Plik do pobrania w formacie PowerPoint
Download
Report
Transcript Plik do pobrania w formacie PowerPoint
BAJKOTERAPIA W PRACY
LOGOPEDYCZNEJ
AGNIESZKA JANOWSKA
„Spójrz na świat oczami dziecka…”
Doris Brett
„Świat jest wielki, a po drodze tyle pytań.
Odpowiedzi poszukajcie w kartach książek.
Książki mówią: - Nie zabłądzi ten, kto czyta!
Książki mówią, że ciekawscy żyją mądrzej …”
Wanda Chotomska
„Od bajki się wszystko zaczyna ...”
Maria Molicka
PODSTAWOWA TERMINOLOGIA
BIBLIOTERAPIA
Maria Molicka zalicza biblioterapię do metod terapeutycznych i mówi o
niej w kontekście psychoterapii, terapii pedagogicznej i profilaktyki.
Biblioterapia ma na celu wspieranie w trudnych sytuacjach
emocjonalnych i wspomaganie w procesie rozwoju psychicznego.
(Molicka 2011:147).
Irena Borecka biblioterapię postrzega jako proces terapeutyczny, w
którym odpowiednio wyselekcjonowane i przystosowane materiały
czytelnicze wykorzystuje się jako środek wspierający proces leczniczy i
wychowawczy. Natomiast właściwy proces biblioterapeutyczny to:
rozpoznanie problemów z jakimi boryka się pacjent, odpowiedni dobór
literatury i postępowanie terapeutyczno-wychowawcze.
(Borecka 1998:78).
BAJKOTERAPIA
Maria Molicka postrzega ją jako metodę profilaktyczną i terapeutyczną, która
adresowana jest do małych dzieci w wieku od czterech do dziewięciu lat. A jej
oddziaływanie polega na zapoznaniu małego słuchacza z bajkami, zwanymi
terapeutycznymi, które stymulują jego procesy poznawcze i emocjonalne
(Molicka 2011).
Agnieszka Łaba umiejscowiła ją w biblioterapii i arteterapii. Bajkoterapia
wzmacnia wiarę w swoje możliwości, zmienia stosunek i nastawienie do siebie i
otoczenia, a także wyrabia pamięć i buduje słownictwo. Stanowi formę
umożliwiającą zmianę zachowania dzięki identyfikacji z bohaterami
(Łaba 2011 : 14).
Brunon Bettelheim , uważany przez wielu za prekursora bajkoterapii upatruje jej
zastosowanie na płaszczyźnie psychoanalizy , jako sposobu na rozwiązywanie
nieuświadomionych konfliktów wewnętrznych oraz kształtowanie umiejętności
funkcjonowania w grupie społecznej (Bettelheim 1996 : 137)
RODZAJE BAJEK W BAJKOTERAPII
wg Marii Molickiej
Bajki psychoedukacyjne służą reedukacji negatywnych stanów
emocjonalnych poprzez oddziaływanie na procesy poznawcze
dzieci i zmianę sposobu myślenia o sytuacji emocjonalnej
poprzez oswojenie i pokazanie innych wzorców postępowania.
Bajki psychoterapeutyczne – kompensacja niezaspokojonych
potrzeb, redukcja lęku związanego z zaburzonym obrazem
własnej osoby o obniżonym poczuciem wartości; zawiera w
sobie elementy bajki psychoedukacyjnej poszerzone o wsparcie
emocjonalne
Bajki relaksacyjne – ich głównym celem jest wyciszenie,
odprężenie i uspokojenie dziecka za pomocą wyobrażeń, które
opierają się na trzech strukturach: słuchowej, wzrokowej i
czuciowej.
