne wysłane
z Ziemi w XX wieku, niosą
w przestrzeń kosmiczną
pozdrowienia we
wszystkich językach,
odgłosy Ziemi - szum
morza, płacz dziecka, śpiew
ptaków oraz rysunki kobiety
i mężczyzny. Mamy
Czy dojrzeliśmy
nadzieję, że ktoś te
już do spotkania z
informacje odczyta.
pozaziemską
cywilizacją?

Prezentację przygotowali

Michał Cieśla
Jakub Orszulak

Materiał do prezentacji przygotowały:

Lucyna Czwakiel
Marlena Majewska
Patrycja Rzeszowska
Maria Siedy


Slide 15

GRAWITACJA NA ZIEMI

POLE GRAWITACYJNE ZIEMI
Wokół Ziemi istnieje pole
grawitacyjne wytworzone
przez masę Ziemi. W tym
polu na wszystkie ciała
działa siła przyciągania
ziemskiego.

Siła grawitacji utrzymuje przy Ziemi warstwę
atmosfery, wodę i nas samych. Ta grawitacyjna
„pułapka” jest dla nas kosmicznym „rajem” ponieważ
nie znamy innego miejsca, na którym znaleźlibyśmy
lepsze warunki do życia, niż na Ziemi.

Siła przyciągania ziemskiego działająca na jakieś
ciało na Ziemi, to siła ciężkości lub po prostu jego
ciężar.

Im większa masa
ciała, tym większy jest
jego ciężar.

Ciała o jednakowej masie są przyciągane przez
Ziemię z taką sama siłą – mają taki sam ciężar.

Na Księżycu
masa ciała jest
taka jak na Ziemi,
ale jego ciężar
jest mniejszy,
ponieważ
Księżyc
przyciąga je z
mniejszą siłą.
Ciężar ciał na
Księżycu jest
około 6 razy
mniejszy niż na
Ziemi.

Siła ciężkości jest przyłożona do środka ciężkości ciała.
Aby ciało było w równowadze wystarczy, żeby jego środek
ciężkości był podparty. Wtedy siła ciężkości jest
zrównoważona siłą reakcji ze strony podłoża.

Krzywa wieża w
Pizie jest w
równowadze,
ponieważ środek
ciężkości wieży
nie wychodzi
poza jej
podstawę.

Środek ciężkości wiadra nie może wyjść poza
obszar głowy, na którym opiera się wiadro.

Na Martę działają dwie siły. Są to siła przyciągania
ziemskiego zwrócona pionowo w dół oraz zwrócona w górę
siła, z jaką działają na Martę nogi Heleny.

Obie siły maja taką samą
wartość.
Dzięki temu Marta jest w
równowadze.

Ania za chwilę straci równowagę

BARTEK – UWAŻAJ!!!

Bartek bardzo się stara, żeby działająca na niego
siła grawitacji była zrównoważona przez siłę reakcji
podłoża.
...Uff, udało się zachować równowagę!!!

Niczym nie zrównoważona siła przyciągania
ziemskiego sprowadza Helenę na Ziemię.
Helena pod wpływem tej siły spada ruchem
jednostajnie przyspieszonym.

Pod wpływem siły przyciągania
ziemskiego wszystkie ciała
niezależnie od swojej masy uzyskują
takie samo przyspieszenie.
Jest to przyspieszenie ziemskie,
które ma wartość :

m
g  9,81
s
2

„Ziemia jest kolebką ludzkości, ale nikt nie pozostaje
w kolebce na zawsze”
Konstanty Ciołkowski
uważany za ojca lotów kosmicznych

A więc, co
zrobić, żeby
pokonać siłę
grawitacji i
oderwać się
od Ziemi?

Pierwsza prędkość kosmiczna
Żeby ciało mogło stać
się satelitą Ziemi
należy umieścić je na
niewielkiej wysokości
nad Ziemią i nadać mu
pierwszą prędkość
kosmiczną
Jest to najmniejsza pozioma prędkość jaką należy
nadać ciału względem przyciągającego je ciała
niebieskiego, aby mogło krążyć wokół niego po
zamkniętej orbicie.
Dla Ziemi ta prędkość wynosi 7,9m/s.

Wokół Ziemi krąży już bardzo dużo
sztucznych satelitów

Satelita
łącznościowy
przekazujący
sygnały
między
kontynentami

Niektóre satelity okołoziemskie mają charakter
szpiegowski – fotografują bazy wojskowe i
wyrzutnie rakiet

Inne satelity, to:
• satelity meteorologiczne
• satelity nawigacyjne pomagające znaleźć drogę,
• satelity badawcze przekazujące na Ziemię informacje
o wędrówkach zwierząt, obszarach suszy, o stanie
atmosfery i fotografujące dalekie obiekty
kosmiczne, których nie widać z Ziemi

Pierwszy człowiek, który zobaczył w
całości kulę ziemską, to Jurij Gagarin

12 kwietnia 1961 roku Jurij Gagarin wystartował w statku
Wostok-1 i został wyniesiony na orbitę okołoziemską. Jeden
raz okrążył Ziemię, a jego lot trwał godzinę i 48 minut.

Druga prędkość kosmiczna to
prędkość, jaką należy nadać
obiektowi , aby opuścił na
zawsze dane ciało niebieskie
poruszając się dalej ruchem
swobodnym. Jest to tak zwana
prędkość ucieczki. Tor ciała
ma wtedy kształt paraboli lub
hiperboli.

Wartość drugiej prędkości
kosmicznej na Ziemi wynosi
11,2 m/s.

Drugą prędkość
kosmiczną trzeba
nadać sondom
kosmicznym lub
statkom
załogowym, które
opuszczają
ziemskie pole
grawitacyjne, by
zbliżyć się do
innych planet lub
wylądować na nich.

W 2008 roku na Marsie
wylądowała sonda Feniks.
Jej celem jest poszukiwanie
śladów biologicznego życia.

Pierwsze lądowanie na Księżycu
Niel Armstrong, dowódca statku
kosmicznego „Apollo 11”, wraz z
Edwinem Aldrinem wylądował na
Księżycu 20 lipca 1969. Jako
pierwszy człowiek stanął na
srebrnym globie i poczuł mniejszą
siłę przyciągania grawitacyjnego
niż na Ziemi.

W 1972 roku wyruszyła w Kosmos sonda PIONIER 11, która
jako pierwsza opuściła Układ Słoneczny i niesie w przestrzeń
kosmiczną pokojowe przesłanie z Ziemi.

Sondy kosmiczne wysłane
z Ziemi w XX wieku, niosą
w przestrzeń kosmiczną
pozdrowienia we
wszystkich językach,
odgłosy Ziemi - szum
morza, płacz dziecka, śpiew
ptaków oraz rysunki kobiety
i mężczyzny. Mamy
Czy dojrzeliśmy
nadzieję, że ktoś te
już do spotkania z
informacje odczyta.
pozaziemską
cywilizacją?

Prezentację przygotowali

Michał Cieśla
Jakub Orszulak

Materiał do prezentacji przygotowały:

Lucyna Czwakiel
Marlena Majewska
Patrycja Rzeszowska
Maria Siedy


Slide 16

GRAWITACJA NA ZIEMI

POLE GRAWITACYJNE ZIEMI
Wokół Ziemi istnieje pole
grawitacyjne wytworzone
przez masę Ziemi. W tym
polu na wszystkie ciała
działa siła przyciągania
ziemskiego.

Siła grawitacji utrzymuje przy Ziemi warstwę
atmosfery, wodę i nas samych. Ta grawitacyjna
„pułapka” jest dla nas kosmicznym „rajem” ponieważ
nie znamy innego miejsca, na którym znaleźlibyśmy
lepsze warunki do życia, niż na Ziemi.

Siła przyciągania ziemskiego działająca na jakieś
ciało na Ziemi, to siła ciężkości lub po prostu jego
ciężar.

Im większa masa
ciała, tym większy jest
jego ciężar.

Ciała o jednakowej masie są przyciągane przez
Ziemię z taką sama siłą – mają taki sam ciężar.

Na Księżycu
masa ciała jest
taka jak na Ziemi,
ale jego ciężar
jest mniejszy,
ponieważ
Księżyc
przyciąga je z
mniejszą siłą.
Ciężar ciał na
Księżycu jest
około 6 razy
mniejszy niż na
Ziemi.

Siła ciężkości jest przyłożona do środka ciężkości ciała.
Aby ciało było w równowadze wystarczy, żeby jego środek
ciężkości był podparty. Wtedy siła ciężkości jest
zrównoważona siłą reakcji ze strony podłoża.

Krzywa wieża w
Pizie jest w
równowadze,
ponieważ środek
ciężkości wieży
nie wychodzi
poza jej
podstawę.

Środek ciężkości wiadra nie może wyjść poza
obszar głowy, na którym opiera się wiadro.

Na Martę działają dwie siły. Są to siła przyciągania
ziemskiego zwrócona pionowo w dół oraz zwrócona w górę
siła, z jaką działają na Martę nogi Heleny.

Obie siły maja taką samą
wartość.
Dzięki temu Marta jest w
równowadze.

Ania za chwilę straci równowagę

BARTEK – UWAŻAJ!!!

Bartek bardzo się stara, żeby działająca na niego
siła grawitacji była zrównoważona przez siłę reakcji
podłoża.
...Uff, udało się zachować równowagę!!!

Niczym nie zrównoważona siła przyciągania
ziemskiego sprowadza Helenę na Ziemię.
Helena pod wpływem tej siły spada ruchem
jednostajnie przyspieszonym.

