Transcript pragnienie Boga jest wpisane w serce człowieka

DOWODY
NA ISTNIENIE
BOGA
Teza
Istnienie Boga to nie wymysł
ludzkiego rozumu. Nasz Stwórca
istnieje naprawdę.
Wszystko, co nas otacza, mówi nam
o Bogu: kosmos, jego piękno i ład, a
także najgłębsze pragnienia i
tęsknoty człowieka.
Droga do Boga
1. Kościół naucza, że jedynego i prawdziwego Boga,
naszego Stwórcę i Pana, można poznać w sposób
pewny przez Jego dzieła, za pomocą naturalnego
światła rozumu.
2. Władze człowieka uzdalniają go do poznania istnienia
osobowego Boga. Aby jednak człowiek mógł zbliżyć
się do Niego, Bóg zechciał objawić mu się i udzielić
łaski, by mógł przyjąć to objawienie w wierze.
3. Dowody na istnienie Boga mogą jednak
przygotować człowieka do wiary i pomóc mu
stwierdzić, że wiara nie sprzeciwia się rozumowi
ludzkiemu.
Świat
1. Biorąc za punkt wyjścia ruch i stawanie się, przygodność,
porządek i piękno świata, można poznać Boga jako
początek i cel wszechświata.
2. Św. Grzegorz z Nyssy stwierdza: "Racje rozumowe
prowadzą do tego, że ktoś widząc ubranie, uzna istnienie
tkacza, patrząc na okręt, pojmie, że jest budowniczy..."
3. Otaczające nas widzialne byty, a przede wszystkim
istniejący w przyrodzie ład świadczy, że wszystko zostało
stworzone przez Istotę Rozumną, która ustaliła prawa
rządzące światem i jego rozwojem.
4. Jeśli coś się doskonali i rozwija, to dowodzi istnienia
kogoś, kto czuwa nad tym rozwojem. Jeśli zatem świat
rozwija się według określonych praw, to widocznie
istnieje Ktoś, kto określił prawa rozwoju i
doskonalenia się.
Problem cierpienia
1.
2.
3.
4.
Dla wielu ludzi cierpienie, zwłaszcza
doświadczone przez nich samych, stanowi
trudność w uznaniu istnienia Boga.
To, co Bóg stworzył, było dobre i bardzo
dobre.
Nie Bóg, lecz szatan zaczął działać, aby w
świecie pojawiło się zło moralne i fizyczne.
Bóg, który jest Nieskończoną Miłością, nie
jest przyczyną cierpienia, nie chce go, nie
cieszy się z jego istnienia.
Człowiek
1.
2.
Pragnienie Boga jest wpisane w serce
człowieka, ponieważ został on stworzony
przez Boga i dla Boga. Bóg nie przestaje
przyciągać człowieka do siebie i tylko w Bogu
człowiek znajdzie prawdę i szczęście, których
nieustannie szuka.
Człowiek zadaje sobie pytanie o istnienie
Boga swoją otwartością na prawdę i piękno,
swoim zmysłem moralnym, swoją wolnością i
głosem sumienia, swoim dążeniem do
nieskończoności i szczęścia. W tej otwartości
dostrzega znaki swojej duchowej duszy.
Powszechne pragnienie szczęścia
1. Dlaczego człowiek pragnie więcej, niż może
znaleźć na ziemi dobra, prawdy, piękna i
miłości? Czy nie ma czegoś lub Kogoś poza tym
światem, za Kim człowiek tęskni w głębi swojej
duszy?
2. Jedynym sensownym wyjaśnieniem wydaje się to,
że naprawdę istnieje to, za czym tak bardzo tęskni
człowiek, i że pragnienie Boga jest wpisane w
serce człowieka, ponieważ został on stworzony
przez Boga i dla Boga.
Ludzkie sumienie
1.
2.
3.
W głębi sumienia człowiek odkrywa prawo, którego
sam sobie nie nakłada, lecz któremu winien być
posłuszny.
Rozbrzmiewający we wnętrzu ludzkim głos
sumienia świadczy o istnieniu Boga, który
wszczepił w duszę ludzką nakaz przypominający
potrzebę czynienia dobra. W momencie stworzenia
dusza ludzka zetknęła się z tym Najwyższym
Dobrem.
Nawet niespokojne z powodu grzechu sumienie
mówi człowiekowi, że Bóg istnieje. Sumienie, które
dręczy nas z powodu popełnionego grzechu,
przypomina nam, że naprawdę istnieje miłosierny
Bóg.
Fakt powszechności religii
1. Gdyby Bóg nie istniał, trudno byłoby
wytłumaczyć fakt, że człowiek, istota rozumna,
ciągle dąży do Niego, czego przejawem są
rozpowszechnione w świecie religie. W Boga
wierzą ludzie prości i uczeni. Religie są
przejawem stałego poszukiwania Boga przez
człowieka. To poszukiwanie przybierało i
przybiera różne formy.
2. Powszechność występowania religii rodzi pytania:
Dlaczego tak jest? Czy może ludzkość mylić się i
szukać, i tęsknić za Kimś, kogo nie ma? Nie, to
niemożliwe.
Przeżycia mistyczne
Są ludzie, którym dane było doświadczyć w
wyjątkowy, mistyczny sposób bliskości Boga, Jego
obecności i miłości.
2. Te doświadczenia, niemożliwe do wywołania ludzkim
wysiłkiem, trudne są do opisania ludzkim językiem.
Osobom, które doznały tych doświadczeń, brakuje
odpowiednich pojęć, by je opisać.
3. Bóg przez swoje działanie i dar pozwala niektórym
ludziom doznać wyjątkowego poznania Go. Ludzie ci
mają stać się świadkami Boga przypominającymi
ludziom, od Kogo pochodzą i do Kogo powinni dojść
przez wypełnienie Jego woli i przykazań.
1.
Osobiste dowody
1. Każdy wierzący znajduje w historii swojego życia
własne dowody, które upewniają Go, że Bóg nie
tylko istnieje, ale kocha nas i kieruje naszym
życiem. Takim dowodem dla człowieka są różne
wydarzenia z jego życia.
2. Często po latach stwierdza on, że nie były one
czystymi przypadkami, gdyż układają się w
logiczny ciąg wydarzeń, świadczących o istnieniu
Kogoś mądrego, wszechmogącego i dobrego.
3. Dzięki temu może on dojść do stwierdzenia:
istnieje Ktoś, kto naprawdę mnie kocha: Bóg.
Jak mówić o Bogu?
1. Kościół wyraża swoją ufność w możliwość mówienia o
Bogu wszystkim ludziom i z wszystkimi ludźmi.
2. Ponieważ nasze poznanie Boga jest ograniczone,
ograniczeniom podlega również nasz język, którym
mówimy o Bogu.
3. Możemy Go określać na podstawie doskonałości Jego
stworzeń, "bo z wielkości i piękna stworzeń poznaje się
przez podobieństwo ich Stwórcę" (Mdr 13, 5).
4. Słowa ludzkie pozostają zawsze nieadekwatne wobec
tajemnicy Boga.
5. Trzeba zatem nieustannie oczyszczać nasz język z tego,
co ograniczone, obrazowe i niedoskonałe.
DZIĘKUJĘ
ZA UWAGĘ
Opracował ks. Marcin Kozyra SDB