Dr Joanna Godlewska Politechnika Białostocka Odnawialne źródła energii Białystok, 24 marzec 2009 Plan wystąpienia 1.
Download ReportTranscript Dr Joanna Godlewska Politechnika Białostocka Odnawialne źródła energii Białystok, 24 marzec 2009 Plan wystąpienia 1.
Dr Joanna Godlewska Politechnika Białostocka Odnawialne źródła energii Białystok, 24 marzec 2009 Plan wystąpienia 1. Odnawialne źródła energii a ochrona klimatu 2. Odnawialne źródła energii w strategicznych dokumentach rozwojowych i aktach prawnych 3. Możliwości i bariery wykorzystania OZE w warunkach polskich 4. Korzyści z odnawialnych źródeł energii Ochrona klimatu 1992 – Konferencja w Rio de Janeiro Ramowa Konwencja Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu 1997 – Konferencja Klimatyczna w Kioto Protokół z Kioto Cel Protokołu z Kioto • ograniczenie i redukcja emisji gazów cieplarnianych w latach 2008-2012 średnio o 5% w stosunku do roku bazowego (1990) Tabela 1. Załącznik B do Protokołu z Kioto Kraje Cel 1990-2008/2012 WE, Bułgaria, Czechy, Estonia, Łotwa , Lichtenstein, Litwa, Monako, Rumunia, Słowacja, Słowenia, Szwajcaria -8% Stany Zjednoczone -7% Kanada, Węgry, Japonia, Polska -6% Chorwacja -5% Nowa Zelandia, Federacja Rosyjska, Ukraina 0 Norwegia +1% Australia +8% Islandia +10% Postanowienia Protokołu z Kioto • Zwiększenie efektywności energetycznej w odpowiednich działach gospodarki • Ochrona i podniesienie efektywności pochłaniaczy i zbiorników gazów cieplarnianych • Promowanie zrównoważonych form rolnictwa w aspekcie ochrony klimatu • Badanie, promocja, zwiększenie wykorzystania nowych źródeł energii • Zmniejszanie i eliminacja niedoskonałości rynkowych (bodźce fiskalne, zwolnienia z podatku, ceł oraz dotacje) • Ograniczenie emisji metanu poprzez jego odzysk i wykorzystanie w sektorze produkcyjnym OZE w dokumentach • Polityka energetyczna Polski do 2025 roku przyjęta przez Radę Ministrów 22 grudnia 2004 roku • Polityka energetyczna Polski do 2030 roku, Ministerstwo Gospodarki, projekt z dnia 04.09.2008 • Strategia rozwoju energetyki odnawialnej, uchwalona przez Sejm RP w sierpniu 2001 roku • II Polityka ekologiczna państwa, przyjęta przez Sejm w 2001 roku oraz Polityka ekologiczna państwa na lata 2009–2012 z uwzględnieniem perspektywy do roku 2016, przyjęta przez Sejm w 2008 • Dyrektywa 2001/77/EC Parlamentu Europejskiego i Rady z 27 września 2001 r. w sprawie promocji energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych na wewnętrznym rynku energii elektrycznej • Ustawa z 10 kwietnia 1997 roku Prawo energetyczne wraz z późniejszymi zmianami Polityka energetyczna Polski do 2025 roku • harmonijne gospodarowanie energią • pełna integracja energetyki polskiej z europejską i światową • wypełnianie zobowiązań traktatowych, konkurencję rynkową (z administracyjną regulacją w pewnych obszarach) • wspomaganie rozwoju odnawialnych źródeł energii Polityka energetyczna Polski do 2030 roku • poprawa efektywności energetycznej • wzrost bezpieczeństwa energetycznego • rozwój wykorzystania odnawialnych źródeł energii, w tym biopaliw • rozwój konkurencyjnych rynków paliw i energii • ograniczenie oddziaływania energetyki na środowisko Strategia rozwoju energetyki odnawialnej • postawiono cel osiągnięcia 7,5% udziału energii ze źródeł odnawialnych w bilansie paliw pierwotnych kraju w 2010 roku i 14% udziału w 2020 roku Dyrektywa Unijna w sprawie promocji energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych na wewnętrznym rynku energii elektrycznej Założenie, że do 2020 roku nastąpi: • zmniejszenie emisji gazów cieplarnianych co najmniej o 20% w stosunku do roku 1990 • racjonalizacja wykorzystania energii a w konsekwencji ograniczenie jej zużycia o 20% • zwiększenie udziału energii produkowanej z OZE, który ma