Projekt wsp ó łfinansowany przez Unię Europejską

METODA PRACY GRUPOWEJ

MGR

J

ÓZEFA

K

UCHARSKA R

EX

A. S

KIDMORE

M

ILTON

G. T

HACKERAY

Wspieranie rozwoju kwalifikacji zawodowych pracowników pomocy społecznej w województwie małopolskim Uniwersytet Pedagogiczny im. KEN w Krakowie Instytut Nauk o Wychowaniu Biuro projektu tel. 012 6442829 Osiedle Stalowe 17, 31-922 Kraków http://www.ap.krakow.pl/pracowniksocjalny

: W

G

. G. K

ONOPKI

:

„Praca socjalna z grupą jest metodą pracy socjalnej, której działalność odnosi się do jednostek w grupie. Celem jest podniesienie jakości życia w grupie, zróżnicowanego zgodnie z jej potrzebami. Pracownik socjalny ma zawsze do czynienia z konkretnym, rzeczywistym, kontekstem stosunków międzyosobowych, niezależnie od tego, czy pracuje z grupą środowiskową czy kliniczną. Podejście grupowe kładzie silny nacisk na indywidualizację w ramach grupy. Pracownik zdaje sobie sprawę, że grupa często stanowi całość, ale też nie wolno mu stracić z pola widzenia jednostki. Praca z grupą, już na wczesnym etapie wykazała, że nie ma dychotomii między jednostką a grupą i że jednostka może zrealizować swój potencjał oraz poczucie własnej wartości tylko przez uczestnictwo. Dzięki przynależności do grupy zapewnia ona sobie bezpieczeństwo, a także przyjmuje odpowiedzialność za innych w ramach stosunków grupowych i poprzez nie. Pracownice socjalni zdają sobie sprawę z siły stowarzyszeń, wiedzą też, że siła ta może okazać się zgubna dla jednostki”

„praca z grupą jest podejściem

świadomie skierowanym na najpełniejszy rozwój jednostki w jej relacji do grupy i na opanowanie umiejętności włączania się kiedy trzeba, a także wycofania się - kiedy jest to potrzebne”

C

ELE PRACY Z GRUPĄ

 poprawa funkcjonowania społecznego i osiągnięcie społecznie pożądanych celów  łagodzenie i eliminacja przeszkód na drodze do interakcji społecznej oraz osiąganie społecznie pożądanych celów

C EL PRACY Z GRUPĄ WG G. K ONOPKI

celem jest podniesienie jakości życia w grupie, zróżnicowanego zgodnie z jej potrzebami

Z

AŁOŻENIA PRACY Z GRUPĄ

Praca socjalna z grupa jest metodą i procesem opracowanym po to, by ludzie mogli podnieść jakoś swojego życia i powiększali swój potencjał tak bardzo jak tylko się da.

M

ETODA PRACY Z GRUPĄ MOŻE POMÓC GRUPIE

:

 osiągnąć wspólnie założone cele    dokonać pożądanych zmian u osób doznających problemów osobistych, rodzinnych, zawodowych i przystosowawczych wspomóc samorozwój i wzbogacić osobowość zastosować połączenia terapii, osobistego samorozwoju i samospełnienia Bardzo ważne jest, aby działanie te były umiejętnie stosowane przez osobę kompetentną i wrażliwą. Tylko wtedy przyniesie ona oczekiwane efekty.

Z

ASADY PRACY SOCJALNEJ Z GRUPĄ

(K

AISER

):

   Celem pracownika socjalnego jest pomaganie członkom grupy oraz grupie w zdobywaniu niezależności i umiejętności samopomocy. Pełni on role wspomagającą i ułatwiającą.

Gdy udziela pomocy musi korzystać z metod naukowych: ustalania faktów, analizy i diagnozy w stosunku do jednostki, grupy i otoczenia społecznego.

Metoda pracy grupowej zakłada ze pracownik wejdzie z grupą w interakcje. Powinien się skoncentrować na potrzebach jednostki i celach grupy określonych poprzez wypowiedzi i zachowanie jej członków.

    W nawiązaniu świadomych stosunków pomóc mu ma jego osobowości .

Pracownik socjalny powinien okazywać akceptacje dla ludzi, ale nie wszystkich ich zachowań. Konieczne jest tu z jednej strony, poczucie empatii, a z drugiej realizacja społecznych wymogów.

Pracownik socjalny powinien skupić się na obecnym stanie. Grupa musi rozwijać się spontanicznie nie według sztywnych reguł narzuconych z zewnątrz.

Wszelkie ograniczenia muszą być stosowane z rozwagą. zarówno do grupy jak i jednostek.

   Indywidualizacja to jedna z cech sposobu pracy z grupą i polega na tym, że jednostka nie rozpływa się w całości grupy, lecz rozbudza się w niej poczucie własnej indywidualności i możliwość brania udziału w całości.

Nie narzucanie kierunku rozwoju grupy. Nacisk na interakcje polegające na zaprowadzeniu równowagi w grupie. Konflikt jest dopuszczalny tylko wówczas jeśli nie ma szkodliwych następstw.

Zrozumienie i świadome zastosowanie środków werbalnych i nie werbalnych.

M ODELE PRACY Z GRUPĄ Model celów społecznych – grupy powstają i trwają z powodu społecznie określanych interesów, które zapewniają grupie korzyści społeczne. Model ten obejmuje działania na rzecz realizacji interesów grupowych, przez co często bywa stosowany na poziomie społeczności, przybiera wtedy np. formę organizacji mieszkańców, komitetu rodzicielskiego czy rady osiedlowej. Leżące u podstaw tego modelu zasady demokratyczne stały się standardem dla wszelkiej pracy z grupa. Każdy pracownik niezależnie od osobistych przekonań politycznych czy światopoglądowych winien skłaniać się ku instytucjonalizacji demokratycznych procedur w małych grupach.

 Model celów naprawczych - nacechowany dużą ilością elementów terapeutycznych, zorientowany jest klinicznie. Grupa spełnia w nim rolę czynnika zmiany. Pracownik ułatwia interakcjie między członkami grupy dla uzyskania zmiany u jednostki oraz pomaga jednostkom w zdobyciu świadomości i ulepszanie swego funkcjonowania. Wysiłki jednostek są wspierane przez grupę, zachęcając ją do poprawy funkcjonowania. Grupa terapeutyczna znajduje zastosowania w szpitalach, instytucjach poprawczych, świadczeniach rodzinnych, doradztwie, szkołach, ośrodkach zdrowia.

Model celów opartych na wzajemności – wykorzystywany w pracy zarówno z jednostka jak i grupa. Przyjmuje on, ze jednostkę można zbadać, zrozumieć i leczyć tylko w kontekście licznych systemów podsystemów, do których ona należy. Jednostka jest w tym rozumieniu istotą stworzoną i modyfikowaną przez jej stosunki, instytucje społeczne i współzależności między nią a społeczeństwem. Rolą pracownika socjalnego w ujęciu tego modelu jest mediacja i ułatwianie zaspokajania potrzeb zbiegających się w grupie.

Pracownik nie robi nic dla klienta, ale z klientem.