Transcript Architektura i sztuka baroku

Architektura i sztuka baroku
Bernini – „Dawid
rzeźba barokowa”
Styl Barokowy
Barok określany był mianem "przerostu formy nad treścią", to określenie nie pomija
także barokowej architektury. W tym jednak przypadku należałoby je zmodyfikować do
postaci przerostu formy nad funkcjonalnością. Widoczna w całym baroku, a zwłaszcza
jego ostatnim stadium zwanym rokoko, duża ilość przedmiotów (zwanych bibelotami)
służy jedynie upiększeniu otoczenia, nie posiada natomiast żadnych funkcji
użytkowych. Budowla barokowa miała zachwycać, oszołamiać obserwatora swoim
bogactwem, była zwykle dobrze oświetlona i bardzo bogato zdobiona.
Bernini – „Ekstaza św. Teresy”
Alabastrowa biel posągów, ekspresyjne przegięcie postaci (figura serpentinata)
Bogactwo zdobień, teatralność
form, łagodna linia, owal, kopuła,
łamany gzyms,
Charakterystyczna dla baroku asymetria, niepokój i spiętrzenie rozmaitych form,
na przykładzie wrocławskiego uniwersytetu (po lewej) i kościoła Najświętszego
Imienia Jezus (po prawej stronie).
Santiago de Compostela
Efektowna fasada, zdwojenie form
Rzym. Kościół Il Gesu (1558-1584)
Fasada ze spływem wolutowym, zdwojenie form, w głębi kopuła
Barokowe założenia ogrodowo - parkowe
Figura serpentinata
Barokowe putta
Charakterystyczne dla baroku wnętrze świątyni
Sklepienie kolebkowe