Transcript Kyrkjeklokka nr 3 2012 - september.indd

Nr 3 - 2012
Kyrkjeblad for Hornindal, Innvik og Stryn prestegjeld
BIBELSKOLEN I GRIMSTAD
MED TEAM TIL STRYN
Eittåring frå Bibelskolen til
Indre Nordfjord.
I veke 39 kjem
ein gjeng på fem
personar frå Bibelskolen i Grimstad
for å vere med på
konfirmantarbeidet
som er denne veka.
Vi manglar framleis tilsette i kateketstillingane våre. Men dette arbeidsåret
får vi hjelp av Espen Berge, som er
praksisstudent frå Bibelskolen i Grimstad. Espen kjem frå Mandal, og vi
oppmodar alle til å ta godt imot han!
Side 7
Misjonsselskapet
med ei rekkje tilbod
til konfirmantar, foreldre m. fl. i
Indre Nordfjord
Det norske misjonsselskap (NMS)
satsar aktivt på å nå ulike aldersgrupper. Det gjeld også i indre
Nordfjord, på ein aktuell måte.
Møt Ingvald Frøyen frå NMS
Sjå side 7
76. årgang
Sigurd Stige er engasjert
som vikar for soknepresten i
Hornindal i tidsrommet 15.
august 2012 til 31. juli 2013.
Han vil bu i prestebustaden i
Hornindal og ha kontor i Smia.
Sigurd Stige er pensjonert prest, og
bur til vanleg i Molde. Han har vore
prest på Vega, Aukra og Bud, og
han har vore krinssekretær i Santalmisjonen og Sjømannsmisjonen.
Vi ynskjer Sigurd Stige velkomen til
Indre Nordfjord!
KN
Efesos og Efesarbrevet – tema for tre bibelkveldar i Stryn
Jon Ytrehorn og Svein Sindre i samarbeid om første temakveld 14.oktober
Side 7
Betania i Stryn
Søndag 30. sept.
Kl. 16
Velkommen i Betania kl 19
Misjonsmøte med
Espen Tveten
Side
12
Betania på
Nordfjordeid
Misjonsmesse
for Nordfjord
område av NMS
Fredag 2. og laurdag 3. november
kl 11 - 17
Side 13
To engasjerte
musikarar
Gudrun Skretting
Arve Moen Bergset
Side
11 og
5
Sonen Eskil (6
år)i Baggehola
påUlvedal
2KYRKJEKLOKKA
HÅP
”Tro er full visshet om det som
håpes, overbevisning om ting som
ikke sees”.
Dette bibelordet må ligge bakom
orda mine.
Vi håper på noe hele livet, fra
barndommens mer og mindre
gjennomtenkte ønsker, til tenåras
håp om å lykkes med eksamener
og komme inn på skoler. Til vi som
unge voksne håper på å finne en god
livspartner, stifte familie, få barn.
Og når barna kommer, blir mange
av håpa våre knyttet til dem, håp for
framtid og et godt liv. Håpet om å få
beholde ei god helse ligger der hele
tiden.
Men bakom dette, som alt dreier seg
om livet vårt her på jorda, så ligger
det et håp som strekker seg utover
det, et håp som tilhører en annen
dimensjon, håpet om at det er noe
godt som venter også etter at dette
livet tar slutt, håpet om et evig liv
hjemme hos Gud.
Det er der troen kommer inn: ”Tro
er full visshet om det som håpes,
overbevisning om ting som ikke
sees”.
I store deler av livet ligger dette
håpet så langt framme, det er litt
fjernt, for det er noe vi regner med
skal skje om mange, mange år, når
vi har blitt riktig gamle. Jeg vet ikke
hvor mange ganger jeg har sunget
”Så mitt hjarte stundar, bankande i
barm, til eg eingong blundar i Guds
Faderarm”, uten nesten å tenke over
hva jeg sang. Dette var noe som helt
klart kom en gang, men selvfølgelig
ikke nå. Nå var det livet her på jorda
som opptok meg.
19. april i år ble et vendepunkt i mitt
liv. Jeg vandret inn på et legekontor,
full av optimisme. Jeg skulle jo bare
høre mer om når tid det kunne bli
operasjon for å fjerne en svulst som
var oppdaget i min tarm. Der var
beskjeden ”Ondartet svulst, uhel-
bredelig kreft, spredning til mange
vitale organer, ingen operasjon, det
ville jeg ikke profitere noe på nå.
Men – du skal få cellegift”. Det siste
var det eneste som løftet det hele litt
opp.
Der satt jeg! Livet snudde. Det som
hadde vært fjernt, rykket så nært.
Tankene fòr gjennom hodet. Hvor
mange ganger hadde jeg ikke opp
gjennom åra holdt både andakter og
taler der jeg hadde snakket om tryggheten ved å være en kristen? ”Om
jeg enn skulle vandre i dødsskyggens dal”--- Jeg hadde mange ganger brukt de orda og skildret Guds
omsorg også der. Men jeg hadde
jo aldri vandret i dødsskyggens dal
selv. Det hadde bare vært min teori,
noe som så langt bare gjaldt andre,
og som jeg kanskje i en fjern fremtid
ville oppleve. Allikevel hjalp dette
meg. Det jeg hadde forkynt, holdt
fast ved og trodd på hele livet, det
måtte jo være sant. Det var ikke noe
jeg hadde fra meg selv.
Noen ganger har jeg måttet stille
meg spørsmålet ”Tror du virkelig
på dette, Borgny, på en himmel som
venter hjemme hos Gud, der alt er
bare godt”? Svaret blir et helt klart
”Ja”. Jeg tror virkelig på det. Det som
Bibelen taler så klart om, det kan
ikke jeg tvile på. Det som hele vår
kirkes lære går ut på, jeg kan ikke
forkaste det. Det som mennesker i
alle generasjoner har funnet trygghet i, som mange har ofret livet for,
som har vært det halmstrået mennesker har fått klynge seg til, det må
jeg tro på. Og ikke minst: Jesu klare
ord ”Jeg er oppstanden og livet. Den
som tror på meg skal aldri i evighet
dø”.
Ja, jeg tror! Min tro er en full visshet
om det som håpes. Min enkle tro,
den holder for Jesus. Jeg skal slippe
å vikle meg inn i vanskelige teologiske spekulasjoner. Jeg kan bare legge
livet i Jesu hender og støtte meg til
at Han er Herre over liv og død.
”Bare i håp til Gud er min sjel stille”.
Jeg tror det er dette håpet og denne
vissheten som gir tryggheten i hverdagen. Jeg går ikke rundt og engster
meg. Mange takknemlige tanker blir
sendt til de mange venner og slektninger som ber for oss i disse tider.
Jeg tror Gud nå svarer på den måten
at han gir dagene livskvalitet. De er
ikke preget av angst og uro.
Men så er vi mennesker. Det er så
mye som binder oss til livet her
nede. Jeg går ikke rundt og synger
”Å, hvor jeg lengter, se Staden”. Det
kan heller vente litt. Noen ganger
misunner jeg nesten kvinner i slekta
som har flyttet før. De har på en
måte gjort seg ferdig med oppgavene sine her. Slik føler jeg ikke at
det er for meg. Etter mine vurderinger befinner jeg meg midt i livets
pulsåre og har mye ugjort.
•
Mormor, hun var 95 år. Alle
hennes etterkommere i tre generasjoner hadde det bra og greide
seg selv. Hun snakket mye om Far i
himmelen og lengtet bare etter å få
komme dit. Så godt det må ha vært
å dø da!
•
Mamma. Også godt opp i
90-åra. Hun så også den store skaren av barn, barnebarn og oldebarn.
Hun hadde gjort alt det hun kunne
få gjort for oss alle, nå var det vi
som måtte hjelpe henne. Hun ville
ikke være til noen byrde. ”Hun
ønsket å få slippe”, som hun sa. For
mamma var det også godt å få flytte
hjem.
