Transcript Wyniki - Termedia

Baltimore
4-7.10.2013
Najnowsze doniesienia
ze zjazdu
American Society for Bone
and Mineral Research 2013
Jerzy Przedlacki
Katedra i Klinika Nefrologii, Dializoterapii i Chorób Wewnętrznych, WUM
Zdrowe Kości 2014
Poznań, 7-8.03.2014
Zjazd ASBMR
•
•
•
•
•
•
•
Wykłady plenarne
Sympozja
Obrady okrągłego stołu
Grupy robocze
Meet-the-Professor sessions
Prezentacje ustne
Prezentacje plakatowe
Prezentacje ustne
112 prezentacji ustnych
Wykładowcy z 14 krajów
Prezentacje plakatowe
1484 prezentacje plakatowe
Prace z 46 krajów
Po 2 prace z 4 krajów
Po 1 pracy z 11 krajów
Wybrane tematy
• Leki
- Leki dotychczas stosowane
* Badania head to head
* Nowe informacje
- Nowe leki
• Problemy kliniczne
- Powikłania leczenia osteoporozy
- Ocena ryzyka złamania kości
- Sarkopenia
- Choroby nerek
• Wybrane choroby
• Prezentacje polskie
Leki dotychczas stosowane
Liczba prezentacji
Badanie head to head
Alendronian - denosumab
Changes in lumbar spine QCT, DXA, and TBS in postmenopausal women with
low bone mass treated with denosumab, alendronate, or placebo. Thomas T
et al. SA 0399
215 kobiet z osteoporozą pomenopauzalną
w wieku 50-70 lat
Podawano alendronian w dawce 70
mg/tydzień, denosumab w dawce 60 mg sc
co 6 miesięcy lub placebo.
Leczenie trwało 1 rok
Oceniano zmiany QCT, DXA i TBS
(trabecular bone score).
Wyniki: W grupie placebo wszystkie wyniki uległy obniżeniu.
W grupie otrzymującej alendronian wyniki uległy poprawie lub nie uległy
zmianie.
W grupie otrzymującej denosumab wszystkie wyniki uległy poprawie
w porównaniu do grupy alendronianu i placebo.
Badanie head to head
Denosumab - zoledronian
Preliminary results of a randomized head to head study between denosumab
and zoledronic acid in severe osteoporotic women. Invernizzi M et al. SU 0383
104 kobiety z co najmniej 1 złamaniem kręgu lub biodra i T-score <-3,0
w zakresie kręgosłupa lub biodra
Podawano denosumab w dawce 60 mg sc co 6 miesięcy lub zoledronian
w dawce 5 mg iv/rok.
Oceniano zmiany stężeń/aktywności markerów metabolizmu kostnego
(osteokalcyna, b-ALP i CTX) po 1 miesiącu i 1 roku leczenia.
Wyniki: Uzyskano szybsze i większe obniżenie stężeń/aktywności
wszystkich markerów po denosumabie w porównaniu do zoledronianu.
Po denosumabie obserwowano mniej objawów ubocznych niż po
zoledronianie.
Badanie head to head
Bisfosfoniany - denosumab
Denosumab significantly increases bone mineral density compared with
ibandronate and risedronate in postmenopausal women previously treated
with an oral bisphosphonate who are at higher risk for fracture. Brown JP et al.
1018
Analiza post-hoc dotyczyła kobiet
z utrzymującym się wysokim ryzykiem
złamania kości pomimo wcześniejszego
stosowania doustnych bisfosfonianów.
Po randomizacji, denosumab otrzymywały
852 kobiety, a ibandronian lub ryzedronian
851 kobiet.
Leczenie trwało 1 rok
Oceniano zmiany DXA.
Wyniki: Po 1-rocznym leczeniu stwierdzono istotnie większy wzrost BMD
w zakresie kręgosłupa lędźwiowego i biodra po denosumabie niż po
ryzedronianie i ibandronianie.
Nowe drogi podania
Teryparatyd
Enhanced bioavailability of a nasal formulation of teriparatide with
CriticalSorbTM compared to subcutaneous injection: a noninvsive approach for
the treatment of osteoporosis. Jordan F et al. MO 0374
Badanie wykonano na zwierzętach (szczury
i króliki).