Pod wpływem siły przyciągania
ziemskiego wszystkie ciała
niezależnie od swojej masy uzyskują
takie samo przyspieszenie.
Jest to przyspieszenie ziemskie,
które ma wartość :

m
g  9,81
s
2

„Ziemia jest kolebką ludzkości, ale nikt nie pozostaje
w kolebce na zawsze”
Konstanty Ciołkowski
uważany za ojca lotów kosmicznych

A więc, co
zrobić, żeby
pokonać siłę
grawitacji i
oderwać się
od Ziemi?

Pierwsza prędkość kosmiczna
Żeby ciało mogło stać
się satelitą Ziemi
należy umieścić je na
niewielkiej wysokości
nad Ziemią i nadać mu
pierwszą prędkość
kosmiczną
Jest to najmniejsza pozioma prędkość jaką należy
nadać ciału względem przyciągającego je ciała
niebieskiego, aby mogło krążyć wokół niego po
zamkniętej orbicie.
Dla Ziemi ta prędkość wynosi 7,9m/s.

Wokół Ziemi krąży już bardzo dużo
sztucznych satelitów

Satelita
łącznościowy
przekazujący
sygnały
między
kontynentami

Niektóre satelity okołoziemskie mają charakter
szpiegowski – fotografują bazy wojskowe i
wyrzutnie rakiet

Inne satelity, to:
• satelity meteorologiczne
• satelity nawigacyjne pomagające znaleźć drogę,
• satelity badawcze przekazujące na Ziemię informacje
o wędrówkach zwierząt, obszarach suszy, o stanie
atmosfery i fotografujące dalekie obiekty
kosmiczne, których nie widać z Ziemi

Pierwszy człowiek, który zobaczył w
całości kulę ziemską, to Jurij Gagarin

12 kwietnia 1961 roku Jurij Gagarin wystartował w statku
Wostok-1 i został wyniesiony na orbitę okołoziemską. Jeden
raz okrążył Ziemię, a jego lot trwał godzinę i 48 minut.

Druga prędkość kosmiczna to
prędkość, jaką należy nadać
obiektowi , aby opuścił na
zawsze dane ciało niebieskie
poruszając się dalej ruchem
swobodnym. Jest to tak zwana
prędkość ucieczki. Tor ciała
ma wtedy kształt paraboli lub
hiperboli.

Wartość drugiej prędkości
kosmicznej na Ziemi wynosi
11,2 m/s.

Drugą prędkość
kosmiczną trzeba
nadać sondom
kosmicznym lub
statkom
załogowym, które
opuszczają
ziemskie pole
grawitacyjne, by
zbliżyć się do
innych planet lub
wylądować na nich.

W 2008 roku na Marsie
wylądowała sonda Feniks.
Jej celem jest poszukiwanie
śladów biologicznego życia.

Pierwsze lądowanie na Księżycu
Niel Armstrong, dowódca statku
kosmicznego „Apollo 11”, wraz z
Edwinem Aldrinem wylądował na
Księżycu 20 lipca 1969. Jako
pierwszy człowiek stanął na
srebrnym globie i poczuł mniejszą
siłę przyciągania grawitacyjnego
niż na Ziemi.

W 1972 roku wyruszyła w Kosmos sonda PIONIER 11, która
jako pierwsza opuściła Układ Słoneczny i niesie w przestrzeń
kosmiczną pokojowe przesłanie z Ziemi.

Sondy kosmiczne wysłane
z Ziemi w XX wieku, niosą
w przestrzeń kosmiczną
pozdrowienia we
wszystkich językach,
odgłosy Ziemi - szum
morza, płacz dziecka, śpiew
ptaków oraz rysunki kobiety
i mężczyzny. Mamy
Czy dojrzeliśmy
nadzieję, że ktoś te
już do spotkania z
informacje odczyta.
pozaziemską
cywilizacją?

Prezentację przygotowali

Michał Cieśla
Jakub Orszulak

Materiał do prezentacji przygotowały:

Lucyna Czwakiel
Marlena Majewska
Patrycja Rzeszowska
Maria Siedy


Slide 17

GRAWITACJA NA ZIEMI

POLE GRAWITACYJNE ZIEMI
Wokół Ziemi istnieje pole
grawitacyjne wytworzone
przez masę Ziemi. W tym
polu na wszystkie ciała
działa siła przyciągania
ziemskiego.

Siła grawitacji utrzymuje przy Ziemi warstwę
atmosfery, wodę i nas samych. Ta grawitacyjna
„pułapka” jest dla nas kosmicznym „rajem” ponieważ
nie znamy innego miejsca, na którym znaleźlibyśmy
lepsze warunki do życia, niż na Ziemi.

Siła przyciągania ziemskiego działająca na jakieś
ciało na Ziemi, to siła ciężkości lub po prostu jego
ciężar.

Im większa masa
ciała, tym większy jest
jego ciężar.

Ciała o jednakowej masie są przyciągane przez
Ziemię z taką sama siłą – mają taki sam ciężar.

Na Księżycu
masa ciała jest
taka jak na Ziemi,
ale jego ciężar
jest mniejszy,
ponieważ
Księżyc
przyciąga je z
mniejszą siłą.
Ciężar ciał na
Księżycu jest
około 6 razy
mniejszy niż na
Ziemi.

Siła ciężkości jest przyłożona do środka ciężkości ciała.
Aby ciało było w równowadze wystarczy, żeby jego środek
ciężkości był podparty. Wtedy siła ciężkości jest
zrównoważona siłą reakcji ze strony podłoża.

Krzywa wieża w
Pizie jest w
równowadze,
ponieważ środek
ciężkości wieży
nie wychodzi
poza jej
podstawę.

Środek ciężkości wiadra nie może wyjść poza
obszar głowy, na którym opiera się wiadro.

Na Martę działają dwie siły. Są to siła przyciągania
ziemskiego zwrócona pionowo w dół oraz zwrócona w górę
siła, z jaką działają na Martę nogi Heleny.

Obie siły maja taką samą
wartość.
Dzięki temu Marta jest w
równowadze.

Ania za chwilę straci równowagę

BARTEK – UWAŻAJ!!!

Bartek bardzo się stara, żeby działająca na niego
siła grawitacji była zrównoważona przez siłę reakcji
podłoża.
...Uff, udało się zachować równowagę!!!

Niczym nie zrównoważona siła przyciągania
ziemskiego sprowadza Helenę na Ziemię.
Helena pod wpływem tej siły spada ruchem
jednostajnie przyspieszonym.

Pod wpływem siły przyciągania
ziemskiego wszystkie ciała
niezależnie od swojej masy uzyskują
takie samo przyspieszenie.
Jest to przyspieszenie ziemskie,
które ma wartość :

m
g  9,81
s
2

„Ziemia jest kolebką ludzkości, ale nikt nie pozostaje
w kolebce na zawsze”
Konstanty Ciołkowski
uważany za ojca lotów kosmicznych

A więc, co
zrobić, żeby
pokonać siłę
grawitacji i
oderwać się
od Ziemi?

Pierwsza prędkość kosmiczna
Żeby ciało mogło stać
się satelitą Ziemi
należy umieścić je na
niewielkiej wysokości
nad Ziemią i nadać mu
pierwszą prędkość
kosmiczną
Jest to najmniejsza pozioma prędkość jaką należy
nadać ciału względem przyciągającego je ciała
niebieskiego, aby mogło krążyć wokół niego po
zamkniętej orbicie.
Dla Ziemi ta prędkość wynosi 7,9m/s.

Wokół Ziemi krąży już bardzo dużo
sztucznych satelitów

Satelita
łącznościowy
przekazujący
sygnały
między
kontynentami

Niektóre satelity okołoziemskie mają charakter
szpiegowski – fotografują bazy wojskowe i
wyrzutnie rakiet

Inne satelity, to:
• satelity meteorologiczne
• satelity nawigacyjne pomagające znaleźć drogę,
• satelity badawcze przekazujące na Ziemię informacje
o wędrówkach zwierząt, obszarach suszy, o stanie
atmosfery i fotografujące dalekie obiekty
kosmiczne, których nie widać z Ziemi

Pierwszy człowiek, który zobaczył w
całości kulę ziemską, to Jurij Gagarin

12 kwietnia 1961 roku Jurij Gagarin wystartował w statku
Wostok-1 i został wyniesiony na orbitę okołoziemską. Jeden
raz okrążył Ziemię, a jego lot trwał godzinę i 48 minut.

Druga prędkość kosmiczna to
prędkość, jaką należy nadać
obiektowi , aby opuścił na
zawsze dane ciało niebieskie
poruszając się dalej ruchem
swobodnym. Jest to tak zwana
prędkość ucieczki. Tor ciała
ma wtedy kształt paraboli lub
hiperboli.

Wartość drugiej prędkości
kosmicznej na Ziemi wynosi
11,2 m/s.

Drugą prędkość
kosmiczną trzeba
nadać sondom
kosmicznym lub
statkom
załogowym, które
opuszczają
ziemskie pole
grawitacyjne, by
zbliżyć się do
innych planet lub
wylądować na nich.

W 2008 roku na Marsie
wylądowała sonda Feniks.
Jej celem jest poszukiwanie
śladów biologicznego życia.

Pierwsze lądowanie na Księżycu
Niel Armstrong, dowódca statku
kosmicznego „Apollo 11”, wraz z
Edwinem Aldrinem wylądował na
Księżycu 20 lipca 1969. Jako
pierwszy człowiek stanął na
srebrnym globie i poczuł mniejszą
siłę przyciągania grawitacyjnego
niż na Ziemi.

W 1972 roku wyruszyła w Kosmos sonda PIONIER 11, która
jako pierwsza opuściła Układ Słoneczny i niesie w przestrzeń
kosmiczną pokojowe przesłanie z Ziemi.