•
Min eldste søster hadde også
selvstendige, voksne barn og barnebarn. De greide seg selv. Og hennes
plager pga. sykdom var så store at
hun lengtet etter en bedre tilværelse.
Sangene hun hadde plukket ut som
vi skulle bruke i hennes begravelse,
viste klart hva hun lengtet til.
•
Til slutt min nest eldste
søster. Hun hadde ingen etter seg å
bære direkte omsorg for. De nærmeste var søsken og tantebarn. De
KYRKJEKLOKKA3
elsket hun, men hun hadde ikke
ansvaret. Den Herre og Mester hun
hadde tjent hele livet, visste hun at
ville ta imot henne ved dødens port.
Så godt de hadde det! De var på en
måte fri, og kunne få forlate denne
verden uten å bekymre seg for noen.
Jeg ønsker å få følge opp mine i
mange, mange år enda! Jeg har alltid
vært den friske. Jeg skulle bli 100 år.
”Du har stått som en bauta”, sier de
andre søskena mine nå. Det er fremdeles ganske uvirkelig at det er jeg
som vandrer ut og inn av sykehuset
for å få behandling.
Men håpet ligger der. I tillegg til
håpet om det evige liv, ligger også
håpet om et langt jordeliv. I stedet
for å spørre: ”Hvorfor skulle dette
skje, Gud”? prøver jeg å spørre ”Hva
vil du med dette, Gud”? Han må få
styre dette også. Jeg vet han vil det
beste for oss.
Som det stod i en andakt ”Vi kan
falle ned, både gjennom sykdom,
død og grav, men vi kan ikke falle
dypere ned enn i Jesu hender. Han
er der alltid og tar imot oss”.
Det er min tro og mitt håp.
Hilsen Borgny Haug Aa
Andakta heldt Borgny Haug Aa på Nesholmen
29. oktober 2011.
Borgny gjekk bort tidlegare i år, sjå minneord under.
Som sluttord skrev ho fylgjande: ”Jeg ble i høst spurt om
å si noe om temaet HÅP under KFUK-weekend på Nesholmen. Den utfordringen tok jeg imot. Følte jeg hadde
noe jeg gjerne ville formidle. Jeg vil dele disse tankene
med dere også. De gir et bilde av hvordan jeg har det for
tiden. Og så blir det en personlig hilsen fra meg.
Så håper jeg at dere har funnet noe av verdi i disse notatene mine. Ta vare på det, og gjem det i hjertet!
Jeg ønsker dere alle sammen alt godt i livet!”
Minneord over Borgny Haug Aa
Vi var mange i Hornindal som kjende på sorg då meldinga om at Borgny Haug Aa, Hyen, var død. Borgny var frå
Rakkestad i Østfold, og kom til Hornindal som ung lærar i 1972. Her vart ho til 1984, då ho vart gift med Sivert Aa
og flytte til Hyen.
Borgny var eit menneske som gav mykje. Ho var avhalden både av elevar og foreldre ved skulen i Hornindal. I si lærargjerning var ho dyktig, engasjerande, samvitsfull og rik på omtanke og omsorg. Kyrkje, kultur og ungdomsarbeid
stod hennar hjarte nær. Ho var medlem av kulturstyret i Hornindal, og medlem og leiar av Hornindal sokneråd i
fleire år. Her gjorde ho eit viktig arbeid for å opprette stillinga som kateket i Hornindal prestegjeld ( 1978), den første
kommunale kateketstillinga i Sogn og Fjordane. I tillegg til var ho ei berande kraft i den kristne ungdomsklubben i
Hornindal og aktiv i misjonsarbeidet i bygda (NMS).
Ved påsketider i fjor fekk ho vite at ho bar på ein alvorleg kreftsjukdom. I vel eitt år kjempa ho med sjukdomen. Midt
i tunge prøvingsstunder var ho eit gripande vitnemål om kva den kristne trua og håpet kan bety for eit menneske.
Ho døydde 28. juni i år, 65 år gammal. Våre tankar går til mannen Sivert og dei to døtrene Berthine og Marte.
Vi tek med avslutninga av minneordet over Borgny som presten Asbjørn Gjengedal las i kyrkja på gravferdsdagen:
”Heile hennar liv var eit sterkt vitnemål om kor godt det er å tru på Gud og tene Herren Jesus både i kvardag og helg,
når livet er lett og lyst, og når det røyner som verst. Så fekk vi og sjå kor trua bar dette siste stykket av livsvegen, og
kor håpet om det evige livet levde i henne.”
Fred over Borgny Haug Aa sitt fine minne.
Jon Ytrehorn
4
KYRKJEKLOKKA
Gudsteneste på Nordfjord Fritidssenter
Friluftsgudstenesta
som trekte i hus
- Av Gunnhild Bergset Gudstenesta på Nordsida 22. juli var
planlagt som friluftsgudsteneste på
Sølvbergstøylen, men slik veret var
den dagen måtte den flyttast innadørs. Det var fullt hus på Nordfjord
Fritidssenter.
Det var eittårsdagen for tragedien
i Oslo og på Utøya og dette vart
markert i gudstenesta. Gunnar
Skrede knytte preika opp mot denne
hendinga. Fjelljom, spelemannslaget der Hanne Kristine Fridtun var
medlem, deltok med preludium og
postludium og var tonefølgje til
salmane.
Deler av spelemannslaget Fjelljom. f.v. Aud Verlo, Arne M. Sølvberg, Nikolai
Storevik (delvis skjult), Jarle Sørdal og Antonia Karete Haugen Kongsvik
Gunnar Skrede har vore vikar i
Hornindal prestegjeld eit halvår og
hadde si siste gudsteneste for denne
perioden. Soknerådet overrekte ei
gåve som takk for god innsats og
vil på denne måten også gjennom
Kyrkjeklokka takke han for innsatsen i kyrkjene våre i Indre Nordfjord.
Takk til Gunnar Skrede
Det var mange som ville takke
Gunnar Skrede under siste gudstenesta han hadde i dei tre kyrkjene
i Hornindal prestegjeld i sommar.
Gunnar hadde då tenestegjort som
vikarprest i Randabygd, Nordsida
og Hornindal sokn sidan nyttår og
vunne ein plass i mange sine hjarte.
Kyrkjeklokka stilte han tre korte
spørsmål ved avslutninga av tenesta.
Her er svara:
Kva sit du tilbake med av positive
opplevingar?
Mange. Men møtepunkta med born
og unge knytta til fasane i trusopplæringa har vore spennande og rike
Gunnhild Bergset overrekker gåve til avtroppande vikarprest Gunnar
Skrede
opplevingar. Eg nemner 4-årsfasen
med utdeling av kyrjebok, Tårnagentane og Lys Vaken-samlingane
i kyrkja for dei litt større borna og
konfirmantfasen. Dette er møtepunkt mellom kyrkja og dei døypte
som er veldig viktige i ei tid då skulen ikkje lenger gjev kristendomsundervisning som tidlegare.
Eg må også nemne velviljen som
det breie lag av folket i bygdene her
har til kyrkja. Eit døme på dette
er dei mange ja eg har fått når eg
har spurt lokale kulturkrefter om
å delta i gudstenester, andakter og
liknande.
Kva har du lagt særleg vekt på i
prestetenesta?
Å møte familiar og enkeltmenneske
i samband med husbesøk knytta til
dåp og gravferder.
Særlehar eg prøvd å følgje opp familiar som har opplevd tunge dødsfall.
Eg ser det som viktig at dei ikkje
blir gløymde i tida etter gravferda
når dagar kjem då sakn og tomheit
kjennest tunge å bere.
Kva er dine ynskje og draumar for
folk og kyrkje i sokna våre?
