Koncepcja Halliwick

Download Report

Transcript Koncepcja Halliwick

Kontakt z nami:
[email protected]
[email protected]
Oligofrenopedagog,
Instruktor Koncepcji
Halliwick
mgr Agata Borowiec
Co to jest Koncepcja Halliwick i na czym
ona polega?
 Koncepcja Hallwick jest sposobem uczenia
innych uczestniczenia w zabawach w wodzie,
niezależnego poruszania się w niej i
pływania.
Koncepcja Halliwick
 Metoda została opracowana przez
Jamesa McMillana, nauczyciela wychowania
fizycznego w szkole dla dziewcząt w Londynie. Nazwa
koncepcji pochodzi od nazwy szkoły w której nauczał
The Halliwick School for Girl.
zdjęcie http://www.halliwick.net/
McMillan bazując na podstawowych prawach
hydrodynamiki i hydrostatyki oraz mechaniki ciała
umożliwił swoim uczniom osiągnięcie stabilności i
kontrolowanego ruchu w wodzie.
Jest to metoda rehabilitacji osób niepełnosprawnych w
wodzie, metoda nauki pływania i terapii.
zdjęcie http://www.halliwick.net/
Koncepcja Halliwick
 Jest bezpieczna dla ludzi w różnym wieku z
różnymi typami upośledzeń i
niepełnosprawnościami.
Koncepcja Halliwick
 Zajęcia według Koncepcji Halliwick odbywają się w
zorganizowanych grupach.
 Dziecko może uczestniczyć w terapii wraz
rodzicem lub opiekunem.
 Pływakowi przez cały okres trwania zajęć zawsze
towarzyszy indywidualny instruktor.
Koncepcja Halliwick
 W metodzie Halliwick podstawę oceny i
planowania stanowi 10 punktowy program, jako
logiczne podejście do ćwiczeń w wodzie.
 Wyćwiczenie kolejnych punktów gwarantuje
poczucie bezpieczeństwa oraz osiągnięcie
niezależności w wodzie.
W programie tym możemy
zaobserwować rozwój poprzez
trzy fazy:
1. Przystosowanie
PRZYSTOSOWANIE
PSYCHICZNE
psychiczne.
2. Niezależność.
KONTROLA
RÓWNOWAGI
3. Rotacja poprzeczna.
4. Rotacja strzałkowa.
5. Rotacja wzdłużna
6. Rotacja łączona.
7. Wypór.
8. Unoszenie się w
bezruchu.
KONTROLA
RUCHU
9. Ślizg w turbulencjach.
10. Prosty napęd i
podstawowy styl pływacki.
1. Przystosowanie psychiczne.
Tak samo jak wytworzyliśmy nawyki
ruchowe na lądzie, bazujące na
przystosowaniu do siły grawitacji, tak w
wodzie musimy nauczyć się przystosowania
do różnych doświadczeń związanych z
pływalnością
i wyporem w wodzie, aby pływak czuł się
szczęśliwy w
wodzie.
Należy również zniwelować dyskomfort
niepełnosprawnych, który towarzyszy przebywaniu na
pływalni, a który związany jest z nową sytuacją, nowym
środowiskiem, ale też przebieraniem się w szatni,
pogłosem, który rozlega się na pływalni i efektami
odbijania się światła od powierzchni wody.
Problemem mogą być także mokre oczy, woda w uszach
lub głośne zachowanie innych.
Blokować może także brak akceptacji własnej
niepełnosprawności lub strach przed nieakceptacją innych.
Uczymy przystosowania do różnych doświadczeń
związanych z pływalnością i wyporem w wodzie.
Należy także zwrócić uwagę na zwiększone napięcie,
które objawia się ściskaniem pomocnika .
2. Niezależność.
Oznacza moment, gdy pływak staję się fizycznie i
psychicznie niezależny.
Następuje wtedy uwolnienie od: kontaktu
fizycznego, kontaktu wzrokowego oraz uwolnienie
od indywidualnego instruktora.
7. Wypór
Pływak uczy się rozumienia siły wyporu
działającej w wodzie.
Pozbywa się lęku związanego z tonięciem
doświadcza, że woda naprawdę wypycha go w
górę.

