Transcript STRATEGIE PRZETRWANIA - Serwis Informacyjny WSJO

STRATEGIE
PRZETRWANIA
UCZNIA
Strategie uczniowskie


to sposoby jakie uczeń przyjmuje, aby
przetrwać w szkole i nie mieć problemów z
nauczycielami oraz innymi uczniami.
Uczeń przyjmuje określone strategie, ponieważ
potrzebuje akceptacji ze strony otoczenia, a
także chce się czuć bezpiecznie w szkole oraz
w towarzystwie innych uczniów i nauczycieli a
strategie mają mu w tym pomóc.
Strategie kooperacyjne


Podporządkowanie optymistyczne
Uczeń akceptuje cele i metody
stosowane w szkole, w większości
zgadza się z nimi.
Podporządkowanie instrumentalne
Uczeń akceptuje tylko takie cele, które
przyniosą mu jakąś korzyść.
Strategie kooperacyjne
Staranie się, aby nie podpaść
Uczeń prezentuje siebie i swoje oblicze, tak jak chce widzieć
nauczyciel. Chodzi o to, by ukrywać słowa, gesty, czyny,
które mogłyby nie podobać się władzy. Trzeba starać się
o to, by nie wywołać złego wrażenia,
 Podlizywanie się
Uczeń chce się przypodobać nauczycielowi, jest bardzo
miły, prawi komplementy, nadskakuje nauczycielowi;
wyróżniamy dwa rodzaje podlizywania – jawne oraz
ukryte, podlizywanie jawne występuje wtedy, gdy uczeń
podlizuje się do nauczyciela przy innych uczniach,
natomiast podlizywanie ukryte odbywa się w ukryciu, bez
świadków,

Strategie kooperacyjne


Rytualizm
Uczeń jest pozytywnie nastawiony do metod i
środków stosowanych w szkole, ale nie
przejmuje się zanadto celami owych metod i
środków,
Oportunizm
Uczeń pozostaje obojętny wobec metod,
środków i zasad stosowanych w szkole.
Strategie przetrwania
Kolejną grupą strategii uczniowskich,
które mają pomóc uczniowi przetrwać
w szkole są strategie przetrwania.
Strategie przetrwania mają zapewnić
uczniowi jak najlepsze przetrwanie
oraz danie sobie rady w szkole bez
wchodzenia w ostry konflikt z
nauczycielem.
Strategie przetrwania

Strategia odwalania zadania
Uczeń stara się pozbyć zadania nim stanie się ono dla
niego przeszkodą, musi przy tym zaangażować w to jak
najmniej wysiłku i pracy, a efekt końcowy nie może grozić
uczniowi przykrymi czy wręcz negatywnymi odczuciami.
Dlatego, jeżeli jedynym możliwym rozwiązaniem takiego
zadania jest jego wykonanie – uczeń wykonuje to
zadanie, jeżeli zaś są jeszcze inne możliwości –
uczniowie szukają ich, choćby sposób rozwiązania tego
zadania nie był zbieżny z celem osoby, która powierzyła
uczniowi to zadanie.
Strategie przetrwania

Podporządkowanie z dystansem
Uczeń podporządkowuje się
nauczycielowi, lecz wykonuje jego
polecenia niechętnie, okazuje to za
pomocą gestu i mimiki; zdarza się, że
uczeń zwleka z wykonaniem zadania, z
pomocą tej strategii uczeń próbuje się
wykpić,
Strategie przetrwania

Strategia dobrego wojaka Szwejka
To inaczej strategia tych nad którymi ciąży
władza; uczeń nie radzi sobie, ale stara się
zaakceptować priorytet władzy poprzez
wykonywanie wszystkich poleceń, które często
wykonuje bezmyślnie i niepoprawnie, bo wie,
że lepiej się podporządkować i wykonać
polecenie niż go w ogóle nie wykonać, a za
karę otrzymać jeszcze gorsze zadanie do
wykonania.
Strategie przetrwania

Dawanie sobie rady z lękiem poprzez popełniane
błędy
Strategia ta zazwyczaj jest stosowana przez uczniów
nieśmiałych, którzy boją się, że ich błędy zostaną
wyśmiane przez innych uczniów lub nawet nauczyciela,
dlatego wolą od razu udzielić złej odpowiedzi na zadane
pytanie, żeby nauczyciel dał im już spokój i nie męczył ich
długo o udzielenie odpowiedzi. Strach niszczy
inteligencję, wpływa na sposób, w jaki dziecko widzi
sprawy, myśli o nich i daje sobie z nimi radę. Powoduje,
że inteligentne dzieci zachowują się w szkole głupio.
Strach tworzy swoiste formy wtórnego przystosowania.
Popełnienie błędu daje ulgę, bo nie trzeba się wtedy
martwić o to, że pewnie popełni się błąd.
Strategie przetrwania