Då vil eg seie: Finn din plass i kyrkja
også utanom dei kyrkjelege familiehandlingane som
dåp, konfirmasjon, vigsle og gravferd. Gå ikkje glipp av bodskapen
kyrkja formidlar og fellesskap og
Framhald side 10
KYRKJEKLOKKA
Kyrkjeklokka
Bladet vert sendt til alle husstandar
I Hornindal og Stryn kommunar.
Web: www.kyrkjeklokka.no
Redaktør for dette nummeret er:
Knut Sigurd Gald
[email protected]
Forretningsførar/abonnement:
John Selmer Skiftesvik
6788 Olden, tlf 57 87 33 85
[email protected]
Bankgiro 0538 18 51054
Bankgiro 3795 30 05108
Kontingenten er frivillig.
Vi takkar for betaling og støtte.
5
Konserten i Nordsida kyrkje
- Av Vidar Bergset Denne konserten vart ei oppleving, med to fyrsteklasses musikarar i aktivitet, ei nesten fullsett kyrkje og eit fint publikum som tok imot musikken med
alle sansar. (Og eit svært godt konsertlokale).
Ekteparet Gudrun Skretting og Arve Moen Bergset framførde musikken
med entusiasme og innleving, i eit vidt spekter frå Fritz Kreisler til Arvo
Pärt. Arve tok også fram hardingfela i ein lydarslått av Lars Fykerud, og
i den kjende bruremarsjen frå Seljord – som høyrer til den best kjende og
høgast elska hardingfelemusikken vi har. Fritz Kreislers fiolinmusikk kan
også godt få ein renessanse, noko dei to musikarane aktivt leverte eit bidrag
til, i stykke som Liebesleid og Schön Rosmarin. Elles høyrde vi bl.a. ”Meditation” frå operaen ”Thaïs” av Jules Massenet, ”Ved mannjevningen” av
Grieg, ”Seterjentens søndag” av Ole Bull og ”Norsk dans” av Sigurd Lie.
Kontortider, telefon, e-post
Måndag er sokneprestane sin fridag.
INNVIK prestekontor
Tlf
57 87 41 23
Mobil
911 84 241
Sokneprest Harald Runde
Kontortid:
Tysdag, torsdag og fredag kl 09 – 14
Privat
57 87 41 15
[email protected]
Gudrun Skretting og
Arve Moen Bergset i
Nordsida kyrkje torsdag 2. august 2012
STRYN prestekontor
Tlf
57 87 48 12
Mobil
911 03 134
Sokneprest Kjetil Netland
Privat
57 87 10 29
[email protected]
HORNINDAL prestekontor
Tlf
57 87 98 33
Mobil
942 76 335
Vikarprest Sigurd Stige
Kontortid:
Tysdag og torsdag kl 09 – 12
[email protected]
KYRKJEVERJER
Stryn kommune
Borghild Skarelven
Tlf
57 87 48 11
Mobil
913 27 882
[email protected]
Hornindal kommune
Anne Lødemel Honningsvåg
Tlf
57 87 98 34
Mobil
970 84 120
Tlf priv
57 87 96 53
Kontortid:
Måndag 08 – 15, torsdag 09 – 13
[email protected]
Gudrun Skretting
Arve Moen Bergset
For underskrivne var”Spiegel im
Spiegel” av estlendaren Arvo Pärt eit
ukjent stykke. Arvo Pärt er ein av
dei meir moderne komponistane, og
”Spiegel im Spiegel” var eit stykke
som i byrjinga verka veldig enkelt,
men som etter kvart tok tak i ein
og som vart ein verdfull del av den
totaloppleving konserten var. Ein
vart oppsett på å få høyre meir av
denne komponisten.
Det var Kyrkjeakademi for Nordfjord og Nordsida sokneråd som
arrangerte konserten, og Ola
Berge representerte tilskiparane og
leverte fotobok som gåve til dei to
musikarane.
Folk samla seg etterpå på kyrkjebakken i det fine sommarveret og
ville liksom ikkje gå heim att. Dei
kunne visst ha tenkt seg ein konsert
til med det same.
6KYRKJEKLOKKA
_
Av
Jon
Ytrehorn
---
Tankar langs vegen...
Travel kvardag - innestengde kjensler?
Heile verda såg det. Blomsterhavet,
lysa, korta med helsingar til dei som
vart ramma av terrortragedien i fjor
sommar. Hendinga då medkjensle
og nestekjærleik vann over hat og
hemnlyst. Folk søkte trøyst i fellesskapet med kvarandre - i bygater,
ved stranda, i kyrkjerommet. Sorga
vart synleggjort gjennom stille
handlingar som sa meir enn ord.
Den danske presten Lise Trap har
skrive nokre tankevekkjande ord
om sorg. ”Sorg er alt det der ikke er
moderne. Vi skal være hurtige og
effektive, og ha styr på tingene. Når
man er i sorg er vi alt det motsatte
– langsomme, ineffektive og lite
målrettede”.
I EI RADIOANDAKT tok presten
Per Arne Dahl opp dette. Han spør
om det kanskje er slik at vårt sterke
kjenslemessige engasjement ved offentlege personar sin død eller vår
deltaking ved katastrofer også kan
ha å gjere med at vår vanlege kvardag gjev altfor tronge kår til sorg og
glede. Dermed ventar vi desperat
på eit høve til å gje oss hen, setje
ting til side, ta ein dag fri, gå til eit
heilagt rom, ja kjøpe blomster og
tenne lys for nokon vi knapt kjenner.
DET SYNEST OPPLAGT at vår
travle kvardag bremsar oss frå å
gje kjenslene rom. Det hektiske
livet gjer at vi førsømer å ta vare
på det inste i oss sjølve: kjensler,
tru, empati. Samstundes lengtar vi
etter høve der vi naturleg kan vise
Kled dykk derfor i inderleg medkjensle,
og ver gode, milde, audmjuke og tolmodige så de ber over med kvarandre (Kol
3,12) Ord av Paulus:
omtanke, godheit og nestekjærleik
mot andre. Men slike høve ansar
vi liksom ikkje. Dei er der, men
vi taper dei av syne i maset om alt
som ventar på å bli gjort. Vi får
ikkje tid til det som er viktig fordi
vi først må få gjort alt som hastar!
MODERNITETEN har sin pris,
seier Per Arne Dahl: ”Jo mer slitne
ord til eit anna menneske. Vi treng
ikkje la media styre kven vi skal vise
omtanke og nestekjærleik mot. Når
TV-lampane er slått av og journalistane har pakka og reist frå eit katastrofeområde, vil vi oppdage – om
vi har tid og vilje til å sjå – at der er
fleire i nærområdet vårt som strevar. Nokre lever i ufrivillig einsemd.
Vi treng ikkje la media styre kven vi skal vise
omtanke og nestekjærleik mot
vi blir av det travle livet og forsømmer oss selv og våre følelser, desto
større blir behovet for å uttrykke
fortrengte følelser i forbindelse med
andres sorg og katastrofer.” Reaksjonane etter tsunami og terrorhandlingar har vist at han har rett.
SABBATSTEOLOGIEN - kvila sin
teologi – peikar på ein viktig bodskap i Bibelen: Gud skapte oss menneske til å leve i den gode vekselverknaden mellom arbeid og kvile,
aksjon og rekreasjon, arbeidsdagar
og kviledagar. I alt som lever har
Skaparen lagt ned ei livsrytme: Året
har ein vinter og ein vår. Døgnet
har ei natt og ein dag. Veka har sine
arbeidsdagar og kviledagar. Vekslinga er ei livslov for alt levande som
Gud har skapt. Dersom vi fornektar
denne livslova motarbeider vi sjølve
livet og lever i motvind.