Sondy kosmiczne wysłane
z Ziemi w XX wieku, niosą
w przestrzeń kosmiczną
pozdrowienia we
wszystkich językach,
odgłosy Ziemi - szum
morza, płacz dziecka, śpiew
ptaków oraz rysunki kobiety
i mężczyzny. Mamy
Czy dojrzeliśmy
nadzieję, że ktoś te
już do spotkania z
informacje odczyta.
pozaziemską
cywilizacją?

Prezentację przygotowali

Michał Cieśla
Jakub Orszulak

Materiał do prezentacji przygotowały:

Lucyna Czwakiel
Marlena Majewska
Patrycja Rzeszowska
Maria Siedy


Slide 18

GRAWITACJA NA ZIEMI

POLE GRAWITACYJNE ZIEMI
Wokół Ziemi istnieje pole
grawitacyjne wytworzone
przez masę Ziemi. W tym
polu na wszystkie ciała
działa siła przyciągania
ziemskiego.

Siła grawitacji utrzymuje przy Ziemi warstwę
atmosfery, wodę i nas samych. Ta grawitacyjna
„pułapka” jest dla nas kosmicznym „rajem” ponieważ
nie znamy innego miejsca, na którym znaleźlibyśmy
lepsze warunki do życia, niż na Ziemi.

Siła przyciągania ziemskiego działająca na jakieś
ciało na Ziemi, to siła ciężkości lub po prostu jego
ciężar.

Im większa masa
ciała, tym większy jest
jego ciężar.

Ciała o jednakowej masie są przyciągane przez
Ziemię z taką sama siłą – mają taki sam ciężar.

Na Księżycu
masa ciała jest
taka jak na Ziemi,
ale jego ciężar
jest mniejszy,
ponieważ
Księżyc
przyciąga je z
mniejszą siłą.
Ciężar ciał na
Księżycu jest
około 6 razy
mniejszy niż na
Ziemi.

Siła ciężkości jest przyłożona do środka ciężkości ciała.
Aby ciało było w równowadze wystarczy, żeby jego środek
ciężkości był podparty. Wtedy siła ciężkości jest
zrównoważona siłą reakcji ze strony podłoża.

Krzywa wieża w
Pizie jest w
równowadze,
ponieważ środek
ciężkości wieży
nie wychodzi
poza jej
podstawę.

Środek ciężkości wiadra nie może wyjść poza
obszar głowy, na którym opiera się wiadro.

Na Martę działają dwie siły. Są to siła przyciągania
ziemskiego zwrócona pionowo w dół oraz zwrócona w górę
siła, z jaką działają na Martę nogi Heleny.

Obie siły maja taką samą
wartość.
Dzięki temu Marta jest w
równowadze.

Ania za chwilę straci równowagę

BARTEK – UWAŻAJ!!!

Bartek bardzo się stara, żeby działająca na niego
siła grawitacji była zrównoważona przez siłę reakcji
podłoża.
...Uff, udało się zachować równowagę!!!

Niczym nie zrównoważona siła przyciągania
ziemskiego sprowadza Helenę na Ziemię.
Helena pod wpływem tej siły spada ruchem
jednostajnie przyspieszonym.

Pod wpływem siły przyciągania
ziemskiego wszystkie ciała
niezależnie od swojej masy uzyskują
takie samo przyspieszenie.
Jest to przyspieszenie ziemskie,
które ma wartość :

m
g  9,81
s
2

„Ziemia jest kolebką ludzkości, ale nikt nie pozostaje
w kolebce na zawsze”
Konstanty Ciołkowski
uważany za ojca lotów kosmicznych

A więc, co
zrobić, żeby
pokonać siłę
grawitacji i
oderwać się
od Ziemi?

Pierwsza prędkość kosmiczna
Żeby ciało mogło stać
się satelitą Ziemi
należy umieścić je na
niewielkiej wysokości
nad Ziemią i nadać mu
pierwszą prędkość
kosmiczną
Jest to najmniejsza pozioma prędkość jaką należy
nadać ciału względem przyciągającego je ciała
niebieskiego, aby mogło krążyć wokół niego po
zamkniętej orbicie.
Dla Ziemi ta prędkość wynosi 7,9m/s.

Wokół Ziemi krąży już bardzo dużo
sztucznych satelitów

Satelita
łącznościowy
przekazujący
sygnały
między
kontynentami

Niektóre satelity okołoziemskie mają charakter
szpiegowski – fotografują bazy wojskowe i
wyrzutnie rakiet

Inne satelity, to:
• satelity meteorologiczne
• satelity nawigacyjne pomagające znaleźć drogę,
• satelity badawcze przekazujące na Ziemię informacje
o wędrówkach zwierząt, obszarach suszy, o stanie
atmosfery i fotografujące dalekie obiekty
kosmiczne, których nie widać z Ziemi

Pierwszy człowiek, który zobaczył w
całości kulę ziemską, to Jurij Gagarin

12 kwietnia 1961 roku Jurij Gagarin wystartował w statku
Wostok-1 i został wyniesiony na orbitę okołoziemską. Jeden
raz okrążył Ziemię, a jego lot trwał godzinę i 48 minut.

Druga prędkość kosmiczna to
prędkość, jaką należy nadać
obiektowi , aby opuścił na
zawsze dane ciało niebieskie
poruszając się dalej ruchem
swobodnym. Jest to tak zwana
prędkość ucieczki. Tor ciała
ma wtedy kształt paraboli lub
hiperboli.

Wartość drugiej prędkości
kosmicznej na Ziemi wynosi
11,2 m/s.

Drugą prędkość
kosmiczną trzeba
nadać sondom
kosmicznym lub
statkom
załogowym, które
opuszczają
ziemskie pole
grawitacyjne, by
zbliżyć się do
innych planet lub
wylądować na nich.

W 2008 roku na Marsie
wylądowała sonda Feniks.
Jej celem jest poszukiwanie
śladów biologicznego życia.

Pierwsze lądowanie na Księżycu
Niel Armstrong, dowódca statku
kosmicznego „Apollo 11”, wraz z
Edwinem Aldrinem wylądował na
Księżycu 20 lipca 1969. Jako
pierwszy człowiek stanął na
srebrnym globie i poczuł mniejszą
siłę przyciągania grawitacyjnego
niż na Ziemi.

W 1972 roku wyruszyła w Kosmos sonda PIONIER 11, która
jako pierwsza opuściła Układ Słoneczny i niesie w przestrzeń
kosmiczną pokojowe przesłanie z Ziemi.

Sondy kosmiczne wysłane
z Ziemi w XX wieku, niosą
w przestrzeń kosmiczną
pozdrowienia we
wszystkich językach,
odgłosy Ziemi - szum
morza, płacz dziecka, śpiew
ptaków oraz rysunki kobiety
i mężczyzny. Mamy
Czy dojrzeliśmy
nadzieję, że ktoś te
już do spotkania z
informacje odczyta.
pozaziemską
cywilizacją?

Prezentację przygotowali

Michał Cieśla
Jakub Orszulak

Materiał do prezentacji przygotowały:

Lucyna Czwakiel
Marlena Majewska
Patrycja Rzeszowska
Maria Siedy


Slide 19

GRAWITACJA NA ZIEMI

POLE GRAWITACYJNE ZIEMI
Wokół Ziemi istnieje pole
grawitacyjne wytworzone
przez masę Ziemi. W tym
polu na wszystkie ciała
działa siła przyciągania
ziemskiego.

Siła grawitacji utrzymuje przy Ziemi warstwę
atmosfery, wodę i nas samych. Ta grawitacyjna
„pułapka” jest dla nas kosmicznym „rajem” ponieważ
nie znamy innego miejsca, na którym znaleźlibyśmy
lepsze warunki do życia, niż na Ziemi.

Siła przyciągania ziemskiego działająca na jakieś
ciało na Ziemi, to siła ciężkości lub po prostu jego
ciężar.

Im większa masa
ciała, tym większy jest
jego ciężar.

Ciała o jednakowej masie są przyciągane przez
Ziemię z taką sama siłą – mają taki sam ciężar.

Na Księżycu
masa ciała jest
taka jak na Ziemi,
ale jego ciężar
jest mniejszy,
ponieważ
Księżyc
przyciąga je z
mniejszą siłą.
Ciężar ciał na
Księżycu jest
około 6 razy
mniejszy niż na
Ziemi.

Siła ciężkości jest przyłożona do środka ciężkości ciała.
Aby ciało było w równowadze wystarczy, żeby jego środek
ciężkości był podparty. Wtedy siła ciężkości jest
zrównoważona siłą reakcji ze strony podłoża.

Krzywa wieża w
Pizie jest w
równowadze,
ponieważ środek
ciężkości wieży
nie wychodzi
poza jej
podstawę.

Środek ciężkości wiadra nie może wyjść poza
obszar głowy, na którym opiera się wiadro.

Na Martę działają dwie siły. Są to siła przyciągania
ziemskiego zwrócona pionowo w dół oraz zwrócona w górę
siła, z jaką działają na Martę nogi Heleny.

Obie siły maja taką samą
wartość.
Dzięki temu Marta jest w
równowadze.

Ania za chwilę straci równowagę

BARTEK – UWAŻAJ!!!

Bartek bardzo się stara, żeby działająca na niego
siła grawitacji była zrównoważona przez siłę reakcji
podłoża.
...Uff, udało się zachować równowagę!!!

Niczym nie zrównoważona siła przyciągania
ziemskiego sprowadza Helenę na Ziemię.
Helena pod wpływem tej siły spada ruchem
jednostajnie przyspieszonym.

Pod wpływem siły przyciągania
ziemskiego wszystkie ciała
niezależnie od swojej masy uzyskują
takie samo przyspieszenie.
Jest to przyspieszenie ziemskie,
które ma wartość :

m
g  9,81
s
2

„Ziemia jest kolebką ludzkości, ale nikt nie pozostaje
w kolebce na zawsze”
Konstanty Ciołkowski
uważany za ojca lotów kosmicznych

A więc, co
zrobić, żeby
pokonać siłę
grawitacji i
oderwać się
od Ziemi?