stanowić 20% całkowitego zużycia energii Polityka ekologiczna państwa • jeden z 4 priorytetów: ochrona klimatu CELE: • wspieranie rozwoju odnawialnych źródeł energii i wzrost efektywności jej wykorzystania • wdrażanie systemów zarządzania środowiskowego oraz rozwiązań opartych na Najlepszych Dostępnych Technikach w przedsiębiorstwach, • wdrażanie polityki klimatycznej do strategii i polityk sektorowych Tabela 2. Moc zainstalowana instalacji OZE wytwarzających energię elektryczną (w oparciu o koncesję ważną na dzień 31 grudnia 2007 r.) Rodzaj źródła OZE Moc zainstalowana [MW] Liczba instalacji [szt.] (1) (2) (3) Elektrownie na biomasę 255,390 7 Elektrownie na biogaz 45,699 87 Elektrownie wiatrowe 287,909 160 Elektrownie wodne 934,779 694 1523,777 948 Łącznie Źródło: Urząd Regulacji Energetyki Energia wiatru Realny potencjał ekonomiczny: 445 PJ (ląd: 337, morze: 67) Elektrownie wiatrowe: Moc zainstalowana instalacji w 2008 roku: 420,751 MW Ilość energii elektrycznej wytworzonej w 2007 roku: 472116,429 MWh Energia wiatru Energia wiatru • Rozwój w Polsce na początku lat dziewięćdziesiątych, głównie na wybrzeżu • Pierwsza profesjonalna farma wiatrowa powstała w 1999 roku w Barzowicach k. Darłowa (postawiono 6 wiatraków o mocy 850 kW każdy, co daje łącznie 5 MW). • W 2006 roku w Tymieniu rozpoczął pracę park wiatrowy o mocy 50 MW • Prognozy: w 2010 roku elektrownie wiatrowe mają pokrywać 2,3% krajowego zużycia energii Bariery w wykorzystaniu wiatru Przyłączenie do sieci: słaba infrastruktura sieci przesyłowej na terenach o dużej wietrzności (północna Polska) Lokalizacje na obszarach cennych przyrodniczo Energia wód Realny potencjał energii wód: • 18 PJ (5 TWh/rok) [wykorzystany w 41%] Elektrownie wodne: • Moc zainstalowana instalacji w 2008 roku: 936,390 MW • Ilość energii elektrycznej wytworzonej w 2007 roku: 2252659,312 MWh Energia wód • Zasoby energii wody zależą od spadku koryta rzeki oraz przepływów wody. • Większość krajowych zasobów (około 68%) skupionych jest w obszarze dorzecza Wisły, zwłaszcza jej prawobrzeżnych dopływów. • Dogodne warunki do budowy małych elektrowni wodnych istnieją w Karpatach, Sudetach, na Roztoczu, a także na rzekach Przymorza. Również istotne znaczenie ma potencjał rzeki Odry. Rozmieszczenie potencjału energetycznego wód w Polsce • dorzecze Wisły – 9,3 TWh/rok, w tym rzeka Wisła 6,2 TWh/rok, • dorzecze Odry – 2,5 TWh/rok, w tym rzeka Odra 1,8 TWh/rok, • dorzecze Przymorza – 0,3 TWh/rok, • mała energetyka wodna (MEW) – 2,0 TWh/rok Małe elektrownie wodne • około 300 MEW prywatnych, o średniej mocy zainstalowanej rzędu 100 kW, • około 110 MEW państwowych, o średniej mocy rzędu 750 kW (Zakłady Energetyczne), • około 5 MEW administracji państwowej, o średniej mocy rzędu 2 500 kW. Bariery w wykorzystaniu energii wodnej • Brak woli wsparcia dla budowy dużej elektrowni wodnej na Dolnej Wiśle. Budowa dużej elektrowni wodnej na Wiśle powinna być traktowana jako alternatywa dla budowy elektrowni jądrowej w Polsce. • Skomplikowana sytuacja własnościowa obiektów wodnych, mogących służyć rozwojowi małej energetyki wodnej. • Zbyt duże koszty inwestycyjne, przy konieczności budowy od podstaw stopnia wodnego. Niezbędne jest zidentyfikowanie i właściwe zarządzanie istniejącymi obiektami wodnymi oraz wpisywanie inwestycji energetycznych w działania inwestycyjne służące bezpieczeństwu przeciwpowodziowemu Energia geotermalna Realny potencjał ekonomiczny: 12,4 PJ (wykorzystany w 12%) Moc zainstalowana w Polsce w 2005 roku: 102 MW Dotychczas w Polsce wybudowano zaledwie cztery systemy ciepłownicze w oparciu o wykorzystanie wód geotermalnych - w Pyrzycach, Zakopanem, Mszczonowie i w Uniejowie, a kilka dalszych czeka na realizację. Energia słoneczna Realny potencjał ekonomiczny: 83 