Transcript Materia*y do wype*nie* w stomatologii

Materiały do wypełnień w
stomatologii
Materiały do wypełnień
 Są to preparaty stosowane do odbudowy zębów po
opracowaniu mechanicznym ubytku.
 Można je podzielić na materiały do tymczasowej i
stałej odbudowy.
 Niektóre z tych materiałów (głównie tymczasowych)
używa się jako podkłady pod wypełnienia.
Podkład - Schemat
Materiały do wypełnień czasowych
Fleczer (cement cynkowo-siarczany)
2. Cement tlenkowo-cynkowo-eugenolowy
3. Gutaperka
4. Inne preparaty
1.
Fleczer
 Składa się z proszku (tlenek cynku, bezwodny




siarczan cynku) i płynu (woda destylowana z
ewentualnymi dodatkami)
Miesza się go metalową łopatką na szklanej płytce
Konsystencja gęstej pasty do tymczasowego
zamykania ubytków, a do zamykania wkładki
dewitalizacyjnej gęstej śmietany
Materiał szczelny, wiąże przy obecności sliny.
Jest kruchy i nietrwały
Cement tlenkowo-cynkowo-eugenolowy
 Składa się z proszku (tlenek cynku) i płynu (eugenol,
olejek goździkowy)
 Miesza się go metalową łopatką na szklanej płytce
wprowadzając proszek do płynu małymi porcjami do
osiągnięcia konsystencji kitu
 Wiąże długo, szczelny materiał, trwalszy niż fleczer,
polecany w leczeniu kanałowym między wizytami
oraz przy zamykaniu ubytków na dłuższy okre
 Stosowany również jako podkład
Gutaperka
 Jest to żywica kauczukopodobna
 Występuje w formie laseczek (białych, szarych,
różowych)
 Odcina się odpowiednią ilość, podgrzewa nad
płomieniem
 Gdy uplastyczni się wprowadza się ja do ubytku
 Szczelny materiał, korzystny przy ubytkach
poddziąsłowych
Inne preparaty
 Coraz częściej stosowane materiały
samotwardniejące lub światłoutwardzalne
 Szczelne i wygodne w stosowaniu
 Przykłady: Coltosol, Clip (w strzykawkach), Fermit
(światłoutwrdzalny)
Materiały podkładowe
 Należą do nich:
1.
2.
3.
4.
5.
Cementy cynkowo-fosforanowe
Cementy karboksylowe
Cement tlenkowo-cynkowo-eugenolowy
Cementy glassjonomerowe
Preparaty wodorotlenkowo-wapniowe twrdniejące
Cementy fosforanowe
 Składa się z proszku (tlenek cynku, tlenki magnezu,
inne) i płynu (kwasy fosforowe i woda)
 Miesza się go metalową łopatką na szklanej płytce
(szorstka powierzchnia) wprowadzając proszek do
płynu według instrukcji producenta.
 Nie należy pobierać płynu z opakowania metalowymi
narzędziami, a po użyciu szczelnie zamykać.
Cementy fosforanowe
 Występują cementy średnio-, wolno- i szybkowiążące
 Jest szczelny i dobrze zakładna się go do ubytku
 Kruchy i wrażliwy na wilgoć, może drażnić miazgę
zęba
 Przykłady – Agatos, Adhesor
Cementy karboksylowe
 Składa się z proszku (głównie tlenek cynku) i płynu




(roztwór kwasu poliakrylowego)
Miesza się go podobnie ja cementy fosforanowe
Mają lepszą szczelność, lepiej przylegają do twrdych
tkanek zęba i są trwalsze niż cementy fosforanowe
Są także mniej szkodliwe dla miazgi
Przykłady: Selfast, Adhesor polikarboksylowy,
Derelan
Preparaty wodorotlenkowo-wapniowe
twrdniejące
 Opisane w prezentacji leczenie biologiczne!
Cementy glassjonomerowe
 Składa się z proszku (szkło wapniowo-glinowo-
krzemowe, wzbogacone jonami fluoru) i płynu
(roztwór kwasu poliakrylowego i kwasu winowego)
 Przy mieszaniu najlepiej unikać metalowych łopatek
 Występują także glassjonomery w kapsułkach oraz
światłoutwrdzalne
 Uwalniają jony fluorkowe
Cementy glassjonomerowe
 Łączą się zarówno z innymi materiałąmi (kompozyty,





