Transcript Migracje horyzontalne - Zakład Zoologii Bezkręgowców

Wpływ przesuszania podłoża
na przeżywalność i migracje
kiełży rodzimych oraz pochodzących
z regionu pontokaspijskiego
Małgorzata Poznańska *
Jarosław Kobak *
Maciej Krzyżyński *
Tomasz Kakareko **
* Zakład Zoologii Bezkręgowców
UMK w Toruniu
Dikerogammarus villosus
http://www.paas.co.uk/2010/09/invasive-species-alert-dikerogammarus-villosus/
** Zakład Hydrobiologii
UMK w Toruniu
Wstęp
Gammarus fossarum
Rodzimy
Pontogammarus robustoides
Piaskolubny
Dikerogammarus haemobaphes
Nijaki
Dikerogammarus villosus
Najbardziej inwazyjny
Cel pracy
Celem pracy było:
• zbadanie przeżywalności kiełży w zależności od uwodnienia
podłoża piaszczystego
• zbadanie możliwości migracji horyzontalnych i pionowych
pod wpływem przesuszania podłoża
Założenia
woda
osady
Założenia
Pozostanie na miejscu
Śmierć w przypadku
dalszego przesuszania
?
Co robić po obniżeniu
się poziomu wody?
Migracja horyzontalna w
ślad za opadającą wodą
Migracja w
głąb osadów
Przeżywalność
Introdukcja 5 kiełży
190 mm
woda
(15 mm)
45 mm
kuweta
Badania prowadziliśmy w 5 powtórzeniach
piasek
(20 mm)
Przeżywalność
Stopniowe wysychanie
Codzienne sprawdzanie przeżywalności kiełży i uwodnienia podłoża
kuweta
Równoległa kontrola w kuwetach o stałym poziomie wody
Przeżywalność
Stopniowe wysychanie
Codzienne sprawdzanie przeżywalności kiełży i uwodnienia podłoża
kuweta
Równoległa kontrola w kuwetach o stałym poziomie wody
Przeżywalność
Stopniowe wysychanie
Codzienne sprawdzanie przeżywalności kiełży i uwodnienia podłoża
kuweta
Równoległa kontrola w kuwetach o stałym poziomie wody
Przeżywalność
Stopniowe wysychanie
Codzienne sprawdzanie przeżywalności kiełży i uwodnienia podłoża
Koniec eksperymentu po stwierdzeniu 100% śmiertelności kiełży
czas trwania:
do 8 dni
kuweta
Analizowana zmienna: uwodnienie podłoża, przy którym następowała 90%
śmiertelność kiełży
Przeżywalność
LC 90 w odniesieniu do uwodnienia podłoża
Probit analysis
G. fossarum 9,8
P. robustoides 1,8
N = 5 x 5 osobników
*
istotnie różne od pozostałych
gatunków
D. haemobaphes 7,1
95% przedział ufności
D. villosus 10,5
0
5
10
15
zawartość wody w podłożu, która powodowała 90% śmiertelność kiełży (%)
• P. robustoides ginął przy niższym uwodnieniu podłoża niż pozostałe gatunki
• Brak istotnych różnic w śmiertelności kiełży w kontroli
Migracje horyzontalne
Introdukcja 10 kiełży
przegrody
woda
(30 mm)
80 mm
80 mm
80 mm
piasek
(15 mm)
Migracje horyzontalne
Po 24 h - podniesienie krawędzi akwarium
45 mm
Migracje horyzontalne
Po 24 h - podniesienie krawędzi akwarium
Wyjęcie przegród
45 mm
Badania prowadziliśmy w 5 powtórzeniach
Migracje horyzontalne
Stopniowe wysychanie
Równoległa kontrola w akwariach o stałym poziomie wody
Migracje horyzontalne
Stopniowe wysychanie
Równoległa kontrola w akwariach o stałym poziomie wody
Migracje horyzontalne
Stopniowe wysychanie
Równoległa kontrola w akwariach o stałym poziomie wody
Migracje horyzontalne
Stopniowe wysychanie