RODZAJE BAJEK W BAJKOTERAPII
Bajki rymowane (Agnieszka Łaba)
-
rozbudzanie możliwości intelektualnych i wyobraźni twórczej
wyrobienie umiejętności słuchania i rozwoju mowy
zdobywanie doświadczeń językowych dzięki zastosowaniu rymu
Bajki rozwijające sprawność językową (Małgorzata Młynarska)
-
wykorzystanie metody psychostymulacyjnej kształtującej i rozwijającej mowę i
myślenie
rozwijanie wszystkich aspektów języka poprzez ćwiczenia językowe
wdrażanie do nauki opowiadania bajek
Bajki logopedyczne (Anna Tońska – Mrowiec)
rozwijanie aparatu artykulacyjnego, oddechowego i słuchowego
rozwijanie mowy opowieściowej i wiązanej
kształtowanie myślenia przyczynowo – skutkowego, spostrzegawczości, pamięci
słuchowej
Wpływ bajki na dziecko
Bajki:
odpowiadają sposobom myślenia dzieci, ich marzeniom i
wyobrażeniom
rozwijają język, stymulują mowę oraz wzbogacają słownictwo
pozwalają interpretować rzeczywistość i doświadczać świata
ludzi i zwierząt oraz rozumieć siebie
dają wzorce do naśladowania oraz pomagają zrozumieć co jest
dobre, a co złe
pomagają w identyfikowaniu, rozpoznawaniu i nazywaniu emocji
oraz uczuć
pozwalają doświadczać świat różnymi zmysłami
wzbogacają doświadczenia językowe poprzez symbole,
metafory i rymy
wprowadzają w świat poezji i sztuki
rozwijają wyobraźnię, fantazję i kreatywność
Bajkoterapia a kształtowanie się
mowy dzieci
Bajki:
w naturalny sposób przystają do poziomu rozwoju umysłowego
dzieci w wieku przedszkolnym i przemawiają językiem
dostosowanym do możliwości ich percepcji,
uczą poprzez doświadczenia, wrażenia i naśladownictwo,
pełnią niezwykle ważną rolę w stymulacji rozwoju symbolicznej
reprezentacji poprzez wzbogacanie języka, zastosowane
metafory i symbole
poszerzają świadomość językową
stymulują naturalny rozwój mowy
wspierają proces kształtowania się słuchu językowego
umożliwiają łatwiejszą werbalizację osób, zjawisk i przedmiotów
dają możliwość do eksperymentowania słowem i rozwijania
zasobu słownikowego dzieci
pozwalają zrozumieć dzieciom własne słabości
Bajkoterapia a kształtowanie się
mowy dzieci
umożliwiają dziecku znalezienie odpowiedzi na wiele pytań,
pozwalają przezwyciężać własne lęki i nieśmiałość
ułatwiają nazywanie emocji i pełnią szczególną rolę w
budowaniu związków między emocjami a procesami
poznawczymi
jako dziedzictwo kulturowe wprowadzają w świat poezji i
ogólnie mówiąc sztuki,
rozwijają szacunek wobec natury, wyobraźnię, fantazję i
kreatywność,
pobudzają do aktywności językowej
uwrażliwiają na różnorodność dźwięków otoczenia
rozwijają zdolności komunikacyjne
poszerzają doświadczenia językowe i słuchowe
pobudzają wrażliwość językową
przygotowują do nauki czytania i pisania
Wykorzystanie bajkoterapii
Bajkoterapia a medycyna
Bajkoterapia a psychologia
Bajkoterapia a pedagogika
Bajkoterapia a językoznawstwo
Bajkoterapia a logopedia
Zastosowanie bajkoterapii w
logopedii
Terapeutyczna rola bajki w pracy z dzieckiem
W jakiej sytuacji mogę wykorzystać bajkę w terapii z
dzieckiem?
Ile mogę wydobyć z bajki jako logopeda?
Ile może otrzymać z bajki dziecko wymagające terapii
logopedycznej?
