Transcript Prezentacja 1 - Eszkola

H2OBŁĘDNI w laboratorium
chemicznym UAM
Elektroliza wody
Opis eksperymentu
Kapilarna pipetę Pasteura wypełniamy w ¾ pojemności roztworem wodorotlenku
sodu. Banieczkę pipety przebijamy na wylot dwiema szpilkami (szpilki nie mogą się
stykać). Do każdej ze szpilek podłączamy przewody z krokodylkami. Wolne końce
przewodów przyłączamy do baterii. Wylot pipety zanurzamy w wodzie z płynem do
mycia naczyń umieszczonej na szalce Petriego. Wydzielający się gaz zbieramy w
bańkach mydlanych. Kiedy baniek mydlanych będzie ? rozłączamy cały układ. Po
chwili zbliżamy zapaloną wykałaczkę.
Obserwacje
Na elektrodach wydziela się bezbarwny gaz.
Gaz w pęcherzykach spala się wybuchowo.
Wnioski
Pod wpływem prądu woda ulega elektrolizie, czyli rozkłada się na wodór i tlen.
2H₂O
2H₂ + O₂
Wodór spala się w tlenie wybuchowo (tworzą tzw. Mieszaninę piorunującą).
2H₂ + O₂
2H₂O
Odwodnienie cukru
Opis eksperymentu
Do wąskiej zlewki o pojemności 150 cm³ sypiemy cukier (ok. 1-2 wysokości), można
zwilżyć jego powierzchnię paroma kroplami wody, a następnie nalewamy ok. 20
cm³ stężonego kwasu siarkowego (VI). Obserwujemy zmianę zabarwienia cukru,
sprawdzamy temperaturę zlewki.
Obserwacje
Zawartość zlewki zmienia barwę z białej na czarną i zwiększa swą objętość.
Wnioski
Pod wpływem stężonego H₂SO₄ sacharoza ulega odwodnieniu, co prowadzi do
zwęglenia cukru.
Woda utleniona a pasta dla słonia
Opis eksperymentu
Do szklanego cylindra obj. 250 ml, ustawionego w misce lub kuwecie, wlewamy 30 ml
perhydrolu i niewielką ilość płynu do mycia naczyń, mieszamy. Jednym, śmiałym
ruchem wlewamy do cylindra 5 ml stężonego roztworu jodku potasu.
Obserwacje
Zawartość cylindra pieni się i zwiększa swoją objętość, wypływając poza naczynie.
Wnioski
Nadtlenek wodoru rozkłada się z wydzieleniem tlenu, który pod wpływem płynu do
mycia naczyń tworzy pianę.
Otrzymywanie wodorotlenku sodu
Opis eksperymentu
Ustawiamy mały krystalizator lub szalkę Petriego na płycie grafoskopu. Do naczynia
wlewamy około 5 cm³ wody. Do wody dodajemy 2-3 krople roztworu
fenoloftaleiny. Wyjmujemy z pojemnika kawałek sodu (który przechowuje się pod
naftą), osuszamy go bibułą filtracyjną i nożem odcinamy kawałeczek metalu.
Wrzucamy sód do naczynia z wodą i na ekranie obserwujemy przebieg
doświadczenia.
Obserwacje
Sód rozpuszcza się w wodzie. Wydziela się gaz. Fenoloftaleina barwi się na malinowo.
Wnioski
Sód reaguje energicznie z wodą.
2Na + 2H₂O
2NaOH + H₂
Rozkład nadtlenku wodoru z udziałem
katalizatora
Opis eksperymentu
Do trzech probówek nalewamy roztwór nadtlenku wodoru. Następnie do pierwszej
probówki wrzucamy niewielką ilość tlenku manganianu(IV), do drugiej grudkę
drożdży, do trzeciej KMnO₄. Identyfikujemy gazy wydzielające się w probówkach.
Obserwacje
Po dodaniu MnO₄, drożdży i KMnO₄ energicznie wydzielał się gaz, który powodował
zapalenie się żarzącego się łuczywka.
Wnioski
Pod wpływem katalizatorów nadtlenek wodoru rozkłada się z wydzieleniem tlenu.
2H₂O₂
kat.
2H₂O + O₂
Reakcja tlenku węgla(IV) z zasadą
wapniową
Opis eksperymentu
Do probówki nalewamy około 2 cm³ wody wapiennej, czyli roztworu wodorotlenku
wapnia (zasady wapniowej), a następnie wkładamy do niego rurkę szklaną i
wdmuchujemy przez nią powietrze wydychane z płuc.
Obserwacje
Woda wapienna mętnieje.
Wnioski
Wodorotlenek wapnia reaguje z CO₂, tworząc nierozpuszczalny w wodzie CaCO₃.
Ca(OH)₂ + CO₂
CaCO₃ + H₂O
Fontanna z wody amoniakalnej
Opis eksperymentu
W kolbie okrągło dennej ogrzewamy wodę amoniakalną. Wydzielający się gaz
zbieramy w odwróconej do góry dnem kolbie (amoniak jest gazem lżejszym od
powietrza). Kolbę z zebranym gazem zamykamy korkiem z osadzoną w nim rurką
szklaną zakończoną wężykiem gumowym ze ściskaczem. Koniec wężyka gumowego
zanurzamy w zlewce pojemności 1000 cm³ z wodnym roztworem fenoloftaleiny, po
czym zwalniamy ściskacz i obserwujemy co dzieje się we wnętrzu kolby oraz jakie
zachodzą zmiany.
Obserwacje
Do wnętrza kolby zostaje zassana woda. Wskaźnik (wywar z czerwonej kapusty)
zmienia zabarwienie z fioletowego na zielony.
Wniosek
Amoniak bardzo dobrze rozpuszcza się w wodzie (około 720 objętości w 1 objętości
wody). Woda amoniakalna ma odczyn zasadowy.
Działanie wody bromowej na olej
roślinny i smalec
Opis eksperymentu
W probówkach umieszczamy niewielką ilość (ok. 0,5 – 1cm³) oleju roślinnego i smalcu
doprowadzonego do postaci płynnej przez lekkie ogrzanie probówki, np. w ciepłej
wodzie. Do obu probówek dodajemy po 1 cm³ wody bromowej bądź
przygotowanego ,,In situ” roztworu bromu. Zamykamy probówki korkiem i
intensywnie mieszamy. Obserwujemy zawartość probówek.
Obserwacje
Po wymieszaniu woda bromowa odbarwiła się w probówce z olejem roślinnym. W
probówce ze smalcem woda bromowa nie odbarwiła się.
Wnioski
RCH = CHR’ + Br₂
RCHBrCHBrR’
Woda bromowa pozwala odróżnić tłuszcze nienasycone od nasyconych.