Transcript Czuję się pewnie, jestem bezpieczny

Co to jest bezpieczeństwo?
Bezpiecznie w domu
Bezpiecznie w szkole
Bezpiecznie w ferie
Bezpiecznie w wakacje
Bezpieczeństwo w Internecie
Autor: Malwina Wieteska
kl. IIb
Bezpieczeństwo to
stan, który daje
poczucie pewności
istnienia i gwarancje
jego zachowania oraz
szanse na
doskonalenie.
Jakość życia, na którą składają
się takie wartości jak standard
życia, szczebel rozwoju
społeczno-gospodarczego,
zakres praw i swobód
obywatelskich, system
kulturalny, narodowy styl życia,
stan środowiska naturalnego,
możliwości i perspektywy
dalszego rozwoju.
Rodzaje bezpieczeństwa



Ze względu na obszar jakie obejmuje – bezpieczeństwo
globalne, bezpieczeństwo międzynarodowe, bezpieczeństwo
regionalne, bezpieczeństwo narodowe
Ze względu na stosunek do obszaru państwa –
bezpieczeństwo zewnętrzne i bezpieczeństwo wewnętrzne
Ze względu na dziedzinę w jakiej występuje –
bezpieczeństwo militarne, bezpieczeństwo polityczne,
bezpieczeństwo energetyczne, bezpieczeństwo ekologiczne,
bezpieczeństwo informatyczne, bezpieczeństwo społeczne,
bezpieczeństwo kulturowe; bezpieczeństwo fizyczne i
bezpieczeństwo socjalne; bezpieczeństwo strukturalne i
bezpieczeństwo personalne
Dom kojarzy się przede wszystkim
z bezpieczeństwem spokojem i
wypoczynkiem. Ale i tam czyhają
różne zagrożenia, które mogą być
przyczyną urazów, zatruć a nawet
zgonów.
Co uroku w UE dochodzi do
około 20 milionów wypadków
w domu
koło 2 mln kończy się hospitalizacją, a 83 000 ma skutki śmiertelne. Koszty
społeczne tego rodzaju wypadków, związane z ludzkim cierpieniem,
inwalidztwem oraz zmniejszaniem wydajności są ogromne.
Zapobieganie upadkom, potknięciom i
podobnym urazom
Schody -Powinny być łagodne, dobrze oświetlone, wyłożone podkładkami
antypoślizgowymi, a u szczytu i na dole schodów prowadzących na
piętro/piętra należy zamontować solidne barierki.
 Podłoga - dywany czy chodniki, żeby nie stanowiły zagrożenia powinny
leżeć na podkładkach antypoślizgowych. Na podłodze nie powinny leżeć
przedmioty przypadkowe, które mogą stanowić zagrożenie, gdyż łatwo się
o nie potknąć, przewrócić i doznać urazu.
 Oświetlenie – nie należy stawiać lampek na podłodze i na niskich
meblach. Nocne lampki (z nietłukącymi abażurami) trzeba przymocować
do blatów szafek.
 Kable – należy je schować za meblami, pod podłogą lub grubym
dywanem, aby nie stanowiły swoistego toru przeszkód. Kable antenowe
czy komputerowe powinny być zamurowane w ścianach. Kable nie
powinny zwisać i stanowić zagrożenia, że ktoś się o nie potknie i
przewróci.

Jak dźwigać, żeby sobie nie
zaszkodzić
podczas pchania lub
ciągnięcia należy:
upewnić się, że na podłodze
znajduje się odpowiednia
przestrzeń, aby wychylić się do
przodu/tyłu,
unikać przekrzywiania,
skręcania i wyginania pleców,
upewnić się, że podłoże jest
twarde, równe i bez
zanieczyszczeń.
przy podnoszeniu należy:
postawić stopy po bokach, a ciało nad podnoszonym obiektem lub spróbować podejść
do ciężaru tak blisko, jak to tylko możliwe, podczas podnoszenia użyć mięśni nóg,
wyprostować plecy, przyciągnąć ciężar do ciała tak blisko, jak to tylko możliwe, podnieść
i przenosić ciężar z wyprostowanymi ramionami.
