Οι αρχαίοι Έλληνες θεωρούσαν πολύ σημαντική τη μουσική, η οποία

Download Report

Transcript Οι αρχαίοι Έλληνες θεωρούσαν πολύ σημαντική τη μουσική, η οποία

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ

Οι αρχαίοι Έλληνες θεωρούσαν πολύ σημαντική τη μουσική, η οποία ήταν ένα από τα βασικά μαθήματα στην εκπαίδευση των παιδιών και τη συνέδεαν με την ποίηση. Ο θεός-προστάτης της μουσικής ήταν ο Απόλλωνας.

«Ο επιτάφιος του Σείκιλου» είναι αρχαιότερο παγκοσμίως γνωστό τραγούδι, του οποίου σώζονται πλήρως και οι στίχοι και η μουσική. Γράφτηκε γύρω στο 200 π.Χ.

Είναι ένα τραγούδι αφιερωμένο στην Ευτέρπη και οι στίχοι του μεταφράζονται ως εξής: «Όσο ζεις λάμψε, καθόλου μη λυπάσαι.

Για λίγο διαρκεί η ζωή, ο χρόνος καθορίζει το τέλος». http://www.youtube.com/watch?v=GQem8 Rujq0 Το τραγούδι του Σείκιλου διασώθηκε χαραγμένο πάνω σε μια επιτύμβια στήλη στην πόλη Αϊδίνιο της Μικράς Ασίας.

ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΜΟΥΣΙΚΗ

Η βυζαντινή μουσική είναι η μουσική της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και θεωρείται εξέλιξη της αρχαίας ελληνικής μουσικής. Είναι θρησκευτική μουσική και το κύριο της χαρακτηριστικό είναι ότι δεν συνοδεύεται από όργανα.

Βυζαντινή μουσική είναι η μουσική που ακούς και σήμερα στις ορθόδοξες εκκλησίες.

«Αγνή Παρθένε Δέσποινα» http://www.youtube.com/watch?v=0bDw5F32c_w Για να αποδώσουν τη μουσική πάνω στο χαρτί οι συνθέτες δημιούργησαν ένα ξεχωριστό σύστημα γραφής που ονομάζεται παρασημαντική σημειογραφία. Τα σημαδάκια πάνω από τις λέξεις δείχνουν την κατεύθυνση που πρέπει να ακολουθήσει η φωνή και ονομάζονται νεύματα.

ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ

Κατά τον μεσαίωνα στην Ευρώπη η μουσική οδηγείται από την μονοφωνία (όλοι τραγουδούν ή παίζουν την ίδια μελωδία) στην πολυφωνία (κάθε όργανο ή φωνή τραγουδάει κάτι διαφορετικό). Στον μεσαίωνα ανθίζει και η μουσική των τροβαδούρων, που διηγούνται μελωδικά όμορφες ιστορίες αγάπης και ιπποτών. Σαλταρέλο, Ιταλικός χορός http://www.youtube.com/watch?v=HOiZ7aA2VD0 Στον μεσαίωνα (11 η τετράγωνη σημειογραφία που οδήγησε στη σημερινή νότες και το πεντάγραμμο. ος αιώνας) εμφανίζεται σημειογραφία με τις

ΟΡΓΑΝΑ ΤΟΥ ΜΕΣΑΙΩΝΑ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ

Στην εκκλησία του Σταυρού του Αγιασμάτι στην Πλατανιστάσα βρέθηκαν τοιχογραφίες που δείχνουν πνευστά και κρουστά όργανα που χρησιμοποιούνταν στην Κύπρο κατά τον μεσαίωνα.

ΜΟΥΣΙΚΗ ΜΠΑΡΟΚ

Μετά το 1600 στην Ιταλία ξεκινά μια καινούρια μουσική εποχή που σημαδεύεται με τη δημιουργία της όπερας, του κοντσέρτου και της συμφωνίας. Είναι αυτή την εποχή που ο Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ έγραψε μερικά από τα ωραιότερα έργα της κλασικής μουσικής. Tambourine (συνθέτης: Ζαν Φιλίπ Ραμώ) http://www.youtube.com/watch?v=cMQDy5lWH7o Όργανα της Μπαρόκ μουσικής Ο Γερμανός συνθέτης Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ.

ΚΛΑΣΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ

Από το 1750 μέχρι το 1830 περίπου μπαίνουμε στην κλασική περίοδο της δυτικοευρωπαϊκής μουσικής. Στα μουσικά κομμάτια αυτής της περιόδου έχουμε μια βασική μελωδία και οι υπόλοιπες φωνές τη συνοδεύουν. Αυτό ονομάζεται ομοφωνία.

Οι πιο σημαντικοί συνθέτες της περιόδου είναι ο Γιόζεφ Χάυντεν, ο Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ και ο Λούντβιχ Βαν Μπετόβεν.

Γιόζεφ Χάυντεν Χορωδιακή Φαντασία, Λ.Β. Μπετόβεν Λ. Β. Μπετόβεν http://www.youtube.com/watch?v=iWHEw_H_VkU Β. Α. Μότσαρτ

ΡΟΜΑΝΤΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ

Κατά τη ρομαντική περίοδο η μουσική γίνεται πιο πλούσια και εκφράζει έντονα συναισθήματα . Χρησιμοποιούνται πιο μεγάλες ορχήστρες αναπτύσσεται η προγραμματική μουσική, η οποία περιγράφει εικόνες και συναισθήματα.

Βαλς από το μπαλέτο «Η λίμνη των κύκνων» http://www.youtube.com/watch?v=a1xcNGhj838 Αυτή την περίοδο αναπτύσσεται πολύ το μπαλέτο με κύριο εκπρόσωπο Τον Πιοτρ Ιλίτς Τσαϊκόφσκυ.

ΤΖΑΖ

Η τζαζ είναι η μουσική που αναπτύχθηκε στην Αμερική και έχει τις καταβολές της στην μουσική των αφρικανών σκλάβων. Το κύριο χαρακτηριστικό της είναι ο αυτοσχεδιασμός που κάνουν με τη σειρά όλοι οι οργανοπαίκτες και το έντονο ρυθμικό στοιχείο.

Σε μια τζαζ μπάντα θα βρούμε όργανα όπως το σαξόφωνο, τρομπέτες, τρομπόνι, τα ντραμς, το κλαρίνο και το κοντραμπάσο.

Μια τζαζ μπάντα των αρχών του 20 ου C Jam Blues με τον Duke Ellington αιώνα http://www.youtube.com/watch?v=VHXv0Hz6R3A

ΜΗΛΟ ΜΟΥ ΚΟΚΚΙΝΟ (ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ)

Μήλο μου κόκκινο ρόιδο βαμμένο γιατί με μάρανες τον πικραμένο Ρωτώ το πάπλωμα "πού ειν’ η κυρά σου;" Κυρά μ’ δεν είνι δω πάεισι στη βρύση πάεισι να πιει νερό και να γεμίσει.

Παένω κι έρχομαι μα δε σε βρίσκω βρίσκω την πόρτα σου μανταλωμένη Τα παραθύρια σου φεγγοβολούνε