Pierwsza prędkość kosmiczna
Żeby ciało mogło stać
się satelitą Ziemi
należy umieścić je na
niewielkiej wysokości
nad Ziemią i nadać mu
pierwszą prędkość
kosmiczną
Jest to najmniejsza pozioma prędkość jaką należy
nadać ciału względem przyciągającego je ciała
niebieskiego, aby mogło krążyć wokół niego po
zamkniętej orbicie.
Dla Ziemi ta prędkość wynosi 7,9m/s.

Wokół Ziemi krąży już bardzo dużo
sztucznych satelitów

Satelita
łącznościowy
przekazujący
sygnały
między
kontynentami

Niektóre satelity okołoziemskie mają charakter
szpiegowski – fotografują bazy wojskowe i
wyrzutnie rakiet

Inne satelity, to:
• satelity meteorologiczne
• satelity nawigacyjne pomagające znaleźć drogę,
• satelity badawcze przekazujące na Ziemię informacje
o wędrówkach zwierząt, obszarach suszy, o stanie
atmosfery i fotografujące dalekie obiekty
kosmiczne, których nie widać z Ziemi

Pierwszy człowiek, który zobaczył w
całości kulę ziemską, to Jurij Gagarin

12 kwietnia 1961 roku Jurij Gagarin wystartował w statku
Wostok-1 i został wyniesiony na orbitę okołoziemską. Jeden
raz okrążył Ziemię, a jego lot trwał godzinę i 48 minut.

Druga prędkość kosmiczna to
prędkość, jaką należy nadać
obiektowi , aby opuścił na
zawsze dane ciało niebieskie
poruszając się dalej ruchem
swobodnym. Jest to tak zwana
prędkość ucieczki. Tor ciała
ma wtedy kształt paraboli lub
hiperboli.

Wartość drugiej prędkości
kosmicznej na Ziemi wynosi
11,2 m/s.

Drugą prędkość
kosmiczną trzeba
nadać sondom
kosmicznym lub
statkom
załogowym, które
opuszczają
ziemskie pole
grawitacyjne, by
zbliżyć się do
innych planet lub
wylądować na nich.

W 2008 roku na Marsie
wylądowała sonda Feniks.
Jej celem jest poszukiwanie
śladów biologicznego życia.

Pierwsze lądowanie na Księżycu
Niel Armstrong, dowódca statku
kosmicznego „Apollo 11”, wraz z
Edwinem Aldrinem wylądował na
Księżycu 20 lipca 1969. Jako
pierwszy człowiek stanął na
srebrnym globie i poczuł mniejszą
siłę przyciągania grawitacyjnego
niż na Ziemi.

W 1972 roku wyruszyła w Kosmos sonda PIONIER 11, która
jako pierwsza opuściła Układ Słoneczny i niesie w przestrzeń
kosmiczną pokojowe przesłanie z Ziemi.

Sondy kosmiczne wysłane
z Ziemi w XX wieku, niosą
w przestrzeń kosmiczną
pozdrowienia we
wszystkich językach,
odgłosy Ziemi - szum
morza, płacz dziecka, śpiew
ptaków oraz rysunki kobiety
i mężczyzny. Mamy
Czy dojrzeliśmy
nadzieję, że ktoś te
już do spotkania z
informacje odczyta.
pozaziemską
cywilizacją?

Prezentację przygotowali

Michał Cieśla
Jakub Orszulak

Materiał do prezentacji przygotowały:

Lucyna Czwakiel
Marlena Majewska
Patrycja Rzeszowska
Maria Siedy


Slide 20

GRAWITACJA NA ZIEMI

POLE GRAWITACYJNE ZIEMI
Wokół Ziemi istnieje pole
grawitacyjne wytworzone
przez masę Ziemi. W tym
polu na wszystkie ciała
działa siła przyciągania
ziemskiego.

Siła grawitacji utrzymuje przy Ziemi warstwę
atmosfery, wodę i nas samych. Ta grawitacyjna
„pułapka” jest dla nas kosmicznym „rajem” ponieważ
nie znamy innego miejsca, na którym znaleźlibyśmy
lepsze warunki do życia, niż na Ziemi.

Siła przyciągania ziemskiego działająca na jakieś
ciało na Ziemi, to siła ciężkości lub po prostu jego
ciężar.

Im większa masa
ciała, tym większy jest
jego ciężar.

Ciała o jednakowej masie są przyciągane przez
Ziemię z taką sama siłą – mają taki sam ciężar.

Na Księżycu
masa ciała jest
taka jak na Ziemi,
ale jego ciężar
jest mniejszy,
ponieważ
Księżyc
przyciąga je z
mniejszą siłą.
Ciężar ciał na
Księżycu jest
około 6 razy
mniejszy niż na
Ziemi.

Siła ciężkości jest przyłożona do środka ciężkości ciała.
Aby ciało było w równowadze wystarczy, żeby jego środek
ciężkości był podparty. Wtedy siła ciężkości jest
zrównoważona siłą reakcji ze strony podłoża.

Krzywa wieża w
Pizie jest w
równowadze,
ponieważ środek
ciężkości wieży
nie wychodzi
poza jej
podstawę.

Środek ciężkości wiadra nie może wyjść poza
obszar głowy, na którym opiera się wiadro.

Na Martę działają dwie siły. Są to siła przyciągania
ziemskiego zwrócona pionowo w dół oraz zwrócona w górę
siła, z jaką działają na Martę nogi Heleny.

Obie siły maja taką samą
wartość.
Dzięki temu Marta jest w
równowadze.

Ania za chwilę straci równowagę

BARTEK – UWAŻAJ!!!

Bartek bardzo się stara, żeby działająca na niego
siła grawitacji była zrównoważona przez siłę reakcji
podłoża.
...Uff, udało się zachować równowagę!!!

Niczym nie zrównoważona siła przyciągania
ziemskiego sprowadza Helenę na Ziemię.
Helena pod wpływem tej siły spada ruchem
jednostajnie przyspieszonym.

Pod wpływem siły przyciągania
ziemskiego wszystkie ciała
niezależnie od swojej masy uzyskują
takie samo przyspieszenie.
Jest to przyspieszenie ziemskie,
które ma wartość :

m
g  9,81
s
2

„Ziemia jest kolebką ludzkości, ale nikt nie pozostaje
w kolebce na zawsze”
Konstanty Ciołkowski
uważany za ojca lotów kosmicznych

A więc, co
zrobić, żeby
pokonać siłę
grawitacji i
oderwać się
od Ziemi?

Pierwsza prędkość kosmiczna
Żeby ciało mogło stać
się satelitą Ziemi
należy umieścić je na
niewielkiej wysokości
nad Ziemią i nadać mu
pierwszą prędkość
kosmiczną
Jest to najmniejsza pozioma prędkość jaką należy
nadać ciału względem przyciągającego je ciała
niebieskiego, aby mogło krążyć wokół niego po
zamkniętej orbicie.
Dla Ziemi ta prędkość wynosi 7,9m/s.

Wokół Ziemi krąży już bardzo dużo
sztucznych satelitów

Satelita
łącznościowy
przekazujący
sygnały
między
kontynentami

Niektóre satelity okołoziemskie mają charakter
szpiegowski – fotografują bazy wojskowe i
wyrzutnie rakiet

Inne satelity, to:
• satelity meteorologiczne
• satelity nawigacyjne pomagające znaleźć drogę,
• satelity badawcze przekazujące na Ziemię informacje
o wędrówkach zwierząt, obszarach suszy, o stanie
atmosfery i fotografujące dalekie obiekty
kosmiczne, których nie widać z Ziemi

Pierwszy człowiek, który zobaczył w
całości kulę ziemską, to Jurij Gagarin

12 kwietnia 1961 roku Jurij Gagarin wystartował w statku
Wostok-1 i został wyniesiony na orbitę okołoziemską. Jeden
raz okrążył Ziemię, a jego lot trwał godzinę i 48 minut.

Druga prędkość kosmiczna to
prędkość, jaką należy nadać
obiektowi , aby opuścił na
zawsze dane ciało niebieskie
poruszając się dalej ruchem
swobodnym. Jest to tak zwana
prędkość ucieczki. Tor ciała
ma wtedy kształt paraboli lub
hiperboli.

Wartość drugiej prędkości
kosmicznej na Ziemi wynosi
11,2 m/s.

Drugą prędkość
kosmiczną trzeba
nadać sondom
kosmicznym lub
statkom
załogowym, które
opuszczają
ziemskie pole
grawitacyjne, by
zbliżyć się do
innych planet lub
wylądować na nich.

W 2008 roku na Marsie
wylądowała sonda Feniks.
Jej celem jest poszukiwanie
śladów biologicznego życia.

Pierwsze lądowanie na Księżycu
Niel Armstrong, dowódca statku
kosmicznego „Apollo 11”, wraz z
Edwinem Aldrinem wylądował na
Księżycu 20 lipca 1969. Jako
pierwszy człowiek stanął na
srebrnym globie i poczuł mniejszą
siłę przyciągania grawitacyjnego
niż na Ziemi.

W 1972 roku wyruszyła w Kosmos sonda PIONIER 11, która
jako pierwsza opuściła Układ Słoneczny i niesie w przestrzeń
kosmiczną pokojowe przesłanie z Ziemi.

Sondy kosmiczne wysłane
z Ziemi w XX wieku, niosą
w przestrzeń kosmiczną
pozdrowienia we
wszystkich językach,
odgłosy Ziemi - szum
morza, płacz dziecka, śpiew
ptaków oraz rysunki kobiety
i mężczyzny. Mamy
Czy dojrzeliśmy
nadzieję, że ktoś te
już do spotkania z
informacje odczyta.
pozaziemską
cywilizacją?