Zastosowanie bajkoterapii w
logopedii
Bajki rozwijają:
komunikację
werbalizację
słownictwo bierne i czynne
mowę powieściową
myślenie
rozumienie
artykulację
sprawność ruchową aparatu artykulacyjnego
dykcję
relaksują
Bajka logopedyczna
Bajka logopedyczna to krótka historyjka, której bohaterami mogą być
zwierzęta, postaci ze świata bajek, a także samo dziecko.
Dobór tekstu może być zupełnie abstrakcyjny lub odzwierciedlać
aktualną sytuację w życiu dziecka.
Do pracy z dziećmi , oprócz bajek logopedycznych można
wykorzystywać literaturę dla dzieci.
Dzieci wykonują różnorodne ćwiczenia usprawniające narządy mowy
na podstawie wysłuchanego fragmentu bajki.
Wszystkie ćwiczenia powinny być dzieciom zademonstrowane.
Ćwiczenia artykulacyjne należy urozmaicać poprzez inne aktywności
(ruch, wyrazy dźwiękonaśladowcze).
Bajkoterapia w terapii logopedycznej
Zasady prowadzenia zajęć logopedycznych z wykorzystaniem
bajki logopedycznej:
Dobór odpowiedniego tekstu bajki.
Znajomość teksu i ćwiczeń przez prowadzącego.
Zachowanie właściwej odległości ze wzajemnym skierowaniem
twarzy.
Wzorcowe prezentowanie ćwiczeń przez terapeutę.
Dbanie o prawidłowe i dokładne wykonywanie ćwiczeń przez dziecko.
Systematyczna kontrola pracy dziecka i ewentualna poprawa ćwiczeń.
Życzliwy stosunek do dziecka i motywowanie do dalszej pracy.
Dbanie o własną wysoką kulturę posługiwania się językiem.
Czas bajki i ćwiczeń dostosowujemy indywidualnie do każdego dziecka.
Oczekiwane efekty można osiągnąć dzięki systematyczności i
wytrwałości.
Wykazywanie się własną twórczością i ciągłymi poszukiwaniami
nowych tekstów bajek.
Ustalić i stosować wzajemny system zasad.
Bajkoterapia w pracy logopedycznej
– badania i wnioski
Analiza przypadku
Cele i problemy badawcze
Przedmiotem badań była metoda bajkoterapii wykorzystywana w
terapii logopedycznej.
Cel badań to odnalezienie odpowiedzi na następujące pytania:
1.Jak metoda bajkoterapii wpływa na rozwój mowy dzieci z zaburzeniami
komunikacji?
2. W jaki sposób metoda bajkoterapii wpływa na ogólny rozwój dzieci 4 letnich?
Głównym problemem badawczym pracy było pytanie:
Jaki jest wpływ bajkoterapii na mowę dzieci z zaburzeniami
językowymi?
Metody badań
(techniki i narzędzia badawcze)
Główna metoda jaką wykorzystałam w pracy to metoda bajkoterapii.
Technikę badawczą, która zastosowałam w pracy jest wywiad.
Narzędzia badawcze, które pomogły przeprowadzić mi badania to
oprócz kwestionariusza wywiadu są nimi: kwestionariusz obrazkowy,
karta badania mowy oraz karta badania motoryki artykulacyjnej.
Celem zastosowania wyżej wymienionych narzędzi badawczych było:
-uzyskanie informacji na temat rozwoju mowy dziecka
- stopnia opanowania sprawności językowych przez dziecko
- ukierunkowanie działań w planowaniu i pomocy logopedycznej.
Opis badanego dziecka
1. Wiktor w wieku 3 lat
2. Analiza arkusza obserwacji pedagogicznych
dziecka trzyletniego
3. Analiza arkusza obserwacji cech rozwojowych
dzieci 4 – letnich
4. Diagnoza logopedyczna w przedszkolu
5. Opinia wychowawcy
Etap pierwszy postępowania
terapeutycznego (opis dokumentacji dziecka)
1.Kwestionariusz wywiadu z mamą chłopca
(częściowo stworzony w oparciu o wywiad wg Elżbiety Marii
Minczakiewicz- 2010 : 201 – 208)
2. Kwestionariusz obrazkowy
(wg Genowefy Demel)
3. Karta badania mowy
(wzór karty częściowo zaczerpnięty z przykładowej karty Elżbiety Marii
Minczakiewicz 2010 : 197 – 199).
