Transcript zobacz prezentacje - Nowoczesna Rehabilitacja

Adam Bronikowski, Radosław Król, Dagmara Iwańska,
Justyna Warchulska, Maria Kłoda, Jarosław Deszczyński
Wpływ rodzaju stabilizatora na poziom
niestabilności przedniej stawu kolanowego bez
więzadła krzyżowego przedniego – doniesienie
wstępne
Klinika Ortopedii i Rehabilitacji II W. L. WUM w Warszawie
Kierownik : Prof. dr hab. n. med. Jarosław Deszczyński
Wpływ rodzaju stabilizatora na poziom niestabilności przedniej stawu
kolanowego bez więzadła krzyżowego przedniego – doniesienie
wstępne
•15 – 30% urazów dotyczy kolana (sportowcy 33-70%)
•Uszkodzenia wewnątrz stawowe:
-więzadła 40 %, mieszane 25 %, rzepka 25%, łąkotki 11%
•Uszkodzenia więzadeł:
-ACL 46 %, MCL 29%, MCL + ACL 13%, PCL 4%, mieszane 6%, LCL 2%
• 1/3500/rok – USA 100 000 rekonstrukcji, Polska >11 000
Wpływ rodzaju stabilizatora na poziom niestabilności przedniej stawu
kolanowego bez więzadła krzyżowego przedniego – doniesienie
wstępne
•Kontrowersje:
- Wybór przeszczepu
- Czas rekonstrukcji
- Zaopatrzenie uszkodzeń współtowarzyszących
- Program usprawniania
-Czas powrotu do sportu
-Zastosowanie stabilizatora
Wpływ rodzaju stabilizatora na poziom niestabilności przedniej stawu
kolanowego bez więzadła krzyżowego przedniego – doniesienie
wstępne
Stabilizator funkcjonalny
•Dokładne dopasowanie
•Policentryczny zawias
•Regulacja kąta
•Zalecany po urazie i
rekonstrukcji ACL, PCL,
ograniczeniu ROM,
zmianach
zwyrodnieniowych oraz
profilaktycznie
Stabilizator rehabilitacyjny
•Dopasowanie za pomocą
taśm velcro
•Monocentryczny zawias
•Zalecany po operacjach w
obrębie stawu kolanowego,
przy niestabilności
spowodowanej
uszkodzeniem ACL, PCL,
LCL, MCL
Cel pracy
•Ocena wpływu stabilizatora na wielkość
przodoprzemieszczenia piszczeli.
•Ocena różnic pomiędzy stabilizatorem funkcjonalnym a
rehabilitacyjnym w zakresie wpływu na
przodoprzemieszczenie piszczeli.
Materiał i metody
•Badanie wykonano na dwóch grupach, każdej liczącej
10 przypadków.
•Grupę pierwszą stanowiło 10 pacjentów (8 mężczyzn i
2 kobiety) ze zdiagnozowanym uszkodzeniem ACL.
•Grupę drugą stanowiło 10 ochotników bez urazu kolana
w wywiadzie.
•Wszyscy badani wyrazili dobrowolną zgodę na udział w
badaniu.
Materiał i metody
•U każdego z badanych dokonano pomiaru
przodoprzemieszczenia piszczeli w 30° zgięcia(test
Lachmana), 90° zgięcia (test szuflady przedniej)
kolejno, bez zaopatrzenia, w stabilizatorze
funkcjonalnym i w stabilizatorze rehabilitacyjnym.
•Za wynik przyjęto średnią z trzech pomiarów
•Pomiaru dokonano za pomocą urządzenia Aircast
Rolimeter (Aircast,USA) z siłą 150 Nm. Przyłożoną siłę
kontrolowano za pomocą dynamometru.
Materiał i metody
Wyniki
Kąt
30º
90º
Grupy
Bez
Zdrowi
3,7±1,4
3,2±1,6
1,0±1,1
2,9±1,6
2,1±1,3
0,4±0,6
Chorzy
8,2±3,3
5,5±2,8
3,2±1,8
4,2±2,1
2,6±1,6
1,0±0,6
-121,6
-71,9
-220,0
-44,8
-23,8
-150,0
-4,5
-2,3
-2,2
-1,3
-0,5
-0,7
ΔZ-Ch
[%]
ΔZ-Ch
[mm]
Rehabilitacyjny Funkcjonalny
Bez
Rehabilitacyjny Funkcjonalny
Translacja podudzia w grupie osób chorych w porównaniu do zdrowych jest
znamiennie większa zarówno bez stabilizatora jak i w obu badanych typach
stabilizatorów dla kąta 30°
Wyniki
Kąt
30º
90º
Grupy
Bez
Zdrowi
3,7±1,4
3,2±1,6
1,0±1,1
2,9±1,6
2,1±1,3
0,4±0,6
Chorzy
8,2±3,3
5,5±2,8
3,2±1,8
4,2±2,1
2,6±1,6
1,0±0,6
-121,6
-71,9
-220,0
-44,8
-23,8
-150,0
-4,5
-2,3
-2,2
-1,3
-0,5
-0,7
ΔZ-Ch
[%]
ΔZ-Ch
[mm]
Rehabilitacyjny Funkcjonalny
Bez
Rehabilitacyjny Funkcjonalny
W grupie osób chorych istotnie niższe wyniki w obu typach stabilizatorów w
porównaniu do pomiaru bez stabilizatora dla kąta 30°
Wyniki
Kąt
30º
90º
Grupy
Bez
Zdrowi
3,7±1,4
3,2±1,6
1,0±1,1
2,9±1,6
2,1±1,3
0,4±0,6
Chorzy
8,2±3,3
5,5±2,8
3,2±1,8
4,2±2,1
2,6±1,6
1,0±0,6
-121,6
-71,9
-220,0
-44,8
-23,8
-150,0
-4,5
-2,3
-2,2
-1,3
-0,5
-0,7
ΔZ-Ch
[%]
ΔZ-Ch
[mm]
Rehabilitacyjny Funkcjonalny
Bez
Rehabilitacyjny Funkcjonalny
W obu grupach istotna okazała się różnica pomiędzy stabilizatorem rehabilitacyjnym a
funkcjonalnym dla obu badanych kątów.
Dyskusja
•Brak różnic w 5 letniej obserwacji (Harilajnen 2006)
•Negatywny wpływ stabilizatora na tkanki – kompresja
niedotlenienie, zwiększona męczliwość mięśni jako
czynniki zwiększające ryzyko urazu (Styf 1999)
•Zmiana pozycji stabilizatora podczas ruchu (Lu 2006)
•Zwiększenie aktywności prostownika, zmniejszenie
aktywności zginaczy w stabilizatorze funkcjonalnym
(Ramsey 2003)
•Znaczne ograniczenie powstawania przykurczu
zgięciowego (Mikkelsen 2004)
Dziękuję za uwagę