Prezentację przygotowali

Michał Cieśla
Jakub Orszulak

Materiał do prezentacji przygotowały:

Lucyna Czwakiel
Marlena Majewska
Patrycja Rzeszowska
Maria Siedy


Slide 21

GRAWITACJA NA ZIEMI

POLE GRAWITACYJNE ZIEMI
Wokół Ziemi istnieje pole
grawitacyjne wytworzone
przez masę Ziemi. W tym
polu na wszystkie ciała
działa siła przyciągania
ziemskiego.

Siła grawitacji utrzymuje przy Ziemi warstwę
atmosfery, wodę i nas samych. Ta grawitacyjna
„pułapka” jest dla nas kosmicznym „rajem” ponieważ
nie znamy innego miejsca, na którym znaleźlibyśmy
lepsze warunki do życia, niż na Ziemi.

Siła przyciągania ziemskiego działająca na jakieś
ciało na Ziemi, to siła ciężkości lub po prostu jego
ciężar.

Im większa masa
ciała, tym większy jest
jego ciężar.

Ciała o jednakowej masie są przyciągane przez
Ziemię z taką sama siłą – mają taki sam ciężar.

Na Księżycu
masa ciała jest
taka jak na Ziemi,
ale jego ciężar
jest mniejszy,
ponieważ
Księżyc
przyciąga je z
mniejszą siłą.
Ciężar ciał na
Księżycu jest
około 6 razy
mniejszy niż na
Ziemi.

Siła ciężkości jest przyłożona do środka ciężkości ciała.
Aby ciało było w równowadze wystarczy, żeby jego środek
ciężkości był podparty. Wtedy siła ciężkości jest
zrównoważona siłą reakcji ze strony podłoża.

Krzywa wieża w
Pizie jest w
równowadze,
ponieważ środek
ciężkości wieży
nie wychodzi
poza jej
podstawę.

Środek ciężkości wiadra nie może wyjść poza
obszar głowy, na którym opiera się wiadro.

Na Martę działają dwie siły. Są to siła przyciągania
ziemskiego zwrócona pionowo w dół oraz zwrócona w górę
siła, z jaką działają na Martę nogi Heleny.

Obie siły maja taką samą
wartość.
Dzięki temu Marta jest w
równowadze.

Ania za chwilę straci równowagę

BARTEK – UWAŻAJ!!!

Bartek bardzo się stara, żeby działająca na niego
siła grawitacji była zrównoważona przez siłę reakcji
podłoża.
...Uff, udało się zachować równowagę!!!

Niczym nie zrównoważona siła przyciągania
ziemskiego sprowadza Helenę na Ziemię.
Helena pod wpływem tej siły spada ruchem
jednostajnie przyspieszonym.

Pod wpływem siły przyciągania
ziemskiego wszystkie ciała
niezależnie od swojej masy uzyskują
takie samo przyspieszenie.
Jest to przyspieszenie ziemskie,
które ma wartość :

m
g  9,81
s
2

„Ziemia jest kolebką ludzkości, ale nikt nie pozostaje
w kolebce na zawsze”
Konstanty Ciołkowski
uważany za ojca lotów kosmicznych

A więc, co
zrobić, żeby
pokonać siłę
grawitacji i
oderwać się
od Ziemi?

Pierwsza prędkość kosmiczna
Żeby ciało mogło stać
się satelitą Ziemi
należy umieścić je na
niewielkiej wysokości
nad Ziemią i nadać mu
pierwszą prędkość
kosmiczną
Jest to najmniejsza pozioma prędkość jaką należy
nadać ciału względem przyciągającego je ciała
niebieskiego, aby mogło krążyć wokół niego po
zamkniętej orbicie.
Dla Ziemi ta prędkość wynosi 7,9m/s.

Wokół Ziemi krąży już bardzo dużo
sztucznych satelitów

Satelita
łącznościowy
przekazujący
sygnały
między
kontynentami

Niektóre satelity okołoziemskie mają charakter
szpiegowski – fotografują bazy wojskowe i
wyrzutnie rakiet

Inne satelity, to:
• satelity meteorologiczne
• satelity nawigacyjne pomagające znaleźć drogę,
• satelity badawcze przekazujące na Ziemię informacje
o wędrówkach zwierząt, obszarach suszy, o stanie
atmosfery i fotografujące dalekie obiekty
kosmiczne, których nie widać z Ziemi

Pierwszy człowiek, który zobaczył w
całości kulę ziemską, to Jurij Gagarin

12 kwietnia 1961 roku Jurij Gagarin wystartował w statku
Wostok-1 i został wyniesiony na orbitę okołoziemską. Jeden
raz okrążył Ziemię, a jego lot trwał godzinę i 48 minut.

Druga prędkość kosmiczna to
prędkość, jaką należy nadać
obiektowi , aby opuścił na
zawsze dane ciało niebieskie
poruszając się dalej ruchem
swobodnym. Jest to tak zwana
prędkość ucieczki. Tor ciała
ma wtedy kształt paraboli lub
hiperboli.

Wartość drugiej prędkości
kosmicznej na Ziemi wynosi
11,2 m/s.

Drugą prędkość
kosmiczną trzeba
nadać sondom
kosmicznym lub
statkom
załogowym, które
opuszczają
ziemskie pole
grawitacyjne, by
zbliżyć się do
innych planet lub
wylądować na nich.

W 2008 roku na Marsie
wylądowała sonda Feniks.
Jej celem jest poszukiwanie
śladów biologicznego życia.

Pierwsze lądowanie na Księżycu
Niel Armstrong, dowódca statku
kosmicznego „Apollo 11”, wraz z
Edwinem Aldrinem wylądował na
Księżycu 20 lipca 1969. Jako
pierwszy człowiek stanął na
srebrnym globie i poczuł mniejszą
siłę przyciągania grawitacyjnego
niż na Ziemi.

W 1972 roku wyruszyła w Kosmos sonda PIONIER 11, która
jako pierwsza opuściła Układ Słoneczny i niesie w przestrzeń
kosmiczną pokojowe przesłanie z Ziemi.

Sondy kosmiczne wysłane
z Ziemi w XX wieku, niosą
w przestrzeń kosmiczną
pozdrowienia we
wszystkich językach,
odgłosy Ziemi - szum
morza, płacz dziecka, śpiew
ptaków oraz rysunki kobiety
i mężczyzny. Mamy
Czy dojrzeliśmy
nadzieję, że ktoś te
już do spotkania z
informacje odczyta.
pozaziemską
cywilizacją?

Prezentację przygotowali

Michał Cieśla
Jakub Orszulak

Materiał do prezentacji przygotowały:

Lucyna Czwakiel
Marlena Majewska
Patrycja Rzeszowska
Maria Siedy


Slide 22

GRAWITACJA NA ZIEMI

POLE GRAWITACYJNE ZIEMI
Wokół Ziemi istnieje pole
grawitacyjne wytworzone
przez masę Ziemi. W tym
polu na wszystkie ciała
działa siła przyciągania
ziemskiego.

Siła grawitacji utrzymuje przy Ziemi warstwę
atmosfery, wodę i nas samych. Ta grawitacyjna
„pułapka” jest dla nas kosmicznym „rajem” ponieważ
nie znamy innego miejsca, na którym znaleźlibyśmy
lepsze warunki do życia, niż na Ziemi.

Siła przyciągania ziemskiego działająca na jakieś
ciało na Ziemi, to siła ciężkości lub po prostu jego
ciężar.

Im większa masa
ciała, tym większy jest
jego ciężar.

Ciała o jednakowej masie są przyciągane przez
Ziemię z taką sama siłą – mają taki sam ciężar.

Na Księżycu
masa ciała jest
taka jak na Ziemi,
ale jego ciężar
jest mniejszy,
ponieważ
Księżyc
przyciąga je z
mniejszą siłą.
Ciężar ciał na
Księżycu jest
około 6 razy
mniejszy niż na
Ziemi.

Siła ciężkości jest przyłożona do środka ciężkości ciała.
Aby ciało było w równowadze wystarczy, żeby jego środek
ciężkości był podparty. Wtedy siła ciężkości jest
zrównoważona siłą reakcji ze strony podłoża.

Krzywa wieża w
Pizie jest w
równowadze,
ponieważ środek
ciężkości wieży
nie wychodzi
poza jej
podstawę.

Środek ciężkości wiadra nie może wyjść poza
obszar głowy, na którym opiera się wiadro.

Na Martę działają dwie siły. Są to siła przyciągania
ziemskiego zwrócona pionowo w dół oraz zwrócona w górę
siła, z jaką działają na Martę nogi Heleny.

Obie siły maja taką samą
wartość.
Dzięki temu Marta jest w
równowadze.

Ania za chwilę straci równowagę

BARTEK – UWAŻAJ!!!

Bartek bardzo się stara, żeby działająca na niego
siła grawitacji była zrównoważona przez siłę reakcji
podłoża.
...Uff, udało się zachować równowagę!!!

Niczym nie zrównoważona siła przyciągania
ziemskiego sprowadza Helenę na Ziemię.
Helena pod wpływem tej siły spada ruchem
jednostajnie przyspieszonym.

Pod wpływem siły przyciągania
ziemskiego wszystkie ciała
niezależnie od swojej masy uzyskują
takie samo przyspieszenie.
Jest to przyspieszenie ziemskie,
które ma wartość :

m
g  9,81
s
2

„Ziemia jest kolebką ludzkości, ale nikt nie pozostaje
w kolebce na zawsze”
Konstanty Ciołkowski
uważany za ojca lotów kosmicznych

A więc, co
zrobić, żeby
pokonać siłę
grawitacji i
oderwać się
od Ziemi?