4. Karta badania motoryki artykulacyjnej
(wg Hanny Rodak -1997 : 43 – 44)
Etap drugi postępowania terapeutycznego
(diagnoza medyczno - logopedyczna)
I. Wywiad z matką dziecka
II. Badanie mowy przy pomocy kwestionariusza obrazkowo – wyrazowego:
-nieprawidłowa realizacja głosek (š, ž, č, ǯ)
-nieprawidłowa realizacja głosek (s, ś, c) – substytucje na (f, t)
-nieprawidłowa realizacja głoski (r)
-substytucje, elizje i metatezy głosek (k, h, w)
III. Badanie na podstawie karty motoryki artykulacyjnej:
-próby języka - poprawnie wykonanych 8 ćwiczeń, niepoprawnie 4 ćwiczenia
-próby warg – poprawnie wykonanych 5 ćwiczeń, niepoprawnie 7
IV. Karta badania mowy
Wstępna diagnoza chłopca
Przypuszczam, że dziecko w przyszłości może mieć następujące problemy w
zakresie prawidłowej mowy: sygmatyzm i rotacyzm.
Dlatego wymaga ćwiczeń wspomagających i stymulujących ogólny rozwój oraz
rozwój mowy, m.in. w zakresie:
-utrwalania prawidłowego toru oddechowego
-usprawniana artykulatorów (warg, języka, podniebienia)
-utrwalania głoski s i ś w wyrazach
- przygotowania do wywołania głosek szeregu szumiącego oraz głoski r
- wzbogacania zasobu językowego oraz ogólna stymulacja procesu mówienia
Etap trzeci postępowania terapeutycznego
(terapia indywidualna z dzieckiem)
1. Program indywidualnej terapii logopedycznej z chłopcem
(cele, zdania, zasady, metody, etapy pracy, pomoce
dydaktyczne, ćwiczenia)
2. Czas i miejsce pracy logopedycznej z chłopcem
3. Bajkoterapia
(terapeutyczne, relaksacyjne, rymowane, logopedyczne)
4. Ćwiczenia
(aparatu artykulacyjnego, oddechowego, fonacyjnego)
Efekty terapii logopedycznej
Podczas 10 sesji terapeutycznych dziecko rozwijało, usprawniało, kształtowało oraz
nabyło wybrane umiejętności w ogólnym rozwoju oraz rozwoju mowy.
Dziecko w mniejszym lub większym zakresie potrafi:
nazwać i wskazać poszczególne części narządu artykulacyjnego
prawidłowo gospodarować oddechem według możliwości zdrowotnych – wydłuża
fazę wdechu i wydechu oraz prawidłowo reguluje siłę powietrza wykorzystując przy
tym różnorodne materiały
wykonywać różnorodne ćwiczenia oddechowe, oddychać odpowiednim torem
(wdech – ustami, wydech – nosem)
stara się prawidłowo wykorzystywać przeponowo – brzuszny tor oddechowy
rozpoznawać dźwięki (ulicy, otoczenia) i odgłosy wydawane prze zwierzęta oraz je
naśladować
wykonywać ćwiczenia fonacyjne i emisyjne na samogłoskach
Efekty terapii logopedycznej
wykonywać ćwiczenia fonacyjne i emisyjne na samogłoskach
właściwie wykonywać ćwiczenia relaksacyjne i rozluźniające mięśnie twarzy
prawidłowo wykonywać ćwiczenia usprawniające narządy aparatu mowy do
realizacji ćwiczonych dźwięków i głosek
stara się kontrolować tempo mowy podczas wypowiedzi swobodnych
stara się prawidłowo wymawiać głoski w wyrazach nie sprawiających większych
trudności artykulacyjnych
stara się wyróżniać głoski w wyrazie (nagłos, śródgłos, wygłos) oraz sylabizować