Postawa podczas siedzenia
Kręgosłup jest podporą całego
ciała i to od jego kondycji w dużej
mierze zależy nasza sprawność.
Jeśli dziecko siedzi przy biurku z tułowiem
wygiętym w łuk, opuszczonymi barkami i
przechyloną do przodu głową, oznacza to, że
biurko i siedzisko są nieprzystosowane do jego
wzrostu.
– Przestrzeń pracy musi być dopasowana do
indywidualnych potrzeb osoby, która z niej
korzysta
- Pomieszczenie na stanowisko powinno
przypadać 6 metrów kwadratowych
powierzchni o wysokości co najmniej 3,3 m.
Zalecana temperatura powinna zawierać się
w przedziale 21-22 stopni Celsjusza.
- Oświetlenie. Monitory powinny być tak
ustawione, by nie odbijało się w nim
światło naturalne ani sztuczne. Nie
ustawiajmy monitora na tle okna,
naprzeciwko okna i innych jaskrawych
obiektów. Najlepiej jeżeli ustawiony jes
on bokiem do okna w odległości co
najmniej 1 metra od niego.
- Biurko, krzesło, monitor, sprzęt
pomocniczy muszą być
dobrej jakości. Sprzęt o dobrych
parametrach to nie wszystko - nie
zmusi użytkownika do zachowania
właściwej pozycji ciała w czasie
pracy. Prawidłowa postawa przy
komputerze (prezentowana na
obrazku) zapobiegnie zmęczeniu i
dolegliwościom.
Pierwsza pomoc



Rany: cięte, kłute, szarpane, miażdżone, tłuczone, po przemyciu
zakładamy jałowy opatrunek i bandażujemy. Rany poważne
wymagają konsultacji lekarza.
Urazy kości i stawów - uszkodzoną kończynę należy obejrzeć i
unieruchomić wykorzystując to, co mamy pod ręką: kij od szczotki,
listewkę, chustę trójkątną, bandaże. Powinno się podać środki
przeciwbólowe, wezwać pogotowie (telefon 999) oraz zadbać o
dobre warunki dla poszkodowanego.
Ofiara wypadków nie zawsze poradzi sobie sama. Nie zawsze
mogą jej także pomóc domownicy. Wymaga pomocy z zewnątrz.
Dlatego musimy być przygotowani do udzielenia pomocy w każdej
takiej sytuacji. Powinniśmy znać telefony ratownicze:
997 - Policja Państwowa
998 - Straż Pożarna
999 - Pogotowie Ratunkowe
112 - europejski numer alarmowy.
wzmożeniu opieki i nadzoru kadry pedagogicznej nad dziećmi w
czasie i w miejscach, gdzie wypadki zdarzają się najczęściej
(korytarze, sale gimnastyczne i boiska szkolne) i na zajęciach z
wychowania fizycznego oraz podczas przerw między lekcjami
ciągłym rozpoznawaniu i eliminowaniu zagrożeń w szkołach i
placówkach, m.in.poprzez poprawę warunków technicznych
obiektów z uwzględnieniem rozwiązań organizacyjnych
zapoznaniu nauczycieli z rozporządzeniem MEN w sprawie
bezpieczeństwa i higieny w publicznych i niepublicznych
szkołach i placówkach
przeszkoleniu kadry pedagogicznej w zakresie udzielania
pierwszej pomocy
Najczęstsze problemy w szkole
•Kradzieże
•kradzieże rzeczy osobistych w klasach
•kradzieże w szatni
•kradzieże mienia szkolnego
•kradzieże w sali komputerowej
Zastraszanie
•zastraszanie młodszych uczniów
•wymuszenia
•Dewastacja mienia szkoły
• niszczenie sprzętu w klasach
•pisanie po ścianach
•dewastacje w toaletach
•niszczenie wystroju szkoły
•śmiecenie
Wejście na teren szkoły osób niepowołanych
•dilerzy narkotyków
•złodzieje
•inne osoby stanowiące zagrożenie dla uczniów
Przejawy agresji fizycznej wśród uczniów
•poszturchiwanie
•popychanie z zamiarem zrobienia krzywdy
•uderzanie przedmiotami
•plucie
Zagrożenia związane z używkami
•bójki
•palenie papierosów
•pobicia
•handel narkotykami
•spożywanie alkoholu (dyskoteki szkolne
Ferie to czas beztroskich
zabaw na śniegu, szaleństw
na sankach i nartach,
akrobacji na lodowisku.