PJ (wykorzystany w 0,2%) Rejonizacja średniorocznych sum promieniowania słonecznego całkowitego padającego na jednostkę powierzchni poziomej w kWh/m2/rok. Bariery w wykorzystaniu energii słonecznej • Brak prostego systemu wsparcia małych indywidualnych inwestycji w instalacje kolektorów. Tylko system małych grantów łatwo dostępnych dla osób fizycznych pozwoli na masowy rozwój energetyki cieplnej opartej na energii słońca. • Brak zdefiniowanych celów odnośnie wykorzystania fotowoltaiki w budownictwie Energia Biomasy Elektrownie na biomasę: •Moc zainstalowana instalacji w 2008 roku 259,790 MW •Ilość energii elektrycznej wytworzonej w 2008 roku: 545 765 MWh Realny potencjał ekonomiczny: 600 PJ • odpady stałe suche – 166 • biogaz (odpady mokre) – 123 • drewno opałowe (lasy) – 24 • uprawy energetyczne - 287 Biomasa: produkty rolnicze • słoma roślin zbożowych • gałęzie z przecinek sadów oraz inne odpady produkcji roślin i warzyw • zrębki z upraw roślin energetycznych, m.in. wierzby, ślazowca, róży bezkolcowej • alkohole (surowce: ziemniak, burak cukrowy, zboże) jako dodatki do benzyn silników gaźnikowych • olej rzepakowy (surowce: rzepak uprawiany na gruntach częściowo skażonych) jako paliwo do silników wysokoprężnych • biogaz z nawozu organicznego produkcji zwierzęcej • biogaz z osadów ściekowych, odpadów komunalnych, płynnych i stałych Biomasa: produkty leśne • drzewa i gałęzie z przecinek i cięć sanitarnych lasów • gałęzie z cięć produkcyjnych • odpady z przemysłu drzewnego, trociny itp. • plantacje lasów energetycznych liściastych. Bariery w wykorzystaniu energetycznym biomasy • Brak lokalnych rynków biomasy energetycznej • Słaba konstrukcja systemu dopłat do upraw energetycznych • Brak prostego systemu wsparcia dla powszechnego stosowania indywidualnych biomasowych instalacji energetycznych (małe kotłownie i elektrociepłownie) • Brak systemu kontroli emisji z instalacji energetycznych małej mocy • Brak standardów odnośnie paliw biomasowych oraz nieścisłości w klasyfikacji odpadów mogących stanowić biomasę na cele energetyczne oraz wymagań odnośnie urządzeń i możliwości ich „termicznego przekształcania”. Wsparcie OZE poprzez: • obowiązkowy zakup całej energii wyprodukowanej ze źródeł odnawialnych, a nie limitowane koncesje • pierwszeństwo w zakupie energii czystej przez zakłady energetyczne przed energią ze spalania • stała cena zakupu energii czystej przez minimum 3 lata, w wysokości wyższej niż minimalna cena zakupu energii ze spalania • niskie opodatkowanie • dotacje wspierające budowę, niskooprocentowane kredyty bankowe Zwiększenie bezpieczeństwa energetycznego poprzez wykorzystanie OZE wynika z • decentralizacji wytwarzania energii • zróżnicowania źródeł energii • wykorzystania lokalnych zasobów energetycznych Inne korzyści związane z wykorzystaniem odnawialnych źródeł energii • korzyści ekologiczne: poprawa jakości powietrza, redukcja niskiej emisji, ochrona zasobów nieodnawialnych, zmniejszenie ilości wytwarzanych odpadów • powstawanie nowych podmiotów gospodarczych i nowych miejsc pracy zarówno w produkcji i wykorzystaniu odnawialnych źródeł energii, jak i w produkcji urządzeń i usług • możliwość aktywizacji terenów rolniczych i zdegradowanych przemysłowo Inne korzyści związane z wykorzystaniem odnawialnych źródeł energii • obniżenie kosztów energii • możliwości uzyskania wsparcia finansowego ze źródeł krajowych (system funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej, EKOFUNDUSZ, BOŚ) i zagranicznych (FS, EFRR, MF EOG, LIFE+, GEF) • zwiększenie wpływów budżetów lokalnych • wzrost świadomości ekologicznej w zakresie konieczności oszczędzania energii oraz stosowania nowoczesnych rozwiązań służących zaopatrzeniu w energię • proekologiczny wizerunek gminy Dziękuję za uwagę