Pierwsza prędkość kosmiczna
Żeby ciało mogło stać
się satelitą Ziemi
należy umieścić je na
niewielkiej wysokości
nad Ziemią i nadać mu
pierwszą prędkość
kosmiczną
Jest to najmniejsza pozioma prędkość jaką należy
nadać ciału względem przyciągającego je ciała
niebieskiego, aby mogło krążyć wokół niego po
zamkniętej orbicie.
Dla Ziemi ta prędkość wynosi 7,9m/s.

Wokół Ziemi krąży już bardzo dużo
sztucznych satelitów

Satelita
łącznościowy
przekazujący
sygnały
między
kontynentami

Niektóre satelity okołoziemskie mają charakter
szpiegowski – fotografują bazy wojskowe i
wyrzutnie rakiet

Inne satelity, to:
• satelity meteorologiczne
• satelity nawigacyjne pomagające znaleźć drogę,
• satelity badawcze przekazujące na Ziemię informacje
o wędrówkach zwierząt, obszarach suszy, o stanie
atmosfery i fotografujące dalekie obiekty
kosmiczne, których nie widać z Ziemi

Pierwszy człowiek, który zobaczył w
całości kulę ziemską, to Jurij Gagarin

12 kwietnia 1961 roku Jurij Gagarin wystartował w statku
Wostok-1 i został wyniesiony na orbitę okołoziemską. Jeden
raz okrążył Ziemię, a jego lot trwał godzinę i 48 minut.

Druga prędkość kosmiczna to
prędkość, jaką należy nadać
obiektowi , aby opuścił na
zawsze dane ciało niebieskie
poruszając się dalej ruchem
swobodnym. Jest to tak zwana
prędkość ucieczki. Tor ciała
ma wtedy kształt paraboli lub
hiperboli.

Wartość drugiej prędkości
kosmicznej na Ziemi wynosi
11,2 m/s.

Drugą prędkość
kosmiczną trzeba
nadać sondom
kosmicznym lub
statkom
załogowym, które
opuszczają
ziemskie pole
grawitacyjne, by
zbliżyć się do
innych planet lub
wylądować na nich.

W 2008 roku na Marsie
wylądowała sonda Feniks.
Jej celem jest poszukiwanie
śladów biologicznego życia.

Pierwsze lądowanie na Księżycu
Niel Armstrong, dowódca statku
kosmicznego „Apollo 11”, wraz z
Edwinem Aldrinem wylądował na
Księżycu 20 lipca 1969. Jako
pierwszy człowiek stanął na
srebrnym globie i poczuł mniejszą
siłę przyciągania grawitacyjnego
niż na Ziemi.

W 1972 roku wyruszyła w Kosmos sonda PIONIER 11, która
jako pierwsza opuściła Układ Słoneczny i niesie w przestrzeń
kosmiczną pokojowe przesłanie z Ziemi.

Sondy kosmiczne wysłane
z Ziemi w XX wieku, niosą
w przestrzeń kosmiczną
pozdrowienia we
wszystkich językach,
odgłosy Ziemi - szum
morza, płacz dziecka, śpiew
ptaków oraz rysunki kobiety
i mężczyzny. Mamy
Czy dojrzeliśmy
nadzieję, że ktoś te
już do spotkania z
informacje odczyta.
pozaziemską
cywilizacją?

Prezentację przygotowali

Michał Cieśla
Jakub Orszulak

Materiał do prezentacji przygotowały:

Lucyna Czwakiel
Marlena Majewska
Patrycja Rzeszowska
Maria Siedy


Slide 23

GRAWITACJA NA ZIEMI

POLE GRAWITACYJNE ZIEMI
Wokół Ziemi istnieje pole
grawitacyjne wytworzone
przez masę Ziemi. W tym
polu na wszystkie ciała
działa siła przyciągania
ziemskiego.

Siła grawitacji utrzymuje przy Ziemi warstwę
atmosfery, wodę i nas samych. Ta grawitacyjna
„pułapka” jest dla nas kosmicznym „rajem” ponieważ
nie znamy innego miejsca, na którym znaleźlibyśmy
lepsze warunki do życia, niż na Ziemi.

Siła przyciągania ziemskiego działająca na jakieś
ciało na Ziemi, to siła ciężkości lub po prostu jego
ciężar.

Im większa masa
ciała, tym większy jest
jego ciężar.

Ciała o jednakowej masie są przyciągane przez
Ziemię z taką sama siłą – mają taki sam ciężar.

Na Księżycu
masa ciała jest
taka jak na Ziemi,
ale jego ciężar
jest mniejszy,
ponieważ
Księżyc
przyciąga je z
mniejszą siłą.
Ciężar ciał na
Księżycu jest
około 6 razy
mniejszy niż na
Ziemi.

Siła ciężkości jest przyłożona do środka ciężkości ciała.
Aby ciało było w równowadze wystarczy, żeby jego środek
ciężkości był podparty. Wtedy siła ciężkości jest
zrównoważona siłą reakcji ze strony podłoża.

Krzywa wieża w
Pizie jest w
równowadze,
ponieważ środek
ciężkości wieży
nie wychodzi
poza jej
podstawę.

Środek ciężkości wiadra nie może wyjść poza
obszar głowy, na którym opiera się wiadro.

Na Martę działają dwie siły. Są to siła przyciągania
ziemskiego zwrócona pionowo w dół oraz zwrócona w górę
siła, z jaką działają na Martę nogi Heleny.

Obie siły maja taką samą
wartość.
Dzięki temu Marta jest w
równowadze.

Ania za chwilę straci równowagę

BARTEK – UWAŻAJ!!!

Bartek bardzo się stara, żeby działająca na niego
siła grawitacji była zrównoważona przez siłę reakcji
podłoża.
...Uff, udało się zachować równowagę!!!

Niczym nie zrównoważona siła przyciągania
ziemskiego sprowadza Helenę na Ziemię.
Helena pod wpływem tej siły spada ruchem
jednostajnie przyspieszonym.

Pod wpływem siły przyciągania
ziemskiego wszystkie ciała
niezależnie od swojej masy uzyskują
takie samo przyspieszenie.
Jest to przyspieszenie ziemskie,
które ma wartość :

m
g  9,81
s
2

„Ziemia jest kolebką ludzkości, ale nikt nie pozostaje
w kolebce na zawsze”
Konstanty Ciołkowski
uważany za ojca lotów kosmicznych

A więc, co
zrobić, żeby
pokonać siłę
grawitacji i
oderwać się
od Ziemi?

Pierwsza prędkość kosmiczna
Żeby ciało mogło stać
się satelitą Ziemi
należy umieścić je na
niewielkiej wysokości
nad Ziemią i nadać mu
pierwszą prędkość
kosmiczną
Jest to najmniejsza pozioma prędkość jaką należy
nadać ciału względem przyciągającego je ciała
niebieskiego, aby mogło krążyć wokół niego po
zamkniętej orbicie.
Dla Ziemi ta prędkość wynosi 7,9m/s.

Wokół Ziemi krąży już bardzo dużo
sztucznych satelitów

Satelita
łącznościowy
przekazujący
sygnały
między
kontynentami

Niektóre satelity okołoziemskie mają charakter
szpiegowski – fotografują bazy wojskowe i
wyrzutnie rakiet

Inne satelity, to:
• satelity meteorologiczne
• satelity nawigacyjne pomagające znaleźć drogę,
• satelity badawcze przekazujące na Ziemię informacje
o wędrówkach zwierząt, obszarach suszy, o stanie
atmosfery i fotografujące dalekie obiekty
kosmiczne, których nie widać z Ziemi

Pierwszy człowiek, który zobaczył w
całości kulę ziemską, to Jurij Gagarin

12 kwietnia 1961 roku Jurij Gagarin wystartował w statku
Wostok-1 i został wyniesiony na orbitę okołoziemską. Jeden
raz okrążył Ziemię, a jego lot trwał godzinę i 48 minut.

Druga prędkość kosmiczna to
prędkość, jaką należy nadać
obiektowi , aby opuścił na
zawsze dane ciało niebieskie
poruszając się dalej ruchem
swobodnym. Jest to tak zwana
prędkość ucieczki. Tor ciała
ma wtedy kształt paraboli lub
hiperboli.

Wartość drugiej prędkości
kosmicznej na Ziemi wynosi
11,2 m/s.

Drugą prędkość
kosmiczną trzeba
nadać sondom
kosmicznym lub
statkom
załogowym, które
opuszczają
ziemskie pole
grawitacyjne, by
zbliżyć się do
innych planet lub
wylądować na nich.

W 2008 roku na Marsie
wylądowała sonda Feniks.
Jej celem jest poszukiwanie
śladów biologicznego życia.

Pierwsze lądowanie na Księżycu
Niel Armstrong, dowódca statku
kosmicznego „Apollo 11”, wraz z
Edwinem Aldrinem wylądował na
Księżycu 20 lipca 1969. Jako
pierwszy człowiek stanął na
srebrnym globie i poczuł mniejszą
siłę przyciągania grawitacyjnego
niż na Ziemi.

W 1972 roku wyruszyła w Kosmos sonda PIONIER 11, która
jako pierwsza opuściła Układ Słoneczny i niesie w przestrzeń
kosmiczną pokojowe przesłanie z Ziemi.

Sondy kosmiczne wysłane
z Ziemi w XX wieku, niosą
w przestrzeń kosmiczną
pozdrowienia we
wszystkich językach,
odgłosy Ziemi - szum
morza, płacz dziecka, śpiew
ptaków oraz rysunki kobiety
i mężczyzny. Mamy
Czy dojrzeliśmy
nadzieję, że ktoś te
już do spotkania z
informacje odczyta.
pozaziemską
cywilizacją?