KVILA er Guds gode handtrykk
til oss. Kvila gjev oss pusterom til å
finne oss sjølv og ta på alvor at vi er
skapte til fellesskap med kvarandre.
Vi treng ikkje vente på dei store
katastrofene for å finne eit naturleg
høve til å gje ein blomst, eit kort,
ein varmande klem, eit trøystande
Andre har opplevd å brått misse ein
dei hadde kjær og slit med sakn og
smerte. Slike personar ropar ikkje,
dei figurerer ikkje i avisoverskrifter.
Dei lever sitt stille liv. Men tek vi tid
til å stanse opp hos dei vil vi oppdage at vårt enkle nærver skaper ei
stille glede som også gir noko rikt
tilbake til oss.
HERRE, GJEV MEG dine auge”
syng Sølvi Hopland. Det handlar om
å finne lommar av tid til stillheit,
ettertanke og bøn. Ta tid til at lyset
frå Han som tronar i det høge får
fylle det indre rommet hos oss, så
innestengde kjensler kan bli forløyste. Vi skal så visst ikkje slutte
med å vise omtanke og empati ved
dei store tragediar. Men vi må ikkje
la dette bli dei einaste kanalane for
å vise at vi bryr oss om kvarandre.
Det er på tide å ta tilbake vår vanlege kvardag slik at både sorga og
gleda han få synlege uttrykk og vise
seg gjennom handlingar hos menneske som ser kvarandre med Kristi
auge.
Noen må våke i verdens natt,
noen må tro i mørket,
noen må være de svakes bror,
Gud la din vilje skje på jord!
Hjelp oss å følge ditt bud.
(Svein Ellingsen)
KYRKJEKLOKKA7
lukket. Jeg kom over annonsen på
Samlingar med Ingvald
Eittåring til Indre Nordfjord
skolen der de søkte ett-åring i Stryn
Frøyen:
- Av Ole Andre Aabrekk Kva forventningar har du til eit år i
Stryn og kva håpar du at det gir deg
når du brukar eit år som eitt-åring
i Stryn?
«Jeg håper å få bety noe for konfirmantene som jeg skal ha kontakt
med og at jeg kan få dele noen av
mine erfaringer. Jeg håper å få en
rolle som medvandrer for konfirmantene. Jeg ønsker at det blir et år
hvor jeg kan vokse personlig, både
i forhold til å stole på seg selv og bli
sikker på sin tro, det å tørre å stå
foran folk og ha ansvar for ting. Det
er spennende å få prøve seg praktisk
i en menighet».
Kva var utslagsgivande for å velge
ein plass som Stryn når du kjem frå
det vakre sørlandet?
«Grunnen er at jeg har gått et år på
bibelskole hvor jeg vokste mye og
lærte mye om meg selv. Jeg fant ut
at jeg ville bruke et år i tjeneste, og
«Til tjeneste» linja på BiG som er
et slags år nummer to passet fint.
Ønsket om å sette ting vi hadde lært
ut i praksis var utslagsgivende for
et år i tjeneste. Jeg lette etter et sted
som ville vært passende som praksissted og mange av de stedene som
var aktuelle, der følte jeg at dører ble
og jeg måtte leke litt med tanken om
å reise så langt bort. I begynnelsen
virket det nok så fjernt, men ble oppfordret til å ta kontakt med de for å
sjekke ut hva de kunne tilby og om
dette var noe for meg. Desto mer
jeg fikk høre om stedet og arbeidet
fikk jeg mer og mer lyst til å finne
ut mer. For meg var dette en unik
sjanse til å prøve seg på et helt nytt
sted med mange ukjente faktorer og
langt borte fra det kjente. Alt dette
kombinert med en eventyrlyst som
vokste i meg var dette et spennende
alternativ. For en gutt fra sørlandet
ble første møtet med fjell, fjord og
vakkert landskap en ekstra idyll og
motivasjonsfaktor».
Kva blir dine oppgaver i stryn?
«Først og fremst vil mine oppgaver
dreie seg om konfirmantarbeid. Jeg
gleder meg til å bli kjent med alle
ungdommene som skal igjennom et
av sine viktigste år. I tillegg til årets
konfirmanter skal jeg vere med på
et opplegg for fjorårets konfirmanter der formålet er å styrke deres
kristne tro og at de skal få oppfølgning. Jeg kommer også til å vere
rundt om i menigheten å delta på
forskjellige måter, men her er ikke
alt fastsatt enda».
Ingvald Frøyen er prest og
bur i Førde, og har vore NMSmisjonær i Mali.Han er no tilsett i NMS, Sogn og Fjordane,
med særleg ansvar for kontakt
med ungdoms- og den unge
foreldregenerasjonen. Under
samlingane vil han spesielt ta
fram den spente situsjonen i
Mali og vise glimt frå misjonen og dei unge kyrkjene sitt
arbeid. Dei fleste kyrkjelydane
i indre Nordfjord støttar NMS
sitt sosiale og evangeliske
arbeid i det materielt fattige
landet.
Tysdag 25. sept.
Kl 17: Konfirmant- og foreldremøte på Kyrkjelydsstova i
Hornindal
Kl 20: Misjonsmøte i Betania,
Stryn. Tema: Mali i brennpunktet
Onsdag 26. sept.
Kl. 17: Konfirmant- og foreldremøte i Solvang, Olden
Kl. 20: Konfirmant- og foreldremøte på Stryn ungdomsskule
Torsdag 27. sept.
Evt. treff med Ten Sing
Efesos og Efesarbrevet – tema for tre bibelkveldar i Stryn
Jon Ytrehorn og Svein Sindre i samarbeid om første temakveld 14.oktober kl 19
Efesos – ein uinteressant småby i aposteltida? Efesarbrevet - eit tørt og stilleståande Paulusbrev? Jon Ytrehorn og
Svein Sindre har ynskt å levandegjere den spennande historia om Efesos og det rike innhaldet i Efesarbrevet. Sist
haust hadde dei eit opplegg med lysbilde og tekstgjennomgåing i Olden Normisjon. No har Stryn Normisjon invitert
dei til å kome til Betania.
Første kvelden vert søndag 14.oktober. Her vil Svein Sindre vise lysbilde og fortelje frå ei reise til Efesos i Tyrkia i
fjor. Jon Ytrehorn vil fortelje om byen slik han var på Paulus si tid: Ein storby med livleg turisme, blomstrande handelsliv og med eit kaotisk mangfald både kulturelt, moralsk og religiøst. Dette for at vi betre kan forstå bakgrunnen
for brevet Paulus skriv til efesarane. Ytrehorn kjem tilbake to onsdagskveldar seinare: 31.oktober og14. november.
Då vil han gje ei grundigare innføring i det innhaldsrike brevet Paulus skriv til den kjempande, men veksande
kyrkjelyden i Efesos, eit brev med bodskap også inn i vår tid.
Det er med forventning og begeistring vi inviterer til desse tre Efesarbrev-kveldane i Betania. Tilbakemeldinga
frå Olden var klar: Dette må fleire få høyre! Velkomen til inspirerande samlingar i Betania denne hausten!
Jan Gudmund Skrivervik
8KYRKJEKLOKKA
Minnemarkering for 22. juli - i Stryn, eit verdig arrangement
- Av Marie Johanne Folven Då klokkespelet på Omsorgssenteret begynte å spele ”Til ungdommen”, tagna praten og dei mange frammøtte sto i
still forventning ved Betania-parken. Støtta som skulle avdukast danna sentrum for programmet som vart opna og
trygt leia av ordførar Sven Flo.
I Betania-parken i
Stryn sentrum under
avdukinga laurdag 11.
august 2012
Markering i Betania-parken
Fylkesmann Anne Karin Hamre
understreka at dette er ein milepel
som vert ståande, ein stad vi kan
kome for å minnast og hente mot.