Nietrudno wtedy o wypadek.
Podczas zabaw zimowych
Co roku odnotowuje się wiele utonięć w
okresie zimowym właśnie na skutek
nierozważnego postępowania.
Dekalog bezpiecznego zachowania się podczas zabaw
zimowych:
Nigdy nie zjeżdżamy na sankach w pobliżu dróg – także tych rzadko
uczęszczanych. Zwracamy uwagę, czy zachowana jest bezpieczna odległość
do najbliższej ulicy. Skąd możemy mieć pewność, że wyhamujemy na czas,
widząc zbliżający się samochód?
Rzucając się śnieżkami, nie łączymy miękkiego śniegu z kawałkami lodu czy
kamyczków. Staramy się nie celować w twarz drugiej osobie, żeby nie uszkodzić
komuś oka. Nigdy nie rzucamy śnieżkami w nadjeżdżające samochody –
zaskoczony kierowca może stracić równowagę i spowodować wypadek.
Na łyżwach jeździ się tylko w wyznaczonych miejscach. Stawy, jeziora czy rzeki,
nawet jeśli pokryte są (z pozoru!) grubą warstwą lodu, nie są bezpiecznym miejscem do
zabawy. Lód w każdej chwili może się załamać!
Place budowy to nie miejsce na zabawę. Pokryte śniegiem
kopce kuszą i zachęcają do gonitwy, jednak nigdy nie możemy
być pewni, czy warstwa białego puchu nie kryje szczelin lub
głębokiego, źle zabezpieczonego, dołu.
Zjeżdżając na nartach czy sankach, pamiętamy o obowiązujących na
stokach przepisach i zasadach bezpieczeństwa.
Nie doczepiamy sanek do samochodu. Źle zabezpieczony kulig może stwarzać duże
zagrożenie dla naszego bezpieczeństwa.
Nie gramy w „hokeja na lodzie” na ulicy. Zajęci zabawą, możemy nie dostrzec w porę
nadjeżdżającego z nadmierną prędkością samochodu.
Pamiętamy, że w zimowe dni kierowcy mają ograniczoną widoczność, a
samochody potrzebują dłuższego czasu hamowania. Nie przebiegamy przez
ulicę. Nie przechodzimy w miejscach niedozwolonych. Pamiętamy też, by
doczepić do rękawa lub plecaka elementy odblaskowy.
Widząc zwisające z dachów sople, nie strącamy ich patykami lub kamieniami.
Informujemy o nich osobę dorosłą.
Uważamy na źle zabezpieczone
konstrukcje ze śniegu. Dach igloo, w
momencie odwilży, grozi zawaleniem i
przysypaniem nas. O nieszczęście
nietrudno.
Po dziesięciu miesiącach ciężkiej pracy i stresów
nadchodzi tak wyczekiwany przez wszystkich
uczniów czas wakacji.
Młodzi ludzie czują swobodę i luz ciesząc się, że
mają ponad dwa miesiące na zrealizowanie
szalonych pomysłów, na zabawę często do
późnych godzin nocnych. W tym czasie dzieci
coraz chętniej spędzają czas poza domem,
bawią się na podwórkach, wzajemnie się
odwiedzają.
W 2010 roku dzieci w wieku do 14 lat były
sprawcami 1488 wypadków – spadek o
105 wypadków w stosunku do roku 2009.
W tych zdarzeniach zginęło w sumie 27
dzieci (spadek o 15), a 1511 zostało
rannych (spadek o 97).
Wypadkami drogowymi zagrożona jest też młodzież w wieku
od 15 do 17 lat. W 2010 roku w Polsce doszło do 2732
wypadków z udziałem młodzieży (spadek o 470 w
porównaniu z rokiem 2009), w których zginęły 122 osoby
(wzrost o 3), a 2714 zostały ranne (spadek o 542). Także w
tej grupie wiekowej najwięcej ofiar odnotowano wśród
pasażerów pojazdów.