Przechodząc przez wszystkie fazy
uzyskujemy pełną niezależność w wodzie.
Na samym początku pływacy muszą oswoić
się z wodą – poczuć jej właściwości,
przyzwyczaić się do siły wyporu i własnej
pływalności, efekty zniesienia grawitacji i
swobodnego unoszenia się na wodzie.
 W trakcie uczenia pływania schemat
zachowań małego dziecka jest odwrócony.
Różne aktywności i zabawy najpierw
zaczynają się od pozycji pionowej, dopiero
w miarę oswajania pływak przechodzi on do
pozycji horyzontalnej.
 Dla pokonania stresu pływaka instruktor
pomaga mu , wykorzystując właściwości
wody w utrzymaniu równowagi.
PODOPIECZNI „OREW” NA ZAJĘCIACH wg
KONCEPCJI HALLIWICK
 Nasze zajęcia odbywają się w grupie
4 osobowej do której należą:
 Ania- lat 6- upośledzenie w st. znacznym ze sprzężeniem
 Kacper- lat 7- upośledzenie w st. głębokim
 Tomek-lat 8- upośledzenie w st. głębokim
 Mateusz-lat 16- upośledzenie w st. znacznym ze sprzężeniem
W stosunku do każdego pływaka
stosowane są różne techniki wsparcia
i asekuracji, które dostosowane są do rodzaju
niepełnosprawności i możliwości
psychofizycznych uczestników zajęć
oraz takie, które umożliwią pływakowi odkryć
swój potencjał ruchowy, który niejednokrotnie
jest większy w środowisku wodnym niż na lądzie.
•W zajęcia wplata się dużo gier i zabaw.
Wpływają one korzystnie na psychikę pływaków
poprzez odwrócenie uwagi od stawianych im
celów.
Wprowadzenie elementu zabawy urozmaica
zajęcia oraz dodatkowo motywuje do pracy.
Zabawy dostosowane są do umiejętności dzieci w
wodzie, a nie na lądzie(!!!)
oraz indywidualnych umiejętności pływaków.
W pierwszym etapie, poprzez zabawy oswajające
z wodą, pływacy uczą się czerpać przyjemność z
przebywania w wodzie.
Zgodnie z teorią Koncepcji Halliwick, która mówi
o „water happiness” dajemy im radość i
przyjemność z zajęć poprzez zabawę.
Następnie zaznajamiają się z zachowaniem ciała
w środowisku wodnym, uczą się kontroli
równowagi, dopiero później zdobywają
umiejętności niezależnego poruszania się i
pływania.
Zajęcia oprócz tego, iż są prowadzone według
dziesięciopunktowego programu to posiadają swój
stały schemat.
Jest to bardzo istotne w terapii dzieci
niepełnosprawnych intelektualnie, zajęcia zawierają:
- powtarzanie tych samych gier w takiej samej
kolejności (strukturyzacja),
- wolno wprowadzamy zmiany,
- jeden przybór – jedna aktywność,
- powtarzanie pewnych ruchów do tej samej piosenki
lub melodii.
Aktywność
Cel
Formacja
Instrukcja
Sprzęt
gwizdanie
kontrola oddychania
gwizdanie w gwizdek
gwizdek
dmuchanie
kapeluszy
kontrola oddychania
linia -intruktor przed
pływakiem
linia -intruktor przed
pływakiem
linia -intruktor przed
pływakiem
przedmuchiwanie kapeluszy
przez pływaków i instruktorów
kapelusze
kontrola oddychania
bąbelki
słońce, wiatr, deszcz równowaga w leżeniu
kontrola oddechu-wydechu
przygotowanie do rotacji
poprzecznej
jajka na śniadanie
gorące krzesła
pingwiny
motorower
wodorosty
praca indywidualna
pociąg
słońce -leżenie na plecach
deszcz -ruch naprzemienny
nóg w leżeniu na plecach
wiatr -pozycja krzesełka,
dmuchanie do wody
równowaga w leżeniu
koło -instruktor za
pływak leży na plecach, na
pływakiem
hasło"jajaka na śniadanie"
kapelusze
pływak stara się przyjąć pozycję
krzesełka i schwytać "jajako"
rotacja wzdłużna
koło -instruktor za
pływak siada na prawym kolanie
pływakiem
instruktora, tyłem do niego,
instruktor prawą ręką trzyma
pływaka w pasie, a podaję lewą
rękę pływakowi z lewej strony.
Na sygnał "gorące" pływak wykonuję
rotację wzdłużną w prawą stronę
zmieniająć instruktora.
przejście z formacji koła do
rząd otwarty -instruktor piosenka o pingwinach
formacji linia
za pływakiem
równowaga w leżeniu na plecach linia -instruktor za
naprzemienny ruch nogami, imitujący
równowaga w pozycji krzesełka pływakiem
jazdę na rowerze- pozycję krzesełka
leżenie na plecach i płynięcie slalomem
sygnał kończący sesję
koło -instruktor za
pływakiem
rząd otwarty -instruktor
za pływakiem
piosenka"Jedzie pociąg"
Nie korzystamy z przedmiotów
wypornościowych.
Podtrzymywanie dziecka jest zadaniem
instruktora lub rodzica.
Nie używamy!!!
Nasze zabawki 
Dziękuję za uwagę!!!
Kontakt z nami:
[email protected][email protected]