Ropień podniebienia
Download
Report
Transcript Ropień podniebienia
(
abscessus palati)
jest to ropień podokostnowy, gdyż błona śluzowa
podniebienia twardego nie ma błony podśluzowej lecz
jest bezpośrednio zespolona z ozębną
przyczynę powstawania ropnia stanowią ostre zmiany
okołowierzchołkowe wywodzące się od zębów
siecznych bocznych oraz korzeni podniebiennych
zębów przedtrzonowych i trzonowych
ropień ten szerząc się na podniebieniu zwykle nie
przekracza linii pośrodkowej z powodu ścisłego zrostu
okostnej ze szwem podniebiennym
objawem dominującym jest bardzo silny, pulsujący i
samoistny ból, będący wynikiem odwarstwienia
okostnej od powierzchni kości przez wysięk ropny
dolegliwością bólowym towarzyszą objawy ogólne,
takie jak podwyższenie temperatury ciała, niekiedy
dreszcze
Zewnątrzustnie :
- powiększenie regionalnych węzłów chłonnych, które są
również tkliwe przy palpacji oraz ruchome
Wewnątrzustnie:
- obecność wygórowania elastyczno-twardego, żywo
bolesnego uciskowo, pokrytego zaczerwienioną śluzówką
- wygórowanie to zlokalizowane jest najczęściej w rzucie
wierzchołka zęba przyczynowego
- ząb przyczynowy wykazuje bolesność przy opukiwaniu
wskazującą na zapalenie ozębnej
ropień podniebienia nacina się równolegle do łuku
zębowego lub szwu podniebiennego na szczycie
wygórowania, w znieczuleniu przewodowym
Długość cięcia wynosi 1-2 cm zależnie od rozległości
ropnia
zaleca się również wycięcie soczewkowate tkanek
miękkich ponad ropniem ze względu na tendencję do
szybkiego zamykania się rany po nacięciu
po ewakuacji wydzieliny, jamę ropnia drenuje się
setonem gumowym, chroniąc go przed wypadnięciem,
poprzez przyszycie na 1-2 dni do jednego z brzegów
rany
po ustąpieniu ostrych objawów zapalnych, wykle 3-5
dni po nacięciu ropnia, wykonuje się ekstrakcję zęba
przyczynowego lub, jeżeli istnieje taka możliwość ,
leczenie kanałowe
Dziękuję za uwagę