amalgamaty), jak i tkankami zęba
Bardzo szczelnie materiały
Stosunkowo duża wytrzymałość mechaniczna
Biokompatybilne
Gorsza od kompozytów estetyka
W pierwszej fazie wiązania wrażliwe na wigoć
Cementy glassjonomerowe
 Używane jako:
Podkłady
2. Wypełnienia ostateczne np. V klasy
3. Do osadzania koron i mostów
4. Uszczelniacze przy wypełnianiu kanałów
 Połączenie glassjonomerów z jonami metali
nazywamy cermetami – mają większą
wytrzymałość mechaniczną ale gorszą estetykę
1.
Materiały do wypełnień ostatecznych
 Do tej grupy należą:
1.
2.
3.
4.
5.
Cementy glassjonomerowe
Materiały złożone
Amalgamaty
Kompomery
Cementy krzemowe i krzemowo-fosforanowe
Materiały złożone - kompozyty
 Materiały te składają się z części organicznej (żywica)
i nieorganicznej (wypełniacze)
 Oprócz składników głównych materiały te zawierają
barwniki, związki odpowiedzialne za polimeryzacje i
inne.
 W zależności od wielkości wypełniaczy kompozyty
dzieli się materiały z makro- i mikrowypełniaczem
oraz materiały hybrydowe.
 Obecnie najczęściej są stosowane materiały
hybrydowe.
Materiały złożone - kompozyty
 Kompozyty mogą być:
Światłoutwrdzalne
2. Chemoutwardzalne
3. Utwardzane temperaturą bądź zwiększonym
ciśnieniem
 Materiały złożone mają wiele zalet: znakomitą
estetykę, przyczepność do szkliwa, dobrą
wytrzymałość mechaniczną,
1.
Materiały złożone - kompozyty
 Wykazują jednak skurcz polimeryzacyjny, są
wrażliwe na wilgoć przed związaniem, mają znaczną
ścieralność
 Połączenia z glossjonomerami to kompomery
Amalgamaty
 Amalgamaty przez wiele lat były ulepszane jako
materiały do wypełnień. Na początku stosowane
amalgamaty zawierały fazę gamma 2 (cynowortęciowa), która odpowiadałaa za wszystkie ujemne
cechy tego materiału. Następnie wprowadzono
amalgamaty wolne od fazy gamma 2:
wysokosrebrowe, niskosrebrowe i obecnie stosowane
wysokomiedziowe.
Amalgamaty
 Stosuje się amalgamaty wyłącznie kapsułkowane,




przygotowywane w specjalnych wstrząsarkach.
Badania pokazują, że tak przygotowane materiały
wydzileją znikome ilości rtęci.
Materiały te „tolerują” niezbyt dobre warunki
zakładania wypełnienia,
Zakłada je się szybko
Dobrze założone mają długa trwałość
Amalgamaty
 Nie wykazują adhezji do zęba, stąd ząb musi być
odpowiednio opracowany aby je zastosować.
 Dotyczy ich zjawisko korozji, reakcji
elektrochemicznych i przewodnictwa cieplnego
Przygotowanie pod wypełnienia
 Należy pamiętać, że tkanki zęba przed zakładaniem
wypełnień powinny być odpowiednio przygotowane
 Przed założeniem kompozytów ząb najczęściej
wytrawia się kwasem ortofosforowym 37%, a pod
cementy glasjonomerowe poleca się np.
kondycjonowanie (uzdatnianie) kwasem
polakrylowym czy EDTA.
 Oprócz tych zabiegów dla lepszego utrzmymania
kompozytów używa się żywic łączących (bonding
resin) oraz systemów spajających z zębiną
Bibliografia
 Mutschler E., Geisslinger G, Kroemer HK . Farmakologia i toksykologia Mutschlera.









MedPharm 2010.
Bobkiewicz-Kozłowska T.: Podstawy farmakologii ogólnej z elementami receptury
dla studentów medycyny. Wydawnictwo AMiKM, Poznań 2001.
Janiec W.: Kompendium farmakologii. PZWL, Warszawa, 2010
Cenajek-Musiał D, Okulicz-Kozaryn I.: Stany zagrożenia życia – postępowanie
lecznicze i leki stosowane w ratownictwie medycznym. Wydawnictwo AMiKM,
Poznań 2004.
Katzung B.G.: Basic & Clinical Pharmacology, The McGraw-Hill Companies, 2011.
Kryst L. (red) Chirurgia Szczkowo twarzowa. PZWL., Warszawa 2007
Arabska-Przedpełska B., Pawlicka H.: Współczesna endodoncja w praktyce, wydanie
I, Bestom Łódź 2011
Jańczuk Z.: Stomatologia zachowawcza. Zarys kliniczny. Podręcznik dla studentów
Stomatologii. PZWL Warszawa 2008. Wydanie III (dodruk)
Piątowska D.: Kariologia Współczesna. Postępowanie kliniczne. Med. Tour Press,
Warszawa 2009.
Eugeniusz Spiechowicz: Protetyka stomatologiczna. Podręcznik dla studentów
stomatologii, Warszawa 2008, wydanie VI(dodruk 2010), Wydawnictwo Lekarskie
PZW