Zastosowano system CriticalSorb ułatwiający
wchłanianie makromolekuł przez błony
biologiczne.
Porównywano stężenie teryparatydu
w surowicy w ciągu pierwszych 6 godzin
od podania teryparatydu donosowo
i podskórnie.
Biodostęponść donosowa wynosiła 79%
u szczurów i 64% u królików.
Wyniki: System CriticalSorb skutecznie ułatwia wchłanianie teryparatydu
w jamie nosowej (u zwierząt) i pozwala na nieinwazyjne podawanie leku.
Prowadzone są badania dotyczące farmakokinetyki donosowego leku u ludzi.
Nowe drogi podania
Teryparatyd
Teriparatide delivered orally with novel drug delivery technology – first in
humans results. Galitzer H et al. FR 0378
Badanie wykonano u 12 ochotników.
Wszyscy otrzymali jednorazowo
teryparatyd w dawce 20 μg sc,
a następnie 200 μg doustnie.
Porównywano stężenia teryparatydu
w surowicy w ciągu kilku godzin po
podaniu leku.
Tolerancja doustnej postaci leku była
dobra, bez laboratoryjnych
nieprawidłowości.
Wyniki: Farmakokinetyczny profil teryparatydu podawanego doustnie jest
podobny do tego po podskórnym podawaniu leku. Doustna forma leku może stać
się alternatywą dla formy podskórnej.
Nietypowe podanie
Teryparatyd
Once-weekly teriparatide reduces vertebral fracture risk – subgroup analysis
from the teriparatide once weekly efficacy research (TOWER). Sugimoto T et
al. FR 0376
W badaniu randomizowanym z podwójnie ślepą próbą i użyciem placebo
uczestniczyło 542 pacjentów z osteoporozą.
Teryparatyd podawano podskórnie 1 raz w tygodniu w dawce 56,5 μg.
W grupie leczonej teryparatydem wystąpiły złamania kręgów u 7/261
pacjentów (2,7%), a w grupie placebo u 37/281 (13,2%) (p<0,001).
Wyniki: Teryparatyd podawany sc 1 raz w tygodniu zmniejsza ryzyko
złamania kręgów u pacjentów z różnego stopnia ryzykiem złamania kości.
Jednocześnie
Denosumab i teryparatyd
The DATA extension study: 2 years of combined densoumab and teriparatide
in postmenopausal women with osteoporosis: a randomized controlled trial.
Leder B et al. 1019
Oceniano zmiany BMD w trakcie
leczenia denosumabem,
taryparatydem i obydwoma lekami
jednocześnie.
W badaniu wzięło udział 100 kobiet
z wysokim ryzykiem złamania kości.
Leczenie trwało 2 lata.
Oceniano zmiany BMD.
Wyniki: Uzyskano największy wzrost BMD w zakresie kręgosłupa lędźwiowego
i biodra w grupie z łącznym leczeniem. Łączne leczenie denosumabem
i teryparatydem może być istotna formą leczenia pacjentów z wysokim ryzykiem
złamania kości.
Mężczyźni
Denosumab
Effect of densoumab treatment on bone histology and histomorphometry
in men with low bone mineral density. Dempster D et al. SU 0400
Oceniono wpływ 1-rocznego leczenia
denosumabem w grupie mężczyzn na wyniki
badania histotmorfometrycznego kości.
Badanie biopsyjne kości wykonano
po 1-rocznym leczeniu.
Badania wykonano u 29 pacjentów
(17 denosumab i 12 placebo).
Mineralizacja kości była prawidłowa.
Statyczne i dynamiczne wskaźniki przemiany
kostnej były niższe w grupie denosumabu.
Wyniki: 1-roczne leczenie denosumabem mężczyzn z niską BMD spowodowało
zmniejszenie przemiany kostnej i jakościową normalizację budowy tkanki kostnej.
Wyniki te są zgodne z uzyskanymi w leczeniu osteoporozy pomenopauzalnej
u kobiet po 1, 2, 3 i 5 latach leczenia.