Zdrowie
Okres letni kojarzy się przede wszystkim ze
słoneczną pogodą, niekiedy upałami. Spotkania ze
słońcem mogą okazać się w skutkach niezwykle
przykre. W szpitalach, aż roi się od przypadków
poparzeń słonecznych czy udarów.
W słoneczne dni konieczna jest również czapka,
kapelusz, bądź cokolwiek, co ochroni naszą głowę
przed udarem słonecznym. Ważne jest również to,
by cały czas się nawadniać.
O ochronie przed słoncem
należy pamiętać zawsze. W
tym celu używa się kremów z
filtrem, które mają za
zadanie chronić skórę przed
szkodliwymi promieniami
UVB i UVA. Dla maluchów
zaleca się stosowanie
preparatów przeznaczonych
specjalnie dla nich i
zakupywanych najlepiej w
aptekach. Nim skóra
nabierze jakiegokolwiek
odcienia (trzeba pamiętać,
że żaden kosmetyk w 100
proc. nie zabezpiecza skóry
przed działaniem promieni
słonecznych) najlepiej
stosować filtr z faktorem
50+.
Na wakacjach warto ochronić się przed
niebezpiecznymi owadami, zwłaszcza
kleszczami, które można spotkać w lasach.
Dlatego dobrze jest wyposażyć się w spray
lub maść przeciwko
kleszczom przestrzegać się przed tym
niebezpieczeństwem.
Kleszcza należy się umiejętnie pozbyć tak,
aby wyszedł "w całości". Wbrew powszechnej
opinii, kleszcza nie należy smarować masłem
czy kremem. Wówczas rzeczywiście łatwiej go
wyciągnąć, gdyż kleszcz zaczyna się dusić, ale
może wówczas "zwymiotować" i pozostawić w
naszym ciele niebezpieczne bakterie i wirusy.
Jedną z metod jest wykręcenie go pęsetą.
Kleszcza należy chwycić mocno, ale tak żeby go
nie zgnieść.
Przed zachorowaniem na kleszczowe zapalenie
mózgu skutecznie chroni szczepionka, która
uodparnia na okres 3 lat. Składa się na nią seria
trzech zastrzyków podawanych w okresie 9-12
miesięcy. Aby więc szczepionka była skuteczna
w sezonie letnim, należy pomyśleć o niej w
okresie zimowym. Przed zachorowaniem chroni
także immunoglobulina. Musi być jednak podana
w ciągu 4 dni od ukąszenia kleszcza.
Nie szarpiemy i nie ciągniemy, lecz
wykręcamy. Kleszcz wkręca się w skórę
zgodnie z ruchem wskazówek zegara.
Dlatego też wykręcamy go w stronę
przeciwną do ruchu wskazówek zegara! Po
usunięciu kleszcza należy dokładnie
sprawdzić, czy nie pozostał choćby
najmniejszy jego kawałek (np. odnóże). Jeśli
jednak tak się stało, należy się jej pozbyć za
pomocą zdezynfekowanej pęsety lub igły.
Miejsce pozostałe po ukąszeniu dokładnie
należy zdezynfekować spirytusem.
Zainfekowane kleszcze
podczas wysysania krwi i
płynu komórkowego
przenoszą groźne wirusy
zapalenia opon mózgowordzeniowych i mózgu, a
także bakterie wywołujące
tzw. boreliozę. Choć
przypadki zakażenia "drogą
odkleszczową" są bardzo
rzadkie, to jednak pamiętać
należy, że istnieje pewne
prawdopodobieństwo
zachorowania na jedną z
tych chorób po ukąszeniu
kleszcza. Jeżeli jednak do
tego doszło, to w okresie od
2 do nawet 30 dni od
ukąszenia mogą wystąpić
objawy podobne do grypy łamanie w kościach,
nadmierne zmęczenie,
gorączka, ból gardła i głowy.
Często ustępują one po kilku
dniach i u niektórych osób
choroba kończy się na tym
etapie.
