Faza II szukanie okazji do picia inicjowanie wypijania kolejek po

Download Report

Transcript Faza II szukanie okazji do picia inicjowanie wypijania kolejek po

•picie sprawia przyjemność
•wzrost tolerancji i ochoty na alkohol
•szukanie okazji do picia
•inicjowanie wypijania kolejek
•po wypiciu lepsze samopoczucie
•alkohol przynosi ulgę, uwalnia od napięć
•rozpoczęte picie kończy się "urwaniem filmu„
•próby picia ukrytego, w samotności, na kaca
•wyrzuty sumienia - "kac moralny„
•"klin" przynosi ulgę
•zaniedbywanie rodziny i konflikty małżeńskie
•nieobecności w pracy
•usprawiedliwianie picia licznymi okazjami
•wzrost agresywności, konflikty z prawem
•zaniedbywanie wyglądu zewnętrznego
•zaburzenia popędu seksualnego
•picie ciągami na przemian z okresami całkowitej abstynencji dla
poprawy zdrowia, udowodnienia "silnej woli„
•składanie przysiąg abstynencji
•poczucie pustki bezradności
•okresy długotrwałego opilstwa
•picie poranne
•upijanie się w samotności
•spadek tolerancji na alkohol
•sięganie po alkohole niekonsumpcyjne
•rozpad więzi rodzinnej
•wynoszenie rzeczy, kradzieże - w celu zdobycia alkoholu
•degradacja zawodowa i społeczna
•otępienie alkoholowe – "wtórny analfabetyzm„
•alkohol staje się jedynym celem w życiu
•psychozy alkoholowe – "delirium„
•padaczka alkoholowa
•choroby somatyczne - polineuropatia, marskość wątroby
•skrajne wyczerpanie organizmu
TROCHĘ STATYSTYKI
•pełna akceptacja trzeźwości i abstynencji
•zmiana stylu życia, twórcze wykorzystanie czasu wolnego
•uczenie się znajdowania przyjemności w trzeźwym życiu
•rekonstrukcja więzi rodzinnych i praca nad ulepszeniem życia rodzinnego
•angażowanie się w pomaganie innym ludziom
•odzyskiwanie zaufania i akceptacji ze strony najbliższych osób
•odzyskiwanie szacunku dla siebie samego
•poprawa zdolności do współżycia seksualnego
•dbanie o odpowiednie odżywianie się, regularny sen i wypoczynek
•trenowanie umiejętności radzenia sobie ze stresem i trudnymi sytuacjami życiowymi
•trenowanie praktycznych umiejętności ważnych w kontaktach z ludźmi
•trenowanie umiejętności zapobiegania nawrotom picia
•zdobywanie wiedzy o procesie nawrotu picia i sygnałach ostrzegawczych
•przygotowywanie się do systematycznego uczestnictwa w programie AA
•praca nad konstruktywnymi i trzeźwymi kontaktami z innymi ludźmi
PSYCHOTERAPIA
Program Dwunastu
Kroków AA
Leczenie farmakologiczne
( Anticol, Esperal, Antabus,
Disulfiram)
Programy terapeutyczne
Główną metodą leczenia jest psychoterapia indywidualna i grupowa oraz udział w
grupach samopomocowych ( np. Anonimowi Alkoholicy). Podstawowych celem leczenia
jest zaprzestanie picia, pozostanie w abstynencji, niwelowanie nieprzyjemnych skutków
picia oraz niedopuszczenie do nawrotu picia. Programy terapeutyczne wywodzą się z
różnych szkół i kierunków, dostosowując metody i techniki do potrzeb pacjenta i etapu
leczenia.
- Na początku potrzeba uświadomić choremu fakt uzależnienia od alkoholu ( alkoholicy
często są przekonani, że ten problem ich nie dotyczy), należy przełamać mechanizmy
obronne takie jak zaprzeczanie ( nieprzyznawanie się do picia) oraz racjonalizację (
usprawiedliwianie się przed sobą i innymi - musze się napić, bo ...).
- Następnie należy uświadomić choremu jakie problemy emocjonalne oraz
osobowościowe sprzyjają piciu. Psychoterapia w tej fazie nastawiona jest głównie na
radzenie sobie z problemami.
- W kolejnym etapie rozważane są problemy natury egzystencjalnej i duchowej. Chory
stara się odnaleźć swoje miejsce w świecie, tworzy hierarchię wartości, utwierdza się
chorego w przekonaniu, że życie bez picia alkoholu pozwala na panowanie nad swoimi
zachowaniami.
Większość alkoholików podczas abstynencji odczuwa stany obniżonego nastroju oraz
doświadcza lęków. Konsekwencją tych stanów jest wysokie ryzyko wystąpienia
nawrotów picia.
Leczenie farmakologiczne umożliwia taką poprawą stanu
psychicznego i fizycznego, aby pacjent mógł rozpocząć
psychoterapię.
Stosowany od wielu lat Disulfiram (Esperal), jest metodą wymuszającą czasową
abstynencję. Spożycie alkoholu po implantacji powoduje zatrucie aldehydem octowym
(zaczerwienienie twarzy, uczucie duszności, rozpieranie w klatce piersiowej,
przyspieszenie akcji serca, niepokój lęk).
Na dzisiaj (Esperal) został wycofany z produkcji przez Polfę. Ponadto disulfiram okazał
się, substancją dość toksyczną prowokującą szereg objawów niepożądanych. Jego
stosowanie jest w pewnym sensie świadomym narażaniem pacjenta na ryzyko
wystąpienia objawów niepożądanych lub powikłań w razie spożycia alkoholu.
Aktualnie jest, to metoda leczenia uważana za przestarzałą.
Akamprozad (campral) – lek uważany za wydłużający abstynencję i zmniejszający
spożycie alkoholu. Bywa stosowany u niektórych pacjentów w przypadku trudności w
utrzymaniu abstynencji. Podczas psychoterapii jest, to więc lek mogący, tylko
wspomagać oddziaływania psychoterapeutyczne i tylko w skojarzeniu z psychoterapią
jego zażywanie znajduje uzasadnienie.
Niestety nie ma leku na alkoholizm.
Stosowanie leków przeciw depresyjnych
(SSRI lub inne) rzeczywiście umożliwia
utrzymywanie abstynenci w trakcie ich
zażywania. Jednocześnie bardzo często
decyzja o podjęciu psychoterapii zostaje
odsunięta w czasie. Po odstawieniu leków
pacjent zwykle wraca do picia.
W trakcie psychoterapii leczenie
farmakologiczne może okresowo wspierać
proces terapeutyczny. Dotyczy, to zwykle
pacjentów u których oprócz uzależnienia
stwierdzone są objawy kliniczne innego
zaburzenia psychicznego ,mogące
utrudniać lub nawet uniemożliwiać
podjęcie terapii.
O konieczności zastosowania
farmakologicznego zawsze decyduje
lekarz.
Pamiętaj
– masz wybór !!!
Marcin Sławek II b