Bezpieczeństwo
Suplementacja wapnia
Dietary and supplemental calcium intake and the risk of mortality in older men:
the MrOS study. Bauer D et al. 1001
Część badań sugeruje zwiększone ryzyko zdarzeń
sercowo-naczyniowych, w tym zgonów, w następstwie
suplementacji wapnia.
Obserwacji poddano 5967 mężczyzn w wieku
74±6 lat. Średnie spożycie wapnia wynosiło
1142±590 mg/dz.
Obserwacja trwała 10 lat.
W czasie obserwacji zmarło 2022 mężczyzn,
w tym 687 z przyczyn sercowo-naczyniowych.
Wyniki: Po uwzględnieniu wieku, rasy, wykształcenia, BMI, sprawności fizycznej,
zwyczajów zdrowotnych nie wykazano związku ryzyka wszystkich zgonów
i zgonów z przyczyn sercowo-naczyniowych z wielkością całkowitego spożycia
wapnia i wielkością suplementacji wapnia w grupie starszych mężczyzn.
Bezpieczeństwo
Suplementacja wapnia
The cardiovascular safety of calcium suplementation with or without vitamin D
in elderly women: a collaborative meta-analysis of published and unpublished
trial level evidence from randomised controlled trials. Lewis J et al. 1002
Część badań sugeruje zwiększone ryzyko zdarzeń sercowo-naczyniowych,
w tym zgonów, w następstwie suplementacji wapnia.
Część zdarzeń sercowo-naczyniowych opisywanych jako bóle wieńcowe
mogła zależeć od bólów brzucha (żołądka) związanych z przyjmowaniem soli
wapnia.
Oceniono częstość wszystkich zgonów, częstość zgonów i hospitalizacji
związanych z chorobą niedokrwienną serca i zawałem serca.
W metaanalizie uwzględniono 19 publikacji dotyczących 59844 kobiet w wieku
>50 lat przyjmujących suplementację wapnia przez >1 rok z witaminą D lub
bez witaminy D.
Wyniki: Uzyskane dane nie potwierdzają poglądu, że suplementacja wapnia
z witaminą D lub bez witaminy D zwiększa ryzyko choroby niedokrwiennej
serca i całkowitą śmiertelność u starszych kobiet.
Bezpieczeństwo
Witamina D
Incidence of vitamin D toxicity: a population-based study in Olmsted county,
Minnesota. Dudenkov D et al. 1098
Objawem toksyczności witaminy D jest
hiperkalcemia.
Badania przeprowadzono w latach 2002-2011
wśród wszystkich mieszkańców hr. Olmsted,
USA.
Oceniono 20380 oznaczeń 25(OH)D.
Za hiperwitaminozę przyjęto wynik >50 ng/ml,
za hiperkalcemię, >10,1 mg/dl.
Wyników >50 ng/ml było 9,3%. Częstość
hiperwitaminozy zwiększyła się z 10 do 260
na 100.000 oznaczeń.
Częstość hiperkalcemii nie zwiększyła się.
Wyniki: Częstość hiperwitaminozy zwiększyła się. Hiperkalcemia występowała
często ale nie wykazano jej związku z hiperwitaminozą D.
Nowe leki
Blosozumab
Effect of blosozumab on estimated spine and hip strenght in postmenopausal
women with low bone mineral density: finite element analysis of a phase-II
dosing study. Keaveny T et al. 1023
Sklerostyna jest wydzielana przez osteocyty
i hamuje aktywność osteoblastów.
Blosozumab jest monoklonalnym przeciwciałem
przeciw sklerostynie. Stymuluje tworzenie kości,
hamuje resorpcję kości, zwiększa BMD u kobiet
w okresie pomenopauzalnym z niską gęstością
kości.
Blosozumab podawano w dawce
180 i 270 mg sc co 2 i 4 tygodnie.
Leczenie trwało 52 tygodnie.
Oceniano zmiany wytrzymałości kości kręgosłupa lędźwiowego i biodra na
podstawie zmian wyników QCT.
Wyniki: W czasie leczenia za pomocą blosozumabu uzyskano istotny wzrost
vBMD kręgosłupa lędźwiowego i biodra w zakresie kości beleczkowej i korowej
proporcjonalny do dawki leku.