Fjelljom spela ”Blomsten i Stryn”
av Per Bolstad, ein vals dei også
spela i gravferda i fjor. «Ord er ikkje
fattige, vi knyter saman nasjonen
med ord og stemma er vårt våpen,»
sa Khamshajiny Gunaratnam frå
sentralstyret i AUF som hadde vore
Hanne Kristine sin mentor.
Etter ein stemningsfull melodi av
Torill Nordheim på trekkspel, var
det avduking av og blomenedleg-
ging ved den vakre støtta. Staden
her vil nok bli ein fredens plett og
ein vakker park for framtida, ”der
bjørkarna susar sin milda sommarsång.”
Dei fleste gjekk så til kulturhuset
der vi var inviterte til minnekonsert
og felles måltid etterpå. Og ingen
angra på det valet. Her var det store
musikalske framføringar med enkle
helsingar om å ha tru på framtida,
håpet og kjærleiken. Ikkje minst
fekk vi tru på ungdommen, på deira
mot og pågangsvilje.
Anne Grete Strøm Eriksen siterte
frå facebook-sida til Hanne Kristine:
”Eg har lite tru på at vi bør vente
With Jesus I can take it
With Him I know I can stand
No matter what may come my way
My life is in your hands
med å leve.” Dette var det aktørane
på konserten også understreka:
Livet er no, det er her, og vi har kvarandre. Difor var det også så vakkert
med den første songen som ramma
inn konserten:
KYRKJEKLOKKA
9
Etter ein time med kunstnariske innslag, Fjelljom, trekkspel-solo, klarinett og piano, song med piano og fleire helsingar, var det bordsete med mat for alle. Maten smakte og praten gjekk medan kveldssola lyste opp sentrum. Det var
ei god og fin stemning i kulturhuset denne ettermiddagen, og vi kjende at vi var med på å dele noko viktig.
Markeringa held fram på søndagen
Søndagen kom med klår himmel og
sol, ypparleg for ein tur på Flofjellet. Bussar vart fylte og køyrde til
Tronstad der marsjen starta for dei
fleste. Mange var det som gjekk opp
frå Flo også, så då klokkene ringde
til gudsteneste ved Skihytta var der
samla over 300 menneske.
Fjelljom hadde også
her ei hovudrolle som
musikarar, og songen
lydde over setervollen:
”Herre Gud, ditt dyre
navn og ære.”
Etter skriftlesing ved helseministeren, tala sokneprest Netland
over teksten frå Jer.29,11-14
Flofjellet, Fredstankar, Framtid, Finne
og Folkeslag var stikkorda som han
utdjupa. Det vonde kjem ikkje frå
Gud, han har fredstankar med alle.
Jesus har gjennom døden på krossen
gjeve alle ei ny framtid, han er med
oss gjennom alt som er vondt og har
ein ny himmel og ei ny jord i vente
for sine born. Gud let seg finne for
alle som søkjer han og han vil samle
alle folkeslag fordi vi alle er skapte i
Guds bilete.
så samle dine blomster
i en vid bukett
samle ditt lys
for å se gjennom mørket
samle din glede
for å bære all gråt
samle ditt håp
for å holde på drømmen
samle dine tanker
for å tåle all tvil
så samle ditt menneske
samle våre medmennesker
samle oss sammen
Lars Saaby Christensen
Tekst på minnebauta
10KYRKJEKLOKKA
Frå Gudstenesta ved Skihytta på
Flofjellet, søndag 12. august 2012. I
framste rekke ser vi foreldra til Hanne Kristine, Kolbein og Eva Fridtun,
vidare statsråd Anne-Grethe StrømErichsen og leiar i Sogn og Fjordane
AP Nils Petter Støyva.
Etter postludiet var langborda klar med mat frå ulike sponsorar. Det var
karbonadar, pølser, brød, salatar og drikke. Køane gjekk fort, takka vere
god tilrettelegging av støttegruppa og sokneråda i Oppstryn og Sunnylven.
Maten smaka og folk kosa seg i sommarsola. Borna leika og tok seg eit bad
i vatnet, kyrne utanfor grinda laga seterstemning og kjenningar fann kvarandre ved bord og benkar, mellom tuer og lyng.
Smått om senn måtte vi rive oss lause og ta vegen ned att til bygda der bussane venta. Alle var vel nøgde med helga,
vi hadde vore saman om noko stort, opplevd eit forklaringsberg. Og jenta som vart riven frå oss i fjor, Hanne Kristine Fridtun, kom i tankane våre, saman med andre vi har mist. Ho minte oss på noko viktig: Livet er ei gåve som
skal levast her og no.
Framhald frå side 4
teneste som kyrkja innbyr til. Våg
å bryte nattverdsperra! Mange har
lyst til å gå til nattverd, men vågar
ikkje. La ikkje frykt for kva andre
tenkjer hindre deg i å realisere det
du lengtar etter!
Til Kyrkjeklokka seier Gunnar
Skrede at dette vert hans siste lange
vikariat som pensjonert prest.
Han tykkjer det var flott å få avslutte
prestegjerninga nettopp i heimetraktene. Det er i Hornindal kyrkje
han både er døypt, konfirmert, vigd
og ordinert. Skrede-grenda høyrde
til Hornindal prestegjeld og kommune heilt fram til ut på1960-talet.
Ordinasjonsdagen var 8. august
1962, så Gunnar avsluttar si teneste
temmeleg nøyaktig 50 år etter! No
ser han fram til rolege dagar saman
med si kjære Marit etter å ha virka i
fleire år som vikarprest ”på overtid!”
Vi takkar Gunnar Skrede for rik og
verdifull teneste, og ynskjer han og
Marit Guds velsigning over dagar
som ventar - i heimen i Molde og i
hytta på Skrede.
J. Y.
KYRKJEKLOKKA
11
To engasjerte musikarar
Intervju med Arve Moen Bergset og Gudrun Skretting
Det er ikkje så ofte vi i utkanten får
besøk av landskjende musikarar,
men 2. august var det tillyst konsert
i Nordsida kyrkje med ekteparet
Arve Moen Bergset og Gudrun
Skretting. Han vart fyrst kjend som
kvedar, men på denne konserten
nytta han fiolinen og hardingfela,
medan Gudrun sat ved pianoet.
Arve, med far frå Bergset på Fjelli,
hadde sin kvedardebut under Spelemannsprisutdelinga i 1987. Men
fyrste LP-plata han var med på, var
truleg ”Eg er liten eg, men eg vågar
meg” i 1984, då han song og spela
saman med andre unge musikarar,
bl.a. Annbjørg Lien. Allereie i 1988
fekk han Spelemannsprisen for
plata ”Arvesølv”. Frå han var fem år,
budde han i Vinje i Telemark, der
far hans, var prest, og han kom fort
i kontakt med det rike folkemusikkmiljøet i Telemark, med Sondre
Bratland, Ellen Bojer Nordstoga
og mange andre. Etter kvart vart
fiolinen”hovedinstrumentet”, og i
1995 tok han hovudfagseksamen
i kammermusikk/solo ved Norges
Musikkhøyskole.
Gudrun byrja tidleg å spele piano,
og i 1990 representerte ho Noreg i
ein internasjonal konkurranse for
unge musikarar – og var solist med
det østerrikske kringkastingsorkestret. Ho har vunne ”Ungdommens
Pianomesterskap” to gonger, og ho
har teke diplomeksamen ved Norges
Musikkhøyskole. Ho har delteke på
Risør Kammermusikkfestival, og ho
har gjesta Festspela i Bergen.
