Transcript Zespół Szkół Samochodowych w Radomiu opracowali : mgr inż. Andrzej FOKT mgr inż.

Zespół Szkół Samochodowych
w Radomiu
opracowali : mgr inż. Andrzej FOKT
mgr inż. Jerzy PRZYBYLIK




Ustalenie, że osoba ratowana jest
nieprzytomna jest łatwe :
1. sprawdź poprzez pytanie
ratowanego, czy Cię słyszy
2. sprawdź poprzez delikatne
potrząsanie za ramię, czy reaguje i
odpowiada
Jeżeli nie to :

Uklęknij obok
ratowanego i
ułóż rękę
bliższą
ratownikowi
zgiętą w łokciu
pod kątem 90
stopni

Drugą rękę
ratowanego ułóż
wzdłuż jego policzka
w celu prawidłowego
ułożenia głowy i
ochrony twarzy–
(pamiętaj, że
wykonujesz te
czynności w terenie
przygodnym) , a
następnie ugnij
zewnętrzną nogę
ratowanego w kolanie

Trzymając za
podłożoną rękę
oraz zgiętą nogę
( lub biodro)
obróć ratowanego
na bok

Układanie
ratowanego w
pozycji :
„bocznej
bezpiecznej” –
bowiem tak
nazywa się
fachowo ta
pozycja


Zwróć uwagę na ułożenie twarzy ratowanego :
musi być skierowana do ziemi (ślinotok ,
wymiociny) oraz ułożona na ręce
podtrzymującej policzek


Została najważniejsza czynność tzn.
udrożnienie górnych dróg oddechowych :
ratowany z opadniętym językiem na własną
krtań może udusić się (język opada pod
własnym ciężarem, a nie działający mózg nie
zarządza mięśniami utrzymującymi go
normalnym położeniu)

Odchyl głowę
ratowanego do
tyłu i unieś
jego żuchwę
do góry
otwierając w
ten sposób
dostęp
powietrza do
płuc

Teraz sprawdź, czy staw
biodrowy i kolanowy
leżą pod kątem prostym
– ale poprawne jest
również pozostawienie
ugiętej nogi bez jej
poruszania pozycji

To wszystko, co mogłeś
zrobić : musisz teraz
zadzwonić po fachową
pomoc ratowniczą na
bezpłatny numer 999 –
i pamiętaj – nigdy się
sam nie rozłączaj –
Twoje informacje
pomogą szybciej ustalić
rodzaj niezbędnej
pomocy !!
Po wezwaniu
pomocy fachowej
sprawdź, czy
ratowany nie doznał
obrażeń podczas
upadku (po utracie
przytomności) oraz
oczekując na pomoc
sprawdzaj okresowo
czynności życiowe :
tętno i oddech
ratowanego

Resuscytacja, bo tak nazywa się
postępowanie w przypadku utraty krążenia
i oddychania, to najważniejsze czynności
ratownicze przywracające samoczynne
czynności życiowe ratowanemu…..który :
nie oddycha i nie ma krążenia !!!!!

Nie bój się ich wykonać : przecież
praktycznie ratowany już nie żyje ….a jeszcze
możesz swoim postępowaniem przywrócić
mu życie !!

Cóż znaczy….połamane żebro (na
skutek nieprawidłowego uciskania)
wobec faktu przywrócenia czynności
życiowych ratowanemu – to przecież
największy dar : przywrócenie
życia….. ale dzięki Twojemu
zdecydowanemu postępowaniu


Nazwa „resuscytacja” jest skomplikowana,
ale jest to zwykłe przywracanie krążenia
i oddychania ratowanemu, który ich nie
posiada - czyli praktycznie NIE ŻYJE !!
Działaniem ratowniczym jest sztuczne
wzbudzenie samoczynnego krążenia i
oddychania po wykonaniu czynności
ratowniczych, które nie są skomplikowane….



Aby przystąpić do próby
„wymuszenia” krążenia i oddychania
wykonaj wstępne czynności :
1. ułóż ratowanego na plecach, na
twardym i równym podłożu ( jeżeli
jeszcze nie znajduje się w takiej
pozycji)
2. rozbierz ratowanego z górnej części
ubrania – tak, klatka ratowanego ma
być naga !!




A teraz wykonaj następujące
czynności :
a) uklęknij na kolanach na
wysokości klatki piersiowej
ratowanego
b) palcem wskazującym i
środkowym ręki bliższej stopom
ratowanego przesuń po łuku
żebrowym , aż do miejsca, gdzie
żebra łączą się ze sobą, czyli
mostka ratowanego
c) palec wskazujący pokaże Ci
miejsce przyłożenia nasady drugiej
dłoni – powinno to nastąpić w 1/3
dolnej wysokości mostka

d) przyłóż nasadę drugiej dłoni w
wyznaczone miejsce, a następnie
złóż obie dłonie, splatając palce i
unosząc je ku górze tak, żeby nie
uciskać nimi żeber ratowanego

e) wyprostuj się Sam, wyprostuj
ręce w łokciach i rozpocznij
uciskanie klatki piersiowej z taką
siłą, żeby jedno uciśnięcie
powodowało ugięcie mostka o 4 – 5
cm !!! ( to wcale nie jest mało )

Wbrew
powszechnemu
mniemaniu serce
człowieka nie
znajduje się po
lewej stronie
klatki piersiowej

Tak więc
uciskając
klatkę
piersiową
ratowanego
sztucznie
wymuszamy
obieg jego
krwi

Zapewniając
w tym czasie
dotlenianie
mózgu i
pozostałych,
ważnych
życiowo
organów
ratowanego


f) wykonuj uciskanie klatki piersiowej
ratowanego z częstotliwością około
100 / min
g) po 30 –tu uciśnięciach przystąp do
wykonania dwóch wdmuchnięć
ratowniczych tj. wykonaj lub niech
wykona twój pomocnik : - nabierz w
płuca nieco więcej powietrza niż
normalnie ( w celu zamiany stosunku
w wydychanym powietrzu dwutlenku
węgla na korzyść tlenu )



bowiem do prawidłowego wdmuchnięcia
wystarczy 10 ml powietrza/kg wagi ciała
ratowanego – czyli średnio : 70 kg tj. to tylko
700 ml, a dorosły człowiek ma pojemność
płuc od 2800 – 3800 ml.
Oczywiście : najpierw udrożnij drogi
oddechowe !!!!
h) podczas wdmuchiwania powietrza nie
można zapomnieć o spoglądaniu kątem oka
na unoszenie klatki piersiowej ratowanego –
bowiem istnieje niebezpieczeństwo
wdmuchiwania go do żołądka ratowanego



i) po wykonaniu dwóch skutecznych
wdmuchnięć ratowniczych natychmiast
przystąp do kolejnych 30 –tu uciśnięć klatki
piersiowej
j) wskazane jest liczenie „na głos” liczby
uciśnięć klatki piersiowej
k) Polska Rada Resuscytacji zaleca
ewentualne wykonywanie samych uciśnięć
klatki piersiowej bez konieczności
wykonywania wdechów w przypadkach
wątpliwych higienicznie




l) masaż serca i sztuczne oddychanie
prowadź do czasu :
- odzyskania przez ratowanego samoistnego
oddychania i krążenia
- przyjazdu fachowej pomocy ratowniczej
- całkowitego opadnięcia z sił ratownika
i braku możliwości kontynuacji czynności
ratowniczych
 DZIĘKUJEMY
WSZYSTKIM ZA UWAGĘ

w pokazie zostały wykorzystane materiały poglądowe ze stron internetowych oraz wydawnictwa Operon