Nowe leki
Romosozumab
Effect of romosozumab on lumbar spine and hip volumetric bone mineral
density (vBMD) assessed by quantitative computed tomography (QCT).
Genant HK et al. 1022
Sklerostyna jest wydzielana przez osteocyty i hamuje
aktywność osteoblastów.
Romosozumab jest monoklonalnym przeciwciałem przeciw
sklerostynie. Stymuluje tworzenie kości, hamuje resorpcję
kości, zwiększa BMD u kobiet w okresie
pomenopauzalnym z niską gęstością kości.
Romosozumab podawano w dawce 210 mg sc co 1
miesiąc, a teryparatyd w dawce 20 μg sc dziennie.
Leczenie trwało 12 miesięcy.
Oceniano zmiany vBMD i BMC w zakresie kręgosłupa lędźwiowego (L1-L2)
i total hip w obrębie kości beleczkowej i korowej.
Wyniki: W czasie leczenia za pomocą romosozumabu uzyskano istotnie większy
wzrost vBMD i BMC w zakresie kręgosłupa lędźwiowego i total hip w obrębie
kości beleczkowej i korowej w porównaniu do teryparatydu i placebo.
Nowe leki
KRN23
Pharmacokinetics and pharmacodynamics of a human monoclonal anti-FGF23
antibody (KRN23) after single-dose administration to patients with X-linked
hypophosphatemia. Zhang X et al. SU 169
Zastosowano ludzkie p-ciała monoklonalne przeciw FGF-23 (KRN23)
u 38 pacjentów z osteomalacją hipofosfatemiczną.
FGF-23 ≥ 30 pg/ml
KRN23 podano jednorazowo dożylnie lub podskórnie
iv (0,003-0,3 mg/kg) - 22 pacjentów (+ placebo)
sc (0,1-1,0 mg/kg) - 16 pacjentów (+ placebo)
Obserwacja trwała 50 dni.
Wyniki:
Uzyskano wzrost stężenia P i 1,25D w surowicy.
Szczytowy wzrost: sc: po 8-15 dniach; iv: po 0,5-4 dniach
Efekt większy i dłuższy po sc – przez 29 dni
Nie było zmian stężenia Ca, PTH, Ca/DZM
KRN23 może być podawany co 4 tygodnie.
Powikłania leczenia
Liczba prezentacji
Powikłania leczenia
Liczba prezentacji
Zoledronian – bez
niekorzystnego
wpływu na czynność
nerek
Powikłania
Martwica żuchwy
International consensus on diagnosis and management of osteonecrosis of
the jaw. Khan A et al. LB SU 30
• ONJ jest związana głównie ze stosowaniem wysokich dawek dożylnych BP
i denosumabu w onkologii.
• Częstość ONJ w osteoporozie ocenia się na 0,001-0,01% i jest jedynie nieco wyższa
niż w ogólnej populacji.
• Wprowadzono stopień „0” ONJ, wczesną fazę bez zajęcia kości. W badaniu Rtg
stwierdza się osteosklerozę kości i ścieńczenie blaszki zbitej wyrostka zębodołowego.
• BP hamują czynność osteoklastów i komórek T (gamma delta) obok miejscowej
infekcji, stanu zapalnego i martwicy.
• Denosumab hamuje czynność osteoklastów i prawdopodobnie funkcje monocytów
i makrofagów.
• Badania diagnostyczne: TK, MRI, scyntygrafia, PET.
• Higiena jamy ustnej jest zasadnicza w prewencji ONJ.
• Nie ma dowodu, że wstrzymanie leków antyresorpcyjnych zmniejsza ryzyko ONJ.
• Proponuje się odstawienie leków antyresorpcyjnych u pacjentów z wysokim ryzykiem
ONJ (onkologicznych) po zabiegu chirurgicznym jamy ustnej do czasu wygojenia
śluzówki.
• Leczenia zachowawcze obejmuje podawanie antybiotyków miejscowo i ogólnie.
• W najbardziej zaawansowanych przypadkach stosuje się leczenie chirurgiczne
z powodzeniem w większości przypadków.
