Transcript ข้อคิดในการใช้ชีวิตพระราชดำรัสในหลวง

อย่ า ท าลายความหวั ง ของใคร
เพราะเขาอาจเหลืออยู่แค่ น้ันก็ได้
เ มื่ อ มี ค น เ ล่ า ว่ า ตั ว เ ข า มี ส่ ว น ใ น
เหตุการณ์ สาคัญอะไรก็ตาม เราไม่ ต้อง
ไปคุยทับ ปล่ อยเขาฟุ้ งไปตามสบาย
รู้ จกั ฟังให้ ดี โอกาสทองบางทีมันก็
มาถึงแบบแว่ วๆ เท่ านั้น
หยุดอ่ านคาอธิบายสถานทีท่ างประวัตศิ าสตร์
ซึ่งอยู่ตามริมทางเสี ยบ้ าง
จะคิดการใดจงคิดการให้ ใหญ่ ๆ เข้ าไว้
แต่ เติมความสุ ขสนุกสนานลงไปด้ วยเล็กน้ อย
หัดทาสิ่ งดีๆ ให้ กบั ผู้อนื่ จนเป็ นนิสัย
โดยไม่ จาเป็ นต้ องให้ เขารับรู้
จาไว้ ว่าข่ าวทุกชนิดล้ วนถูกบิดเบือน
มาแล้ วทั้งนั้น
เวลาเล่ นเกมกับเด็กๆ ก็ปล่ อย
ให้ แกชนะไปเถิด
ใครจะวิจารณ์ เรายังไงก็ช่าง
ไม่ ต้องไปเสี ยเวลาตอบโต้
ให้ โอกาสผู้อนื่ เป็ นครั้งที่ “สอง” แต่ อย่ าให้ ถึง “สาม”
อย่ าวิจารณ์ นายจ้ างถ้ าทางานกับเขาแล้ ว
ไม่ มีความสุ ขก็ลาออกซะ
ทาตัวให้ สบาย อย่ าคิด มาก
ถ้ า ไม่ ใ ช่ เรื่ อ งคอขาดบาด
ตายแล้ วอะไรๆ มั นก็ไม่ ไ ด้
ส าคั ญ อย่ า งที่ คิ ด ไว้ ที แ รก
หรอก
ใช้ เวลาน้ อยๆ ในการคิดว่ า "ใคร" เป็ นคนถูก
แต่ ใช้ เวลาให้ มากในการคิดว่ า "อะไร" คือสิ่ งทีถ่ ูก
เราไม่ ได้ ต่อสู้ กบั “คนโหดร้ าย” แต่ เราต่ อสู้ กบั
“ความโหดร้ าย” ในตัวคน
คิดให้ รอบคอบก่ อนจะ
ให้ เพือ่ นต้ องมีภาระใน
การรักษาความลับ
เมื่อมีใครสวมกอดคุณ
ให้ เขาเป็ นฝ่ ายปล่ อยก่ อน
ไม่ ว่าจะตกอยู่ในสถานการณ์
อันเลวร้ ายเพียงใด...สุ ขุม
เยือกเย็นเข้ าไว้
อย่ าไปหวังเลยว่ าชีวติ นีจ้ ะมีความยุตธิ รรม
อย่ าให้ ปัญหาของเราทาให้ คนอืน่ เขาเบื่อหน่ าย ถ้ ามีใครมาถามเราว่ า
"เป็ นยังไงบ้ างตอนนี"้ ก็บอกเขาไปเลยว่ า "สบายมาก"
อย่ าพูดว่ ามี เวลาไม่ พอ
เพราะเวลาทีค่ ุณมีมันก็
วันละยีส่ ิ บสี่ ชั่วโมงเท่ าๆ
กับที่ หลุยส์ ปาสเตอร์ ,
ไมเคิล แอนเจลโล , แม่
ชีเทเรซา, ลีโอนาร์ โด ดา
วินชี , ทอมัส เจฟเฟอร์
สั น ห รื อ อั ล เ บิ ร์ ต
ไอสไตน์ เขามีนั่นเอง
เป็ นคนใจกล้ า และเด็ ด เดี่ ย ว
เมื่อเหลียวกลับไปดูอดีต เรา
จะเสี ยใจในสิ่ งที่อยากทาแล้ ว
ไม่ ได้ ทามากกว่ าเสี ยใจในสิ่ งที่
ทาไปแล้ ว
ประเมินตนเองด้ วยมาตรฐานของตัวเอง
ไม่ ใช่ ด้วยมาตรฐานของคนอืน่
จริงจังและเคีย่ วเข็ญต่ อตนเอง แต่ อ่อนโยนและผ่ อนปรนต่ อผู้อนื่
อย่ าระดมสมอง เพราะไอเดียดีๆ ใหม่ ๆ และยิง่ ใหญ่ จนสามารถ
เปลีย่ นแปลงโลกได้ ล้วนมาจากบุคคลทีค่ ดิ ค้ นอยู่แต่ เพียงผู้เดียวทั้งสิ้น
คงไว้ ซึ่งความเป็ นคนเปิ ดเผย อ่ อนโยน และอยากรู้ อยากเห็น
ให้ ความนับถือแก่ ทุกคนทีท่ างานเพือ่ เลีย้ งชีพ ไม่ ว่างานที่เขาทานั้นจะ
กระจอกงอกง่ อยสั กปานใด
คานึงถึงการมีชีวติ ให้
“กว้ า งขวาง” มากกว่ า
การมีชีวติ ให้ “ยืนยาว”
มีมารยาทและอดทนกับคนทีส่ ู งวัยกว่ าเสมอ คุณทาอย่ างนั้นอยู่หรือ
เปล่ า?