Vi fekk ein samtale med ekteparet
før konserten i kyrkja. På spørsmålet om overgangen frå kveding til
instrumentalmusikk meinte Arve at
det i grunnen ikkje hadde vore nokon overgang. Kvedinga hadde vore
med heile tida, og det fyrste grunn-
- Av Vidar Bergset -
Her er familien på fergetur med ”Sageprammen” over Sagedammen. F.v. Arve,
Gudrun, Margrete, Eskil (delvis skjult bak broren) og Amund
laget på fela hadde han fått tidleg
av far sin, som også var musikar,
m.a. med organisteksamen. I gruppa
”Bukkene Bruse” var Arve musikar,
men fyrst og fremst kvedar. Han
hadde hatt lungebetendelse, og etter
den hadde stemma hatt bruk for
litt ”pleie”. No har han hatt pause i
kvedinga i 6 ½ år, men den vil nok
bli teken opp att.
-Spelar de mykje saman, de to? (I
grunnen eit dumt spørsmål.)
Ja, det gjer vi retteleg ofte, og det er
fint; vi kjenner godt spelestilen til
kvarandre, og vi er ofte ute og spelar. Det blir nok mykje musikk endå
om vi har familie. (Dei har tre born,
ei jente på 15, ein gut på 12 1/2, - og
minstemann Eskil på 6 år som var
med under intervjuet og kom med
sine kommentarar.)
-Kan de nemne noko meir om
musikk-oppgåvene?
-Vi deltek m.a. i eit prosjekt i Oslo
der kommunen betalar musikarar til å reise rundt og spele på
sjukeheimane.. Det blir avvikla
ikkje mindre enn 20 slike konsertar
no, frå sommaren og utover. Det
er eit svært hyggeleg publikum, og
dei likar klassikarane. Det blir ein
stor prosent norsk musikk på desse
konsertane.
(Når intervjuaren kallar dei vedunderbarn, seier dei at dei slett ikkje
er det. Men dei trefte kvarandre på
Musikkhøgskulen då ho var 17 år og
han 16.)
Kva slag musikk, (evt. komponistar)
likar de best?
Båe synest spørsmålet er noko vanskeleg å svare på. Dei har så mange
komponistar dei er glad i. Dei set
stor pris på musikken til dei gamle
meistrane, som Grieg, Schubert,
Brahms og Mozart, men har også
sans for meir moderne musikk og
Framhald side 13
12KYRKJEKLOKKA
Salmen min
No soli bak om blåe fjell.
I seks av dei sju åra eg gjekk folkeskulen i Solheim Skule (Ytreeide
krins) hadde eg Olav Svidal som
einaste lærar. Han var og klokkar
(kyrkjesongar) i Nedstryn Kyrkje.
Olav var glad i, og flink til å syngje.
Han dreiv og ein periode eit lite
blandakor.
Kvar skuledag starta med ein morgonsong, og så var det bibelsoge
fyrste timen. Eit fag som no er ute
av skulen, og som kyrkja no har
ansvaret for. Dette er eit stort arbeid
for kyrkjelyden, og som kyrkjetenar
i Nedstryn burde eg vel velje salmen
”Kom til den hvitmalte Kirke” som
min salme. Det gjer eg imidlertid
ikkje, men eg tillet meg å minne om
det viktige arbeidet som trusopplæringa er. Vår kultur og vårt lovverk
bygjer på den kristne kulturarven
som vi har nedarva gjennom tusen
år. Vi kan ikkje la andre kulturar
bryte ned dette.
Tilbake til skulen. Det var ikkje berre om morgonen vi song, og vi song
sjølvsagt ikkje berre salmar. Men vi
song som innleiing til mange timar,
og sjølvsagt bordverset før maten.
Vi hadde og ein eigen songtime.
Det var såleis mykje song i skulen,
og vi lærde mange vers ”utanav”.
Dette har nok påverka meg til å like
å syngje, og eg set pris på den gode
kyrkjesongen i Nedstryn kyrkje.
Salmeboka vår er eit vell av gode
salmar som er gode å syngje. Eg
vonar at dei fleste får plass og i den
nye salmeboka som er i arbeid.
Heime var det far som song. Han
song i kor heile sitt vaksne liv, heilt
til alder og sjukdom sete ein stoppar
for det. Å vere på songøving og på
songarstemne var hans fritid.
Han song og mykje i sitt arbeid, ikkje minst i fjøsstellet.
Når eg vel ”No soli bak om blåe
fjell” som min salme, er det fordi far
”No soli bak om blåe fjell”
No soli bak om blåe fjell
sitt ljose andlet gøymer,
og mørker over heimen fell,
og jordi ligg og drøymer.
Gud, lat di åsyn lysa ned,
så heilag fred
inn i vårt hjarta strøymer.
song dette verset
”Kom, Jesus, inn og med meg ver
når det til kvelden stundar!
Og lat din engel standa her
ved lægjet når eg blundar,
og vara vel min kvilestad!
Og vekk meg glad
til song med fugl i lundar!”
på sengekanten til bror min og meg
når han fylgde oss til sengs om
kvelden.
Dette verset minner meg om ein
trygg og god oppvekst i ein trygg
og god heim i eit trygt og lite lokalmiljø.
Eg legg heller ikkje skjul på at dette
verset har surra mykje i hovudet
mitt dette siste halvåret.
Ivar Kyrkjeeide
Eg utfordrar Johan Gjørven.
Til å skrive om sin song/salme til
neste nummer av Kyrkjeklokka.
Kom, Jesus, inn og med meg ver
Når det til kvelden stundar!
Og lat din engel standa her
ved lægjet når eg blundar,
og vara vel min kvilestad!
Og vekk meg glad
til song med fugl i lundar!
Men når eg her min nattverd held,
og livet kring meg tagnar,
eg minnast må min siste kveld,
då ikkje meir det dagnar.
Når soli neste morgon stend
opp over grend,
ho meg då ikkje gagnar.
Men Jesus fører meg ved hand,
eg ikkje råd skal sakna.
Han fører meg til livsens land,
der alle stormar spakna.
Når eg i grav er gøymd og duld,
for Kristi skuld
eg skal ein morgon vakna.
Søndag 30. sept.
Kl. 16: Betania, Stryn
Misjonsstemne for Innvik, Stryn og
Hornindal prestegjeld
Espen Tveten er Asia-misjonær
på heimeopphald. Dei siste 7 åra
har han vore misjonær i Thailand der han m.a. har vore med
å byggje opp eit kyrkjesenter i
byen Mukhadan nordaust i landet. Her får lokale unge og vaksne
leiaropplæring som utrustar dei
til teneste i sine heimekyrkjelydar.
Tveten har heile Bjørgvin som
arbeidsområde i tillegg til at han
arbeider blant studentar i Bergen
KYRKJEKLOKKA
13
Oddny under open himmel
Å få vere seg sjølv
Sommaren er over, og vi sit att med
mange sommarminne.
Ein turistbuss stansa, og der kom
ut ei heil busslast med japanarar.
Dei skulle få med seg synet av
Bøyumbreen i Fjærland. Ei fargerik
dame gjekk eit stykke bort over og
sette seg på ein stein. Ho såg mot
breen. Ho sat og såg og såg. Ho saug
inn opplevinga. Ho var seg sjølv. Eg
kjende stillheita som ho opplevde.
Nokre meter bortanfor var eit
yrande liv av vandrande japanarar.
Dette bildet av denne personen feste
seg på netthinna mi, og det kom
fram att då eg las nokre setningar i
”Fjordingen” skrivne av ein turist:
”Lat alt fare, og berre vere det som
er meg. Sjeldan får ein høve til det,
sjeldan kan ein sjå seg sjølv som ein
person utan krav, utan forventing
og utan at ein treng å vere det andre
krev at ein er.”
Så er ferietida over. Over alt vi går,
er der nokon som forventar noko
av oss. Er vi på arbeid, forventast
det at vi gjer vårt beste og kanskje
litt meir. Er vi på skule, forventast
det at vi følgjer like godt med i alle
fag, gjer lekser og får bra karakterar.