Kanada, Niemcy, USA, N. Zelandia, Japonia, Włochy, UK, Jordania, Austria, Dania
Problemy kliniczne
Liczba prezentacji
Ryzyko złamania
Markery metabolizmu kostnego
Bone turnover markers and prediction of fracture in a 15-year follow-up study
of elderly women. Ivaska K et al. 1099
Celem pracy była ocena możliwości długoterminowego przewidywania (do 15 lat)
zwiększonego ryzyka złamania kości na podstawie podwyższonego stężenia/aktywności
markerów metabolizmu kostnego na początku obserwacji.
Grupa liczyła 1044 kobiety w wieku 75 lat (na początku obserwacji).
Obserwacja trwała 15 lat.
Oceniano stężenie/aktywność: CTX, PINP, TRAP, fk-FZ, osteokalcyny w moczu.
Po 5 latach złamanie kości wystąpiło u 214, po 10 latach u 399 i po 15 latach u 524 kobiet.
Wyniki: Po 5 latach częstość złamań (poza złamaniami biodra) była największa w grupie
z najwyższymi (tercyle) wynikami stężenia/aktywności markerów.
Po 10 i 15 latach wysokie stężenia/aktywność markerów nie przewidywały zwiększonego
ryzyka złamania kości.
Stężenia markerów nie przewidywały ryzyka złamania biodra kiedykolwiek.
Ryzyko złamania
Trabecular bone score
Lumbar Spine Trabecular Bone Score (TBS) combined with FRAX improves
fracture prediction: The Manitoba BMD Cohort. Leslie W et al. SA 0318
Trabecular bone score (TBS), metoda oceniająca
jakość kości na podstawie oceny mikroarchitektury
kości w oparciu o badanie DXA kręgosłupa
lędźwiowego (skala szarości pikseli w obrębie
badanej kości).
Badania wykonano u 42170 kobiet w wieku >50 lat.
Średni okres obserwacji wynosił 5,6 lat.
google
Stwierdzono główne złamania kości u 2661 kobiet
i złamania biodra u 674 kobiet.
Norma TBS ≥1,35
Badano możliwość przewidywania ryzyka
złamania kości po uwzględnieniu poza metodą
FRAX metody TBS.
Wyniki: Uzupełnienie metody FRAX o metodę TBS zwiększyło zdolność
przewidywania ryzyka złamania głównych kości i złamania biodra.
Sarkopenia
Liczba prezentacji
Problemy kliniczne
Sarkopenia
Risk of non-spine fractures among men and women with sarcopenia, low bone
mass or both. Chalboud D et al. 1003
Badano wpływ sarkopenii i obniżonej
gęstości mineralnej kości oddzielnie
i występujących razem na ryzyko
pozakręgowych złamań kości
u mężczyzn i kobiet w starszym wieku.
Badanie wykonano u 6933 M i K
w średnim wieku 73,7 lat.
Obserwacja trwała 8 lat (K) i 9 lat (M).
Oceniano: BMD szyjki kości udowej, siłę mięśniową (siła uścisku ręki –
dynamometr), szybkość chodu (przejście 6 m) i masę tkanki mięśniowej (lean
body mass – DXA).
Wyniki: Sarkopenia występująca samodzielnie zwiększa ryzyko złamań kości
u mężczyzn.
Sarkopenia i obniżenie BMD występujące jednocześnie zwiększają ryzyko
złamań kości u mężczyzn i kobiet.
Problemy kliniczne
Sarkopenia
Risk of non-spine fractures among men and women with sarcopenia, low bone
mass or both. Chalboud D et al. 1003
Badano wpływ sarkopenii i obniżonej
gęstości mineralnej kości oddzielnie
i występujących razem na ryzyko
pozakręgowych złamań kości
u mężczyzn i kobiet w starszym wieku.
Badanie wykonano u 6933 M i K
w średnim wieku 73,7 lat.
Obserwacja trwała 8 lat (K) i 9 lat (M).
Oceniano: BMD szyjki kości udowej, siłę mięśniową (siła uścisku ręki –
dynamometr), szybkość chodu (przejście 6 m) i masę tkanki mięśniowej (lean
body mass – DXA).
Wyniki: Sarkopenia występująca samodzielnie zwiększa ryzyko złamań kości
u mężczyzn.
Sarkopenia i obniżenie BMD występujące jednocześnie zwiększają ryzyko
złamań kości u mężczyzn i kobiet.