U innych, po kilku dniach pozornego zdrowia może pojawić
się bardzo wysoka gorączka (do 40° C), silne zawroty i bóle
głowy, zaburzenia równowagi, wymioty, sztywność karku - to
objawy kleszczowego zapalenia mózgu.
Co oznacza nazwa
'bezpieczny w sieci'?
Samo motto mówi nam już
wiele o zasadności jej
istnienia. Codziennie w sieci
miliony komputerów jest
zarażanych
wirusami/trojanami bez
wiedzy użytkowników.
Komputery użytkowników
niezależnie od ich woli i
wiedzy rozsyłają wirusy
dalej, powodując coraz to
większe szkody.
Na co trzeba uważać i czego
bezwzględnie nie wolno robić!
 Po pierwsze, należy pamiętać
o dyskrecji w Internecie. Nie pisać i nie
wysyłać e-maili, ani obrazków graficznych
czy zdjęć , które mogą być kopiowane,
udostępniane osobom nie powołanym.
 Trzeba zachować także anonimowość,
szczególnie jest to ważne w odniesieniu
do najmłodszych użytkowników Internetu.
Należy pamiętać o tym, by nie podawać
swoich danych osobowych, adresu, czy
numeru telefonu. Ważne, by osobom nie
powołanym nie udostępniać swoich haseł.
 Istotne przy ochronie młodzieży jest
to, by byli świadomi zagrożeń
związanych ze znajomościami
internetowymi. Przede wszystkim
dystans. Kiedy nie mamy do czynienia
z relacjami twarzą w twarz, to każdy
może być tym, kogo sobie wymyśli.
Chodzi o to, by nie organizować
spotkań ze znajomymi w sieci. Nie
umawiać się z obcymi ludźmi. Jeśli
dojdzie już do takiego spotkania,
należy przed nim powiadomić rodzica
lub kogoś zaufanego o dacie i miejscu
spotkania.
 Kolejną ważną rzeczą
jest szczerość w stosunku do osoby
zapoznanej w Internecie, w sensie nie
udawania osoby, którą się nie jest. Należy też
unikać zachowań agresywnych w stosunku do
innych użytkowników Internetu.
 W korzystaniu z sieci trzeba uważać
na wirusy ukryte w spamach lub emailach. Nie wolno otwierać maili od
nieznajomych osób, nie należy ich także
przesyłać dalej. Dla swojego bezpieczeństwa
trzeba zabezpieczać komputer
oprogramowaniem antywirusowym,
pamiętając o aktualizacji.
Warto zwrócić uwagę na
problem zakupów przez internet. Coraz
częściej korzystamy z tego typu usług.
Trzeba jednak sprawdzać, czy dana firma
rzeczywiście istnieje.
Bardzo często korzystamy z aukcji
internetowych, gdzie hakerzy
komputerowi zbierają żniwa. Można
sprawdzić wiarygodność osoby
sprzedającej, czytając komentarze
wystawiane przez innych kupujących,
warto być czujnym. Przed dokonaniem
transakcji najlepiej skontaktować się ze
sprzedawcą telefonicznie, wymienić kilka
maili. W ten sposób można
zminimalizować ryzyko oszustwa.
Problemem jest też nielegalna
sprzedaż leków, które nie są
dopuszczalne do obiegu przez
Ministerstwo Zdrowia, czy też
wszelkich używek od alkoholu,
środki odchudzające po narkotyki
kończąc. Raz, że taki zakup jest
karany, druga sprawa, że
nabywanie wszelkich używek i
medykamentów grozi zdrowiu
i życiu. Szczególnie narażona jest
pod tym względem młodzież, która
działa impulsywnie i nie jest
w stanie do końca zdać sobie
sprawy z realnych zagrożeń.
Treści pornograficzne !!!
Pamiętajmy, że to czy jesteśmy bezpieczni
zależy od nas. Kiedy będziemy żyć zgodnie z
prawem i moralnością, wtedy będziemy mogli
mówić o sobie, iż jesteśmy ludźmi
bezpiecznymi.
DBAJMY o
bezpieczeństwo
swoje i innych, a
wtedy będziemy
mogli spać
spokojnie…