Prezentację przygotowali

Michał Cieśla
Jakub Orszulak

Materiał do prezentacji przygotowały:

Lucyna Czwakiel
Marlena Majewska
Patrycja Rzeszowska
Maria Siedy


Slide 24

GRAWITACJA NA ZIEMI

POLE GRAWITACYJNE ZIEMI
Wokół Ziemi istnieje pole
grawitacyjne wytworzone
przez masę Ziemi. W tym
polu na wszystkie ciała
działa siła przyciągania
ziemskiego.

Siła grawitacji utrzymuje przy Ziemi warstwę
atmosfery, wodę i nas samych. Ta grawitacyjna
„pułapka” jest dla nas kosmicznym „rajem” ponieważ
nie znamy innego miejsca, na którym znaleźlibyśmy
lepsze warunki do życia, niż na Ziemi.

Siła przyciągania ziemskiego działająca na jakieś
ciało na Ziemi, to siła ciężkości lub po prostu jego
ciężar.

Im większa masa
ciała, tym większy jest
jego ciężar.

Ciała o jednakowej masie są przyciągane przez
Ziemię z taką sama siłą – mają taki sam ciężar.

Na Księżycu
masa ciała jest
taka jak na Ziemi,
ale jego ciężar
jest mniejszy,
ponieważ
Księżyc
przyciąga je z
mniejszą siłą.
Ciężar ciał na
Księżycu jest
około 6 razy
mniejszy niż na
Ziemi.

Siła ciężkości jest przyłożona do środka ciężkości ciała.
Aby ciało było w równowadze wystarczy, żeby jego środek
ciężkości był podparty. Wtedy siła ciężkości jest
zrównoważona siłą reakcji ze strony podłoża.

Krzywa wieża w
Pizie jest w
równowadze,
ponieważ środek
ciężkości wieży
nie wychodzi
poza jej
podstawę.

Środek ciężkości wiadra nie może wyjść poza
obszar głowy, na którym opiera się wiadro.

Na Martę działają dwie siły. Są to siła przyciągania
ziemskiego zwrócona pionowo w dół oraz zwrócona w górę
siła, z jaką działają na Martę nogi Heleny.

Obie siły maja taką samą
wartość.
Dzięki temu Marta jest w
równowadze.

Ania za chwilę straci równowagę

BARTEK – UWAŻAJ!!!

Bartek bardzo się stara, żeby działająca na niego
siła grawitacji była zrównoważona przez siłę reakcji
podłoża.
...Uff, udało się zachować równowagę!!!

Niczym nie zrównoważona siła przyciągania
ziemskiego sprowadza Helenę na Ziemię.
Helena pod wpływem tej siły spada ruchem
jednostajnie przyspieszonym.

Pod wpływem siły przyciągania
ziemskiego wszystkie ciała
niezależnie od swojej masy uzyskują
takie samo przyspieszenie.
Jest to przyspieszenie ziemskie,
które ma wartość :

m
g  9,81
s
2

„Ziemia jest kolebką ludzkości, ale nikt nie pozostaje
w kolebce na zawsze”
Konstanty Ciołkowski
uważany za ojca lotów kosmicznych

A więc, co
zrobić, żeby
pokonać siłę
grawitacji i
oderwać się
od Ziemi?

Pierwsza prędkość kosmiczna
Żeby ciało mogło stać
się satelitą Ziemi
należy umieścić je na
niewielkiej wysokości
nad Ziemią i nadać mu
pierwszą prędkość
kosmiczną
Jest to najmniejsza pozioma prędkość jaką należy
nadać ciału względem przyciągającego je ciała
niebieskiego, aby mogło krążyć wokół niego po
zamkniętej orbicie.
Dla Ziemi ta prędkość wynosi 7,9m/s.

Wokół Ziemi krąży już bardzo dużo
sztucznych satelitów

Satelita
łącznościowy
przekazujący
sygnały
między
kontynentami

Niektóre satelity okołoziemskie mają charakter
szpiegowski – fotografują bazy wojskowe i
wyrzutnie rakiet

Inne satelity, to:
• satelity meteorologiczne
• satelity nawigacyjne pomagające znaleźć drogę,
• satelity badawcze przekazujące na Ziemię informacje
o wędrówkach zwierząt, obszarach suszy, o stanie
atmosfery i fotografujące dalekie obiekty
kosmiczne, których nie widać z Ziemi

Pierwszy człowiek, który zobaczył w
całości kulę ziemską, to Jurij Gagarin

12 kwietnia 1961 roku Jurij Gagarin wystartował w statku
Wostok-1 i został wyniesiony na orbitę okołoziemską. Jeden
raz okrążył Ziemię, a jego lot trwał godzinę i 48 minut.

Druga prędkość kosmiczna to
prędkość, jaką należy nadać
obiektowi , aby opuścił na
zawsze dane ciało niebieskie
poruszając się dalej ruchem
swobodnym. Jest to tak zwana
prędkość ucieczki. Tor ciała
ma wtedy kształt paraboli lub
hiperboli.

Wartość drugiej prędkości
kosmicznej na Ziemi wynosi
11,2 m/s.

Drugą prędkość
kosmiczną trzeba
nadać sondom
kosmicznym lub
statkom
załogowym, które
opuszczają
ziemskie pole
grawitacyjne, by
zbliżyć się do
innych planet lub
wylądować na nich.

W 2008 roku na Marsie
wylądowała sonda Feniks.
Jej celem jest poszukiwanie
śladów biologicznego życia.

Pierwsze lądowanie na Księżycu
Niel Armstrong, dowódca statku
kosmicznego „Apollo 11”, wraz z
Edwinem Aldrinem wylądował na
Księżycu 20 lipca 1969. Jako
pierwszy człowiek stanął na
srebrnym globie i poczuł mniejszą
siłę przyciągania grawitacyjnego
niż na Ziemi.

W 1972 roku wyruszyła w Kosmos sonda PIONIER 11, która
jako pierwsza opuściła Układ Słoneczny i niesie w przestrzeń
kosmiczną pokojowe przesłanie z Ziemi.

Sondy kosmiczne wysłane
z Ziemi w XX wieku, niosą
w przestrzeń kosmiczną
pozdrowienia we
wszystkich językach,
odgłosy Ziemi - szum
morza, płacz dziecka, śpiew
ptaków oraz rysunki kobiety
i mężczyzny. Mamy
Czy dojrzeliśmy
nadzieję, że ktoś te
już do spotkania z
informacje odczyta.
pozaziemską
cywilizacją?

Prezentację przygotowali

Michał Cieśla
Jakub Orszulak

Materiał do prezentacji przygotowały:

Lucyna Czwakiel
Marlena Majewska
Patrycja Rzeszowska
Maria Siedy


Slide 25

GRAWITACJA NA ZIEMI

POLE GRAWITACYJNE ZIEMI
Wokół Ziemi istnieje pole
grawitacyjne wytworzone
przez masę Ziemi. W tym
polu na wszystkie ciała
działa siła przyciągania
ziemskiego.

Siła grawitacji utrzymuje przy Ziemi warstwę
atmosfery, wodę i nas samych. Ta grawitacyjna
„pułapka” jest dla nas kosmicznym „rajem” ponieważ
nie znamy innego miejsca, na którym znaleźlibyśmy
lepsze warunki do życia, niż na Ziemi.

Siła przyciągania ziemskiego działająca na jakieś
ciało na Ziemi, to siła ciężkości lub po prostu jego
ciężar.

Im większa masa
ciała, tym większy jest
jego ciężar.

Ciała o jednakowej masie są przyciągane przez
Ziemię z taką sama siłą – mają taki sam ciężar.

Na Księżycu
masa ciała jest
taka jak na Ziemi,
ale jego ciężar
jest mniejszy,
ponieważ
Księżyc
przyciąga je z
mniejszą siłą.
Ciężar ciał na
Księżycu jest
około 6 razy
mniejszy niż na
Ziemi.

Siła ciężkości jest przyłożona do środka ciężkości ciała.
Aby ciało było w równowadze wystarczy, żeby jego środek
ciężkości był podparty. Wtedy siła ciężkości jest
zrównoważona siłą reakcji ze strony podłoża.

Krzywa wieża w
Pizie jest w
równowadze,
ponieważ środek
ciężkości wieży
nie wychodzi
poza jej
podstawę.

Środek ciężkości wiadra nie może wyjść poza
obszar głowy, na którym opiera się wiadro.

Na Martę działają dwie siły. Są to siła przyciągania
ziemskiego zwrócona pionowo w dół oraz zwrócona w górę
siła, z jaką działają na Martę nogi Heleny.

Obie siły maja taką samą
wartość.
Dzięki temu Marta jest w
równowadze.

Ania za chwilę straci równowagę

BARTEK – UWAŻAJ!!!

Bartek bardzo się stara, żeby działająca na niego
siła grawitacji była zrównoważona przez siłę reakcji
podłoża.
...Uff, udało się zachować równowagę!!!

Niczym nie zrównoważona siła przyciągania
ziemskiego sprowadza Helenę na Ziemię.
Helena pod wpływem tej siły spada ruchem
jednostajnie przyspieszonym.

Pod wpływem siły przyciągania
ziemskiego wszystkie ciała
niezależnie od swojej masy uzyskują
takie samo przyspieszenie.
Jest to przyspieszenie ziemskie,
które ma wartość :

m
g  9,81
s
2

„Ziemia jest kolebką ludzkości, ale nikt nie pozostaje
w kolebce na zawsze”
Konstanty Ciołkowski
uważany za ojca lotów kosmicznych

A więc, co
zrobić, żeby
pokonać siłę
grawitacji i
oderwać się
od Ziemi?