Wybrane choroby
Dysplazja włóknista
A randomized, double-blind, placebo-controlled trial of alendronate treatment
for fibrous dysplasia of bone; Boyce A et al. SA 0036
38 pacjentów: 15 dzieci i 23 dorosłych
Alendronian w dawce zależnej od c.c.: 40 mg/dz przy c.c.>50 kg
Leczenie trwało: 6 miesięcy, 6 miesięcy przerwy, 6 miesięcy
Wyniki: W grupie z alendronianem w porównaniu do placebo:
- Obniżenie stężenia markera resorpcji kości (N-telopeptyd), bez wpływu
na stężenie markera tworzenia kości (osteokalcyna)
- Bez istotnej zmiany nasilenia bólów kości
- Bez istotnego wzrostu BMD w zmienionych miejscach szkieletu
- Bez zmniejszenia ryzyka złamania kości
Wybrane choroby
Dysplazja włóknista
Rapid response to denosumab in fibrous dysplasia of bone. Report of two
cases. Ganda K et al. MO 0171
Wcześniejsze leczenie bisfosfonianem (zoledronian) było nieskuteczne.
Denosumab podawano w dawce 60 mg sc.
Wyniki: Po 4-7 tygodniach u obu pacjentów markery tworzenia (PINP
i w moczu deoxypyridinolina) uległy obniżeniu do wartości prawidłowych.
U jednego pacjenta zmniejszyły się bóle kostne.
U drugiego pacjenta zmniejszył się wychwyt izotopu w scyntygrafii kości.
Wybrane choroby
Krzywica hipofosfatemiczna
Cinacalcet as adjunct therapy in familial hypophosphatemic rickets: 18 months
experience. Alon U, SA 0128
8 dzieci
Podawano cynakalcet w dawce
zależnej od c.c.: 30 mg (≤30 kg)
lub 60 mg (c.c.>30 kg) dziennie
Leczenie trwało 18 miesięcy.
Wyniki: Uzyskano istotne obniżenie stężenia PTH i FGF23.
Podawanie cynakalcetu umożliwiło zmniejszenie dawki doustnych
fosforanów i kalcytriolu.
Wybrane choroby
Krzywica hipofosfatemiczna
Cinacalcet as adjunct therapy in familial hypophosphatemic rickets: 18 months
experience. Alon U, SA 0128
8 dzieci
Podawano cynakalcet w dawce
zależnej od c.c.: 30 mg (≤30 kg)
lub 60 mg (c.c.>30 kg) dziennie
Leczenie trwało 18 miesięcy.
Wyniki: Uzyskano istotne obniżenie stężenia PTH i FGF23.
Podawanie cynakalcetu umożliwiło zmniejszenie dawki doustnych
fosforanów i kalcytriolu.
Prezentacje polskie
Ryzyko złamania
FRAX calculator and Garvan nomogram in male
osteoporosis population
Pluskiewicz W, Adamczyk P, Franek E, Sewerynek E, Leszczyński P,
Wichrowska H, Napiórkowska L, Stuss P, Ptaszek A, Kostyk T, Golba K,
Garbacz W, Drozdzowska B. MO 0349
Wnioski: Istnieje zgodność metody FRAX i metody Garvana
w przewidywaniu ryzyka złamania biodra przy przyjęciu 3%
ryzyka złamania.
Wskazane jest opracowanie granicznych wartości ryzyka
złamania dla każdej populacji i metody.
Prezentacje polskie
Osteodystrofia nerkowa
Two-year bisphosphonate treatment of renal
osteodystrophy in a dialysis patient with chronic
kidney disease
Przedlacki J, Nawrot-Wawrzyniak K, Sawicki A, Roschger P, Dębiński A,
Staszków M, Nawrot I, Matuszkiewicz-Rowińska J, Klaushofer K MO 0167
Wnioski: Dwuletnie leczenie bisfosfonianem (alendronianem)
osteodystrofii nerkowej jest skuteczne i bezpieczne. Leczenie
jest kontynuowane.
Oceniano: obraz kliniczny, wyniki: histomorfometrię, DXA,
markery metabolizmu kostnego.