stara się opowiadać historyjkę obrazkową
z uwagą słuchać bajek i wypowiada się na ich temat
stara się budować dłuższe formy wypowiedzi
Wnioski z terapii logopedycznej
W ramach dziesięciu spotkań z dzieckiem udało nam się wypracować następujące
efekty, szczególnie:
usprawnić aparat artykulacyjny i fonacyjny
rozwinąć aparat oddechowy
zrealizować ćwiczenia utrwalające poprawną wymowę głosek s i ś w nagłosie i
wygłosie wyrazów
realizować ćwiczenia przygotowujące aparat mowy do wywołania głosek szumiących
rozwinąć mowę czynną i bierną
poszerzyć zasoby językowe i pojęciowe oraz sprawność komunikacyjną
kształtować zainteresowania literackie i przeżycia estetyczne
rozwinąć i poszerzać sprawność małej i dużej motoryki
poszerzać doświadczenia w zakresie bajkoterapii, muzykoterapii, choreoterapii
Dalsze postępowanie logopedyczne
Wskazana jest dalsza terapia logopedyczna według
indywidualnego programu:
rozwijanie aparatu mowy
wspomaganie rozwoju i funkcjonowania aparatu
oddechowego
wprowadzanie ćwiczeń wywołujących i następnie
utrwalających dźwięki do tej pory nierealizowane
stymulowanie ogólnego rozwoju i rozwoju mowy
OPOWIADAJ DZIECIOM BAJKI…
„Logopeda nie może czuć się przypisany ani do jednej
koncepcji, ani do jednego rodzaju oddziaływań. Ponieważ
budowanie czy odbudowywanie sytemu językowego zachodzić
może jedynie w interakcjach staje się także podstawowym
zadaniem logopedy.(…) Taki ogląd problemu wpisuje się w
widzenie logopedii, jako dyscypliny integrującej wiedzę wielu
dyscyplin naukowych, zajmujących się człowiekiem i jego
działaniem w świecie” (Jadwiga Cieszyńska 2011 : 414).
Literatura
Brett D. (2003) Bajki, które leczą cz. II, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne,
Gdańsk.
Brett D. (2006), Bajki, które leczą cz. I, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne,
Gdańsk.
Ibisz K., Gruszczyńska A., Dowbor K., Cebula R., Wolszczak G., i inni – praca zbiorowa
(2009), Bajkoterapia, czyli dla małych i dużych o tym jak bajki mogą pomagać, Nasza
Księgarnia, Warszawa.
Kozłowska A. (2007), Zaczarowane bajki, które leczą dla dzieci i dorosłych,
Wydawnictwo Akademickie „Żak”, Warszawa.
Łaba A. (2008) Bajki rymowane w biblioterapii, Impuls, Kraków.
Nitsch C. (2001), Bajki pomagają dzieciom. Opowieści, które uzdrawiają, pocieszają i
dodają odwagi, Grupa Wydawnicza Bertelsmann Media, Warszawa.
Molicka M. (1999), Bajki terapeutyczne, Media Rodzina, Poznań.
Młynarska M. (2002) Przygody misia Mokrej Łapki. Bajki rozwijające sprawność językową
dzieci, Impuls, Kraków.
Skorek E., M. (2009), 100 tekstów do ćwiczeń logopedycznych, Harmonia, Gdańsk.
Tońska – Mrowiec A. (2009) Języczkowe przygody i inne bajeczki logopedyczne,
Harmonia, Gdańsk.
Szeliga K. (red.) (2008) Bajkoterapia czyli jak z Guziolkiem tworzyć i wykorzystywać
bajki i opowiadania w biblioterapii oraz rozwoju aktywności twórczej dziecka w wieku
przedszkolnym, Impuls, Kraków.
Dziękuję za uwagę