Pierwsza prędkość kosmiczna
Żeby ciało mogło stać
się satelitą Ziemi
należy umieścić je na
niewielkiej wysokości
nad Ziemią i nadać mu
pierwszą prędkość
kosmiczną
Jest to najmniejsza pozioma prędkość jaką należy
nadać ciału względem przyciągającego je ciała
niebieskiego, aby mogło krążyć wokół niego po
zamkniętej orbicie.
Dla Ziemi ta prędkość wynosi 7,9m/s.

Wokół Ziemi krąży już bardzo dużo
sztucznych satelitów

Satelita
łącznościowy
przekazujący
sygnały
między
kontynentami

Niektóre satelity okołoziemskie mają charakter
szpiegowski – fotografują bazy wojskowe i
wyrzutnie rakiet

Inne satelity, to:
• satelity meteorologiczne
• satelity nawigacyjne pomagające znaleźć drogę,
• satelity badawcze przekazujące na Ziemię informacje
o wędrówkach zwierząt, obszarach suszy, o stanie
atmosfery i fotografujące dalekie obiekty
kosmiczne, których nie widać z Ziemi

Pierwszy człowiek, który zobaczył w
całości kulę ziemską, to Jurij Gagarin

12 kwietnia 1961 roku Jurij Gagarin wystartował w statku
Wostok-1 i został wyniesiony na orbitę okołoziemską. Jeden
raz okrążył Ziemię, a jego lot trwał godzinę i 48 minut.

Druga prędkość kosmiczna to
prędkość, jaką należy nadać
obiektowi , aby opuścił na
zawsze dane ciało niebieskie
poruszając się dalej ruchem
swobodnym. Jest to tak zwana
prędkość ucieczki. Tor ciała
ma wtedy kształt paraboli lub
hiperboli.

Wartość drugiej prędkości
kosmicznej na Ziemi wynosi
11,2 m/s.

Drugą prędkość
kosmiczną trzeba
nadać sondom
kosmicznym lub
statkom
załogowym, które
opuszczają
ziemskie pole
grawitacyjne, by
zbliżyć się do
innych planet lub
wylądować na nich.

W 2008 roku na Marsie
wylądowała sonda Feniks.
Jej celem jest poszukiwanie
śladów biologicznego życia.

Pierwsze lądowanie na Księżycu
Niel Armstrong, dowódca statku
kosmicznego „Apollo 11”, wraz z
Edwinem Aldrinem wylądował na
Księżycu 20 lipca 1969. Jako
pierwszy człowiek stanął na
srebrnym globie i poczuł mniejszą
siłę przyciągania grawitacyjnego
niż na Ziemi.

W 1972 roku wyruszyła w Kosmos sonda PIONIER 11, która
jako pierwsza opuściła Układ Słoneczny i niesie w przestrzeń
kosmiczną pokojowe przesłanie z Ziemi.

Sondy kosmiczne wysłane
z Ziemi w XX wieku, niosą
w przestrzeń kosmiczną
pozdrowienia we
wszystkich językach,
odgłosy Ziemi - szum
morza, płacz dziecka, śpiew
ptaków oraz rysunki kobiety
i mężczyzny. Mamy
Czy dojrzeliśmy
nadzieję, że ktoś te
już do spotkania z
informacje odczyta.
pozaziemską
cywilizacją?

Prezentację przygotowali

Michał Cieśla
Jakub Orszulak

Materiał do prezentacji przygotowały:

Lucyna Czwakiel
Marlena Majewska
Patrycja Rzeszowska
Maria Siedy


Slide 26

GRAWITACJA NA ZIEMI

POLE GRAWITACYJNE ZIEMI
Wokół Ziemi istnieje pole
grawitacyjne wytworzone
przez masę Ziemi. W tym
polu na wszystkie ciała
działa siła przyciągania
ziemskiego.

Siła grawitacji utrzymuje przy Ziemi warstwę
atmosfery, wodę i nas samych. Ta grawitacyjna
„pułapka” jest dla nas kosmicznym „rajem” ponieważ
nie znamy innego miejsca, na którym znaleźlibyśmy
lepsze warunki do życia, niż na Ziemi.

Siła przyciągania ziemskiego działająca na jakieś
ciało na Ziemi, to siła ciężkości lub po prostu jego
ciężar.

Im większa masa
ciała, tym większy jest
jego ciężar.

Ciała o jednakowej masie są przyciągane przez
Ziemię z taką sama siłą – mają taki sam ciężar.

Na Księżycu
masa ciała jest
taka jak na Ziemi,
ale jego ciężar
jest mniejszy,
ponieważ
Księżyc
przyciąga je z
mniejszą siłą.
Ciężar ciał na
Księżycu jest
około 6 razy
mniejszy niż na
Ziemi.

Siła ciężkości jest przyłożona do środka ciężkości ciała.
Aby ciało było w równowadze wystarczy, żeby jego środek
ciężkości był podparty. Wtedy siła ciężkości jest
zrównoważona siłą reakcji ze strony podłoża.

Krzywa wieża w
Pizie jest w
równowadze,
ponieważ środek
ciężkości wieży
nie wychodzi
poza jej
podstawę.

Środek ciężkości wiadra nie może wyjść poza
obszar głowy, na którym opiera się wiadro.

Na Martę działają dwie siły. Są to siła przyciągania
ziemskiego zwrócona pionowo w dół oraz zwrócona w górę
siła, z jaką działają na Martę nogi Heleny.

Obie siły maja taką samą
wartość.
Dzięki temu Marta jest w
równowadze.

Ania za chwilę straci równowagę

BARTEK – UWAŻAJ!!!

Bartek bardzo się stara, żeby działająca na niego
siła grawitacji była zrównoważona przez siłę reakcji
podłoża.
...Uff, udało się zachować równowagę!!!

Niczym nie zrównoważona siła przyciągania
ziemskiego sprowadza Helenę na Ziemię.
Helena pod wpływem tej siły spada ruchem
jednostajnie przyspieszonym.

Pod wpływem siły przyciągania
ziemskiego wszystkie ciała
niezależnie od swojej masy uzyskują
takie samo przyspieszenie.
Jest to przyspieszenie ziemskie,
które ma wartość :

m
g  9,81
s
2

„Ziemia jest kolebką ludzkości, ale nikt nie pozostaje
w kolebce na zawsze”
Konstanty Ciołkowski
uważany za ojca lotów kosmicznych

A więc, co
zrobić, żeby
pokonać siłę
grawitacji i
oderwać się
od Ziemi?

Pierwsza prędkość kosmiczna
Żeby ciało mogło stać
się satelitą Ziemi
należy umieścić je na
niewielkiej wysokości
nad Ziemią i nadać mu
pierwszą prędkość
kosmiczną
Jest to najmniejsza pozioma prędkość jaką należy
nadać ciału względem przyciągającego je ciała
niebieskiego, aby mogło krążyć wokół niego po
zamkniętej orbicie.
Dla Ziemi ta prędkość wynosi 7,9m/s.

Wokół Ziemi krąży już bardzo dużo
sztucznych satelitów

Satelita
łącznościowy
przekazujący
sygnały
między
kontynentami

Niektóre satelity okołoziemskie mają charakter
szpiegowski – fotografują bazy wojskowe i
wyrzutnie rakiet

Inne satelity, to:
• satelity meteorologiczne
• satelity nawigacyjne pomagające znaleźć drogę,
• satelity badawcze przekazujące na Ziemię informacje
o wędrówkach zwierząt, obszarach suszy, o stanie
atmosfery i fotografujące dalekie obiekty
kosmiczne, których nie widać z Ziemi

Pierwszy człowiek, który zobaczył w
całości kulę ziemską, to Jurij Gagarin

12 kwietnia 1961 roku Jurij Gagarin wystartował w statku
Wostok-1 i został wyniesiony na orbitę okołoziemską. Jeden
raz okrążył Ziemię, a jego lot trwał godzinę i 48 minut.

Druga prędkość kosmiczna to
prędkość, jaką należy nadać
obiektowi , aby opuścił na
zawsze dane ciało niebieskie
poruszając się dalej ruchem
swobodnym. Jest to tak zwana
prędkość ucieczki. Tor ciała
ma wtedy kształt paraboli lub
hiperboli.

Wartość drugiej prędkości
kosmicznej na Ziemi wynosi
11,2 m/s.

Drugą prędkość
kosmiczną trzeba
nadać sondom
kosmicznym lub
statkom
załogowym, które
opuszczają
ziemskie pole
grawitacyjne, by
zbliżyć się do
innych planet lub
wylądować na nich.

W 2008 roku na Marsie
wylądowała sonda Feniks.
Jej celem jest poszukiwanie
śladów biologicznego życia.

Pierwsze lądowanie na Księżycu
Niel Armstrong, dowódca statku
kosmicznego „Apollo 11”, wraz z
Edwinem Aldrinem wylądował na
Księżycu 20 lipca 1969. Jako
pierwszy człowiek stanął na
srebrnym globie i poczuł mniejszą
siłę przyciągania grawitacyjnego
niż na Ziemi.

W 1972 roku wyruszyła w Kosmos sonda PIONIER 11, która
jako pierwsza opuściła Układ Słoneczny i niesie w przestrzeń
kosmiczną pokojowe przesłanie z Ziemi.

Sondy kosmiczne wysłane
z Ziemi w XX wieku, niosą
w przestrzeń kosmiczną
pozdrowienia we
wszystkich językach,
odgłosy Ziemi - szum
morza, płacz dziecka, śpiew
ptaków oraz rysunki kobiety
i mężczyzny. Mamy
Czy dojrzeliśmy
nadzieję, że ktoś te
już do spotkania z
informacje odczyta.
pozaziemską
cywilizacją?

Prezentację przygotowali

Michał Cieśla
Jakub Orszulak

Materiał do prezentacji przygotowały:

Lucyna Czwakiel
Marlena Majewska
Patrycja Rzeszowska
Maria Siedy