Odpowiadanie czegokolwiek na pytanie
nauczyciela
Uczeń wychodzi z założenia, że lepiej coś
odpowiedzieć niż w ogóle nic nie mówić.
Pytany nie interesuje się treścią pytania czy
problemem z nim związanym, ale sposobem
znalezienia triku, który pozwalałby mu szybciej
zorientować się, jakiej odpowiedzi nauczyciel
od niego oczekuje. Dlatego, mamy często do
czynienia ze zgadywaniem.
Strategie przetrwania

Pozorowana aktywność
Uczeń chce przetrwać, bo musi
przetrwać, dlatego symuluje pracę, aby
ukryć to, że nic nie robi podczas lekcji,
na przykład gdy nauczyciel do niego
podejdzie zagląda w zeszyt, udaje, że
coś pisze lub czyta; zdarza się, że uczeń
się zgłasza, choć nie zawsze zna
prawidłową odpowiedź,
Strategie przetrwania

Tworzenie obrazu wśród rówieśników
Zazwyczaj strategię tą stosuje uczeń, który
dobrze się uczy, po to aby uniknąć miana
kujona i ukryć swoją pracowitość; przeważnie
uczeń mówi rówieśnikom, że w ogóle się nie
uczył, dobrą ocenę otrzymał, bo tak się
zdarzyło, że znał odpowiedź, umiał tę część
materiału albo zapamiętał z lekcji, gdy na
sprawdzianie są zadania testowe, uczeń mówi,
że akurat trafił w odpowiedzi,
Strategie przetrwania
Strategia unikania odpowiedzi
Oparta jest na złożeniu, że nauczyciel pytając
szczególnie poluje na tych, którzy robią
wrażenie nie umiejących bądź nieuważnych.
Trzeba więc sprawiać wrażenie, że się umie.
Strategia mamrotania - polega na tym, by każdą
odpowiedź wypowiadać bardzo cicho i
niewyraźnie. Gdy nie jest się pewnym
odpowiedzi, taktyka mamrotania zwiększa
szanse uzyskania sukcesu.

Strategie
Następną grupą strategii uczniowskich są
strategie opozycyjne. Strategie
opozycyjne to nieaprobujące,
niepożądane cele, odrzucające
współpracę z nauczycielem.
Strategie opozycyjne


Zamaskowane nieposłuszeństwo
Uczeń pozornie się podporządkowuje, pozoruje pracę, okazuje
zainteresowanie lekcją, wówczas gdy nauczyciel na niego patrzy,
Nieustępliwa wrogość
Uczeń jawnie odrzuca cele i reguły obowiązujące w szkole; uczeń
eksponuje swoją niechęć do szkoły i nauczyciela, zdarza się, że
niszczy mienie szkoły, a nawet wagaruje; styl bycia ucznia i jego
zachowanie są chłodne i obojętne wobec nauczyciela, uczeń sprawia
wrażenie luzaka, ignoruje nauczyciela, zazwyczaj tą strategię stosują
chłopcy. Jest to także styl adaptacji do szkoły odznaczający się
indyferencją (obojętnością) wobec celów szkolnych i całkowitym
odrzuceniem środków. Osoby te odrzucają normy, rytuały i przepisy.
Swą antypatię demonstrują przez przerywanie nauczycielom,
agresywność, wagary, niszczenie mienia, złe zachowanie. Manifestują
zachowania antyszkolne, przejawiające się w stylu ubierania,
uczesania, sposobie mówienia czy poruszania się,
Strategie opozycyjne:



Rebelia
Uczeń odrzuca wszystkie cele i reguły kierujące życiem szkoły,
zwłaszcza wtedy gdy kieruje się zasadami jakiejś grupy. Występuje
raczej pod koniec szkolnej edukacji,
Odmowa
Uczeń nie zgadza się na wykonanie polecenia; odmowa może być
jawna, ale również ukryta,
Sabotaż
Uczeń chce za wszelką cenę doprowadzić do rozbicia lekcji i
wyprowadzenia nauczyciela z równowagi; uczeń chce, żeby
nauczyciel stracił kontrolę i panowanie nad sobą, stara się ośmieszyć
nauczyciela, zmieszać i zdenerwować, uczeń chce również pokazać
swoją dominację; są różne stopnie sabotażu, zaczyna się od głupich
żartów, a kończy na całkowitym odwróceniu uwagi nauczyciela, a
nawet rozmowie na inny temat niż ten, który miał być tematem lekcji.