Prezentacje polskie
Denosumab - leczenie
Effect of denosumab two years therapy in women with
osteoporosis and contraindications to oral bisphosphonates on
bone mineral density – one centre open study results
Sawicki A SA 0383
Wnioski: Obserwowano wzrost BMD w zakresie kręgosłupa
lędźwiowego, szyjki kości udowej i total hip. Uzyskane wyniki
były podobne do wyników badania FREEDOM.
Przewlekła choroba nerek
Obrady okrągłego stołu:
• Leczenie osteoporozy związanej z PChN
• Czy leki stosowane w osteoporozie mogą być
stosowane w PChN – ZA i PRZECIW
• Prezentacje plakatowe
Podsumowanie
• Zjazd ASBMR jest ważnym spotkaniem
środowiska lekarskiego dotyczącym osteoporozy.
• Zjazd ASBMR stanowi przegląd wszystkich
zagadnień dotyczących osteoporozy.
• Istotny udział w zjeździe mają specjaliści
z innych niż USA krajów.
• Jednym z ważnych tematów zjazdu ASBMR była
sarkopenia, co jest nowym i szerszym spojrzeniem
na problem osteoporozy i ryzyka złamań kości.
Mechanizm działania FGF-23
Przytarczyce
FGF-23
Kość
PTH
osteocyty
osteoblasty
Nerki
1α-hydroksylazy
stężenia fosforu,
wapnia, PTH,
kalcytriolu
w surowicy
hipoksja
kwasica
akt. ukł. wsp.
1,25(OH)2D3
reabsorpcji P w cewkach
Jelito
wydalania P z moczem
wchłaniania Ca i P
FGF-23
Czynnik wzrostu fibroblastów 23
• Jest proteiną kodowaną przez gen FGF-23
(chromosom 12).
• Jest jednym z członków rodziny FGF
odpowiedzialnym za gospodarkę fosforanową.
• Jest wydzielane przez osteocyty i osteoblasty
w odpowiedzi na szereg czynników.
• Dla aktywacji FGF-23 konieczna jest obecność
białka klotho wydzielanego przez osteocyty,
które zwiększa łączenie FGF-23 z receptorem
Liu S et al., J Am Soc Nephrol, 2007, 18, 1637
FGFR.
Miyamoto K et al., Am J Nephrol, 2007, 27, 503
FGF-23
• Główną funkcją FGF-23 jest regulacja stężenia
fosforanów w surowicy.
• W cewkach proksymalnych nerek łączy się
z receptorem FGFR i w obecności koreceptora
klotho powoduje hamowanie ekspresji
kotransportera Na/Pi IIa.
• Zmniejsza reabsorpcję fosforanów w cewkach
proksymalnych nerek i zwiększa wydalanie
fosforanów przez nerki.
Kuro-o M, Curr Opin Nephrol Hypertens, 2006, 15,437
Liu S et al., J Am Soc Nephrol, 2007, 18, 1637
Miyamoto K et al., Am J Nephrol, 2007, 27, 503
FGF-23 w PChN
• Podwyższone stężenie FGF-23 jest
spowodowane
gł. retencją fosforanów i
zmniejszonym przesączaniem kłębuszkowym.
• Ekspresja klotho zmniejsza się wcześnie w
PChN wraz ze spadkiem GFR.
• Redukcja ekspresji klotho współistnieje czasowo
(przyczynowo?) ze wzrostem FGF-23.
• Wpływ FGF-23 na przytarczyce jest niewielki
ze względu na znacznie zmniejszoną ekspresję
FGFR
i klotho w przerośniętych
Larsson T et al., Kidney Int, 2003, 64, 2272
Asai O et al., Kidney Int, 2012, 81, 539
przytarczycach.
Hu MC et al., J Am Soc Nephrol, 2011, 22, 124
Nowe leki
Romosozumab
Effect of romosozumab on lumbar spine and hip volumetric bone mineral
density (vBMD) ass assessed by quantitative computed tomography (QCT).
Genant HK et al. 1022
Romosozumab jest monoklonalnym przeciwciałem przeciw
sklerostynie. Stymuluje tworzenie kości, hamuje resorpcję
kości, zwiększa BMD u kobiet w okresie
pomenopauzalnym z niską gęstością kości. Sklerostyna
jest wydzielana przez osteocyty i hamuje aktywność
osteoblastów.