Równoległa kontrola w akwariach o stałym poziomie wody
Migracje horyzontalne
Stopniowe wysychanie
Równoległa kontrola w akwariach o stałym poziomie wody
Migracje horyzontalne
Stopniowe wysychanie
Koniec eksperymentu:
• 3 strefy o jednakowej powierzchni
• Po 7 dniach
15 mm
strefa sucha
17%
strefa z wodą
interstycjalną
18%
strefa
zalana
20%
Równoległa kontrola w akwariach o stałym poziomie wody
Migracje horyzontalne
Wstawienie przegród i sprawdzenie lokalizacji kiełży
15 mm
strefa sucha
17%
strefa z wodą
interstycjalną
18%
strefa
zalana
20%
Równoległa kontrola w akwariach o stałym poziomie wody
istotne
odstępstwo
od rozkładu
losowego
(test t)
33%
Migracje horyzontalne
G. fossarum
***
**
• Preferowały zalaną strefę
33%
P. robustoides
• Brak preferencji
N = 5 x 10 osobników
martwe
D. haemobaphes
*
• Preferowały zalaną strefę
• Ginęły w strefie odsłoniętej
D. villosus
**
• Preferowały strefę z wodą interstycjalną
Migracje w głąb podłoża
Introdukcja 5 kiełży
120 mm
200 mm
woda
(30 mm)
piasek
(150 mm)
Badania prowadziliśmy w 5 powtórzeniach
Migracje w głąb podłoża
Stopniowe wysychanie
Równoległa kontrola w akwariach o stałym
poziomie wody
Migracje w głąb podłoża
Stopniowe wysychanie
Po obniżeniu poziomu wody poniżej
poziomu osadów:
• Podzielenie osadów na warstwy 25 mm
• Sprawdzenie położenia żywych kiełży
Czas trwania: 4-5 dni
Równoległa kontrola w akwariach o stałym
poziomie wody
Migracje w głąb podłoża
N = 5 x 5 osobników
G. fossarum
P. robustoides
Różnice między
gatunkami:
F3, 27 = 19,7
P < 0,0001
8%
wysychające
podłoże
12%
ANOVA:
78%
73%
*
Wpływ przesuszania
podłoża nieistotny
zalana kontrola
D. haemobaphes
istotnie różne od
pozostałych gatunków
(test Tukey’a)
D. villosus
0
20
40
60
80
100
zakopane osobniki (%)
• Tylko P. robustoides wykazywał tendencję do zakopywania się w podłożu
• Behawior ten był niezależny od przesuszania podłoża
• Kiełże zakopywały się tuż pod powierzchnią piasku
Podsumowanie i wnioski
Dikerogammarus villosus i Gammarus fossarum były najmniej
odporne na ubytek wody z podłoża.
Przystosowaniem Gammarus fossarum jest migracja horyzontalna
w ślad za opadającą wodą.
Pontogammarus robustoides był najbardziej odporny na ubytek
wody z podłoża. Przystosowaniem tego gatunku jest
zagrzebywanie się tuż pod powierzchnią odsłoniętego piasku
i czekanie na podniesienie poziomu wody.
Dikerogammarus haemobaphes migrował za wodą. Osobniki,
które nie przemieściły się, ginęły na odsłoniętym podłożu.
Dikerogammarus villosus był znajdowany tam, gdzie wody nie
było, ale podłoże było silnie uwodnione (strefa z wodą
podsiąkową).
Dziękujemy za
uwagę!
Poznańska M., Kakareko T., Krzyżyński M., Kobak J., 2012: Effect of substratum drying
on the survival and migrations of Ponto-Caspian and native gammarids (Crustacea:
Amphipoda). Hydrobiologia, DOI 10.1007/s10750-012-1218-6.
Niniejsze badania zostały wsparte przez Uniwersytet Mikołaja Kopernika grant 308-B
oraz przez Narodowe Centrum Nauki grant N N304 306840.