Heime forventast det at vi tek eit
tak enten vi bur med foreldra,
eller vi er foreldre eller bur for oss
Framhald frå side 11
komponistar, som t.d. estlendaren
Arvo Pärt, som også skulle vere
representert i konserten. Båe seier
dei er glade i kammermusikk, med
færre instrument og med eit meir
intimt preg enn musikk i kjempestore salar og med tusenvis av menneske.
Det er lenge sidan vi har høyrt gruppa ”Bukkene Bruse” no. Er gruppa
levande framleis?
-Jau, gruppa kjem nok att, seier
sjølve. I lag og organisasjonar er der
forventningar om innsats og støtte
om alt skal lukkast. Ja, her er mange
krav i og omkring oss.
_
Av
Oddny
Torheim
Ein chilensk forfattar Isabell Allende
skreiv: ”Jeg finner stadig nye krefter
i meg selv, krefter jeg kanskje
alltid har hatt, men ikke kjente til,
fordi jeg tidligere ikke har trengt å
benytte meg av dem.” Ein slik ahaoppleving har kanskje du også hatt.
”Tenk eg greidde det”, sa du til deg
sjølv. Så gjeld det å finne den gode
balansen med yting etter resursar.
Lat ikkje dei andre styre deg!
rett, og moralen er: Ein kan ikkje
gjere alle til lags. Ein forfattar Leif
Kristiansson skreiv: ”Lykke er å våge
å gjøre det du mener er riktig. Lykke
er å stole på deg selv og likevel
forstå at andre er like viktige”.
Esops fabel
Du har vel høyrt Esops fabel om
far og son som leidde eit esel på
veg til marknaden. Så høyrde dei
ein forbifarande seie: ”For nokre
toskar! Tenk å gå til fots når dei kan
sitje og ri”. Så sette dei seg på eselet
og reid. Så ropte ein annan: ”Sjå på
dei lathansane! Dei kan no knekkje
ryggen på det stakkars dyret!”
Vidare bar dei eselet opphengt etter
føtene på ein stokk. Berarane vart
utslitne, og midt på ei bru sleit eselet
seg og datt i elva og drukna.
Ein fabel har alltid noko å seie
oss. Dette er ei påminning om at
menneska alltid har måtta lære
seg å gjere det dei sjølve tykkjer er
Arve. Alle i gruppa er aktive, kvar
på sin kant. Eg har vore kvedaren
i gruppa, og denne pausen min
har nok vore ein av grunnane til
at gruppa har vore kvilande. Vi i
gruppa er nokså ulike, men vi har
gått fint saman, og det har vore eit
godt samarbeid.
Eit av dei verkeleg gode resultata vi
sit att med etter samtalen, er nok
vissa om at vi skal få høyre mykje
meir frå Gudrun Skretting og Arve
Moen Bergset.
--
Ver deg sjølv
Ver deg sjølv! Kvil når det trengst
i livsløpet! Sans inn opplevingar
som gjev deg ro, styrke og livsglede!
Be om visdom ved viktige val! Ver
fornøgd!
Så er det ikkje berre yting gjennom
livet, også mottak. Nokre må ha
hjelp, og nokre må gje hjelpa.
Somme tider er det du som er
hjelparen. Andre tider er det du som
må ha hjelp. Alt har si tid. Les gjerne
3. kapitlet i Forkynnaren som har
denne setninga som overskrift. Og
gløym ikkje at den som ventar på
Herren, får ny kraft.
Misjonsmesse for Nordfjord
område av NMS:
Fredag 2. nov. og laurdag 3. nov. på
Betania, Nordfjordeid
Begge dagar kl. 11 – 17.
Bibeltimar v/ prost Rolf Schanke
Eikum, Eid og prest Rune Langseth,
Vågsøy
Basar, høve til kjøp av heimelaga
mat og handarbeid. Mat å få kjøpt.
Laurdag kl.15: Familiefest med
misjonsglimt, tale og innslag ved
born. Det vert festtale ved Matias
og Jorunn Austrheim,(prestefolk i
Ørsta).
14KYRKJEKLOKKA
Slekt
skal føgje
slekters
gang
Utvik
Døypte:
15/7 Kristin Ariola Valaker.
For: Anders Olav Valaker og
Lucy Entac Ariola.
(Døypt i Innvik krk.)
Døde:
7/8
Eilef Eikenes, f. 1935.
Innvik
Vigde:
23/6 Geir Tonning og Elisabeth Bruland.
Døde:
5/6
Atle Reme, f. 1953.
20/8 Per O. Drageset, f. 1929
Olden:
Døypte:
1/7
Simon Sølvberg. For:
Kenneth Sølvberg og Fride
Marie Kvamme.
(Døypt i Oppstryn krk.)
Vigde:
28/7 Harald Hjelseth Aksnes
og Solvor Eide
Døde:
13/6 Ernst Kristiansen, f.
1935.
Hornindal
Døypte:
1/7 Embrik Haugen Runde.
For. Sara Henriette Haugen og
Harald Johan Runde
21/7 Sunniva Lødøen. For.
Hege Simonsen og Øyvind
Lødøen
12/8 Siril Yri Oppheim. For.
Dina Solrun Yri og Jan Rune
Oppheim
Vigde:
21/7 Hege Simonsen og Øyvind
Lødøen
Døde:
9/6 Olina Myrhaug f. 1911
5/7 Ellen Øen f. 1925
Nordsida:
Vigde:
4/8 Monica Beate Myklebust og
Øystein Hesjedal
Døde:
8/7 Borgny Almenning f. 1914
Randabygd
Vigde:
4/8 Monika Hammer og Benny
Andree Sunde Fredheim
Døde:
11/6 Margit Aaland f. 1917
7/8 Per Kjell Aaland f. 1945
Oppstryn
Døypte:
1/7 Simon Sølvberg. For. Fride
Marie Kvamme og Kenneth Sølvberg
29/7 Rebecca Nygård Berstad.
For. Jeanette Nygård og Espen Berstad
29/7 Alva Lovise Yttervik Skåre.
For. Maren Berg Yttervik og Kristian Bjørkeli Skåre
26/8 Håvard Dale Jacobsen. For.
Liv-Sissel Dale og Sindre Sørgård
Jacobsen
Vigde:
30/6 Elin Merete Berge og Hans
Petter Riise
29/7 Maren Berg Yttervik og Kristian Bjørkeli Skåre
11/8 Jill Merete Nygård og Håvard Norstrøm
Døde :
8/8 Else Marie Tunold f. 1941
Nedstryn
Døypte:
10/6 Jakob Rosenblad Ljåstad.
For. Helene Rosenblad og Knut
Arild Ljåstad
24/6 Vigleik Fosseide Bjerkan.
For. Trude Fosseide og Rasmus
Bjerkan
24/6 Bjørn Anthony Treasure.
For. Tonje Anette Bjerkan og Anthony Treasure
22/7 Alexander Theodor Håøy.
For. Berit Randi Alden-Håøy og
Frode Håøy
22/7 Magnus Moe Gjørven. For.
Kristin Moe og Helge Gjørven
5/8 Markus Sæten Eide. For.
Anette Sæten og Thor Morten Hauglum Eide
19/8 Marita Aasebø Hjelle. For.
Siv Merete Aasebø og Johnny Hjelle
2/9 Birk Fure-Lilleheim. For. Siri
Meret Fure og Mathias Lilleheim
Døde:
1/6
15/6
29/6
1948
14/7
28/7
28/8
Per Arne Ytreeide f. 1954
Randi Ommedal f. 1956
John Asbjørn Vinsrygg f.
Åslaug Svarstad f. 1915
Steinar Hauge f. 1917
Rolf Vinsrygg f. 1938
Loen
Døypte:
17/6 Martine Sæten Drage. For.