Romosozumab podawano w dawce 210 mg sc co 1
miesiąc, a teryparatyd w dawce 20 μg sc dziennie.
Leczenie trwało 12 miesięcy.
Oceniano zmiany vBMD i BMC w zakresie kręgosłupa lędźwiowego (L1-L2)
i total hip w obrębie kości beleczkowej i korowej.
Wyniki: W czasie leczenia za pomocą romosozumabu uzyskano istotnie większy
wzrost vBMD i BMC w zakresie kręgosłupa lędźwiowego i total hip w obrębie
kości beleczkowej i korowej w porównaniu do teryparatydu i placebo.
Meet-the-Professor session
• Alternatives to bisphosphonates for osteoporosis
treatment
• Breast and prostate cancer: cellular mechanisms of
skeletal metastasis
• Effects of osteoporosis therapeutics on osteocytes
functional analysis of bone during growth and aging
• Growth and nutritional disorders and bone
• Interaction of PTH and b-adrenergic receptor
• Paget’s disease
• Prediction of fracture risk
• TGF-beta influences on bone metabolism and coupling
of resorption to formation
• Identification of Vertebral Fractures
• Impact of Diabetes and Bone: Cell and
Molecular Mechanisms
• Mechanotransduction
• Medical Treatment of Osteoporosis in the Elderly
• Models of Calcium Sensing Receptor Action
• Notch Signaling
• Primary Hyperparathyroidism
• Steroids and Bone Health in Children
• Vitamin D in Pregnancy
•
•
•
•
•
•
•
•
•
Bisphosphonates and Longevity
Cortical Remodeling with Age
How Long Should We Treat Osteoporosis?
Hypoparathyroidism
Mechanics Matters
Muscle-Bone Interactions – More than Physical!
Osteoporosis in Men
Stem Cells and Regenerative Medicine
Tracking Effects of Osteoporotic Drugs on Bone
Material Properties in Animal Models
•
•
•
•
•
•
•
•
Fat and Bone
Fibrous Dysplasia, Bench to Bedside
Genetic Basis for Osteoporosis
Hip Structure by QCT
Physical Activity and Fracture Risk
Redox Balance in Bone Metabolism
Wnt Signaling
X-linked Hypophosphatemia
Nowe leki
Liczba prezentacji
Nowe leki
Eldecalcitol
Active vitamin D3 analog (eldecalcitol) improves muscle strenght and dynamic
balance in postmenopausal osteoporotic women. Saito K et al. SA 0396
Eldecalcitol jest aktywnym analogiem witaminy D3. Zwiększa masę kości u pacjentów
z osteoporozą i zmniejsza częstość upadków.
Eldecalcidol podawano w dawce 0,75μg dziennie łącznie z alendronianem (35
mg/tydz.) Wyniki porównywano do grupy leczonej jedynie alendronianem.
Leczenie trwało 6 miesięcy.
Wyniki: U pacjentów otrzymujących eldecalcitol stwierdzono większą siłę
mięśniową tułowia, w tym mięśnia biodrowo-lędźwiowego.
Ryzyko złamania
Trabecular bone score
Lumbar Spine Trabecular Bone Score (TBS) combined with FRAX improves
fracture prediction: The Manitoba BMD Cohort. Leslie W et al. SA 0318
Trabecular bone score (TBS), metoda oceniająca
jakość kości na podstawie oceny mikroarchitektury
kości w oparciu o badanie DXA kręgosłupa lędźwiowego
(skala szarości pikseli w obrębie badanej kości.)
Badania wykonano u 42170 kobiet w wieku >50 lat.
Średni okres obserwacji wynosił 5,6 lat.
Stwierdzono główne złamania kości u 2661 kobiet
i złamania biodra u 674 kobiet.
google
Norma TBS ≥1,35
Badano możliwość przewidywania ryzyka
złamania kości po uwzględnieniu poza metodą
FRAX metody TBS.
Wyniki: Uzupełnienie metody FRAX o metodę TBS zwiększyło zdolność
przewidywania ryzyka złamania głównych kości i złamania biodra.