Transcript บทที่ 7 การใช้ตัวอักษร

บทที่ 7
การใช้ ตัวอักษร
สื่ อชุ ดนีเ้ ป็ นลิขสิ ทธิ์ของสานักพิมพ์วงั อักษร ใช้ เพือ่ การศึกษาเท่ านั้น
ส่ วนประกอบของตัวอักษร

ในแต่ ละตัวอักษรจะมีส่วนประกอบหลัก ๆ ดังนี้
Ascender
:
ส่ วนบนของตัวอักษรพิมพ์ เล็ก ทีส่ ู งกว่ าความสู ง X Height ของตัวอักษร
Descender :
ส่ วนล่างของตัวอักษรพิมพ์เล็ก ทีต่ ่ากว่ าเส้ น Baseline
Baseline
:
เส้ นสมมติทตี่ วั อักษรส่ วนใหญ่ ต้งั อยู่
Cap Height :
ความสู งจากเส้ น Baseline ไปถึงส่ วนบนสุ ดของตัวอักษร
พิมพ์ใหญ่
X - Height :
ความสู งของตัวอักษร x ในแบบพิมพ์เล็ก ซึ่งมักจะใช้ อ้าง
ถึงความสู งของตัวอักษรทีไ่ ม่ รวมส่ วนบน และส่ วนล่ าง
Point Size :
ระยะความสู งทั้งหมดวัดจากส่ วนบนสุ ดถึงส่ วนล่ างสุ ด
ของตัวอักษร
ระบบการวัดขนาดของตัวอักษร







ความสู งของตัวอักษร (Body Height)
ตัวอักษรมีการวัดขนาดเป็ น พอยท์ (Point) ซึ่ง 1 พอยท์ มีขนาดเท่ ากับ 1/72 นิว้
และ 12 พอยท์ เท่ ากับ 1 ไพก้า (Pica) และ 6 ไพก้า เท่ ากับ 1 นิว้
สาหรับตัวอักษรบางชนิดทีม่ สี ่ วนบน และส่ วนล่างยาวกว่ าปกติ เมือ่ นามาเปรียบเทียบ
กับตัวอักษรชนิดอืน่ ทีป่ กติจะทาให้ มขี นาดเล็กกว่ า
ความกว้ างของตัวอักษร
ความกว้ างของตัวอักษรในปัจจุบันสามารถกาหนดเป็ นเปอร์ เซ็นต์ ของความกว้ าง
ปกติ เช่ น ตัวอักษรกว้ าง 40% ของขนาดปกติ
ความสู ง X - Height
ความสู ง X - Height มีผลต่ อความยากง่ ายในการอ่าน เนื่องจากทีข่ นาดตัวอักษรเล็ก
มาก ตัวที่มีค่า X - Height มากกว่ าจะสามารถอ่านได้ ง่ายกว่ า
รูปแบบตัวอักษร
1. ตัวอักษรทีม่ ีขนาดสั มพันธ์ กบั รูปร่ าง (Proportional Font)
ตัวอักษรทีม่ ีขนาดสั มพันธ์ กบั รูปร่ าง หรือเรียกว่ า ตัวอักษรทีม่ ีขนาดไม่
คงที่ หมายถึง ตัวอักษรทีม่ ีพนื้ ทีใ่ นแนวนอนไม่ เท่ ากันขึน้ อยู่กบั ขนาด
รูปร่ างของตัวอักษร เช่ น ตัวอักษร w จะมีความกว้ างมากกว่ าตัวอักษร i
เว็บไซต์ และสื่ อสิ่ งพิมพ์ ส่ วนใหญ่ จะใช้ ตัวอักษรทีม่ ขี นาดสั มพันธ์ กบั
รูปร่ าง เพือ่ ให้ อ่านง่ ายและดูเหมาะสม
2. ตัวอักษรทีม่ ีขนาดคงที่ (Fixed - Width Font)
ตัวอักษรทีม่ ีขนาดคงที่ หรือเรียกว่ า Constant – Width, Fixed - Pitch
หรือ Monospace Fonts จะมีพนื้ ทีใ่ นแนวนอนเท่ ากันหมด ซึ่งเป็ น
ตัวอักษรทีเ่ รียบง่ ายและมีลกั ษณะคล้ายตัวพิมพ์ดีด
ความสะดวกในการอ่ าน (Legibility)
1. ควรใช้ ตัวอักษรพิมพ์ใหญ่ ในการขึน้ ต้ นประโยค เพือ่ คงส่ วนที่เป็ น
ตัวอักษรพิมพ์เล็กให้ มากทีส่ ุ ด
2. หลีกเลีย่ งการใช้ คาทีเ่ ป็ นตัวพิมพ์ใหญ่ ท้งั หมด เพราะจะทาให้ อ่านยาก
และเป็ นการลดส่ วนทีจ่ ะสะดุดตาลง ถ้ าจาเป็ นต้ องใช้ ตัวพิมพ์ใหญ่
ทั้งหมด ควรใช้ ให้ น้อย คือ ใช้ กบั คาเพียง ไม่ กคี่ า
3. หลีกเลีย่ งการใช้ ตัวพิมพ์เล็กทั้งหมด เพราะจะทาให้ ดูไม่เป็ นทางการและ
แสดงความไม่ สมบูรณ์ ของเนือ้ หา การใช้ ตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดไม่
เหมาะสมกับเว็บไซต์ ทเี่ กีย่ วกับธุรกิจ
4. ไม่ ควรทาการแบ่ งครึ่งตัวอักษร ไม่ ว่าในแนวนอนหรือแนวตั้ง เพราะจะ
ทาให้ ภาพรวมของตัวอักษรขาดไป และทาให้ ยากต่ อการอ่านมากขึน้
จัดข้ อความในหน้ าเว็บ