Cecilie Sæten og Runar Drage
Vigde:
7/7 Jana Fornuskova og Mathias
Inselseth
14/7 Janne Borgundvåg og Kai
Arne Otneim
KYRKJEKLOKKA
15
Søndag er kyrkjedag
Gudstenester i Indre Nordfjord
Om det ikkje er gudsteneste i di kyrkje er du velkomen i nabokyrkja
02. september; 14. s i treeiningstida /
Vingardssundag – Luk, 17, 7-10
Loen 11:00 Presentasjon av konfirmantar. Takkoffer til Kristen Idrettskontakt
Innvik 11:00 Presentasjon av konfirmantar
Hornindal 11:00 Presentasjon av
konfirmantar. Takkoffer til barne- og
ungdomsarbeidet
Nedstryn 19:00 Presentasjon av konfirmantar. Takkoffer til kyrkjelydsarbeidet
09. september; 15. s i treeiningstida –
Luk 10, 38-42
Nedstryn 11:00 Gudsteneste ved Sigurd Stige.
Takkoffer til Sogne og Fjordane søndagsskulekrins
Utvik 11:00 Presentasjon av konfirmantar Soknemøte
Nordsida 15:00 Presentasjon av
konfirmantar. Nattverd. Takkoffer til
Holmely. Soknemøte
16. september; 16. s i treeiningstida –
Matt 5, 10-12
Kvivstunnelen 12:00 Gudsteneste ved
Kjell Roger Isene. Tema: Lys i tunellen.
Fleire kor vil delta. Gudstenesta er ei
samarbeid mellom Hornindal, Stryn ,
Ørsta og Volda.
Møt fram ved tunnelen kl. 11:00.
Tunellvandring. Busstransport for dei
ST. PAUL MENIGHET
Katolsk gudsteneste i Loen
01.september-lørdag
16.30Skriftemål/Spowiedź
17.00 Messe / Msza święta
18.00 Katekese/ Katecheza
som treng det, alle andre går inn i
tunnelen.
Runde. Takkoffer til KFUK-KFUM
Ljosheim 11:00 Hausttakkefest
23. september; 17. s i treeiningstida
– Luk 7, 11-17
Nedstryn 11:00 Gudsteneste ved
Harald Runde.
Takkoffer til KFUK - KFUM speidarane i Sogn og fjordane
Randabygd 11:00 Hausttakkefest
med utdeling av 4 årsbok
Olden 16:00 Hausttakkefest
21. oktober; 21. s i treeiningstida –
Luk 16, 19-31
Nedstryn 11:00 Gudsteneste. Takkoffer til Bibelselskapet
Olden 11:00 Gudsteneste ved Rolf
Schanke Eikum Soknemøte
30. september; 18. s i treeiningstida
– Matt 8, 5-13
Loen 11:00 Hausttakkefest. Takkoffer til kyrkjelydsarbeidet
Utvik 11:00 Hausttakkefest
Hornindal 11:00 Hausttakkefest med
utdeling av 4 årsbok. Soknemøte
Innvik 16:00 Hausttakkefest
07. oktober; 19. s i treeiningstida –
Joh 7, 14-17
Nedstryn 11:00 Hausttakkefest.
Takkoffer til kyrkjelydsarbeidet
Soknemøte
Randabygd 15:00 Gudsteneste ved
Rolf Schanke Eikum
28. oktober; Bots- og bededag – Luk
18, 9-14
Oppstryn 11:00 Gudsteneste. Takkoffer til Norsk Luthersk Misjonssamband
Utvik 11:00 Gudsteneste
Nordsida 11:00 Gudsteneste
04. november; Helgemesse – Matt 5,
13-16
Nedstryn 11:00 Gudsteneste
Olden 11:00 Gudsteneste ved Sigurd
Stige
Hornindal 20:00 Lysmesse
14. oktober; 20. s i treeiningstida –
Mark 10, 2-9
Loen 11:00 Gudsteneste ved Harald
11. november; 24. s i treeiningstida
– Luk 12, 35-40
Loen 11:00 Gudsteneste. Takkoffer
til Kirkens SOS
Innvik 11:00 Gudsteneste
NB! Soknemøta etter gudstenestene
i den enkelte kyrkje omhandlar
den nye gudstenestereforma
23. september-søndag
14.30Skriftemål/Spowiedź
15.00 Messe / Msza święta
16.00 Katekese/ Katecheza
13. oktober-lørdag
16.30Skriftemål/Spowiedź
17.00 Messe / Msza święta
18.00 Katekese/ Katecheza
28. oktober-søndag
14.30Skriftemål/Spowiedź
15.00 Messe / Msza święta
16.00 Katekese/ Katecheza
10.november-lørdag kl 1630
Nordsida 11:00 Hausttakkefest med
utdeling av 4 årsbok
Oppstryn 16:00 Hausttakkefest.
Takkoffer til kyrkjelydsarbeidet.
Soknemøte
P.P.
P
lt
g
ten Nore
os
rto beta
Po
Takk til Statens Vegvesen
I skrivande stund er det august, og
vi er mange som ser fram til dei
to helgane som markerer opninga
av Kvivsvegen. Det nye vegsambandet mellom Indre Nordfjord
og Sunnmøre knyter saman ein
landsdel der 60.000 menneske bur
og arbeider. Det opnar for eit rikare
samkvem mellom folk nord og sør
for fylkesgrensa både når det gjeld
arbeid, studium og handel. Det vil
styrkje fellesskap og samarbeid på
mange område, bl. a. kulturelt og
kyrkjeleg.
I den kyrkjelege arbeidsgruppa
har desse vore med: Kjetil Netland
(leiar), Henny Koppen (dirigent for
felleskora) og prestane Kjell-Arne
Isene (Volda), Rolf Dyrhol (Ørsta)
og Jon Ytrehorn.
Arbeidsgruppa og dei mange frivillige medverkande under tunnelgudstenesta rettar ei varm takk
til Statens Vegvesen for samarbeidet
og ynskjer alt godt for nye prosjekt
framover.
J. Y.
Vi vil nytte høvet til å takke Statens
Vegvesen for eit vel gjennomført
vegprosjekt mellom Hornindal og
Austefjorden/Volda. Vakkert har
det også blitt. Ikkje minst vil vi frå
kyrkja si side takke for den velvilje vi vart møtte med då forslaget
kom om å la ei tunnellgudsteneste markere starten av Open Dag
søndag 16. september. Prosjektleiar
Oddbjørn Pladsen og mannskapet
hans har lagt alt til rette for ei grei
praktisk gjennomføring av gudstenesta der temaet er ”Lys i tunnelen!”
B
Fulldistribusjon
Flytting av prestekontoret i
Innvik
I slutten av august så har Innvik
sokneråd og underteikna drive på å
flytte prestekontoret i Innvik, som
fram til no har vore i bustaden til
Geir Ståle og Anna Marie Skogli
Vatnamo.
No vert prestekontoret flytta til
Vikane Omsorgsenter og ligg lengst
inne i same gangen som lege,
tannlege, helsestasjonen og fotpleia.
Telefonnr vert som før 57 87 41 23.
Ein kan også nå presten på mobil
911 84 241.”Datasystemet” på prestekontoret, har ikkje fungert sidan
stormen ”Dagmar” herja. Etter kvart
vil vi verte knyta opp mot det kommunale datanettet.
Kontoret vil vere ope på tysdag,
torsdag og fredag, frå kl 09 - 14.
Men dei dagane det er gravferd eller
det er prestemøte, ferier og liknande, vil kontoret vere stengt.
Det vil vere lurt å ringe på førehand om ein ønskjer å samtale med
presten.
Harald Runde
Neste nummer får du i posten ca 5. desember. Redaktør vert Tore Bøe.
Stoff kan sendast på e-post til: [email protected] innan 5. november.
Solglimt Trykkeri AS - Sandane