การจัดตาแหน่ ง
ช่ องว่ างระหว่ างตัวอักษรและช่ องว่ าง
ระหว่ างคา
ระยะห่ างระหว่ างบรรทัด (Leading)
ความยาวของบรรทัด
ความยาวของหน้ าเว็บ
ขนาดของตัวอักษร
ใช้ ตัวอักษรหลายขนาดเพือ่ สร้ าง
ความสาคัญของข้ อมูล
ดึงดูดความสนใจด้ วยตัวอักษรขนาดใหญ่
การใช้ ตัวอักษรขนาดใหญ่ เริ่มต้ นประโยค
 ใช้ ตัวอักษรขนาดเล็กเพือ่ เพิม
่ ความต่ อเนื่อง
ของเนือ้ หา
 การเน้ นข้ อความให้ เด่ นชั ด
 การใช้ ขนาดและนา้ หนักของตัวอักษร
 การทาตัวเอียง
 การขีดเส้ นใต้
 ตาแหน่ งของตัวอักษร
 แนวทางของตัวอักษร
 พืน
้ ทีว่ ่ าง

การสร้ างความสมดุลในหน้ าเว็บ
จัดเรียงรายการลิงค์ ตามแนวนอน
 สร้ างความสมดุลของตัวอักษรขนาดใหญ่ และขนาดเล็ก
 จัดกลุ่มข้ อความเป็ นสั ดส่ วนเหลือ่ มลา้ กัน
 จัดโครงสร้ างพืน
้ ที่ของตัวอักษรอย่ างไม่ เท่ ากัน
 จัดแนวตัวอักษรในกลุ่มเดียวกัน

การใช้ สีกบั ตัวอักษร
กาหนดสี หลักสาหรับเว็บ
 ใช้ สีของตัวอักษรอย่ างมีความหมายและสม่าเสมอ
 ใช้ สีที่แตกต่ างกันในแต่ ละส่ วน
 กาหนดสี ของลิงค์ ให้ เหมาะสม
 สี กบ
ั การพิมพ์สาหรับเว็บเพจ
